Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 08:05
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 09:27

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Sensytometr to sprzęt, który pozwala na

A. naświetlenie próbek sensytometrycznych znanymi ilościami światła
B. naświetlenie oraz obróbkę chemiczną próbek sensytometrycznych
C. pomiar gęstości optycznej sensytogramów
D. pomiar ziarnistości próbek sensytometrycznych
Sensytometr to zaawansowane urządzenie, które umożliwia naświetlenie próbek sensytometrycznych znanymi ilościami światła, co jest kluczowym procesem w analizie materiałów fotograficznych oraz w różnych dziedzinach naukowych i przemysłowych. Naświetlenie odbywa się przy użyciu kontrolowanych źródeł światła, co pozwala na precyzyjne określenie reakcji materiału na działanie promieniowania. Dzięki temu możemy uzyskać dokładne informacje na temat czułości materiałów, co jest istotne w produkcji filmów fotograficznych, papierów fotograficznych oraz w badaniach związanych z fotonami. Przykładem zastosowania sensytometrii jest analiza materiałów wykorzystywanych w fotonice, gdzie precyzyjne pomiary czułości naświetlanych materiałów są niezbędne do optymalizacji procesów produkcyjnych. Istotne jest również przestrzeganie standardów, takich jak ISO 14524, które określają metodykę i procedury pomiarowe dla sensytometrów, co zapewnia spójność i rzetelność wyników.

Pytanie 2

Aktualnie stosowanym formatem zapisu zdjęć panoramicznych sferycznych 360° jest

A. format cyfrowy HFR (High Frame Rate)
B. format równoprostokątny (equirectangular)
C. format PSD z warstwą przezroczystości
D. format JPEG z kompresją bezstratną
Odpowiedzi, które sugerują inne formaty, nie odnoszą się bezpośrednio do specyfiki zapisu zdjęć panoramicznych sferycznych 360°. Na przykład, format JPEG z kompresją bezstratną jest używany do ogólnych zdjęć, ale nie jest odpowiedni do odwzorowywania pełnej sfery, ponieważ nie obsługuje bezpośrednio wymagań związanych z równoprostokątnym odwzorowaniem. Z kolei format cyfrowy HFR (High Frame Rate) odnosi się do częstotliwości klatek wideo, a nie do zapisu obrazów statycznych. Może to prowadzić do nieporozumień, gdyż nie uwzględnia on geometrii obrazów panoramicznych, które wymagają specyficznego formatu dla prawidłowego wyświetlania w trójwymiarowych przestrzeniach. Ostatnia propozycja, czyli format PSD, jest przeznaczona do edycji warstw w programie graficznym i nie jest kompatybilna z wymaganiami dotyczącymi panoram sferycznych. Często spotykanym błędem jest mylenie formatów graficznych z ich zastosowaniami; każdy z nich służy innemu celowi i ma różne właściwości, co może prowadzić do wyboru niewłaściwego formatu do konkretnego zastosowania. W efekcie, przy wyborze formatu dla zdjęć panoramicznych, kluczowe jest zrozumienie, jakie są ich specyfikacje i jakie zastosowania są związane z każdym z nich.

Pytanie 3

W fotografii portretowej terminem określającym oświetlenie głównego obiektu zdjęcia jest światło

A. kluczowe
B. wypełniające
C. konturowe
D. ogólne
Oświetlenie kluczowe to główny źródło światła w fotografii, które kształtuje obraz i określa jego tonację. To właśnie za pomocą światła kluczowego twórca portretu definiuje charakterystyki modela, podkreślając cechy, takie jak kontury twarzy, tekstura skóry oraz emocje. W praktyce, użycie światła kluczowego polega na skierowaniu mocnego źródła światła w stronę modela, co powoduje powstawanie cieni i uwydatnia rysy. Standardowo do jego uzyskania wykorzystuje się lampy studyjne lub naturalne światło, które można modyfikować za pomocą modyfikatorów, takich jak softboxy, parasole czy reflektory. Kluczowe jest również rozmieszczenie źródła światła – najczęściej umieszczane jest pod kątem 45 stopni w stosunku do modela, co pozwala uzyskać subtelne cienie. W fotografii portretowej oświetlenie kluczowe może być stosowane w różnych stylach, takich jak klasyczny portret, gdzie światło skupione jest na twarzy, czy dramatyczny portret, gdzie kontrast między światłem a cieniem jest wyraźniejszy, co nadaje zdjęciu głębi i ekspresji.

Pytanie 4

W programie Adobe Photoshop malowanie po maskach przy pomocy kolorów czarnego i białego skutkuje następującymi efektami:

A. biały zasłania warstwę, która leży nad maskowaną warstwą
B. biały zasłania maskowaną warstwę
C. czarny zasłania warstwę, która znajduje się poniżej maskowanej warstwy
D. czarny zakrywa maskowaną warstwę
Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnym zrozumieniu działania masek w Adobe Photoshop. W przypadku stwierdzenia, że biały kolor zakrywa maskowaną warstwę, warto zauważyć, że biały kolor na masce nie zakrywa niczego. Wręcz przeciwnie, biały kolor pozwala na ujawnienie warstwy, która jest maskowana, co oznacza, że obszary pomalowane na biało stają się widoczne w finalnym obrazie. Wskazanie, że biały kolor zakrywa warstwę nad maskowaną warstwą, jest również błędne, ponieważ nie ma to miejsca w kontekście masek. Maski działają na zasadzie włączania lub wyłączania widoczności warstw, a nie na zasadzie zakrywania warstwy znajdującej się wyżej w hierarchii. Z kolei twierdzenie, że czarny kolor zakrywa maskowaną warstwę jest nieprecyzyjne, ponieważ czarny kolor nie zakrywa samej warstwy; on maskuje jej widoczność. To zrozumienie jest kluczowe dla efektywnej pracy z maskami, które są niezwykle potężnym narzędziem w Photoshopie. Kluczowe jest, aby zawsze pamiętać, jakie kolory są używane do malowania po maskach i jakie mają konsekwencje dla widoczności warstw w ostatecznym obrazie.

Pytanie 5

Jakiego rodzaju papier fotograficzny należy wykorzystać do reprodukcji negatywu wywołanego do zalecanego stopnia, aby uzyskać małokontarstowy pozytyw czarno-biały?

A. Normalny
B. Miękki
C. Twardy
D. Bardzo twardy
Wybór papieru fotograficznego o miękkim gradiencie jest kluczowy w procesie kopiowania negatywów czarno-białych, szczególnie gdy dąży się do uzyskania małokontarstowego pozytywu. Miękki papier ma niższy kontrast, co pozwala na subtelniejsze przejścia między tonami, co jest istotne w przypadku negatywów o różnorodnej tonacji. Użycie tego typu papieru sprzyja zachowaniu detali w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego efektu. W praktyce, papier o miękkim gradiencie jest często wykorzystywany do reprodukcji delikatnych tonów skóry w portretach czy też do realizacji artystycznych wizji, gdzie kluczowe jest uzyskanie spokojnych przejść tonalnych. Standardy w fotografii analogowej zalecają stosowanie miękkiego papieru w sytuacjach, gdy negatywy wykazują bogactwo tonów, co pozwala na maksymalne odwzorowanie ich charakterystyki w pozytywie. Na przykład, jeśli negatyw jest dobrze naświetlony, użycie miękkiego papieru ma na celu uniknięcie przejaskrawienia kontrastów, co mogłoby skutkować utratą detali.

Pytanie 6

Aktualnie stosowana metoda zarządzania obrazami 16-bit w programie Adobe Photoshop pozwala na

A. wykorzystanie szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB
B. uzyskanie wyższej rozdzielczości wydruku przy tej samej liczbie pikseli
C. umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD
D. bardziej precyzyjną edycję przejść tonalnych i unikanie posteryzacji
Metoda zarządzania obrazami 16-bit w Adobe Photoshop znacząco zwiększa precyzję kolorów, co jest kluczowe w edycji zdjęć. Dzięki zastosowaniu 16-bitowej głębi kolorów, każdy kanał kolorystyczny (czerwony, zielony, niebieski) może przechowywać 65 536 poziomów jasności, w przeciwieństwie do 8-bitowych obrazów, które mają jedynie 256 poziomów. To oznacza, że przy edytowaniu przejść tonalnych, takich jak gradienty czy cienie, mamy znacznie mniejsze ryzyko wystąpienia posteryzacji, czyli widocznych skoków w odcieniach, co psuje jakość obrazu. W praktyce, podczas retuszu zdjęć krajobrazowych czy portretowych, gdzie subtelne różnice w oświetleniu i kolorze są kluczowe, 16-bitowa głębia pozwala na bardziej naturalne efekty. Profesjonalni fotografowie i graficy często stosują tę technikę, aby zapewnić maksymalną jakość końcową, szczególnie gdy planują wydruk w dużych formatach, gdzie detale stają się jeszcze bardziej widoczne. Warto zwrócić uwagę na to, że nie tylko jakość koloru jest poprawiona, ale również możliwości korekcji obrazu są na znacznie wyższym poziomie, co czyni ten format standardem w branży.

Pytanie 7

Aby wykonać zdjęcie ukazujące połowę sylwetki osoby w kadrze do pasa, jaki plan powinien być użyty?

A. półzbliżenie
B. amerykański
C. pełny
D. średni
Odpowiedź "średni" jest poprawna, ponieważ plan średni pozwala na uchwycenie sylwetki osoby od pasa w górę, co idealnie odpowiada treści pytania. W fotografii, plan średni jest stosowany do ukazania postaci w sposób, który nie jest ani zbyt bliski, ani zbyt odległy. Dzięki temu widz może dostrzegać szczegóły ekspresji twarzy oraz gesty rąk, co jest istotne w kontekście portretów. W praktyce, plan średni zyskuje popularność w fotografii mody, portretowej, a także w reportażach, gdzie kluczowe jest pokazanie interakcji między osobą a otoczeniem. Przykładowo, fotografując modelkę w modowym pokazie, plan średni umożliwia przedstawienie nie tylko jej stroju, ale również emocji, które towarzyszą prezentacji. Dobrze dobrany plan jest więc kluczowym elementem kompozycji, który wpływa na odbiór całego obrazu. Warto również pamiętać, że zgodnie z zasadami kompozycji, umiejscowienie postaci w kadrze ma znaczenie - powinno towarzyszyć jej odpowiednie tło, które nie będzie odciągać uwagi odbiorcy od głównego tematu zdjęcia.

Pytanie 8

W programie Photoshop narzędzie do rysowania ścieżek to

A. Zaznaczenie eliptyczne
B. Lasso wielokątne
C. Szybkie zaznaczenie
D. Pióro
Lasso wielokątne, zaznaczenie eliptyczne oraz szybkie zaznaczenie to narzędzia, które mają swoje specyficzne zastosowania w programie Photoshop, ale nie są odpowiednie do precyzyjnego rysowania ścieżek. Lasso wielokątne służy do tworzenia zaznaczeń w kształcie wielokątów, co ogranicza precyzję, ponieważ użytkownik musi ręcznie klikać w punkty. To podejście może prowadzić do niejednorodnych krawędzi, co jest niekorzystne, gdy oczekujemy gładkich linii. Zaznaczenie eliptyczne umożliwia tworzenie okrągłych lub eliptycznych zaznaczeń, jednak nie oferuje elastyczności rysowania dowolnych kształtów ani precyzyjnej kontroli nad krzywymi. Narzędzie szybkie zaznaczenie z kolei działa na zasadzie automatycznego wykrywania krawędzi i może być skuteczne dla prostych obiektów, ale często zawodzi w przypadku bardziej skomplikowanych kształtów. Oparcie się na tych narzędziach w kontekście rysowania ścieżek znacznie ogranicza możliwości twórcze. W rzeczywistości, profesjonalne projektowanie graficzne opiera się na precyzyjnym rysowaniu i tworzeniu ścieżek, co czyni narzędzie Pióro niezastąpionym w tym procesie. Użytkownicy mogą popełniać błąd, zakładając, że proste zaznaczenia mogą zastąpić potrzeby związane z bardziej skomplikowanym rysowaniem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy w Photoshopie.

Pytanie 9

Który z formatów plików graficznych pozwala na archiwizację fotografii z kompresją bezstratną, jednocześnie zachowując delikatne przejścia tonalne w obrazie?

A. TIFF
B. JPEG
C. PNG
D. GIF
Wybór formatu GIF, choć popularny w zastosowaniach internetowych, nie jest odpowiedni do archiwizacji fotografii z bezstratną kompresją. GIF ogranicza paletę kolorów do 256 odcieni, co może prowadzić do utraty detali w subtelnych przejściach tonalnych. Jest to format przestarzały w kontekście profesjonalnej obróbki obrazów, który nie zapewnia jakości wymaganej w fotografii. Z kolei format PNG, znany z możliwości kompresji bezstratnej, również nie jest idealnym wyborem dla fotografii. Chociaż PNG lepiej radzi sobie z przejrzystością i kolorami, jego kompresja nie jest zoptymalizowana pod kątem dużych plików graficznych, co może prowadzić do problemów z wydajnością przy pracy z dużymi zbiorami zdjęć. JPEG natomiast, chociaż powszechnie używany i dobrze wspierany przez urządzenia i oprogramowanie, działa na zasadzie kompresji stratnej, co oznacza, że każde zapisanie pliku w tym formacie może powodować degradację jakości obrazu. Takie podejście jest nieodpowiednie w kontekście archiwizacji, gdzie zachowanie najwyższej jakości jest kluczowe. W praktyce, często błędnie zakłada się, że wszystkie formaty graficzne mogą być używane wymiennie; tymczasem wybór odpowiedniego formatu ma fundamentalne znaczenie dla długoterminowej jakości oraz użyteczności zdjęć.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Podczas robienia czarno-białych fotografii górskiego krajobrazu, aby osiągnąć efekt podkreślenia chmur, przyciemnienia nieba i uzyskania burzowego klimatu, należy wykorzystać filtr

A. niebieski
B. zielony
C. szary
D. czerwony
Filtry w fotografii dopełniają kompozycję, ale nie każde ich zastosowanie przynosi zamierzony efekt. Odpowiedzi niebieski i zielony są często mylone z filtrami, które mają za zadanie zmieniać nasycenie barw, a nie przyciemniać niebo. Niebieski filtr, na przykład, może wprowadzać zbyt wiele niebieskiego światła do zdjęcia, co nie pomaga w uzyskaniu dramatyzmu, a wręcz przeciwnie, sprawia, że niebo staje się bardziej jasne i mniej kontrastowe. Zielony filtr przyczynia się do wzmocnienia zieleni w krajobrazie, co w kontekście górskim, gdzie dominują szarości, nie jest skutecznym wyborem, jeśli celem jest uwydatnienie chmur. Z kolei szary filtr, który jest powszechnie stosowany w fotografii, służy głównie do kontrolowania ekspozycji i nie wpływa na kolory w taki sposób, aby wydobywać szczegóły chmur. Działanie takich filtrów opiera się na niepełnym zrozumieniu ich właściwości. Warto również zaznaczyć, że przeważnie filtry kolorowe stosuje się w specyficznych sytuacjach, a ich wybór powinien być przemyślany w kontekście zamierzonych efektów wizualnych, co w praktyce oznacza, że wybór filtra musi być dostosowany do konkretnej sceny fotograficznej.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

W portrecie oświetlenie sylwetkowe wykorzystywane jest do

A. jednolitego oświetlenia całego obszaru zdjęcia
B. uzyskania efektu oddzielenia portretowanej osoby od tła i otoczenia
C. osiągnięcia efektu wtopienia fotografowanej osoby w otaczający ją krajobraz
D. zmniejszenia różnicy w oświetleniu między postacią a tłem
Oświetlenie sylwetkowe w fotografii portretowej jest techniką, która polega na umieszczaniu źródła światła za portretowaną osobą, co skutkuje wyraźnym oddzieleniem jej od tła. Działanie to tworzy efekt halo, często wykorzystywany w celu podkreślenia konturów modela i nadania mu charakterystycznej głębi. Oświetlenie sylwetkowe przyczynia się do stworzenia dramatycznej atmosfery, a także do wydobycia detali, takich jak kształt włosów czy sylwetki. W praktyce, artysta może stosować tę technikę podczas sesji zdjęciowych, aby zastosować kontrast między jasnym tłem a ciemną postacią, co przyciąga uwagę widza do głównego motywu zdjęcia. Warto również zauważyć, że w przypadku oświetlenia sylwetkowego, kontrola nad kierunkiem i intensywnością świateł jest kluczowa, aby uzyskać pożądany efekt artystyczny. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, które podkreślają znaczenie kompozycji i odpowiedniego oświetlenia w pracy z modelami.

Pytanie 14

Aby usunąć niechciane przebarwienia na skórze modela w programie Adobe Photoshop, które narzędzie należy zastosować?

A. stempel ze wzrokiem
B. wyostrzenie
C. pędzel korygujący
D. pędzel historii
Wybór innych narzędzi do usuwania przebarwień na skórze, takich jak pędzel historii, wyostrzenie czy stempel ze wzrokiem, wykazuje pewne nieporozumienia w zakresie ich zastosowania. Pędzel historii, choć użyteczny do przywracania wcześniejszych wersji obrazu, nie jest efektywnym rozwiązaniem do retuszu, gdyż jego funkcja ogranicza się do cofania zmian, a nie do ich modyfikacji. Użytkownicy mogą być skłonni sądzić, że wyostrzenie poprawi szczegóły skóry, jednak w rzeczywistości może to uwydatnić niedoskonałości, zamiast je ukrywać. Takie podejście może prowadzić do niepożądanych efektów, gdzie skóra zamiast być gładka i jednolita, staje się wyraźniej zarysowana. Użycie stempla ze wzrokiem również może być mylne; to narzędzie jest bardziej odpowiednie do klonowania określonych wzorów czy tekstur, co niekoniecznie przyniesie pożądane rezultaty w kontekście wygładzania skóry. W rezultacie wybór niewłaściwego narzędzia do retuszu nie tylko obniża jakość końcowego produktu, ale również może wydłużyć czas pracy nad projektem. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi bazujących na ich specyficznych właściwościach, co znacząco wpłynie na efektywność i estetykę wykonanej pracy.

Pytanie 15

Aby wykonać portret rodzinny pięciu osób, konieczne jest zastosowanie oświetlenia rozproszonego przy użyciu

A. srebrnej blendy
B. stożkowego tubusu
C. transparentnych parasolek
D. softboxu z wrotami
Transparentne parasolki są doskonałym rozwiązaniem do uzyskania miękkiego, rozproszonego światła, co jest kluczowe w przypadku portretów rodzinnych. Ich konstrukcja pozwala na rozpraszanie światła w sposób, który minimalizuje cienie i odbicia, co jest niezwykle ważne, gdy fotografujemy grupę osób. Dzięki zastosowaniu parasolek możemy uzyskać naturalny efekt oświetleniowy, który podkreśla rysy twarzy i detale, co jest istotne w przypadku portretów. Co więcej, parasolki są przenośne, łatwe w użyciu oraz relatywnie tanie, co czyni je popularnym wyborem wśród fotografów amatorów i profesjonalistów. W praktyce, ustawiwszy je odpowiednio wokół grupy, możemy uzyskać jednolite oświetlenie, które eliminuje niepożądane cienie i nadaje zdjęciom ciepły, przyjemny klimat. Warto również wspomnieć, że użycie parasolek przy oświetleniu sztucznym pozwala na lepsze dostosowanie balansu kolorów, co jest niezwykle ważne w fotografii portretowej. Wybór odpowiedniego oświetlenia jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie rozproszonych źródeł światła w celu uzyskania harmonijnych efektów wizualnych.

Pytanie 16

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. rozdzielczość minimum 8K
B. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz
C. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%
D. czas reakcji poniżej 1 ms
Pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95% jest kluczowe dla fotoretuszerów, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w fotografii. Standard Adobe RGB zapewnia szerszą gamę kolorów niż przestrzeń sRGB, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. W praktyce oznacza to, że monitor potrafi wyświetlić bardziej nasycone kolory i subtelne odcienie, co jest szczególnie ważne w przypadku zdjęć o bogatej kolorystyce, takich jak krajobrazy czy portrety. Używając monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw, fotoretuszerzy mają pewność, że kolory, które widzą na ekranie, będą zbliżone do tych, które będą wyświetlane w druku lub na innych urządzeniach. W branży często zaleca się, aby profesjonaliści korzystali z monitorów charakteryzujących się kalibracją fabryczną oraz z możliwością dalszej kalibracji, aby utrzymać spójność kolorów. Dlatego dla osób zajmujących się obróbką zdjęć kolorowych, wybór monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw jest absolutnie kluczowy.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Technika brenizera (Brenizer method) polega na

A. wykonaniu wielu zdjęć z małą głębią ostrości i połączeniu ich w panoramę
B. zastosowaniu filtru połówkowego neutralnie szarego
C. zastosowaniu techniki wielokrotnej ekspozycji
D. użyciu lampy pierścieniowej przy fotografii makro
Technika brenizera, znana też jako Brenizer method, jest innowacyjnym podejściem w fotografii, które łączy w sobie elementy portretowe i panoramiczne. Polega na wykonaniu wielu zdjęć z użyciem małej głębi ostrości, co daje możliwość uchwycenia detali i miękkiego rozmycia tła - to kluczowy element, który tworzy efekt „kitoskópowy”, często pożądany przez fotografów portretowych. Gdy zdjęcia są już zrobione, są one łączone w jedno, za pomocą specjalistycznego oprogramowania, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu o dużej rozdzielczości i charakterystycznej estetyce. Taka technika jest szczególnie przydatna w plenerze, gdzie możemy uchwycić piękne tło, jednocześnie izolując główny obiekt. W praktyce, dobrze jest mieć na uwadze, aby zdjęcia były robione z jednego punktu, co zwiększa szanse na ich późniejsze złożenie. Technika ta cieszy się dużym uznaniem wśród profesjonalnych fotografów, którzy chcą uzyskać efektowne portrety z przyjemnym bokeh i przestrzenią w tle. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór obiektywu, zazwyczaj o dużej światłosiłę, jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 19

Światło oświetlające fotografowanego modela na wysokości twarzy, wpadające pod kątem około 45° do osi optycznej obiektywu, ma kierunek

A. górno-boczny
B. dolno-boczny
C. przednio-boczny
D. boczno-boczny
Odpowiedź "przednio-boczny" jest poprawna, ponieważ światło padające na modela z wysokości twarzy pod kątem 45° do osi optycznej obiektywu pochodzi z przodu i nieco z boku. Taka technika oświetleniowa jest powszechnie stosowana w fotografii portretowej, ponieważ podkreśla rysy twarzy, nadając im głębię i charakterystyczny wygląd. W praktyce, ustawiając źródło światła w tej pozycji, można uzyskać korzystne efekty świetlne, które uwydatniają teksturę skóry oraz tworzą atrakcyjne cienie, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Warto zwrócić uwagę na to, że oświetlenie przednio-boczne minimalizuje ryzyko powstawania niekorzystnych cieni, które mogą wystąpić przy innych kątów oświetlenia. Użycie tej techniki jest zgodne z praktykami stosowanymi przez doświadczonych fotografów, którzy często eksperymentują z różnymi kątami i wysokościami źródeł światła, aby uzyskać optymalne efekty wizualne.

Pytanie 20

Użycie światła rozproszonego na sesji zdjęciowej powoduje uzyskanie

A. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
B. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
C. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
D. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
Światło rozproszone na planie zdjęciowym to naprawdę istotna sprawa, jeśli chodzi o osiąganie fajnych efektów oświetleniowych. Widać, że odpowiedź, którą zaznaczyłeś, zwraca uwagę na to, jak szeroki jest obszar półcienia oraz jak ważne jest równomierne oświetlenie, co ma naprawdę spore znaczenie przy robieniu portretów czy zdjęć produktów. Dzięki rozproszonemu światłu, które można uzyskać na przykład z użyciem softboxów albo parasolek, cienie stają się delikatniejsze, a kontrasty znacznie łagodniejsze. W portretach, to światło sprawia, że skóra wygląda bardziej naturalnie, a detale są lepiej widoczne. Równomierne oświetlenie zmniejsza ryzyko pojawiania się niechcianych refleksów i lepiej podkreśla tekstury fotografowanych obiektów. Z mojego doświadczenia, stosowanie takiego oświetlenia jest kluczowe, gdy chcemy uchwycić subtelne detale oraz stworzyć harmonijną kompozycję obrazu.

Pytanie 21

Określ kartę pamięci o najniższej pojemności, na której da się przechować 400 zdjęć, z których każde ma rozmiar 13,3 MB?

A. 8 GB
B. 16 GB
C. 32 GB
D. 4 GB
Wybierając karty pamięci o większej pojemności, często myślimy, że wystarczająca przestrzeń na dane będzie bezpośrednio związana z ich wielkością, co może prowadzić do błędnych decyzji. Na przykład, wybierając kartę 32 GB, 16 GB lub 4 GB, wydaje się, że większa pojemność może być korzystniejsza, jednak w kontekście pytania, tylko 8 GB spełnia minimalne wymagania do zapisania 400 zdjęć o rozmiarze 13,3 MB każda. Karta 32 GB oferuje zbyt dużą przestrzeń, co nie jest potrzebne w tym przypadku, a karta 4 GB nie jest wystarczająca ze względu na obliczoną potrzebę 5,2 GB. Z kolei wybór 16 GB również nie jest optymalny, ponieważ przewyższa wymaganą pojemność, co może prowadzić do niepotrzebnych wydatków. Warto również zauważyć, że niektórzy użytkownicy mogą wprowadzać się w błąd, myśląc, iż większe pojemności kart pamięci zapewniają lepszą wydajność, jednak kluczowa jest ich zgodność z urządzeniem oraz prędkość transferu. Zastosowanie kart o odpowiedniej pojemności wpływa na efektywność operacji oraz zarządzanie danymi, dlatego warto być świadomym zarówno wymagań co do pojemności, jak i realnych potrzeb użytkowania w praktyce.

Pytanie 22

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 45 x 60 mm
B. 60 x 60 mm
C. 24 x 36 mm
D. 18 x 24 mm
W przypadku formatu 45 x 60 mm, ogniskowa 80 mm byłaby zbyt długa, co skutkowałoby wąskim kątem widzenia i mogłoby prowadzić do zniekształceń obrazu. Tego rodzaju obiektywy są zazwyczaj używane w fotografii dedykowanej portretom, ale w kontekście specyfiki tego formatu mogłyby przyczynić się do utraty kontekstu otoczenia. Na formacie 24 x 36 mm obiektyw o ogniskowej 80 mm, chociaż uznawany za teleobiektyw, nie mógłby być stosowany jako standardowy, ponieważ oferuje inny efekt kompozycyjny, który nie jest odpowiedni dla szerokiego zastosowania, jakim jest np. architektura czy krajobrazy. Co więcej, w formacie 18 x 24 mm ogniskowa 80 mm wprowadziłaby jeszcze większe zniekształcenia, ponieważ proporcjonalnie wydaje się ona odpowiednikiem obiektywu o znacznie dłuższym zasięgu, co prowadzi do mylnego postrzegania głębi ostrości i perspektywy. Te błędne przekonania mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne ogniskowe wpływają na obserwację różnych formatów zdjęć. Należy zatem pamiętać, że podczas wyboru obiektywu kluczowe jest zrozumienie zarówno formatu, jak i pożądanych efektów wizualnych, jakie chcemy osiągnąć.

Pytanie 23

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. TIFF LZW
B. PNG-8
C. JPEG
D. BMP
Wybór formatu JPEG może wydawać się kuszący ze względu na jego efektywną kompresję bezstratną, ale nie obsługuje on przezroczystości. JPEG jest formatem zaprojektowanym głównie do przechowywania zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, co czyni go dobrym wyborem dla fotografii, jednak w kontekście przezroczystości jego zastosowanie jest ograniczone. Z kolei BMP to format bitmapowy, który zazwyczaj zajmuje dużo miejsca i nie oferuje kompresji. BMP w zasadzie przechowuje obraz w jego czystej formie, co sprawia, że pliki w tym formacie są duże i nieefektywne do przesyłania w sieci. Z kolei TIFF LZW to format, który obsługuje kompresję bezstratną i przezroczystość, ale jego rozmiar pliku jest znacznie większy od PNG-8, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach internetowych. Użytkownicy często mają błędne przekonanie, że każdy format graficzny umożliwiający kompresję może także obsługiwać przezroczystość, co jest mylne. W rzeczywistości, wsparcie dla przezroczystości jest cechą specyficzną dla niektórych formatów graficznych i nie można zakładać, że wszystkie formaty zobowiązują się do tego samego. Kluczowe zatem jest świadome dobieranie formatu do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w kontekście zarówno jakości, jak i wydajności pliku."

Pytanie 24

W Adobe Photoshop proces wyszczuplania modeli wykonuje się przy wykorzystaniu narzędzia

A. filtr skraplanie
B. rozmycie kształtów
C. filtr renderowanie
D. rozmycie inteligentne
Rozmycie kształtu to technika stosowana do wygładzania konturów obiektów, ale nie jest przeznaczona do wyszczuplania modeli. Używając tego narzędzia, można jedynie osiągnąć efekt rozmycia, co w kontekście mody czy portretów nie przynosi zamierzonego efektu korekcji sylwetki. Filtr renderowanie, z kolei, służy do tworzenia efektów wizualnych, takich jak grafika 3D czy generowanie cieni, co również nie ma związku z procesem wyszczuplenia, a jedynie wzbogaca kompozycję graficzną. Rozmycie inteligentne to narzędzie do selektywnego rozmywania obszarów zdjęcia, ale jego zastosowanie nie przynosi rezultatów w kontekście zmian proporcji modeli. Każda z tych technik koncentruje się na innych aspektach edycji grafiki, co może prowadzić do błędnego zrozumienia ich funkcji. Użytkownicy często mylą cele tych narzędzi i stosują je w niewłaściwy sposób, co skutkuje nieefektywną edycją. Kluczowe jest zrozumienie, że tylko odpowiednie narzędzie, takie jak filtr skraplanie, jest w stanie efektywnie realizować zamierzone korekcje w zakresie proporcji i sylwetek, co jest niezbędne w profesjonalnej pracy z obrazem.

Pytanie 25

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Purpurowy
B. Żółty
C. Szary
D. Zielony
Wybór purpurowego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny jest kluczowy dla uzyskania wyższego kontrastu obrazu. Filtr purpurowy działa na zasadzie absorpcji światła zielonego i żółtego, co pozwala na zwiększenie różnicy między najjaśniejszymi a najciemniejszymi tonami w obrazie. W praktyce, stosując purpurowy filtr, można uzyskać bardziej dramatyczne efekty w fotografiach czarno-białych, podkreślając detale, które w innych przypadkach mogą zniknąć w szarościach. Dobrym przykładem może być wykorzystanie tego filtru przy kopiowaniu negatywów krajobrazowych, gdzie różnorodność tonacji zieleni w negatywie może sprawić, że zdjęcie będzie wyglądać płasko. Dzięki purpurowemu filtrowi, zyskujemy głębię oraz bogatsze tony, co jest szczególnie pożądane w fotografii artystycznej. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego filtru to standardowa praktyka w darkroomach, zgodna z zaleceniami profesjonalnych fotografów, którzy dążą do jak najlepszego odwzorowania wizji artystycznej.

Pytanie 26

Do wykonania fotografii anamorficznej (z charakterystycznymi poziomymi flarami) potrzebny jest

A. obiektyw anamorficzny lub nasadka anamorficzna
B. aparat z trybem podwójnej ekspozycji
C. specjalny filtr dyfuzyjny
D. matryca o zwiększonej rozdzielczości poziomej
Obiektyw anamorficzny lub nasadka anamorficzna to kluczowy element do uzyskania charakterystycznych efektów w fotografii anamorficznej, takich jak poziome flary. Te obiektywy mają unikalne właściwości optyczne, które rozciągają obraz w poziomie, co pozwala na rejestrowanie szerszego kadru niż standardowe obiektywy. Dzięki temu można uzyskać niezwykły efekt wizualny, który jest często wykorzystywany w filmach, reklamach czy teledyskach. Używając obiektywu anamorficznego, fotografowie mogą tworzyć obrazy o dużym zakresie dynamiki, a także uzyskać estetyczne bokeh, które wyróżniają się na tle klasycznych zdjęć. W praktyce, jeśli chcesz uzyskać profesjonalne efekty w stylu filmowym, warto zainwestować w obiektyw anamorficzny, co stanowi standard w branży filmowej oraz wśród profesjonalnych fotografów. Możliwość manipulacji głębią ostrości oraz sposób, w jaki światło odbija się od soczewek, znacząco wpływa na końcowy rezultat. W ten sposób, właściwy sprzęt to podstawa w dążeniu do uzyskania pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 27

Przygotowując dokumentację dotyczącą sprzętu koniecznego do wykonania reprodukcji obrazów umieszczonych w oprawie za szkłem, należy uwzględnić zakup filtru

A. niebieskiego
B. polaryzacyjnego
C. żółtego
D. połówkowego
Odpowiedź 'polaryzacyjnego' jest prawidłowa, ponieważ filtr polaryzacyjny odgrywa kluczową rolę w redukcji odblasków oraz poprawie kontrastu podczas reprodukcji obrazów znajdujących się za szkłem. W procesie reprodukcji, zwłaszcza w przypadku dzieł sztuki, które są oprawione za szkłem, odblaski świetlne mogą znacząco wpłynąć na jakość fotografii, obniżając widoczność detali i prawidłowe odwzorowanie kolorów. Filtr polaryzacyjny działa na zasadzie eliminowania niepożądanych odblasków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej wyraźnych obrazów. W praktyce, stosując filtr polaryzacyjny, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty przy fotografowaniu pod kątem, co jest istotne w kontekście reprodukcji. Dodatkowo, zgodnie z dobrą praktyką w fotografii sztuki, stosowanie filtrów polaryzacyjnych jest rekomendowane w celu zapewnienia najwyższej jakości reprodukcji. Warto również wspomnieć, że odpowiednie ustawienie filtra polaryzacyjnego w stosunku do źródła światła może wpłynąć na ostateczny efekt wizualny, co czyni go niezastąpionym narzędziem w tym procesie.

Pytanie 28

Jaką substancję konserwującą wykorzystuje się w wywoływaczu?

A. węglan potasu
B. siarczyn sodu
C. węglan sodu
D. wodorotlenek sodu
Siarczyn sodu jest substancją konserwującą, która skutecznie zapobiega utlenianiu się substancji w wywoływaczach, a także ogranicza rozwój mikroorganizmów. Jego działanie polega na redukcji stężenia tlenu w roztworze, co wpływa na stabilizację chemiczną i biologiczną preparatów. Siarczyn sodu jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek E221, ale również w przemyśle fotograficznym, gdzie ma na celu ochronę emulsji światłoczułych. Przykłady jego zastosowania obejmują konserwację win, owoców oraz soków, gdzie skutecznie przedłuża trwałość produktów. Warto dodać, że stosowanie siarczynu sodu jest ściśle regulowane przez przepisy prawa, co zapewnia bezpieczeństwo konsumentów oraz jakość produktów. Dobrze zrozumieć zastosowanie tej substancji w kontekście stabilizacji i jakości wyrobów, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych w produkcji.

Pytanie 29

Ustalając warunki oświetlenia przy robieniu zdjęć użytkowych małego obiektu na wybitnie kontrastowym tle, powinno się zastosować pomiar światła

A. padającego tuż przy lampach studyjnych
B. padającego przy fotografowanym obiekcie
C. odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie
D. odbitego przed obiektywem aparatu fotograficznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie" jest prawidłowa, ponieważ pomiar światła odbitego z miejsca, gdzie znajduje się obiekt, pozwala na dokładne określenie jego jasności oraz koloru. W fotografii produktowej, zwłaszcza gdy obiekty są fotografowane na kontrastującym tle, kluczowe jest, aby światło, które pada na obiekt, było dobrze zbalansowane. Odbicie światła z powierzchni obiektu daje rzeczywisty obraz jego wyglądu, co pozwala uniknąć prześwietleń i niedoświetleń. Przykładowo, w przypadku fotografowania biżuterii na ciemnym tle, pomiar światła odbitego pomoże uchwycić detale i blask metalicznych lub szklanych elementów, bez utraty informacji o ich teksturze. Zastosowanie tej metody jest zgodne z metodami profesjonalnych fotografów, którzy często korzystają z światłomierzy, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków oświetleniowych. W praktyce zaleca się również wykonanie kilku próbnych zdjęć, aby upewnić się, że parametry ekspozycji są optymalne.

Pytanie 30

Zjawisko obramowania na zdjęciu, które pojawia się podczas używania obiektywu szerokokątnego, wynikające z mniejszej jasności na krawędziach obrazu, to błąd

A. paralaksy
B. dystorsji beczkowatej
C. aberracji komatycznej
D. winietowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Winietowanie to zjawisko, które objawia się spadkiem jasności obrazu w rogach kadru w porównaniu do jego centrum. Jest to efekt, który najczęściej występuje w obiektywach szerokokątnych, gdzie konstrukcja optyczna powoduje, że światło docierające do krawędzi soczewek jest mniej intensywne. W praktyce, winietowanie może być korzystne w niektórych sytuacjach, gdyż pozwala na skupienie uwagi widza na centralnej części kadru. Aby zminimalizować ten efekt, fotografowie często korzystają z filtrów, które pomagają wyrównać jasność, a także planują ustawienia ekspozycji tak, by uniknąć nadmiernego winietowania. Standardy branżowe zalecają testowanie obiektywów pod kątem winietowania, aby dostosować techniki fotografowania i edycji w celu uzyskania jak najlepszej jakości obrazu. Wiedza na temat winietowania jest niezbędna dla profesjonalnych fotografów, którzy chcą świadomie kontrolować estetykę swoich prac, a także dla osób zajmujących się edycją zdjęć, które mogą stosować techniki retuszu, aby zredukować niepożądane efekty.

Pytanie 31

Kalibracja monitora przed przetwarzaniem zdjęć do druku odbywa się przy pomocy programu

A. Corel Photo-Paint
B. Adobe InDesign
C. Corel Draw
D. Adobe Gamma

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adobe Gamma to narzędzie, które pomaga nam ustawić monitor tak, żeby kolory, które widzimy, były bliższe rzeczywistości. To ważne, zwłaszcza kiedy przygotowujemy zdjęcia do druku. Kiedy ekran jest dobrze skalibrowany, kolory, które edytujemy, będą dokładniejsze i lepiej oddadzą to, co potem zostanie wydrukowane. To jest kluczowe w pracy z fotografią i grafiką komputerową, gdzie dobrą reprodukcja kolorów ma duże znaczenie. Dzięki Adobe Gamma możemy dostosowywać jasność, kontrast i balans kolorów, a także tworzyć profile ICC, które pomagają systemowi operacyjnemu zarządzać kolorami. Przykłady zastosowania tego programu to sytuacje, kiedy przygotowujemy zdjęcia do drukarni, gdzie wierne odwzorowanie kolorów ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Kalibracja monitora przed edytowaniem zdjęć to standard, który powinniśmy stosować w branży kreatywnej, a specjaliści polecają korzystanie z narzędzi takich jak Adobe Gamma.

Pytanie 32

Zjawisko dyfuzji światła wykorzystuje się w fotografii przy zastosowaniu

A. reflektorów z soczewką Fresnela
B. lamp z tubusami i plastrami miodu
C. softboxów i parasolek rozpraszających
D. filtrów polaryzacyjnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zjawisko dyfuzji światła jest kluczowe w fotografii, a softboxy oraz parasolki rozpraszające są podstawowymi narzędziami stosowanymi do jego realizacji. Softboxy to konstrukcje, które wykorzystują dyfuzor, aby rozproszyć światło emitowane przez lampy, co skutkuje znacznie łagodniejszym i bardziej równomiernym oświetleniem. Dzięki temu uzyskujemy efekt, który minimalizuje ostre cienie i sprawia, że zdjęcia wydają się bardziej naturalne. Parasolki rozpraszające działają na podobnej zasadzie, ale są bardziej mobilne i łatwiejsze w użyciu dla początkujących fotografów. W praktyce softboxy doskonale sprawdzają się w portretach, produktach oraz w fotografii mody, gdzie kluczowe jest uzyskanie subtelnych przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór rozmiaru softboxa lub parasolki, a także ich ustawienie w przestrzeni, znacząco wpływa na uzyskany efekt. W branży fotograficznej, stosowanie tych narzędzi stało się standardem, a ich umiejętne wykorzystanie pozwala na osiągnięcie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 33

Aby uzyskać dużą głębię ostrości, należy dobrać odpowiednią wartość przysłony

A. f/5.6
B. f/32
C. f/1.4
D. f/16

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór wartości przysłony f/32 jest kluczowy dla uzyskania głębi ostrości w fotografii. Wartość przysłony wpływa na to, jak dużo sceny zostanie ostra w kadrze. Im wyższa liczba przysłony, tym mniejsza apertura, co powoduje większą głębię ostrości. Użycie f/32 sprawia, że zarówno obiekty znajdujące się blisko, jak i te w oddali są widoczne w ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej czy architektonicznej. Przykładowo, fotografując rozległy krajobraz, wybór tak małej apertury pozwala uchwycić szczegóły w pierwszym planie oraz w tle, tworząc wrażenie przestrzeni i głębi. Praktyka pokazuje, że wartości przysłony powyżej f/16 zapewniają optymalne rezultaty w kontekście głębi ostrości. Należy jednak pamiętać, że zbyt duża wartość przysłony może prowadzić do zjawiska dyfrakcji, co wpływa negatywnie na ostrość obrazu, dlatego wybór f/32 powinien być dobrze przemyślany w kontekście warunków fotografowania.

Pytanie 34

Najbardziej rozbudowana przestrzeń barw używana w aplikacjach graficznych to

A. sRGB
B. ProFoto
C. CMYK
D. RGB

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
ProFoto to jeden z najszerszych standardów przestrzeni barw, który jest szczególnie ceniony w profesjonalnej fotografii i postprodukcji graficznej. Jego gama kolorów obejmuje znacznie szerszy zakres niż standardowe modele RGB czy CMYK, co pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w druku i na ekranie. ProFoto jest stosowane w programach graficznych takich jak Adobe Photoshop oraz Lightroom, co czyni go wszechobecnym w branży kreatywnej. Przykładowo, gdy fotograficy korzystają z ProFoto, mogą uchwycić bogactwo kolorów w zdjęciach, co jest kluczowe przy obróbce zdjęć portretowych lub krajobrazowych. Dzięki szerokiemu zakresowi tonalnemu, ProFoto pozwala na lepsze przechwytywanie subtelnych różnic w odcieniach, co daje większe możliwości edytorskie. Zastosowanie ProFoto w workflow graficznym stanowi standard w branży, szczególnie w projektach wymagających wysokiej jakości kolorów i detali.

Pytanie 35

Jakie urządzenie umożliwia uzyskanie cyfrowej reprodukcji obrazu pochodzącego z analogowego źródła?

A. Kopiarz
B. Kserokopiarka
C. Powiększalnik
D. Skaner

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skaner jest takim urządzeniem, które zamienia obrazy z papieru na cyfrowe pliki. Działa to tak, że skanujesz dokumenty lub zdjęcia, a on przekształca je w format, który można przechowywać lub edytować na komputerze. W skanerach są czujniki, które mierzą intensywność światła, co sprawia, że szczegóły i kolory wyglądają naprawdę dobrze. Dużo ludzi korzysta ze skanerów w biurach, żeby digitalizować dokumenty lub w archiwizacji zdjęć. Na przykład, stare zdjęcia można zeskanować i potem przerobić w programach graficznych – to świetny sposób na ich zachowanie. Jeśli chodzi o jakość skanowania, to rozdzielczość (dpi) jest mega ważna. Im wyższa rozdzielczość, tym lepsza jakość obrazu, co każdy pewnie zauważy.

Pytanie 36

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest niezbędna przy

A. archiwizacji zdjęć na dysku twardym
B. przygotowaniu zdjęcia do druku offsetowego
C. publikacji obrazów w internecie
D. wyświetlaniu obrazów na monitorze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest kluczowa w procesie przygotowania zdjęcia do druku offsetowego, ponieważ te dwa modele barw służą różnym celom i zastosowaniom. RGB (Red, Green, Blue) jest przestrzenią barwną używaną głównie w urządzeniach elektronicznych, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) to model stosowany w druku, który polega na nakładaniu tuszy na papier. Przygotowując zdjęcia do druku, ważne jest, aby zrozumieć, że kolory wyświetlane na monitorze nie zawsze będą wyglądały tak samo po wydrukowaniu, ze względu na różnice w przestrzeniach barwnych. Proces konwersji pozwala na zachowanie jak największej zgodności kolorów poprzez odpowiednią kalibrację oraz uwzględnienie specyfikacji drukarni. Na przykład, wybierając profile ICC dla drukowania, możemy lepiej dostosować obraz do specyfikacji używanych przez drukarnię. Warto również pamiętać o tym, że niektóre kolory, które są możliwe do wyświetlenia w RGB, mogą być poza zakresem CMYK, co prowadzi do utraty detali kolorystycznych. Dlatego przekształcanie obrazów zgodnie z odpowiednimi standardami to podstawa udanego druku offsetowego.

Pytanie 37

Zwiększenie mocy błysku lamp błyskowych w studio pozwala na

A. wydłużenie czasu ekspozycji
B. skrócenie czasu ekspozycji
C. uzyskanie większej głębi ostrości
D. lepsze ustawienie ostrości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jak to działa? Większa energia błysku lamp błyskowych daje fajną głębię ostrości, co jest mega ważne w fotografii. Wysoka moc pozwala na krótsze czasy otwarcia migawki, a to z kolei daje możliwość, żeby zwiększyć przysłonę. W praktyce to znaczy, że można uzyskać większą głębię ostrości i przy tym mieć wszystko dobrze naświetlone. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy chcemy, żeby model był wyraźny, a tło rozmyte, musimy odpowiednio ustawić przysłonę i moc lamp błyskowych. W studiu fajnie jest też używać filtrów ND, bo one pomagają lepiej kontrolować głębię ostrości, zwłaszcza przy trudnych warunkach oświetleniowych. Wykorzystanie silnego błysku pomaga też zminimalizować wpływ ruchu, co jest ważne, jeśli model się porusza. Dlatego umiejętność dostosowywania mocy lampy do efektu, jaki chcemy uzyskać, jest kluczowa dla każdego fotografa.

Pytanie 38

Jaki filtr świetlny powinien być użyty na planie zdjęciowym, aby żółty obiekt został uchwycony jako zielony?

A. Czerwony
B. Niebieskozielony
C. Szary
D. Purpurowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.

Pytanie 39

Jakie parametry działania skanera wpływają na zdolność do wiernego odwzorowania drobnych detali w głębokich cieniach skanowanego dokumentu?

A. Rozdzielczość optyczna i mała dynamika skanowania
B. Rozdzielczość interpolowana i mała dynamika skanowania
C. Rozdzielczość interpolowana i duża dynamika skanowania
D. Rozdzielczość optyczna i duża dynamika skanowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozdzielczość optyczna oraz duża dynamika skanowania są kluczowymi parametrami wpływającymi na jakość odwzorowania detali w skanowanych obrazach. Rozdzielczość optyczna odnosi się do zdolności skanera do rozróżniania małych szczegółów, co ma bezpośredni wpływ na ostrość i jakość skanowanych materiałów. Skanery o wysokiej rozdzielczości optycznej potrafią uchwycić subtelne różnice w tonach i strukturach, co jest szczególnie istotne w kontekście archiwizacji dokumentów lub skanowania dzieł sztuki. Z drugiej strony, duża dynamika skanowania pozwala na uzyskanie lepszego zakresu tonalnego, co jest ważne w przypadku obrazów zawierających zarówno bardzo jasne, jak i bardzo ciemne obszary. Dzięki szerokiemu zakresowi dynamiki, skanery mogą lepiej odwzorować detale w cieniach, które w przeciwnym razie mogłyby zostać utracone. Przykładem zastosowania tych parametrów może być skanowanie fotografii czarno-białych, gdzie szczegóły w cieniach stają się kluczowe dla zachowania pierwotnego charakteru obrazu. W branży profesjonalnego skanowania, standardy takie jak ISO 19264-1 wyraźnie wskazują na znaczenie zarówno rozdzielczości optycznej, jak i dynamiki w kontekście jakości skanowanych materiałów.

Pytanie 40

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ustawia

A. czas naświetlania, a aparat dobiera wartość przysłony
B. wartość przysłony, a aparat dobiera czas naświetlania
C. czułość ISO, a aparat dobiera czas naświetlania i przysłonę
D. balans bieli, a aparat dobiera pozostałe parametry ekspozycji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ma pełną kontrolę nad wartością przysłony, co pozwala mu na decydowanie o głębi ostrości w kadrze. Ustawiając przysłonę, fotograf wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na to, jak bardzo tło będzie rozmyte lub ostre. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większa ilość światła wpada do obiektywu, a także mniejsza głębia ostrości, co jest idealne do portretów, gdzie chcemy, aby tło było rozmyte. Z kolei przy większej wartości przysłony (np. f/16) uzyskujemy większą głębię ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby wszystko od pierwszego planu po horyzont było ostre. Warto również dodać, że aparat automatycznie dobiera czas naświetlania, aby zrównoważyć ekspozycję, co stanowi wygodę dla fotografa, który może skupić się na artystycznych aspektach fotografii. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami i standardami w fotografii, pozwalając na twórcze wyrażenie wizji bez zbędnej komplikacji związanej z ręcznym ustalaniem wszystkich parametrów.