Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 12:36
Data zakończenia: 14 maja 2025 12:53

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 2 lata

B. 1 rok

C. 5 lat

D. 3 lata

Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, podmiot świadczący usługi inseminacji zwierząt ma obowiązek przechowywania dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania przez okres co najmniej 5 lat. Taki wymóg jest uzasadniony koniecznością monitorowania zdrowia i wydajności reprodukcyjnej zwierząt, a także dla celów ewentualnych kontroli weterynaryjnych lub audytów. Przechowywanie kopii zaświadczenia umożliwia również identyfikację zwierząt oraz śledzenie historii ich inseminacji, co jest istotne w zarządzaniu stadami bydła. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przenoszone drogą płciową, dostęp do tych informacji pozwala na szybsze zareagowanie i wdrożenie odpowiednich działań. Dobre praktyki w branży weterynaryjnej oraz rolniczej podkreślają znaczenie dokumentacji w kontekście odpowiedzialności i transparentności w obrębie procesów inseminacyjnych. Warto również zaznaczyć, że przechowywanie takich danych wspiera działania związane z bioasekuracją oraz zapewnia bezpieczeństwo zootechniczne w hodowli zwierząt.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C

B. 40-42°C

C. 32-34°C

D. 15-17°C

Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.

Pytanie 6

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne

B. do obcinania słomek z nasieniem

C. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem

D. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem

Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.

Pytanie 7

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m² na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m²?

A. 16 sztuk

B. 20 sztuk

C. 14 sztuk

D. 12 sztuk

Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakie jest proporcjonalne odniesienie powierzchni okien do powierzchni podłogi, jeśli powierzchnia okien wynosi 20 m², a powierzchnia podłogi 240 m²?

A. 1:12

B. 1:10

C. 1:24

D. 1:20

Odpowiedź 1:12 jest poprawna, ponieważ stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi obliczamy, dzieląc powierzchnię okien przez powierzchnię podłogi. W tym przypadku mamy 20 m² (powierzchnia okien) podzielone przez 240 m² (powierzchnia podłogi), co daje 20/240 = 1/12. Oznacza to, że na każdy 1 m² powierzchni okien przypada 12 m² powierzchni podłogi. Taki stosunek jest istotny w kontekście projektowania budynków, ponieważ wpływa na oświetlenie naturalne, wentylację oraz estetykę wnętrza. Przykładowo, w budownictwie mieszkalnym zaleca się, aby stosunek ten oscylował w okolicach 1:12, aby zapewnić odpowiednią ilość światła dziennego, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi efektywności energetycznej. Dobre praktyki w architekturze uwzględniają również regulacje lokalne, które mogą określać minimalne wymagania dotyczące powierzchni okien w zależności od przeznaczenia budynku.

Pytanie 10

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u owiec

B. u bydła

C. u kóz

D. u świń

Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 11

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. trokarowania

B. znakowania

C. dekornizacji

D. kurtyzowania

Sztyft kaustyczny to narzędzie, które służy do dekornizacji, czyli usuwania rogów u zwierząt. Z tego, co wiem, robimy to, żeby zapobiec dalszemu wzrostowi rogu, co jest ważne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla samej hodowli. Takie sztyfty mają substancje chemiczne, które po nałożeniu na skórę powodują, że tkanka rogowa umiera. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie i zgodnie z zasadami, bo są odpowiednie standardy weterynaryjne, które mówią, że najlepiej przeprowadzać dekornizację u młodych zwierząt. Na przykład, w hodowli bydła mięsnego często używa się tych sztyftów, żeby uniknąć agresji i kontuzji, które mogą się zdarzyć później. Gdy dekornizacja jest przeprowadzana humanitarnie, to wszystko jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, więc warto znać odpowiednie techniki i procedury.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. wzrok

B. płodność

C. krzepliwość krwi

D. mineralizację kości

Witamina K jest bardzo ważna, jeśli chodzi o krzepliwość krwi. Bez niej organizm może mieć spore problemy, bo nie będzie mógł prawidłowo aktywować odpowiednich białek, które są niezbędne do krzepnięcia. Mówiąc prościej, jeśli nie ma wystarczającej ilości witaminy K, ryzyko krwawień wzrasta, a rany goją się wolniej. W medycynie weterynaryjnej na przykład, podawanie witaminy K jest kluczowe przy zatruciach rodentycydami, które potrafią zaburzać ten cykl. Oprócz tego, niektóre badania sugerują, że witamina K może mieć pozytywny wpływ na zdrowie kości, ale jej główna rola to właśnie wsparcie w krzepliwości. Dlatego ważne, aby zwierzęta miały w diecie źródła witaminy K, takie jak zielone warzywa liściaste czy dodatkowe suplementy. Niedobory mogą prowadzić do groźnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 14

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Pietrain

B. Polska biała zwisłoucha

C. Puławska

D. Złotnicka biała

Rasa świń Pietrain jest znana ze swojej wyjątkowej mięsności i charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi mięśniami oraz niską zawartością tłuszczu. Świnie te mają wyraźnie widoczne mięśnie, co czyni je idealnym wyborem dla hodowców nastawionych na produkcję wieprzowiny o wysokiej jakości. Pietrain jest szczególnie ceniony w Europie, gdzie wykorzystywany jest do krzyżowania z innymi rasami, co pozwala na uzyskanie potomstwa o lepszych parametrach rzeźnych. Dzięki swoim cechom, takim jak szybki wzrost i efektywność paszowa, rasy czteroszynkowe, takie jak Pietrain, wprowadzają znaczące korzyści ekonomiczne dla hodowców. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, na przykład w hodowli intensywnej, Pietrain często stosuje się w programach selekcji genetycznej, aby zwiększyć wydajność produkcji. Ponadto, mięso pochodzące z tej rasy cieszy się dużym uznaniem na rynku ze względu na swoje walory smakowe i teksturę, co potwierdza jej popularność wśród konsumentów.

Pytanie 15

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. chrząstkozrostem

B. mięśniozrostem

C. kościozrostem

D. więzozrostem

Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 16

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. ramienny

B. nadgarstkowy

C. łokciowy

D. kolanowy

Staw łokciowy łączy kość ramienną z kośćmi przedramienia, czyli kością promieniową i łokciową. Jest to staw złożony, który umożliwia zarówno zginanie, jak i prostowanie oraz rotację przedramienia. W praktyce, pełni kluczową rolę w umożliwieniu ruchów takich jak podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, a także w wielu sportach, gdzie precyzyjne ruchy rąk są niezbędne. Zgodnie z anatomią człowieka, staw łokciowy zapewnia stabilność podczas wykonywania codziennych czynności, a także w dyscyplinach wymagających dużej precyzji, jak rzut dyskiem czy strzelectwo. Ponadto, odpowiednie zrozumienie budowy i funkcji stawu łokciowego jest istotne w rehabilitacji po urazach, ponieważ pozwala na opracowanie skutecznych programów terapeutycznych, które przywracają pełną funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 17

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. młóto, plewy

B. ekspelery, zielonki

C. wysłodki buraczane, otręby

D. okopowe, maślanka świeża

Pasze objętościowe soczyste to grupa pasz, która zawiera znaczną ilość wody i jest stosowana w żywieniu zwierząt, szczególnie w hodowli bydła. Do tej grupy zaliczają się pasze okopowe, takie jak buraki cukrowe, marchew czy ziemniaki, które dostarczają nie tylko energii, ale również cennych składników odżywczych. Maślanka świeża, z kolei, jest produktem ubocznym z przemysłu mleczarskiego, bogatym w białko, które wspiera wzrost i regenerację zwierząt. W praktyce, pasze objętościowe soczyste są kluczowe w diecie bydła mlecznego, gdzie ich stosowanie prowadzi do zwiększenia produkcji mleka oraz poprawy zdrowia zwierząt. Warto zauważyć, że stosowanie takich pasz powinno być zgodne z zasadami żywienia zwierząt, uwzględniając ich potrzeby pokarmowe i kondycję zdrowotną. Dbanie o zrównoważoną dietę zwierząt przyczynia się nie tylko do ich dobrej kondycji, ale również do efektywności produkcji rolnej.

Pytanie 18

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

Wyszczególnienie	Zielonka	Kukurydza na kiszonkę	Siano	Pasza treściwa	Dodatki mineralne
Zapotrzebowanie	5000	3922	48	543	7,9
Produkcja	4600	6500	48	0	0
Nadwyżka (+) Niedobór (–)

A. Pasza treściwa.

B. Kukurydza na kiszonkę.

C. Siano.

D. Zielonka.

Siano jest paszą, dla której bilans paszowy jest zerowy, co oznacza, że zapotrzebowanie na tę paszę równoważy się z jej produkcją. W przypadku siana, zarówno zapotrzebowanie, jak i produkcja wynoszą 48 dt. Taki bilans paszowy jest istotny w praktyce rolniczej, ponieważ wskazuje na efektywne zarządzanie paszami w gospodarstwie. Właściwe obliczenia bilansu paszowego są kluczowe w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt, które powinny otrzymywać odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce, zarządzanie bilansami paszowymi nie tylko wspomaga zdrowie zwierząt, ale także zwiększa wydajność produkcji mleka czy mięsa. Odpowiednie zbilansowanie paszy wpływa na zdrowotność stada oraz jego rozmnażalność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu gospodarstwami rolnymi. Dlatego istotne jest, aby rolnicy regularnie analizowali bilans paszowy, szczególnie w kontekście sezonowych zmian w dostępności pasz.

Pytanie 19

W hodowli świń prosięta klasyfikuje się do grupy

A. tuczników

B. knurków

C. loszek

D. warchlaków

Prosięta, które są młodymi osobnikami świń, przeklasowuje się do grupy warchlaków, gdy osiągną odpowiedni wiek i wagę. Warchlaki to młode świnie, które mają od około 8 tygodni do 6 miesięcy i są w fazie intensywnego wzrostu oraz rozwoju. Przeklasowanie do warchlaków ma na celu ułatwienie dalszej hodowli oraz zarządzania grupami zwierząt w stadzie, co jest istotne dla efektywności produkcji. W praktyce, warchlaki często są grupowane według ich wagi, co pozwala na optymalne żywienie i minimalizację agresji wśród zwierząt. Standardy hodowlane, takie jak te wytyczane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, zalecają trzymanie prosiąt w odpowiednich grupach wiekowych oraz wagowych, co wpływa na ich zdrowie i wzrost. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście efektywnej produkcji świń, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników ekonomicznych w hodowli.

Pytanie 20

Jakie jest maksymalne dozwolone ciepło przechowywania mleka odbieranego z gospodarstwa co dwa dni, zgodnie z przepisami prawa?

A. 8 °C

B. 10 °C

C. 4 °C

D. 6 °C

Odpowiedzi wskazujące na maksymalne temperatury przechowywania mleka wyższe niż 6 °C, takie jak 8 °C, 4 °C czy 10 °C, są nieprawidłowe w kontekście standardów przechowywania mleka. Utrzymywanie mleka powyżej 6 °C zwiększa ryzyko szybkiego namnażania się bakterii patogennych i psujących, co prowadzi do obniżenia jakości i bezpieczeństwa produktów mlecznych. Na przykład, temperatura 8 °C może być niewystarczająca do zachowania stabilności mikrobiologicznej mleka, co w dłuższej perspektywie skutkuje skróceniem jego okresu przydatności do spożycia. Z kolei temperatura 4 °C, choć jest stosunkowo bezpieczna, nie jest maksymalnym dopuszczalnym poziomem, a zbyt niskie temperatury mogą prowadzić do uszkodzenia niektórych składników odżywczych w mleku. Warto również zauważyć, że utrzymanie temperatury na poziomie 10 °C jest całkowicie nieakceptowalne z punktu widzenia norm sanitarnych, gdyż sprzyja szybkiemu rozwojowi bakterii. Takie błędne podejście do przechowywania mleka może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz strat ekonomicznych związanych z marnowaniem żywności. W związku z tym, przestrzeganie norm i regulacji dotyczących temperatury przechowywania mleka ma kluczowe znaczenie dla całego sektora mleczarskiego.

Pytanie 21

W mieszance stosowanej do żywienia prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza powinno się dodać do przygotowania 1 tony tej mieszanki?

A. 5 kg

B. 50 kg

C. 20 kg

D. 10 kg

Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału zakwaszacza w mieszance polega na pomnożeniu całkowitej masy mieszanki przez procentowy udział zakwaszacza. W tym przypadku, aby obliczyć 0,5% z 1000 kg (1 tony), należy wykonać działanie: 1000 kg * 0,005 = 5 kg. Zakwaszacze są powszechnie stosowane w żywieniu zwierząt, w tym prosiąt, aby poprawić trawienie, zwiększyć przyswajalność składników odżywczych oraz wspierać zdrowie jelit. Dobre praktyki w hodowli zwierząt wskazują na znaczenie dodawania zakwaszaczy, co może przyczynić się do lepszego wzrostu i wydajności prosiąt. Regularne stosowanie takich dodatków pozwala na stabilizację pH w przewodzie pokarmowym, co wpływa na optymalizację mikroflory jelitowej. Dlatego zrozumienie odpowiednich proporcji i ich wpływu na zdrowie zwierząt jest kluczowe dla hodowców.

Pytanie 22

Jakie z poniższych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Kastracja prosiąt

B. Sztuczne unasiennianie

C. Transfer zarodków

D. Korekcja racic i kopyt

Transfer zarodków jest działaniem, które nie jest dozwolone w ekologicznym chowie zwierząt, ponieważ kłóci się z zasadami zrównoważonego rozwoju i naturalnych procesów hodowlanych. W ekologicznej produkcji zwierzęcej priorytetem jest zachowanie naturalnych mechanizmów rozmnażania oraz dobrostanu zwierząt. Transfer zarodków to procedura polegająca na przeniesieniu zarodków od jednego samca i samicy do innej samicy, co wprowadza sztuczność do procesu rozmnażania. W praktyce ekologicznej dąży się do minimalizacji ingerencji w procesy biologiczne, co sprzyja lepszemu samopoczuciu zwierząt i zdrowotności całego stada. Przykładem dobrych praktyk w ekologicznej hodowli może być stosowanie naturalnych metod rozmnażania i utrzymanie odpowiednich warunków środowiskowych, które sprzyjają reprodukcji zwierząt. W ten sposób można uzyskać zdrowe potomstwo, które jest w pełni przystosowane do lokalnych warunków, a także wspierać bioróżnorodność. To wszystko wpisuje się w standardy ekologiczne, które promują szacunek do natury oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 23

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 130-150 kg

B. 150-170 kg

C. 90-110 kg

D. 110-130 kg

Wybór masy ciała knurów ras białych na poziomie 110-130 kg, 90-110 kg lub 150-170 kg nie jest odpowiedni z perspektywy hodowlanej. Knury o masie 110-130 kg mogą być jeszcze w fazie rozwoju, co oznacza, że ich zdolności reprodukcyjne mogą być ograniczone. Zbyt wczesne użycie knurów do rozpłodu, zanim osiągną wystarczający etap rozwoju fizycznego, może prowadzić do problemów z jakością nasienia oraz niższą płodnością. Knury w tej masie ciała mogą również być bardziej podatne na stres, co negatywnie wpływa na ich wydajność rozmnażania. Z kolei odpowiedź dotycząca masy ciała 90-110 kg jest jeszcze bardziej nieadekwatna, ponieważ knury w tym przedziale wagowym zazwyczaj są wciąż młode i nieosiągające pełnej dojrzałości, co całkowicie wyklucza ich użycie do rozmnażania. Z drugiej strony, masa ciała 150-170 kg może wskazywać na nadwagę, co niesie ze sobą ryzyko zdrowotne, w tym choroby metaboliczne, które mogą negatywnie wpływać na zdolność do reprodukcji. Odpowiednia masa ciała jest kluczowa dla zapewnienia dobrego zdrowia i efektywności hodowlanej, dlatego należy przestrzegać zaleceń dotyczących optymalnej masy ciała knurów do rozpłodu.

Pytanie 24

Jaką pierwszą pomoc należy zapewnić koniowi, gdy istnieje podejrzenie kolki?

A. prowadzeniu stępem

B. napojeniu zwierzęcia

C. podaniu paszy

D. położeniu konia na lewym boku

Odpowiedź "oprowadzaniu stępem" jest jak najbardziej na miejscu. Kiedy koń ma objawy kolki, ruch to klucz do poprawy. Oprowadzanie stępem może naprawdę pomóc w poprawieniu stanu układu pokarmowego, co jest ważne, bo kolka często się bierze stąd, że pokarm nie może się przemieszczać. Dobrze jest, jak koń się rusza, bo to przyspiesza pracę jelit. W sytuacji, gdy widzisz oznaki kolki, jak niepokój czy pocenie, to najpierw dobrze ocenić, co się dzieje, a później pozwolić koniowi maszerować. Poza tym, warto zadbać o spokój wokół konia, bo to też może zredukować stres. Z mojego doświadczenia wynika, że w takich sytuacjach ważne jest, by być delikatnym i bacznie obserwować konia, żeby widzieć, czy jego stan się poprawia.

Pytanie 25

Buhaje, które mają być przeznaczone do uboju, powinny charakteryzować się kondycją

A. użytkową

B. wystawową

C. opasową

D. rozpłodową

Buhaje przeznaczone do uboju powinny znajdować się w kondycji opasowej, co oznacza, że są odpowiednio przygotowane do maksymalizacji masy ciała oraz jakości mięsa. W stadach bydła mięsnego ważnym celem jest osiągnięcie optymalnej wagi przed ubojem, co jest kluczowe dla efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej. Buhaje w kondycji opasowej powinny mieć dobrze rozwinięte mięśnie, odpowiednią ilość tłuszczu podskórnego oraz korzystny stosunek masy mięśniowej do tłuszczowej. Zastosowanie odpowiednich strategii żywieniowych, takich jak intensywne żywienie paszami pełnoporcjowymi, pozwala na szybki przyrost masy. Przykładem dobrych praktyk w hodowli bydła jest monitorowanie wskaźników kondycji ciała oraz regularne ocenianie postępów w przyroście masy, co pozwala na dostosowanie diety i zarządzanie stadem zgodnie z wymaganiami rynku.

Pytanie 26

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. dezynsekcji

B. dezaktywacji

C. dezynfekcji

D. deratyzacji

Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.

Pytanie 27

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 280 dni

B. 365 dni

C. 250 dni

D. 305 dni

Standardowa laktacja u krów mlecznych trwa 305 dni, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji ds. Mleka (IDF) oraz praktykami w hodowli bydła mlecznego. Czas ten jest często używany w programach zarządzania stadem, aby zoptymalizować wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. W trakcie tego okresu krowy powinny być regularnie dojarzane, co pozwala na maksymalizację produkcji mleka. Długość laktacji ma kluczowe znaczenie dla planowania cyklu rozrodczego, co z kolei wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji mleka. Wiedza ta jest istotna dla hodowców, którzy dążą do poprawy rentowności swoich gospodarstw poprzez efektywne zarządzanie cyklem laktacyjnym. Ponadto, zrozumienie długości laktacji pomaga w odpowiedniej suplementacji paszy oraz dbałości o zdrowie i kondycję zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników w produkcji mleka.

Pytanie 28

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. parakeratozie

B. anemii

C. kanibalizmowi

D. krzywicy

Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 29

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito biodrowe

B. Jelito ślepe

C. Dwunastnica

D. Jelito czcze

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 30

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 stycznia

B. 15 lipca

C. 15 lutego

D. 15 marca

Odpowiedź 15 marca jest jak najbardziej okej, bo ciąża kozy trwa około 150 dni, czyli jakieś pięć miesięcy. Jeśli liczymy od 15 października, dodajemy te 150 dni i wychodzi nam właśnie 15 marca jako dzień porodu. W hodowli kóz dobrze jest znać dokładny termin porodu, bo można wtedy lepiej zapewnić opiekę nad zwierzęciem i przygotować wszystko, jak jedzenie, miejsce na poród czy opiekę nad maluchami. Zrozumienie, jak działa cykl reprodukcyjny w hodowli, ma ogromne znaczenie dla każdego hodowcy i pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt oraz całym stadem, zgodnie z tym, co zalecają najlepsi w branży.

Pytanie 31

Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito biodrowe

B. Jelito czcze

C. Dwunastnica

D. Jelito ślepe

Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest częścią jelita grubego, a nie jelita cienkiego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego oraz jelita biodrowego. Dwunastnica jest pierwszą częścią jelita cienkiego, gdzie następuje enzymatyczne trawienie pokarmu, a jelito czcze i biodrowe są odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych. Zrozumienie podziału jelit jest kluczowe nie tylko w anatomii, ale także w medycynie klinicznej, gastroenterologii oraz w diagnostyce chorób jelit. Wiedza ta jest użyteczna przy interpretacji wyników badań diagnostycznych oraz w planowaniu procedur chirurgicznych, gdzie precyzyjne rozróżnienie między strukturami anatomicznymi ma kluczowe znaczenie. Na przykład, w przypadku chorób takich jak zespół jelita drażliwego czy choroba Leśniowskiego-Crohna, znajomość granic między jelitem cienkim a grubym jest niezbędna do postawienia trafnej diagnozy i skutecznego leczenia.

Pytanie 32

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi

A. 28 dni

B. 21 dni

C. 35 dni

D. 14 dni

Odpowiedź 28 dni jest jak najbardziej trafna. Zasadniczo według zasad dotyczących dobrostanu zwierząt, prosięta powinny spędzać ze swoją matką co najmniej 28 dni. Jeśli nie ma zagrożenia dla zdrowia, to ten czas jest naprawdę kluczowy. Wiesz, prosięta w tym okresie uczą się nie tylko od lochy, ale też przejmują ważne mikroorganizmy, które są super istotne dla ich odporności. Jak praktycznie na to spojrzeć, to spędzenie tego czasu z matką sprawia, że prosięta lepiej podchodzą do życia w nowym miejscu. Warto też dodać, że organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt dokładnie analizują, jak ważne jest, żeby zwierzęta mogły zachowywać się naturalnie, a czas z matką do tego pasuje. Im dłużej prosięta są z lochą, tym mniej stresu mają, co na pewno wpływa pozytywnie na ich zdrowie i dalszy rozwój. W hodowlach, które stosują te zasady, często widzi się mniejszą śmiertelność i lepszy przyrost masy wśród prosiąt.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą

B. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem

C. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy

D. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy

No, tutaj niestety coś poszło nie tak z wyborem narzędzi. Wiesz, odpowiedzi takie jak 'Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy' nie do końca pasują do realiów inseminacji. Choć pipeta jest w porządku, to rozwieracz pochwy w tym kontekście nie jest potrzebny, bo przy inseminacji laparoskopicznej dostęp do narządów płciowych odbywa się trochę inaczej. Z kolei odpowiedź 'Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem' to narzędzia z tradycyjnych metod, ale nie wystarczą do precyzyjnego umiejscowienia nasienia w rogach macicy. Pistolet sprawdza się przy inseminacji przez szyjkę macicy, co w naszym przypadku jest nie na miejscu. A jak już mówimy o 'Kateter Gedis, rozwieracz pochwy', to znowu to nie to. Kateter Gedis to narzędzie do innych zastosowań. Często ludzie nie znają różnicy między metodami inseminacji i ich wymaganiami technicznymi. Ważne, żeby zrozumieć, że skuteczne unasiennianie potrzebuje precyzyjnych narzędzi dostosowanych do konkretnej procedury. To pokazuje, jak istotna jest edukacja i nabieranie praktycznego doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 35

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do jelita ślepego

B. do jelita biodrowego

C. do odbytnicy

D. do dwunastnicy

Przewód żółciowy uchodzi do dwunastnicy, co jest kluczowym elementem w procesie trawienia. Żółć, produkowana w wątrobie i magazynowana w pęcherzyku żółciowym, odgrywa istotną rolę w emulgacji tłuszczów, co ułatwia ich trawienie przez enzymy trawienne. Uchodzi ona do dwunastnicy przez bańkę wątrobowo-trzustkową (Vater), gdzie mieszana jest z sokiem trzustkowym, co tworzy optymalne warunki dla działania enzymów. Zrozumienie tej drogi transportu żółci jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się gastroenterologią i hepatologią, ponieważ nieprawidłowości w tym procesie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń trawienia, takich jak problemy z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Wiedza na temat funkcji układu żółciowego jest również istotna w kontekście diagnostyki i leczenia chorób, takich jak kamica żółciowa, która może blokować przewód żółciowy, prowadząc do zapalenia dróg żółciowych lub zapalenia trzustki. Zapewnienie prawidłowego przepływu żółci do dwunastnicy jest niezbędne dla zachowania zdrowia układu pokarmowego.

Pytanie 36

W ekologicznej hodowli świń nie ma zakazu

A. obcinania kiełków i ogonków

B. kastracji knurków

C. użycia hormonów przyspieszających wzrost

D. profilaktycznego używania leków

Kastracja knurków w ekologicznym chowie świń jest akceptowalnym praktyką, ponieważ ma na celu zapewnienie lepszego zarządzania stadem i poprawę dobrostanu zwierząt. Kastracja, gdy jest przeprowadzana w sposób humanitarny, może zapobiegać problemom behawioralnym, takim jak agresywność, co jest istotne w systemach, gdzie zwierzęta są utrzymywane w grupach. Ponadto, kastracja zmniejsza ryzyko niepożądanych miotów, co ułatwia zarządzanie zasobami i planowanie hodowli. W kontekście ekologicznym, kluczowe jest, aby wszystkie procedury były zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt oraz regulacjami prawnymi, które podkreślają konieczność minimalizowania cierpienia zwierząt. Przykładem dobrych praktyk jest przeprowadzanie kastracji w odpowiednim wieku oraz w warunkach zapewniających maksymalne komfort zwierząt, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak RSPCA czy OIE.

Pytanie 37

Dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania bydła, jest

A. zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki

B. świadectwo inseminacji krowy albo jałówki

C. zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy

D. świadectwo inseminacji krowy

Zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki jest dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania. Jest to istotny dokument w hodowli bydła, ponieważ zapewnia nie tylko legalność zabiegu, ale także umożliwia śledzenie genetyki zwierząt. W praktyce, stosowanie tego typu zaświadczeń jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na monitorowanie jakości inseminacji oraz efektywności używanych nasienia. Zgodnie z przepisami, każde sztuczne unasiennienie powinno być dokumentowane, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo w hodowli. Warto dodać, że zaświadczenie powinno zawierać informacje na temat daty zabiegu, stosowanego nasienia oraz danych identyfikacyjnych zwierzęcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, mającymi na celu zarówno poprawę wydajności hodowli, jak i zdrowia zwierząt. Dokumentacja taka jest również niezbędna w kontekście wszelkich kontroli weterynaryjnych oraz audytów prowadzonych przez instytucje zajmujące się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 38

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Tętnice

B. Naczynia włosowate

C. Naczynia limfatyczne

D. Żyły

Tętnice, naczynia limfatyczne i naczynia włosowate to różne rodzaje naczyń krwionośnych w naszym ciele. Często mylenie ich z żyłami może prowadzić do różnych błędnych wniosków. Tak więc tętnice transportują krew bogatą w tlen z serca do reszty ciała. Mają grube i elastyczne ścianki, co pozwala im wytrzymać wysokie ciśnienie krwi. Z kolei naczynia limfatyczne nie przenoszą krwi, a limfę. Odgrywają ważną rolę w naszym układzie odpornościowym, bo filtrują patogeny i zbierają nadmiar płynów z tkanek. A naczynia włosowate, te najmniejsze, są odpowiedzialne za wymianę substancji między krwią a komórkami. Warto znać te różnice, bo mogą się przydać przy analizie układu krwionośnego. Często zdarza się mylić funkcje tych naczyń, co prowadzi do nieporozumień w diagnostyce i leczeniu chorób układu krwionośnego.

Pytanie 39

W przypadku młodych zwierząt w fazie wzrostu, optymalny stosunek wapnia do fosforu w ich diecie powinien wynosić około

A. 1:3

B. 2:1

C. 1:2

D. 3:1

Zrozumienie roli wapnia i fosforu w diecie zwierząt jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju. Odpowiedzi ze stosunkiem 1:2, 3:1 i 1:3 są nieprawidłowe, ponieważ każda z nich nie spełnia wymaganych norm dla młodych zwierząt. Stosunek 1:2, który sugeruje przewagę fosforu, może prowadzić do niedoboru wapnia, co negatywnie wpływa na mineralizację kości. Likwidacja wapnia w diecie może skutkować krzywicą, osłabieniem struktury kości oraz innymi poważnymi schorzeniami. Z kolei stosunek 3:1 i 1:3, gdzie zdecydowanie dominuje wapń lub fosfor, również są niekorzystne, ponieważ mogą prowadzić do problemów z absorpcją obu tych minerałów. Zbyt wysoki poziom wapnia może powodować, że fosfor będzie trudniej przyswajalny, co skutkuje jego niedoborem w organizmie. W praktyce, odpowiedni stosunek wapnia do fosforu zapewnia równowagę mineralną, kluczową dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z tych minerałów powinien być dostarczany w odpowiednich proporcjach, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi dla zwierząt gospodarskich określonymi przez organizacje takie jak NRC (National Research Council). Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywności w hodowli, a w dalszej perspektywie do znacznych strat ekonomicznych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej