Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 10:52
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 11:06

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oblicz procent zdolności kiełkowania nasion rzepaku w eksperymencie, w którym w 4 powtórzeniach liczba wykiełkowanych nasion wyniosła odpowiednio: 99 szt., 91 szt., 90 szt. oraz 100 szt. na 100 wysianych nasion.

A. 92%
B. 95%
C. 99%
D. 97%
Zrozumienie pojęcia zdolności kiełkowania nasion wymaga dokładnego przeliczenia danych z przeprowadzonego doświadczenia. Często myli się pojęcie całkowitej liczby nasion wykiełkowanych z procentem ich kiełkowania. Odpowiedzi, które wskazują wartości takie jak 97%, 92% czy 99%, opierają się na błędnych założeniach dotyczących obliczeń. Na przykład, aby uzyskać 97%, należałoby zsumować mniejszą ilość wykiełkowanych nasion lub zakładać, że liczba wysianych nasion była mniejsza niż rzeczywiste 400. Podobnie, aby uzyskać wynik 92%, należałoby przyjąć, że tylko 368 nasion wykiełkowało, co jest sprzeczne z danymi z doświadczenia. Warto również zauważyć, że niektórzy mogą błędnie myśleć, że wszystkie nasiona wysiane w każdym powtórzeniu powinny być wykiełkowane, co jest nierealistyczne w praktyce. Wynik 99% sugeruje, że prawie wszystkie nasiona wykiełkowały, co w przypadku podanych danych nie jest możliwe. Dobrą praktyką w analizie danych jest dokładna weryfikacja obliczeń oraz zrozumienie, jak różne czynniki, takie jak jakość nasion, warunki glebowe czy technika siewu, mogą wpływać na ostateczny wynik zdolności kiełkowania. Dlatego kluczowe jest nie tylko obliczanie wyników, ale również ich interpretacja w kontekście zrozumienia biologii roślin oraz wymagań agronomicznych.
Pytanie 2

Badanie finansowe wykonane w firmie ujawniło niskie wartości wskaźników płynności. Taka sytuacja może wskazywać

A. na ryzyko zdolności płatniczej
B. na poprawę rentowności
C. na ryzyko rentowności
D. na wysoką zdolność płatniczą
Niska wartość wskaźników płynności, takich jak wskaźnik bieżącej płynności czy wskaźnik szybki, wskazuje na potencjalne problemy w zakresie zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań w krótkim okresie. W kontekście finansowym, płynność odnosi się do zdolności firmy do przekształcania aktywów w gotówkę w celu pokrycia bieżących zobowiązań. Przykładowo, wskaźnik bieżącej płynności na poziomie poniżej 1,0 oznacza, że firma ma więcej krótkoterminowych zobowiązań niż aktywów płynnych, co może prowadzić do trudności w terminowym regulowaniu płatności. W praktyce, niskie wskaźniki płynności mogą skutkować brakiem możliwości finansowych na pokrycie zobowiązań, co w dłuższym okresie może prowadzić do upadłości. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorstwa regularnie analizowały te wskaźniki, aby w porę reagować i podejmować działania mające na celu poprawę swojej sytuacji płynnościowej. Zarządzanie płynnością jest kluczowym elementem strategii finansowej, a jego monitorowanie powinno być zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak utrzymanie zapasu gotówki oraz optymalizacja cyklu konwersji gotówki.
Pytanie 3

Gdy bobik dojrzewa nierównomiernie lub z opóźnieniem przed zbiorami kombajnem, należy użyć

A. desykantów
B. repelentów
C. defoliantów
D. deflorantów
Desykanty to substancje chemiczne stosowane w celu przyspieszenia dojrzewania roślin oraz ułatwienia zbioru. W przypadku bobiku, który charakteryzuje się nierównomiernym dojrzewaniem, desykanty pomagają w osiągnięciu jednorodności plonów. Dzięki ich zastosowaniu, wilgotność nasion spada, co pozwala na zwiększenie efektywności zbiorów przy użyciu kombajnu. Na przykład, stosując desykanty na 7-10 dni przed planowanym zbiorem, można znacząco poprawić jakość zebranych nasion oraz zmniejszyć ryzyko strat związanych z łamliwością nasion. W praktyce, najczęściej używane desykanty to substancje zawierające glifosat lub diquat, które skutecznie działają na tkankę roślinną. Warto również podkreślić, że stosowanie desykantów powinno być zgodne z lokalnymi regulacjami oraz zaleceniami producentów chemikaliów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla środowiska, jak i zdrowia ludzi.
Pytanie 4

Do zbioru kukurydzy, która ma być przeznaczona na kiszonkę, należy zastosować

A. przetrząsaczo - zgrabiarki
B. prasy zwijającej
C. samobieżnej sieczkarni polowej
D. kosiarki rotacyjnej
Samobieżna sieczkarnia polowa jest odpowiednim sprzętem do zbioru kukurydzy przeznaczonej na kiszonkę, ponieważ łączy w sobie funkcje cięcia, rozdrabniania oraz załadunku materiału. W przeciwieństwie do innych maszyn, sieczkarnia umożliwia szybkie i efektywne przetworzenie roślin, co jest kluczowe w przypadku kukurydzy, która szybko traci wilgoć i wartości odżywcze po skoszeniu. W praktyce, wykorzystanie samobieżnej sieczkarni pozwala na zbiór kukurydzy w jednej operacji, co zmniejsza czas pracy i koszty operacyjne. Dodatkowo, standardowe modele są wyposażone w systemy monitorowania wydajności, co sprzyja optymalizacji procesu zbioru. W branży rolniczej zaleca się korzystanie z maszyn, które umożliwiają jednoczesne wykonanie kilku operacji, co jest nie tylko bardziej efektywne, ale również wspiera zrównoważony rozwój poprzez minimalizację liczby przejazdów po polu, co może wpłynąć na strukturę gleby oraz zachowanie bioróżnorodności.
Pytanie 5

Jakie urządzenie wykorzystuje się do podawania pasz TMR (mieszanka pasz objętościowych i treściwych wzbogacona składnikami witaminowo-mineralnymi)?

A. automat paszowy
B. przenośnik transportowy
C. przyczepa samowyładowcza
D. wóz paszowy
Wóz paszowy jest specjalistycznym pojazdem, który służy do transportu i mieszania pasz dla zwierząt, w tym pasz TMR (Total Mixed Ration). Jego konstrukcja umożliwia efektywne mieszanie składników objętościowych, takich jak siano, słoma czy kiszonki, z paszami treściwymi, czyli koncentratami białkowymi i energetycznymi oraz dodatkami witaminowo-mineralnymi. Dzięki zastosowaniu wozów paszowych można uzyskać jednolitą mieszankę, co jest kluczowe dla zdrowia i wydajności zwierząt. Dobrym przykładem zastosowania wozu paszowego jest jego wykorzystanie w dużych oborach bydła mlecznego, gdzie precyzyjne żywienie ma decydujący wpływ na produkcję mleka oraz kondycję zwierząt. W branży hodowlanej standardem są wózki o różnych pojemnościach, które mogą dostosować się do wielkości stada oraz technologii produkcji. Dobrze zorganizowany system żywienia oparty na wozach paszowych przyczynia się do optymalizacji kosztów pasz i polepszenia efektywności produkcji.
Pytanie 6

Najwcześniej wysiewaną rośliną ozimą jest

A. żyto
B. jęczmień
C. pszenica
D. rzepak
Rzepak jest rośliną ozimą, która jest wysiewana najwcześniej, przeważnie w miesiącach sierpniu i wrześniu. Wczesny siew rzepaku pozwala na jego lepszy rozwój przed zimą, co przyczynia się do uzyskania wyższych plonów w sezonie wegetacyjnym. Rzepak, jako roślina oleista, odgrywa kluczową rolę w produkcji oleju roślinnego i jest istotnym elementem w rotacji upraw. Wysiew rzepaku w odpowiednim terminie jest zgodny z zasadami agrotechniki, które zalecają, aby rośliny ozime były zasiewane w czasie, który umożliwia im dobrze ukorzenić się przed nadejściem zimy. W praktyce agrarnej, zastosowanie rzepaku w płodozmianach może znacząco poprawić jakość gleby, a także przyczynić się do redukcji chorób i szkodników. Warto także zauważyć, że odpowiedni wybór odmiany rzepaku, dopasowanej do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych, ma kluczowe znaczenie dla sukcesu uprawy.
Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W wyniku spisu z natury w magazynie ustalono różnice inwentaryzacyjne podane w tabeli. Kierownictwo jednostki postanowiło dokonać kompensaty zaistniałego niedoboru z nadwyżką zgodnie z zasadą "mniejsza ilość - niższa cena", a pozostałą częścią niedoboru obciążono magazyniera. Magazynier zostanie obciążony na kwotę

Rodzaj materiałuStan według:
spisu z naturyewidencji księgowej
Materiał X1000 kg po 32kg1200 kg po 3 zł/kg
Materiał Y500 kg po 4 zł/kg400 kg po 4 zł/kg

A. 400 zł
B. 200 zł
C. 300 zł
D. 100 zł
Wybór kwoty 400 zł wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zasad ustalania różnic inwentaryzacyjnych. Kluczowym elementem w tej sytuacji jest zasada "mniejsza ilość - niższa cena", która wskazuje, że w przypadku niedoboru należy stosować najniższą cenę jednostkową. Odpowiedź 400 zł sugeruje, że użytkownik mógł błędnie założyć, że wykorzystać należy wyższą cenę zakupu, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi. W praktyce, stosowanie wyższej ceny mogłoby prowadzić do nieprawidłowego ustalania wartości strat oraz obciążeń. Dodatkowo, nieprzestrzeganie zasady kompensacji z nadwyżką materiału Y może prowadzić do błędów w księgowaniu i raportowaniu stanu magazynowego. W efekcie, może to skutkować nieprawidłowym zarządzaniem zapasami i naruszeniem zasad rachunkowości. Kolejnym błędnym podejściem jest błędne obliczenie ilości niedoboru, które w tym przypadku wynosi 100 kg, a nie więcej. Kluczowe jest, aby przy rozwiązywaniu tego typu problemów stosować zasady opisane w standardach rachunkowości oraz procedury wewnętrzne jednostki, co zapewnia rzetelność i spójność w prowadzeniu ksiąg rachunkowych.
Pytanie 9

W ochronie roślin, wykorzystanie zdrowego i wolnego od zanieczyszczeń materiału siewnego w celu redukcji chorób, zalicza się do metod

A. mechanicznych
B. biologicznych
C. agrotechnicznych
D. hodowlanych
Wybór mechanicznych, hodowlanych lub biologicznych metod ochrony roślin w kontekście stosowania zdrowego materiału siewnego jest błędny, ponieważ te podejścia koncentrują się na innych aspektach ochrony roślin. Metody mechaniczne polegają na eliminacji szkodników czy chorób przez fizyczne narzędzia i urządzenia, takie jak wały, pługi czy sprzęt do usuwania chwastów, a nie na prewencji chorób związanych z materiałem siewnym. Z kolei metody hodowlane dotyczą selekcji i krzyżowania roślin w celu uzyskania nowych odmian, które mogą być bardziej odporne na choroby, ale nie rozwiązują problemu zdrowotności samego materiału siewnego. Biologiczne metody ochrony opierają się na wykorzystaniu organizmów żywych, takich jak drapieżniki czy patogeny naturalne, aby kontrolować populacje szkodników lub chorób. Choć każda z tych metod ma swoje zalety i zastosowanie, to nie adresują one bezpośrednio kwestii zdrowego materiału siewnego, co jest kluczowym elementem agrotechniki. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych metod ochrony roślin z prewencją chorób, co może prowadzić do pominięcia podstawowych zasad dotyczących wyboru materiału siewnego, który jest pierwszym krokiem w zapewnieniu zdrowego wzrostu roślin.
Pytanie 10

Lokalny młyn przeprowadził analizę SWOT. Na podstawie tej analizy ustalono, że największą szansą na rozwój jest

A. wykwalifikowana kadra
B. brak konkurencji
C. stały odbiorca
D. nowoczesna technologia
Może się wydawać, że wykwalifikowana ekipa, stały klient oraz nowoczesna technologia to fajne atuty, które mogą pomóc młynowi, ale w kontekście analizy SWOT to nie są wystarczające szanse, szczególnie gdy konkurencji brak. Ekipa to ważna rzecz dla efektywności, lecz sama w sobie sukcesu nie gwarantuje, zwłaszcza tam, gdzie jest dużo konkurencji. No i posiadanie specjalistów może być niewystarczające, jeśli nie da się wyróżnić spośród rywali. Z drugiej strony, stały klient może dawać stabilność, ale niekoniecznie sprawi, że młyn się rozwija. Liczenie tylko na jednego klienta to ryzyko, bo jak ten klient zmieni zdanie czy sytuację finansową, to młyn może mieć problem. Co do nowoczesnej technologii, to też ważna sprawa, ale bez konkurencji, która wymusza innowacje, staje się mniej istotna. Gdy zbyt mocno skupimy się na swoich zasobach i technologiach, to możemy utknąć w miejscu i nie dostosować się do zmieniającego się rynku. Dlatego ważne jest, żeby rozumieć, jak działa rynek i szukać sposobów na przewagę konkurencyjną, żeby młyn miał szansę na długofalowy rozwój.
Pytanie 11

W pomieszczeniach dla zwierząt w największej ilości występuje

A. SO2
B. CO2
C. H2S
D. NH3
Podczas analizy zagadnienia dotyczącego stężenia gazów w pomieszczeniach inwentarskich, pojawiają się nieporozumienia związane z innymi substancjami, takimi jak dwutlenek siarki (SO2), amoniak (NH3) oraz si Hydrogen sulfide (H2S). Dwutlenek siarki jest gazem, który pojawia się w wyniku spalania paliw kopalnych i nie jest typowym składnikiem powietrza w pomieszczeniach inwentarskich. Jego stężenie jest zazwyczaj niskie i nie stanowi głównego zagrożenia dla zwierząt hodowlanych. Amoniak, chociaż również występuje w inwentarzach, głównie w wyniku rozkładu mocznika w odchodach zwierząt, jest gazem o wyraźnym zapachu, który może być szkodliwy przy wysokich stężeniach, lecz jego stężenie nie jest tak dominujące jak CO2. Jeśli chodzi o H2S, to jego obecność jest związana głównie z procesami rozkładu substancji organicznych, ale w warunkach inwentarskich stężenia tego gazu są zazwyczaj znacznie niższe niż CO2. Często mylnie zakłada się, że amoniak lub H2S mogłyby być bardziej powszechne, co jest wynikiem braku zrozumienia ich źródeł i wpływu na środowisko hodowlane. Kluczowym błędem jest nieuznawanie CO2 za główny gaz w tych pomieszczeniach, co może prowadzić do niewłaściwej oceny zdrowia zwierząt i komfortu ich życia.
Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Przed każdym zasiedleniem kojca dla cieląt przeprowadza się dezynfekcję pomieszczenia, aby

A. zniszczyć mikroorganizmy chorobotwórcze.
B. wyeliminować gryzonie.
C. zlikwidować szkodliwe owady.
D. zmniejszyć poziom szkodliwych gazów.
Dezynfekcja kojca dla cieląt przed ich zasiedleniem jest kluczowym procesem mającym na celu eliminację mikroorganizmów chorobotwórczych, które mogą prowadzić do poważnych chorób u zwierząt. W kontekście hodowli bydła, szczególnie młodych cieląt, eliminacja patogenów jest istotna, ponieważ te zwierzęta są szczególnie wrażliwe na infekcje, które mogą wpływać na ich rozwój oraz zdrowie. Przykładowo, choroby takie jak biegunka cieląt czy zapalenie płuc są często wywoływane przez bakterie i wirusy, które mogą być obecne w zanieczyszczonym środowisku. Stosowanie skutecznych środków dezynfekcyjnych, takich jak podchloryn sodu czy formaldehyd, w połączeniu z odpowiednimi metodami mycia, to standardowe praktyki w hodowli, które pomagają zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób. Warto również pamiętać, że regularne monitorowanie i kontrola sanitarnych warunków kojca są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, co przekłada się na lepsze wyniki hodowlane oraz zdrowotne cieląt.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Która roślina stanowi najlepszy przedplon dla pszenicy ozimej?

A. Rzepak ozimy
B. Jęczmień ozimy
C. Kukurydza na ziarno
D. Kukurydza na zielonkę
Rzepak ozimy to naprawdę świetny wybór jako przedplon dla pszenicy ozimej. Ma kilka fajnych właściwości, które wspomagają glebę i pomagają w utrzymaniu składników odżywczych. To, że jest rośliną krzyżową, sprawia, że dobrze wykorzystuje azot, co w efekcie przyczynia się do lepszego wzrostu pszenicy. Zauważyłem, że po zbiorze rzepaku wielu rolników decyduje się na nawożenie organiczne, co jeszcze bardziej wzbogaca glebę. Rzepak też potrafi ograniczać chwasty i patogeny glebowe, co jest bardzo ważne, bo to wpływa na zdrowie innych roślin. Dodatkowo, jego silny system korzeniowy poprawia strukturę gleby, więc woda i powietrze lepiej się tam rozchodzą. To wszystko sprzyja zdrowemu wzrostowi pszenicy. Słyszałem, że w wielu gospodarstwach właśnie rotacja upraw z uwzględnieniem rzepaku daje super efekty, jeśli chodzi o plony i jakość gleby.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Tucznik przybrał na wadze 80 kg w trakcie 100 dni tuczu. W tym okresie pobrał 250 kilogramów mieszanki paszowej. Jakie jest średnie zużycie paszy na 1 kilogram masy ciała tucznika?

A. 1,25 kg
B. 3,50 kg
C. 2,50 kg
D. 3,13 kg
W przypadku obliczania zużycia paszy na jednostkę masy ciała tucznika, istotne jest zrozumienie, że każdy wskaźnik powinien być oparty na rzeczywistych danych dotyczących przyrostu masy i pobrania paszy. Warianty odpowiedzi, które sugerują zużycie paszy niższe lub wyższe od 3,13 kg, mogą wynikać z nieprawidłowego pomysłu opartego na zrozumieniu efektywności tuczu. Na przykład wybór 2,50 kg zakłada, że tuczniki mogłyby przybierać na wadze w sposób bardziej efektywny, co jest niezgodne z danymi przedstawionymi w pytaniu. W hodowli zwierząt, każdy rodzaj paszy ma określoną wartość odżywczą, a zbyt niskie zużycie paszy na kilogram masy ciała może sugerować, że zwierzęta nie otrzymują wystarczającej ilości składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na ich zdrowie i wydajność. Również wskazanie 3,50 kg błędnie zakłada, że wydajność tuczu jest niższa, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania żywieniem i zwiększonych kosztów. Taki błąd myślowy często wynika z braku zrozumienia zależności pomiędzy masą ciała, przyrostem a ilością paszy. Koncepcje te są fundamentalne w naukach o zwierzętach i powinny być stosowane w praktyce hodowlanej w celu osiągnięcia optymalnych wyników.
Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakie jest główne zadanie dezynfekcji przeprowadzanej w pomieszczeniach dla zwierząt?

A. eliminacja drobnoustrojów
B. likwidacja szkodliwych insektów
C. pozbycie się zanieczyszczeń mineralnych
D. zwalczanie szkodliwych gryzoni
Dezynfekcja pomieszczeń inwentarskich ma na celu przede wszystkim zniszczenie drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy oraz grzyby, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt hodowlanych oraz jakość produkcji. Zastosowanie odpowiednich środków dezynfekcyjnych, zgodnych z normami branżowymi, takich jak PN-EN 1276, jest kluczowe w ograniczaniu ryzyka zakażeń, które mogą prowadzić do poważnych strat w hodowli. Przykładowo, w trakcie dezynfekcji można stosować preparaty zawierające substancje czynne, takie jak formaldehyd czy chlor, które skutecznie eliminują patogeny. Regularna dezynfekcja, przeprowadzana przed i po każdej turze zwierząt, a także w przypadku wykrycia choroby, jest niezbędna do utrzymania zdrowia stada. Ponadto, dbałość o czystość pomieszczeń inwentarskich jest również istotna ze względów bioasekuracyjnych, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi.
Pytanie 21

Wyznacz koszt wytworzenia 1 tony pszenicy, przy założeniu, że:
- koszty zmienne wynoszą 35 000 zł,
- koszty stałe wynoszą 5 000 zł,
- całkowita produkcja to 500 ton.

A. 10 zł/tonę
B. 60 zł/tonę
C. 70 zł/tonę
D. 80 zł/tonę
W przypadku błędnych odpowiedzi, jak 60 zł/tonę, 70 zł/tonę czy 10 zł/tonę, można zauważyć kilka typowych nieporozumień. Odpowiedź 60 zł/tonę może sugerować, że osoba obliczająca koszt jednostkowy pomyliła się w dodawaniu kosztów lub niewłaściwie uwzględniła koszty stałe. Jest to klasyczny błąd w analizie kosztów, gdzie niepełne zrozumienie struktury kosztów prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Odpowiedź 70 zł/tonę może wynikać z błędnego dodania stałych lub zmiennych kosztów, co wskazuje na niezrozumienie, jak te dwa typy kosztów wpływają na całkowity koszt produkcji. Natomiast wybór 10 zł/tonę sugeruje zupełne zignorowanie kosztów lub ich błędne zrozumienie, co jest bardzo niebezpieczne w kontekście podejmowania decyzji finansowych. Koszt jednostkowy produkcji jest fundamentalnym wskaźnikiem dla każdej działalności produkcyjnej, a nieprawidłowe jego obliczenie może prowadzić do strat finansowych oraz błędnych strategii rynkowych. W branży rolniczej i produkcyjnej kluczowe jest, aby wszystkie komponenty kosztów były uwzględniane przy kalkulacjach, co umożliwia dokładne planowanie i prognozowanie finansowe. Przykładowo, niewłaściwe obliczenia mogą spowodować, że cena sprzedaży będzie zbyt niska, co w dłuższym czasie może zagrażać rentowności całego przedsiębiorstwa.
Pytanie 22

Na podstawie Założeń produkcyjnych tuczu mlecznego koźląt oblicz zapotrzebowanie na mleko dla grupy 30 koźląt w tuczu mlecznym.

Założenia produkcyjne tuczu mlecznego koźląt
Ilość koźląt tuczonych w grupie30 szt.
Przyrost masy ciała koźlęcia w okresie tuczu15 kg
Zużycie mleka na 1 kilogram przyrostu8 litrów
Czas trwania tuczu60 dni

A. 3 600 litrów.
B. 7 200 litrów.
C. 1 800 litrów.
D. 14 400 litrów.
Podjęcie decyzji o zapotrzebowaniu na mleko dla grupy 30 koźląt wymaga zrozumienia kilku kluczowych aspektów żywienia. Odpowiedzi 1 800 litrów, 14 400 litrów oraz 7 200 litrów są błędne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad obliczeń związanych z żywieniem koźląt. Osoby, które wskazały te liczby, mogły nie wziąć pod uwagę, że każde koźle w okresie tuczu zużywa 120 litrów mleka. Jeśli ktoś obliczał na podstawie błędnych danych, takich jak założenie, że koźle potrzebuje mniej mleka, mógł dojść do fałszywych wniosków. Przykładowo, 1 800 litrów sugeruje, że każde koźle zużywa jedynie 60 litrów, co jest niezgodne z danymi dotyczącymi żywienia. Z kolei 14 400 litrów i 7 200 litrów sugerują, że potrzeby żywieniowe zostały znacząco zawyżone, co może prowadzić do nieodpowiedniego planowania i zbędnych kosztów. Tego typu błędne założenia mogą również wynikać z nieprawidłowego przeliczenia przyrostów masy ciała lub pominięcia wartości odżywczych mleka. Kluczowe jest, aby w każdych obliczeniach brać pod uwagę rzetelne źródła informacji oraz standardy żywienia, które dostarczają ugruntowane dane dotyczące potrzeb zwierząt. Zrozumienie tych zasad pozwala na efektywne zarządzanie hodowlą i minimalizację kosztów, jednocześnie zapewniając odpowiedni poziom dobrostanu zwierząt.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Oblicz, jaką ilość azotu należy zastosować w uprawie 1 hektara kukurydzy na kiszonkę z całych roślin, jeżeli przewidywany plon zielonki wynosi 40 t/ha.

Pobieranie składników pokarmowych na 1 t plonu kukurydzy w kg/ha
(wg INUG - PIB)
Rodzaj plonuNP₂O₅K₂OMgO
Ziarno2813339
CCM147209
Całe rośliny – silos3,51,36,30,7

A. 252 kg/ha
B. 52 kg/ha
C. 140 kg/ha
D. 560 kg/ha
Wybór odpowiedzi, która nie jest zgodna z ustaleniami dotyczącymi nawożenia kukurydzy, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń. Odpowiedzi, które wskazują na mniejsze ilości azotu, takie jak 52 kg/ha czy 252 kg/ha, nie uwzględniają rzeczywistych potrzeb kukurydzy, co może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru tego składnika. Kukurydza na kiszonkę ma specyficzne wymagania dotyczące nawożenia, a 3,5 kg azotu na tonę plonu jest ugruntowaną wartością w praktykach agronomicznych. Zastosowanie mniejszej ilości azotu, jak w przypadku odpowiedzi 52 kg/ha, może skutkować się obniżeniem plonów i jakości produkcji, ponieważ rośliny nie będą miały wystarczającej ilości składników odżywczych do prawidłowego wzrostu. Z kolei przesadne nawożenie, jak w przypadku 252 kg/ha, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania nawozów i zwiększa ryzyko wypłukiwania azotu do wód gruntowych, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego gospodarowania. Kluczowe w procesie nawożenia jest więc wyważenie potrzeb roślin i dostępnych zasobów, co pozwala uniknąć typowych błędów takich jak nadmierne lub niewystarczające nawożenie. Ważne jest również, aby stosować analizy glebowe i monitorować rozwój roślin, co umożliwi dostosowywanie dawek nawozów w odpowiedzi na rzeczywiste potrzeby upraw. Dbanie o odpowiednią ilość azotu wpływa na jakość plonów oraz długoterminową efektywność produkcji rolniczej.
Pytanie 25

W gospodarstwie rolno-produkcyjnym uprawia się rzepak ozimy, buraki cukrowe, jęczmień jary oraz pszenicę ozimą. Jakie zmiany w uprawach są odpowiednie dla tej grupy roślin?

A. Rzepak ozimy - burak cukrowy - pszenica ozima - jęczmień jary
B. Burak cukrowy - jęczmień jary - pszenica ozima - rzepak ozimy
C. Burak cukrowy - rzepak ozimy - jęczmień jary - pszenica ozima
D. Burak cukrowy - jęczmień jary - rzepak ozimy - pszenica ozima
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że w każdej z nich występują podstawowe nieporozumienia związane z zasadami efektywnego zmienowania roślin. Na przykład, w odpowiedzi, w której jako pierwszy pojawia się rzepak ozimy, nie uwzględnia się faktu, że ta roślina jest bardzo podatna na choroby grzybowe, które mogą być przenoszone przez jego resztki w glebie. Dodatkowo, uprawa rzepaku po rzepaku prowadzi do obniżenia plonów poprzez wyczerpanie składników odżywczych. W przypadku buraka cukrowego, brak rotacji może skutkować zwiększeniem populacji szkodników, co jest niekorzystne dla przyszłych plonów. Ponadto, zmienowanie, które nie uwzględnia różnorodności roślin, prowadzi do monotoniczności w uprawach, co jest wbrew zasadom zrównoważonego rolnictwa. Niezrozumienie roli poszczególnych roślin w obiegu składników pokarmowych oraz ich wpływu na strukturę gleby może prowadzić do nieefektywnego zarządzania gospodarstwem, co z kolei wpływa na jego opłacalność. Kluczowe jest, aby w planowaniu zmienowania kierować się zarówno wymaganiami glebowymi roślin, jak i ich interakcjami, co pozwala na stworzenie harmonijnego cyklu upraw.
Pytanie 26

Jakie są końcowe produkty rozkładu białek w jelicie cienkim u zwierząt monogastrycznych?

A. kwasy tłuszczowe
B. aminokwasy
C. polipeptydy
D. cukry proste
Wybór odpowiedzi nie jest prawidłowy, ponieważ zamiast aminokwasów, inne wskazane opcje nie odzwierciedlają końcowych produktów trawienia białek. Polipeptydy, będące częściami białek, są produktem pośrednim w procesie trawienia, a nie końcowym. Ich obecność wskazuje jedynie na to, że proces trawienia nie został zakończony. Cukry proste to związki powiązane z metabolizmem węglowodanów, a nie białek, co oznacza, że ich wybór nie ma zastosowania w kontekście trawienia białek. Kwasy tłuszczowe z kolei są produktami trawienia lipidów, a nie białek, co jest kolejnym błędem myślowym. Typowym błędem jest mylenie rodzajów makroskładników, co prowadzi do nieporozumienia w zakresie ich trawienia. Właściwe zrozumienie procesów trawiennych i metabolicznych jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście żywienia zwierząt i ich wymagań dietetycznych. Odpowiednia edukacja w zakresie biochemii odgrywa istotną rolę w zrozumieniu, jak białka są przekształcane w organizmach zwierzęcych oraz jakie są ich funkcje w organizmie. Właściwe zrozumienie cyklu trawienia białek jest niezbędne dla każdej osoby zajmującej się hodowlą zwierząt lub żywieniem.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Desykacja roślin strączkowych jest wykonywana w celu

A. aktywacji nasion do kiełkowania
B. ochrony roślin przed chorobami
C. przyspieszenia wschodów
D. przyspieszenia dojrzewania
Desykacja roślin strączkowych to naprawdę ważny proces w rolnictwie. Chodzi o to, żeby przyspieszyć dojrzewanie nasion. W praktyce polega to na tym, że obniżamy zawartość wody w roślinach, co sprawia, że szybciej możemy je zbierać. Jest to szczególnie przydatne w przypadku roślin strączkowych, które mogą mieć problemy z pogodą, bo opóźnienia w dojrzewaniu mogą skutkować mniejszymi plonami. Desykację stosuje się, kiedy przewidujemy późne opady deszczu, które mogłyby prowadzić do chorób grzybowych. Na przykład, używa się takich środków jak glifosat, które spryskuje się rośliny kilka tygodni przed zbiorem, co działa na ich szybsze dojrzewanie. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie, żeby nasiona były zdrowe i miały dobrą jakość.
Pytanie 29

Firma DREWBUD eksportuje gotowe elementy stolarki budowlanej do krajów Unii Europejskiej. W miesiącu wrześniu osiągnęła sprzedaż na poziomie 130 000 euro (EUR). Jaką wartość przychodu w złotówkach (PLN) uzyskało to przedsiębiorstwo, jeżeli średni kurs euro do złotego wynosił 4,25 złote (1 EUR=4,25 PLN)?

A. 5 552 500 zł
B. 552 500 zł
C. 1 300 000 zł
D. 130 000 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi są wynikiem błędnego zrozumienia procesu przeliczania walut oraz podstawowych zasad księgowości. Wartość 130 000 PLN to kwota, która nie ma zastosowania w kontekście tego pytania, ponieważ dotyczy to przychodu przeliczonego na złotówki, a nie samej wartości sprzedaży w euro. Przyjęcie, że sprzedaż wynosi tyle samo w PLN, co w EUR, jest błędne i ignoruje kluczowy element przeliczenia walutowego, który jest niezbędny w kontekście transakcji międzynarodowych. Z kolei odpowiedzi, które sugerują wartości takie jak 1 300 000 zł czy 5 552 500 zł, opierają się na fałszywych założeniach dotyczących kursu wymiany lub niewłaściwego mnożenia wartości sprzedaży. Wyliczanie przychodu w złotówkach wymaga zrozumienia nie tylko kursu walutowego, ale także zasad rynkowych i praktyk księgowych, które mogą różnić się w zależności od kraju. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się handlem międzynarodowym muszą regularnie monitorować kursy walutowe oraz stosować odpowiednie strategie hedgingowe, aby zabezpieczyć się przed ryzykiem walutowym, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej. Zrozumienie tych mechanizmów jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji finansowych oraz efektywnego zarządzania przychodami.
Pytanie 30

Podczas działania kombajnu zbożowego w słomie zauważono dużą liczbę niedomłóconych kłosów. W tej sytuacji operator kombajnu powinien

A. zmniejszyć prędkość obrotową bębna młócącego
B. zwiększyć prędkość pracy maszyny
C. zmniejszyć szczelinę omłotową
D. podnieść obroty wentylatora
Zmniejszenie szczeliny omłotowej w kombajnie zbożowym to kluczowa operacja, która pozwala na skuteczniejsze oddzielanie ziarna od kłosa, co jest szczególnie istotne w sytuacji, gdy stwierdzono dużą ilość niedomłóconych kłosów. Zbyt duża szczelina omłotowa może prowadzić do utraty wydajności młócenia, ponieważ ziarno może przechodzić przez nią bez odpowiedniego oddzielania. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zobaczyć w sytuacjach, kiedy kombajn pracuje w trudnych warunkach, takich jak mokra lub zbyt dojrzała słoma, gdzie konieczne jest zoptymalizowanie parametrów pracy maszyny. Zmniejszenie szczeliny omłotowej zwiększa czas, w którym ziarno jest poddawane działaniu bębna młócącego, co z kolei prowadzi do lepszego oddzielania ziarna od kłosów. Warto również pamiętać, że właściwe ustawienia szczeliny są zgodne z zaleceniami producentów kombajnów oraz najlepszymi praktykami w branży rolniczej, co przekłada się na maksymalizację uzysku i minimalizację strat.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie objawy mogą sugerować wystąpienie choroby obrzękowej u prosiąt?

A. Zaparcia lub biegunki, wybroczyny na skórze, wyciek ropny z nosa
B. Czerwone wykwity na skórze o romboidalnym kształcie, znikające przy ucisku
C. Utrata apetytu, wymioty, niezborność ruchów, niedowład zadu
D. Biegunka, duszność, charczenie, obrzęk powiek, chwiejny chód
Objawy wskazujące na chorobę obrzękową u prosiąt obejmują biegunki, duszność, charczenie, obrzęk powiek oraz chwiejny chód. Te symptomy mogą być wynikiem różnych schorzeń, takich jak wirusowe zapalenie jelit, które prowadzi do odwodnienia i osłabienia prosiąt. Biegunka jest często pierwszym objawem, który zauważają hodowcy, gdyż może prowadzić do szybkiej utraty masy ciała i odwodnienia. Duszność i charczenie mogą być związane z obrzękiem dróg oddechowych, co wymaga szybkiej interwencji weterynaryjnej, aby zapobiec poważnym komplikacjom. Obrzęk powiek jest często objawem ogólnoustrojowego stanu zapalnego, co może wskazywać na poważną infekcję lub alergię. Chwiejny chód sugeruje problemy z układem nerwowym oraz zaburzenia w równowadze, co również może wskazywać na poważne schorzenia. W praktyce, identyfikacja tych objawów jest kluczowa dla wczesnej diagnozy i skutecznego leczenia, co podkreśla znaczenie regularnych kontroli zdrowotnych i szybkiej reakcji na niepokojące symptomy u prosiąt.
Pytanie 33

Jakie składniki należy wykorzystywać do przygotowania pełnoporcjowych mieszanek dla tuczników mięsnych, uwzględniając własne śruty zbożowe?

A. koncentraty białkowe
B. ziemniaki gotowane na parze
C. kiszonkę z kukurydzy na CCM
D. serwatkę
Stosowanie koncentratów białkowych w mieszankach pełnoporcjowych dla tuczników mięsnych jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego poziomu białka, który jest niezbędny do prawidłowego wzrostu i rozwoju tych zwierząt. Koncentraty białkowe, takie jak śruty sojowe, rzepakowe czy inne, charakteryzują się wysoką zawartością białka i korzystnym profilem aminokwasowym, co umożliwia optymalne wykorzystanie paszy przez tuczników. W praktyce, stosowanie takich koncentratów pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co przekłada się na lepsze wyniki tuczu oraz efektywność produkcji. Dodatkowo, w połączeniu z własnymi śrutami zbożowymi, koncentraty te mogą tworzyć zbilansowane mieszanki, które spełniają wymagania żywieniowe zwierząt w różnych fazach wzrostu. Wykorzystywanie koncentratów białkowych jest zgodne z dobrymi praktykami żywieniowymi i standardami jakości pasz, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz jakość uzyskiwanego mięsa.
Pytanie 34

Która z poniższych roślin jest typowym przykładem poplonu ozimego?

A. Słonecznik
B. Fasola
C. Kukurydza
D. Żyto
Żyto jest doskonałym przykładem poplonu ozimego, ponieważ jest to roślina, która dobrze znosi niskie temperatury i może być wysiewana jesienią, co pozwala na wzrost w miesiącach zimowych. Dzięki temu można skutecznie wykorzystać okres, w którym inne rośliny nie rosną, wzbogacając glebę w substancje organiczne i poprawiając jej strukturę. Poplony ozime, takie jak żyto, są niezwykle istotne w zrównoważonym rolnictwie, ponieważ pomagają w zatrzymaniu składników pokarmowych w glebie, zapobiegając ich wymywaniu. Dodatkowo, żyto jako poplon ozimy wspomaga walkę z chwastami, minimalizując potrzebę stosowania herbicydów. Z mojego doświadczenia, uprawa żyta jako poplonu ozimego przyczynia się do poprawy jakości gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi wspierającymi bioróżnorodność i zrównoważony rozwój. Warto też pamiętać, że żyto ma zdolność do głębokiego korzenienia się, co poprawia napowietrzanie gleby i jej zdolność do zatrzymywania wody. Jest to więc roślina bardzo uniwersalna i wartościowa w kontekście rolnictwa.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Aby zredukować opory gleby podczas orki w przypadku gleb ciężkich i zlewnych, wykorzystuje się pług z odkładnicą

A. ażurową
B. kulturalną
C. cylindryczną
D. śrubową
Odpowiedzi, takie jak pług z odkładnicą śrubową, nie tylko nie odpowiadają wymaganiom gleby ciężkiej, ale także mogą prowadzić do wielu problemów. Pług z odkładnicą śrubową jest zaprojektowany głównie do lżejszych gleb i nie radzi sobie z odpowiednim spulchnieniem gleby zlewną. W praktyce jego użycie w terenach, gdzie dominuje gleba ciężka, może prowadzić do zbyt głębokiego orania, co szkodzi strukturze gleby oraz ogranicza jej zdolność do zatrzymywania wody. Pługi z odkładnicą kulturalną są również nieodpowiednie, ponieważ ich głównym celem jest pielęgnacja gleby po jej zaoraniu, a nie jej wstępne przygotowanie do siewu. Wprowadzenie takiego narzędzia do procesu orki może skutkować nieefektywnym spulchnieniem gleby i niedostatecznym przewietrzeniem, co jest kluczowe dla rozwoju korzeni roślin. Z kolei cylindryczne odkładnice, choć mogą być używane w różnych aplikacjach, nie są zoptymalizowane do warunków gleb ciężkich, ponieważ ich działanie polega na przesuwaniu materiału wzdłuż pługu, co w trudnych warunkach glebowych wprowadza ryzyko zbijania się gleby. Zrozumienie, jak dostosować narzędzia do konkretnego typu gleby, jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących wyników w gospodarstwie rolnym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwego narzędzia, to nieuwzględnienie specyfiki gleby oraz braku wiedzy na temat właściwości urządzeń rolniczych.
Pytanie 38

Jak nazywa się sucha pasza objętościowa dla zwierząt pozyskiwana z łąk?

A. słoma
B. zielonka
C. kiszonka
D. siano
Kiszonka jest procesem fermentacji, który zachodzi w warunkach beztlenowych, najczęściej stosowanym w celu przechowywania i konserwacji świeżej trawy lub innych roślin. Kiszonka nie jest paszą dryfującą, ale stanowi formę wilgotnej paszy, na ogół bogatej w składniki odżywcze, ale różniącej się od siana, które jest produktem suchym. Zielonka to świeża, nienaładowana pasza, która jest podawana zwierzętom w postaci nieprzetworzonej, co ogranicza jej zastosowanie w dłuższym okresie, podczas gdy siano, jako produkt suszony, zachowuje swoje właściwości odżywcze przez dłuższy czas. Słoma, z kolei, wykorzystywana głównie jako ściółka, ma inny skład chemiczny i nie dostarcza zwierzętom potrzebnych składników pokarmowych w postaci proporcjonalnej do siana. Typowym błędem myślowym w podejmowaniu decyzji o wyborze paszy jest pomijanie różnic w wartości odżywczej oraz zastosowania poszczególnych rodzajów pasz, co może prowadzić do niedoborów pokarmowych u zwierząt. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi typami pasz oraz ich rolą w diecie zwierząt jest kluczowe dla zapewnienia ich zdrowia i wydajności produkcyjnej.
Pytanie 39

Surowe mleko krowie, które ma być używane do produkcji mleka do picia, mleka fermentowanego, twarogu, galaretek mlecznych oraz śmietany, nie może mieć w 1 ml więcej komórek somatycznych niż

A. 200 000
B. 400 000
C. 100 000
D. 300 000
Wybór wartości mniejszej niż 400 000 komórek somatycznych w 1 ml surowego mleka krowiego nie jest właściwy, ponieważ nie uwzględnia obowiązujących standardów jakości mleka, które zostały ustalone na podstawie badań naukowych i analiz ryzyka. Odpowiedzi takie jak 100 000, 200 000 czy 300 000 są wadliwe, ponieważ sugerują, że te wartości są odpowiednie dla mleka przeznaczonego do produkcji różnych produktów mleczarskich, co jest niezgodne z regulacjami prawnymi. W rzeczywistości, wartości te mogą prowadzić do zafałszowania wyników jakości mleka i zaniżenia standardów higieny. W przypadku 100 000 komórek, wartość ta jest stosunkowo niska i może wprowadzać w błąd co do stanu zdrowia zwierząt. Przestarzałe podejście sugerujące, że tak niska liczba zapewnia wysoką jakość mleka, ignoruje rozwój technologii oraz standardów unijnych. Z kolei wartość 200 000 lub 300 000 również nie pokrywa się z rzeczywistością branżową, gdyż w praktyce odpowiednie zarządzanie jakością w produkcji mleka wymaga utrzymywania liczby komórek somatycznych na poziomie nieprzekraczającym 400 000 w celu zapewnienia odpowiedniego zdrowia zwierząt oraz jakości produktów mlecznych. Ignorowanie tych norm może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i gospodarczych, dlatego istotne jest, aby producenci mleka i przetwórcy byli świadomi obowiązujących norm i zasad w zakresie jakości mleka.
Pytanie 40

Jaką czynność wykonuje się po porodzie u prosiąt jako pierwszą?

A. kastracja knurków
B. przycinanie kiełków
C. skrócenie i dezynfekcja pępowiny
D. podanie preparatu żelazowego
Skrócenie i dezynfekcja pępowiny to kluczowy krok w pierwszych godzinach po porodzie prosiąt. Pępowina, będąca łącznikiem między matką a nowo narodzonym prosięciem, musi zostać odpowiednio przygotowana, aby zminimalizować ryzyko zakażeń oraz zapewnić zdrowy start życia zwierzęcia. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, pępowinę należy skrócić do długości około 3-5 cm od brzucha prosięcia, a następnie zdezynfekować, aby zredukować ryzyko wprowadzenia patogenów do organizmu. Praktyczne podejście do tego zabiegu wymaga użycia odpowiednich środków dezynfekcyjnych, takich jak jodyna lub inne preparaty, które są skuteczne w eliminowaniu bakterii. Ponadto, skrócenie i dezynfekcja pępowiny są zgodne z ogólnymi zasadami bioasekuracji, które mają na celu ochronę zdrowia stada poprzez ograniczenie możliwości rozprzestrzeniania się chorób. Zastosowanie tego zabiegu w praktyce hodowlanej ma fundamentalne znaczenie dla poprawy przeżywalności prosiąt oraz ich ogólnego rozwoju zdrowotnego.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej