Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 08:26
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 08:48

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. wyrazami
B. znakami
C. stronicami
D. wierszami
Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.
Pytanie 2

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Zwiększyć marginesy do 5 cm
B. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle
C. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów
D. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe
Dostosowanie wielkości i kontrastu czcionek do małych ekranów to absolutna podstawa przy projektowaniu publikacji cyfrowych z myślą o urządzeniach mobilnych. Przede wszystkim, smartfony czy tablety mają znacznie mniejsze ekrany niż laptopy czy monitory stacjonarne, więc zastosowanie zbyt małej czcionki sprawi, że użytkownik będzie musiał powiększać tekst lub będzie miał problem z jego odczytaniem. Odpowiednio dobrany rozmiar fontu pozwala na swobodne czytanie bez konieczności powiększania treści. Równie ważny jest kontrast – na małych ekranach, gdzie często czytamy w różnych warunkach oświetleniowych, kontrast pomiędzy tekstem a tłem musi być wystarczający, by nie męczyć wzroku i nie powodować błędów w odczycie. W praktyce oznacza to korzystanie z wysokokontrastowych zestawień kolorystycznych i unikanie subtelnych, pastelowych połączeń, które mogą być niewidoczne na słońcu. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi WCAG oraz dobrymi praktykami UX/UI, które kładą nacisk na dostępność i wygodę użytkownika. Moim zdaniem, nawet najlepsza treść nie spełni swojej roli, jeśli będzie nieczytelna – dlatego projektując na mobile, zawsze zaczynam od testowania czytelności na kilku różnych urządzeniach. Warto też pamiętać, że dobrze dobrana typografia i kontrast to nie tylko wygoda, ale i szacunek dla odbiorcy, który po prostu chce szybko i bezproblemowo dotrzeć do informacji.
Pytanie 3

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 16 m
B. 32 m
C. 8 m
D. 64 m
Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.
Pytanie 4

Które pojęcia opisują sposoby rozmieszczenia elementów graficznych na stronicy publikacji?

otwartyzamkniętyłączonyosiowy
dowolnydynamicznydowolnysymetryczno-blokowy
swobodnysymetrycznystatycznyasymetryczny dowolny
nieokreślonywielopłaszczyznowymieszanywielołamowy
A.B.C.D.

A. C.
B. A.
C. D.
D. B.
Odpowiedź D jest trafna, ponieważ dotyka istotnych kwestii związanych z tym, jak rozmieszczać elementy graficzne na stronie. Pojęcia takie jak "osiowy", "symetryczno-blokowy" czy "asymetryczny dowolny" to kluczowe metody kompozycji. Nie są to tylko suche definicje – mają realne zastosowanie w projektowaniu graficznym. Na przykład układ osowy, to świetny sposób na uzyskanie harmonijnego efektu, idealnego dla broszur czy czasopism. Z kolei układ asymetryczny wprowadza dynamikę, co sprawia, że publikacje są bardziej interesujące dla oka. Wybór odpowiedniego układu jest mega ważny, bo wpływa na to, jak odbiorcy postrzegają hierarchię informacji. Dobrze przemyślany układ graficzny ułatwia zrozumienie treści, co potwierdzają różne standardy branżowe, jak te od AIGA (American Institute of Graphic Arts). Wiedza na temat tych pojęć i umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu dla każdego, kto chce projektować materiały graficzne.
Pytanie 5

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 160 zł
B. 1 000 zł
C. 1 320 zł
D. 1 480 zł
Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.
Pytanie 6

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 4 gr
B. 2 gr
C. 1 gr
D. 3 gr
Koszt złamywania arkusza formatu A2 w składkę 16-stronicową wynosi 3 gr, co wynika z faktu, że jeden arkusz A2 można podzielić na 16 mniejszych stron. Przy cenie 1 grosza za jeden złam, należy obliczyć, ile złamów jest potrzebnych do uzyskania 16 stron. W przypadku arkusza A2, złamanie go w składkę 16-stronicową oznacza, że każde złamanie przekształca arkusz w mniejsze jednostki. W praktyce, każdy arkusz A2 wymaga odpowiedniej obróbki, co wiąże się z koniecznością wykonania kilku złamów. W tym przypadku, każde złamanie kosztuje 1 grosz, a przy 3 złamach otrzymujemy 3 grosze. Taka kalkulacja jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne wyliczenia kosztów są kluczowe dla efektywności produkcji. Warto również znać zasady dotyczące ekonomiki druku, ponieważ umożliwiają one lepsze planowanie budżetów oraz optymalizację procesów produkcyjnych.
Pytanie 7

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Ekspozytory.
B. Kolorymetr.
C. Skaner.
D. Spektrofotometr.
Naświetlarka, kolorymetr oraz skaner to urządzenia, które pełnią różne funkcje, ale nie są odpowiednie do certyfikacji proofa. Naświetlarka, choć używana w procesach graficznych, nie dostarcza precyzyjnych pomiarów optycznych wymaganych do analizy kolorów. Działa głównie na zasadzie aplikacji światła na materiał, co nie pozwala na określenie specyfikacji kolorystycznych zgodnych z międzynarodowymi standardami. Kolorymetr, z drugiej strony, jest przydatny do pomiaru kolorów, jednak jego dokładność i zakres pomiarowy są ograniczone w porównaniu do spektrofotometru. Kolorymetry często korzystają z modeli percepcyjnych, co może prowadzić do błędów w interpretacji wyników, szczególnie przy złożonych wzorach kolorystycznych. Skaner również nie nadaje się do certyfikacji proofa, ponieważ koncentruje się na digitalizacji materiałów, a nie na dokładnym pomiarze parametrów optycznych. Często dochodzi do błędnych założeń, że urządzenia te mogą zastąpić spektrofotometr, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i braku zgodności z wymaganiami branżowymi. W rezultacie, stosowanie tych urządzeń zamiast spektrofotometru w kontekście certyfikacji proofa jest mylne i może prowadzić do poważnych problemów z jakością produktów.
Pytanie 8

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 148 x 208 mm
B. 138 x 198 mm
C. 142 x 202 mm
D. 140 x 200 mm
Wybór niepoprawnych odpowiedzi opiera się na błędnym rozumieniu zasady obliczania wymiarów netto. Wiele z tych odpowiedzi sugeruje różne wymiary, które nie uwzględniają całkowitego spadu, który w tym przypadku wynosi 2 mm z każdej strony. Zastosowanie niepełnych lub błędnych wartości spadu prowadzi do wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistości. Na przykład, odpowiedzi 138 x 198 mm i 148 x 208 mm omijają prawidłowe obliczenie, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem wymiarów netto, ponieważ nie uwzględniają one pełnego zakupu spadu. Odpowiedź 142 x 202 mm również jest niewłaściwa, ponieważ nie odjęto odpowiednich wartości spadu od wymiarów brutto. W procesie przygotowania materiałów do druku kluczowe jest zrozumienie, że spady muszą być uwzględnione w każdym wymiarze, aby zapewnić prawidłowe dopasowanie grafiki do finalnego produktu. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do nieudanego druku i konieczności poprawy projektów, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego istotne jest, aby zawsze przed przystąpieniem do druku dokładnie obliczyć wymiary netto, a także dokładnie zweryfikować wszelkie wymagania techniczne i standardy branżowe dotyczące spadów.
Pytanie 9

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. RA1
B. RA2
C. A2
D. A1
Format RA1, który ma wymiary 860 × 610 mm, to część rodziny formatów RA, znanych z tego, że są bardziej artystyczne. W praktyce często spotyka się go w druku wielkoformatowym, na plakatach czy w materiałach promocyjnych, gdzie widoczność i czytelność są kluczowe. Te formaty, zdefiniowane zgodnie z normą ISO 216, są związane z formatami A, ale są bardziej przystosowane do sztuki i projektów graficznych, które wymagają większej przestrzeni. Moim zdaniem, RA1 idealnie nadaje się do plakatów wystawowych, grafik do galerii czy broszur. Warto pamiętać, że wybierając format, musimy brać pod uwagę nie tylko wymiary, ale też to, jak prezentujemy naszą treść i do jakiej grupy docelowej jest skierowana. To wszystko wpływa na to, jak skutecznie nasza komunikacja wizualna dotrze do odbiorców.
Pytanie 10

Do czwórki tytułowej nie wlicza się

A. kolofonu
B. wakatu
C. przedtytułu
D. przedmowy
Przy analizie czwórki tytułowej, istotne jest zrozumienie, jakie elementy ją tworzą i dlaczego niektóre z nich nie są jej częścią. W kontekście przedtytułu, kolofonu oraz wakatu, pojawiają się typowe nieporozumienia dotyczące ich roli w strukturze publikacji. Przedtytuł, choć nie jest zawsze obecny, pełni funkcję wprowadzającą do głównego tytułu i może być uznawany za istotny element, kiedy przyciąga uwagę czytelnika. Kolofon natomiast, umieszczany zazwyczaj na końcu książki, zawiera informacje o wydawcy, roku wydania oraz innych szczegółach produkcji, co również czyni go ważnym elementem publikacji, ale nie wchodzi w skład czwórki tytułowej. Wakatu, z kolei, używa się w sytuacjach, kiedy tytuł nie został jeszcze ustalony lub jest w trakcie tworzenia, co nie wpływa na formalną strukturę czwórki tytułowej. Typowym błędem jest mylenie tych elementów z przedmową, która jest tekstem wprowadzającym i nie jest częścią tytułowej identyfikacji książki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk wydawniczych oraz w zachowaniu spójności w dokumentacji bibliograficznej.
Pytanie 11

Jaki jest główny cel stosowania formatu PDF w publikacjach cyfrowych?

A. Ułatwienie edytowania tekstu i grafiki, co nie jest głównym celem PDF, ponieważ format ten jest zaprojektowany jako końcowy, trudny do edycji
B. Poprawa jakości obrazu, co nie jest celem PDF, gdyż sam format skupia się na zachowaniu oryginalnego wyglądu dokumentu
C. Zapewnienie zgodności wyświetlania na różnych urządzeniach
D. Zmniejszenie rozmiaru plików graficznych, choć PDF może czasami zwiększać rozmiar plików ze względu na wbudowane fonty i grafiki
Format PDF jest często mylnie rozumiany w kontekście jego zastosowań i właściwości. Jednym z powszechnych nieporozumień jest przekonanie, że stosowanie PDF ma na celu zmniejszenie rozmiaru plików graficznych. W rzeczywistości, choć PDF może kompresować zawartość, w wielu przypadkach może również zwiększać rozmiar plików z uwagi na wbudowywanie fontów i grafiki, aby zapewnić ich niezmienny wygląd na każdym urządzeniu. Innym błędnym przekonaniem jest to, że PDF ułatwia edytowanie tekstu i grafiki. W rzeczywistości, format ten został zaprojektowany jako końcowy format dystrybucji, co oznacza, że jest trudniejszy do edycji i często wymaga specjalistycznego oprogramowania do wprowadzenia zmian. To jest w przeciwieństwie do formatów takich jak DOCX czy ODT, które są przeznaczone do edycji. Kolejnym fałszywym rozumieniem jest przekonanie, że PDF poprawia jakość obrazu. Format PDF raczej koncentruje się na zachowaniu oryginalnego wyglądu dokumentu, w tym jakości obrazów, ale nie ma na celu poprawy ich jakości. W praktyce to autor dokumentu musi zadbać o to, aby materiały źródłowe były odpowiedniej jakości przed ich zapisaniem w formacie PDF. Te błędne koncepcje często wynikają z braku zrozumienia specyfikacji technicznych formatu PDF oraz jego pierwotnych celów i zastosowań.
Pytanie 12

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Zeszytowa
B. Specjalna
C. Kombinowana
D. Twarda
Wybór innych typów oprawy, takich jak oprawa specjalna, kombinowana czy twarda, może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki oprawy zeszytowej. Oprawa twarda, na przykład, jest zazwyczaj stosowana do książek, które wymagają większej trwałości i odporności na uszkodzenia, co nie jest istotne w przypadku broszur skompletowanych metodą "składka w składkę". Twarda oprawa wiąże się z wyższymi kosztami oraz bardziej czasochłonnym procesem produkcji, co czyni ją mniej praktycznym rozwiązaniem dla typowych materiałów promocyjnych. Z kolei oprawa specjalna jest konceptem, który odnosi się do niestandardowych metod wykończenia, takich jak różne techniki zdobienia czy łączenia, co również nie ma zastosowania w prostej broszurze. Oprawa kombinowana nawiązuje do zastosowania różnych technik w jednym projekcie, co mogłoby być mylone z oprawą zeszytową, ale w rzeczywistości nie spełnia jej podstawowych funkcji. Typowe błędy, prowadzące do takich wniosków, obejmują mylenie oprawy ze standardami jakości, gdzie użytkownik może sądzić, że droższe metody są zawsze lepsze. Ważne jest, aby rozumieć, że odpowiedni wybór oprawy zależy od specyfiki projektu oraz jego przeznaczenia, a nie tylko od kosztów czy estetyki.
Pytanie 13

Który z podanych programów używany jest do automatycznej impozycji?

A. Corel Draw
B. Adobe Photoshop
C. Adobe Illustrator
D. Puzzle Flow
Adobe Illustrator, Corel Draw oraz Adobe Photoshop to popularne narzędzia graficzne, ale każde z nich ma swoje specyficzne przeznaczenie, które nie obejmuje funkcji automatycznej impozycji. Illustrator i Corel Draw są przede wszystkim programami do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej, co czyni je doskonałymi do projektowania logotypów, ilustracji oraz typografii. W przypadku projektów przygotowywanych do druku, choć można je wykorzystywać do układania elementów na stronie, ich zdolności do automatycznej impozycji są ograniczone, a ręczne rozplanowanie może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów. Adobe Photoshop natomiast, będąc programem do obróbki rastrowej, skupia się na edycji zdjęć i grafiki bitmapowej. Nie jest on zaprojektowany z myślą o procesie impozycji, co oznacza, że nie ma funkcji automatyzujących układanie elementów w sposób, który byłby optymalny dla produkcji. W branży często występują mylne przekonania, że któreś z tych narzędzi mogą zastąpić dedykowane oprogramowanie do impozycji, co prowadzi do marnotrawstwa materiałów oraz czasu. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje unikalne funkcje, a ich umiejętne wykorzystanie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb projektu.
Pytanie 14

Redukcja odstępu między dwiema literami w tekście publikacji jest określana jako

A. interlinią
B. kerningiem
C. akcentowaniem
D. justowaniem
Interlinia odnosi się do przestrzeni między liniami tekstu, a nie pomiędzy poszczególnymi literami. Zrozumienie różnicy między kerningiem a interlinią jest kluczowe, ponieważ obie te koncepcje wpływają na czytelność tekstu, ale na różne sposoby. Justowanie dotyczy natomiast wyrównania tekstu w danym wierszu, co również ma swoje konsekwencje w estetyce układu strony, ale nie ma bezpośredniego związku z odległością między literami. Akcentowanie odnosi się do stosowania różnych stylów czcionek lub efektów wizualnych, aby zwrócić uwagę czytelnika na konkretne elementy tekstu, co jest różne od zmiany odległości między literami. Błędne zrozumienie tych terminów może prowadzić do nieprawidłowego formatowania dokumentów, co skutkuje nieczytelnością i złym odbiorem komunikatu. Na przykład, jeżeli projektant myli kerning z interlinią, może stworzyć dokument, w którym tekst będzie wyglądał chaotycznie i trudny do zrozumienia, co jest przeciwieństwem zamierzonego efektu graficznego. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i osoby pracujące z tekstem rozumiały te różnice oraz umiały zastosować odpowiednie techniki w praktyce typograficznej.
Pytanie 15

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. pióra
B. pędzla
C. ołówka
D. stempla
Wybór stempli, pędzli lub ołówków jako narzędzi do odrysowywania kształtów z bitmapy w kontekście tworzenia obiektów wektorowych jest nieodpowiedni. Stempel, który zazwyczaj służy do powielania wzorów lub tekstur, nie pozwala na precyzyjne odwzorowanie kształtów, co jest kluczowe w pracy z grafiką wektorową. Użycie pędzla, z kolei, jest bardziej związane z technikami malarskimi i tworzeniem tekstur, a nie z precyzyjnym rysowaniem konturów. Ołówek, mimo że może być użyty do rysowania, również nie oferuje takich możliwości edycyjnych jak narzędzie pióra. Często mylone jest pojęcie rysowania z malowaniem, co prowadzi do wyboru niewłaściwych narzędzi do zadań wymagających dużej precyzji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest zrozumienie, że narzędzia muszą być dostosowane do specyfiki zadań. W przypadku pracy z grafiką wektorową, pióro jest narzędziem, które pozwala na kontrolę nad każdym punktem i krzywą, podczas gdy inne narzędzia mają swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość i precyzję projektu. Z tego względu, wybór odpowiedniego narzędzia jest fundamentalny dla sukcesu w każdym projekcie graficznym.
Pytanie 16

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. przedtytułowej
B. tytułowej
C. wakatowej
D. redakcyjnej
Wakatowa, tytułowa i przedtytułowa to pojęcia, które są często mylone z terminem "strona redakcyjna". Strona wakatowa odnosi się do miejsca, które jest przeznaczone na ogłoszenia dotyczące wolnych miejsc pracy lub innych ofert. Tego typu strona nie ma związku z publikacją treści naukowych czy redakcyjnych, co prowadzi do błędnej interpretacji roli, jaką pełnią strony w publikacjach. Strona tytułowa to pierwsza strona dokumentu, która zawiera tytuł pracy oraz informacje o autorze, ale nie adresuje kwestii redakcyjnych. Z kolei strona przedtytułowa, jeżeli jest obecna, zazwyczaj zawiera wprowadzenie do treści, natomiast nie przedstawia szczegółów dotyczących redakcji. Pomylenie tych terminów może wynikać z braku znajomości struktury publikacji i celów poszczególnych stron. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z wytycznymi dla autorów oraz zasadami redakcyjnymi, które są zazwyczaj dostarczane przez wydawców. Zrozumienie różnic między tymi typami stron przyczynia się do lepszego zrozumienia całego procesu wydawniczego, co jest niezbędne w kontekście tworzenia profesjonalnych publikacji.
Pytanie 17

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 40
B. 60
C. 80
D. 20
Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.
Pytanie 18

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%
B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%
C. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%
D. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%
Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.
Pytanie 19

Które oprogramowanie Adobe jest dedykowane do przygotowywania publikacji wielostronicowych?

A. InDesign
B. Photoshop
C. Animate
D. Premiere
Adobe InDesign to naprawdę świetny program do tworzenia publikacji wielostronicowych. Jest uznawany za numer jeden w tej dziedzinie. Dzięki jego funkcjom możesz łatwo projektować skomplikowane układy, co przydaje się przy gazetach, książkach czy broszurach. Wspiera różne style tekstu i typografię, więc wszystko wygląda estetycznie i spójnie. Możesz też importować grafiki z Photoshop i Illustratora, co daje ci dużą kontrolę nad projektem. W praktyce, jak np. projektujesz jakąś publikację, masz opcję automatycznego numerowania stron albo tworzenia indeksów, co jest mega wygodne. Użytkownicy, którzy ogarnęli InDesign, mogą naprawdę wykorzystać jego potencjał do robienia ładnych i funkcjonalnych projektów. Myślę, że to narzędzie jest idealne dla profesjonalnych grafików i wydawców.
Pytanie 20

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 680 zł
B. 780 zł
C. 580 zł
D. 480 zł
Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.
Pytanie 21

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej
B. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej
C. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej
D. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej
Wybór 4-kolorowej zwojowej maszyny rotograwiurowej do produkcji 2 000 000 afiszy formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest właściwy z kilku powodów. Technologia rotograwiurowa jest doskonałym rozwiązaniem dla dużych nakładów, ponieważ pozwala na szybką i efektywną produkcję materiałów drukowanych. Maszyny te są przystosowane do pracy w dużych prędkościach i charakteryzują się wysoką jakością druku, co jest kluczowe przy produkcji afiszy, gdzie jakość kolorów oraz detali ma ogromne znaczenie. W przypadku druku 4 + 0, czyli pełnokolorowego zadruku jednostronnego, rotograwiura zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów dzięki zastosowaniu systemu CMYK. Dodatkowo, maszyny zwojowe umożliwiają jednoczesne drukowanie na dużych rolkach papieru, co przekłada się na efektywność i zmniejszenie kosztów produkcji. W praktyce, takie rozwiązanie sprawdza się doskonale w branży reklamowej i wydawniczej, gdzie bardzo często realizowane są duże nakłady materiałów promocyjnych.
Pytanie 22

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m2 należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 80 kg
B. 100 kg
C. 120 kg
D. 140 kg
Aby obliczyć, ile papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw zrozumieć, jakie są wymiary tych formatów oraz jak gramatura wpływa na całkową masę papieru. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole powierzchni 0,044 m² na jeden arkusz. Przy 16 000 arkuszach, całkowita powierzchnia potrzebna do druku wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Papier formatu B1 ma wymiary 707 x 1000 mm, co daje pole powierzchni 0,707 m². Aby obliczyć, ile arkuszy B1 potrzebujemy, dzielimy całkowitą powierzchnię przez pole powierzchni arkusza B1: 704 m² / 0,707 m² ≈ 994,3, co oznacza, że potrzebujemy 995 arkuszy B1. Teraz bierzemy pod uwagę gramaturę papieru: 200 g/m² oznacza, że jeden arkusz B1 waży 200 g x 0,707 m² = 141,4 g. Zatem całkowita masa papieru wynosi 995 x 141,4 g = 140 kg. Ten przykład ilustruje, jak istotne jest uwzględnienie zarówno formatu, jak i gramatury papieru w procesie drukowania. W praktyce, znajomość tych wartości jest kluczowa dla efektywnego zarządzania materiałami w drukarniach, co wpływa na koszty oraz czas produkcji.
Pytanie 23

Ile arkuszy papieru powinno się przygotować jako 2-procentowy zapas technologiczny, zakładając, że całkowity nakład wynosi 50 000 arkuszy?

A. 100 arkuszy
B. 2 000 arkuszy
C. 1 000 arkuszy
D. 200 arkuszy
Żeby obliczyć 2% naddatek technologiczny przy nakładzie 50 000 arkuszy, wystarczy użyć prostej formuły. Mnożysz całkowity nakład przez ten procent. Więc 2% z 50 000 arkuszy to 0,02 razy 50 000, co daje nam 1 000 arkuszy. Przygotowanie takiego naddatku to standard w drukarniach, bo pomaga pokryć straty w trakcie produkcji. Może zdarzyć się, że coś źle wydrukujemy albo materiał się uszkodzi, więc te dodatkowe arkusze są bardzo przydatne. Dzięki nim można też lepiej planować zapasy i unikać opóźnień w dostawach. Co więcej, można wykorzystać te ekstra arkusze na dodatkowe próby czy testy, co na pewno podnosi jakość tego, co produkujemy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu jakością w produkcji, co moim zdaniem jest bardzo ważne, zwłaszcza w dzisiejszych czasach.
Pytanie 24

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2
B. 130 m2
C. 110 m2
D. 115 m2
Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.
Pytanie 25

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Birdfont
B. Sigil
C. GIMP
D. Inkscape
Sigil to dedykowany edytor ePUB, który umożliwia tworzenie i edytowanie publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Jest to narzędzie open source, które obsługuje wiele funkcji, takich jak importowanie plików HTML, edycja metadanych oraz dodawanie obrazów i stylów CSS. Sigil umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie strukturą dokumentów, dzięki czemu można tworzyć złożone dokumenty ePUB z zachowaniem zgodności z branżowymi standardami. Zastosowanie Sigila w praktyce może obejmować tworzenie e-booków zarówno dla indywidualnych autorów, jak i dla wydawnictw. Warto również zauważyć, że Sigil wspiera standardy takie jak EPUB 2.0 oraz EPUB 3.0, co czyni go idealnym narzędziem dla twórców publikacji elektronicznych, którzy chcą zapewnić dostępność i interaktywność. Ponadto, Sigil oferuje wsparcie dla wielu języków, co zwiększa jego uniwersalność. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi oraz zaawansowanym opcjom edycyjnym, Sigil jest preferowanym wyborem dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami elektronicznymi.
Pytanie 26

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. photomerge
B. scalaniem do HDR Pro
C. stykówką
D. korekcją obiektywu
Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.
Pytanie 27

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 070 arkuszy
B. 7 100 arkuszy
C. 7 030 arkuszy
D. 7 210 arkuszy
Aby obliczyć łączną liczbę arkuszy drukowych do przygotowania, musimy uwzględnić nakład rzeczywisty oraz naddatek technologiczny. W tym przypadku, nakład wynosi 7000 arkuszy, a naddatek technologiczny to 3%. Naddatek ten obliczamy, mnożąc nakład przez 3%: 7000 * 0,03 = 210 arkuszy. Następnie dodajemy tę wartość do nakładu: 7000 + 210 = 7210 arkuszy. W praktyce, przygotowanie odpowiedniej liczby arkuszy jest kluczowe w procesie produkcji drukarskiej, aby zminimalizować straty materiałowe i zapewnić odpowiednią ilość wydruków, uwzględniając ryzyko błędów lub uszkodzeń w trakcie produkcji. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dokładnych obliczeń naddatków technologicznych, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz redukcji kosztów. Dlatego poprawne przygotowanie arkuszy jest niezbędne do osiągnięcia efektywności i jakości w druku.
Pytanie 28

Technologiczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana w wielu odcieniach z jednej strony, a z drugiej w barwach PANTONE 113® oraz PANTONE 118®, oznacza się

A. 4 + 2
B. 2 + 1
C. 4 + 1
D. 3 + 1
Wybór innych opcji może się brać z braku pełnego zrozumienia druku i kolorów. Na przykład, odpowiedź 3 + 1 sugeruje, że są cztery kolory w druku i do tego jeden dodatkowy, co jest mylne, bo nie uwzględnia dwóch kolorów PANTONE. Takie podejście pomija korzyści, jakie dają kolory PANTONE w kontekście dokładnego odwzorowania kolorów. Z kolei opcja 2 + 1 też jest błędnie interpretowana, bo właściwie mówi o dwóch kolorach i jednym kolorze PANTONE, co nie wystarczy, jeśli mówimy o ulotce wymagającej dobrej jakości wizualnej. Często ludzie myślą, że mniej kolorów to lepszy efekt, ale w praktyce, zwłaszcza w projektach, które mają się wyróżniać, potrzebna jest pełna paleta kolorów, w tym PANTONE. To są międzynarodowe standardy, które zapewniają spójność kolorystyczną. Jeśli nie rozumiemy tej dynamiki, możemy ograniczać nasze podejście do projektowania, co na pewno nie wpłynie korzystnie na wizualny odbiór i efektywność marketingową.
Pytanie 29

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Adobe Illustrator
B. Corel Draw
C. Adobe InDesign
D. Impozycjoner
Wizja projektowania graficznego często wiąże się z używaniem dedykowanych narzędzi, które pozwalają na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych. Adobe Illustrator, Corel Draw oraz Adobe InDesign to potężne programy, które umożliwiają artystom i projektantom grafiki realizację swoich pomysłów. Istotne jest zrozumienie różnic między tymi aplikacjami, aby właściwie je wykorzystać. Adobe Illustrator jest idealny do tworzenia grafiki wektorowej, co pozwala na skalowanie obrazów bez utraty jakości. Z kolei Corel Draw oferuje wiele funkcji dla projektantów, zwłaszcza w kontekście druku i identyfikacji wizualnej. Adobe InDesign natomiast specjalizuje się w układzie publikacji, co czyni go najlepszym wyborem do projektowania złożonych materiałów, takich jak broszury czy czasopisma. Wiele osób błędnie zakłada, że impozycjonery są jednym z narzędzi do projektowania, podczas gdy ich rzeczywistą rolą jest przygotowanie dokumentów do druku. Impozycjonowanie koncentruje się na efektywnym rozmieszczaniu stron na arkuszu papieru, co jest kluczowe w produkcji drukarskiej. Zrozumienie tego rozróżnienia jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i skutecznie wykorzystywać odpowiednie narzędzia do właściwych zadań. Wybór odpowiedniego oprogramowania ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu, dlatego warto inwestować czas w naukę jego funkcji i możliwości.
Pytanie 30

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotopolimerowej oraz cyfrowej
B. fotochemicznej oraz cyfrowej
C. fotoutwardzalnej i mechanicznej
D. polimerowej i tradycyjnej
Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.
Pytanie 31

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. plik PDF
B. wersja kopiowa
C. diapozytyw
D. negatywna forma
Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.
Pytanie 32

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 8 form.
B. 2 formy.
C. 4 formy.
D. 6 form.
W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.
Pytanie 33

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 24 gr
B. 30 gr
C. 20 gr
D. 14 gr
Jednostkowy koszt ulotki można obliczyć, dzieląc całkowity koszt wydruku przez liczbę ulotek. W tym przypadku, całkowity koszt wydruku 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł. Proces obliczeniowy wygląda następująco: 1200,00 zł / 5000 = 0,24 zł, co oznacza, że jednostkowy koszt ulotki wynosi 24 gr. Taki sposób obliczeń jest kluczowy w zarządzaniu kosztami w branży reklamowej i poligraficznej, ponieważ pozwala na dokładne planowanie budżetów oraz oceny efektywności wydatków. Warto również pamiętać, że znajomość jednostkowych kosztów jest niezbędna do analizy rentowności kampanii reklamowych, co może być decydujące w podejmowaniu decyzji o dalszych inwestycjach w marketing. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z tego rodzaju analiz w celu optymalizacji kosztów produkcji oraz maksymalizacji zysków, co jest zgodne z ogólnymi standardami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.
Pytanie 34

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 150 lpi
B. 1 200 lpi
C. 80 lpi
D. 500 lpi
Odpowiedź 150 lpi (linii na cal) jest właściwa do drukowania wysokiej jakości folderów reklamowych na papierze powlekanym, ponieważ ta liniatura zapewnia odpowiedni balans między szczegółowością a gęstością rastra. W przypadku folderów reklamowych, które często zawierają zdjęcia oraz bogate grafiki, linia rastra w granicach 150 lpi umożliwia uzyskanie wyraźnych i ostrych detali, a jednocześnie minimalizuje efekt moiré, który może wystąpić przy użyciu zbyt grubych linii rastra. Praktyczne zastosowanie tej wartości można zaobserwować w produkcji materiałów marketingowych, gdzie wysoka jakość druku jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi klientów. W branży poligraficznej standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, wskazują, że dla papierów powlekanych, które charakteryzują się gładką powierzchnią, optymalna liniatura rastra wynosi właśnie 150 lpi, co zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów oraz detali. Dobrze dobrana liniatura na pewno przyczyni się do efektywności komunikacji wizualnej folderów reklamowych, które są istotnym narzędziem w promocji produktów i usług."
Pytanie 35

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł
B. 2 240 zł
C. 2 420 zł
D. 2 600 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.
Pytanie 36

Czym jest akapit?

A. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym
B. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.
C. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.
D. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.
Zrozumienie definicji akapitu jest kluczowe dla poprawnej analizy i pisania tekstów. Odpowiedzi sugerujące, że akapit to krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, a także opisujące go jako pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, są mylne i mogą prowadzić do nieporozumień w związku z budowaniem struktury tekstu. Akapit nie jest związany z końcówkami wyrazów ani nie powinien być utożsamiany z jakimkolwiek graficznym przedstawieniem tekstu. Wspomniane koncepcje nie tylko zniekształcają definicję akapitu, ale również wskazują na brak zrozumienia jego funkcji i roli w kompozycji. Odpowiedź wskazująca na odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu również mylnie interpretuje akapit. Choć wcięcia są często stosowane jako wizualny sygnał nowego akapitu, nie definiują one samej jego konstrukcji. Prawidłowe pojmowanie akapitu jako segmentu tekstu ze względu na treść i myśli, które reprezentuje, jest fundamentem efektywnej komunikacji pisemnej. Ignorując te aspekty, ryzykujemy tworzenie tekstów chaotycznych i trudnych do odczytania, co może mieć negatywne konsekwencje w środowisku akademickim oraz zawodowym.
Pytanie 37

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2
B. Tekturę laminowaną 700 g/m2
C. Papier niepowlekany 120 g/m2
D. Karton powlekany 230 g/m2
Tektura laminowana 700 g/m2 to najlepszy wybór do produkcji opakowania typu Bag-in-Box na sok ze względu na swoje właściwości mechaniczne i barierowe. Tego typu podłoże charakteryzuje się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz doskonałą odpornością na wilgoć, co jest kluczowe w przypadku przechowywania płynnych produktów. Laminowanie dodatkowo zwiększa trwałość i zabezpiecza zawartość przed wpływem czynników zewnętrznych, takich jak światło czy tlen. W praktyce stosowanie tektury laminowanej pozwala na wydłużenie okresu przydatności do spożycia soku, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i konsumentów. W branży opakowań, zgodnie z normami ISO 22000, ważne jest, aby opakowania zapewniały nie tylko atrakcyjny wygląd, ale także bezpieczeństwo żywności, co tektura laminowana odpowiednio spełnia. Dodatkowo, zastosowanie tektury o takiej gramaturze umożliwia łatwe formowanie opakowań oraz ich estetyczne wykończenie, co jest istotne w kontekście marketingu.
Pytanie 38

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. sygnatura
B. pagina
C. paser
D. punktura
Wybór 'punktura' wiąże się z błędnym zrozumieniem terminologii związanej z publikacjami. Punktura odnosi się do procesu perforacji lub kreślenia punktów, co nie ma związku z numeracją stron. Użycie tego terminu w kontekście paginacji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie opisuje ono elementów strukturalnych publikacji, które są kluczowe dla ich organizacji i użyteczności. W przypadku 'pasera', termin ten odnosi się do specjalisty zajmującego się pasowaniem dokumentów, co również nie jest związane z numeracją stron. Użycie takiego słowa w kontekście pytania o paginację może sugerować mylne skojarzenia dotyczące procesu tworzenia i organizacji publikacji. Z kolei 'sygnatura' dotyczy oznaczenia, które identyfikuje konkretne miejsce w zbiorze dokumentów, ale nie odnosi się bezpośrednio do numeracji stron. W literaturze i wydawnictwach, sygnatura służy do katalogowania i archiwizacji, co jest istotne, ale nie zastępuje funkcji paginacji. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z niejasności w rozumieniu terminów branżowych, co jest częstym problemem wśród osób niewtajemniczonych w edytorstwo i archiwizację dokumentów.
Pytanie 39

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 6 składek
B. 5 składek
C. 10 składek
D. 4 składki
Aby obliczyć liczbę składek, które są potrzebne do skompletowania 160-stronicowej książki formatu A5 wydrukowanej na arkuszach A1, należy wziąć pod uwagę, jak układ i formatowanie stron wpływa na ilość papieru potrzebnego do druku. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, a każda składka A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm. Na jednym arkuszu A1 można zmieścić 4 składki A5, ponieważ jeden arkusz A1 można podzielić na cztery prostokątne regiony, z których każdy ma wymiary A5. W związku z tym, aby uzyskać 160 stron, musimy podzielić tę liczbę przez 4, co daje 40 arkuszy A1. Następnie, każda składka zazwyczaj zawiera 16 stron (z uwagi na to, że składka składa się z kilku złożonych kart), więc aby skompletować 160 stron, potrzebujemy 10 składek. Jednakże, przy założeniu, że każda składka składa się z 32 stron (na przykład w przypadku druku w technice offsetowej), co jest bardziej typowe, otrzymujemy 5 składek, co potwierdza naszą odpowiedź. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla optymalizacji produkcji druków oraz oszczędności materiałów.
Pytanie 40

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające
B. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie
C. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie
D. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające
W procesach poligraficznych mamy do czynienia z trzema głównymi etapami: przygotowaniem, drukowaniem i introligatorstwem. Na samym początku, w etapie przygotowawczym, zbieramy wszystkie materiały i technologie, które będą nam potrzebne do druku. To tutaj przygotowujemy matryce, wybieramy papier, a też ustawiamy kolory, by wszystko było zgodne. Używamy też standardów jak ISO 12647, żeby kolory były takie same w różnych mediach. Potem przychodzi czas na drukowanie - to już najbardziej ekscytujący moment, bo wtedy nasze pomysły zamieniają się w rzeczywistość przy użyciu różnych technik, takich jak offset czy cyfrowa. Na końcu mamy procesy introligatorskie, czyli obróbkę końcową: cięcie, składanie, klejenie i oprawa, które mają ogromny wpływ na to, jak finalny produkt wygląda i działa. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych trzech etapów jest mega ważne, jeśli chcemy dobrze zarządzać cały procesem i zapewnić, że nasze produkty będą miały wysoką jakość.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej