Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 09:09
  • Data zakończenia: 6 maja 2025 09:37

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która z poniższych operacji gospodarczych spowoduje jednoczesne zmiany w aktywach oraz pasywach?

A. Udzielenie długoterminowej pożyczki kontrahentowi
B. Spłata zobowiązania wekslowego gotówką z kasy
C. Nabycie obligacji za środki z rachunku bankowego
D. Wpływ należności od odbiorcy na rachunek bankowy
Zakup obligacji ze środków na rachunku bankowym nie wywołuje jednoczesnych zmian w aktywach i pasywach. W tej operacji aktywa faktycznie zmieniają się, ponieważ środki na rachunku bankowym (aktywa) są wykorzystywane do zakupu obligacji (aktywa), co nie prowadzi do zmiany w pasywach. W rezultacie, bilans pozostaje zrównoważony, ale nie występuje zmiana w zobowiązaniach przedsiębiorstwa. Udzielenie kontrahentowi pożyczki długoterminowej także nie skutkuje jednoczesnymi zmianami w pasywach i aktywach, ponieważ w momencie udzielenia pożyczki, przedsiębiorstwo zwiększa swoje należności (aktywa), ale nie ma wpływu na zobowiązania. W takim przypadku pasywa pozostają niezmienione, co oznacza, że skutki operacji są ograniczone do zmiany w aktywach. Wpływ należności od odbiorcy na rachunek bankowy również nie generuje jednoczesnych zmian, ponieważ zwiększa aktywa w postaci gotówki na rachunku bankowym, a jednocześnie redukuje należności (również aktywa), bez wpływu na pasywa. Wszelkie operacje, które nie wywołują równoczesnych zmian w obu stronach bilansu, prowadzą do niepełnego obrazu finansowego i mogą wprowadzać w błąd w kontekście analizy stanu finansów przedsiębiorstwa. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest ignorowanie zasady podwójnego wpisu, która jest fundamentalna w rachunkowości, oraz nie zrozumienie, że każda operacja powinna wpływać na co najmniej dwa konta w bilansie, zapewniając tym samym pełny obraz aktywów i pasywów.
Pytanie 2

W okresie od stycznia do marca średni stan zapasów wyniósł 200 000 zł, a przychody z tytułu sprzedaży osiągnęły 1 260 000 zł. Jak obliczyć wskaźnik rotacji w razach?

A. 5,0
B. 5,5
C. 6,3
D. 6,0
Wskaźnik rotacji w razach jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Oblicza się go poprzez podzielenie przychodów ze sprzedaży przez przeciętny stan materiałów w danym okresie. W tym przypadku mamy przychody ze sprzedaży wynoszące 1 260 000 zł oraz przeciętny stan materiałów wynoszący 200 000 zł. Wzór na wskaźnik rotacji w razach przedstawia się następująco: Wskaźnik rotacji = Przychody / Przeciętny stan materiałów. Po podstawieniu danych otrzymujemy: 1 260 000 zł / 200 000 zł = 6,3. Taki wynik oznacza, że przedsiębiorstwo zdołało obrócić swoje zapasy 6,3 razy w badanym okresie. W praktyce wyższy wskaźnik rotacji może wskazywać na bardziej efektywne zarządzanie zapasami, co prowadzi do lepszego wykorzystania kapitału. Dobrą praktyką jest porównywanie tego wskaźnika z branżowymi normami, aby zidentyfikować potencjalne obszary do poprawy. W przypadku powtarzających się zjawisk niskiej rotacji, przedsiębiorstwo może rozważyć optymalizację procesów zamówień oraz magazynowania.
Pytanie 3

W firmie średnia liczba pracowników w poszczególnych miesiącach pierwszej połowy roku wynosiła kolejno: 40, 41, 45, 52, 57, 59. Przeciętna liczba zatrudnionych obliczona metodą średniej arytmetycznej wyniesie

A. 49 pracowników
B. 46 pracowników
C. 47 pracowników
D. 48 pracowników
Obliczenie przeciętnego stanu zatrudnienia metodą średniej arytmetycznej w tym przypadku polega na zsumowaniu liczby pracowników w każdym miesiącu, a następnie podzieleniu tej sumy przez liczbę miesięcy. W tym przykładzie mamy: 40 + 41 + 45 + 52 + 57 + 59 = 294. Następnie dzielimy tę sumę przez 6 (liczba miesięcy), co daje 294 / 6 = 49. Taka metoda jest szeroko stosowana w zarządzaniu zasobami ludzkimi, ponieważ pozwala na uzyskanie dokładnego obrazu dynamiki zatrudnienia w danym okresie. Przykładowo, uniwersytety i instytucje badawcze często korzystają z tej metody do analizy zatrudnienia kadry akademickiej, co umożliwia lepsze planowanie i alokację zasobów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie średniego zatrudnienia, aby dostosować strategię rekrutacji i zarządzania personelem do zmieniających się potrzeb organizacji.
Pytanie 4

W tabeli przedstawiono wybrane zadania czterech instytucji rynku kapitałowego. Które zadania realizuje Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych?

A.B.
  • przygotowuje projekty aktów prawnych związanych z funkcjonowaniem rynku kapitałowego,
  • prowadzi listę maklerów papierów wartościowych,
  • podejmuje działania, służące prawidłowemu funkcjonowaniu rynku kapitałowego.
  • pośredniczy w obrocie papierami wartościowymi,
  • udziela kredytu na zakup papierów wartościowych,
  • zajmuje się zakładaniem rachunków bankowych podmiotom, chcącym dokonać zakupu akcji.
C.D.
  • została założona przez Skarb Państwa jako spółka akcyjna,
  • posiada swoje władze (Walne Zgromadzenie, Radę Nadzorczą i Zarząd),
  • dopuszcza do obrotu giełdowego instrumenty finansowe.
  • rozlicza transakcje zawarte na publicznym rynku papierów wartościowych,
  • przechowuje papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu,
  • realizuje zobowiązania emitentów wobec właścicieli papierów wartościowych.

A. C.
B. B.
C. D.
D. A.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zakresu działalności Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych oraz jego funkcji na rynku kapitałowym. Niezrozumienie roli KDPW jako instytucji odpowiedzialnej za rozliczanie transakcji oraz przechowywanie papierów wartościowych może prowadzić do mylnych wniosków o jego zadaniach. Wiele osób myli KDPW z innymi instytucjami rynku finansowego, które mają różne cele i obowiązki, co zwiększa ryzyko pomyłek. Często błędnie zakłada się, że KDPW odpowiada za działania związane z doradztwem inwestycyjnym lub zarządzaniem aktywami, podczas gdy jego główną rolą jest zapewnienie płynności i bezpieczeństwa transakcji na rynku. Warto również zauważyć, że nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości specyfiki polskiego rynku kapitałowego oraz standardów regulacyjnych, które mogą różnić się od tych w innych krajach. Współpraca z KDPW jest istotna dla zapewnienia stabilności rynku oraz ochrony inwestorów, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem inwestycyjnym. Przykładowo, brak zrozumienia zadań KDPW może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych, co z kolei może wpłynąć na wyniki finansowe zarówno inwestorów indywidualnych, jak i instytucjonalnych.
Pytanie 5

Na podstawie zamieszczonej tabeli określ rok, w którym przedsiębiorstwo zrealizowało wskaźnik rentowności sprzedaży na najlepszym poziomie.

Wskaźniki rentowności sprzedaży zrealizowane przez
Zakłady Optyczne w latach 2004-2007
RokWskaźnik rentowności sprzedaży
200412%
200514%
20068%
20077%

A. 2005 r.
B. 2006 r.
C. 2004 r.
D. 2007 r.
Wybór innych lat, takich jak 2004 r., 2006 r. czy 2007 r., prowadzi do błędnych wniosków na temat rentowności sprzedaży. Warto zauważyć, że każda z tych odpowiedzi opiera się na niepełnym zrozumieniu analizy finansowej. W 2004 r. wskaźnik rentowności był znacznie niższy niż w 2005 r., co może sugerować słabszą kontrolę kosztów lub mniejsze przychody ze sprzedaży. W kontekście 2006 r. oraz 2007 r. także obie te daty pokazują niższe wartości wskaźnika rentowności sprzedaży, co jest kluczowe do skutecznego zarządzania finansami firmy. Podejmując decyzje oparte na takich analizach, firmy powinny kierować się nie tylko danymi liczbowymi, ale także kontekstem rynkowym, zmianami w strategii marketingowej czy innymi czynnikami wpływającymi na wyniki finansowe. Warto również zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe, takie jak porównywanie wskaźników bez uwzględnienia pełnego kontekstu operacyjnego czy pomijanie wpływu sezonowości na wyniki sprzedaży. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieoptymalnych decyzji biznesowych, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na rentowność przedsiębiorstwa. Kluczowe jest, aby analizy finansowe były integralną częścią strategii zarządzania, a decyzje podejmowane na ich podstawie były dokładnie przemyślane i oparte na rzetelnych danych.
Pytanie 6

Jakie z wymienionych działań realizuje Najwyższa Izba Kontroli?

A. Sprawdzanie jakości produktów i usług
B. Kontrolowanie przestrzegania przepisów BHP
C. Określanie założeń polityki monetarnej
D. Nadzorowanie działalności Narodowego Banku Polskiego
Kiedy mówimy o Najwyższej Izbie Kontroli, czasami mogą pojawić się nieporozumienia co do tego, co tak naprawdę ta instytucja robi. Sprawdzanie jakości produktów i usług jest ważne, ale to nie jest zadanie NIK. Raczej tym zajmują się inne instytucje, jak Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który dba o prawa konsumentów. Nadzór nad przepisami BHP też nie jest w kompetencjach NIK, bo tym zajmuje się inspekcja pracy, żeby zapewnić bezpieczeństwo w pracy. Ustalanie polityki pieniężnej to zadanie NBP, który ustala stopy procentowe i kontroluje inflację. Często ludzie mylą nadzór nad instytucjami z kontrolą jakości czy bezpieczeństwa, co może prowadzić do błędnych wniosków. NIK ma wyraźnie określone działania, które wynikają z Ustawy o NIK, a jej praca koncentruje się głównie na audytach instytucji publicznych i ocenie ich efektywności, co jest kluczowe dla przejrzystości w sektorze publicznym.
Pytanie 7

Jakie jest zobowiązanie pracownika w kontekście bhp?

A. doposażenie stanowisk pracy w bezpieczne narzędzia i przyrządy
B. stałe monitorowanie warunków pracy i wyposażenia
C. przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy
D. posiadanie sprzętu do udzielania pierwszej pomocy
Obowiązkiem pracownika w zakresie bhp jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, co stanowi fundament ochrony zdrowia i życia w miejscu pracy. Zasady te obejmują nie tylko znajomość i stosowanie przepisów dotyczących bezpieczeństwa, ale również umiejętność identyfikacji potencjalnych zagrożeń oraz podejmowanie działań mających na celu ich eliminację. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest regularne uczestnictwo w szkoleniach bhp, które pomagają pracownikom zaktualizować swoją wiedzę oraz rozwijać umiejętności reagowania w sytuacjach kryzysowych. W kontekście norm ISO 45001 dotyczących systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, przestrzeganie zasad bhp może przyczynić się do stworzenia bezpieczniejszego środowiska pracy poprzez promowanie kultury bezpieczeństwa, w której każdy pracownik czuje się odpowiedzialny za swoje zdrowie i zdrowie współpracowników. To podejście nie tylko zmniejsza liczbę wypadków, ale również wpływa pozytywnie na morale zespołu i efektywność pracy.
Pytanie 8

Którego z dokumentów nie archiwizuje się w sekcji A akt osobowych pracownika?

A. Świadectwa pracy z wcześniejszych zatrudnień lub innych dokumentów, które potwierdzają okresy pracy pracownika
B. Kwestionariusza osobowego osoby starającej się o zatrudnienie
C. Orzeczenia lekarskiego, które zaświadcza o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na danym stanowisku
D. Zaświadczenia o odbyciu okresowego szkolenia w zakresie BHP
Dokumenty takie jak świadectwa pracy, kwestionariusze osobowe i orzeczenia lekarskie mają fundamentalne znaczenie w kontekście zarządzania kadrami i są kluczowe dla prowadzenia dokładnej dokumentacji pracowniczej. Świadectwa pracy z poprzednich miejsc pracy są niezbędne do potwierdzenia ciągłości zatrudnienia i mogą być wymagane przez nowe miejsce pracy w celu potwierdzenia doświadczenia zawodowego. Kwestionariusz osobowy dostarcza informacji o pracowniku, takich jak dane kontaktowe, wykształcenie, doświadczenie zawodowe oraz inne istotne informacje, które są nieodzowne w procesie rekrutacji i późniejszego zatrudnienia. Ponadto, orzeczenie lekarskie, które potwierdza brak przeciwwskazań do pracy, jest kluczowym dokumentem, zapewniającym, że pracownik może bezpiecznie wykonywać swoje obowiązki. Z perspektywy przepisów prawa pracy oraz zasad dobrej praktyki HR, przechowywanie takich dokumentów w części A akt osobowych jest nie tylko praktyczne, ale również zgodne z wymogami prawnymi. Ignorowanie tych zasad prowadzi do niepełnej dokumentacji, co może skutkować problemami podczas audytów lub w przypadku sporów prawnych. Zrozumienie, które dokumenty powinny być przechowywane w aktach osobowych i dlaczego, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami ludzkimi oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa.
Pytanie 9

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 24 000,00 zł
B. 2 400,00 zł
C. 4 000,00 zł
D. 4 800,00 zł
Patrząc na odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów, które prowadzą do złych wyników. Odpowiedzi na poziomie 4800 zł czy 24000 zł mogą być wynikiem pomylenia mnożenia liczby sztuk przez stawkę godzinową, a nie uwzględnienia czasu pracy. W akordowym systemie ważne jest żeby zrozumieć, że wynagrodzenie nie zależy tylko od ilości zrobionych sztuk, ale od czasu, który pracownik na to poświęca. Odpowiedź 2400 zł mogła wyjść z niezrozumienia jak to się liczy, bo nie wzięto pod uwagę normy czasu i stawki za godzinę. W praktyce wynagrodzenie w tym systemie liczy się, uwzględniając czas pracy i normy wydajnościowe, co sprawia, że jest sprawiedliwie. To zrozumienie jest ważne nie tylko dla firm, ale i dla pracowników, żeby widzieli, jak ich wysiłek przekłada się na pieniądze.
Pytanie 10

Na podstawie wybranych danych z listy płac nr 12/2017 oblicz kwotę wynagrodzenia do wypłaty dla pracownika.

Wybrane dane z listy płac nr 12/2017
Płaca zasadnicza2 600,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika356,46 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne – 9%201,92 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne – 7,75%173,87 zł
Potrącona zaliczka na podatek dochodowy337,43 zł
Należna zaliczka na podatek dochodowy164,00 zł
Do wypłaty?

A. 1 877,62 zł
B. 1 704,19 zł
C. 1 905,67 zł
D. 1 732,24 zł
Poprawna odpowiedź to 1 877,62 zł, ponieważ jest to kwota wynagrodzenia, która została obliczona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz zasadami wynagradzania. Obliczenia te uwzględniają nie tylko płacę zasadniczą, ale także różne składki, które pracownik musi odprowadzić. Ważnym krokiem w tym procesie jest odjęcie składek na ubezpieczenia społeczne, które z reguły obejmują emerytalne, rentowe oraz chorobowe. Następnie należy uwzględnić składkę na ubezpieczenie zdrowotne, która w Polsce wynosi 9%. Po dokonaniu odliczeń, dodajemy kwotę składki zdrowotnej, która jest odliczana od podatku dochodowego (wynosząca 7,75%). Ostatecznie, należy odjąć zaliczkę na podatek dochodowy, a następnie dodać ew. należną zaliczkę na podatek dochodowy. Przykład ten ilustruje, jak złożone mogą być obliczenia wynagrodzeń, dlatego kluczowe jest korzystanie z aktualnych narzędzi i systemów płacowych, które automatyzują te procesy, ograniczając ryzyko błędów oraz zapewniając zgodność z regulacjami prawnymi.
Pytanie 11

Pracodawca otrzymał tytuł wykonawczy dotyczący zobowiązań alimentacyjnych pracownika. Jaka maksymalna kwota wynagrodzenia zostanie potrącona, jeżeli wynagrodzenie netto pracownika za maj wyniosło 3 480,50 zł?

Fragment przepisów Kodeksu pracy

Bez zgody pracownika z wynagrodzenia netto można dokonać potrąceń w następujących granicach:

1) w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych – do wysokości trzech piątych wynagrodzenia,

2) w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych – do wysokości połowy wynagrodzenia.

A. 5 800,83 zł
B. 2 610,38 zł
C. 2 088,30 zł
D. 1 740,25 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 2 088,30 zł, co wynika z przepisów Kodeksu pracy dotyczących egzekucji świadczeń alimentacyjnych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, w przypadku zajęcia wynagrodzenia na cele alimentacyjne pracodawca może potrącić maksymalnie trzy piąte wynagrodzenia netto pracownika. W sytuacji, gdy wynagrodzenie netto pracownika za maj wyniosło 3 480,50 zł, obliczenia są następujące: 3/5 z 3 480,50 zł to 2 088,30 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zatrudnienia i wynagrodzeń, które uwzględniają prawa pracowników, jednocześnie umożliwiając realizację zobowiązań alimentacyjnych. Takie regulacje mają na celu zapewnienie, że pracownik nie zostaje pozbawiony środków do życia, jednocześnie umożliwiając egzekucję wymaganych płatności. Warto również zaznaczyć, że pracodawca jest zobowiązany do dochowania szczególnej ostrożności w obliczeniach oraz stosowania się do wszelkich obowiązujących norm prawnych, aby nie narazić się na odpowiedzialność prawną.
Pytanie 12

Firma podpisała umowę o dzieło z 40-letnim wykonawcą, który nie jest w stosunku pracy z przedsiębiorstwem. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej umowy, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 5 000 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 5 000,00 zł
B. 2 500,00 zł
C. 7 500,00 zł
D. 300,00 zł
Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia zasady stosowania kosztów uzyskania przychodu, prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, decyzja o tym, że podstawa opodatkowania wynosi 5 000,00 zł, ignoruje kluczowy aspekt obliczeń podatkowych, jakim są koszty. Warto zaznaczyć, że wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, jaką wykonawca zarabia, ale nie jest to kwota, od której nalicza się podatek. W przypadku umowy o dzieło, obowiązujące przepisy zezwalają na odliczenie kosztów uzyskania przychodu, co jest standardem w praktyce podatkowej. Z kolei odpowiedź sugerująca, że podstawa opodatkowania wynosi 300,00 zł, błędnie interpretuje zasady obliczania dochodu, sugerując, że koszty uzyskania przychodu są nadmiernie obniżone. Ponadto, wybór 7 500,00 zł jest całkowicie nietrafiony, ponieważ przekracza kwotę wynagrodzenia brutto. Typowym błędem myślowym jest nieznajomość zasad obliczania podstawy podatku dochodowego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących podatków, zrozumieć zasady dotyczące kosztów oraz ich wpływ na obliczenia dochodu, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami osobistymi oraz zgodności z przepisami prawa.
Pytanie 13

Podstawą wyliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne jest

A. składka na Fundusz Pracy pomniejszona o zaliczkę na podatek dochodowy
B. ubezpieczenie społeczne pomniejszone o koszty uzyskania przychodów
C. płaca zasadnicza pomniejszona o zasiłek chorobowy
D. wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne
Podstawą obliczenia składki ubezpieczenia zdrowotnego jest wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne. Wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, którą pracodawca przeznacza na wynagrodzenie pracownika przed potrąceniami. Składki na ubezpieczenia społeczne, które obejmują ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe, są odprowadzane od tego wynagrodzenia i mają na celu zapewnienie pracownikom ochrony w różnych sytuacjach życiowych. Przykładowo, jeśli pracownik zarabia 5000 zł brutto, a składki na ubezpieczenia społeczne wynoszą 1000 zł, to do obliczenia składki zdrowotnej przyjmuje się 4000 zł. W praktyce oznacza to, że wysokość składki zdrowotnej jest bezpośrednio związana ze wysokością wynagrodzenia oraz odprowadzanymi składkami na ubezpieczenia społeczne. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami osobistymi jest regularne monitorowanie wysokości wynagrodzenia oraz składek, aby uniknąć nieporozumień związanych z odprowadzanymi kwotami, co może mieć wpływ na przyszłe świadczenia zdrowotne i emerytalne.
Pytanie 14

Do zadań maklera giełdowego należy między innymi:

A.– dokonywanie w trybie ciągłym badań i analiz rynku,
– ocena ryzyka i analiza zagrożeń dla przedsiębiorstwa,
– udzielanie porad dotyczących kondycji finansowej ubezpieczyciela,
– kontrola składanych przez klientów zleceń pod względem formalnym oraz merytorycznym.
B.– współpraca z działem likwidacji szkód,
– budowanie długotrwałych relacji z klientami,
– kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy ubezpieczeniowej,
– prezentowanie oferty i sprzedaż produktów ubezpieczeniowych.
C.– analizowanie rynku kapitałowego,
– oferowanie papierów wartościowych w publicznym obrocie,
– zawieranie umów w zakresie obsługi rachunków papierów wartościowych klienta,
– kupowanie lub sprzedawanie papierów wartościowych we własnym imieniu na rachunek zleceniodawcy.
D.– oferowanie i sprzedaż produktów bankowości detalicznej,
– przygotowywanie dokumentów dla klienta indywidualnego,
– otwieranie rachunków bankowych i realizacja operacji kasowych,
– przyjmowanie wniosków kredytowych i informowanie klienta o podjętej decyzji.

A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Przyjrzenie się błędnym odpowiedziom ujawnia szereg nieporozumień dotyczących ról i zadań zawodów związanych z finansami. Odpowiedzi te często mylą funkcje maklera giełdowego z innymi profesjami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedź A odnosi się do zadań doradcy finansowego, który obsługuje klientów poprzez udzielanie porad dotyczących inwestycji, ale nie realizuje transakcji na giełdzie. Doradcy finansowi koncentrują się głównie na strategiach inwestycyjnych i planowaniu finansowym, a ich rola jest diametralnie różna od pracy maklera. Odpowiedź B nawiązuje do roli agenta ubezpieczeniowego, który specjalizuje się w sprzedaży polis ubezpieczeniowych, co również nie ma związku z zakupem lub sprzedażą papierów wartościowych. Z kolei odpowiedź D sugeruje, że makler giełdowy mógłby pełnić funkcje pracownika banku, co jest nieprecyzyjne, ponieważ pracownicy banków zajmują się innymi aspektami finansów, takimi jak udzielanie kredytów czy zarządzanie kontami. Takie pomyłki wynikają często z braku zrozumienia specyficznych kompetencji i obowiązków poszczególnych zawodów w branży finansowej. Aby uniknąć tego rodzaju błędów, warto zainwestować czas w naukę o różnych rolach w sektorze finansowym oraz ich wzajemnych relacjach w kontekście rynku kapitałowego.
Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto pracownika z 3-letnim stażem pracy w firmie, jeśli jego płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa 10%.

n n n n n n n
Fragment regulaminu wynagradzania
n

§ ...

n

Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika.

n

§ ...

n

Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.

n

Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.

n

A. 2 990,00 zł
B. 3 250,00 zł
C. 2 860,00 zł
D. 2 938,00 zł
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień związanych z obliczaniem wynagrodzenia brutto. Kluczowym elementem w tym przypadku jest prawidłowe zastosowanie formuły do obliczenia łącznej wartości wynagrodzenia, co obejmuje zarówno płacę zasadniczą, jak i premie. Na przykład, odpowiedzi, które sugerują wartości powyżej 2 860,00 zł, mogą sugerować, że uwzględniono niewłaściwe lub dodatkowe składniki wynagrodzenia, takie jak dodatek stażowy, który nie jest przyznawany w przypadku pracowników z 3-letnim stażem, ale z 5-letnim. Również może wystąpić typowy błąd polegający na nieprawidłowym obliczeniu wartości premii uznaniowej, co prowadzi do zawyżonych wyników. Zawsze należy pamiętać, że szczegółowe obliczenia muszą być zgodne z regulacjami wewnętrznymi firmy oraz ogólnymi zasadami wynagradzania, które mogą różnić się pomiędzy pracodawcami. Warto również podkreślić, że niepoprawne podejście do obliczania wynagrodzenia może prowadzić do nieporozumień w relacjach między pracownikiem a pracodawcą oraz do problemów finansowych, dlatego tak ważne jest, aby obliczenia były przeprowadzane z należytą starannością i zgodnie z przyjętymi standardami branżowymi.
Pytanie 16

Jaką wartość ma norma zużycia materiału, jeśli firma produkcyjna w ciągu roku wykorzystała 150 000 kg surowca i wyprodukowała 6 000 sztuk gotowych wyrobów?

A. 30 kg/szt.
B. 25 szt./kg
C. 25 kg/szt.
D. 0,04 szt./kg
Poprawna odpowiedź wynosi 25 kg/szt., co oznacza, że na wyprodukowanie jednego wyrobu gotowego przedsiębiorstwo zużywa 25 kg materiału. Aby to obliczyć, wystarczy podzielić całkowite zużycie materiału (150 000 kg) przez liczbę wyprodukowanych wyrobów (6 000 szt.). Stąd 150 000 kg / 6 000 szt. = 25 kg/szt. W praktyce, znajomość norm zużycia materiałów jest kluczowa dla optymalizacji procesów produkcyjnych, a także dla zarządzania kosztami. Zastosowanie tej normy pozwala na planowanie zakupów surowców, a także na monitorowanie efektywności produkcji. W przemyśle często korzysta się z norm produkcyjnych, które są ustalane na podstawie wcześniejszych analiz i doświadczeń. Pomaga to w identyfikacji potencjalnych nieprawidłowości i wprowadzeniu ewentualnych korekt w procesie produkcyjnym, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia rentowności przedsiębiorstwa.
Pytanie 17

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, w którym magazynie zapas towarów był odnawiany najczęściej.

MagazynPrzychody ze sprzedaży towarówPrzeciętny stan zapasów towarów
A.392 600,00 zł49 075,00 zł
B.218 400,00 zł16 800,00 zł
C.285 000,00 zł28 500,00 zł
D.418 000,00 zł38 000,00 zł

A. A.
B. D.
C. B.
D. C.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z błędnych założeń dotyczących wskaźników efektywności magazynów. Często można spotkać się z rozumowaniem, że magazyn z większą ilością zapasów automatycznie powinien mieć wyższą rotację, co jest mylnym przekonaniem. Rotacja zapasów to nie tylko kwestia ilości produktów, ale również efektywności ich sprzedaży. Przykładowo, magazyn A lub C mogą mieć duże zapasy, ale jeśli te produkty są sprzedawane wolniej, ich rotacja będzie niska, co skutkuje dłuższym czasem przechowywania towaru. Odrzucając odpowiedź B, można również nie uwzględniać znaczenia relacji między przychodami a stanem zapasów. Zrozumienie, że wysoka rotacja towarów jest kluczem do efektywności operacyjnej, jest fundamentalne dla sukcesu w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Właściwe podejście do analizy wskaźników magazynowych pozwala na lepsze prognozowanie potrzeb oraz optymalizację procesów zakupowych. Dlatego warto unikać uproszczeń i dokładnie analizować dostępne dane przed podjęciem decyzji.
Pytanie 18

Czas pracy czterech wybranych pracowników biura rachunkowego zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy w ostatnim tygodniu maja bieżącego roku przedstawia zamieszczone zestawienie. Który pracownik przekroczył tygodniową normę czasu?

PracownikCzas pracy w godzinach
poniedziałekwtorekśrodaczwartekpiąteksobota
A.87899-
B.-985510
C.89886-
D.887710-

A. C.
B. B.
C. A.
D. D.
Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ tygodniowa norma czasu pracy w podstawowym systemie wynosi 40 godzin, a pracownik A przekroczył tę normę, pracując łącznie 41 godzin w ciągu tygodnia. Przekraczanie normy czasu pracy może być związane z różnymi czynnikami, takimi jak nadmierne obciążenie pracą, dodatkowe projekty czy też sytuacje awaryjne. W praktyce, ważne jest monitorowanie czasu pracy, aby unikać wypalenia zawodowego oraz zarządzać zasobami ludzkimi w sposób efektywny. Dodatkowo, zgodnie z Kodeksem Pracy, pracownicy powinni mieć zapewniony czas na odpoczynek, co jest kluczowe dla ich wydajności i zdrowia psychicznego. Pracodawcy powinni wdrażać systemy zarządzania czasem pracy, aby utrzymać równowagę między wymaganiami a zdrowiem pracowników. Warto również zaznaczyć, że regularne analizy czasu pracy mogą przyczynić się do lepszego planowania projektów oraz optymalizacji procesów w firmie.
Pytanie 19

Wynagrodzenie zatrudnionego obejmuje płacę podstawową oraz dodatek motywacyjny. W maju 2014 roku pracownik był na chorobowym, a także otrzymał nagrodę jubileuszową za 20-letnią pracę. Podstawą obliczania składek na ubezpieczenia społeczne za maj będzie, oprócz płacy zasadniczej,

A. zasiłek chorobowy
B. nagroda jubileuszowa
C. dodatek motywacyjny
D. wynagrodzenie chorobowe
Zasiłek chorobowy nie jest częścią wynagrodzenia zasadniczego ani dodatków, które są brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Zasiłek chorobowy jest świadczeniem wypłacanym pracownikowi podczas niezdolności do pracy z powodu choroby i jest finansowany z ubezpieczenia społecznego, a nie bezpośrednio przez pracodawcę. Nagroda jubileuszowa, chociaż jest istotnym elementem wynagrodzenia, również nie jest brana pod uwagę, gdyż jest to jednorazowe świadczenie i nie należy do regularnych składników wynagrodzenia. Wynagrodzenie chorobowe, podobnie jak zasiłek, jest świadczeniem, które przysługuje pracownikowi w czasie niezdolności do pracy, a jego podstawą są wcześniejsze składki opłacane na ubezpieczenie społeczne. Kluczowe jest zrozumienie, że podstawą wymiaru składek są tylko te elementy wynagrodzenia, które regularnie się powtarzają i są uzależnione od wykonywanej pracy. Typowym błędem jest mylenie różnych form wynagrodzenia z elementami, które nie są bezpośrednią rekompensatą za pracę, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne.
Pytanie 20

Aby wyprodukować 1 litr dżemu wiśniowego, zgodnie z normami, potrzebne jest 0,8 kg wiśni oraz 0,4 kg cukru. Ile kilogramów wiśni i cukru będzie wymagane do wytworzenia 600 litrów dżemu wiśniowego?

A. 720 kg wiśni i 720 kg cukru
B. 480 kg wiśni i 120 kg cukru
C. 750 kg wiśni i 1 500 kg cukru
D. 480 kg wiśni i 240 kg cukru
Odpowiedź 480 kg wiśni i 240 kg cukru jest prawidłowa, ponieważ do produkcji 1 litra dżemu wiśniowego wymagane jest 0,8 kg wiśni oraz 0,4 kg cukru. Aby obliczyć ilość surowców potrzebnych do wyprodukowania 600 litrów dżemu, należy pomnożyć te wartości przez 600. 0,8 kg wiśni x 600 litrów = 480 kg wiśni, a 0,4 kg cukru x 600 litrów = 240 kg cukru. Te obliczenia są zgodne z normami przemysłowymi i standardami produkcji, które uwzględniają proporcje surowców, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i smaku dżemu. Odpowiednie zrozumienie tych proporcji jest istotne nie tylko w kontekście produkcji dżemu, ale także w innych procesach przetwórstwa żywności. Przykładowo, w branży spożywczej zrozumienie proporcji składników umożliwia optymalizację kosztów produkcji oraz minimalizację odpadów, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi i efektywności operacyjnej.
Pytanie 21

Kontrola oraz nadzór nad przestrzeganiem przez pracodawców przepisów BHP stanowi jedno z zadań

A. Głównego Inspektoratu Sanitarnego
B. Państwowej Inspekcji Pracy
C. Inspekcji Handlowej
D. Ministra Pracy i Polityki Społecznej
Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) ma za zadanie nadzór i kontrolę przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Instytucja ta jest odpowiedzialna za zapewnienie, że pracodawcy stosują się do wymogów prawnych dotyczących BHP, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Przykładem działania PIP jest przeprowadzanie regularnych kontroli w zakładach pracy, gdzie inspektorzy oceniają warunki pracy, instruują pracodawców odnośnie do wymogów BHP oraz podejmują działania w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości. Dobre praktyki obejmują również edukację pracodawców oraz pracowników w zakresie odpowiednich standardów bezpieczeństwa, co przyczynia się do zmniejszenia liczby wypadków przy pracy. PIP współpracuje z innymi instytucjami oraz organizacjami w celu promowania kultury bezpieczeństwa w miejscach pracy, co jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz efektywności pracy.
Pytanie 22

Korzystając z zamieszczonego fragmentu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskaż maksymalną kwotę, którą można przekazać na rzecz organizacji pożytku publicznego, jeżeli podatek należny wyliczony w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-37 wynosi 14 488,00 zł.

Fragment ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
(…)
Art. 45c. 1. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3 i 3a, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego (…) kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego:
1)z zeznania podatkowego złożonego przed upływem terminu określonego na jego złożenie
albo
2)z korekty zeznania, o którym mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana w ciągu miesiąca od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego
– po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.
(…)

A. 144,90 zł
B. 145,00 zł
C. 144,80 zł
D. 144,00 zł
Poprawna odpowiedź to 144,80 zł, co jest zgodne z przepisami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta umożliwia podatnikom przekazanie 1% swojego podatku dochodowego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP). Aby obliczyć tę kwotę, należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na wysokość podatku należnego, który w tym przypadku wynosi 14 488,00 zł. Zastosowanie wzoru: 14 488,00 zł * 1% prowadzi nas do kwoty 144,88 zł. Jednak zgodnie z przepisami, kwotę tę należy zaokrąglić do pełnych dziesiątek groszy w dół, co skutkuje wartością 144,80 zł. Przekazywanie 1% podatku na rzecz OPP to ważny mechanizm wspierania działalności społecznej, a także sposób na zaangażowanie się w pomoc innym. Znajomość tych przepisów jest kluczowa dla każdego podatnika, aby móc efektywnie wspierać organizacje, które są bliskie jego wartościom. Warto również zwrócić uwagę, że taka forma wsparcia nie tylko wspiera lokalne inicjatywy, ale także umożliwia podatnikom aktywne uczestnictwo w życiu społeczno-kulturalnym.
Pytanie 23

Wskaż dokument, który uprawnia jego posiadacza do otrzymania dywidendy?

A. Weksel
B. Bon skarbowy
C. Karta kredytowa
D. Akcja
Karta kredytowa, weksel oraz bon skarbowy to instrumenty finansowe, które nie przyznają ich posiadaczom prawa do dywidendy. Karta kredytowa jest narzędziem płatniczym umożliwiającym dokonanie zakupów na kredyt, ale nie jest ona instrumentem inwestycyjnym, więc nie może generować zysku w postaci dywidendy. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty pieniędzy w przyszłości, które również nie wiąże się z prawem do udziału w zyskach emitenta. Bon skarbowy to instrument dłużny emitowany przez rząd w celu pozyskania kapitału, który również nie oferuje dywidend, lecz zwykle wypłaca odsetki na ustalonych warunkach. Typowym błędem jest mylenie instrumentów dłużnych z udziałami w spółkach, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich funkcjonalności. Ważne jest, aby zrozumieć, że dywidenda dotyczy tylko akcji, co wynika z zasady własności kapitałowej, gdzie akcjonariusze mają prawo do części zysków spółki, co nie dotyczy instrumentów dłużnych ani narzędzi płatniczych.
Pytanie 24

Klient otworzył w banku lokatę na trzy miesiące na kwotę 24 000 zł. Oblicz wysokość odsetek od tej lokaty, jeśli roczna stopa procentowa wynosi 5%

A. 1 200 zł
B. 600 zł
C. 300 zł
D. 100 zł
Jednym z głównych błędów w obliczeniach odsetek jest nieprawidłowe zrozumienie pojęcia stopy oprocentowania oraz czasu jej obowiązywania. W przypadku lokat, stopa oprocentowania jest zazwyczaj podawana w skali roku, a obliczenia powinny być dostosowane do rzeczywistego okresu, na który lokata została założona. Często występuje myślenie, że całkowite odsetki można obliczyć jako 5% od pełnej kwoty przez cały rok, co prowadzi do błędnych rezultatów. Na przykład, wybierając kwotę 1 200 zł jako odsetki, mogło to wynikać z myślenia, że 5% z 24 000 zł to 1 200 zł, jednak takie podejście nie uwzględnia, że czas lokaty wynosi zaledwie 3 miesiące, a więc należy pomnożyć wynik przez odpowiedni ułamek roku. Ważne jest, aby zrozumieć, że odsetki są naliczane proporcjonalnie do czasu trwania lokaty. Ponadto, innym typowym błędem jest pomijanie jednostek miary czasu, co może prowadzić do mylnych obliczeń. Warto zatem upewnić się, że wszystkie elementy obliczeń są odpowiednio uwzględnione, co jest fundamentalne w rachunkowości oraz finansach osobistych.
Pytanie 25

W sekcji C teczki osobowej pracownika mieszczą się dokumenty

A. związane z zakończeniem zatrudnienia
B. związane z aplikowaniem o pracę
C. dotyczące nawiązania zatrudnienia
D. dotyczące przebiegu pracy
Dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy, przebiegu zatrudnienia oraz ubiegania się o zatrudnienie, mimo że istotne w kontekście zarządzania kadrami, nie są częścią tzw. części C akt osobowych pracownika. Część C, zgodnie z obowiązującymi przepisami, odnosi się wyłącznie do dokumentacji związanej z ustaniem zatrudnienia. Odpowiedzi dotyczące nawiązania stosunku pracy, takie jak umowy o pracę czy zaświadczenia o zatrudnieniu, znajdują się w innej części akt osobowych, zazwyczaj w części A, która jest poświęcona nawiązywaniu stosunku pracy. Z kolei dokumenty dotyczące przebiegu zatrudnienia, obejmujące m.in. oceny pracownicze czy umowy zmieniające, również nie są częścią C. Zrozumienie, które dokumenty są klasyfikowane do poszczególnych części akt osobowych, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kadrami. Często zdarza się, że pracodawcy mylą te kategorie, co prowadzi do nieprawidłowego przechowywania dokumentacji oraz trudności w jej odnalezieniu w przypadku ewentualnych sporów lub kontroli. Utrzymywanie porządku w aktach osobowych jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także dobrych praktyk w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi i ochrony informacji pracowniczych.
Pytanie 26

Iwona Lotos otrzymuje wynagrodzenie, które jest uzależnione od liczby godzin, jakie przepracowała w danym miesiącu. Pani Iwona wynagradzana jest według systemu

A. prowizyjnego
B. akordowego
C. czasowego
D. czasowo-premiowego
Odpowiedź 'czasowy' jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pani Iwony Lotos jest ustalane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu. System wynagrodzenia czasowego polega na tym, że pracownik otrzymuje stałą stawkę za każdą godzinę pracy, co oznacza, że jego wynagrodzenie jest bezpośrednio związane z czasem, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Przykładem zastosowania tego systemu może być praca w biurze, gdzie pracownicy są wynagradzani zgodnie z ilością godzin przepracowanych w danym miesiącu. Taki model wynagradzania jest powszechnie stosowany w wielu branżach i sprzyja stabilności finansowej pracowników, dając im pewność co do wysokości wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracują ustaloną liczbę godzin. Ponadto, system czasowy ułatwia planowanie budżetu zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi.
Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę zobowiązania z tytułu podatku VAT podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego za grudzień.

Informacje dotyczące podatku VAT za grudzieńWartość w zł
Podatek VAT należny od sprzedaży6 420,00
Podatek VAT naliczony od nabycia towarów i usług pozostałych4 350,00
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za listopad720,00

A. 2 790,00 zł
B. 2 070,00 zł
C. 3 630,00 zł
D. 1 350,00 zł
Wybór innej kwoty niż 1 350,00 zł wskazuje na nieporozumienia związane z obliczaniem zobowiązań podatkowych. W przypadku odpowiedzi 2 070,00 zł, można zauważyć, że być może osoba odpowiadająca błędnie zinterpretowała wysokość podatku VAT należnego, nie uwzględniając prawidłowego odliczenia VAT naliczonego. Przy obliczeniach dotyczących VAT ważne jest, aby pamiętać, że jedynie różnica między tymi kwotami stanowi kwotę do wpłaty. Odpowiedzi takie jak 3 630,00 zł mogą sugerować, że badana osoba dodała niewłaściwe kwoty lub błędnie uwzględniła nadwyżki z poprzednich miesięcy. Z kolei kwota 2 790,00 zł może wynikać z błędu w zastosowaniu proporcji lub uwzględnieniu niewłaściwych stawek VAT. Przy obliczeniach VAT, często pojawia się zakłócenie myślowe polegające na pomijaniu kluczowych elementów, takich jak poprawne odliczenia czy nadwyżki, co prowadzi do zawyżenia zobowiązania. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wysokości zobowiązania dokładnie przeanalizować wszystkie elementy transakcji, aby uniknąć nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych.
Pytanie 28

W ramce przedstawiono wybrane cechy spółki

– kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 100 000,00 złotych
– spółka ma osobowość prawną
– wspólnicy spółki są wyłączeni z odpowiedzialności za zobowiązania spółki
– dochody spółki są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych
– spółka ma możliwość pozyskiwania kapitału poprzez emisję akcji lub obligacji
– spółka ma obowiązek prowadzenia pełnej księgowości i publikowania rocznych raportów finansowych
– roczne sprawozdania finansowe spółki podlegają obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta

A. akcyjnej.
B. komandytowej.
C. z ograniczoną odpowiedzialnością.
D. komandytowo-akcyjnej.
Odpowiedzi, które nie wskazują na spółkę akcyjną, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu kluczowych cech instytucji prawnych. Spółka komandytowa, na przykład, jest formą, w której występuje zarówno komplementariusz, jak i komandytariusz. Komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń, co wprowadza ryzyko dla osób zarządzających spółką. Co więcej, spółka komandytowa nie ma osobowości prawnej, co jest fundamentalną różnicą w porównaniu do spółek akcyjnych. Spółka komandytowo-akcyjna, mimo że może emitować akcje, również nie spełnia wszystkich kryteriów, które definiują spółkę akcyjną, szczególnie w kontekście pełnej odpowiedzialności jej wspólników oraz obowiązków dotyczących raportowania finansowego. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to kolejna forma organizacyjna, która różni się zasadniczo od spółki akcyjnej, głównie w zakresie wymaganego kapitału zakładowego oraz sposobu zarządzania. Odpowiedzi te kryją w sobie typowe błędy myślowe, takie jak mylenie różnorodnych form spółek oraz ich specyficznych regulacji prawnych. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do fałszywych wniosków i braku umiejętności prawidłowej analizy struktur prawnych, co jest niezbędne w kontekście podejmowania decyzji biznesowych.
Pytanie 29

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Przetrwania
B. Modyfikacji produktu
C. Penetracji rynku
D. Dywersyfikacji
Wybór strategii dywersyfikacji, przetrwania lub penetracji rynku w kontekście wprowadzenia soków jest błędny z kilku powodów. Dywersyfikacja odnosi się do wprowadzania nowych produktów na rynek w zupełnie innej kategorii lub branży, co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż soki są naturalnym rozszerzeniem oferty owoców i warzyw. Zatem, klasyfikacja tego działania jako dywersyfikacji nie uwzględnia faktu, że firma pozostaje w swojej podstawowej branży, koncentrując się na przetwórstwie. Strategia przetrwania dotyczy działań podejmowanych w sytuacjach kryzysowych, takich jak zmniejszenie kosztów, które nie mają zastosowania w kontekście wprowadzania nowego produktu. Z kolei penetracja rynku polega na zwiększeniu udziału w rynku istniejących produktów, co również nie opisuje sytuacji, gdyż wprowadzono nowy produkt. Błędem jest więc mylenie tych strategii i niewłaściwe przypisanie ich do działań, które polegają na naturalnym rozwijaniu oferty, a nie na dostosowywaniu się do kryzysu czy poszukiwaniu nowych rynków. Kluczowe jest zrozumienie, że wprowadzenie soków jako nowego produktu w ramach istniejącej kategorii konsekwentnie wspiera strategię modyfikacji produktu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.
Pytanie 30

Zjawisko inflacji w gospodarce pojawia się w wyniku wzrostu

A. siły nabywczej pieniądza.
B. zatrudnienia.
C. produktu krajowego brutto.
D. ogólnego poziomu cen.
Inflacja jest zjawiskiem ekonomicznym polegającym na ogólnym wzroście poziomu cen towarów i usług w danej gospodarce. Kiedy ogólny poziom cen rośnie, oznacza to, że za tę samą ilość pieniędzy nabywcy mogą kupić mniej dóbr i usług, co wskazuje na spadek siły nabywczej pieniądza. Dla przykładu, jeśli w danej gospodarce cena chleba wzrasta z 2 zł do 3 zł, to oznacza, że konsumenci muszą wydać więcej pieniędzy na ten sam produkt, co jest bezpośrednio związane z inflacją. W praktyce, inflacja może być wynikiem różnych czynników, takich jak wzrost kosztów produkcji, wzrost popytu na towary i usługi czy zwiększona podaż pieniądza. W zarządzaniu gospodarką, kluczowe jest monitorowanie inflacji, aby podejmować działania w celu jej stabilizacji, co jest realizowane poprzez politykę monetarną i fiskalną. Wysoka inflacja może prowadzić do niepewności gospodarczej, co z kolei wpływa na decyzje inwestycyjne i konsumpcyjne, więc zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla ekonomistów i decydentów.
Pytanie 31

Wahania w liczbie pracowników w pewnych porach roku, które mają miejsce w niektórych sektorach gospodarki (np. w rolnictwie) i są związane z okresowym zmniejszeniem zapotrzebowania na pracowników, to bezrobocie

A. frykcyjne
B. sezonowe
C. strukturalne
D. koniunkturalne
Odpowiedź "sezonowe" jest poprawna, ponieważ odnosi się do zjawiska, które dotyka niektóre branże, takie jak rolnictwo, turystyka czy handel detaliczny. W tych sektorach występują okresowe zmiany w zapotrzebowaniu na pracowników w zależności od pory roku. Na przykład, w rolnictwie, zbiór plonów następuje w określonych miesiącach, co prowadzi do wzrostu zapotrzebowania na pracowników w czasie zbiorów, a następnie do ich ograniczenia w okresach, gdy prace polowe są mniej intensywne. Zrozumienie tego typu bezrobocia jest istotne dla polityki zatrudnienia oraz planowania zasobów ludzkich. Pracodawcy w branżach sezonowych mogą stosować strategie takie jak zatrudnianie pracowników tymczasowych lub sezonowych, co pozwala na elastyczne dostosowanie siły roboczej do zmieniających się potrzeb. Dobra praktyka w zarządzaniu zasobami ludzkimi powinna uwzględniać te sezonowe wahania, co pozwala na efektywniejsze planowanie i redukcję kosztów związanych z zatrudnieniem.
Pytanie 32

Skarb Państwa podejmuje emisję oraz sprzedaż obligacji skarbowych w przypadku, gdy występuje

A. deficyt budżetowy
B. hiperinflacja
C. nadwyżka budżetowa
D. inflacja pełzająca
Obligacje skarbowe to po prostu dług, który państwo ogłasza, żeby zdobyć kasę, zwłaszcza kiedy budżet nie daje rady. Jak jest deficyt, to znaczy, że wydajemy więcej niż zarabiamy, więc trzeba szukać nowych źródeł finansowania. Emisja obligacji to sposób, żeby zachęcić inwestorów do kupna długu publicznego, co pozwala rządowi na realizację różnych projektów. W praktyce, deficyt może być spowodowany różnymi rzeczami, jak mniejsze wpływy z podatków, wyższe wydatki na usługi publiczne czy różne inwestycje w rozwój. W takich sytuacjach, na przykład w obliczu kryzysów, jak pandemia czy inne klęski, rząd może zacząć masowo emitować te obligacje, żeby jakoś ogarnąć sytuację finansową. Ważne jest, żeby monitorować dług publiczny i koszty jego obsługi, bo to pomaga utrzymać stabilność finansową kraju, co jest kluczowe, żeby nam się żyło lepiej.
Pytanie 33

Jak nazywa się część biznesplanu, która została opisana w przedstawionym fragmencie tekstu?

Restauracja Pełny talerz będzie biznesem rodzinnym świadczącym usługi przede wszystkim dla mieszkańców Nysy oraz okolic.

Nasze podstawowe atuty:

  • przyjazna atmosfera i fachowa obsługa,
  • wysoka jakość posiłków w przystępnych cenach,
  • bogata oferta tradycyjnych potraw kuchni polskiej, a także kuchni włoskiej, francuskiej i greckiej.
  • własny lokal o powierzchni 600 m2, umożliwiający organizację imprez okolicznościowych, takich jak: wesela, chrzciny, studniówki,
  • lokalizacja w centrum miasta, blisko przystanku głównych linii autobusowych oraz dworca PKP,
  • parking dla gości restauracji.

Dysponujemy kapitałem własnym w wysokości 800 000 zł i otrzymaliśmy promesę od Banku na udzielenie kredytu inwestycyjnego w wysokości 200 000 zł pod zastaw posiadanego przez nas lokalu.

A. Profil produkcji.
B. Streszczenie.
C. Plan finansowy.
D. Analiza rynku.
Dobra robota, bo odpowiedź "Streszczenie" jest właściwa. Ten fragment tekstu świetnie podsumowuje najważniejsze informacje o restauracji – to znaczy, gdzie się znajduje, co oferuje i jakie ma zalety na rynku. Streszczenie w biznesplanie musi być krótkie, ale i takie, które przyciąga uwagę. Ważne jest, by skupić się na kluczowych rzeczach, które mogą zainteresować inwestorów czy partnerów. W praktyce, takie streszczenie szybko powinno informować o misji firmy, strategii marketingowej i przewagach konkurencyjnych. To jak wizytówka, z którą inwestorzy się stykają, dlatego powinno być jasne i zorganizowane. W branży gastronomicznej ważne jest, żeby dobrze wiedzieć, co nas wyróżnia i z jakimi wyzwaniami się mierzymy, bo to pomoże przyciągnąć klientów i zbudować solidną markę.
Pytanie 34

W 2022 roku firma miała 65 pracowników. W planach na 2023 rok jest wyprodukowanie 36 000 sztuk towarów oraz osiągnięcie rocznego wskaźnika wydajności pracy na poziomie 500 sztuk na jednego pracownika. Ile dodatkowych pracowników powinna zatrudnić firma?

A. 7 pracowników
B. 8 pracowników
C. 5 pracowników
D. 6 pracowników
Aby określić, ilu nowych pracowników powinno zatrudnić przedsiębiorstwo, należy najpierw obliczyć, ile pracowników jest potrzebnych do osiągnięcia założonej produkcji. W 2023 roku przedsiębiorstwo planuje wyprodukować 36 000 sztuk wyrobów. Jeśli każdy pracownik ma wydajność na poziomie 500 sztuk, to potrzebna liczba pracowników wynosi 36 000 sztuk podzielić przez 500 sztuk na pracownika, co daje 72 pracowników. W 2022 roku przedsiębiorstwo zatrudniało 65 pracowników, zatem do osiągnięcia potrzebnej liczby 72 pracowników, muszą oni zatrudnić 7 nowych pracowników (72 - 65 = 7). Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje zastosowanie w zarządzaniu zasobami ludzkimi, gdzie planowanie zatrudnienia jest kluczowe dla optymalizacji procesów produkcyjnych oraz efektywności operacyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przedsiębiorstwa powinny regularnie analizować swoje potrzeby kadrowe w kontekście prognozowanej produkcji i wydajności, aby uniknąć zarówno niedoborów, jak i nadwyżek pracowników, co wpływa na koszty i efektywność organizacyjną.
Pytanie 35

Rodzaj spółki, w której wspólnicy ponoszą odpowiedzialność przed wierzycielami tylko do wysokości wniesionych wkładów, to spółka

A. cywilna
B. z ograniczoną odpowiedzialnością
C. partnerska
D. jawna
Współwłaściciele spółek partnerskich, cywilnych oraz jawnych ponoszą pełną osobistą odpowiedzialność za długi i zobowiązania, co stanowi zasadniczą różnicę w porównaniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W spółce partnerskiej, która jest często stosowana w zawodach regulowanych, takich jak prawnicy czy lekarze, partnerzy odpowiadają za zobowiązania spółki w sposób solidarny, co oznacza, że każdy z nich może być pociągnięty do odpowiedzialności za całość długów. W przypadku spółki cywilnej, nie jest to odrębna jednostka prawna, co oznacza, że wspólnicy są osobiście odpowiedzialni za zobowiązania związane z działalnością spółki, co może prowadzić do ryzyka dla ich prywatnego majątku. Z kolei spółka jawna, chociaż również oferuje możliwość współpracy w ramach wspólnego przedsięwzięcia, nie chroni osobistego majątku właścicieli, co jest istotnym czynnikiem ryzyka w działalności gospodarczej. Przy wyborze odpowiedniej formy prawnej przedsiębiorcy często popełniają błąd, nie doceniając znaczenia ograniczonej odpowiedzialności, co może prowadzić do niekorzystnych konsekwencji finansowych w przypadku problemów mających miejsce w działalności spółki.
Pytanie 36

Jakie dokumenty finansowe w firmie podlegają stałemu archiwizowaniu?

A. Wykazy płac
B. Rejestry księgowe
C. Sprawozdania finansowe
D. Faktury VAT
Wybór list płac, ksiąg rachunkowych czy faktur VAT jako dokumentów do archiwizacji nie jest najlepszy. Listy płac, które zawierają szczegóły o wynagrodzeniu pracowników, powinny być trzymane do 50 lat, zgodnie z przepisami o dokumentach pracowniczych. To oznacza, że nie są one traktowane jako dokumenty archiwizowane na stałe w kontekście sprawozdań finansowych. Księgi rachunkowe to co innego - są ważne do analizy finansowej, ale muszą być trzymane przez minimum 5 lat, więc to nie to samo. Faktury VAT, mimo że są istotne w dokumentacji podatkowej, też nie muszą być archiwizowane na stałe, tylko przez 5 lat. Często ludzie mylą różne rodzaje dokumentów finansowych i ich okresy przechowywania, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć te przepisy i dobrze klasyfikować dokumenty, bo to pomoże w zarządzaniu dokumentacją w firmie.
Pytanie 37

W skład sektora publicznego gospodarki narodowej nie wchodzi

A. jednoosobowe spółki Skarbu Państwa
B. przedsiębiorstwa państwowe
C. przedsiębiorstwa komunalne
D. spółki handlowe
Spółki handlowe to takie jednostki, które działają na rynku i ich głównym celem jest zarabianie dla akcjonariuszy. W przeciwieństwie do przedsiębiorstw, które są państwowe lub komunalne, one funkcjonują według prawa cywilnego i handlowego, więc nie można ich nazywać częścią sektora publicznego. Na przykład spółka akcyjna – może być prywatna albo mieć kapitał publiczny, ale zawsze ma na celu działalność zgodną z rynkowymi zasadami. Rozróżnienie tych różnych typów podmiotów jest ważne, bo wpływa na naszą wiedzę o strukturze gospodarki i polityki gospodarczej. Spółki handlowe często konkurują na rynku, co sprzyja innowacjom i zwiększa efektywność w gospodarce.
Pytanie 38

Jaką kwotę podatku akcyzowego należy wpłacić do urzędu celnego od zakupionego w Niemczech samochodu osobowego o pojemności silnika 3 000 cm3 w cenie 5 000,00 euro, jeżeli średni kurs euro ogłaszany przez NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego wynosi 4,00 zł?

Stawki akcyzy dla samochodów osobowychWymiar podatku
– o pojemności silnika powyżej 2 000 cm318,6% podstawy opodatkowania
– pozostałych3,1% podstawy opodatkowania

A. 620,00 zł
B. 2 232,00 zł
C. 930,00 zł
D. 3 720,00 zł
Odpowiedź 3 720,00 zł jest poprawna, ponieważ samochody osobowe o pojemności silnika powyżej 2000 cm3 są obciążone stawką akcyzy wynoszącą 18,6% od podstawy opodatkowania. W przypadku tego konkretnego samochodu wartość zakupu wynosi 5 000,00 euro. Aby obliczyć podstawę opodatkowania w złotych, przeliczamy tę kwotę według średniego kursu NBP, który wynosi 4,00 zł za euro. Wykonując obliczenia: 5 000,00 euro * 4,00 zł/euro = 20 000,00 zł. Następnie stosujemy stawkę akcyzy: 20 000,00 zł * 18,6% = 3 720,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w procesie importu pojazdów, ponieważ prawidłowe określenie wartości akcyzy jest istotne dla zgodności z przepisami prawa. Warto również zwrócić uwagę na regulacje dotyczące zwolnień podatkowych oraz możliwość odliczenia niektórych kosztów, co może wpłynąć na ostateczną kwotę do zapłaty. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla każdego, kto planuje zakup samochodu za granicą.
Pytanie 39

Bank obliczył odsetki od środków zdeponowanych na rachunku firmowym przedsiębiorcy, które należy uwzględnić w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w pozycji

A. pozostałe przychody
B. zakup towarów handlowych i materiałów
C. pozostałe wydatki
D. wartość sprzedanych towarów i usług
Kwalifikowanie odsetek bankowych jako pozostałe wydatki, zakup towarów handlowych i materiałów, czy wartość sprzedanych towarów i usług, prowadzi do poważnych nieporozumień w zakresie ewidencjonowania przychodów i wydatków w działalności gospodarczej. W szczególności, zakwalifikowanie ich jako pozostałe wydatki jest błędne, ponieważ wydatki odnoszą się do kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwo w związku z prowadzeniem działalności, a odsetki są przychodem, a nie kosztem. Z kolei przypisanie ich do zakupu towarów handlowych i materiałów, które są bezpośrednio związane z działalnością operacyjną, również nie znajduje uzasadnienia, gdyż odsetki nie są wynikiem transakcji handlowych, lecz efektem zarządzania środkami pieniężnymi. Porównując to do wartości sprzedanych towarów i usług, należy zauważyć, że te wartości dotyczą przychodów uzyskanych ze sprzedaży produktów i usług, które są kluczowe dla działalności przedsiębiorstwa. Właściwe klasyfikowanie przychodów i wydatków jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami prawa, ale także ma kluczowe znaczenie dla transparentności finansowej firmy oraz jej wiarygodności w oczach kontrahentów i instytucji finansowych. W związku z tym, dostrzeganie różnic między różnymi rodzajami przychodów i wydatków jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się księgowością lub zarządzaniem finansami w firmie.
Pytanie 40

W zamieszczonej w tabeli przedstawiono poziom wydatków związanych z ochroną magazynów w poszczególnych kwartałach oraz wskaźniki dynamiki zmian wydatków w odniesieniu do kwartału poprzedniego. Dynamika wydatków na ochronę magazynów w okresie czterech kwartałów

KwartałWydatki na ochronę magazynów (w zł)Wskaźniki dynamiki (indeksy łańcuchowe)
I3 000,00—
II3 300,00110%
III3 500,00106%
IV3 570,00102%

A. zwiększała się w równym tempie.
B. zmniejszała się z kwartału na kwartał.
C. zwiększała się z kwartału na kwartał.
D. zwiększała się i zmniejszała się.
Wybór odpowiedzi, że wydatki zwiększały się w równym tempie, nie odnosi się do rzeczywistej dynamiki wydatków. Odpowiedź ta sugeruje, że każdy kwartał wiązał się z równą wielkością wydatków, co jest sprzeczne z sytuacją przedstawioną w tabeli. W rzeczywistości, taka interpretacja może prowadzić do błędnych wniosków o stabilności finansowej i efektywności takich wydatków, co jest niezwykle istotne w zarządzaniu magazynami. Ponadto, twierdzenie, że wydatki zwiększały się i zmniejszały, może być mylące, gdyż sugeruje zmienność, która nie została zaobserwowana w analizowanym okresie. Często przyczyną takich błędnych interpretacji jest niedostateczna analiza danych i brak uwzględnienia skumulowanych efektów wydatków w kontekście ogólnej strategii ochrony. Warto zwrócić uwagę na znaczenie systematycznego raportowania oraz regularnej analizy wydatków, co pozwala na lepsze prognozowanie i planowanie budżetu. W praktyce, efektywna kontrola wydatków powinna opierać się na danych historycznych oraz na prognozach, co z kolei powinno być zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania finansami w logistyce.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej