Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:30
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:42

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Grupa protokołów, która charakteryzuje się wspólną metodą szyfrowania, to

A. PPP
B. SPX/IPX
C. SSH
D. UDP
SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem stosowanym do zdalnego logowania i zarządzania systemami informatycznymi. Jego cechą wyróżniającą jest wspólna technika szyfrowania, która zapewnia poufność i integralność przesyłanych danych. SSH wykorzystuje kryptografię asymetryczną do ustanawiania bezpiecznych połączeń oraz kryptografię symetryczną do szyfrowania sesji. Dzięki temu możliwe jest zdalne zarządzanie serwerami w sposób bezpieczny, co jest kluczowe w kontekście administracji IT. Przykładem zastosowania SSH jest zdalne wykonywanie poleceń na serwerach Linux, gdzie administratorzy mogą korzystać z terminala, aby zmieniać ustawienia, instalować oprogramowanie lub monitorować system bez narażania danych na podsłuchiwanie. SSH jest standardem branżowym, stosowanym w wielu organizacjach, co czyni go niezbędnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Warto również wspomnieć, że SSH jest często używane w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak SFTP, które pozwala na bezpieczne przesyłanie plików, co podkreśla jego wszechstronność i znaczenie w dzisiejszym świecie IT.

Pytanie 2

Osoba pragnąca wydrukować dokumenty w oryginale oraz w trzech egzemplarzach na papierze samokopiującym powinna zainwestować w drukarkę

A. atramentową
B. igłową
C. termotransferową
D. laserową
Drukarka igłowa jest idealnym rozwiązaniem do drukowania dokumentów na papierze samokopiującym, ponieważ wykorzystuje mechanizm uderzeń igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na jednoczesne tworzenie kopii. Dzięki tej technologii użytkownik może uzyskać oryginał oraz trzy kopie w jednym cyklu drukowania, co znacznie przyspiesza proces. Drukarki igłowe są szczególnie popularne w biurach oraz w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka jakość kopii oraz ich jednoczesne drukowanie, takich jak faktury, umowy czy inne dokumenty urzędowe. Warto również zwrócić uwagę na ich trwałość oraz niskie koszty eksploatacji, co czyni je praktycznym wyborem dla firm. Dodatkowo, standard ISO 9001 zaleca stosowanie odpowiednich technologii drukarskich w zależności od potrzeb, co w przypadku dokumentów samokopiujących jednoznacznie wskazuje na drukarki igłowe jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 3

Który z wymienionych protokołów przekształca 48-bitowy adres MAC na 32-bitowy adres IP?

A. TCP
B. RARP
C. ARP
D. IP
RARP, czyli Reverse Address Resolution Protocol, jest protokołem stosowanym do odwzorowywania adresów MAC (Media Access Control) na adresy IP (Internet Protocol). W przeciwieństwie do ARP, który przekształca adres IP na adres MAC, RARP wykonuje operację w odwrotnym kierunku. Protokół ten jest szczególnie użyteczny w sytuacjach, gdy urządzenie sieciowe, takie jak stacja robocza lub serwer, nie ma skonfigurowanego adresu IP i musi go uzyskać na podstawie własnego adresu MAC. W praktyce, w momencie uruchamiania, urządzenie sieciowe wysyła żądanie RARP do serwera RARP w sieci, a serwer odpowiada, przypisując odpowiedni adres IP. RARP jest podstawą wielu protokołów i technologii sieciowych, a jego zrozumienie jest kluczowe w kontekście zarządzania adresacją IP, zwłaszcza w sieciach lokalnych. Warto również zauważyć, że RARP został w dużej mierze zastąpiony przez bardziej nowoczesne protokoły, takie jak BOOTP i DHCP, które oferują dodatkowe funkcjonalności.

Pytanie 4

Na załączonym rysunku przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. ściągacz do izolacji
B. lokalizator kabli
C. nóż do terminacji
D. złączak konektorów
Lokalizator przewodów to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga nam znaleźć i śledzić przewody w różnych instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych. W zasadzie to urządzenie składa się z nadajnika, co emituje sygnał elektryczny, i odbiornika, który ten sygnał łapie wzdłuż trasy przewodu. Dzięki temu możemy szybko znaleźć przewody, które są schowane w ścianach czy pod ziemią – to naprawdę przydatne, zwłaszcza gdy przychodzi czas na naprawy czy modernizacje. Warto też dodać, że lokalizatory są nie tylko dla instalacji elektrycznych, ale i sieciowych, co jest mega ważne w różnych biurach czy fabrykach. No i nie możemy zapominać o tym, że według standardów branżowych, musimy być dokładni i bezpieczni, pracując z tymi instalacjami. Dobre praktyki mówią, że trzeba regularnie kalibrować taki sprzęt, żeby działał jak należy. Jak widzisz, znajomość obsługi lokalizatora przewodów jest niezbędna dla techników, co zajmują się elektryką, telekomunikacją czy IT. To naprawdę zwiększa efektywność i pozwala zaoszczędzić czas przy rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 5

Firma planuje stworzenie lokalnej sieci komputerowej, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart bezprzewodowych. Internet będzie udostępniany przez ruter z modemem ADSL i czterema portami LAN. Które z wymienionych elementów sieciowych jest konieczne, aby sieć mogła prawidłowo działać i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Przełącznik 8 portowy
B. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego
C. Przełącznik 16 portowy
D. Access Point
Przełącznik 16 portowy jest kluczowym elementem w budowanej lokalnej sieci komputerowej, ponieważ pozwala na podłączenie wszystkich stacji roboczych oraz serwera i drukarki do wspólnej infrastruktury. W analizowanej sieci mamy do czynienia z 10 stacjami roboczymi, które wymagają połączenia z ruterem oraz z innymi urządzeniami. Użycie przełącznika 16-portowego zapewnia wystarczającą liczbę portów dla wszystkich urządzeń, a dodatkowe porty mogą być wykorzystane w przyszłości do podłączania kolejnych komponentów sieciowych, co jest zgodne z zasadą rozbudowy i elastyczności w projektowaniu sieci. W standardach branżowych, takich jak IEEE 802.3, przełączniki LAN są niezbędnym elementem dla zapewnienia wysokiej wydajności i niezawodności w przesyłaniu danych. Dobrą praktyką jest również korzystanie z przełączników zarządzanych, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, co zwiększa bezpieczeństwo i organizację sieci. Przełączniki umożliwiają także segmentację ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności i wydajności sieci. Dodatkowo, ich zastosowanie w sieci lokalnej przyczynia się do zminimalizowania opóźnień w przesyłaniu danych, co jest szczególnie istotne w środowiskach pracy wymagających dużej przepustowości.

Pytanie 6

Urządzenie komputerowe, które powinno być koniecznie podłączone do zasilania za pomocą UPS, to

A. dysk zewnętrzny
B. drukarka atramentowa
C. serwer sieciowy
D. ploter
Serwer sieciowy jest kluczowym elementem infrastruktury IT, odpowiedzialnym za przechowywanie i udostępnianie zasobów oraz usług w sieci. Z racji na swoją rolę, serwery muszą być nieprzerwanie dostępne, a ich nagłe wyłączenie z powodu przerwy w dostawie energii może prowadzić do poważnych problemów, takich jak utrata danych, przerwanie usług czy obniżenie wydajności całego systemu. Zastosowanie zasilacza awaryjnego (UPS) zapewnia dodatkowy czas na bezpieczne wyłączenie serwera oraz ochronę przed uszkodzeniami spowodowanymi przepięciami. W praktyce, standardy branżowe, takie jak Uptime Institute, zalecają stosowanie UPS dla serwerów, aby zwiększyć ich niezawodność i dostępność. Dodatkowo, odpowiednia konfiguracja UPS z monitoringiem stanu akumulatorów może zapobiegać sytuacjom awaryjnym i wspierać zarządzanie ryzykiem w infrastrukturze IT, co jest kluczowe dla organizacji operujących w oparciu o technologie informacyjne.

Pytanie 7

W dokumentacji technicznej procesora producent zamieścił wyniki analizy zrealizowanej przy użyciu programu CPU-Z. Z tych informacji wynika, że procesor dysponuje

Ilustracja do pytania
A. 6 rdzeni
B. 5 rdzeni
C. 4 rdzenie
D. 2 rdzenie
Procesor Intel Core i5 650, wskazany w wynikach testu CPU-Z, posiada 2 rdzenie. Jest to typowy przykład procesora dwurdzeniowego, który często znajduje zastosowanie w komputerach osobistych oraz niektórych serwerach. Dwurdzeniowe procesory są optymalne do wielu codziennych zadań, takich jak przeglądanie Internetu, praca biurowa czy odtwarzanie multimediów. Dzięki technologii Hyper-Threading każdy rdzeń może obsługiwać dwa wątki jednocześnie, co zwiększa efektywność przetwarzania zadań wielowątkowych. W praktyce oznacza to, że choć fizycznie mamy dwa rdzenie, system operacyjny widzi cztery jednostki wykonawcze, co jest szczególnie korzystne podczas uruchamiania aplikacji zoptymalizowanych pod kątem wielu wątków. Standardowe praktyki w branży sugerują, że wybór procesora powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika, a procesory dwurdzeniowe z technologią wielowątkową mogą być doskonałym wyborem dla użytkowników domowych i biurowych, którzy cenią sobie balans pomiędzy wydajnością a kosztem.

Pytanie 8

Czym jest układ RAMDAC?

A. stanowi wyjście końcowe karty graficznej
B. jest specyficzny dla standardu ATA
C. jest typowy dla standardu S-ATA
D. zawiera przetwornik analogowo-cyfrowy
Błędne odpowiedzi na to pytanie, takie jak związki RAMDAC z standardem S-ATA czy ATA, wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych komponentów komputerowych. Standardy S-ATA oraz ATA odnoszą się do interfejsów komunikacyjnych używanych głównie do podłączania dysków twardych i innych urządzeń magazynujących, a nie do przetwarzania sygnałów graficznych. Różnica w tych technologiach opiera się na ich zastosowaniu; ATA (Advanced Technology Attachment) to starszy standard, który był szeroko stosowany, natomiast S-ATA (Serial ATA) to nowocześniejsza wersja, która oferuje wyższe prędkości transferu danych oraz prostsze połączenie. Zrozumienie, jak funkcjonują te interfejsy, jest kluczowe, jednak nie mają one nic wspólnego z wyjściem wideo, za które odpowiada RAMDAC. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że RAMDAC zawiera konwerter analogowo-cyfrowy, są mylące; w rzeczywistości RAMDAC wykonuje odwrotną funkcję, czyli konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe. W konsekwencji, mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w dziedzinie technologii komputerowej i grafiki, dlatego kluczowe jest precyzyjne zrozumienie roli każdego z tych komponentów w systemie.

Pytanie 9

Tusz w żelu wykorzystywany jest w drukarkach

A. igłowych
B. fiskalnych
C. sublimacyjnych
D. termotransferowych
Tusz żelowy jest powszechnie stosowany w drukarkach sublimacyjnych ze względu na swoje unikalne właściwości. Proces sublimacji polega na przekształceniu tuszu w parę, która następnie wnika w materiał, co skutkuje trwałym i wyraźnym nadrukiem. Tusze żelowe są idealne do tego zastosowania, ponieważ cechują się wysoką jakością kolorów oraz dużą odpornością na blaknięcie. Przykładem zastosowania tuszu żelowego w drukarkach sublimacyjnych jest drukowanie zdjęć na odzieży, kubkach czy flagach. W branży reklamowej i odzieżowej, drukarki sublimacyjne z tuszem żelowym są używane do personalizacji produktów, co zwiększa ich atrakcyjność rynkową. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują dbałość o właściwe ustawienia temperatury i czasu transferu, co wpływa na jakość końcowego produktu. Warto również zwrócić uwagę na wybór wysokiej jakości papieru transferowego, co dodatkowo podnosi standardy produkcji.

Pytanie 10

Ile par przewodów w standardzie 100Base-TX jest używanych do przesyłania danych w obie strony?

A. 1 para
B. 3 pary
C. 2 pary
D. 4 pary
Odpowiedź 2 pary jest prawidłowa, ponieważ standard 100Base-TX, będący częścią rodziny standardów Ethernet, wykorzystuje dwie pary przewodów w kablu kategorii 5 (Cat 5) lub wyższej do transmisji danych. W praktyce jedna para przewodów jest używana do przesyłania danych (transmisji), a druga para do odbioru danych (recepcji). Taki sposób komunikacji, zwany komunikacją pełnodupleksową, umożliwia jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych, co znacząco zwiększa wydajność sieci. Standard 100Base-TX jest szeroko stosowany w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) i zapewnia prędkość transmisji do 100 Mb/s. W kontekście praktycznym, zastosowanie tego standardu umożliwia efektywną komunikację między urządzeniami, takimi jak komputery, drukarki sieciowe czy routery, co jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi infrastrukturami IT. Wiedza na temat struktury kabli i ich zastosowania w systemach komunikacyjnych jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 11

Jak nazywa się jednostka danych PDU w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI?

A. bit
B. segment
C. pakiet
D. ramka
Chociaż segment, bit i ramka są terminami używanymi w kontekście przesyłania danych, to nie odnoszą się one do warstwy sieciowej modelu ISO/OSI, co czyni je niepoprawnymi odpowiedziami. Segment odnosi się do warstwy transportowej modelu, gdzie dane są dzielone na mniejsze kawałki, aby zapewnić ich niezawodną transmisję. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) operuje na poziomie segmentów, dodając nagłówki zarządzające kontrolą błędów i porządkiem przesyłania. Bit to najmniejsza jednostka informacji w systemie komputerowym, ale nie jest specyficzny dla żadnej warstwy modelu ISO/OSI i nie może być traktowany jako jednostka PDU. Ramka natomiast jest jednostką danych w warstwie łącza danych, gdzie dane są opakowane w ramki zawierające adresy MAC oraz inne informacje potrzebne do przesyłu w sieci lokalnej. Niezrozumienie, które jednostki danych są przypisane do odpowiednich warstw modelu OSI, może prowadzić do błędnego pojmowania struktury komunikacji sieciowej. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z warstw modelu OSI pełni określoną funkcję, i błędne przypisanie terminów do niewłaściwych warstw może skutkować nieefektywnym projektowaniem sieci oraz problemami w diagnostyce i zarządzaniu komunikacją. Dlatego kluczowe jest przyswojenie sobie tych podstawowych koncepcji, aby lepiej zrozumieć, jak działa cały system komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 12

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. łączenia się z innym hostem zdalnie
B. rozpoznawania komputera w sieci
C. znajdowania zasobów w sieci
D. wirtualizacji rzeczywistych komputerów
Microsoft Hyper-V to naprawdę fajna platforma do wirtualizacji. Dzięki niej można na jednym fizycznym komputerze uruchomić kilka systemów operacyjnych, co jest super przydatne. To pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sprzętowych, co przekłada się na mniejsze koszty i większą elastyczność w IT. Na przykład, deweloperzy mogą stworzyć środowisko testowe, gdzie bawią się różnymi systemami i aplikacjami, nie martwiąc się o dodatkowy sprzęt. Hyper-V wspiera standardy jak Open Virtualization Format (OVF), co ułatwia przenoszenie wirtualnych maszyn między różnymi platformami. Co więcej, Hyper-V ma też świetne funkcje, jak live migration, co oznacza, że można przenieść maszyny wirtualne między serwerami bez żadnych przestojów. To jest naprawdę ważne w miejscach, gdzie liczy się ciągłość działania. Moim zdaniem, Hyper-V wprowadza wiele dobrego w zarządzaniu infrastrukturą, ułatwiając m.in. konsolidację serwerów, co z kolei pozwala na mniejsze zużycie energii.

Pytanie 13

Na ilustracji pokazano końcówkę kabla

Ilustracja do pytania
A. światłowodowego
B. telefonicznego
C. typy skrętki
D. koncentrycznego
Złącza światłowodowe, takie jak te przedstawione na rysunku, są kluczowymi elementami wykorzystywanymi w telekomunikacji optycznej. Kabel światłowodowy służy do przesyłania danych w postaci światła, co pozwala na przesyłanie informacji z bardzo dużą szybkością i na duże odległości bez znaczących strat. Jest to szczególnie ważne w infrastrukturze internetowej, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość. Standardowym złączem dla kabli światłowodowych jest złącze SC (Subscriber Connector), które charakteryzuje się prostokątnym kształtem i łatwością montażu dzięki mechanizmowi push-pull. Światłowody są obecnie używane w wielu branżach, w tym w telekomunikacji, medycynie, a także w systemach CCTV. Wybór odpowiedniego złącza i kabla światłowodowego jest istotny z punktu widzenia utrzymania jakości sygnału oraz zgodności z obowiązującymi standardami, takimi jak ITU-T G.657. Właściwe połączenie światłowodowe zapewnia minimalne tłumienie sygnału i wysoką niezawodność, co jest kluczowe w nowoczesnej transmisji danych. Wiedza na temat różnych typów złącz i ich zastosowań jest niezbędna dla osób pracujących w tej dziedzinie technologicznej.

Pytanie 14

Aby zminimalizować ryzyko wyładowań elektrostatycznych podczas wymiany komponentów komputerowych, technik powinien wykorzystać

A. matę i opaskę antystatyczną
B. okulary ochronne
C. rękawice gumowe
D. odzież poliestrową
Stosowanie maty i opaski antystatycznej jest kluczowym środkiem zapobiegawczym w procesie wymiany podzespołów komputerowych. Mata antystatyczna służy do uziemienia sprzętu i osób pracujących, co skutecznie minimalizuje ryzyko powstania ładunków elektrostatycznych. Opaska antystatyczna, noszona na nadgarstku, również jest podłączona do uziemienia, co zapewnia ciągłe odprowadzanie ładunków. W praktyce oznacza to, że gdy technik dotyka podzespołów, takich jak płyty główne czy karty graficzne, nie stwarza ryzyka uszkodzenia związanego z wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). W branży IT stosowanie tych środków ochrony jest szeroko rekomendowane, jako część dobrych praktyk w zakresie bezpiecznego zarządzania sprzętem. Zgodnie z normą ANSI/ESD S20.20, przedsiębiorstwa powinny wdrażać odpowiednie procedury ESD, aby ochronić swoje zasoby. Dbanie o zapobieganie ESD nie tylko chroni sprzęt, ale również wydłuża jego żywotność i stabilność działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 15

Którego programu nie można użyć do przywrócenia danych w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. Clonezilla
B. Acronis True Image
C. Norton Ghost
D. FileCleaner
Wybór Acronis True Image, Norton Ghost lub Clonezilla jako narzędzi do odzyskiwania danych jest uzasadniony ich funkcjonalnością i przeznaczeniem. Acronis True Image to oprogramowanie umożliwiające tworzenie pełnych obrazów systemu, co pozwala na odzyskanie wszystkich danych, ustawień oraz aplikacji w razie awarii. Norton Ghost działa na podobnej zasadzie, umożliwiając tworzenie kopii zapasowych i przywracanie systemu do wcześniejszego stanu, co czyni go odpowiednim narzędziem w pożarowych sytuacjach. Clonezilla, z kolei, jest darmowym oprogramowaniem open source, które również pozwala na wykonywanie obrazów dysków oraz ich przywracanie. Użytkownicy często mylą funkcje tych programów z aplikacjami służącymi do optymalizacji systemu, takimi jak FileCleaner. To prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ FileCleaner nie ma zdolności odzyskiwania danych z kopii zapasowej. Kluczowym błędem myślowym jest nieodróżnianie funkcjonalności narzędzi do zarządzania danymi od tych, które służą do ich usuwania lub oczyszczania. Efektywne zarządzanie danymi i ich zabezpieczanie wymaga stosowania odpowiednich narzędzi, co stanowi podstawową zasadę w praktykach informatycznych. Dlatego ważne jest, aby użytkownicy byli świadomi różnicy między tymi rozwiązaniami oraz ich przeznaczeniem.

Pytanie 16

Który z poniższych interfejsów powinien być wybrany do podłączenia dysku SSD do płyty głównej komputera stacjonarnego, aby uzyskać najwyższą szybkość zapisu oraz odczytu danych?

A. ATA
B. SATA Express
C. PCI Express
D. mSATA
Wybór interfejsu SATA Express jako opcji do podłączenia dysku SSD może wydawać się atrakcyjny, jednak ten standard nie jest w stanie dorównać przepustowości interfejsu PCI Express. SATA Express, mimo że jest szybszy niż tradycyjny SATA III, wciąż ogranicza się do teoretycznej maksymalnej prędkości 10 Gb/s. Natomiast PCIe 3.0 oferuje do 32 Gb/s, a PCIe 4.0 nawet do 64 Gb/s, co wyraźnie pokazuje różnicę w wydajności. Mimo że mSATA również może być stosowany do podłączenia SSD, jego zastosowanie jest ograniczone głównie do starszych laptopów, a jego prędkość transferu jest niewspółmierna do możliwości nowoczesnych dysków. Z kolei ATA, będący starszym standardem, nie jest w ogóle odpowiedni dla nowoczesnych dysków SSD, które wymagają dużo wyższej przepustowości. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwego interfejsu, obejmują przekonanie, że wszystkie formy SATA są wystarczające dla wydajności SSD, co jest nieprawdziwe. Użytkownicy powinni zawsze brać pod uwagę wymagania dotyczące przepustowości, szczególnie przy pracy z danymi o dużej szybkości, takimi jak w przypadku gier, edycji wideo czy zastosowań profesjonalnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór niewłaściwego interfejsu może znacznie ograniczyć potencjał sprzętu, co w dłuższej perspektywie przekłada się na niezadowolenie z wydajności systemu.

Pytanie 17

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. task manager
B. quality manager
C. bandwidth manager
D. package manager
Odpowiedź "bandwidth manager" jest jak najbardziej trafna. To narzędzie służy do zarządzania szerokością pasma w sieciach komputerowych. Dzięki niemu, administratorzy mogą na bieżąco śledzić i kontrolować, jak wykorzystujemy przepustowość. Ogólnie rzecz biorąc, to bardzo ważne, bo pomaga utrzymać sieć w dobrej kondycji i zarządzać ruchem danych. Można to na przykład wykorzystać do ograniczenia przepustowości dla mniej istotnych aplikacji podczas godzin szczytu, żeby krytyczne usługi działały lepiej. W praktyce, to oprogramowanie często korzysta z zasad QoS (Quality of Service), które pomagają w organizacji ruchu w sieci, w zależności od potrzeb firmy. Wiesz, w biurze, gdzie sporo osób korzysta z takich aplikacji jak strumieniowanie, bandwidth manager może ograniczyć ich przepustowość, żeby usługi jak wideokonferencje działały płynnie.

Pytanie 18

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. Plug and Play
B. CrossFire
C. BootLoader
D. Hot Swap
Odpowiedź 'Plug and Play' odnosi się do mechanizmu, który umożliwia automatyczne rozpoznawanie i konfigurację urządzeń peryferyjnych podłączanych do systemu komputerowego. Gdy urządzenie jest podłączane, system operacyjny identyfikuje je za pomocą unikalnego numeru identyfikacyjnego, co eliminuje potrzebę ręcznej konfiguracji. Przykładem zastosowania Plug and Play są nowoczesne drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i gotowe do użycia bez dodatkowych kroków konfiguracyjnych. Mechanizm ten jest zgodny z podejściem promowanym przez standard USB, które zakłada łatwość użycia i interoperacyjność różnych urządzeń. Dobre praktyki w dziedzinie informatyki kładą duży nacisk na UX (User Experience), a Plug and Play jest doskonałym przykładem, jak technologia może upraszczać życie użytkowników, poprawiając ich doświadczenia związane z obsługą urządzeń komputerowych. Dodatkowo, Plug and Play przyczynia się do efektywnego zarządzania zasobami w systemach operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie w środowiskach biznesowych i przemysłowych.

Pytanie 19

Partycja w systemie Linux, która tymczasowo przechowuje dane w przypadku niedoboru pamięci RAM, to

A. swap
B. sys
C. tmp
D. var
Odpowiedzi var, sys oraz tmp są niepoprawne w kontekście pytania o partycję systemu Linux przechowującą tymczasowo dane w przypadku braku wolnej pamięci RAM. Warto zacząć od partycji var, która typowo przechowuje zmienne pliki danych, takie jak logi, bazy danych lub pliki tymczasowe. Nie jest ona przeznaczona do działania jako rozszerzenie pamięci RAM, co czyni ją nietrafnym wyborem w tym kontekście. Z kolei partycja sys jest używana przez system do interakcji z jądrem oraz do dostępu do informacji o sprzęcie i systemie operacyjnym. Nie ma funkcji przechowywania danych tymczasowych w sytuacji braku pamięci. Odpowiedź tmp odnosi się do katalogu, który może być używany do przechowywania plików tymczasowych, ale nie jest to partycja ani przestrzeń dedykowana do zarządzania pamięcią. W rzeczywistości pliki w tmp mogą być usuwane w trakcie pracy systemu, co nie ma związku z zarządzaniem pamięcią RAM. W kontekście zarządzania pamięcią, swap jest jedyną opcją, która umożliwia przenoszenie danych z pamięci RAM, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury systemu operacyjnego. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylenia ról i funkcji różnych partycji oraz niewłaściwego zrozumienia, jak system Linux zarządza pamięcią. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla prawidłowego administrowania systemem i wykorzystania jego zasobów.

Pytanie 20

Co jest główną funkcją serwera DHCP w sieci komputerowej?

A. Automatyczne przydzielanie adresów IP
B. Przechowywanie danych użytkowników
C. Zarządzanie bezpieczeństwem sieci
D. Filtracja pakietów sieciowych
Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) pełni kluczową rolę w zarządzaniu adresami IP w sieci komputerowej. Jego główną funkcją jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. Dzięki temu, każde urządzenie uzyskuje unikalny adres IP bez potrzeby ręcznej konfiguracji. To jest szczególnie ważne w dużych sieciach, gdzie zarządzanie adresami IP ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy. Serwer DHCP nie tylko przydziela adres IP, ale także inne parametry sieciowe, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. W praktyce, automatyzacja procesu przydzielania adresów IP pomaga w utrzymaniu spójności sieci, redukuje ryzyko konfliktów adresowych i ułatwia zarządzanie siecią. Standardy takie jak RFC 2131 definiują protokół DHCP, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy urządzeniami różnych producentów. Wprowadzenie DHCP to jedno z najlepszych rozwiązań dla dynamicznego zarządzania siecią w nowoczesnych organizacjach.

Pytanie 21

W pierwszym oktecie adresów IPv4 klasy B znajdują się liczby mieszczące się w przedziale

A. od 32 do 63
B. od 64 do 127
C. od 192 do 223
D. od 128 do 191
Adresy IPv4 klasy B są definiowane na podstawie wartości pierwszego oktetu w adresie IP. W przypadku klasy B, pierwszy oktet mieści się w zakresie od 128 do 191. Klasa ta jest stosowana głównie w dużych sieciach, gdzie potrzebne jest więcej adresów niż w klasie A, ale mniej niż w klasie C. Przykładowo, adresy takie jak 128.0.0.1 czy 190.255.255.255 są typowymi adresami klasy B. W praktyce, organizacje korzystające z tej klasy mogą przydzielać do 65,536 adresów IP w obrębie jednej sieci, co czyni ją idealną do zastosowań takich jak duże przedsiębiorstwa, które potrzebują wielu urządzeń w jednej sieci lokalnej. Warto również zauważyć, że klasy adresów IP są częścią starszego podejścia do routingu, a obecnie coraz częściej stosuje się CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który umożliwia bardziej elastyczne przydzielanie adresów IP.

Pytanie 22

Komenda uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. ilości dostępnej pamięci
B. wolnego miejsca na dyskach twardych
C. stanu aktualnych interfejsów sieciowych
D. nazwa jądra systemu operacyjnego
Polecenie 'uname -s' w systemie Linux jest używane do wyświetlania nazwy jądra systemu operacyjnego. Jest to istotna informacja, ponieważ nazwa jądra pozwala zidentyfikować, z jakim systemem operacyjnym mamy do czynienia, co jest szczególnie przydatne w kontekście zarządzania systemem i rozwiązywania problemów. Przykładowo, w przypadku otrzymania zgłoszenia dotyczącego błędu w aplikacji, znajomość jądra może pomóc w określeniu, czy problem jest specyficzny dla danej wersji systemu. W praktyce, administratorzy systemu często wykorzystują polecenie 'uname' w skryptach automatyzujących, aby określić, na jakim systemie operacyjnym działają, co pozwala na dynamiczne dostosowanie działań w zależności od środowiska. Warto zwrócić uwagę, że 'uname' może być używane z innymi opcjami, takimi jak '-a', aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje o systemie, w tym wersję jądra, datę kompilacji i architekturę. Z tego względu, zrozumienie funkcji polecenia 'uname' jest kluczowe dla administratorów systemów oraz programistów zajmujących się rozwijaniem oprogramowania dla systemów operacyjnych.

Pytanie 23

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek
B. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni
C. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro
D. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni
Odpowiedź wskazująca na konieczność instalowania jednego punktu rozdzielczego na każde piętro zgodna jest z normą PN-EN 50173, która reguluje wymagania dotyczące systemów okablowania strukturalnego. Norma ta zapewnia wytyczne dotyczące projektowania i wykonania instalacji telekomunikacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywności i niezawodności komunikacji w budynkach. Ustalając, że na każde piętro powinien przypadać przynajmniej jeden punkt rozdzielczy, norma ta pomaga w optymalizacji rozkładu sygnału oraz dostępu do infrastruktury sieciowej. W praktyce oznacza to, że w budynkach wielopiętrowych, z odpowiednią liczbą punktów rozdzielczych, można znacznie zwiększyć elastyczność i skalowalność systemów telekomunikacyjnych. Dobrym przykładem zastosowania tej zasady jest budynek biurowy, gdzie każdy poziom może mieć dedykowane punkty dostępu do sieci, co ułatwia zarządzanie kablami oraz zapewnia lepszą jakość usług. Ponadto, spełnienie tych wymagań przyczynia się do przyszłej modernizacji systemów bez konieczności ogromnych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 24

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11g
B. 802.11a
C. 802.11b
D. 802.11
Odpowiedzi 802.11, 802.11b i 802.11g są związane z pasmem 2.4 GHz, co czyni je niewłaściwymi w kontekście pytania o standard wykorzystujący częstotliwość 5 GHz. Standard 802.11, który został wprowadzony przed 802.11a, miał na celu określenie podstawowych zasad działania sieci bezprzewodowych, ale nie definiował konkretnej częstotliwości, co czyni go zbyt ogólnym w tym przypadku. Z kolei 802.11b, który zadebiutował w 1999 roku, operuje w paśmie 2.4 GHz i oferuje prędkości do 11 Mbps, co jest znacznie wolniejsze niż możliwości 802.11a. Wprowadzenie 802.11g w 2003 roku przyniosło poprawę prędkości do 54 Mbps, jednak również pozostaje w zakresie 2.4 GHz. Częstotliwość 2.4 GHz jest szeroko stosowana, ale charakteryzuje się większą podatnością na zakłócenia od innych urządzeń, takich jak mikrofale czy urządzenia Bluetooth, co wpływa na wydajność sieci. Osoby, które wybrały te odpowiedzi, mogą nie dostrzegać różnicy w zakresie częstotliwości i jej wpływu na jakość sygnału oraz prędkość transmisji, co jest kluczowe w projektowaniu i wdrażaniu efektywnych rozwiązań sieciowych. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego standardu uzależniony jest nie tylko od wymagań dotyczących szybkości, ale także od środowiska, w którym sieć jest wdrażana.

Pytanie 25

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia urządzenia peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs do komunikacji wykorzystujący fale świetlne w podczerwieni, z laptopem, który nie jest w niego wyposażony, ale dysponuje interfejsem USB?

Ilustracja do pytania
A. D
B. C
C. A
D. B
W odpowiedzi B masz rację, bo to co widać na obrazku to adapter IrDA na USB. IrDA to taki standard komunikacji, który działa na podczerwień i pozwala na przesyłanie danych na małe odległości. Używa się go głównie do łączenia z urządzeniami peryferyjnymi, na przykład z pilotami czy starszymi telefonami komórkowymi. Dzięki adapterowi IrDA na USB można podłączyć te urządzenia do laptopa, który nie ma wbudowanego interfejsu IrDA, ale ma porty USB. To naprawdę praktyczne, zwłaszcza kiedy potrzebujemy połączyć się z jakimś starszym sprzętem, który działa na podczerwień. W branży IT to też pasuje do standardów dotyczących kompatybilności i elastyczności. Te adaptery działają tak, że zmieniają sygnały podczerwieni na sygnały USB, co sprawia, że można je używać na nowoczesnych systemach operacyjnych, a to jest zgodne z zasadami plug and play. Dzięki temu nie potrzeba instalować dodatkowego oprogramowania, co jest super wygodne i zgodne z najlepszymi praktykami w użytkowaniu sprzętu komputera.

Pytanie 26

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 w serwerze, wymagane jest co najmniej

A. 2 dyski
B. 5 dysków
C. 4 dyski
D. 3 dyski
Aby utworzyć wolumin RAID 5, potrzebujemy minimum trzech dysków. RAID 5 wykorzystuje mechanizm podziału danych i parzystości, co pozwala na osiągnięcie zarówno wysokiej wydajności, jak i odporności na awarie. W tym układzie dane są dzielone na bloki i rozproszone między dyskami, a dodatkowo na jednym dysku zapisywana jest informacja o parzystości. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z dysków, dane mogą być odtworzone przy użyciu pozostałych dysków oraz informacji parzystości. W praktyce, RAID 5 jest szeroko stosowany w systemach serwerowych oraz aplikacjach, które wymagają wysokiej dostępności danych, takich jak bazy danych czy systemy plików. Zastosowanie RAID 5 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, gdyż zapewnia równowagę między wydajnością a bezpieczeństwem danych. Dodatkowo, w przypadku RAID 5, dostępna przestrzeń do przechowywania danych wynosi n-1, gdzie n to liczba dysków, co czyni go efektywnym rozwiązaniem dla wielu środowisk IT.

Pytanie 27

W systemie Linux polecenie touch ma na celu

A. wyszukiwanie określonego wzorca w treści pliku
B. zmianę nazwy lub przeniesienie pliku
C. policzenie ilości wierszy, słów i znaków w pliku
D. stworzenie pliku lub aktualizację daty modyfikacji bądź daty ostatniego dostępu
Polecenie 'touch' w systemie Linux pełni kluczową rolę w zarządzaniu plikami, umożliwiając zarówno tworzenie nowych plików, jak i aktualizację daty ostatniej modyfikacji lub dostępu do istniejących plików. Kiedy używasz polecenia 'touch' z nazwą pliku, na przykład 'touch nowy_plik.txt', system sprawia, że plik zostaje utworzony, jeśli jeszcze nie istnieje, lub aktualizuje datę modyfikacji i ostatniego dostępu, jeśli plik już istnieje. To narzędzie jest niezwykle przydatne w praktyce, zwłaszcza w skryptach bash, gdzie często potrzebujemy szybko stworzyć plik konfiguracyjny lub tymczasowy bez konieczności jego edytowania. Dobrym przykładem zastosowania 'touch' jest sytuacja, gdy automatyzujemy procesy w systemie, gdzie wymagane są pliki sygnalizacyjne do oznaczania postępu lub statusu operacji. W kontekście dobrych praktyk, użycie 'touch' pozwala na zachowanie porządku w zarządzaniu plikami i oszczędza czas przy pracy z systemem plików. Dodatkowo, w ramach administracji systemem, 'touch' może być wykorzystywane do resetowania dat plików, co bywa ważne w kontekście kopii zapasowych oraz zarządzania wersjami.

Pytanie 28

Który standard w sieciach LAN określa dostęp do medium poprzez wykorzystanie tokenu?

A. IEEE 802.3
B. IEEE 802.5
C. IEEE 802.2
D. IEEE 802.1
Odpowiedzi IEEE 802.1, IEEE 802.2 oraz IEEE 802.3 odnoszą się do innych standardów, które nie opierają się na koncepcji tokenu. IEEE 802.1 to standard dotyczący architektury sieci oraz protokołów zarządzania, które nie zajmują się bezpośrednim dostępem do medium. Jego celem jest zapewnienie interoperacyjności między różnymi technologiami sieciowymi i zarządzanie ruchem w sieciach. Z kolei IEEE 802.2 dotyczy warstwy łącza danych w modelu OSI, definiując ramki i protokoły komunikacyjne dla różnych mediów transmisyjnych. Natomiast IEEE 802.3 to standard dla Ethernetu, który działa na zasadzie kontestacji dostępu do medium (CSMA/CD). W modelu tym, urządzenia konkurują o dostęp do medium, co może prowadzić do kolizji. To różni się znacząco od modelu token ring, w którym dostęp do medium jest kontrolowany przez token. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie różnych podejść do dostępu do medium transmisyjnego oraz nieodróżnianie ich zasad funkcjonowania. Warto zatem zrozumieć, że różne standardy mają swoje specyficzne zastosowania, a ich wybór powinien być podyktowany potrzebami konkretnej sieci.

Pytanie 29

Jakiego rodzaju rekord jest automatycznie generowany w chwili zakupu strefy wyszukiwania do przodu w ustawieniach serwera DNS w systemach Windows Server?

A. PTR
B. A
C. NS
D. MX
Rekord A służy do mapowania nazw domen na adresy IP, ale nie jest tak, że ten rekord jest tworzony automatycznie przy zakładaniu strefy DNS. Tak naprawdę, rekord A pojawia się dopiero, jak dodajesz konkretne zasoby, na przykład serwery, do strefy. Poza tym, rekord PTR jest do odwrotnego wyszukiwania DNS i działa w ten sposób, że mapuje adres IP na nazwę hosta. Dlatego w kontekście tworzenia strefy wyszukiwania do przodu, jest on w ogóle niepotrzebny. Rekord MX z kolei odpowiada za kierowanie e-maili do serwerów pocztowych, ale też nie ma nic wspólnego z zakładaniem strefy DNS. Jak źle zrozumiesz te funkcje, to możesz nieprawidłowo skonfigurować DNS i potem będą problemy z dostępnością usług. Ludzie mają tendencję do przypisywania różnych rodzajów rekordów do zadań, do których się nie nadają. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć, co każdy rekord robi w architekturze DNS i trzymać się standardów. Zrozumienie różnic między tymi rekordami jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać strefami DNS.

Pytanie 30

Jakie polecenie w systemie Windows przeznaczonym dla stacji roboczej umożliwia ustalenie wymagań logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji?

A. Net accounts
B. Net file
C. Net computer
D. Net session
Polecenie 'Net accounts' w systemie Windows służy do zarządzania kontami użytkowników oraz definiowania polityki haseł. Umożliwia administratorowi dostosowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich kont użytkowników na danej stacji roboczej. Dzięki temu można ustawić takie aspekty jak minimalna długość hasła, maksymalny czas ważności hasła oraz liczba nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, administrator może wprowadzić polecenie 'net accounts /minpwlen:8 /maxpwage:30', co zdefiniuje minimalną długość hasła na 8 znaków oraz maksymalny okres ważności hasła na 30 dni. Tego rodzaju zarządzanie polityką haseł jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ich odpowiednią długość i złożoność, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 31

Adres IP jest przypisywany przełącznikowi warstwy drugiej w celu

A. skonfigurowania portu bezpieczeństwa
B. konfiguracji domeny rozgłoszeniowej
C. uzyskania zdalnego dostępu
D. ograniczenia pasma na portach
Odpowiedź "uzyskania zdalnego dostępu" jest prawidłowa, ponieważ przełączniki warstwy drugiej, takie jak przełączniki Ethernet, nie wymagają przypisania adresu IP do funkcjonowania w swojej podstawowej roli, czyli przekazywaniu ramek w obrębie tej samej sieci lokalnej. Jednakże, aby zarządzać przełącznikiem zdalnie poprzez protokoły takie jak SSH czy HTTP, konieczne jest nadanie mu adresu IP. W praktyce, administratorzy sieci często przypisują adresy IP do przełączników w celu ułatwienia monitorowania, konfiguracji oraz diagnostyki. Przykładem może być sytuacja, w której administrator musi zdalnie zaktualizować konfigurację przełącznika, co nie byłoby możliwe bez przydzielonego adresu IP. Wszelkie standardy zarządzania urządzeniami sieciowymi, takie jak SNMP (Simple Network Management Protocol), również bazują na posiadaniu adresu IP, co pozwala na efektywne zarządzanie infrastrukturą sieciową. Dobrą praktyką jest przypisywanie adresów IP do urządzeń w sieci lokalnej w sposób zorganizowany, co ułatwia późniejsze działania administracyjne i diagnostyczne.

Pytanie 32

Który rodzaj pracy Access Pointa jest używany, aby umożliwić urządzeniom bezprzewodowym dostęp do przewodowej sieci LAN?

A. Most bezprzewodowy
B. Repeater
C. Punkt dostępowy
D. Tryb klienta
Odpowiedź "Punkt dostępowy" jest poprawna, ponieważ tryb ten jest kluczowy dla integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Punkt dostępowy (Access Point, AP) działa jako pomost, umożliwiając urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostęp do zasobów sieci LAN. W praktyce, punkty dostępowe są używane w biurach, szkołach oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego zasięgu Wi-Fi. Działają one w oparciu o standardy IEEE 802.11, które definiują zasady komunikacji bezprzewodowej. Dzięki zastosowaniu punktów dostępowych, administratorzy sieci mogą lepiej zarządzać połączeniami, rozkładać obciążenie i zwiększać wydajność sieci. Dobrą praktyką jest strategiczne rozmieszczenie punktów dostępowych w celu zapewnienia optymalnego pokrycia sygnałem oraz minimalizacji martwych stref. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych punktów dostępowych wspiera funkcje takie jak VLAN czy QoS, co pozwala na segregację ruchu oraz priorytetyzację pakietów w zależności od ich znaczenia dla użytkowników.

Pytanie 33

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalacji w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. CTRL + SHIFT
B. SHIFT + F10
C. ALT + F4
D. CTRL + Z
Kombinacja klawiszy SHIFT + F10 podczas instalacji systemu Windows jest kluczowym skrótem, który umożliwia otwarcie Wiersza poleceń (konsoli) w trybie graficznym. Jest to niezwykle przydatne narzędzie, które pozwala na zaawansowane operacje, takie jak zarządzanie dyskami, modyfikacja plików konfiguracyjnych, czy uruchamianie skryptów. Użycie Wiersza poleceń w tym etapie instalacji może być konieczne w sytuacjach problemowych, na przykład, gdy zachodzi potrzeba dostosowania ustawień sieciowych lub przeprowadzenia diagnostyki sprzętowej przed zakończeniem procesu instalacji. Praktycznym zastosowaniem tego skrótu jest możliwość uruchomienia polecenia DISKPART, które pozwala na zarządzanie partycjami dyskowymi i sprawdzenie ich stanu. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają korzystanie z narzędzi wiersza poleceń w sytuacjach, gdy interfejs graficzny nie wystarcza do rozwiązania problemów. Pamiętaj, że znajomość tych skrótów i funkcji może znacznie przyspieszyć i uprościć proces instalacji systemu operacyjnego.

Pytanie 34

Jakie stwierdzenie o routerach jest poprawne?

A. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC
B. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP
C. Działają w warstwie łącza danych
D. Działają w warstwie transportu
Ruter to urządzenie sieciowe, które działa w warstwie trzeciej modelu OSI, czyli w warstwie sieci. Podejmuje decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP, co pozwala na efektywne kierowanie pakietów między różnymi sieciami. Dzięki analizie adresów IP, ruter może określić najlepszą trasę dla przesyłanych danych, co jest kluczowe w złożonych sieciach, takich jak Internet. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik wysyła e-mail do osoby w innej lokalizacji; ruter analizuje adres IP nadawcy i odbiorcy, a następnie decyduje, przez które węzły sieci przeprowadzić pakiety, aby dotarły do celu. Również w kontekście protokołów routingowych, takich jak RIP, OSPF czy BGP, ruter wykorzystuje informacje o adresach IP, aby zbudować tablicę routingu, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu sieci. Zrozumienie tej funkcji routera jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 35

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Ma on być przechowywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia opisane wymagania?

A. \firma.local\dane\%username%
B. \serwer1\pliki\%username%
C. \firma.local\pliki\%username%
D. \serwer1\dane$\%username%
Odpowiedź \serwer1\dane$\%username% jest poprawna, ponieważ odpowiada na wymagania dotyczące przechowywania profilu mobilnego użytkowników na serwerze serwer1 w folderze udostępnionym jako dane$. W kontekście Active Directory, profile mobilne powinny być przechowywane w lokalizacji, która jest dostępna dla użytkowników z różnych komputerów. Folder danych$ jest folderem ukrytym, co jest zgodne z dobrymi praktykami bezpieczeństwa, ponieważ ogranicza dostęp do plików użytkowników zgodnie z założeniami polityki zabezpieczeń. Użycie zmiennej %username% pozwala na tworzenie dedykowanych folderów dla każdego użytkownika, co ułatwia zarządzanie danymi i zapewnia ich izolację. Typowym przykładem zastosowania jest sytuacja w przedsiębiorstwie, gdzie pracownicy mogą logować się do różnych stacji roboczych, a ich ustawienia i pliki są automatycznie synchronizowane, co zwiększa efektywność pracy. Warto również podkreślić, że stosowanie odpowiednich ścieżek do folderów profilu mobilnego przyczynia się do ułatwienia administracji i zgodności z politykami zachowania danych.

Pytanie 36

Usługa w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych na komputerach zarządzanych przez serwer, to

A. DFS
B. WDS
C. FTP
D. GPO
WDS, czyli Windows Deployment Services, to usługa w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych na komputerach w sieci. WDS wykorzystuje technologię PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchamianie komputerów klienckich bezpośrednio z obrazu systemu przechowywanego na serwerze. Ta metoda jest szczególnie przydatna w dużych środowiskach IT, gdzie zarządzanie wieloma stacjami roboczymi staje się skomplikowane. Przykładem zastosowania WDS jest sytuacja, gdy administratorzy chcą szybko zainstalować nowy system operacyjny na setkach komputerów – zamiast instalować go ręcznie na każdym z nich, mogą zautomatyzować proces i zainstalować system zdalnie, co nie tylko oszczędza czas, ale także minimalizuje ryzyko błędów. WDS wspiera różne wersje systemów Windows i umożliwia również wdrażanie dodatkowych aplikacji oraz aktualizacji. Stosowanie WDS zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi pozwala na efektywne zarządzanie i utrzymanie infrastruktury IT.

Pytanie 37

Jakim poleceniem w systemie Linux można dodać nowych użytkowników?

A. useradd
B. usersadd
C. usermod
D. net user
Odpowiedź 'useradd' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Linux do tworzenia nowych użytkowników. Umożliwia on administratorom systemu dodawanie użytkowników z różnymi opcjami, takimi jak określenie grupy, do której użytkownik ma przynależeć, czy też ustawienie hasła. Na przykład, aby dodać użytkownika o nazwie 'janek', wystarczy wpisać polecenie: 'sudo useradd janek'. Ważne jest, aby pamiętać, że po utworzeniu użytkownika zazwyczaj należy ustawić dla niego hasło za pomocą polecenia 'passwd', co zapewnia bezpieczeństwo. Dobre praktyki sugerują również, aby zawsze nadawać nowym użytkownikom odpowiednie ograniczenia dostępu oraz przypisywać ich do właściwych grup, co pomaga w zarządzaniu uprawnieniami w systemie. Ponadto, polecenie 'useradd' jest zgodne z normami systemowymi i pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie użytkownikami w systemie operacyjnym, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności działania systemu.

Pytanie 38

W formacie plików NTFS, do zmiany nazwy pliku potrzebne jest uprawnienie

A. zapisu
B. odczytu i wykonania
C. odczytu
D. modyfikacji
Uprawnienie do modyfikacji w systemie plików NTFS (New Technology File System) jest kluczowe dla wykonywania operacji związanych ze zmianą nazwy pliku. W kontekście NTFS, uprawnienie to pozwala użytkownikowi na modyfikację atrybutów pliku, co obejmuje nie tylko zmianę jego zawartości, ale również zmianę jego nazwy. W praktyce oznacza to, że jeśli użytkownik ma przypisane uprawnienia do modyfikacji, jest w stanie przekształcać pliki poprzez ich renaming, co jest istotne w wielu scenariuszach zarządzania danymi. Na przykład, w przypadku organizacji dokumentów, użytkownicy mogą zmieniać nazwy plików, aby lepiej odzwierciedlały ich zawartość, co ułatwia późniejsze wyszukiwanie. Warto zaznaczyć, że standardy dobrej praktyki w zarządzaniu systemami plików sugerują, aby przydzielać uprawnienia w sposób, który minimalizuje ryzyko nieautoryzowanych zmian, a także zapewnia odpowiednią kontrolę dostępu. Analizując to zagadnienie, należy również pamiętać o znaczeniu uprawnień do odczytu i zapisu, jednak same te uprawnienia nie wystarczą do przeprowadzenia operacji zmiany nazwy, co podkreśla znaczenie uprawnienia do modyfikacji.

Pytanie 39

Która z usług umożliwia rejestrowanie oraz identyfikowanie nazw NetBIOS jako adresów IP wykorzystywanych w sieci?

A. WINS
B. WAS
C. HTTPS
D. DHCP
WINS (Windows Internet Name Service) to usługa, która umożliwia rejestrację i rozpoznawanie nazw NetBIOS, co jest kluczowe w środowisku sieciowym. WINS działa na zasadzie przekształcania nazw NetBIOS na odpowiadające im adresy IP. Jest to szczególnie ważne w sieciach, które nie zawsze korzystają z protokołu DNS (Domain Name System) lub w scenariuszach, gdzie urządzenia pracują w systemach starszych, które polegają na nazwach NetBIOS do komunikacji. W praktyce, kiedy komputer lub inna urządzenie w sieci próbuje nawiązać połączenie z innym urządzeniem, WINS sprawdza swoją bazę danych, aby znaleźć odpowiedni adres IP przypisany do danej nazwy. Dobre praktyki w administracji sieciowej przewidują wdrożenie usługi WINS w sieciach lokalnych, szczególnie w przypadku starszych aplikacji lub urządzeń, które są uzależnione od protokołów NetBIOS. Dzięki tej usłudze można uniknąć problemów z połączeniem, które mogą wystąpić w przypadku braku odpowiedniego systemu nazw. Ponadto, WINS może znacząco ułatwić zarządzanie adresami IP w dużych środowiskach sieciowych.

Pytanie 40

Który adres stacji roboczej należy do klasy C?

A. 232.0.0.1
B. 127.0.0.1
C. 172.0.0.1
D. 223.0.0.1
Adres 127.0.0.1 to adres pętli lokalnej, używany do testowania i diagnostyki lokalnych połączeń sieciowych. Należy zauważyć, że nie jest to adres klasy C, lecz adres klasy A, ponieważ jego pierwszy oktet wynosi 127, co plasuje go w zakresie adresów klasy A (1-126). Klasa A jest przeznaczona dla dużych sieci, które wymagają znacznej liczby adresów IP. W przypadku adresu 172.0.0.1, mamy do czynienia z adresem klasy B, ponieważ jego pierwszy oktet wynosi 172, co oznacza, że jest przeznaczony dla średniej wielkości sieci. Adresy klasy B umożliwiają większą liczbę hostów w porównaniu do klasy C, ale są mniej typowe dla małych zastosowań. Adres 232.0.0.1 z kolei należy do zakresu adresów multicast, a więc nie jest ani adresem klasy C, ani adresem przeznaczonym dla typowych hostów. Adresy multicast są wykorzystywane do przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie. Często występują pomyłki w klasyfikacji adresów, szczególnie w kontekście ich zastosowań. Warto zrozumieć, że różne klasy adresów IP mają różne przeznaczenie i zastosowania, co jest kluczowe w zarządzaniu sieciami oraz ich konfiguracji.