Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 20:22
Data zakończenia: 23 maja 2025 20:49

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. połączone w jedną warstwę

B. na oddzielnych warstwach

C. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych

D. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest najlepszą praktyką w projektowaniu graficznym opakowań. Takie podejście umożliwia większą elastyczność podczas edycji pliku, ponieważ każdy element może być łatwo modyfikowany bez wpływu na pozostałe. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor grafiki, możemy to zrobić bez konieczności przesuwania siatki wykrojnika czy znaczników. Ponadto, korzystanie z osobnych warstw ułatwia przygotowanie pliku do druku, gdyż drukarnie często wymagają, aby różne elementy były wyraźnie zdefiniowane. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, zalecają, aby różne warstwy były używane w celu zminimalizowania błędów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że dobrze zorganizowany plik graficzny z osobnymi warstwami ułatwia współpracę między projektantami a klientami oraz innymi interesariuszami, co jest kluczowe w procesie tworzenia opakowań. Dodatkowo, w sytuacji, gdy projekt wymaga dalszych modyfikacji, archiwizacja projektu z wyraźnie zdefiniowanymi warstwami staje się znacznie bardziej efektywna.

Pytanie 2

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 8 form.

B. 4 formy.

C. 6 form.

D. 2 formy.

Odpowiedź 8 form jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu kalendarza planszowego formatu A1 w kolorystyce 4 + 4, należy przygotować osobne formy dla każdej strony oraz dla przodu i tyłu na każdy z miesięcy. W standardowej produkcji kalendarzy w tej kolorystyce używa się pełnoekranowego druku, co oznacza, że każda strona kalendarza będzie miała osobną formę. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że kalendarze często mają 12 miesięcy, a także mogą zawierać inne elementy, takie jak okładka, konieczne jest zaplanowanie co najmniej 8 form. Przykładem zastosowania może być produkcja kalendarza, gdzie każda strona wymaga unikalnego projektu graficznego, co w praktyce zwiększa liczbę form. Zastosowanie dobrych praktyk drukarskich, takich jak optymalizacja form i precyzyjne przygotowanie, jest kluczowe w tym procesie, aby osiągnąć najwyższą jakość wydruku.

Pytanie 3

Który z parametrów skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowanych detali w zeskanowanych obrazach?

A. Tempo skanowania

B. Rodzaj monitora

C. Typ pliku

D. Rozdzielczość

Rozdzielczość jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość i dokładność odwzorowywanych szczegółów w skanowanych obrazach. Definiuje ona ilość pikseli w jednostce powierzchni skanowanego materiału, co bezpośrednio przekłada się na zdolność uchwycenia detali. W praktyce, im wyższa rozdzielczość, tym większa liczba pikseli jest wykorzystywana do odwzorowania obrazu, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszych i bardziej szczegółowych rezultatów. Na przykład, skanery o rozdzielczości 600 dpi (punktów na cal) będą w stanie uchwycić więcej detali niż te o rozdzielczości 300 dpi. W kontekście profesjonalnych zastosowań, takich jak archiwizacja dokumentów lub skanowanie dzieł sztuki, odpowiednia rozdzielczość jest niezbędna do zachowania wysokiej jakości odwzorowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży skanowania. Standardy, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie rozdzielczości w procesach związanych z precyzyjnym odwzorowaniem, co jest istotne zarówno dla digitalizacji, jak i produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 4

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. impozycja

B. dublowanie

C. skalowanie

D. pozycjonowanie

Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 5

Zgodnie z Polską Normą odnoszącą się do jednostek miar typograficznych, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 16 mm

B. 18 mm

C. 19 mm

D. 20 mm

Jak wybierzesz coś innego niż 18 mm, łatwo możesz wpaść w tarapaty z rozumieniem jednostek typograficznych. Odpowiedzi jak 16 mm, 20 mm czy 19 mm mogą wydawać się alternatywą, ale nie pasują do standardów polskiej typografii. Warto dodać, że inne jednostki mogą się pomieszać z różnymi systemami miar w innych dziedzinach, co powoduje zamieszanie. Na przykład, niektórzy mogą myśleć o wymiarach czcionek w drukarstwie, ale to nie zmienia, że kwadrat typograficzny ma 18 mm. Typowym błędem jest też pomijanie roli jednostek typograficznych w projektowaniu graficznym, co prowadzi do chaotycznego rozmieszczenia tekstu. Kiedy źle wybierzesz jednostkę, może być ciężko przeczytać tekst i wygląda to nieestetycznie. Dlatego kwadrat typograficzny jest taki ważny, bo kształtuje wizualną stronę drukowanych i cyfrowych komunikatów. W typografii precyzja ma ogromne znaczenie, a znajomość norm to klucz do profesjonalnych efektów.

Pytanie 6

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 320,00 zł

B. 160,00 zł

C. 80,00 zł

D. 240,00 zł

Wykonanie form drukowych w kolorystyce 2 + 2 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na każdej stronie w procesie druku, co jest powszechną metodą w produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki. Koszt wykonania jednej formy, która wynosi 80,00 zł, odnosi się do tego, że potrzebujemy dwóch form, ponieważ każda z form odpowiada za jeden kolor na stronie. W związku z tym całkowity koszt wykonania form drukowych wynosi 80,00 zł x 2 = 160,00 zł. W praktyce, stosowanie takiej metody druku jest zgodne z zasadami efektywności kosztowej w produkcji, a także pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów w finalnym produkcie. W branży poligraficznej standardowe podejście to wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest kluczowe dla zachowania precyzji odwzorowania kolorów i jakości wydruku. Przykładem wykorzystania technologii 2 + 2 może być produkcja materiałów promocyjnych dla wydarzeń, gdzie kolorystyka ma znaczący wpływ na odbiór ulotki przez potencjalnego klienta.

Pytanie 7

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Corel Photo Paint

B. Adobe InDesign

C. ArtiosCad

D. Blender

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 8

Na ilustracji przedstawiono operację

A. tworzenia maski przycinającej.

B. kadrowania bitmapy.

C. selekcji obszaru.

D. korekty obiektywu.

Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 9

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 7 kg

B. 2 kg

C. 3 kg

D. 5 kg

Aby obliczyć ilość farby potrzebnej do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 o pełnym stopniu pokrycia, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię, która ma być pokryta. Format B3 ma wymiary 353 mm x 500 mm, co przekłada się na 0,176 m² dla jednego arkusza. Zatem dla 10 000 arkuszy, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,176 m² = 1760 m². Przy zużyciu farby wynoszącym 1,7 g na m², całkowite zużycie farby wyniesie 1760 m² x 1,7 g/m² = 2992 g, co w przybliżeniu daje 3 kg. W praktyce, przy planowaniu produkcji, warto uwzględniać także straty wynikające z technicznych aspektów druku, takich jak zjawisko zwanego 'przyklejaniem się farby' lub 'splashing', co może wpłynąć na rzeczywiste zużycie farby. Dobrą praktyką jest także zawsze mieć na uwadze margines bezpieczeństwa w zamówieniach materiałów eksploatacyjnych, by uniknąć przestojów w produkcji.

Pytanie 10

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. stykówką

B. korekcją obiektywu

C. photomerge

D. scalaniem do HDR Pro

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 11

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. typooffsetowa

B. tampondrukowa

C. fleksograficzna

D. rotograwiurowa

Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 12

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%

B. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%

C. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%

D. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%

Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 13

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 115 m2

C. 110 m2

D. 130 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 14

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 4 + 1

B. 2 + 1

C. 4 + 2

D. 2 + 2

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 15

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 050 arkuszy

B. 5 250 arkuszy

C. 5 500 arkuszy

D. 5 125 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 16

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. DTP

B. PJP

C. CMS

D. CTP

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 17

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi

B. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy

C. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką

D. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal

Termin 'łamanie' w technologii poligraficznej odnosi się do procesu formatowania tekstu, w tym jego układania w kolumny oraz integrowania z grafiką. Jest to kluczowy krok w przygotowywaniu materiałów drukowanych, takich jak broszury, ulotki czy magazyny. Poprawne łamanie tekstu ma ogromny wpływ na czytelność i estetykę publikacji. W praktyce oznacza to, że grafiki, zdjęcia oraz tekst muszą być odpowiednio rozmieszczone, aby zwiększyć atrakcyjność wizualną i umożliwić łatwe przyswajanie informacji przez odbiorcę. Dobre praktyki w łamaniu tekstu obejmują również zwracanie uwagi na długość linii tekstu, odstępy między wierszami oraz marginesy. Ustalono, że idealna długość linii wynosi od 50 do 75 znaków, co sprzyja lepszej czytelności. W kontekście technologii poligraficznej, standardy takie jak ISO 12647 definiują wymagania dotyczące jakości druku, co również uwzględnia aspekty związane z łamaniem tekstu. Efektywne łamanie nie tylko poprawia estetykę projektu, ale także ma znaczący wpływ na typografię, co jest kluczowe w branży kreatywnej.

Pytanie 18

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

B. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

C. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

D. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 19

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. stanu technicznego maszyny

B. typy drukowanej pracy

C. metody przygotowania form drukowych

D. liczby wydruków

Stwierdzenie, że koszt procesu drukowania na określonej maszynie nie zależy od stanu technicznego maszyny, jest prawidłowe, ponieważ stan techniczny urządzenia nie wpływa bezpośrednio na sam koszt jednostkowy druku. Koszty takie jak materiały eksploatacyjne (papier, tusze, farby) oraz praca operatorów są bardziej wpływowe przy określaniu kosztu druku. W praktyce, jeśli maszyna jest w dobrym stanie technicznym, może pracować z większą efektywnością, co przekłada się na niższe koszty operacyjne w dłuższej perspektywie, ale nie zmienia samego faktu, że przy danym nakładzie czy technologii wykonania form, koszty są stałe. W branży drukarskiej praktyki takie jak regularne serwisowanie maszyn, stosowanie wysokiej jakości materiałów oraz optymalizacja procesów produkcyjnych są kluczowe dla osiągnięcia efektywności kosztowej. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami ISO w obszarze zarządzania jakością, regularne przeglądy techniczne maszyn są zalecane jako część strategii zapewnienia jakości, co może pośrednio wpłynąć na koszty produkcji poprzez zmniejszenie awaryjności i przestojów.

Pytanie 20

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 10 600 sztuk

B. 10 300 sztuk

C. 5 300 sztuk

D. 5 150 sztuk

Zauważyłem, że wybrałeś 10 600, 5 300 albo 5 150, co nie do końca się zgadza. Często takie pomyłki wynikają z błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 10 600 może sugerować, że nadmiar naddatku technologicznego został dodany w złym miejscu. Przypomnij sobie, naddatek wynosi 3%, a powinno się go obliczać na podstawie 10 000 arkuszy A2, nie dodawać do błędnej wartości. W przypadku 5 300 i 5 150, może popełniłeś błąd przy dzieleniu nakładu na arkusze A2. Możliwe, że nie uwzględniłeś wszystkich 16 stron lub pomyliłeś się w liczbie potrzebnych arkuszy A4. Takie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do problemów, bo w poligrafii każdy szczegół ma znaczenie. Dlatego ważne jest, aby na spokojnie wszystko przeliczyć przed zamówieniem.

Pytanie 21

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 30 gr

B. 25 gr

C. 55 gr

D. 40 gr

Koszt jednostkowy druku kalendarzyka wynosi 40 groszy. Żeby to policzyć, wystarczy podzielić cały koszt druku przez liczbę wydrukowanych sztuk. W tym case, wydruk 300 kalendarzyków kosztuje 120 zł, więc 120 zł dzielone przez 300 daje 0,40 zł, co jest równoznaczne z 40 groszami. Takie obliczenia są naprawdę ważne w branży drukarskiej, bo pomagają lepiej zarządzać kosztami i ustalać ceny. Na przykład, kiedy planujesz budżet na marketing, znajomość kosztów jednostkowych produkcji pomoże ci określić, czy opłaca się zamówić więcej materiałów reklamowych. Fajnie też wiedzieć, że koszt jednostkowy może się zmieniać w zależności od różnych rzeczy, jak skala produkcji, technologia druku czy materiały użyte do produkcji. Zrozumienie tego aspektu pozwala na lepszą analizę kosztów i podejmowanie bardziej przemyślanych decyzji związanych z zamówieniami drukarskimi.

Pytanie 22

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. koloru czarnego

B. koloru żółtego

C. drukowane farbami Pantone

D. wypełnione gradientem

Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 23

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x210 mm

B. 151 x 213 mm

C. 148x213 mm

D. 151x210 mm

Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 24

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m

B. 20 m

C. 80 m

D. 40 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 25

Ile oraz jakiego rodzaju arkuszy należy zastosować do wydrukowania 10 000 okładek w formacie B4, przy założeniu, że drukowanie odbywa się na maszynie cyfrowej w formacie B2?

A. 625 arkuszy formatu B1

B. 1 250 arkuszy formatu B2

C. 2 500 arkuszy formatu B2

D. 5 000 arkuszy formatu B1

Odpowiedź 2 500 arkuszy formatu B2 jest prawidłowa, ponieważ aby wydrukować 10 000 okładek o formacie B4 na maszynie cyfrowej B2, należy najpierw określić, ile okładek można uzyskać z jednego arkusza B2. Arkusz B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 to 250 mm x 353 mm. Z jednego arkusza B2 można umieścić 4 arkusze formatu B4 (dwa wzdłuż i dwa wszerz), co oznacza, że z jednego arkusza B2 można uzyskać 4 okładki B4. Dlatego, aby uzyskać 10 000 okładek, potrzebujemy 10 000 / 4 = 2 500 arkuszy B2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów i efektywność produkcji odegrają kluczową rolę w obniżeniu kosztów i zwiększeniu wydajności. Warto również pamiętać, że druk cyfrowy pozwala na elastyczność w zakupu arkuszy oraz dostosowywanie produkcji do bieżących potrzeb.

Pytanie 26

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 248 x 297 mm

B. 148 x 210 mm

C. 402 x 216 mm

D. 396 x 210 mm

Obwoluta na książkę o formacie A5 i szerokości grzbietu 30 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Wymiary te obliczamy, dodając do szerokości książki, która wynosi 148 mm, szerokość skrzydełek oraz grzbiet. Książka A5 ma szerokość 148 mm, a po dodaniu dwóch skrzydełek o szerokości 35 mm (2 x 35 mm = 70 mm) oraz grzbietu 30 mm, otrzymujemy wymiary: 148 mm + 70 mm + 30 mm = 396 mm. Wysokość obwoluty odpowiada wysokości książki, czyli 210 mm. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie, iż obwoluta nie posiada spadów drukarskich, co oznacza, że podane wymiary są ostateczne. Tego rodzaju obliczenia są istotne w procesie produkcji materiałów drukowanych, zapewniając, że drukowane elementy będą odpowiednio dopasowane i estetycznie prezentowane. Każdy projektant powinien przestrzegać tych standardów, aby uniknąć problemów w fazie druku i oprawy.

Pytanie 27

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. A3

B. B4

C. B3

D. A4

Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 28

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 1 + 2

B. 2 + 0

C. 2 + 1

D. 1 + 1

Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.

Pytanie 29

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. naświetlarki CtF

B. skanera bębnowego

C. kopioramy stykowej

D. aparatu analogowego

Skaner bębnowy to zaawansowane urządzenie stosowane w procesie digitalizacji oryginalnych materiałów graficznych, takich jak transparentne folie. Działa na zasadzie skanowania obrazu za pomocą bębna obrotowego, który umieszcza materiał w odpowiedniej pozycji, a następnie skanuje go z wysoką rozdzielczością. Dzięki swojej konstrukcji, skanery bębnowe są w stanie uchwycić szczegóły, które mogą umknąć innym typom skanerów, co czyni je idealnym narzędziem w branży graficznej i poligraficznej. Przykładowo, w procesie przygotowania materiałów do druku, wysokiej jakości skany uzyskane za pomocą skanera bębnowego są kluczowe dla zachowania perfekcyjnych kolorów oraz detali, co jest zgodne z standardami ISO w zakresie jakości druku. Warto również dodać, że skanery bębnowe pozwalają na skanowanie w różnych trybach, co umożliwia dostosowanie ich do specyficznych potrzeb projektu, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży.

Pytanie 30

Jaki typ fontów jest używany w przypadku tworzenia materiałów zarówno do druku offsetowego, jak i do zastosowań internetowych?

A. OpenType

B. TrueType

C. Type 3

D. Type 1

Format OpenType, stworzony przez firmę Microsoft we współpracy z Adobe, jest nowoczesnym standardem fontów, który łączy w sobie cechy dwóch wcześniejszych formatów: TrueType i Type 1. Jego zaletą jest możliwość współpracy z różnorodnymi platformami oraz aplikacjami, co czyni go idealnym wyborem do publikacji zarówno w druku offsetowym, jak i w internecie. OpenType obsługuje zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, alternatywne znaki czy różne style krojów, co zwiększa jego wszechstronność. Dzięki wspieraniu dużych zestawów znaków (do 65 536) oraz Unicode, OpenType jest szczególnie przydatny w projektach wielojęzycznych. Przykłady zastosowania OpenType obejmują projekty graficzne, gdzie konieczne jest uzyskanie spójności typograficznej zarówno w materiałach drukowanych, jak i cyfrowych, co jest standardem w branży. Warto również zauważyć, że OpenType jest preferowany przez profesjonalnych projektantów typografii, ponieważ jego zastosowanie poprawia jakość druku oraz czytelność na ekranach.

Pytanie 31

W jakich formatach powinna być przygotowana bitmapa do publikacji książkowej?

A. AI, CDR

B. PSD, TIFF

C. CDR, GIF

D. INDD, BMP

Przygotowując bitmapy do książki, kluczowe jest zrozumienie, jakie formaty są rzeczywiście odpowiednie, a także jakie cechy mają wpływ na jakość i elastyczność publikacji. Odpowiedzi INDD, BMP, CDR, GIF oraz AI, CDR zawierają różne nieścisłości. Format INDD odnosi się do dokumentów w programie Adobe InDesign, a nie do obrazów bitmapowych. Z kolei BMP to format o niskiej kompresji, który nie jest optymalny do profesjonalnego druku, ponieważ generuje duże pliki bez zachowania jakości kolorów wymaganej w publikacjach. Format CDR, używany w CorelDRAW, jest również przeznaczony głównie do grafiki wektorowej, co czyni go mało odpowiednim dla bitmap. GIF, chociaż przydatny do animacji i prostych grafik, ma ograniczenia w palecie kolorów, co może prowadzić do utraty jakości w bardziej złożonych obrazach. Odpowiedź AI, CDR ponownie skupia się na formatach wektorowych i nie odzwierciedla wymagań dotyczących bitmap do publikacji drukowanej. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy format graficzny nadaje się do każdej aplikacji bez zrozumienia różnic między nimi. W rzeczywistości, dobór formatu powinien opierać się na wymaganiach związanych z jakością druku i możliwością edycji elementów graficznych, co jest kluczowe dla sukcesu projektu wydawniczego.

Pytanie 32

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 70 kg

B. 50 kg

C. 35 kg

D. 95 kg

Aby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia wynosi 0,7 m * 1,0 m = 0,7 m2. Następnie, wykorzystując gramaturę, można obliczyć masę jednego arkusza: 0,7 m2 * 100 g/m2 = 70 g. W przypadku 1 000 arkuszy, masa będzie wynosić 1 000 * 70 g = 70 000 g, co odpowiada 70 kg. To obliczenie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w obliczeniach dotyczących materiałów papierowych, które zazwyczaj wykorzystują gramaturę do określenia masy. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle użyteczna dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia masy materiałów są kluczowe dla transportu oraz kosztów produkcji.

Pytanie 33

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 4 gr

B. 1 gr

C. 3 gr

D. 2 gr

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikały z błędnego zrozumienia zasad złamywania arkuszy. W przypadku podanego pytania, istotne jest uwzględnienie liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza formatu A2. Zakładając, że koszt każdego złamania wynosi 1 grosz, osoba odpowiadająca 2 gr, 1 gr czy 4 gr nie uwzględniła koniecznych operacji związanych z obróbką arkusza. Odpowiedzi te mogą sugerować, że respondent nie znał podstawowych zasad podziału papieru w poligrafii, co jest kluczowe w codziennej praktyce produkcyjnej. W druku offsetowym, przekształcanie dużych arkuszy w mniejsze jednostki wymaga nie tylko znajomości kosztów, ale także umiejętności optymalizacji procesów. Typowym błędem jest myślenie, że koszt złamania można zredukować do prostych rachunków bez uwzględnienia odpowiedniej analizy procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że takie błędne rozumienie może prowadzić do nieefektywnych decyzji budżetowych i planowania produkcji. Znajomość zasad kalkulacji kosztów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są fundamentalne dla sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 34

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. stykowe

B. koncepcyjne

C. fotograficzne

D. impozycyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 35

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

A. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

B. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.

C. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

D. międzynarodowy znormalizowany numer książki.

Wybór odpowiedzi dotyczącej numeru zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego, międzynarodowego znormalizowanego numeru książki, czy rodzaju zastrzeżenia praw autorskich publikacji wskazuje na pewne nieporozumienia odnośnie do funkcji i zastosowania poszczególnych identyfikatorów w świecie wydawniczym. Numer zatwierdzenia podręcznika to zazwyczaj dokumentacja administracyjna, która nie służy do jednoznacznej identyfikacji publikacji w skali międzynarodowej. Międzynarodowy znormalizowany numer książki, czyli ISBN, jest stosowany wyłącznie do książek, a nie do wydawnictw ciągłych, co wyklucza tę odpowiedź. Z kolei rodzaj zastrzeżenia praw autorskich dotyczy ochrony prawnej publikacji, a nie jej identyfikacji. Często mylnie interpretowane są także różnice między tymi numerami, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych identyfikatorów pełni odmienną rolę w ekosystemie informacji i publikacji, a ich mylenie może prowadzić do nieprecyzyjnych danych w badaniach oraz katalogowania. W kontekście poszukiwania i zarządzania informacjami, znajomość ISSN oraz jego zastosowania w identyfikacji periodyków jest kluczowa, aby uniknąć chaosu informacyjnego oraz błędów w cytowaniu i referencjonowaniu publikacji.

Pytanie 36

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza

B. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu

C. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych

D. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu

Wzrost nakładu o 15% na maszynie rotograwiurowej prowadzi do obniżenia kosztu jednostkowego wydruku z powodu efektywności skali. W praktyce oznacza to, że stałe koszty produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych czy ustawienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W przypadku rotograwiury, która jest procesem przystosowanym do masowej produkcji, większy nakład nie tylko zwiększa wydajność, ale również zmniejsza jednostkowy koszt materiałów, ponieważ surowce takie jak atrament czy podłoża są wykorzystywane w bardziej optymalny sposób. Przykładem może być produkcja katalogów o dużym nakładzie, gdzie kolejne egzemplarze są drukowane z minimalnymi dodatkowymi kosztami operacyjnymi. W branży druku, kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak analiza kosztów i rentowności w kontekście planowania produkcji, co pozwala na precyzyjne przewidywanie kosztów jednostkowych przy różnych nakładach.

Pytanie 37

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł

B. 480,00 zł

C. 300,00 zł

D. 600,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 38

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. kontrą

B. kolumną

C. składką

D. wakatem

Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.

Pytanie 39

Co oznacza termin 'proof' w kontekście druku?

A. Format pliku graficznego

B. Próbny wydruk do sprawdzenia

C. Rodzaj farby drukarskiej

D. Specjalny papier do druku

Termin 'proof' w kontekście druku odnosi się do próbnego wydruku, który jest używany do sprawdzenia, jak finalny produkt będzie wyglądać po wydrukowaniu. Jest to kluczowy etap w procesie drukowania, ponieważ pozwala na ocenę jakości kolorów, rozdzielczości, a także rozmieszczenia elementów graficznych. Moim zdaniem, proof jest jak próbne danie w kuchni – zanim zaserwujesz gościom, musisz upewnić się, że wszystko jest dokładnie tak, jak być powinno. W praktyce, proof można wykonywać na różne sposoby, od cyfrowych wydruków na specjalnym papierze proofingowym po bardziej zaawansowane technologie, takie jak proofing na maszynie drukarskiej. Ważne jest, aby proof był jak najbardziej zbliżony do finalnego produktu, co pozwala na wykrycie ewentualnych błędów i ich korektę przed rozpoczęciem masowej produkcji. W branży poligraficznej standardem jest dążenie do jak najwierniejszego odwzorowania kolorów i detali, co jest możliwe właśnie dzięki profesjonalnym próbkom proofingowym.

Pytanie 40

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 707 x 1000 mm

B. 594 x 841 mm

C. 841 x 1189 mm

D. 420 x 594 mm

A1 to jeden z formatów papieru zgodnych z międzynarodowym standardem ISO 216, który definiuje system formatów A, B i C. Format A1 ma dokładne wymiary 594 x 841 mm, co czyni go dwukrotnie większym od formatu A2 oraz połową formatu A0. W praktyce A1 jest często wykorzystywany w projektach architektonicznych i inżynieryjnych, gdzie potrzebna jest większa powierzchnia do prezentacji rysunków technicznych, planów czy schematów. Dzięki temu, że formaty A są ze sobą skalowalne, można łatwo przechodzić między różnymi rozmiarami, co jest szczególnie przydatne w procesie drukowania i projektowania. Ponadto, stosowanie standardowych rozmiarów papieru, takich jak A1, jest zalecane w obiegu dokumentów w celu zapewnienia kompatybilności z urządzeniami biurowymi, takimi jak drukarki i skanery, co ułatwia organizację pracy i archiwizację dokumentów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej