Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 22:28
Data zakończenia: 21 maja 2025 22:36

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby regulować naprężenie górnej nici w maszynie stębnowej, należy przewlec nić z szpuli przez otwory prowadników umieszczonych w korpusie maszyny, a następnie odpowiednio przeprowadzić

A. przez otwór podciągacza nici

B. przez prowadnik na igielnicy

C. przez prowadnik na płycie czołowej

D. pomiędzy talerzykami naprężacza

Przeprowadzenie nici przez prowadnik na płycie czołowej, otwór podciągacza nici czy prowadnik na igielnicy, choć istotne w kontekście ogólnego wprowadzenia nici do maszyny, nie reguluje naprężenia nici w sposób, który jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości szycia. Prowadnik na płycie czołowej ma za zadanie jedynie kierować nicią w stronę igły, ale nie wpływa na jej naprężenie. Podobnie, otwór podciągacza nici ma na celu jedynie umożliwienie poprowadzenia nici do mechanizmu, a nie regulację jej naprężenia. Z kolei prowadnik na igielnicy służy przede wszystkim do prawidłowego wprowadzenia nici do igły, co jest ważne, ale również nie ma wpływu na jej napięcie. Wykonywanie operacji z nieprawidłowym ustawieniem naprężenia może prowadzić do wad szycia, takich jak zacięcia czy pęknięcia nici. Warto zauważyć, że niedostateczna znajomość tych elementów oraz ich roli w procesie szycia może prowadzić do frustracji i nieefektywnej pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie talerzyki naprężacza są odpowiedzialne za kontrolę napięcia nici, co bezpośrednio przekłada się na jakość finalnego produktu.

Pytanie 2

Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest

A. nieodpowiedni dobór nici

B. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza

C. uszkodzone ostrze igły

D. niewłaściwe ustawienie chwytacza

Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.

Pytanie 3

Zastosowanie apretury przeciwgniotliwej dotyczy tkaniny

A. poliestrowej

B. jedwabnej

C. wiskozowej

D. wełnianej

Wykończenie apreturą przeciwgniotliwą nie jest właściwe dla tkanin wełnianych, poliestrowych ani jedwabnych. W przypadku tkanin wełnianych, natura materiału sprawia, że posiada on naturalne właściwości sprężystości i zdolności do regeneracji kształtu. Wełna jest materiałem, który w większości przypadków dobrze adaptuje się do różnych warunków i nie wymaga dodatkowych zabiegów przeciwgniotliwych. Zastosowanie apretury w tej tkaninie mogłoby prowadzić do utraty jej unikalnych właściwości oraz obniżenia przepuszczalności powietrza. Tkaniny poliestrowe, z kolei, charakteryzują się wysoką odpornością na gniecenie i nie wymagają dodatkowych apretur, a ich możliwości obróbcze są dostosowane do łatwego użytkowania. Co więcej, wykończenie poliestrowych tkanin może być szkodliwe, ponieważ może prowadzić do zmniejszenia ich elastyczności i funkcji, takich jak odprowadzanie wilgoci. Jedwab również nie jest odpowiednią tkaniną do stosowania apretury przeciwgniotliwej, ponieważ ten luksusowy materiał zyskuje na kontroli gniecenia dzięki naturalnym właściwościom splotu. W przypadku jedwabiu, stosowanie dodatkowych substancji chemicznych może doprowadzić do pogorszenia delikatności tkaniny oraz jej łatwości w uszkodzeniach. Dlatego wybór odpowiedniej tkaniny do apretury przeciwgniotliwej powinien opierać się na zrozumieniu właściwości materiałów oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 4

Jakiej operacji technologicznej nie można przeprowadzić na specjalistycznej maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka?

A. Mocowania kieszeni nakładanej

B. Wykończenia krawędzi wyrobu

C. Przytwierdzenia aplikacji do elementu odzieżowego

D. Przyszycia zamka błyskawicznego

Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej wyposażonej w mechanizm zygzaka jest operacją, która nie może być skutecznie wykonana z powodu specyfiki tego mechanizmu. Mechanizm zygzaka jest przystosowany głównie do wykonywania prostych, powtarzalnych szwów, takich jak naszywanie aplikacji, wykańczanie brzegów czy zamocowanie kieszeni. Przyszycie zamka błyskawicznego wymaga jednak bardziej zaawansowanej kontroli nad przesuwem materiału oraz precyzyjnego ustawienia, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu maszyny z mechanizmem zygzaka. W praktyce, do szycia zamków błyskawicznych używa się maszyn z mechanizmami przemysłowymi, które oferują większą stabilność i możliwość regulacji, co pozwala na dokładne przeszycie ząbków zamka. W branży odzieżowej zastosowanie odpowiednich maszyn jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość wyrobów oraz ich trwałość, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi produkcji odzieży.

Pytanie 5

Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać

A. sprasowaniu

B. odprasowaniu

C. zaprasowaniu

D. dekatyzowaniu

Dekatyzowanie to proces, który ma na celu minimalizowanie kurczenia się tkanin, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Podczas tego procesu tkaniny są poddawane działaniu wysokiej temperatury i wilgoci, co powoduje, że włókna materiału ulegają wstępnemu skurczeniu. Dzięki temu, gdy odzież jest później prana lub suszona, zmiany wymiarowe są znacznie ograniczone. Dekatyzowanie jest szczególnie istotne w przypadku tkanin naturalnych, takich jak bawełna czy wełna, które są bardziej podatne na kurczenie. W branży tekstylnej stosuje się różne metody dekatyzowania, w tym parowanie oraz chemiczne przetwarzanie, co również wpływa na poprawę jakości tkaniny. Przykładami zastosowania dekatyzowania są produkcja odzieży, pościeli oraz innych tekstyliów, gdzie stabilność wymiarowa jest kluczowa dla zadowolenia klienta. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami jakości ISO, proces dekatyzowania jest zalecany jako standardowa praktyka w produkcji tekstyliów, co potwierdza jego znaczenie w branży.

Pytanie 6

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Trykotowy.

B. Lewoprawy.

C. Dwuprawy.

D. Atłasowy.

Wybór niewłaściwego splotu do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych może prowadzić do istotnych problemów z użytkowaniem odzieży. Splot lewoprawy, mimo że jest elastyczny, nie oferuje takiego samego stopnia trwałości i odporności na deformacje jak splot dwuprawy. W praktyce może to skutkować rozciągnięciem i utratą formy ściągaczy, co jest nieakceptowalne w odzieży sportowej, która musi poddawać się intensywnemu użytkowaniu. Z kolei splot trykotowy, chociaż również elastyczny, jest bardziej odpowiedni do wytwarzania materiałów o dużej powierzchni, takich jak koszulki, a nie do ściągaczy, które wymagają specyficznych właściwości napinających. Atłasowy splot, z kolei, jest przeznaczony głównie do produkcji odzieży eleganckiej, co sprawia, że nie spełnia wymagań technicznych dla odzieży sportowej, które obejmują wysoki poziom funkcjonalności i wytrzymałości. Wybierając niewłaściwy splot, można wprowadzać materiał do produkcji, który nie spełni oczekiwań związanych z elastycznością, kompresją i wygodą, co prowadzi do frustracji użytkowników i negatywnego wrażenia na temat jakości odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które sploty najlepiej odpowiadają potrzebom funkcjonalnym konkretnego rodzaju odzieży, a także znajomość standardów branżowych, które określają wymagania dotyczące ich zastosowania.

Pytanie 7

Proces zaprasowania realizuje się w trakcie obróbki parowo-cieplnej materiałów oraz wyrobów odzieżowych w celu

A. wygładzenia powierzchni tkanin

B. zmniejszenia grubości elementu odzieżowego

C. utrwalenia położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu

D. rozłożenia oraz utrwalenia szwów

Utrwalenie położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu odzieży to kluczowy aspekt operacji zaprasowania, który ma na celu zapewnienie trwałości wykończenia. Operacja ta jest szczególnie istotna w kontekście jakości wyrobów odzieżowych, ponieważ dobrze zaprasowane szwy i krawędzie nie tylko wpływają na estetykę produktu, ale również na jego funkcjonalność. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie odzieży do sprzedaży, gdzie idealnie wykończone szwy przyciągają uwagę klientów. W profesjonalnych zakładach krawieckich oraz podczas produkcji masowej, zastosowanie odpowiednich temperatur i ciśnień w procesie zaprasowania zgodnie z normami (np. ISO 9001) gwarantuje, że elementy odzieży zachowają swoje właściwości nawet po wielokrotnym praniu. Dbałość o detale podczas zaprasowania zapobiega także rozpruciu oraz deformacji materiałów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie klientów oraz minimalizację kosztów reklamacji.

Pytanie 8

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła

B. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła

C. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła

D. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła

Odpowiedź wskazująca na kolejność nawleczenia nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy systemu prowadzenia nici. Zaczynając od prowadników nici, zapewniają one prawidłowe prowadzenie nici do naprężacza, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego naprężenia nici podczas szycia. Następnie, naprężacz nici reguluje napięcie, co wpływa na jakość ściegu, a także na to, jak dobrze nici będą się układać w szwie. Sprężynka kompensacyjna, która występuje później w kolejności, ma na celu wyrównanie naprężenia nici podczas przesuwania materiału, co jest istotne w kontekście różnorodności grubości tkanin. Podciągacz nici, umieszczony przed igłą, ma za zadanie dodatkowo regulować pozycję nici, co zapobiega jej splątaniu i zapewnia płynne przejście do igły. Takie podejście do nawlekania nici jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn oraz standardami branżowymi, co zwiększa efektywność i jakość wykonywanych prac szyciowych.

Pytanie 9

Płaszcz kobiecy, który ma być przerobiony, jest za luźny w okolicy ramion. Jakie pomiary kontrolne należy pobrać od klientki, aby skorygować ten problem?

A. XcXc

B. RvNv

C. PcPl

D. RvRv

Odpowiedzi XcXc, RvNv i PcPl są niewłaściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu za szerokich ramion. XcXc dotyczy długości rękawów, co jest istotne, ale nie rozwiązuje problemu związane z szerokością ramion. Przy przeróbkach istotne jest, aby koncentrować się na miejscach, które mają największy wpływ na wygląd i dopasowanie odzieży. Z kolei RvNv, który odnosi się do pomiaru obwodu w biodrach, również nie przyczyni się do korekty problematycznego dopasowania w ramionach. Biodra i ramiona to różne obszary ciała, a ich pomiary powinny być analizowane oddzielnie. Odpowiedź PcPl, dotycząca pomiaru obwodu klatki piersiowej, może być istotna dla ogólnego dopasowania płaszcza, ale nie jest bezpośrednio związana z problemem za szerokich ramion, co może prowadzić do błędnych wniosków. Często zdarza się, że projektanci czy krawcy, ignorując kluczowe pomiary, podejmują decyzje na podstawie niekompletnych informacji, co finalnie prowadzi do niezadowolenia klientek oraz potrzeby dodatkowych przeróbek. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy aspekt sylwetki klientki przed przystąpieniem do przeróbek.

Pytanie 10

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. części.

B. sekcje.

C. rozmiary.

D. elementy.

Wybór odpowiedzi, które zakładają podział na wielkości, elementy lub rozmiary, nie uwzględnia kluczowych aspektów procesu rozkroju materiałów. Termin 'wielkości' może sugerować skupienie na rozmiarze odzieży, jednak w kontekście rozkroju materiału odnosi się to bardziej do klasyfikacji gotowych produktów, co nie jest pierwszym krokiem w procesie produkcji. Podobnie, nazwa 'elementy' może wprowadzać w błąd, ponieważ nie precyzuje, że każdy element odzieży powinien być częścią większej sekcji. W przypadku sukienki, mamy do czynienia z różnymi sekcjami, które składają się z wielu elementów. Ponadto, 'rozmiary' sugerują gotowe wyroby, co jest nieadekwatne w kontekście surowego materiału. W procesie produkcji odzieży, szczególnie w kontekście szybkiej mody, kluczowe jest wydajne zarządzanie materiałem, co osiąga się przez właściwe podzielenie go na sekcje. Ten proces pozwala na lepsze dopasowanie do finalnych produktów, a także minimalizuje straty materiałowe oraz zwiększa efektywność produkcji. Rekomendowane jest zatem, aby zrozumieć, że podział na sekcje jest fundamentalnym krokiem, który wspiera dalsze etapy procesu produkcyjnego.

Pytanie 11

Jakie urządzenie należy zastosować do finalnego prasowania damskich spodni?

A. manekina do prasowania

B. prasy płaskiej

C. agregatu prasowalniczego

D. wytwornicy pary

Użycie manekina do prasowania w procesie końcowego prasowania spodni damskich jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów. Manekiny do prasowania są zaprojektowane tak, aby idealnie odwzorowywać kształt ciała, co pozwala na równomierne wygładzenie materiału oraz zachowanie odpowiednich form. Dzięki manekinom można uzyskać idealne wykończenie w trudno dostępnych miejscach, takich jak talia czy nogawki. Praktyczne zastosowanie manekinów polega na tym, że można je dostosować do różnych rozmiarów i sylwetek, co jest szczególnie istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie różnorodność modeli jest ogromna. W standardach branżowych podkreśla się, że prasowanie na manekinie daje lepsze efekty estetyczne oraz spełnia wymagania jakościowe, co jest niezbędne w kontekście profesjonalnej produkcji odzieży. Ponadto, manekiny pozwalają na bardziej efektywne wykorzystanie pary, co przyczynia się do lepszego wygładzenia materiału bez ryzyka jego uszkodzenia.

Pytanie 12

Przygotowując bluzkę do pierwszej przymiarki, należy

A. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe oraz przyszyć kołnierz

B. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe, ramiona oraz prawy rękaw

C. zszyć zaszewki, sfastrygować modelowe szwy oraz lewy rękaw

D. zszyć na maszynie i rozprasować zaszewki, szwy oraz rękawy

Wybór odpowiedzi, która sugeruje zszycie zaszewek, sfastrygowanie szwów modelowych oraz lewego rękawa, naprawdę pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa etap przygotowawczy w szyciu. Zszycie zaszewek przed przymiarem to zły pomysł, bo wtedy nie masz szans na poprawki, gdyby coś było nie tak z wymiarami. Kluczowe w szyciu na miarę jest przymierzanie i dostosowywanie kroju, a jak zaszewki są już zszyte, to masz pole do popisu zamknięte. A pomysł sfastrygowania tylko lewego rękawa? To nie zapewnia równowagi w konstrukcji bluzki. Wszystkie elementy odzieży muszą być równo przygotowane do przymiarek, żeby uniknąć problemów z kształtem. Lepiej byłoby sfastrygować zaszewki i szwy modelowe, żeby mieć możliwość dokonania korekt przed zszywaniem. Zszycie na maszynie zaszewek, szwów i rękawów bez wcześniejszego sfastrygowania? To może prowadzić do trudnych do poprawienia defektów. W branży odzieżowej warto trzymać się pewnych standardów, które prowadzą do dobrej jakości oraz estetyki wykonania.

Pytanie 13

Użycie oprzyrządowania w maszynach do szycia ma m.in. na celu

A. regulację gęstości ściegu

B. usprawnienie operacji szycia

C. naoliwienie elementów maszyny

D. zapobieganie łamliwości nici

Wybór odpowiedzi dotyczącej smarowania części maszynowych jest nieprawidłowy, ponieważ chociaż smarowanie jest istotnym aspektem konserwacji maszyn, nie jest to główny cel oprzyrządowania w kontekście szycia. Oprzyrządowanie ma na celu usprawnienie operacji szycia poprzez umożliwienie precyzyjnego dopasowania narzędzi do specyfikacji materiałów i rodzajów ściegów. Podobnie, zapobieganie zrywności nici oraz ustawienie gęstości ściegu są ważnymi zagadnieniami, ale są one bezpośrednio powiązane z ustawieniami maszyny oraz jakością używanych materiałów, a nie z oprzyrządowaniem jako takim. Typowe błędy myślowe obejmują utożsamianie oprzyrządowania z ogólnymi funkcjami konserwacyjnymi maszyn. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że każde akcesorium w maszynie ma na celu poprawę jej funkcji, podczas gdy kluczowe jest zrozumienie, że oprzyrządowanie powinno być dobierane w zależności od zadania szycia. W praktyce, skuteczne szycie wymaga synergii między odpowiednim oprzyrządowaniem, właściwym doborem nici oraz staranności w ustawieniu parametrów maszyny. W związku z tym, ignorowanie roli oprzyrządowania w kontekście optymalizacji operacji szycia prowadzi do obniżonej wydajności i jakości produkcji.

Pytanie 14

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia

B. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia

C. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia

D. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia

Odpowiedź dotycząca obliczenia normy zużycia materiału do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia kluczowe elementy konstrukcyjne. Przy projektowaniu odzieży, szczególnie w przypadku płaszczy, istotne jest zastosowanie dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, co zapewnia pełny fason i odpowiednie dopasowanie do sylwetki klientki. Dodatkowo, dodatek na szwy i podwinięcia jest niezbędny, aby materiał był wystarczająco długi, co jest standardem w branży odzieżowej. 10% dodatku na szwy to również praktyka, która uwzględnia ewentualne błędy podczas szycia oraz niewielkie różnice w wymiarach, co zapewnia, że finalny produkt będzie estetyczny oraz funkcjonalny. W przypadku braku odpowiednich dodatków materiałowych, istnieje ryzyko, że gotowy płaszcz nie będzie odpowiednio wykończony, a szwy mogą być zbyt napięte, co wpłynie negatywnie na komfort noszenia. Przykładem może być sytuacja, gdy materiał nie został prawidłowo obliczony, co prowadzi do nieestetycznych wykończeń oraz może powodować deformacje płaszcza.

Pytanie 15

Podaj metodę obliczenia ilości gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 150 cm, jaka będzie potrzebna do uszycia męskich spodni o długości 110 cm, dla klienta o wzroście 176 cm i obwodzie pasa 88 cm?

A. 176 cm + 10%

B. 110 cm + 20%

C. 176 cm + 20%

D. 110 cm + 10%

Wybór innych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące obliczania zużycia tkaniny. Odpowiedzi takie jak 176 cm + 20% sugerują, że całkowita długość ciała klienta jest kluczowym czynnikiem w procesie obliczania tkaniny. Jednakże, przy szyciu spodni, to długość nogawki, a nie całkowita wysokość, jest znacząca. Wysokość ciała ma wpływ na dopasowanie, ale przy obliczeniach materiałowych kluczowa jest długość nogawki, która w tym przypadku wynosi 110 cm. W dodatku, dodawanie zbyt wysokiego procentu, jak 20%, może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału, co jest nieefektywne i zwiększa koszty produkcji. Ponadto, obliczenia te powinny uwzględniać standardowe praktyki branżowe, które zalecają dodawanie od 5% do 10% dla strat materiału. Wybór 176 cm + 10% czy 110 cm + 20% z kolei nie odnosi się do rzeczywistych wymagań materiałowych dla spodni, co może prowadzić do problemów w procesie produkcyjnym. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kluczowe w obliczeniach jest odniesienie się do długości nogawki, a nie wysokości postaci, oraz stosowanie odpowiednich procentów, aby zminimalizować odpady i optymalizować koszty.

Pytanie 16

Jakiej wielkości dodatek powinien zostać uwzględniony na krawędzi formy koszuli damskiej w celu wykonania szwów bocznych?

A. 3 cm

B. 2 cm

C. 4 cm

D. 1 cm

Wiesz, wartości dodatków do szwów mogą być czasami mylone z innymi rzeczami związanymi z projektowaniem odzieży, więc niektóre odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Zaznaczanie 3 cm, 4 cm czy 2 cm jako standardowe dodatki na szwy boczne jest po prostu niezgodne z tym, co praktykuje się w branży. Jak są za duże dodatki, to może być zbyt dużo luzu w odzieży. To psuje sylwetkę i komfort, a w krawiectwie damskim często trzeba precyzyjnie dopasować ubranie. Za dużo materiału może prowadzić do brzydkich fałd i zagnieceń. I jeszcze nie zapominaj, że jeśli ktoś zaznacza 3 cm lub więcej, to może faktycznie potrzebować więcej materiału, co wcale nie pomaga w optymalizacji kosztów produkcji. Z doświadczenia wiem, że często ludzie mylą się w ocenie, ile materiału naprawdę potrzebują, co wynika z niezrozumienia szycia. A niewłaściwy dodatek na szwy boczne? To prosta droga do marnotrawienia materiału i obniżania jakości gotowego produktu. Krawcy powinni pamiętać, że każdy projekt to indywidualna sprawa i trzeba znać te branżowe standardy, które są ważne dla efektywności i estetyki.

Pytanie 17

Jakim ściegiem można w warunkach domowych przyszyć koronkę bawełnianą do dolnej krawędzi spódnicy?

A. Ryglowym

B. Krytym

C. Zygzakowym

D. Pokrywającym

Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do doszywania koronki bawełnianej, ponieważ zapewnia elastyczność oraz trwałość połączenia. Dzięki swojej charakterystycznej formie, ścieg zygzakowy skutecznie zapobiega pruciu się materiałów, co jest szczególnie istotne w przypadku koronek, które często mają delikatne włókna. Przy zastosowaniu tego ściegu, koronkę można przyszyć w sposób, który nie tylko estetycznie wygląda, ale również zapewnia dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Oprócz tego, ścieg zygzakowy jest stosunkowo prosty w wykonaniu, co sprawia, że jest popularnym wyborem wśród osób szyjących w warunkach domowych. Przykładowe zastosowanie obejmuje doszywanie koronek do dołu spódnic, bluzek czy sukienek, co pozwala na uzyskanie efektownego wykończenia. Warto też zauważyć, że w praktyce, dobór ściegu może być dopasowany do rodzaju tkaniny oraz efektu wizualnego, jaki chcemy uzyskać. W kontekście standardów szycia, ścieg zygzakowy jest zalecany do pracy z materiałami o różnej grubości, co czyni go wszechstronnym narzędziem w każdej pracowni krawieckiej.

Pytanie 18

Określ zużycie gładkiej tkaniny o szerokości 90 cm, z której uszyto spodnie damskie podstawowe dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli.

Nazwa wymiaru	Wymiar
Obwód talii	74 cm
Obwód bioder	108 cm
Długość spodni	104 cm

A. 208,00 cm

B. 114,40 cm

C. 228,80 cm

D. 104,00 cm

Odpowiedzi, które zostały wybrane jako błędne, wynikają głównie z niepełnego uwzględnienia wymiarów oraz braku zrozumienia zasad obliczania zużycia tkaniny. W przypadku odpowiedzi takich jak 104,00 cm czy 114,40 cm, problem tkwi w nieuwzględnieniu długości nogawki jako podwójnej wartości, co jest standardem w krojeniu tkaniny na spodnie. To podejście nie bierze pod uwagę, że spodnie składają się z dwóch nogawek, co automatycznie podwaja długość wymaganej tkaniny. Co więcej, zapomnienie o dodatkach na szwy i zapasy również prowadzi do znaczącego niedoszacowania potrzebnej ilości materiału, co jest kluczowym błędem w procesie projektowania odzieży. Na przykład, obliczenie zużycia na poziomie 208,00 cm mogłoby być uzasadnione jedynie w przypadku braku dodatkowych elementów, jednak nawet wtedy nie obejmuje ono wymogu podzielenia długości nogawki przez dwa. Tego rodzaju błędy myślowe, jak pominięcie istotnych aspektów konstrukcyjnych odzieży, mogą prowadzić do niewłaściwego oszacowania zużycia materiału, co w konsekwencji wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń stosować się do branżowych standardów i dobrych praktyk, które gwarantują precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 19

Koszt wykonania kobiecej sukienki w punkcie usługowym wynosi 148 zł. Do jej szycia wykorzystano 1,60 m materiału bawełnianego, którego cena to 30 zł za 1 m. Jaki jest koszt robocizny oraz dodatków krawieckich?

A. 118 zł

B. 100 zł

C. 128 zł

D. 110 zł

Odpowiedź 100 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć koszt robocizny oraz dodatków krawieckich, musimy najpierw ustalić całkowity koszt materiałów. W przypadku sukienki zużyto 1,60 m tkaniny bawełnianej, której cena wynosi 30 zł za 1 m. Zatem koszt tkaniny wynosi: 1,60 m * 30 zł/m = 48 zł. Następnie, aby znaleźć koszt robocizny i dodatków, odejmujemy koszt materiałów od całkowitych kosztów wykonania sukienki: 148 zł - 48 zł = 100 zł. Takie podejście jest standardem w branży odzieżowej, gdzie dokładne określenie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla kalkulacji cen produktów. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z takich kalkulacji, aby ustalić rentowność swoich produktów oraz podejmować decyzje dotyczące cen sprzedaży. Znajomość kosztów wykonania pozwala również na lepsze zarządzanie budżetem oraz planowanie produkcji.

Pytanie 20

Jakie informacje, między innymi, powinny być zawarte w szablonie podstawowym elementu odzieżowego?

A. Krawędzie i narożniki narażone na uszkodzenia, fason odzieżowy, nazwa elementu wyrobu

B. Podstawowe linie konstrukcyjne, rodzaj tkaniny, kierunek nitki osnowy

C. Wielkość oraz rodzaj ubrania, kierunek nitki prostej, szerokość materiału

D. Szerokości szwów oraz podwinięć, punkty montażowe, lokalizacja linii środka elementu

Patrząc na inne odpowiedzi, można dostrzec, że mają one kilka elementów ważnych przy projektowaniu odzieży, ale nie są one kluczowe dla podstawowego szablonu. Linie konstrukcyjne, rodzaj materiału czy kierunek nitki osnowy są ważne, ale nie wchodzą w szczegóły montażu i wykończenia. Szerokość tkaniny i kierunek nitki prostej są fajne, ale trzeba je uwzględnić w dokumentacji, w kontekście specyfikacji. Więcej wynika z odniesienia do wymagań dotyczących szwów i ich wykończeń. Co więcej, omawianie krawędzi i naroży, które mogą się uszkodzić, oraz fasonu odzieży jest ważne, ale bardziej w kontekście ogólnych zasad jakości, a nie szczegółowego szablonu. Kluczowe jest to, żeby nie przeoczyć znaczenia precyzyjnych instrukcji montażowych, bo to naprawdę wpływa na jakość końcowego produktu. Warto zrozumieć, które informacje są kluczowe na etapie projektowania, a które można dodać później, co jest istotne dla całego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 21

Aby uszyć męską koszulę wizytową, powinno się wykorzystać

A. perkal

B. drelich

C. flanelę

D. adamaszek

Flanela, adamaszek i drelich to materiały, które mają różne właściwości i zastosowania, przez co nie są odpowiednie do uszycia wizytowej koszuli męskiej. Flanela, chociaż przyjemna w dotyku, jest tkaniną głównie stosowaną w odzieży casualowej oraz domowej, ze względu na swoją miękkość i ciepło. Jednak ze względu na swoją grubość i luźny splot, nie nadaje się do formalnych stylizacji, w których kluczowy jest schludny i elegancki wygląd. Adamaszek, z drugiej strony, jest materiałem o wyrafinowanym wzorze, często stosowanym w odzieży dekoracyjnej lub do szycia zasłon, a nie codziennych koszul. Drelich, jako tkanina mocna i trwała, jest przeznaczona głównie do odzieży roboczej, co podkreśla jego wytrzymałość, ale nie odpowiada wymaganiom estetycznym wizytowej koszuli, która powinna charakteryzować się elegancją i lekkością. Wybór niewłaściwego materiału do szycia koszuli wizytowej może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz braku komfortu podczas noszenia. Ważne jest, aby przy wyborze tkanin kierować się ich właściwościami oraz przeznaczeniem, co pozwoli na uzyskanie odzieży zgodnej z oczekiwaniami oraz wysokimi standardami branżowymi.

Pytanie 22

Klientka zamówiła w zakładzie usługowo-miarowym uszycie garsonki z wełnianej krepy. Przyjmując zamówienie krawiec wykonał niezbędne pomiary, których wyniki zamieszczone są w przedstawionej tabeli.
Ile wynosi norma zużycia wełnianej krepy o szerokości 150 cm przeznaczonej do wykonania zamówienia?

Wyniki pomiarów
opx – 88 cm
obt – 92 cm
długość żakietu – 50 cm
długość rękawa – 60 cm
długość spódnicy – 60 cm

A. 374 cm

B. 170 cm

C. 340 cm

D. 187 cm

Rozważając dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich bazują na błędnych założeniach dotyczących zużycia materiału. Odpowiedzi, które wskazują na wartości 170 cm, 340 cm oraz 374 cm, nie uwzględniają specyfiki układania elementów odzieży oraz potrzebnych zapasów na szwy. W przypadku wartości 170 cm, można zauważyć, że jest to zbyt niska norma, która nie uwzględnia pełnych wymiarów rękawów oraz spódnicy. To może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie wystarczy na uszycie wszystkich elementów. Wartość 340 cm i 374 cm z kolei wskazuje na nadmierne zużycie materiału, co jest niepraktyczne i nieekonomiczne. W krawiectwie kluczowym jest efektywne zarządzanie materiałem i optymalne wykorzystywanie szerokości tkaniny, co jest nie tylko kwestią estetyki, ale również kosztów produkcji. Krawcowie powinni unikać sytuacji, w której zamawiają zbyt dużo materiału, ponieważ generuje to dodatkowe koszty i może prowadzić do marnotrawstwa. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do cięcia, dokładnie przeliczyć wszystkie wymiary oraz uwzględnić rezerwy na ewentualne szwy, co w przypadku omawianej normy udało się osiągnąć przy wartości 187 cm.

Pytanie 23

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

B. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

C. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

Prasowanie wełnianych spodni w temperaturze 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki jest nieodpowiednie i może prowadzić do poważnych uszkodzeń materiału. Taka wysoka temperatura jest niebezpieczna dla naturalnych włókien, jak wełna, ponieważ może spowodować ich skurczenie oraz przypalenie. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura jest bardziej efektywna w usuwaniu zagnieceń, jednak w przypadku delikatnych tkanin, takich jak wełna, może to przynieść odwrotny skutek. Używanie pary nie tylko pozwala na lepsze wygładzenie materiału, ale również na jego nawilżenie, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności włókien. Wysokie temperatury mogą również prowadzić do filcowania się wełny, co skutkuje zniekształceniem kształtu odzieży i jej zniszczeniem. Odpowiednie podejście do prasowania wełnianych materiałów powinno zawsze uwzględniać zarówno temperaturę, jak i technikę prasowania, aby zapobiec pudrowaniu i uszkodzeniu struktury tkaniny. Zatem, warto stosować się do wskazówek producentów oraz zasad dotyczących pielęgnacji odzieży wełnianej, aby uniknąć kosztownych błędów.

Pytanie 24

Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to

A. węzeł technologiczny

B. węzeł konstrukcyjny

C. punkt montażowy

D. punkt pomiarowy

Zarówno punkt montażowy, jak i punkt pomiarowy oraz węzeł technologiczny, to terminy, które mogą być mylnie stosowane w kontekście konstrukcji odzieży, ale nie oddają one istoty przecięcia linii konstrukcyjnych. Punkt montażowy odnosi się do miejsca, w którym poszczególne elementy odzieży są łączone podczas produkcji. To bardzo ważny termin, jednak nie obejmuje on aspektu projektowania, który jest kluczowy w kontekście węzłów konstrukcyjnych. Punkt pomiarowy, z kolei, jest to miejsce, w którym dokonuje się pomiarów odzieży, co jest istotne dla sprawności produkcji, ale nie dotyczy bezpośrednio przecięcia linii konstrukcyjnych. Wreszcie, węzeł technologiczny może być używany w kontekście procesów technologicznych w produkcji, ale również nie ma bezpośredniego związku z przecięciem linii konstrukcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z węzłem konstrukcyjnym, co prowadzi do nieporozumień w trakcie projektowania i produkcji odzieży. Kluczowe jest zrozumienie, że węzeł konstrukcyjny ma swoje unikalne miejsce w dokumentacji technicznej i pełni kluczową rolę w określaniu struktury wyrobu odzieżowego.

Pytanie 25

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. lampas

B. obłożenie

C. wypustka

D. lamówka

Lamówka to szereg technik wykończeniowych, które polegają na obszywaniu krawędzi tkaniny w celu zwiększenia ich trwałości oraz estetyki. W przypadku żakietów damskich bez podszewki, zastosowanie lamówki jest szczególnie praktyczne, ponieważ pozwala na ukrycie surowego brzegu tkaniny, co nadaje elegancki wygląd oraz zabezpiecza przed strzępieniem. Lamówka może być wykonana z tej samej tkaniny, co żakiet, lub z materiału kontrastowego, co umożliwia uzyskanie interesujących efektów wizualnych. W branży mody zasady te są standardem, a ich stosowanie może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu. Przykładem zastosowania lamówki w praktyce może być obszycie krawędzi kieszeni w żakiecie, co nie tylko zwiększa trwałość, ale także podkreśla detale konstrukcyjne. Dobrą praktyką jest również stosowanie lamówki w miejscach, gdzie krawędzie tkaniny są narażone na intensywne użytkowanie, co dodatkowo zabezpiecza odzież przed uszkodzeniem i wydłuża jej żywotność.

Pytanie 26

Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia

A. dodatki na szwy i podwinięcia

B. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne

C. punkty konstrukcyjne i montażowe

D. linie pomocnicze oraz konturowe

Odpowiedź 'dodatki na szwy i podwinięcia' jest prawidłowa, ponieważ szablon stanowi bazowy element konstrukcji odzieży, który uwzględnia dodatkowe materiały potrzebne do prawidłowego wykończenia szwów oraz podwinięć. Dodatki te są niezbędne, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie i estetykę gotowego wyrobu. Na przykład, przy szyciu spodni, dodatek na szew obejmuje przestrzeń na szwy, co pozwala na ich trwałość i elastyczność. Podwinięcia natomiast są istotne w przypadku wykończenia dolnych krawędzi odzieży, co zapobiega strzępieniu się tkaniny. W praktyce, bardzo często stosuje się różne techniki wykończenia, takie jak overlock, które dodatkowo zabezpieczają szwy. Dobre praktyki branżowe wskazują, że odpowiednie zaplanowanie dodatków pozwala na lepszą kontrolę jakości produkcji, a także wpływa na komfort noszenia odzieży. W kontekście standardów, wiele norm ISO oraz wytycznych dotyczących produkcji tekstyliów wymaga szczegółowego uwzględnienia tych dodatków w dokumentacji technologicznej.

Pytanie 27

Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?

A. 47,00 zł

B. 48,50 zł

C. 53,50 zł

D. 50,00 zł

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.

Pytanie 28

Jaką długość ma spódnica do kolan, jeżeli wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm?

A. 57,5 cm

B. 67,5 cm

C. 46,0 cm

D. 50,0 cm

Długość spódnicy sięgającej kolan można obliczyć, odejmując wysokość kolan od wysokości talii. W tym przypadku, wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm. Aby uzyskać długość spódnicy, należy wykonać następujące obliczenie: 103,5 cm - 46,0 cm = 57,5 cm. Właściwa długość spódnicy jest praktycznie istotna nie tylko z perspektywy estetycznej, ale także funkcjonalnej. Spódnice o tej długości są często wybierane na formalne okazje, ponieważ zapewniają elegancki wygląd, jednocześnie umożliwiając wygodne poruszanie się. W branży mody przeprowadzane są badania nad proporcjami sylwetek, co wpływa na projektowanie odzieży. Wartości te są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami, a długość spódnicy do kolan uważana jest za idealną dla wielu typów sylwetek. W praktyce, znajomość tych pomiarów pozwala na lepsze dopasowanie odzieży, co jest kluczowe dla komfortu i pewności siebie noszącej osobie.

Pytanie 29

Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie

A. form przodu i tyłu

B. formy przodu

C. wykreślnego kąta prostego

D. formy tyłu

Kołnierz leżący be-be, znany również jako kołnierz krawiecki, jest istotnym elementem konstrukcji odzieży, który uwzględnia zarówno formę przodu, jak i tyłu odzieży. W procesie modelowania kołnierza niezwykle istotne jest, aby uwzględnić zarówno kontur szyi, jak i kształt ramion, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania odzieży. Przykładowo, w przypadku bluzek i koszul, kołnierz musi być skonstruowany w taki sposób, aby optymalnie przylegał do szyi, jednocześnie pozwalając na wygodę użytkowania. Standardy branżowe, takie jak ISO 3346 dotyczące specyfikacji odzieży, podkreślają znaczenie precyzyjnego modelowania kołnierzy, co wpływa na estetykę i funkcjonalność końcowego produktu. Dobrze zaprojektowany kołnierz z uwzględnieniem formy przodu i tyłu nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także dodaje elegancji i profesjonalizmu w wyglądzie odzieży.

Pytanie 30

Uszkodzone na dole bermudy można przekształcić, skracając je do spodni typu

A. pumpy

B. szorty

C. rurki

D. rybaczki

Odpowiedź poprawna to 'szorty', ponieważ są to krótkie spodenki, które charakteryzują się długością do połowy uda lub nieco wyżej, co czyni je idealnym wyborem do przeróbki bermudów. Bermudy są zazwyczaj dłuższe i luźniejsze, a ich skrócenie do długości szortów zapewnia komfort i swobodę ruchów, co jest szczególnie istotne w okresie letnim. W praktyce, przerabiając bermudy na szorty, można zachować oryginalny styl materiału, jednocześnie dostosowując je do bardziej casualowych, codziennych zestawów. Podczas skracania bermudów warto zwrócić uwagę na przekroje tkaniny i ich wykończenie, aby uniknąć strzępienia. Ponadto, wykorzystanie szortów jest zgodne z aktualnymi trendami mody, które preferują krótsze fasony w luźnym stylu. Dobrze wykonana przeróbka szortów może stać się modowym hitem, a także praktycznym rozwiązaniem dla osób, które pragną odświeżyć swoją garderobę bez konieczności zakupu nowych ubrań.

Pytanie 31

Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?

A. Sv

B. Sx

C. Sy

D. Ty

Odpowiedź "Sy" jest poprawna, ponieważ odnosi się do punktu pomiarowego, który znajduje się na siódmym kręgu szyjnym (C7). Ten punkt jest istotny w kontekście diagnostyki i terapii manualnej, a także w akupunkturze i medycynie chińskiej. Sy, jako punkt na ciele, może być używany do oceny stanu zdrowia pacjenta oraz do wskazania na problemy związane z odcinkiem szyjnym kręgosłupa, co jest szczególnie ważne w przypadku bólu szyi, napięcia mięśniowego czy problemów neurologicznych. W praktyce chiropraktycznej i fizjoterapeutycznej, lekarze często wykorzystują ten punkt do przeprowadzania manipulacji mających na celu przywrócenie prawidłowej funkcji kręgosłupa oraz poprawę postawy ciała. Dodatkowo, analiza i monitorowanie stanu zdrowia pacjentów mogą obejmować badanie odcinka szyjnego właśnie na podstawie stanu punktu Sy, co jest zgodne z zaleceniami i standardami międzynarodowymi w rehabilitacji i terapii manualnej.

Pytanie 32

Jakie będzie przybliżone zapotrzebowanie na tkaninę o szerokości 90 cm, z której zakład krawiecki wykona damskie spodnie o długości 104 cm?

A. 104 cm

B. 210 cm

C. 230 cm

D. 115 cm

Przy obliczaniu zużycia tkaniny do uszycia spodni, można łatwo wpaść w pułapki związane z nieprawidłową kalkulacją długości wymaganej tkaniny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 115 cm, 210 cm czy 104 cm odzwierciedlają podstawowe błędy, które nie uwzględniają całościowego obrazu potrzebnego materiału. Zakładając, że długość nogawki wynosi 104 cm, wiele osób może błędnie założyć, że tyle wystarczy, co jest mylące. Przy tkaninie o szerokości 90 cm, musimy nie tylko uwzględnić długość nogawki, ale także na szerokości tkaniny, aby zapewnić odpowiednie rozmieszczenie elementów wykroju. Nie można zapominać o tym, że zazwyczaj do uszycia spodni potrzebne są dwa kawałki tkaniny na nogawki oraz dodatkowy materiał na pas i inne detale. Dodatkowo, błędy w obliczeniach mogą wynikać z pominięcia zapasu na szwy oraz możliwości błędów podczas krojenia. Dlatego rzeczywiste wymagania dotyczące tkaniny są znacznie większe, a oszacowanie na poziomie 230 cm uwzględnia wszystkie te czynniki, co jest standardem w krawiectwie. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe obliczenie zużycia tkaniny to nie tylko kwestia długości, ale również obejmuje odpowiednią szerokość i dodatkowe zapasy, co zostaje często zignorowane w prostych kalkulacjach.

Pytanie 33

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Błędnie nawleczone nici.

B. Źle dobrane ostrze igły.

C. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.

D. Niewłaściwie zamocowana igła.

Złe naprężenie nitek igieł, niewłaściwe ostrze igły i źle nawleczone nici to częste problemy przy szyciu, które mogą prowadzić do zniszczenia oczek. Mimo to, jeśli szyjesz cienkie dzianiny, najważniejsza jest odpowiednia igła. Tak, niewłaściwe naprężenie nitek może powodować kłopoty z szwem, ale nie ma wpływu na uszkodzenia oczek w dzianinach, które przeważnie są elastyczne i mniej podatne na uszkodzenia przy odpowiednim naprężeniu. A gdy nici są źle nawleczone, to mogą się plątać albo zrywać, co może wydawać się podobne do uszkodzenia oczek, ale tak naprawdę nie jest tego bezpośrednią przyczyną. Co do źle założonej igły, to może ona prowadzić do nieprawidłowych szwów, ale to ostrze jest kluczowe przy cienkich dzianinach, więc warto skupić się na tym. Praktyka i zrozumienie, jak różne rzeczy wpływają na szycie, są kluczowe, żeby osiągnąć fajne rezultaty, dlatego przy delikatnych materiałach trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół.

Pytanie 34

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. rozłożoną płasko na stole

B. na manekinie

C. na wieszaku

D. na sylwetce klientki

Ocena jakości usługi skrócenia spódnicy z koła na manekinie, wieszaku lub płasko na stole nie oddaje rzeczywistego efektu końcowego, który klientka zobaczy na sobie. Przymierzanie na manekinie, choć może wydawać się wygodne, nie uwzględnia unikalnych kształtów i proporcji sylwetki klientki, co może prowadzić do błędnych wniosków i niedopasowania. Manekiny zwykle mają standardowe wymiary i nie są w stanie odwzorować niuansów, takich jak różnice w biuście, talii czy biodrach, które mają znaczący wpływ na ostateczny wygląd spódnicy. Z kolei ocena na wieszaku nie daje w ogóle informacji o tym, jak materiał się układa i jak spódnica współdziała z ruchami ciała. Wieszaki ograniczają percepcję struktury materiału i jego zachowania podczas noszenia. Metoda oceny na płasko na stole również jest niewłaściwa, ponieważ nie pokazuje, jak spódnica układa się w ruchu, a także jak reaguje na indywidualne cechy sylwetki. Właściwe podejście powinno uwzględniać realne warunki, w jakich odzież będzie użytkowana, a także indywidualne preferencje klientki, co jest kluczowe w branży modowej, gdzie personalizacja i dostosowanie do klienta odgrywają zasadniczą rolę w osiąganiu wysokiej jakości usług.

Pytanie 35

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Tweed

B. Szewiot

C. Gabardyna

D. Tropik

Tweed to materiał o charakterystycznej, szorstkiej fakturze, który jest powszechnie stosowany do produkcji odzieży wierzchniej, w tym zimowych marynarek. Jest to tkanina wełniana, która ma doskonałe właściwości izolacyjne, co sprawia, że jest idealna na chłodne dni. Tweed jest również bardzo trwały i odporny na zużycie, co czyni go odpowiednim wyborem do marynarek o charakterze sportowym, które są narażone na intensywne użytkowanie. Warto zauważyć, że tweed występuje w różnych wariantach kolorystycznych i wzorach, co pozwala na uzyskanie unikalnego wyglądu marynarki. Przykładem zastosowania tweedu może być klasyczna marynarka sportowa, często noszona w casualowych stylizacjach, ale także jako element eleganckiego ubioru. W branży modowej tweed jest uważany za synonim klasy i tradycji, a jego historia sięga XIX wieku, co dodatkowo podnosi jego wartość estetyczną i użytkową.

Pytanie 36

Ocena jakości odzieży po dokonaniu przeróbki odbywa się w trakcie

A. odbioru wyrobu

B. pierwszej przymiarki

C. drugiej przymiarki

D. prasowania końcowego

Odpowiedź "odbioru wyrobu" jest prawidłowa, ponieważ to na etapie odbioru końcowego dokonuje się kompleksowej oceny jakości wyrobu odzieżowego. W tym momencie sprawdzane są wszystkie aspekty techniczne, estetyczne oraz funkcjonalne, co jest zgodne z obowiązującymi standardami jakości w przemyśle odzieżowym. Na tym etapie można wykryć ewentualne wady, które mogły powstać podczas produkcji lub przeróbki. Przykładem może być ocena szwów, wykończenia, a także zgodności z zamówieniem. Odbiór wyrobu powinien być przeprowadzony zgodnie z określonymi procedurami, które gwarantują, że wyrób spełnia określone normy i oczekiwania klientów. W praktyce, procedura ta może obejmować weryfikację dokumentacji, takich jak raporty z kontroli jakości, a także przeprowadzanie testów użytkowych, co jest kluczowe dla zapewnienia satysfakcji klienta oraz minimalizacji kosztów reklamacji. Warto pamiętać, że odbiór wyrobu to także ostatni moment na dokonanie ewentualnych poprawek, zanim produkt trafi do klienta.

Pytanie 37

W usługowym zakładzie konfekcyjnym do łączenia elementów odzieżowych wykonanych z dzianiny można wykorzystać maszynę stębnową?

A. czółenkową

B. wieloczynnościową

C. zygzaczną

D. łańcuszkową

Maszyna łańcuszkowa jest idealnym narzędziem do łączenia elementów odzieży z dzianiny ze względu na swoją specyfikę działania, która umożliwia elastyczne i mocne szwy. W odzieży z dzianiny, gdzie stosuje się różne rodzaje tkanin o rozciągliwości, zastosowanie maszyn łańcuszkowych (np. typu 401 według standardu ISO 4915) jest szczególnie korzystne. Dzięki zastosowaniu dwóch nici – jednej górnej i jednej dolnej – maszyny te tworzą szew, który mimo dużej elastyczności materiału, zapewnia wysoką wytrzymałość. W praktyce oznacza to, że szwy nie pękają przy rozciąganiu, co jest istotne w przypadku odzieży sportowej czy codziennej. Przykłady zastosowania obejmują szycie bluz, t-shirtów czy legginsów, gdzie elastyczność i komfort noszenia są kluczowe. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, które wymagają stosowania maszyn łańcuszkowych w produkcji odzieży, aby zapewnić trwałość i estetykę wykonania.

Pytanie 38

Jakie jest przeznaczenie operacji sprasowania w procesie produkcji odzieży?

A. Skrócenia długości krawędzi komponentów

B. Zmniejszenia grubości komponentów

C. Eliminacji połysku z tkaniny

D. Usunięcia oznak szwów

Sprasowanie tkanin w produkcji odzieży to naprawdę ważna sprawa, bo wpływa na to, jak materiał się zachowuje, na przykład jego grubość. Jak dobrze sprasujesz tkaniny, to potem łatwiej będzie je uformować i wykończyć, co jest kluczowe, jeśli zależy nam na jakości ubrania. Używanie odpowiednich narzędzi, jak żelazka parowe czy prasowalnice, pomaga w uzyskaniu jednolitej grubości elementów. Zmniejszenie grubości tkanin przez sprasowanie sprawia, że lepiej przylegają do ciała i są bardziej komfortowe w noszeniu. Dodatkowo, jeśli chodzi o estetykę, dobrze sprasowane ubranie nie ma fałd czy nierówności, dzięki czemu lepiej się prezentuje. Moim zdaniem, ważne jest, żeby sprasowanie było dostosowane do rodzaju tkaniny i technologii produkcji, bo wtedy nasze ubrania będą nie tylko ładne, ale też trwałe i wygodne dla klientów.

Pytanie 39

Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?

A. w oparciu o siatkę konstrukcyjną

B. odzieżową

C. spatialną

D. w oparciu o formę konstrukcyjną

Modelowanie form spodni na podstawie formy konstrukcyjnej, przestrzennego czy konfekcyjnego wprowadza szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania odzieży. Forma konstrukcyjna odnosi się do wstępnych kształtów materiałów, które mogą nie uwzględniać indywidualnych wymiarów sylwetki. Chociaż może być przydatna w przypadku prostych modeli, jej zastosowanie w bardziej skomplikowanych formach, takich jak spodnie, może skutkować niedopasowaniem i brakiem komfortu noszenia. Z kolei metoda przestrzenna, koncentrująca się na ogólnych proporcjach, nie dostarcza wystarczających informacji na temat detali, które są kluczowe przy modelowaniu odzieży. Nie można zapominać o metodzie konfekcyjnej, która skupia się na produkcji masowej i może pomijać indywidualne różnice w sylwetce konsumentów. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych założeń, takich jak zakładanie jednego uniwersalnego rozmiaru, co jest sprzeczne z aktualnymi trendami do personalizacji odzieży. W efekcie, korzystając z tych metod, projektanci narażają się na ryzyko tworzenia produktów, które nie spełniają oczekiwań klientów pod względem dopasowania i komfortu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację marki i jej sprzedaż.

Pytanie 40

Wskaż proces obróbki parowo-cieplnej tkaniny odzieżowej, który powinien być wykonany przed rozkrojem?

A. Odparowanie

B. Wprasowanie

C. Dekatyzowanie

D. Sprasowanie

Dekatyzowanie jest kluczowym procesem obróbki parowo-cieplnej, który ma na celu usunięcie nadmiaru wilgoci oraz zredukowanie skurczu materiałów odzieżowych przed ich rozkrojem. Podczas dekatyzowania tkaniny poddawane są działaniu pary wodnej w kontrolowanej temperaturze i ciśnieniu, co pozwala na wstępne ustabilizowanie materiału. Dzięki temu, po obróbce, tkaniny mają mniej tendencji do skurczu, co jest istotne, aby zachować odpowiednie wymiary i proporcje odzieży, co w praktyce oznacza, że gotowy produkt będzie lepiej dopasowany do oczekiwań klientów. Przykładem zastosowania dekatyzowania jest produkcja odzieży z wełny lub bawełny, które po umyciu mogą się skurczyć, a proces dekatyzowania minimalizuje ten efekt. Zgodnie z normami branżowymi, dekatyzowanie powinno być przeprowadzane przed krojeniem tkanin, aby zredukować ryzyko błędów produkcyjnych oraz zwiększyć jakość końcowego wyrobu odzieżowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej