Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 09:25
Data zakończenia: 19 maja 2025 09:32

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. przełącznikiem

B. serwerem

C. koncentratorem

D. routerem

Serwer, koncentrator i przełącznik to urządzenia, które pełnią inne funkcje w infrastrukturze sieciowej i nie są odpowiednie do roli, która została przypisana routerowi. Serwer jest zasadniczo komputerem, który przechowuje, przetwarza i zarządza danymi oraz aplikacjami, które są udostępniane innym komputerom w sieci. Nie odpowiada za trasowanie danych między różnymi sieciami, co czyni go nieadekwatnym rozwiązaniem do łączenia oddzielnych sieci. Koncentrator, z drugiej strony, jest urządzeniem, które działa na warstwie fizycznej, odpowiadając za rozdzielanie sygnału na wiele portów, ale nie ma zdolności do inteligentnego zarządzania ruchem danych, co jest kluczowe w przypadku połączeń między różnymi sieciami. Przełącznik działa na warstwie drugiej i zajmuje się przekazywaniem ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej, ale również nie jest w stanie zarządzać ruchem między różnymi sieciami, co stanowi istotną różnicę w jego funkcjonalności w porównaniu do routera. Wiele osób może mylić te urządzenia, co prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie rozumieją, jakie są ich specyficzne funkcje i zastosowania w kontekście tworzenia sieci komputerowych. Aby prawidłowo zaprojektować sieć, ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi urządzeniami oraz ich role w architekturze sieciowej.

Pytanie 2

Który symbol reprezentuje przełącznik?

A. B

B. A

C. D

D. C

Symbol oznaczający przełącznik, widoczny na ilustracji jako D, jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych i elektronicznych. Przełącznik, w kontekście sieci komputerowych, to urządzenie służące do kierowania sygnałów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną rolą jest umożliwienie komunikacji pomiędzy komputerami, drukarkami i innymi urządzeniami sieciowymi poprzez przekazywanie danych w formie pakietów. Przełączniki operują głównie na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że używają adresów MAC do identyfikacji urządzeń. W efektywnym zarządzaniu ruchem sieciowym przełączniki odgrywają krytyczną rolę, ponieważ minimalizują kolizje danych i zwiększają wydajność sieci. W kontekście branżowych dobrych praktyk, rekomenduje się stosowanie przełączników zarządzalnych w większych sieciach, ponieważ pozwalają one na kontrolę ruchu sieciowego, tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) oraz monitorowanie stanu sieci. Przełączniki są niezbędnym elementem infrastruktury każdego nowoczesnego biura, umożliwiającym bezproblemową współpracę i przepływ informacji.

Pytanie 3

Kiedy w komórce arkusza MS Excel zamiast liczb wyświetlają się znaki ########, to przede wszystkim należy zweryfikować, czy

A. wystąpił błąd podczas obliczeń

B. wprowadzona formuła zawiera błąd

C. liczba nie mieści się w komórce i nie można jej poprawnie zobrazować

D. zostały wprowadzone znaki tekstowe zamiast liczb

Wybór odpowiedzi, że wprowadzona formuła zawiera błąd, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego interpretacji pojawiających się znaków ########. Znak ten nie wskazuje na problemy z formułą, lecz na to, że wartość liczby przekracza dostępny obszar w komórce. Użytkownicy często myślą, że błędy w obliczeniach są powodem, dla którego nie widzą wartości w arkuszu, co prowadzi do mylnego wniosku o błędnych formułach. To podejście jest błędne, ponieważ Excel nie wyświetli błędnej formuły w formacie widocznym jako ########; zamiast tego, wyświetli komunikat o błędzie, taki jak #DIV/0! lub #VALUE!. Ponadto, podejście, w którym uważa się za problem wprowadzenie znaków tekstowych zamiast liczb, również jest mylące. Choć można również spotkać się z sytuacją, w której tekst zostanie wprowadzony w miejsce liczby, to również wtedy Excel zazwyczaj wyświetli komunikat o błędzie. Należy więc zrozumieć, że znaki ######## mają konkretne znaczenie, które odnosi się do problemów z wyświetlaniem danych, a nie z błędami w formułach czy typach danych. Kluczową umiejętnością w pracy z arkuszami kalkulacyjnymi jest umiejętność rozróżniania tych sytuacji i podejmowania odpowiednich działań w zależności od problemu. Warto zatem zawsze analizować kontekst, aby lepiej poradzić sobie z napotykanymi trudnościami w pracy z Excel.

Pytanie 4

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. kopiowania

B. otwierania okna wyszukiwania

C. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego

D. odświeżania zawartości aktualnego okna

Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 5

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących konta użytkownika Active Directory w systemie Windows jest prawdziwe?

A. Nazwa logowania użytkownika nie może mieć długości większej niż 100 bajtów

B. Nazwa logowania użytkownika może mieć długość przekraczającą 100 bajtów

C. Nazwa logowania użytkownika powinna mieć nie więcej niż 20 znaków

D. Nazwa logowania użytkownika może zawierać mniej niż 21 znaków

Odpowiedzi sugerujące, że nazwa logowania użytkownika w Active Directory musi mieć mniej niż 20 lub 21 znaków, są błędne. W rzeczywistości, Active Directory nie wprowadza takiego ograniczenia, co jest kluczowe dla zrozumienia elastyczności systemu. Użytkownicy mogą być wprowadzani do systemu z bardziej złożonymi i dłuższymi nazwami, co jest szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie unikalne identyfikatory są często niezbędne. Utrzymywanie krótszych nazw logowania może prowadzić do zamieszania i niejednoznaczności, zwłaszcza gdy w danej organizacji pracuje wiele osób o podobnych imionach i nazwiskach. Ponadto, nieprawdziwe jest stwierdzenie, że nazwa logowania nie może mieć długości większej niż 100 bajtów. W rzeczywistości, Active Directory pozwala na dłuższe nazwy, co wspiera różnorodność i unikalność kont użytkowników. Błędne koncepcje związane z długością nazw logowania mogą prowadzić do problemów z integracją systemów oraz zwiększać ryzyko błędów przy logowaniu. Użytkownicy muszą być świadomi właściwych praktyk, aby zminimalizować nieporozumienia i poprawić bezpieczeństwo systemów.

Pytanie 6

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzone porty USB

B. uszkodzony zasilacz

C. nieprawidłowe ustawienia BIOS

D. uszkodzony kontroler klawiatury

Uszkodzony kontroler klawiatury, uszkodzone porty USB i uszkodzony zasilacz są to możliwości, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się logicznymi przyczynami problemów z klawiaturą. Jednakże, w omawianej sytuacji, klawiatura działa prawidłowo w normalnym trybie uruchomienia, co wyklucza uszkodzenie urządzenia. Kontroler klawiatury jest odpowiedzialny za przetwarzanie sygnałów z klawiatury i ich przekazywanie do systemu operacyjnego. Skoro klawiatura działa po uruchomieniu systemu, oznacza to, że kontroler działa prawidłowo. Podobnie, jeśli porty USB były uszkodzone, klawiatura nie włączałaby się w żadnym trybie. Zasilacz z kolei dostarcza energię do komputera, a jego uszkodzenie spowodowałoby znacznie poważniejsze problemy, takie jak brak włączania się systemu lub niestabilna praca sprzętu. W tym przypadku to błędne myślenie, które prowadzi do fałszywych wniosków, opiera się na założeniu, że problemy z urządzeniami peryferyjnymi zawsze są związane z ich awarią. W rzeczywistości wiele problemów z dostępnością opcji w BIOS może wynikać z niewłaściwych ustawień, co pokazuje, jak kluczowe jest zrozumienie roli BIOS w procesie rozruchu i diagnostyki sprzętu. Warto zawsze analizować problem w szerszym kontekście i zrozumieć, które elementy systemu mogą wpływać na jego funkcjonowanie.

Pytanie 7

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2012?

A. Virtual PC

B. Virtual Box

C. Hyper-V

D. VMware

Wybór VMware, Virtual Box lub Virtual PC jako oprogramowania do wirtualizacji w kontekście Windows Server 2012 wskazuje na nieporozumienie dotyczące platformy i jej funkcji. VMware to komercyjny produkt, który jest szeroko stosowany w przedsiębiorstwach, ale nie jest zintegrowany z Windows Server w sposób, w jaki Hyper-V jest. Virtual Box, chociaż jest darmowym narzędziem do wirtualizacji, jest głównie używane w środowiskach desktopowych, a nie serwerowych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście profesjonalnej infrastruktury serwerowej. Z kolei Virtual PC to przestarzałe rozwiązanie, które zostało zastąpione przez Hyper-V i nie oferuje zaawansowanych funkcji, które są kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu infrastrukturą IT. Typowym błędem myślowym jest mylenie programów do wirtualizacji jednostkowej z rozwiązaniami, które są zaprojektowane do pracy w środowisku serwerowym. Oprogramowanie takie jak Hyper-V nie tylko wspiera wirtualizację, ale także zapewnia szereg funkcji zarządzających, które są niezbędne w dużych organizacjach. Dlatego wybór Hyper-V jako roli w Windows Server 2012 jest nie tylko uzasadniony, ale wręcz zalecany do efektywnego zarządzania wirtualizacją w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 8

Jakie polecenie w środowisku Linux pozwala na modyfikację uprawnień dostępu do pliku lub katalogu?

A. iptables

B. chmod

C. attrib

D. chattrib

Odpowiedź 'chmod' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowe polecenie w systemie Linux służące do zmiany praw dostępu do plików i katalogów. 'chmod' pozwala na modyfikację uprawnień zarówno dla właściciela pliku, grupy, jak i dla innych użytkowników. Uprawnienia te są definiowane w trzech kategoriach: odczyt (r), zapis (w) i wykonanie (x). Można je ustawiać na trzy poziomy: dla właściciela pliku, grupy oraz dla wszystkich użytkowników. Przykładowo, polecenie 'chmod 755 plik.txt' nadaje pełne uprawnienia właścicielowi, natomiast grupie i innym użytkownikom pozwala tylko na odczyt i wykonanie. Dobre praktyki w zarządzaniu uprawnieniami obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do pracy. Zrozumienie mechanizmów uprawnień w systemie Linux jest kluczowe dla bezpieczeństwa i zarządzania zasobami w każdym środowisku serwerowym.

Pytanie 9

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki aplikacji

B. Pliki sterowników

C. Pliki aktualizacji

D. Pliki osobiste

Pliki aktualizacji, aplikacji oraz sterowników są ściśle związane z funkcjonowaniem systemu operacyjnego i jego komponentów. Przywracanie systemu do wcześniejszego punktu oznacza cofnięcie wszelkich zmian wprowadzonych w systemie od momentu utworzenia tego punktu. W przypadku plików aktualizacji, takie operacje mogą prowadzić do wycofania poprawek zabezpieczeń i stabilności, co może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa. Użytkownicy często błędnie zakładają, że przywracanie systemu jest neutralne wobec wszystkich plików, jednak w rzeczywistości dotyczy to głównie plików systemowych, a nie danych osobistych. Pliki aplikacji mogą również zostać usunięte lub przywrócone do wcześniejszych wersji, co często prowadzi do problemów z ich działaniem. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że zmiana wersji sterowników może powodować problemy z kompatybilnością, co może skutkować błędami w działaniu sprzętu. Aby uniknąć tych problemów, ważne jest, aby przed przywróceniem systemu wykonać pełną kopię zapasową wszystkich istotnych plików i zrozumieć, jak działa proces przywracania. Zrozumienie różnic między plikami osobistymi a systemowymi oraz ich rolą w architekturze systemu operacyjnego jest kluczowe w zarządzaniu danymi i bezpieczeństwem ich przechowywania.

Pytanie 10

Który z protokołów powinien być zastosowany do pobierania wiadomości e-mail z własnego serwera?

A. SMTP

B. POP3

C. FTP

D. SNMP

SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do wysyłania wiadomości e-mail, a nie do ich odbierania. Jest on odpowiedzialny za przesyłanie wiadomości z jednego serwera pocztowego do innego, a więc jego funkcjonalność nie obejmuje otrzymywania poczty. Dlatego nie można go zastosować do związku z pytaniem o odbiór wiadomości. SNMP, z kolei, to Simple Network Management Protocol, który służy do zarządzania urządzeniami w sieci, a nie do obsługi poczty elektronicznej. Użycie tego protokołu w kontekście odbioru e-maili jest więc zupełnie nieadekwatne. FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co również nie ma związku z odbiorem poczty. Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące tego, które protokoły są odpowiedzialne za konkretne zadania w zakresie komunikacji elektronicznej. Kluczowym błędem jest mylenie protokołów do wysyłania i odbierania wiadomości. W praktyce, wybór niewłaściwego protokołu może prowadzić do frustracji użytkowników i problemów z dostępem do ich wiadomości. Zrozumienie różnic pomiędzy protokołami oraz ich odpowiednich zastosowań jest niezbędne do skutecznego zarządzania pocztą elektroniczną.

Pytanie 11

Jak w systemie Windows Professional można ustalić czas działania drukarki oraz jej uprawnienia do drukowania?

A. ustawienia drukowania

B. parametry drukarki

C. katalog wydruku

D. dzielenie wydruku

Zrozumienie roli, jaką odgrywają różne elementy konfiguracji drukarek w systemie Windows, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania drukiem. Wydaje się, że odpowiedzi takie jak "kolejka wydruku" czy "preferencje drukowania" mogą być logicznymi wyborami, jednak nie są one właściwe w kontekście pytania. Kolejka wydruku odnosi się do zarządzania dokumentami oczekującymi na wydruk, a nie do ustawiania godzin pracy drukarki czy uprawnień. Choć kolejka jest istotnym elementem w procesie drukowania, nie daje możliwości zmiany ustawień czasowych ani przydzielania dostępów użytkownikom. Podobnie, preferencje drukowania dotyczą głównie ustawień specyficznych dla dokumentów, takich jak jakość druku czy format, ale nie obejmują one zarządzania dostępnością drukarki. Z kolei "udostępnianie wydruku" ma na celu umożliwienie innym użytkownikom dostępu do drukarki w sieci, ale nie pozwala na konfigurację jej pracy w określonych godzinach. Typowym błędem jest mylenie różnych poziomów konfiguracji – właściwości drukarki to miejsce, gdzie można precyzyjnie ustawić te parametry. Wiedza o tym, jak odpowiednio zarządzać dostępem i czasem pracy drukarki, jest niezbędna dla optymalizacji i bezpieczeństwa procesów drukowania, co jest szczególnie ważne w środowisku biurowym, gdzie wiele osób korzysta z tych samych zasobów.

Pytanie 12

Chusteczki nasączone substancją o właściwościach antystatycznych służą do czyszczenia

A. wałków olejowych w drukarkach laserowych

B. rolek prowadzących papier w drukarkach atramentowych

C. wyświetlaczy monitorów LCD

D. wyświetlaczy monitorów CRT

Ekrany monitorów CRT, zwane także monitorami kineskopowymi, są szczególnie wrażliwe na zjawiska elektrostatyczne, co czyni je odpowiednimi do czyszczenia za pomocą chusteczek nasączonych płynem antystatycznym. Te płyny skutecznie eliminują ładunki elektrostatyczne, które mogą przyciągać kurz i zanieczyszczenia, co wpływa na jakość obrazu. Używając chusteczek antystatycznych, można nie tylko oczyścić ekran z zanieczyszczeń, ale także zredukować ryzyko osadzania się kurzu w przyszłości. W praktyce, chusteczki te są często stosowane w biurach, serwisach komputerowych oraz w domowych warunkach, gdzie użytkownicy monitorów CRT mogą odczuwać potrzebę utrzymania czystości swoich urządzeń. Warto również zauważyć, że zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu, stosowanie specjalistycznych środków czyszczących jest kluczowe, aby nie uszkodzić powłoki ekranu i zachować jego właściwości optyczne przez dłużej.

Pytanie 13

Aby sprawdzić, czy zainstalowana karta graficzna w komputerze jest przegrzewana, użytkownik ma możliwość użycia programu

A. Everest

B. CHKDSK

C. HD Tune

D. CPU-Z

Chociaż inne programy, takie jak CPU-Z, HD Tune i CHKDSK, mają swoje zastosowania, nie są one odpowiednie do monitorowania temperatury karty graficznej. CPU-Z skupia się głównie na szczegółowych informacjach dotyczących procesora, płyty głównej oraz pamięci RAM, ale nie dostarcza danych o temperaturze i obciążeniu karty graficznej. Jego zastosowanie jest zatem ograniczone do analizy wydajności CPU, co czyni go niewłaściwym narzędziem do oceny przegrzewania się karty graficznej. HD Tune to program, który koncentruje się na monitorowaniu dysków twardych oraz SSD, oferując funkcje takie jak analiza wydajności i skanowanie w poszukiwaniu błędów, ale nie ma możliwości odczytu temperatury karty graficznej, co czyni go niewłaściwym w kontekście tego pytania. Z kolei CHKDSK służy do sprawdzania integralności systemu plików na dyskach i nie jest narzędziem przeznaczonym do monitorowania temperatury jakiegokolwiek komponentu sprzętowego, w tym kart graficznych. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że te programy mogą pomóc w identyfikacji problemów z przegrzewaniem, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie narzędzia muszą być stosowane w kontekście ich przeznaczenia, aby efektywnie monitorować i diagnozować problemy ze sprzętem.

Pytanie 14

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s

C. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

D. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury

Spawarka światłowodowa jest narzędziem dedykowanym do łączenia pigtaili z włóknami kabli światłowodowych. Proces spawania polega na łączeniu włókien optycznych za pomocą łuku elektrycznego, co zapewnia bardzo niską stratę sygnału oraz wysoką jakość połączenia. Jest to kluczowy element instalacji światłowodowych, ponieważ odpowiednie połączenie włókien ma zasadnicze znaczenie dla efektywności przesyłania danych. W praktyce spawarki światłowodowe są wykorzystywane zarówno w instalacjach telekomunikacyjnych, jak i w sieciach lokalnych (LAN). Dobre praktyki w branży wskazują, że spawanie powinno być przeprowadzane przez wyspecjalizowany personel, który jest przeszkolony w tym zakresie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat sygnału. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, połączenia światłowodowe powinny być regularnie testowane pod kątem jakości sygnału, co pozwala upewnić się, że instalacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Warto również wspomnieć, że spawarki światłowodowe są często wyposażone w funkcje automatycznej analizy włókien, co dodatkowo zwiększa ich dokładność i niezawodność.

Pytanie 15

Którą opcję w menu przełącznika należy wybrać, aby przywrócić ustawienia do wartości fabrycznych?

A. Save Configuration

B. Firmware Upgrade

C. Reset System

D. Reboot Device

Pozostałe opcje, takie jak Reboot Device, Firmware Upgrade i Save Configuration, nie przywracają ustawień fabrycznych. Reboot Device jedynie restartuje urządzenie, co jest użyteczne w przypadku tymczasowych problemów lub niektórych aktualizacji, ale nie resetuje konfiguracji. Firmware Upgrade pozwala na aktualizację oprogramowania sprzętowego, co może być konieczne dla zwiększenia funkcjonalności lub bezpieczeństwa, jednak nie modyfikuje bieżących ustawień użytkownika, a jedynie sam system operacyjny urządzenia. Save Configuration, z kolei, jest używany do zapisywania bieżącej konfiguracji, co jest kluczowe dla utrzymania aktualnych ustawień po restarcie bądź aktualizacji. Typowym błędem jest myślenie, że restart lub aktualizacja firmware'u przywróci domyślne ustawienia, jednakże te działania nie zmieniają zapisanych parametrów konfiguracyjnych. Dobrym nawykiem jest regularne wykonywanie kopii zapasowych aktualnych ustawień, co ułatwi ich odtworzenie w razie potrzeby, ale nie zastępuje to procesu przywracania ustawień fabrycznych w sytuacjach, gdzie jest to wymagane. Wszystkie te funkcje są istotne w zarządzaniu siecią, lecz mają różne zastosowania i nie wpływają jednocześnie na resetowanie konfiguracji do stanu fabrycznego, co jest kluczowe dla eliminacji problemów wynikających z istniejących ustawień użytkownika.

Pytanie 16

Jakim modułem pamięci RAM, który jest zgodny z płytą główną GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING/ X99/8xDDR4 2133, ECC, maksymalnie 128GB/ 4x PCI-E 16x/ RAID/ USB 3.1/ S-2011-V3/ATX, jest pamięć?

A. HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R (DDR3-1866) Registered CAS-13 Memory Kit

B. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L (DDR3-1866 Load Reduced CAS-13 Memory Kit)

C. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC

D. HPE 32GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3L-10600R (DDR3-1333) Registered CAS-9, Non-ECC

HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC to poprawna odpowiedź, ponieważ spełnia wszystkie wymagania techniczne płyty głównej GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING. Płyta ta obsługuje pamięci DDR4, a wspomniana pamięć ma pełną zgodność z jej specyfikacją, oferując standardową prędkość 2133 MHz. Pamięć ECC (Error-Correcting Code) jest istotna w zastosowaniach krytycznych, takich jak serwery lub stacje robocze, ponieważ umożliwia wykrywanie i korekcję błędów w pamięci, co zwiększa stabilność systemu. Dodatkowo, zastosowanie pamięci w konfiguracji Quad Rank pozwala na lepszą wydajność w porównaniu do pamięci Dual Rank, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej przepustowości. W praktyce, tak skonfigurowany system będzie bardziej odporny na błędy i lepiej radzi sobie z zasobami pamięciowymi, co jest kluczowe w środowiskach intensywnie wykorzystujących pamięć.

Pytanie 17

W celu zainstalowania systemu openSUSE oraz dostosowania jego ustawień, można skorzystać z narzędzia

A. Evolution

B. GEdit

C. YaST

D. Brasero

Wybór odpowiedzi innych niż YaST wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania oprogramowania w ekosystemie openSUSE. Brasero, będący narzędziem do nagrywania płyt, nie ma żadnych funkcji związanych z konfiguracją systemu operacyjnego. Jego głównym celem jest ułatwienie użytkownikom tworzenia i nagrywania obrazów dysków oraz danych na nośniki optyczne. Tak więc, jest to narzędzie dedykowane do zadań związanych z obsługą mediów, a nie z instalacją systemu. GEdit to prosty edytor tekstu, który jest używany do edytowania plików tekstowych, kodu źródłowego oraz innych dokumentów. Chociaż GEdit może być użyteczny w wielu kontekstach, nie ma funkcji ani narzędzi do zarządzania konfiguracją systemu operacyjnego. Z drugiej strony, Evolution to aplikacja do zarządzania pocztą elektroniczną, która nie ma zastosowania w kontekście instalacji lub konfiguracji systemu. Takie wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie wymienione aplikacje są związane z administracją systemem, podczas gdy tylko YaST jest dedykowanym narzędziem do tego celu. Stosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla skutecznej administracji systemem, dlatego ważne jest, aby posiadać wiedzę na temat ich przeznaczenia i funkcji.

Pytanie 18

W drukarce laserowej do stabilizacji druku na papierze używane są

A. bęben transferowy

B. rozgrzane wałki

C. głowice piezoelektryczne

D. promienie lasera

Promienie lasera, bęben transferowy oraz głowice piezoelektryczne to technologie, które mogą być mylone z procesem utrwalania w drukarkach laserowych, jednak nie mają one kluczowego wpływu na ten etap. Promienie lasera są używane do naświetlania bębna światłoczułego, co jest pierwszym krokiem w procesie tworzenia obrazu na papierze, ale nie mają one bezpośredniego związku z utrwalaniem wydruku. Proces ten opiera się na zastosowaniu toneru, który następnie musi zostać utrwalony. Bęben transferowy również nie jest odpowiedzialny za utrwalanie, a raczej za przenoszenie obrazu z bębna światłoczułego na papier. Głowice piezoelektryczne są stosowane w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w drukarkach laserowych. Często błędnie zakłada się, że wszystkie technologie związane z drukiem są ze sobą powiązane, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii pełni swoją rolę na różnych etapach procesu druku, a nie można ich mylić z fazą utrwalania. Dla efektywnego działania drukarki laserowej konieczne jest zrozumienie specyfiki pracy tych urządzeń oraz umiejętność identyfikacji ich poszczególnych elementów i procesów.

Pytanie 19

Jaką usługę można wykorzystać do zdalnej pracy na komputerze z systemem Windows, korzystając z innego komputera z tym samym systemem, który jest podłączony do tej samej sieci lub do Internetu?

A. pulpit zdalny

B. FTP

C. serwer plików

D. DHCP

Rozważając inne odpowiedzi, należy zauważyć, że DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem sieciowym odpowiedzialnym za dynamiczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, co nie ma nic wspólnego z zdalnym dostępem do komputera. Odpowiedzią, która dotyczy zdalnego dostępu jest pulpit zdalny, a nie DHCP. Serwer plików to urządzenie lub usługa przeznaczona do przechowywania i zarządzania plikami w sieci. Umożliwia on użytkownikom przechowywanie, udostępnianie i pobieranie danych, ale nie pozwala na interakcję z interfejsem systemu operacyjnego zdalnego komputera. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, a nie do zdalnej kontroli nad systemem. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie funkcji związanych z zarządzaniem plikami z zdalnym dostępem do całego systemu operacyjnego. W praktyce, osoby mogą nie rozumieć różnicy między przesyłaniem plików a pełnym zdalnym dostępem do pulpitu, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że usługi zdalnego dostępu zapewniają znacznie szerszy wachlarz możliwości interakcji z systemem, niż jedynie przesyłanie danych.

Pytanie 20

Na diagramie mikroprocesora zidentyfikowany strzałką blok odpowiada za

A. przetwarzanie wskaźnika do następnej instrukcji programu

B. przechowywanie następujących adresów pamięci z komendami

C. wykonywanie operacji arytmetycznych oraz logicznych na liczbach

D. przechowywanie aktualnie realizowanej instrukcji

W przypadku rozważania innych bloków mikroprocesora, zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla unikania błędnych wyobrażeń. Rejestr instrukcji przechowuje bieżąco przetwarzaną instrukcję, co jest kluczowe dla sekwencyjnego wykonywania programów i umożliwia jednostce sterującej dekodowanie oraz odpowiednie kierowanie działaniami CPU. Kolejną ważną jednostką jest licznik programu, który przechowuje adresy pamięci kolejnych instrukcji, co jest fundamentem dla poprawnego przepływu sterowania i jest używane do określania adresu następnej instrukcji do pobrania przez procesor. Jest to krytyczne dla realizacji zadań w poprawnej kolejności i zarządzania skokami w kodzie programu. Wskaźnik na następną instrukcję jest związany z zarządzaniem przepływem sterowania, pozwalając na liniowe przetwarzanie kodu lub obsługę skoków i wywołań funkcji. Typowym błędem jest mylenie operacyjnej roli ALU i tego wskaźnika w kontekście obliczeń, gdyż ALU bezpośrednio nie wpływa na przebieg sterowania, a zajmuje się przetwarzaniem danych. Dogłębne zrozumienie struktury mikroprocesora i ról poszczególnych bloków jest kluczowe dla projektowania wydajnych i poprawnie działających systemów komputerowych oraz unikania błędów logicznych w analizie działania procesora.

Pytanie 21

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do przywracania systemu Windows, może sugerować

A. uszkodzenie sterowników

B. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu

C. wykrycie błędnej adresacji IP

D. uszkodzenie plików startowych systemu

Podczas gdy komunikat wyświetlany przez Startup Repair wskazuje na problem z plikami startowymi systemu, inne potencjalnie błędne interpretacje mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków. Przede wszystkim idea, że narzędzie to wskazuje na konieczność wykonania kopii zapasowej systemu, jest myląca. Kopie zapasowe są istotnym elementem zarządzania systemem, ale Startup Repair koncentruje się na naprawie bieżących problemów z rozruchem, a nie na archiwizacji danych. Kolejną błędną koncepcją jest przekonanie, że komunikat dotyczy nieprawidłowej adresacji IP. Problemy z adresacją IP są związane z konfiguracją sieciową i nie wpływają na zdolność systemu do uruchomienia się. Diagnostyka IP odbywa się na poziomie systemu operacyjnego po jego załadowaniu. Ostatecznie, sugestia, że problem dotyczy uszkodzonych sterowników, choć możliwa, nie jest bezpośrednio związana z komunikatem o błędzie rozruchu. Problemy ze sterownikami mogą powodować inne rodzaje awarii systemu, ale nie są głównym celem działania narzędzia Startup Repair. Aby skutecznie diagnozować i rozwiązywać problemy z systemem, ważne jest zrozumienie, jakie narzędzia są przeznaczone do jakich zadań oraz jakie symptomy wskazują na konkretne problemy. Redukowanie błędów myślowych i poprawne przypisywanie symptomów do problemów technicznych jest kluczowe dla efektywnej administracji IT. Ważnym aspektem jest również ciągłe doskonalenie umiejętności oraz znajomość narzędzi diagnostycznych dostępnych w systemach operacyjnych.

Pytanie 22

Drugi monitor CRT, który jest podłączony do komputera, ma zastosowanie do

A. dostosowywania danych

B. magazynowania danych

C. analizowania danych

D. wyświetlania informacji

Wybór odpowiedzi sugerujących, że drugi monitor CRT służy do przechowywania, kalibracji lub przetwarzania danych, opiera się na błędnym zrozumieniu funkcji monitorów w systemach komputerowych. Monitory, w tym CRT, są urządzeniami wyjściowymi, co oznacza, że ich podstawowym zadaniem jest prezentacja danych, a nie ich przechowywanie ani przetwarzanie. Przechowywanie informacji odbywa się w pamięci systemu komputerowego, na dyskach twardych lub w chmurze, a nie na monitorze. Ponadto kalibracja danych odnosi się do procesu dostosowywania parametrów urządzeń pomiarowych, co również nie ma związku z funkcją wyjściową monitora. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że różne funkcje sprzętu komputerowego mogą się ze sobą pokrywać, jednak każda z tych funkcji ma swoje specyficzne urządzenia i przeznaczenie. Przykładowo, do kalibracji wykorzystywane są specjalistyczne programy i urządzenia pomiarowe, a przetwarzanie danych odbywa się na procesorze komputerowym. Zrozumienie ról różnych komponentów w systemie komputerowym jest kluczowe dla efektywnego wykorzystywania technologii, a pomylenie ich z funkcjami monitorów prowadzi do nieefektywnych praktyk oraz trudności w rozwiązywaniu problemów związanych z konfiguracją sprzętową.

Pytanie 23

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. rwxr-xr-x

B. rwxrwxr-x

C. r-xrwxr-x

D. r-xr-xrwx

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich wprowadza niepożądane uprawnienia, co prowadzi do niewłaściwego dostępu do katalogu. Odpowiedź r-xrwxr-x przyznaje grupie pełne prawo do zapisu, co oznacza, że każdy użytkownik w tej grupie mógłby modyfikować zawartość katalogu, a tym samym narazić dane na ryzyko. Również rwxrwxr-x daje grupie i innym użytkownikom pełne prawa do zapisu, co jest dalekie od celu, jakim jest ochrona katalogu. Odpowiedź r-xr-xrwx wskazuje, że inni użytkownicy mogliby zapisywać w tym katalogu, co również stawia w niebezpieczeństwie integralność danych. Kluczowy błąd polega na mylnym rozumieniu hierarchii uprawnień w Linuxie, gdzie prawa dostępu są krytycznym elementem zarządzania bezpieczeństwem. Właściwe zabezpieczenie danych wymaga, aby jedynie właściciel posiadał prawo do modyfikacji, co ogranicza ryzyko błędów oraz mniej bezpiecznych praktyk, które mogą prowadzić do utraty danych lub wykorzystania ich w nieodpowiedni sposób. W kontekście bezpieczeństwa IT, kluczowe jest stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć jedynie te uprawnienia, które są niezbędne do ich pracy.

Pytanie 24

W sieciach komputerowych, gniazdo, które jednoznacznie wskazuje na dany proces na urządzeniu, stanowi połączenie

A. adresu IP i numeru portu

B. adresu IP i numeru sekwencyjnego danych

C. adresu fizycznego i adresu IP

D. adresu fizycznego i numeru portu

Adresy fizyczne oraz adresy IP odnoszą się do dwóch różnych warstw modelu OSI. Adres fizyczny, znany również jako adres MAC, jest przypisany do interfejsu sieciowego i służy do komunikacji na poziomie warstwy łącza danych. Nie ma on zastosowania w kontekście identyfikacji procesów, ponieważ różne procesy na tym samym urządzeniu nie mogą być rozróżniane tylko na podstawie adresu MAC. Adres IP, z kolei, działa na wyższej warstwie, umożliwiając komunikację w sieci, ale bez wsparcia numerów portów nie jest wystarczający do identyfikacji konkretnych aplikacji działających na danym urządzeniu. Odpowiedzi sugerujące kombinację adresu fizycznego i adresu IP ignorują kluczowy element architektury sieciowej, jakim są porty, które są niezbędne do zarządzania wieloma połączeniami. Ponadto, pomysł identyfikacji procesów za pomocą numeru sekwencyjnego danych jest błędny, ponieważ numery sekwencyjne są używane do zarządzania kolejnością przesyłania danych w protokołach, takich jak TCP, a nie do identyfikacji procesów. W rzeczywistości, błędne myślenie o roli adresów fizycznych i IP w unikalnej identyfikacji procesów może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie projektowania i implementacji systemów sieciowych, co w praktyce może skutkować błędami w konfiguracji i niewłaściwym działaniem aplikacji.

Pytanie 25

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. wykonać defragmentację

B. usunąć pliki tymczasowe

C. przeskanować dysk programem antywirusowym

D. odinstalować programy, które nie są używane

Usuwanie plików tymczasowych, odinstalowywanie nieużywanych programów i skanowanie dysku programem antywirusowym to działania, które mogą poprawić wydajność systemu, ale nie są one bezpośrednio związane z procesem defragmentacji. Pliki tymczasowe, które są tworzone przez różne aplikacje w trakcie ich działania, zajmują przestrzeń na dysku, ale nie wpływają na fragmentację. Ich usunięcie może oczyścić miejsce, ale nie poprawi wydajności dysku, jeśli pliki są już rozproszone. Odinstalowanie nieużywanych programów z kolei zwalnia przestrzeń, jednak nie ma wpływu na sposób, w jaki są przechowywane już istniejące pliki na dysku. Również skanowanie antywirusowe jest istotne dla bezpieczeństwa systemu, ale nie jest metodą poprawy wydajności przyczyniającą się do porządkowania danych. W rzeczywistości, tego rodzaju działania mogą prowadzić do mylnego przekonania, że system jest optymalny, podczas gdy rzeczywisty problem fragmentacji danych nadal pozostaje. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że usunięcie plików rozwiąże problem powolnego działania systemu, zamiast zrozumieć, że przyczyna leży w organizacji danych na dysku. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę działania dysków oraz różnice między HDD a SSD, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie wydajnością komputera.

Pytanie 26

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. informowania o wygasłych certyfikatach

B. blokady działania skryptów

C. funkcji zapisywania haseł

D. blokady okienek wyskakujących

Blokowanie skryptów, informowanie o wygasłych certyfikatach i blokowanie wyskakujących okienek to rzeczywiście ważne rzeczy w zabezpieczeniach przeglądarek, ale tak naprawdę nie mają bezpośredniego wpływu na ochronę haseł. Blokowanie skryptów może podnieść bezpieczeństwo, ale czasami też ogranicza to, co strony internetowe mogą zrobić, bo wiele z nich naprawdę potrzebuje JavaScript, żeby działać prawidłowo. Jak się wyłączy skrypty, to witryny mogą działać nie tak, jak powinny. Powiadomienia o certyfikatach też są ważne, ale bardziej dotyczą samego połączenia, a nie danych osobowych. Certyfikaty SSL/TLS są po to, żeby szyfrować komunikację, co chroni nasze dane przy przesyłaniu. No i blokowanie wyskakujących okienek pomoże się ustrzec przed irytującymi reklamami, ale tak naprawdę niewiele zmienia w kontekście bezpieczeństwa haseł czy danych, które są zagrożone głównie wtedy, jak je przechowujemy na urządzeniu. Często ludzie myślą, że te funkcje wystarczą, żeby ich dane były bezpieczne, a to prowadzi do takiej lekkomyślności, która otwiera drogę do ataków. Lepiej by było podejść do zarządzania bezpieczeństwem danych w sposób bardziej kompleksowy.

Pytanie 27

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem standardu

A. Network Terminal Protocol (telnet)

B. Session Initiation Protocol (SIP)

C. Security Shell (SSH)

D. Security Socket Layer (SSL)

Wybór odpowiedzi związanej z Security Shell (SSH) jest błędny, ponieważ SSH jest protokołem służącym do zabezpieczonego zdalnego dostępu do systemów operacyjnych i nie jest bezpośrednio związany z zabezpieczaniem komunikacji w Internecie, tak jak TLS i SSL. Protokół SSH zapewnia szyfrowanie, ale jego głównym celem jest umożliwienie zdalnego logowania i wykonywania poleceń na serwerach. Z kolei Session Initiation Protocol (SIP) jest protokołem, który służy do inicjowania, utrzymywania oraz kończenia sesji multimedialnych, takich jak połączenia głosowe i wideokonferencje, a nie do zabezpieczania połączeń, co również czyni tę odpowiedź niepoprawną. Network Terminal Protocol (telnet) jest protokołem komunikacyjnym, który nie oferuje żadnego szyfrowania danych, co czyni go nieodpowiednim do bezpiecznej komunikacji. Typowym błędem myślowym, prowadzącym do wyboru niepoprawnej odpowiedzi, jest mylenie protokołów zabezpieczających z innymi protokołami komunikacyjnymi, które mają zupełnie inne cele. Protokół TLS jest zatem kluczowym narzędziem w kontekście bezpieczeństwa komunikacji w Internecie, a jego zrozumienie jest fundamentalne dla każdego specjalisty zajmującego się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 28

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. hub

B. router

C. driver

D. switch

Wybór innych opcji, takich jak przełącznik, sterownik czy koncentrator, wykazuje szereg nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowania w kontekście łączenia sieci lokalnej z Internetem. Przełącznik, na przykład, jest urządzeniem, które działa na warstwie drugiej modelu OSI (Layer 2) i służy do łączenia komputerów w ramach lokalnej sieci, umożliwiając im komunikację wewnętrzną. Jego zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami w obrębie tej samej sieci, co oznacza, że nie posiada zdolności do komunikacji z siecią zewnętrzną, taką jak Internet. Podobnie, koncentrator to prostsze urządzenie, które łączy wiele portów w sieci lokalnej, ale nie analizuje ani nie kieruje ruchu sieciowego, co czyni go przestarzałym w nowoczesnym świecie technologii sieciowych. Sterownik, z drugiej strony, to oprogramowanie lub komponent, który umożliwia systemowi operacyjnemu komunikację z urządzeniami sprzętowymi, a nie urządzenie sieciowe, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Kluczowym nieporozumieniem w podejmowaniu decyzji o wyborze odpowiednich urządzeń sieciowych jest brak zrozumienia, że różne urządzenia pełnią różne role w architekturze sieci. Aby prawidłowo zbudować i zarządzać siecią, ważne jest, aby znać funkcje i zastosowania każdego z tych urządzeń oraz umieć je odpowiednio dobierać na podstawie wymagań sieciowych.

Pytanie 29

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

B. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

C. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

D. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

Podczas aktualizacji systemu Windows istotne jest zrozumienie rodzaju aktualizacji, które użytkownik może zainstalować. Aktualizacja uaktualniająca Windows 8.1 do Windows 10 jest procesem migracji do nowszej wersji systemu operacyjnego, nie jest dostępna jako opcjonalna aktualizacja. Tego typu aktualizacje wymagają zazwyczaj osobnej procedury instalacyjnej, ponieważ wiążą się z poważnymi zmianami w strukturze systemu. Usunięcie usterki krytycznej niezwiązanej z zabezpieczeniami może odnosić się do napraw błędów, które nie stanowią zagrożenia bezpieczeństwa, ale mogą wpływać na wydajność lub stabilność. Jednakże, tego typu poprawki są zazwyczaj traktowane jako ważne aktualizacje, nie opcjonalne. Aktualizacje dotyczące luk w zabezpieczeniach o priorytecie krytycznym są kluczowe dla ochrony danych i systemu przed atakami, dlatego są klasyfikowane jako aktualizacje krytyczne, a nie opcjonalne. Często wymagają szybkiej instalacji, aby zminimalizować ryzyko zagrożeń. Użytkownicy mogą mylnie zrozumieć te typy aktualizacji, jeśli nie są świadomi ich znaczenia. Opieranie się na opcjonalnych aktualizacjach jedynie dla funkcji, które nie wpływają bezpośrednio na bezpieczeństwo, pozwala na racjonalne zarządzanie aktualizacjami i uniknięcie przeciążenia systemu poważnymi, nieprzewidzianymi zmianami podczas mniej krytycznych aktualizacji, co jest kluczowe dla ciągłości działania systemów w firmach.

Pytanie 30

Osoba pragnąca wydrukować dokumenty w oryginale oraz w trzech egzemplarzach na papierze samokopiującym powinna zainwestować w drukarkę

A. atramentową

B. laserową

C. igłową

D. termotransferową

Wybór innej technologii drukarskiej, takiej jak atramentowa, termotransferowa czy laserowa, do drukowania dokumentów na papierze samokopiującym nie jest optymalny. Drukarki atramentowe używają tuszu, który przesycha na papierze, co uniemożliwia uzyskanie kopii w formacie samokopiującym. Z kolei drukarki termotransferowe stosują technologię, w której obraz jest przenoszony za pomocą ciepła na powierzchnię materiału, co również nie jest skuteczne w kontekście papieru samokopiującego. Często użytkownicy myślą, że wystarczy użyć dowolnej drukarki, ale każda technologia ma swoje ograniczenia. Drukarki laserowe, z drugiej strony, są znakomite do szybkiego drukowania dużych nakładów, jednak ich zasada działania opiera się na tonerze, który nie jest przystosowany do uzyskiwania kopii na papierze samokopiującym. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że jakość druku lub szybkość są najważniejsze, podczas gdy kluczowym aspektem w tym przypadku jest zdolność do produkcji kopii w jednym cyklu. Wybierając niewłaściwą technologię, można nie tylko zmarnować materiały eksploatacyjne, ale także spowolnić proces pracy w biurze.

Pytanie 31

Jakie polecenie służy do przeprowadzania aktualizacji systemu operacyjnego Linux korzystającego z baz RPM?

A. rm

B. upgrade

C. zypper

D. chmode

Zypper jest menedżerem pakietów używanym w dystrybucjach systemu Linux opartych na RPM, takich jak openSUSE. Umożliwia zarządzanie oprogramowaniem oraz aktualizację systemu operacyjnego. Poprzez 'zypper update' można pobrać i zainstalować najnowsze wersje dostępnych pakietów. Dzięki zypper można także zainstalować nowe pakiety, usunąć zbędne oprogramowanie i zarządzać repozytoriami. Warto zaznaczyć, że zypper posiada zaawansowane funkcje, takie jak możliwość aktualizacji systemu w trybie interaktywnym oraz automatyczne rozwiązywanie zależności między pakietami. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania oprogramowaniem, które zalecają regularne aktualizacje w celu utrzymania systemu w dobrym stanie oraz zapewnienia bezpieczeństwa. Ponadto, zypper wspiera różne formy repozytoriów, co czyni go elastycznym narzędziem w zarządzaniu pakietami.

Pytanie 32

Jaką funkcję wykonuje zaprezentowany układ?

A. Odpowiedź B

B. Odpowiedź D

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź A

Rozważając odpowiedzi które nie są poprawne warto przyjrzeć się logice stojącej za każdą z opcji. Opcja A sugeruje że funkcja realizuje operację (a + b)(a + ¬b) co oznaczałoby że układ musiałby mieć dodatkowe bramki AND i OR aby osiągnąć taką logikę. Jest to błędne zrozumienie ponieważ w przedstawionym układzie nie ma wystarczającej liczby bramek do realizacji takiej funkcji złożonej sumy i iloczynu. Opcja B przedstawia funkcję (a + b)(¬b) co również nie jest możliwe przy danym układzie ponieważ wymagałoby to dodatkowej negacji sygnału b i jego kombinacji z a w inny sposób niż to co jest przedstawione. Takie podejście często jest wynikiem błędnego rozumienia roli bramek logicznych w danym układzie. Opcja D zakłada że układ realizuje funkcję a(a + b) co implikowałoby że sygnał a jest używany zarówno do sumy jak i iloczynu co jest niezgodne z przedstawionym schematem ponieważ sygnał a jest negowany przed użyciem w dalszej części układu. Uczenie się jak prawidłowo identyfikować i analizować układy logiczne jest kluczowe dla poprawnego projektowania i analizowania systemów cyfrowych co pozwala unikać typowych błędów myślowych i zapewnia skuteczne projektowanie rozwiązań cyfrowych.

Pytanie 33

Gdy komputer się uruchamia, na ekranie wyświetla się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. usunięcie pliku konfiguracyjnego.

B. wyczyszczenie zawartości pamięci CMOS.

C. przejście do ustawień systemu Windows.

D. wejście do BIOS-u komputera.

Wybór opcji, które nie prowadzą do wejścia w BIOS, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia roli BIOS-u w architekturze komputera oraz działania pamięci CMOS. Usunięcie pliku setup sugeruje, że użytkownik myli pojęcia związane z BIOS-em oraz systemem plików. Plik setup nie istnieje w kontekście BIOS-u, ponieważ BIOS jest oprogramowaniem, które nie operuje na plikach w standardowy sposób. Kolejna mylna koncepcja to skasowanie zawartości pamięci CMOS. Choć problemy z pamięcią CMOS mogą wymagać resetu, to wciśnięcie klawisza DEL nie powoduje bezpośrednio tego działania. Pamięć CMOS przechowuje konfiguracje systemowe oraz ustawienia daty i godziny, ale jej skasowanie można osiągnąć tylko przez fizyczne wyjęcie baterii lub zresetowanie mostka na płycie głównej. Inna błędna odpowiedź sugeruje przejście do konfiguracji systemu Windows, co jest niemożliwe bez wcześniejszego uruchomienia BIOS-u. Sprzęt komputerowy najpierw ładuje BIOS, który z kolei inicjalizuje system operacyjny. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w diagnostyce problemów z komputerem, a ignorowanie roli BIOS-u prowadzi do niewłaściwych wniosków oraz frustracji w rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 34

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 8 bitów

B. 24 bity

C. 12 bitów

D. 16 bitów

Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 35

Czynnikiem zagrażającym bezpieczeństwu systemu operacyjnego, który wymusza jego automatyczne aktualizacje, są

A. luki w oprogramowaniu systemowym

B. źle skonfigurowane uprawnienia do plików

C. niepoprawnie zainstalowane sterowniki urządzeń

D. niewłaściwe hasła użytkowników posiadających prawa administratora

Chociaż niewłaściwie ustawione prawa do plików, błędnie zainstalowane sterowniki urządzeń i błędne hasła użytkowników z prawami administratora są istotnymi problemami w kontekście bezpieczeństwa IT, nie są bezpośrednimi zagrożeniami, które wymuszałyby automatyczną aktualizację systemu operacyjnego. Niewłaściwie ustawione prawa do plików mogą prowadzić do sytuacji, w której użytkownicy mają dostęp do danych, do których nie powinni mieć dostępu, co zwiększa ryzyko wycieku informacji, ale nie pociąga za sobą konieczności aktualizacji systemu operacyjnego. Błędnie zainstalowane sterowniki urządzeń mogą powodować problemy z wydajnością, a nawet awarie systemu, ale nie są one bezpośrednim zagrożeniem dla bezpieczeństwa, które mogłoby być usunięte przez aktualizację oprogramowania systemowego. Co więcej, błędne hasła użytkowników z prawami administratora mogą stanowić zagrożenie, jeśli zostaną wykorzystane przez atakujących, ale znowu, nie jest to związane z lukami w oprogramowaniu systemowym, które mogłyby zostać załatane w ramach aktualizacji. W rezultacie, skupiając się na tych problemach, można zignorować kluczowe aspekty zabezpieczeń, które dotyczą aktualizacji systemów operacyjnych w odpowiedzi na nowe luki. To podejście może prowadzić do mylnego wrażenia, że wszystkie aspekty bezpieczeństwa są równoważne, a w rzeczywistości luki w oprogramowaniu wymagają szczególnej uwagi i szybkiej reakcji ze strony administratorów systemów.

Pytanie 36

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zewnętrznymi atakami jest wykorzystanie

A. serwera Proxy

B. zapory sieciowej

C. programu antywirusowego

D. blokady portu 80

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowy element zabezpieczeń sieciowych, który monitoruje i kontroluje ruch sieciowy w oparciu o określone zasady bezpieczeństwa. Jej głównym zadaniem jest blokowanie nieautoryzowanego dostępu do sieci oraz ochrona przed atakami z zewnątrz. W praktyce zapory sieciowe mogą być zarówno sprzętowe, jak i programowe, co pozwala na ich elastyczne zastosowanie w różnych środowiskach. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być konfiguracja reguł, które pozwalają na dostęp do zasobów jedynie z zaufanych adresów IP, a blokują wszystkie inne połączenia. Ponadto, zapory sieciowe mogą być zintegrowane z systemami wykrywania włamań (IDS) oraz rozwiązaniami typu Unified Threat Management (UTM), co dodatkowo zwiększa poziom ochrony. Stosowanie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak model bezpieczeństwa wielowarstwowego, w którym różne technologie ochrony współpracują w celu zwiększenia ogólnego bezpieczeństwa sieci. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 podkreślają znaczenie skutecznego zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji, co obejmuje również wdrażanie efektywnych zapór sieciowych.

Pytanie 37

W systemie Linux wykonanie polecenia chmod 321 start spowoduje przyznanie następujących uprawnień plikowi start:

A. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych

B. czytanie, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy i czytanie dla pozostałych

C. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla pozostałych

D. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych

W analizowanym pytaniu pojawiają się różne odpowiedzi, które nie oddają prawidłowego zrozumienia działania polecenia chmod oraz nadawania uprawnień w systemie Linux. Warto zauważyć, że wiele osób myli pojęcie uprawnień pliku z rolą użytkownika. Na przykład w pierwszej opcji stwierdzono, że użytkownik root ma pełną kontrolę, co w kontekście polecenia chmod 321 jest nieprawidłowe. Użytkownik root mógłby mieć te uprawnienia, ale chmod 321 odnosi się do konkretnego pliku i jego ustawień, a nie do użytkownika, który go modyfikuje. Druga odpowiedź sugeruje, że uprawnienia wykonania są nadawane grupie oraz właścicielowi pliku, co jest sprzeczne z rzeczywistym podziałem uprawnień w chmod 321. W rzeczywistości tylko właściciel pliku ma prawo do zapisu i wykonania, a grupa posiada jedynie prawo do zapisu. Trzecia odpowiedź myli pojęcia uprawnień, zakładając, że właściciel pliku ma pełne uprawnienia do czytania, zapisu i wykonania, co również jest błędne w kontekście podanych wartości oktalnych. W końcu ostatnia odpowiedź nie tylko nie oddaje rzeczywistego podziału uprawnień, ale też wprowadza nieporozumienie co do tego, jakie uprawnienia są przydzielane poszczególnym grupom użytkowników. Przykładowo, gdyby użytkownik standardowy miał jedynie prawo do odczytu i wykonania, nie mógłby edytować pliku, co jest kluczowym punktem w kontekście nadawania uprawnień. Właściwe zrozumienie działania polecenia chmod oraz logiki przydzielania uprawnień jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów w systemie Linux.

Pytanie 38

Komputer jest połączony z myszą bezprzewodową, a kursor w trakcie używania nie porusza się płynnie, tylko "skacze" po ekranie. Możliwą przyczyną awarii urządzenia może być

A. brak akumulatora

B. uszkodzenie przycisku lewego

C. uszkodzenie mikroprzełącznika

D. wyczerpywanie się akumulatora zasilającego

Problemy z myszką bezprzewodową, w której kursor "skacze" po ekranie, mogą być mylnie interpretowane jako wynik uszkodzeń mechanicznych, takich jak uszkodzenie lewego przycisku czy mikroprzełącznika. Jednak te opcje nie odnoszą się bezpośrednio do problemu z poruszaniem się kursora. Uszkodzenie lewego przycisku najczęściej objawia się brakiem reakcji na kliknięcia lub zacinaniem się przycisku, co nie ma związku z niestabilnością kursora. Podobnie uszkodzenie mikroprzełącznika, który jest odpowiedzialny za sygnalizowanie kliknięcia, nie wpływa na samą funkcję ruchu kursora, choć może prowadzić do innych problemów z użytkowaniem. Z kolei brak baterii zasilającej, choć może wyłączyć myszkę, nie spowoduje "skakania" kursora, lecz jego całkowity brak. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylnego wniosku dotyczące uszkodzeń mechanicznych mogą wynikać z braku zrozumienia, jak działają urządzenia bezprzewodowe oraz ich zależność od stabilności sygnału. Właściwe zrozumienie przyczyn problemów z myszkami bezprzewodowymi jest kluczowe dla ich efektywnego używania i zwiększenia komfortu pracy z komputerem.

Pytanie 39

Ile adresów można przypisać urządzeniom działającym w sieci o adresie IP 192.168.20.0/26?

A. 4

B. 126

C. 30

D. 62

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z mylnych obliczeń dotyczących liczby adresów IP w danej sieci. Na przykład liczba 4 sugeruje, że ktoś może błędnie zakładać, że można przydzielić tylko kilka adresów, co jest niezgodne z zasadą maskowania podsieci. Tego typu podejście prowadzi do zrozumienia, że w każdej podsieci musimy brać pod uwagę nie tylko adresy dostępne dla urządzeń, ale także adres sieciowy oraz adres rozgłoszeniowy, które nie mogą być używane jako przypisane adresy IP. Z kolei odpowiedź 30 może być wynikiem niewłaściwego liczenia, które nie uwzględnia wszystkich dostępnych adresów w podsieci. Możliwe, że ktoś odjął więcej adresów niż jest to wymagane. Podobnie, liczba 126 nie ma uzasadnienia w kontekście podanej maski /26, co sugeruje brak zrozumienia, jak działa podział adresów IP w sieciach. W rzeczywistości tylko w większych podsieciach można przydzielić taką liczbę adresów, ale nie przy masce /26. Prawidłowe zrozumienie zasad podziału sieci oraz obliczeń związanych z adresowaniem IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami. Błędy te mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów IP oraz problemów z ich przydzielaniem, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 40

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.253.0

C. 255.255.240.0

D. 255.255.254.0

Propozycje 255.255.0.0, 255.255.240.0 i 255.255.253.0 nie są trafione i warto by je lepiej przeanalizować. Zaczynając od 255.255.0.0, to odpowiada notacji /16, co oznacza, że 16 bitów idzie na sieć. W takim wypadku liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 2^(32-16) - 2 = 65,534, co zdecydowanie więcej niż potrzebujesz, bo potrzebujesz tylko 510. Zbyt wiele adresów to kiepskie zarządzanie przestrzenią adresową, więc to nie jest dobra droga. Maska 255.255.240.0, czyli /20, także się nie sprawdzi, bo daje 12 bitów na hosty, co pozwala na 2^(32-20) - 2 = 4,094 adresów. No i maska 255.255.253.0, co to /21, daje 11 bitów na hosty i 2^(32-21) - 2 = 2,046 adresów. Generalnie, zbyt duże przydziały adresów mogą wprowadzać zamieszanie. Kluczowy błąd to brak ogarnięcia, jak dobrze dopasować maskę podsieci do realnych potrzeb, co jest mega istotne dla każdego, kto się zajmuje sieciami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej