Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 26 lutego 2025 06:52
Data zakończenia: 26 lutego 2025 07:14

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W koszuli z kołnierzykiem zbyt mocno przylega on do szyi. Jakie może być źródło tego problemu?

A. Kołnierz ma za dużą szerokość

B. Podkrój szyi jest zbyt głęboki

C. Kołnierz jest nadmiernie długi

D. Podkrój szyi jest zbyt mały

Fajnie, że wybrałeś tę odpowiedź, bo to naprawdę dobrze pokazuje, że podkrój szyi powinien być odpowiednio dopasowany. Jak jest za mały, to kołnierz się za bardzo przylega do szyi i to jest po prostu niewygodne. W projektowaniu odzieży, zwłaszcza przy bluzkach koszulowych, to dopasowanie jest mega ważne. Kołnierz musi mieć trochę luzu, żeby można było swobodnie poruszać głową. Weźmy na przykład sytuację, w której krawiec musi zmierzyć obwód szyi klienta – to kluczowy krok, żeby dobrze wykroić koszulę. W branży mamy różne normy, jak na przykład ISO 8559, które mówią o tym, jak mierzyć odzież. Uwzględnienie różnych typów sylwetek pozwala na zrobienie czegoś, co naprawdę dobrze leży i jest komfortowe. To umiejętność, którą warto mieć, bo dobrze dopasowana odzież to klucz do zadowolenia klientów.

Pytanie 2

Jakie zasady przy układzie kroju powinien zastosować krojczy w zakładzie miarowym podczas przygotowywania do rozkroju aksamitu?

A. Formy ułożyć w jednym kierunku bez uwzględnienia kierunku nitki prostej

B. Formy ułożyć w jednym kierunku z uwzględnieniem dodatków na szwy i podwinięcia

C. Formy ułożyć w dwóch kierunkach z uwzględnieniem kierunku nitki osnowy

D. Formy ułożyć w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na kilku fundamentalnych błędach, które mogą prowadzić do niekorzystnych efektów w procesie krojenia. Ułożenie form w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia prowadzi do poważnych problemów w efekcie końcowym. Po pierwsze, brak dodatków na szwy może skutkować niemożnością prawidłowego zszycia elementów, co prowadzi do osłabienia konstrukcji odzieży i jej nieestetycznego wyglądu. Ponadto, układanie form w dwóch kierunkach nie uwzględnia specyfiki tkaniny, jaką jest aksamit, gdzie ułożenie włókien ma kluczowe znaczenie dla finalnego efektu. W przypadku niewłaściwego ułożenia form, odzież może tracić na jakości, a także wykazywać różnice w kolorze i fakturze w zależności od kierunku, w którym światło pada na materiał. Kolejnym błędem jest ignorowanie kierunku nitki prostej, co jest krytyczne dla zachowania stabilności i formy odzieży podczas noszenia. Tkaniny takie jak aksamit, ze względu na swoje właściwości, mają tendencję do rozciągania się w różnych kierunkach, co w efekcie prowadzi do deformacji. Zrozumienie zasad kroju i układu form jest niezbędne dla wszystkich krojczych, aby móc produkować odzież wysokiej jakości, zgodną z oczekiwaniami klientów i standardami branżowymi.

Pytanie 3

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. niewystarczające napięcie nici górnej

B. nieprawidłowo zamocowana igła

C. uszkodzone ząbki transportera

D. niewłaściwy docisk stopki

Wydaje mi się, że odpowiedź dotycząca zbyt małego napięcia nici górnej, docisku stopki i ząbków transportera pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć, jak to wszystko działa. Jasne, zbyt małe napięcie nici górnej może wpłynąć na jakość szycia, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici. Napięcie należy dostosować do materiału i grubości nici, ale to nie jest główny problem z zerwaniem. Z kolei docisk stopki, mimo że ma znaczenie dla transportu materiału, nie jest kluczowy, jeśli chodzi o problem z nićmi. Zniszczone ząbki transportera mogą utrudniać przesuwanie materiału, ale też nie są bezpośrednią przyczyną zerwania nici. Tak naprawdę wszystkie te elementy są ze sobą powiązane i ich złe ustawienie może prowadzić do różnych problemów. Najczęściej jednak winna jest igła.

Pytanie 4

Tkanina wykonana z bawełny wyróżnia się wysoką

A. higroskopijnością

B. sprężystością

C. wodoodpornością

D. rozciągliwością

Sprężystość, higroskopijność i wodoodporność to właściwości, które nie charakteryzują tkaniny bawełnianej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie jej zastosowania. Sprężystość odnosi się do zdolności materiału do powracania do pierwotnego kształtu po odkształceniu. Bawełna, w przeciwieństwie do materiałów syntetycznych, takich jak elastan, nie ma właściwości sprężystych, co oznacza, że nie jest w stanie w sposób efektywny wrócić do pierwotnego kształtu po naciągnięciu. Higroskopijność tkaniny bawełnianej odnosi się do jej zdolności do pochłaniania wilgoci, co jest prawdą, ale nie jest to cecha rozciągliwości. Wodoodporność jest właściwością, której bawełna nie posiada, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowań, które wymagają ochrony przed wodą. Właściwości te są często mylone, co prowadzi do błędnego wniosku o zastosowaniach bawełny. Na przykład, w przemyśle odzieżowym, stosowanie bawełny do produkcji odzieży roboczej w warunkach wilgotnych może być niewłaściwe, ponieważ materiał nie jest wodoodporny, co zwiększa ryzyko dyskomfortu dla użytkownika. Warto zaznaczyć, że ze względu na swoje właściwości, bawełna jest doskonałym materiałem na odzież letnią, gdzie przewiewność i komfort są kluczowe, jednak w przypadku warunków wymagających ochrony przed wodą, lepiej sprawdzają się tkaniny syntetyczne.

Pytanie 5

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. szyi

B. klatki piersiowej przez piersi

C. pasa

D. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

Pomiar obwodu pasa w miejscu największego przewężenia tułowia jest kluczowym wskaźnikiem w ocenie stanu zdrowia oraz kondycji fizycznej. Obwód pasa jest używany do określenia poziomu tkanki tłuszczowej w obrębie jamy brzusznej, co ma istotne znaczenie dla analizy ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 oraz innych schorzeń metabolicznych. Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia, u osób dorosłych obwód pasa powinien wynosić mniej niż 94 cm dla mężczyzn i 80 cm dla kobiet. W praktyce, pomiar ten należy wykonywać na wydechu, a taśma pomiarowa powinna być umieszczona w poziomie, w najwęższym miejscu tułowia, co zapewnia dokładność uzyskiwanych wyników. Przykładowo, regularne monitorowanie obwodu pasa może być przydatne w programach odchudzających lub zdrowotnych, a także w ocenie skuteczności interwencji dietetycznych. Warto pamiętać, że pomiar ten powinien być jednym z wielu wskaźników oceny stanu zdrowia, obok takich jak BMI czy procentowa zawartość tkanki tłuszczowej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jakie czynności powinny być zrealizowane w pierwszej kolejności podczas szycia spodni wykończonych paskiem z podtrzymywaczami w talii?

A. Zszyć zaszewki, szwy boczne oraz wewnętrzne nogawek

B. Zszyć zaszewki, przyszyć kieszenie, wszyć pasek oraz zamek błyskawiczny

C. Wszyć pasek oraz podtrzymywacze

D. Wszyć zamek błyskawiczny z listewką

Odpowiedzi, które wskazują na wszywanie zamka błyskawicznego z listewką, wszywanie paska i podtrzymywaczy, a także zszywanie zaszewek oraz kieszeni przed wykonaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek, mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości prowadzą do wielu problemów podczas szycia. Zamek błyskawiczny z listewką, choć istotny, powinien być wszyty dopiero po zakończeniu podstawowych prac konstrukcyjnych. Niewłaściwe podejście do kolejności działań w szyciu może prowadzić do niskiej jakości wykończenia oraz trudności w późniejszym dopasowywaniu spodni. Podobnie, wszywanie paska przed zszywaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek może skutkować problemami z luźnym dopasowaniem, co jest szczególnie problematyczne w przypadku materiałów elastycznych. W szybkim szyciu spodni, kluczowe jest, aby najpierw ustalić wszystkie wewnętrzne połączenia, co pozwala na lepsze dopasowanie i wykończenie produktu końcowego. Zasady dobrego szycia nakładają na nas obowiązek, aby nie przyspieszać procesu, bo każdy krok ma swoje znaczenie. Zbierając te wszystkie aspekty, można uznać, że każdy krok w procesie szycia powinien być starannie przemyślany i poparty doświadczeniem, aby uniknąć trudności w późniejszych etapach produkcji.

Pytanie 9

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Z naszytą taśmą i przestębnowany

B. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto

C. Wykończony overlockiem i przestębnowany

D. Z naszytą taśmą i podszyty kryto

Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 10

Jednym z powodów, dla których maszyna stębnowa może nie działać poprawnie, jest zerwanie nitki dolnej. Jak można temu przeciwdziałać?

A. zwiększyć siłę docisku sprężynki regulacyjnej na bębenku

B. zmniejszyć napięcie nitki górnej

C. prawidłowo nawlec nić dolną

D. dobrać odpowiednią igłę

Prawidłowe nawleczenie nici dolnej jest kluczowym elementem zapewniającym stabilną i efektywną pracę maszyny stębnowej. Nieprawidłowe nawleczenie może prowadzić do zrywania się nitki dolnej, co skutkuje przerwaniem procesu szycia oraz obniżeniem jakości wykończenia szwów. Aby prawidłowo nawlec nić dolną, należy upewnić się, że jest ona umieszczona w odpowiedniej klamrze bębenka i że ma odpowiednie naprężenie. Warto także regularnie kontrolować, czy bębenek jest czysty oraz czy nie ma zanieczyszczeń, które mogą wpływać na działanie mechanizmu. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest stosowanie się do instrukcji producenta podczas nawlekania nici, oraz regularne przeprowadzanie konserwacji maszyny, co pozwala zminimalizować ryzyko zakłóceń w pracy maszyny. Rekomenduje się także korzystanie z wysokiej jakości nici, co również przyczynia się do lepszej wydajności i trwałości szwów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Tropik

B. Tweed

C. Szewiot

D. Gabardyna

Gabardyna, szewiot i tropik to materiały, które mogą być stosowane w odzieży, ale nie są one odpowiednie do uszycia wełnianej zimowej marynarki męskiej o charakterze sportowym. Gabardyna to tkanina o gładkiej powierzchni, wykonana zazwyczaj z mieszanki wełny i poliestru, która charakteryzuje się dużą odpornością na zagniecenia i małą gramaturą. Choć może być stosowana w produkcji marynarek, jej lekkość i właściwości przewiewne sprawiają, że nie nadaje się na zimowe, ciepłe odzieżowe elementy. Szewiot to materiał, który również nie jest typowy dla zimowej odzieży. Jest to tkanina zazwyczaj o gładkiej strukturze, często używana do produkcji letniej odzieży, co czyni ją mało funkcjonalną w kontekście sportowej marynarki przeznaczonej na chłodniejsze dni. Tropik natomiast to tkanina o lekkiej strukturze, zazwyczaj wykorzystywana w letnich garniturach i odzieży. Podobnie jak gabardyna i szewiot, tropik nie zapewnia odpowiedniej izolacji cieplnej i nie jest wystarczająco trwały na intensywne użytkowanie, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimową marynarkę. Wybór materiału odzieżowego do konkretnego type odzieży powinien opierać się na jego właściwościach użytkowych, a w przypadku zimowych marynarek kluczowym czynnikiem jest zdolność do zapewnienia ciepła oraz odporności na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 15

Określ powód występowania fałd poprzecznych w górnej części rękawa.

A. Zbyt niska główka rękawa

B. Rękaw zbyt mocno wszyty do tyłu

C. Rękaw zbyt mocno wszyty do przodu

D. Zbyt wysoka główka rękawa

Wybór zbyt niskiej główki rękawa jako przyczyny fałd poprzecznych w górnej części rękawa jest nieprawidłowy. Niska główka rękawa może powodować inne problemy, takie jak ograniczenie swobody ruchów lub nieprawidłowe dopasowanie rękawa do sylwetki, ale nie jest bezpośrednią przyczyną powstawania fałd. Fałdy poprzeczne najczęściej pojawiają się, gdy materiał jest nadmiarowy lub niewłaściwie ułożony, co ma miejsce w przypadku zbyt wysokiej główki. W kontekście krawiectwa, zbyt niska główka rękawa może prowadzić do zbyt ciasnych rękawów, co z kolei może skutkować nieprzyjemnymi odczuciami podczas noszenia. Odpowiednie dopasowanie rękawa do ramienia powinno uwzględniać nie tylko wysokość, ale również kształt, który odpowiada specyficznym wymaganiom sylwetki. W przypadku problemów z rękawami, warto zwrócić uwagę na proporcje oraz umiejscowienie szwów, aby uniknąć nieestetycznych fałd. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do powtarzających się błędów w procesie projektowania i szycia odzieży, co negatywnie wpływa na jakość finalnego produktu oraz satysfakcję klienta. Ważne jest, aby krawcy i projektanci mieli świadomość tych aspektów, aby tworzyć odzież, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

Pytanie 16

Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie

A. form przodu i tyłu

B. formy przodu

C. formy tyłu

D. wykreślnego kąta prostego

Kołnierz leżący be-be, znany również jako kołnierz krawiecki, jest istotnym elementem konstrukcji odzieży, który uwzględnia zarówno formę przodu, jak i tyłu odzieży. W procesie modelowania kołnierza niezwykle istotne jest, aby uwzględnić zarówno kontur szyi, jak i kształt ramion, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania odzieży. Przykładowo, w przypadku bluzek i koszul, kołnierz musi być skonstruowany w taki sposób, aby optymalnie przylegał do szyi, jednocześnie pozwalając na wygodę użytkowania. Standardy branżowe, takie jak ISO 3346 dotyczące specyfikacji odzieży, podkreślają znaczenie precyzyjnego modelowania kołnierzy, co wpływa na estetykę i funkcjonalność końcowego produktu. Dobrze zaprojektowany kołnierz z uwzględnieniem formy przodu i tyłu nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także dodaje elegancji i profesjonalizmu w wyglądzie odzieży.

Pytanie 17

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla pokazanej na rysunku tkaniny wełnianej z pokryciem włókiennym, zaplanowanej do uszycia 200 sztuk płaszczy jesiennych?

A. Asymetryczny dwukierunkowy

B. Asymetryczny jednokierunkowy

C. Symetryczny jednokierunkowy

D. Symetryczny dwukierunkowy

Wybór innych układów niż asymetryczny jednokierunkowy do szycia płaszczy jesiennych z tkaniny wełnianej z okrywą włókienną może prowadzić do istotnych problemów w procesie produkcji. Układ symetryczny dwukierunkowy sugeruje, że tkanina jest równomiernie rozłożona w dwóch kierunkach, co w przypadku owłosienia wełny może nie być korzystne, ponieważ nie uwzględnia naturalnych właściwości strukturalnych tkaniny, które mogą prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Podobnie, symetryczny jednokierunkowy układ, mimo że wydaje się prostszy, może nie wykorzystać pełni potencjału włókien, co w rezultacie obniża komfort noszenia i estetykę. Asymetryczny dwukierunkowy również nie jest optymalnym wyborem, ponieważ złożoność takiego układu może zwiększać straty materiałowe oraz wydłużać czas produkcji, a także wprowadza ryzyko niewłaściwego ułożenia włókien, co zmniejsza trwałość i elastyczność gotowych wyrobów. W kontekście szycia większej liczby sztuk, takiej jak 200 płaszczy, kluczowe jest zrozumienie, że układ tkaniny powinien być zoptymalizowany pod kątem zarówno estetyki, jak i wydajności produkcji, co lepiej osiąga się poprzez zastosowanie układu asymetrycznego jednokierunkowego.

Pytanie 18

Jakim symbolem oznaczony jest punkt pomiarowy znajdujący się na brzegu kości promieniowej po stronie bocznej?

A. Rv

B. Nv

C. Bv

D. Hv

Wybór odpowiedzi Hv, Bv lub Rv jest niepoprawny, ponieważ żaden z tych symboli nie odnosi się do brzegu kości promieniowej od strony bocznej. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumień dotyczących oznaczenia punktów pomiarowych w anatomii. W przypadku oznaczeń symbolicznych, każda litera ma przypisane konkretne znaczenie i odnosi się do ściśle określonych lokalizacji anatomicznych. Na przykład, odpowiedź Hv mogłaby sugerować inną lokalizację, być może odwołując się do kości łokciowej lub innego obszaru ciała, co byłoby całkowicie mylne w kontekście zadania. Bv i Rv również mogą być mylnie interpretowane, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odnosi się bezpośrednio do kości promieniowej. Często błędy te wynikają z niezrozumienia anatomii kończyny górnej oraz jej struktur, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach odwoływać się do schematów anatomicznych oraz literatury fachowej, aby precyzyjnie zrozumieć, które symbole są odpowiednie w kontekście danej kości. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne dla właściwej interpretacji danych i skutecznego zastosowania wiedzy w praktyce klinicznej.

Pytanie 19

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i wydłużenie nogawek. Jaka będzie cena wykonania usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług określony w przedstawionej tabeli?

Cennik usług
Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawów, nogawek	15,00 zł
Wszycie zamka	20,00 zł

A. 35,00 zł

B. 40,00 zł

C. 20,00 zł

D. 15,00 zł

Zaznaczenie innej kwoty niż 35,00 zł pokazuje, że mogło być jakieś nieporozumienie w rozumieniu zasad wyceny krawieckiej. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 20,00 zł, to może myśli, że tylko wszycie zamka jest w grze, a to nieprawda, bo klientka chciała obie usługi. Natomiast 15,00 zł to tylko za jedną usługę - wydłużenie nogawek, więc to też nie pasuje do pełnej obrazka. A 40,00 zł? To ewidentnie błędne zsumowanie, które przebija wszystkie ustalone ceny. Warto wiedzieć, że ustalając ceny, nie chodzi tylko o dodawanie, ale i o zrozumienie, co klient potrzebuje. Każda usługa powinna być na swój sposób wyceniona, żeby wszystko było przejrzyste i profesjonalne w relacji z klientem. Dobrze jest jasno mówić o cenach i zakresie usług, bo to pomaga w unikaniu zamieszania i pozwala na lepsze zrozumienie zlecenia. Z tego powodu kluczowe jest, żeby zawsze czyli dobrze analizować, co klient chce, i odpowiednio to wycenić, bo to na pewno pomoże w lepszym zarządzaniu zakładem krawieckim.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Aby wykonać model przodu bluzki pokazanej na rysunku, należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową z formy podstawowej na linię

A. barku

B. podkroju pachy

C. boku

D. podkroju szyi

Wybór odpowiedzi dotyczących podkroju pachy, barku lub boku jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych opcji sugeruje inne podejście do modelowania przodu bluzki. Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię podkroju pachy skutkowałoby nieprawidłowym uformowaniem bluzki, co mogłoby prowadzić do nieestetycznych marszczeń oraz ograniczyć komfort noszenia. Zaszewki w tej okolicy nie działają na korzyść kształtowania sylwetki, a wręcz mogą powodować, że odzież będzie wyglądać na zbyt obszerną lub źle dopasowaną. Z kolei przeniesienie zaszewki na linię barku również nie spełnia swojej funkcji, ponieważ nie pozwala na odpowiednie kształtowanie obszaru biustu, co jest kluczowe w kontekście damskiej odzieży. Podejście to może prowadzić do problemów z układaniem się tkaniny i nieestetycznymi fałdami w okolicach ramion, co jest przeciwwskazaniem w projektowaniu odzieży o podwyższonej estetyce. Wreszcie, przeniesienie zaszewki na bok również będzie nieodpowiednie, ponieważ ta lokalizacja nie jest zgodna z zasadami konstrukcji ubioru, które wymagają, by zaszewki skupiały się na linii, która dominująco wpływa na kształt górnej części odzieży. Zrozumienie odpowiednich miejsc przenoszenia zaszewek jest kluczowe dla uzyskania doskonałego dopasowania oraz atrakcyjnego wyglądu odzieży, co jest niezbędne dla profesjonalnego krawiectwa oraz produkcji odzieżowej.

Pytanie 22

Wymień cechy charakterystyczne materiału stosowanego na podszewkę typu kolanówka?

A. O splocie skośnym łamanym lub wzmacnianym, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie

B. Lekka, o gładkiej powierzchni, wysokiej odporności na abrasion oraz na pot i zgniatanie

C. Gęsta, lekka, o splocie płóciennym, niskiej przesuwalności nitek oraz wysokiej wytrzymałości na wypychanie

D. O splocie atłasowym, barwnie tkana, przeważnie w szerokie białe oraz wąskie czarne paski

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieścisłości i błędne założenia dotyczące tkanin przeznaczonych na podszewki typu kolanówka. Opis tkaniny o splocie atłasowym jest mylący, ponieważ ten typ splotu, mimo że jest estetyczny, nie zapewnia wymaganej wytrzymałości i trwałości. Tkaniny atłasowe zazwyczaj mają gładką, połyskliwą powierzchnię, co czyni je niewłaściwymi do intensywnego użytkowania, gdzie odzież narażona jest na przetarcia i uszkodzenia. Ponadto, kolorowe paski mogą wpływać na funkcjonalność tkaniny, ponieważ mogą być mniej uniwersalne w zastosowaniach roboczych. Inna odpowiedź, mówiąca o tkaninie o dużej odporności na ścieranie, ale niezupełnie opisująca jej gęstość i rodzaj splotu, również jest niewłaściwa. Odporność to tylko jeden z aspektów, na który należy zwrócić uwagę; kluczowe jest, aby tkaniny były również lekkie i dobrze dopasowane do sylwetki. Tkaniny gęste, ale zbyt ciężkie, mogą ograniczać ruchy, co jest niepożądane. Wreszcie, błędne jest także twierdzenie, że tkaniny o splocie skośnym będą odpowiednie dla podszewki kolanówki, gdyż splot ten jest bardziej elastyczny i przeznaczony do innych zastosowań, takich jak odzież sportowa. Te nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów w procesie produkcji odzieży, co w efekcie wpływa na komfort oraz trwałość wyrobów.

Pytanie 23

Aby połączyć boki spódnicy uszytej z szyfonu, należy użyć szwu

A. francuskiego

B. stykowego

C. wpuszczanego

D. nakładanego

Stosowanie szwu stykowego do zszycia boków spódnicy z szyfonu może wydawać się na pierwszy rzut oka użyteczne, jednak nie jest to podejście zalecane ze względu na specyfikę materiału. Szew stykowy polega na zszywaniu dwóch krawędzi materiału bez ich podwijania, co w przypadku delikatnego szyfonu prowadzi do występowania ostrych krawędzi i nieestetycznych wykończeń. Takie szwy mogą łatwo strzępić się, a ich trwałość jest znacznie niższa niż w przypadku szwów schowanych. W kontekście szywu francuskiego, chociaż jest on bardziej odpowiedni dla grubych materiałów, jego zastosowanie w przypadku szyfonu również nie jest optymalne. Szew francuski wymaga podwójnego zszywania krawędzi, co w efekcie może obciążać materiał i powodować marszczenie. Z kolei szew nakładany, który polega na nakładaniu jednego kawałka tkaniny na drugi i ich zszywaniu, nie zapewnia odpowiednio estetycznego wykończenia, co jest kluczowe w przypadku odzieży eleganckiej, takiej jak spódnice z szyfonu. Wszystkie te techniki mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie delikatnego materiału, co jest równoznaczne z obniżeniem jakości gotowego wyrobu. Stąd kluczowe znaczenie ma wybór odpowiedniej techniki szycia, która zapewni nie tylko estetyczny, ale i trwały efekt końcowy.

Pytanie 24

Redukując spódnicę z rozmiaru 164/68/94 do 164/66/92, należy w sumie boki

A. zwęzić o 2 cm

B. zwęzić o 1 cm

C. poszerzyć o 1 cm

D. poszerzyć o 2 cm

Zmieniając rozmiar spódnicy z 164/68/94 na 164/66/92, konieczne jest zwężenie boków spódnicy o 2 cm. Oznaczenia rozmiarów wskazują na obwód w talii, biodrach oraz długaść. Zmiana z 68 cm do 66 cm w talii oznacza redukcję o 2 cm. W praktyce, aby osiągnąć odpowiedni efekt, projektant lub krawiec powinien odjąć po 1 cm z każdego boku. Warto pamiętać, że w takich przypadkach istotne jest także zachowanie proporcji fasonu i dopasowania spódnicy. Dobre praktyki w krawiectwie sugerują, aby przy modyfikacjach zawsze sprawdzać, jak zmiana wpływa na resztę sylwetki oraz ogólny komfort noszenia. Zrozumienie zasad konstrukcji odzieży oraz umiejętność dostosowywania rozmiarów jest kluczowe, by zapewnić, że końcowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również funkcjonalny. Przykładowo, jeśli w spódnicy zastosujemy elastyczny materiał, to zmiana rozmiaru wpłynie również na odpowiednie dopasowanie w okolicy bioder. Dlatego każda modyfikacja powinna być przemyślana i wykonana z uwzględnieniem wymagań użytkownika.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z satyny

B. Z flaneli

C. Z etaminy

D. Z kretonu

Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.

Pytanie 30

Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary

A. ZUo

B. ZTv

C. ZWo

D. ZKo

Wybór odpowiedzi poza ZKo często wynika z nieporozumienia dotyczącego technik pomiaru w krawiectwie. Wielu krawców, szczególnie początkujących, może myśleć, że ZWo, ZTv lub ZUo są odpowiednie, ponieważ wydają się logiczne w kontekście zmiany długości spodni. ZWo odnosi się do pomiaru z biodra, co w przypadku skracania nogawki może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, ponieważ nie uwzględnia naturalnej linii kolana. ZTv, oznaczający pomiar z tyłu nogawki, może spowodować, że spodnie będą zbyt długie lub krótkie, a także zniekształcą proporcje spodni. ZUo, związany z pomiarem od podłoża, również nie jest adekwatny, ponieważ nie bierze pod uwagę, na jakiej wysokości nogawka powinna się kończyć. Kluczowym błędem jest ignorowanie, że różne rodzaje pomiarów odpowiadają różnym stylom i długościom odzieży, co może prowadzić do niesatysfakcjonującego efektu końcowego. Właściwe podejście do pomiarów w krawiectwie polega na dokładnym zrozumieniu anatomii ciała oraz proporcji, co jest fundamentem dla precyzyjnego szycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod pomiarowych, które odpowiadają specyfice danego projektu, aby uniknąć błędów i nieporozumień w procesie krawieckim.

Pytanie 31

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. łańcuszkowym dwunitkowym

B. obrzucającym jednonitkowym

C. łańcuszkowym jednonitkowym

D. stębnowym dwunitkowym

Odpowiedzi łańcuszkowym jednonitkowym oraz stębnowym dwunitkowym nie są odpowiednie dla połączeń w dzianinach, ponieważ oba te ściegi charakteryzują się niewystarczającą elastycznością, co może prowadzić do problemów z odpornością na rozrywanie szwów. Ścieg łańcuszkowy jednonitkowy, mimo że jest szybki w wykonaniu, nie oferuje takiej samej siły, jak jego dwunitkowy odpowiednik. W przypadku dzianin, które mają tendencję do rozciągania, taki ścieg może prowadzić do pękania lub deformacji szwów, co jest niepożądane w gotowym produkcie. Z kolei ścieg stębnowy dwunitkowy, choć wytrzymały, również nie zapewnia takiej elastyczności, jaką oferuje ścieg łańcuszkowy dwunitkowy. W przypadku dzianin, użycie stębnowych szwów może skutkować niewłaściwym zachowaniem się materiału, co prowadzi do nieestetycznych zniekształceń. Dodatkowo, ścieg obrzucający jednonitkowy, mimo że może być użyty w wykańczaniu brzegów dzianin, nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających elastycznych szwów, ponieważ nie łączy elementów w sposób, który zachowałby ich funkcjonalność i komfort. W rezultacie, wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla trwałości i wygody odzieży wykonanej z dzianiny, a zastosowanie niewłaściwych technik krawieckich może prowadzić do znacznych problemów z jakością wyrobu gotowego.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jaką operację technologiczną powinno się wykonać przy użyciu maszyny specjalnej z mechanizmem wypychacza?

A. Pikowania klap marynarki

B. Odszycia dziurki odzieżowej

C. Przyszycia guzików

D. Stębnowania krawędzi przodu

Pikowanie klap marynarki jest procesem, który wymaga precyzyjnego i stabilnego wsparcia materiału podczas jego obróbki. Maszyna specjalna z mechanizmem wypychacza jest niezbędna, ponieważ wypychacz umożliwia płynne przesuwanie materiału, co jest kluczowe przy pikowaniu. W tej operacji, maszyna nie tylko łączy różne warstwy tkanin, ale również nadaje im odpowiednią strukturę i estetykę, co jest szczególnie ważne w odzieży wierzchniej, takiej jak marynarki. W praktyce, wykorzystanie tej technologii w produkcji odzieży pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości szwów i estetycznego wykończenia, zgodnie z normami branżowymi. Dobrym przykładem zastosowania jest produkcja ekskluzywnych marynarek, gdzie pikowanie nie tylko podnosi walory wizualne, ale również wpływa na trwałość i wygodę noszenia. Warto zauważyć, że standardowe procedury w szyciu odzieży wymagają zastosowania odpowiednich narzędzi i maszyn, co ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Wysokość mierzona w pionie od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii odnosi się do wymiaru

A. SySvXpTp

B. SyTy

C. os

D. SySvXp

Pomiar mierzony od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii jest często mylony z innymi wymiarami, co prowadzi do nieporozumień. Odpowiedzi, które nie dotyczą SyTy, wprowadzają w błąd, ponieważ ignorują istotne aspekty anatomii ciała i ich zastosowań w praktyce. Na przykład, odpowiedzi takie jak SySvXpTp czy SySvXp sugerują pomiary związane z innymi płaszczyznami lub długościami, które nie obejmują specyficznego odcinka ciała, jakim jest talia. To prowadzi do nieprawidłowych wniosków, ponieważ te wymiary dotyczą innych relacji w ciele. Również os, co oznacza 'odcinek', jest terminem zbyt ogólnym, by odpowiednio opisać mierzenie sylwetki w tym kontekście. Typowym błędem myślowym jest więc skupianie się na ogólnych pojęciach zamiast na specyficznych i precyzyjnych pomiarach, które są kluczowe w krawiectwie i projektowaniu. W kontekście projektowania odzieży, właściwe zrozumienie i zastosowanie odpowiednich wymiarów ciała ma fundamentalne znaczenie dla jakości i dopasowania finalnego produktu. Dlatego tak ważne jest dokładne poznanie tych terminów oraz ich praktycznego zastosowania w branży mody i odzieżowej.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Klientka zleciła szycie spodni. Koszt materiału z magazynu wynosi 80,00 zł, stawka za roboczogodzinę to 12,00 zł, a czas realizacji usługi wynosi 5 h. Jaką kwotę zapłaci klientka za uszycie spodni?

A. 60,00 zł

B. 140,00 zł

C. 92,00 zł

D. 120,00 zł

Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można popełnić błąd w kalkulacji, który zwykle wynika z niepełnego uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z produkcją odzieży. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 120,00 zł może sugerować, że ktoś doliczył koszt materiałów, ale nie uwzględnił robocizny. Koszt materiału wynoszący 80,00 zł sam w sobie nie jest wystarczający do określenia całkowitych wydatków; kluczowe jest także dodanie kosztu robocizny, co w tym przypadku wynosi 60,00 zł. Zatem całkowity koszt to 140,00 zł, co jest zgodne z rzeczywistością. Inny typowy błąd polega na błędnym zrozumieniu stawki za roboczogodzinę. Czasami odpowiadający może pomylić stawkę lub zapominać o uwzględnieniu całościowego czasu pracy, co prowadzi do znacznych różnic w ostatecznej kwocie. Nawet w przypadku dużych zamówień na odzież, prawidłowe kalkulacje kosztów są kluczowe dla utrzymania płynności finansowej oraz zadowolenia klientów. Niezrozumienie struktury kosztów może prowadzić do błędnych decyzji biznesowych, dlatego warto przyswoić sobie zasady kosztorysowania i zarządzania finansami w branży odzieżowej.

Pytanie 38

Stanowisko do prasowania ręcznego, oprócz deski do prasowania i żelazka, ma jeszcze w wyposażeniu

A. prasulce, nożyczki i taśmę centymetrową

B. manekin parowo-powietrzny oraz szczotkę do prasowania

C. rękawnik i poduszki do prasowania

D. prasę płytową oraz zaparzaczkę

Manekin parowo-powietrzny oraz szczotka do prasowania, choć użyteczne, nie stanowią standardowych elementów wyposażenia stanowiska do prasowania ręcznego. Manekin parowo-powietrzny jest bardziej stosowany w produkcji i ekspozycji odzieży, gdzie jego zadaniem jest nadanie kształtu i formy ubraniom przed ich sprzedażą. W kontekście prasowania, jego znaczenie jest ograniczone, jako że nie jest przeznaczony do codziennego użytku w warunkach domowych czy w małych zakładach krawieckich. Szczotka do prasowania, choć może wydawać się pomocna w usuwaniu zagnieceń, nie jest wystarczająco precyzyjna do uzyskania gładkich wykończeń na złożonych elementach odzieży. Prasa płytowa oraz zaparzaczka to kolejne elementy, które nie mają zastosowania w kontekście prasowania ręcznego. Prasa płytowa jest narzędziem wykorzystywanym w masowej produkcji, a zaparzaczka ma zupełnie inne przeznaczenie, związane z przygotowaniem napojów. Prasulce, nożyczki oraz taśma centymetrowa również nie należą do kluczowych narzędzi prasowania. W rzeczywistości, te akcesoria są bardziej skierowane na etapy krojenia i pomiaru materiałów niż na sam proces prasowania. Typowym błędem jest mylenie sprzętu do prasowania z innymi narzędziami, które mogą wspierać proces produkcji, ale nie są niezbędne w codziennym użytkowaniu podczas prasowania ręcznego. Właściwe zrozumienie podziału narzędzi i ich funkcji jest kluczowe do osiągnięcia optymalnych efektów w pracy związanej z prasowaniem odzieży.

Pytanie 39

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. konstrukcja kroju

B. forma modelowa

C. szablon bazowy

D. rysunek wzorcowy

Forma modelowa to termin odnoszący się do kształtu części powierzchni wyrobu odzieżowego, który został stworzony w procesie modelowania zgodnie z projektem. Jest to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, ponieważ forma modelowa odzwierciedla zamierzenia projektanta i zapewnia podstawę do dalszego tworzenia prototypów czy produkcji. W praktyce forma modelowa może być wykorzystywana jako podstawa do opracowywania szablonów produkcyjnych, które są następnie używane do krojenia materiałów. W branży odzieżowej standardem jest tworzenie form modelowych, które są zgodne z wymogami ergonomii i estetyki. Przykładem zastosowania form modelowych są odzieżowe kolekcje haute couture, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali projektu ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie form modelowych w procesie druku 3D, co pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek i innowacji w projektach odzieżowych.

Pytanie 40

Przyczyną źle dopasowanego kołnierza w bluzce, który odstaje od szyi, jest zbyt

A. szeroki kołnierz

B. wąski kołnierz

C. mały podkrój szyi z przodu

D. duży podkrój szyi z tyłu

Szeroki kołnierz może na pierwszy rzut oka wydawać się przyczyną złego układania się kołnierza, jednakże w rzeczywistości problem wynika z ułożenia i konstrukcji podkroju szyi. Szeroki kołnierz, jeśli jest dobrze skonstruowany, powinien przylegać do ciała w odpowiednich miejscach, a jego szerokość nie powinna wpływać na odstawanie materiału od szyi. Wiele osób myli wrażenie odstajcego kołnierza ze zbyt dużą szerokością, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei mały podkrój szyi w przodzie, choć może wpływać na komfort noszenia, nie jest bezpośrednią przyczyną odstającego kołnierza, a raczej może prowadzić do uczucia ściśnięcia. W przypadku wąskiego kołnierza, choć również może on wpływać na estetykę, nie jest to kluczowy element decydujący o tym, czy kołnierz będzie dobrze układał się na szyi. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że odpowiednie wymiary i proporcje między podkrojem a kołnierzem są podstawą do prawidłowego dopasowania odzieży. Właściwie skonstruowany kołnierz, niezależnie od jego szerokości, powinien dobrze przylegać do szyi, a każdy błąd w wymiarach podkroju skutkuje widocznymi niedociągnięciami, które wpływają na ogólny kształt bluzki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej