Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 15:55
Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 16:09

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby jednocześnie rozpocząć i zakończyć prace na wszystkich działkach roboczych, należy zastosować metodę

A. równoległego wykonania robót

B. kolejnego wykonania robót

C. pracy równomiernej

D. pracy potokowej

Równoległe wykonanie robót to po prostu realizowanie kilku zadań jednocześnie na różnych działkach. Dzięki temu można lepiej wykorzystać dostępne zasoby i szybciej zakończyć projekt. Na przykład, podczas budowy osiedla, różne ekipy mogą pracować równocześnie przy różnych budynkach. Jak jedna ekipa kończy, to druga już zaczyna przy następnym, co przyspiesza cały proces. Warto pamiętać, żeby wszystko dobrze zaplanować i zorganizować, bo potrzebna jest dobra koordynacja między zespołami, żeby nie było chaosu. Takie podejście naprawdę wpisuje się w zasady efektywnego zarządzania projektami, zwłaszcza w kontekście metod PMI, które mówią, jak ważne jest, żeby zadania były realizowane równocześnie, by osiągnąć zamierzone cele.

Pytanie 2

Jakie narzędzie jest potrzebne do wyginania pojedynczych prętów zbrojeniowych o średnicy 10 mm?

A. Nożyc hydraulicznych

B. Giętarki ręcznej

C. Wyciągarki

D. Nożyc ręcznych

Giętarka ręczna jest narzędziem zaprojektowanym z myślą o precyzyjnym gięciu prętów zbrojeniowych, co czyni ją idealnym wyborem do pracy z prętami o średnicy 10 mm. Dzięki swojej konstrukcji pozwala na dokładne i kontrolowane gięcie, co jest kluczowe w procesach budowlanych, gdzie wymagana jest wysoka jakość wykonania oraz zgodność z normami budowlanymi. Przykładowe zastosowanie giętarki ręcznej obejmuje tworzenie złożonych kształtów zbrojenia w elementach konstrukcyjnych, takich jak stropy czy fundamenty. Narzędzie to umożliwia elastyczne dostosowanie kąta i promienia gięcia, co pozwala na łatwe realizowanie specyficznych wymagań projektowych. W branży budowlanej stosowanie giętarek ręcznych jest zgodne z normami PN-EN 1992, które określają zasady projektowania konstrukcji żelbetowych, a ich użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie obróbki metali.

Pytanie 3

Jakie są podstawy do sporządzenia obmiaru robót?

A. cen jednostkowych robót podstawowych

B. wyników pomiaru z natury zapisanych w książce obmiarów

C. projektu architektoniczno-budowlanego oraz katalogów nakładów rzeczowych

D. projektu wykonawczego oraz specyfikacji technicznych

Obmiar robót to naprawdę ważny krok w budownictwie. Dzięki niemu można dokładnie oszacować, ile materiałów i pracy będziemy potrzebować do realizacji projektu. Książka obmiarów, w której zapisujemy wyniki pomiarów, jest takim oficjalnym dokumentem. Tam mamy wszystko czarno na białym, co zrobiliśmy na budowie, więc jest to istotne dla oceny postępu prac i późniejszych rozliczeń finansowych. Na przykład, przy budowie domu wszystkie potrzebne elementy, jak ściany czy stropy, są dokładnie mierzone i notowane. To pozwala na prawidłowe obliczenie kosztów i kontrolę jakości robót. Poza tym, jeśli trzymamy się norm branżowych i prowadzimy książkę obmiarów, to ułatwia to przejrzystość całego procesu budowlanego, a później też rozliczenia z wykonawcami i inwestorami. Moim zdaniem, to naprawdę kluczowy element, o którym nie można zapominać.

Pytanie 4

Zgodnie z przepisami Prawo budowlane książka obiektu budowlanego powinna zawierać między innymi

A. dane techniczne opisujące obiekt budowlany

B. decyzję o warunkach zabudowy oraz zagospodarowania terenu

C. plan zagospodarowania terenu budowy

D. wymagania związane z nadzorem na budowie

Odpowiedź "dane techniczne charakteryzujące obiekt budowlany" jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą Prawo budowlane, książka obiektu budowlanego musi zawierać szczegółowe informacje o obiekcie, takie jak jego parametry, materiały użyte do budowy oraz inne właściwości techniczne. Przykładem zastosowania tych danych może być analiza wydajności energetycznej budynku, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej. Zgodnie z normą PN-EN 12831, dane te są również niezbędne do obliczeń zapotrzebowania na ciepło, co jest istotne zarówno dla projektantów, jak i dla użytkowników obiektu. Ponadto, pełna i dokładna dokumentacja techniczna jest wymagana przy przeprowadzaniu audytów budowlanych oraz w przypadku ewentualnych inspekcji budowlanych, co wpływa na bezpieczeństwo i legalność eksploatacji obiektu.

Pytanie 5

Jedną z klasycznych metod usuwania ścian w budynkach przy użyciu sprzętu mechanicznego jest ich przewrócenie za pomocą liny stalowej ciągniętej przez

A. wózek widłowy

B. żuraw wieżowy

C. ciągnik gąsienicowy

D. samochód skrzyniowy

Wybór niewłaściwych odpowiedzi jako metod przewracania ścian budynków może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji oraz nieefektywnego wykonania prac. Wózek widłowy, mimo że jest maszyną używaną w budownictwie do transportu materiałów, nie jest przeznaczony do wyburzania. Jego konstrukcja i możliwości udźwigu ograniczają zdolność do przewracania dużych i ciężkich elementów budowlanych, a także nie zapewniają odpowiedniego rozkładu ciężaru w sytuacjach, które mogą być niebezpieczne. Samochód skrzyniowy, który również może być pensjonowany do transportu materiałów, nie ma wystarczającej mocy ani właściwości, by skutecznie uczestniczyć w procesie wyburzania. Żuraw wieżowy, będący doskonałym narzędziem do podnoszenia ciężkich materiałów na wysokości, nie jest odpowiedni do zadań związanych z przewracaniem ścian ze względu na swoją konstrukcję oraz ograniczenia w manewrowaniu w bliskim sąsiedztwie budynku. Właściwe podejście do wyburzeń, zgodne z zaleceniami branżowymi, wymaga zrozumienia właściwości maszyn i ich zastosowania w kontekście specyfiki zadania. Ignorowanie tego aspektu i wybór niewłaściwego sprzętu prowadzi do zwiększenia ryzyka wypadków, a także może opóźnić projekt z powodu konieczności dodatkowych interwencji. Zastosowanie ciągnika gąsienicowego, opartego na jego unikalnych cechach, jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i wyburzeń.

Pytanie 6

Do realizacji głębokich wykopów o niewielkiej szerokości i długości wykorzystuje się koparki

A. zbierakowe

B. chwytakowe

C. przedsiębierne

D. podsiębierne

Koparki chwytakowe to specjalistyczne maszyny budowlane, które są zaprojektowane do wykonywania głębokich wykopów o wąskiej szerokości i długości. Dzięki zastosowaniu chwytaków, te maszyny mogą efektywnie wydobywać materiał z trudnodostępnych miejsc oraz precyzyjnie układać go w wyznaczone miejsca. Wykorzystanie koparek chwytakowych w budownictwie, szczególnie w robotach ziemnych, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych narzędzi w kontekście minimalizacji zakłóceń w otoczeniu oraz zapewnienia bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania koparek chwytakowych może być prace przy budowie fundamentów, gdzie istotna jest nie tylko głębokość wykopu, ale także kontrola nad szerokością, aby nie naruszyć otaczającej infrastruktury. Warto także zaznaczyć, że w branży budowlanej, z uwagi na różnorodność warunków gruntowych, stosuje się różne typy chwytaków, które można dostosować do specyfiki danego projektu, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo prac.

Pytanie 7

Po zainstalowaniu ościeżnicy okiennej przestrzeń pomiędzy ramą ościeżnicy a ścianą powinna być wypełniona

A. masą silikonową

B. zaprawą polimerową

C. pianką poliuretanową

D. wełną drzewną

Użycie pianki poliuretanowej do wypełnienia przestrzeni pomiędzy ramą ościeżnicy a murem jest standardem w branży budowlanej, ponieważ pianka ta ma doskonałe właściwości izolacyjne oraz doskonale przylega do różnych materiałów. Pianka poliuretanowa jest materiałem, który po aplikacji ekspanduje, co umożliwia jej wypełnienie nawet niewielkich szczelin. Dzięki temu, zapewnia ona skuteczną izolację termiczną i akustyczną, co jest kluczowe dla komfortu użytkowników pomieszczeń. Warto również zwrócić uwagę na to, że pianka poliuretanowa jest odporna na działanie wilgoci, co zabezpiecza konstrukcję przed powstawaniem pleśni oraz grzybów. W praktyce, po zamocowaniu ościeżnicy, technicy zazwyczaj stosują piankę poliuretanową w formie aerozolu, co zapewnia łatwość aplikacji. Właściwe użycie tego materiału pozwala również na uzyskanie wysokiej jakości wykończenia, co jest istotne w kontekście estetyki. W Polsce stosowanie pianki poliuretanowej w takich zastosowaniach jest zgodne z normami budowlanymi oraz zaleceniami producentów okien, co czyni ją niezawodnym wyborem.

Pytanie 8

Które z poniższych prac remontowych, według przepisów ustawy Prawo Budowlane, wymaga uzyskania zgody na budowę?

A. Termomodernizacja budynku wielorodzinnego o wysokości 8 m

B. Dołożenie garażu o powierzchni 50 m2 do budynku wielorodzinnego

C. Malowanie elewacji budynku jednorodzinnego

D. Budowa pochylni przystosowanej dla osób niepełnosprawnych

Odpowiedź dotycząca dobudowy garażu o powierzchni 50 m2 do budynku wielorodzinnego jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy Prawo Budowlane, takie prace wymagają uzyskania pozwolenia na budowę. Ustawa definiuje, że każdy obiekt budowlany, który ma być większy niż 35 m2, musi być poprzedzony procedurą uzyskania pozwolenia. Dobudowa garażu, jako element nowego obiektu, musiałaby spełniać szczegółowe wymogi techniczne oraz standardy ochrony środowiska. Przykładowo, w przypadku garażu, ważne jest zapewnienie odpowiednich warunków wentylacyjnych, co jest zgodne z normami budowlanymi. Uzyskanie pozwolenia na budowę nie tylko zabezpiecza interesy inwestora, ale również gwarantuje, że inwestycja jest zgodna z lokalnymi planami zagospodarowania przestrzennego oraz standardami bezpieczeństwa budowlanego, co jest kluczowe dla funkcjonowania całej infrastruktury budowlanej w danym obszarze.

Pytanie 9

Jakie prace związane z organizacją terenu budowy powinny być zaplanowane w pierwszej kolejności?

A. Budowa tymczasowych dróg na obszarze budowy

B. Instalacja oświetlenia na terenie budowy

C. Ustawienie tymczasowych biur i obiektów socjalnych na terenie budowy

D. Ogrodzenie terenu budowy i umocowanie tablicy informacyjnej

Ogrodzenie terenu budowy i zamocowanie tablicy informacyjnej są kluczowymi krokami w procesie zagospodarowania terenu budowy, które powinny być realizowane w pierwszej kolejności. Ogrodzenie nie tylko zabezpiecza teren przed nieautoryzowanym dostępem, co jest istotne dla bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i osób postronnych, ale także spełnia wymogi prawne, które często nakładają przepisy budowlane i przepisy dotyczące ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Tablica informacyjna jest równie istotna, ponieważ dostarcza niezbędnych informacji o projekcie, w tym o wykonawcy, rodzaju robót, oraz danych kontaktowych. Przykładowo, w przypadku wystąpienia wypadku na budowie, tablica informacyjna umożliwia szybki kontakt z odpowiednimi służbami. Tego rodzaju działania są zgodne z zasadami BHP oraz normami zarządzania projektami budowlanymi, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i transparentność. Dobre praktyki w branży budowlanej wskazują, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych.

Pytanie 10

Aby zrealizować betonowe ławy fundamentowe w tradycyjnym deskowaniu, jaką ekipę należy przydzielić?

A. zbrojarz, betoniarz

B. betoniarz, cieśla

C. cieśla, zbrojarz, betoniarz

D. monter, zbrojarz, betoniarz

Wybór odpowiedzi bez uwzględnienia wszystkich trzech specjalistów - cieśli, zbrojarza i betoniarza - prowadzi do nieprawidłowego rozumienia procesu budowy ław fundamentowych. W przypadku odpowiedzi, które obejmują jedynie betoniarza i zbrojarza, pomijają one kluczowy etap, którym jest deskowanie. Deskowanie jest fundamentem całego procesu, ponieważ to na nim opiera się kształt i jakość wylanego betonu. Brak cieśli skutkuje ryzykiem niewłaściwego uformowania formy z betonu, co może prowadzić do problemów w późniejszych etapach budowy. Ponadto, odpowiedź wskazująca na zbrojarza i betoniarza nie uwzględnia, że sama zbrojona struktura także wymaga precyzyjnego zaprojektowania deskowania, aby nie doszło do uszkodzeń czy przesunięć zbrojenia w trakcie wylewania betonu. Wybór odpowiedzi z montera, zbrojarza i betoniarza jest również błędny, gdyż monter, w kontekście tego zadania, miałby na myśli bardziej zaawansowane prace związane z konstrukcją, które nie są priorytetowe w tym etapie. Zrozumienie roli każdego specjalisty w procesie budowy jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście złożoności prac żelbetowych, które wymagają synchronizacji działań wszystkich zaangażowanych pracowników, aby uniknąć kosztownych błędów i zapewnić trwałość konstrukcji.

Pytanie 11

Jaką wysokość powinna mieć balustrada chroniąca wykop w obszarze dostępnym dla osób postronnych?

A. 1,0 m

B. 1,1 m

C. 0,9 m

D. 0,8 m

Wysokości balustrad zabezpieczających wykopy mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa, a wybór niewłaściwej wartości może prowadzić do poważnych konsekwencji. Odpowiedzi sugerujące wysokości niższe niż 1,1 m, takie jak 0,9 m, 0,8 m czy 1,0 m, są niewłaściwe, ponieważ nie spełniają standardów bezpieczeństwa. Wysokość 0,9 m może wydawać się wystarczająca w niektórych kontekstach, jednak nie zapewnia ona odpowiedniego poziomu ochrony przed przypadkowym upadkiem, szczególnie w miejscach o dużym natężeniu ruchu pieszych. Podobnie, wysokości 0,8 m są zdecydowanie zbyt niskie dla balustrad, ponieważ nie tylko nie spełniają minimalnych norm, ale także stwarzają dodatkowe ryzyko. Wysokość 1,0 m, choć nieco wyższa, wciąż pozostaje poniżej wymogów prawnych. Należy zwrócić uwagę, że odpowiednie zabezpieczenie wykopów jest nie tylko kwestią prawną, ale również etyczną. Pracownicy i osoby postronne muszą czuć się bezpiecznie w obszarze roboczym. Często zdarza się, że osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo na placu budowy, błędnie interpretują przepisy, co prowadzi do zaniżenia wymagań dotyczących wysokości balustrad. W przypadku braku odpowiedniego zabezpieczenia, konsekwencje mogą być tragiczne, dlatego tak ważne jest, aby zawsze stosować się do najlepszych praktyk branżowych oraz aktualnych norm. W każdym przypadku, podstawowym celem jest ochrona życia i zdrowia ludzi, co powinno być priorytetem w każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 12

Opracowanie planu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa (planu BIOZ) jest wymagane

A. inspektora nadzoru

B. inwestora

C. kierownika budowy

D. wykonawcy

Sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (planu BIOZ) jest kluczowym obowiązkiem kierownika budowy, który ponosi odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa na placu budowy. Plan BIOZ powinien być sporządzony jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych i zawierać informacje dotyczące zagrożeń, jakie mogą wystąpić w trakcie realizacji projektu, oraz środki, które należy podjąć w celu ich minimalizacji. Przykładem może być identyfikacja ryzyk związanych z pracami na wysokości, co wymaga określenia odpowiednich zabezpieczeń, takich jak siatki ochronne czy rusztowania. W praktyce kierownik budowy powinien współpracować z zespołem wykonawczym oraz inspektorem nadzoru, aby zintegrować plan BIOZ z innymi dokumentami projektowymi. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 45001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, podkreślają znaczenie proaktywnego podejścia do identyfikacji i zarządzania ryzykiem, co jest decydujące dla bezpieczeństwa wszystkich osób zaangażowanych w projekt budowlany.

Pytanie 13

Jaką czynność należy wykonać następnie po przytwierdzeniu kołkami styropianu do ściany w trakcie ocieplania?

A. Porysować powierzchnię

B. Zagruntować styropian

C. Nałożyć tynk

D. Przykleić siatkę

Przyklejenie siatki wzmacniającej jest kluczowym etapem w procesie ocieplania ścian styropianem, ponieważ siatka stanowi integralną część systemu ociepleń. Jej zastosowanie ma na celu zwiększenie wytrzymałości mechanicznej ocieplenia oraz zapobieganie powstawaniu pęknięć w tynku, które mogą wystąpić na styku różnych materiałów. Siatkę należy przykleić na świeżo nałożony klej do styropianu, co zapewnia lepszą adhezję. W praktyce, siatka powinna być wtopiona w klej, co tworzy jednolitą powłokę, a następnie pokryta warstwą tynku, co zabezpiecza ją przed uszkodzeniami. Standardy branżowe, takie jak ETAG 004, wskazują na konieczność stosowania siatki w systemach ociepleń, ponieważ jej obecność znacznie poprawia trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne. Warto pamiętać, że przed przystąpieniem do przyklejania siatki, powierzchnia styropianu powinna być odpowiednio przygotowana, co może obejmować zagruntowanie lub oczyszczenie z zanieczyszczeń. Dzięki temu, cały system ociepleń będzie działał efektywnie przez wiele lat.

Pytanie 14

Jakie osoby powinny być przypisane do wykonania fundamentów żelbetowych w tradycyjnym deskowaniu?

A. Zbrojarz, betoniarz

B. Betoniarz, cieśla

C. Cieśla, zbrojarz, betoniarz

D. Monter, zbrojarz, betoniarz

Wybór odpowiedzi 'Cieśla, zbrojarz, betoniarz' jest poprawny, ponieważ do wykonania fundamentów żelbetowych w deskowaniu tradycyjnym niezbędna jest współpraca trzech specjalistów. Cieśla zajmuje się przygotowaniem i montażem deskowania, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego kształtu oraz stabilności fundamentów. Zbrojarz odpowiada za wykonanie zbrojenia, które zapewnia fundamentom wytrzymałość na różnego rodzaju obciążenia, a betoniarz zajmuje się wylewaniem betonu i zapewnieniem jego odpowiedniej konsystencji oraz jakości. Wspólnie te trzy role tworzą zintegrowany proces, który jest zgodny z zaleceniami branżowymi i normami budowlanymi. Przykładowo, w przypadku fundamentów żelbetowych, nieodpowiednie deskowanie może prowadzić do deformacji konstrukcji, co podkreśla znaczenie zaangażowania cieśli w tym etapie budowy. Właściwe przygotowanie zbrojenia przez zbrojarza jest również kluczowe, ponieważ to właśnie zbrojenie przenosi siły działające na fundamenty, a jego błędy mogą skutkować poważnymi problemami w przyszłości. Uwzględniając współpracę tych specjalistów, można zrealizować fundamenty o wysokiej jakości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 15

Norma czasu pracy dla zbrojarzy na przygotowanie i montaż zbrojenia stóp fundamentowych wynosi 42,88 r-g/1 t zbrojenia. Ile 8-godzinnych dni roboczych należy oszacować na wykonanie zbrojenia o całkowitej masie 0,852 t, jeśli zatrudni się 2 zbrojarzy?

A. 5 dni roboczych

B. 4 dni robocze

C. 3 dni robocze

D. 2 dni robocze

Aby obliczyć czas potrzebny na wykonanie zbrojenia o masie 0,852 t, należy zastosować normę czasu pracy, która wynosi 42,88 roboczogodzin na 1 tonę zbrojenia. W pierwszym kroku wyliczamy całkowity czas potrzebny na wykonanie zbrojenia: 0,852 t * 42,88 r-g/t = 36,51456 r-g. Następnie, dzielimy ten czas przez liczbę zatrudnionych zbrojarzy, co pozwala uzyskać czas pracy na jednego zbrojarza: 36,51456 r-g / 2 zbrojarzy = 18,25728 r-g. Aby przekonwertować roboczogodziny na dni robocze, dzielimy przez liczbę godzin w dniu roboczym: 18,25728 r-g / 8 h/dzień = 2,28241 dni. Zaokrąglając do najbliższej liczby całkowitej, otrzymujemy 3 dni robocze. W praktyce, taka kalkulacja jest niezbędna w planowaniu pracy na budowie, aby zapewnić efektywność i zgodność z normami branżowymi. Wiedza o normach czasu pracy jest kluczowa w zarządzaniu projektem budowlanym, gdzie precyzyjne oszacowanie czasu pracy może wpływać na harmonogram i koszty realizacji inwestycji.

Pytanie 16

W trakcie układania płytek ceramicznych, zaprawę klejową powinno się nakładać na powierzchnię przy użyciu

A. pacy styropianowej

B. pacy stalowej zębatej

C. szpachli gumowej

D. kielni trójkątnej

Prawidłową odpowiedzią jest użycie pacy stalowej zębatej do naniesienia zaprawy klejowej na podłoże. Tego rodzaju narzędzie pozwala na równomierne i kontrolowane rozprowadzenie kleju, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej przyczepności płytek ceramicznych. Zęby pacy tworzą rowki, które nie tylko ułatwiają wnikanie zaprawy w powierzchnię, ale również zwiększają powierzchnię kontaktu między płytkami a podłożem. Efektywność tego rozwiązania potwierdzają normy oraz zalecenia producentów klejów, które wskazują na konieczność stosowania pacy zębatej w celu osiągnięcia optymalnych parametrów przyczepności. Przykładowo, przy układaniu płytek o większych wymiarach, stosowanie pacy stalowej zębatej o odpowiedniej wielkości zębów jest kluczowe dla uniknięcia późniejszych problemów, takich jak odspajanie się płytek. W przypadku pacy zębatej, zaleca się dobór jej rodzaju do specyfiki kleju oraz rodzaju płytek, co ma istotny wpływ na trwałość wykładziny.

Pytanie 17

Niwelator jest używany do wykonywania pomiarów

A. różnic poziomów.

B. kątów pionowych.

C. objętości.

D. powierzchni.

Niwelator jest narzędziem stosowanym w geodezji i budownictwie, które umożliwia precyzyjne pomiary różnic wysokości między punktami na powierzchni ziemi. Jego działanie opiera się na zasadzie poziomowania optycznego, co oznacza, że za pomocą niwelatora można ustalić wysokość jednego punktu względem innego. To urządzenie jest niezwykle istotne w procesach budowlanych, gdzie precyzja pomiarów wysokości ma kluczowe znaczenie dla stabilności i funkcjonalności budowli. Na przykład, podczas budowy nowych obiektów, takich jak mosty czy budynki, niwelator pozwala na dokładne określenie poziomu fundamentów, co jest niezbędne do uniknięcia osiadania budowli. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie niwelatora oraz stosowanie się do standardów takich jak ISO 17123, które określają metody pomiaru dla sprzętu geodezyjnego. Właściwe użycie niwelatora nie tylko zwiększa dokładność pomiarów, ale również wpływa na całościową jakość projektów budowlanych.

Pytanie 18

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oszacuj stopień zużycia technicznego wybudowanego 15 lat temu, nigdy nie remontowanego, murowanego domu letniskowego.

Przykładowa trwałość budynków w latach
Lp.	Przeznaczenie budynku	Murowany, żelbetowy lub stalowy	Drewniany
1	dom letniskowy	60 lat	40 lat
2	budynek mieszkalny	150 lat	100 lat
3	szopa, wiata, letnia kuchnia, piwnica, suszarnia, kotłownia	50 lat	40 lat
4	chlewnia, tuczarnia, kurnik, pieczekarnia	60 lat	40 lat

A. 10%

B. 15%

C. 30%

D. 25%

Odpowiedź 25% jest prawidłowa, ponieważ stopień zużycia technicznego budynku oblicza się poprzez podzielenie wieku budynku przez jego przewidywaną trwałość, a następnie pomnożenie wyniku przez 100%. W przypadku murowanego domu letniskowego o przewidywanej trwałości wynoszącej 60 lat, obliczenie wygląda następująco: 15 lat (wiek budynku) / 60 lat (przewidywana trwałość) = 0,25. Po pomnożeniu przez 100% otrzymujemy 25%. Takie podejście jest zgodne z normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami w ocenie stanu technicznego obiektów. Uwzględnienie wieku budynku i jego trwałości jest niezbędne do zarządzania nieruchomościami oraz do planowania remontów i konserwacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na odpowiednie zaplanowanie inwestycji w utrzymanie budynku oraz zwiększa jego wartość rynkową.

Pytanie 19

Wyniki przeglądu technicznego rusztowań muszą być za każdym razem

A. zapisywane w książce obmiarów

B. wpisywane do dziennika budowy

C. przekazywane pracownikom korzystającym z rusztowania

D. przekazywane inspektorowi nadzoru budowlanego

Wyniki przeglądu technicznego rusztowań powinny być odpowiednio dokumentowane, jednak niektóre z przedstawionych opcji są niewłaściwe. Przekazywanie wyników robotnikom używającym rusztowania, choć może wydawać się logiczne, nie jest odpowiednią praktyką, ponieważ nie zapewnia trwałej dokumentacji, co jest kluczowe w kontekście kontroli i odpowiedzialności. Wpisywanie wyników do książki obmiarów również jest nieadekwatne, ponieważ ten dokument służy głównie do rejestrowania ilościowo-wartościowych danych dotyczących robót budowlanych, a nie do dokumentacji technicznej przeglądów. Przekazywanie wyników inspektorowi nadzoru budowlanego, mimo że może być częścią ogólnego procesu inspekcji, nie powinno być jedynym miejscem, gdzie dokumentacja przeglądów jest przechowywana. Inspektorzy nadzoru budowlanego mają swoje procedury i wymagania dotyczące dokumentacji, ale to na wykonawcy spoczywa obowiązek prowadzenia dziennika budowy, który jest podstawowym narzędziem do zarządzania projektami budowlanymi. W rezultacie, kluczowe jest, aby wyniki przeglądów technicznych były wpisywane do dziennika budowy, gdzie będą dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron, a także ułatwią przyszłe audyty oraz inspekcje. Brak zrozumienia tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania bezpieczeństwem na placu budowy oraz narażać na ryzyko zdrowie i bezpieczeństwo pracowników.

Pytanie 20

Jaką ilość mieszanki betonowej trzeba zamówić do zabetonowania trzech belek żelbetowych o wymiarach przekroju
0,25×0,50 m i długości 4,00 m każda, jeśli norma zużycia mieszanki wynosi 1,02 m³/m³?

A. 1,50 m3

B. 1,56 m3

C. 1,53 m3

D. 1,47 m3

Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do zabetonowania trzech belek żelbetowych o wymiarach przekroju 0,25×0,50 m i długości 4,00 m każda, najpierw należy obliczyć objętość jednej belki. Obliczenia są następujące: objętość = szerokość × wysokość × długość = 0,25 m × 0,50 m × 4,00 m = 0,50 m³. Skoro mamy trzy belki, całkowita objętość wynosi 3 × 0,50 m³ = 1,50 m³. Jednakże, zgodnie z normą zużycia mieszanki wynoszącą 1,02 m³/m³, należy uwzględnić tę wartość w obliczeniach. Ostateczna ilość mieszanki betonowej do zamówienia wynosi: 1,50 m³ × 1,02 = 1,53 m³. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w budownictwie, gdzie zawsze należy uwzględniać straty materiałowe podczas wylewania betonu, aby zapewnić wystarczającą ilość mieszanki. Takie normy mają na celu zminimalizowanie ryzyka niedoborów i zapewnienie odpowiedniej jakości wykonania.

Pytanie 21

Jeśli do pokrycia 100 m2 płytek podłogowych potrzebne jest standardowo 300 kg zaprawy klejowej oraz 25 kg zaprawy do spoin, to ile materiałów należy przygotować do zrealizowania posadzki w pokoju o wymiarach 8 m x 15 m?

A. 360 kg zaprawy klejowej, 30 kg zaprawy do spoinowania

B. 240 kg zaprawy klejowej, 20 kg zaprawy do spoinowania

C. 300 kg zaprawy klejowej, 20 kg zaprawy do spoinowania

D. 420 kg zaprawy klejowej, 30 kg zaprawy do spoinowania

Odpowiedź 360 kg zaprawy klejowej i 30 kg zaprawy do spoinowania jest poprawna, ponieważ do obliczenia zużycia materiałów należy najpierw ustalić powierzchnię pomieszczenia. W tym przypadku, powierzchnia wynosi 8 m x 15 m, co daje 120 m2. Na 100 m2 zaprawy klejowej potrzebne jest 300 kg, więc dla 120 m2 obliczamy: (120 m2 / 100 m2) * 300 kg = 360 kg zaprawy klejowej. Podobnie, dla zaprawy do spoinowania, na 100 m2 potrzebne jest 25 kg, a więc: (120 m2 / 100 m2) * 25 kg = 30 kg zaprawy do spoinowania. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, które zalecają precyzyjne kalkulacje materiałów, aby uniknąć niedoborów podczas realizacji projektu. W praktyce, stosowanie odpowiednich norm zużycia materiałów budowlanych, takich jak PN-EN 12004 dla zapraw klejowych, pozwala na efektywne planowanie i budżetowanie.

Pytanie 22

Spoiwo, które po zmieszaniu z wodą wiąże i twardnieje zarówno na powietrzu, jak i pod wodą, nabywając odpowiednie właściwości wytrzymałościowe, to

A. cement portlandzki

B. wapno dolomitowe

C. gips budowlany

D. spoiwo magnezytowe

Cement portlandzki to spoiwo, które naprawdę ma fajną zdolność twardnienia nie tylko w powietrzu, ale i pod wodą. Ta jego unikalna cecha wynika z reakcji chemicznych, które zachodzą podczas hydratacji. Dzięki temu cement portlandzki jest powszechnie stosowany w budownictwie. W szczególności, jest super ważny w konstrukcjach, które mają kontakt z wilgocią, jak fundamenty, mosty czy wszelkie budowle blisko wody. W praktyce, cement portlandzki jest też stosowany w produkcji betonu, co jest podstawowym materiałem budowlanym na całym świecie. Na przykład, kiedy budujemy coś przy zmiennych warunkach wodnych, na pewno warto używać cementu portlandzkiego, by zapewnić trwałość i wytrzymałość konstrukcji. Normy, takie jak PN-EN 197-1, mówią o wymaganiach dla cementów, w tym cementu portlandzkiego, co pomaga w utrzymaniu ich jakości i bezpieczeństwa użytkowania.

Pytanie 23

Miejsce składowania dużych prefabrykowanych elementów na placu budowy powinno być zlokalizowane

A. jak najbliżej budowanego obiektu

B. bezpośrednio w zasięgu urządzeń montażowych

C. w sąsiedztwie biura budowy oraz obiektów socjalnych

D. w bliskiej odległości od węzła betoniarskiego oraz zakładu produkującego zaprawy

Lokalizacja stanowiska składowania wielkowymiarowych elementów prefabrykowanych w pobliżu wznoszonego obiektu budowlanego, biura budowy, budynków socjalnych czy w pobliżu węzła betoniarskiego i wytwórni zapraw nie jest optymalnym rozwiązaniem. Choć te lokalizacje mogą wydawać się wygodne, nie uwzględniają kluczowych czynników wpływających na efektywność i bezpieczeństwo procesu budowlanego. Umieszczanie składowiska zbyt daleko od maszyn montażowych prowadzi do wzrostu czasu transportu, co może skutkować opóźnieniami w harmonogramie budowy. Ponadto, transport dużych prefabrykatów wiąże się z ryzykiem uszkodzenia elementów oraz zwiększa niebezpieczeństwo wypadków, co jest sprzeczne z zasadami BHP. Ustawienie składowiska w pobliżu biura budowy czy budynków socjalnych, chociaż zwiększa dostępność dla pracowników, nie uwzględnia praktycznych aspektów montażu, takich jak konieczność szybkiego dostępu do elementów prefabrykowanych. Podobnie, umiejscowienie w pobliżu węzła betoniarskiego może być nieefektywne, jeśli głównym celem jest sprawny montaż prefabrykatów. Takie podejście do lokalizacji może prowadzić do komplikacji logistycznych, zwiększonego zużycia sprzętu oraz kosztów operacyjnych, co w dłuższej perspektywie wpływa negatywnie na rentowność projektu budowlanego.

Pytanie 24

Powiększenie fundamentu, bez względu na jego typ oraz sposób realizacji, zawsze odbywa się w segmentach o maksymalnej długości wynoszącej

A. 1,5 m

B. 2,0 m

C. 1,8 m

D. 1,2 m

Poszerzenie fundamentu to kluczowy proces w budownictwie, który ma na celu zwiększenie nośności i stabilności budowli. Odpowiedź 1,2 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi, szczególnie w dokumentach takich jak Eurokod 7, maksymalna długość odcinków poszerzenia fundamentu powinna wynosić 1,2 m. Praktyczne zastosowanie tej zasady ma na celu unikanie problemów z równomiernością osiadania i pozwala zachować odpowiednią kontrolę nad procesem budowlanym. Odcinki większe niż 1,2 m mogą prowadzić do lokalnych deformacji pozostałej części fundamentu, co w rezultacie może wpłynąć na stabilność całego budynku. Dobre praktyki w zakresie budowy fundamentów zawsze uwzględniają te wytyczne, co podkreśla znaczenie ich przestrzegania w procesie projektowania i wykonawstwa. Ponadto, w sytuacjach, gdzie grunt ma niską nośność, zastosowanie krótszych odcinków może być kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 25

Pęknięcia w płytach gipsowo-kartonowych działowej ścianki na stalowym ruszcie powstają na skutek braku

A. odpowiedniej liczby kołków rozporowych mocujących ruszt do ścian

B. izolacji akustycznej pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi

C. odpowiedniej liczby wkrętów przymocowujących płyty do rusztu

D. szczeliny pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi a stropem

Odpowiedź wskazująca na brak szczeliny między płytami gipsowo-kartonowymi a stropem jest prawidłowa, ponieważ takie szczeliny są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania konstrukcji. W przypadku ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych, które są oparte na rusztach stalowych, niezbędne jest uwzględnienie ruchów budynku, takich jak osiadanie czy rozszerzanie się materiałów pod wpływem temperatury i wilgotności. Szczelina pozwala na minimalizację naprężeń, które mogą prowadzić do pęknięć w miejscach styku z stropem. Przykładowo, w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13964, podkreśla się znaczenie dylatacji w konstrukcjach wykończeniowych. Właściwe wykonanie takich połączeń, z uwzględnieniem odpowiednich szczelin, pomaga utrzymać trwałość i estetykę ścianek, co jest szczególnie istotne w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jakość wykończenia ma bezpośredni wpływ na użytkowników.

Pytanie 26

Na podstawie zamieszczonego zestawienia narzutów oraz kosztów bezpośrednich oblicz wartość kosztorysową netto robót ziemnych.

Narzuty kosztorysu
wskaźnik kosztów pośrednich [Kp] od (R+S)60%
wskaźnik zysku [Z] od (R+S+Kp(R+S))10%
Koszty bezpośrednie robót ziemnych [Kb]
robocizna (R)500,00 zł
materiały z kosztami zakupu (M)0,00 zł
sprzęt (S)850,00 zł

A. 2 295,00 zł

B. 2 376,00 zł

C. 2 160,00 zł

D. 1 485,00 zł

Obliczenie wartości kosztorysowej netto robót ziemnych wymaga odpowiedniego zrozumienia struktury kosztów związanych z projektem budowlanym. W tym przypadku, po zsumowaniu kosztów bezpośrednich, które obejmują robociznę i sprzęt, należy następnie obliczyć koszty pośrednie, które w tym przypadku stanowią 60% sumy kosztów bezpośrednich. Po dodaniu tych dwóch elementów, otrzymujemy wartość kosztów całkowitych. Kolejnym krokiem jest obliczenie zysku, który wynosi 10% od sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich. Wartość końcowa, 2 376,00 zł, odzwierciedla więc pełne koszty związane z realizacją robót ziemnych, co jest kluczowe dla rzetelnego planowania budżetu w projektach budowlanych. Takie podejście jest zgodne z zasadami kosztorysowania i standardami branżowymi, co zapewnia precyzyjność i przejrzystość w planowaniu finansowym oraz w procesie podejmowania decyzji o inwestycjach budowlanych.

Pytanie 27

Zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, prowadzenie książki obiektu budowlanego należy do obowiązków

A. projektanta obiektu budowlanego

B. inspektora nadzoru inwestorskiego

C. właściciela obiektu budowlanego

D. wykonawcy obiektu budowlanego

Właściciel obiektu budowlanego jest osobą odpowiedzialną za prowadzenie książki obiektu budowlanego, co jest zgodne z przepisami ustawy Prawo budowlane. Książka ta pełni kluczową rolę w dokumentacji technicznej budynku, gromadząc istotne informacje o przebiegu budowy oraz późniejszym użytkowaniu obiektu. Na przykład, dokumentacja ta zawiera dane dotyczące wykonanych prac, inspekcji, konserwacji oraz wszelkich zmian w budynku. Prowadzenie tej książki jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również najlepszą praktyką w zarządzaniu nieruchomościami, ponieważ ułatwia późniejsze przeglądy techniczne i ewentualne prace remontowe. Właściciel musi zatem dbać o aktualność i rzetelność prowadzonych zapisów, co przyczynia się do bezpieczeństwa użytkowania obiektu oraz zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi. W kontekście zarządzania nieruchomościami, prowadzenie książki obiektu budowlanego stanowi istotny aspekt umożliwiający pełne monitorowanie stanu technicznego obiektu oraz planowanie przyszłych działań konserwacyjnych.

Pytanie 28

Na podstawie zamieszczonego zestawienia wyników pomiaru z natury wykopu liniowego oblicz wartość obmiaru robót związanych z wykonaniem tego wykopu.

Wyniki pomiaru wykopu liniowego
Długość wykopu	60,0 m
Głębokość wykopu	1,0 m
Szerokość dna wykopu	2,0 m
Nachylenie skarp wykopu	1:1

A. 60,00 m3

B. 240,00 m3

C. 120,00 m3

D. 180,00 m3

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych oraz nieporozumień dotyczących obliczeń objętości wykopu liniowego. Odpowiedzi takie jak 120,00 m3, 240,00 m3 czy 60,00 m3 mogą sugerować, że użytkownik nieprawidłowo interpretował dane z zestawienia wyników pomiaru lub zastosował błędne metody obliczeniowe. Na przykład, odpowiedź 120,00 m3 mogłaby wynikać z założenia, że pole przekroju poprzecznego jest mniejsze, niż faktycznie wynosi, co jest typowym błędem w obliczeniach inżynierskich. W kontekście wykopów, zrozumienie zależności pomiędzy wymiarami wykopu a jego objętością jest kluczowe. Nieprawidłowe podejście do pomiarów może prowadzić do znaczących różnic w obliczeniach. Odpowiedź 240,00 m3 może sugerować, że użytkownik błędnie zinterpretował długość wykopu jako znacznie większą, co również nie znajduje potwierdzenia w danych. Wreszcie, odpowiedź 60,00 m3 może być wynikiem pomyłki w obliczeniach związanych z polem przekroju poprzecznego. Kluczowym aspektem przy obliczaniu objętości jest zrozumienie, że pole przekroju poprzecznego i szerokość górnej krawędzi wpływają na końcowy wynik, a ich prawidłowe ustalenie jest niezbędne dla dokładnych obliczeń. W praktyce, aby unikać takich błędów, zaleca się korzystanie z precyzyjnych narzędzi pomiarowych oraz regularne weryfikowanie wyników.

Pytanie 29

Przed przystąpieniem do renowacji hydroizolacji ścian fundamentowych budynku, po odkopaniu części fundamentów, należy najpierw dokładnie

A. zagruntować ściany

B. wyrównać ściany zaprawą

C. zaimpregnować ściany

D. osuszyć ściany

Osuchanie ścian fundamentowych przed przystąpieniem do ich hydroizolacji jest kluczowym etapem, który wpływa na skuteczność całego procesu. Woda obecna w murach fundamentowych może prowadzić do osłabienia materiałów budowlanych oraz utrudniać przyczepność materiałów hydroizolacyjnych. Dlatego też, przed nałożeniem jakiejkolwiek powłoki hydroizolacyjnej, należy upewnić się, że powierzchnia jest całkowicie sucha. Zastosowanie odpowiednich metod osuszania, takich jak wentylacja, osuszanie mechaniczne przy pomocy osuszaczy powietrza czy zastosowanie nagrzewnic, może znacznie przyspieszyć proces. Praktyka pokazuje, że nieprzestrzeganie tego kroku może prowadzić do nieefektywnego działania hydroizolacji, co z kolei może skutkować poważnymi problemami z wilgocią w przyszłości. W standardach budowlanych oraz w literaturze fachowej podkreśla się znaczenie osuszania jako fundamentu dla zapewnienia trwałości i efektywności systemów hydroizolacyjnych.

Pytanie 30

Podczas wykonywania wykopów pod fundamenty przy użyciu sprzętu mechanicznego, jaką głębokość należy osiągnąć?

A. około 15-20 cm więcej niż wymagane, a potem uzupełnić pospółką do wymaganej głębokości

B. posadowienia fundamentów, określone w dokumentacji

C. 200 cm, a następnie ręcznie uzupełnić lub pogłębić do wymaganej głębokości

D. około 15-20 cm mniej niż przewidziano, a następnie wykonać ręczne pogłębienie tuż przed rozpoczęciem prac fundamentowych

Podejście sugerujące kopanie na głębokość 200 cm, a następnie uzupełnianie ręczne do zadanej głębokości jest nieefektywne z kilku powodów. Po pierwsze, wykop o głębokości 200 cm bez odpowiedniego planu może prowadzić do nadmiernego usuwania gruntu, co zwiększa koszty oraz czas pracy. Ponadto, takie działanie nie uwzględnia lokalnych warunków geotechnicznych, które mogą wymagać bardziej precyzyjnego podejścia. Kolejna koncepcja, dotycząca wykopu o głębokości 15-20 cm większej niż zadana, także nie jest uzasadniona. Nadmierne pogłębianie może prowadzić do destabilizacji gruntu i wpływać na późniejsze osiadanie fundamentów, co jest niebezpieczne. W przypadku wykopów pod fundamenty, kluczowe jest ich precyzyjne wykonanie, aby uniknąć problemów związanych z nośnością i stabilnością konstrukcji. Zastosowanie mechanicznego wykopu, a następnie ręcznego dostosowania głębokości, jest praktyką, która pozwala na zachowanie dokładności i przystosowanie do zmieniających się warunków geotechnicznych. W kontekście standardów budowlanych, każde odstępstwo od zalecanych praktyk może prowadzić do poważnych konsekwencji w przyszłości, w tym do konieczności kosztownych napraw lub wzmocnień strukturalnych.

Pytanie 31

Podniesienie nośności stropu Kleina polega na

A. wykonaniu rusztu z płyt gipsowo-kartonowych

B. oczyszczeniu stalowych belek

C. wykonaniu wzmocnienia z cegły kratówki

D. obetonowaniu górnych końców belek

Obetonowanie górnych stopek belek jest kluczowym procesem zwiększania nośności stropów Kleina. W praktyce polega to na nałożeniu specjalnej warstwy betonu na górne części belek, co pozwala na efektywne rozłożenie obciążeń oraz zwiększenie ich wytrzymałości. Wzmocnienie to wpływa na sztywność całej konstrukcji, co jest szczególnie istotne w przypadku stropów narażonych na duże obciążenia dynamiczne, jak np. w obiektach przemysłowych. Dzięki zastosowaniu betonu, zmniejsza się ryzyko wystąpienia pęknięć w belkach, a także poprawia się odporność na działanie czynników atmosferycznych. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie analizy statycznej przed i po wykonaniu obetonowania, co pozwala na dokładne oszacowanie uzyskanej nośności. Warto również wspomnieć o zastosowaniu odpowiednich dodatków do betonu, które mogą zwiększyć jego właściwości mechaniczne oraz odporność na korozję. Tego typu wzmocnienia są szeroko stosowane w inżynierii budowlanej i architekturze, zgodnie z normami PN-EN 1992-1-1, które regulują zasady projektowania konstrukcji betonowych.

Pytanie 32

Materiały używane do izolacji termicznej budynku powinny mieć

A. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstość

B. niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstość

C. niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz znaczną gęstość

D. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz znaczną gęstość

Wybór materiałów do izolacji termicznej budynku jest kluczowym krokiem w zapewnieniu efektywności energetycznej. Odpowiedzi, które sugerują stosowanie materiałów o wysokim współczynniku przewodzenia ciepła, są fundamentalnie błędne, ponieważ taki materiał pozwala na łatwe przenikanie ciepła, co prowadzi do zwiększenia strat energetycznych w budynku. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oznacza, że ciepło może uciekać z wnętrza budynku do otoczenia, co jest sprzeczne z celem izolacji. Co więcej, wybierając materiały o wysokiej gęstości, możemy również zwiększyć ich przewodność cieplną, co dodatkowo pogarsza sytuację izolacyjną. Często przyczyną takich błędnych wyborów jest niedostateczna wiedza na temat właściwości materiałów oraz ich zastosowania w praktyce budowlanej. Właściwe podejście do izolacji wymaga znajomości nie tylko podstawowych parametrów fizycznych, ale także standardów takich jak PN-EN 13162. Właściwy dobór materiałów powinien bazować na analizie ich właściwości, co pozwoli uniknąć typowych błędów, takich jak nadmierna gęstość i wysoki współczynnik przewodzenia ciepła, które są sprzeczne z celami efektywności energetycznej budynków. Dlatego kluczowe jest, aby materiały izolacyjne charakteryzowały się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła oraz odpowiednią gęstością, co umożliwia realne oszczędności energetyczne oraz komfort cieplny użytkowników budynku.

Pytanie 33

Rozbiórkę obiektu z prefabrykatów żelbetowych należy rozpocząć od

A. schodów

B. stropów

C. ścian zewnętrznych

D. stropodachu

Rozbiórka budynku wykonanego z prefabrykatów żelbetowych powinna zaczynać się od stropodachu, ponieważ ten element konstrukcji ma kluczowe znaczenie dla stabilności całej struktury. Zgodnie z zasadami inżynieryjnymi oraz normami budowlanymi, usunięcie górnych elementów pozwala na kontrolowane obniżanie masy budynku, co zmniejsza ryzyko nieprzewidzianych uszkodzeń lub zawalenia się. Przykładem może być zastosowanie metod hydraulicznych lub mechanicznych do demontażu stropodachu, co zapewnia bezpieczeństwo ekip demontażowych. Dodatkowo, rozpoczęcie od stropodachu ułatwia dostęp do kolejnych poziomów budynku i elementów wykończeniowych, takich jak instalacje elektryczne i sanitarno-grzewcze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branży budowlanej. Zastosowanie właściwych środków ochrony osobistej oraz procedur bezpieczeństwa w tym etapie jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 34

Czym powinno się charakteryzować rusztowanie używane na budowie?

A. Jaskrawym kolorowym malowaniem dla lepszej widoczności

B. Zawartością elementów drewnianych dla estetyki

C. Stabilnością, odpowiednią nośnością i spełnianiem norm bezpieczeństwa

D. Możliwością łatwego i szybkiego demontażu

Rusztowanie na budowie musi być przede wszystkim stabilne i posiadać odpowiednią nośność, aby zapewnić bezpieczeństwo pracującym na nim osobom. Stabilność oznacza, że konstrukcja rusztowania jest odporna na przewrócenie czy przesunięcie, co jest kluczowe przy zmiennych warunkach atmosferycznych, takich jak wiatr. Odpowiednia nośność to zdolność rusztowania do utrzymania ciężaru osób, narzędzi i materiałów bez ryzyka załamania. Dodatkowo, rusztowanie musi spełniać normy bezpieczeństwa określone w przepisach prawa budowlanego. Normy te mogą się różnić w zależności od kraju, ale ogólnie koncentrują się na zapewnieniu bezpiecznych warunków pracy. Przykładowo, w Polsce rusztowania muszą spełniać wymagania rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. Rusztowania powinny być także regularnie kontrolowane pod kątem ich stanu technicznego. Spełnianie tych wymagań jest nie tylko zgodne z przepisami, ale też stanowi dobrą praktykę w branży budowlanej, minimalizując ryzyko wypadków.

Pytanie 35

Dodanie roztworu chlorku wapnia do mieszanki betonowej ma na celu

A. umożliwienie betonowania w warunkach niskich temperatur

B. ochronę zbrojenia betonowanej konstrukcji przed korozją

C. zwiększenie przyczepności betonu do stali zbrojeniowej

D. usprawnienie rozdeskowania wykonanego elementu betonowego

Dodanie roztworu chlorku wapnia do mieszanki betonowej ma na celu przede wszystkim umożliwienie betonowania w warunkach obniżonych temperatur. W niskich temperaturach proces hydratacji cementu jest spowolniony, co może prowadzić do niepełnego wiązania i osłabienia struktury betonu. Chlorek wapnia działa jako przyspieszacz procesu twardnienia, co jest szczególnie istotne w zimowych warunkach budowlanych. W praktyce oznacza to, że beton osiąga wymagane parametry wytrzymałościowe w krótszym czasie, co pozwala na szybsze zakończenie prac budowlanych. Zastosowanie chlorku wapnia jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie dodatków chemicznych w celu poprawy warunków wiązania betonu w trudnych warunkach atmosferycznych. Dodatkowo, stosowanie tego dodatku może również ograniczyć ryzyko powstawania pęknięć wskutek mrozu, co jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 36

Z zamieszczonego fragmentu podsumowania kosztorysu, sporządzonego w programie do kosztorysowania, odczytaj wartość kosztów bezpośrednich pracy sprzętu.

Narzut	RAZEM	Robocizna	Materiały	Sprzęt
RAZEM	1 138 851,72	43 916,81	1 062 059,87	32 875,04
Koszty pośrednie [Kp] 70.5% od (R+S)	54 139,62	30 962,55		23 177,07
RAZEM	1 192 991,34	74 879,36	1 062 059,87	56 052,11
Zysk [Z] 13% od (R+S+Kp(R+S))	17 021,34	9 734,54		7 286,80
RAZEM	1 210 012,68	84 613,90	1 062 059,87	63 338,91
VAT [V] 23% od (∑(R+M+S+Kp(R+S))+Z(R+S))	278 302,92	19 461,20	244 273,77	14 567,95
RAZEM	1 488 315,60	104 075,10	1 306 333,64	77 906,86
OGÓŁEM				1 488 315,60

A. 23 177,07 zł

B. 63 338,91 zł

C. 32 875,04 zł

D. 56 052,11 zł

Wielu uczestników procesu kosztorysowania może napotkać trudności związane z odczytaniem wartości kosztów bezpośrednich pracy sprzętu, co prowadzi do wyboru błędnych odpowiedzi. Liczne błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego analizy tabeli kosztów. Na przykład, kwoty takie jak 63 338,91 zł i 56 052,11 zł mogą być mylnie postrzegane jako całkowite koszty, podczas gdy odnoszą się one do innych kategorii wydatków lub sumy różnych elementów, które nie są bezpośrednio związane z pracą sprzętu. W branży budowlanej ważne jest, aby każdy koszt był dokładnie przypisany do odpowiedniej kategorii, a błędne przypisanie może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych. Ponadto, niektórzy mogą również pomylić koszty bezpośrednie z kosztami pośrednimi, co jest typowym błędem myślowym. Koszty pośrednie to wydatki, które nie mogą być bezpośrednio przypisane do konkretnego projektu, jak np. koszty administracyjne, co znacząco różni się od kosztów bezpośrednich, które są ściśle związane z określonymi działaniami. Dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie struktury kosztów oraz umiejętność analizy danych przedstawionych w kosztorysach, co znacząco wpływa na skuteczność zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 37

Jaką metodą transportuje się mieszankę betonową z fabryki na miejsce budowy?

A. przenośnikiem taśmowym

B. betoniarką samochodową

C. ciągnikiem samochodowym

D. samochodem cysterną

Mieszanka betonowa jest materiałem budowlanym o kluczowym znaczeniu, a jej transport na plac budowy wymaga zastosowania odpowiednich środków transportu. Betoniarka samochodowa jest pojazdem specjalistycznym, zaprojektowanym do przewożenia świeżego betonu, który w trakcie transportu jest mieszany, aby zapobiec jego utwardzeniu. Dzięki obrotowej bębenkowej konstrukcji betoniarki, mieszanka jest utrzymywana w stanie płynnym, co jest niezbędne do jej właściwego użycia. W praktyce zastosowanie betoniarki samochodowej zapewnia, że beton dotrze na miejsce w odpowiedniej konsystencji, co wpływa na jakość i wytrzymałość konstrukcji. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak normy PN-EN dotyczące transportu i wylewania betonu, podkreślają znaczenie właściwego sprzętu, jak betoniarki samochodowe, w procesie budowlanym, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo i trwałość budowli.

Pytanie 38

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

B. Adresu i numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

C. Nazwiska oraz numeru telefonu kierownika budowy

D. Rodzaju robót budowlanych oraz miejsca realizacji tych robót

Adres i numer telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego nie są wymagane na tablicy informacyjnej budowy, ponieważ ta tablica ma przede wszystkim na celu informowanie o osobach odpowiedzialnych za realizację inwestycji oraz organach nadzoru budowlanego. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, w szczególności ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, tablica informacyjna powinna zawierać informacje o imieniu i nazwisku oraz numerze telefonu kierownika budowy, adresie i numerze telefonu właściwego organu nadzoru budowlanego oraz określenie rodzaju robót budowlanych oraz adres prowadzenia tych robót. Przykładem zastosowania tych przepisów może być sytuacja, gdy na placu budowy wystąpią jakiekolwiek nieprawidłowości lub wątpliwości dotyczące realizacji robót, co wymaga szybkiego kontaktu z odpowiednimi osobami. W takim przypadku, obecność kontaktu do kierownika budowy oraz organów nadzoru budowlanego zapewnia efektywną komunikację i możliwość szybkiego reagowania na problemy.

Pytanie 39

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli określ, ile powinna wynosić wygrodzona strefa niebezpieczna w swoim najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego, jeżeli maksymalna wysokość, z której podczas prac rozbiórkowych będą spadać materiały budowlane wynosi 32 m.

Opis sposobu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia przy prowadzeniu robót rozbiórkowych (fragment)
−	Teren rozbiórki należy ogrodzić i wyznaczyć strefy niebezpieczne. Ogrodzenie terenu należy wykonać w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożeń dla ludzi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,50 m.
−	Strefa niebezpieczna w swym najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego nie może wynosić mniej niż 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niż 6,0 m.
−	Strefę niebezpieczną ogradza się i oznakowanie w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym.
−	W zwartej zabudowie strefa niebezpieczna może być zmniejszona pod warunkiem zastosowania innych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych zabezpieczających przed spadaniem przedmiotów.
−	Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości co najmniej 2,40 m nad terenem i nachylone pod kątem

A. 2,40 m

B. 3,20 m

C. 1,50 m

D. 6,00 m

Odpowiedź 6,00 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i standardami dotyczącymi prac budowlanych, minimalna szerokość strefy niebezpiecznej powinna wynosić co najmniej 1/10 wysokości, z której mogą spadać materiały. W przypadku maksymalnej wysokości 32 m, 1/10 tej wartości to 3,2 m. Jednakże, istnieje regulacja, która określa minimalną szerokość strefy niebezpiecznej na 6,0 m, co oznacza, że w takiej sytuacji musimy przyjąć tę wartość. W praktyce oznacza to, że wszelkie prace rozbiórkowe powinny być przeprowadzane z zachowaniem odpowiedniej odległości od obiektów, aby zminimalizować ryzyko zagrożenia dla osób postronnych oraz mienia. Zastosowanie tej zasady jest kluczowe w budownictwie, zwłaszcza w kontekście ochrony zdrowia i życia pracowników oraz osób znajdujących się w pobliżu placu budowy. Warto również zaznaczyć, że stosowanie stref bezpieczeństwa jest zgodne z przepisami BHP oraz normami ISO, co podkreśla ich znaczenie w branży budowlanej.

Pytanie 40

Pęknięcia w konstrukcji, które wystąpiły w betonowej podstawie podłogi, powinny być po poszerzeniu zagruntowane, a następnie uzupełnione

A. masą asfaltową z wypełniaczami

B. żywicą epoksydową z dodatkiem tiksotropowym

C. zaprawą cementowo-wapienną

D. kitem polimerowym trwale plastycznym

Masa asfaltowa z dodatkami to nie jest najlepszy materiał do wypełnienia pęknięć w betonowych podłogach. Jej właściwości mechaniczne i adhezyjne są tak sobie, więc naprawa długo nie wytrzyma. Asfalt jest co prawda elastyczny, ale nie trzyma się dobrze betonu, co może prowadzić do dalszych pęknięć z powodu różnicy w rozszerzalności cieplnej. W praktyce często w miejscach, gdzie używa się masy asfaltowej, znów pojawiają się pęknięcia i odspojenia, co raczej nie sprzyja trwałości podłogi. Kity polimerowe są w porządku w niektórych zastosowaniach, ale nie mają wystarczającej twardości, żeby poradzić sobie z dużymi obciążeniami. Ich plastyczność może prowadzić do deformacji pod ciężarem, co w przypadku podłóg przemysłowych to kiepski pomysł. Zaprawa cementowo-wapienna, chociaż używana w budownictwie, ma problem z przyczepnością do betonu w wąskich szczelinach, co skutkuje nowymi pęknięciami. Dlatego lepiej nie stosować tych materiałów przy pęknięciach konstrukcyjnych, bo może to tylko pogorszyć sytuację i prowadzić do częstszych napraw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej