Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 6 kwietnia 2025 22:19
  • Data zakończenia: 6 kwietnia 2025 22:35

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Opiekunka w żłobku zauważyła, że u dziecka występują liczne siniaki oraz rany w różnym stadium gojenia, a także lęk przed ojcem. Jak powinna postąpić, mając podejrzenia o przemoc w rodzinie?

A. Zapytać dziecko, czy jest maltretowane
B. Pouczyć rodziców o ich zachowaniu wobec dziecka
C. Natychmiast skontaktować się z policją
D. Poinformować dyrektora placówki o swoich obawach
Prawidłowa odpowiedź polega na poinformowaniu dyrektora placówki o swoich podejrzeniach dotyczących przemocy w rodzinie. W sytuacjach, gdy opiekunowie dostrzegają symptomy mogące sugerować przemoc, priorytetem jest zapewnienie bezpieczeństwa dziecka oraz działanie zgodnie z procedurami obowiązującymi w danej instytucji. Dyrektor, jako osoba odpowiedzialna za zarządzanie placówką, ma obowiązek podjąć odpowiednie kroki w celu ochrony dziecka, co może obejmować kontakt z odpowiednimi służbami wsparcia, takimi jak policja lub opieka społeczna. Ważne jest, aby opiekunowie działali zgodnie z procedurami interwencji, które są określone w regulaminach instytucji oraz w wytycznych dotyczących ochrony dzieci. Współpraca z profesjonalistami w tej dziedzinie jest kluczowa, ponieważ mogą oni przeprowadzić dalsze kroki, takie jak ocena sytuacji i udzielenie wsparcia rodzinie. Zgłaszanie podejrzeń nie wymaga udowodnienia przemocy, a jedynie zaobserwowania niepokojących sygnałów, co należy do obowiązków każdego pracownika placówki edukacyjnej.
Pytanie 2

Wprowadzenie suplementacji witaminy D u dziecka należy rozpocząć od

A. drugiego miesiąca życia, jeżeli nie jest karmione piersią
B. pierwszych dni życia, niezależnie od metody karmienia
C. drugiego miesiąca życia, niezależnie od metody karmienia
D. pierwszych dni życia, jeżeli nie jest karmione piersią
Suplementacja witaminy D u niemowląt jest kluczowym elementem ich zdrowia i rozwoju, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że witamina D odgrywa istotną rolę w metabolizmie wapnia oraz w prawidłowym rozwoju kości. Zgodnie z zaleceniami towarzystw naukowych, takich jak Polskie Towarzystwo Pediatryczne oraz Światowa Organizacja Zdrowia, suplementację witaminą D należy wprowadzić w pierwszych dniach życia, niezależnie od sposobu karmienia. Dzieje się tak dlatego, że noworodki i niemowlęta, zwłaszcza te karmione piersią, mogą nie otrzymywać wystarczającej ilości tej witaminy z pokarmu, a ich skóra, ze względu na ograniczone wystawienie na słońce, nie jest w stanie syntetyzować jej w odpowiednich ilościach. Praktycznie oznacza to, że nawet przy karmieniu mlekiem matki, które jest znakomitym źródłem wielu składników odżywczych, witamina D powinna być dodatkowo podawana. Wprowadzenie suplementacji w tak wczesnym okresie może skutecznie zapobiegać rozwinięciu się krzywicy oraz innych zaburzeń związanych z niedoborem witaminy D.
Pytanie 3

Która metoda nie będzie skuteczna w sytuacji wystąpienia napadów złości u dziecka w wieku dwóch lat?

A. Ignorowanie napadów złości, jeżeli dziecko nie stanowi zagrożenia dla siebie lub innych.
B. Zainscenizowanie napadu złości, aby pokazać dziecku, jak to wygląda.
C. Użycie tablicy gwiazdek w celu uniknięcia przyszłych epizodów
D. Silne przytulanie, jeśli dziecko stwarza sytuację zagrażającą sobie lub innym.
Odegranie napadu złości w celu zademonstrowania dziecku, jak postępuje, jest strategią, która nie sprawdzi się w przypadku dwuletniego dziecka. Dwuletnie dzieci znajdują się w fazie rozwoju, w której uczą się rozpoznawania i regulacji emocji, a naśladowanie dorosłych w kontekście intensywnych emocji, takich jak złość, może prowadzić do wzmocnienia niepożądanych zachowań. Dzieci w tym wieku często nie rozumieją jeszcze, że to, co widzą, jest kontrolowanym działaniem, a nie naturalną reakcją. Zamiast tego, efektywne podejście polega na modelowaniu zachowań, które pomagają w regulacji emocji, takich jak wprowadzenie technik oddechowych lub malowanie emocji na papierze. W praktyce, zamiast udawać napad złości, warto pokazać dziecku, jak można wyrazić swoje uczucia w sposób konstruktywny. Używanie zrozumiałych słów i emocji, które dziecko może nazwać, wspiera jego rozwój emocjonalny oraz zdolności komunikacyjne. W kontekście dobrych praktyk w wychowaniu dzieci, kluczowe jest tworzenie przestrzeni dla zdrowego wyrażania emocji oraz nauka ich zarządzania.
Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Masa 2,5-letniej dziewczynki plasuje się na poziomie 90. centyla, podczas gdy jej wysokość znajduje się na poziomie 25. centyla. Co oznacza ten wynik dla dziewczynki?

A. ma prawidłową proporcję masy ciała do wzrostu
B. rozwija się zgodnie z normami rozwojowymi
C. ma znaczną niedowagę w stosunku do wzrostu
D. ma znaczną nadwagę w stosunku do wzrostu
Rozważając inne odpowiedzi, które nie zostały uznane za poprawne, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących relacji między masą ciała a wzrostem. Sformułowanie, że dziewczynka rozwija się zgodnie z normami rozwojowymi, nie uwzględnia faktu, że jej masa ciała znajduje się na poziomie znacznie wyższym niż oczekiwany w porównaniu do wzrostu. W normach rozwojowych dla dzieci przyjmuje się, że masa ciała oraz wzrost powinny być w odpowiedniej proporcji, co jest istotne dla zdrowia i prawidłowej kondycji fizycznej. Odpowiedź sugerująca, że dziewczynka ma prawidłową proporcję masy ciała do wzrostu, całkowicie pomija fakt, że różnice w centylach wskazują na ryzyko nadwagi. Z kolei sugestia o znaczącej niedowadze w stosunku do wzrostu jest błędna, ponieważ wartości centylowe wskazują na wyraźną przewagę masy ciała, a nie niedowagę. Typowe błędy w myśleniu, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to ignorowanie faktów przedstawionych w wynikach centylowych oraz brak zrozumienia, jak istotne jest monitorowanie proporcji masy ciała do wzrostu w kontekście zdrowia dzieci. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia dzieci oraz jednoczesnego promowania właściwego stylu życia.
Pytanie 6

Jakie potrzeby dziecka, które znajduje się w szpitalu, z uwagi na ograniczony zakres i niewielką różnorodność bodźców zmysłowych w tym otoczeniu, powinna szczególnie wziąć pod uwagę opiekunka?

A. Potrzeby akceptacji
B. Potrzeby bezpieczeństwa
C. Potrzeby poznawcze
D. Potrzeby biologiczne
Zrozumienie potrzeby zapewnienia dzieciom przebywającym w szpitalu stymulacji poznawczej jest kluczowe dla ich dobrostanu. Odpowiedzi koncentrujące się na potrzebach biologicznych, bezpieczeństwa oraz akceptacji nie uwzględniają specyfiki środowiska szpitalnego, w którym dzieci muszą zmagać się z ograniczonymi bodźcami. Potrzeby biologiczne, takie jak jedzenie i sen, są niewątpliwie istotne, lecz w kontekście długotrwałego pobytu w szpitalu ich zaspokojenie nie wystarcza do utrzymania zdrowia psychicznego dziecka. Bezpieczeństwo również jest istotne, jednak w monotonnym i niezmiennym otoczeniu szpitalnym, gdzie dzieci doświadczają ograniczonego kontaktu społecznego, potrzeby te mogą być zaspokajane w stopniu niewystarczającym do rozwijania umiejętności społecznych. Akceptacja, z kolei, choć istotna w procesie terapeutycznym, nie jest kluczową potrzebą w sytuacji, gdy dzieci potrzebują stymulacji i aktywności intelektualnej. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, że zapewnienie dzieciom jedynie emocjonalnego wsparcia wystarczy, aby zaspokoić wszystkie ich potrzeby w warunkach szpitalnych. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do zaniedbania aspektów edukacyjnych i rozwojowych, które są niezbędne do ich prawidłowego rozwoju. W związku z tym, w procesie opieki nad dziećmi w szpitalach, kluczowe jest uwzględnianie szerokiego zakresu potrzeb, z szczególnym naciskiem na stymulację poznawczą, aby wspierać ich rozwój w trudnym okresie hospitalizacji.
Pytanie 7

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, u dziecka karmionego butelką należy zakończyć podawanie jedzenia i napojów przez butelkę ze smoczkiem po tym, jak osiągnie

A. 12. miesiąc życia
B. 8. miesiąc życia
C. 6. miesiąc życia
D. 10. miesiąc życia
Podawanie pokarmów i płynów przez butelkę ze smoczkiem dłużej niż do 12. miesiąca życia może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych. Niektóre osoby mogą sądzić, że wcześniejsze zaprzestanie korzystania z butelki, na przykład po 10. czy 8. miesiącu życia, jest wystarczające, jednak takie podejście może być nieodpowiednie. Wczesne odejście od butelki może wpłynąć na przyjmowanie płynów, co w konsekwencji prowadzi do odwodnienia. Ponadto, w tym wieku dzieci często nie są jeszcze gotowe na samodzielne picie z kubka, co może prowadzić do frustracji zarówno u dziecka, jak i opiekunów. Mimo że niektórzy rodzice mogą myśleć, że 6. miesiąc życia to odpowiedni moment na rezygnację z butelki, powinno się pamiętać, że w tym czasie dzieci nadal rozwijają zdolności motoryczne i koordynacyjne. Właściwe wprowadzenie kubka wymaga czasu i cierpliwości. Dlatego, zgodnie z aktualnymi wytycznymi, istotne jest, aby dziecko nauczyło się pić z kubka najwcześniej po ukończeniu 12. miesiąca, co sprzyja ich rozwojowi i zdrowiu jamy ustnej. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi tych zaleceń oraz ich znaczenia dla dobrze zorganizowanej edukacji żywieniowej dziecka.
Pytanie 8

Aby zagwarantować zdrowie dzieciom przebywającym w domu małego dziecka, opiekunka powinna

A. zapewnić temperaturę wyższą niż 25°C w pomieszczeniach, w których znajdują się dzieci
B. unikać sytuacji konfliktowych między dziećmi
C. organizować częste zmiany opiekunek w grupie
D. oddzielić dzieci chore od zdrowych
Odizolowanie dzieci chorych od zdrowych jest kluczowym działaniem mającym na celu ochronę zdrowia dzieci w domu małego dziecka. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, które wskazują, że zakaźne choroby mogą szybko rozprzestrzeniać się w grupach dziecięcych. Przykładem może być izolacja dzieci z objawami przeziębienia, grypy czy innych infekcji wirusowych. W praktyce, opiekunka powinna mieć wyznaczone miejsce, gdzie dzieci chore mogą przebywać do czasu ustąpienia objawów, co zmniejsza ryzyko zakażenia innych dzieci. Ponadto, stosowanie zasady odizolowania chorych dzieci wspiera ogólną politykę zdrowotną placówki, co może być również wymagane przez lokalne przepisy sanitarno-epidemiologiczne. Wprowadzenie takich procedur może także przyczynić się do zwiększenia zaufania rodziców do instytucji i jej sposobów zarządzania zdrowiem dzieci.
Pytanie 9

Opiekunka może stworzyć stemple do działalności plastycznej z dziećmi, wycinając wzory nożykiem.

A. w talerzyku jednorazowym
B. w suchym chlebie
C. w masie solnej
D. w surowym ziemniaku
Wybór surowego ziemniaka jako materiału do wykonania stempli do prac plastycznych jest uzasadniony jego strukturą i łatwością obróbki. Ziemniak, dzięki swojej mięsistej konsystencji, umożliwia precyzyjne wycinanie wzorów, a jego gładka powierzchnia zapewnia dobre odbicie dla farb czy tuszy. Jest to materiał naturalny, łatwo dostępny i bezpieczny w użyciu dla dzieci, co sprawia, że idealnie nadaje się do edukacyjnych zajęć plastycznych. Zastosowanie stempli z ziemniaka w pracach twórczych rozwija motorykę małą u dzieci, pozwala na eksperymentowanie z kolorami oraz kształtami, a także wprowadza element zabawy w naukę. Dodatkowo, technika ta jest szeroko stosowana w wielu metodach edukacyjnych, takich jak Montessori, gdzie podkreśla się znaczenie nauki przez doświadczenie. Warto również zaznaczyć, że stemplowanie to nie tylko zabawa, ale również doskonały sposób na rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci.
Pytanie 10

W wyniku interakcji dzieci, które wspólnie się bawią, uczą się współpracy, podziału ról, ustalania zasad zabawy oraz respektowania innych punktów widzenia, następuje rozwój

A. fizyczny
B. wyobraźni
C. społeczny
D. inicjatywy
Odpowiedź 'społeczny' jest prawidłowa, ponieważ rozwój społeczny dzieci jest kluczowym aspektem ich interakcji w grupie. Współpraca, podział ról oraz uzgadnianie reguł zabawy są fundamentami umiejętności społecznych, które mają decydujące znaczenie w późniejszym życiu. Dzieci, które bawią się razem, uczą się nie tylko jak współdziałać, ale także jak rozumieć i akceptować perspektywy innych. Na przykład, w trakcie zabawy w role, dziecko może być zmuszone do zrozumienia, dlaczego inny uczestnik preferuje inną rolę lub sposób działania, co rozwija empatię i umiejętności komunikacyjne. Te elementy są zgodne z zasadami rozwoju społeczno-emocjonalnego, które są uznawane w pedagogice oraz psychologii dziecięcej. Umiejętności te odgrywają istotną rolę w budowaniu zdrowych relacji interpersonalnych, które są niezbędne w życiu dorosłym. Wspólna zabawa to także doskonała okazja do rozwijania umiejętności rozwiązywania konfliktów, co jest nieodłącznym elementem życia społecznego.
Pytanie 11

Dobrze rozwijające się dziecko zaczyna wydawać dźwięki około

A. 6. miesiąca życia
B. 2. miesiąca życia
C. 8. miesiąca życia
D. 4. miesiąca życia
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że dziecko zaczyna gaworzyć około 6. miesiąca życia, co jest zgodne z normami rozwoju mowy ustalonymi przez specjalistów w dziedzinie pediatrii i logopedii. Gaworzenie to kluczowy etap w rozwoju językowym, w którym dzieci zaczynają eksperymentować z dźwiękami i intonacją, co jest niezbędne dla dalszego rozwoju mowy. W tym okresie rodzice mogą zauważyć, że dziecko zaczyna wydawać różnorodne dźwięki, łączy samogłoski i spółgłoski, co jest pierwszym krokiem do tworzenia słów. Ważnym aspektem jest interakcja z dzieckiem – czytanie książek, śpiewanie piosenek czy rozmowa z nim sprzyjają rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych. Umożliwiają one dziecku nie tylko naukę nowych dźwięków, ale również rozumienie kontekstu, w jakim są używane. Wsparcie rodziców i opiekunów w tym etapie jest kluczowe, aby dziecko mogło płynnie przejść do bardziej złożonych form komunikacji, co jest potwierdzone przez standardy rozwoju mowy, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia.
Pytanie 12

Odpowiednie odżywienie spełnia potrzeby biologiczne, psychiczne i społeczne dziecka, a także wspiera

A. rozwój fizyczny kończyn.
B. przyrost masy oraz postawy ciała.
C. stały poziom hormonów nadnerczy w organizmie.
D. utrzymanie odporności organizmu na choroby.
Prawidłowe żywienie odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu odporności organizmu na choroby, co jest szczególnie istotne w okresie dzieciństwa. Dobrej jakości dieta, bogata w witaminy, minerały oraz makroskładniki, wspiera układ immunologiczny, co z kolei wpływa na zdolność organizmu do obrony przed infekcjami. Na przykład, witamina C, obecna w owocach cytrusowych i warzywach, jest znana z właściwości wzmacniających odporność. Zrównoważona dieta, zawierająca błonnik, białko oraz zdrowe tłuszcze, sprzyja również prawidłowemu rozwojowi mikroflory jelitowej, która jest kluczowa dla zdrowego funkcjonowania układu odpornościowego. Zgodnie z zaleceniami WHO, dzieci powinny spożywać różnorodne pokarmy, aby zapewnić sobie niezbędne składniki odżywcze, co nie tylko wpływa na ich zdrowie, ale również na rozwój psychiczny i społeczny. Edukacja dotycząca zdrowego odżywiania jest również istotna, aby dzieci nauczyły się podejmować świadome decyzje żywieniowe w przyszłości.
Pytanie 13

Zajęcia muzyczne dla przedszkolaków przyczyniają się do wszechstronnego rozwoju ich osobowości oraz

A. stymulują procesy poznawcze
B. zapewniają fundamenty wiedzy o otaczającym świecie
C. rozwijają naturalne talenty
D. uczą podejmowania decyzji w trudnych sytuacjach
Wybór odpowiedzi dotyczących rozwijania wrodzonych zdolności, dawania podstaw wiedzy o świecie oraz uczenia rozwiązywania problemów nie oddaje w pełni istoty zajęć umuzykalniających. Uznanie, że zajęcia te jedynie rozwijają wrodzone zdolności, jest uproszczeniem, ponieważ umuzykalnienie polega na kształtowaniu umiejętności, które mogą być rozwijane niezależnie od początkowych predyspozycji. Muzyka nie tylko wspiera wrodzone talenty, ale też stymuluje rozwój nowych umiejętności, co ukazuje, jak istotna jest aktywna ingerencja w procesy edukacyjne. Nie można również ograniczać roli zajęć muzycznych do nauki o świecie; muzyka jest narzędziem, które poprzez doświadczenie i praktykę pozwala dzieciom zrozumieć i interpretować otaczającą rzeczywistość. Wreszcie, chociaż umuzykalnianie może wspierać zdolność do rozwiązywania problemów, nie jest to jego kluczowy cel. W rzeczywistości, zajęcia muzyczne koncentrują się na rozwijaniu umiejętności poznawczych, takich jak analiza, synteza oraz rozumienie różnych konceptów, co wykracza poza proste rozwiązywanie problemów. Kluczowe jest zrozumienie, że muzyka jest narzędziem do szerszego rozwoju umysłowego, a nie tylko sposobem na naukę konkretnych umiejętności czy wiedzy o świecie.
Pytanie 14

U dziecka w wieku trzech lat przeważa rodzaj uwagi

A. losowa
B. stała
C. mimowolna
D. wybiórcza
Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie oddają rzeczywistej natury uwagi dzieci w wieku trzech lat. Trwała uwaga odnosi się do zdolności utrzymania koncentracji na danym zadaniu przez dłuższy czas, co w tym wieku jest mało prawdopodobne, gdyż dzieci łatwo ulegają rozproszeniu. Z kolei uwaga dowolna, której cechą jest aktywne kierowanie uwagi na określony bodziec w sposób świadomy, również nie jest typowa dla tego etapu rozwoju. Dzieci w tym wieku dopiero zaczynają rozwijać umiejętności związane z kontrolowaniem uwagi, a ich zdolności do koncentrowania się na wybranych zadaniach są ograniczone. Uwaga selektywna, która polega na wyborze istotnych bodźców z otoczenia i pomijaniu tych mniej ważnych, nie jest jeszcze w pełni rozwinięta u trzyletnich dzieci. Ich reakcje na bodźce są bardziej automatyczne i mniej zorganizowane. Warto zwrócić uwagę na to, że mylenie tych typów uwagi wynika często z braku zrozumienia etapów rozwoju poznawczego dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym przeżywają intensywne zmiany w zakresie uwagi i skoncentrowania się, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie ich zdolności. W praktyce edukacyjnej ważne jest, aby dostosować metody nauczania do tych specyficznych potrzeb rozwojowych, zamiast oczekiwać, że młodsze dzieci będą miały silniejsze umiejętności w zakresie uwagi dowolnej czy selektywnej.
Pytanie 15

Dziecko rozwijające się prawidłowo powinno nabyć zdolność cięcia papieru nożyczkami na kawałki do końca

A. 18. miesiąca życia
B. 30. miesiąca życia
C. 24. miesiąca życia
D. 36. miesiąca życia
Wiele osób może sądzić, że dziecko powinno umieć posługiwać się nożyczkami znacznie wcześniej, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat rozwoju motorycznego. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że dzieci mogą zacząć rozcinać papier w wieku 24 miesięcy lub 18 miesięcy, nie uwzględniają naturalnego tempa rozwoju zdolności manualnych. W tym okresie dzieci rozwijają jedynie podstawowe umiejętności motoryczne, takie jak chwytanie i manipulowanie przedmiotami, ale do bardziej zaawansowanych działań, jak precyzyjne cięcie nożyczkami, wymagane są lepsza koordynacja oraz siła palców, co rozwija się w późniejszym czasie. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie dzieci rozwijają się w tym samym tempie, co jest nieprawidłowe. Różnice w rozwoju wynikają z wielu czynników, takich jak genetyka, środowisko, czy doświadczenia edukacyjne. Dlatego tak ważne jest, aby nie porównywać dzieci i nie wymuszać na nich umiejętności, które mogą nie być zgodne z naturalnym procesem rozwoju. Istotne jest wspieranie dzieci w ich własnym tempie i zapewnienie im odpowiednich narzędzi oraz okazji do ćwiczenia ich umiejętności manualnych, co z czasem przyniesie oczekiwane rezultaty.
Pytanie 16

Aby zrozumieć nawyki oraz zwyczaje dziecka w czasie adaptacji, opiekunka dziecięca powinna w ramach współpracy z rodzicami

A. organizować dyskusje i pogadanki
B. zachęcać do udziału w wydarzeniach okolicznościowych
C. informować o postępach dziecka
D. prowadzić rozmowy indywidualne i konsultacje
Prowadzenie rozmów indywidualnych i konsultacji z rodzicami jest kluczowym elementem w procesie adaptacji dziecka do nowego środowiska. Takie podejście umożliwia opiekunce poznanie unikalnych potrzeb, oczekiwań oraz obaw rodziców, co jest fundamentem do budowania zaufania i efektywnej komunikacji. W ramach konsultacji można omówić, jak dziecko radzi sobie w grupie, jakie ma preferencje i z jakimi trudnościami się boryka. Przykładem zastosowania tej praktyki może być zorganizowanie spotkań raz w miesiącu, podczas których rodzice mogą dzielić się spostrzeżeniami i uzyskiwać informacje na temat rozwoju dziecka. Współpraca z rodzicami, oparta na otwartej komunikacji, jest zgodna z standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie indywidualnego podejścia do każdego dziecka i jego rodziny. Dzięki takie rozmowy, opiekunka może lepiej dostosować metody pracy do potrzeb dziecka oraz stwarzać atmosferę wspierającą rozwój społeczny i emocjonalny malucha.
Pytanie 17

Po ustaniu drgawek epileptycznych u dziecka, opiekun powinien umieścić je w pozycji

A. na plecach, z poduszką pod głową i nogami uniesionymi.
B. na boku, z twarzą lekko skierowaną w dół i wsparciem pod plecy.
C. na plecach, z nogami unoszącymi się wysoko w górę.
D. na boku, z głową mocno odchyloną w tył.
Ułożenie dziecka w pozycji na boku po ustąpieniu drgawek padaczkowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu pacjenta. Ta pozycja, znana również jako pozycja bezpieczna, minimalizuje ryzyko aspiracji, co oznacza zmniejszenie prawdopodobieństwa, że dziecko wciągnie do płuc wydzielinę, ślinę lub inne substancje. Dodatkowo, ułożenie z lekko uniesioną głową i z podparciem pod plecy sprzyja swobodnemu oddychaniu, co jest szczególnie ważne po epizodzie drgawkowym, kiedy organizm może być osłabiony. Przykładowo, w sytuacji, gdy dziecko ma tendencję do wymiotów, ta pozycja chroni przed uduszeniem. W kontekście standardów opieki nad dziećmi z padaczką, zaleca się, aby opiekunowie byli przeszkoleni w zakresie pierwszej pomocy i znajomości tych praktyk, co może znacznie poprawić bezpieczeństwo i wyniki zdrowotne. Ponadto, zawsze warto monitorować stan dziecka i, w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów, niezwłocznie zasięgnąć porady medycznej.
Pytanie 18

W jadłospisie malucha w wieku 3 lat z cukrzycą powinno się ograniczyć

A. białko pochodzenia zwierzęcego
B. proste węglowodany
C. złożone węglowodany
D. tłuszcze pochodzenia roślinnego
Ograniczenie białka zwierzęcego w diecie dziecka z cukrzycą nie jest kluczowym zagadnieniem, ponieważ białko nie wpływa bezpośrednio na poziom glukozy we krwi. Białko jest niezbędne dla wzrostu i rozwoju dzieci, a także wspiera funkcjonowanie układu odpornościowego. Podobnie, węglowodany złożone, takie jak pełnoziarniste produkty zbożowe, są zdrowym źródłem energii i w odpowiednich ilościach mogą być częścią diety dziecka z cukrzycą. W rzeczy samej, węglowodany złożone są preferowane, ponieważ są trawione wolniej i nie powodują skoków glukozy tak jak ich prostsze odpowiedniki. Choć tłuszcze roślinne są ogólnie zdrowsze od tłuszczów zwierzęcych, ich ograniczenie nie jest niezbędne w kontekście cukrzycy. Tłuszcze roślinne, takie jak oliwa z oliwek czy awokado, mogą być korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego, co jest istotne w przypadku dzieci z cukrzycą. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe rozumienie roli różnych grup makroskładników w diecie; zamiast koncentrować się na ograniczaniu białka czy tłuszczy, istotniejsze jest zrozumienie, jakie węglowodany są spożywane i w jakich ilościach.
Pytanie 19

Jakie minerały powinny być brane pod uwagę w zapobieganiu próchnicy zębów u dzieci?

A. Potas i magnez.
B. Kwas i fosfor.
C. Wapń i fluor.
D. Jod i chrom.
Wapń i fluor są kluczowymi składnikami mineralnymi w profilaktyce próchnicy zębów u dzieci. Wapń odgrywa fundamentalną rolę w mineralizacji szkliwa, co jest istotne dla jego twardości i odporności na kwasy produkowane przez bakterie w jamie ustnej. Fluor natomiast wzmacnia szkliwo, czyniąc je bardziej odpornym na demineralizację, a także wspomaga proces remineralizacji zębów, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych pacjentów, których zęby są w fazie intensywnego rozwoju. W praktyce, odpowiednia ilość wapnia i fluoru może być zapewniona przez dietę bogatą w nabiał oraz poprzez stosowanie past do zębów z fluorem. Standardy stomatologiczne rekomendują regularne badania stomatologiczne, które pozwalają na monitorowanie stanu zębów i wczesne wykrywanie oznak próchnicy. Warto również wprowadzać dzieciom nawyk picia wody z fluorem, co dodatkowo wspiera ich zdrowie jamy ustnej.
Pytanie 20

Noworodek, który prawidłowo się rozwija, powinien spać przez około

A. 10 godzin
B. 12 godzin
C. 16-20 godzin
D. 7-9 godzin
Noworodki w pierwszych tygodniach życia powinny przesypiać od 16 do 20 godzin na dobę, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W tym okresie dochodzi do intensywnych procesów biologicznych, jak rozwój mózgu, systemu odpornościowego oraz wzrost masy ciała. Sen odgrywa fundamentalną rolę w regeneracji organizmu. Warto zauważyć, że noworodki nie przesypiają tego czasu w sposób ciągły; ich sen składa się z wielu krótszych sesji, co jest naturalnym zachowaniem. Rekomendacje American Academy of Pediatrics podkreślają znaczenie snu w kontekście zdrowia noworodków, wskazując, że odpowiednia ilość snu wpływa na lepsze wyniki w testach rozwojowych w późniejszym wieku. W praktyce rodzice powinni zapewnić spokojne i bezpieczne środowisko dla snu swojego dziecka, co obejmuje odpowiednią temperaturę w pokoju, cichą atmosferę oraz regularny rytm dnia, co wspiera naturalne cykle snu noworodka.
Pytanie 21

Pierwszym sposobem, w jaki noworodek komunikuje się z otoczeniem, jest

A. gaworzenie.
B. głoszenie.
C. płacz.
D. radość.
Płacz jest pierwszą formą komunikacji noworodka z otoczeniem, ponieważ jest to naturalny i instynktowny sposób wyrażania potrzeb oraz emocji. Noworodki płaczą, aby zwrócić uwagę opiekunów na swoje podstawowe potrzeby, takie jak głód, ból czy potrzeba zmiany pieluchy. Płacz pełni kluczową funkcję w procesie interakcji rodzic-dziecko, będąc pierwszym sygnałem, który pozwala na nawiązanie więzi emocjonalnej. Badania wskazują, że różne rodzaje płaczu mogą sygnalizować różne potrzeby, co sprawia, że umiejętność ich rozróżniania przez opiekunów jest niezwykle istotna dla zdrowia i rozwoju dziecka. Zrozumienie komunikacji płaczowej oraz umiejętność odpowiedzi na te sygnały są fundamentem dobrego rodzicielstwa i mają wpływ na psychologiczny rozwój dziecka. Warto również zauważyć, że skuteczna komunikacja w pierwszych miesiącach życia może wpłynąć na późniejsze zdolności językowe i społeczne dziecka, co podkreśla znaczenie wsłuchiwania się w potrzeby noworodka.
Pytanie 22

Aby zaspokoić potrzebę odpoczynku, rozwijające się dziecko mające 18 miesięcy powinno spać w ciągu doby

A. od 6 do 7 godzin
B. od 8 do 9 godzin
C. od 10 do 13 godzin
D. od 14 do 16 godzin
Odpowiedź 'od 10 do 13 godzin' jest poprawna, ponieważ zalecany czas snu dla dziecka w wieku 18 miesięcy wynosi od 11 do 14 godzin w ciągu doby, w tym zarówno nocny sen, jak i drzemki w ciągu dnia. Snucie snu jest kluczowe dla rozwoju mózgu, wzrostu fizycznego oraz mobilności dziecka. W tej fazie życia, sen wpływa na poprawę pamięci, zdolności poznawcze oraz regulację emocji. Przykładowo, dziecko, które regularnie śpi w tym zakresie, ma lepszą zdolność do koncentracji i nauki nowych umiejętności. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Akademii Pediatrii, odpowiednia ilość snu sprzyja również stabilizacji nastroju oraz zdrowiu ogólnemu dziecka. W praktyce oznacza to, że rodzice powinni dbać o regularny rytm snu, a także o stworzenie przyjaznych warunków do wypoczynku, takich jak cisza, ciemność oraz odpowiednia temperatura pomieszczenia.
Pytanie 23

Trzylatek wracając z przedszkola niespodziewanie zaczął używać przekleństw. Jak należy w tej sytuacji postąpić?

A. wytłumaczyć mu, dlaczego nie powinien używać przekleństw
B. nie reagować na jego używanie przekleństw
C. zabronić mu oglądania bajki za używanie przekleństw
D. kategorycznie zabronić używania przekleństw
Reakcje na używanie wulgaryzmów przez dziecko mogą być różne, jednak niektóre z nich opierają się na błędnych założeniach. Na przykład, zabranianie oglądania bajki lub kategoryczne zakazywanie używania wulgaryzmów mogą prowadzić do oporu i stygmatyzacji, co w dłuższej perspektywie może pogłębić problem. W takich sytuacjach dzieci często reagują na zakazy w sposób buntowniczy, co może przyczynić się do dalszego zwiększenia zainteresowania przekraczaniem granic. Ignorowanie użycia wulgaryzmów również nie jest skuteczne, ponieważ nie daje dziecku informacji zwrotnej dotyczącej jego zachowania. Warto zauważyć, że dzieci często używają wulgaryzmów w kontekście poszukiwania uwagi lub naśladowania rówieśników. Bez odpowiedniej reakcji dorosłych, dzieci mogą nie zrozumieć, że danego języka nie powinno się używać w codziennych interakcjach. Kluczowe jest, aby dzieci nie tylko wiedziały, co jest nieodpowiednie, ale także dlaczego tak jest. Odpowiednie podejście wymaga umiejętności komunikacyjnych, które pomogą dzieciom zrozumieć złożoność języka oraz zasady komunikacji interpersonalnej, co jest fundamentem ich społecznych interakcji w przyszłości.
Pytanie 24

Stosowanie miękkiego pędzelka lub gąbki do delikatnego dotykania ust niemowlęcia w ruchach okrężnych to metoda, którą powinna wdrożyć opiekunka w sytuacji braku u niemowlęcia odruchu

A. Babińskiego
B. szukania
C. Moro
D. ssania
Dotykanie ust niemowlęcia miękkim pędzelkiem lub gąbką w ruchach okrężnych to skuteczna metoda stymulowania odruchu ssania, który jest kluczowy w procesie karmienia. Odruch ssania rozwija się w okresie niemowlęcym i jest niezbędny do prawidłowego pobierania pokarmu, co ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia i rozwoju dziecka. Przez stymulację ust, można zachęcić niemowlę do aktywności związanej z jedzeniem, co może być szczególnie pomocne w przypadkach, gdy dziecko wykazuje trudności w nawiązywaniu prawidłowych wzorców karmienia. W praktyce, należy stosować delikatny nacisk oraz kontrolować reakcje niemowlęcia, aby dostosować technikę do jego potrzeb. Tego rodzaju ćwiczenia są zgodne z zaleceniami pediatrów i specjalistów z zakresu opieki nad dziećmi, którzy podkreślają znaczenie wczesnej interwencji i stymulacji sensorycznej dla rozwoju niemowląt. Dodatkowo, warto pamiętać, że odpowiednia stymulacja odruchu ssania może wpływać na poprawę rozwoju mowy w późniejszym etapie życia dziecka.
Pytanie 25

Jak długo należy prowadzić pomiar częstości oddechu u dziecka?

A. 120 sekund
B. 30 sekund
C. 60 sekund
D. 10 sekund
Prawidłowy czas trwania pomiaru częstości oddechu u dziecka wynosi 60 sekund. Taki okres pozwala na uzyskanie dokładnego i reprezentatywnego wyniku, co jest kluczowe w ocenie stanu zdrowia dziecka. Pomiar przez 60 sekund eliminuje wpływ ewentualnych fluktuacji w częstości oddechów, które mogą wystąpić w krótszym czasie, na przykład w ciągu 10 lub 30 sekund. W praktyce klinicznej, zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innymi organizacjami zdrowotnymi, zaleca się pomiar oddechu przez jedną minutę dla większej precyzji, ponieważ normalna częstość oddechów u dzieci jest różna w zależności od wieku i stanu zdrowia. Na przykład, noworodki mogą mieć od 30 do 60 oddechów na minutę, podczas gdy starsze dzieci zazwyczaj mają ich od 20 do 30. Takie zróżnicowanie wymaga staranności w pomiarze, co czyni 60-sekundowy okres idealnym do oceny sytuacji. Monitorowanie częstości oddechu jest również istotne w kontekście diagnostyki medycznej, zwłaszcza w przypadkach astmy, infekcji dróg oddechowych czy w sytuacjach nagłych, gdzie szybka reakcja jest kluczowa.
Pytanie 26

W jakim czasie dziecko, które rozwija się prawidłowo, zaczyna wydawać dźwięki dwusylabowe, takie jak "ma-ma", "pa-pa", "ta-ta"?

A. Zwykle w okolicach 3-4 miesiąca życia
B. Około 9-10 miesiąca życia
C. Przeważnie w okolicach 7-8 miesiąca życia
D. Zazwyczaj w okolicach 5-6 miesiąca życia
Wybór innej odpowiedzi niż "około 5-6 miesiąca życia" może wynikać z nieporozumienia dotyczącego rozwoju mowy i dźwięków wydawanych przez niemowlęta. Odpowiedzi sugerujące, że dzieci zaczynają wydawać dwusylabowe dźwięki wcześniej, na przykład w wieku 3-4 miesięcy, są nieprawidłowe, ponieważ w tym czasie dzieci głównie skupiają się na wydawaniu pojedynczych dźwięków, takich jak 'a', 'e' czy 'u'. W wieku 5-6 miesięcy dziecko jest w stanie kontrolować ruchy języka i warg, co pozwala na tworzenie bardziej złożonych dźwięków. Odpowiedzi, które wskazują na późniejsze okresy, takie jak 7-8 miesięcy lub 9-10 miesięcy, również są mylące, ponieważ w tym czasie dzieci nie tylko wydają dźwięki, ale zaczynają je łączyć w bardziej zaawansowane sekwencje, co może prowadzić do rozwinięcia ich umiejętności mowy. Warto zwrócić uwagę na fakt, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a ogólne normy rozwojowe są jedynie wytycznymi. Jednakże, wystąpienie dwusylabowych dźwięków zazwyczaj następuje pomiędzy 5 a 6 miesiącem życia, gdyż jest to wynik połączenia rozwoju neurologicznego i fizycznego, które umożliwia dziecku eksperymentowanie z dźwiękami oraz naśladowanie otoczenia. Zrozumienie tego etapu rozwoju jest kluczowe dla rodziców i opiekunów, którzy mogą wspierać dzieci w nabywaniu umiejętności komunikacyjnych poprzez zabawę dźwiękami oraz interakcję. Znajomość tych norm daje również podstawy do efektywnej współpracy z terapeutami zajęciowymi czy logopedami, gdyby istniały jakiekolwiek opóźnienia w rozwoju mowy.
Pytanie 27

Typowe symptomy odry to:

A. temperatura podgorączkowa, nieprzyjemny zapach z ust, szare ropne naloty na migdałkach, trudności w połykaniu, duszność
B. temperatura podgorączkowa, problemy z widzeniem, biegunka, zwiększone pragnienie
C. wysoka temperatura ciała, czerwone plamy na skórze, powiększone węzły chłonne na szyi i karku
D. wysoka temperatura ciała, światłowstręt, tzw. plamki Koplika na błonie śluzowej policzków, zlewająca się gruboplamista wysypka
Pojawiające się w odpowiedziach błędne koncepcje dotyczą symptomów odry często wynikają z nieporozumień związanych z innymi chorobami wirusowymi. Wysoka gorączka jest rzeczywiście częstym objawem w różnych infekcjach wirusowych, jednak objawy takie jak stan podgorączkowy, zaburzenia widzenia, biegunka, czy wzmożone pragnienie nie są charakterystyczne dla odry. Stan podgorączkowy i nieprzyjemny zapach z ust mogą wskazywać na problemy z układem pokarmowym lub infekcje bakteryjne, podczas gdy szare ropne naloty na migdałkach oraz trudności z połykaniem są typowe dla anginy, a nie odry. Z kolei światłowstręt i plamki Koplika są objawami występującymi wyłącznie w przebiegu odry, co podkreśla ich unikalność w diagnostyce. Typowym błędem myślowym jest zatem mieszanie objawów różnych chorób wirusowych oraz bagatelizowanie znaczenia specyficznych, charakteryzujących objawów. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy objawami chorób jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i zapobiegania powikłaniom zdrowotnym. Dlatego istotne jest, aby osoby zajmujące się medycyną były dobrze zaznajomione z klasycznymi objawami odry, co pozwoli na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących leczenia.
Pytanie 28

Zgodnie z obecnie obowiązującymi normami żywienia dla niemowląt oraz małych dzieci, dziecko w wieku osiemnastu miesięcy powinno przyjmować

A. tylko trzy główne posiłki: śniadanie, obiad i kolację
B. trzy główne posiłki: śniadanie, obiad i kolację oraz dwa posiłki dodatkowe
C. dwa główne posiłki: śniadanie i obiad oraz dwa posiłki dodatkowe
D. dwa główne posiłki: śniadanie i obiad oraz jeden posiłek dodatkowy
Inne dostępne odpowiedzi, które sugerują spożywanie mniej niż trzech posiłków podstawowych, są niezgodne z zaleceniami żywieniowymi dla dzieci w wieku osiemnastu miesięcy. Ograniczenie się do dwóch posiłków podstawowych i jednego uzupełniającego nie zapewnia wystarczającej ilości składników odżywczych potrzebnych do prawidłowego rozwoju. Taki model żywienia może prowadzić do niedoborów, co w dłuższym okresie wpływa negatywnie na zdrowie i rozwój fizyczny dziecka. Ważne jest również, aby dzieci w tym wieku uczyły się regularności w posiłkach oraz różnorodności diety, co nie jest możliwe przy tak ograniczonej liczbie posiłków. Ponadto, eliminowanie posiłków uzupełniających uniemożliwia rodzicom dostarczenie dzieciom zdrowych przekąsek, które mogą dostarczać cennych składników odżywczych, a także wspierać zachowania żywieniowe. Dzieci w tym wieku mają duże zapotrzebowanie na energię, a jednocześnie rozwijają swoje preferencje smakowe. Właściwe nawyki żywieniowe w tym okresie kształtują ich przyszłe wybory żywieniowe, a brak odpowiedniej liczby posiłków może prowadzić do problemów z apetytem oraz wybiórczości pokarmowej w późniejszym etapie życia.
Pytanie 29

Umiejętności opisane powyżej są typowe dla prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku

Dziecko zaczyna stać samodzielnie, opierając się o szczebelki łóżeczka, zrzuca przedmioty i obserwuje ich upadek, zaczyna wymawiać pierwsze dwusylabowe słowa, takie jak ma-ma, oraz bawi się w a-kuku.

A. sześciu miesiącach
B. dziewięciu miesiącach
C. dwunastu miesiącach
D. siedmiu miesiącach
Odpowiedź "dziewięciu miesięcy" jest poprawna, ponieważ w tym wieku dzieci zazwyczaj osiągają ważne kamienie milowe w swoim rozwoju fizycznym i poznawczym. Dziecko w tym wieku potrafi często stać samodzielnie, opierając się na meblach, co świadczy o rozwoju mięśni i koordynacji. Wyrzucanie przedmiotów jest również istotnym elementem nauki przyczyny i skutku, co jest kluczowe dla rozwoju poznawczego. Ponadto, wydawanie dźwięków i wymawianie pierwszych słów, mimo że często są to niepełne sylaby, odzwierciedla rozwój mowy oraz umiejętności komunikacyjnych. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie wspierali dzieci w tych aktywnościach, na przykład poprzez zabawy angażujące ruch oraz wspólne zabawy słowne, co przyczynia się do dalszego rozwoju umiejętności językowych oraz motorycznych. Standardy rozwoju dzieci wskazują na te umiejętności jako typowe dla dziewięciomiesięcznych dzieci, co powinno być brane pod uwagę w kontekście monitorowania postępów rozwojowych.
Pytanie 30

Odpowiednia liczba oddechów w spoczynku dla noworodków oraz niemowląt to około

A. 20-30/min
B. 40-50/min
C. 12-19/min
D. 60-70/min
Częstość oddechów u noworodków i niemowląt jest kluczowym wskaźnikiem ich zdrowia, a odpowiedzi 12-19/min, 60-70/min oraz 20-30/min nie odpowiadają rzeczywistości i są zrozumiane w kontekście mylnych założeń. Odpowiedź 12-19/min odnosi się do norm dla dorosłych, gdzie normalna częstość oddechów w spoczynku wynosi 12-20 oddechów na minutę. U niemowląt ten zakres jest znacznie wyższy, co jest spowodowane ich szybszym metabolizmem oraz mniejszą pojemnością płuc. Odpowiedź 60-70/min sugeruje, że noworodki miałyby nadmiernie wysoką częstość oddechów, co jest nie tylko nielogiczne, ale także może wskazywać na problemy medyczne, takie jak tachypnoe, które mogłyby wymagać interwencji. Podobnie, odpowiedź 20-30/min również nie oddaje rzeczywistego obrazu, ponieważ nie uwzględnia specyficznych potrzeb metabolicznych noworodków. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to pomieszanie norm dla różnych grup wiekowych oraz nieznajomość różnic w fizjologii układu oddechowego noworodków. W praktyce, dla pediatrów i pielęgniarek kluczowe jest posługiwanie się właściwymi wartościami odniesienia, aby móc skutecznie oceniać stan zdrowia dziecka oraz reagować na ewentualne zagrożenia. Dlatego znajomość i stosowanie poprawnych norm jest niezbędne w codziennej praktyce medycznej.
Pytanie 31

Jakie są kolejne etapy faz choroby sierocej?

A. wyparcia, rozpaczy, protestu
B. protestu, wyparcia, rozpaczy
C. protestu, rozpaczy, wyparcia
D. rozpaczy, protestu, wyparcia
Odpowiedź 'protestu, rozpaczy, wyparcia' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla ustalony w literaturze model faz przeżywania straty, szczególnie w kontekście żalu i reakcji na utratę bliskiej osoby. Faza protestu oznacza początkowy, intensywny odruch oporu wobec zaistniałej straty, często manifestujący się w postaci gniewu lub buntu. Przykładami mogą być sytuacje, w których osoba zmarła nagle, a bliscy wyrażają swoje niezrozumienie oraz frustrację. Następnie, w fazie rozpaczy, dochodzi do głębszej refleksji i akceptacji rzeczywistości, co może prowadzić do emocjonalnego wyczerpania. W tej fazie osoby często odczuwają żal, smutek i obawę przed przyszłością. W końcu, w fazie wyparcia, osoba może z początku unikać myślenia o stracie, co jest mechanizmem obronnym mającym na celu przetrwanie trudnych emocji. Zrozumienie tych faz jest kluczowe w pracy psychologicznej, ponieważ pozwala specjalistom wspierać osoby w przeżywaniu żalu zgodnie z ich indywidualnym tempem i stylem. Model ten jest szeroko stosowany w praktykach terapeutycznych, pomagając w prowadzeniu skutecznych interwencji wsparcia emocjonalnego.
Pytanie 32

Nadmiarowa opieka matki nad 3-letnim dzieckiem z ograniczeniami w ruchu może prowadzić do deprywacji u dziecka w zakresie potrzeby

A. przynależności
B. miłości
C. samodzielności
D. bezpieczeństwa
Nadopiekuńcza postawa matki wobec 3-letniego dziecka z niepełnosprawnością ruchową może znacząco wpłynąć na rozwój jego samodzielności. Dzieci w tym wieku, nawet jeśli mają ograniczenia ruchowe, potrzebują doświadczeń, które pozwolą im na naukę i rozwijanie umiejętności niezbędnych do funkcjonowania w codziennym życiu. Przykładowo, jeśli matka zawsze wykonuje za dziecko zadania, takie jak ubieranie się czy jedzenie, to dziecko nie ma okazji, aby nauczyć się tych umiejętności samodzielnie. Według teorii rozwoju psychospołecznego Eriksona, kluczowe dla dzieci jest zdobywanie poczucia niezależności i kompetencji, co ma wpływ na ich późniejsze relacje i samoocenę. W praktyce, zachęcanie dziecka do próbowania samodzielnych działań, nawet przy wsparciu, ale bez nadmiernej kontroli, pomoże w budowaniu jego pewności siebie i umiejętności. Dlatego nadmierna opieka może prowadzić do deprywacji samodzielności, co jest kluczowe dla właściwego rozwoju dziecka.
Pytanie 33

Dziecko w wieku siedmiu miesięcy, podtrzymywane za pachy, energicznie skacze, zginając i prostując kolana, a także wydaje różne dźwięki i chwyta po dwa przedmioty, używając każdej ręki. Opis ten dotyczy dziecka, którego rozwój jest

A. opóźniony
B. neharmonijny
C. harmonijny
D. przyspieszony
Odpowiedź 'harmonijny' jest poprawna, ponieważ opisane zachowanie siedmiomiesięcznego dziecka wskazuje na prawidłowy rozwój motoryczny oraz poznawczy. W tym wieku dzieci zazwyczaj zaczynają wykazywać aktywność fizyczną, taką jak podskoki, które są wyrazem ich rozwijającej się siły mięśniowej oraz koordynacji. Zginanie i prostowanie kolan podczas skakania to istotny krok w kierunku rozwoju dużych umiejętności motorycznych. Ponadto, umiejętność chwytania dwóch przedmiotów jednocześnie wskazuje na rozwój zdolności manualnych oraz koordynacji ręka-oko. Dzieci w tym wieku zaczynają również eksplorować dźwięki i sylaby, co jest istotnym elementem ich rozwoju językowego. W kontekście standardów rozwojowych, harmonijny rozwój oznacza, że dziecko osiąga kamienie milowe w odpowiednich dla siebie ramach czasowych, co jest kluczowe dla przyszłego rozwoju. Przykładem harmonijnego rozwoju może być także osiąganie przez dziecko umiejętności samodzielnego siedzenia, raczkowania czy stawiania pierwszych kroków w kolejnych miesiącach życia.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jak długo mleko matki, przeznaczone dla zdrowych dzieci, może być przechowywane w lodówce?

A. Od 3 do 5 dni
B. Do 2 tygodni
C. Maksymalnie 1 dzień
D. Do 6 godzin
Mleko matki przechowywane w lodówce może być bezpiecznie używane do 3-5 dni, co jest zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Pediatrii. W tym czasie mleko zachowuje swoje właściwości odżywcze oraz immunologiczne, które są niezbędne dla zdrowia noworodków i niemowląt. Przechowywanie w lodówce powinno odbywać się w temperaturze poniżej 4°C, co jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi bakterii. W praktyce, aby maksymalnie wydłużyć okres przydatności mleka, warto przechowywać je w tylnych częściach lodówki, z dala od drzwi, gdzie temperatura może być mniej stabilna. Warto również oznaczać pojemniki z mlekiem datą i godziną odciągania, co pozwoli na lepszą kontrolę nad świeżością. Dodatkowo, mleko matki można mrozić, co pozwala na dłuższe przechowywanie (do 6 miesięcy w zamrażarce), jednak po rozmrożeniu nie powinno być ponownie zamrażane. Te praktyki są szczególnie istotne dla matek karmiących, które mogą wracać do pracy lub chcą zapewnić swojemu dziecku dostęp do mleka w różnych sytuacjach.
Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Zazwyczaj prawidłowo rozwijające się niemowlę zdobywa umiejętność samodzielnego siedzenia bez wsparcia oraz wykonywania ruchów rąk w pozycji siedzącej w wieku

A. 7 miesięcy
B. 3 miesięcy
C. 2 miesięcy
D. 4 miesięcy
Umiejętność samodzielnego siedzenia bez podparcia, często osiągana przez niemowlęta w wieku około 7 miesięcy, jest kluczowym wskaźnikiem rozwoju motorycznego. W tym czasie dzieci nabywają zdolność do stabilizacji tułowia, co umożliwia im utrzymanie równowagi i kontrolowanie ruchów w pozycji siedzącej. Ta umiejętność jest fundamentalna dla dalszego rozwoju, ponieważ pozwala na eksplorację otoczenia, zwiększa interakcje społeczne oraz przygotowuje do nauki innych umiejętności, takich jak czołganie i chodzenie. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Pediatrii, rozwój motoryczny dzieci powinien być monitorowany, aby zapewnić odpowiednie wsparcie i interwencje, jeśli rozwój jest opóźniony. Przykładowo, zachęcanie dzieci do ćwiczeń w pozycji siedzącej przez umieszczanie zabawek w zasięgu ich rąk może wspierać ten proces. Warto również podkreślić, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, dlatego tak ważna jest indywidualizacja podejścia do rozwoju motorycznego.
Pytanie 38

W odpowiednio ułożonym dziennym menu dla zdrowego dziecka w wieku półtora roku powinno się zawrzeć co najmniej

A. 4 posiłki, w których obecne są warzywa i owoce w formie surowej
B. 3 posiłki, w których znajdują się ryby
C. 4 posiłki, w których jest mięso
D. 3 posiłki, w których są produkty mleczne
Dobrze, że zauważyłeś, jak ważne są produkty mleczne w diecie półtorarocznego malucha. Pamiętaj, żeby pojawiały się w co najmniej trzech posiłkach, bo dostarczają wapnia, białka i innych witamin, które są mega ważne dla rozwoju kości i zębów. W tym wieku dzieciaki potrzebują około 700 mg wapnia dziennie, a mleko, sery i jogurty to świetne źródła. Na przykład, szklanka mleka ma około 300 mg wapnia, a porcja jogurtu kolejne 150 mg. Fajnie jest też dbać o różnorodność, żeby maluch się nie nudził. Mleko nie tylko wspiera rozwój fizyczny, ale też pomaga w kształtowaniu zdrowych nawyków żywieniowych. To ważne, żeby rodzice też wprowadzali te produkty do diety, na przykład w formie koktajli czy serowych smakołyków.
Pytanie 39

Rozwijanie zdolności do samodzielnego jedzenia poprzez etap posługiwania się łyżką, przenoszenia pokarmu do ust oraz nabierania z talerza metodą szufli jest typowe dla dziecka w jakim wieku?

A. 24 miesiące
B. 36 miesięcy
C. 42 miesiące
D. 12 miesięcy
Wiek, w którym dzieci zaczynają rozwijać umiejętności samodzielnego jedzenia poprzez manewrowanie łyżką oraz nabieranie pokarmu z talerza, jest kluczowym zagadnieniem w rozwoju motoryki. Odpowiedzi sugerujące wiek 12 lub 36 miesięcy nie uwzględniają typowego postępu rozwoju dziecka. W wieku 12 miesięcy dzieci dopiero zaczynają eksplorować jedzenie i mogą jedynie wypróbowywać produkty stałe, ale ich zdolności manualne są ograniczone, przez co samodzielne jedzenie z użyciem sztućców jest dla nich zbyt dużym wyzwaniem. W wieku 36 miesięcy wiele dzieci jest już na bardziej zaawansowanym etapie rozwoju motorycznego, jednak ich umiejętności w zakresie precyzyjnego manewrowania łyżką są na poziomie, gdzie mogą już wykazywać tendencje do samodzielnego jedzenia, ale nadal potrzebują wsparcia i nie są w stanie robić tego w sposób efektywny. Z tego względu, odpowiedzi te nie oddają charakterystyki rozwoju dzieci w tak kluczowym etapie, jakim jest 24 miesiąc, kiedy to ich zdolności manualne i koordynacyjne są odpowiednie do rozpoczęcia nauki samodzielnego jedzenia. Istotne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi tych etapów rozwoju oraz stosowali odpowiednie metody wsparcia, co może znacząco przyczynić się do dalszego rozwoju dziecka w tym zakresie.
Pytanie 40

O nadwadze u dziecka może świadczyć wartość BMI, która na siatce centylowej znajduje się powyżej

A. 60 centyla
B. 90 centyla
C. 80 centyla
D. 70 centyla
Wskaźnik BMI (Body Mass Index) jest używany jako narzędzie do oceny masy ciała w stosunku do wzrostu. O nadwadze u dzieci świadczy wartości BMI, które znajdują się powyżej 90. centyla na siatkach centylowych. Oznacza to, że dziecko ma większą masę ciała niż 90% dzieci w tej samej grupie wiekowej i płci. Przykładowo, jeśli BMI dziecka wynosi 25 i znajduje się powyżej 90. centyla, to wskazuje na to, że jego masa ciała jest ponad przeciętną, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość, cukrzyca typu 2 czy choroby sercowo-naczyniowe. W praktyce, pediatrzy i dietetycy wykorzystują te siatki centylowe jako narzędzie do monitorowania zdrowia dziecka oraz do podejmowania decyzji dotyczących interwencji dietetycznych i programów aktywności fizycznej. Regularne śledzenie wskaźnika BMI w kontekście siatek centylowych jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowych wytycznych dotyczących zdrowia dzieci i młodzieży.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej