Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 22:53
Data zakończenia: 12 stycznia 2025 23:06

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Celem zastosowania wzorca Obserwator w tworzeniu aplikacji WEB jest

A. zarządzanie funkcjami synchronicznymi w kodzie aplikacji

B. informowanie obiektów o modyfikacji stanu innych obiektów

C. dostosowanie interfejsu użytkownika do różnych typów odbiorców

D. monitorowanie interakcji użytkownika i wysyłanie wyjątków

Wzorzec Obserwator, znany również jako Observer, jest fundamentem programowania związanego z aplikacjami webowymi, szczególnie w kontekście architektury MVC (Model-View-Controller). Jego głównym celem jest umożliwienie obiektom (zwanym obserwatorami) subskrybowania zmian stanu innych obiektów (zwanych obserwowanymi). Kiedy stan obiektu obserwowanego ulega zmianie, wszystkie powiązane obiekty obserwujące są automatycznie powiadamiane o tej zmianie. Takie podejście jest szczególnie użyteczne w aplikacjach, gdzie interfejs użytkownika musi być dynamicznie aktualizowany w odpowiedzi na zmiany danych, na przykład w przypadku aplikacji do zarządzania danymi w czasie rzeczywistym. Przykładem może być aplikacja czatu, w której nowe wiadomości są automatycznie wyświetlane użytkownikom, gdy tylko są dodawane przez innych. Wzorzec ten jest również zgodny z zasadami SOLID, zwłaszcza z zasadą otwarte-zamknięte, umożliwiając rozwijanie aplikacji bez konieczności modyfikowania istniejących klas. W różnych technologiach webowych, takich jak JavaScript z użyciem frameworków takich jak React czy Angular, wzorzec Obserwator jest implementowany przez mechanizmy takie jak stany komponentów, co przyczynia się do lepszej organizacji kodu i zachowania jego czytelności.

Pytanie 2

Który z wymienionych objawów może sugerować nagłe zagrożenie dla zdrowia?

A. Intensywne pocenie się w gorącym otoczeniu

B. Ostry ból w klatce piersiowej

C. Obniżony nastrój w ciągu dnia

D. Zwiększona efektywność pracy

Ostry ból w klatce piersiowej to jeden z najbardziej alarmujących objawów wskazujących na nagłe zagrożenie zdrowotne, takie jak zawał serca lub zatorowość płucna. Tego rodzaju ból jest często opisywany jako gniotący, ściskający lub rozlewający się na inne części ciała, takie jak ramię, szyja czy żuchwa. W takich przypadkach kluczowe jest szybkie wezwanie pomocy medycznej, ponieważ każda minuta opóźnienia może zwiększyć ryzyko powikłań lub śmierci. Edukacja w zakresie rozpoznawania tego objawu może uratować życie, dlatego tak ważne jest rozróżnianie go od innych mniej groźnych objawów.

Pytanie 3

Jakie informacje mogą być zapisywane w cookies przeglądarki?

A. Kod źródłowy aplikacji internetowej

B. Preferencje użytkownika, takie jak język lub styl strony

C. Dane przechowywane w systemie baz danych

D. Prywatne dane użytkownika, na przykład hasła

Preferencje użytkownika, takie jak język strony, motyw kolorystyczny lub preferencje dotyczące układu, są typowymi danymi przechowywanymi w ciasteczkach przeglądarki. Mechanizm ciasteczek pozwala na personalizację doświadczenia użytkownika i jest szeroko stosowany w aplikacjach webowych w celu dostosowania interfejsu do indywidualnych potrzeb. Cookies umożliwiają także zapamiętywanie sesji użytkownika, co pozwala uniknąć konieczności wielokrotnego logowania. Informacje te są przechowywane lokalnie w przeglądarce użytkownika i mogą być odczytywane przez aplikację podczas każdej wizyty. Stosowanie ciasteczek zgodnie z przepisami, takimi jak RODO (GDPR), wymaga informowania użytkownika o ich przeznaczeniu oraz uzyskiwania jego zgody na ich przechowywanie, co zapewnia transparentność i zgodność z prawem.

Pytanie 4

Zaprezentowany kod zawiera pola danej klasy. Które pole (pola) mogą być dostępne z poziomu głównego programu poprzez odwołanie w formie nazwaObiektu.nazwaPola?

private int p1;
private short p2;
public string p3;
protected string p4;
protected float p5;

A. p3 i p4

B. wyłącznie p3, p4, p5

C. jedynie p3

D. p1

To jest właśnie sedno sprawy z modyfikatorami dostępu w programowaniu obiektowym, szczególnie w językach takich jak Java czy C#. Kiedy masz pole oznaczone jako public, jak w przypadku p3, to znaczy, że możesz się do niego odwołać z poziomu dowolnego innego kodu, czyli np. z głównego programu poprzez konstrukcję nazwaObiektu.nazwaPola. To jest bardzo wygodne, choć uczciwie mówiąc, nie zawsze bezpieczne – branżowo najczęściej rekomenduje się stosowanie enkapsulacji, czyli raczej private i dostęp przez gettery/settery. Moim zdaniem lepiej rozumieć, dlaczego public coś udostępnia, a protected czy private już nie. Protected pozwala na dostęp tylko w klasach pochodnych, więc w samym głównym programie (po prostu mając obiekt tej klasy) nie masz do niego dostępu. Private – to już w ogóle, jedynie sama klasa może się dobrać do własnych pól, cała reszta odpada. To, co często zaskakuje, to fakt, że nawet jeśli coś jest protected, to nie zrobisz obiekt.protectedPole w zwykłym programie – musiałbyś pisać klasę dziedziczącą. Praktycznie public daje największą swobodę, ale z mojego doświadczenia, jeśli nie musisz, nie rób wszystkiego na public. W tym przykładzie jedynie p3 można bezpośrednio wywołać z głównego programu przez nazwaObiektu.p3 – reszta jest ukryta przez modyfikatory dostępu, i to jest zdecydowanie zgodne ze sztuką programowania obiektowego i zasadą hermetyzacji.

Pytanie 5

W klasie pracownik zdefiniowano następujące metody:

pracownik()   { ... }
static void wypisz()   { ... }
int operator== (const pracownik &prac) { ... }
~pracownik()   { ... }

Która z nich jest odpowiednia do dodania elementu diagnostycznego o treści:

cout << "Obiekt został usunięty";

A. pracownik

B. ~pracownik

C. wypisz

D. operator==

Destruktor to specjalna metoda w języku C++ oznaczona tyldą przed nazwą klasy która jest wywoływana automatycznie w momencie usuwania obiektu danego typu z pamięci. Dlatego dodanie elementu diagnostycznego cout<<Obiekt został usunięty; jest najbardziej sensowne w destruktorze ponieważ pozwala na śledzenie momentu w którym obiekt przestaje istnieć. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ pomaga w debugowaniu i zarządzaniu zasobami w programie. Warto zauważyć że destruktory są kluczowe w kontekście zarządzania pamięcią szczególnie gdy klasa dynamicznie alokuje zasoby. Wówczas destruktor powinien zawierać kod zwalniający te zasoby aby uniknąć wycieków pamięci. Dodawanie diagnostycznych komunikatów może pomóc programistom w identyfikacji potencjalnych błędów związanych z zarządzaniem cyklem życia obiektów i poprawić ogólną stabilność i czytelność kodu. Praktyka ta jest szczególnie ważna w dużych projektach gdzie ręczne śledzenie wszystkich obiektów byłoby trudne i czasochłonne. Warto stosować taką diagnostykę w połączeniu z nowoczesnymi narzędziami do profilowania i analizy pamięci co zwiększa efektywność procesu programistycznego.

Pytanie 6

Który z wymienionych parametrów określa prędkość procesora?

A. Rodzaj złącza

B. Częstotliwość taktowania

C. Wielkość pamięci podręcznej

D. Liczba rdzeni

Częstotliwość taktowania procesora, wyrażana najczęściej w gigahercach (GHz), jest kluczowym parametrem opisującym szybkość działania jednostki centralnej. Określa, ile cykli zegara procesor jest w stanie wykonać w ciągu jednej sekundy. Wyższa częstotliwość oznacza większą ilość operacji, które procesor może przetworzyć w danym czasie, co bezpośrednio wpływa na jego wydajność. Przykładowo, procesor o częstotliwości 3,0 GHz może wykonać 3 miliardy cykli na sekundę, co sprawia, że jest w stanie przeprowadzać bardziej skomplikowane obliczenia i efektywniej zarządzać zadaniami. W praktyce jednak sama częstotliwość nie jest jedynym wskaźnikiem wydajności; istotne są też inne czynniki, takie jak architektura procesora, liczba rdzeni czy szybkość pamięci RAM. Standardy, takie jak Intel Core i9 czy AMD Ryzen 5000, dostarczają informacji na temat maksymalnej częstotliwości taktowania, co pozwala konsumentom lepiej dobierać sprzęt do swoich potrzeb. Warto również zauważyć, że wielu nowoczesnych procesorów stosuje technologię Turbo Boost, która pozwala na chwilowe zwiększenie częstotliwości w celu uzyskania lepszej wydajności przy intensywnych obciążeniach.

Pytanie 7

W jakim języku programowania kod źródłowy musi być skompilowany do kodu maszynowego konkretnej architektury procesora przed jego uruchomieniem?

A. Perl

B. Java

C. PHP

D. C++

C++ to język programowania, który wymaga kompilacji do kodu maszynowego specyficznego dla danej architektury procesora. To znaczy, zanim uruchomisz program napisany w C++, musisz go najpierw przetworzyć przez kompilator (np. GCC albo MSVC), który tłumaczy kod źródłowy na instrukcje rozumiane bezpośrednio przez procesor, np. x86, ARM czy inne. Dzięki temu program działa bardzo wydajnie i wykorzystuje możliwości sprzętu. W praktyce takie podejście stosuje się tam, gdzie ważna jest szybkość działania, np. w grach komputerowych, systemach operacyjnych czy oprogramowaniu sterującym urządzeniami. Moim zdaniem warto znać ten mechanizm, bo to jedna z podstaw pracy programisty systemowego – wiedza o tym, jak kompilacja wpływa na przenośność kodu czy optymalizację. Dla porównania, języki takie jak PHP, Perl czy nawet Java działają inaczej – ich kod albo jest interpretowany, albo najpierw kompilowany do pośredniej postaci (jak bytecode w Javie), a nie bezpośrednio do kodu maszynowego. To właśnie ta różnica sprawia, że C++ jest tak powszechnie używany tam, gdzie liczy się pełna kontrola nad wydajnością i środowiskiem wykonania. Warto też pamiętać, że kompilacja w C++ pozwala na lepsze wykrywanie błędów przed uruchomieniem programu, co jest sporym ułatwieniem przy dużych projektach.

Pytanie 8

Co oznacza walidacja kodu programu?

A. Czynnością dotyczącą publikacji aplikacji w sklepie

B. Czynnością weryfikującą poprawność i zgodność kodu z założeniami

C. Czynnością związaną z tworzeniem dokumentacji kodu

D. Czynnością polegającą na kompilowaniu kodu

Walidacja kodu programu to proces sprawdzania jego poprawności i zgodności z założeniami projektowymi oraz standardami programistycznymi. Celem walidacji jest wykrycie błędów logicznych, składniowych i zgodności kodu z wymaganiami aplikacji. Walidacja może obejmować analizę statyczną kodu (bez jego wykonywania) oraz testy jednostkowe i integracyjne, które sprawdzają funkcjonalność aplikacji. Dzięki walidacji programiści mogą uniknąć błędów na późniejszych etapach rozwoju projektu, co znacząco zwiększa niezawodność i stabilność aplikacji. Proces ten jest nieodzowny w metodykach Agile i Continuous Integration, gdzie regularne testowanie kodu stanowi podstawę dostarczania wysokiej jakości oprogramowania.

Pytanie 9

Jakie są korzyści z wykorzystania struktur danych typu mapa (np. HashMap w Javie) w kontekście tworzenia zbiorów danych?

A. Gdyż nie potrzebują znajomości wielkości danych przed kompilacją

B. Bo pozwalają na sortowanie danych bez dodatkowych działań

C. Ponieważ struktury danych typu mapa zajmują mniej pamięci niż tablice

D. Z powodu szybkiego uzyskiwania dostępu do elementów przy użyciu klucza

Mapa, na przykład HashMap w Javie, to taka fajna struktura, która trzyma pary klucz-wartość. Dzięki temu szybko możemy znaleźć dane, korzystając z unikalnego klucza. HashMap jest super, bo pozwala nam na błyskawiczne dodawanie, usuwanie i wyszukiwanie elementów w czasie O(1). To naprawdę przydaje się, gdy pracujemy z dużymi zbiorami danych. Używamy jej często w aplikacjach wymagających szybkiego dostępu do informacji, jak różne bazy danych czy strony internetowe. No i jeszcze jej elastyczność – można ją łatwo dostosować do zmieniających się zestawów danych, co jest dużym plusem.

Pytanie 10

Który z wymienionych algorytmów sortujących posiada średnią złożoność obliczeniową równą O(n log n)?

A. Sortowanie przez wybór

B. Sortowanie szybkie (QuickSort)

C. Sortowanie bąbelkowe

D. Sortowanie przez wstawianie

Sortowanie przez wstawianie jest dość powolne, z tą złożonością O(n²). W zasadzie fajnie sprawdza się tylko w małych zbiorach lub gdy tablica już jest mniej więcej posortowana. A jeśli chodzi o sortowanie bąbelkowe, to chyba nie ma co się łudzić, jest jednym z najgorszych algorytmów, też O(n²). I sortowanie przez wybór? Tutaj też nie ma rewelacji, bo porównuje się i wybiera najmniejszy element w każdej iteracji, co znacznie spowalnia działanie, zwłaszcza przy dużych tablicach. Tak że generalnie, lepiej unikać tych algorytmów, jeśli to możliwe.

Pytanie 11

Co to jest automatyzacja testowania procesów?

A. Sprawdzaniem poprawności działania aplikacji na urządzeniach przenośnych

B. Używaniem narzędzi oraz skryptów do wykonywania testów w sposób automatyczny bez udziału człowieka

C. Integracją testów w środowisku deweloperskim

D. Kompilowaniem kodu w celu zwiększenia efektywności

Automatyzacja procesu testowania to zastosowanie narzędzi, skryptów i technologii do przeprowadzania testów oprogramowania w sposób zautomatyzowany, bez konieczności ciągłej ingerencji człowieka. Automatyzacja pozwala na szybkie i wielokrotne uruchamianie testów regresyjnych, co znacząco zwiększa efektywność testowania, redukuje czas potrzebny na wykrycie błędów i umożliwia jednoczesne testowanie wielu funkcji. Narzędzia takie jak Selenium, JUnit czy TestNG pozwalają na tworzenie skryptów testowych, które automatycznie weryfikują poprawność działania aplikacji na różnych urządzeniach i w różnych środowiskach. Automatyzacja testów to nie tylko oszczędność czasu, ale także wyższa dokładność i powtarzalność testów, co minimalizuje ryzyko przeoczenia krytycznych błędów.

Pytanie 12

Który z poniższych opisów najlepiej definiuje kompilator?

A. Program łączący dynamiczne biblioteki z kodem źródłowym

B. Narzędzie przekształcające kod źródłowy na plik wykonywalny

C. System monitorujący zmiany w kodzie źródłowym

D. Narzędzie do analizy kodu w czasie rzeczywistym

Kompilator to narzędzie, które przekształca kod źródłowy napisany w języku programowania na plik wykonywalny (binarny), który może być uruchomiony bez potrzeby ponownej kompilacji. Proces ten obejmuje kilka etapów, takich jak analiza leksykalna, analiza składniowa, optymalizacja kodu oraz generowanie kodu maszynowego. Kompilator jest nieodzownym elementem w językach takich jak C, C++ czy Java. Generowany plik wykonywalny może działać szybciej niż kod interpretowany, ponieważ nie wymaga tłumaczenia w czasie rzeczywistym.

Pytanie 13

Do stworzenia zbioru danych potrzebnego do uruchomienia algorytmu sortowania bąbelkowego tablicy, wymagane są przynajmniej następujące typy:

A. dwa tablicowe, dwa do zamiany miejscami elementów

B. jeden tablicowy, jeden liczbowy do nadzorowania pętli, dwa do zamiany miejscami elementów

C. jeden tablicowy, dwa liczbowe do nadzorowania pętli, jeden do zamiany miejscami elementów

D. dwa tablicowe, jeden liczbowy do nadzorowania pętli

Sortowanie bąbelkowe to jeden z tych algorytmów, które wydają się proste, ale wymagają solidnego zrozumienia działania pętli i pracy z tablicami. W praktyce, aby prawidłowo zaimplementować bubble sort, zawsze korzysta się z jednej tablicy (w której przechowywane są elementy do posortowania), dwóch liczbowych zmiennych sterujących (dla dwóch zagnieżdżonych pętli for lub while, bo każda z nich odpowiada za przechodzenie przez elementy), a także jednej dodatkowej zmiennej tymczasowej do zamiany miejscami dwóch elementów. To właśnie te cztery składniki są absolutnym minimum, żeby kod był czytelny i zgodny z zasadami dobrej praktyki. Z mojego doświadczenia, rezygnacja z jednej z nich prowadzi do niepotrzebnego kombinowania, a czasem nawet do dziwnych błędów. Warto wiedzieć, że takie podejście dobrze wpisuje się w wymagania większości języków programowania – czy to C, Java, czy Python – i sprawdza się zarówno przy nauce, jak i w praktycznych zadaniach rekrutacyjnych. Pozostawienie logiki zamiany elementów w osobnej zmiennej tymczasowej to nie tylko kwestia czytelności; to też sposób na unikanie utraty danych podczas zamiany. Co ciekawe, niektórzy próbują czasami zamieniać bez zmiennej tymczasowej, używając operacji XOR, ale w praktyce to przerost formy nad treścią i raczej niezalecane w standardzie branżowym. Dobrze jest wiedzieć, że to podejście, które tu wybrałeś, stanowi niejako wzorzec dla wszystkich początkujących programistów i jest akceptowane na egzaminach czy rozmowach technicznych.

Pytanie 14

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

A. Switch

B. RatinoBar

C. SeekBar

D. Spinner

Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 15

W przedstawionej ramce znajduje się fragment opisu metody compile języka Java wykorzystywanej w kontekście wyrażeń regularnych. Który symbol powinien być użyty, aby znaleźć dopasowanie na końcu tekstu?

Metacharacter	Description
\|	Find a match for any one of the patterns separated by \| as in: cat\|dog\|fish
.	Find just one instance of any character
^	Finds a match as the beginning of a string as in: ^Hello
$	Finds a match at the end of the string as in: World$
\d	Find a digit
\s	Find a whitespace character
\b	Find a match at the beginning of a word like this: \bWORD, or at the end of a word like this: WORD\b
\uxxxx	Find the Unicode character specified by the hexadecimal number xxxx
Źródło https://www.w3schools.com/java/java_regex.asp dostęp 20.08.2020

A. $

B. .

C. ^

D. |

Znak dolara $ w wyrażeniach regularnych w języku Java jest używany do oznaczenia końca ciągu znaków. Jeśli chcemy sprawdzić, czy konkretny wzorzec występuje na końcu danego tekstu, używamy właśnie tego metaznaku. Przykładowo, wyrażenie regularne World$ dopasuje tekst, w którym słowo World pojawia się na samym końcu. Jest to przydatne w wielu scenariuszach, takich jak walidacja struktury tekstu czy filtrowanie logów, gdzie ważna jest pozycja występowania wzorca. Konwencja ta jest zgodna z ogólnymi standardami regex, co czyni ją intuicyjną i uniwersalną w zastosowaniu. Dolar pełni kluczową rolę w automatyzacji procesów w przetwarzaniu tekstu, umożliwiając efektywne dopasowywanie końcowych wzorców w aplikacjach Java. Użycie $ jest zgodne z dobrymi praktykami kodowania, szczególnie w kontekście walidacji danych wejściowych, gdzie określenie końca ciągu jest często wymagane. Jest to także popularne w analizie danych, gdzie dane muszą spełniać określone kryteria co do ich zakończenia, takie jak rozszerzenia plików czy określone etykiety tekstowe.

Pytanie 16

Jaką rolę pełni debugger w trakcie programowania?

A. Do wykrywania błędów w czasie działania programu

B. Do kontrolowania wersji kodu źródłowego

C. Do automatycznego generowania dokumentacji projektu

D. Do konwersji kodu źródłowego na język maszynowy

Debugger to takie narzędzie, które pomaga programistom w znajdowaniu błędów i śledzeniu, co się dzieje z programem, kiedy go uruchamiamy. Można go zatrzymać w dowolnym momencie, co nazywamy breakpoints, i wtedy można zobaczyć, jakie zmienne mają jakie wartości. Dzięki temu można łatwiej dostrzegać błędy logiczne czy składniowe. Wydaje mi się, że to naprawdę ważne narzędzie w pracy każdego programisty, bo ułatwia życie!

Pytanie 17

Jakie cechy powinien posiadać skuteczny negocjator?

A. intuicja, cierpliwość, asertywność

B. asertywność, pesymizm, buta

C. dobra reputacja, przekora, porywczość

D. lojalność, nieśmiałość, uczciwość

Skuteczny negocjator powinien mieć zestaw cech, które pozwolą mu osiągać kompromisy, rozwiązywać konflikty i dążyć do korzystnych rozwiązań dla obu stron. Intuicja pozwala wyczuć nastroje rozmówcy, wychwycić niewerbalne sygnały i przewidywać możliwe zagrożenia czy okazje jeszcze zanim druga strona je wprost zasygnalizuje. Cierpliwość jest kluczowa, bo proces dochodzenia do porozumienia bywa żmudny, a presja czasu często prowadzi do pochopnych decyzji. Często miałem okazję obserwować, że ci, którzy potrafią zaczekać na ruch drugiej strony, zyskują przewagę negocjacyjną. Asertywność natomiast pozwala jasno wyrażać swoje oczekiwania i granice, bez agresji i bez uległości – to klasyka wśród dobrych praktyk negocjacyjnych, choć nadal niedoceniana w wielu branżach. Asertywność pomaga uniknąć niedomówień i manipulacji, a także buduje szacunek. W praktyce, na sali negocjacyjnej czy nawet przy codziennych rozmowach z klientami, zestaw tych trzech cech daje naprawdę mocną pozycję. Moim zdaniem nie ma jednego uniwersalnego szablonu, ale właśnie intuicja, cierpliwość i asertywność pojawiają się prawie zawsze w podręcznikach czy na szkoleniach dedykowanych profesjonalistom. Warto je ćwiczyć na co dzień, nawet poza pracą, bo to się po prostu opłaca.

Pytanie 18

Z jakiej kolekcji powinno się korzystać, aby przechowywać informacje związane z elementem interfejsu użytkownika w taki sposób, aby ten element był informowany przez kolekcję o dodaniu, usunięciu lub zmianie jej zawartości?

A. KeyedCollection

B. ReadOnlyCollection

C. Collection

D. ObservableCollection

ObservableCollection to zdecydowanie najlepszy wybór w sytuacji, gdy zachodzi potrzeba powiadamiania elementów interfejsu użytkownika o zmianach w kolekcji. W praktyce, kiedy pracujesz np. z WPF, UWP albo MAUI, to ObservableCollection automatycznie informuje UI o dodaniu, usunięciu czy modyfikacji elementów. Wszystko dzięki temu, że implementuje interfejs INotifyCollectionChanged. Moim zdaniem praktyczne zastosowanie jest mega – gdy masz np. listę produktów, która wyświetla się użytkownikowi, to po prostu dokładasz lub usuwasz elementy z ObservableCollection i nie musisz ręcznie odświeżać widoku. Framework sam ogarnia powiązanie danych, bo kolekcja emituje zdarzenia CollectionChanged. Takie podejście jest spójne z zasadami MVVM i ogólnie promowane przez Microsoft w oficjalnych dokumentacjach. Często spotkać można rozwiązania, gdzie ktoś używa zwykłej List lub Collection, ale wtedy tracisz te automatyczne powiadomienia i pojawia się masa kodu-boilerplate. Szczerze mówiąc, nie widzę sensu kombinować z innymi kolekcjami, jeśli zależy Ci na dynamicznym, responsywnym UI. ObservableCollection to po prostu standard branżowy w .NET, jak dla mnie nie ma lepszej opcji na takie zastosowania.

Pytanie 19

Przykład wywołania funkcji zamien w języku C++ może wyglądać w następujący sposób:

void zamien(int *a, int *b) {
    int tmp;
    tmp = *a;
    *a = *b;
    *b = tmp;
}

A. zamien(*a, *b); // a, b - zmienne całkowite

B. zamien(m, n); // m, n - zmienne całkowite

C. zamien(12, 34)

D. zamien(&a, &b); // a, b - zmienne całkowite

W tym przypadku wywołanie zamien(&a, &b); jest prawidłowe, bo funkcja zamien oczekuje wskaźników do zmiennych całkowitych, nie samych wartości tych zmiennych ani ich referencji. Przekazując adresy przez &a i &b, pozwalamy funkcji modyfikować oryginalne zmienne, a nie ich kopie. To jest fundament operacji wskaźnikowych w C++. Takie podejście umożliwia tzw. przekazywanie przez adres, które jest wykorzystywane wszędzie tam, gdzie trzeba w funkcji podmienić faktyczną zawartość zmiennej, a nie tylko jej kopię. W praktyce, na przykład podczas sortowania tablic czy zamiany miejscami dwóch wartości, korzysta się właśnie z takiego mechanizmu. Przekazywanie wskaźników jest bardzo uniwersalne – pozwala nie tylko zmieniać wartości, ale też np. przekazywać duże struktury bez kopiowania całej ich zawartości, co przyspiesza program i zmniejsza zużycie pamięci. Moim zdaniem warto też zauważyć, że użycie wskaźników jest jednym z filarów programowania na niskim poziomie w C i C++. Wielu początkujących programistów boi się wskaźników (nie wiem czemu, chyba przez te wszystkie historie o błędach i segfaultach), ale jak się już zrozumie, dlaczego i jak przekazywać adresy zmiennych, to potem dużo łatwiej korzystać z bardziej zaawansowanych mechanizmów np. dynamicznej alokacji pamięci czy tablic wskaźników. Standard C++ wręcz zaleca, by wszędzie tam, gdzie funkcja ma zmienić przekazane wartości, używać wskaźników lub referencji. W tym przypadku wskaźniki są idealne, bo dokładnie tego wymaga deklaracja funkcji. Dobrze jest też znać różnicę między przekazywaniem przez wartość, wskaźnik i referencję, bo to pozwala świadomie projektować interfejsy funkcji.

Pytanie 20

Który z frameworków bazuje na budowaniu komponentów przy użyciu języka JavaScript?

A. ASP.NET Core

B. Node.js

C. React.js

D. Django

React.js to popularna biblioteka JavaScript, która opiera się na komponencie jako podstawowym elemencie budowy interfejsu użytkownika. Framework ten umożliwia tworzenie dynamicznych i interaktywnych aplikacji webowych, które cechują się wysoką wydajnością. Dzięki wykorzystaniu komponentów, programiści mogą wielokrotnie wykorzystywać te same elementy interfejsu, co znacznie upraszcza zarządzanie kodem i poprawia jego czytelność. React jest szeroko stosowany w budowie Single Page Applications (SPA) i wspiera technologię Virtual DOM, co minimalizuje liczbę operacji na rzeczywistym DOM i zwiększa szybkość renderowania stron. React jest szczególnie polecany do tworzenia nowoczesnych aplikacji webowych o dynamicznych interfejsach, co czyni go jednym z liderów na rynku frontendowym.

Pytanie 21

Który z wymienionych elementów stanowi przykład złożonego typu danych?

A. char

B. bool

C. int

D. struct

Typ 'struct' w C++ to super sprawa, bo pozwala na trzymanie różnych danych pod jedną nazwą. Dzięki temu można łatwo zorganizować zmienne, które różnią się typami. Wyobraź sobie, że możesz stworzyć strukturę, która będzie reprezentować na przykład samochód z jego marką, rocznikiem i ceną. To naprawdę ułatwia pracę z danymi! Każde pole w strukturze może mieć inny typ, co czyni 'struct' bardzo uniwersalnym narzędziem do modelowania różnych obiektów, jak ludzie czy produkty. W zasadzie, to takie logiczne pudełko, do którego wrzucasz różne informacje i masz do nich szybki dostęp.

Pytanie 22

Ergonomiczną oraz właściwą pozycję do pracy przy komputerze zapewni fotel, którego

A. podłokietniki znajdują się 20 cm poniżej blatu

B. podłokietniki są 30 cm powyżej blatu

C. oparcie wspiera lordozę w dolnym odcinku pleców

D. oparcie w rejonie szyi jest nachylone do przodu o 40ᵒ

Prawidłowa i ergonomiczna pozycja pracy przy komputerze jest kluczowa dla zdrowia i komfortu użytkownika. Oparcie krzesła, które zapewnia lordozę w odcinku lędźwiowym, jest niezbędne, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnej krzywizny kręgosłupa. Lordoza lędźwiowa to naturalne wygięcie kręgosłupa w dolnej części pleców, które wspiera prawidłowe ułożenie ciała podczas siedzenia. Krzesło powinno być zaprojektowane tak, aby oparcie przylegało do krzywizny ciała, co minimalizuje ryzyko bólu pleców oraz przeciążeń. Praktycznym przykładem ergonomicznej pozycji jest ustawienie oparcia w taki sposób, aby jego dolna część była dostosowana do odcinka lędźwiowego. Zgodnie z normami ISO 9241, które dotyczą ergonomii miejsc pracy przy komputerze, krzesło powinno umożliwiać użytkownikowi przyjęcie wygodnej pozycji z podparciem dla dolnej części pleców. W odpowiedniej pozycji stopy powinny spoczywać płasko na podłodze, a kolana powinny być na poziomie bioder, co wspiera prawidłowe krążenie krwi oraz redukuje napięcia mięśniowe.

Pytanie 23

Jaki jest podstawowy okres ochrony autorskich praw majątkowych w krajach Unii Europejskiej?

A. 50 lat od chwili pierwszej publikacji utworu

B. Bezterminowo

C. 75 lat od daty powstania utworu

D. 70 lat od zgonu autora

Podstawowy czas trwania autorskich praw majątkowych w Unii Europejskiej wynosi 70 lat od śmierci autora. Oznacza to, że przez ten okres twórca lub jego spadkobiercy mają wyłączne prawo do korzystania z utworu i czerpania z niego korzyści finansowych. Po upływie tego czasu dzieło przechodzi do domeny publicznej i może być swobodnie wykorzystywane przez każdego, bez konieczności uzyskania zgody. Długość ochrony praw autorskich została ujednolicona w ramach przepisów UE, aby zagwarantować spójność w całej wspólnocie i wspierać ochronę kultury oraz dziedzictwa narodowego.

Pytanie 24

Jakie jest znaczenie klasy abstrakcyjnej?

A. Klasa, która nie może posiadać żadnych metod

B. Klasa, która może zawierać zarówno metody zdefiniowane, jak i niezdefiniowane (czysto wirtualne)

C. Klasa, która zawsze dziedziczy z klasy bazowej

D. Klasa, która może być dziedziczona, ale nie można jej instancjonować

Klasa, która nie może mieć żadnych metod, jest niepraktyczna i nie spełnia żadnych funkcji w programowaniu obiektowym. Klasa dziedzicząca zawsze dziedziczy po klasie bazowej, a nie po klasie pochodnej – dziedziczenie odbywa się w jednym kierunku. Twierdzenie, że klasa abstrakcyjna zawsze dziedziczy z klasy pochodnej, jest błędne – klasy abstrakcyjne mogą być na szczycie hierarchii dziedziczenia i służą jako punkt wyjścia dla innych klas. Klasa, która nie może być instancjonowana, ale może być dziedziczona, to właśnie klasa abstrakcyjna, co czyni to stwierdzenie poprawnym.

Pytanie 25

W językach C++ bądź C# termin virtual można wykorzystywać w kontekście

A. atrybutów klasy

B. destruktorów

C. metod klasy

D. funkcji zaprzyjaźnionych

Słowo kluczowe 'virtual' w C++ i C# służy przede wszystkim do deklarowania metod w klasach, które mogą być nadpisywane przez klasy pochodne. Dzięki temu mechanizmowi możliwa jest polimorfizm, czyli jedna z najważniejszych cech programowania obiektowego. Przykład z życia: gdy masz klasę bazową 'Zwierze' z wirtualną metodą 'DajGlos()', to możesz nadpisać tę metodę w klasach potomnych, takich jak 'Pies' czy 'Kot', i każdy z tych obiektów zareaguje inaczej po wywołaniu tej samej funkcji. To jest bardzo przydatne na co dzień, szczególnie gdy projektujesz rozbudowane systemy, w których klasy dziedziczą po sobie zachowania i interfejsy. Moim zdaniem, w C# sprawa jest trochę bardziej uporządkowana niż w C++, bo tam wszystko z tym 'virtual' i 'override' jest jasno określone. W C++ można się czasem nieźle pomylić, jeśli się zapomni o 'virtual', zwłaszcza przy złożonych hierarchiach dziedziczenia. Dobrą praktyką jest zawsze dodawać 'virtual' do tych metod w klasach, które przewidujesz jako bazowe, nawet jeśli na początku nie planujesz dziedziczenia. To z czasem bardzo ułatwia utrzymanie i rozwijanie kodu. Jeszcze taka ciekawostka – w C++ także destruktory mogą być wirtualne i czasem o tym się zapomina, ale na tym poziomie podstawowym, to właśnie metody klasy są tym, do czego 'virtual' najczęściej się stosuje.

Pytanie 26

W celu wdrożenia w aplikacji internetowej mechanizmu zbierania danych statystycznych na komputerach użytkowników, można użyć

A. buforowanie

B. ciasteczka

C. formulacje

D. sesje

Ciasteczka, czyli tzw. cookies, to naprawdę podstawowy, a zarazem bardzo skuteczny mechanizm wykorzystywany w aplikacjach internetowych właśnie do zbierania i przechowywania danych statystycznych na komputerach użytkowników. Przeglądarki obsługują je praktycznie od zawsze i każda strona, która chce śledzić zachowanie odwiedzających, korzysta z cookies – choćby do zapamiętywania wizyt, identyfikowania użytkowników czy przechowywania preferencji. Co istotne, ciasteczka działają po stronie klienta, więc idealnie nadają się do przechowywania niewielkich ilości informacji bez konieczności ciągłego odpytywania serwera. W praktyce branżowej cookies są fundamentem dla narzędzi analitycznych, takich jak Google Analytics – to właśnie tam są zapisywane unikalne identyfikatory użytkowników, sesji czy kanałów ruchu. Z mojego doświadczenia mogę dodać, że jeśli ktoś kiedyś chciałby zbudować własny system analityczny, to zacznie właśnie od ciasteczek, bo są łatwo dostępne przez JavaScript i bardzo dobrze wspierane przez standardy sieciowe (np. RFC 6265). Warto też pamiętać o kwestiach prywatności i RODO, bo dzisiaj strony muszą informować użytkowników o użyciu cookies. Niemniej, jeśli chodzi o mechanizm zbierania statystyk na komputerze użytkownika, to cookies są wręcz nie do zastąpienia.

Pytanie 27

Wskaż poprawny pod względem składniowym kod dla formatu JSON, który jest używany do wymiany danych między backendem a frontendem aplikacji.

osoby: [ {imię: 'Anna', wiek: '31' }, {imię: 'Krzysztof', wiek: '25' } ]	"osoby": [ {"imię": "Anna", "wiek": 31 }, {"imię": "Krzysztof", "wiek": 25 } ]
Kod 1	Kod 2
<osoby> <imie>Anna</imie> <wiek>31</wiek> <imie>Krzysztof</imie> <wiek>25</wiek> </osoby>	struct osoby { imie: {Anna}, wiek:{31}; imie: {Krzysztof}, wiek:{25} };
Kod 3	Kod 4

A. Kod2

B. Kod1

C. Kod3

D. Kod4

Kod2 jest spoko, bo składnia jest w porządku dla JSON. Używasz odpowiednich znaków i struktur, więc wszystko gra. JSON to taki format do wymiany danych, który często wykorzystuje się w komunikacji między frontendem a backendem. Zgadza się ze standardem ECMA-404. Pamiętaj, że klucze i wartości tekstowe powinny być w podwójnych cudzysłowach, co widać w Kod2. Twój przykładowy kod pokazuje tablicę obiektów, gdzie każdy obiekt ma pary klucz-wartość, a przecinki i nawiasy klamrowe są na swoim miejscu. To naprawdę dobry sposób, bo ułatwia współpracę między różnymi elementami aplikacji. JSON ma ważne zastosowanie w AJAX, bo dzięki niemu możemy dynamicznie aktualizować treści na stronie bez jej przeładowania. To jest mega przydatne w nowoczesnych aplikacjach typu SPA, gdzie JSON odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu stanem aplikacji i komunikacji.

Pytanie 28

Jaki framework umożliwia tworzenie interaktywnych interfejsów użytkownika w języku TypeScript?

A. Django

B. Angular

C. jQuery

D. ASP.NET Core

Angular to popularny framework oparty na TypeScript, który umożliwia tworzenie dynamicznych i rozbudowanych interfejsów użytkownika. Jest rozwijany przez Google i używany do budowy aplikacji typu Single Page Applications (SPA), które cechują się płynnością działania i interaktywnością. Angular oferuje bogaty ekosystem narzędzi wspierających programistów, takich jak Angular CLI, który pozwala na szybkie generowanie komponentów, serwisów i modułów. Wsparcie dla TypeScript oznacza, że Angular pozwala na wykorzystywanie typów, interfejsów oraz zaawansowanych narzędzi do refaktoryzacji kodu, co przekłada się na większą czytelność i bezpieczeństwo aplikacji. Dzięki modularnej architekturze Angular wspiera tworzenie aplikacji, które są łatwe w utrzymaniu i skalowaniu. Jego dwukierunkowe wiązanie danych (two-way data binding) oraz możliwość dynamicznej aktualizacji widoków czynią go jednym z liderów na rynku frameworków frontendowych.

Pytanie 29

Jakie zastosowanie ma język Swift w zakresie aplikacji mobilnych?

A. Do przeprowadzania testów aplikacji mobilnych

B. Do tworzenia aplikacji na system iOS

C. Do tworzenia aplikacji na system Android

D. Do zarządzania bazami danych w aplikacjach mobilnych

Swift to język programowania stworzony przez Apple, który służy do tworzenia aplikacji na system iOS, macOS, watchOS i tvOS. Swift został zaprojektowany z myślą o nowoczesnym i bezpiecznym programowaniu, eliminując wiele typowych błędów spotykanych w Objective-C, takich jak null pointer exceptions. Dzięki swojej wydajności, przejrzystej składni i integracji z XCode, Swift stał się standardem w ekosystemie Apple. Język wspiera interaktywną platformę Playground, co umożliwia szybkie testowanie kodu, a także pełną integrację z narzędziami Apple, co czyni go niezbędnym narzędziem dla deweloperów aplikacji na iPhone'y i iPady.

Pytanie 30

Przeprowadzając analizę kodu interfejsu graficznego napisanego w języku XAML, można zauważyć, że:

<StackLayout Orientation="Vertical">
  <Label Text="Fotograf" />
  <Image Source="obraz.jpg" Aspect="AspectFill" />
  <StackLayout Orientation="Horizontal">
    <Button Text="Like" />
    <Button Text="Share" />
  </StackLayout>
  <Label Text="Fotka z moich wakacji" />
</StackLayout>

A. elementy: tekst, obraz, przycisk Like, przycisk Share, tekst są ułożone jeden pod drugim

B. obraz znajduje się po lewej stronie, a pozostałe elementy po prawej

C. przyciski są ustawione poziomo obok siebie

D. tekst "Fotograf" znajduje się po prawej stronie obrazu

Analizując przedstawione opcje, możemy zauważyć kilka nieporozumień dotyczących sposobu układania elementów w XAML przy użyciu StackLayout. Pierwsza niepoprawna koncepcja sugeruje, że napis "Fotograf" jest położony po prawej stronie obrazu, co nie jest zgodne z rzeczywistym układem. W przypadku orientacji pionowej, jaką posiada zewnętrzny StackLayout, elementy są układane jeden pod drugim, co oznacza, że "Fotograf" znajduje się nad obrazem, a nie po jego prawej stronie. Druga koncepcja twierdzi, że wszystkie elementy są ułożone jeden pod drugim, co częściowo jest prawdą dla zewnętrznego układu, ale ignoruje fakt, że wewnętrzny StackLayout zawiera przyciski ułożone poziomo. Trzecia opcja była poprawna, co już omówiono powyżej. Czwarta nieprawidłowa koncepcja sugeruje, że obraz znajduje się po lewej, a inne elementy po prawej stronie, co nie odpowiada specyfice układu pionowego w StackLayout. Błędne myślenie często wynika z niewłaściwego rozumienia hierarchii i interakcji między zagnieżdżonymi układami w XAML. Zrozumienie, jak działa orientacja w StackLayout, jest kluczem do uniknięcia takich błędów i efektywnego projektowania interfejsów użytkownika.

Pytanie 31

Błędy w interpretacji kodu stworzonego za pomocą React.js lub Angular można wykryć dzięki

A. narzędziom zainstalowanym po stronie serwera aplikacji

B. konsoli przeglądarki internetowej

C. wbudowanemu debuggerowi w danym środowisku

D. kompilatorowi języka JavaScript

Konsola przeglądarki to naprawdę super narzędzie do śledzenia błędów w JavaScript, a szczególnie przydatna jest, gdy piszemy coś w React.js albo Angular. Dzięki niej możesz łatwo sprawdzać logi i błędy, a nawet na żywo testować różne fragmenty swojego kodu. To naprawdę szybki sposób, żeby znaleźć problemy, bez potrzeby grzebania w całym kodzie aplikacji.

Pytanie 32

Modyfikator dostępu, który znajduje się przed definicją metody Dodaj() w klasie Kalkulator, powoduje, że

protected void Dodaj() {}

A. nie jest ona dostępna w klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator

B. jest ona dostępna zarówno wewnątrz klasy, jak i w klasach dziedziczących po klasie Kalkulator

C. nie jest ona dostępna z poziomu klas zaprzyjaźnionych z klasą Kalkulator

D. jest ona dostępna w programie głównym i może być wywoływana na rzecz instancji klasy Kalkulator

Modyfikator dostępu protected jest kluczowym elementem programowania obiektowego, umożliwiającym kontrolę nad widocznością i dostępem do składników klasy. Gdy metoda jest oznaczona jako protected, jak w przypadku metody Dodaj() w klasie Kalkulator, oznacza to, że jest ona dostępna nie tylko w ramach tej klasy, ale również w dowolnych klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator. To podejście wspiera koncepcję dziedziczenia, umożliwiając klasom potomnym korzystanie z funkcjonalności klasy bazowej bez konieczności ponownego definiowania metod. Na przykład, jeśli stworzymy klasę DziecięcyKalkulator dziedziczącą po Kalkulator, metoda Dodaj() będzie dostępna w tej klasie potomnej. Takie rozwiązanie jest często stosowane w projektach, gdzie istnieje potrzeba rozszerzania funkcjonalności bazowych klas bez naruszania ich enkapsulacji. Dobre praktyki programistyczne sugerują stosowanie protected tam, gdzie chcemy umożliwić dziedziczenie oraz uniknąć nadmiernego udostępniania elementów klasy zewnętrznym użytkownikom. Dzięki temu kod staje się bardziej modularny i elastyczny, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Zrozumienie roli modyfikatorów dostępu, takich jak protected, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i implementacji systemów obiektowych.

Pytanie 33

W jakim przypadku algorytm sortowania bąbelkowego osiąga najlepszą wydajność?

A. Dla tablicy uporządkowanej malejąco

B. Dla tablicy losowej

C. Dla tablicy uporządkowanej rosnąco

D. Dla tablicy z dużą liczbą powtórzeń

Algorytm sortowania bąbelkowego działa z optymalną wydajnością w przypadku, gdy tablica jest już posortowana rosnąco. W takiej sytuacji algorytm wykona jedynie jedno przejście przez tablicę, bez konieczności dokonywania zamian, co sprawia, że jego złożoność wynosi O(n). To znacząco zwiększa jego efektywność w przypadku niemal posortowanych danych, choć nadal pozostaje mniej wydajny niż algorytmy takie jak QuickSort czy MergeSort dla dużych zbiorów. Sortowanie bąbelkowe jest jednak łatwe do zrozumienia i implementacji, co czyni je popularnym narzędziem edukacyjnym.

Pytanie 34

Która z poniższych struktur danych jest najbardziej odpowiednia do przechowywania unikalnych elementów?

A. Tablica

B. Sekwencja

C. Kolejka priorytetowa

D. Zbiór (Set)

Zbiór, czyli Set, to taki specjalny rodzaj struktury danych, który trzyma tylko unikalne elementy. To znaczy, że nie znajdziesz tam powtórzeń – jak masz listę użytkowników czy tagów, to świetnie, bo zbiór to idealnie rozwiązuje. Jest przy tym bardzo szybki w operacjach jak dodawanie, usuwanie czy wyszukiwanie. To dlatego zbory są używane w różnych algorytmach, zwłaszcza gdy chodzi o przetwarzanie dużych ilości danych i zarządzanie unikalnymi zasobami. Fajna sprawa, nie?

Pytanie 35

Który z algorytmów ma złożoność O(n²)?

A. Merge Sort

B. Dijkstra

C. Binary Search

D. Bubble Sort

Bubble Sort to algorytm o złożoności O(n²), co oznacza, że jego czas wykonania rośnie kwadratowo wraz ze wzrostem liczby elementów wejściowych. Algorytm porównuje sąsiadujące elementy i zamienia je miejscami, jeśli są w złej kolejności. Proces ten powtarza się wielokrotnie, aż do uzyskania pełnego posortowania tablicy. Ze względu na swoją prostotę, Bubble Sort jest często wykorzystywany do nauki podstaw algorytmiki, ale w praktyce rzadko stosuje się go do sortowania dużych zbiorów danych, ponieważ jest nieefektywny w porównaniu do bardziej zaawansowanych algorytmów, takich jak QuickSort czy Merge Sort.

Pytanie 36

W jaki sposób procesor nawiązuje komunikację z pamięcią podręczną (cache)?

A. Bezpośrednio, omijając mostki systemowe

B. Za pomocą systemu przerwań

C. Poprzez linie danych w magistrali systemowej

D. Używając wyłącznie pamięci RAM

Procesor komunikuje się z pamięcią podręczną (cache) za pomocą linii danych w magistrali systemowej, co jest kluczowym elementem architektury komputerowej. Magistrala systemowa to zestaw ścieżek, które umożliwiają przesyłanie danych pomiędzy różnymi komponentami systemu, w tym procesorem, pamięcią RAM oraz pamięcią podręczną. Pamięć podręczna działa jako bufor, który przechowuje najczęściej używane dane, co pozwala na znaczne zwiększenie szybkości operacji, ponieważ dostęp do pamięci cache jest znacznie szybszy niż dostęp do pamięci RAM. W standardach takich jak Intel's QuickPath Interconnect (QPI) czy AMD's HyperTransport, linie danych odgrywają kluczową rolę w efektywnej komunikacji, co przekłada się na ogólną wydajność systemu. Przykładowo, w nowoczesnych procesorach wielordzeniowych, każda rdzeń może mieć własną pamięć podręczną, a komunikacja za pomocą magistrali pozwala na synchronizację danych pomiędzy tymi rdzeniami oraz współdzielenie zasobów. Efektywne zarządzanie pamięcią podręczną i magistralą jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej wydajności w obliczeniach oraz przetwarzaniu danych.

Pytanie 37

Który z poniższych opisów najlepiej charakteryzuje system informatyczny?

A. Sieć komputerowa, która umożliwia komunikację pomiędzy użytkownikami

B. Zespół ludzi, procedur, oprogramowania i sprzętu służący do przetwarzania danych

C. Oprogramowanie wspierające jedynie zarządzanie danymi osobowymi

D. Zbiór urządzeń technicznych używanych w pracy biurowej

System informatyczny to kompleksowy zbiór elementów, który obejmuje ludzi, procedury, oprogramowanie oraz sprzęt, mający na celu przetwarzanie danych w sposób efektywny i zorganizowany. Kluczowym aspektem systemu informatycznego jest jego zdolność do integracji różnych komponentów w celu realizacji określonych zadań i osiągania wyznaczonych celów. Przykładem może być system ERP (Enterprise Resource Planning), który integruje finanse, produkcję, sprzedaż oraz zarządzanie zasobami ludzkimi w jednym środowisku. Takie zintegrowane podejście umożliwia nie tylko efektywne zarządzanie danymi, ale również generowanie raportów, analizę trendów oraz podejmowanie informowanych decyzji. Standardy, takie jak ITIL (Information Technology Infrastructure Library) czy CMMI (Capability Maturity Model Integration), podkreślają znaczenie procedur i zarządzania w kontekście systemów informatycznych, co wpływa na jakość usług i zadowolenie użytkowników. Systemy informatyczne są wykorzystywane w różnych branżach, od finansów po opiekę zdrowotną, gdzie przetwarzanie i zarządzanie danymi jest kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 38

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa polega na realizowaniu

A. 10 ucisków klatki piersiowej oraz 5 oddechów ratunkowych

B. 15 ucisków klatki piersiowej oraz 3 oddechy ratunkowe

C. 30 ucisków klatki piersiowej oraz 2 oddechy ratunkowe

D. 20 ucisków klatki piersiowej oraz 1 oddech ratunkowy

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) w obecnych wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji polega właśnie na wykonywaniu 30 ucisków klatki piersiowej na przemian z 2 oddechami ratunkowymi. Taki schemat jest rekomendowany zarówno dla dorosłych, jak i dzieci (poza niemowlętami i sytuacjami szczególnymi), bo zapewnia optymalną perfuzję mózgu i serca, a jednocześnie daje szansę na dostarczenie tlenu do organizmu. Gdyby skrócić liczbę ucisków albo oddechów, efektywność spada, a szansa przeżycia jest mniejsza. Ja zawsze powtarzam, że praktyka czyni mistrza – jak ćwiczyliśmy na fantomach, to właśnie ten rytm: 30 ucisków, potem 2 szybkie oddechy, bez zbędnych przerw. Praktycznie, w stresie łatwo się pogubić, ale jak sobie utrwalicie ten schemat, działa automatycznie. Warto wiedzieć, że uciski muszą być na głębokość około 5–6 cm u dorosłych, z częstotliwością co najmniej 100–120 na minutę – to jest kluczowe dla skuteczności. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęściej popełnianym błędem jest zbyt płytkie uciskanie i zbyt długie przerwy na oddechy, warto to poćwiczyć. Kiedy nie chce się robić oddechów (np. obawa przed zakażeniem), można prowadzić tylko uciski, ale pełne RKO daje największe szanse. Takie podejście jest sprawdzone praktycznie na całym świecie i jak dla mnie, nie ma sensu kombinować z innymi proporcjami.

Pytanie 39

Jakie jest rozwiązanie dla dodawania binarnego liczb 1011 oraz 110?

A. 11101

B. 11001

C. 10101

D. 10001

Dodawanie binarne to podstawowa operacja w systemie liczbowym, który używa tylko dwóch cyfr: 0 i 1. W przypadku dodawania liczb binarnych, proces ten przypomina dodawanie w systemie dziesiętnym, jednak z pewnymi różnicami ze względu na ograniczony zestaw cyfr. Gdy dodajemy liczby 1011 i 110, należy ustawić je w kolumnach, podobnie jak w dodawaniu dziesiętnym. Zaczynamy od najmniej znaczącej cyfry. W pierwszej kolumnie mamy 1 + 0, co daje 1. W drugiej kolumnie mamy 1 + 1, co daje 0, ale musimy przenieść 1 do następnej kolumny (przeniesienie jest kluczowym elementem w dodawaniu binarnym). W trzeciej kolumnie dodajemy 1 (przeniesienie) + 0 + 1, co daje 0 i przenosimy 1 do następnej kolumny. W czwartej kolumnie dodajemy przeniesienie 1 + 1 (z liczby 1011), co daje 10 w systemie binarnym, co oznacza 0 i przeniesienie 1. Końcowym wynikiem dodawania daje 10001 w systemie binarnym. To podejście jest zgodne z zasadami arytmetyki binarnej, które są fundamentem działania komputerów i systemów cyfrowych, w których operacje na danych są realizowane w systemie binarnym.

Pytanie 40

Które z wymienionych działań, które są częścią procesu kreowania prostej galerii zdjęć w formie aplikacji mobilnej, powinno być realizowane przez zespół?

A. Przygotowanie i konfiguracja repozytorium dla projektu

B. Stworzenie dokumentacji kodu aplikacji

C. Wdrożenie funkcji dodajZdjecie()

D. Przygotowanie testu jednostkowego dla funkcji przegladajZdjecia()

Utworzenie dokumentacji kodu aplikacji jest zadaniem zespołowym, gdyż wymaga współpracy kilku osób, które muszą zrozumieć ogólną architekturę projektu oraz zasady, jakie powinny zostać zastosowane w dokumentacji. Dokumentacja kodu jest kluczowa dla przyszłej konserwacji i rozwoju aplikacji, a jej przygotowanie powinno obejmować nie tylko opis funkcji i klas, ale także konwencje nazewnictwa, style kodowania oraz strategie testowania. Przykładem może być zastosowanie standardu JSDoc, który pozwala na generowanie dokumentacji z komentarzy w kodzie, co ułatwia zrozumienie struktury i funkcjonowania aplikacji. Dobra dokumentacja zapewnia, że nowi członkowie zespołu będą mogli szybko odnaleźć się w projekcie. Zespołowa praca nad dokumentacją gwarantuje, że wszystkie aspekty projektu zostaną uwzględnione i odpowiednio udokumentowane, co jest niezbędne dla efektywności projektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej