Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
  • Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 15:06
  • Data zakończenia: 27 marca 2025 15:31

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie liczby podmiotów w jednym etapie kanału dystrybucji wyróżniamy kanały

A. wąskie i długie
B. wąskie i szerokie
C. krótkie i długie
D. krótkie i szerokie
Kanały dystrybucji są klasyfikowane na różne sposoby, a jedną z kluczowych klasyfikacji jest podział na kanały wąskie i szerokie. Kanały wąskie składają się z mniejszej liczby podmiotów dystrybucyjnych, co często prowadzi do bardziej bezpośrednich relacji między producentem a detalistą. Taki model funkcjonuje na przykład w przypadku ekskluzywnych marek, które preferują mieć ograniczoną liczbę punktów sprzedaży, aby zachować kontrolę nad wizerunkiem marki oraz zapewnić wysoki poziom obsługi klienta. Przykładem mogą być luksusowe marki modowe, które sprzedają swoje produkty wyłącznie w wybranych butikach. Z kolei kanały szerokie charakteryzują się dużą liczbą uczestników, co zwiększa zasięg dystrybucji, ale może też prowadzić do większej komplikacji w zarządzaniu relacjami. Przykładem mogą być masowe marki, które sprzedają swoje produkty w supermarketach czy sieciach handlowych. Wybór odpowiedniego kanału dystrybucji jest kluczowy dla strategii marketingowej i może wpływać na efektywność sprzedaży oraz postrzeganie marki przez konsumentów.
Pytanie 2

Opakowanie transportowe zamknięte jest przedstawione na rysunku

Ilustracja do pytania
A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Odpowiedź 'A' jest poprawna, ponieważ przedstawia opakowanie transportowe w postaci beczki. Beczkę często wykorzystuje się w logistyce do transportu cieczy, takich jak oleje, chemikalia czy substancje spożywcze, co czyni ją niezwykle praktycznym rozwiązaniem. Zastosowanie beczek jest zgodne z międzynarodowymi standardami transportu, takimi jak IATA dla lotniczego przewozu towarów oraz IMDG dla transportu morskiego, które podkreślają znaczenie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony transportowanych materiałów. Warto również zauważyć, że beczki, w zależności od materiału, z którego są wykonane (np. metalowe, plastikowe czy drewniane), mogą mieć różne zastosowania. Na przykład, beczki drewniane są powszechnie stosowane w branży winiarskiej do fermentacji i przechowywania win, co podkreśla ich różnorodność. Wybór odpowiedniego opakowania transportowego jest kluczowy w logistyce, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zanieczyszczenia towarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 3

W ciągu miesiąca pracownik magazynu odebrał 42 przesyłki, z czego 6 przesyłek było niepełnych. Jaki jest wskaźnik niezawodności dostaw?

A. 86%
B. 99%
C. 14%
D. 50%
Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z błędnego podejścia do interpretacji danych. W przypadku obliczania wskaźnika niezawodności dostaw, kluczowe jest zrozumienie, co oznaczają dane liczby. Odpowiedzi takie jak 14%, 50% czy 99% mogą wydawać się logiczne, ale z perspektywy analizy statystycznej są one nieuzasadnione. Na przykład, wskaźnik 14% sugerowałby, że tylko niewielki odsetek dostaw był kompletny, co w tym przypadku jest błędne, gdyż mamy 36 dostaw kompletnych. Z kolei odpowiedź 50% pochodziłaby z mylnego założenia, że połowa dostaw jest pełna, co w kontekście podanych danych jest dalekie od prawdy. Z kolei 99% to liczba, która może wynikać z nadmiernego optymizmu lub błędnego założenia, że praktycznie wszystkie dostawy są niezawodne. Tego typu myślenie, oparte na błędnych założeniach, prowadzi do fałszywych wniosków i może zniekształcać rzeczywistość operacyjną. Niezawodność dostaw to kluczowy wskaźnik efektywności w logistyce, a jego właściwe obliczenie jest niezbędne do efektywnego zarządzania dostawcami oraz poprawy procesów w łańcuchu dostaw. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, warto stosować standardy analizy danych oraz regularnie edukować zespół na temat istoty jakości dostaw.
Pytanie 4

Charakterystyczną cechą zintegrowanego łańcucha dostaw jest

A. niezależne planowanie
B. wzrost wydatków
C. krótkoterminowy charakter współpracy
D. koordynacja przepływu produktów
Samodzielne planowanie, wzrost kosztów oraz krótkookresowy charakter współpracy to koncepcje, które wprowadzają w błąd w kontekście zintegrowanego łańcucha dostaw. Samodzielne planowanie często prowadzi do izolacji poszczególnych ogniw łańcucha, co może skutkować brakiem synchronizacji działań i problemami z dostępnością produktów. W zintegrowanym podejściu kluczowa jest koordynacja i współpraca pomiędzy wszystkimi uczestnikami łańcucha, co z kolei przyczynia się do obniżenia kosztów operacyjnych poprzez optymalizację procesów. Mówiąc o wzroście kosztów, warto zauważyć, że zintegrowane zarządzanie dostawami ma na celu ich redukcję dzięki efektywnemu planowaniu i eliminacji marnotrawstwa. Przykładowo, firmy mogą wprowadzać innowacje, takie jak analiza danych w czasie rzeczywistym, aby przewidywać zmiany popytu i odpowiednio dostosowywać produkcję, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów. Krótkookresowy charakter współpracy jest sprzeczny z ideą zintegrowanego łańcucha dostaw, który promuje długofalowe relacje oparte na zaufaniu i wspólnych celach. Taki model współpracy nie tylko zwiększa stabilność, ale także pozwala na bardziej efektywne zarządzanie ryzykiem w całym łańcuchu dostaw.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Spośród 20 dostaw materiałów do firmy 4 były niepełne, a 1 dostawa była opóźniona. Jaki jest wskaźnik niezawodności dostaw?

A. 75%
B. 25%
C. 80%
D. 10%
Wydaje się, że niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego rozumienia wskaźnika niezawodności dostaw oraz jego obliczeń. Na przykład, odpowiedź wskazująca 25% sugeruje, że tylko jedna czwarta dostaw była niezawodna, co byłoby całkowicie niezgodne z podanymi danymi. W rzeczywistości, wskaźnik niezawodności powinien być obliczany na podstawie dostaw kompletnych, a nie na podstawie błędów w dostawach. Z kolei odpowiedzi 80% i 10% również nie uwzględniają pełnego obrazu sytuacji. Odpowiedź 80% może wydawać się poprawna, ale nie biorąc pod uwagę aspektu niekompletności, użytkownicy mogą mylnie przyjąć, że dostawy, które nie były terminowe są jedynie tymi, które są brane pod uwagę przy obliczaniu wskaźnika. Dobrą praktyką jest przyjęcie metody obliczeń, która uwzględnia różnorodne czynniki wpływające na jakość dostaw, takie jak czas, kompletność oraz zgodność z zamówieniem. W branży logistyki coraz częściej stosuje się bardziej złożone wskaźniki, które integrują różne aspekty jakości, co zapewnia lepszy wgląd w efektywność dostawców. W związku z tym, pomiar niezawodności dostaw powinien być holistyczny i obejmować zarówno jakość, jak i terminowość dostaw, co pozwala na bardziej adekwatną ocenę efektywności współpracy z dostawcami.
Pytanie 7

Podczas realizacji prac tynkarskich w zamkniętych pomieszczeniach magazynowych, pracownicy budowlani powinni być zaopatrzeni w

A. kurtki ochronne
B. nauszniki ochronne
C. kombinezony izolacyjne
D. maski przeciwpyłowe
Wybór masek przeciwpyłowych jako sprzętu ochrony osobistej dla pracowników wykonujących prace tynkarskie w zamkniętych pomieszczeniach magazynowych jest zgodny z ogólnymi normami BHP. Maski te mają kluczowe znaczenie w kontekście minimalizacji narażenia na szkodliwe pyły, które powstają podczas tynkowania. Wdychanie tych pyłów może prowadzić do długofalowych problemów zdrowotnych, takich jak choroby płuc czy alergie. Maseczki filtrujące, zwłaszcza te z certyfikatem FFP2 lub FFP3, skutecznie zatrzymują cząsteczki pyłów, co jest niezwykle istotne w zamkniętych przestrzeniach, gdzie wentylacja może być ograniczona. Dobre praktyki wskazują, aby przy każdej pracy wiążącej się z wytwarzaniem pyłów stosować odpowiedni poziom ochrony dróg oddechowych. Dodatkowo, należy pamiętać o regularnej wymianie filtrów i przeszkoleniu pracowników w zakresie prawidłowego zakładania i zdejmowania masek, co zabezpiecza przed ich niewłaściwym używaniem.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Skutkiem współpracy firmy logistycznej z firmą partnerską zajmującą się transportem w łańcuchu logistycznym jest

A. podwyższenie zapasów w łańcuchu
B. wzrost kosztów produkcji
C. przedłużenie czasu dostaw
D. zwiększenie poziomu obsługi klienta
Wzrost poziomu obsługi klienta jest kluczowym efektem współpracy firm logistycznych i ich partnerów. Dzięki efektywnej współpracy w łańcuchu dostaw, możliwe jest szybsze i bardziej precyzyjne reagowanie na potrzeby klientów. Przykładem może być zastosowanie systemów zarządzania łańcuchem dostaw (SCM), które umożliwiają monitorowanie i optymalizację procesów logistycznych. Umożliwiają one lepsze prognozowanie zapotrzebowania oraz zarządzanie zapasami, co prowadzi do większej satysfakcji klientów. Standardy takie jak ISO 9001, które koncentrują się na zarządzaniu jakością, podkreślają znaczenie dostarczania produktów i usług zgodnie z wymaganiami klientów. W praktyce, jeśli firma logistyczna wdroży ścisłą współpracę z partnerami, może zredukować błędy w dostawach, co prowadzi do wyższej jakości obsługi oraz większej lojalności klientów. Efektywna komunikacja oraz dzielenie się danymi między partnerami w łańcuchu dostaw jest również kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów.
Pytanie 10

Jaką jednostką organizacyjną zajmującą się normalizacją jest w Polsce?

A. Międzynarodowy Komitet Norm.
B. Polski Komitet Miar i Wag.
C. Polski Komitet Normalizacyjny.
D. Europejski Komitet Normalizacyjny.
Polski Komitet Normalizacyjny (PKN) jest kluczową jednostką organizacyjną w zakresie normalizacji w Polsce. Jego głównym zadaniem jest opracowywanie, wprowadzanie i koordynowanie standardów technicznych w różnych dziedzinach, co ma za zadanie zapewnienie jakości, bezpieczeństwa oraz interoperacyjności produktów i usług. PKN działa na rzecz promocji norm w przemyśle oraz ich implementacji w praktyce, co jest istotne dla podnoszenia konkurencyjności polskich firm na rynkach międzynarodowych. Przykładowo, przy wprowadzaniu nowego produktu na rynek, producent musi często dostosować się do odpowiednich norm, co gwarantuje, że wyroby spełniają określone wymagania jakościowe. PKN jest także członkiem Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN), co umożliwia harmonizację norm na poziomie globalnym i europejskim. Dzięki tej współpracy, polskie normy są zgodne z międzynarodowymi standardami, co ułatwia przedsiębiorstwom ekspansję na rynki zagraniczne.
Pytanie 11

Jakie znaczenie ma skrót MRPII w kontekście wdrożonego systemu w przedsiębiorstwie?

A. prognozowanie zapotrzebowania dystrybucji
B. planowanie zasobów wytwórczych
C. organizowanie zdolności produkcyjnych
D. prognozowanie zapotrzebowania materiałowego
MRPII, czyli Manufacturing Resource Planning II, odnosi się do planowania zasobów wytwórczych, co jest kluczowym elementem zarządzania produkcją w przedsiębiorstwach. System ten umożliwia integrowanie danych dotyczących produkcji, zapotrzebowania, zasobów ludzkich oraz materiałów, co pozwala na efektywne planowanie i koordynację procesów wytwórczych. Przykładowo, w firmach zajmujących się produkcją przemysłową, MRPII pozwala na dokładne przewidywanie potrzeb materiałowych oraz alokację zasobów, co minimalizuje przestoje i zwiększa efektywność produkcji. Dobre praktyki w implementacji MRPII obejmują regularne aktualizacje danych oraz ciągłe monitorowanie wyników produkcji w celu identyfikacji potencjalnych problemów i usprawnienia procesów. Zastosowanie MRPII jest zgodne z normą ISO 9001, która koncentruje się na zarządzaniu jakością oraz efektywności procesów.
Pytanie 12

Dokument wystawiany przez zleceniodawcę, który stanowi szczegółowe uzupełnienie zlecenia spedycyjnego, zawierający takie informacje jak: środek transportu, data, godzina oraz miejsce załadunku, miejsce rozładunku, ilość, typ i wymiary towaru, rodzaj opakowania, dane dotyczące odprawy celnej oraz żądana trasa przewozu, to?

A. oświadczenie spedytora
B. dowód dostawy Proof of Delivery
C. instrukcja wysyłkowa
D. list rekomendacyjny Routing Order
Instrukcja wysyłkowa jest kluczowym dokumentem w procesie spedycji, który zawiera szczegółowe informacje dotyczące transportu towarów. Jest wystawiana przez zleceniodawcę i stanowi uzupełnienie zlecenia spedycyjnego. W jej treści znajdują się m.in. dane o środku transportu, daty oraz godziny załadunku i rozładunku, a także szczegółowe informacje dotyczące towaru, takie jak jego ilość, rodzaj, wymiary oraz sposób pakowania. Dzięki temu spedytor ma pełen obraz przesyłki, co pozwala na optymalne zaplanowanie trasy transportowej i spełnienie wymogów odprawy celnej. Praktycznym zastosowaniem instrukcji wysyłkowej jest zapewnienie, że wszystkie strony zaangażowane w proces transportu mają dostęp do tych samych informacji, co minimalizuje ryzyko błędów i opóźnień. W branży spedycyjnej stosowanie instrukcji wysyłkowej jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Incoterms, które regulują odpowiedzialności i obowiązki stron w transakcjach handlowych. Właściwe wypełnienie instrukcji wysyłkowej jest nie tylko praktyką branżową, ale także kluczowym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 13

Przedsiębiorstwo ustaliło kryteria doboru dostawców, przypisując im odpowiednie wagi: jakość - waga 0,6; cena - waga 0,4. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, z którym dostawcą przedsiębiorstwo powinno nawiązać współpracę, jeżeli oceny dostawców w ramach kryteriów są od 1 do 4 (1 - ocena najgorsza, 4 - ocena najlepsza).

DostawcaWyszczególnienie
A.Jakość: II gatunek
Cena: 2,80 zł
B.Jakość: I gatunek
Cena: 3,00 zł
C.Jakość: III gatunek
Cena: 2,00 zł
D.Jakość: IV gatunek
Cena: 1,90 zł

A. C.
B. A.
C. D.
D. B.
W przypadku wyboru nieodpowiedniego dostawcy, jak A, C, czy D, przedsiębiorstwo może nie zrealizować swoich celów związanych z jakością i ceną. Przydzielanie wag do różnych kryteriów jest kluczowe dla uzyskania obiektywnej oceny dostawców, jednak pomijanie faktu, że różne czynniki mają różne znaczenie, prowadzi do nieefektywnych decyzji. Wybór dostawcy A, mimo atrakcyjnej ceny, mógłby oznaczać niską jakość produktów, co w dłuższym okresie naraża firmę na straty, związane z reklamacjami lub niezadowoleniem klientów. Wiele organizacji, nie stosując właściwych kryteriów oceny, skupia się jedynie na cenie, co często prowadzi do krótkoterminowych oszczędności, ale długoterminowych problemów. Niewłaściwe oceny dostawców mogą wynikać z błędów myślowych, takich jak skupienie się na jednym aspekcie, na przykład cenie, zamiast na holistycznej ocenie oferty. W praktyce, firmy powinny stosować zrównoważone podejście do wyboru dostawców, korzystając z metod oceny wielokryterialnej, aby zwiększyć efektywność procesów zakupowych oraz zminimalizować ryzyko związane z jakością dostarczanych towarów.
Pytanie 14

Do ustalenia wielkości zamówienia oraz wyznaczenia chwili na jego złożenie wykorzystuje się system zarządzania

A. zapasami
B. POK1
C. popytem
D. POK2
Poprawna odpowiedź to "zapasy", ponieważ system sterowania zapasami odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu logistyką i procesami zaopatrzeniowymi przedsiębiorstw. Głównym celem tego systemu jest optymalizacja wielkości zamówienia oraz określenie momentu, w którym powinno się złożyć zamówienie na produkty, aby zminimalizować koszty związane z utrzymywaniem zapasów i jednocześnie zapewnić ciągłość dostaw. Na przykład, w przedsiębiorstwie zajmującym się handlem detalicznym, zastosowanie systemu zarządzania zapasami pozwala na analizę danych sprzedażowych i prognozowanie popytu, co z kolei umożliwia składanie zamówień w odpowiednich ilościach w odpowiednich momentach. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami obejmują także stosowanie metod takich jak Just-in-Time (JIT), które pomagają w minimalizacji zapasów magazynowych, a jednocześnie zapewniają dostępność towarów. Warto również wspomnieć o wykorzystaniu technologii, takich jak systemy ERP (Enterprise Resource Planning), które integrują różne procesy biznesowe i umożliwiają automatyzację zarządzania zapasami, co prowadzi do większej efektywności operacyjnej i oszczędności finansowych.
Pytanie 15

Zakład produkujący komputery przenośne otrzymał zamówienie na wykonanie 60 komputerów. Ustal, tle procesorów powinien zamówić zakład produkcyjny, aby zamówienie zostało zrealizowane. Weź pod uwagę zapas w magazynie i stan produkcji w toku.

Pozycja
w kartotece
magazynowej		Zapas
w magazynie
w szt.		Produkcja w toku
w szt.
Karta graficzna8010
Czytnik karty pamięci1305
Procesor35-
Akumulator35-

A. 15 szt.
B. 45 szt.
C. 25 szt.
D. 35 szt.
Odpowiedź 25 szt. jest poprawna, ponieważ aby zrealizować zamówienie na 60 komputerów przenośnych, zakład produkcyjny musi dysponować odpowiednią ilością procesorów. Mając już 35 procesorów w magazynie, zakład potrzebuje dokupić dodatkowe 25 sztuk, aby osiągnąć wymaganą ilość procesorów. W kontekście produkcji komputerów przenośnych, kluczowe jest, aby zawsze mieć na uwadze zapas komponentów, takich jak procesory, które są krytyczne dla produkcji. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie systemów zarządzania zapasami, które pozwalają śledzić stan magazynowy oraz prognozować zapotrzebowanie na komponenty w zależności od planowanej produkcji. Warto również zainwestować w analizy danych dotyczące popytu, aby unikać przestojów w produkcji spowodowanych brakiem kluczowych elementów. Tego rodzaju podejścia przyczyniają się do zwiększenia efektywności operacyjnej i minimalizowania kosztów związanych z magazynowaniem oraz zamówieniami materiałów.
Pytanie 16

Jeśli całkowity koszt przechowywania wynosi 100 000 zł, a powierzchnia magazynu to 1 000 m2, to jaki jest wskaźnik kosztu utrzymania powierzchni magazynowej?

A. 10 zł/m2
B. 100 zł/m2
C. 10 000 zł/m2
D. 1000 zł/m2
Wskaźnik kosztu utrzymania powierzchni magazynowej obliczamy, dzieląc całkowity koszt magazynowania przez powierzchnię magazynu. W tym przypadku mamy koszt na poziomie 100 000 zł i powierzchnię 1 000 m2. Obliczenia wyglądają tak: 100 000 zł podzielone przez 1 000 m2 daje nam 100 zł/m2. To oznacza, że na każdy metr kwadratowy przypada koszt 100 zł. To jest ważne, bo pomaga w analizie, jak rentowny jest nasz magazyn. W praktyce, znajomość tego wskaźnika jest kluczowa do lepszego zarządzania kosztami i poprawy efektywności działania magazynu. Firmy powinny regularnie sprawdzać ten wskaźnik, porównując go z tym, co jest typowe w branży. Jeśli jest znacznie wyższy niż średnia, to może oznaczać, że warto pomyśleć o działaniach, które mogą obniżyć koszty, na przykład renegocjuje umowy najmu, optymalizuje procesy magazynowe, a nawet inwestuje w nowe technologie.
Pytanie 17

Na podstawie danych podanych w tabeli oblicz całkowity koszt związany z uzupełnieniem i utrzymaniem zapasów.

KZ250 000 zł
LD365 dni
KU330 000 zł

A. 580 000 zł
B. 560 000 zł
C. 250 000 zł
D. 330 000 zł
Poprawna odpowiedź wynosząca 580 000 zł jest wynikiem prawidłowego zsumowania kosztów zakupu i utrzymania zapasów. Koszt zakupu wynosi 250 000 zł, co jest kwotą, którą przedsiębiorstwo musi wydać na nabycie towarów lub surowców. Koszt utrzymania zapasów, wynoszący 330 000 zł, obejmuje wszelkie wydatki związane z magazynowaniem, ochroną, a także z ewentualnymi stratami związanymi z przestarzałością lub uszkodzeniem zapasów. Warto zauważyć, że zarządzanie zapasami jest kluczowym elementem strategii operacyjnej w wielu przedsiębiorstwach. Odpowiednie zrozumienie tych kosztów pozwala na lepsze planowanie finansowe oraz optymalizację procesów logistycznych. Na przykład, przy zbyt wysokich kosztach utrzymania zapasów, firma może rozważyć zmniejszenie poziomu zapasów lub wprowadzenie bardziej efektywnych metod magazynowania. Dodatkowo, analiza kosztów zapasów jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw, co pozwala na zwiększenie efektywności operacyjnej i poprawienie rentowności przedsiębiorstwa.
Pytanie 18

Firma, ustalając ilości oraz terminy wykonania serii produkcyjnych w planowanym czasie, wykorzystuje

A. MRP
B. MPS
C. DRP
D. MCI
Odpowiedzi takie jak MRP, MCI i DRP, mimo że są używane w zarządzaniu produkcją i logistyką, nie odnoszą się bezpośrednio do kwestii planowania wielkości i terminów realizacji partii produkcyjnych w takim sensie jak MPS. MRP, czyli Material Requirements Planning, koncentruje się na zarządzaniu materiałami potrzebnymi do produkcji i ustalaniu, kiedy i ile materiałów należy zamówić, aby zrealizować plan produkcji. To podejście jest bardziej skoncentrowane na potrzebach materiałowych i nie zajmuje się bezpośrednią koordynacją harmonogramów produkcyjnych. MCI, czyli Manufacturing Capacity Inventory, odnosi się do zarządzania zapasami związanymi z pojemnością produkcyjną, ale także nie rozwiązuje problemu planowania konkretnych terminów produkcji. Z kolei DRP, czyli Distribution Requirements Planning, jest narzędziem zarządzania logistyką i dystrybucją, które służy do planowania potrzeb w zakresie dystrybucji produktów do różnych lokalizacji, co również nie dotyczy bezpośrednio harmonogramu produkcji. Błędem jest zatem myślenie, że te narzędzia mogą zastąpić MPS w kontekście ustalania wielkości i terminów partii produkcyjnych. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi.
Pytanie 19

Głównym zamiarem udzielania pierwszej pomocy nie jest

A. przygotowanie do dalszej interwencji medycznej
B. minimalizacja skutków urazów lub choroby
C. obniżenie wydatków na odszkodowanie
D. ratowanie życia ludzkiego
Wybór odpowiedzi obniżenie kosztów odszkodowania jako głównego celu udzielania pierwszej pomocy jest mylący i niezgodny z fundamentalnymi zasadami medycyny ratunkowej. Udzielanie pierwszej pomocy nie ma związku z aspektami finansowymi, lecz koncentruje się na ratowaniu życia oraz stabilizacji stanu zdrowia poszkodowanego. W kontekście odpowiedzi przygotowanie do dalszego postępowania lekarskiego jest istotne, ale także nie powinno być mylone z celem samym w sobie. Udzielanie pierwszej pomocy zakłada, że ratownik działa w warunkach nagłych, gdzie czas reakcji jest kluczowy. Oczekiwanie, że pierwsza pomoc ma na celu redukcję kosztów odszkodowań, zagraża w pełni efektywnemu działaniu. Często myśli się, że udzielanie pomocy jest również związane z prawnymi konsekwencjami, co może prowadzić do paraliżu decyzyjnego w sytuacjach kryzysowych. Ważne jest zrozumienie, że priorytetem zawsze powinna być ochrona życia, a nie kwestie finansowe. Należy unikać błędnego założenia, że pierwsza pomoc ma na celu również zabezpieczenie interesów finansowych, co może prowadzić do opóźnień w reagowaniu w sytuacjach, gdzie każda sekunda jest na wagę złota. Edukacja w zakresie pierwszej pomocy powinna koncentrować się na umiejętności podejmowania szybkich i skutecznych działań, które ratują życie, a nie na rozważaniu aspektów związanych z odszkodowaniami.
Pytanie 20

MRP I odnosi się do planowania

A. wymagań dystrybucyjnych
B. zapotrzebowania na magazynowanie
C. zapotrzebowania materiałowego
D. potrzeb związanych z transportem
MRP I, czyli Material Requirements Planning I, odnosi się do procesów planowania zapotrzebowania materiałowego w przedsiębiorstwie. Głównym celem MRP I jest zapewnienie, że odpowiednie materiały są dostępne w odpowiednim czasie, aby zaspokoić potrzeby produkcyjne i minimalizować koszty związane z nadmiernym zapasami. W praktyce oznacza to, że system MRP wykorzystuje dane dotyczące prognozowania popytu, harmonogramy produkcji oraz informacje o zapasach, aby dokładnie określić, jakie materiały i w jakich ilościach są potrzebne. Na przykład, w branży produkcyjnej, MRP I może pomóc w zorganizowaniu dostaw komponentów do montażu, co z kolei wpływa na terminowość realizacji zamówień klientów. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania materiałami w kontekście zapewnienia jakości i efektywności procesów produkcyjnych. Wiedza o MRP I jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się zarządzaniem łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na identyfikację i eliminację wąskich gardeł w procesach produkcyjnych.
Pytanie 21

Na początku miesiąca w magazynie stolarni znajdowało się 1 500 sztuk desek. W trakcie miesiąca zakupiono 9 000 sztuk desek. Produkcja w stolarni odbywa się przez 25 dni w miesiącu. Oblicz nadmiar zapasu desek w danym miesiącu, jeśli dzienne zapotrzebowanie produkcyjne wynosi 300 sztuk desek?

A. 7 500 sztuk
B. 4 500 sztuk
C. 3 000 sztuk
D. 1 500 sztuk
Obliczenie nadmiernego zapasu desek w stolarni zaczynamy od ustalenia całkowitej liczby desek na początku miesiąca oraz tych, które zostały zakupione. Na początku miesiąca stolarni zgromadzone były 1 500 sztuk desek, a w ciągu miesiąca zakupiono 9 000 sztuk, co daje łącznie 10 500 sztuk desek. Następnie musimy obliczyć, ile desek zostało zużytych w czasie produkcji. Skoro produkcja trwa 25 dni i dzienne potrzeby wynoszą 300 sztuk, to całkowite zapotrzebowanie w tym okresie wynosi 300 szt./dzień x 25 dni = 7 500 sztuk. Następnie, aby ustalić zapas nadmierny, odejmujemy zapotrzebowanie od całkowitej liczby desek: 10 500 sztuk - 7 500 sztuk = 3 000 sztuk. Ostatecznie, zapas nadmierny desek wynosi 3 000 sztuk. W praktyce, umiejętność obliczania nadmiernych zapasów jest kluczowa w zarządzaniu magazynem, pozwala na optymalizację kosztów oraz odpowiednie planowanie zakupów i produkcji, co jest zgodne z zasadami Lean Management.
Pytanie 22

W sieci dystrybucji producenta działa 5 centrów dystrybucji, z których każde obsługuje 10 hurtowni. Każda z hurtowni dostarcza towar do 15 detalistów. Ile punktów sprzedaży detalicznej jest w tej sieci dystrybucji?

A. 750
B. 150
C. 50
D. 75
Żeby policzyć, ile mamy punktów sprzedaży detalicznej w tej sieci, ważne jest, żeby zrozumieć, jak ona działa. Mamy 5 centrów dystrybucji, a każde z nich obsługuje 10 hurtowni. Czyli razem to 50 hurtowni. A każda hurtownia zaopatruje 15 detalistów, więc wychodzi 50 hurtowni razy 15 detalistów, co daje nam 750 punktów sprzedaży. Takie obliczenia są super istotne, kiedy chodzi o zarządzanie łańcuchem dostaw. Pomagają lepiej planować zasoby i ogarnąć procesy logistyczne. W handlu i logistyce to podstawa, żeby rozumieć jak płyną towary i jak układać relacje z partnerami w łańcuchu dostaw. To ma duży wpływ na to, jak efektywnie działa cała sieć dystrybucji.
Pytanie 23

Aby biologicznie przetworzyć opakowania, stosuje się proces kompostowania. Do tej metody nadają się

A. aluminium oraz stal
B. polistyren
C. papier i tektura
D. polichlorek winylu
Polistyren, aluminium, stal i polichlorek winylu to materiały, które nie nadają się do kompostowania, co może być mylące dla niektórych. Polistyren, który często spotykamy w opakowaniach, jest tworzywem sztucznym i bardzo długo się rozkłada. Te materiały nie są przetwarzane przez mikroorganizmy, co sprawia, że mogą zanieczyszczać kompost. Aluminium i stal można recyklingować, ale to nie znaczy, że są biodegradowalne, więc też nie idą do kompostownika. Polichlorek winylu to inny materiał, który choć szeroko używany, w kompoście może wydobywać toksyczne substancje, co jest groźne dla środowiska. Wiedza na temat tych materiałów jest naprawdę ważna, żeby nie popełniać błędów przy segregacji, jak mylenie biodegradowalnych rzeczy z tymi, które nie mogą być kompostowane. Nieznajomość tych zasad sprawia, że nie tylko źle zarządzamy odpadami, ale także obciążamy system recyklingu, co ostatecznie szkodzi naszej planecie.
Pytanie 24

Jakie kwestie reguluje konwencja ADR?

A. transport towarów łatwo psujących się
B. czas pracy kierowców ciężarówek
C. przewóz towarów za pomocą transportu drogowego
D. transport drogowy materiałów niebezpiecznych
Wybór odpowiedzi dotyczącej przewozu towarów szybko psujących się, czasu pracy załóg samochodów ciężarowych oraz przewozu towarów transportem drogowym, nie odnosi się bezpośrednio do konwencji ADR, co wskazuje na niezrozumienie jej specyfiki. Konwencja ta została stworzona w celu regulacji transportu towarów niebezpiecznych, a więc jej zastosowanie nie obejmuje ogólnych zasad transportu czy też specyficznych przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Przewóz towarów szybko psujących się, takich jak żywność, jest regulowany przez inne przepisy, które koncentrują się na zachowaniu świeżości i bezpieczeństwa żywności, a nie na aspektach związanych z materiałami niebezpiecznymi. Z kolei czas pracy załóg samochodów ciężarowych jest oznaczany regulacjami unijnymi oraz krajowymi, które są niezależne od konwencji ADR. Dążenie do uproszczenia przepisów transportowych może prowadzić do mylnych interpretacji, przez co istotne jest dokładne zapoznanie się z odpowiednimi regulacjami w kontekście ich zastosowania. Niestety, wybór odpowiedzi nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest bezpieczeństwo transportu towarów niebezpiecznych, który jest centralnym celem konwencji ADR. Kluczowym błędem jest tu mylne utożsamienie ogólnych zasad transportu z regulacjami dotyczącymi specyficznych towarów, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w praktyce transportowej.
Pytanie 25

Na podstawie danych zaplanuj koszty pracy pracowników magazynu

Rodzaj kosztuPrzewidywana liczba pracownikówPrzewidywana liczba godzin pracy na jednego pracownika [rbh]Przewidywana liczba dni pracy w miesiącu [dni]Przewidywana stawka na godzinę pracy [zł/rbh]Koszty pracy [zł]
Płace bezpośrednie pracowników fizycznych882020.........
Płace pośrednie kierownika magazynu282030............

A. Pracownicy fizyczni 25 400 zł, kierownicy magazynu 9 400 zł
B. Pracownicy fizyczni 25 600 zł, kierownicy magazynu 9 600 zł
C. Pracownicy fizyczni 25 400 zł, kierownicy magazynu 9 300 zł
D. Pracownicy fizyczni 25 600 zł, kierownicy magazynu 6 900 zł
Odpowiedź, która wskazuje na koszty pracy pracowników fizycznych w wysokości 25 600 zł oraz kierowników magazynu w wysokości 9 600 zł, jest prawidłowa, ponieważ opiera się na dokładnych obliczeniach uwzględniających wszystkie istotne parametry. Koszty pracy należy obliczać w oparciu o przewidywaną liczbę pracowników, ich godziny pracy, dni pracy w miesiącu oraz stawkę godzinową. W praktyce, stosując te dane, można określić całkowite wydatki na wynagrodzenia, co jest kluczowe dla budżetowania oraz planowania finansowego w organizacji. Istotne jest również, aby monitorować realne koszty pracy z zaplanowanymi, co pozwala na bieżące dostosowywanie planów finansowych. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest tworzenie rocznych planów zatrudnienia w logistyce, które powinny uwzględniać zmieniające się potrzeby firmy oraz rynkowe stawki wynagrodzeń, aby uniknąć niedoborów kadrowych lub nadmiernych wydatków.
Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie jest charakterystyczne dla składowania blokowego?

A. duża liczba pozycji asortymentowych z niewielkimi zapasami
B. wysoki współczynnik użycia przestrzeni magazynowej
C. znaczna ilość dróg transportowych
D. łatwy dostęp do każdej jednostki ładunkowej
Swobodny dostęp do każdej jednostki ładunkowej jest cechą charakterystyczną dla systemu składowania, ale nie dla składowania blokowego. W składowaniu blokowym ładunki są układane jeden na drugim w zorganizowane bloki, co uniemożliwia bezpośredni dostęp do poszczególnych jednostek bez wcześniejszego przemieszczenia innych. To podejście zwiększa wykorzystanie przestrzeni, ale jednocześnie ogranicza dostępność, co jest kluczowe w kontekście zarządzania magazynem. Duża liczba dróg transportowych również nie jest typowa dla składowania blokowego, które z reguły korzysta z ograniczonej liczby dróg do transportu materiałów, ponieważ większość ładunków jest składowana strefowo w blokach. Wysoka liczba pozycji asortymentowych o małym zapasie jest kolejnym mylnym wnioskiem. Składowanie blokowe często wiąże się z dużą ilością towarów o wyższym zapasie, a nie z mniejszymi ilościami produktów. Dlatego błędne jest zakładanie, że cechy te pasują do składowania blokowego. W praktyce, nieodpowiednie zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów składowania prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią magazynową oraz wzrostu kosztów operacyjnych.
Pytanie 28

Magazyn dysponuje przestrzenią składową wynoszącą 12 500 m3. Średnio w tym obiekcie przetrzymywany jest ładunek o objętości 9 375 m3. Jaki jest przeciętny współczynnik wykorzystania strefy magazynowej?

A. 1,30
B. 0,25
C. 0,95
D. 0,75
Średni współczynnik wykorzystania strefy składowania oblicza się, dzieląc objętość ładunku znajdującego się w magazynie przez całkowitą objętość przestrzeni składowania. W tym przypadku mamy: 9375 m3 (ładunek) podzielone przez 12500 m3 (pojemność magazynu), co daje 0,75. Taki wskaźnik oznacza, że 75% dostępnej przestrzeni jest wykorzystywane efektywnie. W praktyce wartość ta jest istotna dla zarządzania magazynem, ponieważ pozwala ocenić, jak dobrze wykorzystujemy dostępne zasoby. Wysoki współczynnik wykorzystania może wskazywać na efektywne zarządzanie przestrzenią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i magazynowaniu. Przykładami zastosowania tego wskaźnika mogą być analizy efektywności operacyjnej magazynów oraz planowanie przyszłych inwestycji w infrastrukturę składowania. Optymalne wykorzystanie przestrzeni magazynowej wpływa na obniżenie kosztów operacyjnych oraz zwiększenie zdolności do obsługi większej ilości towarów bez konieczności rozbudowy obiektów.
Pytanie 29

Interakcje zachodzące między przedsiębiorstwem a konsumentem końcowym, często realizowane przez Internet, w której inicjatywa należy do firmy, określane są mianem

A. B2B
B. B2C
C. B2G
D. B2E
Odpowiedzi B2E (Business to Employee), B2B (Business to Business) oraz B2G (Business to Government) nie są odpowiednie w kontekście relacji między firmą a klientem końcowym. B2E odnosi się do interakcji między pracodawcą a pracownikami, co nie ma związku z końcowym konsumentem. W przypadku B2B, transakcje zachodzą pomiędzy dwoma firmami, gdzie jedna dostarcza usługi lub produkty drugiej, co jest typowe dla hurtowni, producentów czy dostawców. Z kolei B2G odnosi się do relacji między firmą a instytucjami rządowymi, które mogą obejmować kontrakty na usługi publiczne czy dostawy towarów dla sektora publicznego. Błędne wnioski mogą wynikać z mylenia tych kategorii i niezrozumienia, że kluczowym elementem B2C jest bezpośrednia relacja z indywidualnym konsumentem. W praktyce, identyfikacja tych modeli jest fundamentalna dla skutecznego planowania strategii marketingowych oraz budowania odpowiednich kanałów dystrybucji. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do nieefektywnego użycia zasobów oraz spadku satysfakcji klientów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu relacjami z klientami.
Pytanie 30

Kanał dystrybucyjny, w którym uczestnicy nie są związani stałymi umowami i działają na różnych poziomach, to kanał

A. zintegrowany
B. administrowany
C. kontaktowy
D. konwencjonalny
Wybór kanału dystrybucji zintegrowanego sugeruje, że uczestnicy są powiązani w ramach jednego systemu, co jest sprzeczne z koncepcją kanału konwencjonalnego. W kanale zintegrowanym występuje bliska współpraca pomiędzy producentami a detalistami, co często prowadzi do długoterminowych kontraktów i współdzielenia informacji. Taki model może ograniczać elastyczność i możliwości negocjacyjne, ponieważ uczestnicy są silnie związani umowami. Z kolei kanał kontaktowy często odnosi się do relacji opartych na bezpośrednich interakcjach, co również nie odpowiada na pytanie o niezależnych uczestników. Wracając do kanału administrowanego, ten model operacyjny zakłada, że jedna wiodąca firma narzuca warunki innym uczestnikom, co również jest sprzeczne z ideą niezależności. Często mylnie interpretowane są relacje pomiędzy uczestnikami, gdzie sądzimy, że każdy rodzaj współpracy musi być formalny. Kluczowym błędem jest mylenie elastyczności z brakiem struktury; kanał konwencjonalny zyskuje na wartości właśnie dzięki swojej zdolności do adaptacji na zmieniającym się rynku, a także przyciąga różnorodne podejścia do dystrybucji, co jest pozytywne w kontekście konkurencji. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do skutecznego zarządzania kanałami dystrybucji oraz do podejmowania świadomych decyzji marketingowych.
Pytanie 31

Koncepcja, w ramach której towary dostarczone do terminala, niemal bez składowania, są natychmiast sortowane, dzielone na mniejsze partie, a po połączeniu z innymi towarami są przekazywane do różnych odbiorców, nazywana jest

A. Flow Logistics
B. Purchasing
C. Lean Management
D. Business Logistics
Wybór Lean Management, Purchasing lub Business Logistics wskazuje na niepełne zrozumienie zakresu logistyki. Lean Management koncentruje się na eliminacji marnotrawstwa i optymalizacji procesów, co jest ważnym aspektem zarządzania operacjami, ale nie odnosi się bezpośrednio do samego procesu logistycznego, jakim jest sortowanie i dystrybucja towarów. Podobnie, Purchasing skupia się na nabywaniu materiałów i produktów, co jest jednym z elementów zarządzania łańcuchem dostaw, jednak ignoruje dynamikę i przepływ produktów w terminalach. Natomiast Business Logistics obejmuje szerszy kontekst zarządzania transportem, magazynowaniem i dystrybucją, ale nie uwzględnia specyfiki natychmiastowego sortowania i łączenia towarów, które są kluczowe dla Flow Logistics. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie pojęć zarządzania procesami z efektywnością operacyjną oraz ograniczoną perspektywę na dynamikę łańcucha dostaw. Rzeczywistość logistyczna wymaga zrozumienia, że różne podejścia mają swoje specyficzne zastosowania i nie można ich traktować zamiennie bez uwzględnienia ich kontekstu operacyjnego.
Pytanie 32

Zestawienie przewidywanych kosztów związanych z przyjęciem, składowaniem, kompletowaniem oraz wydawaniem towarów odbywa się na etapie

A. planowania procesu
B. realizacji zadania
C. nadzoru procesu
D. analizy zadania
Podejście do analizy kosztów w etapach realizacji zadania lub nadzoru procesu może prowadzić do nieefektywności i niedokładności. Etap realizacji zadania koncentruje się na wykonaniu zaplanowanych działań, a nie na ich wcześniejszym rozważeniu. W związku z tym, jeśli koszty nie są odpowiednio przewidziane na etapie planowania, istnieje ryzyko przekroczenia budżetu i nieoptymalnego wykorzystania zasobów. Z kolei nadzór procesu polega na monitorowaniu i ocenie przebiegu działań, co również nie sprzyja wcześniejszemu oszacowaniu kosztów. Koszty powinny być przewidziane z wyprzedzeniem, co pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w trakcie realizacji. Analiza kosztów w tym kontekście jest podejściem reaktownym, a nie proaktywnym, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu operacjami. Warto zauważyć, że kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że kosztami można skutecznie zarządzać w trakcie ich realizacji. Takie myślenie prowadzi do sytuacji, w których organizacje są zmuszone do podejmowania decyzji na szybko, co zazwyczaj skutkuje nieoptymalnymi rozwiązaniami i marnotrawstwem zasobów. Optymalizacja kosztów logistycznych wymaga bowiem gruntownej analizy i strategii, które muszą być opracowane na etapie planowania, aby mogły zostać wdrożone z sukcesem na kolejnych etapach procesu.
Pytanie 33

W magazynie przed przyjęciem znajdowało się 1 500 szt. towaru, a po przyjęciu 17 500 szt. Oblicz, jaka jest wartość średniego zapasu cyklicznego w tym magazynie, jeśli stanowi ona połowę wartości dostawy?

A. 9 000 szt.
B. 8 750 szt.
C. 750 szt.
D. 8 000 szt.
Błędne odpowiedzi pojawiają się często z powodu niepełnego zrozumienia tego, czym jest średni zapas cykliczny i jak się go oblicza. Wielu uczniów myśli, że oblicza się go na podstawie zapasu przed dostawą lub po dostawie, a to nie do końca tak działa. Trzeba pamiętać, że dostawa to różnica między stanem magazynowym przed i po dostawie. Tutaj w sumie wychodzi 16 000 sztuk dostawy, więc średni zapas cykliczny jako połowa tej wartości to 8 000 sztuk. Jeśli zrozumiesz te zasady, to będzie ci łatwiej planować i prognozować w logistyce, bo niewłaściwa ilość zapasów może naprawdę podnieść koszty i prowadzić do braków towarowych.
Pytanie 34

Logistyka, która zajmuje się procesami logistycznymi zachodzącymi w obrębie całej krajowej gospodarki, nazywana jest

A. mezologistyka
B. mikrologistyka
C. makrologistyka
D. eurologistyka
Pojęcia mezologistyka, mikrologistyka oraz eurologistyka, mimo że brzmią złożenie i mogą sugerować różne aspekty logistyki, nie są poprawnymi terminami określającymi procesy logistyczne na poziomie krajowym. Mezologistyka, jako termin, nie jest powszechnie uznawany w literaturze logistycznej i nie odnosi się do żadnych uznawanych standardów praktyki. Mikrologistyka koncentruje się na aspektach lokalnych, takich jak zarządzanie procesami na poziomie pojedynczej firmy lub regionu, co ogranicza jej zasięg i nie obejmuje szerszych interakcji zachodzących w całym kraju. Z kolei eurologistyka sugeruje podejście europejskie, ale nie odnosi się bezpośrednio do koncepcji makrologistyki, która ma na celu zrozumienie i zarządzanie złożonymi relacjami w skali krajowej. Wnioski z takich blednych koncepcji wskazują na typowy błąd myślowy, polegający na myleniu lokalnych i krajowych perspektyw logistycznych, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji koncepcji logistycznych. Dla skutecznego zarządzania procesami logistycznymi istotne jest posiadanie świadomości o różnych poziomach i zakresach logistyki, co pozwala na zastosowanie odpowiednich strategii oraz narzędzi w odpowiednim kontekście.
Pytanie 35

Jakie zestawienie pokazuje właściwą sekwencję procesów w łańcuchu dostaw?

A. Dystrybucja — konsumpcja — zaopatrzenie — produkcja
B. Produkcja — dystrybucja — konsumpcja — zaopatrzenie
C. Zaopatrzenie — produkcja — dystrybucja — konsumpcja
D. Konsumpcja — zaopatrzenie — produkcja — dystrybucja
Wszystkie alternatywne odpowiedzi błędnie przedstawiają kolejność procesów w łańcuchu dostaw, co może wynikać z mylnego zrozumienia logiki działania tego systemu. Na przykład, jeśli proces konsumpcji zostanie umieszczony przed zaopatrzeniem, sugeruje to, że klienci już korzystają z produktów, zanim te zostaną wytworzone, co jest niemożliwe w praktyce. Kolejność procesów w łańcuchu dostaw jest ściśle zorganizowana i każdy etap opiera się na poprzednim. Proces produkcji nie może rozpocząć się, jeśli nie ma dostępnych materiałów, a dystrybucja następuje dopiero po tym, jak produkty zostały wytworzone. Często takie błędne rozumienie wynika z pomylenia roli poszczególnych uczestników łańcucha dostaw i ich zadań. Dobre praktyki w zarządzaniu łańcuchem dostaw sugerują, że każda firma powinna mieć jasno określone procedury dotyczące planowania, które pozwalają na sprawne zarządzanie zapasami oraz przewidywanie potrzeb rynku. Zastosowanie metod takich jak Just-In-Time (JIT) podkreśla znaczenie synchronizacji procesów oraz zrozumienia, że każdy element łańcucha dostaw jest ze sobą powiązany, a nie można ich traktować jako niezależnych od siebie działań.
Pytanie 36

W przedsiębiorstwie "Ada" dokonano analizy miesięcznego zapotrzebowania na materiały. Z analizy wynika, że na początku miesiąca zapas wynosił 20 000 szt., w trakcie miesiąca przyjęto dostawy 400 000 szt. materiałów. W tym samym czasie zużyto do produkcji 350 000 szt. Ile sztuk materiałów pozostało w magazynie na zakończenie miesiąca?

A. 70 000 szt.
B. 370 000 szt.
C. 50 000 szt.
D. 420 000 szt.
Aby obliczyć ilość materiałów, które znajdowały się w magazynie na koniec miesiąca, należy zastosować następujący wzór: zapas początkowy + przyjęte dostawy - zużycie. W naszym przypadku zapas początkowy wynosił 20 000 sztuk, przyjęto 400 000 sztuk materiałów, a zużyto 350 000 sztuk. Zastosowanie wzoru daje: 20 000 + 400 000 - 350 000 = 70 000 sztuk. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami zarządzania zapasami, które koncentrują się na dokładnym śledzeniu stanów magazynowych. Praktyka ta jest kluczowa w wielu branżach, ponieważ pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz minimalizowanie kosztów związanych z nadmiernymi zapasami. Warto również uwzględnić znaczenie regularnego audytu stanów magazynowych oraz systemów informatycznych, które automatyzują te obliczenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw oraz standardami jakości ISO 9001.
Pytanie 37

Ewidencjonowanie przekazania surowców z magazynu do działu produkcji odbywa się za pomocą dokumentu

A. RW
B. MM
C. WZ
D. PZ
Odpowiedź RW jest prawidłowa, ponieważ dokument RW (Rozchód Wewnętrzny) jest używany do ewidencjonowania przekazywania surowców z magazynu do produkcji. Ten dokument odzwierciedla proces, w którym materiały są wydawane z magazynu i przesyłane do działu produkcji, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania zapasami i zapewnienia ciągłości procesu produkcyjnego. W praktyce, za pomocą dokumentu RW można dokładnie kontrolować ilość wydawanych surowców, co pozwala na monitorowanie stanu magazynowego oraz planowanie dalszych dostaw. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu magazynami, każde wydanie surowców powinno być dokładnie dokumentowane, aby uniknąć błędów w ewidencji oraz zapewnić zgodność z normami finansowymi i podatkowymi. Ponadto, prawidłowe wykorzystanie dokumentu RW wspiera analizę kosztów produkcji, umożliwiając przedsiębiorstwom lepsze podejmowanie decyzji strategicznych w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych i zarządzania zapasami.
Pytanie 38

Informatyczny system używany do kontrolowania obiegu zapasów w magazynie to

A. EDI
B. MRP
C. ERP
D. WMS
System WMS (Warehouse Management System) jest dedykowany do zarządzania ruchem zapasów w magazynach. Oferuje funkcje, które umożliwiają ścisłe monitorowanie stanów magazynowych, lokalizacji towarów oraz procesów przyjmowania, składowania i wydawania produktów. WMS pozwala na optymalizację przestrzeni magazynowej oraz zwiększa efektywność operacyjną dzięki automatyzacji wielu procesów. Przykładami zastosowania WMS mogą być duże centra dystrybucji, gdzie zarządzanie setkami tysięcy pozycji magazynowych wymaga precyzyjnych i szybkich operacji. Implementacja WMS zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak metodologia Lean, może prowadzić do znacznych oszczędności czasowych i kosztowych. Systemy te często integrują się z technologiami skanowania kodów kreskowych i RFID, co dodatkowo zwiększa dokładność inwentaryzacji i redukuje ryzyko błędów. Używanie WMS wspiera nie tylko zarządzanie zapasami, ale również pozwala na analizę danych dotyczących ruchu towarów, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych w zakresie logistyki.
Pytanie 39

W przypadku bezpośredniego kanału dystrybucji wyróżnia się związek

A. producent – hurtownik
B. producent - detalista - konsument
C. producent - konsument
D. producent - dystrybutor - hurtownik - konsument
Wybór odpowiedzi związanych z innymi modelami dystrybucji może prowadzić do nieporozumień dotyczących struktury kanałów dystrybucji. Odpowiedź łącząca producenta z hurtownikiem wskazuje na kanał pośredni, w którym hurtownik pełni rolę mediatora między producentem a detalistą, co nie jest charakterystyczne dla bezpośredniego kanału dystrybucji. Z kolei odpowiedź, w której producent jest powiązany z detalistą, a następnie konsumentem, również nie oddaje sedna, ponieważ w tym przypadku detalista jest kluczowym pośrednikiem, co wyklucza bezpośrednią relację. Odpowiedź dotycząca producenta, dystrybutora i hurtownika do konsumenta jeszcze bardziej komplikuje model, wskazując na dodatkowe warstwy pośrednictwa, które są zbędne w kontekście bezpośredniej sprzedaży. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie modele muszą obejmować pośredników, co nie jest zgodne z zasadami efektywnej dystrybucji, która może być uproszczona dzięki eliminacji zbędnych ogniw. Dobrą praktyką w dystrybucji jest identyfikacja odpowiedniego kanału sprzedaży w zależności od produktu i rynku, co w przypadku bezpośredniej sprzedaży pozwala na zwiększenie efektywności i zadowolenia konsumentów.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej