Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 10:03
- Data zakończenia: 8 maja 2025 10:25
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Cięcie roślin, które wykazują tzw. płacz wiosenny, powinno być przeprowadzone po
A. ukończeniu fazy wzrostu
B. pojawieniu się wyraźnych symptomów wegetacji
C. zakwitnięciu
D. zawiązaniu owoców
Wybór cięcia roślin w niewłaściwym czasie, takim jak podczas wystąpienia wyraźnych oznak wegetacji, może prowadzić do wielu problemów w zdrowiu roślin. W tym okresie rośliny są w pełni aktywne, co oznacza, że ich tkanki są bardziej wrażliwe na uszkodzenia. Takie cięcie może wywołać stres, który prowadzi do osłabienia rośliny oraz zwiększenia ryzyka infekcji przez patogeny. W praktyce oznacza to, że rośliny mogą wykazywać objawy chorobowe lub hamować swój wzrost, co negatywnie wpływa na ich dalszy rozwój. Ponadto, cięcie po kwitnieniu jest również nieodpowiednie, ponieważ wiele roślin owocowych oraz ozdobnych, jeśli zostaną przycięte w tym czasie, stracą część swoich pąków kwiatowych, co w konsekwencji obniży plony w następnym roku. Analogicznie, cięcie w okresie zawiązywania owoców może również wywołać niepożądane skutki, takie jak spadek owoców oraz obniżenie jakości plonu. Kluczowym błędem jest zatem myślenie, że cięcie w aktywnej fazie wzrostu sprzyja intensyfikacji wzrostu, podczas gdy w rzeczywistości rośliny wymagają spokoju, aby móc prawidłowo zregenerować swoje siły i zasoby. Dlatego tak istotne jest, aby cięcia odbywały się po zakończeniu wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji roślin.
Pytanie 3
Kosiarka spalinowa, wykorzystywana do pielęgnacji miejskich terenów zielonych, ma na celu
A. przycinanie żywopłotów
B. pozbywanie się mchu i chwastów z trawnika
C. koszenie trawnika
D. ugniatanie i wyrównywanie powierzchni trawnika
Kosiarka spalinowa jest niezbędnym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni miejskiej, a jej podstawową funkcją jest koszenie trawników. Dzięki zastosowaniu silnika spalinowego, kosiarki te oferują większą moc i wydajność, co sprawia, że są idealne do pracy na dużych powierzchniach oraz w trudniejszych warunkach terenowych. Koszenie trawnika przy użyciu kosiarki spalinowej pozwala na uzyskanie równomiernej wysokości trawy, co jest kluczowe dla zdrowia roślin oraz estetyki przestrzeni publicznych. Regularne koszenie przyczynia się do lepszego wzrostu trawy, ponieważ stymuluje jej boczne przyrosty, co prowadzi do gęstszej i bardziej odpornej na choroby murawy. Warto również zauważyć, że stosowanie kosiarki spalinowej jest zgodne z zasadami dobrej praktyki zarządzania terenami zielonymi, które zalecają regularne utrzymanie trawnika, aby zapobiec rozwojowi chwastów oraz mchu. Dodatkowo, nowoczesne kosiarki spalinowe często wyposażone są w różne funkcje, takie jak regulacja wysokości cięcia, co umożliwia dostosowanie pracy do specyficznych potrzeb danego terenu.
Pytanie 4
W celu stabilizacji skarpy warto wykorzystać
A. sumaka octowca i bluszcz pospolity
B. różę pomarszczoną i hortensję bukietową
C. sosnę czarną oraz barwinek pospolity
D. irgę poziomą oraz różę pomarszczoną
Wybór sosny czarnej i barwinka pospolitego do umocnienia skarpy jest nieodpowiedni z kilku powodów. Sosna czarna (Pinus nigra) jest drzewem, które, choć może wspierać stabilizację gleby, w przypadku skarp nie jest najlepszym rozwiązaniem ze względu na swoje intensywne zapotrzebowanie na wodę oraz dominującą formę wzrostu. Jej rozległy system korzeniowy wprowadza konkurencję z innymi roślinami, co może osłabić ogólną bioróżnorodność. Barwinek pospolity (Vinca minor) to roślina pnąca, która może się rozprzestrzeniać, ale jej działanie stabilizujące podłoże jest ograniczone. Dodatkowo, nie zapewnia ona odpowiedniej struktury korzeniowej niezbędnej do skutecznego zatrzymywania erozji. W przypadku sumaka octowca i bluszczu pospolitego, sumak, pomimo że jest odporny, nie jest idealny do skarp, ponieważ jego system korzeniowy może destabilizować glebę wokół. Bluszcz, chociaż jest powszechnie stosowany w ogrodnictwie, potrzebuje warunków wilgotnych oraz może powodować dodatkowe obciążenia dla podłoża. Róża pomarszczona i irga pozioma oferują lepsze rozwiązanie dzięki swoją adaptacyjność, mniejszym wymaganiom wodnym oraz efektywniejszemu stabilizowaniu gleby, co czyni je preferowanymi opcjami w inżynierii lądowej i architekturze krajobrazu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
W skład inwentaryzacji szaty roślinnej wchodzi
A. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne
B. opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna
C. opis sytuacyjny oraz tabele inwentaryzacyjne
D. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz dokumentacja fotograficzna
W odpowiedziach, które nie są poprawne, pojawia się szereg nieporozumień dotyczących podstawowych elementów inwentaryzacji szaty roślinnej. Opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna są wartościowe, ale nie dostarczają one systematycznych danych ilościowych oraz przestrzennych, które są kluczowe dla dokładnej analizy flory. Opis sytuacyjny jest subiektywną interpretacją, która może prowadzić do różnorodnych wniosków, a dokumentacja fotograficzna, choć pomocna, nie zastępuje konkretnych danych pomiarowych. Podobnie, rysunek sporządzony na mapie zasadniczej w połączeniu z dokumentacją fotograficzną nie zapewnia pełnego obrazu, ponieważ brakuje w nim zorganizowanej bazy danych dotyczącej liczebności i lokalizacji poszczególnych gatunków. Tabele inwentaryzacyjne są niezbędne do gromadzenia informacji w sposób uporządkowany, co pozwala na późniejsze analizy i wyciąganie wniosków. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do niepełnych i mało wiarygodnych wyników, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście ochrony przyrody, gdzie decyzje podejmowane są na podstawie takich danych. Prawidłowa inwentaryzacja powinna opierać się na ścisłej współpracy między różnymi metodami zbierania danych, a nie na jednostronnym podejściu.
Pytanie 7
Aby chronić system korzeniowy drzewa, które zostało częściowo odsłonięte w wyniku przeprowadzonych krótkotrwałych wykopów, należy wdrożyć
A. obłożenie deskom.
B. ekranowanie.
C. otoczenie kamieniami.
D. intensywne nawadnianie.
Obłożenie deskami, obfite podlewanie oraz obudowanie kamieniami to metody, które w praktyce mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie zapewniają efektywnej ochrony dla systemu korzeniowego drzewa. Obłożenie deskami może wprowadzić dodatkowe obciążenie na korzenie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Drewno, mimo że jest materiałem organicznym, nie pozwala na swobodny przepływ powietrza oraz wody, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni. Obfite podlewanie, chociaż może wydawać się korzystne, nie rozwiązuje problemów związanych z mechanicznymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. W rzeczywistości nadmiar wody może prowadzić do przemoczenia gleby oraz rozwoju chorób grzybowych. Ostatecznie, obudowanie kamieniami może stworzyć barierę, która z kolei ogranicza przestrzeń dla korzeni do rozwoju, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnej degradacji drzewa. Podsumowując, podejścia te są często wynikiem błędnego zrozumienia, jak należy chronić rośliny podczas prac budowlanych, a ich stosowanie w praktyce przynosi więcej szkód niż korzyści, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w arborystyce.
Pytanie 8
Jakie gatunki nie są zalecane do sadzenia na placach zabaw dla dzieci z uwagi na obecność trujących alkaloidów?
A. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana), lipa drobnolistna (Tilia cordata)
B. Cis pospolity (Taxus baccata), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)
C. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), topola czarna (Populus nigra)
D. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) są gatunkami roślin, które zawierają trujące alkaloidy, co czyni je nieodpowiednimi do sadzenia w miejscach, gdzie bawią się dzieci. Cis pospolity zawiera toksyczne związki, takie jak taksyna, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zaburzenia pracy serca, a nawet śmierć. Wawrzynek wilczełyko również jest niebezpieczny, gdyż jego owoce oraz liście zawierają substancje toksyczne, które mogą wywołać silne reakcje alergiczne i zatrucia. Sadzenie tych roślin na placach zabaw jest więc zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają unikanie roślin trujących w miejscach dostępnym dla dzieci. Warto dodać, że stosowanie roślin bezpiecznych dla dzieci nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również edukuje najmłodszych na temat naturalnych środowisk oraz zdrowia.
Pytanie 9
Przed pierwszym koszeniem trawnika po jego wysiewie zaleca się
A. wertykulację trawnika
B. aerację trawnika
C. wałowanie trawnika
D. bronowanie trawnika
Aeracja trawnika, choć jest ważnym zabiegiem, nie jest zalecana bezpośrednio po wysiewie nowego trawnika. Proces ten polega na usuwaniu z gleby małych rdzeni, co ma na celu poprawę przepuszczalności gleby i wprowadzenie powietrza do strefy korzeniowej. Jednak w przypadku świeżo wysianych nasion, aeracja może prowadzić do ich przemieszczania, co obniża szansę na równomierne kiełkowanie. Bronowanie, które polega na rozluźnianiu wierzchniej warstwy gleby, jest zabiegiem stosowanym głównie na trawnikach już rozwiniętych, a nie na świeżo wysianych. Może ono powodować uszkodzenia młodych roślin. Wertykulacja, z kolei, to proces usuwania filcu i martwych części roślin, co ma swoje zastosowanie w dojrzałych trawnikach, w których gromadzą się resztki organiczne. W przypadku nowo wysianego trawnika, wertykulacja jest nieodpowiednia, ponieważ może zaszkodzić młodym kiełkom. Wałowanie, w przeciwieństwie do tych metod, jesteśmy w stanie przeprowadzić, by poprawić kontakt nasion z glebą bez ryzyka ich uszkodzenia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania nowym trawnikiem i uniknięcia powszechnych błędów w pielęgnacji.
Pytanie 10
W ogólnej inwentaryzacji szaty roślinnej nie bierze się pod uwagę
A. wysokości w metrach
B. rozstawów w metrach
C. nazw łacińskich
D. liczby sztuk
Inwentaryzacja ogólna szaty roślinnej powinna uwzględniać wysokość roślin, co jest błędnym podejściem, ponieważ ta miara nie jest kluczowa w kontekście ogólnej analizy biodiwersytetu. Wysokość roślin jest szczególnie istotna w badaniach dotyczących struktury lasów czy analizach związanych z mikroklimatem, jednak w przypadku standardowej inwentaryzacji ekologicznej skupiamy się na ilości gatunków i ich rozmieszczeniu. Wprowadzenie wysokości do inwentaryzacji może prowadzić do nadmiernego skomplikowania procesu zbierania danych, co z kolei wpływa na efektywność i dokładność wyników. Kolejną mylną koncepcją jest idea, że rozstawy w metrach są równie istotne jak liczba sztuk. Rozstaw roślin jest istotny, ale tylko w kontekście analizy gęstości populacji oraz ich interakcji w ekosystemie. Wiele osób błędnie interpretuje, że pomiar rozstępu i liczby sztuk to tradycyjne metody inwentaryzacji, co prowadzi do niepełnego zrozumienia kompleksowości ekosystemów. Uwzględnianie nazw łacińskich roślin w inwentaryzacji jest z kolei praktyką uznawaną za standard, ponieważ pozwala na jednoznaczną identyfikację gatunków, co jest kluczowe w badaniach naukowych i ochronie środowiska. Kluczowym błędem jest zatem mylenie roli różnych parametrów w procesie inwentaryzacji oraz nieuznawanie ich złożoności w kontekście różnorodności biologicznej.
Pytanie 11
Jakie rośliny można zalecić do stworzenia formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m?
A. Derenia jadalnego (Cornus mas), cisa pospolitego (Taxus baccata)
B. Krzewuszkę cudowną (Weigela florida), graba pospolitego (Carpinus betulus)
C. Ligustra pospolitego (Ligustrum vulgare), irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)
D. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis)
Każda z wymienionych odpowiedzi zawiera rośliny, które nie są zalecane do formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m, co może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni. Lilak pospolity (Syringa vulgaris) i żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) to rośliny, które osiągają znaczne wysokości, co czyni je mniej odpowiednimi do niskich żywopłotów. Lilak, choć piękny, rośnie do około 3 m i jest bardziej dekoracyjny niż formowany. Żywotnik, z kolei, stosunkowo szybko rośnie i może przekroczyć oczekiwaną wysokość żywopłotu, wymagając częstego przycinania, co w praktyce jest trudniejsze do utrzymania w pożądanym stanie. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) również nie są optymalnym wyborem. Krzewuszka, mimo że ma piękne kwiaty, osiąga wysokość do 2,5 m. Grab, będący drzewem, wymaga dużej przestrzeni i również przekracza wysokość 1 m, co czyni go nieodpowiednim do formowanych żywopłotów. Derenia jadalnego (Cornus mas) i cisa pospolitego (Taxus baccata) także nie można polecić jako niskich żywopłotów, ponieważ cyprys, chociaż dobrze znosi cięcie, to osiąga ponad 2 m i wymaga więcej miejsca do prawidłowego rozwoju. Wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, istotne jest, aby zrozumieć ich docelowe rozmiary i wymagania, co pozwoli na stworzenie estetycznych, funkcjonalnych i łatwych w utrzymaniu aranżacji.
Pytanie 12
Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać przy sadzeniu róż w sezonie jesiennym?
A. Zasypywania gleby
B. Przycinania pędów
C. Usuwania chwastów
D. Podlewania
Przycinanie pędów róż w okresie jesiennym jest niewłaściwą praktyką, ponieważ może osłabić rośliny przed zimą. Właściwe przycinanie róż powinno być przeprowadzane wiosną, gdy zaczynają się pojawiać nowe pędy. Jesienią, zmiany temperatury mogą spowodować, że przycięte pędy nie będą miały wystarczająco czasu, aby się zagoić przed nadejściem mrozów. Przykładowo, zamiast przycinania, warto skupić się na przygotowaniu róż do zimy poprzez nawadnianie i ściółkowanie gleby, co zapewni im odpowiednią wilgotność i ochronę przed mrozem. Zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi, różom należy zapewnić odpowiednią opiekę w okresie jesiennym, aby mogły bezpiecznie przejść przez zimę i zakwitnąć wiosną. Dbałość o te aspekty wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia w przyszłym sezonie.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jakie materiały są potrzebne do przesadzenia rośliny w doniczce?
A. Podłoże, materiał do ściółkowania, agrowłókninę
B. Doniczka z otworami w dnie, materiał do drenażu, podłoże
C. Materiał do ściółkowania, materiał do drenażu, agrowłókninę
D. Agrowłókninę, podłoże, doniczkę z otworami w dnie
Odpowiedź wskazująca na doniczkę z otworami w dnie, materiał na drenaż oraz podłoże jest prawidłowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie przesadzania roślin doniczkowych. Doniczka z otworami w dnie zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza i odprowadzanie nadmiaru wody, co jest niezbędne dla zdrowia korzeni roślin. Zbyt duża ilość wody może prowadzić do gnicia korzeni, dlatego drenaż, zazwyczaj w postaci keramzytu lub żwiru, jest konieczny do stworzenia warstwy, która zatrzyma wodę, jednocześnie umożliwiając jej swobodny odpływ. Podłoże, z kolei, powinno być dobrze dopasowane do specyficznych wymagań danej rośliny; może to być mieszanka torfu, kompostu i piasku, co zapewnia odpowiednią strukturę i składniki odżywcze. Zastosowanie tych trzech elementów zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi może znacznie podnieść jakość uprawy roślin doniczkowych, wpływając na ich wzrost i kondycję.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Liście jakiego drzewa zmieniają kolor na intensywny żółty w okresie jesieni?
A. Dębu błotnego (Quercus palustris)
B. Wiśni piłkowanej (Prunus serrulata)
C. Miłorzębu dwuklapowego (Ginkgo biloba)
D. Ambrowca balsamicznego (Liquidambar styraciflua)
Wiśnia piłkowana to drzewo z pięknymi kwiatami, zwłaszcza wiosną, ale jak już mówiliśmy, nie zmienia liści na intensywne kolory jesienią. Zazwyczaj liście zmieniają się na czerwono czy pomarańczowo, ale nie widziałem ich w takim jasnym żółtym jak u miłorzębu. Bywa, że ludzie mylą wiśnię z innymi drzewami, więc trzeba uważać. Ambrowiec balsamiczny też zmienia kolor na czerwony czy purpurowy, a nie na intensywny żółty. W sumie, można się pomylić, bo oba drzewa wyglądają podobnie. Z kolei dąb błotny zmienia kolory na różne, ale częściej na brązowy niż żółty. Takie pomyłki mogą wynikać z tego, że często ludzie nie dostrzegają różnic w kolorze liści u różnych gatunków. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły przy identyfikacji drzew, żeby dobrze dobierać je w projektach zieleni.
Pytanie 20
Jaką czynność należy wykonać bezpośrednio po ułożeniu darni podczas zakupu trawnika metodą darniową?
A. Wałowanie
B. Podlewanie
C. Koszenie
D. Nawożenie
Wałowanie darni po jej rozłożeniu jest kluczowym krokiem w procesie zakładania trawnika. Ten zabieg ma na celu zapewnienie dobrego kontaktu darni z podłożem, co jest niezbędne dla prawidłowego ukorzenienia. Wałowanie pomaga usunąć powietrze z przestrzeni między darnią a ziemią, co pozwala na lepsze wchłanianie wody i składników odżywczych. Praktyka ta jest zgodna z dobrą praktyką, ponieważ właściwe ukorzenienie jest fundamentem zdrowego i gęstego trawnika. Po wałowaniu, ważne jest również, aby monitorować wilgotność gleby, co ułatwi dalsze etapy pielęgnacji. Warto dodać, że wałowanie powinno być przeprowadzane za pomocą wałów ogrodniczych lub ręcznych, a jego intensywność powinna być dostosowana do rodzaju gleby oraz grubości darni. Dobre wyniki przyniesie także wykonanie tego zabiegu w odpowiednich warunkach pogodowych, unikając nadmiernego słońca i wiatru, które mogą prowadzić do przesuszenia darni.
Pytanie 21
Bardzo wiekowe drzewa oraz krzewy o niskiej żywotności potrzebują przycinania
A. formującego koronę
B. zwiększającego kwitnienie
C. poprawiającego bezpieczeństwo
D. odmładzającego
Odpowiedzi takie jak formujące koronę, poprawiające bezpieczeństwo oraz zwiększające kwitnienie nie są odpowiednie w kontekście starszych drzew i krzewów o słabej żywotności. Cięcie formujące koronę jest techniką, która ma na celu nadanie konkretnych kształtów drzewom, a nie przywracanie ich zdrowia. Stosuje się je głównie w przypadku młodych roślin, które wymagają kierunkowego wzrostu. Z kolei cięcie poprawiające bezpieczeństwo koncentruje się na usuwaniu gałęzi, które mogą stanowić zagrożenie dla ludzi lub mienia, a nie na poprawie kondycji rośliny. Takie podejście do pielęgnacji roślin może prowadzić do ich dalszego osłabienia. Ponadto cięcie zwiększające kwitnienie, choć może być korzystne dla niektórych gatunków, nie jest właściwe dla drzew i krzewów, które wykazują oznaki osłabienia. Stare rośliny potrzebują przede wszystkim wsparcia w postaci cięcia odmładzającego, które pozwala im na regenerację i ożywienie, a w przypadku niewłaściwego cięcia mogą one podlegać dalszemu pogorszeniu stanu zdrowia. Dobrze przeprowadzone cięcie powinno zatem skupiać się na podstawowych potrzebach zdrowotnych roślin, a nie na ich formowaniu czy dostosowywaniu do estetycznych norm.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Zabieg pielęgnacyjny trawnika, który jest realizowany przy użyciu maszyny z drapaczami lub frezami, to
A. dodawanie piasku.
B. wertykuiacja.
C. przycinanie.
D. rozdrabnianie.
Wertykulacja to kluczowy zabieg pielęgnacyjny, który polega na usuwaniu martwego materiału organicznego, takiego jak filc czy suche źdźbła trawy, z powierzchni trawnika. Użycie maszyn wyposażonych w drapacze lub frezy pozwala na efektywne wnikanie w glebę, co sprzyja lepszemu napowietrzaniu oraz dostępowi wody i składników odżywczych do korzeni trawnika. Wertykulacja nie tylko poprawia kondycję trawnika, ale również wpływa na jego estetykę, przyczyniając się do bardziej intensywnego wzrostu zdrowej trawy. Zaleca się przeprowadzanie tego zabiegu na wiosnę lub jesień, gdy trawa jest w fazie aktywnego wzrostu. Dobrą praktyką jest również zastosowanie wertykulacji przed nawożeniem, co pozwala na lepsze wchłanianie nawozów przez glebę. Warto zaznaczyć, że regularne przeprowadzanie wertykulacji, co 1-2 lata, jest rekomendowane przez specjalistów w celu utrzymania zdrowego i estetycznego trawnika.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Kamienia łamanego nie wykorzystuje się podczas zakupu
A. ścieżek parkowych
B. placów zabaw dla dzieci
C. dróg spacerowych
D. ogrodów skalnych
Kamień łamany, ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz estetyczne, nie jest materiałem stosowanym przy urządzaniu placów zabaw dla dzieci. Głównym powodem jest jego twardość i ostre krawędzie, które mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dzieci. Przy urządzaniu przestrzeni dla najmłodszych kluczowe jest, aby nawierzchnia była miękka i elastyczna, co zminimalizuje ryzyko urazów w przypadku upadków. Zamiast kamienia łamanego, powszechnie wykorzystuje się materiały takie jak gumowe maty, piasek, trawa syntetyczna czy nawierzchnie z tworzyw sztucznych, które są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1176 dotyczące placów zabaw. Przykładem zastosowania alternatywnych materiałów może być wykorzystanie nawierzchni z granulatu gumowego, który skutecznie absorbuje wstrząsy, co czyni go idealnym rozwiązaniem na placach zabaw. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie stanu nawierzchni oraz jej utrzymanie, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dla dzieci.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
W jakim stylu, na regularnych geometrycznych układach kompozycji ogrodu, wprowadzano swobodne aranżacje roślinności?
A. Naturalistycznym
B. Barokowym
C. Rustykalnym
D. Modernistycznym
Wybór stylu rustykalnego, naturalistycznego lub barokowego jako odpowiedzi na pytanie o wprowadzenie swobodnych układów kompozycyjnych roślinności jest nieuzasadniony, ponieważ każdy z tych stylów ma swoje charakterystyczne cechy, które stoją w sprzeczności z nowoczesnym podejściem. Styl rustykalny z reguły kojarzy się z prostotą, naturalnością i elementami wiejskiego krajobrazu, ale jego kompozycje często opierają się na tradycyjnych formach i regularności, co ogranicza swobodę w projekcie. W kontekście stylu naturalistycznego, choć dąży on do imitacji przyrody, często używa formalnych układów, które mogą nie uwzględniać pełnej swobody w rozmieszczaniu roślinności. Styl barokowy, z kolei, jest znany z bogactwa, teatralności i symetrycznych układów, co jest całkowicie sprzeczne z ideą nowoczesnych, swobodnych kompozycji. Przyczyną błędnych wyborów może być niewłaściwe zrozumienie zasadniczych różnic między stylami ogrodowymi oraz tendencyjność do upraszczania ich cech. W praktyce, aby właściwie rozpoznać elementy stylu modernistycznego, warto skupiać się na projektach, które akcentują różnorodność form i organicznych struktur, sprzyjających harmonijnemu współistnieniu roślin w przestrzeni ogrodu.
Pytanie 28
Aby pozbyć się mniszka pospolitego (Taraxacum officinałe) z trawnika, można wykorzystać herbicyd
A. ogólny systemiczny
B. selektywny, eliminujący chwasty dwuliścienne
C. selektywny, eliminujący chwasty jednoliścienne
D. ogólny kontaktowy
Niektóre inne typy herbicydów, takie jak totalne systemiczne czy kontaktowe, mogą wydawać się odpowiednie do zwalczania chwastów, jednak ich działanie nie jest właściwe w przypadku mniszka pospolitego na trawniku. Totalne herbicydy systemiczne działają na całe rośliny, w tym na korzenie, co skutkuje ich całkowitym zniszczeniem. To podejście jest nieodpowiednie w kontekście trawnika, gdzie chcemy zachować zdrową trawę, a tylko zlikwidować chwasty. Wybór herbicydu totalnego prowadziłby do zniszczenia nie tylko mniszka, ale także cennych roślin trawiastych, co jest niepożądane. Herbicydy kontaktowe działają jedynie na powierzchnię rośliny i nie penetrują jej systemu korzeniowego, co w przypadku mniszka może być niewystarczające, gdyż roślina ta ma silny system korzeniowy, który może przetrwać takie zabiegi. Użycie herbicydów selektywnych, które precyzyjnie celują w chwasty dwuliścienne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu trawnikiem i zapewnia efektywniejsze oraz bezpieczniejsze podejście do kontroli chwastów.
Pytanie 29
Szczególnie dekoracyjny typ ogrodowego parteru z motywami roślinnymi w formie palmet, gałązek liści, ozdobiony ornamentem z żywopłotu, kwiatami oraz kolorowym kruszywem to parter
A. gazonowy
B. haftowy
C. oranżeriowy
D. wodny
Odpowiedź 'haftowy' jest prawidłowa, ponieważ partery haftowe charakteryzują się bogatymi motywami roślinnymi, które często przybierają formę palmet, gałązek oraz różnorodnych ornamentów, takich jak żywopłoty, kwiaty i kolorowe kruszywo. Tego typu kompozycje są wykorzystywane w ogrodach jako elementy dekoracyjne, które nie tylko wzbogacają przestrzeń, ale także przyciągają wzrok. W praktyce, partery haftowe są stosowane w formalnych ogrodach, parkach i terenach zielonych, gdzie ich szczegółowa struktura i złożoność wymagają staranności w projektowaniu i pielęgnacji. Dobrym przykładem zastosowania parterów haftowych mogą być ogrody w stylu włoskim, gdzie geometryczne kształty i regularność nasadzeń podkreślają symetrię. W kontekście standardów ogrodniczych, partery haftowe są często projektowane zgodnie z zasadami proporcji i harmonii, co sprawia, że powierzchnie te są spójne z otaczającym krajobrazem. Praktyka ta nie tylko podnosi estetykę, ale także wspiera bioróżnorodność, tworząc siedliska dla wielu organizmów.
Pytanie 30
Najlepszym rozwiązaniem na wzmocnienie trawiastej powierzchni w obszarze parkingu jest
A. wzmocnienie krawędzi trawnika drewnianą palisadą
B. rozsypanie na trawie mieszanki cementu i piasku
C. pokrycie parkingu ażurowymi płytami betonowymi
D. zamieszczenie drucianej siatki na głębokości 5 cm
Pokrycie parkingu ażurowymi płytami betonowymi jest najkorzystniejszym sposobem umocnienia nawierzchni trawiastej, ponieważ te płyty zapewniają odpowiednią stabilizację podłoża przy jednoczesnym zachowaniu naturalnego wzrostu trawy. Ażurowe płyty betonowe pozwalają na swobodny przepływ wody, co jest kluczowe dla zdrowia trawnika, a jednocześnie chronią go przed nadmiernym ugniataniem przez pojazdy. W praktyce, takie rozwiązanie jest często stosowane w przestrzeniach, gdzie wykorzystanie trawnika do parkowania pojazdów jest sporadyczne, a materiały te są projektowane tak, aby wytrzymać obciążenia związane z ruchem samochodowym. Ażurowe systemy nawierzchni są również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, ponieważ minimalizują erozję gleby i umożliwiają naturalne nawadnianie poprzez wchłanianie opadów deszczu. Dobrą praktyką przy ich stosowaniu jest zapewnienie odpowiedniej bazy pod płytami, co zwiększa ich efektywność i trwałość. Dodatkowo, przy odpowiednim doborze roślinności, można osiągnąć estetyczne połączenie betonu z naturalnym krajobrazem.
Pytanie 31
Obwód pnia drzewa, z którego wynika pierśnica, należy zmierzyć na wysokości
A. 140 cm nad powierzchnią ziemi
B. 150 cm nad powierzchnią ziemi
C. 130 cm nad powierzchnią ziemi
D. 120 cm nad powierzchnią ziemi
Pomiar pierśnicy drzewa, czyli obwodu pnia, jest kluczowym elementem w leśnictwie oraz zarządzaniu zasobami drzewnymi. Obwód pnia powinien być mierzony na wysokości 130 cm od poziomu gruntu, co jest zgodne z międzynarodowym standardem zwaną pierśnicą (z ang. "DBH" - Diameter at Breast Height). Wysokość ta została ustalona, aby uzyskać ujednoliconą metodologię, która umożliwia porównywanie danych o różnych drzewach. Dodatkowo, pomiar na tej wysokości minimalizuje wpływ zmienności wzdłuż pnia, takiej jak zniekształcenia spowodowane nierównościami terenu czy różnice w kształcie pnia. W praktyce, pomiar obwodu drzewa na wysokości 130 cm jest używany do obliczania biomasy oraz oszacowania wartości drewna. Takie podejście jest również stosowane w badaniach biologicznych, gdzie dokładne pomiary mogą wpływać na analizy dotyczące zdrowia drzew oraz ich zdolności do sekwestracji węgla.
Pytanie 32
Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?
A. w godzinach wieczornych
B. po południu
C. w samo południe
D. rano
Podlewanie roślin w południe, podczas słonecznej pogody, jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie temperatura wody jest znacznie wyższa, co może prowadzić do stresu termicznego roślin. Woda podana w wysokich temperaturach może uszkodzić system korzeniowy, a także prowadzić do parowania, co skutkuje marnowaniem wody. W praktyce, najlepiej podlewać rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, gdy temperatura jest niższa, a parowanie ograniczone. Rekomendacje dotyczące podlewania poszczególnych gatunków roślin mogą różnić się, jednak ogólna zasada mówi, że nawadnianie powinno odbywać się w porach dnia, kiedy rośliny mogą efektywnie wchłonąć wodę, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zastosowanie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie czasu nawadniania dla zdrowia roślin.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Która kategoria roślin zawsze wymaga przesadzania z bryłą korzeniową?
A. Drzewa owocowe.
B. Krzewy iglaste.
C. Róże pienne.
D. Róże rabatowe.
Krzewy iglaste, takie jak tuje, cyprysiki czy sosny, zawsze wymagają sadzenia z bryłą korzeniową, co wynika z ich specyficznych potrzeb dotyczących ochrony korzeni. Bryła korzeniowa, składająca się z ziemi wokół korzeni, pozwala na minimalizację stresu transplantacyjnego, co jest kluczowe dla dalszego prawidłowego wzrostu rośliny. Proces sadzenia z bryłą korzeniową zapewnia, że system korzeniowy nie ulega uszkodzeniu, co może prowadzić do obniżonej odporności na choroby oraz problemy z adaptacją do nowego środowiska. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak te określone przez Europejskie Stowarzyszenie Szkółkarzy, zaleca się stosowanie bryły korzeniowej przy sadzeniu roślin iglastych, aby zwiększyć ich przeżywalność i zdrowie. Przykładowo, podczas sadzenia tuj na terenie ogrodu, zawsze należy zachować bryłę korzeniową, co umożliwia łatwiejszą adaptację rośliny i lepszy rozwój w nowym miejscu. Dbanie o korzenie roślin ma istotne znaczenie w kontekście długoterminowego utrzymania zdrowego ogrodu.
Pytanie 35
W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?
A. Wrzesień/październik roku poprzedniego
B. Luty/marzec tego samego roku
C. Listopad/grudzień roku poprzedniego
D. Kwiecień/maj tego samego roku
Posadzenie cebul tulipana we wrześniu lub październiku poprzedniego roku to kluczowy krok dla uzyskania wspaniałego kwitnienia w maju. Cebule tulipanów potrzebują czasu, aby się ukorzenić przed nadejściem zimy. W tym okresie, gdy gleba jest jeszcze ciepła, cebule mogą rozwijać system korzeniowy, co pozwala im lepiej przetrwać niskie temperatury i wykorzystać wiosenne opady deszczu. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami sadzenia cebul kwiatowych, które zaleca się wykonywać wczesną jesienią. Dodatkowo, wcześniejsze sadzenie pozwala cebulom na akumulację energii, co przyczynia się do ich późniejszego bujnego wzrostu i obfitego kwitnienia. Warto również pamiętać o odpowiednim przygotowaniu gleby, co obejmuje dodanie kompostu dla poprawy struktury oraz zapewnienie właściwego drenażu, aby uniknąć zastoju wody, który mógłby zaszkodzić cebulom. Podczas sadzenia należy umieścić cebule na głębokości około 10-15 cm, co wspiera ich stabilność oraz sprzyja rozwojowi korzeni. Przestrzeganie tych zasad pozwoli na zdrowy rozwój tulipanów i ich spektakularne kwitnienie w maju.
Pytanie 36
Jakie urządzenie służy do pomiaru kątów zarówno w pionie, jak i poziomie w terenie?
A. węgielnicę
B. teodolit
C. dalmierz
D. busolę
Busola, będąca narzędziem do pomiaru kierunków, jest wykorzystywana głównie w nawigacji i orientacji w terenie. Choć ma swoje zastosowanie w geodezji, nie umożliwia pomiaru kątów pionowych, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście podanego pytania. Dalmierz, z drugiej strony, służy do pomiarów odległości, co jest kluczowe w geodezji, ale również nie dostarcza informacji o kątach. Dalmierz laserowy może być użyty w połączeniu z teodolitami, jednak samodzielnie nie spełnia wymagań dotyczących pomiaru kątów. Węgielnica to narzędzie o ograniczonym zastosowaniu, używane głównie w ręcznych pracach budowlanych do sprawdzania poziomu i kąta(90°). Dlatego jest to narzędzie bardziej właściwe dla zadań rzemieślniczych niż geodezyjnych. Typowym błędem związanym z wyborem niepoprawnej odpowiedzi jest mylenie narzędzi oznaczających różne parametry pomiarowe. Użytkownicy mogą nie doceniać znaczenia różnicy pomiędzy pomiarami kątów a pomiarami odległości, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście profesjonalnych pomiarów, wybór odpowiednich narzędzi i zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla osiągnięcia precyzyjnych wyników.
Pytanie 37
Wykonanie projektu kwietnika sezonowego o złożonym wzorze powinno odbywać się w skali
A. 1:200
B. 1:500
C. 1:25
D. 2:1
Wybór innych skal, takich jak 2:1, 1:200 czy 1:500, nie jest odpowiedni w kontekście projektowania kwietnika sezonowego o skomplikowanym wzorze. Skala 2:1 oznacza, że projekt jest powiększony dwukrotnie, co nie tylko komplikuje interpretację, ale także wprowadza trudności w realizacji, ponieważ detale mogą być trudne do odwzorowania w rzeczywistości. Skale 1:200 i 1:500 prowadzą do znacznego uproszczenia detali, co w przypadku skomplikowanych wzorów może skutkować utratą istotnych informacji na etapie wykonawczym. W praktyce projektowej, szczególnie w ogrodnictwie i architekturze krajobrazu, kluczowe jest, aby rysunki wykonawcze były dostatecznie szczegółowe i miały odpowiednią czytelność. Skala 1:200 i 1:500 może być stosowana w etapach koncepcyjnych lub przy dużych projektach, ale w przypadku skomplikowanych kwietników, które wymagają precyzyjnego odwzorowania szczegółów, są one nieadekwatne. Typowym błędem jest przyjęcie, że mniejsza skala automatycznie oznacza większą precyzję, co jest mylnym założeniem. Właściwy dobór skali jest kluczowy dla efektywnej komunikacji pomiędzy projektantami, wykonawcami i klientami, dlatego należy stosować odpowiednie praktyki oraz standardy branżowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w realizacji projektu.
Pytanie 38
Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?
A. 3-4 razy na kwartał
B. 3-4 razy w ciągu sezonu
C. 1-2 razy na kwartał
D. 1-2 razy w sezonie
Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.
Pytanie 39
Układ przestrzenny, tworzony wokół działki z głogów, tarniny lub dzikich róż, to
A. żywopłot obronny.
B. zespół zwarty.
C. szpaler gęsty.
D. grupa krzewów.
Żywopłot obronny to forma przestrzenna, która jest tworzona z krzewów takich jak głogi, tarniny czy dzikie róże. Tego rodzaju żywopłoty pełnią ważną funkcję ochronną wokół posesji, nie tylko tworząc barierę wizualną, ale także zabezpieczając teren przed intruzami i zwierzętami. W praktyce, żywopłoty obronne są często wykorzystywane w ogrodach, parkach i na terenach rekreacyjnych, gdzie ich gęstość oraz ostre kolce skutecznie zniechęcają do niepożądanych wizyt. Ponadto, żywopłoty te są często sadzone w celu poprawy bioróżnorodności, gdyż stanowią schronienie dla wielu gatunków ptaków i owadów. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu przestrzeni zielonych, ważne jest, aby dobierać rośliny odpowiednie do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych, co zapewnia nie tylko ich zdrowy wzrost, ale także efektywność w pełnieniu funkcji obronnych. Warto także pamiętać o regularnej pielęgnacji, aby utrzymać odpowiednią formę i gęstość żywopłotu.
Pytanie 40
Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na terenie, gdzie występują chwasty?
A. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
B. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
C. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
D. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
Wybór niepoprawnej kolejności działań przy użyźnianiu gleby może prowadzić do nieefektywnego wzrostu roślin oraz obniżenia jakości upraw. W przypadku, gdy najpierw rozłożony zostaje obornik, a następnie usunięte chwasty, następuje ryzyko, że chwasty będą korzystać z dodatnich składników odżywczych dostarczonych przez obornik, co prowadzi do ich intensywnego wzrostu. Chwasty, jako rośliny konkurencyjne, mogą w końcu zdominować uprawę, co skutkuje zmniejszeniem plonów. Z kolei przekopanie podłoża przed usunięciem chwastów może prowadzić do ich rozprzestrzenienia, ponieważ wiele chwastów ma zdolność do regeneracji z fragmentów korzeni po ich przekopaniu. Przekopanie podłoża na początku może również spowodować, że wzmożona aktywność mikroorganizmów w glebie, które rozkładają obornik, zostanie zaburzona. Właściwa sekwencja działań jest kluczowa dla zapewnienia, że proces użyźniania gleby będzie skuteczny. Ważnym błędem myślowym jest przekonanie, że najpierw należy zastosować obornik, co może wynikać z błędnego zrozumienia ról poszczególnych elementów w procesie uprawy. Aby uzyskać optymalne wyniki, kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów i praktyk, które skupiają się na sekwencji działań dostosowanej do warunków konkretnego pola oraz rodzaju uprawy.