Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 21:11
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 21:30

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na obiad w przedszkolu podano między innymi zupę kalafiorową w ilości 250 g. Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz ile białka dostarczy ta potrawa. Zawartość składników odżywczych w 100 g potrawy:

Nazwa potrawy	Białko w 100 g	Tłuszcz w 100 g	Węglowodany w 100 g
Zupa kalafiorowa	1,6 g	0,6 g	4,9 g

A. 3,20 g

B. 4,80 g

C. 2,40 g

D. 4,00 g

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wartości odżywczych w potrawach. Wiele osób może na przykład pomylić jednostki miary lub przypadkowo wziąć pod uwagę błędną wartość białka w 100 g zupy kalafiorowej. Warto przypomnieć, że dla każdej potrawy istotne jest, aby jednoznacznie określić, jaka ilość składnika odżywczego przypada na 100 g. W tym przypadku 1,6 g białka w 100 g zupy kalafiorowej jest wartością kluczową, która musi być użyta do dalszych obliczeń. Gdy ktoś przyjmuje za podstawę błędne wartości, np. 2,40 g lub 3,20 g, to prowadzi do poważnych nieporozumień. Warto również zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe, takie jak niepoprawne przeliczenie jednostek czy też pominięcie istotnych kroków w obliczeniach, co skutkuje nieprawidłowymi wynikami. W praktyce, obliczanie wartości odżywczych jest niezwykle ważne, zwłaszcza w kontekście planowania zdrowych posiłków, dlatego zrozumienie podstawowych zasad jest kluczowe dla wszystkich, którzy są zaangażowani w przygotowywanie żywności dla dzieci.

Pytanie 2

Jaki deser powinien być wybrany zgodnie z regułami zdrowego odżywiania do obiadu, który obejmuje zupę truskawkową z makaronem, kotlet sojowy z sosem pomidorowym, ziemniaki oraz surówkę z białej kapusty?

A. Jabłko pieczone

B. Sałatkę owocową

C. Kisiel owocowy

D. Mleczko waniliowe

Wybór deseru jest ważny przy planowaniu posiłków, ale nie każdy deser jest tak samo dobry. Kisiel owocowy może być pyszny, ale często ma dużo cukru i zagęszczaczy, co czyni go ciężkim dla żołądka. Sałatka owocowa też może wydawać się zdrowa, ale jak jest za dużo słodkich owoców, to potrafi być kaloryczna. I chociaż jabłko pieczone to zdrowsza opcja, to jako deser może dostarczać za dużo błonnika, co nie jest idealne po obfitym obiedzie. Fajnie jest pamiętać, że deser powinien być lekkostrawny, żeby nie obciążać układu pokarmowego. Często myślimy, że każdy deser owocowy to automatycznie zdrowy wybór, a tak naprawdę ich wartość może się różnić w zależności od dodatków czy sposobu przygotowania. Dlatego ważne jest, żeby przemyśleć, co tak naprawdę dodajemy do deseru i jak to wpływa na całość posiłku.

Pytanie 3

Główne składniki potrzebne do przygotowania ciasta kruchego to: mąka pszenna, tłuszcz, cukier puder oraz

A. proszek do pieczenia

B. żółtka

C. śmietana

D. soda oczyszczona

Odpowiedź 'żółtka' jest prawidłowa, ponieważ stanowią one kluczowy składnik w procesie przygotowania ciasta kruchego. Żółtka są odpowiedzialne za nadanie ciastu elastyczności oraz właściwej konsystencji. Dzięki obecności tłuszczu zawartego w żółtkach, ciasto zyskuje odpowiednią strukturę, co wpływa na jego kruchość i smak. W praktyce, wykorzystanie żółtek w przepisie na ciasto kruche jest standardem w branży cukierniczej, a ich ilość jest często dostosowywana w zależności od pożądanej tekstury i smaku. Warto zauważyć, że dobrym rozwiązaniem jest użycie świeżych jajek, co wpływa na jakość ciasta. Dodatkowo, podczas wyrabiania ciasta, warto pamiętać o schłodzeniu składników, co przyczynia się do lepszego uzyskania pożądanej konsystencji. Wzbogacenie ciasta o żółtka nie tylko podnosi walory smakowe, ale również estetyczne, gdyż ciasto nabiera ładnego, złotego koloru. Takie podejście do przygotowania ciasta kruchego jest zgodne z najlepszymi praktykami cukierniczymi.

Pytanie 4

Jakie jest główne zastosowanie marynaty w procesie przygotowywania mięsa?

A. Nadanie smaku i zmiękczenie mięsa

B. Zachowanie suchości mięsa

C. Zwiększenie objętości mięsa

D. Zachowanie koloru mięsa

Zachowanie suchości mięsa nie jest celem stosowania marynaty. Wręcz przeciwnie, marynata często składa się z płynów, które mają na celu wniknięcie w mięso, co zapobiega jego wysychaniu podczas obróbki cieplnej. To typowe nieporozumienie wynika z mylnego przekonania, że marynata ogranicza kontakt mięsa z powietrzem, co teoretycznie mogłoby je chronić przed wysychaniem. Jednak w rzeczywistości, to właśnie odpowiednie zmiękczenie i nasączenie mięsa płynami sprawia, że pozostaje ono soczyste. Zachowanie koloru mięsa także nie jest głównym celem marynaty. Chociaż niektóre składniki, jak sok z cytryny czy ocet, mogą wpływać na wygląd mięsa, to nie jest to ich główne zadanie. Marynowanie skupia się bardziej na poprawie smaku i tekstury. Zwiększenie objętości mięsa to kolejny błędny wniosek. Marynata nie sprawia, że mięso staje się większe. W rzeczywistości, niektóre składniki, takie jak sól, mogą powodować, że mięso podczas marynowania traci wodę, co może prowadzić do lekkiego zmniejszenia jego objętości. To typowy błąd wynikający z niezrozumienia działania składników marynaty na struktury mięsa. Podsumowując, głównym celem marynaty jest nadanie smaku i zmiękczenie mięsa, co jest kluczowe dla uzyskania pysznego i soczystego dania.

Pytanie 5

W hotelowej restauracji zamówiono danie kuchni węgierskiej. Które danie nie powinno być serwowane gościom?

A. Naleśniki a la Gundel

B. Risotto

C. Zupa gulaszowa

D. Pierogi

Wybór potrawy, która nie przynależy do kuchni węgierskiej, wymaga głębszego zrozumienia charakterystyki kulinarnej tego regionu. Pierogi, będące popularnym daniem w kuchni polskiej i ukraińskiej, są nadziewanymi ciastami, które nie mają swoich odpowiedników w węgierskich tradycjach kulinarnych. Chociaż pierogi mogą być przygotowane z różnymi farszami, od mięsa po owoce, ich obecność w menu kuchni węgierskiej jest błędem, ponieważ nie wpisują się w typowe smaki i składniki tego kraju. Risotto, z kolei, to włoska potrawa, która bazuje na ryżu Arborio, gotowanym w bulionie i często wzbogacanym o sery oraz warzywa. Chociaż ryż jest składnikiem wielu kuchni, nie jest charakterystyczny dla Węgier. Naleśniki a la Gundel to z kolei deser, który, choć może być podawany w kontekście kuchni węgierskiej, jest bardziej skomplikowanym daniem, które nie jest tak powszechnie znane jak zupa gulaszowa. Wybór potraw w kontekście restauracji tematycznych powinien być zgodny z klasycznymi daniami, aby zapewnić autentyczność doświadczenia kulinarnego, co jest kluczowym standardem branżowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, które potrawy są reprezentatywne dla danej kuchni, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić gościom prawdziwe doświadczenie kulinarne.

Pytanie 6

Oblicz brutto cenę gastronomiczną butelki piwa, mając na uwadze, że koszt zakupu butelki piwa to 4,10 zł, marża gastronomiczna wynosi 20%, a stawka VAT to 22%?

A. 5,00 zł

B. 4,92 zł

C. 7,22 zł

D. 6,00 zł

Obliczenia związane z ceną gastronomiczną brutto butelki piwa mogą być mylące, szczególnie jeżeli nie uwzględnia się wszystkich istotnych elementów, takich jak marża oraz podatek VAT. W przypadku odpowiedzi wskazujących na wartości 7,22 zł, 4,92 zł oraz 5,00 zł, pojawiają się typowe błędy myślowe. Odpowiedź 7,22 zł sugeruje, że dodano zbyt wysoką marżę lub podatek, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia struktury ceny. Odpowiedź 4,92 zł przedstawia cenę po doliczeniu marży, ale nie uwzględnia podatku VAT, co prowadzi do niedoszacowania ceny końcowej. Natomiast odpowiedź 5,00 zł może wynikać z błędnych obliczeń, gdzie niepoprawnie zaokrąglono wartości lub zastosowano niewłaściwy procent marży. Kluczowym aspektem przy obliczaniu ceny gastronomicznej jest zrozumienie, jak marża oraz podatek VAT wpływają na finalną cenę produktu. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do poważnych problemów finansowych, w tym obniżonej rentowności oraz trudności w ustaleniu konkurencyjnych, ale jednocześnie opłacalnych cen sprzedaży. Dlatego tak ważne jest, aby każdy pracownik branży gastronomicznej miał solidną wiedzę na temat obliczeń związanych z cenami produktów.

Pytanie 7

Obniżenie wilgotności powietrza w przechowalni ziemniaków do wartości 60-70% prowadzi do

A. wzrostu stężenia witaminy C w ziemniakach

B. rozkładu skrobi obecnej w ziemniakach

C. pochłaniania pary wodnej przez ziemniaki

D. znacznych strat naturalnych ziemniaków

Spadek wilgotności powietrza w magazynie ziemniaków do poziomu 60-70% prowadzi do znacznych strat w ilości przechowywanych bulw. Ziemniaki są organizmami żywymi, które w procesie przechowywania absorbują i wydzielają wodę, co jest kluczowe dla ich kondycji. Przy niskiej wilgotności, ziemniaki mogą tracić wodę w sposób nadmierny, co skutkuje ich wysychaniem i zmniejszeniem masy. Standardy przechowywania ziemniaków zalecają utrzymanie wilgotności na poziomie 85-90% w celu zminimalizowania tych strat. Praktyczne podejście do przechowywania ziemniaków powinno obejmować monitorowanie zarówno temperatury, jak i wilgotności powietrza. Odpowiednie warunki przechowywania wpływają na jakość ziemniaków oraz ich czas trwałości. Utrzymanie właściwych parametrów nie tylko redukuje straty naturalne, ale również zachowuje walory organoleptyczne, co jest kluczowe dla rynku spożywczego.

Pytanie 8

Na uroczystości typu lampka wina serwuje się

A. napoje alkoholowe i bezalkoholowe, kawę oraz wyroby cukiernicze

B. kawę, herbatę oraz słodycze

C. napoje alkoholowe i bezalkoholowe oraz lekkie przekąski

D. dania ciepłe oraz napoje alkoholowe

Podawanie dań gorących na przyjęciu typu lampka wina jest nieadekwatne ze względu na charakter tego wydarzenia, które ma raczej luźny, towarzyski charakter. Przyjęcia te zazwyczaj nie wymagają pełnych posiłków, a ich celem jest umożliwienie gościom swobodnego kontaktu i interakcji. Wybór kawy, herbaty i wyrobów cukierniczych również nie oddaje istoty takiego spotkania. Choć mogą być one serwowane, to nie są one standardowym elementem tego typu przyjęć, które koncentrują się na napojach oraz przekąskach, które łatwo można konsumować w trakcie rozmowy. Oferowanie napojów alkoholowych oraz bezalkoholowych, w połączeniu z prostymi przekąskami, ułatwia gościom delektowanie się wydarzeniem bez konieczności przejmowania się formalnościami związanymi z posiłkami. Często mylnie przyjmuje się, że przyjęcia wymagają pełnych zestawów dań, co może prowadzić do nieporozumień i nieprawidłowego planowania wydarzenia. Zgodnie z dobrymi praktykami organizacyjnymi, kluczowe jest, aby dostosować ofertę cateringową do specyfiki wydarzenia, co w przypadku lampki wina oznacza wybór napojów oraz lekkich przekąsek, zamiast pełnowymiarowych dań.

Pytanie 9

Podczas krojenia warzyw nożem kucharz zaciął palec. Rana jest głęboka i rozległa. W tej sytuacji należy

A. założyć nieprzemakalny opatrunek

B. przemyć ranę wodą i nałożyć gumową rękawiczkę

C. przemyć wodą utlenioną i zabandażować

D. nałożyć jałowy opatrunek, zabezpieczyć gazą i skierować poszkodowanego do lekarza

Prawidłowa odpowiedź polega na nałożeniu jałowego opatrunku, zabezpieczeniu go gazą oraz odesłaniu poszkodowanego do lekarza. Ta procedura jest zgodna z zasadami pierwszej pomocy, które podkreślają znaczenie zabezpieczenia rany, aby uniknąć infekcji oraz dalszego uszkodzenia tkanek. Jałowy opatrunek ma na celu zminimalizowanie ryzyka wprowadzenia zanieczyszczeń do rany, co jest kluczowe w przypadku głębokich i rozległych skaleczeń. Zastosowanie gazy jako dodatkowej ochrony zwiększa stabilność opatrunku oraz zapobiega bezpośredniemu kontaktowi rany ze środowiskiem zewnętrznym. Ważnym krokiem jest również skierowanie poszkodowanego do lekarza, ponieważ głębokie rany mogą wymagać szycia lub dalszej interwencji medycznej, aby zapewnić prawidłowe gojenie oraz uniknąć powikłań. W praktyce, szybka reakcja i odpowiednia procedura mogą znacząco wpłynąć na proces leczenia i zdrowienie pacjenta.

Pytanie 10

Na podstawie normatywu surowcowego wskaż metodę utrwalania dyni.

Normatyw surowcowy
1,0 kg obranej dyni
0,5 kg cukru
0,3 l octu winnego
przyprawy

A. Marynowanie.

B. Pasteryzacja.

C. Liofilizacja.

D. Kiszenie.

Marynowanie dyni to metoda konserwacji, która jest szczególnie popularna w wielu kuchniach na świecie. Proces ten polega na użyciu octu, cukru oraz przypraw, co pozwala nie tylko na zachowanie smaku, ale również na przedłużenie trwałości produktu. Marynowanie jest zgodne z normami bezpieczeństwa żywności, ponieważ ocet winny obniża pH, co sprzyja hamowaniu rozwoju mikroorganizmów. Zastosowanie przypraw, takich jak ziele angielskie, cynamon czy goździki, wzbogaca walory smakowe i aromatyczne marynowanej dyni. W praktyce, marynowanie może być stosowane jako sposób na przygotowanie dodatków do dań głównych, sałatek, a także jako składnik dań wegetariańskich. Dobrym przykładem są sałatki z marynowaną dynią czy dodatki do mięs, które nadają im wyjątkowy smak. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, jakie powinny spełniać produkty marynowane, aby zapewnić ich bezpieczeństwo dla konsumentów. Opisując marynowanie, nie można pominąć również aspektów estetycznych, ponieważ odpowiednio przygotowana dynia może być atrakcyjną dekoracją stołu.

Pytanie 11

Pod wpływem ciepła, skrobia z dodatkiem tłuszczu lub w wersji suchej przechodzi w

A. dekstrynizację

B. pęcznienie

C. rozpuszczenie

D. denaturację

Odpowiedzi sugerujące rozpuszczenie skrobi, pęcznienie czy denaturację mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości skrobi oraz procesów, które zachodzą podczas jej obróbki. Skrobia, w odpowiednich warunkach, nie rozpuszcza się w tłuszczach, a jedynie w wodzie. Rozpuszczenie skrobi w wodzie prowadzi do powstania kleiku, ale w kontekście podanego pytania, proces ten nie zachodzi przy obróbce skrobi z tłuszczem. Pęcznienie skrobi następuje, gdy skrobia jest poddawana działaniu ciepłej wody, co prowadzi do jej ekspansji i zwiększenia objętości, ale nie ma to miejsca przy obróbce na sucho lub z dodatkiem tłuszczu. Denaturacja, z kolei, odnosi się do zmiany struktury białek, co jest procesem zupełnie innym niż dekstrynizacja, która dotyczy wyłącznie skrobi. Błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą być związane z mylnym rozumieniem terminów oraz z brakiem wiedzy na temat chemii żywności i procesów zachodzących w czasie obróbki cieplnej. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla właściwego stosowania skrobi w przemyśle spożywczym oraz naukach kulinarnych.

Pytanie 12

Jakie dodatki powinno się używać do jajek po wiedeńsku?

A. Sos tatarski, pieprz, kapary

B. Sos tatarski, sól, pieprz

C. Masło, pieprz, kapary

D. Masło, sól, pieprz

Odpowiedź 'Masło, sól, pieprz' jest prawidłowa, gdyż te składniki stanowią klasyczne i podstawowe dodatki do jaj po wiedeńsku. Masło dodaje potrawie kremowej konsystencji oraz wzbogaca jej smak, a sól i pieprz to kluczowe przyprawy, które podkreślają naturalny smak jajek. Użycie tych dodatków jest zgodne z tradycyjnymi przepisami, które podkreślają prostotę i jakość składników. Warto zauważyć, że stosowanie masła zamiast oleju roślinnego zyskuje na znaczeniu w kontekście kulinarnym, gdzie zwraca się uwagę na bogactwo smaku. Dodatkowo, sól i pieprz są powszechnie akceptowanymi przyprawami w gastronomi, co sprawia, że danie zyskuje na uniwersalności. W praktyce można dodatkowo wzbogacić smak jaj po wiedeńsku, podając je z pieczywem lub sałatkami, co czyni je idealnym wyborem na śniadanie lub lekką kolację.

Pytanie 13

Zgodnie z opisanym procesem przyrządzenia: "Mięso drobiowe mielone z dodatkami, owiń w skórę, uformuj w mocny rulon i ugotuj" powstaje

A. pieczeń

B. pasztet

C. galantynę

D. klops

Pojęcia takie jak pasztet, klops czy pieczeń różnią się znacząco od galantyny i nie odpowiadają opisanej technice. Pasztet to potrawa, która zazwyczaj jest przygotowywana z mięsa mielonego lub podrobów, jednak nie jest ona formowana w rulon i gotowana w skórze. Pasztet, szczególnie w kuchni francuskiej, często piecze się w foremkach i serwuje na ciepło lub zimno, a jego konsystencja jest bardziej jednolita, co odróżnia go od galantyny. Klops natomiast to potrawa powstała z mięsa mielonego formowanego w kształt bochenka, najczęściej pieczona w piekarniku. Klops ma bardziej luźną strukturę i zazwyczaj nie jest gotowany, co również wyklucza go z opisanego procesu przygotowania. Pieczeń to potrawa powstała z kawałków mięsa, które są pieczone w całości, co całkowicie różni się od formowania w rulon. Pieczeń jest zazwyczaj serwowana na ciepło i nie podlega procesowi zwijania w skórę jak w przypadku galantyny. Błędem myślowym w tym kontekście jest utożsamianie różnych technik kulinarnych, które prowadzą do mylnego wnioskowania o sposobie przygotowania dania. Każda z tych potraw ma swoje specyficzne wymagania i metody, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między nimi przed podjęciem decyzji o ich przygotowaniu.

Pytanie 14

Kulebiak to danie pochodzące z kuchni rosyjskiej przygotowane z ciasta

A. parzonego

B. drożdżowego

C. naleśnikowego

D. pierogowego

Kulebiak to tradycyjna potrawa kuchni rosyjskiej, która jest przygotowywana z ciasta drożdżowego. Jest to ciasto wyrabiane na bazie mąki, wody, drożdży oraz innych składników, co nadaje mu charakterystyczną lekkość oraz puszystość. W kontekście praktycznym, drożdżowe ciasto jest idealne do wypieków wymagających dłuższego czasu fermentacji, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej struktury oraz smaku. Kulebiak często nadziewany jest różnorodnymi farszami, takimi jak ryby, mięso czy warzywa, co czyni go wszechstronną potrawą, która może być serwowana zarówno na co dzień, jak i podczas specjalnych okazji. Warto zaznaczyć, że w tradycji kulinarnej rosyjskiej, kulebiak pełni często rolę potrawy reprezentacyjnej, co podkreśla znaczenie odpowiedniego przygotowania ciasta drożdżowego oraz staranności w doborze składników. Dobrze przygotowane ciasto drożdżowe, które odpowiednio wyrosło, świadczy o umiejętnościach kulinarnych i znajomości technik pieczenia.

Pytanie 15

Korzystając z zamieszczonego normatywu surowcowego, należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość
Wołowina bez kości	700 g
Mąka	10 g
Smalec	50 g
Masło	20 g

A. kotlety.

B. befsztyki.

C. bryzole.

D. szaszłyki.

Odpowiedzi takie jak befsztyki, kotlety czy szaszłyki są niezgodne z normatywem surowcowym, który szczegółowo określa składniki i metody przygotowania bryzoli. W przypadku befsztyków, danie to opiera się na stosunkowo dużych kawałkach mięsa, które zazwyczaj są grillowane lub smażone w całości, co odbiega od charakterystyki bryzoli. Kotlety, z drugiej strony, mogą przywoływać na myśl różne rodzaje mięsa oraz różne metody przygotowania, ale nie odpowiadają specyfice bryzoli, które wymaga obtaczania w mące i smażenia na smalcu. Szaszłyki to potrawa, która składa się z kawałków mięsa i warzyw, pieczonych na rożnie lub na patyku, co również nie pasuje do normatywu dotyczącego bryzoli. Typowym błędem myślowym jest mylenie kategorii mięsnych, gdzie zamiast koncentrować się na specyfikach dania, można skupić się na ogólnych cechach potraw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ potrawy ma swoje unikalne właściwości i metody przygotowania. Tylko poprzez szczegółowe zapoznanie się z normatywami surowcowymi można skutecznie i poprawnie przygotować potrawy, które będą odpowiadały wymaganiom zarówno gastronomicznym, jak i oczekiwaniom klientów.

Pytanie 16

Procesy, które prowadzą do uzyskania żywności liofilizowanej, to

A. gotowania i osuszania

B. zamrażania i osuszania

C. homogenizacji i zamrażania

D. gotowania oraz homogenizacji

Żywność liofilizowaną otrzymuje się poprzez zastosowanie technologii mrożenia oraz suszenia. Proces ten, znany jako liofilizacja, polega na usunięciu wody z żywności w stanie zamrożonym, co zachowuje strukturę, smak oraz wartości odżywcze produktu. Liofilizacja jest szczególnie ceniona w branży spożywczej oraz wśród podróżników, ponieważ pozwala na długotrwałe przechowywanie jedzenia przy minimalnych stratach składników odżywczych. Dodatkowo, liofilizowane produkty są lekkie i łatwe do transportu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla osób uprawiających turystykę górską lub długotrwałe wyprawy. W przemyśle żywnościowym, liofilizacja stosowana jest m.in. do produkcji owoców, warzyw, zup instant oraz żywności dla niemowląt. Dzięki tej technologii, możliwe jest również zachowanie intensywności barw oraz aromatów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach kulinarnych. Standardy jakości w branży wymagają, aby produkty liofilizowane spełniały określone normy dotyczące zawartości wilgoci, co wpływa na ich trwałość i jakość.

Pytanie 17

Jak długo w maksymalnym czasie można przechowywać przygotowane potrawy schłodzone do temperatury 3°C w ciągu 90 minut?

A. 9 dni

B. 3 dni

C. 5 dni

D. 7 dni

Odpowiedzi 7 dni, 3 dni i 9 dni na pierwszy rzut oka mogą wydawać się sensowne, jednak każda z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących bezpieczeństwa żywności. Przechowywanie potraw chłodzonych przez 7 dni przekracza zalecany czas, co stwarza ryzyko rozwoju chorobotwórczych mikroorganizmów. W praktyce, dłuższy czas przechowywania może prowadzić do pogorszenia jakości żywności oraz zwiększać ryzyko zatrucia pokarmowego, co jest nieakceptowalne w gastronomii. Z kolei odpowiedź 3 dni, choć bliższa prawidłowej, nadal jest zbyt krótka w odniesieniu do standardów przechowywania potraw schłodzonych. Potrawy powinny być użytkowane w ciągu maksymalnie 5 dni, co pozwala na zachowanie ich organoleptycznych i odżywczych właściwości. Ostatnia sugestia, 9 dni, jest również znaczącym nadużyciem, które może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Edukacja i przestrzeganie wytycznych dotyczących przechowywania żywności są kluczowe w każdym zakładzie gastronomicznym, dlatego istotne jest, aby personel był dobrze poinformowany o zasadach bezpieczeństwa żywności, aby uniknąć typowych błędów w tej dziedzinie. Bezpieczeństwo żywności powinno być najwyższym priorytetem, a przestrzeganie odpowiednich standardów jest kluczowe dla ochrony zdrowia konsumentów oraz utrzymania reputacji zakładów gastronomicznych.

Pytanie 18

Eklery oraz ptysie powinny być przygotowywane z ciasta

A. półfrancuskiego

B. zbijanego

C. francuskiego

D. parzonego

Eklery i ptysie to popularne wyroby cukiernicze, które sporządzane są z ciasta parzonego. Ciasto to powstaje poprzez połączenie mąki, wody oraz tłuszczu, które następnie są gotowane na ogniu, co powoduje, że składniki się łączą i tworzą gładką masę. Kluczowym etapem w produkcji ciasta parzonego jest jego schłodzenie przed dodaniem jaj, co zapewnia odpowiednią konsystencję. Po dodaniu jaj, ciasto staje się lekkie i puszyste, co pozwala na uzyskanie charakterystycznych kształtów eklerek i ptysiów podczas pieczenia. W trakcie pieczenia, para wodna powstająca z wilgoci w cieście sprawia, że wypieki rosną, tworząc w środku pustą przestrzeń, idealną do nadziewania. Stosowanie ciasta parzonego w cukiernictwie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, a jego zalety obejmują nie tylko łatwość w formowaniu, ale również możliwość uzyskania różnorodnych smaków poprzez nadzienie lub polewę.

Pytanie 19

Reakcje Maillarda mają miejsce w trakcie wytwarzania

A. kotletów

B. sałatek

C. pulpetów z drobiu

D. ziemniaków gotowanych

Reakcje Maillarda są kluczowe w przetwarzaniu żywności, ale nie są one związane z przygotowaniem surówek ani ziemniaków gotowanych w wodzie. Surówki, które składają się głównie z surowych warzyw, nie przechodzą przez proces obróbki cieplnej, a tym samym nie mogą wytworzyć związków Maillarda. W przypadku ziemniaków gotowanych w wodzie, również brak jest zaawansowanego procesu chemicznego, który zachodzi w wyższych temperaturach, jak to ma miejsce podczas smażenia lub pieczenia. Pulpety drobiowe, choć poddawane są obróbce cieplnej, zazwyczaj są gotowane na parze lub duszone, co również nie sprzyja powstawaniu związków Maillarda. Istotnym błędem myślowym jest zakładanie, że każda forma obróbki cieplnej automatycznie prowadzi do reakcji Maillarda. W rzeczywistości, aby ta reakcja mogła zajść, muszą zostać spełnione konkretne warunki, takie jak odpowiednia temperatura (zwykle powyżej 140°C) oraz obecność cukrów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy między różnymi metodami gotowania oraz ich wpływem na smak i teksturę potraw, co jest fundamentalne w gastronomii i kulinariach profesjonalnych.

Pytanie 20

Z powodów sanitarno-epidemiologicznych oraz użytkowych zezwala się, aby trasa transportu pojemników z odpadami technologicznymi

A. prowadziła do magazynu artykułów suchych

B. łączyła się z drogami czystych naczyń

C. prowadziła do magazynu odpadów organicznych

D. łączyła się z drogami półproduktów

Odpowiedź, że droga pojemników z odpadami technologicznymi powinna prowadzić do magazynu odpadów organicznych, jest prawidłowa z kilku powodów. Z perspektywy sanitarno-epidemiologicznej, odpady organiczne wymagają szczególnej uwagi, ponieważ są bardziej podatne na rozkład i mogą emitować nieprzyjemne zapachy oraz przyciągać szkodniki. Dlatego też najważniejsze jest, aby te odpady były szybko i skutecznie transportowane do odpowiednich miejsc ich składowania. Dobrą praktyką jest, aby drogi transportowe były wyraźnie oznaczone i oddzielone od innych ciągów, co zmniejsza ryzyko kontaminacji innych materiałów oraz wspiera efektywne zarządzanie odpadami. Przykładem może być sektor spożywczy, w którym odpady organiczne z produkcji żywności powinny być oddzielane od opakowań i produktów, co ułatwia ich recykling i przetwarzanie w bioodpady. Wprowadzenie efektywnego systemu segregacji i transportu odpadów organicznych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przekłada się na zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska.

Pytanie 21

Aby przygotować medalion, należy zastosować

A. łopatki

B. łat

C. schabu

D. karkówki

Medalion to specyficzny rodzaj potrawy, w której kluczowym składnikiem jest schab. Jest to część mięsa pochodząca z grzbietu świń, charakteryzująca się delikatnością i niską zawartością tłuszczu, co czyni ją idealną do szybkiego smażenia lub grillowania. Przygotowanie medalionów ze schabu polega na pokrojeniu mięsa na cienkie plastry, które następnie można marynować w przyprawach, co wzbogaca ich smak. Przykłady zastosowania medalionów ze schabu obejmują serwowanie ich z różnorodnymi sosami, warzywami lub jako element dań głównych w restauracjach. Schab jest również często stosowany w kuchni polskiej, gdzie jego przygotowanie i obróbka są zgodne z wieloma tradycyjnymi recepturami. Znajomość odpowiednich technik kulinarnych oraz standardów bezpieczeństwa żywności, takich jak właściwe przechowywanie i obróbka mięsa, są kluczowe, aby zapewnić najwyższą jakość podawanych potraw.

Pytanie 22

Aromatyczna i kolorowa powłoka produktów w panierce powstaje na skutek

A. reakcji Maillarda.

B. termohydrolizy kolagenu.

C. rozklejenia skrobi.

D. pirolizy skrobi.

Aby zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są błędne, warto przyjrzeć się każdemu z wymienionych procesów. Piroliza skrobi to chemiczny proces rozkładu skrobi w wysokich temperaturach, prowadzący do powstania różnych związków organicznych, ale nie generuje charakterystycznych aromatów i barw, jak ma to miejsce w przypadku reakcji Maillarda. Rozklejenie skrobi, które zachodzi pod wpływem wilgoci i wysokiej temperatury, prowadzi do jej żelatynizacji, co wpływa na teksturę potrawy, jednak nie jest odpowiedzialne za powstawanie aromatycznych i kolorowych powłok. Termohydroliza kolagenu polega na rozkładaniu kolagenu w mięsie, co może poprawić jego kruchość i smak, ale nie wywołuje efektów barwnych ani aromatycznych typowych dla procesów maillardowskich. W praktyce, błędne zrozumienie tych procesów może prowadzić do niewłaściwych technik gotowania, które nie tylko obniżają jakość produktów, ale również mogą wpłynąć na ich atrakcyjność wizualną i smakową. Kluczowe jest, aby kucharze i producenci żywności zdawali sobie sprawę z tych różnic i stosowali odpowiednie techniki, aby uzyskać optymalne rezultaty kulinarne.

Pytanie 23

Kasza jaglana, ze względu na swój skład chemiczny, klasyfikowana jest jako jeden z rodzajów środków żywnościowych?

A. witaminowo - mineralnych

B. białkowych

C. węglowodanowych

D. tłuszczowych

Kasza jaglana jest klasyfikowana jako produkt węglowodanowy, ponieważ zawiera znaczną ilość skrobi, która jest głównym źródłem energii w diecie. Skład chemiczny kaszy jaglanej wykazuje, że około 70% jej masy stanowią węglowodany, co czyni ją doskonałym źródłem paliwa dla organizmu. Dodatkowo, kasza jaglana jest bogata w błonnik, co wspomaga trawienie oraz wpływa na regulację poziomu cukru we krwi. Warto również zauważyć, że kasza ta jest naturalnie bezglutenowa, co czyni ją idealnym wyborem dla osób z celiakią lub nietolerancją glutenu. Kasza jaglana może być wykorzystywana w różnych formach kulinarnych, od dań głównych po sałatki i desery, co czyni ją bardzo wszechstronnym składnikiem w kuchni. Włączenie kaszy jaglanej do diety może przyczynić się do zrównoważonego odżywiania i dostarczenia organizmowi niezbędnych składników odżywczych. W kontekście standardów żywieniowych, zaleca się uwzględnienie węglowodanów pełnoziarnistych, takich jak kasza jaglana, w regularnej diecie, co w pełni potwierdza jej rolę jako środka żywnościowego węglowodanowego.

Pytanie 24

Najbardziej wartościowym źródłem żelaza pochodzenia roślinnego jest

A. kasza gryczana

B. olej rzepakowy

C. ogórek kiszony

D. kapusta biała

Kasza gryczana to naprawdę świetne źródło żelaza pochodzenia roślinnego. W 100 gramach suchej kaszy jest około 2,6 mg żelaza, co czyni ją względnie bogatym składnikiem, zwłaszcza w porównaniu do innych roślinnych produktów. Dodatkowo, zawiera bioflawonoidy, które mogą pomóc w lepszym wchłanianiu żelaza przez organizm. No i co ważne, jest wolna od glutenu, więc mogą ją jeść również osoby z celiakią. Warto włączać takie źródła żelaza jak kasza gryczana do codziennych posiłków, zwłaszcza dla wegetarian i osób mających problemy z niedoborem żelaza. Można ją dodać do sałatek, zup, a nawet jako bazę do innych potraw. Regularne jedzenie kaszy gryczanej może pomóc utrzymać zdrowy poziom żelaza w ciele, co jest istotne dla naszego układu krwionośnego.

Pytanie 25

Aby przygotować galaretę z mięsa zwierząt rzeźnych, konieczne jest użycie

A. podgardla

B. polędwicy

C. boczku

D. golonki

Golonka jest idealnym składnikiem do przygotowania galarety z mięsa zwierząt rzeźnych, ponieważ zawiera dużą ilość kolagenu. Kolagen jest białkiem, które podczas gotowania przekształca się w żelatynę, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji galarety. Galareta wytwarzana z golonki ma zatem wyraźną, gęstą strukturę, która jest pożądana w tradycyjnych potrawach. Dodatkowo, golonka dostarcza intensywnego smaku, który wzbogaca finalny produkt. Przygotowując galaretę, warto również zwrócić uwagę na długotrwałe gotowanie mięsa, co pozwala na wydobycie jak największej ilości kolagenu. W praktyce, golonka może być gotowana z dodatkiem warzyw, przypraw i ziół, co dodatkowo zwiększa walory smakowe dania. Warto także pamiętać, że stosowanie golonki w galarecie jest zgodne z tradycyjnymi technikami kulinarnymi, które kładą nacisk na wykorzystanie wszystkich części zwierzęcia, co jest istotne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju i kuchni zero waste.

Pytanie 26

Który składnik kulinarny półtuszy wołowej powinien zostać wykorzystany do przygotowania potraw smażonych?

A. Golonka

B. Pręga

C. Polędwica

D. Ligawa

Polędwica to jeden z najdelikatniejszych i najcenniejszych elementów kulinarnych wołowiny, który charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu oraz miękką strukturą. Dzięki tym właściwościom polędwica idealnie nadaje się do smażenia, co czyni ją doskonałym wyborem do potraw, gdzie liczy się kruchość i soczystość mięsa. Smażenie polędwicy, na przykład w formie steków, pozwala uzyskać doskonałą teksturę oraz smak, które są cenione przez smakoszy na całym świecie. W standardach branżowych podkreśla się znaczenie stosowania odpowiednich temperatur oraz technik, które umożliwiają zachowanie naturalnych soków mięsa, co dodatkowo podnosi jego walory smakowe. W praktyce, polędwicę można przygotować na wiele sposobów, w tym jako steki z grilla, smażoną w patelni z dodatkiem ziół i masła, co podkreśla jej delikatność i smak. Z tego powodu polędwica jest często preferowanym wyborem w restauracjach wysokiej klasy oraz w domowej kuchni.

Pytanie 27

Wskaż, która z zasad jest niezgodna z regulacjami bhp obowiązującymi w lokalu gastronomicznym?

A. Obróbka wstępna ryb może być realizowana w garmażerni

B. Pracownicy obsługujący sprzęt do mycia muszą być zaznajomieni z instrukcją ich użytkowania

C. Ścieżki dla naczyń brudnych nie mogą się krzyżować z trasami surowców

D. Odpady pokonsumpcyjne powinny być usuwane po napełnieniu 2/3 objętości pojemnika

Obróbka wstępna ryb w garmażerni jest niezgodna z przepisami bhp, ponieważ tego typu procesy powinny odbywać się w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach, które spełniają normy sanitarno-epidemiologiczne. Garmażernie, jako miejsce zajmujące się produkcją potraw gotowych, nie są przystosowane do obróbki surowych produktów rybnych, co może prowadzić do kontaminacji. Zgodnie z przepisami, obróbka ryb powinna być prowadzona w strefach, które są oddzielone od innych procesów kulinarnych, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzenienia się patogenów. Przykładem zastosowania tych zasad jest konieczność posiadania wydzielonych przestrzeni do obróbki surowców w zakładach przetwórstwa rybnego, co jest zgodne z normami HACCP. Właściwe zarządzanie procesem obróbki ryb zwiększa bezpieczeństwo żywności oraz spełnia standardy jakości, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia konsumentów.

Pytanie 28

Jaki produkt został zakonserwowany metodą biologiczną?

A. Liofilizowane pieczarki

B. Blanszowany szpinak

C. Suszone pomidory

D. Kiszone ogórki

Wybrane odpowiedzi, takie jak szpinak blanszowany, pomidory suszone oraz pieczarki liofilizowane, nie są produktami utrwalonymi metodą biologiczną, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat metod konserwacji żywności. Szpinak blanszowany to proces polegający na krótkotrwałym gotowaniu warzyw w gorącej wodzie, a następnie ich szybkim schłodzeniu, co ma na celu zniszczenie enzymów i zachowanie koloru oraz wartości odżywczych. Blanszowanie nie prowadzi do fermentacji ani nie wykorzystuje mikroorganizmów, a jedynie zatrzymuje procesy psucia się żywności. Pomidory suszone są produktem, który przeszedł proces suszenia, czyli usuwania wody, co również nie jest metodą biologiczną. Suszenie może być efektywne w przedłużaniu trwałości produktów, ale nie zawiera elementów fermentacyjnych, które są kluczowe dla biologicznych metod utrwalania. Pieczarki liofilizowane, z kolei, są produktem poddanym liofilizacji, czyli procesowi suszenia w niskiej temperaturze i pod obniżonym ciśnieniem, co zachowuje większość składników odżywczych, ale nie jest to metoda biologiczna. Te podejścia mogą być skuteczne, jednak nie angażują procesów fermentacyjnych, które są typowe dla produktów takich jak ogórki kiszone. Dlatego ważne jest zrozumienie różnic między metodami konserwacji, aby unikać pomyłek i lepiej dobierać sposób przechowywania i przygotowania żywności zgodnie z ich charakterystyką.

Pytanie 29

Jakie owoce klasyfikujemy jako jagodowe?

A. śliwki i morele

B. jagody i pigwy

C. truskawki i wiśnie

D. poziomki i agrest

Odpowiedź, że do grupy owoców jagodowych należy zaliczyć poziomki i agrest, jest poprawna, ponieważ zarówno poziomki, jak i agrest to owoce, które botanicy klasyfikują jako jagody. Jagody są zdefiniowane jako owoce, które rozwijają się z jednego kwiatu i zawierają wiele nasion. Poziomki, będące odmianą truskawki, oraz agrest, który jest krzewem owocowym, spełniają te kryteria. Poziomki są bogate w witaminę C, a agrest dostarcza nie tylko witamin, ale również błonnika, co czyni je wartościowymi składnikami diety. W praktyce, owoce jagodowe są często wykorzystywane w produkcji dżemów, soków oraz deserów, a ich właściwości odżywcze są szeroko doceniane w kuchni. Warto również zauważyć, że jagody mają zastosowanie w medycynie naturalnej, ze względu na ich działanie przeciwutleniające i wzmacniające układ odpornościowy. Właściwe ich rozpoznawanie i klasyfikacja ma znaczenie zarówno w ogrodnictwie, jak i w przemyśle spożywczym.

Pytanie 30

Jakie przyprawy są uprawiane w Polsce?

A. szafran oraz czosnek

B. lubczyk oraz oregano

C. kurkuma oraz cynamon

D. imbir oraz kminek

Lubczyk i oregano to przyprawy, które są powszechnie uprawiane w Polsce i znajdowane w wielu polskich potrawach. Lubczyk (Levisticum officinale) jest znany ze swojego intensywnego aromatu i smaku, często wykorzystywany do przyprawiania zup, sosów oraz dań mięsnych. Oregano (Origanum vulgare), znane również jako dziki majeranek, jest również popularne w kuchni, szczególnie w potrawach włoskich, jak pizza i sosy pomidorowe. Te przyprawy są znane nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także ze względu na właściwości zdrowotne; lubczyk ma działanie moczopędne, a oregano wykazuje działanie antyoksydacyjne. Rekomendowane praktyki w uprawie tych roślin obejmują stosowanie naturalnych nawozów i unikanie pestycydów, co przyczynia się do ich ekologiczności i wysokiej jakości. Z tego względu, inwestowanie w uprawy lubczyku i oregano jest zgodne z trendami na rynku zdrowej żywności i rosnącym zainteresowaniem lokalnymi produktami.

Pytanie 31

Jaką część mięsa należy użyć do przygotowania befsztyku tatarskiego?

A. Łopatkę

B. Karkówkę

C. Antrykot

D. Polędwicę

Polędwica jest najczęściej wykorzystywanym mięsem do przygotowania befsztyku tatarskiego ze względu na swoje wyjątkowe walory smakowe oraz teksturę. Jest to mięso pochodzące z części tuszy zwierzęcia, które nie pracuje zbyt intensywnie, co skutkuje jego delikatnością i miękkością. W kontekście befsztyku tatarskiego, surowe mięso powinno być najwyższej jakości, a polędwica spełnia te wymagania. W praktyce, przed przygotowaniem dania, polędwicę należy bardzo starannie oczyścić z błon i żyłek, a następnie posiekać na drobne kawałki lub zmielić. Właściwe przygotowanie surowego mięsa to klucz do uzyskania idealnej konsystencji oraz smaku dania. Warto również zauważyć, że jako surowe danie, befsztyk tatar wymaga szczególnej uwagi w zakresie bezpieczeństwa żywności, dlatego ważne jest, aby mięso było świeże i pochodziło z pewnego źródła. W przypadku befsztyku tatarskiego, często podaje się go z dodatkami takimi jak cebula, ogórek kiszony czy żółtko jaja, co podkreśla jego wyjątkowy smak. Takie podejście do przygotowania dania jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi oraz standardami HACCP.

Pytanie 32

W przedstawionym systemie technologicznym, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, należy zaplanować

System technologiczny sporządzania potraw mięsnych
Dostawa mięsa	Magazynowanie w chłodni	?	Gotowanie, smażenie, pieczenie, duszenie	Schładzanie, odgrzewanie	Wydawanie potraw

A. obróbkę cieplną.

B. obróbkę wstępną.

C. porcjowanie wyrobu.

D. zamrażanie surowca.

Obróbka wstępna jest kluczowym etapem przygotowania surowców w technologii kulinarnej, zwłaszcza w procesie sporządzania potraw mięsnych. Po magazynowaniu w chłodni, mięso wymaga szczegółowego przygotowania, które wykracza poza zwykłe rozmrożenie. Proces ten obejmuje szereg czynności, takich jak mycie, czyszczenie, krojenie oraz usuwanie niepożądanych części. Te działania mają na celu nie tylko poprawienie jakości surowca, ale również zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Standardy HACCP podkreślają znaczenie obróbki wstępnej w minimalizowaniu ryzyka mikrobiologicznego. Na przykład, rozmrażanie mięsa powinno odbywać się w kontrolowanej temperaturze, aby zapobiec rozwojowi bakterii. Dodatkowo, odpowiednie krojenie mięsa umożliwia równomierne gotowanie, co jest fundamentalne w osiąganiu pożądanej tekstury i smaku potrawy. Właściwe przeprowadzenie obróbki wstępnej przekłada się na efektywność dalszych metod obróbczych, takich jak gotowanie, pieczenie czy smażenie, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 33

Jeżeli do przygotowania 5 porcji dania wykorzystano 600 g składnika, to ile należy przygotować surowca do zrobienia 3 porcji tego samego dania?

A. 0,20 kg

B. 0,48 kg

C. 0,12 kg

D. 0,36 kg

Często błędne odpowiedzi pojawiają się przez nieprawidłowe obliczenia lub złe zrozumienie, jak liczyć składniki. Na przykład, jeżeli ktoś podał wartości takie jak 0,20 kg, 0,12 kg czy 0,48 kg, to mogą mylnie sądzić, że ilość surowca zmienia się liniowo z liczbą porcji. Takie pomyłki to nic dziwnego, zwłaszcza gdy nie patrzy się na to, jak proporcje się zmieniają. Czasem można też pomylić jednostki lub źle przeliczyć, co prowadzi do złych wyników. I jeszcze jedno: niektóre błędy mogą wynikać z tego, że ktoś nie zwraca uwagi na kontekst, gdy przelicza kilogramy na gramy. To naprawdę ważne, bo dobre przeliczenia są kluczowe, by dania nie były ani za mało, ani za dużo przyprawione, co mogłoby zniechęcić klientów. Dlatego warto pamiętać o dokładnym podejściu do obliczeń i weryfikować wszystkie etapy przygotowania, zwracając uwagę na jednostki miary i proporcje. Dobrze jest też regularnie szkolić zespół, by wszyscy byli na bieżąco z tymi zasadami, co pozwoli serwować lepsze dania i utrzymać lokal na powierzchni.

Pytanie 34

Lokalizację ekspedycji potraw powinno się planować w pobliżu

A. magazynu podręcznego

B. magazynu żywności

C. kuchni gorącej

D. przygotowalni czystej

Umiejscowienie ekspedycji potraw w sąsiedztwie przygotowalni czystej, magazynu żywności czy magazynu podręcznego wiąże się z kilkoma fundamentalnymi błędami w rozumieniu logistyki gastronomicznej. Przygotowalnia czysta jest strefą, w której odbywa się przygotowanie składników i potraw w warunkach spełniających wysokie normy sanitarnych. Umieszczanie ekspedycji w pobliżu tej strefy może prowadzić do nieefektywności, gdyż wymagane jest, aby potrawy, które już zostały przygotowane, były transportowane w sposób szybki i nieprzerywany do obszaru wydawania, a nie do obszaru, gdzie wciąż odbywa się obróbka surowców. Z kolei magazyn żywności, choć istotny w całym procesie, nie jest odpowiednim miejscem dla lokalizacji ekspedycji potraw, ponieważ jego funkcja skupia się na przechowywaniu surowców, a nie na ich serwowaniu. Magazyn podręczny z kolei wspiera kuchnię, dostarczając niezbędnych produktów, jednak również nie powinien być miejscem dla ekspedycji, ponieważ jego celem jest zapewnienie dostępności składników w odpowiednich ilościach. Umieszczając ekspedycję z dala od kuchni gorącej, ryzykujemy opóźnienia w serwowaniu potraw oraz ich utratę jakości, co negatywnie wpływa na doświadczenie klienta. W branży gastronomicznej, optymalizacja procesów i właściwe usytuowanie stref są kluczowe dla zapewnienia wysokiej efektywności operacyjnej oraz spełnienia oczekiwań gości.

Pytanie 35

Do konserwacji warzyw powinno się użyć kwasu

A. cytrynowego

B. benzoesowego

C. octowego

D. sorbowego

Odpowiedź 'octowy' jest prawidłowa, ponieważ ocet, a dokładniej kwas octowy, jest jednym z najczęściej stosowanych kwasów w procesie marynowania warzyw. Kwas octowy nie tylko zabezpiecza żywność przed rozwojem mikroorganizmów, ale także nadaje jej charakterystyczny smak i aromat. W praktyce, podczas marynowania ogórków, papryki lub cebuli, ocet może być stosowany w różnych stężeniach, w zależności od pożądanego smaku. Zgodnie z normami bezpieczeństwa żywności, kwas octowy skutecznie obniża pH, co jest kluczowe dla konserwacji produktów spożywczych. Ponadto, ocet ma działanie antybakteryjne, co sprawia, że jest idealnym środkiem w domowych przetworach. Jego stosowanie w marynowaniu warzyw jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży gastronomicznej, co potwierdzają liczne przepisy kulinarne oraz badania nad bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 36

Ile gramów mąki jest potrzebne do przygotowania ciasta na 40 porcji, jeśli do 4 porcji używa się 170 g mąki?

A. 4,00 kg

B. 6,80 kg

C. 1,70 kg

D. 17,00 kg

W przypadku niewłaściwych odpowiedzi na to pytanie pojawiają się różne typowe błędy w rozumieniu obliczeń proporcjonalnych. Wiele osób może pomylić jednostki lub nie zastosować właściwych reguł matematycznych. Przykładowo, przyjęcie, że wystarczy po prostu pomnożyć wartość mąki (170 g) przez 10, aby uzyskać 1,70 kg, ignoruje fakt, że musimy najpierw ustalić przelicznik na porcję. Aby uzyskać poprawne wyniki, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczać jednostki masy oraz stosować proporcje w kontekście kulinarnym. Ponadto, niektórzy mogą myśleć, że przy skalowaniu przepisów można stosować różne wskaźniki masy, co nie jest zgodne z najlepszymi praktykami. W profesjonalnych kuchniach niezbędne jest precyzyjne ważenie składników, aby zachować właściwe proporcje i zapewnić powtarzalność w produkcie końcowym. Zastosowanie nieprawidłowych obliczeń może prowadzić do nadmiaru lub niedoboru składnika, co znacznie wpłynie na końcowy smak i jakość potrawy. Dlatego warto przyswoić zasadę, że przy zmianie liczby porcji, każdy składnik musi być proporcjonalnie przeliczany na podstawie jednostkowych wartości, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 37

Jakiego naczynia należy używać do zaparzania kawy w stylu tureckim?

A. tygielek miedziany

B. termos

C. dzbanek

D. ekspres ciśnieniowy

Zaparzanie kawy po turecku wymaga użycia tygielka miedzianego, znanego również jako cezve. Miedź jest doskonałym przewodnikiem ciepła, co pozwala na równomierne podgrzewanie kawy, eliminując ryzyko przypalenia. W tygielku kawę parzy się z dodatkiem wody oraz cukru, jeżeli takowego życzymy. Ważnym aspektem jest odpowiednia technika zaparzania, polegająca na powolnym podgrzewaniu mikstury i pozwoleniu na pojawienie się pianki, co jest kluczowe dla uzyskania pełnego smaku i aromatu. Warto również pamiętać, że kawa po turecku, gdy jest prawidłowo przygotowana, charakteryzuje się intensywnym smakiem oraz wyjątkowym aromatem, a sama technika jej parzenia jest głęboko zakorzeniona w tradycji. W kontekście standardów parzenia, użycie tygielka miedzianego jest uznawane za najlepszą praktykę, która zapewnia autentyczność i wysoką jakość napoju.

Pytanie 38

Jak nazywa się naczynie przeznaczone do zapiekania oraz serwowania potraw w pojedynczych porcjach na gorąco?

A. waza

B. pucharek

C. tumbler

D. kokilka

Wybór tumblera, pucharka lub wazy jako naczynia do zapiekania i podawania potraw na gorąco jest mylny z kilku powodów. Tumbler, zazwyczaj używany do serwowania napojów, nie jest zaprojektowany do wysokotemperaturowego pieczenia. Jego konstrukcja oraz materiały, z których jest wykonany, mogą nie wytrzymać wysokich temperatur, co może prowadzić do pęknięć. Pucharek, z kolei, jest naczyniem głównie stosowanym do serwowania deserów lub zup, ale nie nadaje się do pieczenia potraw, ponieważ jego pojemność oraz przeznaczenie nie są zgodne z wymaganiami pieczenia dań na gorąco. Waza jest dużym naczyniem, które służy przede wszystkim do serwowania większych porcji zup czy sałatek, a nie do podawania potraw w pojedynczych porcjach. Często mylone jest również przeznaczenie tych naczyń, co prowadzi do błędnych wyborów w kuchni. W kontekście profesjonalnej gastronomii kluczowe jest stosowanie odpowiednich naczyń do konkretnych typów potraw, co jest zgodne z praktykami branżowymi. Wybór niewłaściwego naczynia może nie tylko wpłynąć na jakość potrawy, ale także na bezpieczeństwo podczas ich przygotowania. Dlatego tak ważne jest, aby mieć świadomość, które naczynia są odpowiednie do konkretnych zastosowań w kuchni.

Pytanie 39

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 1,01

B. 2,01

C. 1,51

D. 2,51

Odpowiedź 1,51 jest poprawna, ponieważ standardowe proporcje do gotowania kaszy gryczanej na sypko wynoszą 1 część kaszy do 1,5 części wody. W przypadku ugotowania 1 kg kaszy gryczanej, odpowiednia ilość wody wynosi zatem 1,5 litra. To podejście jest zgodne z powszechnie przyjętymi zasadami kulinarnymi, które zapewniają odpowiednią konsystencję i smak gotowanego produktu. Woda odgrywa kluczową rolę w procesie gotowania, ponieważ pomaga w rehydratacji kaszy, co wpływa na jej teksturę i smak. W praktyce warto pamiętać, że różne rodzaje kaszy mogą wymagać nieco innych proporcji wody, dlatego zawsze warto sprawdzić etykietę lub zalecenia producenta. Użycie właściwych proporcji wody do kaszy zapewnia optymalny rezultat, a także pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak przypalenie lub niedogotowanie. Ugotowana kasza gryczana o odpowiednich proporcjach ma delikatną strukturę, a jej smak jest w pełni wydobyty.

Pytanie 40

Podaj przykład funkcjonalnego umeblowania balkonu lub tarasu w domu podczas lata?

A. Stoliki, krzesła, hamak, fotele obite materiałem

B. Stoliki, krzesła, sofa, fotele obite materiałem

C. Stoliki, krzesła, hamak, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny

D. Stoliki, krzesła, sofa, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny

Wybór niewłaściwego wyposażenia balkonu, jak 'Stoliki, krzesła, sofa, fotele tapicerowane' czy 'Stoliki, krzesła, hamak, fotele tapicerowane', nie jest najlepszym pomysłem na lato. Meble tapicerowane, chociaż są komfortowe, to na zewnątrz się nie sprawdzają. Materiał często nie wytrzymuje wilgoci i słońca, dlatego szybko się psują. Poza tym, tapicerka wymaga sporo czyszczenia, co jest kłopotliwe, zwłaszcza gdy meble są na zewnątrz. Inna sprawa to brak hamaka w zestawie z fotelami tapicerowanymi – hamak jest super do relaksu, ale z takimi fotelami może to wyglądać niezbyt dobrze. Wybierając meble na balkon, trzeba pamiętać, żeby były z materiałów odpornych na pogodę i łatwe do schowania, jak przyjdzie deszcz. Nieodpowiedni wybór mebli może sporo kosztować w dłuższej perspektywie, co na początku często się lekceważy w planowaniu balkonu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej