Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 24 marca 2025 07:06
Data zakończenia: 24 marca 2025 07:27

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maszynę należy użyć do wykończenia dolnej części bluzki uszytej z cienkiej dzianiny z włókien syntetycznych?

A. Overlock trzynitkowy

B. Maszynę podszywającą

C. Obrębiarkę dwuigłową

D. Maszynę stębnującą płaską

Stębnówka płaska, choć może wydawać się odpowiednia dla niektórych zastosowań, nie jest najlepszym wyborem do wykończenia dołu bluz z cienkiej dzianiny. Głównym ograniczeniem stębnówki jest to, że tworzy ona szwy, które nie są elastyczne, co może prowadzić do pękania szwów podczas użytkowania odzieży, zwłaszcza w przypadku dzianin, które mają naturalną rozciągliwość. Brak elastyczności w szwach stębnówki sprawia, że materiał może się marszczyć lub naciągać, co wpływa na komfort noszenia. Obrębiarka trzynitkowa, chociaż zapewnia większą elastyczność szwu, jest bardziej skomplikowana w użyciu i często stosowana w produkcji odzieży, która wymaga bardziej złożonych wykończeń. Podszywarka, z kolei, jest przeznaczona głównie do wykańczania krawędzi materiału, ale nie oferuje elastyczności i trwałości, które są istotne dla odzieży wykonanej z dzianin. Istnieje również ryzyko, że użycie niewłaściwej maszyny do dzianin może prowadzić do pogorszenia jakości końcowego produktu, co w branży odzieżowej jest niedopuszczalne. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem maszyny do szycia analizować materiał, z którego został wykonany produkt, oraz jego przeznaczenie, aby zapewnić najlepsze wykończenie.

Pytanie 2

Aby równocześnie wykonać dwa równoległe szwy bieliźnianych w spodniach typu "jeans", należy użyć urządzenia

A. stębnowej jednoigłowej

B. łańcuszkowej jednoigłowej

C. stębnowej zygzakowej

D. łańcuszkowej dwuigłowej

Odpowiedzi takie jak 'stębnowa jednoigłowa', 'stębnowa zygzakowa' oraz 'łańcuszkowa jednoigłowa' nie są właściwe w kontekście wykonywania dwóch równoległych szwów w spodniach typu 'jeans'. Maszyna stębnowa jednoigłowa, mimo że potrafi wykonywać mocne szwy, jest przystosowana do szycia jednego szwu na raz, co ogranicza jej zastosowanie w przypadku, gdy potrzebne są dwa równoległe szwy. Równocześnie, stębnowa zygzakowa jest użyteczna w sytuacjach, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa, ale nie oferuje możliwości jednoczesnego szycia w takiej samej formie, jak maszyna łańcuszkowa dwuigłowa. Z kolei maszyna łańcuszkowa jednoigłowa może wytwarzać szwy o większej elastyczności, jednak nie jest w stanie jednocześnie wykonywać dwóch szwów równoległych, co jest wymogiem w produkcji spodni typu 'jeans'. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny nie jest tylko kwestią preferencji, ale także wymaga zrozumienia zastosowania i funkcji poszczególnych technologii szycia. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie wpływa na jakość i trwałość końcowego produktu.

Pytanie 3

Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?

A. 150℃, z użyciem pary

B. 200℃, z użyciem pary

C. 110℃, bez użycia pary

D. 150℃, bez użycia pary

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach niższych niż 200℃ lub bez użycia pary jest niewłaściwe. Użycie niskich temperatur, takich jak 110℃ czy 150℃, nie pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń, ponieważ włókna lnu wymagają wyższej temperatury, aby stały się wystarczająco elastyczne. Prasowanie w takich warunkach może prowadzić do sytuacji, w której nawet po długoterminowym prasowaniu, na tkaninie pozostałyby nieestetyczne zagniecenia. Dodatkowo, brak pary podczas prasowania lnu często prowadzi do jego sztywności, co może zniweczyć efekt końcowy. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że prasowanie bez pary jest wystarczające, jednak w praktyce może to jedynie pogorszyć stan tkaniny. Ponadto, temperatura 150℃, chociaż wyższa od 110℃, wciąż nie jest wystarczająca dla większości lnianych tkanin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Warto zatem, aby każdy, kto ma do czynienia z lnem, zrozumiał, jak istotne jest przestrzeganie zalecanych temperatur i technik prasowania, aby zapewnić najlepsze rezultaty i dbać o trwałość odzieży.

Pytanie 4

Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:

A. ZTv, TB, obt

B. ZWo, obt, ot

C. ZWo, ou, obt

D. ZTv, ZKo, ot

Wykonanie formy podstawowej spódnicy damskiej wymaga dokładności w pomiarach ciała. Poprawna odpowiedź to ZWo, obt, ot, ponieważ każdy z tych symboli odnosi się do kluczowych wymiarów, które są niezbędne do prawidłowego skonstruowania odzieży. ZWo oznacza obwód w talii, obt to obwód bioder, natomiast ot to długość spódnicy. Znajomość tych pomiarów pozwala na stworzenie formy, która idealnie dopasuje się do sylwetki oraz zapewni komfort noszenia. W praktyce, podczas wykonywania formy, należy dokładnie zmierzyć każdy wymiar, co pozwoli uniknąć błędów konstrukcyjnych. Przykładowo, jeśli obwód bioder zostanie źle zmierzony, spódnica może być zbyt ciasna, co wpływa na wygodę i estetykę. Dlatego ważne jest, aby każdy projektant mody lub krawiec miał na uwadze dokładność pomiarów, zgodność ze standardami branżowymi oraz umiejętność interpretacji wymiarów ciała klienta.

Pytanie 5

Podczas obliczania normy zużycia materiału na damski żakiet oraz spódnicę, należy – oprócz szerokości i wzoru materiału oraz fasonu – wziąć pod uwagę

A. długość żakietu, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

B. długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

C. długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa

D. długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na zrozumienie, że obwody ciała, takie jak obwód klatki piersiowej czy obwód bioder, są oczywiście istotne, ale same w sobie nie wystarczą do dokładnego oszacowania normy zużycia materiału. Wymiar obwodu klatki piersiowej wpływa na to, jak materiał powinien być skrojony, ale to długość odzieży decyduje o ilości tkaniny. Na przykład, odpowiedzi zawierające jedynie długość spódnicy czy długość żakietu bez uwzględnienia długości rękawa nie biorą pod uwagę tego, że rękawy wymagają dodatkowego materiału, co wpływa na całkowite zużycie. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują skupienie się na jednym elemencie ubioru, co jest błędnym podejściem, ponieważ w praktyce projektowania odzieży wszystkie te wymiary są ze sobą powiązane. Izolowanie długości poszczególnych elementów odzieży prowadzi do niepełnej analizy i może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem materiałów, co może zwiększać koszty i prowadzić do problemów w produkcji. Warto zrozumieć kompleksowość procesu projektowania i szycia odzieży, gdzie każdy wymiar odgrywa istotną rolę w efektywnym wykorzystaniu materiałów.

Pytanie 6

Jaką maksymalną temperaturę powinno mieć żelazko, aby prasować lniane spodnie?

A. 150°C

B. 200°C

C. 180°C

D. 110°C

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach poniżej 200°C może prowadzić do nieefektywnego usunięcia zagnieceń. Odpowiedzi sugerujące niższe temperatury, takie jak 110°C, 150°C czy 180°C, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego właściwości materiału. Len, jako tkanina naturalna, wymaga wyższych temperatur dla efektywnego prasowania, a stosowanie niższej temperatury może skutkować osłabieniem włókien i ich trwałości. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują przekonanie, że niższe temperatury są zawsze bezpieczniejsze dla wszystkich tkanin, co nie jest prawdą. Każdy materiał ma swoje specyfikacje i limity, które należy respektować. Na przykład, przy prasowaniu w zbyt niskiej temperaturze, mogą pozostać trwałe zagniecenia, które będą trudne do usunięcia. Ponadto, niektórzy mogą pomylić len z innymi włóknami, które rzeczywiście wymagają niższych temperatur, co prowadzi do błędnych wniosków. Praktyka prasowania lnianych tkanin w optymalnej temperaturze jest kluczowa dla zachowania ich jakości oraz estetyki.

Pytanie 7

Podczas szycia wystąpiły problemy z przesuwaniem materiału. Aby wyeliminować tę usterkę, należy

A. zwiększyć napięcie dolnej nici

B. oczyścić chwytacz z zanieczyszczeń

C. zmniejszyć napięcie górnej nici

D. zwiększyć siłę docisku stopki

Zwiększenie nacisku stopki dociskowej jest kluczowym krokiem w zapewnieniu prawidłowego przesuwania tkaniny podczas szycia. Stopka dociskowa ma za zadanie utrzymywać materiał w odpowiedniej pozycji oraz zapobiegać jego przesuwaniu się. W przypadku trudności z przesuwaniem tkaniny, zwiększenie nacisku stopki pozwala na lepsze przytrzymanie materiału, co przełoży się na bardziej równomierne i precyzyjne szycie. Przykładowo, w przypadku szycia grubych tkanin, takich jak denin czy skóra, odpowiednie ustawienie nacisku stopki może znacznie poprawić jakość szwu. Ustawienia te powinny być zgodne z wytycznymi producenta maszyny do szycia, które zazwyczaj zawierają informacje dotyczące optymalnych parametrów dla różnych materiałów. Dobrze dostosowany nacisk stopki jest również zgodny z najlepszymi praktykami w branży, co wpływa na trwałość szwów oraz ogólną estetykę wykonania odzieży.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

B. SyTy — łuk długości przodu do piersi

C. o0s— obwód szyi

D. opx — obwód klatki piersiowej

W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 10

Kształt spódnicy podstawowej dopasowanej w talii za pomocą zaszewek uzyskuje się poprzez modelowanie

A. konfekcyjne

B. wtórne

C. konstrukcyjne

D. żurnalowe

Odpowiedź "konstrukcyjne" jest poprawna, ponieważ formę spódnicy podstawowej dopasowanej w talii uzyskuje się za pomocą technik konstrukcyjnych, które obejmują modelowanie wykrójów i wprowadzanie odpowiednich zaszewek. Techniki te są kluczowe w procesie tworzenia odzieży, ponieważ umożliwiają precyzyjne dopasowanie do sylwetki, co jest niezbędne dla wygody noszenia oraz estetyki. W praktyce, projektując spódnicę, konstruktor zaczyna od podstawowego wykroju, a następnie dodaje zaszewki, które kształtują materiał w taki sposób, aby podkreślał talię i formę ciała. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają wykorzystanie odpowiednich miar i technik krawieckich, aby zminimalizować błędy w dopasowaniu. Ponadto, stosując techniki konstrukcyjne, można łatwo dostosować fason do różnych rozmiarów i sylwetek, co jest kluczowe w produkcji konfekcji. Umożliwia to również wprowadzenie innowacji w projektowaniu, takich jak tworzenie odzieży wielofunkcyjnej czy dostosowanej do różnych okazji.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Stanowisko do prasowania ręcznego, oprócz deski do prasowania i żelazka, ma jeszcze w wyposażeniu

A. rękawnik i poduszki do prasowania

B. prasę płytową oraz zaparzaczkę

C. manekin parowo-powietrzny oraz szczotkę do prasowania

D. prasulce, nożyczki i taśmę centymetrową

Manekin parowo-powietrzny oraz szczotka do prasowania, choć użyteczne, nie stanowią standardowych elementów wyposażenia stanowiska do prasowania ręcznego. Manekin parowo-powietrzny jest bardziej stosowany w produkcji i ekspozycji odzieży, gdzie jego zadaniem jest nadanie kształtu i formy ubraniom przed ich sprzedażą. W kontekście prasowania, jego znaczenie jest ograniczone, jako że nie jest przeznaczony do codziennego użytku w warunkach domowych czy w małych zakładach krawieckich. Szczotka do prasowania, choć może wydawać się pomocna w usuwaniu zagnieceń, nie jest wystarczająco precyzyjna do uzyskania gładkich wykończeń na złożonych elementach odzieży. Prasa płytowa oraz zaparzaczka to kolejne elementy, które nie mają zastosowania w kontekście prasowania ręcznego. Prasa płytowa jest narzędziem wykorzystywanym w masowej produkcji, a zaparzaczka ma zupełnie inne przeznaczenie, związane z przygotowaniem napojów. Prasulce, nożyczki oraz taśma centymetrowa również nie należą do kluczowych narzędzi prasowania. W rzeczywistości, te akcesoria są bardziej skierowane na etapy krojenia i pomiaru materiałów niż na sam proces prasowania. Typowym błędem jest mylenie sprzętu do prasowania z innymi narzędziami, które mogą wspierać proces produkcji, ale nie są niezbędne w codziennym użytkowaniu podczas prasowania ręcznego. Właściwe zrozumienie podziału narzędzi i ich funkcji jest kluczowe do osiągnięcia optymalnych efektów w pracy związanej z prasowaniem odzieży.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

B. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

C. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

D. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

Podejścia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach często pomijają kluczowe etapy przygotowania przeróbki, skutkując nieefektywnym procesem krawieckim. Na przykład, jeśli krawiec rozpoczyna od dokonywania pomiarów krawieckich bez najpierw określenia celu przeróbki, może dojść do sytuacji, w której pomiary będą nieadekwatne do oczekiwań klienta. Ustalanie zakresu prac bez zrozumienia celu przeróbki prowadzi do chaosu, ponieważ krawiec może wprowadzić zmiany, które są niezgodne z intencjami klienta. Niedostateczne planowanie dotyczące sposobu przeróbki przed przystąpieniem do pomiarów może skutkować zastosowaniem niewłaściwych technik lub materiałów, co z kolei prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Każdy z tych kroków jest niezwykle istotny, aby zapewnić wysoką jakość usług. Krawiec powinien zawsze stosować dobre praktyki, takie jak kompleksowe zaplanowanie pracy już na wstępnym etapie, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić, że efekt końcowy spełnia oczekiwania klienta. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności i niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację krawca oraz jego działalność.

Pytanie 15

Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się

A. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm

B. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową

C. tablicę pomiarową oraz antropometr

D. antropometr i linijkę o długości 50 cm

Choć wymienione narzędzia, takie jak antropometr, tablica pomiarowa czy linijka, mogą być używane w kontekście pomiarów antropometrycznych, nie są optymalnym wyborem do precyzyjnego pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym. Antropometr to specjalistyczne narzędzie stosowane głównie w badaniach naukowych i statystycznych, a jego użycie w krawiectwie może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji. Dodatkowo, linijka o długości 50 cm, choć może być przydatna w niektórych kontekstach, nie jest wystarczająca do wykonania pełnego pomiaru ciała, jakim jest wysokość krocza, który wymaga bardziej elastycznego podejścia. Tablica pomiarowa jest z kolei używana w bardziej złożonych procesach pomiarowych i nie jest typowym narzędziem dla krawców. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji różnych narzędzi pomiarowych oraz brak zrozumienia specyfiki pomiarów w kontekście krawiectwa. Zachowanie odpowiednich standardów i praktyk branżowych jest kluczowe w osiąganiu dokładnych i wiarygodnych wyników pomiarowych, co zdecydowanie podkreśla znaczenie użycia właściwych narzędzi.

Pytanie 16

Kontroli podlega gotowy produkt odzieżowy

A. wyrywkowej

B. międzyoperacyjnej

C. pełnej

D. ostatecznej

Ostateczna kontrola gotowego wyrobu odzieżowego jest kluczowym etapem w procesie produkcji odzieży. To właśnie na tym etapie zapewnia się, że produkt spełnia wszystkie normy jakościowe oraz wymagania klienta. Ostateczna kontrola obejmuje sprawdzenie zarówno aspektów wizualnych, jak i funkcjonalnych, takich jak szwy, jakość materiału, odpowiednie oznakowanie oraz inne detale, które mogą wpływać na satysfakcję konsumenta. W kontekście standardów branżowych, takich jak ISO 9001, ostateczna kontrola jest integralną częścią systemu zarządzania jakością, co potwierdza jej znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości produktów. Przykładowo, w firmach odzieżowych, ostateczna kontrola może obejmować audyty jakościowe, które gwarantują, że każdy wyrób, zanim trafi do sprzedaży, przeszedł rygorystyczną ocenę. Taki proces minimalizuje ryzyko reklamacji oraz zwiększa reputację marki, co jest niezwykle istotne w konkurencyjnym rynku odzieżowym.

Pytanie 17

Kołnierz leżący płasko na ramionach, okrągły i odsłaniający szyję, najczęściej stosowany w ubraniach dla dzieci, to jaki kołnierz?

A. be-be

B. koszulowy

C. marynarkowy

D. napoleoński

Kołnierz be-be jest specyficznym rodzajem kołnierza, który charakteryzuje się delikatnym, zaokrąglonym kształtem, idealnie leżącym na ramionach oraz odsłaniającym szyję. Jest to typowy element odzieży dziecięcej, często stosowany w sukienkach, bluzkach czy kombinezonach. Jego forma, która nie posiada ostro zakończonych krawędzi, sprawia, że jest on wygodny i bezpieczny dla dzieci. Kołnierz be-be jest często wybierany ze względu na estetykę i komfort noszenia, a także łatwość w zakładaniu i zdejmowaniu odzieży. W praktyce, stosuje się go nie tylko w modzie dziecięcej, ale także w odzieży niemowlęcej, gdzie miękkość i brak podrażnień są szczególnie istotne. Ponadto, w kontekście projektowania odzieży, kołnierz be-be może być łączony z różnymi wzorami tkanin, co pozwala na tworzenie zarówno klasycznych, jak i nowoczesnych stylizacji. W standardach projektowania odzieży dziecięcej uwzględnia się również bezpieczeństwo materiałów, co czyni kołnierz be-be odpowiednim wyborem ze względu na jego delikatną formę i komfort noszenia.

Pytanie 18

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. Dwuigłową stębnówkę

B. 3-nitkowy overlock

C. 4-nitkowy overlock

D. Maszynę łańcuszkową

Overlock 4-nitkowy jest najczęściej stosowaną maszyną w procesie konfekcjonowania T-shirtów damskich i męskich ze względu na swoje zdolności do szybkiego i efektywnego wykańczania krawędzi materiałów. Dzięki czterem nitkom, maszyna ta zapewnia nie tylko wysoką jakość szwu, ale także elastyczność, co jest kluczowe w przypadku odzieży, która musi dobrze dopasowywać się do sylwetki. Overlock 4-nitkowy pozwala na wykonanie płaskiego i estetycznego szwu, który jednocześnie zabezpiecza materiał przed strzępieniem. Przykładem zastosowania jest wykańczanie szwów bocznych oraz łączenie rękawów z korpusem T-shirtu. W branży odzieżowej, stosowanie overlocków jest standardem, co potwierdzają normy jakościowe ISO dotyczące produkcji odzieży. Ponadto, nowoczesne overlocki 4-nitkowe często wyposażone są w automatyczne systemy podawania materiału, co zwiększa wydajność produkcji oraz pozwala na osiąganie powtarzalnych efektów. Praktyczne wykorzystanie tej maszyny w szyciu T-shirtów umożliwia osiągnięcie zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych rezultatów, co jest istotne dla producentów odzieży.

Pytanie 19

Ocenianie jakości dokonanej przeróbki sukni damskiej zazwyczaj następuje w momencie, gdy klientka odbiera suknię, a przed jej odebraniem

A. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, porównuje wykonanie przeróbki z ustalonym zakresem oraz ocenia jakość jej realizacji

B. rozkłada suknię na stole, przygląda się i ocenia jakość wykonanej przeróbki w odniesieniu do wcześniej ustalonych wymagań

C. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, prosi wykonawcę przeróbki o ocenę swojego wyglądu

D. rozkłada suknię na stole, przygląda się jej, ocenia jakość oraz zakres wykonania przeróbki w porównaniu do stanu sukni sprzed przeróbki

Odpowiedź wskazująca na nakładanie sukni i ocenę jej w lustrze jest prawidłowa, ponieważ kluczowym elementem kontroli jakości przeróbki odzieży jest subiektywna ocena klientki w rzeczywistym kontekście użytkowania. Zastosowanie lustra umożliwia dokładne dostrzeżenie ewentualnych niedoskonałości, które mogą być niewidoczne przy oglądaniu sukni na stole. Klientka ma możliwość oceny, czy przeróbka odpowiada jej indywidualnym wymaganiom oraz oczekiwaniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Właściwa ocena jakości przeróbki obejmuje między innymi sprawdzenie, czy zmiany zostały wykonane zgodnie z wcześniej uzgodnionymi detalami, na przykład długością, szerokością czy dopasowaniem do sylwetki. Użycie lustra pozwala również na ocenę komfortu noszenia, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. W ten sposób proces odbioru staje się interaktywny, a klientka może wyrazić swoje zadowolenie lub wprowadzić dodatkowe uwagi. Takie podejście zapewnia, że usługa przeróbki odzieży jest zgodna z wymaganiami klienta oraz standardami jakości w branży modowej.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Aby wykonać model przodu bluzki pokazanej na rysunku, należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową z formy podstawowej na linię

A. podkroju pachy

B. podkroju szyi

C. barku

D. boku

Wybór odpowiedzi dotyczących podkroju pachy, barku lub boku jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych opcji sugeruje inne podejście do modelowania przodu bluzki. Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię podkroju pachy skutkowałoby nieprawidłowym uformowaniem bluzki, co mogłoby prowadzić do nieestetycznych marszczeń oraz ograniczyć komfort noszenia. Zaszewki w tej okolicy nie działają na korzyść kształtowania sylwetki, a wręcz mogą powodować, że odzież będzie wyglądać na zbyt obszerną lub źle dopasowaną. Z kolei przeniesienie zaszewki na linię barku również nie spełnia swojej funkcji, ponieważ nie pozwala na odpowiednie kształtowanie obszaru biustu, co jest kluczowe w kontekście damskiej odzieży. Podejście to może prowadzić do problemów z układaniem się tkaniny i nieestetycznymi fałdami w okolicach ramion, co jest przeciwwskazaniem w projektowaniu odzieży o podwyższonej estetyce. Wreszcie, przeniesienie zaszewki na bok również będzie nieodpowiednie, ponieważ ta lokalizacja nie jest zgodna z zasadami konstrukcji ubioru, które wymagają, by zaszewki skupiały się na linii, która dominująco wpływa na kształt górnej części odzieży. Zrozumienie odpowiednich miejsc przenoszenia zaszewek jest kluczowe dla uzyskania doskonałego dopasowania oraz atrakcyjnego wyglądu odzieży, co jest niezbędne dla profesjonalnego krawiectwa oraz produkcji odzieżowej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Przy ocenie jakości przeprowadzonej przeróbki lub naprawy odzieży bierze się pod uwagę między innymi zgodność z wymaganiami określonymi

A. w dokumentacji produktu

B. przez klienta zlecającego usługę

C. w standardach technicznych

D. przez realizatora usługi

Odpowiedź dotycząca oceny jakości wykonanej przeróbki lub naprawy wyrobu odzieżowego, która uwzględnia wymagania określone przez klienta zlecającego usługę, jest prawidłowa. Klient ma kluczową rolę w definiowaniu standardów jakości, ponieważ to on posiada specyfikacje dotyczące oczekiwań co do wykonania. W praktyce, przed rozpoczęciem jakiejkolwiek usługi, kluczowe jest ustalenie z klientem szczegółów dotyczących wykonania, takich jak materiały, wykończenia, detale stylistyczne oraz funkcjonalność wyrobu. Na przykład, jeśli klient zleca wykonanie sukienki, może określić preferencje dotyczące rodzaju tkaniny, koloru czy fasonu. Zrozumienie tych wymagań jest niezbędne dla uzyskania satysfakcji klienta oraz uniknięcia późniejszych reklamacji. W branży odzieżowej standardy jakości są często określane na podstawie norm technicznych, ale to klient finalnie decyduje, czy dany wyrób spełnia jego wymagania. Współpraca z klientem oraz umiejętność komunikacji są zatem kluczowe, aby dostarczyć produkt, który nie tylko spełnia normy, ale przede wszystkim oczekiwania klienta.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakim symbolem oznaczony jest punkt pomiarowy znajdujący się na brzegu kości promieniowej po stronie bocznej?

A. Bv

B. Nv

C. Rv

D. Hv

Odpowiedź Nv jest poprawna, ponieważ oznacza punkt pomiarowy na brzegu kości promieniowej, który znajduje się od strony bocznej. W kontekście anatomii i medycyny, zrozumienie lokalizacji punktów pomiarowych jest kluczowe dla wykonywania procedur diagnostycznych oraz terapeutycznych. W przypadku badania kości promieniowej, precyzyjne określenie punktu pomiarowego jest niezwykle istotne, gdyż błędne oznaczenie może prowadzić do niewłaściwej interpretacji wyników oraz nieefektywnego leczenia. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być wykonywanie badań ultrasonograficznych, gdzie dokładność w lokalizowaniu punktów anatomicznych ma kluczowe znaczenie dla jakości obrazu. W standardach medycznych, takich jak te przedstawione przez American College of Radiology, precyzja w oznaczaniu punktów pomiarowych jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości diagnostyki. Zrozumienie i stosowanie właściwych symboli, takich jak Nv, jest więc fundamentalne dla praktyki klinicznej oraz poprawnej dokumentacji medycznej.

Pytanie 29

Jakiego typu noża nie można wykorzystać w krajarkach do dzielenia nakładu na sekcje?

A. Z nożem tarczowym

B. Z nożem wielokątnym

C. Z nożem pionowym

D. Z nożem taśmowym

Wybór krajarki z nożem pionowym, tarczowym lub wielokątnym do rozkroju nakładu na sekcje jest zrozumiałą pomyłką, jednak nie uwzględnia kluczowych różnic w konstrukcji i przeznaczeniu tych narzędzi. Noże pionowe są powszechnie używane w pracy z materiałami, które wymagają precyzyjnego cięcia w różnych kierunkach. W kontekście rozkroju nakładu, ich zdolność do wykonywania cięć wzdłużnych i poprzecznych czyni je idealnym wyborem, dzięki czemu można z łatwością dostosować głębokość cięcia i uzyskać równomierne sekcje. Z kolei noże tarczowe, charakteryzujące się dużą prędkością obrotową, umożliwiają szybkie i efektywne cięcie, co jest szczególnie istotne w produkcji masowej. Ich zdolność do cięcia przez różne materiały sprawia, że są niezwykle wszechstronne. W przypadku noży wielokątnych, ich zastosowanie w krajarkach jest ograniczone do specyficznych aplikacji, gdzie wymagane jest cięcie o określonym kształcie. Powszechnym błędem przy wyborze narzędzi tnących jest ignorowanie specyfiki materiału oraz wymagań produkcyjnych, co prowadzi do niewłaściwych decyzji. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze narzędzia tnącego, dokładnie zrozumieć jego właściwości oraz zastosowanie w kontekście specyficznych wymagań produkcyjnych.

Pytanie 30

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Małych wklejek

B. Wielkopowierzchniowego klejenia

C. Wkładów sztywnikowych

D. Wkładów konstrukcyjnych

Odpowiedzi wskazujące na inne techniki klejenia, takie jak wkłady sztywnikowe, wielkopowierzchniowe klejenie czy wkłady konstrukcyjne, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania i funkcji tych metod. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj używane w projektowaniu odzieży, gdzie wymagane jest wzmocnienie strukturalne, ale nie są odpowiednie do łączenia pasków z wkładami klejowymi. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która sprawdza się przy dużych powierzchniach, gdzie wymagane jest silne połączenie, lecz w przypadku detali takich jak paski do spodni, staje się to niepraktyczne i nieefektywne. Wkłady konstrukcyjne, chociaż mogą oferować stabilność, z reguły są stosowane w większych projektach, gdzie struktura materiału odgrywa kluczową rolę w funkcjonalności odzieży. Powszechny błąd to mylenie specyfiki zastosowania różnych technik klejenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody w stosunku do wymagań danego produktu. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, lecz w kontekście łączenia paska z wkładem klejowym, małe wklejki okazują się najbardziej efektywne, łącząc wytrzymałość z estetyką, co jest kluczowe w produkcji odzieży.

Pytanie 31

Pomiary kontrolne wysokości talii ZTv należy wykonać od podstawy do punktu bocznego lewego i prawego przed przystąpieniem do opracowania form wyrobów na dolną część ciała dla figury kobiecej z

A. deformacją klatki piersiowej

B. dużym obwodem pasa w odniesieniu do pozostałych obwodów

C. deformacją kończyn dolnych

D. bocznym skrzywieniem kręgosłupa

Wybór odpowiedzi związanej z deformacją kończyn dolnych, dużym obwodem pasa czy deformacją klatki piersiowej jest błędny, ponieważ te czynniki nie mają bezpośredniego wpływu na konieczność wykonania pomiarów kontrolnych wysokości talii w kontekście projektowania odzieży dla figury kobiecej. Deformacje kończyn dolnych mogą wpływać na chód i ogólną postawę ciała, jednak nie determinują one kształtu talii, który jest kluczowy dla prawidłowego dopasowania odzieży. Podobnie, duży obwód pasa w stosunku do innych obwodów nie jest wystarczającym uzasadnieniem dla pomiarów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych deformacji ma swoje specyficzne implikacje, ale nie odpowiadają one za konieczność uwzględnienia bocznego skrzywienia kręgosłupa. Deformacja klatki piersiowej również nie jest bezpośrednio związana z wysokością talii, chociaż może wpływać na ogólny wygląd sylwetki. Zrozumienie podstaw anatomicznych oraz wytycznych dotyczących pomiarów jest kluczowe w branży odzieżowej, gdyż pozwala na odpowiednie dostosowanie wyrobów do indywidualnych potrzeb klientek. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży, co skutkuje niewygodą noszenia oraz niezadowoleniem klientów.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę poliestrową o szerokości 1,50 m do uszycia spódnicy z fałdami o długości 50 cm?

A. 1,10 m

B. 1,00 m

C. 1,60 m

D. 1,50 m

Odpowiedzi 1,60 m, 1,00 m oraz 1,50 m są niepoprawne z kilku powodów. Odpowiedź 1,60 m sugeruje nadmiar materiału, który jest zbędny w kontekście produkcji spódnicy z fałdami, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania tkaniny. Takie podejście narusza zasady ekonomiki produkcji, które zalecają minimalizację odpadów poprzez dokładne obliczenia. Odpowiedź 1,00 m jest niewystarczająca, ponieważ nie uwzględnia dodatkowego materiału potrzebnego na fałdy. W praktyce, zbyt mała ilość materiału prowadziłaby do braku możliwości uszycia spódnicy zgodnie z założeniami projektowymi. Ostatecznie, odpowiedź 1,50 m wskazuje na nieprawidłowe podejście do obliczenia zużycia tkaniny, ponieważ pomija kluczowy aspekt fałdowania. W kontekście szycia odzieży, kluczowe jest zrozumienie, że różne style i kroje wymagają różnych norm zużycia materiału. Niewłaściwe podejście do tych norm może prowadzić do błędnych oszacowań, co w efekcie może skutkować nie tylko marnotrawstwem materiału, ale także zwiększeniem kosztów produkcji. Znajomość branżowych standardów dotyczących zużycia tkanin jest niezbędna do planowania produkcji i efektywnego zarządzania zasobami.

Pytanie 34

Jakie informacje, między innymi, powinny być zawarte w szablonie podstawowym elementu odzieżowego?

A. Krawędzie i narożniki narażone na uszkodzenia, fason odzieżowy, nazwa elementu wyrobu

B. Wielkość oraz rodzaj ubrania, kierunek nitki prostej, szerokość materiału

C. Podstawowe linie konstrukcyjne, rodzaj tkaniny, kierunek nitki osnowy

D. Szerokości szwów oraz podwinięć, punkty montażowe, lokalizacja linii środka elementu

Patrząc na inne odpowiedzi, można dostrzec, że mają one kilka elementów ważnych przy projektowaniu odzieży, ale nie są one kluczowe dla podstawowego szablonu. Linie konstrukcyjne, rodzaj materiału czy kierunek nitki osnowy są ważne, ale nie wchodzą w szczegóły montażu i wykończenia. Szerokość tkaniny i kierunek nitki prostej są fajne, ale trzeba je uwzględnić w dokumentacji, w kontekście specyfikacji. Więcej wynika z odniesienia do wymagań dotyczących szwów i ich wykończeń. Co więcej, omawianie krawędzi i naroży, które mogą się uszkodzić, oraz fasonu odzieży jest ważne, ale bardziej w kontekście ogólnych zasad jakości, a nie szczegółowego szablonu. Kluczowe jest to, żeby nie przeoczyć znaczenia precyzyjnych instrukcji montażowych, bo to naprawdę wpływa na jakość końcowego produktu. Warto zrozumieć, które informacje są kluczowe na etapie projektowania, a które można dodać później, co jest istotne dla całego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Aby pozbyć się fałd poprzecznych z tyłu bluzki pod kołnierzem, należy odpruć kołnierz oraz

A. wszyć go, zwiększając szerokość szwu

B. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i barków

C. wszyć go, zmniejszając szerokość szwu

D. odciąć krawędź podkroju kołnierza

Odpowiedzi sugerujące ścięcie krawędzi podkroju kołnierza, wszycie go z większą lub mniejszą szerokością szwu, czy też ścięcie krawędzi tyłu bluzki w sposób inny niż wzdłuż linii podkroju szyi i barków, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu konstrukcji odzieży oraz chybionych założeniach odnośnie do problemu fałd poprzecznych. W przypadku ścięcia krawędzi podkroju kołnierza, można doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału, co w konsekwencji może powodować błędne dopasowanie bluzki w obrębie kołnierza. Z kolei wszycie kołnierza z większą szerokością szwu nie usuwa nadmiaru materiału w tylnej części bluzki, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia fałd, a także wpłynąć negatywnie na estetykę i komfort noszenia. Zmniejszenie szerokości szwu również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ w przypadku nadmiaru materiału nie rozwiązuje to problemu, a jedynie może spowodować dodatkowe problemy z układem materiału. Te błędne koncepcje opierają się na braku zrozumienia mechaniki dopasowania odzieży oraz roli, jaką odgrywają linie cięcia i konstrukcyjne właściwości materiału. W praktyce, każda zmiana w konstrukcji odzieży powinna być przemyślana i oparta na dokładnych pomiarach oraz analizie proporcji, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania i komfortu noszenia.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?

A. lamówkę

B. ściąg dziergany

C. obręb

D. falbankę

Falbanka to efektowny i praktyczny sposób na wydłużenie rękawa bluzki wizytowej. Wykorzystując falbankę, możemy nie tylko dodać modny akcent do odzieży, ale także skutecznie zwiększyć długość rękawa. Falbanka może być szyta na brzegu rękawa, co pozwala na stworzenie efektu warstwowego, a także na maskowanie ewentualnych niedoskonałości. Tego typu wykończenie jest szczególnie popularne w odzieży damskiej, gdzie estetyka i detale są kluczowe. W praktyce, falbanki można tworzyć na różne sposoby – od prostych, jednolitych materiałów po bardziej złożone konstrukcje z koronkami czy aplikacjami. Warto również pamiętać, że przy szyciu falbanek należy stosować odpowiednią długość szwu, aby uzyskać pożądany efekt marszczenia, co także wpisuje się w standardy krawieckie. Przykładem zastosowania falbanki w rękawie może być bluzka koktajlowa, w której falbanka na zakończeniu rękawa tworzy elegancki i kobiecy wygląd, idealny na różne okazje.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej