Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:33
Data zakończenia: 22 maja 2025 12:52

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. Photoshop

B. Fireworks

C. InDesign

D. Print.NET

InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

proofer	stanowisko DTP	stanowisko DTP	skaner bębnowy
kopiorama	naświetlarka CtP	naświetlarka CtP	naświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa	4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa	4-kolorowa maszyna sitodrukowa	8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowa	krajarka jednonożowa	krajarka trójnożowa	nożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowa	złamywarka kasetowa	bigówko-perforówka	złamywarka nożowa
A.	B.	C.	D.

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 4

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 2 formy

B. 4 formy

C. 8 form

D. 6 form

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 5

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

A. Wsuwane.

B. Teleskopowe.

C. Klapowe.

D. Jednoczęściowe.

Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.

Pytanie 6

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 960 zł

B. 560 zł

C. 320 zł

D. 240 zł

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jakie elementy należy uwzględnić przy kalkulacji kosztów. W przypadku podanych opcji, wiele osób może pomylić się, podsumowując godziny pracy lub myśląc, że stawka godzinowa odnosi się tylko do niektórych dni. Na przykład, wybór 560 zł mógł wynikać z obliczenia 7 godzin pracy (co jest nieprawidłowe, bo 4 dni po 3 godziny to 12 godzin) i pomnożenia tej liczby przez stawkę 80 zł. Innym typowym błędem jest zignorowanie pełnych dni roboczych, co prowadzi do niepoprawnych założeń dotyczących całkowitego czasu pracy. Warto podkreślić, że w branży DTP kluczowe jest precyzyjne liczenie czasu poświęconego na projekt, aby uniknąć niedoszacowania kosztów. Ostatecznie, koszt przygotowania folderu reklamowego powinien być wynikiem dokładnych obliczeń, które uwzględniają wszystkie godziny pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług w sektorze kreatywnym. Dokładność w kalkulacji jest istotna, ponieważ błędne oszacowanie kosztów może prowadzić do problemów finansowych dla firmy oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 7

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 2 100 ppi

B. 300 dpi

C. 500 lpi

D. 1 500 spi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 8

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 100% koloru

B. 75% koloru

C. 50% koloru

D. 25% koloru

Odpowiedzi sugerujące 75%, 50% czy 25% koloru są niepoprawne z wielu powodów. Przede wszystkim, takie podejścia wskazują na nieporozumienie dotyczące definicji apli jako pełnego pokrycia. Oznaczenie powierzchni, która ma tylko 75% lub mniej koloru, w rzeczywistości oznacza, że powierzchnia nie jest w pełni pokryta, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz wpływać na trwałość i funkcjonalność tej powierzchni. Na przykład, w kontekście malowania, jeżeli ściana jest pokryta jedynie w 50%, może to prowadzić do widocznych smug i różnic w odcieniu, co jest niepożądane w finalnym efekcie. W branży architektonicznej i wykończeniowej dąży się do uzyskania jednolitych i estetycznych powierzchni, a zatem pojęcia takie jak 'półpokrycie' nie powinny być akceptowane. Ponadto, niepełne pokrycie kolorem może prowadzić do większego zużycia materiałów, a co za tym idzie, zwiększenia kosztów realizacji projektu. Dlatego istotne jest, aby pamiętać, że dla uzyskania najlepszych efektów, pełne pokrycie kolorem, czyli 100%, jest standardem, do którego należy dążyć.

Pytanie 9

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. CtP

B. RIP

C. OCR

D. CtF

W odpowiedziach, które nie są poprawne, znajdują się różne podejścia do przygotowania formy drukowej, które jednak nie są zgodne z nowoczesnymi praktykami w druku offsetowym. RIP (Raster Image Processor) to technologia przetwarzająca obrazy na format rastrowy, ale sama w sobie nie jest bezpośrednią metodą przenoszenia obrazu na płytę, lecz narzędziem wspierającym proces CtP. Z kolei CtF (Computer to Film) to technologia, która polega na przenoszeniu obrazu z komputera na film, co jest starszym podejściem i nie zapewnia takiej jakości i efektywności jak CtP. Zastosowanie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ proces ten wiąże się z dodatkowymi kosztami na etapie produkcji, a także z większą ilością odpadów. OCR (Optical Character Recognition) odnosi się do technologii rozpoznawania tekstu, która jest używana w zupełnie innym kontekście, głównie w digitalizacji dokumentów i nie ma zastosowania w produkcji form drukowych. Stosowanie tych technologii może prowadzić do mylnego wniosku, że są one zbliżone do nowoczesnych rozwiązań CtP, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że CtP skupia się na efektywności, jakości druku oraz oszczędności, eliminując etapy związane z filmowaniem, co jest istotne w kontekście aktualnych standardów branżowych.

Pytanie 10

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych

B. wzrośnie

C. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład

D. zostanie niezmieniony

Wiesz, wiele osób może myśleć, że koszt jednostkowy się nie zmienia, ale to nie jest prawda. To błędne myślenie, które w zasadzie wynika z niepełnego zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. Koszty jednostkowe są mocno związane z tym, jak przebiega produkcja i jak efektywnie ją przeprowadzamy. Kiedy zwiększamy nakład, stałe koszty, takie jak forma drukowa i praca maszyny, dzielą się na więcej sztuk, przez co koszt jednostkowy maleje. Jak ktoś nie odróżnia kosztów formy od całkowitych wydatków produkcji, to łatwo może dojść do błędnych wniosków. Koszt formy nie jest jedyną rzeczą, na którą trzeba zwracać uwagę, bo czas maszyny i inne materiały też są ważne. Więc myślenie, że większy nakład jest droższy lub że nic się nie zmieni w kosztach jednostkowych, jest po prostu błędne. W branży druku jest tak, że większe zamówienia są zawsze bardziej opłacalne. No i podręczniki analizy kosztów są na pewno przydatne w planowaniu produkcji, bo to daje lepszą perspektywę na podejmowanie decyzji.

Pytanie 11

Do kosztów produkcji wyrobów poligraficznych nie wlicza się

A. wynagrodzeń

B. amortyzacji

C. surowców

D. marży

Wynagrodzenie, materiały i amortyzacja to kluczowe składniki kosztów wytworzenia produktu poligraficznego. Wynagrodzenie odnosi się do pensji pracowników, którzy uczestniczą w procesie produkcyjnym i jest bezpośrednio związane z wytwarzaniem produktów. Koszty materiałów obejmują wszystkie surowce wykorzystywane do produkcji, takie jak papier, tusz czy inne komponenty. Amortyzacja odnosi się do rozłożenia kosztów zakupu maszyn i urządzeń na ich przewidywaną żywotność, co również jest istotnym elementem kalkulacji kosztów produkcji. Błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do nieprawidłowych decyzji finansowych, takich jak nadmierne zwiększenie ceny sprzedaży w celu pokrycia kosztów, które w rzeczywistości nie powinny być wliczane do kosztów wytworzenia. Kluczowe jest zrozumienie, że marża to zysk po odliczeniu kosztów, a nie ich część składowa. Zwracając uwagę na te różnice, można uniknąć typowych błędów, które mogą zagrażać rentowności firmy. W praktyce, stosowanie precyzyjnych definicji i standardów dotyczących kosztów produkcji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 12

Jak należy postępować z przestrzenią przed znakami interpunkcyjnymi?

A. wstawia się spację półfiretową

B. nie wstawia się spacji

C. wstawia się spację firetową

D. wstawia się spację twardą

W polskim piśmie nie stawia się spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co jest zgodne z obowiązującymi normami typograficznymi. Przykładem może być zdanie: 'To jest test, który musisz zdać.' Zauważ, że przed przecinkiem oraz kropką nie ma spacji. Stosowanie spacji przed tymi znakami nie tylko narusza zasady poprawnego zapisu, ale może również wprowadzać w błąd czytelników, sugerując, że zdanie jest w inny sposób zorganizowane. Ponadto, w kontekście profesjonalnych dokumentów, takich jak raporty czy publikacje, przestrzeganie tych zasad jest niezwykle istotne, aby utrzymać spójność i klarowność tekstu. Używanie odpowiednich znaków interpunkcyjnych oraz przestrzeganie zasad typograficznych wpływa na estetykę oraz profesjonalizm dokumentów, co jest szczególnie ważne w komunikacji biznesowej, akademickiej oraz literackiej.

Pytanie 13

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 600 lpi

B. 70 lpi

C. 1 200 lpi

D. 170 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 14

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. Gimp

B. Adobe Bridge

C. Adobe InDesign

D. IrfanView

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, które jest szczególnie cenione w branży wydawniczej za swoje zaawansowane funkcje. Program ten umożliwia tworzenie wielostronicowych dokumentów, takich jak katalogi ofertowe, magazyny czy broszury, które mogą zawierać zarówno tekst, jak i grafikę. Dzięki wsparciu dla standardów PDF, Adobe InDesign pozwala na generowanie plików PDF o wysokiej jakości, które są zgodne z wymaganiami drukarskimi. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie katalogu produktów, gdzie można z łatwością zorganizować układ stron, wykorzystać style tekstu oraz wprowadzać elementy graficzne, takie jak zdjęcia i ilustracje. Program oferuje także możliwości współpracy z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na jeszcze większą elastyczność w pracy nad projektami. Dzięki narzędziom takim jak 'Master Pages' czy 'Styles', użytkownicy mogą utrzymać spójność wizualną w całym dokumencie, co jest kluczowe w profesjonalnych publikacjach. Warto dodać, że Adobe InDesign jest powszechnie stosowany w agencjach reklamowych i wydawnictwach, co potwierdza jego znaczenie w branży kreatywnej.

Pytanie 15

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. sąsiednimi akapitami.

B. sąsiednimi wierszami.

C. paginą a tekstem.

D. następującymi po sobie literami.

Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 2 100 zł

B. 1 800 zł

C. 1 500 zł

D. 1 200 zł

Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 18

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 9 ulotek

B. 6 ulotek

C. 12 ulotek

D. 16 ulotek

Odpowiedź '9 ulotek' jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu impozycji na arkuszu drukowym B1, musimy uwzględnić wymiary zarówno arkusza, jak i ulotek. Arkusz B1 ma wymiary 707 x 1000 mm. Ulotka ma wymiary 200 x 300 mm. Aby określić maksymalną liczbę ulotek, które można umieścić na arkuszu, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary ulotki. W kierunku dłuższej krawędzi (1000 mm) zmieści się 5 ulotek (1000 / 200), a w kierunku krótszej krawędzi (707 mm) zmieści się 2 ulotki (707 / 300), co daje 5 x 2 = 10 ulotek. Jednakże, biorąc pod uwagę standardowe zasady impozycji oraz optymalizację miejsca, uwzględniając marginesy i straty, ostatecznie można uzyskać 9 ulotek. Znajomość zasad impozycji jest kluczowa w procesie przygotowania do druku, co pozwala zminimalizować koszty materiałów i maksymalizować efektywność produkcji. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie efektywność i redukcja odpadów mają kluczowe znaczenie dla rentowności przedsięwzięcia.

Pytanie 19

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. AI

B. TIFF

C. PNG

D. PSD

Wybór jednego z pozostałych formatów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania w kontekście druku offsetowego. Format PSD, będący natywnym formatem programu Adobe Photoshop, przechowuje wszystkie warstwy i edytowalne elementy, co czyni go idealnym do pracy w grafice komputerowej. W sytuacji, gdy projekt wymaga dalszej edycji, PSD z pewnością znajdzie zastosowanie, ale nie jest to format przeznaczony bezpośrednio do druku. Z kolei format AI jest natywnym formatem programu Adobe Illustrator, który również jest wykorzystywany w projektowaniu graficznym. Oferuje on wektory, co daje elastyczność w skalowaniu bez utraty jakości, co jest korzystne dla materiałów drukowanych. Format TIFF jest z kolei jednym z najbardziej standardowych formatów w druku, ponieważ wspiera wysokiej jakości obrazy i może przechowywać dane w bezstratny sposób. Wybór odpowiedniego formatu do przygotowania publikacji drukowanej powinien opierać się na potrzebie zachowania jak najwyższej jakości obrazu oraz możliwości edycyjnych, a nie na subiektywnych preferencjach. Stąd, błędne zrozumienie zastosowania tych formatów w kontekście druku prowadzi do mylnych wniosków.

Pytanie 20

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,372 mm

B. 0,378 mm

C. 0,374 mm

D. 0,376 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 21

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. spadek

B. błysk

C. mora

D. rozetka

Mora to zjawisko optyczne, które występuje, gdy na wydrukowanej reprodukcji pojawiają się niepożądane, barwne wzory. Jest to efektem interakcji różnych rastrów kolorów, które są nałożone na siebie w niewłaściwych kątach. W praktyce, gdy różne kolory są drukowane w zbyt bliskich lub przeciwnych kątach rastra, może dojść do zjawiska interferencji, co skutkuje powstawaniem tych nieestetycznych wzorów. Aby uniknąć mor, istotne jest stosowanie standardowych kątów rastra, takich jak 0°, 30°, 60° dla kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny). Wydawcy i drukarze powinni przestrzegać norm ISO dotyczących kontroli jakości druku, które pomagają w minimalizowaniu ryzyka pojawienia się mor. Przykład z praktyki: w druku kart reklamowych, odpowiednie ustawienie kątów rastra dla poszczególnych kolorów może znacząco wpłynąć na jakość wydruku i zadowolenie klienta.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. OCR

B. ZIP

C. RAR

D. RIP

Wybór ZIP, RAR czy RIP to trochę nieporozumienie, bo te terminy dotyczą różnych rzeczy. ZIP i RAR to formaty do kompresji plików, czyli zmniejszania ich rozmiaru, co jest przydatne przy przesyłaniu danych, ale one nie mają nic wspólnego z rozpoznawaniem tekstu. Może się zdarzyć, że pomylisz kompresję z digitalizacją, ale pamiętaj, że kompresja to nie to samo co przekształcanie obrazów w tekst. A RIP? To skrót od Raster Image Processor i odnosi się do tego, jak drukarki przetwarzają obrazy do wydruku. Choć jest to kluczowe w kontekście druku, to znowu nie ma związku z OCR. Tutaj łatwo popełnić błąd, myląc różne technologie przetwarzania danych. Dobrze jest wiedzieć, w jakim kontekście każda z tych technologii działa i jakie ma funkcje.

Pytanie 24

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. usytuowane na oddzielnych warstwach

B. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

C. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

D. połączone w jedną warstwę

Zapisanie wszystkich elementów w pliku wyłącznie zamkniętym wydaje się wygodne, jednak w praktyce wprowadza szereg ograniczeń. Takie podejście uniemożliwia edytowanie poszczególnych warstw niezależnie, co może być problematyczne, jeśli konieczne są zmiany w projekcie. Obiekty scalone do jednej warstwy również stają się trudne do edytowania, co ogranicza elastyczność pracy nad projektem i zwiększa ryzyko błędów. Dodatkowo, scalanie elementów do jednej warstwy może prowadzić do utraty jakości wyjściowego projektu, zwłaszcza w kontekście druku, gdzie każdy detal ma znaczenie. Grupa elementów uszeregowana według widoczności, mimo że może wydawać się logiczna, nie uwzględnia złożoności i różnorodności pracy nad projektem graficznym. Kluczowe jest, aby każdy z elementów był traktowany indywidualnie i w kontekście całego projektu, co pozwala na lepsze zarządzanie i kontrolę nad każdym aspektem. Zrozumienie, jak ważne jest umieszczanie elementów na osobnych warstwach, jest fundamentalne dla skutecznego projektowania graficznego. Tylko w ten sposób można zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu, co jest kluczowe w branży opakowaniowej.

Pytanie 25

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Kadrowanie

B. Lasso

C. Pędzel

D. Gumka

Wybór odpowiedzi Pędzel, Kadrowanie lub Gumka jako narzędzi do zaznaczania obiektów w Adobe Photoshop wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych narzędzi. Pędzel jest narzędziem stosowanym do malowania lub retuszowania obrazów. Jego głównym celem jest dodawanie kolorów i efektów do warstwy, a nie selekcjonowanie ich. Dlatego użycie pędzla do zaznaczania obiektów jest nieadekwatne, ponieważ nie oferuje precyzyjnej kontroli potrzebnej do dokładnego wyodrębnienia elementów. Kadrowanie, z kolei, służy do przycinania całego obszaru roboczego, a nie do selekcji konkretnych obiektów. Użytkownik może użyć kadrowania do zmiany proporcji obrazu, ale nie jest to narzędzie do zaznaczania. Gumka, natomiast, ma za zadanie usuwanie elementów z obrazu, co również nie koreluje z ideą zaznaczania. Przy użyciu gumki, zamiast zaznaczać, mamy do czynienia z destrukcyjnym procesem edycji. Ta pomyłka w zrozumieniu funkcji narzędzi może prowadzić do frustracji i nieefektywności w pracy nad projektami graficznymi. Właściwa znajomość narzędzi oraz ich funkcji jest kluczowa dla efektywnej pracy w Photoshopie, zgodnie z przyjętymi w branży standardami, które podkreślają znaczenie precyzji i efektywności w procesach twórczych.

Pytanie 26

Czym są elementy, które bezpośrednio pozwalają na modyfikację kształtu obiektów wektorowych?

A. wypełnienia, grupy ścieżek

B. obrys, ścieżki przycinania

C. warstwy, grupy ścieżek

D. punkty kontrolne, ścieżki

Punkty kontrolne oraz ścieżki to kluczowe elementy w grafice wektorowej, które umożliwiają bezpośrednią manipulację kształtem obiektów. Punkty kontrolne są to specyficzne punkty na krawędziach obiektu, które służą do modyfikacji jego kształtu, dzięki czemu można łatwo tworzyć bardziej złożone formy. Ścieżki natomiast to linie, które łączą te punkty kontrolne, definiując granice obiektu. Przykładem zastosowania jest program Adobe Illustrator, w którym poprzez przesuwanie punktów kontrolnych można dynamicznie zmieniać kształt obiektu, co jest istotne w projektowaniu grafiki, ilustracji czy logotypów. Zrozumienie tych elementów jest niezbędne dla każdego grafika, ponieważ pozwala na efektywne dostosowanie projektów do wymagań klientów oraz zmieniających się trendów wizualnych. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak SVG (Scalable Vector Graphics) opierają się na tych podstawowych zasadach, umożliwiając tworzenie elastycznych i skalowalnych grafik, które są niezwykle ważne w web designie i aplikacjach mobilnych.

Pytanie 27

Podczas przygotowań do druku, konwersję tekstu na krzywe wykonuje się

A. żeby zapobiec problemom z czcionkami

B. aby poprawić estetykę liter

C. w celu umożliwienia modyfikacji tekstu

D. by zwiększyć rozdzielczość rastra

Niektóre z przedstawionych odpowiedzi mogą być mylące, ponieważ sugerują alternatywne cele, które nie są zgodne z rzeczywistym zastosowaniem zamiany tekstu na krzywe. Przykładowo, stwierdzenie, że proces ten ma na celu poprawę wyglądu liter, jest nieprawidłowe, ponieważ zamiana na krzywe nie ma na celu modyfikacji estetycznej czcionek. Zmiana ta nie poprawia ani nie pogarsza wizualnej jakości tekstu; jej podstawową funkcją jest zabezpieczenie wyglądu tekstu przed problemami z czcionkami. Ponadto, twierdzenie, że konwersja umożliwia edycję tekstu, jest również błędne, gdyż zamiana na krzywe wręcz uniemożliwia dalszą edycję. Edytowanie tekstu po konwersji na krzywe jest niemożliwe, co jest jednym z powodów, dla których tę metodę stosuje się w przypadku finalnych wersji dokumentów do druku. Próba zwiększenia liniatury rastra również nie ma związku z tym procesem. Liniatura rastra odnosi się do rozdzielczości druku i ma zastosowanie przy przygotowywaniu grafiki rastrowej, a nie przy konwersji tekstów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia celu przygotowania materiałów do druku oraz różnicy między różnymi technikami obróbki tekstu i grafiki.

Pytanie 28

Jaką całkowitą kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 egzemplarzy czasopism, jeśli cena netto za 1 sztukę wynosi 5 zł, a usługa drukowania objęta jest 8% stawką VAT?

A. 124 000 zł

B. 116 000 zł

C. 108 000 zł

D. 100 000 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z błędnego podejścia do obliczeń związanych z podatkiem VAT. Często zdarza się, że osoby mylą koszty netto z kosztami brutto. Koszt netto to kwota, którą firma płaci za usługę przed dodaniem podatku, podczas gdy koszt brutto to całkowita kwota, która obejmuje również podatek VAT. W przypadku tego pytania, poprawnym podejściem jest najpierw obliczenie całkowitego kosztu netto dla 20 000 egzemplarzy, co daje 100 000 zł. Następnie należy uwzględnić VAT, dodając 8% do tej kwoty, co prowadzi nas do kwoty 108 000 zł. Osoby, które wybierają 124 000 zł, mogą myśleć, że obliczają 8% od 100 000 zł w inny sposób, myląc się co do zasady obliczania VAT, co prowadzi do zawyżenia kosztów. Z kolei wybór 116 000 zł może wynikać z błędnego dodawania wartości czy mylenia kosztów z różnymi innymi opłatami. Zrozumienie, jak działa VAT i jakie są różnice między kosztami netto a brutto, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami i podejmowania decyzji budżetowych. W praktyce, precyzyjne obliczenia i znajomość przepisów podatkowych są niezbędne do efektywnego planowania finansowego w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 29

Wskaż zestaw materiałów, które powinny być użyte do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli, drukowanych metodą fleksograficzną?

A. Laminat (folia AL-papier), biała farba podkładowa i lakier offsetowy

B. Folia polipropylenowa, klej, papier silikonowy i farby UV

C. Papier samokopiujący, klej oraz farby akrylowe

D. Papier dekoracyjny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy

Papier ozdobny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy to chyba nie najlepszy wybór do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli. Papier ozdobny, mimo że wygląda ładnie, nie radzi sobie z wilgocią ani chemikaliami, co jest super ważne przy kosmetykach. Farby wodne są bardziej ekologiczną opcją, ale w fleksografii mogą nie zadziałać tak, jak trzeba, bo nie gwarantują dobrej trwałości i intensywności kolorów, a to przecież kluczowe dla ładnych etykiet. Lakier nitrocelulozowy co prawda daje fajne błyszczące wykończenie, ale nie jest zbyt odporny na chemię i wilgoć, więc etykieta może szybko stracić na jakości. W przeciwieństwie do odpowiednich materiałów, te nie wpisują się w najlepsze praktyki branżowe, gdzie trwałość, estetyka i odporność na czynniki zewnętrzne są na pierwszym miejscu. Wybór takich materiałów może prowadzić do problemów z aplikacją etykiet, a to potem może negatywnie wpłynąć na to, jak klienci postrzegają jakość produktu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 2 + 1

B. 3 + 1

C. 4 + 0

D. 4 + 1

Wybór innych opcji może wynikać z niepełnego zrozumienia zasady drukowania wielobarwnego oraz zastosowania kolorów spotowych. Odpowiedzi takie jak 4 + 0 wskazują na mylne założenie, że ulotka drukowana jedynie w kolorach CMYK (4) nie wymaga dodatkowego koloru, co jest błędne w tym przypadku. Drugi wynik, 3 + 1, sugeruje, że na stronie wielobarwnej użyto jedynie trzech kolorów z palety CMYK, co ogranicza możliwości graficzne i nie oddaje pełnej palety kolorów, jakie można uzyskać w procesie druku. Podobnie, opcja 2 + 1 wskazuje na znaczne ograniczenie użytych kolorów, co jest niewystarczające dla profesjonalnej produkcji ulotek, które powinny przyciągać uwagę klienta poprzez bogate i żywe kolory. Takie niedoszacowanie znaczenia pełnej palety kolorów może prowadzić do nieatrakcyjnego wizualnie produktu, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w grafice i druku. Dobrze zaprojektowana ulotka powinna wykorzystywać pełne spektrum kolorów, a także odpowiednie techniki druku, aby zapewnić wymaganą jakość i czytelność przekazu. Zrozumienie, jak różne kolory wpływają na percepcję odbiorców, jest kluczowe w branży marketingowej i graficznej.

Pytanie 33

Aby zlikwidować plamy na bitmapie, należy w programie Photoshop wykorzystać narzędzie

A. stempel

B. wyostrzanie

C. rasteryzowanie

D. falowanie

Wybór innych narzędzi, takich jak falowanie, wyostrzanie czy rasteryzowanie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania w kontekście usuwania plam na bitmapach. Narzędzie falowanie, które jest używane do deformacji i zmiany kształtu obiektów w obrazie, nie jest skuteczne w eliminacji plam, ponieważ nie ma zdolności do klonowania ani retuszowania. Umożliwia ono jedynie manipulację kształtem, co w praktyce może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, a nie do ich usuwania. Wyostrzanie koncentruje się na zwiększaniu kontrastu krawędzi w obrazie, co może w rzeczywistości uwydatnić plamy zamiast je zniwelować. Użytkownicy, którzy próbują stosować tę metodę, mogą zauważyć, że stają się one bardziej widoczne, co jest odwrotnością zamierzonego efektu. Rasteryzowanie odnosi się do procesu konwersji wektorów w bitmapy i nie ma zastosowania w kontekście usuwania plam. To podejście może prowadzić do nieumiejętnego obchodzenia się z obrazem, co zmniejsza jego jakość. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że narzędzia nieprzeznaczone do retuszu mogą być stosowane do tego celu. Użytkownicy powinni skoncentrować się na narzędziach bezpośrednio związanych z edycją obrazu, takich jak stempel, aby osiągnąć zamierzony efekt, zachowując jednocześnie jakość i spójność wizualną.

Pytanie 34

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

B. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

C. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

D. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 35

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. parzystej

B. tytułowej

C. nieparzystej

D. wzorcowej

Wybierając tytułową stronę jako podstawę do automatycznej numeracji, można nieodwracalnie zaburzyć układ całego katalogu. Strona tytułowa jest zazwyczaj używana do prezentacji nazwy projektu lub firmy, a nie do wprowadzania elementów, które są powtarzalne na wszystkich stronach, jak numeracja. Nieparzyste i parzyste strony są pojęciami odnoszącymi się do konkretnych stron w dokumencie, jednak nie są one dostosowane do automatyzacji numeracji. Przy założeniu, że numeracja byłaby wprowadzana tylko na stronach nieparzystych lub parzystych, wymagałoby to ręcznej interwencji na każdej stronie, co jest nieefektywne i zwiększa ryzyko błędów. Z tego względu, mylenie stron wzorcowych z innymi typami stron prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku tworzenia dokumentów w InDesign, kluczowe jest zrozumienie funkcji każdej z typów stron, aby wykorzystać ich możliwości do pełnego potencjału. Przy projektowaniu dokumentów, dobrym nawykiem jest użycie stron wzorcowych do elementów stałych, co pozwala zaoszczędzić czas oraz zredukować możliwość pomyłek. Efektywne zarządzanie układem dokumentów, poprzez zastosowanie stron wzorcowych, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 36

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów gładkich

B. tekstów obcojęzycznych

C. wzorów chemicznych

D. tabel dziełowych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 37

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 423 x 597 mm

B. 426 x 600 mm

C. 597 x 844 mm

D. 600 x 847 mm

Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 38

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 2 h

B. 10 h

C. 3 h

D. 5 h

W przypadku prób obliczenia czasu potrzebnego na wydrukowanie 50 000 odbitek, wiele błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad wydajności maszyn drukarskich. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 2, 3 czy 10 godzin ignorują podstawowe zasady matematyczne dotyczące obliczeń wydajności. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania mogą mylić jednostki czasu lub niepoprawnie interpretować wydajność maszyny, co prowadzi do błędnych założeń. Wydajność 10 000 odbitek na godzinę oznacza, że w każdej godzinie maszyna jest w stanie wykonać dokładnie tę ilość, co przekłada się na proporcjonalność w czasie. Błędne odpowiedzi mogą również wynikać z niepewności w zastosowaniu formuły do obliczeń, co jest fundamentalną umiejętnością w logistyce produkcyjnej. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych problemów w planowaniu, zarządzaniu projektami i ogólnym funkcjonowaniu drukarni. Kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia są nie tylko techniczne, ale mają realny wpływ na efektywność operacyjną oraz satysfakcję klientów. W praktyce, błędy w obliczeniach mogą prowadzić do niewłaściwej wyceny zleceń i opóźnień w realizacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy na rynku.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 9 użytków

B. 12 użytków

C. 10 użytków

D. 8 użytków

Odpowiedź 10 użytków jest poprawna, ponieważ umożliwia maksymalne wykorzystanie powierzchni arkusza B1, który ma wymiary 1000 x 707 mm. Użytki o wymiarach 190 x 330 mm zajmują na arkuszu 190 mm szerokości i 330 mm wysokości, co oznacza, że w kierunku szerokości arkusza zmieści się 5 użytków (1000 mm / 190 mm = 5,26) oraz w kierunku wysokości 2 użytki (707 mm / 330 mm = 2,14). Mnożąc liczbę użytków w obu kierunkach (5 x 2), otrzymujemy 10 użytków. Taka analiza jest istotna w kontekście optymalizacji produkcji w drukarniach, gdzie kluczowe jest minimalizowanie odpadów materiałowych. W praktyce, odpowiednia kalkulacja ułatwia zlecanie produkcji oraz wpływa na koszty jednostkowe zleceń, co jest niezwykle ważne w branży poligraficznej. Dobrą praktyką jest także stosowanie programów do optymalizacji układów użytków na arkuszu, co przyczynia się do efektywności produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej