Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 22:32
Data zakończenia: 12 stycznia 2025 22:42

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki skrót należy wpisać w umowie, zgodnie z formułami INCOTERMS 2010, jeżeli sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie przewozu?

Opis znaczenia wybranych formuł INCOTERMS 2010
„Delivered Duty Paid" – sprzedający organizuje transport, pokrywa jego koszty, ponosi ryzyko i opłaca należności celne.
„Ex works" – sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi koszty oraz ryzyko na całej trasie.
„Free Carier" – obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi, ustalonemu i opłaconemu przez kupującego, w oznaczone miejsce.
„Free Alongside Ship" – kupujący posiada gestię transportową od momentu złożenia towaru przez sprzedającego na nabrzeżu w porcie załadowania.

A. EXW "Ex works"

B. FCA "Free Carrier"

C. FAS "Free Alongside Ship"

D. DDP "Delivered Duty Paid"

Zrozumienie zasad INCOTERMS jest kluczowe dla prawidłowej organizacji międzynarodowego transportu. Odpowiedzi, które nie pasują do opisanego scenariusza, wskazują na nieporozumienia dotyczące różnic między poszczególnymi skrótami INCOTERMS. Wybór "DDP" (Delivered Duty Paid) sugeruje, że sprzedający ponosi odpowiedzialność za wszystkie koszty dostawy, w tym cła i podatki, co nie jest zgodne z wymaganiami pytania, w którym wskazano, że kupujący organizuje transport i ponosi ryzyko. Z kolei "FCA" (Free Carrier) wskazuje, że sprzedający dostarcza towar do przewoźnika, co ponownie nie odzwierciedla sytuacji, gdzie to kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport. Z kolei "FAS" (Free Alongside Ship) odnosi się do sytuacji związanej z transportem morskim, gdzie towar jest dostarczany w pobliżu statku, co również nie pasuje do opisu. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru nieprawidłowych odpowiedzi, jest mylenie odpowiedzialności za transport z jego organizacją. W przypadku wyboru EXW, kupujący ma pełną kontrolę nad procesem transportowym, co jest kluczowe w międzynarodowych transakcjach handlowych.

Pytanie 2

Z jakiej konwencji celnej powinno się korzystać podczas importu towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy?

A. ATP

B. ADR

C. TIR

D. ATA

Odpowiedź ATA jest poprawna, ponieważ konwencja ATA (Admission Temporaire) umożliwia bezcłowy przywóz towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy. Konwencja ta jest szczególnie przydatna dla przedsiębiorstw, które chcą prezentować swoje produkty za granicą, bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów celnych. Dzięki użyciu procedury ATA, wystawcy mogą importować swoje produkty tylko na czas trwania wydarzenia, co pozwala na oszczędności finansowe oraz uproszczenie formalności celnych. Konwencja ta jest szeroko stosowana w międzynarodowym handlu oraz na różnych targach i wystawach, takich jak targi technologiczne czy motoryzacyjne. Przykładowo, firma może przywieźć prototyp nowego produktu na targi bez konieczności opłacania ceł, o ile po zakończeniu wystawy towar zostanie zwrócony do kraju pochodzenia. Dodatkowo, procedura ta wiąże się z wydaniem tzw. książeczki ATA, która stanowi jeden z najważniejszych dokumentów w tym procesie.

Pytanie 3

Aby załadować paletowe jednostki ładunkowe na naczepę, należy zastosować

A. wózki widłowe

B. dźwigniki

C. suwnice

D. przeciągarki

Wózki widłowe są podstawowym narzędziem wykorzystywanym do załadunku paletowych jednostek ładunkowych na naczepy. Ich konstrukcja, która obejmuje podnoszenie i przemieszczanie ciężkich ładunków na paletach, sprawia, że są one idealne do pracy w magazynach, centrach dystrybucji oraz podczas transportu towarów. Wózki widłowe charakteryzują się możliwością podnoszenia ładunków na różne wysokości, co umożliwia efektywne załadunki na naczepy o zróżnicowanej wysokości podłogi. Dodatkowo, wózki te są często wyposażone w różne akcesoria, takie jak widełki czy chwytaki, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych typów ładunków. Przykładem zastosowania wózków widłowych w praktyce jest transport palet z towarami spożywczymi w magazynach, gdzie wymagane jest szybkie i bezpieczne załadunek. W branży logistycznej są one zgodne z normami bezpieczeństwa, co zapewnia ochronę pracowników oraz ładunków. Właściwe szkolenie operatorów wózków widłowych jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji załadunkowych. Zgodność z przepisami BHP oraz standardami ISO w zakresie transportu i magazynowania jest niezbędna dla efektywnego funkcjonowania procesów logistycznych.

Pytanie 4

Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?

A. 4 wózki

B. 2 wózki

C. 5 wózków

D. 3 wózki

Wybór błędnej liczby wózków widłowych może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia cyklu transportowego oraz jego wpływu na efektywność pracy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3, 4 lub 5 wózków zakładają, że większa liczba wózków jest konieczna do osiągnięcia celu, co w rzeczywistości jest nieefektywne. Takie podejście może prowadzić do niepotrzebnych kosztów operacyjnych oraz obciążenia systemu operacyjnego magazynu, co w konsekwencji może spowolnić cały proces. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy wózek ma określony potencjał rozładunkowy, a jego zdolność do obsługi palet jest limitowana przez czas cyklu. W przypadku 6 minut na cykl transportowy, każdy wózek ma swoje maksimum, które w ciągu 4 godzin niezbędnych do rozładunku 160 palet nie może być przekroczone. Istotne jest także, aby w procesie zarządzania logistyką uwzględniać standardy efektywności, które zalecają optymalizację liczby wózków na podstawie rzeczywistych danych operacyjnych, a nie na podstawie przypuszczeń. Niewłaściwe oszacowanie może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru zasobów, co negatywnie wpływa na koszty i czas realizacji zamówienia.

Pytanie 5

Firma zamierza zrealizować transport 960 ton towarów w nadchodzących 30 dniach. Czas trwania jednego kursu pojazdu wynosi 3 dni. Ile pojazdów o ładowności 24 ton powinno posiadać przedsiębiorstwo, aby zrealizować planowane przewozy, jeżeli ładowność pojazdu wykorzystywana jest średnio w 80%?

A. 2 pojazdami

B. 3 pojazdami

C. 4 pojazdami

D. 5 pojazdami

Wybór niewłaściwej liczby pojazdów do realizacji przewozów może wynikać z kilku podstawowych błędów w myśleniu o logistyce i zarządzaniu flotą. Na przykład, wybierając 2 pojazdy, można nie uwzględnić faktu, że ich całkowita ładowność w ciągu 30 dni nie pokryje wymagań przewozowych. Przy 80% wykorzystania, dwa pojazdy mogłyby przewieźć jedynie 384 tony (2 pojazdy * 19,2 tony na pojazd * 10 kursów), co jest znacznie poniżej 960 ton wymaganych. Wybór 3 pojazdów również nie zaspokaja potrzeb, ponieważ ich potencjał przewozowy wynosi jedynie 576 ton. W przypadku czterech pojazdów, mimo że 768 ton zbliża się do wymogu, nadal nie spełnia celu. Problem leży w niedoszacowaniu koniecznej liczby kursów i efektywności floty. W logistyce, kluczowe jest dokładne przeliczenie zarówno ładowności, jak i dostępności floty, co powinno obejmować analizę cyklu życia operacji transportowych. Teoretyczne podejście bez praktycznego uwzględnienia takich zmiennych jak czas przestoju pojazdów, serwisowanie oraz zmienne warunki przewozu może prowadzić do znacznych strat w czasie i budżecie. Dlatego zaleca się stosowanie symulacji oraz narzędzi analitycznych, aby precyzyjnie określić potrzebną ilość pojazdów, co jest zgodne z normami efektywności w branży transportowej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Do firmy transportowej wpłynęło zlecenie na przewóz 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Firma dysponuje naczepami, które mogą pomieścić 34 pjł w jednej warstwie, a ich wysokość pozwala na ustawienie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile naczep będzie potrzebnych do wykonania tego zlecenia?

A. 4 naczepy

B. 2 naczepy

C. 5 naczep

D. 3 naczepy

Aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw ustalić, ile pjł mieści się w jednej naczepie. W każdej naczepie w jednej warstwie można umieścić 34 pjł, a ponieważ naczepy pozwalają na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach, całkowita pojemność jednej naczepy wynosi 34 pjł x 2 = 68 pjł. Następnie, aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 pjł, dzielimy tę wartość przez pojemność naczepy: 272 pjł / 68 pjł = 4. To oznacza, że potrzebujemy 4 naczepy, aby pomieścić wszystkie jednostki ładunkowe. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce transportu, aby zminimalizować koszty i czas przewozu. Efektywne planowanie transportu, które uwzględnia pojemność pojazdów oraz rodzaje ładunków, stanowi podstawę dobrych praktyk branżowych, co przyczynia się do optymalizacji łańcucha dostaw.

Pytanie 8

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

Fragment umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP)
(...) Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C (...).

A. Klasa D i klasa E.

B. Klasa B i klasa E.

C. Klasa A i klasa F.

D. Klasa B i klasa F.

Odpowiedź wskazująca na klasy D i E jako dopuszczalne dla przewozu żywności głęboko mrożonej jest poprawna, ponieważ obie klasy spełniają wymogi dotyczące utrzymania temperatury nie wyższej niż -20°C. Klasa D dotyczy środków transportu, które są w stanie utrzymać temperaturę do +2°C, co jest istotne dla produktów wymagających chłodzenia. Klasa E zaś, obsługująca temperaturę do -10°C, również jest odpowiednia dla mrożonek, jednakże jej właściwości muszą być wykorzystywane w taki sposób, aby nie doszło do podniesienia temperatury do poziomu, który mógłby wpłynąć na jakość produktu. Przykładowo, w praktyce transportu żywności, przedsiębiorstwa logistyczne często korzystają z odpowiednio przystosowanych chłodni i pojazdów, które są regularnie serwisowane oraz poddawane kalibracji, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Utrzymanie odpowiednich temperatur jest kluczowe, aby zapobiec rozwojowi bakterii i zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 9

Który dokument przewozowy poświadcza zawarcie umowy dotyczącej transportu ładunków w transporcie lotniczym?

A. CMR

B. MAWB

C. CIM

D. SMGS

MAWB, czyli Master Air Waybill, to kluczowy dokument w transporcie lotniczym, który potwierdza zawarcie umowy o przewóz ładunków między nadawcą a przewoźnikiem. MAWB jest nie tylko dowodem na przyjęcie towaru do transportu, ale również zawiera szczegółowe informacje dotyczące ładunku, takie jak waga, rodzaj, miejsce nadania i przeznaczenia, a także dane kontaktowe strony nadawczej i odbiorczej. W praktyce, MAWB jest niezbędny do odprawy celnej, a jego poprawne wypełnienie i dołączenie do dokumentacji transportowej przyczynia się do sprawnego przebiegu całego procesu logistycznego. Zgodnie z Międzynarodowymi Zasadami Przewozu Lotniczego, MAWB powinien być wystawiony przez przewoźnika lub jego agenta, co gwarantuje, że umowa o przewóz jest zgodna ze standardami branżowymi i regulacjami prawa lotniczego. Warto również zauważyć, że MAWB jest dokumentem nieprzenośnym, co oznacza, że nie może być przekazywany osobie trzeciej, co zwiększa bezpieczeństwo transportu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. przekazać przesyłkę odbiorcy

B. pilotować przewóz

C. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

D. monitorować proces przewozu

Uzyskanie zezwolenia na przewóz ładunków nienormatywnych jest kluczowym krokiem w organizacji procesu transportowego. Ładunki te często przekraczają standardowe wymiary lub masę, co wymaga specjalnych zezwoleń od odpowiednich organów administracyjnych. Przykładem mogą być transporty elementów konstrukcyjnych dla budownictwa, takich jak dźwigi czy kontenery. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa drogowym, przewoźnicy muszą wystąpić o zezwolenia często na poziomie lokalnym, regionalnym lub krajowym, co może wiązać się z określonymi wymaganiami technicznymi, takimi jak dostosowanie pojazdu do transportu nienormatywnego. Warto również stosować się do dobrych praktyk branżowych, takich jak konsultacje z właściwymi organami przed planowanym transportem, aby zminimalizować ryzyko nieprzewidzianych komplikacji podczas przewozu. Odpowiednie przygotowanie i uzyskanie niezbędnych zezwoleń jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno uczestników ruchu, jak i samego ładunku.

Pytanie 12

General Packet Radio Services to zestaw usług umożliwiających aktualne monitorowanie towarów, który jest oznaczany jako

A. RFID

B. EDI

C. GSM

D. GPRS

Wybór odpowiedzi GSM, czyli Global System for Mobile Communications, wskazuje na nieporozumienie związane z funkcją i przeznaczeniem tej technologii. GSM to standard komunikacji głosowej oraz przesyłania danych, ale nie oferuje funkcjonalności śledzenia ładunków w czasie rzeczywistym, jak to ma miejsce w przypadku GPRS. Ponadto, EDI, czyli Electronic Data Interchange, to zestaw standardów dotyczących elektronicznej wymiany dokumentów między systemami informatycznymi, co również nie odnosi się bezpośrednio do technologii śledzenia fizycznych obiektów. Technologia EDI jest stosowana głównie w kontekście zarządzania danymi biznesowymi, a nie w monitorowaniu ruchu ładunków. Z kolei RFID, czyli Radio-Frequency Identification, to technologia identyfikacji za pomocą fal radiowych, która jest wykorzystywana do śledzenia obiektów, ale nie jest to bezpośrednio związane z GPRS. RFID może być używane w połączeniu z GPRS, jednak samo w sobie nie stanowi systemu do przesyłu danych w sieciach komórkowych. Często mylenie tych technologii wynika z braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań oraz różnic w architekturze i funkcjonalności. W praktyce, GPRS jest kluczowy dla dostarczania danych w czasie rzeczywistym, co jest niezbędne w nowoczesnych systemach zarządzania logistyką, podczas gdy inne technologie mają odmienny zakres zastosowań.

Pytanie 13

Regulacje dotyczące międzynarodowego transportu szybko psujących się produktów spożywczych określa konwencja

A. ADN

B. AGC

C. ADR

D. ATP

Odpowiedź ATP odnosi się do europejskiej konwencji dotyczącej transportu towarów wrażliwych na zmiany temperatury, w tym żywności szybko psującej się, która zapewnia odpowiednie standardy przewozu tych artykułów. Konwencja ATP, czyli 'Accord Transport Perissable', została ustanowiona, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz jakość transportu produktów, które wymagają kontrolowanej temperatury, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania ATP jest transport świeżych owoców i warzyw, które muszą być przewożone w odpowiednich warunkach chłodniczych, aby zminimalizować ryzyko psucia się. Konwencja ta reguluje zarówno konstrukcję pojazdów chłodni, jak i warunki ich eksploatacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej. Dzięki przestrzeganiu norm ATP, firmy transportowe mogą zyskać zaufanie klientów, a także uniknąć strat wynikających z nieodpowiedniego przewozu towarów, co jest niezwykle istotne w kontekście globalnej wymiany handlowej.

Pytanie 14

Na podstawie zamieszczonych cenników określ, które przedsiębiorstwo transportowe oferuje najniższy koszt za obsługę i przewóz 30 skrzyniopalet na odległość 150 km. Masa brutto każdej skrzyniopalety wynosi 800 kg.

Przedsiębiorstwo transportowe	Cennik
A.	0,20 zł/tkm
B.	do 1 t- 4,00 zł/km 1t÷12 t – 5,00 zł/km powyżej 12 t – 6,00 zł/km
C.	4,50 zł/km + czynności manipulacyjne 2,00 zł/jednostkę ładunkową
D.	do 50 km – 400,00 zł 51 ÷ 100 km – 400,00 zł + 5,00 zł za każdy km powyżej 50 km 101 ÷ 200 km – 400,00 zł + 4,00 zł za każdy km powyżej 50 km 201 ÷ 300 km – 400,00 zł + 3,50 zł za każdy km powyżej 50 km powyżej 300 km – 400,00 zł + 3,20 zł za każdy km powyżej 50 km

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Wybór innej odpowiedzi niż A może wynikać z kilku typowych błędów w analizie kosztów przewozu. Często zdarza się, że osoby podejmujące decyzje w zakresie transportu skupiają się jedynie na stawkach jednostkowych, nie uwzględniając całkowitych kosztów, które wynikają z masy ładunku oraz dystansu. Zrozumienie, że koszt przewozu zależy nie tylko od stawki, ale również od masy przewożonego towaru, jest kluczowe w podejmowaniu racjonalnych decyzji logistycznych. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą koncentrować się na dodatkowych usługach lub parametrach, które w rzeczywistości nie wpływają na ostateczny koszt, co może prowadzić do mylnych wniosków. Zdarza się również, że analizujący nie dokonują pełnej konfrontacji kosztów z ofertami różnych przedsiębiorstw, co może skutkować wyborem droższej opcji. W praktyce, unikanie analizy kosztów w sposób holistyczny prowadzi do podejmowania decyzji, które są sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania transportem. Wiedza o tym, jak prawidłowo obliczać koszty, może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną i zyskowność firmy transportowej.

Pytanie 15

Jaka jest minimalna szerokość drogi transportowej dla wózków silnikowych w przypadku jednokierunkowego ruchu środków transportu oraz pieszych, biorąc pod uwagę szerokość wózka (lub ładunku) powiększoną o

A. 500 mm

B. 1500 mm

C. 2000 mm

D. 1000 mm

Wybór błędnych opcji dotyczących minimalnej szerokości drogi transportowej wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących bezpieczeństwa i ergonomii w obszarze transportu. Zbyt małe wartości, takie jak 1500 mm, 500 mm czy 2000 mm, nie uwzględniają wszystkich aspektów związanych z koniecznością poruszania się zarówno wózków silnikowych, jak i pieszych. Na przykład, szerokość 500 mm jest zdecydowanie zbyt mała, aby jakiekolwiek pojazdy mogły swobodnie manewrować, co narażałoby pieszych na niebezpieczeństwo. Z kolei 1500 mm również nie jest wystarczające w przypadku szerszych wózków lub ładunków, co prowadzi do ryzyka kolizji. Wybór opcji 2000 mm, chociaż wydaje się być bardziej odpowiedni, może wciąż nie zapewnić optymalnej przestrzeni, jeśli nie uwzględni się pełnych wymagań dotyczących ruchu pieszych. W praktyce, jeśli nie zaimplementuje się standardowych wymogów dotyczących szerokości drogi transportowej, można napotkać poważne problemy, takie jak wąskie przejścia, które ograniczają swobodę ruchu oraz zwiększają ryzyko wypadków. Ważne jest, aby projektować drogi transportowe zgodnie z przyjętymi normami branżowymi, które jasno określają minimalne wymagania dla szerokości dróg w kontekście bezpieczeństwa transportu oraz efektywności operacyjnej.

Pytanie 16

Zgodnie z fragmentem umowy określ, który środek transportu należy zastosować do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C).

Fragment Umowy ATP
Określenia i normy specjalnych środków transportu do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych
Klasa A. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Klasa D. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C.

A. Lodownia z normalną izolacją klasy A.

B. Ogrzewany środek transportu z normalną izolacją klasy A.

C. Lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B.

D. Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F.

Wybór nieodpowiedniego środka transportu do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych jest powszechnym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Odpowiedzi takie jak lodownia z normalną izolacją klasy A, ogrzewany środek transportu z normalną izolacją klasy A czy lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B nie spełniają kluczowych wymagań dotyczących utrzymania temperatury -20°C, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa żywności. Lodownia z normalną izolacją klasy A nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej temperatury przez dłuższy czas, co może skutkować rozmrożeniem zapasów i ich dalszym zepsuciem. Z kolei ogrzewany środek transportu jest zupełnie nieadekwatny, ponieważ jego funkcjonalność jest skierowana na utrzymanie dodatnich temperatur, co jest sprzeczne z wymaganiami dla produktów głęboko zamrożonych. Lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B, choć może wydawać się lepszą opcją, również nie jest wystarczająca, ponieważ nie spełnia do końca norm klasy F, która jest projektowana specjalnie dla ekstremalnych warunków -20°C. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda lodownia wystarczy do przewozu zamrożonej żywności, podczas gdy rzeczywistość wymaga konkretnego dostosowania technologii transportu do specyficznych warunków przechowywania i przewozu. Właściwy dobór środka transportu powinien być oparty na analizie wymagań dotyczącym temperatury, czasu transportu oraz charakterystyki przewożonych towarów, a nie jedynie na ogólnym podejściu do izolacji czy klasyfikacji.

Pytanie 17

Czym jest Reachstacker?

A. wywrotnicą obrotową

B. wozem kontenerowym

C. wozem bramowym

D. suwnicą półbramową

Wydaje mi się, że zrozumienie różnicy między różnymi typami maszyn transportowych jest ważne w logistyce. Na przykład wóz bramowy może działać w dużych terminalach, bo jest stworzony do podnoszenia i transportu dużych załadunków. Jednak w ograniczonej przestrzeni nie jest idealny. Wywrotnice obrotowe są fajne do transportu sypkich materiałów, ale nie do kontenerów, co jest dosyć istotne. Suwnice półbramowe są bardziej do stacjonarnej pracy, a w kontenerach nie za bardzo się sprawdzają przez swoją konstrukcję. Często ludzie błędnie myślą o tych maszynach, bo nie do końca rozumieją ich przeznaczenie. Wiedza o tym, które maszyny jak działają, jest super ważna dla efektywności i bezpieczeństwa w pracy w logistyce. Dlatego ważne, żeby wszyscy w branży wiedzieli, co mogą, a co nie mogą te maszyny robić.

Pytanie 18

Na podstawie fragmentu umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) ustal, kto jest odpowiedzialny za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu zgodnie z ADR.

Dział 1.4
Obowiązki głównych uczestników przewozu

1.1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR, a także:

— upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— zaopatrzyć przewoźnika w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.);

— używać wyłącznie opakowań, które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR.

2.1. Przewoźnik powinien w szczególności:

— upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad oraz czy nie występują wycieki lub nieszczelności, braki w wyposażeniu, itp.;

— sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;

— upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;

— upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymienione w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.

3.1. Załadowca powinien w szczególności:

— wydać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu oraz dużego i małego kontenera;

— po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania.

4.1. Pakujący powinien stosować się w szczególności do:

— wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz

— wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.

A. Przewoźnik.

B. Nadawca.

C. Załadowca.

D. Pakujący.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli poszczególnych podmiotów zaangażowanych w transport towarów niebezpiecznych. Przewoźnik, jako osoba odpowiedzialna za transport, nie jest odpowiedzialny za wydanie towarów; jego zadaniem jest zapewnienie, że towary są transportowane zgodnie z przepisami. Podobnie, nadawca również nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za zgodność towarów z przepisami ADR w kontekście ich wydania przewoźnikowi. Nadawca przygotowuje towary do transportu, ale to załadowca musi potwierdzić, że spełniają one wszystkie wymagania. Pakujący, chociaż ma kluczową rolę w odpowiednim przygotowywaniu towarów do transportu, nie jest odpowiedzialny za ich wydanie przewoźnikowi; ich zadaniem jest zapewnienie, że towary są odpowiednio zapakowane. Zrozumienie tych ról jest kluczowe, aby uniknąć błędnych interpretacji i odpowiedzialności. Każdy z uczestników procesu ma swoje zadania i obowiązki, które są ściśle określone w przepisach, co podkreśla znaczenie współpracy i komunikacji pomiędzy nimi w celu zapewnienia bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych.

Pytanie 19

Przedstawiony znak, umieszczony na środkach transportu, informuje o przewozie materiałów niebezpiecznych o właściwościach

A. zakaźnych.

B. radioaktywnych.

C. żrących.

D. trujących.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do substancji zakaźnych, wskazuje na niedostateczne zrozumienie klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich właściwości. Substancje trujące, radioaktywne i żrące to różne kategorie materiałów niebezpiecznych, które wymagają odmiennego podejścia pod względem transportu i zarządzania. Substancje trujące mogą powodować poważne skutki zdrowotne poprzez zatrucie organizmu, ale nie każda substancja trująca jest klasyfikowana jako zakaźna. Z kolei materiały radioaktywne są oznaczane innymi symbolami i wymagają specjalnych procedur transportowych, aby zminimalizować ryzyko napromieniowania. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się transportem towarów niebezpiecznych, ponieważ każde z tych oznaczeń wiąże się z innymi wymaganiami prawnymi i procedurami bezpieczeństwa. Na przykład, podczas transportu materiałów żrących, takich jak kwasy czy zasady, konieczne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego oraz środków neutralizujących w przypadku wycieku. Mylenie tych kategorii może prowadzić do niewłaściwego postępowania w sytuacjach awaryjnych, co może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi i środowiskowymi. Dlatego tak istotne jest, aby właściwie identyfikować i klasyfikować materiały niebezpieczne, co jest regulowane przepisami krajowymi i międzynarodowymi.

Pytanie 20

Jakie będą koszty związane z usługą pakowania i przewozu mebli firmy IKAR, jeśli masa towaru wynosi 550 kg, a transport kierowany jest do strefy B?

A. 450 zł

B. 250 zł

C. 185 zł

D. 350 zł

Wybór innych kwot może wynikać z mylnych założeń dotyczących struktury kosztów usług transportowych. Na przykład, odpowiedź 185 zł sugeruje zbyt niską stawkę, która nie uwzględnia pełnych kosztów operacyjnych związanych z transportem tak ciężkiego towaru jak 550 kg. Wiele firm transportowych stosuje minimalne stawki, które sięgają znacznie wyżej z uwagi na użycie specjalistycznego sprzętu, paliwa oraz pracowników. Odpowiedź 350 zł może być postrzegana jako zbyt wysoka, ale nie uwzględnia ona dodatkowych kosztów, które mogą pojawić się w procesie transportu, takich jak opłaty za przejazd przez mosty czy autostrady. Z kolei odpowiedź 450 zł, mimo że może wydawać się uzasadniona w kontekście skomplikowanych zleceń transportowych, w tym przypadku nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistych kosztach usług IKAR, które są jasno określone w ich cennikach. Typowe błędy myślowe obejmują ignorowanie specyfiki branży oraz nieznajomość obowiązujących stawek i zasad w transporcie, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań.

Pytanie 21

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że koszt transportu przypadający na jeden kilometr w roku 2020 r. w stosunku do 2019 r.

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2019 r.	2020 r.
Koszty transportu [zł]	765 000,00	821 600,00
Liczba przejechanych kilometrów [km]	450 000	520 000

A. zmniejszył się o 1,58 zł

B. wzrósł o 0,12 zł

C. wzrósł o 1,58 zł

D. zmniejszył się o 0,12 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koszt transportu przypadający na jeden kilometr w 2020 roku zmniejszył się o 0,12 zł w porównaniu do roku 2019, co jest istotną informacją dla firm zajmujących się logistyką oraz transportem. Warto zauważyć, że w 2019 roku koszt wynosił 1,70 zł za kilometr, a w 2020 roku spadł do 1,58 zł. Tego typu analizy są niezwykle ważne w kontekście zarządzania kosztami i efektywności operacyjnej. Firmy transportowe mogą wykorzystywać te dane do planowania budżetów, optymalizacji tras i negocjacji z dostawcami. Ponadto może to wpływać na decyzje strategiczne, takie jak ocena opłacalności inwestycji w nowe środki transportu czy zmian w modelach dostaw. Zrozumienie dynamiki kosztów transportu pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji biznesowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, gdzie monitorowanie i analiza kosztów są kluczowe dla konkurencyjności na rynku.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Która forma ubezpieczenia minimalizuje finansowe konsekwencje przewoźnika w przypadku uszkodzenia ładunku w trakcie huraganu?

A. OCP

B. OCS

C. CARGO

D. CASCO

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ubezpieczenie CARGO jest specjalnie zaprojektowane, aby chronić ładunek w trakcie transportu, w tym przed skutkami nieprzewidzianych zdarzeń naturalnych, takich jak huragany. Zabezpieczenie to obejmuje ryzyka związane z uszkodzeniem, zniszczeniem czy utratą ładunku podczas transportu morskiego, lądowego czy powietrznego. W praktyce, korzystając z ubezpieczenia CARGO, przedsiębiorcy mogą minimalizować potencjalne straty finansowe, które mogą wystąpić na skutek wystąpienia siły wyższej, jaką jest huragan. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której kontener z towarem zostaje zniszczony w wyniku huraganu na morzu. Ubezpieczenie CARGO pokryje koszty związane z utratą towaru oraz ewentualnymi kosztami dodatkowego transportu. W branży transportowej stosowanie tego ubezpieczenia jest standardem, a jego brak może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla przewoźników i handlowców. Warto zaznaczyć, że polisy CARGO mogą być dostosowywane do specyficznych potrzeb klienta, co zwiększa ich efektywność w zarządzaniu ryzykiem.

Pytanie 24

Transport rzekami, kanałami i jeziorami odbywa się przy pomocy transportu

A. lądowym drogowym

B. lądowym kolejowym

C. wodnym morskim

D. wodnym śródlądowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przewozy rzekami, kanałami i jeziorami są realizowane transportem wodnym śródlądowym, co oznacza transport towarów i ludzi za pomocą statków po wodach wewnętrznych, takich jak rzeki i jeziora. Transport wodny śródlądowy odgrywa kluczową rolę w logistyce, zwłaszcza w krajach z rozwiniętą siecią rzek i kanałów, ponieważ pozwala na przewóz dużych ilości ładunków w sposób efektywny kosztowo i ekologicznie. Przykładem zastosowania transportu wodnego śródlądowego mogą być przewozy kontenerów, surowców budowlanych, a także paliw, które odbywają się na rzekach takich jak Ren czy Wisła. W praktyce, korzystanie z transportu wodnego śródlądowego może zredukować koszty transportu o nawet 70% w porównaniu do transportu drogowego na tych samych trasach. Standardy branżowe, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące transportu multimodalnego, promują rozwój tego segmentu, zapewniając lepszą integrację z innymi środkami transportu oraz ochronę środowiska.

Pytanie 25

Statki morskie z poziomym systemem przeładunkowym, przeznaczone do transportu znormalizowanych kontenerów, określane są jako

A. lo-lo

B. ro-ro

C. masowcami

D. drobnicowcami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ro-ro' odnosi się do statków, które są przystosowane do transportu pojazdów i kontenerów na paletach, umożliwiających ich łatwe załadunek i rozładunek. Terminy 'roll-on/roll-off' (ro-ro) opisują sposób przeładunku, gdzie pojazdy wjeżdżają na pokład statku z rampy, a następnie zjeżdżają po dotarciu do portu. Statki ro-ro mają specjalne konstrukcje z poziomymi pokładami, co sprzyja efektywnemu załadunkowi i rozładunkowi. Przykłady zastosowania obejmują transport samochodów, ciężarówek, a także kontenerów, co czyni je niezbędnymi w globalnej logistyce. Statki te są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea), zapewniając wysokie normy bezpieczeństwa i efektywności transportu. W dobie wzrastającego handlu międzynarodowego, ro-ro odgrywają kluczową rolę w dostarczaniu towarów w sposób szybki i efektywny.

Pytanie 26

Uchwała warszawska z 1929 roku odnosi się do międzynarodowego transportu

A. kolejowego

B. drogowego

C. lotniczego

D. morskiego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konwencja warszawska, uchwalona w 1929 roku, jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy przewóz lotniczy. Jej celem jest ujednolicenie zasad odpowiedzialności przewoźników w przypadku zagubienia, uszkodzenia lub opóźnienia bagażu oraz wypadków, które mogą zdarzyć się w trakcie transportu pasażerów. Przykładowo, w sytuacji, gdy pasażer dozna obrażeń w wyniku wypadku lotniczego, Konwencja ta określa maksymalne limity odszkodowań oraz procedury dochodzenia roszczeń. W praktyce, znajomość tych zasad jest kluczowa dla firm lotniczych i pasażerów, ponieważ umożliwia skuteczne dochodzenie swoich praw. Dokument ten stanowi fundament dla dalszych regulacji, takich jak Konwencja montrealska z 1999 roku, która wprowadziła dodatkowe zmiany i udoskonalenia, dostosowując przepisy do współczesnych warunków rynkowych i technologicznych w lotnictwie.

Pytanie 27

Aby przewieźć 1 sztukę niepodzielnego ładunku o masie 37 ton, powinno się zastosować ciągnik

A. rolniczy z przyczepą wieloosiową

B. rolniczy z HMBH dwuosiową

C. siodłowy z naczepą dwuosiową

D. balastowy z naczepy wieloosiową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "balastowego z naczepy wieloosiową" jest całkiem trafna. Jak wiadomo, przewóz ładunków ważących 37 ton to nie przelewki i potrzebne są do tego odpowiednio przystosowane pojazdy. Ciągniki balastowe są zaprojektowane z myślą o ciężkich ładunkach, a ich budowa sprawia, że świetnie stabilizują masę. Naczepy wieloosiowe z kolei pomagają w efektywnym transportowaniu większych obciążeń, co jest mega istotne, gdy mówimy o takich masach jak 37 ton. Można tu na przykład pomyśleć o przewozie dużych maszyn budowlanych czy elementów konstrukcyjnych. Z drugiej strony, przy przewozie takich ładunków trzeba też pamiętać o odpowiednich zezwoleniach i zgłoszeniach, żeby wszystko było zgodne z prawem i bezpieczne na drodze. W praktyce to wybór balastowego ciągnika z naczepą wieloosiową to nie tylko techniczne dopasowanie, ale też ważny aspekt regulacyjny, którego nie można zlekceważyć w planowaniu transportu.

Pytanie 28

Oblicz wskaźnik zajęcia przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli pojemność tego pojazdu wynosi 160 m³, a objętość właściwa ładunku to 80 m³?

A. 0,8

B. 2,0

C. 0,5

D. 0,4

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W celu obliczenia współczynnika wypełnienia przestrzeni ładunkowej naczepy, należy podzielić objętość właściwą ładunku przez pojemność pojazdu. W tym przypadku mamy pojemność naczepy równą 160 m³ oraz objętość właściwą ładunku wynoszącą 80 m³. Obliczamy współczynnik wypełnienia: 80 m³ / 160 m³ = 0,5. Oznacza to, że naczepa jest wypełniona w 50% przestrzeni ładunkowej, co jest typowe w branży transportowej. Praktyczne znaczenie tego wskaźnika jest ogromne, ponieważ pozwala ocenić efektywność wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Optymalne wypełnienie naczepy wpływa na koszty transportu, zużycie paliwa oraz emisję CO2. W standardach branżowych dąży się do maksymalizacji użycia przestrzeni, co wpływa na rentowność operacji transportowych. Ponadto, wypełnienie nie powinno przekraczać 80% w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz łatwego załadunku i rozładunku towarów.

Pytanie 29

Która transakcja, zgodnie z zamieszczonym fragmentem ustawy Prawo przedsiębiorców, powinna być zrealizowana za pośrednictwem rachunku płatniczego?

Fragment ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców
(...) Art. 19. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. (...)
Transakcja	Jednorazowa wartość transakcji	Średni kursu walut obcych ogłaszanych przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji
A.	2 400,00 USD	4,2022 PLN/USD
B.	3 650,00 EUR	4,5390 PLN/EUR
C.	15 600,00 CNY	0,5924 PLN/CNY
D.	37 240,00 CZK	0,1680 PLN/CZK

A. Transakcja C

B. Transakcja B

C. Transakcja D

D. Transakcja A

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Transakcja B jest poprawnym wyborem, ponieważ zgodnie z ustawą Prawo przedsiębiorców, wszystkie transakcje, których jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł, muszą być realizowane za pośrednictwem rachunku płatniczego. W przypadku transakcji B, po przeliczeniu wartości na złote według średniego kursu NBP, otrzymujemy kwotę 16 567,35 PLN, co jednoznacznie przekracza wspomniany próg. Ważne jest, aby przedsiębiorcy przestrzegali tego przepisu, ponieważ ma on na celu zwiększenie transparentności transakcji oraz ograniczenie szarej strefy w obrocie gospodarczym. Używanie rachunków płatniczych nie tylko ułatwia ewidencjonowanie transakcji, ale także pozwala na lepszą kontrolę finansów przedsiębiorstwa. Warto zaznaczyć, że stosowanie rachunków płatniczych jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania finansami, co przyczynia się do budowania zaufania w relacjach z klientami oraz kontrahentami. W kontekście przepisów prawa, przedsiębiorcy są zobowiązani do przestrzegania tych regulacji, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia legalności prowadzonych działań gospodarczych.

Pytanie 30

Koszt transportu 20 ton ładunku na dystansie 250 km wynosi 2 500,00 zł. Ile wyniesie opłata za przewóz 1 tkm?

A. 0,50 zł

B. 25,00 zł

C. 125,00 zł

D. 10,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,50 zł na koszt przewozu za 1 tkm jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na podstawowej definicji tkm (tonokilometr), która jest miarą wydajności transportu. Aby obliczyć koszt przewozu za 1 tkm, należy podzielić całkowity koszt przewozu przez iloczyn masy ładunku i odległości. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 2500 zł, a ładunek to 20 ton transportowany na 250 km. Zatem liczba tkm wynosi: 20 t * 250 km = 5000 tkm. Koszt przewozu za 1 tkm obliczamy, dzieląc 2500 zł przez 5000 tkm, co daje 0,50 zł/tkm. W praktyce, znajomość kosztów tkm jest niezbędna dla optymalizacji procesów logistycznych i podejmowania decyzji o wyborze najbardziej ekonomicznych metod transportu. Pomaga to również w ustaleniu cen usług transportowych, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku. Warto również zauważyć, że obliczenia tkm są integralną częścią analizy kosztów w sektorze transportu, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Stawka za pracę urządzenia wynosi 150 zł za godzinę. Firma działa w systemie dwuzmianowym, wykonując 8 godzin na każdą zmianę, uwzględniając 30-minutowe przerwy w czasie każdej zmiany. Jaka będzie całkowita kwota za pracę urządzenia w ciągu dnia?

A. 1 200 zł

B. 2 050 zł

C. 2 250 zł

D. 2 400 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć dzienny koszt pracy urządzenia, musimy najpierw zrozumieć, jak długo urządzenie jest wykorzystywane w ciągu dnia. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność w cyklu dwuzmianowym, co oznacza, że pracuje przez dwie zmiany. Każda zmiana trwa 8 godzin, jednak należy uwzględnić 30-minutowe przerwy. Oznacza to, że efektywna długość pracy w każdej zmianie wynosi 7,5 godziny (8 godzin - 0,5 godziny przerw). Dla dwóch zmian, całkowity czas pracy urządzenia wynosi 15 godzin dziennie (7,5 godziny x 2). Koszt pracy urządzenia to 150 zł za godzinę, więc dzienny koszt wynosi 150 zł/godz. x 15 godz. = 2 250 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami produkcji, gdzie dokładne obliczenia kosztów pracy są kluczowe dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Warto stosować podobne metody kalkulacji w innych kontekstach, aby lepiej rozumieć wpływ kosztów na wyniki finansowe.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Postanowienia zawarte w Konwencji Wiedeńskiej dotyczą

A. jednolitych norm ruchu drogowego.

B. dozwolonej prędkości poruszania się.

C. ochrony morza przed zanieczyszczeniami przez statki.

D. reguł użytkowania karnetu CDP.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konwencja Wiedeńska o ruchu drogowym, która została przyjęta w 1968 roku, ma na celu ujednolicenie zasad ruchu drogowego na świecie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drogach międzynarodowych. W ramach tej konwencji ustalono wspólne zasady dotyczące sygnalizacji świetlnej, znaków drogowych oraz przepisów dotyczących zachowania kierowców. Przykładem zastosowania tych zasad jest jednolity system znaków drogowych, który jest stosowany w wielu krajach, co ułatwia podróżującym poruszanie się w obcym kraju. Przyjęcie i wdrożenie zasad określonych w Konwencji Wiedeńskiej sprzyja zwiększeniu bezpieczeństwa na drogach oraz ułatwia międzynarodowy transport towarów i osób. Dodatkowo, konwencja ta jest podstawą dla wielu krajowych ustawodawstw, które regulują ruch drogowy, a jej standardy są często przywoływane w dyskusjach dotyczących polityki transportowej.

Pytanie 35

Która norma określa wymagania związane z dokumentacją w międzynarodowym transporcie kolejowym?

A. CIM

B. CMR

C. ATP

D. ADR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CIM, czyli ta Międzynarodowa konwencja o umowie dotyczącej transportu kolejowego to dość ważna sprawa. Reguluje to, jakie dokumenty są potrzebne przy międzynarodowym transporcie kolejowym. Mówiąc prościej, CIM ustala zasady dotyczące przewozu towarów między różnymi krajami. List przewozowy i inne papiery muszą być zgodne z tymi zasadami, dzięki czemu współpraca międzynarodowa staje się łatwiejsza. W kontekście przewoźników i nadawców CIM jest kluczowy, bo jasno określa, kto jest za co odpowiedzialny, a co jest ważne w razie reklamacji, jeśli coś się stanie z towarem. Na przykład, kiedy przewozimy coś między krajami Unii Europejskiej, musimy trzymać się tych reguł i odpowiednio to wszystko dokumentować. To pomaga uniknąć problemów prawnych i logistycznych. Bez zrozumienia CIM, ciężko byłoby efektywnie zarządzać transportem kolejowym na międzynarodowej arenie.

Pytanie 36

Jaką masę ładunku można załadować do pojazdu, którego masa własna wynosi 4 t, biorąc pod uwagę dopuszczalną masę całkowitą równą 26 t oraz wskaźnik wykorzystania ładowności równy 1?

A. 30 t

B. 26 t

C. 22 t

D. 4 t

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 22 t jest prawidłowa, ponieważ w celu obliczenia ładunku umieszczonego w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku mamy dopuszczalną masę całkowitą wynoszącą 26 t oraz masę własną pojazdu równą 4 t. Kiedy wykonamy obliczenie: 26 t - 4 t, otrzymujemy 22 t. Dopuszczalna masa całkowita jest kluczowym parametrem w transporcie drogowym, gdyż określa maksymalną masę, którą pojazd może przewozić, nie łamiąc przepisów. Utrzymanie właściwej ładowności jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności transportu. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w logistyce, gdzie pojazdy muszą być zaplanowane zgodnie z ich ładownością, aby uniknąć przeciążeń, które mogą prowadzić do uszkodzeń sprzętu, a także do zwiększenia ryzyka wypadków. Ponadto, odpowiednie zarządzanie ładownością wspiera optymalizację kosztów transportu, co jest istotne w branży logistycznej i transportowej.

Pytanie 37

Jaki środek transportu dokonuje przewozu ładunków drobnych?

A. Cysterna z 16 000 l mleka

B. Wagon kryty z nawozem sztucznym w workach

C. Samochód ciężarowy z 4 kręgami blachy

D. Naczepa silos z 24 m3 cementu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wagon kryty, który przewozi nawóz sztuczny w workach, to świetny przykład transportu drobnicowego. Mówiąc prościej, przewóz drobnicowy dotyczy towarów, które są w mniejszych opakowaniach, takich jak właśnie worki czy kartony. Warto zauważyć, że taki wagon chroni ładunek przed deszczem czy wiatrem, a do tego ułatwia rozładunek. W branży rolniczej i ogrodniczej to dość powszechny sposób transportu, ponieważ nawozy są kluczowe w produkcji. Dobrze jest pamiętać, żeby przy załadunku i rozładunku nie uszkodzić towaru, bo to ma wpływ na jakość i efektywność. Warto też wiedzieć, że zgodnie z normami branżowymi, trzeba zawsze zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w przypadku towarów niebezpiecznych i przestrzegać standardów, które dotyczą transportu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Firma otrzymała zlecenie na transport 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) z Grudziądza do Gdańska (odległość 120 km). Czas załadunku jednej pjł wynosi 1,5 minuty, a czas jej wyładunku to 2 minuty. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h. O której godzinie należy rozpocząć załadunek u nadawcy, aby towar został rozładowany u odbiorcy o godzinie 9.00?

A. 0 6.15

B. 0 7.15

C. O 5.45

D. 0 5.15

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 05:15 jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie aspekty związane z załadunkiem, transportem i wyładunkiem towaru. Aby obliczyć, o której godzinie należy rozpocząć załadunek, należy najpierw ustalić czas potrzebny na transport oraz czas potrzebny na załadunek i wyładunek. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h na trasie 120 km, co oznacza, że czas transportu wynosi 120 km / 60 km/h = 2 godziny. Wyładunek 30 palet trwa 30 pjł * 2 minuty = 60 minut, a załadunek 30 pjł to 30 pjł * 1,5 minuty = 45 minut. Łączny czas potrzebny na załadunek, transport i wyładunek wynosi 2 godziny + 45 minut + 60 minut = 3 godziny i 45 minut. Jeśli towar ma być rozładowany o 09:00, to czas wyładunku kończy się o 09:00 i należy odjąć 3 godziny i 45 minut, co prowadzi do godziny 05:15. W praktyce, tego rodzaju obliczenia są niezbędne do efektywnego zarządzania logistyką w przedsiębiorstwie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie transportu i logistyki.

Pytanie 40

Przewóz zamrożonych produktów spożywczych z Paryża do Berlina transportem drogowym będzie odbywał się zgodnie z regulacjami Konwencji

A. ATP

B. RIV

C. IMDG

D. IATA

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ATP jest prawidłowa, ponieważ Konwencja o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (ATP) reguluje warunki i normy przewozu artykułów spożywczych w stanie schłodzonym lub mrożonym. Zgodnie z jej zapisami, przewóz tego rodzaju artykułów wymaga przestrzegania określonych temperatur oraz odnośnych standardów sanitarnych, co jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, przewóz mrożonych produktów takich jak mięso, ryby czy warzywa musi odbywać się w temperaturze nie wyższej niż -18°C. W praktyce, kierowcy oraz firmy transportowe muszą być odpowiednio przeszkoleni i wyposażeni w odpowiednie urządzenia monitorujące temperaturę, aby dostosować się do wymogów ATP. Zrozumienie i stosowanie zasad tej konwencji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów oraz zgodności z przepisami prawa. Właściwe stosowanie ATP ma również znaczenie dla reputacji firmy oraz jej odpowiedzialności w zakresie ochrony zdrowia publicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej