Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 16:03
Data zakończenia: 22 maja 2025 16:22

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Active Directory Federation Service

B. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

C. usługi certyfikatów Active Directory

D. usługi domenowe Active Directory

Usługi domenowe Active Directory (AD DS) to kluczowa rola w systemie Windows Server, która umożliwia zarządzanie użytkownikami, komputerami i innymi obiektami w sieci. Pomocą AD DS jest centralne przechowywanie informacji o wszystkich obiektach w domenie, co pozwala na łatwe zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, wdrożenie AD DS umożliwia administratorom tworzenie i zarządzanie kontami użytkowników oraz grupami, co jest niezbędne w każdej organizacji. Dzięki AD DS, administratorzy mogą również konfigurować polityki zabezpieczeń i kontrolować dostęp do zasobów sieciowych z wykorzystaniem grup zabezpieczeń. Ponadto, wdrożenie AD DS jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają centralizację zarządzania użytkownikami oraz implementację mechanizmów autoryzacji. To podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także poprawia efektywność zarządzania. Warto zauważyć, że AD DS jest fundamentem dla wielu innych usług Windows Server, takich jak usługi certyfikatów czy Federation Services, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury IT w organizacji.

Pytanie 2

Możliwość odzyskania listy kontaktów z telefonu komórkowego działającego na systemie Android występuje, gdy użytkownik wcześniej przeprowadził synchronizację danych urządzenia z Google Drive przy użyciu

A. konta Microsoft

B. dowolnego konta pocztowego z portalu Onet

C. konta Yahoo

D. konta Google

Odpowiedź "konta Google" to strzał w dziesiątkę. Synchronizacja danych na Androidzie rzeczywiście najlepiej działa przez konto Google. Dzięki temu możesz bez problemu przesyłać swoje kontakty, kalendarze czy zdjęcia do chmury, co sprawia, że wszystko jest bezpieczne i dostępne nawet na innych urządzeniach. Na przykład, kiedy zmienisz telefon, logując się na swoje konto Google, wszystkie kontakty wracają na miejsce jak za dotknięciem magicznej różdżki. Dobrze też wiedzieć, że korzystanie z konta Google to nie tylko wygoda, ale i duże bezpieczeństwo, bo Google ma naprawdę niezłe zabezpieczenia. Dodatkowo, synchronizacja z kontem Google ułatwia korzystanie z różnych aplikacji, jak na przykład Google Contacts, co sprawia, że zarządzanie kontaktami staje się o wiele prostsze. Tak więc, żeby skutecznie odzyskać wszystkie kontakty, koniecznie trzeba mieć konto Google i wcześniej to ustawić na swoim urządzeniu.

Pytanie 3

Jaką wartość przepustowości definiuje standard 1000Base-T?

A. 1 GB/s

B. 1 Gbit/s

C. 1 MB/s

D. 1 Mbit/s

Wiele osób może pomylić przepływność standardu 1000Base-T z innymi wartościami, co prowadzi do nieporozumień. Odpowiedź wskazująca na 1 Mbit/s jest znacznie niedoszacowana i nie odnosi się do praktyk stosowanych w nowoczesnych sieciach. Taka wartość jest typowa dla dawnych standardów, takich jak 10Base-T, które oferowały znacznie niższe prędkości. Podobnie, 1 MB/s, co odpowiada 8 Mbit/s, również jest zbyt niską wartością, aby pasować do 1000Base-T. W praktyce, prędkość ta jest często mylona z jednostkami transferu danych, co może prowadzić do dalszych nieporozumień. Z kolei wartość 1 GB/s, chociaż bliska, może być mylona z innymi standardami, jak 10GBase-T, które oferują jeszcze wyższe prędkości. Kluczowym błędem jest nieznajomość podstawowych różnic między jednostkami miary — Mbit/s i MB/s, co jest istotne z punktu widzenia wydajności sieci. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie uwzględnimy aktualnych standardów i wymagań infrastrukturalnych, które w dużej mierze opierają się na dokładnych wartościach przesyłania danych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć i przyswoić sobie te różnice w kontekście nowoczesnych technologii sieciowych.

Pytanie 4

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

B. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

C. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

D. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 5

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. UNITY

B. XFCE

C. AERO

D. GNOME

Wybór AERO, UNITY lub GNOME jako środowiska graficznego dla systemu Linux w kontekście ograniczonych zasobów pamięci RAM jest nieadekwatny. AERO, będące częścią systemu Windows, nie ma zastosowania w systemach Linux i jego wymagania dotyczące pamięci są znacznie wyższe niż te, które oferują lekkie środowiska. UNITY, choć był popularny w przeszłości, ze względu na swoje graficzne efekty oraz integrację z platformą Ubuntu, wymaga znacznych zasobów, co może prowadzić do wolniejszej pracy na starszych sprzętach. Z kolei GNOME, mimo że oferuje nowoczesny interfejs użytkownika, także zawiera wiele funkcji i efektów wizualnych, które znacząco obciążają pamięć RAM. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, myśląc, że bardziej zaawansowane wizualnie środowiska będą lepsze w każdym przypadku. To podejście jest mylne, ponieważ rzeczywiste wymagania sprzętowe oraz wydajność systemu są kluczowe, szczególnie w przypadku starszych komputerów lub systemów, które operują w ograniczonych środowiskach. Dlatego zamiast korzystać z bardziej zasobożernych środowisk graficznych, warto rozważyć zastosowanie XFCE, które łączy w sobie funkcjonalność z niskimi wymaganiami sprzętowymi.

Pytanie 6

W standardzie IEEE 802.3af metoda zasilania różnych urządzeń sieciowych została określona przez technologię

A. Power over Ethernet

B. Power over Internet

C. Power under Control

D. Power over Classifications

Power over Ethernet (PoE) to technologia, która pozwala na jednoczesne przesyłanie danych i energii elektrycznej przez standardowe kable Ethernet, co czyni ją niezwykle praktycznym rozwiązaniem w zastosowaniach sieciowych. W standardzie IEEE 802.3af, PoE umożliwia dostarczanie do 15,4 W energii do urządzeń, takich jak kamery IP, punkty dostępu bezprzewodowego oraz telefony VoIP. Dzięki zastosowaniu PoE, instalacja takich urządzeń jest znacznie uproszczona, ponieważ nie wymaga osobnego zasilania, co z kolei zmniejsza koszty oraz czas potrzebny na wdrożenie systemów. Przykłady praktycznego wykorzystania PoE obejmują instalacje w biurach, gdzie punkty dostępu Wi-Fi mogą być łatwo rozmieszczane bez konieczności dostępu do gniazdek elektrycznych. Standard IEEE 802.3af, wprowadzony w 2003 roku, stanowi podstawę dla wielu nowoczesnych rozwiązań sieciowych, a jego implementacja jest zgodna z zaleceniami innych standardów, co zapewnia kompatybilność i wydajność. To sprawia, że PoE stało się standardem w wielu branżach, w tym w systemach zabezpieczeń i automatyce budynkowej.

Pytanie 7

Aby przekształcić zeskanowany obraz w tekst, należy użyć oprogramowania, które wykorzystuje metody

A. OCR

B. DTP

C. OMR

D. DPI

Odpowiedź OCR (Optical Character Recognition) jest prawidłowa, ponieważ jest to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych obrazów tekstu na edytowalny format cyfrowy. OCR wykorzystuje algorytmy do rozpoznawania kształtów liter i cyfr, co pozwala na automatyczne odczytanie i przetworzenie tekstu z dokumentów papierowych, takich jak książki, faktury czy formularze. Przykładem praktycznego zastosowania OCR jest digitalizacja archiwów, co znacznie usprawnia dostęp do informacji oraz ich przeszukiwanie. W branżach takich jak zarządzanie dokumentami czy obsługa klienta, zastosowanie OCR pozwala na optymalizację procesów, redukcję błędów związanych z wprowadzaniem danych oraz oszczędność czasu. Dobrą praktyką w implementacji OCR jest wykorzystanie zaawansowanych technologii uczenia maszynowego do poprawy dokładności rozpoznawania, co jest szczególnie istotne w przypadku dokumentów o niskiej jakości skanowania lub nietypowych czcionek. Warto również monitorować dokładność rozpoznawania i wprowadzać poprawki w przypadku błędów, co zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 8

Redukcja liczby jedynek w masce pozwoli na zaadresowanie

A. mniejszej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

B. większej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

C. mniejszej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

D. większej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

Przyglądając się pozostałym odpowiedziom, można zauważyć, że kluczowym błędem jest mylenie liczby jedynek w masce sieciowej z liczbą zaadresowanych urządzeń. Odpowiedzi sugerujące, że zmniejszenie liczby jedynek prowadzi do mniejszej liczby urządzeń dotyczą nieporozumienia dotyczącego sposobu działania maski sieciowej. W rzeczywistości, im mniej bitów jest zarezerwowanych dla identyfikacji sieci, tym więcej bitów pozostaje dla hostów, co skutkuje większą liczbą adresów IP dostępnych w tej sieci. Koncepcje te są szczególnie istotne w kontekście projektowania sieci i planowania adresacji IP. Kolejnym powszechnym błędem jest zakładanie, że zmniejszenie liczby jedynek w masce sieciowej sprzyja zwiększeniu liczby sieci. W rzeczywistości, większa liczba bitów przeznaczonych dla części hosta prowadzi do mniejszej liczby dostępnych sieci. Na przykład, w przypadku klasycznego podziału na klasy adresów IP, zwiększenie liczby bitów przeznaczonych dla hostów ogranicza liczbę dostępnych podsieci, co jest niezgodne z zasadami projektowania sieci. Dlatego ważne jest, aby podczas tworzenia planu adresacji IP zrozumieć, jak maski sieciowe wpływają na liczby zarówno sieci, jak i hostów, aby uniknąć nieefektywności i problemów z zarządzaniem ruchem danych.

Pytanie 9

Wykonanie komendy NET USER GRACZ * /ADD w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. wyświetlenie monitora o podanie hasła

B. utworzenie konta GRACZ bez hasła i nadanie mu uprawnień administratora komputera

C. zaprezentowanie komunikatu o błędnej składni polecenia

D. utworzenie konta GRACZ z hasłem *

Wybór opcji dodania konta GRACZ z hasłem '*' może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości jest niepoprawny. Podczas wykonywania polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' system Windows nie interpretuje znaku '*' jako rzeczywistego hasła, ale używa go jako wskazówki do wywołania monitu o hasło. Implementacja tego polecenia nie umożliwia bezpośredniego wprowadzenia hasła, co jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia konta. Kolejna mylna koncepcja dotyczy przekonania, że polecenie to może dodać konto bez hasła. Takie podejście jest niezgodne z zasadami zabezpieczeń systemu, które wymagają, aby każde konto użytkownika miało przypisane hasło, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Również przypisanie kontu uprawnień administratora poprzez to polecenie jest niemożliwe bez dodatkowych parametrów i nie jest automatycznie realizowane podczas jego wykonania. Istotne jest zrozumienie, że proces tworzenia użytkowników w systemach operacyjnych, w tym Windows, powinien być przeprowadzany zgodnie z ustalonymi standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz odpowiednie zarządzanie dostępem do zasobów. Brak zrozumienia tych mechanizmów często prowadzi do osłabienia zabezpieczeń i zwiększenia podatności systemów na ataki.

Pytanie 10

Nowe komponenty komputerowe, takie jak dyski twarde czy karty graficzne, są umieszczane w metalizowanych opakowaniach foliowych, których głównym celem jest zabezpieczenie

A. komponentów przed nagłymi zmianami temperatur w trakcie transportu

B. elementów elektronicznych przed ładunkami elektrostatycznymi

C. komponentów przed wilgocią

D. elementów elektronicznych przed promieniowaniem słonecznym

Pakowanie podzespołów komputerowych w metalizowane opakowania foliowe to naprawdę ważna sprawa. Te opakowania chronią elementy elektroniczne przed ładunkami elektrostatycznymi, które mogą powstawać, gdy coś się z nimi styka, i to może skończyć się tragicznie, bo może uszkodzić delikatne układy. Metalizowane opakowania działają jak ekran, który zmniejsza pole elektryczne w środku. W praktyce, normy takie jak IEC 61340-5-1 mówią, jak powinno to wyglądać, a firmy coraz częściej korzystają z takich opakowań, bo to zapewnia, że ich produkty są bezpieczniejsze. Na przykład w branży półprzewodnikowej, gdzie wszystko jest na wagę złota, metalizowane folie są używane do transportowania i przechowywania chipów, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Więc widzisz, odpowiednia ochrona przed ESD to nie tylko nowinki technologiczne, ale też klucz do lepszego zarządzania logistyką i magazynowaniem. Warto o tym pamiętać, bo stosując dobre materiały, można naprawdę wydłużyć życie podzespołów.

Pytanie 11

Jakiego typu transmisję danych przesyłanych za pomocą interfejsu komputera osobistego pokazano na ilustracji?

A. Szeregowy synchroniczny

B. Szeregowy asynchroniczny

C. Równoległy synchroniczny

D. Równoległy asynchroniczny

Transmisja szeregowa synchroniczna wymaga stałej synchronizacji zegarowej pomiędzy nadającym a odbierającym urządzeniem. Oznacza to, że zarówno nadawca, jak i odbiorca muszą pracować w tej samej częstotliwości, co umożliwia przesyłanie danych bez bitów startu i stopu. Stosuje się ją w sytuacjach, gdzie wymagana jest duża przepustowość i niska latencja, lecz jest bardziej skomplikowana do implementacji w porównaniu z asynchroniczną. Transmisja równoległa synchroniczna z kolei angażuje jednoczesne przesyłanie wielu bitów danych, co zwiększa przepustowość, ale wymaga większej liczby przewodów i jest bardziej podatna na zakłócenia. Zastosowanie tej formy jest typowe dla krótkodystansowych połączeń wewnątrz urządzeń elektronicznych, np. magistrale komputerowe. Z kolei transmisja równoległa asynchroniczna jest rzadko spotykana z uwagi na trudności w zapewnieniu synchronizacji przy jednoczesnym przesyłaniu wielu bitów oraz potencjalne przesunięcia czasowe między poszczególnymi liniami danych. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, zwłaszcza kiedy uwaga skupia się jedynie na ilości przesyłanych bitów zamiast na mechanizmie synchronizacji. Ostatecznie wybór odpowiedniej formy transmisji zależy od specyficznych wymagań dotyczących przepustowości, odległości i warunków pracy systemu, co wymaga zrozumienia różnic technologicznych i praktycznych ograniczeń każdego z podejść.

Pytanie 12

Jaki adres IP został przypisany do hosta na interfejsie sieciowym eth0?

A. 255.255.255.0

B. 128.171.104.26

C. 00:A0:c9:89:02:F8

D. 128.171.104.255

Adres IP 128.171.104.26 jest właściwie skonfigurowany na karcie sieciowej eth0, co można zweryfikować poprzez polecenie ifconfig w systemie Linux. Adresy IP są podstawowymi elementami identyfikującymi urządzenia w sieci i każde urządzenie musi mieć unikalny adres IP w danej podsieci. W tym przypadku, adres 128.171.104.26 jest adresem klasy B, co oznacza, że jego zakres to od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B mają maskę podsieci domyślną 255.255.0.0, ale tutaj widzimy niestandardową maskę 255.255.255.0, co oznacza, że używana jest podsieć o mniejszych rozmiarach. W praktyce, takie adresowanie może być użyte do organizacji sieci firmowych, gdzie większe sieci są dzielone na mniejsze segmenty w celu lepszego zarządzania ruchem. Zasady dobrych praktyk zalecają, aby zawsze używać poprawnych adresów IP i masek podsieci, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić prawidłowe przekazywanie danych w sieci. Zrozumienie tych podstawowych koncepcji jest kluczowe dla każdego administratora sieci.

Pytanie 13

Podczas skanowania czarno-białego rysunku technicznego z maksymalną rozdzielczością optyczną skanera, na pochylonych i zaokrąglonych krawędziach można dostrzec schodkowe ułożenie pikseli. Aby poprawić jakość skanowanego obrazu, konieczne jest zastosowanie funkcji

A. korekcji Gamma

B. odrastrowywania

C. skanowania według krzywej tonalnej

D. rozdzielczości interpolowanej

Rozdzielczość interpolowana to technika, która pozwala na zwiększenie liczby pikseli w obrazie bez konieczności zmiany oryginalnych danych skanera. W przypadku skanowania czarno-białego rysunku technicznego, ułożenie schodkowe pikseli na krawędziach może być wynikiem zbyt niskiej rozdzielczości skanowania. Zastosowanie rozdzielczości interpolowanej eliminuje ten problem, zwiększając jakość obrazu poprzez wygładzanie krawędzi i poprawę detali. Technika ta wykorzystuje algorytmy, które oceniają wartości kolorów i intensywności pikseli sąsiadujących, co pozwala na „wypełnienie” obszarów pomiędzy oryginalnymi pikselami. W praktyce, można to zaobserwować podczas skanowania dokumentów technicznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali jest kluczowe. Stosując rozdzielczość interpolowaną, można uzyskać bardziej estetyczny wizualnie i profesjonalny efekt końcowy, co jest istotne w kontekście standardów branżowych dotyczących jakości dokumentacji technicznej.

Pytanie 14

Na jakich licencjach są dystrybuowane wersje systemu Linux Ubuntu?

A. MOLP

B. Public Domain

C. Freeware

D. GNU GPL

Odpowiedzi takie jak 'Public Domain', 'Freeware' oraz 'MOLP' są nieprawidłowe, ponieważ każda z nich odnosi się do zupełnie innego modelu prawnego lub dystrybucyjnego, który nie ma zastosowania w kontekście dystrybucji Ubuntu. Public Domain odnosi się do dzieł, które nie są objęte żadnymi prawami autorskimi, co oznacza, że można je swobodnie wykorzystywać. W przypadku Ubuntu, oprogramowanie jest dostępne na licencji, co oznacza, że prawa autorskie nadal obowiązują, ale użytkownicy mają określone prawa, takie jak modyfikacja i dystrybucja. Freeware to oprogramowanie dostępne bezpłatnie, ale często z zamkniętym kodem źródłowym i ograniczonymi prawami użytkowników. W przeciwieństwie do tego, GNU GPL pozwala na modyfikacje i redystrybucję, co jest kluczowym elementem otwartego oprogramowania. Natomiast MOLP (Managed Online License Program) to model licencjonowania stosowany głównie w kontekście komercyjnych produktów oprogramowania, który również nie odnosi się do zasad dystrybucji open source. Błędne wnioski w zakresie tych odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między licencjami open source a innymi modelami dystrybucji, co jest istotne dla zrozumienia możliwości, jakie oferuje korzystanie z systemów opartych na Linuxie. Warto zaznaczyć, że zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla każdego, kto chce swobodnie poruszać się w świecie technologii informacyjnej i efektywnie korzystać z dostępnych narzędzi.

Pytanie 15

Aby skaner działał prawidłowo, co należy zrobić?

A. nie wkładać kartek z zszywkami do podajnika urządzenia, jeśli jest automatyczny

B. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej

C. sprawdzać temperaturę podzespołów komputera

D. posiadać zainstalowany program antywirusowy w systemie

Wybór odpowiedzi dotyczącej nie wkładania kartek ze zszywkami do podajnika automatycznego skanera jest kluczowy dla zapewnienia właściwego funkcjonowania tego urządzenia. Zszywki mogą powodować zacięcia i uszkodzenia mechaniczne, co prowadzi do problemów z wydajnością oraz zwiększa koszty serwisowania. W standardach branżowych zaleca się używanie papieru wolnego od zszywek, ponieważ większość skanerów, szczególnie te z automatycznymi podajnikami, nie jest przystosowanych do obsługi dokumentów z metalowymi elementami. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy użytkownik skanuje dokumenty biurowe - wprowadzenie kartek ze zszywkami może spowodować awarię, która wymaga czasochłonnej naprawy. Dobrą praktyką jest również regularne przeszkolenie personelu z zasad prawidłowego użytkowania sprzętu, co znacząco wpływa na jego żywotność i efektywność.

Pytanie 16

Na ilustracji pokazano interfejs w komputerze dedykowany do podłączenia

A. skanera lustrzanego

B. plotera tnącego

C. monitora LCD

D. drukarki laserowej

Przedstawiony na rysunku interfejs to złącze DVI (Digital Visual Interface) powszechnie używane do podłączania monitorów LCD do komputera. Jest to cyfrowy standard przesyłania sygnału wideo, co zapewnia wysoką jakość obrazu bez strat wynikających z konwersji sygnału, w przeciwieństwie do starszych analogowych interfejsów takich jak VGA. DVI występuje w różnych wariantach takich jak DVI-D, DVI-I czy DVI-A w zależności od rodzaju przesyłanego sygnału, jednak najczęściej stosowane jest DVI-D do przesyłu czysto cyfrowego obrazu. Stosowanie DVI jest zgodne z wieloma standardami branżowymi, a jego popularność wynika z szerokiego wsparcia dla wysokiej rozdzielczości oraz łatwości obsługi. Współczesne monitory często wykorzystują bardziej zaawansowane złącza takie jak HDMI czy DisplayPort, jednak DVI nadal znajduje zastosowanie szczególnie w środowiskach biurowych i starszych konfiguracjach sprzętowych. Podłączenie monitora za pomocą DVI może być również korzystne w kontekście profesjonalnych zastosowań graficznych, gdzie istotna jest precyzja wyświetlanego obrazu i synchronizacja sygnału cyfrowego.

Pytanie 17

Do czego służy program CHKDSK?

A. zmiany systemu plików

B. defragmentacji dysku

C. odbudowy fizycznej struktury dysku

D. odbudowy logicznej struktury dysku

Program CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem systemowym w systemach operacyjnych Windows, które jest używane do diagnostyki i naprawy problemów związanych z logiczną strukturą dysku. Jego głównym celem jest identyfikacja oraz naprawa błędów w systemie plików, co może obejmować problemy z alokacją przestrzeni dyskowej, uszkodzone sektory oraz inne nieprawidłowości, które mogą wpływać na integralność danych. Na przykład, jeżeli pliki są uszkodzone z powodu nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, CHKDSK może naprawić te problemy, przywracając prawidłowe wskazania w systemie plików. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, regularne używanie CHKDSK jako części konserwacji systemu może znacząco zwiększyć długoterminową niezawodność dysków twardych. Narzędzie to wspiera standardy zarządzania systemami informatycznymi przez zapewnienie, że nośniki danych są w odpowiednim stanie do przechowywania i przetwarzania informacji.

Pytanie 18

W jaki sposób powinno się wpisać w formułę arkusza kalkulacyjnego odwołanie do komórki B3, aby przy przenoszeniu tej formuły w inne miejsce arkusza odwołanie do komórki B3 pozostało stałe?

A. $B3

B. B3

C. B$3

D. $B$3

Wpisanie adresu komórki jako B3 nie zablokuje odwołania do tej komórki, co oznacza, że podczas kopiowania formuły do innych komórek adres będzie się zmieniał w zależności od tego, gdzie formuła zostanie wklejona. Zmiana adresu może prowadzić do błędnych obliczeń i utrudniać analizę danych. To podejście jest typowe dla użytkowników, którzy nie są świadomi zasady odniesienia względnego w arkuszach kalkulacyjnych. Kolejny błąd to użycie $B3, które blokuje tylko kolumnę B, ale pozwala na zmianę wiersza. To ogranicza użyteczność formuły i może prowadzić do sytuacji, w których wyniki są nieprawidłowe w kontekście szerszej analizy. Z kolei zapis B$3 zablokowuje jedynie wiersz, co również nie jest zalecane w sytuacjach, gdy potrzebna jest stabilność zarówno w kolumnie, jak i w wierszu. W praktyce, użytkownicy muszą być świadomi, że stosowanie odpowiednich odwołań w arkuszach kalkulacyjnych jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. Możliwość zablokowania adresu komórki powinna być traktowana jako standardowa praktyka w każdej pracy z danymi, aby uniknąć błędów, które mogą mieć poważne konsekwencje w analizach i raportach.

Pytanie 19

W systemie Linux polecenie chown służy do

A. przemieszczania pliku

B. modyfikacji parametrów pliku

C. regeneracji systemu plików

D. zmiany właściciela pliku

Polecenie chown w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do zarządzania uprawnieniami plików i katalogów, umożliwiającym zmianę właściciela pliku. Dzięki niemu administratorzy mogą przypisać plik lub katalog do innego użytkownika lub grupy, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa systemu. Na przykład, jeśli plik został stworzony przez jednego użytkownika, ale musi być dostępny dla innego, który ma wykonywać określone operacje, chown pozwala na taką zmianę. Przykład użycia: polecenie 'chown nowy_użytkownik plik.txt' zmienia właściciela pliku 'plik.txt' na 'nowy_użytkownik'. Dobrą praktyką jest regularna kontrola właścicieli plików, aby zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi i dbać o integralność systemu plików. Zmiana właściciela jest również istotna w kontekście grup użytkowników, gdzie można przypisać pliki do określonych grup, co ułatwia współpracę w zespołach.

Pytanie 20

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Soczewka

B. Traktor

C. Lustro

D. Filtr ozonowy

Traktor jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki igłowej, odpowiedzialnym za przesuwanie papieru przez urządzenie. W przeciwieństwie do innych typów drukarek, takich jak atramentowe czy laserowe, drukarki igłowe wykorzystują mechanizm, który fizycznie uderza w taśmę barwiącą, a następnie w papier, tworząc wydruk. Traktor, jako część systemu podawania, zapewnia dokładne przesuwanie papieru, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnych wydruków, zwłaszcza w przypadku dokumentów, które wymagają dużej dokładności w formacie i wyrównaniu. Przykładem zastosowania drukarek igłowych z traktorem są środowiska, w których wymagana jest produkcja dokumentów takich jak faktury, raporty lub etykiety, gdzie wytrzymałość i niezawodność są istotne. Standardy jakości w branży drukarskiej zazwyczaj podkreślają znaczenie precyzyjnego podawania papieru, co sprawia, że mechanizmy takie jak traktor są niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 21

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. stację dyskietek

B. procesor ATX12V

C. napędy CD-ROM

D. dyski wewnętrzne SATA

Wtyczka przedstawiona na zdjęciu jest zasilaczem typu ATX12V, który jest kluczowym elementem w nowoczesnych komputerach stacjonarnych. Ten typ złącza został wprowadzony, aby zapewnić dodatkowe zasilanie dla procesorów, które z czasem wymagały większej mocy. ATX12V to standard opracowany przez producentów płyt głównych i zasilaczy komputerowych, aby zapewnić stabilne i niezawodne zasilanie dla komponentów o wysokiej wydajności. Złącze ATX12V zwykle posiada cztery piny, które dostarczają napięcia 12V bezpośrednio do procesora, co jest niezbędne dla jego wydajności i stabilności. W praktyce oznacza to, że systemy oparte na tym standardzie mogą obsługiwać bardziej zaawansowane procesory, które wymagają większej ilości energii elektrycznej do prawidłowego działania. Ponadto, stosowanie tego złącza jest zgodne z dobrymi praktykami projektowymi w zakresie poprawy efektywności energetycznej i zarządzania termicznego w urządzeniach komputerowych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zarówno domowych, jak i profesjonalnych zastosowań komputerów stacjonarnych.

Pytanie 22

Jaką maskę podsieci należy wybrać dla sieci numer 1 oraz sieci numer 2, aby urządzenia z podanymi adresami mogły komunikować się w swoich podsieciach?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.255.128

C. 255.255.128.0

D. 255.255.255.240

Odpowiedzi z maskami 255.255.255.240 i 255.255.255.128 wskazują na mylne zrozumienie zasad podziału sieci i odpowiedniego doboru maski sieciowej. Maska 255.255.255.240 jest stosowana dla bardzo małych sieci, gdzie potrzeba tylko kilku adresów hostów, co nie pasuje do podanych adresów IP, które wymagają znacznie większej przestrzeni adresowej. Zastosowanie takiej maski skutkowałoby w sytuacji, gdzie urządzenia nie mogłyby się komunikować wewnątrz tej samej sieci, ponieważ zasięg adresów byłby zbyt mały. Maska 255.255.255.128 jest również stosowana w kontekście małych sieci, co oznacza, że nie obejmuje wystarczającego zakresu dla wszystkich wymienionych adresów IP. Z kolei maska 255.255.240.0 oferuje większy zasięg niż 255.255.255.128, ale wciąż nie jest odpowiednia, ponieważ nie zapewnia wystarczającego zakresu dla podanego zakresu adresów. Typowy błąd w myśleniu polega na nieodpowiednim doborze maski poprzez brak zrozumienia rzeczywistej ilości wymaganych adresów hostów oraz błędnym założeniu, że mniejsze maski pozwalają na elastyczniejszą konfigurację bez uwzględnienia rzeczywistego zapotrzebowania na przestrzeń adresową w danej sieci. Właściwy dobór maski sieciowej wymaga analizy potrzeb sieciowych oraz zrozumienia struktury adresacji IP w celu zapewnienia efektywnej komunikacji pomiędzy urządzeniami.

Pytanie 23

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. przygotowywania pomiarów powykonawczych

B. kosztorysowania prac

C. określenia wytycznych dla wykonawcy

D. tworzenia schematów sieci

Wybór odpowiedzi dotyczącej rysowania schematów sieci, definiowania wytycznych dla wykonawcy lub opracowywania powykonawczych pomiarów nie uwzględnia podstawowych funkcji Katalogu Nakładów Rzeczowych. Rysowanie schematów sieci to proces inżynieryjny, który koncentruje się na przedstawianiu wizualnym projektu, a nie na szacowaniu kosztów. Katalog nakładów nie służy do tworzenia graficznych reprezentacji, co prowadzi do błędnego założenia, że estetyka i projektowanie wizualne są jego głównymi zastosowaniami. Definiowanie wytycznych dla wykonawcy może być wynikiem analizy kosztów, ale to nie katalog, lecz dokumentacja projektowa określa szczegółowe wymagania dotyczące realizacji projektu. Opracowywanie powykonawczych pomiarów ma za zadanie weryfikację wykonania robót i ich zgodności z projektem, co również nie jest funkcją katalogu. Niezrozumienie roli katalogu prowadzi do błędnych konkluzji, gdzie oceniane są aspekty niewłaściwe w kontekście jego przeznaczenia. Właściwe podejście do wykorzystania katalogu jest kluczowe dla efektywności kosztowej i zgodności z normami branżowymi, co podkreśla znaczenie precyzyjnego zrozumienia jego funkcji.

Pytanie 24

Osoba planuje unowocześnić swój komputer poprzez zwiększenie pamięci RAM. Zainstalowana płyta główna ma specyfikacje przedstawione w tabeli. Wybierając dodatkowe moduły pamięci, powinien pamiętać, aby

Parametry płyty głównej
Model	H97 Pro4
Typ gniazda procesora	Socket LGA 1150
Obsługiwane procesory	Intel Core i7, Intel Core i5, Intel Core i3, Intel Pentium, Intel Celeron
Chipset	Intel H97
Pamięć	4 x DDR3- 1600 / 1333/ 1066 MHz, max 32 GB, ECC, niebuforowana
Porty kart rozszerzeń	1 x PCI Express 3.0 x16, 3 x PCI Express x1, 2 x PCI

A. w obrębie jednego banku były ze sobą zgodne tak, aby osiągnąć najwyższą wydajność

B. były to trzy moduły DDR2, bez systemu kodowania korekcyjnego (ang. Error Correction Code)

C. dokupione moduły miały łączną pojemność przekraczającą 32 GB

D. były to cztery moduły DDR4, o wyższej częstotliwości niż obecnie zainstalowana pamięć RAM

Wybór zgodnych modułów pamięci RAM w obrębie jednego banku jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnej wydajności systemu komputerowego. W przypadku płyty głównej H97 Pro4 z przedstawionymi parametrami, ilość banków pamięci pozwala na zainstalowanie czterech modułów DDR3 o maksymalnej pojemności 32 GB i częstotliwości do 1600 MHz. Kluczowe jest, aby moduły pamięci były kompatybilne między sobą, co oznacza, że powinny mieć tę samą prędkość, pojemność i najlepiej pochodzić od tego samego producenta, co minimalizuje ryzyko problemów z kompatybilnością i maksymalizuje wydajność. Stosowanie zgodnych modułów pozwala na pełne wykorzystanie trybu dual-channel, który znacznie przyspiesza transfer danych pomiędzy pamięcią a procesorem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy w codziennym użytkowaniu komputera przejawia się w skróconych czasach ładowania aplikacji i lepszej wielozadaniowości systemu. Dobre praktyki branżowe wskazują także na regularne aktualizowanie biosu płyty głównej w celu uzyskania najnowszych rozwiązań kompatybilności pamięci.

Pytanie 25

Element oznaczony cyfrą 1 na diagramie blokowym karty graficznej?

A. konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

B. zawiera matrycę znaków w trybie tekstowym

C. przechowuje dane wyświetlane w trybie graficznym

D. generuje sygnał RGB na wyjściu karty graficznej

Odpowiedź jest poprawna ponieważ element oznaczony numerem 1 na schemacie blokowym karty graficznej odpowiada za przechowywanie matrycy znaków trybu tekstowego. W kartach graficznych tryb tekstowy jest jednym z podstawowych trybów wyświetlania umożliwiającym wyświetlanie tekstu za pomocą predefiniowanych zestawów znaków. Tego typu rozwiązania są przydatne w aplikacjach, które wymagają wyświetlania dużych ilości tekstu z minimalnym zużyciem zasobów systemowych np. w interfejsach systemów operacyjnych lub konsolach serwerowych. Matryca znaków jest przechowywana w pamięci typu ROM lub RAM co pozwala na szybkie i efektywne odczytywanie danych oraz ich prezentację na ekranie. W zależności od zestandaryzowanych kodów znaków np. ASCII matryce te są wykorzystywane w różnych systemach komputerowych. Zarządzanie matrycą znaków zgodnie z normami ISO i ECMA zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami co jest kluczowe w kontekście interoperacyjności systemów. Współczesne karty graficzne nadal wspierają tryb tekstowy ze względu na jego szybkość i niskie wymagania sprzętowe co czyni go niezastąpionym w wielu zastosowaniach technicznych.

Pytanie 26

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 127

B. 62

C. 14

D. 30

Pojęcia związane z adresacją IP i maskami sieciowymi mogą być mylone, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, liczba 14 może wynikać z niepoprawnego obliczenia, które sugeruje, że 4 bity są wykorzystywane dla hostów (2^4 - 2 = 14), zamiast 6. Takie podejście nie uwzględnia faktu, że w rzeczywistości maska 255.255.255.192 oznacza, że 6 bitów jest przeznaczonych na hosty. Kolejny typowy błąd myślowy polega na pomyleniu liczby adresów z liczbą hostów. Odpowiedzi takie jak 30 lub 127 mogą wynikać z nieprawidłowych interpretacji czy pomyłek w obliczeniach. Na przykład, 30 mogłoby być wynikiem obliczenia 2^5 - 2, co jest błędne, ponieważ 5 bitów nie odpowiada maski /26. Natomiast 127 to liczba, która nie może być uzyskana w tej masce, ponieważ sugeruje większą ilość przeznaczonych bitów dla hostów. Rozumienie, jak działają maski sieciowe, jest kluczowe dla projektowania efektywnych i skalowalnych sieci. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do poważnych problemów w administracji siecią, w tym do niewłaściwego przydzielania adresów IP, co może ograniczyć zdolność do rozbudowy sieci w przyszłości.

Pytanie 27

Jaką maksymalną liczbę kanałów z dostępnego pasma kanałów standardu 802.11b można stosować w Polsce?

A. 13 kanałów

B. 9 kanałów

C. 10 kanałów

D. 11 kanałów

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 9, 10 czy 11 kanałów, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad funkcjonowania sieci bezprzewodowych oraz przepisów regulujących ich użycie. W przypadku odpowiedzi mówiącej o 11 kanałach można zauważyć, że jest to liczba kanałów dostępnych w niektórych innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone, gdzie obowiązują inne regulacje. Z kolei 10 czy 9 kanałów są jeszcze bardziej nieprecyzyjne i nie mają oparcia w rzeczywistych regulacjach obowiązujących w Polsce. Warto również zauważyć, że ograniczenie liczby kanałów może prowadzić do zwiększonej konkurencji o dostępne pasmo, co negatywnie wpływa na jakość sygnału i stabilność połączenia. Przy projektowaniu sieci bezprzewodowej istotne jest, aby uwzględnić lokalne przepisy oraz możliwości techniczne sprzętu, a także znać zasady planowania kanałów, aby uniknąć nakładania się sygnałów i zakłóceń. Dlatego zrozumienie pełnego zakresu dostępnych kanałów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami Wi-Fi oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 28

Jakie urządzenie należy wykorzystać w sieci Ethernet, aby zredukować liczbę kolizji pakietów?

A. Przełącznik

B. Koncentrator

C. Bramkę VoIP

D. Regenerator

Przełącznik (switch) to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie drugiego poziomu modelu OSI (warstwa łącza danych) i ma za zadanie przekazywanie ramek danych między różnymi urządzeniami w sieci Ethernet. Główną zaletą przełączników jest ich zdolność do tworzenia osobnych domen kolizji. Oznacza to, że każdy port przełącznika może działać jako odrębny kanał komunikacyjny, co znacznie minimalizuje ryzyko kolizji pakietów. Dzięki temu, w sieciach z dużym ruchem, przełączniki umożliwiają równoczesne przesyłanie danych przez wiele urządzeń bez zakłóceń. Przełączniki wykorzystują adresy MAC do zarządzania ruchem, co pozwala na efektywne kierowanie danych do odpowiednich odbiorców. W praktyce, wdrożenie przełączników w sieciach lokalnych (LAN) jest standardową praktyką, a ich użycie jest zgodne z normami IEEE 802.3, które definiują standardy dla Ethernetu. Używając przełączników, administratorzy sieci mogą nie tylko zwiększyć wydajność sieci, ale także uprościć zarządzanie ruchem i poprawić bezpieczeństwo poprzez segmentację sieci.

Pytanie 29

Przy pomocy testów statycznych okablowania można zidentyfikować

A. straty odbiciowe

B. zjawisko tłumienia

C. przerwy w obwodzie

D. różnicę opóźnień

Przerwy w obwodzie są jednym z najważniejszych problemów, które można zdiagnozować za pomocą testów statycznych okablowania. Jednak inne wymienione odpowiedzi, takie jak straty odbiciowe, zjawisko tłumienia i różnica opóźnień, odnoszą się do innych aspektów jakości sygnału, które nie są bezpośrednio związane z diagnostyką przerw. Straty odbiciowe odnoszą się do sytuacji, w której część sygnału jest odbijana z powodu różnicy impedancji na złączach lub w samej strukturze kabla. Zjawisko tłumienia, z kolei, to proces, w którym sygnał traci swoją moc na skutek przesyłu przez kabel, co jest naturalnym zjawiskiem, ale niekoniecznie oznacza przerwę. Różnica opóźnień to problem, który występuje w przypadku, gdy sygnały przesyłane przez różne ścieżki nie docierają do celu w tym samym czasie, co może być wynikiem niejednolitego tłumienia, ale nie jest związane z przerwą w obwodzie. Te koncepcje są istotne dla zrozumienia działania sieci, ale ich diagnostyka wymaga innych metod, takich jak analiza parametrów sygnału w czasie rzeczywistym czy testy dynamiczne, które są bardziej odpowiednie do oceny jakości sygnałów w transmisji.

Pytanie 30

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. quota

B. release

C. spool

D. management

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do mechanizmu limitów dyskowych, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii używanej w zarządzaniu systemami informatycznymi. Odpowiedź 'spool' odnosi się do procesu buforowania danych, co ma zastosowanie w kontekście drukowania lub zarządzania zadaniami w kolejkach, ale nie ma związku z kontrolą wykorzystania przestrzeni dyskowej. Można to mylnie interpretować jako zarządzanie zasobami, ale w rzeczywistości jest to zupełnie inny proces, który nie dotyczy limitów. Odpowiedź 'release' często oznacza uwolnienie zasobów lub zakończenie procesu, co również nie ma zastosowania w kontekście limitów dyskowych. 'Management' to termin ogólny, który odnosi się do szerszego zarządzania zasobami, ale nie precyzuje konkretnego mechanizmu jak 'quota', co prowadzi do nieprecyzyjnego rozumienia tematu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych terminów technicznych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami w systemach informatycznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemami oraz dla wdrażania najlepszych praktyk w zarządzaniu przestrzenią dyskową.

Pytanie 31

Jakie napięcie zasilające mogą mieć urządzenia wykorzystujące port USB 2.0?

A. 5,35V - 5,95V

B. 3,55V - 4,15V

C. 4,15V - 4,75V

D. 4,75V - 5,35V

Odpowiedzi 3,55V - 4,15V oraz 4,15V - 4,75V są błędne, ponieważ wartości te są zbyt niskie w porównaniu do wymagań standardu USB 2.0. Standardowe napięcie zasilania dla portu USB 2.0 wynosi 5V z tolerancją od 4,75V do 5,25V. Wartości poniżej 4,75V mogą prowadzić do problemów z zasilaniem podłączonych urządzeń, co w praktyce objawia się ich nieprawidłowym działaniem. Urządzenia, które zasilane są napięciem poniżej minimalnego progu, mogą nie działać wcale lub funkcjonować w trybie awaryjnym, co jest ogromnym ograniczeniem. Z kolei wartości 5,35V - 5,95V są również nieprawidłowe, ponieważ przekraczają maksymalny poziom napięcia określony przez standard USB 2.0. Zasilanie powyżej 5,25V może prowadzić do uszkodzenia podłączonego urządzenia z powodu nadmiernego napięcia, co jest częstym błędem myślowym, w którym użytkownicy myślą, że wyższe napięcie zawsze będzie korzystne. Istotne jest, aby zrozumieć, że standardy technologiczne, takie jak USB 2.0, zostały opracowane w celu zapewnienia kompatybilności i bezpieczeństwa urządzeń, dlatego kluczowe jest ich przestrzeganie w praktyce.

Pytanie 32

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie kabla światłowodowego wykorzystywanego w okablowaniu pionowym sieci do przełącznika z jedynie gniazdami RJ45?

A. Modem

B. Regenerator

C. Ruter

D. Konwerter mediów

Modem to urządzenie, które zajmuje się modulacją i demodulacją sygnałów, co jest ważne przy przesyłaniu danych przez telefon czy szybkie internety. Teoretycznie potrafi zmienić sygnały analogowe na cyfrowe, ale nie podłączy nam bezpośrednio kabli światłowodowych do sprzętu, który obsługuje tylko RJ45. Więc mówiąc o tym pytaniu, modem nie spełnia wymagań, które były opisane. Z kolei ruter jest odpowiedzialny za przesyłanie pakietów danych w sieci i zarządzanie połączeniami, ale też nie zmieni typu medium fizycznego. Regenerator wzmacnia sygnał w długich trasach kablowych, ale nie robi tego, co robi konwerter mediów. Wybór złego urządzenia do danego zadania może prowadzić do sporych problemów w sieci, jak spowolnienia czy nawet całkowitego zablokowania. Ważne, żeby rozumieć różnice między tymi urządzeniami, żeby nie wpaść w pułapki i mieć pewność, że sieć działa jak należy.

Pytanie 33

Do serwisu komputerowego przyniesiono laptopa, którego matryca wyświetla obraz w bardzo słabej jakości. Dodatkowo obraz jest znacząco ciemny i widoczny jedynie z niewielkiej odległości. Co może być przyczyną tej usterki?

A. uszkodzone łącze między procesorem a matrycą

B. rozbita matryca

C. uszkodzone gniazdo HDMI

D. uszkodzony inwerter

Pęknięta matryca teoretycznie może wpływać na jakość wyświetlanego obrazu, jednak objawy wskazane w pytaniu, tj. ciemność obrazu i problemy z jego widocznością, bardziej wskazują na problemy ze źródłem podświetlenia. Pęknięcie matrycy zazwyczaj prowadzi do widocznych uszkodzeń w postaci pasów, plam lub całkowitego braku obrazu. Uszkodzone gniazdo HDMI, z kolei, dotyczy wyjścia obrazu na zewnętrzny monitor, a nie samego wyświetlania na matrycy laptopa. W przypadku uszkodzenia gniazda HDMI, obraz na matrycy laptopa nie powinien być w żaden sposób wpływany, ponieważ komunikacja między laptopem a zewnętrznym urządzeniem nie ma wpływu na funkcjonowanie matrycy. Uszkodzone łącze między procesorem a matrycą, chociaż może powodować problemy z wyświetlaniem, często objawia się całkowitym brakiem obrazu lub artefaktami, a nie tylko ciemnością. Zrozumienie różnicy między tymi uszkodzeniami jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki. Wiele błędnych wniosków wynika z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych komponentów w laptopie oraz ich interakcji. Dlatego tak ważne jest, aby przy diagnostyce usterek korzystać z wiedzy na temat funkcji poszczególnych podzespołów oraz ich wpływu na ogólne działanie urządzenia.

Pytanie 34

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. odinstalować programy, które nie są używane

B. wykonać defragmentację

C. usunąć pliki tymczasowe

D. przeskanować dysk programem antywirusowym

Defragmentacja dysku to proces optymalizacji zapisu danych na nośniku magnetycznym. W systemach operacyjnych, które wykorzystują tradycyjne dyski twarde (HDD), pliki są często rozproszone po powierzchni dysku. Gdy plik jest zapisany, może zająć więcej niż jedną lokalizację, co prowadzi do fragmentacji. Defragmentacja reorganizuje te fragmenty, tak aby pliki były zapisane w pojedynczych, sąsiadujących ze sobą lokalizacjach. Dzięki temu głowica dysku twardego ma mniejszą odległość do przebycia, co przyspiesza ich odczyt i zapis. Przykładem zastosowania defragmentacji może być regularne jej przeprowadzanie co kilka miesięcy w przypadku intensywnego użytkowania komputera, co znacznie poprawia wydajność systemu. Warto również wspomnieć, że w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) defragmentacja jest niezalecana, ponieważ nie działają one na zasadzie mechanicznego ruchu głowicy. W takich przypadkach zamiast defragmentacji stosuje się inne metody, takie jak TRIM, aby utrzymać wydajność dysku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby defragmentację przeprowadzać na systemach plików NTFS, które są bardziej podatne na fragmentację.

Pytanie 35

Wykonując polecenie ipconfig /flushdns, można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. wyczyszczeniu pamięci podręcznej systemu nazw domenowych

B. aktualizacji konfiguracji nazw interfejsów sieciowych

C. zwolnieniu dzierżawy przydzielonej przez DHCP

D. odnowieniu dzierżawy adresu IP

Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane do czyszczenia bufora systemu nazw domenowych (DNS) w systemie operacyjnym Windows. DNS pełni kluczową rolę w sieciach komputerowych, umożliwiając przekształcanie nazw domen (np. www.example.com) na odpowiadające im adresy IP. W momencie, gdy system operacyjny odwiedza daną stronę internetową, zapisuje te informacje w buforze DNS, aby przyspieszyć przyszłe połączenia. Czasami jednak bufor ten może zawierać nieaktualne lub niepoprawne wpisy, co może prowadzić do problemów z łącznością, jak np. wyświetlanie błędnych stron. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' pozwala na usunięcie tych wpisów, co zmusza system do ponownego pobrania aktualnych danych DNS, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią. Dzięki temu, użytkownicy mogą uniknąć problemów z dostępem do stron i usług, które mogły ulec zmianie. Przykładem może być sytuacja, w której serwer zmienił adres IP, a użytkownik wciąż próbuje łączyć się z nieaktualnym adresem, co skutkuje brakiem dostępu do usługi. Rekomenduje się regularne użycie tego polecenia w przypadku wystąpienia problemów z dostępem do sieci.

Pytanie 36

Jakie znaczenie mają zwory na dyskach z interfejsem IDE?

A. napięcie zasilające silnik

B. typ interfejsu dysku

C. tryb działania dysku

D. tempo obrotowe dysku

Udzielenie odpowiedzi, która odnosi się do rodzaju interfejsu dyskowego, prędkości obrotowej dysku lub napięcia zasilania silnika, może wynikać z mylnego zrozumienia funkcji zworek w systemach dyskowych. Rodzaj interfejsu dyskowego, jak IDE, SCSI czy SATA, jest określany przez fizyczne połączenie oraz protokół komunikacyjny, a nie przez ustawienia zworek. Dla przykładu, jeśli ktoś sądzi, że zworki mogą zmieniać charakterystykę interfejsu, to jest to nieporozumienie, ponieważ są one jedynie mechanizmem konfiguracyjnym w obrębie już ustalonego interfejsu. Z kolei prędkość obrotowa dysku, która jest mierzona w RPM (obrotach na minutę), zależy od konstrukcji silnika i technologii użytej w produkcji dysku, a nie od ustawienia zworek. Dodatkowo, napięcie zasilania silnika jest stałym parametrem, który również nie jest regulowany przez zworki, ale przez specyfikację zasilania. Użytkownicy mogą mylić te pojęcia z powodu niepełnej wiedzy na temat architektury komputerowej i funkcjonalności poszczególnych komponentów. Właściwe zrozumienie, jak zwory wpływają na konfigurację dysków i ich tryb pracy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komputerowymi i unikania problemów z kompatybilnością oraz wydajnością.

Pytanie 37

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. gzip –r dane.tar

B. tar –xvf dane.tar

C. tar –cvf dane.tar

D. gunzip –r dane.tar

Wybór innych opcji może wydawać się zrozumiały, jednak każda z nich zawiera istotne błędy w kontekście operacji na archiwach. Polecenie 'gzip –r dane.tar' nie jest właściwe, ponieważ 'gzip' jest narzędziem do kompresji plików, a nie do rozpakowywania archiwów tar. Dodatkowo, flaga '-r' nie odnosi się do kompresji archiwum tar, a raczej do rekurencyjnego przetwarzania katalogów, co w przypadku archiwum tar nie ma zastosowania. Z kolei 'tar –cvf dane.tar' jest komendą do tworzenia archiwum, gdzie '-c' oznacza 'create' (utworzenie), co również nie jest zgodne z wymogiem wydobywania plików. Niepoprawne jest zatem stosowanie polecenia do archiwizowania, gdy celem jest ich wydobycie. Ostatecznie, 'gunzip –r dane.tar' również nie ma sensu, ponieważ 'gunzip' to narzędzie do dekompresji plików skompresowanych za pomocą 'gzip'. W tym kontekście, użycie '-r' w komendzie 'gunzip' jest nieodpowiednie, gdyż nie można dekompresować archiwum tar, które nie zostało wcześniej skompresowane za pomocą gzip. Warto pamiętać, że operacje na archiwach wymagają precyzyjnego zrozumienia stosowanej terminologii oraz funkcji poszczególnych poleceń, co jest kluczowe w administrowaniu systemami Linux.

Pytanie 38

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. public domain

B. shareware

C. trial

D. donationware

Wybór innych kategorii licencji, takich jak trial, shareware czy donationware, wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki różne modele licencyjne funkcjonują w świecie oprogramowania. Licencja trial zazwyczaj pozwala na korzystanie z programu przez ograniczony czas, na przykład 30 dni, co ma na celu umożliwienie użytkownikom przetestowania funkcji oprogramowania przed podjęciem decyzji o zakupie. Ta forma licencji jest powszechnie stosowana przez producentów, którzy chcą przyciągnąć klientów poprzez demonstrację wartości swojego produktu, jednak nie jest zgodna z ideą otwartego dostępu, jak ma to miejsce w przypadku public domain. Shareware z kolei to model, w którym program jest udostępniany za darmo, ale z zachętą do zakupu pełnej wersji. Użytkownicy mogą być ograniczeni w zakresie funkcjonalności lub mogą spotkać się z ograniczeniami w czasie użytkowania, co znacznie różni się od pełnej dostępności w ramach public domain. Wreszcie, donationware to model, który umożliwia użytkownikom korzystanie z oprogramowania za darmo, ale zachęca ich do dobrowolnych dotacji, co również nie spełnia kryteriów braku ograniczeń. Te różne modele licencji mogą być mylone, gdyż wszystkie oferują różne stopnie swobody w korzystaniu z oprogramowania, jednak w kontekście pytania, tylko public domain oznacza całkowity brak ograniczeń czasowych i finansowych.

Pytanie 39

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. DVI

B. LFH60

C. IrDA

D. HDMI

Wybierając inne interfejsy, które wydają się być alternatywami dla transmisji bezprzewodowej, można wprowadzić się w błąd. LFH60 to w rzeczywistości złącze przewodowe, używane głównie w urządzeniach audio i wideo do transmisji dźwięku i obrazu, a jego konstrukcja nie pozwala na komunikację bezprzewodową. DVI (Digital Visual Interface) to również złącze przewodowe, które służy do przesyłania sygnałów wideo, a nie danych. Jest powszechnie stosowane w komputerach oraz projektorach, ale wymaga fizycznego połączenia kablowego, co wyklucza jego zastosowanie w kontekście bezprzewodowej transmisji danych. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest interfejsem, który obsługuje zarówno wideo, jak i audio w wysokiej rozdzielczości, jednak tak samo jak DVI, opiera się na połączeniu przewodowym. Współczesne urządzenia często wykorzystują HDMI do przesyłania obrazu i dźwięku, ale nie może być uznawane za interfejs bezprzewodowy. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między transmisją przewodową a bezprzewodową. Warto zwrócić uwagę na to, że technologie takie jak Bluetooth i Wi-Fi stały się dominującymi standardami w bezprzewodowej komunikacji, oferując różnorodne opcje przesyłania danych w różnych zastosowaniach, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich interfejsów w kontekście wymagań funkcjonalnych i technologicznych.

Pytanie 40

Narzędzie zaprezentowane na rysunku jest wykorzystywane do przeprowadzania testów

A. okablowania LAN

B. płyty głównej

C. zasilacza

D. karty sieciowej

Widoczny na rysunku tester okablowania LAN jest specjalistycznym narzędziem używanym do sprawdzania poprawności połączeń w kablach sieciowych takich jak te zakończone złączami RJ-45. Tester taki pozwala na wykrycie błędów w połączeniach kablowych takich jak zwarcia przerwy w obwodzie czy błędne parowanie przewodów co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci komputerowej. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych w biurach i centrach danych gdzie poprawne połączenia sieciowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i szybkiej transmisji danych. Tester przewodów LAN działa zazwyczaj poprzez wysyłanie sygnału elektrycznego przez poszczególne pary przewodów w kablu i weryfikację jego poprawnego odbioru na drugim końcu. Jest to zgodne z normami takimi jak TIA/EIA-568 które określają standardy okablowania strukturalnego. Ponadto dobre praktyki inżynierskie zalecają regularne testowanie nowo zainstalowanych kabli oraz okresową weryfikację istniejącej infrastruktury co może zapobiec wielu problemom sieciowym i umożliwić szybką diagnozę usterek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej