Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 09:13
Data zakończenia: 21 maja 2025 09:27

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji ma zdolność przesyłania danych z maksymalną prędkością

A. 300 Mb/s

B. 11 Mb/s

C. 108 Mb/s

D. 54 Mb/s

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia standardów bezprzewodowych. Standard 802.11b oferuje prędkość maksymalną 11 Mb/s co odpowiada początkowym wersjom Wi-Fi wprowadzonym na rynek gdy technologia bezprzewodowa dopiero zaczynała zdobywać popularność. Był to przełomowy krok w rozwoju sieci bezprzewodowych ale obecnie jego prędkość jest niewystarczająca do nowoczesnych zastosowań multimedialnych czy biznesowych. Z kolei prędkość 108 Mb/s jest często kojarzona z technologiami typu Super G które wykorzystywały podwójne kanały w standardzie 802.11g co pozwalało na podwojenie przepustowości. Jednakże nie jest to standard IEEE i nie każdy sprzęt obsługuje takie funkcje co ogranicza kompatybilność i praktyczne zastosowanie. Natomiast 300 Mb/s to wartość charakterystyczna dla standardu 802.11n który wprowadził wiele ulepszeń takich jak MIMO co pozwoliło na znaczne zwiększenie przepustowości i zasięgu sieci bezprzewodowych. Wybór tej wartości jako maksymalnej prędkości dla karty sieciowej 802.11g wskazuje na brak zrozumienia różnic między tymi standardami i ich możliwościami. Dlatego kluczowe jest właściwe identyfikowanie technologii i ich ograniczeń co jest niezbędne podczas planowania i wdrażania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 2

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. właściwości uprawnień dostępu

B. przypisania dysków sieciowych

C. rejestr systemowy

D. interfejsy sieciowe

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 3

Jakie jest najwyższe możliwe tempo odczytu płyt CD-R w urządzeniu o oznaczeniu x48?

A. 7200 kB/s

B. 4800 kB/s

C. 480 kB/s

D. 10000 kB/s

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia prędkości odczytu napędów CD. Odpowiedź 10000 kB/s sugeruje, że napęd mógłby odczytywać dane znacznie szybciej niż to możliwe w standardzie x48. Warto zauważyć, że prędkość odczytu jest definiowana w odniesieniu do bazowej prędkości 150 kB/s, co oznacza, że prędkości powyżej 7200 kB/s są niemożliwe do osiągnięcia w przypadku standardowych napędów CD. Odpowiedź 4800 kB/s odnosi się do prędkości x32 (32 x 150 kB/s), co również jest błędne w kontekście oznaczenia x48. Odpowiedź 480 kB/s jest kolejnym zrozumieniem prędkości, które odpowiada prędkości x3, co również nie ma związku z napędem x48. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to zakładanie, że prędkości są sumowane lub mnożone w sposób niezgodny z przyjętymi standardami. Użytkownicy muszą być świadomi, że oznaczenia takie jak x48 nie odnoszą się do bezpośrednich wartości transferu, ale są mnożnikami bazowej prędkości, co wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących technologii CD oraz standardów branżowych.

Pytanie 4

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi karty graficznej, jej możliwości pracy z systemem AGP 2X/4X pozwalają na

A. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 44 MHz

B. transfer danych z maksymalną prędkością 256 MB/s

C. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 55 MHz

D. transfer danych z maksymalną prędkością 1066 MB/s

Odpowiedzi, które mówią o częstotliwościach jak 55 MHz czy 44 MHz, mogą być trochę mylące. To dlatego, że częstotliwość to nie wszystko, co powinno się brać pod uwagę przy AGP. Te wartości dotyczą podstawowego taktowania magistrali, ale nie pokazują pełnych możliwości. AGP, w przeciwieństwie do PCI, ma inną metodę przesyłania danych, która daje mu wyższą przepustowość przez szerszą magistralę i różne tryby pracy. Odpowiedzi, które mówią o 256 MB/s, też są nietrafione, bo to mogą być wartości dla starszych standardów, jak PCI, które oferują znacznie słabsze prędkości. W rzeczywistości, AGP 4X ma o wiele lepsze transfery, co jest kluczowe, gdy pracujemy z dużymi danymi. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć te parametry, bo błędne ich ocenienie może prowadzić do złego wyboru sprzętu, a to przecież wpływa na wydajność całego komputera. Częstotliwość i przepustowość są istotne, i warto wiedzieć, jak je oceniać, żeby mądrze dobierać komponenty.

Pytanie 5

Jakiego narzędzia należy użyć do montażu końcówek kabla UTP w gnieździe keystone z zaciskami typu 110?

A. Śrubokręta płaskiego

B. Śrubokręta krzyżakowego

C. Zaciskarki do wtyków RJ45

D. Narzędzia uderzeniowego

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym narzędziem używanym do tworzenia końcówek kabli UTP w modułach keystone wyposażonych w styki typu 110. Jego działanie polega na precyzyjnym wprowadzeniu żył kabla do odpowiednich styków w module, co zapewnia solidne i pewne połączenie. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia, można uniknąć problemów związanych z luźnymi połączeniami lub nieprawidłowym osadzeniem żył, co jest szczególnie istotne w przypadku instalacji sieciowych, gdzie stabilność sygnału jest kluczowa. Należy podkreślić, że zgodnie z normami EIA/TIA dla okablowania strukturalnego, stosowanie narzędzi właściwych do typu złącza zwiększa niezawodność sieci. Przykładowo, instalując sieci LAN w biurze, użycie narzędzia uderzeniowego pozwoli na szybkie i efektywne zakończenie kabli, co jest szczególnie ważne w projektach z ograniczonym czasem realizacji. Ponadto, technika ta minimalizuje ryzyko uszkodzenia kabla, co z kolei przekłada się na mniejsze koszty serwisowania i napraw w przyszłości.

Pytanie 6

Wartość wyrażana w decybelach, będąca różnicą pomiędzy mocą sygnału przekazywanego w parze zakłócającej a mocą sygnału generowanego w parze zakłócanej to

A. rezystancja pętli

B. przesłuch zdalny

C. przesłuch zbliżny

D. poziom mocy wyjściowej

Zrozumienie pojęć związanych z zakłóceniami sygnału jest kluczowe w dziedzinie telekomunikacji. Odpowiedzi takie jak rezystancja pętli, przesłuch zdalny czy poziom mocy wyjściowej, choć mają swoje miejsce w tej dyscyplinie, nie odnoszą się bezpośrednio do zagadnienia przesłuchu zbliżnego, który opisuje różnice w mocy sygnałów w bliskim sąsiedztwie. Rezystancja pętli odnosi się do oporu w obwodzie elektrycznym, co może mieć wpływ na jakość sygnału, ale nie jest miarą przesłuchu. Przesłuch zdalny natomiast dotyczy wpływu sygnałów z innych par przewodów, co również różni się od przesłuchu zbliżnego, który koncentruje się na oddziaływaniu sygnałów w tym samym medium. Poziom mocy wyjściowej jest istotny dla oceny wydajności urządzenia, jednak nie dostarcza informacji o interakcjach między sygnałami. Często pojawiające się nieporozumienia dotyczące definicji tych terminów mogą prowadzić do błędnych wniosków, dlatego ważne jest, aby jasno rozróżniać między różnymi rodzajami zakłóceń i ich skutkami dla jakości sygnału. W kontekście projektowania systemów, umiejętność identyfikacji i analizy przesłuchów jest kluczowa dla osiągnięcia pożądanych parametrów pracy, a nieprawidłowe interpretacje mogą prowadzić do nieefektywnych rozwiązań.

Pytanie 7

Zanim zainstalujesz sterownik dla urządzenia peryferyjnego, system operacyjny Windows powinien weryfikować, czy sterownik ma ważny podpis

A. zaufany

B. kryptograficzny

C. elektroniczny

D. cyfrowy

W przypadku odpowiedzi 'kryptograficzny', należy zauważyć, że chociaż podpis cyfrowy opiera się na kryptografii, termin ten nie jest precyzyjny w kontekście pytania. Kryptografia to szeroka dziedzina, obejmująca różne techniki zabezpieczania informacji, a sama w sobie nie odnosi się bezpośrednio do podpisów stosowanych w systemach operacyjnych. Podobnie, odpowiedź 'elektroniczny' jest myląca, ponieważ chociaż podpis cyfrowy może być uznany za formę podpisu elektronicznego, to termin ten jest zbyt ogólny i nie oddaje specyfiki stosowanej technologii. Można tu również zauważyć, że termin 'zaufany' odnosi się bardziej do statusu źródła, niż do samego mechanizmu podpisywania. To prowadzi do błędnego wniosku, że wystarczy, aby źródło było zaufane, aby uznać dany sterownik za bezpieczny. W praktyce, niezależnie od zaufania do źródła, brak cyfrowego podpisu naraża system na ryzyko instalacji złośliwego oprogramowania. Właściwe podejście do bezpieczeństwa IT wymaga stosowania konkretnych mechanizmów, jak cyfrowe podpisy, które są zgodne z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co skutecznie zwiększa bezpieczeństwo systemów operacyjnych. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa i integralności systemów komputerowych.

Pytanie 8

Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?

A. ATM

B. VDSL

C. X . 25

D. Frame Relay

Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.

Pytanie 9

Jakie złącze umożliwia przesył danych między przedstawioną na ilustracji płytą główną a urządzeniem zewnętrznym, nie dostarczając jednocześnie zasilania do tego urządzenia przez interfejs?

A. PCI

B. USB

C. SATA

D. PCIe

Interfejsy PCI i PCI Express (PCIe) to technologie wykorzystywane głównie do podłączania kart rozszerzeń takich jak karty graficzne czy sieciowe do płyty głównej. PCIe, będąc nowszym standardem, oferuje znacznie większą przepustowość i elastyczność dzięki możliwości stosowania różnych konfiguracji linii, takich jak x1, x4, x8 czy x16, co czyni go bardziej odpowiednim dla urządzeń wymagających dużej przepustowości. Jednak zarówno PCI, jak i PCIe nie są używane do bezpośredniego podłączania dysków twardych czy napędów SSD, które zazwyczaj wymagają interfejsów specjalnie do tego przeznaczonych, takich jak SATA. Z kolei USB (Universal Serial Bus) jest interfejsem umożliwiającym przesyłanie danych i zasilanie urządzeń zewnętrznych. USB jest szeroko stosowane do podłączania różnorodnych urządzeń peryferyjnych, od drukarek po zewnętrzne dyski twarde, dzięki możliwości zasilania tych urządzeń przez ten sam kabel, co jest wygodnym rozwiązaniem dla użytkowników końcowych. Jednak z punktu widzenia zarządzania magazynem danych wewnątrz komputera stacjonarnego czy serwera, SATA pozostaje preferowanym standardem ze względu na wydajność i specyfikację związaną z magazynowaniem danych. Błędne przypisanie funkcji tych interfejsów może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania zasobów sprzętowych i problemów z kompatybilnością, co jest częstym błędem wśród mniej doświadczonych użytkowników technologii komputerowej.

Pytanie 10

Jaki typ złącza powinien być zastosowany w przewodzie UTP Cat 5e, aby połączyć komputer z siecią?

A. RJ45

B. MT-RJ

C. RJ11

D. BNC

RJ45 to standardowy złącze używane w sieciach Ethernet, które jest odpowiednie dla przewodów UTP Cat 5e. Użycie RJ45 zapewnia optymalne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych, umożliwiając transfer danych z prędkościami do 1 Gb/s w środowiskach lokalnych. Złącze to zostało zaprojektowane z myślą o obsłudze czterech par skręconych przewodów, co pozwala na zwiększenie wydajności komunikacji w sieciach komputerowych. Przykładowo, w biurach i domach, RJ45 jest stosowane do podłączania komputerów do routerów, przełączników oraz innych urządzeń sieciowych, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568. Poprawne podłączenie złącza RJ45 jest kluczowe dla stabilności i prędkości sieci. Na rynku dostępne są różne typy złącz RJ45, w tym złącza w wersji 'shielded' (ekranowane), które oferują dodatkową ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest istotne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektronicznych.

Pytanie 11

Pamięć podręczna Intel Smart Cache, która znajduje się w procesorach wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo, to pamięć

A. Cache L2 lub Cache L3, równo podzielona pomiędzy rdzenie

B. Cache L1 równo dzielona pomiędzy rdzenie

C. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie

D. Cache L1 współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie

Błędy w niepoprawnych odpowiedziach często wynikają z nieporozumienia dotyczącego struktury pamięci podręcznej w architekturze procesorów. Pojęcie pamięci L1, L2 i L3 odnosi się do różnych poziomów pamięci podręcznej, których zadaniem jest zmniejszenie czasu dostępu do danych. Pamięć L1 jest najszybsza, ale również najmniejsza, zazwyczaj dedykowana dla pojedynczego rdzenia. W sytuacji, gdy pamięć L1 jest podzielona pomiędzy rdzenie, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie bierze się pod uwagę, że L1 działa jako pamięć lokalna, co oznacza, że każda jednostka przetwarzająca ma swoją własną, niezależną pamięć L1. Podobnie, błędne jest twierdzenie, że pamięć L2 czy L3 jest podzielona równo pomiędzy rdzenie. W rzeczywistości, pamięci L2 i L3 są często projektowane jako pamięci współdzielone, co zmniejsza opóźnienia związane z dostępem do danych, zapewniając lepsze wykorzystanie zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie lokalizacji pamięci i zrozumienia, że każda jednostka przetwarzająca wymaga swojego własnego zasobu pamięci podręcznej L1, podczas gdy L2 i L3 mogą być używane w sposób współdzielony. Takie zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów komputerowych oraz efektywnego wykorzystania architektur wielordzeniowych.

Pytanie 12

Zasady dotyczące filtracji ruchu w firewallu są ustalane w postaci

A. serwisów

B. kontroli pasma zajętości

C. plików CLI

D. reguł

Reguły są podstawowym mechanizmem filtrowania ruchu sieciowego w firewallach, stanowiąc zbiór zasad, które definiują, jakie połączenia sieciowe powinny być dozwolone, a jakie zablokowane. Każda reguła zawiera zazwyczaj informacje o źródłowym i docelowym adresie IP, protokole (np. TCP, UDP), porcie oraz akcji, jaką należy podjąć (zezwolenie lub blokada). Przykładem zastosowania reguł w praktyce może być stworzenie reguły, która zezwala na ruch HTTP (port 80) tylko z zaufanych adresów IP, co zwiększa bezpieczeństwo serwera. Najlepsze praktyki dotyczące konfiguracji reguł firewalli obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że dozwolone powinny być tylko te połączenia, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług. Ponadto, regularna weryfikacja i aktualizacja reguł są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci, a także dla zgodności z normami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania ryzykiem w kontekście infrastruktury IT.

Pytanie 13

Jakie polecenie umożliwia wyświetlanie oraz modyfikację tabel translacji adresów IP do adresów fizycznych?

A. ARP

B. MMC

C. EXPAND

D. PATH

ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem służącym do mapowania adresów IP na adresy MAC (Media Access Control) w sieciach lokalnych. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji pomiędzy urządzeniami w sieci, które korzystają z różnych warstw modelu OSI. W przypadku, gdy urządzenie A chce wysłać dane do urządzenia B, musi najpierw znać adres MAC urządzenia B. Protokół ARP umożliwia nawiązanie tej relacji poprzez zapytanie sieci, które adresy MAC odpowiadają określonemu adresowi IP. Przykładowo, gdy komputer lokalizuje serwer w sieci, najpierw wysyła zapytanie ARP, aby dowiedzieć się, jaki adres MAC odpowiada jego IP. Zapytania ARP są kluczowe w operacjach takich jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz w ogólnej komunikacji w sieciach Ethernet. Zastosowanie ARP jest zgodne z normami IETF, co czyni go standardowym i uznawanym rozwiązaniem w branży.

Pytanie 14

W normie PN-EN 50174 nie znajdują się wytyczne dotyczące

A. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

B. realizacji instalacji na zewnątrz budynków

C. realizacji instalacji wewnętrznych w budynkach

D. zapewnienia jakości systemów okablowania

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi wskazują na różne aspekty, które norma PN-EN 50174 rzeczywiście reguluje, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że każda z tych kwestii jest poza zakresem norm. W kontekście wykonania instalacji wewnątrz i na zewnątrz budynków, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich ochrony oraz metod instalacji, które mają na celu zapewnienie wysokiej jakości i niezawodności usług telekomunikacyjnych. Również zapewnienie jakości instalacji okablowania jest istotnym elementem normy, obejmującym aspekty kontroli jakości, testowania oraz certyfikacji okablowania, co ma fundamentalne znaczenie w kontekście wydajności i bezpieczeństwa systemów telekomunikacyjnych. Błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia, że uziemienie jest elementem, który nie dotyczy instalacji okablowania, co jest nieprawdziwe. Uziemienie wpływa na stabilność systemów przetwarzania danych i jest ściśle związane z instalacjami, jednak nie jest bezpośrednio regulowane przez normę PN-EN 50174. Zrozumienie tej normy oraz jej zastosowań jest kluczowe dla skutecznego projektowania, instalacji i utrzymania systemów telekomunikacyjnych w różnych środowiskach.

Pytanie 15

Wskaź zestaw do diagnostyki logicznych układów elektronicznych umiejscowionych na płycie głównej komputera, który nie reaguje na próby uruchomienia zasilania?

A. C

B. B

C. A

D. D

Zestaw oznaczony literą A przedstawia sondę logiczną, która jest niezbędnym narzędziem przy diagnozowaniu problemów z logicznymi układami elektronicznymi na płytach głównych komputerów. Sonda logiczna umożliwia testowanie i analizowanie stanów logicznych w cyfrowych obwodach elektronicznych takich jak bramki logiczne, układy scalone, czy procesory. Użycie sondy logicznej pozwala na szybkie i precyzyjne zidentyfikowanie miejsc, w których następują zaniki napięcia lub błędne sygnały, co jest kluczowe w przypadku, gdy komputer nie reaguje na próby włączenia zasilania. Poprzez podłączenie do różnych punktów testowych na płycie głównej, technik może określić, które komponenty działają prawidłowo, a które nie. W praktyce, sonda logiczna jest szeroko stosowana w serwisach komputerowych oraz podczas prac związanych z projektowaniem układów cyfrowych, ponieważ pozwala na szybkie zlokalizowanie błędów. Dobrą praktyką jest również stosowanie sondy logicznej w połączeniu z innymi urządzeniami pomiarowymi, co zwiększa dokładność i efektywność diagnozowania usterek.

Pytanie 16

Który z protokołów umożliwia bezpieczne połączenie klienta z zachowaniem anonimowości z witryną internetową banku?

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

B. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

C. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

D. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

SFTP (SSH File Transfer Protocol), HTTP (Hypertext Transfer Protocol) oraz FTPS (File Transfer Protocol Secure) to protokoły, które mają różne zastosowania i zabezpieczenia, ale nie są odpowiednie do zapewnienia pełnego bezpieczeństwa w kontekście komunikacji z witrynami bankowymi. SFTP, mimo że wykorzystywany do przesyłania plików, nie jest przeznaczony do komunikacji z przeglądarką internetową. Jego głównym celem jest bezpieczny transfer plików w sieciach, co sprawia, że nie jest on odpowiednią opcją do łączenia z serwisami, które wymagają szyfrowania informacji osobistych, jak banki. HTTP, choć jest powszechnie używany do przesyłania danych w Internecie, nie oferuje żadnego szyfrowania, co czyni go podatnym na różne ataki, w tym przechwytywanie danych. Ta otwartość stanowi poważne zagrożenie dla prywatności użytkowników, szczególnie w kontekście wrażliwych informacji finansowych. FTPS, z kolei, jest protokołem, który również zapewnia pewne zabezpieczenia, ale jest bardziej skomplikowany w konfiguracji i nie zawsze wspierany przez wszystkie serwery. Dodatkowo, FTPS może być podatny na problemy związane z zaporami sieciowymi. Użytkownicy często mylą te protokoły, nie zdając sobie sprawy, że nie każdy z nich jest skuteczny w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa danych finansowych w Internecie. Właściwe zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji dotyczących ochrony prywatności w sieci.

Pytanie 17

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -e

B. -n

C. -o

D. -a

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 18

Wyjście audio dla słuchawek lub głośników minijack na karcie dźwiękowej oznaczone jest jakim kolorem?

A. zielony

B. różowy

C. niebieski

D. żółty

Wyjście słuchawek lub głośników minijack na karcie dźwiękowej oznaczone jest kolorem zielonym, co jest zgodne z międzynarodowym standardem audio. Kolor ten wskazuje na wyjście audio, które jest przeznaczone do podłączenia słuchawek lub głośników. Praktycznie oznacza to, że podłączając urządzenie audio do złącza oznaczonego na zielono, otrzymujemy dźwięk stereo, co jest kluczowe dla użytkowników, którzy korzystają z multimediów, takich jak filmy, gry czy muzyka. Ważne jest, aby użytkownicy pamiętali o tym oznaczeniu, ponieważ niewłaściwe podłączenie do innych złączy (jak np. różowe, które jest przeznaczone na mikrofon) może prowadzić do braku dźwięku lub niepoprawnego działania sprzętu audio. Dobrą praktyką jest również zwracanie uwagi na symbolikę kolorów w różnych systemach, aby prawidłowo konfigurować urządzenia audio w różnych środowiskach, takich jak komputery stacjonarne, laptopy czy konsole do gier.

Pytanie 19

Jednym z rezultatów realizacji podanego polecenia jest

sudo passwd -n 1 -x 5 test

A. wymuszenie konieczności tworzenia haseł o minimalnej długości pięciu znaków

B. ustawienie możliwości zmiany hasła po upływie jednego dnia

C. zmiana hasła aktualnego użytkownika na test

D. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym błędnym wprowadzeniu hasła

Opcja zmiany hasła bieżącego użytkownika na test nie wynika z przedstawionego polecenia, które koncentruje się na zarządzaniu wiekiem hasła. Takie działanie wymagałoby bezpośredniego podania nowego hasła lub interakcji z użytkownikiem w celu jego ustawienia. Wymuszenie tworzenia haseł minimum pięcioznakowych jest związane z polityką długości haseł, które zwykle są konfigurowane w innych lokalizacjach systemowych, takich jak pliki konfiguracyjne PAM lub ustawienia polityki bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Polecenie passwd nie obsługuje bezpośrednio takich wymagań. Automatyczna blokada konta po błędnym podaniu hasła to funkcja związana z polityką blokad kont użytkowników, która jest implementowana poprzez konfigurację modułów zabezpieczeń, takich jak pam_tally2 lub pam_faillock, które monitorują błędne próby logowań. Takie ustawienia wspierają ochronę przed atakami siłowymi, ale nie są częścią standardowych operacji polecenia passwd. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności kont użytkowników oraz ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Właściwa konfiguracja polityk bezpieczeństwa wymaga analizy ryzyka oraz dostosowania ustawień do specyfiki środowiska operacyjnego i wymogów ochrony danych.

Pytanie 20

Atak DDoS (z ang. Distributed Denial of Service) na serwer może spowodować

A. przeciążenie aplikacji obsługującej konkretne dane

B. przechwytywanie pakietów w sieci

C. zmianę pakietów wysyłanych przez sieć

D. zbieranie danych o atakowanej sieci

Przechwytywanie pakietów sieciowych oraz podmiana pakietów przesyłanych przez sieć to techniki, które odnoszą się do ataków typu Man-in-the-Middle, a nie DDoS. Atak DDoS koncentruje się na przeciążeniu serwera poprzez generowanie masywnego ruchu, co skutkuje zablokowaniem dostępu do usługi. Zbieranie informacji na temat atakowanej sieci, chociaż istotne w kontekście bezpieczeństwa, nie jest bezpośrednio związane z atakami DDoS. Te działania są bardziej związane z fazą przygotowania do ataku, ale nie stanowią celu ataku DDoS, który ma na celu po prostu uniemożliwienie korzystania z usług danej aplikacji. Typowe błędy w myśleniu o DDoS to mylenie go z innymi technikami ataku, które koncentrują się na infiltracji lub kradzieży danych. Zrozumienie różnic między tymi atakami jest kluczowe dla skutecznej obrony przed nimi, ponieważ różne metody wymagają różnych strategii zabezpieczeń. Dlatego tak ważne jest, aby dostosować środki ochrony do specyfiki potencjalnych zagrożeń, w tym ataków DDoS, które mogą poważnie wpłynąć na dostępność usług w sieci.

Pytanie 21

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)

B. WEP (Wired Equivalent Privacy)

C. WPA (Wi-Fi Protected Access)

D. WPS (Wi-Fi Protected Setup)

WPS (Wi-Fi Protected Setup) to mechanizm, który może być mylnie postrzegany jako skuteczne zabezpieczenie sieci bezprzewodowych, jednak w rzeczywistości jest on bardziej narzędziem ułatwiającym konfigurację urządzeń sieciowych, niż solidną metodą ochrony. Choć WPS umożliwia szybkie połączenie urządzeń za pomocą kodu PIN lub przycisku, jego implementacja była narażona na liczne ataki, co ujawniło poważne luki w bezpieczeństwie. WEP (Wired Equivalent Privacy) to kolejny przestarzały protokół, który był jednym z pierwszych standardów zabezpieczeń w sieciach Wi-Fi. Niestety, WEP opiera się na statycznych kluczach szyfrujących, co czyni go łatwym celem dla hakerów. Powoduje to poważne zagrożenia dla prywatności i integralności danych przesyłanych w sieci. Z kolei WPA (Wi-Fi Protected Access) wprowadza pewne poprawki w stosunku do WEP, ale nadal nie korzysta z tak silnych algorytmów, jak AES, co sprawia, że jest mniej bezpieczny od WPA2. Wiele osób może sądzić, że stosowanie WEP lub WPA wystarczy do zabezpieczenia ich sieci, co jest błędnym przekonaniem, ponieważ te mechanizmy są niewystarczające w obliczu współczesnych zagrożeń. Zrozumienie różnic między tymi standardami oraz ich słabości jest kluczowe dla skutecznej ochrony sieci bezprzewodowych.

Pytanie 22

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s

B. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych

C. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m

D. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

Maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m nie jest kluczowym czynnikiem decydującym o ograniczeniach kabla RG-58 w kontekście lokalnych sieci komputerowych. Choć rzeczywiście ta odległość może stanowić wyzwanie dla niektórych zastosowań, wiele nowoczesnych technologii, takich jak Ethernet, pozwala na większe dystanse. Na przykład, standardy przewodowe, takie jak Cat6, mogą obsługiwać odległości do 100 m przy pełnej prędkości. W rzeczywistości, w przypadku zastosowań, które wymagają dużych odległości, technologia światłowodowa jest preferowana ze względu na jej zdolność do przesyłania sygnałów na znacznie większe odległości bez strat jakości. Podobnie, cena narzędzi do montażu i łączenia przewodów nie jest czynnikiem decydującym o wyborze technologii, ponieważ koszty instalacji mogą być porównywalne w różnych systemach, a kluczowe są parametry techniczne, takie jak prędkość i jakość transmisji. Brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych również nie jest istotnym problemem, ponieważ RG-58 był szeroko stosowany w przeszłości i istniały systemy wsparcia. Wnioskując, istotnym powodem, dla którego RG-58 nie jest obecnie preferowany, jest niska maksymalna prędkość transmisji danych, która jest nieodpowiednia dla współczesnych wymagań sieciowych.

Pytanie 23

Jakie znaczenie ma parametr NEXT w kontekście pomiarów systemów okablowania strukturalnego?

A. przesłuch obcy

B. przesłuch zbliżony

C. straty odbiciowe

D. tłumienie

W kontekście pomiarów okablowania strukturalnego, zrozumienie różnych parametrów, takich jak tłumienie, straty odbiciowe czy przesłuch obcy, ma kluczowe znaczenie dla efektywności sieci. Tłumienie odnosi się do redukcji sygnału w trakcie jego przechodzenia przez medium transmisyjne; im wyższe tłumienie, tym gorsza jakość sygnału na wyjściu. Z drugiej strony, straty odbiciowe dotyczą sytuacji, w której część sygnału zostaje odbita w wyniku niezgodności impedancji, co powoduje, że tylko część sygnału dociera do odbiornika, a reszta jest tracona w postaci odbicia. Przesłuch obcy, z kolei, to wpływ sygnałów z jednego toru na inny tor w różnych kablach, który również może negatywnie wpłynąć na jakość transmisji. Te pomiary są niezwykle ważne, ponieważ pozwalają na ocenę, jak dobrze sieć może funkcjonować w praktyce. W powszechnej praktyce, błędne zrozumienie tych terminów prowadzi do konkluzji, że wszystkie te parametry można stosować wymiennie, co jest nieprawidłowe. Każdy z tych parametrów daje inne informacje i ma swoje unikalne zastosowania w analizie i optimizacji sieci. Ignorowanie tych różnic może skutkować projektowaniem sieci, które nie spełniają wymaganych standardów wydajności i niezawodności.

Pytanie 24

W topologii fizycznej w kształcie gwiazdy, wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali

B. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami

C. połączone ze sobą segmentami kabla tworząc zamknięty pierścień

D. podłączone do węzła sieci

W topologii fizycznej gwiazdy, wszystkie urządzenia w sieci są podłączone do centralnego węzła, który pełni rolę koncentratora. Węzeł ten może być przełącznikiem, routerem lub innym urządzeniem sieciowym, które zarządza komunikacją między wszystkimi podłączonymi do niego urządzeniami. Taki model architektoniczny zapewnia dużą elastyczność i łatwość w dodawaniu nowych urządzeń do sieci. W przypadku awarii jednego z podłączonych urządzeń, inne nie są nią dotknięte, co znacząco zwiększa niezawodność sieci. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być biuro, w którym komputery pracowników są podłączone do centralnego przełącznika, co umożliwia ich komunikację z serwerami, drukarkami czy Internetem. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie topologii gwiazdy jest zgodne ze standardami sieciowymi, ponieważ pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie ruchem sieciowym. Dzięki centralizacji zarządzania, administratorzy sieci mogą szybko identyfikować i rozwiązywać problemy, co jest kluczowe w środowisku o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 25

Który z podanych adresów IP należy do kategorii adresów prywatnych?

A. 192.168.0.1

B. 38.176.55.44

C. 131.107.5.65

D. 190.5.7.126

Adresy IP 190.5.7.126, 131.107.5.65 oraz 38.176.55.44 są przykładami adresów publicznych. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, adresy publiczne są routowane w Internecie i mogą być wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w globalnej sieci. Adresy publiczne są przypisywane przez organizacje zajmujące się przydzielaniem adresów IP, takie jak IANA czy lokalne rejestry. Wybierając adres publiczny, użytkownicy muszą być świadomi, że ich urządzenia stają się dostępne w Internecie, co może rodzić zagrożenia związane z bezpieczeństwem, takie jak ataki hakerskie czy nieautoryzowany dostęp. Często, aby zminimalizować ryzyko, sieci domowe i biurowe stosują NAT (Network Address Translation), co pozwala na użycie adresów prywatnych w sieci lokalnej, a jednocześnie umożliwia dostęp do Internetu przy użyciu jednego publicznego adresu. Ponadto, niektóre osoby wciąż mylą pojęcie adresów prywatnych i publicznych, co prowadzi do nieprawidłowego skonfigurowania sieci i problemów z dostępem do zasobów online. Wiedza na temat różnic między tymi rodzajami adresów jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci czy infrastrukturą IT.

Pytanie 26

Który adres IP jest przypisany do klasy A?

A. 134.16.0.1

B. 169.255.2.1

C. 192.0.2.1

D. 119.0.0.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, co wynika z definicji klas adresowych w protokole IP. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, a pierwszy oktet musi mieścić się w przedziale od 1 do 126. W przypadku adresu 119.0.0.1 pierwszy oktet to 119, co potwierdza jego przynależność do klasy A. Adresy klasy A są przeznaczone dla dużych organizacji, które potrzebują wielu adresów IP w jednej sieci. Klasa ta pozwala na przydzielenie ogromnej liczby adresów – ponad 16 milionów (2^24) dla każdej sieci, co jest korzystne dla dużych instytucji, takich jak korporacje czy uniwersytety. Ponadto w kontekście routingu, adresy klasy A są używane dla dużych sieci, co ułatwia zarządzanie i organizację struktury adresowej. W praktycznych zastosowaniach, w przypadku organizacji wymagających dużych zasobów adresowych, klasy A są często wykorzystywane do rozbudowy infrastruktury sieciowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie planowania adresacji IP.

Pytanie 27

Aby aktywować funkcję S.M.A.R.T. dysku twardego, która odpowiada za monitorowanie i wczesne ostrzeganie przed awariami, należy skorzystać z

A. ustawień panelu sterowania

B. BIOS-u płyty głównej

C. opcji polecenia chkdsk

D. rejestru systemowego

Odpowiedzi wskazujące na rejestr systemu, panel sterowania oraz opcję polecenia chkdsk są błędne w kontekście aktywacji funkcji S.M.A.R.T. Rejestr systemu nie jest odpowiednim miejscem do zarządzania sprzętem na poziomie BIOS, ponieważ dotyczy on konfiguracji i ustawień systemu operacyjnego, a nie sprzętu. Panel sterowania, mimo że umożliwia zarządzanie niektórymi funkcjami systemowymi, nie ma opcji aktywacji S.M.A.R.T., co jest kluczową funkcjonalnością związaną z hardwarem. Opcja chkdsk służy do sprawdzania i naprawy błędów systemu plików na dyskach, ale nie ma możliwości włączenia funkcji monitorowania dysku twardego, jaką oferuje S.M.A.R.T. Główne błędne przekonanie może wynikać z mylnego założenia, że wszystkie ustawienia związane z urządzeniami pamięci mogą być konfigurowane w systemie operacyjnym, podczas gdy wiele krytycznych funkcji wymaga dostępu do BIOS-u. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem komputerowym oraz dla zapewnienia jego stabilności i bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie znajomości BIOS jako miejsca zarządzania sprzętem.

Pytanie 28

Urządzenie, które pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z siecią komputerową przewodową, to

A. regenerator

B. modem

C. punkt dostępowy

D. koncentrator

Regenerator, koncentrator i modem to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są odpowiednie do zapewnienia bezprzewodowego dostępu do sieci przewodowej. Regenerator jest używany do wzmacniania sygnału elektrycznego w sieciach kablowych, co może być istotne w przypadku długich odległości, jednak nie ma funkcji bezprzewodowego dostępu. Należy zrozumieć, że jego działanie polega na odbiorze i przesyłaniu sygnału, a nie na tworzeniu połączenia z urządzeniami mobilnymi. Koncentrator (hub), z kolei, to urządzenie, które łączy wiele komputerów w sieci przewodowej, ale działa w sposób pasywny, przesyłając wszystkie dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co nie jest efektywne w kontekście nowoczesnych sieci. Modem, czyli urządzenie do modemu/demodulacji, ma na celu łączenie sieci lokalnej z Internetem, ale również nie umożliwia komunikacji bezprzewodowej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie ról tych urządzeń i brak zrozumienia, że punkt dostępowy jest jedynym rozwiązaniem, które umożliwia sprzętom mobilnym dostęp do sieci LAN poprzez komunikację radiową. Współczesne rozwiązania sieciowe wymagają znajomości funkcji i zastosowań różnych urządzeń, aby prawidłowo je integrować i korzystać z ich możliwości.

Pytanie 29

Karta rozszerzeń zaprezentowana na rysunku ma system chłodzenia

A. wymuszone

B. pasywne

C. aktywne

D. symetryczne

Chłodzenie pasywne polega na wykorzystaniu radiatorów do rozpraszania ciepła bez użycia wentylatorów. Radiatory są wykonane z materiałów o wysokiej przewodności cieplnej takich jak aluminium czy miedź co pozwala na efektywne przekazywanie ciepła z podzespołów elektronicznych do otoczenia. Przykładem zastosowania chłodzenia pasywnego są karty graficzne w komputerach domowych które nie wymagają intensywnego chłodzenia ze względu na niższe obciążenie generowane przez aplikacje biurowe. Chłodzenie pasywne jest ciche co jest jego dużą zaletą w porównaniu do rozwiązań aktywnych. Jest to popularne w systemach które muszą być bezgłośne takich jak centra multimedialne lub komputery używane w środowiskach studyjnych. Ważne jest aby pamiętać że efektywność chłodzenia pasywnego zależy od prawidłowej cyrkulacji powietrza wokół radiatora dlatego obudowy komputerów muszą być odpowiednio zaprojektowane by zapewnić naturalny przepływ powietrza. Chociaż chłodzenie pasywne jest mniej efektywne niż aktywne w przypadku komponentów generujących duże ilości ciepła to jest w pełni wystarczające dla wielu zastosowań o niskim i średnim obciążeniu.

Pytanie 30

Niskopoziomowe formatowanie dysku IDE HDD polega na

A. tworzeniu partycji podstawowej

B. umieszczaniu programu rozruchowego w MBR

C. przeprowadzaniu przez producenta dysku

D. tworzeniu partycji rozszerzonej

Wybór odpowiedzi o partycjach rozszerzonych i podstawowych nie jest trafny, bo te sprawy są całkiem inne niż niskopoziomowe formatowanie. Partycje tworzy się na poziomie wysokopoziomowym, a to następuje dopiero po niskopoziomowym formatowaniu. I warto wiedzieć, że partycja rozszerzona ma na celu umożliwienie utworzenia większej liczby partycji logicznych na dysku, co jest ważne, jeśli system nie obsługuje więcej niż czterech podstawowych partycji. Więc tworzenie partycji nie dotyczy niskopoziomowego formatowania. To robi użytkownik albo administrator po tym, jak dysk został niskopoziomowo sformatowany, a on wtedy gotowy na dalsze zarządzanie. No i druga niepoprawna odpowiedź dotyczy umieszczania programu rozruchowego w MBR. MBR jest załatwiane podczas instalacji systemu operacyjnego, a nie w trakcie niskopoziomowego formatowania. Wysokopoziomowe formatowanie, które następuje po niskopoziomowym, jest tym, co przygotowuje system plików i zapisuje informacje o bootloaderze. Dlatego brak zrozumienia różnicy między tymi procesami może prowadzić do mylnych wniosków na temat niskopoziomowego formatowania w kontekście zarządzania dyskami.

Pytanie 31

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów

B. uszkodzenie logiczne dysku twardego

C. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym

D. brak sterowników

Brak sterowników jest najprawdopodobniejszą przyczyną wyświetlenia komunikatu o braku dysków twardych podczas instalacji systemu Windows XP na tym samym komputerze, na którym Windows 7 i Linux zainstalowały się bez problemów. Windows XP, jako starszy system operacyjny, może nie posiadać wbudowanej obsługi nowoczesnych kontrolerów dysków, które były używane w komputerze. W praktyce oznacza to, że jeśli płyta główna wykorzystuje kontroler dysków SATA, Windows XP może wymagać zewnętrznych sterowników, które muszą być dostarczone w trakcie instalacji, najczęściej z wykorzystaniem dyskietki lub innego nośnika. Aby temu zapobiec, przed instalacją należy upewnić się, że wszystkie niezbędne sterowniki są dostępne. W branży IT standardem jest regularne pobieranie najnowszych sterowników i dokumentacji technicznej płyty głównej, aby uniknąć problemów z kompatybilnością. Przykładem dobrych praktyk jest tworzenie bootowalnych nośników instalacyjnych, które zawierają wszystkie wymagane sterowniki dla systemu operacyjnego, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podobnych problemów.

Pytanie 32

Aby zapewnić użytkownikom Active Directory możliwość logowania i korzystania z zasobów tej usługi w sytuacji awarii kontrolera domeny, trzeba

A. skopiować wszystkie zasoby sieciowe na każdy komputer w domenie

B. zainstalować dodatkowy kontroler domeny

C. podarować wszystkim użytkownikom kontakt do Help Desk

D. włączyć wszystkich użytkowników do grupy administratorzy

Przekazywanie numeru do Help Desk jako metoda zapewnienia wsparcia w przypadku awarii kontrolera domeny nie jest wystarczającym rozwiązaniem. Choć pomoc techniczna może być istotna dla użytkowników w sytuacjach kryzysowych, sama informacja kontaktowa nie eliminuje problemów związanych z dostępem do zasobów Active Directory. W sytuacji awarii kontrolera, użytkownicy mogą nie mieć możliwości logowania się do systemu, co czyni pomoc zdalną nieefektywną. Dodatkowo dodawanie wszystkich użytkowników do grupy administratorzy stwarza poważne zagrożenia bezpieczeństwa, bowiem przyznanie szerokich uprawnień może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do krytycznych zasobów systemowych, a także zwiększyć ryzyko przypadkowych lub intencjonalnych usunięć danych. Kopiowanie zasobów sieci na każdy komputer w domenie to rozwiązanie niezwykle nieefektywne i kosztowne, które nie tylko zajmuje cenne zasoby dyskowe, ale również nie zapewnia centralnego zarządzania i kontroli dostępu, co jest kluczowe w środowisku Active Directory. Te podejścia do zarządzania dostępnością usług są niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie redundancji i planowania na wypadek awarii, a także konieczność stosowania zrównoważonych strategii zabezpieczeń i zarządzania użytkownikami.

Pytanie 33

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych

B. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych

C. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego

D. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

Odpowiedź wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, wyłącznie do celów niekomercyjnych jest prawidłowa, ponieważ licencja Office 365 PL Personal jest zaprojektowana z myślą o indywidualnych użytkownikach. Obejmuje ona możliwość instalacji na jednym komputerze stacjonarnym lub laptopie, a także na jednym tablecie i jednym telefonie. Taka struktura licencji umożliwia korzystanie z aplikacji Office, takich jak Word, Excel i PowerPoint, w różnych sytuacjach życiowych, zarówno prywatnych, jak i zawodowych, z zastrzeżeniem, że użytkowanie do celów komercyjnych nie jest dozwolone. Przykładem praktycznego zastosowania tej licencji jest sytuacja, w której użytkownik korzysta z programu Word na swoim laptopie, aby pisać dokumenty, a następnie może edytować te same dokumenty na tablecie podczas dojazdu do pracy. Takie rozwiązanie sprzyja elastyczności użytkowania i mobilności, co jest istotne w nowoczesnym środowisku pracy. Warto również zaznaczyć, że licencja ta zawiera aktualizacje oprogramowania oraz dostęp do dodatkowych funkcji w chmurze, co zwiększa jej wartość i użyteczność.

Pytanie 34

Jaka liczba hostów może być zaadresowana w podsieci z adresem 192.168.10.0/25?

A. 62

B. 64

C. 126

D. 128

Adresacja podsieci to kluczowy element zarządzania sieciami komputerowymi. W przypadku adresu 192.168.10.0/25, maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów jest zarezerwowanych dla części sieciowej adresu, co pozostawia 7 bitów dla części hostowej. Możemy obliczyć liczbę dostępnych adresów hostów w tej podsieci zgodnie z wzorem 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku n wynosi 7, więc mamy 2^7 - 2 = 128 - 2 = 126. Te dwa odejmowane adresy to adres sieci (192.168.10.0) i adres rozgłoszeniowy (192.168.10.127), które nie mogą być przypisane do urządzeń. W praktyce, znajomość liczby dostępnych adresów w podsieci jest niezbędna podczas projektowania sieci i alokacji adresów IP, co pomaga w zarządzaniu zasobami i unikaniu konfliktów adresowych, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie inżynierii sieciowej.

Pytanie 35

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

A. AND

B. OR

C. NOR

D. NAND

Symbol przedstawiony na rysunku to bramka logiczna AND która jest fundamentalnym elementem w projektowaniu układów cyfrowych. Jej działanie opiera się na zasadzie że tylko wtedy gdy wszystkie wejścia mają stan logiczny 1 na wyjściu pojawia się stan logiczny 1. W przeciwnym wypadku wyjście jest w stanie 0. Bramka AND jest powszechnie stosowana w układach sterujących oraz systemach automatyki gdzie potrzebne jest sprawdzenie wystąpienia kilku warunków jednocześnie. Przykładowo w systemie alarmowym bramka AND może być używana do weryfikacji czy wszystkie drzwi są zamknięte zanim system zostanie uzbrojony. W standardowych zastosowaniach bramki AND używa się w układach arytmetycznych oraz transmisji danych gdzie logiczne warunki muszą być spełnione dla kontynuacji przetwarzania danych. W półprzewodnikowych technologiach takich jak CMOS bramki AND są implementowane w sposób minimalizujący zużycie energii i przestrzeni co jest kluczowe dla produkcji efektywnych układów scalonych. Zrozumienie działania bramek logicznych jak AND jest niezbędne dla inżynierów elektroników i programistów systemów cyfrowych aby efektywnie projektować i diagnozować kompleksowe systemy elektroniczne.

Pytanie 36

Aby odzyskać dane z dysku, który został sformatowany, warto użyć programu typu

A. sniffer

B. IRC

C. p2p

D. recovery

Odpowiedzi "IRC", "p2p" i "sniffer" nie są właściwe w kontekście odzyskiwania danych z sformatowanego dysku, ponieważ każda z tych koncepcji dotyczy zupełnie innych zadań i technologii. IRC (Internet Relay Chat) to protokół komunikacyjny służący do wymiany wiadomości w czasie rzeczywistym, a jego zastosowanie nie ma nic wspólnego z odzyskiwaniem danych. Użytkownicy mogą błędnie myśleć, że IRC mógłby być użyty do przesyłania danych, jednak w rzeczywistości jego funkcjonalność ogranicza się do komunikacji, a nie do manipulacji danymi na dyskach. P2P (peer-to-peer) to model sieciowy, w którym użytkownicy mogą wymieniać pliki bezpośrednio między sobą, co również nie ma zastosowania w procesie odzyskiwania danych z dysku. Użytkownicy mogą założyć, że P2P może być używane do odzyskiwania danych, ale jest to mylne, ponieważ P2P nie oferuje funkcji skanowania ani przywracania danych. Sniffer to narzędzie do monitorowania i przechwytywania pakietów danych w sieci, co również nie ma związku z odzyskiwaniem danych z nośników pamięci. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że takie narzędzie mogłoby pomóc w analizie danych, jednak sniffer nie ma zdolności do interakcji z systemem plików ani przywracania usuniętych informacji. W związku z tym, wybór odpowiednich narzędzi i technik do odzyskiwania danych jest kluczowy dla skuteczności całego procesu.

Pytanie 37

W doborze zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. mają parametry zainstalowanego systemu operacyjnego

B. ma rodzaj procesora

C. współczynnik kształtu obudowy

D. ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

Wybór zasilacza komputerowego nie zależy od typu procesora, choć może on wpływać na zapotrzebowanie na moc. Procesory różnią się konsumpcją energii, ale ich typ nie jest jedynym ani najważniejszym czynnikiem. Określenie odpowiedniej mocy zasilacza wymaga analizy całego systemu, a nie tylko jednego komponentu. Dodatkowo, współczynnik kształtu obudowy także nie jest kluczowym czynnikiem przy wyborze zasilacza. Choć obudowa może limitować rozmiar zasilacza, to nie wpływa na jego zdolność do dostarczenia energii do poszczególnych podzespołów. Warto również zaznaczyć, że parametry systemu operacyjnego nie mają wpływu na moc zasilacza. System operacyjny zarządza zasobami, ale nie wymaga energii w sposób, który miałby wpływ na wybór zasilacza. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na skupianiu się na pojedynczych komponentach lub nieistotnych aspektach, zamiast na całościowym podejściu do zasilania systemu. Przy wyborze zasilacza kluczowe jest zrozumienie, że wszystkie podzespoły, takie jak karta graficzna, płyta główna, pamięć RAM, a także peryferia, również potrzebują zasilania, co należy uwzględnić w obliczeniach mocy.

Pytanie 38

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. nóż

B. zaciskarka

C. cleaver

D. stripper

Wybór złych narzędzi do ściągania izolacji z włókna światłowodowego może naprawdę narobić problemów z jakością połączeń. Nóż może się wydawać przydatny, ale brakuje mu precyzji, więc łatwo można uszkodzić włókno. A takie uszkodzenia mogą prowadzić do strat w sygnale, a w najgorszym wypadku nawet do zniszczenia włókna. Cleaver, chociaż używa się go do cięcia włókien, nie nadaje się do zdejmowania izolacji. On bardziej wygładza końcówkę włókna przed spawaniem. Zaciskarka jest z kolei do łączenia włókien, więc jej użycie w tym kontekście nie ma sensu. Używanie niewłaściwego narzędzia nie tylko wydłuża czas pracy, ale i zwiększa ryzyko błędów, co w przypadku instalacji światłowodowych jest po prostu nieakceptowalne. Dlatego w profesjonalnych instalacjach ważne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, jak stripper, które spełniają normy branżowe i gwarantują dobrą jakość wykonania.

Pytanie 39

Do właściwego funkcjonowania procesora konieczne jest podłączenie złącza zasilania 4-stykowego lub 8-stykowego o napięciu

A. 7 V

B. 12 V

C. 3,3 V

D. 24 V

Wybór innych napięć jest błędny, ponieważ wartości 7 V, 24 V oraz 3,3 V nie spełniają standardów wymaganych do zasilań procesorów. Napięcie 7 V nie jest powszechnie stosowane w systemach komputerowych, a zasilanie w tym zakresie mogłoby prowadzić do niestabilności systemu, a nawet uszkodzenia komponentów. Z kolei 24 V jest typowe dla systemów przemysłowych i nie jest dostosowane do standardów komputerowych, co stwarza ryzyko uszkodzenia delikatnych układów scalonych. Procesory wymagają napięcia bliskiego 12 V, ponieważ wyższe napięcia mogą prowadzić do przetężenia i przegrzania, co jest niebezpieczne dla całego systemu. Ostatnia opcja, 3,3 V, jest używana do zasilania niektórych komponentów, takich jak pamięci RAM, ale nie jest wystarczające dla procesorów, które potrzebują większej mocy do działania. W kontekście budowy komputerów i ich komponentów, zrozumienie odpowiednich napięć zasilających jest kluczowe. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w doborze zasilaczy źle interpretują wymagania dotyczące napięcia, co prowadzi do nieodpowiedniego doboru sprzętu. Konsekwencje takich decyzji mogą być poważne, od niewłaściwego działania systemu po całkowite jego uszkodzenie. Wiedza na temat zasilania komponentów jest niezbędna dla każdego, kto ma zamiar budować lub serwisować komputery.

Pytanie 40

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, nie można zastosować złącza

A. D-SUB

B. HDMI

C. USB

D. SATA

Wybór D-SUB, HDMI lub USB zamiast SATA wykazuje typowe nieporozumienia związane z zastosowaniem poszczególnych złączy w technologii AV. D-SUB, znany również jako VGA, był szeroko stosowany w monitorach oraz projektorach, umożliwiając przesyłanie sygnału wideo w formacie analogowym. Choć obecnie coraz rzadziej stosowane w nowoczesnych urządzeniach, D-SUB nadal znajduje zastosowanie w niektórych starszych projektorach. HDMI to współczesny standard, który łączy sygnał wideo oraz audio w jednym kablu, co czyni go niezwykle funkcjonalnym w przypadku projektorów multimedialnych, umożliwiając obsługę wysokiej rozdzielczości. Użycie USB do podłączenia projektora również jest popularne, zwłaszcza w kontekście przesyłania danych z zewnętrznych pamięci lub do zasilania projektora. Wskazane błędy w myśleniu wynikają z mylnego przekonania, że każde złącze może być używane do wszelkiego rodzaju transmisji. Prawidłowe podejście polega na dostosowaniu rodzaju złącza do specyfikacji technicznych urządzenia oraz jego przeznaczenia. Zastosowanie SATA, które jest złączem dedykowanym do komunikacji z dyskami, do łączenia projektora z komputerem, jest błędne, ponieważ nie obsługuje przesyłania sygnału wideo. Tego typu zamieszanie może prowadzić do problemów z jakością obrazu lub całkowitym brakiem sygnału, co w praktyce jest niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście technologii audiowizualnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej