Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 19:07
Data zakończenia: 24 maja 2025 19:35

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na edukacyjnej ścieżce przyrodniczej umieszcza się

A. zjeżdżalnię

B. tablicę informacyjną

C. piaskownicę z piaskiem

D. kapliczkę

Tablica informacyjna jest kluczowym elementem ekologicznych ścieżek dydaktycznych, ponieważ pełni funkcję edukacyjną i informacyjną. Jej głównym celem jest przekazywanie informacji na temat lokalnej flory i fauny, ekosystemów oraz zasad ochrony środowiska. Właściwie zaprojektowana tablica informacyjna powinna być czytelna, estetyczna i dobrze umiejscowiona, aby przyciągała uwagę odwiedzających. Przykładem zastosowania tablicy informacyjnej może być umieszczenie na niej mapy szlaku, informacji o gatunkach roślin i zwierząt, a także wskazówek dotyczących zachowań proekologicznych. W wielu krajach, zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się ochroną środowiska, tablice te powinny być regularnie aktualizowane, aby odzwierciedlały zmiany w ekosystemach oraz dostarczały najnowsze informacje o ochronie środowiska. W ten sposób tablice informacyjne nie tylko edukują, ale również angażują społeczność w działania na rzecz ochrony przyrody.

Pytanie 2

Czym jest bulwar?

A. szeroki trakt komunikacyjny zazwyczaj w okolicach centrów handlowych

B. naturalna forma gaju wkomponowana w aranżację ogrodu renesansowego

C. dekoracyjny ogród, w którym centralna część jest obniżona w formie niecki

D. ciąg spacerowy biegnący wzdłuż plaży, obsadzony roślinnością

Odpowiedź 'ciąg spacerowy wzdłuż wybrzeża obsadzony roślinnością' jest prawidłowa, ponieważ bulwar to projekt urbanistyczny, który ma na celu stworzenie przestrzeni rekreacyjnej dla mieszkańców i turystów. Bulwary często znajdują się wzdłuż rzek, jezior czy mórz, co czyni je idealnym miejscem do spacerów, joggingu czy relaksu na świeżym powietrzu. Obsadzenie roślinnością nie tylko poprawia estetykę przestrzeni, ale również wpływa na mikroklimat, co może przyczynić się do redukcji hałasu i poprawy jakości powietrza. Przykłady znanych bulwarów to Promenade des Anglais w Nicei czy bulwar Wiślany w Warszawie, które stanowią ważne elementy lokalnej tożsamości oraz przyciągają turystów. W praktyce, projektowanie bulwarów wymaga uwzględnienia zarówno aspektów ekologicznych, jak i społecznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami z zakresu urbanistyki i planowania przestrzennego.

Pytanie 3

Zasady regularności, symetrii oraz geometrycznego ukształtowania przestrzeni były fundamentem kompozycji ogrodów

A. romantycznych

B. barokowych

C. klasycystycznych

D. nostalgicznych

Odpowiedzi sentymentalnych, romantycznych oraz klasycystycznych wskazują na błędne zrozumienie kontekstu architektury ogrodowej i jej historycznych cech. Ogrody sentymentalne kładły nacisk na emocje i osobiste przeżycia, co nie jest zgodne z ideą regularności i symetrii, typowych dla ogrodów barokowych. W przeciwieństwie do tego, ogrody romantyczne dążyły do naśladowania naturalnych krajobrazów, co prowadziło do większej swobody w kształtowaniu przestrzeni, a nie do sztywnej, geometrycznej organizacji. Klasycyzm, choć również cenił sobie harmonię i porządek, wprowadzał inne zasady stylistyczne i estetyczne, które różniły się od intensywnej ornamentyki oraz teatralności baroku. W kontekście projektowania krajobrazu, błędem jest myślenie, że cechy takie jak regularność i symetria mogą być przypisane do tych stylów, gdyż każdy z nich ma swoją unikalną estetykę i cele. Dla praktyków architektury krajobrazu kluczowe jest zrozumienie tych różnic, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie techniki projektowe w zależności od zamców i ich specyficznych potrzeb estetycznych.

Pytanie 4

Aby przeprowadzić powierzchniowe spulchnienie i wyrównanie gleby, powinno się użyć

A. wały strunowe.

B. kultywatory.

C. pługi.

D. bronę kolczatkę.

Pług, chociaż jest narzędziem do uprawy roli, to jego zadanie jest trochę inne niż w przypadku brony. Pług głównie orze głębiej i przesuwa więcej ziemi, a bruzdy są w nim głębsze. Używa się go, gdy trzeba odwrócić ziemię, ale nie nadaje się do płytkiego spulchniania, które potrzebujemy przy wyrównywaniu. Pług przed siewem ma swoje zastosowanie, ale jak potrzebujesz tylko spulchnienia, to może zbytnio naruszyć glebę, co nie jest najlepsze. Kultywator też spulchnia, ale działa mocniej i idzie głębiej, więc nie pasuje do wyrównywania. Wał strunowy potrafi wyrównać, ale on tylko zagęszcza glebę, więc to przeciwnie do spulchniania. Myślę, że te nieporozumienia mogą być przez niezrozumienie narzędzi i ich rzeczywistego zastosowania. Ważne, żeby dobierać narzędzia do tego, co akurat robimy i jaką mamy glebę.

Pytanie 5

W celach związanych z inwentaryzacją, pomiar obwodu lub średnicy pnia drzewa powinien być wykonany na wysokości

A. 40 cm

B. 100 cm

C. 130 cm

D. 150 cm

Wysokość 130 cm to standard, na którym mierzymy obwód pnia drzewa. Dzieje się tak, żeby mieć jednolite dane w inwentaryzacji. Mierzy się to na wysokości 1,3 metra nad ziemią, bo tak mówią międzynarodowe normy i organizacje zajmujące się lasami. Dzięki temu możemy porównywać różne badania i lepiej prowadzić ewidencję drzew. Pomiar na 130 cm ma sens, bo nie wpływają na niego różnice w wysokości, co jest istotne, gdy mamy młodsze lub starsze drzewa. W kontekście zarządzania lasami, ta stała wysokość pozwala nam monitorować zmiany w ekosystemie leśnym oraz sprawdzać wpływ różnych czynników zewnętrznych na lasy. Uważam, że to bardzo ważne dla ochrony i zarządzania naszymi zasobami leśnymi.

Pytanie 6

Środki chemiczne używane do zwalczania chwastów zielonych to

A. bakteriocydy

B. arborocydy

C. herbicydy

D. fungicydy

Herbicydy to takie chemiczne specyfiki, które służą do walki z chwastami. Te rośliny często konkurują z uprawami o wodę i składniki odżywcze, więc ich likwidacja jest bardzo ważna w rolnictwie. Dzięki herbicydom plony mogą być lepsze, a rośliny zdrowsze. Można je różnicować na kilka typów. Na przykład, herbicydy selektywne działają tylko na konkretne gatunki chwastów, a z kolei herbicydy nieselektywne zabijają wszystko, co znajdą. Glifosat i 2,4-D to jedne z najpopularniejszych preparatów do zbóż i traw. Żeby używać herbicydów w odpowiedni sposób, trzeba znać techniki aplikacji i normy bezpieczeństwa. W Unii Europejskiej na przykład jest dyrektywa, która mówi o zrównoważonym stosowaniu pestycydów. Dobre praktyki to również obserwowanie chwastów oraz korzystanie z feromonów do prognozowania ich wzrostu, co pomaga w precyzyjnym dawkowaniu i zmniejsza wpływ na środowisko.

Pytanie 7

Zakładanie trawnika przy pomocy darni może być przeprowadzone

A. jedynie w porze wiosennej

B. przez cały czas trwania sezonu wegetacyjnego

C. wyłącznie w porze jesiennej

D. w porze wiosennej oraz jesiennej

Zakładanie trawników metodą układania darni w ciągu całego sezonu wegetacyjnego jest najefektywniejszym podejściem, ponieważ pozwala na wykorzystanie optymalnych warunków do wzrostu roślin. Wiosna i jesień to okresy, kiedy gleba jest wystarczająco wilgotna, a temperatura powietrza sprzyja ukorzenieniu się darni. Wiosną, kiedy dni stają się dłuższe, a temperatura rośnie, trawa zaczyna aktywnie rosnąć, co wspiera szybkie zakorzenienie. Z kolei jesień to czas, kiedy rośliny przygotowują się do zimy, a ukorzeniona darń ma czas na przystosowanie się do niższych temperatur. Dobre praktyki wskazują, że najlepiej unikać zakupu darni w okresach letnich, gdyż wysokie temperatury mogą prowadzić do stresu roślin. Przykładowo, w krajowych standardach zakupu i układania darni zaleca się, by darń była świeża, wilgotna i dobrze zapakowana, co zwiększa jej szanse na udane przyjęcie w nowym miejscu. Ponadto, warto regularnie nawadniać trawnik po układaniu, aby wspierać proces ukorzenienia przez pierwsze tygodnie po instalacji.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Przed zasadzeniem drzew i krzewów glebę o dużej gęstości i słabej przepuszczalności należy przekopać na głębokość tzw. dwóch sztychów, co oznacza

A. 35 cm

B. 25 cm

C. 15 cm

D. 5 cm

Wybór głębokości mniejszej niż 35 cm do przekopania gleby przed sadzeniem drzew i krzewów może prowadzić do wielu problemów związanych z późniejszym wzrostem roślin. Odpowiedzi takie jak 15 cm, 25 cm czy 5 cm są niewystarczające i mogą skutkować zbitą glebą, która nie zapewnia odpowiednich warunków do rozwoju korzeni. Gleba na poziomie 15 cm może nie zaspokajać potrzeb roślin wymagających głębszego systemu korzeniowego. Z kolei 5 cm to zbyt płytki poziom, który nie będzie miał wpływu na poprawę struktury gleby. Ponadto, zbyt płytkie przekopanie gleby może prowadzić do problemów z retencją wody. Gdy korzenie nie mają miejsca do rozwoju, rośliny stają się bardziej podatne na stres, co może skutkować ich obumieraniem. Głębsze przekopywanie gleby jest zgodne z praktykami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie głębszej obróbki gleby w przypadku gleb zbitą czy słabo przepuszczalnych. Warto zatem pamiętać o zaleceniu dwóch sztychów, co stanowi minimum, aby zapewnić roślinom odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 10

W projekcie rabaty przewidziano rozmieszczenie roślin w odstępie 20 x 20 cm, a odległość pierwszego rzędu od krawędzi obsadzenia powinna wynosić

A. 10 cm

B. 25 cm

C. 5 cm

D. 20 cm

Wybór odpowiedzi 20 cm, 5 cm lub 25 cm może wynikać z nieporozumienia co do zasad sadzenia roślin. Ustalona odległość 20 cm dotyczy rozstawu między roślinami, a nie odległości od granicy kwietnika. Wybór 20 cm jako odległości od krawędzi nie uwzględnia faktu, że rośliny potrzebują przestrzeni do wzrostu, a zbyt duża odległość może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania powierzchni. Odpowiedź 5 cm jest z kolei niewłaściwa, ponieważ zbyt mała odległość od granicy ogranicza przestrzeń dla rozwoju korzeni i może prowadzić do przedwczesnego umierania roślin, ze względu na konkurencję o zasoby. Odpowiedź 25 cm może być uznana za nadmierną, co wiąże się z nieefektywnym zagospodarowaniem przestrzeni oraz zwiększonymi kosztami związanymi z nasadzeniami. Zrozumienie odległości przy sadzeniu roślin jest kluczowe w projektowaniu kwietników, ponieważ nie tylko wpływa na estetykę, ale również na zdrowie roślin. W praktyce, właściwe planowanie rozstawu oraz odległości od granic jest niezbędne dla zapewnienia, że każda roślina ma dostęp do światła słonecznego, wody i składników odżywczych, co w konsekwencji prowadzi do bujnego wzrostu i długowieczności roślin w ogrodzie. Wiedza na temat tych zasad jest podstawą skutecznego ogrodnictwa i należy ją stosować w każdym projekcie sadzenia.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Przedstawiony na ilustracji pojemnik przeznaczony jest do uprawy roślin

A. skalnych.

B. wodnych.

C. wrzosowatych.

D. cebulowych.

Odpowiedzi wskazujące na inne typy roślin, takie jak skalne, wodne czy wrzosowate, są nieprawidłowe z kilku powodów. Rośliny skalne charakteryzują się dużą odpornością na suszę i wymagają podłoża, które umożliwia szybkie odprowadzenie nadmiaru wody. Pojemniki przeznaczone do ich uprawy zazwyczaj nie mają otworów na dnie, co jest sprzeczne z założeniami przedstawionymi na ilustracji. W przypadku roślin wodnych, takich jak lotosy, wymagają one zbiorników z wodą, co całkowicie odbiega od funkcji pojemnika przedstawionego w pytaniu. Co więcej, uprawa roślin wrzosowatych, które preferują kwaśne gleby, również nie znajduje zastosowania w opisywanym pojemniku, który jest stworzony do utrzymania odpowiednich warunków dla cebul. Często popełnianym błędem jest mylenie wymagań różnych grup roślin, co prowadzi do nieprawidłowych decyzji w zakresie uprawy. Ważne jest, aby przed wyborem odpowiednich pojemników do uprawy roślin, dobrze zrozumieć ich specyfikę oraz wymagania. Używanie niewłaściwych pojemników może prowadzić do nieefektywnej uprawy i znacznych strat roślinnych.

Pytanie 15

Kto może udzielić zgody na usunięcie drzewa znajdującego się na terenach chronionych?

A. Wojewódzki Konserwator Zabytków

B. Główny Inspektor Ochrony Środowiska

C. Minister Środowiska

D. Wojewódzki Konserwator Przyrody

Wybór Głównego Inspektora Ochrony Środowiska jako organu odpowiedzialnego za wycinkę drzew w terenie zabytkowym jest nieprecyzyjny. Główny Inspektor Ochrony Środowiska zajmuje się szerszymi kwestiami ochrony środowiska, ale nie ma kompetencji do podejmowania decyzji w sprawie konkretnych zabytków. Z kolei Wojewódzki Konserwator Przyrody również nie zajmuje się bezpośrednio ochroną zabytków, lecz ma za zadanie dbać o aspekty przyrodnicze, co nie jest wystarczające w kontekście historycznych lub kulturowych wartości terenu. Minister Środowiska, chociaż pełni ważną rolę w zarządzaniu polityką ochrony środowiska, nie ma wpływu na konkretne decyzje dotyczące wycinki drzew w obszarach chronionych. Typowy błąd myślowy polega na myleniu kompetencji różnych organów – każdy z nich ma ściśle określony zakres działania. Zrozumienie, które instytucje odpowiedzialne są za różne aspekty ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego, jest kluczowe dla prawidłowego podejmowania decyzji w tym zakresie. W kontekście wycinki drzew na terenach zabytkowych, odpowiednie przepisy formułują wymogi ochrony, które mogą obejmować nie tylko samą zgodę, ale również przeprowadzenie analiz wpływu na środowisko i dziedzictwo kulturowe.

Pytanie 16

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość kary za usunięcie bez zezwolenia sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.	275,40

A. 8762,92 zł

B. 6572,19 zł

C. 4381,46 zł

D. 2190,73 zł

Poprawna odpowiedź to 2190,73 zł, ponieważ jest to dokładnie obliczona kara za usunięcie sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm. Na podstawie danych z tabeli, stawka za 1 cm obwodu sosny wynosi 30,01 zł. Aby obliczyć wysokość kary, należy pomnożyć obwód pnia (73 cm) przez stawkę (30,01 zł), co daje 2190,73 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w kontekście ochrony środowiska oraz zgodności z przepisami dotyczącymi wycinki drzew. W wielu przypadkach, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek działalności związanej z usunięciem drzew, należy uzyskać odpowiednie zezwolenia, zwłaszcza gdy chodzi o gatunki chronione. Dbanie o zrównoważony rozwój oraz ochronę zasobów naturalnych jest obowiązkiem każdego z nas, a znajomość stawek za usunięcie drzew stanowi ważny element świadomego podejmowania decyzji w tej dziedzinie.

Pytanie 17

Jakie rośliny warto wykorzystać do obsadzenia małych rond w miastach?

A. róże okrywowe (Rosa sp.)

B. różaneczniki (Rhododendron sp.)

C. magnolie (Magnolia sp.)

D. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)

Wybór magnolii (Magnolia sp.) do obsadzenia małych rond wielkomiejskich może wydawać się atrakcyjny, jednak nie jest to optymalne rozwiązanie z kilku powodów. Po pierwsze, magnolie, szczególnie w ich pełnym wzroście, są roślinami dużymi i rozłożystymi, co sprawia, że mogą zdominować przestrzeń i ograniczyć dostęp światła innym roślinom. Ponadto, ich wymagania glebowe są bardziej specyficzne, co może stanowić problem w miejskich warunkach, gdzie gleba jest często uboga i zanieczyszczona. Różaneczniki (Rhododendron sp.) również wymagają szczególnych warunków wzrostu, takich jak kwaśna gleba oraz odpowiednia wilgotność, co czyni je trudnymi do utrzymania w środowisku miejskim, gdzie warunki są zmienne. Zastosowanie laurowiśni (Prunus laurocerasus) może prowadzić do problemów związanych z agresywnym wzrostem, co może zagrażać innym roślinom w otoczeniu. Rośliny te mogą również wymagać intensywnej pielęgnacji, co nie jest zawsze możliwe w przestrzeni publicznej. Wybierając rośliny do obsadzenia małych rond, istotne jest uwzględnienie ich wymagań co do przestrzeni, gleby i pielęgnacji, co powinno prowadzić do wyboru bardziej odpowiednich gatunków, takich jak róże okrywowe, które są lepiej dostosowane do miejskich warunków.

Pytanie 18

Jaką cechą charakteryzuje się produkcja szklarniowa?

A. ograniczony wybór roślin.

B. zależność sezonowości upraw od warunków klimatycznych.

C. wydłużony czas produkcji związany z niekorzystnymi warunkami klimatycznymi.

D. uprawa prowadzona przez cały rok, niezależnie od warunków klimatycznych.

Produkcja szklarniowa charakteryzuje się możliwością prowadzenia upraw przez cały rok, co jest możliwe dzięki kontrolowaniu warunków wewnętrznych w szklarni. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod upraw, które są w dużym stopniu uzależnione od pór roku i zmiennych warunków klimatycznych, szklarniowe systemy uprawy pozwalają na stabilne środowisko, które sprzyja wzrostowi roślin. Przykładem może być uprawa pomidorów czy ogórków, które mogą być zbierane niezależnie od pory roku w odpowiednio zarządzanych szklarniach. W praktyce oznacza to, że producenci mogą dostarczać świeże warzywa na rynek przez cały rok, co zwiększa ich konkurencyjność oraz pozwala na lepsze zarządzanie popytem. Dobrze zorganizowana produkcja szklarniowa powinna uwzględniać techniki takie jak automatyczne nawadnianie, systemy wentylacji oraz oświetlenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w celu maksymalizacji wydajności oraz jakości plonów.

Pytanie 19

Przy zakupie roślin do doniczek warto zadbać, aby nie były one

A. rozrośnięte

B. rozkrzewione

C. wybujałe

D. krępe

Kiedy wybierasz rośliny kwietnikowe, to naprawdę ważne, żeby nie były zbyt wybujałe. Jak rośliny rosną za bardzo, to mogą mieć problemy, na przykład łatwiej łapią choroby. Lepiej postawić na te, które mają zrównoważony rozmiar — wtedy łatwiej je zaaranżować i dłużej będą zdrowe. W ekologicznych zasadach pielęgnacji mówi się, żeby unikać okazów, które mają za długie pędy, bo to może źle wpłynąć na ich zdrowie. Na przykład, jak wybierasz fikusy albo paprocie, to zwróć uwagę na ich korzenie i liście - dobrze rozwinięte znakiem zdrowia. Takie proste decyzje mogą naprawdę pozytywnie wpłynąć na to, jak długo roślina przetrwa i jak zareaguje na zmiany w otoczeniu.

Pytanie 20

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd

B. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu

C. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów

D. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych

Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem, który wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń. Wiele osób wprowadza się w błąd, sądząc, że kosztorys można opracować wyłącznie na podstawie wartości kosztorysowej materiałów i sprzętu czy też poprzez zsumowanie kosztów ogólnych budowy. Takie podejście jest jednak niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych ilości materiałów oraz pracy, co może prowadzić do poważnych niedoszacowań lub przeszacowań kosztów całego projektu. Kolejnym błędnym założeniem jest pominięcie obmiaru, który jest podstawą do oszacowania rzeczywistych potrzeb na każdym etapie budowy. Bez dokładnych danych o obmiarze, nawet najlepiej oszacowane ceny jednostkowe mogą prowadzić do nieefektywności i nieprzewidzianych wydatków. Dodatkowo, planowany zysk nie powinien być częścią obliczeń kosztów bezpośrednich, gdyż to są aspekty, które należą do kalkulacji kosztów całkowitych projektu. W praktyce, pominięcie kluczowych elementów, takich jak obmiar czy odpowiednie nakłady pracy, prowadzi do błędnej interpretacji kosztów i może zagrażać całemu procesowi budowlanym. Dlatego tak istotne jest, aby przy tworzeniu kosztorysów bazować na solidnych podstawach, które obejmują zarówno obmiar, jak i rzetelne ceny jednostkowe, w pełni odzwierciedlające rzeczywiste potrzeby projektu.

Pytanie 21

Jaki typ nawierzchni będzie najodpowiedniejszy na aleję spacerową w parku osiedlowym?

A. Kostka z kamienia polnego

B. Trawnik

C. Płyty betonowe ażurowe

D. Kostka brukowa

Kostka brukowa to naprawdę świetny wybór na nawierzchnię w parku osiedlowym. Jest estetyczna i praktyczna, co widać, gdy się na nią spojrzy. Bardzo trwała i odporna na różne warunki pogodowe, więc może służyć przez długo bez większych napraw. Można ją znaleźć w wielu kolorach i wzorach, co fajnie współgra z otoczeniem parku. Przy codziennych spacerach mieszkańców zapewnia dobrą przyczepność, a to ważne dla bezpieczeństwa. Pod względem technicznym, normy PN-EN 1338 potwierdzają, że ma dobre właściwości, jak odporność na ściskanie i zginanie. Oprócz tego układanie kostki w różne wzory może sprawić, że park będzie jeszcze bardziej atrakcyjny i przyjemny dla ludzi. Moim zdaniem, to super zwraca uwagę na estetykę miejsca.

Pytanie 22

Jakie rozmnażanie zapewnia materiał roślinny, który jest wolny od patogenów i szkodników, a jednocześnie posiada cechy identyczne do roślin matecznych?

A. przez rozłogi i odrosty korzeniowe

B. metodą in vitro

C. przez odkłady powietrzne

D. z siewu nasion

Rozmnażanie roślin metodą in vitro to naprawdę ciekawa technika. Dzięki niej można uzyskać zdrowe rośliny, które są identyczne genetycznie z roślinami, z których pochodzą. W laboratoriach, w kontrolowanych warunkach, komórki roślinne rosną w specjalnych pożywkach. To pomaga zminimalizować ryzyko różnych zanieczyszczeń. Przykładem mogą być sadzonki orchidei, które powstają dzięki tej metodzie. Używając in vitro, możemy produkować lepsze materiały roślinne, co jest ważne, zwłaszcza w szkółkarstwie. Co więcej, ta metoda jest zgodna z dobrymi praktykami w ogrodnictwie i spełnia wymagania prawne. Z mojego doświadczenia, to na pewno sposób, który ma przyszłość w nowoczesnym ogrodnictwie.

Pytanie 23

Zastosowanie irgi poziomej na skarpie pełni głównie rolę

A. produkcyjną

B. sanitarno-higieniczną

C. kulturową

D. przeciwerozyjną

Wybór odpowiedzi dotyczącej funkcji sanitarno-higienicznej wskazuje na niepełne zrozumienie roli, jaką irga pozioma odgrywa w kontekście obsadzenia skarp. Chociaż rośliny mogą mieć pewne pozytywne efekty zdrowotne, takie jak poprawa jakości powietrza czy wpływ na lokalny mikroklimat, irga nie pełni bezpośrednio funkcji sanitarno-higienicznej w kontekście ochrony skarp. Podobnie, odpowiedź dotycząca funkcji produkcyjnej również nie jest trafna. Irga pozioma nie jest uprawiana głównie w celu uzyskania plonów, lecz jej główną zaletą jest zdolność do stabilizacji gleby. Jeśli chodzi o funkcję kulturową, również nie jest to kluczowy aspekt związany z obsadzeniem skarp. Kulturowe walory roślin można docenić, ale nie są one priorytetowe w kontekście ochrony przed erozją. Właściwe podejście do zarządzania terenami oraz wybór roślinności powinny koncentrować się na praktycznych aspektach stabilizacji gleb, co czyni irgę poziomą idealnym rozwiązaniem. Typowym błędem jest mylenie funkcji estetycznych z funkcjami ochronnymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o zastosowaniach roślinności w projektowaniu krajobrazu.

Pytanie 24

Aby napowietrzyć i oczyścić trawnik z mchu, jakie narzędzie należy zastosować?

A. kultywatora

B. aeratora

C. wertykulatora

D. włóki

Aerator, włóka oraz kultywator, mimo że są użytecznymi narzędziami w pielęgnacji trawnika, nie pełnią tej samej funkcji co wertykulator. Aerator, który służy przede wszystkim do napowietrzania gleby, działa na zasadzie wyciągania niewielkich rdzeni ziemi, co pozwala na lepszą cyrkulację powietrza oraz przesiąkanie wody w głąb gleby. Jego zastosowanie skupia się na poprawie struktury podłoża, a nie bezpośrednim usuwaniu mchu. Włóka jest narzędziem, które służy do spulchniania gleby, jednak nie jest przeznaczona do usuwania nadmiaru organicznych resztek, co jest kluczowe w przypadku trawnika z mchem. Kultywator, z drugiej strony, jest bardziej uniwersalnym narzędziem do przygotowywania gleby do siewu, ale nie może efektywnie zajmować się problemem mchu na już rozwiniętym trawniku. Stosowanie tych narzędzi w miejsce wertykulatora może prowadzić do niepełnego oczyszczenia trawnika i nieprzyjemnych skutków, jak np. rozwój mchu, co w dłuższym czasie negatywnie wpływa na estetykę oraz zdrowie trawnika. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uzyskać optymalne rezultaty w pielęgnacji trawnika.

Pytanie 25

Ekosystemy leśne, w których główną rolę odgrywa olsza czarna oraz znikoma ilość świerka pospolitego i brzozy omszonej, występujące w miejscach o obniżonym terenie, gdzie gleba jest przesycona wodą, to

A. grądy

B. buczyny

C. olsy

D. bory

Wybór odpowiedzi grądy jest błędny, ponieważ grądy to zbiorowiska leśne zdominowane przez gatunki dębów, takie jak dąb szypułkowy (Quercus robur) i dąb bezszypułkowy (Quercus petraea). Charakteryzują się one surowszymi warunkami glebowymi w porównaniu do olszy, a ich występowanie jest związane z bardziej urozmaiconymi rodzajami gleb, często o wyższej zawartości wapnia. Bory, z kolei, to lasy iglaste, w których dominują świerki, sosny i modrzewie, rosnące zazwyczaj w bardziej suchych i piaszczystych warunkach. Te środowiska nie są związane z podmokłymi terenami, co sprawia, że odpowiedź nie może być poprawna. Buczyny to natomiast zbiorowiska leśne, w których dominują buki (Fagus sylvatica) i co ważne, zazwyczaj rosną w warunkach bardziej umiarkowanych, także w mniej zalewanych miejscach. Dlatego myślenie, że grądy, bory czy buczyny mogą być klasyfikowane jako olsy, jest wynikiem niepoprawnego zrozumienia roli i charakterystyki tych różnych typów zbiorowisk leśnych. Kluczowe błędy polegają na braku zrozumienia specyfiki wilgotnych gleb oraz różnorodności ekologicznej, która jest typowa dla olszy czarnej w kontekście biotopów leśnych.

Pytanie 26

Jakie urządzenie w ogrodzie pełni funkcję wsparcia dla roślin pnących?

A. Pergola

B. Przeplotnia

C. Palmeta

D. Belweder

Pergola to konstrukcja architektoniczna, która nie tylko pełni funkcję estetyczną, ale również praktyczną, stanowiąc wsparcie dla roślin pnących. Zazwyczaj składa się z pionowych słupów, które podtrzymują poziome belki, tworząc przestrzeń, w której rośliny mogą się wspinać i rozwijać. Dzięki pergoli można tworzyć ciekawe aranżacje w ogrodach, tarasach czy na balkonach, które nie tylko poprawiają walory wizualne, ale także zapewniają zacienienie i intymność. Użycie pergoli w projektowaniu terenów zieleni jest zgodne z najlepszymi praktykami architektonicznymi, które podkreślają znaczenie harmonijnego połączenia konstrukcji z naturą. Dodatkowo, stosowanie pergoli sprzyja biodiverstytetowi, ponieważ może stać się naturalnym schronieniem dla wielu gatunków owadów oraz ptaków. W projektach urbanistycznych pergole są również wykorzystywane do tworzenia zielonych korytarzy, co wspiera zrównoważony rozwój i poprawia jakość życia mieszkańców.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

W rejonie gospodarstwa szkółkarskiego znajdującego się w okolicach Suwałk nie zaleca się prowadzenia uprawy na gruncie

A. platanolistnego klonu (Platanus x hispanica), świerka pospolitego (Picea abies)

B. buka pospolitego (Fagus sylvatica), sosny wejmutki (Pinus strobus)

C. kasztana jadalnego (Castanea sativa), sosny himalajskiej (Pinus wallichiana)

D. dębu szypułkowego (Quercus robur), świerka kaukaskiego (Picea orientalis)

Kasztan jadalny i sosna himalajska to naprawdę fajne drzewka do uprawy w okolicach Suwałk. Mają sporo zalet, bo dobrze rosną w tamtejszych warunkach. Kasztan jadalny wymaga żyznej gleby, więc to świetny wybór, jeśli ktoś chce mieć zdrowe drzewo, które będzie dawało owoce. Z kolei sosna himalajska ma ładne drewno i dobrze wygląda w ogrodzie, a do tego jest wytrzymała na różne warunki. Wybierając drzewka, dobrze jest zwrócić uwagę na to, co im pasuje - gleba, klimat, wszystko to ma znaczenie. Wiedza na ten temat może pomóc w osiągnięciu sukcesu w szkółkarstwie, ja zawsze staram się brać pod uwagę te aspekty.

Pytanie 29

Jakie elementy obejmuje inwentaryzacja ogólna związana z zielenią?

A. określenie wysokości drzew lub krzewów

B. określenie układu i składu gatunkowego zieleni

C. pomiar średnicy koron drzew oraz krzewów

D. pomiar średnicy lub obwodu pni drzew

Pomiar średnicy lub obwodu pni drzew, pomiar średnicy koron drzew oraz krzewów, a także określenie wysokości drzew lub krzewów to działania, które, choć mogą być użyteczne w określonym kontekście, nie dostarczają pełnego obrazu inwentaryzacji ogólnej zieleni. Te metody koncentrują się na wymiarach fizycznych roślin, co prowadzi do ograniczonego zrozumienia ich roli w ekosystemie. Często można spotkać się z mylnym założeniem, że sama analiza wymiarów drzew wystarczy do oceny ich stanu zdrowia czy walorów ekologicznych, co jest błędne. Inwentaryzacja zieleni powinna obejmować szerszy kontekst, w tym interakcje pomiędzy różnymi gatunkami roślin, a także ich związek z siedliskiem. Pomiar wysokości czy średnicy nie uwzględnia takich aspektów jak kondycja biologiczna roślin, ich zdolność do adaptacji w zmieniającym się środowisku oraz ich wpływ na lokalną faunę. Takie podejście prowadzi do niepełnych wniosków i może skutkować nieoptymalnymi decyzjami w zarządzaniu zielenią. W praktyce, aby skutecznie zarządzać zielenią, należy łączyć dane dotyczące wymiarów drzew z informacjami o ich stanie zdrowia, gatunkach oraz ich rozmieszczeniu w danym ekosystemie.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakie rośliny są uprawiane w celu tworzenia suchych aranżacji?

A. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), ostróżka ogrodowa (Delphinium ycitltorum)

B. Miechunka rozdęta (Physalis alkekengi), zatrwian szerokolistny (Limonium latifolhim)

C. Miesiącznica roczna (Lunatia annua), alternantera powabna (Alternanthera fieoidea)

D. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis xhybrida), gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica)

Odpowiedzi wskazujące na liliowiec ogrodowy, gęsiówkę kaukaską, szafirek drobnokwiatowy oraz ostróżkę ogrodową, jak również miesiącznicę roczną oraz alternanterę powabną, są błędne w kontekście stosowania w suchych kompozycjach. Liliowiec ogrodowy i gęsiówka kaukaska są roślinami, które nie zachowują formy i koloru po wyschnięciu, a ich liście i kwiaty szybko więdną, co czyni je mało przydatnymi w suchej florystyce. Szafirek drobnokwiatowy oraz ostróżka ogrodowa, mimo że mogą być piękne świeże, również nie nadają się do długotrwałego użytku w kompozycjach, gdyż ich struktura jest zbyt delikatna, by przetrwać proces suszenia. Miesiącznica roczna i alternantera powabna to rośliny, które preferują wilgotne środowisko i mają znikome możliwości wykorzystania w suchych bukietach. Zrozumienie specyfiki roślin oraz ich właściwości jest kluczowe dla wykonania udanych kompozycji florystycznych, dlatego ważne jest, aby wybierać rośliny, które idealnie nadają się do suchych aranżacji, jak miechunka i zatrwian.

Pytanie 32

Trawnik o formie prostokąta o wymiarach 40 m x 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1 : 50, przyjmie wymiary

A. 80 cm x 40 cm

B. 8 cm x 4 cm

C. 4 cm x 2 cm

D. 20 cm x 10 cm

Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest poprawna, ponieważ wymiary prostokąta trawnika (40 m x 20 m) muszą być przeliczone na skalę 1:50. W praktyce oznacza to, że każda jednostka miary w rzeczywistości jest dzielona przez 50. Zatem długość 40 m w rzeczywistości przekłada się na 40 m / 50 = 0,8 m, co w centymetrach wynosi 80 cm. Z kolei szerokość 20 m w tej samej skali daje 20 m / 50 = 0,4 m, co odpowiada 40 cm. Tak więc wymiary trawnika w projekcie koncepcyjnym wynoszą 80 cm x 40 cm. Ta metoda przeliczania wymiarów jest powszechnie stosowana w architekturze i projektowaniu, aby ułatwić wizualizację i planowanie przestrzenne. Stosowanie skal w projektach jest kluczowe, aby zachować proporcje i umożliwić dokładne wykonanie robót budowlanych, co jest zgodne z normami branżowymi takimi jak PN-EN 1991, które podkreślają znaczenie precyzyjnych wymiarów w projektach budowlanych.

Pytanie 33

Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym

A. róż rabatowych

B. roślin iglastych

C. krzewów owocowych

D. roślin wodnych

Sadzenie róż rabatowych czy krzewów owocowych z nagim systemem korzeniowym też może sprawiać problemy, chociaż nie aż tak jak u roślin iglastych. Róże rabatowe mogą być sadzone wczesną wiosną, kiedy są w spoczynku, ale ogólnie lepiej im z korzeniami. Odpowiednie podlewanie i pielęgnacja mogą pomóc im się przyzwyczaić. Co do krzewów owocowych, jak maliny czy porzeczki, to one też mogą się udać bez korzeni, ale musisz zwracać uwagę na wilgotność gleby, bo mogą mieć ciężko z wodą. Rośliny wodne to już inna bajka, można je sadzić bez korzeni, ale trzeba pamiętać o głębokości wody. Nie można traktować wszystkich roślin tak samo, bo każda ma swoje wymagania. Dlatego warto wiedzieć, czego każda roślina potrzebuje, żeby nie tracić czasu i pieniędzy. Na pewno dobrze jest zbadać wymagania gleby i wilgotności przed sadzeniem, to powinno być standardem przy każdej uprawie.

Pytanie 34

Jakie urządzenie najlepiej nadaje się do koszenia trawy wzdłuż krawędzi trawnika i w trudno dostępnych obszarach?

A. Kosiarki bębnowej

B. Podkaszarki mechanicznej

C. Kosiarki rotacyjnej

D. Kosiarki czołowej

Podkaszarki mechaniczne są idealnym narzędziem do koszenia trawy na obrzeżach trawnika oraz w trudno dostępnych miejscach, takich jak wokół drzew, krzewów czy wzdłuż ogrodzeń. Ich konstrukcja umożliwia precyzyjne manewrowanie, co czyni je niezwykle efektywnymi w tych zastosowaniach. W odróżnieniu od kosiarki bębnowej, która jest przystosowana raczej do większych powierzchni, podkaszarki mechaniczne mają dłuższe, elastyczne ostrza, które doskonale radzą sobie z wysoką trawą i zaroślami. W praktyce, użytkownicy często korzystają z podkaszarek do detali ogrodowych, gdzie niezbędne jest uzyskanie czystego i estetycznego wykończenia. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, używanie podkaszarek zmniejsza ryzyko uszkodzenia roślin, co jest szczególnie ważne w przypadku delikatnych nasadzeń. Warto także zauważyć, że podkaszarki są dostępne w różnych wariantach, zarówno spalinowych, jak i elektrycznych, co pozwala na dostosowanie wyboru do indywidualnych potrzeb użytkownika oraz specyfiki terenu.

Pytanie 35

Która z wymienionych roślin nie należy do rodziny sosnowatych?

A. cis pospolity

B. jodła jednobarwna

C. modrzew europejski

D. świerk pospolity

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak jodła jednobarwna, świerk pospolity i modrzew europejski, może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej oraz przynależności tych drzew do rodziny sosnowatych. Jodła jednobarwna (Abies concolor) jest częścią rodziny sosnowatych, a jej charakterystyczne cechy, takie jak stożkowaty kształt i miękkie, iglaste liście, czynią ją popularnym drzewem ozdobnym. Świerk pospolity (Picea abies) jest również przedstawicielem rodziny sosnowatych, znanym ze swojego stożkowatego kształtu i szyszek, które są używane w materiałach budowlanych oraz w przemyśle papierniczym. Modrzew europejski (Larix decidua) to kolejny członek rodziny sosnowatych, który wyróżnia się tym, że jest iglastym drzewem z liśćmi opadającymi na zimę, co jest rzadkością wśród iglaków. Niezrozumienie klasyfikacji rodziny roślin może prowadzić do błędnych konkluzji, dlatego istotne jest zaznajomienie się z podstawami systematyki botanicznej, aby prawidłowo identyfikować różne gatunki i ich przynależność do rodzin. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu cech morfologicznych z przynależnością systematyczną, co może skutkować niepoprawnymi odpowiedziami w kontekście systematyki roślin.

Pytanie 36

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. zwiększenie temperatury otoczenia

B. zmniejszenie wilgotności powietrza

C. nasycenie powietrza jonami dodatnimi

D. zatrzymanie wód opadowych w glebie

Obserwując wpływ zadrzewień oraz przestrzeni zielonych na mikroklimat miejski, nie można zgodzić się z koncepcją obniżenia wilgotności powietrza. Wręcz przeciwnie, roślinność, w tym drzewa i krzewy, ma tendencję do zwiększania wilgotności powietrza poprzez proces transpiracji, w którym rośliny oddają parę wodną do atmosfery. W związku z tym obecność zieleni w mieście sprzyja utrzymaniu wyższej wilgotności, co jest korzystne dla mieszkańców, a także dla lokalnej flory i fauny. Ponadto, wyższa temperatura otoczenia w miastach nie jest rezultatem zadrzewień, ale raczej efektem miejskiej wyspy ciepła, który występuje w obszarach z wysoką urbanizacją i niską ilością zieleni. Zadrzewienia mogą wręcz działać jako naturalne chłodzenie, redukując temperaturę poprzez cień i parowanie. Dodatkowo nasycenie powietrza jonami dodatnimi nie jest typowym efektem obecności zieleni. Rzeczywiście, roślinność może wpływać na jakość powietrza, ale to nie jest związane bezpośrednio z produkcją jonów dodatnich. Często błędne wyobrażenia o wpływie zieleni na lokalny mikroklimat wynikają z niepełnego zrozumienia procesów ekologicznych oraz interakcji między elementami środowiska miejskiego. Dlatego tak ważne jest prowadzenie badań oraz edukacja w tym zakresie, aby rozwiać mity i promować efektywne zarządzanie przestrzenią miejską, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 37

Nawożenie roślin doniczkowych nie jest wskazane

A. kiedy są w dobrej kondycji

B. na początku wiosny i lata

C. w okresie dynamicznego wzrostu

D. w czasie kwitnienia

Nawożenie roślin doniczkowych na przełomie wiosny i lata, gdy są zdrowe lub w okresie intensywnego wzrostu, może być mylone z optymalnym czasem na dostarczanie składników odżywczych. Jednak zdrowe rośliny wymagają nawożenia w określonych momentach ich cyklu życia, a nie w sytuacjach, gdy nie wykazują zauważalnych niedoborów. Nawożenie w tych okresach, szczególnie w czasie intensywnego wzrostu, może prowadzić do nadmiaru składników odżywczych, co skutkuje przenawożeniem. Przenawożenie objawia się zjawiskami takimi jak żółknięcie liści, ich opadanie, a nawet obumieranie roślin. Ponadto, nawożenie w okresie kwitnienia jest kluczowe, ponieważ rośliny w tym czasie potrzebują zwiększonej ilości potasu i fosforu, co nie jest konieczne w innych fazach wzrostu. Przykładem błędnego podejścia jest stosowanie nawozów uniwersalnych w nadmiarze w czasie, gdy rośliny przygotowują się do kwitnienia. Dlatego, aby zapewnić roślinom optymalne warunki, należy stosować nawozy zgodnie z ich aktualnymi potrzebami, co obejmuje monitorowanie faz wzrostu i dostosowywanie programu nawożenia do specyficznych wymagań roślin.

Pytanie 38

Które z podanych gatunków roślin nadają się do uprawy w cieniu rzucanym przez korony drzew?

A. Zawciąg nadmorski (Armeria maritima)

B. Ostróżkę ogrodową (Delphinium x cultorum)

C. Konwalię majową (Convallaria majalis)

D. Łyszczec wiechowaty (Gypsophila paniculata)

Konwalia majowa, czyli Convallaria majalis, to naprawdę fajna roślina do sadzenia w zacienionych miejscach. Właściwie to ona lubi półcień i cień, więc będzie się dobrze czuła tam, gdzie inne roślinki mogą mieć problem z przeżyciem. Naturalnie rośnie w lasach, co czyni ją idealną do ogrodów. Jej piękne dzwonkowate kwiaty nie tylko ładnie wyglądają, ale też przyciągają pszczoły i inne zapylacze. Warto wiedzieć, że konwalia rozprzestrzenia się dzięki kłączom, co może być super do zakrywania mniej estetycznych miejsc w ogrodzie. Podczas sadzenia pamiętaj, żeby zapewnić jej odpowiednią wilgotność gleby, bo brak wody może ją osłabić. Uważam, że obecność konwalii w ogrodzie może naprawdę poprawić bioróżnorodność i dodać uroku.

Pytanie 39

Do grupy roślin cebulowych należą

A. szałwię błyszczącą (Salvia splendens)

B. narcyza zwyczajnego (Narcissus poeticus)

C. żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

D. stokrotkę pospolitą (Bellis perennis)

Szałwia błyszcząca (Salvia splendens), żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis) to rośliny, które nie są klasyfikowane jako rośliny cebulowe. Szałwia błyszcząca jest rośliną wieloletnią, która rozwija się z pędów, a nie cebuli, co oznacza, że jej system korzeniowy różni się zasadniczo od systemu cebulowego. Żeniszek meksykański to roślina jednoroczna, która również nie wykorzystuje cebuli jako struktury do przechowywania energii. Stokrotka pospolita, z kolei, jest rośliną zielną, której rozmnażanie odbywa się głównie przez nasiona i rozłogi. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami roślin jest kluczowe dla każdego ogrodnika, ponieważ wpływa na sposób pielęgnacji, nawożenia i nawadniania. Rośliny cebulowe, takie jak narcyzy, są preferowane w ogrodnictwie ze względu na ich zdolność do przetrwania trudnych warunków, odporność na choroby oraz łatwość w uprawie. Często popełnianym błędem jest mylenie roślin cebulowych z innymi rodzajami roślin, co może prowadzić do nieodpowiedniego doboru roślin w aranżacjach ogrodowych, a tym samym do zmniejszenia estetyki i efektywności ogrodu. Z tego powodu, ważne jest, aby ogrodnicy i entuzjaści roślin zdawali sobie sprawę z klasyfikacji roślin i ich specyficznych wymagań oraz sposobów rozmnażania.

Pytanie 40

Regularne koszenie trawy sprzyja

A. infekcjom wywołanym przez grzyby.

B. wzrostowi chwastów.

C. tworzeniu gęstej murawy.

D. rozwojowi filcu z mchu.

Częste koszenie trawników jest kluczowym elementem pielęgnacji, który sprzyja powstawaniu gęstej murawy. Regularne przycinanie trawy stymuluje wzrost bocznych pędów, co prowadzi do zagęszczenia roślinności. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w ogrodnictwie, optymalna wysokość koszenia powinna wynosić od 3 do 5 cm w zależności od gatunku trawy. Utrzymanie tej wysokości nie tylko poprawia estetykę trawnika, ale także zwiększa jego odporność na suszę i choroby. Ponadto, częste koszenie zapobiega zakwitaniu trawy, co z kolei utrudnia rozwój chwastów. Przykładem skutecznej strategii pielęgnacji jest stosowanie noży koszących o różnych wysokościach, co pozwala na lepsze dopasowanie do specyficznych potrzeb danego trawnika. Dodatkowo, regularne koszenie przyczynia się do równomiernego rozkładu składników odżywczych i poprawia ogólną kondycję gleby, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia murawy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej