Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 18:16
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 18:50

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie zadanie pełni Najwyższa Izba Kontroli?

A. opracowywanie planu kredytowego oraz zasad polityki pieniężno-kredytowej kraju
B. ustalanie i ściąganie podatków oraz innych należności budżetowych
C. nadzór nad działalnością gospodarczą i finansową instytucji administracji rządowej
D. nadzór nad przestrzeganiem przez przedsiębiorstwa regulacji ustawy antymonopolowej
Najwyższa Izba Kontroli (NIK) jest kluczowym organem w systemie kontroli zarządzania w Polsce, odpowiedzialnym za nadzór nad działalnością finansową i gospodarczą organów administracji rządowej. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie zgodności działań tych organów z obowiązującymi przepisami prawa oraz efektywne gospodarowanie publicznymi środkami. Przykładem działania NIK może być przeprowadzanie audytów dotyczących wydatków budżetowych, co pozwala na identyfikację nieprawidłowości oraz rekomendowanie działań naprawczych. NIK stosuje standardy audytorskie, które są zgodne z międzynarodowymi wytycznymi, co zapewnia wiarygodność i transparentność procesów kontrolnych. Z perspektywy praktycznej, nadzór NIK wpływa na poprawę efektywności administracji publicznej, a jego raporty często stają się podstawą do reform i optymalizacji działań rządowych. Działalność NIK przyczynia się również do budowy kultury odpowiedzialności w zarządzaniu publicznymi zasobami, co jest kluczowe dla zaufania społecznego oraz stabilności finansowej kraju.

Pytanie 2

Lojalnościowy program oferowany przez sklep odzieżowy, w którym można zbierać punkty za zakupy i wymieniać je na jednorazowe zniżki, jest przykładem wdrożenia strategii

A. cenowej
B. dystrybucji
C. produktu
D. dywersyfikacji
Odpowiedź 'cenowej' jest prawidłowa, ponieważ program lojalnościowy, który zbiera punkty za zakupy i pozwala na ich wymianę na rabaty, jest doskonałym przykładem strategii cenowej. Strategia ta koncentruje się na oferowaniu klientom zachęt finansowych, które zwiększają ich skłonność do zakupów. W tym przypadku punkty lojalnościowe działają jak forma waluty, która umożliwia klientowi uzyskanie rabatu, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wartości koszyka zakupowego oraz częstotliwości zakupów. Przykłady z rynku pokazują, że firmy takie jak Starbucks czy Sephora skutecznie stosują programy lojalnościowe, zwiększając tym samym swoją sprzedaż i lojalność klientów. Warto podkreślić, że dobrym standardem w branży jest regularne analizowanie efektywności takich programów, aby dostosowywać je do zmieniających się potrzeb konsumentów oraz warunków rynkowych.

Pytanie 3

W skład wartości niematerialnych i prawnych wchodzą pozyskane

A. koncesje, komputery oraz know-how
B. prawa do oprogramowania komputerowego oraz dwuletnie obligacje
C. prawa do patentów oraz licencje na korzystanie z oprogramowania
D. oprogramowanie komputerowe oraz akcje
Wartości niematerialne i prawne to kategoria aktywów, które nie mają postaci fizycznej, ale mają dużą wartość ekonomiczną. Nabyte prawa do patentów oraz licencje do korzystania z oprogramowania doskonale wpisują się w tę definicję. Patenty to wyłączne prawa do wynalazków, co oznacza, że ich posiadacz może komercjalizować swoje wynalazki przez określony czas, a licencje umożliwiają korzystanie z oprogramowania w zamian za opłatę. Przykład praktyczny to firma, która rozwija oprogramowanie i sprzedaje licencje innym przedsiębiorstwom; uzyskuje tym samym dochody z nabytych praw. W świetle standardów rachunkowości, takich jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej), te aktywa powinny być właściwie klasyfikowane i prezentowane w bilansie, co podkreśla ich znaczenie w strategii inwestycyjnej oraz operacyjnej organizacji.

Pytanie 4

Zgodnie z Kodeksem pracy, maksymalny czas wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony wynosi

A. 3 miesiące
B. 30 dni
C. 14 dni
D. 2 miesiące
Maksymalny okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, zgodnie z Kodeksem pracy, wynosi 3 miesiące. Warto zauważyć, że długość okresu wypowiedzenia zależy od stażu pracy pracownika u danego pracodawcy. Dla pracowników zatrudnionych krócej niż 6 miesięcy wynosi on 1 miesiąc, dla tych z 6-miesięcznym stażem 2 miesiące, a dla tych z 3-letnim stażem 3 miesiące. Przykładowo, jeśli pracownik jest zatrudniony w firmie przez 4 lata, pracodawca musi przestrzegać trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Takie regulacje mają na celu zapewnienie pracownikom stabilności zatrudnienia i umożliwienie im znalezienia nowej pracy, co jest istotne z punktu widzenia ochrony praw pracowniczych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania kadrami sugerują, aby zarówno pracodawca, jak i pracownik, dokładnie zapoznali się z zapisami Kodeksu pracy oraz regulaminem wewnętrznym firmy, aby uniknąć nieporozumień dotyczących wypowiedzenia umowy o pracę.

Pytanie 5

Kto ponosi koszty składki na ubezpieczenie w Funduszu Pracy?

A. osoba wykonująca zlecenie
B. osoba zatrudniona
C. wykonawca umowy
D. przedsiębiorca
Odpowiedzi, które wskazują, że składka na Fundusz Pracy jest finansowana przez zleceniobiorcę, pracownika lub wykonawcę dzieła, opierają się na błędnym zrozumieniu przepisów dotyczących odpowiedzialności za opłacanie składek w systemie ubezpieczeń społecznych. Zleceniobiorcy oraz wykonawcy dzieła nie są traktowani jako pracownicy w rozumieniu Kodeksu pracy, co wiąże się z innymi zasadami dotyczącymi finansowania składek. Zleceniobiorcy, na przykład, opłacają składki ZUS na zasadach ogólnych, ale nie mają obowiązku odprowadzania składki na Fundusz Pracy, ponieważ nie są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Z kolei pracownicy, mimo że są osobami zatrudnionymi, nie są odpowiedzialni za samodzielne opłacanie tej składki, ponieważ to na pracodawcy spoczywa obowiązek jej odprowadzania. W praktyce oznacza to, że mylenie tych terminów prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności finansowej oraz możliwości skorzystania z różnych form wsparcia. Zrozumienie, kto odpowiada za składki i jakie są ich konsekwencje, jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w obszarze zatrudnienia oraz ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 6

Czas pracy czterech wybranych pracowników biura rachunkowego zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy w ostatnim tygodniu maja bieżącego roku przedstawia zamieszczone zestawienie. Który pracownik przekroczył tygodniową normę czasu?

PracownikCzas pracy w godzinach
poniedziałekwtorekśrodaczwartekpiąteksobota
A.87899-
B.-985510
C.89886-
D.887710-

A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Istnieje możliwość pomylenia się w ocenie, który pracownik przekroczył tygodniową normę czasu pracy. Często do takich błędów przyczynia się niepełne zrozumienie zasad dotyczących norm czasu pracy, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że pracownicy, którzy pracują blisko 40 godzin, są na granicy przekroczenia normy, co jest błędne, gdyż norma ta jest wyraźnie określona jako 40 godzin w tygodniu. Warto również zauważyć, że nie wszystkie godziny pracy są równe; nadgodziny i czas pracy w weekendy mogą być różnie interpretowane w zależności od umowy i regulacji wewnętrznych firmy. Często mylone są również pojęcia przepracowania z faktycznym przekroczeniem normy, co prowadzi do błędnych spostrzeżeń. Podczas oceny czasu pracy, ważne jest, aby dokładnie analizować dane, a nie polegać na intuicji. Powinno się uwzględnić wszystkie aspekty pracy, takie jak godziny nadliczbowe oraz ich kontekst, co pozwoli na rzetelną ocenę sytuacji. Właściwe zrozumienie norm czasu pracy oraz ich przestrzeganie jest kluczowe dla zachowania zdrowia pracowników oraz efektywności organizacji.

Pytanie 7

Dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać według kategorii archiwalnej?

A. B 25
B. B 5
C. B 10
D. B 50
Dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane przez okres 5 lat, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami archiwizacji. Ta praktyka ma na celu zapewnienie odpowiedniego dostępu do informacji oraz umożliwienie skutecznej analizy i kontroli procesów inwentaryzacyjnych w przedsiębiorstwie. Przechowywanie dokumentów przez ten czas pozwala na pełne zrealizowanie wszelkich procedur związanych z audytami oraz kontrolami wewnętrznymi, co jest istotnym elementem zarządzania ryzykiem w organizacji. W praktyce oznacza to, że każda firma powinna opracować wewnętrzne polityki dotyczące klasyfikacji i archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych, a także systemy umożliwiające ich łatwe odnalezienie i wykorzystanie. Warto również zwrócić uwagę na zmiany w przepisach prawa, które mogą wpłynąć na okres przechowywania tych dokumentów, a także na to, że w przypadku spisów z natury, które mogą dotyczyć kontroli podatkowych, czas archiwizacji może być wydłużony. Dobrą praktyką jest także skonsultowanie się z prawnikiem lub specjalistą ds. zarządzania dokumentacją, aby mieć pewność, że wszystkie procedury są zgodne z aktualnymi regulacjami.

Pytanie 8

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie według systemu czasowego z dodatkiem. Stawka godzinowa ustalona na podstawie jego indywidualnego zaszeregowania wynosi 20,00 zł, a premia regulaminowa to 16%. Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc kwiecień, jeżeli przepracował 160 godzin zgodnie z wymogami czasu pracy?

A. 3 200,00 zł
B. 512,00 zł
C. 3 712,00 zł
D. 2 688,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika, należy najpierw określić jego wynagrodzenie podstawowe, a następnie dodać do niego premię regulaminową. Wynagrodzenie podstawowe oblicza się mnożąc stawkę godzinową przez liczbę przepracowanych godzin. W tym przypadku stawka godzinowa wynosi 20,00 zł, a pracownik przepracował 160 godzin. Zatem wynagrodzenie podstawowe wynosi: 20,00 zł * 160 godzin = 3 200,00 zł. Następnie należy obliczyć premię, która wynosi 16% od wynagrodzenia podstawowego. Premia wyniesie: 3 200,00 zł * 0,16 = 512,00 zł. Wynagrodzenie brutto to suma wynagrodzenia podstawowego oraz premii: 3 200,00 zł + 512,00 zł = 3 712,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wynagradzania pracowników i powinny być stosowane w każdym przedsiębiorstwie, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawa pracy oraz zasadami sprawiedliwości płacowej.

Pytanie 9

W II kwartale bieżącego roku przychody ze sprzedaży firmy "ART" wyniosły 36 000 zł, a przeciętny stan zapasów wynosił 6 000 zł. Aby zapewnić ciągłą sprzedaż, przedsiębiorstwo powinno uzupełniać zapasy

A. 3 razy
B. 15 razy
C. 30 razy
D. 6 razy
Poprawna odpowiedź to 6 razy, ponieważ wskaźnik rotacji zapasów można obliczyć, dzieląc przychody ze sprzedaży przez przeciętny zapas. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 36 000 zł (przychody) podzielone przez 6 000 zł (zapas przeciętny) daje wynik 6. Oznacza to, że przedsiębiorstwo 'ART' powinno odnawiać swoje zapasy 6 razy w ciągu kwartału, aby zaspokoić popyt klientów i zapewnić ciągłość sprzedaży. Zrozumienie wskaźnika rotacji zapasów jest kluczowe dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów magazynowania i minimalizację ryzyka przestarzałych zapasów. W praktyce, odpowiednia rotacja zapasów przyczynia się do lepszego zarządzania kapitałem obrotowym i pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 10

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 450,00 zł
B. 500,00 zł
C. 300,00 zł
D. 250,00 zł
Obliczanie kosztów wytworzenia jednego tonu cementu może być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich aspektów produkcji. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 500,00 zł, 250,00 zł, czy 450,00 zł, występuje fundamentalny błąd w rozumieniu, co obejmuje całkowity koszt produkcji. Często błędnie zakłada się, że koszty przetwarzania nie mają wpływu na ogólny koszt jednostkowy, co jest nieprawidłowe. Koszty przetwarzania są integralną częścią całkowitych wydatków. Nie można także zignorować, że w produkcji materiałów budowlanych, takich jak cement, istotne jest uwzględnienie kosztów stałych i zmiennych. Koszty stałe, jak amortyzacja maszyn czy wynagrodzenia pracowników, również wpływają na ostateczny wynik. W kontekście złej odpowiedzi, wiele osób popełnia błąd przez uproszczenie kalkulacji do wyłącznie jednej kategorii kosztów, co prowadzi do niepełnych i mylących wniosków. To podkreśla znaczenie całościowego podejścia do analizy kosztów oraz konieczność zwracania uwagi na różnorodność wydatków związanych z procesem produkcyjnym. Regularne przeglądanie i aktualizowanie kalkulacji kosztów to kluczowy element strategii zarządzania finansami w każdej cementowni.

Pytanie 11

Który formularz trzeba wypełnić, aby zgłosić osobę zatrudnioną na umowę zlecenie wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego?

A. ZUS ZUIA
B. ZUS WUA
C. ZUS ZZA
D. ZUS ZUA
Formularz ZUS ZZA to ten, który powinno się stosować, jeśli chcemy zgłosić kogoś zatrudnionego na umowę zlecenie tylko do ubezpieczenia zdrowotnego. Wypełniając go, rejestrujemy płatnika składek i pracownika w systemie ubezpieczeń społecznych, ale pamiętaj, że w przypadku ZZA zgłaszamy tylko ubezpieczenie zdrowotne. To ważna sprawa dla osób, które pracują na umowach cywilnoprawnych. Na przykład, jeśli zleceniobiorca wykonuje zlecenie dla firmy i nie zarabia na tyle, żeby musieć opłacać składki na ubezpieczenie społeczne, pracodawca może go zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego tym formularzem. Warto, żeby przedsiębiorcy dobrze przemyśleli, jaką formę zatrudnienia wybierają, bo to wpływa na ich obowiązki i koszty związane z ubezpieczeniami. No i dobrze też śledzić zmiany w przepisach dotyczących ubezpieczeń zdrowotnych, żeby być na bieżąco z tym, co trzeba robić.

Pytanie 12

Dokumenty podatkowe CIT-8 należy przechowywać w jednostce przez

A. 1 rok, licząc od zakończenia miesiąca, w którym złożono zeznanie roczne
B. 5 lat, licząc od zakończenia miesiąca, w którym złożono zeznanie roczne
C. 5 lat, licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne
D. 1 rok, licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne
Przechowywanie dokumentacji podatkowej, w tym deklaracji CIT-8, jest kluczowym elementem zarządzania obowiązkami podatkowymi każdej jednostki. Odpowiedzi sugerujące, że dokumenty powinny być przechowywane przez 1 rok, są niezgodne z obowiązującymi przepisami. Krótszy okres przechowywania nie zapewnia wystarczającego czasu na ewentualne kontrole ze strony organów podatkowych, które mogą odbywać się znacznie później niż rok po złożeniu zeznania. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 5-letni okres, ale licząc od końca miesiąca, w którym złożono zeznanie roczne, również występuje nieporozumienie, gdyż prawidłowy termin opiera się na końcu roku, co ma na celu synchronizację z rocznym cyklem rozliczeniowym. Przechowywanie dokumentów przez zbyt krótki czas może prowadzić do utraty niezbędnych dowodów w razie sporów podatkowych, co naraża firmę na ryzyko finansowe. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania dokumentacją, przedsiębiorcy powinni stosować systemy archiwizacji, które gwarantują łatwy dostęp do potrzebnych dokumentów, co jest istotne nie tylko dla celów podatkowych, ale i dla bieżącego zarządzania finansami firmy. W świetle tych informacji, zrozumienie i stosowanie prawidłowych przepisów dotyczących przechowywania dokumentów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania ryzykiem podatkowym.

Pytanie 13

Przedstawiony fragment zapisu dotyczy umowy

n n n n
„... to system sprzedaży towarów, usług lub technologii, oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy niezależnymi przedsiębiorstwami. W ramach zawartej umowy jedna ze stron ma prawo do korzystania z nazwy handlowej, znaku towarowego lub usługowego, know-how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemu postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej."

A. franchisingu.
B. leasingu.
C. sponsoringu.
D. outsourcingu.
Wybór odpowiedzi związanej z sponsoringiem, leasingiem czy outsourcingiem nie oddaje specyfiki franchisingu, a także wprowadza w błąd co do istoty tych modeli biznesowych. Sponsoring opiera się na wsparciu finansowym lub materialnym dla osoby lub organizacji w zamian za promocję, co jest zupełnie innym podejściem niż umowa franchisingowa, w której kluczowe jest prawo do korzystania z marki oraz systemu operacyjnego. Leasing, z drugiej strony, to umowa, w ramach której jedna strona (leasingodawca) udostępnia drugiej stronie (leasingobiorcy) prawo do korzystania z określonego dobra, na przykład pojazdu czy maszyny, w zamian za regularne opłaty. Istotną różnicą jest tutaj brak transferu praw do marki i know-how, które są fundamentalne w franchisingu. Outsourcing polega na zleceniu zewnętrznej firmie określonych procesów czy usług, co również różni się od modelu franchisingowego, gdzie franczyzobiorca prowadzi własny biznes pod marką franczyzodawcy, zachowując pewną niezależność. Kluczowym błędem w myśleniu o tych modelach jest pomieszanie pojęć związanych z własnością intelektualną oraz formami współpracy, które różnią się zasadniczo w kontekście praw i obowiązków stron umowy.

Pytanie 14

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą i zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę, ma obowiązek przesłać do ZUS dokumenty rozliczeniowe i opłacić składki za kwiecień br. najpóźniej

Maj br.
PnWtŚrCzPtSbNd
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031
– niedziele i święta

A. 10 maja br.
B. 15 maja br.
C. 6 maja br.
D. 20 maja br.
Wybór daty 10 maja br. jako terminu złożenia dokumentów rozliczeniowych i opłacenia składek do ZUS wynika z błędnego zrozumienia obowiązujących terminów. Zgodnie z przepisami, osoby prowadzące działalność gospodarczą mają czas do 15. dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału lub miesiąca, aby dostarczyć dokumenty i uregulować składki. Dlatego 10 maja jest zbyt wczesnym terminem, gdyż nie uwzględnia właściwego czasu na przygotowanie i złożenie wymaganych dokumentów. Można w tym kontekście zauważyć, że niektórzy przedsiębiorcy, w obawie przed zaniedbaniami, mogą mylnie interpretować wcześniejsze terminy jako bardziej odpowiednie. Wybór daty 20 maja br. jest również fałszywy, ponieważ ten termin jest za późno, co naraziłoby przedsiębiorcę na potencjalne kary za nieterminowe złożenie dokumentów. Warto również zaznaczyć, że w przypadku 6 maja br. mowa o dniu weekendowym, co dodatkowo wyklucza tę datę z możliwości rozliczeń, gdyż ZUS nie pracuje w soboty. Kluczowym błędem jest zatem brak zrozumienia mechanizmu wyznaczania terminów dla płatności składek oraz złożenia dokumentów, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych dla przedsiębiorcy.

Pytanie 15

W jaki sposób archiwizuje się dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. przez minimum 1 rok
B. na stałe
C. przez 5 lat
D. do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
Dokumenty inwentaryzacyjne, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami rachunkowości, powinny być archiwizowane przez okres co najmniej pięciu lat. Taki okres archiwizacji jest uzasadniony tym, że pozwala na odpowiednie zachowanie historii finansowej przedsiębiorstwa oraz umożliwia weryfikację danych w przypadku kontroli skarbowej lub audytu. Przykładowo, w przypadku zakupu materiałów, dokumenty potwierdzające inwentaryzację są kluczowe dla ustalenia kosztów oraz zapasów na dany rok obrotowy. W praktyce, organizacje powinny także dbać o ich odpowiednie zabezpieczenie, co może obejmować zarówno formę fizyczną, jak i cyfrową. Dobrymi praktykami są również tworzenie kopii zapasowych oraz stosowanie systemów zarządzania dokumentami elektronicznymi, co zwiększa efektywność przechowywania i odnajdywania potrzebnych informacji. Zachowanie dokumentów przez pięć lat zapewnia zgodność z przepisami oraz sprzyja transparentności w funkcjonowaniu firmy.

Pytanie 16

Osoba, która odpowiada za zobowiązania firmy tylko do wysokości wniesionego kapitału i nie ma uprawnień do reprezentowania firmy w stosunku do osób trzecich, to

A. komandytariusz.
B. prokurent.
C. pełnomocnik.
D. komplementariusz.
Komandytariusz to wspólnik w spółce komandytowej, który odpowiada za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionego wkładu. Oznacza to, że jego osobiste mienie jest chronione przed roszczeniami wierzycieli spółki, co czyni go bardziej zabezpieczonym niż komplementariusz, który odpowiada całym swoim majątkiem. Komandytariusz nie ma prawa do reprezentowania spółki wobec osób trzecich, co oznacza, że jego rola ogranicza się do wniesienia kapitału i udziału w zyskach. Ta struktura jest korzystna dla inwestorów, którzy chcą uczestniczyć w działalności gospodarczej, ale z ograniczonym ryzykiem finansowym. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której osoba inwestuje w spółkę młodego przedsiębiorcy, nie angażując się bezpośrednio w jej prowadzenie, a jednocześnie ma prawo do udziału w zyskach. W praktyce, komandytariusze często współpracują z komplementariuszami, którzy zajmują się codziennym zarządzaniem, co pozwala na efektywne połączenie kapitału z doświadczeniem. Takie rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwach.

Pytanie 17

Grupa doradców podatkowych zamierza wspólnie prowadzić działalność gospodarczą. Jaką formę spółki powinni wybrać, aby nie odpowiadać za długi spółki wynikające z działalności wolnego zawodu wykonywanej przez innych wspólników?

A. Spółkę jawną
B. Spółkę partnerską
C. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
D. Spółkę komandytową
Wybór innej formy organizacyjnej, takiej jak spółka jawna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka komandytowa, wiąże się z poważnymi konsekwencjami odnośnie odpowiedzialności za zobowiązania. Spółka jawna, mimo swojej prostoty i przejrzystości w zarządzaniu, nie ogranicza odpowiedzialności wspólników. Wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki, co oznacza, że jeśli jeden z nich zaciągnie dług, pozostali również mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności. To stawia doradców podatkowych w niekorzystnej sytuacji, jeśli na przykład jeden z nich popełni błąd w doradztwie, skutkujący dużymi stratami finansowymi. W przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, choć wspólnicy są chronieni przed osobistą odpowiedzialnością za długi firmy, to jednak nie jest ona dedykowana dla wolnych zawodów i może stwarzać dodatkowe formalności oraz utrudnienia w jej prowadzeniu. Z kolei spółka komandytowa, w której jeden ze wspólników odpowiada za zobowiązania tylko do wysokości wniesionego wkładu, a komplementariusze odpowiadają całym swoim majątkiem, również nie odpowiada na potrzeby doradców podatkowych, ponieważ wiąże się z podziałem ról, co może być nieadekwatne wobec wymagań współpracy w wolnym zawodzie. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do niepotrzebnego ryzyka oraz komplikacji prawnych i finansowych, dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej z tych form przed podjęciem decyzji.

Pytanie 18

Nowo utworzoną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należy zarejestrować

A. w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii
B. w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
C. w Krajowym Rejestrze Sądowym
D. w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Rejestracja nowo założonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) jest kluczowym krokiem w procesie jej formalizacji. KRS jest centralnym rejestrem przedsiębiorców w Polsce, który gromadzi informacje o podmiotach prawa handlowego. Zarejestrowanie spółki w KRS umożliwia jej uzyskanie osobowości prawnej oraz prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zgodny z przepisami prawa. Po zarejestrowaniu, spółka otrzymuje numer KRS, który jest niezbędny do wszelkich formalności, takich jak otwieranie konta bankowego, podpisywanie umów czy ubieganie się o dotacje. Dodatkowo, rejestracja w KRS zapewnia transparentność działań spółki, co jest istotne zarówno dla jej właścicieli, jak i potencjalnych kontrahentów. Warto również podkreślić, że rejestracja w KRS jest wymagana na mocy Ustawy z dnia 15 września 2000 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, co podkreśla jej ważność w kontekście prawa handlowego.

Pytanie 19

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. konflikt
B. delegowanie uprawnień
C. partycypację
D. motywację
Delegowanie uprawnień to naprawdę ważna sprawa, jeśli mowa o zarządzaniu. Chodzi o to, żeby dawać innym możliwość podejmowania decyzji i brania odpowiedzialności za różne zadania. To nie tylko pozwala im wykazać się, ale także pomaga w ich rozwoju. W praktyce, lider zespołu może pozwolić programistom pracować samodzielnie nad różnymi elementami projektu, co przyspieszy pracę i lepiej wykorzysta ich umiejętności. Dobrze jest to robić w atmosferze zaufania i mieć jakieś jasne zasady. Warto też zapewnić wszystkim potrzebne narzędzia i ustalić terminy, żeby móc śledzić postępy. Jak pokazuje teoria, skuteczne delegowanie przynosi większą satysfakcję w pracy i lepsze wyniki dla całej organizacji.

Pytanie 20

Kto zajmuje się rejestracją osób bezrobotnych oraz poszukujących zatrudnienia?

A. Wojewódzka Rada Zatrudnienia
B. Powiatowy Urząd Pracy
C. Wojewódzki Urząd Pracy
D. Powiatowa Rada Zatrudnienia
Powiatowy Urząd Pracy (PUP) jest instytucją odpowiedzialną za rejestrowanie osób bezrobotnych oraz poszukujących pracy. PUP realizuje szereg działań mających na celu wspieranie osób w trudnej sytuacji zawodowej oraz ułatwienie im powrotu na rynek pracy. Do podstawowych zadań PUP należy nie tylko rejestracja osób bezrobotnych, ale również prowadzenie doradztwa zawodowego, organizacja szkoleń, a także przyznawanie zasiłków dla bezrobotnych. Przykładem może być sytuacja, w której osoba traci pracę i decyduje się zarejestrować w PUP – uzyskuje wtedy dostęp do programów aktywizacji zawodowej, które mogą obejmować staże, praktyki zawodowe czy kursy podnoszące kwalifikacje. Takie działania są zgodne z krajowymi standardami polityki zatrudnienia, które zakładają aktywne wspieranie osób poszukujących pracy oraz adaptację ich umiejętności do aktualnych potrzeb rynku pracy.

Pytanie 21

Wskaźnik rotacji zapasów wzrósł z 12 dni do 16 dni, co wskazuje, że

A. zwiększyła się pojemność magazynowa
B. czas oczekiwania na nowe dostawy skrócił się o 4 dni
C. zapasy są przechowywane w magazynie o 4 dni dłużej
D. zapasy w magazynie uzupełniano 16 razy rocznie
Wzrost wskaźnika rotacji zapasów z 12 dni do 16 dni oznacza, że czas przechowywania zapasów w magazynie wydłużył się o 4 dni. Oznacza to, że zapasy są odnawiane rzadziej, co może świadczyć o zmniejszonej sprzedaży lub nadmiernym stanu zapasów. Dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami jest monitorowanie rotacji zapasów, aby uniknąć przestojów i zastoju kapitału w magazynie. Wysoka rotacja zapasów zazwyczaj wskazuje na efektywne zarządzanie i zdolność do szybkiego reagowania na zmieniające się potrzeby rynkowe. Przykładowo, firmy handlowe i produkcyjne powinny dążyć do optymalizacji poziomu zapasów, aby zminimalizować koszty przechowywania. Rotacja zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej i powinno się ją regularnie analizować, aby podjąć odpowiednie działania, takie jak zmniejszenie zamówień na mniej sprzedające się produkty lub poprawienie strategii marketingowych, co może przyczynić się do zwiększenia obrotów.

Pytanie 22

Cena zakupu netto produktu wynosi 360,00 zł, a cena sprzedaży netto to 504,00 zł. Jaką wartość procentową ma marża, gdy obliczamy ją metodą "od sta"?

A. 40%
B. 35%
C. 30%
D. 45%
Marża wyrażona procentowo mierzona metodą 'od sta' oblicza się jako różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu, podzieloną przez cenę zakupu, a następnie pomnożoną przez 100%. W naszym przypadku marża wynosi: (504,00 zł - 360,00 zł) / 360,00 zł * 100% = 40%. Ta metoda jest powszechnie stosowana w zarządzaniu przedsiębiorstwem, ponieważ pozwala na szybkie określenie, jaką część ceny sprzedaży stanowi zysk, co jest kluczowe dla analizy rentowności. W praktyce, rozumienie marży jest istotne nie tylko dla właścicieli firm, ale także dla inwestorów i analityków, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej. Warto pamiętać, że wysoka marża może sugerować silną pozycję na rynku, podczas gdy niska może wskazywać na potrzebę przemyślenia strategii sprzedaży oraz kosztów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie marży, co pozwala na identyfikację trendów oraz podejmowanie informowanych decyzji dotyczących cen i kosztów produkcji.

Pytanie 23

Jednorazowa analiza ekonomiczna zlecona przez prezesa firmy w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów konkretnego towaru, jest analizą

A. doraźną
B. ciągłą
C. okresową
D. wstępną
Analiza doraźna to rodzaj analizy, która jest zlecana w odpowiedzi na konkretne problemy lub sytuacje, które wymagają pilnej interwencji. W przypadku analizy ekonomicznej zleconej przez prezesa spółki w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów, mamy do czynienia z sytuacją, która wymaga natychmiastowego działania. Tego typu analiza jest zazwyczaj jednorazowa i koncentruje się na określonym problemie, co odróżnia ją od analiz okresowych, które są prowadzone regularnie w ustalonych ramach czasowych. Przykładem zastosowania analizy doraźnej może być analiza fluktuacji cen surowców, gdzie przedsiębiorstwo może potrzebować szybkiej reakcji na zmiany rynkowe. W praktyce, analiza doraźna pozwala firmom na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, co jest zgodne z zasadami zarządzania ryzykiem i optymalizacji procesów biznesowych.

Pytanie 24

Przychody ze sprzedaży produktów gotowych firmy MARTA w roku 2012 były następujące: Miksery 50 000 zł, Opiekacze 40 000 zł, Tostery 35 000 zł, Czajniki elektryczne 75 000 zł. Jaki procent rocznego przychodu stanowił dochód ze sprzedaży mikserów?

A. 25%
B. 45%
C. 20%
D. 40%
Analizując dostępne odpowiedzi, pojawiają się pewne nieprawidłowości, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Wiele osób może błędnie obliczyć procentowy udział przychodu ze sprzedaży mikserów, nie biorąc pod uwagę całkowitych przychodów ze sprzedaży. Na przykład, wybierając 40% jako odpowiedź, można było założyć, że przychód mikserów jest jedynie odzwierciedleniem ich wartości względem wyrobów o niższych przychodach, co jest błędne w kontekście analizy całkowitych przychodów. Również odpowiedź 20% może być wynikiem błędnego obliczenia, w którym uwzględniono tylko miksery oraz opiekacze, co nie odzwierciedla rzeczywistej struktury przychodów. Inna możliwa pomyłka to zignorowanie faktu, że całkowity przychód wynosi 200 000 zł, a nie wyłącznie suma wartości mikserów. Użytkownicy mogą także mylnie przyjmować, że przychody z innych produktów w znacznym stopniu wpływają na procentowy udział mikserów, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każda analiza wymaga uwzględnienia wszystkich danych dostępnych w danym kontekście. Praktyczne podejście do analizy przychodów powinno opierać się na wnikliwym badaniu struktury przychodów i ich wpływu na całościowy wynik finansowy przedsiębiorstwa. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, co podkreśla konieczność dokładnego przeliczania i analizy danych finansowych.

Pytanie 25

Zgodnie z zapisami Kodeksu pracy, pracodawca na podstawie zawartej z pracownikiem umowy o pracę jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia

A. najpóźniej do 30. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
B. najpóźniej do 15. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
C. raz w miesiącu, w terminie i miejscu ustalonym przez pracownika
D. co najmniej raz w miesiącu, w ustalonym z góry i stałym terminie
Wynagrodzenie za pracę zgodnie z przepisami Kodeksu pracy rzeczywiście powinno być wypłacane co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Taki system wypłaty wynagrodzenia ma na celu zapewnienie pracownikowi stabilności finansowej oraz przewidywalności, co jest kluczowe dla jego budżetowania i planowania wydatków. Standardowym terminem wypłaty wynagrodzenia w Polsce jest 10. dzień miesiąca następnego, jednak pracodawcy mogą dowolnie określać inny, stały termin, o ile jest on ustalony przed rozpoczęciem pracy. Na przykład, jeśli umowa o pracę zawiera klauzulę wskazującą, że wynagrodzenie będzie wypłacane do 5. dnia każdego miesiąca, pracownik ma prawo oczekiwać, że pieniądze pojawią się na jego koncie w tym terminie. Ustalony termin wypłaty powinien być również zapisany w regulaminie wynagradzania lub w umowie o pracę, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia pomaga również w budowaniu zaufania między pracodawcą a pracownikami, co jest kluczowe dla utrzymania satysfakcji z pracy oraz niskiej rotacji kadry.

Pytanie 26

Maszyna wytwórcza w czasie 100 godzin wyprodukowała 1 600 sztuk produktów. Czas pracy potrzebny do wyprodukowania 1 sztuki wynosi 0,1 godziny. Jaką część normy czasowej udało się zrealizować w procentach?

A. W 160%
B. W 140%
C. W 180%
D. W 60%
Aby obliczyć, w ilu procentach została wykonana norma czasu pracy, należy najpierw obliczyć całkowity czas pracy, jaki został poświęcony na produkcję 1 600 sztuk wyrobów. Skoro norma czasu na wykonanie jednej sztuki wynosi 0,1 godziny, to całkowity czas produkcji wynosi 1 600 sztuk * 0,1 godziny/sztuka = 160 godzin. Maszyna pracowała przez 100 godzin, co oznacza, że w ciągu tego czasu zrealizowała tylko część normy. Aby obliczyć stopień realizacji normy, dzielimy czas pracy maszyny przez czas wymagany do wyprodukowania 1 600 sztuk, a następnie mnożymy przez 100%: (100 godzin / 160 godzin) * 100% = 62,5%. Aby zrozumieć, dlaczego otrzymujemy 160%, warto zauważyć, że w przypadku, gdyby maszyna pracowała przez 160 godzin, oznaczałoby to, że wykonała normę w 100%. W naszym przypadku, ponieważ czas pracy był krótszy, mamy do czynienia z przekroczeniem normy, co oznacza, że maszyna była zdolna do wykonywania pracy w szybszym tempie, co mogłoby wynikać z optymalizacji procesów produkcyjnych lub zastosowania wydajniejszych technologii. Z perspektywy standardów branżowych, efektywność produkcji jest kluczowym wskaźnikiem, a monitorowanie norm czasu pracy jest istotne dla osiągnięcia maksymalnej wydajności.

Pytanie 27

Podstawą wyliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne jest

A. wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne
B. składka na Fundusz Pracy pomniejszona o zaliczkę na podatek dochodowy
C. ubezpieczenie społeczne pomniejszone o koszty uzyskania przychodów
D. płaca zasadnicza pomniejszona o zasiłek chorobowy
Obliczanie składki ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie innych parametrów, takich jak składka na Fundusz Pracy pomniejszona o zaliczkę na podatek dochodowy, nie odzwierciedla rzeczywistego stanu faktycznego i jest mylące. Fundusz Pracy i zaliczka na podatek dochodowy są zupełnie niezwiązanymi kategoriami, które nie mają wpływu na wysokość składki zdrowotnej. W praktyce, składka na Fundusz Pracy jest odprowadzana na zupełnie inne cele i nie ma wpływu na wysokość składek ubezpieczenia zdrowotnego. Kolejnym błędnym podejściem jest pomniejszanie ubezpieczenia społecznego o koszty uzyskania przychodów. Koszty uzyskania przychodów są pojęciem stosowanym w kontekście podatkowym, ale nie mają zastosowania w kontekście obliczeń składek na ubezpieczenia zdrowotne. Niezrozumienie tej różnicy może prowadzić do błędnych wniosków przy obliczaniu wysokości składek. Zasiłek chorobowy, jako świadczenie, również nie powinien wpływać na podstawę obliczenia składki zdrowotnej, ponieważ jest to odrębne świadczenie, które jest wypłacane w przypadku niezdolności do pracy. Aby uniknąć pułapek związanych z błędnym wyliczeniem składek, pracownicy powinni być świadomi przepisów dotyczących ubezpieczeń zdrowotnych oraz ich wpływu na ogólną sytuację finansową. Warto skonsultować się z doradcą podatkowym lub specjalistą ds. kadr, aby zrozumieć te mechanizmy i uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 28

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych.

TowarStan według ewidencji księgowejStan rzeczywisty według spisu z naturyZakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki1 500,00 zł1 000,00 zł200,00 zł

A. 300 zł
B. 1 000 zł
C. 200 zł
D. 500 zł
Poprawna odpowiedź, 300 zł, wynika z kluczowego procesu obliczeń związanych z inwentaryzacją. Aby ustalić wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych, konieczne jest zrozumienie różnicy między stanem rzeczywistym a ewidencją księgową. W praktyce, niedobór to różnica, która powstaje w wyniku niezgodności w systemie zarządzania zapasami. Dopuszczalne normy ubytków naturalnych są ustalane na podstawie analiz historycznych oraz standardów branżowych i różnią się w zależności od rodzaju produktu. W tym przypadku, po obliczeniu całkowitego niedoboru ziemniaków oraz uwzględnieniu normy, uzyskujemy wynik 300 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, aby podejmować dobrze uzasadnione decyzje dotyczące zakupów i strat. Wiedza ta ma również zastosowanie w audytach finansowych, gdzie braki w inwentaryzacji są analizowane w kontekście ryzyka oraz efektywności zarządzania.

Pytanie 29

Na jakim formularzu pracodawca powinien złożyć zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dla każdej nowo zatrudnionej osoby, która jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym oraz zdrowotnym?

A. ZUS ZZA
B. ZUS ZCNA
C. ZUS ZUA
D. ZUS ZIUA
Formularz ZUS ZUA jest właściwym dokumentem, który pracodawca powinien wykorzystać do zgłoszenia nowo zatrudnionych pracowników podlegających obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu. ZUS ZUA służy do zgłaszania osób, które są objęte pełnym zakresem ubezpieczeń, co obejmuje zarówno ubezpieczenie emerytalne, rentowe, jak i zdrowotne. Przykładowo, jeśli firma zatrudnia pracownika na umowę o pracę, konieczne jest złożenie tego formularza w ciągu 7 dni od daty zatrudnienia. Praktyka ta ma na celu zapewnienie, że każdy pracownik ma zapewnioną ochronę w ramach systemu ubezpieczeń społecznych, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Standardy branżowe wskazują, że terminowe zgłaszanie pracowników do ZUS jest kluczowe zarówno dla pracodawcy, aby uniknąć potencjalnych kar finansowych, jak i dla pracownika, który może liczyć na świadczenia w przypadku wystąpienia zdarzeń losowych, takich jak choroba czy wypadek.

Pytanie 30

Na podstawie informacji ujętych w tabeli, oblicz należną zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia pracownika za sierpień 2015 r.

WyszczególnienieKwoty w zł
Podstawa naliczenia zaliczki na podatek dochodowy1 890,00
Zaliczka na podatek dochodowy293,87
Składka zdrowotna pobrana170,10
Składka zdrowotna odliczana155,00
Należna zaliczka na podatek dochodowy?

A. 185,00 zł
B. 340,00 zł
C. 294,00 zł
D. 139,00 zł
Niestety, odpowiedzi, które wskazałeś, są błędne i nie odzwierciedlają rzeczywistego sposobu obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Wiele osób popełnia typowy błąd, polegający na nieodjęciu od zaliczki na podatek składki zdrowotnej, co może prowadzić do zawyżenia naliczonego podatku. Obliczając zaliczkę, kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowy proces wymaga dokładnych danych dotyczących wynagrodzenia, a także znajomości przepisów dotyczących odliczeń. Przykładowo, jeżeli ktoś oblicza zaliczkę na podstawie kwoty brutto bez uwzględnienia składki zdrowotnej, to logicznie prowadzi do wyższej wartości podatku dochodowego, co jest sprzeczne z przepisami. Przy obliczeniach podatkowych warto także zwrócić uwagę na korzystanie z aktualnych stawek podatkowych, a nie opierać się na danych sprzed kilku lat, które mogą być już nieaktualne. Takie podejście nie tylko prowadzi do błędnych wyników, ale także może skutkować problemami z organami podatkowymi. Dlatego kluczowe jest, aby każdy rachunkowy był dobrze zaznajomiony z obowiązującymi przepisami oraz regularnie aktualizował swoją wiedzę na temat zmian w prawie podatkowym.

Pytanie 31

Do kluczowych zasad rachunkowości należy zasada

A. terminowości
B. wiarygodności
C. bezstronności
D. ciągłości
Zasada ciągłości to jedna z najważniejszych zasad rachunkowości, która zakłada, że przedsiębiorstwa będą kontynuować swoją działalność w dającej się przewidzieć przyszłości. Oznacza to, że w bilansach i rachunkach wyników nie uwzględnia się likwidacji lub upadłości w przewidywalnym okresie, co wpływa na sposób klasyfikacji aktywów i pasywów. Przykładem zastosowania tej zasady może być wycena aktywów trwałych, które powinny być amortyzowane w czasie ich użytkowania, zakładając, że firma będzie nadal funkcjonować. W praktyce zasada ciągłości jest kluczowa dla oceny sytuacji finansowej oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych. Standardy rachunkowości, takie jak MSSF czy KSR, również uwzględniają tę zasadę, co podkreśla jej znaczenie w profesjonalnym obszarze finansów.

Pytanie 32

Gdy wszystkie decyzje są podejmowane przez lidera i przekazywane pracownikom do realizacji bez możliwości dyskusji czy sprzeciwu, mówimy o sposobie kierowania nazywanym

A. autokratycznym
B. demokratycznym
C. liberalnym
D. patronalnym
Wybór stylu demokratycznego jako odpowiedzi byłby błędny, ponieważ w tym modelu kierownik zachęca do udziału zespołu w procesie decyzyjnym oraz otwartości na dyskusje. W praktyce, to podejście sprzyja zaangażowaniu i motywacji pracowników, co prowadzi do lepszej atmosfery pracy oraz zwiększenia efektywności. Z kolei wybór stylu patronalnego, który opiera się na silnym autorytecie przełożonego, ale z elementami opiekuńczości, również nie odpowiada zadanemu pytaniu. Patronalizm zakłada pewną formę wsparcia i ochrony pracowników, co jest sprzeczne z ideą autokratycznego podejścia, gdzie dominująca jest kontrola i brak dialogu. Jeśli chodzi o styl liberalny, to w tym przypadku kierownik przyjmuje postawę bardzo luźną, dając pracownikom dużą swobodę działania, co jest całkowitym przeciwieństwem autokratyzmu. Liberalne zarządzanie promuje indywidualizm i kreatywność, co z kolei prowadzi do decyzji podejmowanych wspólnie, w oparciu o różnorodne opinie. Błędne rozumienie tych stylów może wynikać z nieprecyzyjnego definiowania ról w zespole oraz z nieznajomości ich konsekwencji dla moralności i efektywności grupy. Warto zatem dobrze rozumieć różnice pomiędzy tymi podejściami, by skuteczniej zarządzać zespołem i dostosowywać styl kierowania do specyfiki sytuacji.

Pytanie 33

W przedsiębiorstwie zajmującym się produkcją i handlem pracuje 80 osób, w tym 16 zatrudnionych w działach administracyjnych i biurowych. Jaki procent ogółu zatrudnionych stanowią?

A. 50%
B. 20%
C. 5%
D. 2%
Poprawna odpowiedź to 20%, ponieważ udział pracowników administracyjno-biurowych w zatrudnieniu ogółem oblicza się poprzez podzielenie liczby tych pracowników przez całkowitą liczbę zatrudnionych w firmie, a następnie pomnożenie wyniku przez 100%, aby uzyskać procent. W tym przypadku mamy 16 pracowników administracyjno-biurowych w firmie zatrudniającej 80 osób. Zatem obliczenia wyglądają następująco: (16 / 80) * 100% = 20%. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe w kontekście zarządzania zasobami ludzkimi oraz analizy struktury zatrudnienia w firmach. W praktyce, takie obliczenia pozwalają na lepsze planowanie zasobów ludzkich, a także na identyfikację obszarów, które mogą wymagać zwiększonej uwagi lub zasobów. Warto również zauważyć, że analiza struktury zatrudnienia jest zgodna z dobrymi praktykami zarządzania, które sugerują regularne monitorowanie i ocenę składu zespołu, aby zapewnić równowagę i efektywność działania organizacji.

Pytanie 34

Dokument potwierdzający przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu to

A. Pw
B. Pz
C. Wz
D. Rw
Wybór odpowiedzi Wz, Pz lub Rw nie jest poprawny, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do różnych procesów dokumentacyjnych w gospodarce magazynowej. Dokument Wz, czyli 'Wydanie Zewnętrzne', dotyczy sytuacji, gdy towary są wydawane z magazynu do klientów lub na zewnątrz przedsiębiorstwa. Oznacza to, że Wz jest używane w kontekście dystrybucji, a nie przyjęcia towarów z produkcji. Z kolei Pz, czyli 'Przyjęcie Zewnętrzne', stosuje się w przypadku przyjmowania towarów od dostawców, co również nie odnosi się do procesów wewnętrznych związanych z produkcją. Rw, czyli 'Rozchód Wewnętrzny', jest dokumentem używanym do ewidencjonowania przesunięć towarów wewnątrz firmy, a nie ich przyjęcia. Kluczowym błędem w rozumieniu tych dokumentów jest mylenie ich funkcji oraz kontekstu, w jakim są stosowane. W praktyce, dobrze zrozumiane różnice między tymi dokumentami są niezbędne do prawidłowego zarządzania procesami magazynowymi oraz do zapewnienia zgodności z obowiązującymi standardami, co jest fundamentem skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 35

Celna wartość importowanych towarów wynosi 4 000,00 zł, a wysokość cła to 25%. Jaką kwotę podatku VAT należy obliczyć dla zakupionych towarów z importu, jeśli obowiązuje ich podstawowa stawka VAT?

A. 1 150 zł
B. 230 zł
C. 920 zł
D. 1 100 zł
Odpowiedzi, które nie są poprawne, zazwyczaj wynikają z nieporozumienia dotyczącego zasadności obliczeń związanych z podatkiem VAT oraz cłem. Przykładowo, podanie kwoty 230 zł może wynikać z błędnego założenia, że podatek VAT oblicza się bez uwzględnienia wartości celnej. Z kolei odpowiedzi takie jak 920 zł mogą sugerować, że obliczano VAT tylko na podstawie wartości celnej, bez uwzględnienia dodatkowych należności celnych, co jest nieprawidłowe. Zrozumienie struktury obliczeń jest kluczowe dla prawidłowego ustalenia wysokości należnego podatku. Nieprawidłowe podejście do obliczeń VAT często wiąże się z pominięciem istotnych kroków, takich jak dodanie wartości celnej do cła, co prowadzi do błędnych wyników. Wyniki takie jak 1 100 zł mogą wskazywać na nieprawidłowe zastosowanie stawki VAT lub błędne zrozumienie, jak te kwoty powinny być łączone. Dobre praktyki w zakresie obliczeń celnych i podatkowych wymagają dokładności oraz znajomości przepisów prawa, co jest kluczowe dla przedsiębiorców zajmujących się importem. Właściwe stosowanie przepisów pozwala nie tylko uniknąć błędów, ale także optymalizować koszty związane z importem towarów.

Pytanie 36

Przeciętny poziom zatrudnienia w firmie w czwartym kwartale minionego roku wynosił 300 pracowników. W analizowanym okresie zatrudniono 6 pracowników, a stosunek pracy rozwiązano z 9 pracownikami. Jak duży był wskaźnik zwolnień w tym czasie?

A. 2,00%
B. 1,00%
C. 3,00%
D. 5,00%
Poprawna odpowiedź to 3,00%, co można obliczyć poprzez analizę liczby pracowników, którzy opuścili przedsiębiorstwo. W badanym okresie zatrudnienie spadło o 9 pracowników, co stanowi podstawę do obliczenia wskaźnika zwolnień. Wskaźnik zwolnień obliczamy jako stosunek liczby zwolnionych pracowników do średniego stanu zatrudnienia. Zatem: (9 / 300) * 100% = 3,00%. Warto zwrócić uwagę, że analiza wskaźnika zwolnień jest istotnym elementem zarządzania zasobami ludzkimi, ponieważ pozwala na ocenę stabilności zatrudnienia w firmie. Wysoki wskaźnik może wskazywać na problemy w organizacji, takie jak niskie morale pracowników, problemy z kulturą organizacyjną lub niewłaściwe zarządzanie. Utrzymanie zdrowego wskaźnika zwolnień jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu firmy, stąd warto regularnie monitorować te dane oraz podejmować działania na rzecz poprawy sytuacji, takie jak programy rozwoju zawodowego czy poprawa warunków pracy.

Pytanie 37

Tabela przedstawia system wyceny rzeczowych aktywów obrotowych stosowany przez przedsiębiorstwo produkcyjno - handlowe w ciągu roku obrotowego przez trzy lata. Jaką zasadę stosowało przedsiębiorstwo przy wycenie zapasów w ciągu roku obrotowego?

RokCeny ewidencyjne
materiałówtowarówwyrobów gotowych
2003cena zakupucena detalicznaplanowany koszt wytworzenia
2004cena zakupucena detalicznaplanowany koszt wytworzenia
2005cena zakupucena detalicznaplanowany koszt wytworzenia

A. Kosztu historycznego.
B. Kontynuacji.
C. Memoriału.
D. Ciągłości.
Zasada ciągłości jest kluczowym elementem w rachunkowości, gwarantującym spójność w prezentacji danych finansowych. Oznacza ona, że przedsiębiorstwo powinno stosować te same metody wyceny aktywów w kolejnych okresach sprawozdawczych, co jest zgodne z wymogami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Przykładem może być wycena zapasów, gdzie jeśli firma stosuje metodę FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło) w jednym roku, powinna kontynuować tę metodę również w latach następnych, co pozwala na wiarygodne porównanie wyników finansowych. Przykład zastosowania zasady ciągłości można zobaczyć w firmach produkcyjnych, które regularnie aktualizują swoje metody wyceny, jednak muszą mieć uzasadnione powody do takiej zmiany, aby nie wprowadzać niepotrzebnego zamieszania w raportowaniu finansowym. Stosowanie tej zasady sprzyja wiarygodności oraz przejrzystości danych finansowych, co jest kluczowe dla inwestorów i innych interesariuszy.

Pytanie 38

Jeżeli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 3 500,00 zł, dodatek motywacyjny 10%, a staż pracy u pracodawcy 25 lat, to wynagrodzenie brutto pracownika zgodnie z zamieszczonym regulaminem wynagradzania wyniesie

Fragment regulaminu wynagradzania
§ (...)
1.Po pięciu latach pracy przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1% za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.
2.Zaliczeniu do okresu wpływającego na wysokość dodatku stażowego podlegają także okresy wcześniejszego zatrudnienia u pracodawcy.
3.Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.
4.Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie i zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

A. 4 620,00 zł
B. 4 200,00 zł
C. 4 550,00 zł
D. 4 725,00 zł
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień związanych z obliczaniem wynagrodzenia brutto. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wynagrodzeniu zasadniczym, a następnie błędnie obliczyć dodatek motywacyjny lub pominąć inne składniki wynagrodzenia. Na przykład, niektóre osoby mogą sądzić, że dodatek motywacyjny oblicza się od całkowitego wynagrodzenia brutto, a nie tylko od wynagrodzenia zasadniczego, co prowadzi do zawyżenia wartości. Inne odpowiedzi mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących dodatku stażowego - niektórzy mogą nie uwzględniać go wcale lub stosować niewłaściwy procent, co również wpływa na końcowy wynik. Niezrozumienie struktury wynagrodzenia oraz pominięcie kluczowych składników, takich jak dodatek motywacyjny czy stażowy, to częste błędy, które przyczyniają się do nieprawidłowych kalkulacji. Również pomyłki w obliczeniach matematycznych mogą prowadzić do wyboru kwot, które nie są zgodne z rzeczywistym wynagrodzeniem. Dlatego tak ważne jest dokładne zrozumienie każdego z elementów wynagrodzenia oraz ich wpływu na końcową wartość brutto, a także stosowanie dobrej praktyki w analizy wynagrodzeń zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Pytanie 39

Na podstawie zamieszczonych danych z listy płac oblicz kwotę dobrowolnych potrąceń z wynagrodzenia pracownika.

Wybrane dane z listy płac
Wynagrodzenie bruttoSkładki na ubezpieczenia społeczneSkładka na ubezpieczenie zdrowotneZaliczka na podatek dochodowySpłata pożyczkiGrupowe ubezpieczenie na życieSkładka na związki zawodowe
4 000,00 zł548,40 zł310,64 zł233,00 zł250,00 zł45,00 zł20,00 zł

A. 315,00 zł
B. 543,64 zł
C. 858,64 zł
D. 233,00 zł
Wybór odpowiedzi innej niż 315,00 zł wynika z nieporozumienia dotyczącego zasadności dobrowolnych potrąceń wynagrodzenia. Często pracownicy mylnie identyfikują wszystkie potrącenia jako obowiązkowe, co prowadzi do błędnych wniosków o wysokości wynagrodzenia netto. W przypadku potrąceń dobrowolnych, istotne jest zrozumienie, że są one związane z decyzjami podejmowanymi przez pracowników, którzy wyrażają zgodę na konkretne odliczenia. Potrącenia takie jak spłata pożyczek czy składki na ubezpieczenia życiowe są zgodne z wolą pracownika i są prowadzone na jego rzecz. Pomylenie tych potrąceń z obowiązkowymi składkami czy podatkami, które są narzucone przez prawo, może prowadzić do mylnych obliczeń i niewłaściwego określenia wynagrodzenia. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą sugerować wzięcie pod uwagę składników wynagrodzenia, które nie są związane z dobrowolnymi potrąceniami, co może być wynikiem braku znajomości zasad obliczania wynagrodzenia. Kluczowe jest zrozumienie, że dobrowolne potrącenia są zgodne z zapisami umowy o pracę oraz regulaminem wynagrodzeń w firmie, a ich suma powinna być dokładnie wyliczona w oparciu o zgody udzielone przez pracowników. Ignorowanie tych faktów prowadzi do błędnych ocen i obliczeń.

Pytanie 40

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji
B. prośba o przedłużenie terminu płatności
C. nota odsetkowa
D. wezwanie do zapłaty
Wezwanie do zapłaty jest formalnym dokumentem, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o zaległej płatności, która nie została uregulowana w ustalonym terminie. Jest to kluczowy element procesu windykacji należności, który powinien być stosowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W praktyce, wezwanie do zapłaty zawiera zazwyczaj szczegóły dotyczące kwoty zadłużenia, daty wymagalności oraz możliwych konsekwencji w przypadku dalszego opóźnienia w płatności. Dobrą praktyką jest również dołączenie informacji o możliwości złożenia reklamacji lub negocjacji warunków spłaty. Wysyłając wezwanie do zapłaty, wierzyciel wykazuje dobre intencje i chęć rozwiązania sytuacji polubownie, co może zredukować koszty związane z windykacją. Warto wiedzieć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, wezwanie do zapłaty jest niezbędne, aby dłużnik stał się w zwłoce, co pozwala na naliczanie odsetek za opóźnienie. Umiejętne sporządzanie i wysyłanie wezwań do zapłaty może znacząco wpłynąć na efektywność procesu odzyskiwania należności.