Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 10:45
  • Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 11:04

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kiedy tłuszcz jest podgrzewany powyżej swojej temperatury dekompozycji, co powstaje?

A. aminokwasy oraz związki Maillarda
B. glicerol i akroleina
C. akroleina oraz wolne grupy prostetyczne
D. aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe
Odpowiedzi, które sugerują powstawanie aminokwasów, związków Maillarda czy wolnych grup prostetycznych, opierają się na nieporozumieniach dotyczących procesów chemicznych zachodzących podczas obróbki tłuszczy. Aminokwasy są produktami białkowym, które są uwalniane w procesie hydrolizy białek, a nie tłuszczy. Związki Maillarda są efektem reakcji między aminokwasami a cukrami redukującymi, co prowadzi do brązowienia żywności, ale nie są one bezpośrednio związane z rozkładem tłuszczy w wysokich temperaturach. Kwasy tłuszczowe, które mogą być wynikiem utleniania tłuszczy, nie są jednak tymi produktami, które powstają w wyniku wysokotemperaturowych przemian tłuszczy. Ostatnia odpowiedź, dotycząca wolnych grup prostetycznych, zupełnie mija się z tematem, gdyż grupy te są związane z białkami i enzymami, a nie z procesami rozkładu tłuszczy. Prawidłowe zrozumienie procesów chemicznych związanych z obróbką żywności jest kluczowe dla uniknięcia błędów w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie jakością produktów oraz ich bezpieczeństwem, co jest zgodne z wymaganiami regulacyjnymi w branży gastronomicznej.

Pytanie 2

Jakie części tuszy wołowej powinny być wykorzystywane do potraw przygotowywanych na patelni?

A. Rostbef i szponder
B. Szponder i antrykot
C. Polędwicę i rostbef
D. Łopatkę i polędwicę
Polędwica i rostbef to elementy tuszy wołowej, które najlepiej nadają się do smażenia ze względu na ich delikatną strukturę oraz niską zawartość tłuszczu. Polędwica, jako jeden z najcenniejszych kawałków mięsa, charakteryzuje się dużą soczystością i wyjątkowym smakiem, co czyni ją idealną do przygotowywania potraw na szybkich metodach obróbki, jak smażenie. Rostbef, pochodzący z okolicy grzbietu, również posiada odpowiednią teksturę, która sprawia, że ładnie się smaży, zachowując przy tym odpowiednią miękkość. W praktyce, te kawałki mięsa można podawać w formie steków, które można marynować w ziołach lub przyprawach, co dodatkowo wzbogaca ich smak. Ważne jest, aby podczas smażenia uzyskać odpowiednią temperaturę, co pozwala na zamknięcie soków wewnątrz mięsa i osiągnięcie idealnej konsystencji. W kontekście standardów gastronomicznych, stosowanie tych mięśni w potrawach smażonych jest zgodne z zasadami efektywności i jakości, jakie obowiązują w profesjonalnych kuchniach.

Pytanie 3

Zupę cebulową krem powinno się serwować

A. z diablotkami
B. z ryżem
C. z ziemniakami
D. z grzankami
Zupa cebulowa krem, tradycyjnie serwowana w kuchni francuskiej, jest potrawą, której smak i konsystencja najlepiej współgrają z chrupiącymi grzankami. Grzanki, często posmarowane masłem i zrumienione na złoty kolor, nie tylko wzbogacają danie o teksturę, ale również wchłaniają bogaty smak zupy, tworząc harmonijną kompozycję. Z punktu widzenia dobrych praktyk gastronomicznych, grzanki stanowią idealny dodatek, ponieważ ich chrupkość kontrastuje z gładkością kremu. Ponadto, popularnym zwyczajem jest posypanie zupy serem, który topnieje na gorących grzankach, co dodaje daniu głębi i aromatu. To połączenie jest dobrze znane i doceniane w wielu restauracjach, co potwierdza jego miejsce w klasycznej kuchni francuskiej. Warto także wspomnieć, że podawanie zupy z grzankami jest zgodne z zasadami serwowania dań, które zakładają, że każdy element posiłku powinien się nawzajem uzupełniać, co w tym przypadku jest w pełni spełnione.

Pytanie 4

Ile ziemniaków potrzebujemy obrać, aby przygotować 200 porcji dania głównego, jeśli porcja wynosi 200 g, a straty podczas obierania wynoszą 20%?

A. 70 kg
B. 50 kg
C. 40 kg
D. 80 kg
Patrząc na odpowiedzi, które są niezgodne z prawidłowym wynikiem, można zauważyć typowe błędy w myśleniu. Na przykład, jeżeli ktoś zaznaczył 40 kg, to pewnie zapomniał o tym, że musimy uwzględnić te 20% strat przy obieraniu. Często ludzie myślą, że 40 kg to wystarczająca ilość, ale to nie jest prawda, bo po obróbce zostaje tylko 80% ziemniaków. Z kolei odpowiedzi jak 70 kg czy 80 kg też mogą świadczyć o tym, że ktoś nie ogarnął tego tematu, może dodają za dużo zapasu bez sensu, co nie jest najlepszą strategią w planowaniu. Ważne, żeby zrozumieć, że w kuchniach profesjonalnych dobrze jest mieć plan i liczyć straty, żeby nie marnować surowców i nie przepłacać. Takie błędy pokazują, jak istotne jest poprawne liczenie, bo to klucz do tego, żeby wszystko działało sprawnie.

Pytanie 5

Pojawienie się "kłaczków" podczas mieszania żółtkami zupy kremowej sugeruje, że zupa była zbyt

A. słona
B. słodka
C. gorąca
D. zimna
Gorąca zupa krem podczas zagęszczania żółtkami oznacza, że temperatura była zbyt wysoka, co prowadzi do koagulacji białek zawartych w żółtkach. Kiedy żółtka są dodawane do gorącej zupy, zbyt wysoka temperatura powoduje, że białka denaturują i tworzą "kłaczki". Aby uniknąć tego efektu, należy zupa przed dodaniem żółtek schłodzić do odpowiedniej temperatury, najlepiej w zakresie 70-80°C. W praktyce, aby uzyskać gładką konsystencję, możemy najpierw temperować żółtka, czyli stopniowo dodawać do nich niewielkie ilości gorącej zupy, ciągle mieszając, zanim połączymy je z resztą zupy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi i pozwala na stworzenie aksamitnej tekstury zupy. Pamiętajmy również, że właściwe przygotowanie zupy krem wymaga staranności w doborze temperatury, aby zachować zarówno smak, jak i konsystencję.

Pytanie 6

Produktem spożywczym, który zawiera dużą ilość mioglobiny, jest

A. makaron.
B. mleko.
C. marchew.
D. mięso.
Marchew, mleko i makaron to produkty spożywcze, które nie są źródłem mioglobiny. Marchew jest bogata w beta-karoten, który wpływa na zdrowie wzroku, ale nie zawiera mioglobiny, ponieważ jest to roślina, a mioglobina jest białkiem występującym tylko w tkankach zwierzęcych. Mleko, choć jest wartościowym źródłem białka i wapnia, również nie zawiera mioglobiny, ponieważ jest produktem pochodzenia zwierzęcego, które nie ma tkanki mięśniowej. Makaron, będący produktem zbożowym, składa się głównie z węglowodanów, a jego skład nie obejmuje mioglobiny. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi na to pytanie obejmują mylenie źródeł białka. Wiele osób może nie zdawać sobie sprawy, że mioglobina jest ściśle związana z tkankami mięśniowymi, co prowadzi do błędnych skojarzeń z produktami roślinnymi lub mlecznymi. Wiedza na temat źródeł mioglobiny jest kluczowa dla zrozumienia jej roli w organizmie, szczególnie w kontekście diety i jej wpływu na zdrowie. Zrozumienie tych różnic jest istotne zarówno dla konsumentów, jak i dla profesjonalistów w branży spożywczej i dietetycznej.

Pytanie 7

Jakie potrawy powinny być podawane z vol-au-vent?

A. mięs panierowanych
B. mięs saute
C. zup czystych
D. zup zagęszczanych
Wybierając mięs sauté jako danie, do którego można by podać vol-au-vent, można odczuć pewne nieporozumienie dotyczące charakterystyki tych potraw. Mięs sauté to dania smażone na dużym ogniu z dodatkiem różnych składników, które często są bogate w smaki i aromaty. Vol-au-vent, z jego delikatną naturą, niekoniecznie pasuje do intensywnych smaków, które występują w daniach mięs sauté. Dobrą praktyką kulinarną jest unikanie łączenia produktów o różnych intensywnościach smakowych, ponieważ może to prowadzić do zdominowania jednego z elementów dania. Podobnie, mięsa panierowane, które również są bardziej ciężkostrawne i intensywne, nie stanowią idealnego połączenia z delikatnym vol-au-vent, które ma na celu wzbogacenie doświadczenia związane z jedzeniem. Zupy zagęszczane, takie jak zupa krem, również nie są odpowiednim kontekstem dla vol-au-vent, ponieważ ich gęsta konsystencja i bogaty smak mogą przytłoczyć lekkość i delikatność tej francuskiej przekąski. Kluczowe jest więc, by rozumieć, że łączenie potraw powinno opierać się na harmonii smaków oraz konsystencji, co jest fundamentalnym założeniem w sztuce kulinarnej.

Pytanie 8

Jakie rozwiązanie w organizacji miejsca pracy kucharza gwarantuje najwyższą efektywność jego pracy?

A. Blat roboczy znajduje się na wysokości 1 m od podłogi
B. Ciąg komunikacyjny ma szerokość 0,50 m
C. Oświetlenie blatu roboczego pochodzi z tyłu kucharza
D. Narzędzia używane są rozmieszczone w zasięgu ręki
Odpowiedź dotycząca rozmieszczenia używanych narzędzi w zasięgu ręki jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej wydajności pracy kucharza. Ergonomia miejsca pracy ma zasadnicze znaczenie w gastronomii, ponieważ wpływa bezpośrednio na szybkość i efektywność wykonywanych zadań. Kiedy narzędzia i akcesoria są łatwo dostępne, kucharz może skupić się na przygotowywaniu potraw, co minimalizuje czas poświęcany na szukanie i sięganie po niezbędne przedmioty. W praktyce oznacza to, że wszystkie potrzebne przyrządy, takie jak noże, deski do krojenia, czy miski, powinny znajdować się w zasięgu ręki w zorganizowany sposób. W zgodzie z zasadami ergonomii zaleca się, aby blat roboczy był tak skonstruowany, aby wszystkie przedmioty były widoczne i w łatwy sposób dostępne, co pozwala na płynność pracy. Dobre praktyki w kuchni obejmują także regularne przeglądanie i organizowanie narzędzi, co zmniejsza ryzyko kontuzji i sprzyja utrzymaniu porządku.

Pytanie 9

W hotelowej restauracji zamówiono danie kuchni węgierskiej. Które danie nie powinno być serwowane gościom?

A. Naleśniki a la Gundel
B. Pierogi
C. Risotto
D. Zupa gulaszowa
Wybór potrawy, która nie przynależy do kuchni węgierskiej, wymaga głębszego zrozumienia charakterystyki kulinarnej tego regionu. Pierogi, będące popularnym daniem w kuchni polskiej i ukraińskiej, są nadziewanymi ciastami, które nie mają swoich odpowiedników w węgierskich tradycjach kulinarnych. Chociaż pierogi mogą być przygotowane z różnymi farszami, od mięsa po owoce, ich obecność w menu kuchni węgierskiej jest błędem, ponieważ nie wpisują się w typowe smaki i składniki tego kraju. Risotto, z kolei, to włoska potrawa, która bazuje na ryżu Arborio, gotowanym w bulionie i często wzbogacanym o sery oraz warzywa. Chociaż ryż jest składnikiem wielu kuchni, nie jest charakterystyczny dla Węgier. Naleśniki a la Gundel to z kolei deser, który, choć może być podawany w kontekście kuchni węgierskiej, jest bardziej skomplikowanym daniem, które nie jest tak powszechnie znane jak zupa gulaszowa. Wybór potraw w kontekście restauracji tematycznych powinien być zgodny z klasycznymi daniami, aby zapewnić autentyczność doświadczenia kulinarnego, co jest kluczowym standardem branżowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, które potrawy są reprezentatywne dla danej kuchni, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić gościom prawdziwe doświadczenie kulinarne.

Pytanie 10

Podaj przykład funkcjonalnego umeblowania balkonu lub tarasu w domu podczas lata?

A. Stoliki, krzesła, hamak, fotele obite materiałem
B. Stoliki, krzesła, hamak, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny
C. Stoliki, krzesła, sofa, fotele obite materiałem
D. Stoliki, krzesła, sofa, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny
Wybór niewłaściwego wyposażenia balkonu, jak 'Stoliki, krzesła, sofa, fotele tapicerowane' czy 'Stoliki, krzesła, hamak, fotele tapicerowane', nie jest najlepszym pomysłem na lato. Meble tapicerowane, chociaż są komfortowe, to na zewnątrz się nie sprawdzają. Materiał często nie wytrzymuje wilgoci i słońca, dlatego szybko się psują. Poza tym, tapicerka wymaga sporo czyszczenia, co jest kłopotliwe, zwłaszcza gdy meble są na zewnątrz. Inna sprawa to brak hamaka w zestawie z fotelami tapicerowanymi – hamak jest super do relaksu, ale z takimi fotelami może to wyglądać niezbyt dobrze. Wybierając meble na balkon, trzeba pamiętać, żeby były z materiałów odpornych na pogodę i łatwe do schowania, jak przyjdzie deszcz. Nieodpowiedni wybór mebli może sporo kosztować w dłuższej perspektywie, co na początku często się lekceważy w planowaniu balkonu.

Pytanie 11

Najdłuższym czasem przechowywania w idealnych warunkach odznaczają się

A. pory i cebula
B. szpinak i selery
C. brokuły i papryka
D. szparagi i pomidory
Pory i cebula są warzywami o długim okresie przechowywania, co czyni je idealnymi do składowania w piwnicach lub chłodniach. W optymalnych warunkach, pory mogą być przechowywane nawet do sześciu miesięcy, a cebula do dziewięciu miesięcy. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na ich trwałość jest niska temperatura, odpowiednia wilgotność oraz przewiewność miejsca składowania. Pory wymagają przechowywania w ciemnym i chłodnym miejscu, aby zapobiec kiełkowaniu. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest umieszczanie ich w siatkach lub skrzynkach, które umożliwiają cyrkulację powietrza. Cebula natomiast, powinna być składowana w suchym miejscu, z dala od ziemniaków, które emitują etylen, co przyspiesza jej psucie. Warto również zwrócić uwagę na klasę jakości warzyw przed ich długoterminowym składowaniem, ponieważ uszkodzone egzemplarze mogą prowadzić do szybszego rozwoju pleśni i psucia się, co negatywnie wpływa na pozostałe, zdrowe warzywa. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami w gospodarstwie domowym lub w handlu detalicznym.

Pytanie 12

Wykorzystując dane zawarte w tabeli oblicz wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku (1 porcja = 200 g fasolki).

Składnik odżywczyBiałkoTłuszczeWęglowodany
Zawartość składników odżywczych
w 100 g fasolki po bretońsku
91118
Współczynnik
energetyczny Atwotera
494

A. 66 kcal
B. 138 kcal
C. 414 kcal
D. 207 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku, należy znać zawartość białka, tłuszczu oraz węglowodanów w 100 g tego produktu. Zgodnie z zasadami obliczeń energetycznych, każdy z tych składników odżywczych ma przypisany współczynnik energetyczny, znany jako współczynniki Atwatera: białko - 4 kcal/g, tłuszcz - 9 kcal/g, węglowodany - 4 kcal/g. Po pierwsze, należy pomnożyć odpowiednie wartości składników odżywczych w 100 g przez ich współczynniki energetyczne, a następnie sumować te wartości. Uzyskaną ilość energii dla 100 g fasolki mnożymy przez 2, aby uzyskać wartość dla 200 g. Na przykład, jeśli fasolka zawiera 20 g białka, 10 g tłuszczu i 30 g węglowodanów w 100 g, to obliczenia byłyby następujące: (20 g x 4 kcal/g) + (10 g x 9 kcal/g) + (30 g x 4 kcal/g) = 80 + 90 + 120 = 290 kcal dla 100 g. Mnożąc przez 2, otrzymujemy 580 kcal dla 200 g. Wartość 414 kcal wskazuje na zastosowanie prawidłowych danych, co jest kluczowe w dietetyce i planowaniu posiłków. Takie obliczenia są istotne dla osób dbających o zdrowie i kontrolujących kaloryczność swojej diety.

Pytanie 13

Pilaw, kebab oraz zupa jogurtowa to typowe dania kuchni

A. włoskiej
B. rosyjskiej
C. tureckiej
D. bułgarskiej
Odpowiedź turecka jest prawidłowa, ponieważ pilaw, kebab i zupa jogurtowa to podstawowe dania, które są integralną częścią kuchni tureckiej. Pilaw to potrawa na bazie ryżu, często przygotowywana z dodatkiem mięsa, warzyw i przypraw, a jej korzenie sięgają daleko w historię regionu. Kebab, znany na całym świecie, jest potrawą z mięsa, które może być grillowane, pieczone lub duszone, co świadczy o jego różnorodności w tureckiej kuchni. Zupa jogurtowa, zwana także cacık, to orzeźwiająca potrawa, która łączy jogurt z ogórkiem i ziołami, co jest typowe dla kuchni tureckiej. Te dania są nie tylko popularne w Turcji, ale również w innych krajach Bliskiego Wschodu, co pokazuje wpływ tureckiej kuchni na kulinaria tego regionu. Warto zauważyć, że podczas przygotowywania potraw kuchni tureckiej kluczowe znaczenie mają techniki kulinarne, takie jak grillowanie, duszenie oraz odpowiednie przyprawianie, co podkreśla bogactwo smaków i aromatów charakterystycznych dla tej tradycji kulinarnej.

Pytanie 14

Zgodnie z opisanym procesem przyrządzenia: "Mięso drobiowe mielone z dodatkami, owiń w skórę, uformuj w mocny rulon i ugotuj" powstaje

A. klops
B. pasztet
C. pieczeń
D. galantynę
Pojęcia takie jak pasztet, klops czy pieczeń różnią się znacząco od galantyny i nie odpowiadają opisanej technice. Pasztet to potrawa, która zazwyczaj jest przygotowywana z mięsa mielonego lub podrobów, jednak nie jest ona formowana w rulon i gotowana w skórze. Pasztet, szczególnie w kuchni francuskiej, często piecze się w foremkach i serwuje na ciepło lub zimno, a jego konsystencja jest bardziej jednolita, co odróżnia go od galantyny. Klops natomiast to potrawa powstała z mięsa mielonego formowanego w kształt bochenka, najczęściej pieczona w piekarniku. Klops ma bardziej luźną strukturę i zazwyczaj nie jest gotowany, co również wyklucza go z opisanego procesu przygotowania. Pieczeń to potrawa powstała z kawałków mięsa, które są pieczone w całości, co całkowicie różni się od formowania w rulon. Pieczeń jest zazwyczaj serwowana na ciepło i nie podlega procesowi zwijania w skórę jak w przypadku galantyny. Błędem myślowym w tym kontekście jest utożsamianie różnych technik kulinarnych, które prowadzą do mylnego wnioskowania o sposobie przygotowania dania. Każda z tych potraw ma swoje specyficzne wymagania i metody, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między nimi przed podjęciem decyzji o ich przygotowaniu.

Pytanie 15

Wymień części półtuszy wołowej.

A. Rozbratel i nerkówka
B. Comber i karkówka
C. Antrykot i szponder
D. Rostbef i pachwina
Wybór kawałków mięsa z półtuszy wołowej to nie taka prosta sprawa, bo trzeba znać anatomie bydła i różne części mięsa. Comber i karkówka są popularne, ale nie są częścią półtuszy wołowej. Comber, często mylony z wołowiną, tak naprawdę dotyczy wieprzowiny, a karkówka to część karku od świń. Dlatego wybierając te mięsa jako elementy półtuszy wołowej, można się mylić. Rostbef, to już inna historia, bo on faktycznie jest wołowy, chociaż nie jest w półtuszy, lecz wyżej, bliżej kręgosłupa. Pachwina też jest mięsem, ale podobnie jak rostbef, nie zalicza się do półtuszy wołowej. Rozbratel i nerkówka to kolejne błędne odpowiedzi, bo rozbratel jest z tylnej części bydła, a nerkówka to część narządów wewnętrznych. Z mojego doświadczenia, żeby poprawnie rozpoznawać kawałki wołowiny, warto zainteresować się klasyfikacjami mięsa i standardami jakości, by uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 16

Resztki talerzowe powinny być składowane

A. w kuchni zimnej
B. w przedmagazynie
C. w magazynie odpadów
D. w rozdzielni kelnerskiej
Gromadzenie resztek talerzowych w kuchni zimnej, przedmagazynie czy rozdzielni kelnerskiej jest niewłaściwe z wielu powodów. Kuchnia zimna jest miejscem, w którym przechowuje się świeże produkty spożywcze, a umieszczanie tam odpadów może prowadzić do zanieczyszczenia i przyspieszenia zepsucia przechowywanych produktów. Przedmagazyn natomiast służy do składowania surowców przed ich przetworzeniem, a umieszczanie resztek talerzowych w takim miejscu może powodować problemy z higieną oraz przyciągać insekty i gryzonie. Rozdzielnia kelnerska, będąca strefą, w której kelnerzy przygotowują zamówienia, również nie jest przeznaczona do gromadzenia odpadów. Utrzymywanie czystości i organizacji w takich obszarach jest kluczowe dla zapewnienia wydajności pracy oraz zadowolenia klientów. Wszędzie tam, gdzie przechowywane są jedzenie i napoje, powinny obowiązywać rygorystyczne zasady sanitarno-epidemiologiczne, a gromadzenie odpadów w tych lokalizacjach narusza te zasady. Właściwe składowanie resztek talerzowych w magazynie odpadów jest nie tylko zgodne z przepisami, ale również wpływa na ogólną efektywność operacyjną oraz wizerunek lokalu gastronomicznego.

Pytanie 17

Jaką metodę obróbki cieplnej wykorzystuje się do przygotowania pyz ziemniaczanych?

A. Gotowanie na parze
B. Smażenie w głębokim tłuszczu
C. Smażenie bez użycia tłuszczu
D. Gotowanie w wodzie
Smażenie zanurzeniowe, gotowanie na parze oraz smażenie beztłuszczowe to techniki, które nie są odpowiednie do przygotowywania pyz ziemniaczanych. Smażenie zanurzeniowe polega na umieszczaniu potraw w gorącym tłuszczu, co skutkuje uzyskaniem chrupiącej tekstury, ale tego rodzaju obróbka nie prowadzi do jednolitej konsystencji, jakiej wymaga masa do pyz. W tym przypadku, zastosowanie tłuszczu może zmienić smak i konsystencję, co jest niepożądane. Gotowanie na parze, choć zdrowa technika, nie zapewnia wystarczającej wilgotności ani odpowiedniej tekstury, która jest kluczowa dla pyz. Ta metoda jest idealna do warzyw, ale w przypadku ziemniaków, może prowadzić do niedostatecznego rozgotowania. Smażenie beztłuszczowe wykorzystuje niską ilość tłuszczu, co może w rezultacie nie dostarczać pożądanej konsystencji. Zrozumienie tych technik jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania potraw. Typowe błędy w myśleniu polegają na nieodróżnianiu technik kulinarnych, co może prowadzić do nieodpowiedniego wyboru metody obróbki. Dobór właściwej techniki do konkretnego dania jest fundamentalny w gastronomii i wpływa na smak oraz jakość potrawy.

Pytanie 18

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. białka
B. skrobi
C. błonnika
D. tłuszczu
Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, który stanowi kluczowy składnik diety człowieka. Tłuszcze, jako makroskładniki, dostarczają aż 9 kcal na gram, co czyni je najbogatszym źródłem energii w porównaniu do białek i węglowodanów, które dostarczają odpowiednio 4 kcal na gram. Orzechy, takie jak orzechy włoskie, migdały czy nerkowce, zawierają około 50-75% tłuszczu, w tym zdrowe kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6. Te składniki odżywcze są nie tylko istotne dla produkcji energii, ale również pełnią kluczową rolę w zdrowiu serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. W praktyce, włączenie orzechów do codziennej diety, na przykład jako przekąska, dodatek do sałatek czy składnik smoothie, może przyczynić się do zbilansowanej diety. Warto także zauważyć, że orzechy są bogate w przeciwutleniacze, witaminy i minerały, co czyni je cennym uzupełnieniem diety.

Pytanie 19

Do technologicznych tras czystych zalicza się

A. trasę surowców
B. trasę odpadów i opakowań
C. trasę gotowych potraw
D. trasę personelu
Droga gotowych potraw jest kluczowym elementem technologii czystych, ponieważ obejmuje procesy produkcji, transportu i serwowania posiłków, które nie generują odpadów ani nie zanieczyszczają środowiska. Ten typ drogi technologicznej koncentruje się na użyciu składników o wysokiej jakości oraz efektywnych metodach przetwarzania, które minimalizują straty. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych surowców w produkcji gotowych dań, co nie tylko zmniejsza emisję CO2 związana z transportem, ale również wspiera lokalną gospodarkę. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz standardami żywnościowymi, takie podejście sprzyja zarówno zdrowiu konsumentów, jak i ochronie środowiska. W praktyce, branże gastronomiczne mogą implementować te zasady, stosując efektywne techniki zarządzania łańcuchem dostaw oraz innowacyjne metody konserwacji, co prowadzi do produkcji potraw o mniejszym wpływie na planetę.

Pytanie 20

Pomieszczenie do mycia naczyń w lokalu gastronomicznym powinno być zlokalizowane w części

A. produkcyjnej
B. magazynowej
C. socjalnej
D. ekspedycyjnej
Umieszczanie zmywalni naczyń w innych częściach zakładu gastronomicznego, takich jak magazynowa, ekspedycyjna czy socjalna, prowadzi do wielu problemów w organizacji pracy oraz może stwarzać zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Strefa magazynowa jest przeznaczona do przechowywania surowców i gotowych produktów, a obecność zmywalni w tym obszarze mogłaby zakłócać procesy logistyczne oraz zwiększać ryzyko kontaminacji. Ponadto, w magazynie nie ma odpowiednich warunków dla procesu mycia naczyń, takich jak odpowiednia wentylacja czy dostęp do bieżącej wody. Z kolei zlokalizowanie zmywalni w strefie ekspedycyjnej, gdzie naczynia są już gotowe do podania, może prowadzić do opóźnień w serwowaniu posiłków, co negatywnie wpłynie na doświadczenia klientów oraz wydajność zespołu kuchennego. Umieszczenie zmywalni w części socjalnej, która jest przeznaczona dla pracowników, naruszałoby zasady higieny i mogłoby prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji związanych z utrzymywaniem porządku oraz bezpieczeństwa. Błędem jest także myślenie, że zmywalnia może być umiejscowiona w dowolnym miejscu bez uwzględnienia przepływu operacyjnego i higienicznych zasad pracy w kuchni. Optymalizacja procesu mycia naczyń jest kluczowym elementem w zarządzaniu operacjami gastronomicznymi, a nieodpowiednia lokalizacja zmywalni może znacząco wpłynąć na całościową efektywność zakładu.

Pytanie 21

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Endywia oraz cieciorka
B. Karczoch oraz ogórek
C. Bakłażan i patison
D. Jarmuż oraz brukselka
Endywia i cieciorka nie są klasyfikowane jako owoce. Endywia to liściasta roślina, która jest używana głównie w sałatkach i nie spełnia wymogów botaniki do klasyfikacji jako owoc. Cieciorka, z kolei, to roślina strączkowa, a jej nasiona, chociaż odżywcze, są częścią rośliny, ale nie mają struktury owocu. Karczoch to kwiatostan rośliny, który również nie mieści się w definicji owoców, a ogórek, choć często traktowany jako warzywo w kuchni, jest w rzeczywistości owocem, co może prowadzić do nieporozumień. Jarmuż i brukselka to warzywa liściaste oraz pąki, które również nie są zaliczane do owoców. Pojęcia owoców i warzyw różnią się w zależności od kontekstu kulinarnego i botanicznego, co bywa mylące. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie warzyw z owocami tylko na podstawie ich zastosowania w kuchni, co prowadzi do nieprecyzyjnych klasyfikacji. Warto zatem poznać botaniczne definicje, aby lepiej zrozumieć, jakie rośliny kwalifikują się do danej kategorii i dlaczego to ma znaczenie w kontekście zdrowego odżywiania oraz przygotowywania posiłków.

Pytanie 22

Mięso powinno być badane pod kątem obecności włośni

A. z baraniny
B. z wieprzowiny
C. z drobiu
D. z wołowiny
Analizując inne dostępne opcje, warto zauważyć, że odpowiedzi dotyczące mięsa drobiowego, wołowego czy baraniego nie są związane z włośniami. Mięso drobiowe, mimo że również wymaga odpowiednich badań sanitarno-epidemiologicznych, nie stanowi źródła zakażeń włośniami. Również mięso wołowe nie jest typowym nośnikiem tego pasożyta, a w przypadku mięsa baraniego ryzyko występowania włośni jest znacznie mniejsze. Właściwe zrozumienie źródeł infekcji i ich powiązań z różnymi rodzajami mięsa jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Często pojawiającym się błędem jest założenie, że wszystkie rodzaje mięsa mogą mieć identyczne zagrożenia zdrowotne. W rzeczywistości jednak różne gatunki zwierząt mogą być nosicielami różnych pasożytów, co wymaga od producentów i konsumentów świadomego podejścia do wyboru produktów mięsnych. Właściwe przygotowanie, obróbka termiczna oraz badania sanitarno-epidemiologiczne są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia konsumentów.

Pytanie 23

Jak można zniszczyć bakterie Salmonelli znajdujące się wewnątrz jaja?

A. wyparzanie wrzącą wodą
B. naświetlanie promieniowaniem UV
C. zanurzenie w roztworze dezynfekcyjnym
D. gotowanie w wodzie
Naświetlanie UV to niby fajna metoda dezynfekcji, ale w przypadku jajek nie zadziała tak, jak powinno. Promieniowanie UV działa głównie na powierzchni, więc nie dotrze do wnętrza skorupki. Do tego, skuteczność UV zależy od różnych rzeczy, jak czas naświetlania, co przy jajkach nie gwarantuje, że wszystko będzie czyste w środku. Podobnie jest z wyparzaniem gorącą wodą – woda nie wniknie do środka jaja w wystarczająco wysokiej temperaturze przez odpowiedni czas, a to jest kluczowe, żeby zabić bakterie. Zanurzenie w płynie dezynfekcyjnym też nie pomoże, bo zabiłoby tylko bakterie na powierzchni. To wszystko pokazuje, że nieprawidłowe metody eliminacji Salmonelli mogą narazić nas na ryzyko, dlatego lepiej stosować sprawdzone metody, takie jak gotowanie. Niewłaściwe techniki mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 24

Do przygotowywania potraw w wyższej temperaturze powinno się używać

A. mikrofale
B. kotły do gotowania
C. naczynia akutermiczne
D. naczynia ciśnieniowe
Garnki ciśnieniowe to urządzenia, które pozwalają na gotowanie w podwyższonej temperaturze dzięki zastosowaniu szczelnego zamknięcia, które zwiększa ciśnienie wewnątrz naczynia. Wysokie ciśnienie powoduje, że temperatura wrzenia wody podnosi się powyżej 100°C, co przyspiesza proces gotowania i pozwala na szybsze przygotowanie potraw. Przykładowo, potrawy takie jak gulasz czy zupa mogą być gotowane w znacznie krótszym czasie niż w tradycyjnych garnkach. Stosowanie garnków ciśnieniowych jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, zwłaszcza w gastronomii, gdzie czas i efektywność są kluczowe. Dodatkowo, gotowanie pod ciśnieniem zachowuje więcej wartości odżywczych w produktach, co jest istotne z punktu widzenia zdrowego odżywiania. Warto również zauważyć, że odpowiednie użytkowanie garnków ciśnieniowych wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa, takich jak regularne sprawdzanie uszczelek oraz ciśnieniomierza, co zapewnia ich długotrwałe i bezpieczne użytkowanie.

Pytanie 25

Jaką ilość groszku ptysiowego należy przygotować, aby wystarczyło na 150 porcji zupy, jeśli do jednej porcji wykorzystuje się 15 g?

A. 225 g
B. 1500 g
C. 750 g
D. 2250 g
Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń matematycznych związanych z kulinariami. Na przykład, odpowiedzi takie jak 750 g mogą sugerować, że ktoś pomylił liczbę porcji z jednostką miary, co prowadzi do znaczącego niedoszacowania potrzebnej ilości groszku. Podobnie, 225 g i 1500 g nie są wystarczające do pokrycia potrzeb 150 porcji, co pokazuje braki w umiejętnościach obliczeniowych lub niewłaściwe uwzględnienie proporcji. W profesjonalnej kuchni niezwykle istotne jest dokładne obliczanie ilości składników, a pomyłki, wynikające z błędnych kalkulacji, mogą prowadzić do niewłaściwego przygotowania potraw, co z kolei wpływa na reputację lokalu. W gastronomii, gdzie każdy gram składnika ma znaczenie, kluczowe jest umiejętne stosowanie zasad matematycznych oraz ścisłe przestrzeganie przepisów, aby zapewnić wysoką jakość serwowanych dań. W praktyce, zastosowanie precyzyjnych obliczeń pozwala nie tylko na oszczędności, ale również na zadowolenie klientów, którzy oczekują standardów kulinarnych na najwyższym poziomie.

Pytanie 26

Aby wzbogacić wartość witaminową posiłku, który składa się z zupy ogórkowej, jaja sadzonego, ziemniaków gotowanych oraz deseru z świeżych truskawek, jaki dodatek witaminowy powinno się podać?

A. surówkę z marchwi
B. surówkę z selera
C. pieczarki z patelni
D. szparagi z wody
Surówka z marchwi jest idealnym dodatkiem do obiadu, ponieważ jest bogata w witaminy, zwłaszcza witaminę A oraz witaminy z grupy B. Marchew dostarcza również błonnika, który wspiera procesy trawienne. W kontekście diety zrównoważonej, marchew jako źródło beta-karotenu, który jest przekształcany w organizmie do witaminy A, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia wzroku oraz wspieraniu funkcji odpornościowych. Warto zauważyć, że witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, jak A, są lepiej przyswajane przez organizm w obecności tłuszczów. Dlatego podając surówkę z marchwi z dodatkiem oliwy z oliwek, można zwiększyć przyswajalność tych składników. Ponadto, surówka z marchwi jest łatwa do przygotowania i można ją podać na wiele sposobów – na surowo, startą, z dodatkiem cytryny, co dodatkowo wzbogaca obiad o witaminę C. Takie praktyki są zgodne z zasadami zdrowego odżywiania, które zalecają urozmaicanie posiłków i wprowadzanie świeżych warzyw."

Pytanie 27

Jakie środki ochrony osobistej powinien używać pracownik pracujący w zmywalni naczyń?

A. Fartuch bawełniany, obuwie tekstylne, rękawice bawełniane
B. Fartuch gumowy, buty gumowe, rękawice gumowe
C. Fartuch bawełniany, obuwie tekstylne, rękawice gumowe
D. Fartuch gumowy, obuwie gumowe, rękawice bawełniane
Poprawna odpowiedź, czyli fartuch gumowy, buty gumowe oraz rękawice gumowe, stanowi kluczowy zestaw środków ochrony indywidualnej dla pracowników zatrudnionych w zmywalni naczyń. Praca w zmywalni wiąże się z częstym kontaktem z wodą oraz detergentami, co może prowadzić do narażenia na działanie substancji chemicznych oraz wilgości, które mogą wpływać na skórę i zdrowie pracowników. Fartuch gumowy skutecznie zabezpiecza odzież oraz skórę przed przypadkowymi zachlapaniami i kontaktami z chemikaliami, które mogą być stosowane w procesie mycia naczyń. Buty gumowe zapewniają ochronę przed poślizgnięciem na mokrej podłodze oraz chronią stopy przed ewentualnymi urazami mechanicznymi. Rękawice gumowe natomiast zabezpieczają dłonie przed drażniącym działaniem detergentów oraz zapewniają dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stosowanie tego rodzaju środków ochrony indywidualnej jest zgodne z wytycznymi BHP oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniej ochrony pracowników w środowisku narażonym na niebezpieczeństwa związane z wilgocią i substancjami chemicznymi.

Pytanie 28

Solanina jest wynikiem niewłaściwego składowania

A. orzechów
B. jaj
C. ziemniaków
D. mleka
Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnym założeniu, że inne produkty spożywcze, takie jak mleko, orzechy czy jajka, mogą być źródłem solaniny. W rzeczywistości solanina jest związkiem chemicznym charakterystycznym dla roślin psiankowatych, szczególnie ziemniaków, a więc jej obecność w tych produktach nie jest możliwa. Mleko, będące produktem zwierzęcym, nie zawiera solaniny, ponieważ nie pochodzi z roślin, które ją produkują. Orzechy i jaja również nie mają związku z solaniną, ponieważ ani orzechy, ani jaja nie są produktami roślin z rodziny psiankowatych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich toksycznych substancji z szerokim zakresem produktów spożywczych bez zrozumienia ich źródła i mechanizmów powstawania. Wiedza na temat specyficznych związków chemicznych, jakie mogą występować w żywności, jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów. Rekomendowane jest również, aby osoby zajmujące się produkcją oraz handlem żywnością były dobrze poinformowane o charakterystyce produktów, które oferują, aby uniknąć dezinformacji i potencjalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego.

Pytanie 29

Rokfor klasyfikowany jest jako ser

A. twardy podpuszczkowy
B. kwasowy
C. miękki pleśniowy
D. solankowy
Rokfor, mimo że często mylony z innymi rodzajami serów, należy do grupy serów miękkich pleśniowych, a nie kwasowych, solankowych czy twardych podpuszczkowych. Sery kwasowe to te, które powstają głównie w wyniku fermentacji mleka z dodatkiem bakterii kwasu mlekowego, co prowadzi do ich kwaśnego smaku, natomiast rokfor ma wyraźny, intensywny smak z nutą pleśni, wynikającą z użycia specjalnych kultur. Z kolei sery solankowe, jak feta, są solone w procesie produkcji, co nadaje im specyficzny aromat i teksturę, co również nie ma miejsca w przypadku rokforu. Jeśli chodzi o sery twarde podpuszczkowe, takie jak parmezan, to są one produkowane z użyciem podpuszczki, co powoduje inny proces dojrzewania oraz teksturę, która jest znacznie różna od miękkich serów pleśniowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków to mylenie klasyfikacji serów na podstawie ich smaku, konsystencji czy sposobu podawania. W rzeczywistości, klasyfikacja serów polega na ich składzie, procesie produkcji oraz stosowanych kulturach, co stanowi fundamentalną wiedzę dla każdego, kto zajmuje się serowarstwem lub gastronomią.

Pytanie 30

Jakiego składnika spulchniającego powinno się użyć do przygotowania sufletów?

A. Pianę z białek
B. Proszek do pieczenia
C. Sodę oczyszczoną
D. Utarte żółtka
Piana z białek jest kluczowym składnikiem wykorzystywanym do przygotowania sufletów, ponieważ nadaje im lekkość i puszystość. Kiedy białka są ubijane na sztywną pianę, powstają pęcherzyki powietrza, które w trakcie pieczenia rozprężają się, co sprawia, że suflet rośnie. Użycie piany z białek jest standardową techniką w piekarnictwie, szczególnie w przypadku dań wymagających delikatnej struktury. Dobrym przykładem jest suflet czekoladowy, gdzie połączenie ubitych białek z masą czekoladową pozwala uzyskać niezwykle lekką i aromatyczną konsystencję. Ważne jest, aby białka były ubijane w odpowiedniej temperaturze oraz w czystych naczyniach, ponieważ jakiekolwiek zanieczyszczenia mogą uniemożliwić osiągnięcie odpowiedniej objętości. Ponadto, w branży gastronomicznej, zaleca się stosowanie świeżych jaj, ponieważ ich jakość ma bezpośredni wpływ na stabilność piany. Dlatego piana z białek jest niezastąpiona w procesie tworzenia sufletów, będąc elementem, który determinuje ich końcowy efekt.

Pytanie 31

Aby zapobiec powstawaniu zielonej obwódki wokół żółtka jaja gotowanego na twardo, należy je gotować

A. przestrzegając czasu gotowania i szybko schłodzić
B. najpierw zanurzając je w zimnej wodzie
C. umieszczając je w wrzącej wodzie i zostawiając do ostygnięcia
D. z dodatkiem soli
Odpowiedzi sugerujące dodatek soli do wody przy gotowaniu jaj są poparte powszechnym przekonaniem, że sól może zapobiec pękaniu skorupek lub ułatwić ich obieranie. Jednakże nie wpływa to na zjawisko zielonej otoczki wokół żółtka. Poza tym, umieszczanie jaj w zimnej wodzie przed gotowaniem, mimo że może pomóc w równomiernym podgrzewaniu, również nie ma wpływu na eliminację zielonego pierścienia. W rzeczywistości, kluczowym czynnikiem jest czas gotowania, a nie temperatura początkowa wody. Wkładanie jaj do wrzącej wody i późniejsze ich pozostawienie do ostygnięcia jest też błędnym podejściem, ponieważ nie kontroluje się tutaj czasu gotowania. Jaja, które są gotowane zbyt długo, niezależnie od metody, będą miały tendencję do tworzenia się zielonej otoczki, co jest rezultatem niepożądanej reakcji chemicznej, jak już wcześniej wspomniano. Zatem, zamiast skupiać się na niepoprawnych metodach, warto przestrzegać sprawdzonych teorii dotyczących czasu gotowania oraz jego schładzania, co będzie skuteczne w praktyce i przyniesie oczekiwane rezultaty.

Pytanie 32

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 1,51
B. 1,01
C. 2,01
D. 2,51
Odpowiedź 1,51 jest poprawna, ponieważ standardowe proporcje do gotowania kaszy gryczanej na sypko wynoszą 1 część kaszy do 1,5 części wody. W przypadku ugotowania 1 kg kaszy gryczanej, odpowiednia ilość wody wynosi zatem 1,5 litra. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi zasadami kulinarnymi, które zapewniają odpowiednią konsystencję i smak gotowanego produktu. Woda odgrywa kluczową rolę w procesie gotowania, ponieważ pomaga w rehydratacji kaszy, co wpływa na jej teksturę i smak. W praktyce warto pamiętać, że różne rodzaje kaszy mogą wymagać nieco innych proporcji wody, dlatego zawsze warto sprawdzić etykietę lub zalecenia producenta. Użycie właściwych proporcji wody do kaszy zapewnia optymalny rezultat, a także pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak przypalenie lub niedogotowanie. Ugotowana kasza gryczana o odpowiednich proporcjach ma delikatną strukturę, a jej smak jest w pełni wydobyty.

Pytanie 33

Jeśli wartość surowców niezbędnych do przygotowania 150 obiadów wynosi 1500 zł, a narzut to 50 %, to jaka jest cena gastronomiczna netto jednego obiadu?

A. 15 zł
B. 100 zł
C. 10 zł
D. 150 zł
Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednego zestawu obiadowego, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców na jeden zestaw. Skoro koszt surowców na 150 zestawów wynosi 1500 zł, to koszt surowców na jeden zestaw wynosi 1500 zł / 150 = 10 zł. Następnie, uwzględniając marżę na poziomie 50%, musimy obliczyć cenę gastronomiczną netto, która wynosi: Koszt surowców + Marża = 10 zł + (50% z 10 zł). Marża wynosi 5 zł, więc cena gastronomiczna netto jednego zestawu to 10 zł + 5 zł = 15 zł. W branży gastronomicznej, umiejętność właściwego ustalania ceny to kluczowy aspekt zarządzania, ponieważ pozwala na pokrycie kosztów oraz osiągnięcie zysku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ustalanie cen w restauracji, gdzie każdy zestaw musi być wyceniony tak, aby uwzględniał wszystkie koszty i marże, co w efekcie przyczynia się do długoterminowej rentowności lokalu.

Pytanie 34

Przed smażeniem sznycla ministerskiego należy

A. panierować w bułce tartej i serze
B. zanurzyć w cieście
C. panierować w bułce tartej i grzankach
D. posypać mąką pszenną
Panierowanie sznycla ministerskiego w bułce tartej i grzankach to naprawdę fajny pomysł. Dzięki temu danie zyskuje złocistą, chrupiącą skórkę, która nie tylko dobrze wygląda, ale też świetnie smakuje. Ta panierka działa jak bariera, która nie pozwala wilgoci uciec z mięsa podczas smażenia. Dzięki temu sznycel jest soczysty w środku! Grzanki dodają jeszcze więcej smaku i chrupkości, co na pewno podnosi całą jakość potrawy. Choć jest wiele sposobów na panierowanie, ta metoda sprawdza się zwłaszcza, gdy smażymy mięso na głębokim oleju. Fajnie jest też lekko rozbić sznycle przed panierowaniem, żeby wszystkie kawałki były równe i smażyły się równomiernie. Pamiętaj, żeby olej był dobrze nagrzany - wtedy panierka wyjdzie chrupiąca, a samo mięso będzie odpowiednio wypieczone.

Pytanie 35

Co należy zrobić w przypadku udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność?

A. ustawić ciało w taki sposób, aby głowa znalazła się poniżej serca
B. położyć głowę na poduszce
C. podawać poszkodowanemu chłodny napój
D. przeprowadzić sztuczne oddychanie
Podawanie poszkodowanemu zimnego napoju nie jest zalecane, gdyż może to spowodować dodatkowe problemy, takie jak skurcz żołądka czy wymioty, co w sytuacji omdlenia jest niebezpieczne. Starannie dobrane podejście do pierwszej pomocy powinno opierać się na zrozumieniu mechanizmów omdlenia, które zazwyczaj wynikają z nagłego spadku ciśnienia krwi. Ułożenie głowy na poduszce również nie przynosi korzyści, ponieważ może utrudnić powrót krwi do mózgu. Taka pozycja może dodatkowo pogłębić objawy omdlenia. Wykonywanie sztucznego oddychania przy nieprzytomnym pacjencie, który nie wykazuje oznak zatrzymania krążenia, jest także niewłaściwe. Sztuczne oddychanie powinno być stosowane wyłącznie w przypadku braku oddechu i zatrzymania akcji serca. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków to niedostateczne rozumienie objawów omdlenia oraz brak znajomości podstawowych zasad pierwszej pomocy. W kontekście pierwszej pomocy kluczowe jest stosowanie podejścia opartego na wiedzy i aktualnych standardach, co zwiększa szansę na skuteczną pomoc poszkodowanemu.

Pytanie 36

Zupy serwuje się w talerzach głębokich

A. podprawiane z makaronem
B. kremy z groszkiem ptysiowym
C. czyste z pasztecikami
D. specjalne: rakową, żółwiową
Odpowiedź 'podprawiane z makaronem' jest poprawna, ponieważ głębokie talerze są najczęściej używane do podawania zup, które mają nieco gęstszą konsystencję i zawierają różnorodne składniki, takie jak makaron. Zupy podprawiane z makaronem, np. zupa pomidorowa z makaronem lub rosół z kluskami, doskonale komponują się z głębokimi naczyniami, umożliwiając łatwe nabieranie zarówno płynnej części, jak i stałych dodatków. W profesjonalnych kuchniach, stosowanie odpowiednich naczyń do serwowania potraw jest kluczowe dla estetyki oraz funkcjonalności podania. Głębokie talerze przyczyniają się do lepszego utrzymywania temperatury zupy, co jest istotne dla doświadczeń kulinarnych gości. Warto również wspomnieć, że w gastronomii dużą wagę przykłada się do standardów, które sugerują oryginalne i tradycyjne podanie zup w talerzach głębokich, co podkreśla ich charakter i bogactwo smakowe.

Pytanie 37

Aby przygotować farsz do kołdunów, należy wykorzystać mięso

A. wieprzowe
B. drobiowe
C. cielęce
D. wołowe
Zastosowanie wieprzowego mięsa do farszu kołdunów jest nieodpowiednie, ponieważ wieprzowina ma inny profil smakowy i właściwości, które mogą wpłynąć na ostateczną jakość potrawy. Wieprzowina, choć może być soczysta, często zawiera więcej tłuszczu, co sprawia, że farsz może być zbyt ciężki i tłusty. W kontekście tradycyjnych receptur kołdunów, użycie wieprzowiny nie jest zgodne z zaleceniami kulinarnymi, które preferują bardziej neutralne i delikatne smaki, jakie daje wołowina. Z kolei cielęcina, będąca mięsem młodych zwierząt, może być zbyt delikatna i mało wyrazista w smaku. Farsz z cielęciny może nie spełniać oczekiwań związanych z intensywnością smaku, jakie typowe są dla tradycyjnych kołdunów. W przypadku drobiowego mięsa, choć jest to mięso chude, jego smak i tekstura znacznie różnią się od wołowiny, co prowadzi do utraty charakterystycznego smaku potrawy. Użycie drobiu może wprowadzić także niepożądane zmiany w konsystencji farszu, przez co danie może być mniej apetyczne. Wnioskując, wybór odpowiedniego mięsa do farszu jest kluczowy dla zachowania autentyczności i jakości potrawy, a błędne decyzje dotyczące składników mogą prowadzić do rozczarowania w smaku i tekście końcowego dania.

Pytanie 38

Jaką metodę należy zastosować do starannego wymieszania składników masy mięsnej mielonej?

A. Filetowanie
B. Deglasowanie
C. Flambirowanie
D. Tablerowanie
Tablerowanie to technika kulinarna, która polega na dokładnym mieszaniu składników mięsnej masy mielonej poprzez ich intensywne ugniatanie i formowanie. Dzięki tej metodzie dochodzi do równomiernego połączenia wszystkich składników, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji oraz smaku potrawy. W praktyce, tablerowanie można zastosować podczas przygotowywania klopsików, burgerów czy pasztetów, gdzie istotne jest, aby mięso i dodatki, takie jak przyprawy, cebula czy zioła, były równomiernie rozprowadzone. Ponadto, tablerowanie sprzyja lepszemu związaniu składników, co wpływa na ostateczną teksturę i trwałość potrawy. W branży kulinarnej standardy jakości wymagają, aby nie tylko smak potrawy był doskonały, ale także ich wygląd i konsystencja. Dlatego umiejętność właściwego tablerowania, w połączeniu z innymi technikami, stanowi fundament dobrej praktyki kulinarnej.

Pytanie 39

Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym stanowią danie kuchni

A. francuskiej
B. węgierskiej
C. czeskiej
D. włoskiej
Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym to tradycyjna potrawa kuchni czeskiej, znana również w innych krajach Europy Środkowej. W Czechach knedle pełnią istotną rolę jako dodatek do wielu dań głównych, a także jako samodzielne danie. Przykładowo, knedle śliwkowe są często podawane z cukrem i cynamonem, co czyni je popularnym deserem. Warto zauważyć, że knedle czeskie różnią się od ich niemieckich czy polskich odpowiedników zarówno pod względem tekstury, jak i sposobu podawania. Dobre praktyki kulinarne w przygotowaniu knedli opierają się na jakości składników, np. świeżych ziemniaków czy lokalnych owoców, co przekłada się na bogactwo smaku. To tradycyjne danie europejskie można spotkać w różnych wariantach, ale ich czeska interpretacja pozostaje wyjątkowa, z wyraźnie zaznaczonym wpływem lokalnych tradycji kulinarnych oraz dostępnych składników. Znajomość takich potraw jest istotna dla osób interesujących się kulturą kulinarną regionu, a także dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu autentyczne, regionalne dania.

Pytanie 40

W restauracji butelka wina o objętości 0,75 l kosztuje 60,00 zł. Oblicz cenę lampki wina o objętości 100 ml.

A. 6zł
B. 9 zł
C. 7 zł
D. 8 zł
Aby obliczyć cenę lampki wina o pojemności 100 ml, musimy najpierw ustalić, ile kosztuje 1 litr wina. Butelka wina o pojemności 0,75 l kosztuje 60,00 zł, co oznacza, że 1 litr (czyli 1000 ml) kosztuje 60,00 zł / 0,75 = 80,00 zł. Następnie, aby obliczyć cenę 100 ml, dzielimy cenę 1 litra przez 10, ponieważ 100 ml to jedna dziesiąta litra. 80,00 zł / 10 = 8,00 zł. To podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w sektorze gastronomicznym, gdzie ceny jednostkowe są często obliczane na podstawie objętości. Taki sposób kalkulacji jest nie tylko praktyczny, ale również przejrzysty dla klientów, co sprzyja uczciwości cenowej i zrozumieniu struktury kosztów w menu restauracyjnym.