Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 21:19
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 21:30

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. 1,5 razy większy
B. około 15 mm większy
C. około 15 mm mniejszy
D. dokładnie taki sam
Wybór formatu naświetlania pracy, który jest mniejszy, równy lub większy niż format netto, może prowadzić do poważnych problemów w finalnym efekcie. Na przykład, wybór formatu mniejszego niż wymagany skutkuje tym, że ważne elementy graficzne lub tekstowe mogą zostać ucięte, co psuje estetykę i profesjonalizm wydruku. Odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być dokładnie taki sam jak format netto, ignoruje praktyczne wymogi dotyczące marginesów. Bez odpowiedniego marginesu, nie tylko estetyka wydruku może być naruszona, ale również proces produkcji staje się mniej efektywny, ponieważ cięcia mogą być nieprecyzyjne. Z kolei sugestia, że format naświetlania powinien być 1,5 razy większy, wydaje się przesadzona i nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Tak duża różnica mogłaby prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Warto pamiętać, że w druku cyfrowym oraz innych technikach, kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji i wymagań, co znajduje odzwierciedlenie w standardach ISO oraz praktykach zalecanych przez profesjonalnych drukarzy. Kluczowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest niewłaściwe zrozumienie znaczenia marginesów oraz ich wpływu na końcowy produkt, co jest kluczowe w procesach związanych z drukiem i obróbką graficzną.

Pytanie 2

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 0,5 fireta
B. 2,0 firety
C. 3,0 firety
D. 1,0 firet
Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 3

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 1200 lpi
B. 200 lpi
C. 500 lpi
D. 60 lpi
Wybierając inne opcje, takie jak 60 lpi, 1200 lpi czy 500 lpi, można popełnić kilka kluczowych błędów w zrozumieniu wymagań druku wielobarwnego. Liniatura 60 lpi, choć może być wystarczająca dla prostych materiałów drukowanych, nie zapewnia odpowiedniej jakości dla profesjonalnych czasopism. Taki niski poziom liniatury skutkuje dużymi punktami rastra, które przy dużym powiększeniu stają się widoczne, co obniża estetykę druku. Z kolei 1200 lpi, mimo że wydaje się, że oferuje wyższą jakość, przekracza praktyczne możliwości większości standardowych maszyn drukarskich i materiałów, co może prowadzić do problemów z rejestracją kolorów oraz wytrzymałością druku. W przypadku 500 lpi sytuacja jest podobna; chociaż może to brzmi atrakcyjnie, w praktyce jest to zbyt dużo dla większości zastosowań i nie przekłada się na lepszą jakość wizualną, a jedynie na większe obciążenie techniczne dla maszyn i procesów druku. Aby wspierać jakość w branży graficznej, normy takie jak ISO 12647-2 wyraźnie wskazują zakresy liniatury, które są wystarczające do uzyskania najlepszych efektów wizualnych, a 200 lpi jest złotym standardem w tym zakresie.

Pytanie 4

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 600 zł
B. 1 200 zł
C. 1 500 zł
D. 900 zł
Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 5

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 602 × 849 mm
B. 420 × 594 mm
C. 508 × 708 mm
D. 849 × 1197 mm
Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 4
B. 6
C. 2
D. 8
Pozostałe odpowiedzi to nie to, co trzeba. Widać, że coś nie tak z rozumieniem, jak działa impozycja. Na przykład, jeśli ktoś stwierdza, że na SRA3 zmieści się tylko 2 użytki, to pomija fakt, że mogą się zmieścić 4. To wygląda tak, jakby myślał, że arkusz jest za mały, ale to nieprawda, bo SRA3 jest naprawdę spory. Z kolei odpowiedź mówiąca o 6 użytkach? To też błąd, bo przy takim układzie brakuje miejsca na odstępy, co może zepsuć jakość druku. Jeszcze inna odpowiedź, gdzie było mowa o 8 użytkach, też pomija ważne szczegóły – jak cięcia i marginesy. Kluczowe jest zrozumienie całej koncepcji impozycji, bo to wpływa na koszty i jakość wydruków.

Pytanie 7

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. nie da się tego przewidzieć
B. pozostanie bez zmian
C. zmniejszy się
D. zwiększy się
Jak ktoś myśli, że zmniejszenie nakładu etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę zmniejszy lub utrzyma koszty na tym samym poziomie, to jest mocno w błędzie. To zresztą dość powszechne myślenie, które bierze się z braku zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. W tym przypadku to raczej stałe koszty dominują, a nie zmienne. Kiedy nakład jest mniejszy, te stałe koszty - jak przygotowanie form, wynajem maszyn czy wynagrodzenie dla operatorów - są rozkładane na mniejszą liczbę etykiet, co sprawia, że jednostkowe koszty rosną. Wiele osób myśli, że zmniejszenie nakładu od razu oznacza niższe koszty, nie zdając sobie sprawy, że część kosztów zostaje bez zmian. Jeszcze innym błędem jest założenie, że koszty zmienne, takie jak materiały czy atrament, są najważniejsze w całej układance, a to nie jest prawda w kontekście druku offsetowego. W rzeczywistości te zmienne są jedynie częścią całości, a ich wpływ jest dużo mniejszy niż tych stałych. Żeby lepiej zrozumieć, jak kalkulować koszty w druku offsetowym, warto się przyjrzeć wszystkim kosztom i ich wpływowi na całość produkcji.

Pytanie 8

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PPM
B. JPG
C. RAW
D. PXR
Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 9

Jaką liczbę arkuszy podłoża trzeba przygotować, aby wydrukować 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych, mając na uwadze, że drukujemy jeden użytek na arkuszu oraz uwzględniamy 20% naddatku na proces druku i wykończenia?

A. 800
B. 560
C. 600
D. 320
Aby obliczyć liczbę arkuszy podłoża potrzebnych do wydrukowania 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych z uwzględnieniem 20% naddatku, należy najpierw obliczyć wymaganą liczbę sztuk bez naddatku. 500 egzemplarzy pomnożone przez 1,2 (co odpowiada naddatkowi) daje 600 sztuk. Założenie 20% naddatku jest standardową praktyką w branży drukarskiej, mającą na celu zabezpieczenie się przed ewentualnymi stratami, uszkodzeniami czy błędami w druku. Naddatek ten pozwala na zminimalizowanie ryzyka niedoboru materiału w przypadku, gdy część wydruków okaże się wadliwa. W praktyce, przygotowując nakład, warto zawsze uwzględniać nadwyżki, co jest zgodne z ogólnymi zasadami produkcji i logistyki. W rezultacie, odpowiedź 600 arkuszy jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kompletną i bezpieczną ilość, która zapewnia realizację zamówienia w wymaganym standardzie jakości.

Pytanie 10

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

Ilustracja do pytania
A. spady drukarskie.
B. linie bigowania.
C. wymiar netto.
D. linie cięcia.
Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 11

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. Eset Nod32
B. Audacity
C. ArtiosCad
D. WinRar
WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 12

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. stempla
B. pióra
C. ołówka
D. pędzla
Narzędzie pióra w programach Adobe, takich jak Adobe Illustrator, jest kluczowym elementem w procesie tworzenia obiektów wektorowych poprzez odrysowywanie kształtów z bitmap. Pióro umożliwia precyzyjne rysowanie krzywych i linii, co czyni je idealnym narzędziem do odwzorowywania skomplikowanych kształtów. Użytkownik może w łatwy sposób tworzyć i edytować punkty kotwiczące, co pozwala na dużą kontrolę nad ostatecznym wyglądem wektora. Przykładowo, w przypadku tworzenia logo lub ilustracji, wykorzystanie narzędzia pióra pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych linii, które są podstawą estetyki projektów graficznych. Ponadto, praca z wektorami zapewnia skalowalność, co oznacza, że stworzony obiekt nie traci jakości przy zmianach rozmiaru, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak druk czy media cyfrowe. W branży graficznej pióro uznawane jest za standard w grafice wektorowej, co tylko podkreśla jego znaczenie i funkcjonalność.

Pytanie 13

Jednym z popularnych sposobów pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. serwisy stockowe
B. banki graficzne
C. sklepy online
D. archiwa diapozytywów
Banki poligraficzne, sklepy digitalne oraz magazyny diapozytywowe nie są odpowiednimi źródłami do pozyskiwania zdjęć cyfrowych w kontekście ich szerokiego zastosowania i dostępności. Banki poligraficzne koncentrują się na dostarczaniu materiałów do druku, co oznacza, że ich oferta jest ograniczona do zdjęć i grafik o wysokiej rozdzielczości, które mogą nie spełniać wymagań dotyczących licencjonowania dla użytku w sieci. W praktyce, fotografowie mogą być zniechęceni do korzystania z takich źródeł, gdyż ograniczają one elastyczność w zakresie wykorzystania zakupionych materiałów. Sklepy digitalne, z drugiej strony, zazwyczaj sprzedają konkretne produkty lub usługi, a nie udostępniają zróżnicowanych zasobów wizualnych. Zakup zdjęć w takich miejscach może być prosty, ale nie oferują one szerokiego asortymentu dostępnego w serwisach stokowych. Magazyny diapozytywowe, które były popularne przed erą cyfrową, dzisiaj są na marginesie rynku. Powód jest jasny: w dobie cyfryzacji, kiedy zapotrzebowanie na szybki dostęp do zdjęć rośnie, archaiczne podejście do archiwizacji obrazów w formie fizycznych klisz nie odpowiada nowym potrzebom rynku. Te koncepcje prowadzą do typowych błędów myślowych, w tym do niedoceniania wartości elastyczności i różnorodności, jakie oferują serwisy stokowe w kontekście pozyskiwania zdjęć cyfrowych.

Pytanie 14

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 24
B. 12
C. 9
D. 6
W kontekście obliczeń dotyczących rozkładu użytków na arkuszu B2, można spotkać różne błędne podejścia, które prowadzą do niepoprawnych wniosków. Na przykład, wybierając 9 jako odpowiedź, można popełnić zasadniczy błąd w obliczeniach wymiarów zaproszeń. Często pomija się fakt, że należy uwzględnić spady, co w tym przypadku wynosi 3 mm z każdej strony. W rezultacie, nieprawidłowe wymiary zaproszenia prowadzą do błędnych wyników. Podobnie, odpowiedzi takie jak 6 i 24 mogą wynikać z nieprawidłowego postrzegania układu, gdzie nie uwzględnia się rzeczywistych wymiarów oraz marginesów. W druku ważne jest, aby dokładnie obliczać zarówno wymiary użytków, jak i marginesy, aby uniknąć sytuacji, w której finalny produkt nie spełnia standardów jakości. Pominięcie spadów i przyjęcie niepoprawnych wymiarów użytku skutkuje niewłaściwym obliczeniem liczby, co może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji i marnotrawstwa materiału. Praktyki branżowe wskazują, że zawsze należy dokładnie analizować wszystkie wymiary oraz spady, aby zoptymalizować proces produkcji. Kluczowym elementem jest również planowanie, które powinno uwzględniać rzeczywiste wymiary z marginesami, co pozwala na zwiększenie efektywności całego procesu drukarskiego.

Pytanie 15

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 320 zł
B. 300 zł
C. 360 zł
D. 340 zł
Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów. Przykładowo, odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń dotyczących liczby arkuszy oraz kosztów jednostkowych. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest precyzyjne określenie, ile arkuszy można uzyskać z jednego arkusza formatu A1 oraz jakie są koszty związane z tym procesem. Aby obliczyć całkowity koszt, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można uzyskać z jednego arkusza A1. Złamanie arkusza A1 na format A4 daje cztery arkusze A4, co oznacza, że dla 10 000 arkuszy A1 uzyskujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt słania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co daje 10 000 groszy za 10 000 arkuszy. Przy takiej ilości arkuszy A4 koszt złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. Dlatego odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł są błędne, ponieważ nie uwzględniają pełnej liczby arkuszy A4 ani nie są zgodne z podanymi kosztami jednostkowymi. Wnioskując, kluczowym błędem w tych odpowiedziach było niezrozumienie relacji między wymiarami arkuszy i ich kosztami, co w praktyce może prowadzić do znacznych nieścisłości w wycenach i budżetach projektów poligraficznych.

Pytanie 16

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 148 x 208 mm
B. 142 x 202 mm
C. 138 x 198 mm
D. 140 x 200 mm
Wybór niepoprawnych odpowiedzi opiera się na błędnym rozumieniu zasady obliczania wymiarów netto. Wiele z tych odpowiedzi sugeruje różne wymiary, które nie uwzględniają całkowitego spadu, który w tym przypadku wynosi 2 mm z każdej strony. Zastosowanie niepełnych lub błędnych wartości spadu prowadzi do wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistości. Na przykład, odpowiedzi 138 x 198 mm i 148 x 208 mm omijają prawidłowe obliczenie, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem wymiarów netto, ponieważ nie uwzględniają one pełnego zakupu spadu. Odpowiedź 142 x 202 mm również jest niewłaściwa, ponieważ nie odjęto odpowiednich wartości spadu od wymiarów brutto. W procesie przygotowania materiałów do druku kluczowe jest zrozumienie, że spady muszą być uwzględnione w każdym wymiarze, aby zapewnić prawidłowe dopasowanie grafiki do finalnego produktu. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do nieudanego druku i konieczności poprawy projektów, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego istotne jest, aby zawsze przed przystąpieniem do druku dokładnie obliczyć wymiary netto, a także dokładnie zweryfikować wszelkie wymagania techniczne i standardy branżowe dotyczące spadów.

Pytanie 17

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. pagina
B. interlinia
C. sygnatura
D. ligatura
Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 18

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł
B. 2 600 zł
C. 2 240 zł
D. 2 420 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 19

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. PSD
B. TIFF
C. AI
D. PNG
Odpowiedź PNG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest oparty na kompresji stratnej, co sprawia, że nie nadaje się do druku offsetowego, gdzie jakość obrazu musi być zachowana w pełni. Format PNG jest idealny do publikacji internetowych, gdzie celem jest szybkie ładowanie i wyświetlanie grafiki, ale w druku offsetowym kluczowe są formaty, które zapewniają najwyższą jakość obrazu bez utraty detali. Standardowymi formatami dla druku są PSD, AI i TIFF, które wspierają warstwy, przezroczystość oraz kolory w pełnym zakresie. Na przykład, format TIFF jest często używany w druku komercyjnym ze względu na jego zdolność do przechowywania obrazów o wysokiej rozdzielczości bez kompensacji jakości. Warto zaznaczyć, że w warunkach profesjonalnych, programy graficzne zalecają korzystanie z formatów, które pozwalają na precyzyjną edycję oraz zachowanie koloru, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego.

Pytanie 20

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Rozpylanie symboli.
B. Generator kształtów.
C. Cięcie na plasterki.
D. Tworzenie przejść.
Tworzenie przejść to technika, która umożliwia płynne łączenie dwóch kształtów oraz ich kolorów, co jest kluczowym elementem w projektowaniu graficznym. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie efektów wizualnych, które są niezwykle atrakcyjne i dynamiczne. Przykładem zastosowania tej techniki może być tworzenie gradientów w grafikach, które nadają głębię i trójwymiarowość. Tworzenie przejść jest szeroko stosowane w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, gdzie można precyzyjnie kontrolować parametry przejścia, takie jak kierunek, intensywność oraz rodzaj zastosowanego koloru. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie miękkich przejść kolorystycznych w celu uzyskania estetycznych i nowoczesnych projektów. Warto również zwrócić uwagę, że umiejętność tworzenia przejść jest niezbędna w animacji, gdzie zmiany kształtów i kolorów mogą być wykorzystywane do przedstawiania ruchu i transformacji obiektów.

Pytanie 21

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. PSD, PCX, PDF
B. JPG, TIFF, BMP
C. PCX, PDF, TIFF
D. JPG, PCX, RAW
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają formaty, które nie są standardowymi wyborami dla zeskanowanych obrazów. Na przykład, format PCX był popularny w przeszłości, ale obecnie jest rzadko stosowany, a jego praktyczność w kontekście skanowania obrazów jest ograniczona. PDF, choć często używany do dokumentów, nie jest formatem bezpośrednio związanym z obrazami, a jego głównym celem jest udostępnianie dokumentów w sposób niezależny od oprogramowania czy sprzętu. Format PSD, używany w programie Adobe Photoshop, jest przeznaczony do edycji i nie jest odpowiedni do archiwizacji lub skanowania, ponieważ jest to format roboczy, który może nie być kompatybilny z innymi aplikacjami. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że formaty bardziej złożone lub mniej znane są zawsze lepszym wyborem. Ważne jest, aby znać konkretne przypadki użycia dla każdego formatu i umieć rozróżniać ich właściwości. Dobór niewłaściwego formatu może prowadzić do utraty jakości, problemów z kompatybilnością oraz dodatkowych kosztów w przyszłości przy próbie konwersji plików do bardziej standardowych formatów. Wiedza o tym, jak różne formaty wpływają na jakość i rozmiar pliku, jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z obrazami.

Pytanie 22

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 500 arkuszy
B. 600 arkuszy
C. 800 arkuszy
D. 700 arkuszy
Aby obliczyć, ile arkuszy A3 jest potrzebnych do wydrukowania 4000 pocztówek formatu A6, należy najpierw określić, ile pocztówek można wydrukować na jednym arkuszu A3. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, natomiast format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A3 można zmieścić 6 pocztówek A6 (2 w poziomie i 3 w pionie). Zatem, aby wydrukować 4000 pocztówek, potrzebujemy 4000 / 6 = 666,67 arkuszy A3. W praktyce zawsze zaokrąglamy w górę, więc potrzebujemy 667 arkuszy. Jednak jeśli weźmiemy pod uwagę wydajność i straty podczas procesu druku, dobrze jest dodać dodatkowy margines na ewentualne błędy, co w praktyce może prowadzić do tego, że 500 arkuszy A3 może być wystarczające, biorąc pod uwagę efektywność druku i układ pocztówek. Uwzględnienie tych faktów podkreśla, jak ważne jest praktyczne podejście i znajomość materiałów w procesie drukowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 23

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Twarda
B. Włoskowa
C. Chuda
D. Firetowa
Wybór błędnych spacji, takich jak chuda, włoskowa czy firetowa, wynika często z niepełnego zrozumienia ich funkcji w kontekście łamania tekstu. Chuda spacja, nazywana również spacją półpełną, jest stosunkowo wąska i używana jest najczęściej dla estetyki tekstu, ale nie spełnia roli zapobiegania łamaniu wiersza. Z kolei spacja włoskowa, znana jako spacja zwężająca, również nie ma na celu zatrzymywania łamania, lecz służy do precyzyjnego dostosowywania odstępów w typografii. To narzędzie jest szczególnie cenione w druku i projektowaniu graficznym, ale nie w kontekście łamania tekstu. Firetowa spacja, choć mniej znana, również nie ma wpływu na łamanie tekstu, a jej zastosowanie jest ograniczone do specyficznych przypadków typograficznych. Wybór niewłaściwej spacji często wynika z przeświadczenia, że wszystkie typy spacji mogą pełnić tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ spacji ma swoje unikalne zastosowanie i właściwości, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieczytelnych i nieestetycznych dokumentów. Kluczowym elementem w typografii jest umiejętność właściwego doboru narzędzi, które wspierają przekaz tekstu, a nie go ograniczają.

Pytanie 24

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 20°
B. 30°
C. 45°
D. 10°
W kontekście druku kolorowego, zjawisko mory jest wynikiem interferencji dwóch lub więcej warstw rastra, co prowadzi do niepożądanych wzorów i artefaktów wizualnych. Aby zminimalizować ryzyko powstawania mory w druku CMYK, kluczowe jest różnicowanie kątów rastra dla poszczególnych kolorów. Standardowy rozkład kątów to 0° dla koloru C (cyjan), 30° dla M (magenta), 60° dla Y (żółty) oraz 90° dla K (czarny). Właściwe różnicowanie tych kątów powoduje, że rastry nie nakładają się na siebie w prosty sposób, co znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia mory. Przykładowo, stosując kąt 30° dla magenty, osiągamy efekt, który rozprasza potencjalne punkty zakłócające. Jest to praktyka szeroko stosowana w branży drukarskiej i jest zgodna z zaleceniami takich organizacji jak ISO w kontekście optymalizacji procesów drukarskich oraz zapewnienia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 25

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS
B. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI
C. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie
D. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF
Odpowiedź wskazująca na składanie, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonanie pliku PDF jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowe na etapie prepress. Składanie to proces organizowania elementów graficznych i tekstowych w całość, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego układu. Łamanie odgrywa istotną rolę w dostosowywaniu treści do formatu publikacji, co jest szczególnie ważne w przypadku materiałów drukowanych. Reprodukcja poligraficzna odnosi się do przygotowania materiałów do druku, w tym konwersji kolorów oraz zapewnienia, że wszystkie elementy są zgodne z wymaganiami technicznymi. Wykonanie pliku PDF jest standardem w branży, gdyż format ten zachowuje jakość i układ dokumentu niezależnie od platformy, na której jest otwierany. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują przygotowywanie broszur, książek czy plakatów, gdzie każdy z tych kroków jest niezbędny do uzyskania profesjonalnego i estetycznego produktu końcowego. Dobre praktyki w prepress obejmują również dbałość o kolorystykę i rozdzielczość, co ma kluczowe znaczenie dla jakości druku.

Pytanie 26

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby obniżyć koszty produkcji
B. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu
C. Aby uzyskać większą liczbę odbitek
D. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem
Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 27

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
B. koloru czarnego
C. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
D. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 28

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. liniatury rastra
B. wymiarów podłoża
C. kolorystyki druku
D. pasowania kolorów
Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 29

Jakie będą koszty zakupu kartonu do przygotowania 200 zaproszeń o formacie A5, uwzględniając 20% naddatek technologiczny, jeśli cena arkusza kartonu ozdobnego do zaproszeń w formacie A3+ wynosi 1,50 zł?

A. 45,00 zł
B. 15,00 zł
C. 90,00 zł
D. 30,00 zł
Aby obliczyć koszt kartonu do wykonania 200 zaproszeń formatu A5 przy 20% naddatku technologicznym, rozpoczniemy od ustalenia, ile arkuszy kartonu A3+ jest potrzebnych. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, a A5 to 148 x 210 mm. Na jednym arkuszu A3+ zmieści się optymalnie 4 zaproszenia A5 (2 w poziomie i 2 w pionie). Aby wykonać 200 zaproszeń, potrzebujemy 50 arkuszy A3+ (200 ÷ 4 = 50). Koszt jednego arkusza to 1,50 zł, więc koszt za 50 arkuszy wynosi 75 zł (50 x 1,50). Warto dodać 20% naddatku technologicznym, co daje dodatkowe 15 zł (75 x 0,20). Całkowity koszt kartonu wyniesie więc 90 zł (75 zł + 15 zł). To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają uwzględnianie naddatku technologicznym na straty związane z cięciem i przetwarzaniem materiałów. Warto również zwrócić uwagę na efektywność wykorzystania materiałów, co pozwala na zminimalizowanie kosztów produkcji i maksymalizację wydajności.

Pytanie 30

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. rozdzielczości bitmap
B. wymiarów netto dokumentu
C. zamiany tekstu na krzywe
D. separacji barwnych do druku
Odpowiedzi dotyczące wymiarów netto dokumentu, zamiany tekstu na krzywe oraz rozdzielczości bitmap są niepoprawne, gdyż każda z tych kwestii nie odnosi się bezpośrednio do głównej funkcji narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Wymiary netto dokumentu są istotne, ale są one zazwyczaj weryfikowane na etapie projektowania, a nie na etapie podglądu wyjściowego, gdzie kluczową rolę odgrywa ocena kolorów. Zamiana tekstu na krzywe to proces, który ma na celu zabezpieczenie czcionek przed ich zniekształceniem, co również jest ważne, ale nie stanowi głównego celu narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Z kolei rozdzielczość bitmap odnosi się do jakości obrazów rastrowych, co jest istotne, ale znowu nie jest to główny aspekt, który ocenia narzędzie przed naświetlaniem form drukowych. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na aspektach technicznych, które nie są związane z przygotowaniem kolorów do druku. W rzeczywistości, bez odpowiedniej separacji barw, inne elementy mogą być poprawne, ale rezultat końcowy może być niezadowalający. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że narzędzie to jest zorientowane przede wszystkim na zapewnienie, że kolory będą poprawnie przesyłane do maszyny drukarskiej, co jest fundamentalne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 31

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. wyostrzanie
B. rozmywanie
C. falowanie
D. stempel
Wybór narzędzi wyostrzania, falowania czy rozmywania na pewno nie przyniesie oczekiwanych efektów w kontekście usuwania plam na skanie starej mapy. Narzędzie wyostrzania jest przeznaczone do zwiększania ostrości obrazu, co może spowodować, że niewielkie niedoskonałości zostaną jeszcze bardziej uwydatnione, zamiast je zamaskować. W przypadku map, które często mają złożoną teksturę, wyostrzenie może wprowadzić niepożądane artefakty, co naruszy oryginalny charakter dokumentu. Z kolei narzędzie falowanie, które służy do deformacji obrazu, może wprowadzić chaos w układzie graficznym mapy, co jest niepożądane, zwłaszcza w kontekście archiwalnym i historycznym. Rozmywanie obrazów, z kolei, jest techniką, która zwykle stosuje się do wygładzania detali lub łagodzenia przejść, ale nie jest efektywna w przypadku usuwania plam, gdyż jedynie rozmyje ich kontury, tworząc nieczytelny efekt. Warto zauważyć, że dobór odpowiednich narzędzi do retuszu obrazów jest kluczowy, a niekiedy nawet najprostsze metody, takie jak stempel, mogą przynieść znacznie lepsze rezultaty w przywracaniu oryginalnego wyglądu dokumentu.

Pytanie 32

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 120,00 zł
B. 150,00 zł
C. 90,00 zł
D. 180,00 zł
Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 33

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gradient
B. Gumka
C. Pędzel
D. Lasso
Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 34

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A1
B. A3
C. A2
D. A4
Wybierając A1, A2 czy A4, można się trochę pogubić, jeśli chodzi o formaty papieru. A1 to spory kawałek papieru, bo ma 594 x 841 mm, więc znacznie przewyższa A3. A2 też jest za duży – jego wymiary to 420 x 594 mm. A4, z kolei, z wymiarami 210 x 297 mm jest za mały, co może wprowadzać w błąd przy wyborze formatu do druku. Dobrze znać zasady ISO 216, bo każdy format jest pochodną A0, a przechodzenie między nimi to tak naprawdę dzielenie lub powiększanie wymiarów. A3 jest blisko związany z A4, bo jest od niego większy, co czyni go popularnym w biurach i szkołach. Mylenie tych formatów może prowadzić do pomyłek w projektach graficznych czy przygotowywaniu materiałów do druku. Lepiej na spokojnie zapoznać się z wymiarami różnych formatów i ich zastosowaniami, żeby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 35

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 8 form
B. 6 form
C. 4 formy
D. 2 formy
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 36

Jaką wartość w grafice reprezentuje kolor o parametrach C100 M0 Y100 K0?

A. naturę i świeżość
B. czystość i niewinność
C. prestiż i wyrafinowanie
D. żywioły i atmosferę
Kolor o składowych C100 M0 Y100 K0, który odpowiada intensywnemu, czystemu zielonemu odcieniowi, symbolizuje naturę i świeżość. W praktyce, kolory te są często wykorzystywane w projektach związanych z ekologią, zdrowiem, a także w marketingu produktów organicznych. W branży graficznej i druku, dobór kolorów opiera się na modelach barw, a skala CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardem w druku farbami, co czyni ten odcień idealnym do zastosowań związanych z promowaniem ekologicznych wartości. W komunikacji wizualnej, kolor zielony jest powszechnie kojarzony z naturą, świeżością oraz zdrowiem, dlatego jest to doskonały wybór dla marek, które chcą zbudować wizerunek proekologiczny. Badania pokazują, że kolory mają bezpośredni wpływ na percepcję marki i decyzje zakupowe konsumentów, dlatego znajomość psychologii koloru ma kluczowe znaczenie w projektowaniu graficznym. Podejmowanie świadomych decyzji dotyczących kolorów może znacząco wpłynąć na skuteczność kampanii marketingowych oraz na postrzeganie marki.

Pytanie 37

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 210 mm
B. 106 x 216 mm
C. 106 x 210 mm
D. 206 x 216 mm
Poprawna odpowiedź to 206 x 216 mm, ponieważ przy obliczaniu formatu brutto ulotki musimy uwzględnić spady, które wynoszą 3 mm na każdej stronie. Ulotka ma format netto 100 x 210 mm, co oznacza, że po dodaniu spadów z obu stron szerokości oraz wysokości, obliczenia wyglądają następująco: szerokość brutto = 100 mm + 2 * 3 mm = 106 mm, długość brutto = 210 mm + 2 * 3 mm = 216 mm. Prawidłowy format, po złożeniu ulotki, będzie zatem wynosił 206 x 216 mm, ponieważ ulotka jest złożona na pół. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w druku, aby uniknąć nieestetycznych białych krawędzi po przycięciu. W branży poligraficznej przestrzeganie standardów spadów i rozmiarów netto jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projekcie graficznym, aby mieć pewność, że ważne elementy graficzne nie zostaną obcięte podczas obróbki.

Pytanie 38

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. CTA
B. OCR
C. CMS
D. ICC
OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca rozpoznawanie tekstu w zeskanowanych dokumentach oraz obrazach bitmapowych. Dzięki zastosowaniu algorytmów przetwarzania obrazu, OCR konwertuje tekst z obrazów na formaty edytowalne, co pozwala na łatwą edycję, przeszukiwanie i archiwizację dokumentów. Przykłady zastosowania to skanowanie dokumentów papierowych, konwertowanie książek w formacie PDF na tekst, czy automatyczne przetwarzanie formularzy. W branży, technologia ta znajduje zastosowanie w biurach, bibliotekach oraz systemach zarządzania dokumentami, zgodnych z normami ISO 19005 dla archiwizacji dokumentów elektronicznych. Dzięki OCR możliwe jest zaoszczędzenie czasu i zasobów, a także poprawa dostępności informacji. Warto również wspomnieć, że nowoczesne systemy OCR integrują sztuczną inteligencję, co zwiększa dokładność rozpoznawania tekstu oraz umożliwia radzenie sobie z różnymi czcionkami i stylami pisania.

Pytanie 39

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety
B. prostopadłym do wysokości etykiety
C. równoległym do wysokości etykiety
D. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety
Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 40

Jak nazywa się typ rastra, w którym wszystkie punkty mają tę samą wielkość, natomiast różni się odległość między nimi?

A. Stochastyczny
B. Autotypijny
C. Amplitudowy
D. Hybrydowy
Wybór odpowiedzi, które są nieprawidłowe, wynika z pewnych nieporozumień dotyczących definicji rastrów i ich właściwości. Rastr stochastyczny, który jest poprawną odpowiedzią, różni się od rastra amplitudowego, który wiąże się z analizą sygnałów w kontekście ich amplitudy oraz częstotliwości, a nie z rozmieszczeniem punktów. Z kolei rastr autotypijny dotyczy głównie sposobu reprodukcji, a nie samego rozmieszczenia punktów. Jego celem jest uzyskanie jak najwierniejszej reprodukcji wzoru oryginalnego, co nie jest związane z losowym umiejscowieniem. Zastosowanie rastra hybrydowego wskazuje na integrację różnych typów rastrów, co w tym kontekście nie odnosi się do zróżnicowanej odległości między punktami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych właściwości rastrów ze względu na ich użycie w różnych dziedzinach. Na przykład, stochastyczność nie dotyczy jedynie losowości, ale także rozkładu punktów, co jest kluczowe w analizie obrazów, podczas gdy inne odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które nie mają bezpośredniego związku z omawianym zagadnieniem. Zrozumienie różnic między tymi typami rastrów oraz ich właściwych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji i stosowania technologii związanych z obrazowaniem, co wskazuje na potrzebę głębszej znajomości tematu.