Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 17:45
Data zakończenia: 30 marca 2025 18:04

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podstawowe mycie dłoni wykonuje się

A. po każdym zakończonym zabiegu dentystycznym

B. po przeprowadzonych pracach porządkowych

C. przed każdą czynnością związaną z obsługą pacjentów

D. przed wszystkimi operacjami chirurgicznymi

Mycie rąk przed każdą czynnością związaną z przyjmowaniem pacjentów, przed zabiegami chirurgicznymi oraz po każdym zakończonym zabiegu stomatologicznym to działania, które są istotne, ale nie odpowiadają na konkretne pytanie o podstawowe mycie rąk po pracach porządkowych. Przed przyjęciem pacjentów rzeczywiście należy przeprowadzać mycie rąk, aby zminimalizować ryzyko wprowadzenia drobnoustrojów do środowiska klinicznego. Jednak kluczowe jest, aby zrozumieć, że takie czynności są częścią kompleksowego podejścia do higieny rąk, które obejmuje również dezynfekcję alkoholową. W kontekście zabiegów chirurgicznych, mycie rąk powinno się przeprowadzać w sposób chirurgiczny, co różni się od podstawowego mycia rąk i ma na celu usunięcie mikroorganizmów, które mogą zagrażać bezpieczeństwu pacjenta. Po zakończeniu zabiegów stomatologicznych, choć również jest to ważny moment na mycie rąk, to nadal nie jest to odpowiedź na pytanie dotyczące prac porządkowych. Każda z tych sytuacji wymaga innych procedur i podejść, co prowadzi do mylnych wniosków, że mycie rąk w kontekście prac porządkowych nie ma swojej specyfiki. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy kontekst pracy z pacjentami lub w środowisku medycznym wiąże się z różnymi wymaganiami dotyczącymi higieny, które muszą być dostosowane do specyfiki konkretnego zadania.

Pytanie 2

Na zasięg ręki asystentki powinien być umiejscowiony

A. zestaw przeciwwstrząsowy

B. materiał do uzupełnień

C. reflektor

D. asystor

Reflektor jest kluczowym narzędziem, które powinno być zawsze w zasięgu ręki asystentki podczas zabiegów stomatologicznych. Jego główną funkcją jest oświetlenie pola operacyjnego, co jest niezbędne do precyzyjnego wykonania procedur, takich jak wypełnienia czy ekstrakcje. Odpowiednie oświetlenie umożliwia nie tylko lepszą widoczność, ale także zwiększa komfort pacjenta oraz zmniejsza ryzyko błędów w trakcie zabiegu. W kontekście standardów ochrony zdrowia oraz jakości usług stomatologicznych, posiadanie dostępu do reflektora jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości opieki. W praktyce, dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu technicznego reflektora oraz jego źródła światła, co wpływa na jakość oświetlenia. Warto podkreślić, że nowoczesne reflektory często oferują różne tryby intensywności oświetlenia, co pozwala na dostosowanie oświetlenia do specyfiki zabiegu, co jest kluczowe w przypadku skomplikowanych procedur.

Pytanie 3

Jaki materiał można zastosować do tymczasowego wypełnienia zainfekowanego kanału korzeniowego?

A. Ćwieki z chlorheksydyną

B. Sterylne sączki papierowe

C. Płynna gutaperka

D. Sztyfty gutaperkowe

Ćwieki z chlorheksydyną są materiałem rekomendowanym do czasowego wypełnienia zainfekowanego kanału korzeniowego, ponieważ ich skład chemiczny zapewnia działanie przeciwbakteryjne. Chlorheksydyna jest znana ze swojej skuteczności w zwalczaniu bakterii, co jest kluczowe w przypadku zakażeń endodontycznych. Zastosowanie tych ćwieków pozwala na kontrolowanie infekcji oraz stworzenie warunków sprzyjających regeneracji tkanek. W praktyce, lekarze stomatolodzy często wykorzystują ćwieki z chlorheksydyną jako tymczasowe wypełnienie po przeprowadzeniu wstępnej terapii, aby ograniczyć rozwój bakterii przed ostatecznym wypełnieniem kanałów. Tego rodzaju materiał powinien być stosowany zgodnie z ustalonymi protokołami, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i skuteczność leczenia, a także minimalizować ryzyko nawrotu infekcji w przyszłości. Warto również dodać, że stosowanie ćwieków z chlorheksydyną jest zgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczących zarządzania zakażeniami w stomatologii i endodoncji.

Pytanie 4

Pacjent siedzący na krześle, czekający na zabieg, nagle stracił krążenie. Jakie czynności powinny być podjęte jako pierwsze, by mu pomóc?

A. Zsunąć pacjenta z krzesła, dbając o bezpieczeństwo kończyn górnych i dolnych

B. Zostawić pacjenta na krześle i podtrzymywać go, aby nie upadł

C. Zsunąć pacjenta z krzesła, osłaniając jego głowę

D. Zostawić pacjenta na krześle, obserwować go i chronić jego głowę

Zsunąć pacjenta z krzesła, ochraniając jego głowę, jest kluczowym krokiem w sytuacji zatrzymania krążenia, ponieważ w przypadku utraty przytomności pacjent nie jest w stanie samodzielnie zabezpieczyć swojej drogi oddechowej ani uniknąć obrażeń. Przy próbie reanimacji ważne jest, aby pacjent znajdował się na twardej, płaskiej powierzchni, co umożliwia skuteczne uciski klatki piersiowej oraz wentylację. Zsuniecie pacjenta z krzesła zapewnia, że nie pozostanie on w pozycji, która mogłaby pogorszyć jego stan oraz umożliwia szybkie rozpoczęcie działań resuscytacyjnych. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, kluczowe jest jak najszybsze rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), a prawidłowe ułożenie pacjenta jest niezbędne do zapewnienia efektywności ucisków. W praktyce oznacza to nie tylko zminimalizowanie ryzyka urazów, ale także zwiększenie szans na prawidłowe przeprowadzenie działań ratowniczych i przywrócenie funkcji życiowych.

Pytanie 5

Podczas zszywania niezanieczyszczonej rany lekarz wykorzystał jedynie krótki kawałek nici. Jakie powinno być prawidłowe postępowanie z pozostałym odcinkiem nici wraz z igłą?

A. Umieszczenie w pojemniku na odpady medyczne zakaźne o sztywnych ściankach bez dodatkowego przygotowania

B. Starannie zamknięcie w opakowaniu fabrycznym i umieszczenie w pojemniku na odpady komunalne, wyłożonym czerwonym workiem

C. Zamknięcie w oryginalnym opakowaniu foliowym i umieszczenie w pojemniku na odpady medyczne zakaźne

D. Umieszczenie w pojemniku do wstępnej dezynfekcji oraz przygotowanie do ponownej sterylizacji

Włożenie pozostałego fragmentu nici do pojemnika na odpady medyczne zakaźne z twardymi ściankami to dokładnie to, co powinno się robić. Takie pojemniki są zaprojektowane, żeby bezpiecznie przechowywać rzeczy, które mogą być niebezpieczne, zwłaszcza w kontekście zdrowia. Nici chirurgiczne mogą mieć kontakt z krwią, więc ich odpowiednie składowanie jest istotne, żeby zminimalizować ryzyko zakażenia dla personelu i innych pacjentów. W praktyce powinno to być standardem w każdym szpitalu. Zgodnie z wytycznymi WHO i lokalnymi przepisami odpady medyczne muszą być dobrze segregowane, co pozwala na ich bezpieczną obróbkę później, jak spalanie czy inna utylizacja, nie szkodząc przy tym środowisku. Nie zapominaj, że każdy pracownik medyczny musi wiedzieć, jak postępować z odpadami, bo to wpływa na bezpieczeństwo w całej placówce.

Pytanie 6

Zapora językowa jest wykorzystywana do rehabilitacji funkcji

A. żucia

B. oddychania

C. mowy

D. połykania

Zapora na język, znana również jako aparat ortopedyczny, jest istotnym narzędziem wykorzystywanym w rehabilitacji połykania. Jej zastosowanie polega na wspieraniu pacjentów w nauce prawidłowej koordynacji ruchów języka i mięśni gardła, co jest kluczowe dla skutecznego i bezpiecznego połykania. W terapii zaburzeń połykania, znanych jako dysfagia, zapora pomaga w stabilizacji języka oraz poprawia kontrolę nad przełykiem, co jest niezbędne, aby uniknąć zachłyśnięć i innych powikłań. Przykładem praktycznego zastosowania tego narzędzia może być terapia logopedyczna, gdzie pacjenci wykonują ćwiczenia polegające na kontrolowanym ruchu języka przy użyciu zapory. Tego typu ćwiczenia są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia dotyczącymi rehabilitacji pacjentów z dysfagią. Warto również zauważyć, że zapora na język nie tylko poprawia zdolności połykania, ale także przyczynia się do ogólnej poprawy jakości życia pacjentów, umożliwiając im bezpieczne spożywanie pokarmów i napojów.

Pytanie 7

Które z poniższych narzędzi nie służy do wypełniania kanałów korzeniowych zęba?

A. Plugger

B. Igła Millera

C. Igła Druxa

D. Spreader

Igła Millera jest narzędziem, które nie jest używane do wypełniania kanałów korzeniowych zęba. W praktyce stomatologicznej, do wypełniania kanałów korzeniowych stosowane są inne narzędzia, takie jak spreadery, plugger i igły Druxa, które są zaprojektowane do precyzyjnego umieszczania materiału wypełniającego w systemie korzeniowym. Igła Millera jest narzędziem przeznaczonym głównie do podawania płynów, takich jak znieczulenie lub inne substancje, a nie do wypełniania. Wypełnienie kanałów korzeniowych wymaga zastosowania narzędzi, które umożliwiają kontrolowane umieszczanie materiału wypełniającego, co jest kluczowe dla skutecznej terapii endodontycznej. W praktyce, odpowiednie użycie narzędzi i technik, jak na przykład metoda lateralnego kondensowania, jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które zapewniają wysoką jakość leczenia endodontycznego.

Pytanie 8

Aby przygotować tymczasową substancję o działaniu m.in. odontotropowym, należy zmieszać tlenek cynku

A. z solą fizjologiczną

B. z eugenolem

C. z wodą destylowaną

D. z kwasem ortofosforowym

Odpowiedź "z eugenolem" jest prawidłowa, ponieważ eugenol ma właściwości odontotropowe, co oznacza, że wspomaga procesy leczenia i regeneracji tkanek zębowych. Tlenek cynku, zmieszany z eugenolem, tworzy materiał wypełniający o doskonałych właściwościach fizykochemicznych, który jest szeroko stosowany w stomatologii jako tymczasowe wypełnienie. Eugenol działa także jako środek przeciwbólowy i przeciwzapalny, co czyni go idealnym wyborem do przygotowywania czasowego wypełnienia. W praktyce, takie wypełnienia są wykorzystywane w przypadkach, gdy konieczne jest zabezpieczenie ubytku przed ostatecznym leczeniem, a ich zastosowanie pozwala na ochronę miazgi zęba oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia bakterii w obszarze ubytku. Dzięki właściwościom eugenolu, możliwe jest uzyskanie lepszej adhezji do tkanek oraz minimalizacja wrażliwości na bodźce, co czyni ten materiał niezwykle użytecznym w codziennej praktyce stomatologicznej.

Pytanie 9

Określ sposób przygotowania preparatu wodorotlenkowo-wapniowego do bezpośredniego pokrycia miazgi.

A. Na sterylną płytkę szklaną należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dodać sól fizjologiczną i wymieszać sterylną łopatką

B. Na płytkę Petriego należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dodać sól fizjologiczną i wymieszać łopatką

C. Na płytkę szklaną należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dolać wodę destylowaną i wymieszać łopatką

D. Na papierek należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dolać wodę destylowaną i wymieszać sterylną łopatką

Wybór nieodpowiednich rozwiązań do przygotowania wodorotlenku wapniowego może prowadzić do nieefektywnego zabiegu, co ma negatywny wpływ na zdrowie miazgi zębowej. Przykładowo, użycie wody destylowanej zamiast soli fizjologicznej prowadzi do braku odpowiednich właściwości osmotycznych, co może wpłynąć na stabilność chemiczną i skuteczność preparatu. Woda destylowana nie posiada tych samych właściwości, co roztwór soli fizjologicznej, przez co może nie wspierać odbudowy miazgi. Ponadto, zastosowanie płytki Petriego lub papierka jako powierzchni do przygotowania mieszanki nie zapewnia odpowiednich warunków sterylnych. Płytka szklana jest preferowana, ponieważ jest łatwa do sterylizacji i minimalizuje ryzyko kontaminacji. W praktyce dentystycznej, te błędy mogą prowadzić do poważnych komplikacji, w tym do infekcji czy niepowodzenia w leczeniu. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie standardów aseptyki oraz dobrych praktyk w przygotowaniu materiałów, co bezpośrednio wpływa na jakość zabiegu i zdrowie pacjenta.

Pytanie 10

Asystentka stomatologiczna dysponuje środkiem dezynfekcyjnym w formie 100% koncentratu. Aby przygotować 2 litry 2% roztworu dezynfekcyjnego do wanienki dezynfekcyjnej, powinna wlać

A. 2000 ml wody i 40 ml koncentratu

B. 1960 ml wody i 40 ml koncentratu

C. 1980 ml wody i 20 ml koncentratu

D. 2000 ml wody i 20 ml koncentratu

Aby przygotować roztwór dezynfekcyjny o stężeniu 2% z 100% koncentratu, należy zastosować odpowiednią proporcję składników. W przypadku 2 litrów (2000 ml) roztworu 2%, potrzebujemy 40 ml koncentratu, co odpowiada 2% z całkowitej objętości. W związku z tym resztę objętości, czyli 1960 ml, należy uzupełnić wodą. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w pracy asystentki stomatologicznej, aby zapewnić skuteczność dezynfekcji oraz bezpieczeństwo pacjentów. Zastosowanie stężenia 2% odpowiada standardom stosowanym w wielu renomowanych placówkach medycznych, gdzie precyzyjne przygotowanie środków dezynfekcyjnych jest niezbędne do eliminacji drobnoustrojów. W praktyce, znajomość zasad przygotowywania roztworów dezynfekcyjnych pozwala na efektywne zarządzanie procesami dezynfekcyjnymi oraz minimalizację ryzyka zakażeń szpitalnych. Ponadto, wiedza ta jest niezbędna dla utrzymania czystości i higieny w gabinetach stomatologicznych, co jest kluczowe dla zdrowia pacjentów i personelu.

Pytanie 11

Aby uzyskać masę wyciskową hydrokoloidalną, trzeba przygotować

A. mieszalnik rodzaju Pentamix

B. płytkę papierową i szpatułkę

C. wstrząsarkę do materiałów kapsułkowych

D. miskę gumową oraz łopatkę

Wybór innych narzędzi, takich jak mieszalnik typu Pentamix, wstrząsarka do materiałów kapsułkowych czy płytka papierowa i szpatułka, prowadzi do błędnych wniosków dotyczących przygotowywania masy wyciskowej hydrokoloidalnej. Mieszalnik Pentamix, chociaż użyteczny w kontekście przygotowywania materiałów dentystycznych, jest przeznaczony do automatycznego mieszania materiałów w odpowiednich proporcjach, co może nie być optymalne w przypadku mas hydrokoloidalnych, które wymagają manualnej kontroli konsystencji i tempa mieszania. Wstrząsarka do materiałów kapsułkowych, w której dominującą rolę odgrywa szybkość mieszania, również nie jest instrumentem dostosowanym do specyfiki pracy z masami wyciskowymi, które często wymagają delikatniejszego podejścia. Płytka papierowa i szpatułka mogą być przydatne w innych zadaniach, jednak nie zapewniają one odpowiedniej elastyczności ani kontroli, jakie oferują gumowe narzędzia. Kluczowym błędem myślowym jest tu zakładanie, że wszelkie urządzenia i narzędzia laboratoryjne są wymienne w kontekście różnych procesów przygotowawczych, co jest sprzeczne z zasadami praktycznymi i dobrymi praktykami w dziedzinie materiałów dentystycznych.

Pytanie 12

Po usunięciu zęba 37, lekarz planuje pozbyć się ziarniny z zębodołu. Wskaż narzędzie, które powinno być przekazane lekarzowi oraz płyn do przepłukiwania zębodołu.

A. Łyżeczka zębodołowa i sól fizjologiczna

B. Dźwignia prosta i wodorowęglan sodu

C. Kleszczyki hemostatyczne i podchloryn sodu

D. Kleszcze esowate i woda destylowana

Wybór łyżeczki zębodołowej i soli fizjologicznej do usunięcia ziarniny z zębodołu po ekstrakcji zęba 37 jest całkiem sensowny i zgodny z tym, co się poleca w stomatologii. Łyżeczka zębodołowa to narzędzie, które pozwala na dokładne wyczyszczenie zębodołu, co jest naprawdę ważne, bo może zapobiec problemom, jak stan zapalny. Sól fizjologiczna to z kolei bezpieczny roztwór, który dobrze działa jako płukanka i dla gojenia. Użycie soli fizjologicznej w takiej procedurze jest standardem w praktyce stomatologicznej i na pewno zmniejsza ryzyko infekcji. Więc, wykorzystując łyżeczkę zębodołową razem z solą, robimy to, co trzeba, żeby pacjentowi było lepiej. Ważne, żeby takie zabiegi były przeprowadzane zgodnie z zaleceniami, bo ma to bezpośredni wpływ na zdrowie pacjenta i jego komfort podczas leczenia.

Pytanie 13

Tyłozgryz stanowi nieprawidłowość względem płaszczyzny

A. środkowej

B. strzałkowej

C. poziomej

D. czołowej

Tyłozgryz, znany również jako retrognatyzm, polega na cofnięciu żuchwy względem górnej szczęki, co prowadzi do nieprawidłowego zgryzu. Odpowiedź czołowa jest poprawna, ponieważ tyłozgryz jest oceniany w kontekście płaszczyzny czołowej, która dzieli twarz na dwie symetryczne części. W płaszczyźnie czołowej można zaobserwować różnice w ustawieniu zębów i szczęk, co jest kluczowe dla diagnozowania wad zgryzu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zgłębieniu tematyki ortodoncji, gdzie lekarze stomatolodzy wykorzystują analizę czołową do planowania leczenia. Znajomość tyłozgryzu może pomóc w identyfikacji problemów z artykulacją i funkcjonalnością, co jest istotne w kontekście zdrowia jamy ustnej. Dobre praktyki w ortodoncji polegają na regularnym monitorowaniu i analizie zgryzu pacjentów, aby zapobiegać poważnym problemom, które mogą wynikać z tyłozgryzu.

Pytanie 14

Która z pięciu zasad zmiany została zastosowana, gdy asystentka stomatologiczna zwróciła się do pacjenta o szersze otwarcie ust?

A. V

B. IV

C. III

D. II

Wybór niewłaściwej zasady w kontekście prośby asystentki stomatologicznej o szersze rozwarcie ust pacjenta może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad komunikacji i interakcji między personelem stomatologicznym a pacjentem. Odpowiedzi takie jak II, III czy IV nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest praktyczne zastosowanie zasady V w sytuacji, gdy konieczne jest zapewnienie lepszego dostępu do jamy ustnej. Zasada II, na przykład, może odnosić się do innych technik, które nie są adekwatne do kontekstu otwierania ust, co może prowadzić do niewłaściwej interpretacji intencji asystentki. Podobnie zasady III i IV mogą odnosić się do bardziej ogólnych zasad bezpieczeństwa, które nie dotyczą bezpośrednio tego konkretnego przypadku. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia znaczenia precyzyjnych wskazówek w stomatologii, gdzie każdy detal ma znaczenie dla bezpieczeństwa pacjenta i skuteczności zabiegu. Ważne jest, aby podczas nauki kładć nacisk na zrozumienie kontekstu praktycznego oraz umiejętności związanych z komunikacją w gabinecie stomatologicznym, co znacząco wpłynie na jakość obsługi pacjenta.

Pytanie 15

Przed przeprowadzeniem zabiegu usunięcia kamienia nazębnego w celu zmniejszenia liczby drobnoustrojów w ślinie zaleca się, aby pacjent przepłukał usta roztworem, który zawiera

A. antyforminy

B. chlorheksydynę

C. kamforę

D. podchloryn sodu

Antyformina, podchloryn sodu i kamfora nie są zalecanymi środkami do przepłukiwania jamy ustnej przed zabiegami stomatologicznymi. Antyformina jest substancją stosowaną głównie w innych dziedzinach medycyny, nie posiada właściwości dezynfekujących w kontekście jamy ustnej i nie ma udowodnionej skuteczności w redukcji drobnoustrojów przed zabiegami stomatologicznymi. Podchloryn sodu, z kolei, jest silnym środkiem dezynfekującym, ale jego stosowanie w jamie ustnej jest niewskazane z powodu możliwości podrażnienia tkanek i błon śluzowych. W stomatologii stosuje się go głównie w endodoncji, gdzie jest używany do dezynfekcji kanałów korzeniowych. Kamfora nie jest środkiem dezynfekującym; jej działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne sprawia, że jest stosowana w różnych preparatach, ale nie w formie płynu do płukania jamy ustnej. Wybór niewłaściwego środka dezynfekującego może prowadzić do błędnych założeń dotyczących bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności zabiegów, co jest istotnym błędem myślowym. Zastosowanie nieodpowiednich substancji może nie tylko nie przynieść oczekiwanych efektów, ale także zwiększyć ryzyko powikłań pooperacyjnych.

Pytanie 16

Do sposobów pomiaru ciśnienia tętniczego krwi nie zalicza się metoda

A. wzrokowa

B. półautomatyczna

C. osłuchowa

D. oscylometryczna

Odpowiedź 'wzrokowa' jest poprawna, ponieważ technika wzrokowa nie jest uznawana za standardową metodę pomiaru ciśnienia tętniczego. W medycynie istnieją trzy główne metody pomiaru ciśnienia: osłuchowa, oscylometryczna oraz półautomatyczna. Technika osłuchowa, oparta na auskultacji, polega na wykorzystaniu stetoskopu do wykrywania dźwięków Korotkowa, które pojawiają się w czasie pomiaru ciśnienia. Metoda oscylometryczna natomiast, stosowana często w automatycznych ciśnieniomierzach, polega na analizie oscylacji ciśnienia w mankiecie. Półautomatyczne urządzenia łączą elementy obu tych metod, umożliwiając użytkownikowi łatwe odczytywanie wyników. W przypadku pomiaru ciśnienia tętniczego, wybór właściwej metody jest kluczowy dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników. Warto znać różnice między tymi technikami oraz ich zastosowanie w praktyce klinicznej, aby móc przeprowadzać prawidłowe pomiary i interpretować wyniki zgodnie z wytycznymi American Heart Association.

Pytanie 17

Aby przeprowadzić zabieg lapisowania, lekarz powinien przygotować

A. pasta czyszcząca oraz Fluor Protector

B. primer i kondycjoner

C. wytrawiacz oraz Helioseal F

D. azotan srebra oraz płyn Lugola

Azotan srebra i płyn Lugola są kluczowymi składnikami w zabiegu lapisowania, stosowanym w stomatologii do leczenia ubytków próchnicowych oraz w terapii nadwrażliwości zębów. Azotan srebra, znany ze swoich właściwości antybakteryjnych, działa na powierzchni zęba, tworząc warstwę, która zapobiega dalszemu rozwojowi bakterii. Płyn Lugola, zawierający jod, pomaga w dezynfekcji oraz wspiera proces mineralizacji tkanek, co jest istotne w kontekście regeneracji zębów. W praktyce, lekarze stomatolodzy przygotowują te substancje w odpowiednich proporcjach, aby skutecznie zminimalizować ryzyko infekcji oraz poprawić trwałość leczenia. Ważne jest, aby stosować te środki zgodnie z zaleceniami, aby osiągnąć optymalne rezultaty, a także przestrzegać zaleceń dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakie narzędzia należy zgromadzić do usunięcia górnego przedtrzonowca po prawej stronie?

A. Dźwignię boczną Beina, kleszcze proste, łyżeczkę zębodołową zagiętą

B. Dźwignię boczną Beina, kleszcze esowate, łyżeczkę zębodołową zagiętą

C. Dźwignię prostą Beina, kleszcze esowate, łyżeczkę zębodołową prostą

D. Dźwignię prostą Beina, kleszcze esowate z trzpieniem, łyżeczkę zębodołową prostą

Wybór innych zestawów narzędzi do ekstrakcji przedtrzonowca górnego po stronie prawej jest nieodpowiedni z kilku powodów. Dźwignia boczna Beina, która pojawia się w niektórych odpowiedziach, jest narzędziem stosowanym w sytuacjach, kiedy wymagana jest większa siła dźwigni, co nie jest konieczne w przypadku ekstrakcji przedtrzonowców, gdzie kluczowe jest delikatne podejście. Ponadto, kleszcze proste, zamiast kleszczy esowatych, nie zapewniają optymalnej kontroli nad ruchem zęba, co może prowadzić do jego pęknięcia lub uszkodzenia sąsiednich zębów. Użycie łyżeczki zębodołowej zagiętej zamiast prostej również jest niezalecane, ponieważ może ograniczać dostęp do zębodołu oraz utrudniać skuteczne oczyszczenie go z resztek tkankowych. Takie wybory często wynikają z braku zrozumienia specyfiki narzędzi i ich zastosowania w kontekście konkretnego zabiegu. Warto podkreślić, że zastosowanie odpowiednich narzędzi zależy nie tylko od rodzaju zęba, ale także od jego lokalizacji oraz stanu zdrowia pacjenta. W praktyce klinicznej, laik w doborze narzędzi może wprowadzać zbyteczne komplikacje do procesu ekstrakcji, co z kolei wpływa na czas trwania zabiegu oraz komfort pacjenta.

Pytanie 21

Czym jest ortodontyczny cyrkiel?

A. uruchamiania płytki przedsionkowej.

B. wyrównania zamka aparatu ortodontycznego.

C. formowania klamer w aparatach ruchomych.

D. określenia szerokości łuków zębowych.

Odpowiedzi sugerujące użycie cyrkiela ortodontycznego do wypoziomowania zamka aparatu stałego, aktywacji płytki przedsionkowej oraz doginania klamer w aparatach ruchomych nie są poprawne, ponieważ każdy z tych procesów wymaga innych narzędzi i metod. Cyrkiel nie jest narzędziem do wypoziomowania zamków - ten proces opiera się na precyzyjnym umiejscowieniu zamków na zębach, co powinno być wykonane przy użyciu właściwych technik i narzędzi, takich jak ściągacze czy szczypce. Aktywacja płytki przedsionkowej polega na manipulacji jej elementami, co również wymaga innych narzędzi, skonstruowanych specjalnie do takiej pracy. Doginanie klamer w aparatach ruchomych to proces, który wymaga użycia specjalnych szczypiec ortodontycznych, a nie cyrkiela. W takich przypadkach, stosowanie cyrkiela może prowadzić do nieprecyzyjnych działań oraz potencjalnych błędów w leczeniu ortodontycznym. Zrozumienie właściwego zastosowania cyrkiela i innych narzędzi ortodontycznych jest kluczowe dla efektywnego i skutecznego leczenia pacjentów, a wszelkie nieprawidłowe interpretacje mogą prowadzić do nieoptymalnych wyników klinicznych.

Pytanie 22

Podczas wspierania praworęcznego operatora, druga asysta ustawia narzędzia do przewidzianego zabiegu z kierunku

A. lewej do prawej, według częstotliwości użycia przez operatora

B. prawej do lewej, według kolejności użycia przez operatora

C. prawej do lewej, według częstotliwości użycia przez operatora

D. lewej do prawej, według kolejności użycia przez operatora

Wybór odpowiedzi, że narzędzia układa się od lewej do prawej, a także według częstotliwości użycia, jest błędny i może prowadzić do poważnych komplikacji w trakcie zabiegu. W chirurgii, zwłaszcza gdy operatorem jest osoba praworęczna, naturalnym jest, że preferuje ona narzędzia po prawej stronie. Ułożenie od lewej do prawej narzędzi, które są rzadziej używane, może prowadzić do wydłużenia czasu zabiegu oraz do wzrostu ryzyka błędów. Takie podejście nie uwzględnia również ergonomii środowiska pracy, co jest kluczowe dla komfortu operatora i jakości wykonywanych czynności. Układ narzędzi powinien być tak zaplanowany, aby minimalizować niepotrzebne ruchy, co jest standardem w praktykach chirurgicznych. Ponadto, kategoryzowanie narzędzi według częstotliwości użycia zamiast ich kolejności najpierw, może prowadzić do sytuacji, w której kluczowe narzędzia będą mniej dostępne, gdy będą najbardziej potrzebne. Ta nieefektywność to typowy błąd w myśleniu, który może wynikać z niezrozumienia procesu pracy w sali operacyjnej oraz znaczenia płynnej współpracy między operatorem a asystentem. W efekcie, brak właściwego układu narzędzi może wpływać na wynik operacji oraz na bezpieczeństwo pacjenta.

Pytanie 23

Pacjent z cukrzycą, czekający w poczekalni dentystycznej na zabieg, oznajmił asystentce, że odczuwa osłabienie, głód, nadmierne pocenie się oraz zaczyna mieć problemy z widzeniem. Co powinna zrobić asystentka?

A. przekazać pacjentowi osłodzony napój do picia, poprosić o spokojne siedzenie w poczekalni i powiadomić lekarza o niepokojących symptomach pacjenta

B. anulować dzisiejszą wizytę i znaleźć odpowiedni termin na następne spotkanie, a także zamówić pacjentowi taksówkę, aby mógł wrócić do domu na odpoczynek

C. zapewnić pacjentowi leki na uspokojenie oraz na podwyższenie ciśnienia, krople do rozszerzenia źrenic i kanapkę, żeby zaspokoił głód

D. poprosić pacjenta, aby się położył i głęboko oddychał, a także jak najszybciej skontaktować się z pogotowiem ratunkowym

W sytuacji, gdy pacjent z cukrzycą zgłasza objawy hipoglikemii, takie jak osłabienie, głód, pocenie się i zaburzenia widzenia, kluczowe jest szybkie działanie mające na celu podwyższenie poziomu glukozy we krwi. Osłodzony napój, np. sok owocowy lub napój gazowany, dostarcza łatwo przyswajalnych węglowodanów, które mogą szybko podnieść stężenie glukozy. Zastosowanie takiego rozwiązania jest zgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi postępowania w przypadku hipoglikemii, które wskazują na konieczność szybkiego uzupełnienia glukozy, by zapobiec dalszym powikłaniom. Ponadto, ważne jest, aby pacjent usiadł i odpoczął w spokojnym otoczeniu, co pomoże mu zredukować stres i przywrócić równowagę. Poinformowanie lekarza o objawach pacjenta jest kluczowe, aby zapewnić dalszą opiekę i monitorowanie stanu zdrowia. Pamiętajmy, że natychmiastowa reakcja w takich sytuacjach może uratować życie, dlatego znajomość objawów hipoglikemii i odpowiednich działań jest niezbędna w pracy z pacjentami cierpiącymi na cukrzycę.

Pytanie 24

Która z strzykawek jest przeznaczona do realizacji znieczuleń śródwięzadłowych?

A. Karpula

B. Citoject

C. Record

D. Luer

Wybór innych strzykawek, takich jak Luer, Karpula czy Record, nie jest odpowiedni do wykonywania znieczuleń śródwięzadłowych z kilku powodów, które mają fundamentalne znaczenie w kontekście anestezjologii. Strzykawka Luer, choć popularna i szeroko stosowana w różnych procedurach medycznych, została zaprojektowana głównie do podawania płynów i nie jest specjalnie dostosowana do precyzyjnego wstrzykiwania leków w obszarze międzyzębodołowym. Wykorzystanie jej w tym kontekście może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak niewłaściwe umiejscowienie leku, co w rezultacie nie zapewni oczekiwanego efektu znieczulenia. Strzykawka Karpula, z kolei, jest przeznaczona do znieczuleń dentystycznych, lecz nie jest tak precyzyjna jak Citoject w kontekście znieczuleń śródwięzadłowych, co może skutkować niedostatecznym znieczuleniem. Z kolei strzykawka Record, choć również używana w stomatologii, nie oferuje tej samej specyfiki i precyzji, co narzędzie Citoject. Mylne jest również założenie, że każda strzykawka może być używana zamiennie w różnych procedurach medycznych; każda z nich ma swoje określone zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do powikłań oraz obniżenia standardów bezpieczeństwa pacjentów. Właściwy dobór narzędzi jest kluczowy dla skuteczności i bezpieczeństwa procedur medycznych.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

W endoboksie ustawia się narzędzia w kolejności: K-Reamer żółty, czerwony, zielony oraz czarny. Wskaź zapis, który obrazuje tę sekwencję rozmieszczenia narzędzi.

A. 15, 20, 25, 30

B. 15, 20, 30, 40

C. 20, 25, 35, 40

D. 20, 25, 30, 40

Odpowiedzi, które nie są poprawne, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących klasyfikacji narzędzi K-Reamer oraz ich odpowiedników kolorystycznych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi, które podają sekwencje takie jak 15, 20, 30, 40, można zauważyć, że nie uwzględniają one rzeczywistego rozkładu kolorów i ich przypisanych rozmiarów. W stomatologii, kolor narzędzi jest standardem, który nie tylko ułatwia identyfikację, ale także zapewnia poprawne użycie w odpowiednich etapach procedury. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest pomijanie znaczenia systematyczności w organizacji narzędzi; wybierając narzędzia losowo, można łatwo popełnić błąd w ich zastosowaniu. Kolejnym problemem jest nieprawidłowe zrozumienie zakresu i wartości rozmiarów K-Reamer, co prowadzi do błędnych wyborów. W końcu, dobre praktyki w endodoncji wskazują, że organizacja narzędzi według kolorów i rozmiarów jest kluczowa dla efektywności leczenia oraz bezpieczeństwa pacjenta. Dobrze zorganizowany zestaw narzędzi nie tylko przyspiesza pracę, ale również zwiększa dokładność działań, co jest niezmiernie istotne w kontekście zabiegów stomatologicznych, gdzie nawet najmniejsze pomyłki mogą prowadzić do poważnych konsekwencji.

Pytanie 27

Środek dezynfekcyjny działający grzybobójczo nosi oznaczenie

A. F

B. Tbc

C. B

D. V

Preparat dezynfekcyjny o działaniu grzybobójczym jest oznaczany literą F, co jest zgodne z normami i standardami w branży dezynfekcji. Oznaczenie to wskazuje, że dany środek chemiczny skutecznie zwalcza grzyby, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz w środowiskach, w których występuje ryzyko zakażeń grzybiczych. Przykładowo, w szpitalach i placówkach medycznych stosowanie preparatów o działaniu grzybobójczym jest kluczowe w zapobieganiu infekcjom u pacjentów, zwłaszcza u tych z obniżoną odpornością. W praktyce oznaczenie F jest istotne dla użytkowników, ponieważ umożliwia im dokonanie właściwego wyboru środka dezynfekcyjnego na podstawie jego działania. Używane preparaty powinny być również zgodne z wytycznymi WHO i lokalnymi regulacjami, co zapewnia ich skuteczność i bezpieczeństwo w zastosowaniach praktycznych.

Pytanie 28

Pierwszy trzonowiec mleczny dolny po lewej stronie w systemie FDI jest oznaczany jako

A. 85

B. 46

C. 36

D. 74

Ząb mleczny pierwszy trzonowy dolny po stronie lewej w systemie FDI oznaczany jest jako 74. W systemie tym numery zębów są przypisane w taki sposób, że zęby mleczne oznaczone są numerami od 51 do 85. System FDI jest powszechnie stosowany w stomatologii i umożliwia jednoznaczne identyfikowanie zębów na całym świecie. W przypadku zębów mlecznych stosuje się dwucyfrowe oznaczenia, gdzie pierwsza cyfra wskazuje na grupę (5 dla zębów mlecznych), a druga cyfra wskazuje na pozycję zęba w danej grupie. Ząb 74 to pierwszy trzonowy ząb mleczny dolny po stronie lewej, co ma znaczenie w praktyce klinicznej, gdzie precyzyjna identyfikacja zębów jest kluczowa dla poprawnej diagnostyki, planowania leczenia oraz komunikacji między specjalistami. Wiedza ta jest niezwykle istotna w przypadku dzieci, gdzie zęby mleczne pełnią ważną rolę w prawidłowym rozwoju jamy ustnej oraz mają wpływ na późniejsze zęby stałe.

Pytanie 29

Administrowanie leku znieczulającego osobie z alergią niesie ze sobą ryzyko wystąpienia wstrząsu

A. anafilaktycznego

B. krwotocznego

C. kardiogennego

D. septycznego

Odpowiedź dotycząca wstrząsu anafilaktycznego jest poprawna, ponieważ ten rodzaj reakcji alergicznej może wystąpić po podaniu leku znieczulającego u pacjentów z nadwrażliwością na składniki aktywne lub substancje pomocnicze zawarte w leku. Wstrząs anafilaktyczny to ciężka, zagrażająca życiu reakcja immunologiczna, która prowadzi do znaczącego spadku ciśnienia krwi, obrzęku tkanek oraz może powodować trudności w oddychaniu. Przykłady praktycznego zastosowania tej wiedzy obejmują dokładne zbieranie wywiadu medycznego przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku znieczulającego, co pozwala na identyfikację pacjentów z historią alergii. Standardy medyczne, takie jak wytyczne American Allergy, Asthma & Immunology (AAAAI), zalecają, aby w przypadku pacjentów z alergiami lub wcześniejszymi reakcjami anafilaktycznymi, stosować środki ostrożności, takie jak podawanie leków w kontrolowanych warunkach oraz przygotowanie do szybkiej interwencji medycznej w razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Edukacja w zakresie rozpoznawania symptomów wstrząsu anafilaktycznego oraz umiejętność stosowania adrenaliny w autostrzykawce to niezbędne umiejętności dla każdego pracownika służby zdrowia.

Pytanie 30

Dezynfekant, którego opakowanie oznaczone jest symbolem F, działa w zakresie

A. wirusobójczym

B. grzybobójczym

C. sporobójczym

D. bakteriobójczym

Substancja dezynfekcyjna oznaczona symbolem F wskazuje na jej grzybobójcze właściwości, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Grzyby, w tym pleśnie i drożdże, mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia, zwłaszcza w środowiskach, gdzie wilgotność jest podwyższona. Zastosowanie preparatów grzybobójczych jest szczególnie istotne w takich miejscach jak szpitale, laboratoria i obiekty spożywcze, gdzie obecność grzybów może prowadzić do zanieczyszczenia produktów i substancji. Preparaty te są zgodne z wytycznymi podanymi w normach europejskich dotyczących skuteczności środków dezynfekcyjnych. Przykładem zastosowania substancji grzybobójczych jest dezynfekcja powierzchni używanych w kuchniach, gdzie nieodpowiednia higiena może prowadzić do rozwoju pleśni na żywności. Warto również dodać, że skuteczność tych substancji powinna być potwierdzona badaniami laboratoryjnymi oraz stosowaniem się do zaleceń producenta, które określają czas kontaktu z powierzchnią oraz stężenie preparatu.

Pytanie 31

Jaką ilość preparatu trzeba przygotować, aby uzyskać 2 litry roztworu o stężeniu 0,5% w metodzie dezynfekcji przez zanurzenie?

A. 15 g

B. 5 g

C. 10 g

D. 20 g

Aby przygotować 2 litry 0,5% roztworu, należy obliczyć ilość substancji czynnej, potrzebnej do uzyskania takiego stężenia. Procent masowy oznacza, że 0,5% oznacza 0,5 g substancji na 100 ml roztworu. W przypadku 2 litrów (2000 ml) roztworu, potrzebna ilość substancji czynnej wynosi: 2000 ml x 0,5 g/100 ml = 10 g. Przygotowanie odpowiedniej ilości roztworu dezynfekcyjnego zgodnie z powyższymi obliczeniami jest kluczowe dla skuteczności dezynfekcji, szczególnie w kontekście standardów sanitarno-epidemiologicznych. W przypadku dezynfekcji zanurzeniowej, ważne jest, aby stosowany roztwór miał odpowiednie stężenie, aby skutecznie eliminować patogeny. Niewłaściwe stężenie może prowadzić do obniżonej efektywności, co jest szczególnie istotne w środowiskach medycznych oraz w przemyśle spożywczym, gdzie normy sanitarno-epidemiologiczne muszą być bezwzględnie przestrzegane.

Pytanie 32

W metodzie pracy na cztery ręce właściwe pole widzenia osiąga się między innymi dzięki zasadzie pięciu zmian. Nachylenie głowy pacjenta w płaszczyźnie poziomej od 90° do 45° to zmiana

A. czwarta

B. trzecia

C. pierwsza

D. druga

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasadności przypisania określonego odchylenia do danej zmiany w technice pracy na cztery ręce. Na przykład, wybór czwartej zmiany może być efektem błędnego przekonania, że większe odchylenie głowy zawsze wiąże się z późniejszym etapem w procesie ustawienia pacjenta. W rzeczywistości, każde odchylenie w płaszczyźnie poziomej musi być precyzyjnie zidentyfikowane, aby właściwie zastosować zasady pięciu zmian. Ponadto, wybór drugiej lub pierwszej zmiany może wynikać z błędnego zrozumienia, jak zmiany te wpływają na pole widzenia i ergonomię. Istotne jest, aby zrozumieć, że odchylenie głowy pacjenta nie tylko wpływa na widoczność, ale także na komfort jego pozycji, co jest kluczowe w kontekście długotrwałych zabiegów. Zasady te są fundamentem odpowiedniego ustawienia w praktyce medycznej, a ich ignorowanie może prowadzić do nieefektywności w pracy oraz obniżenia jakości opieki nad pacjentem. Dlatego warto systematycznie poszerzać wiedzę na temat ergonomii pracy w gabinetach medycznych oraz stosować się do obowiązujących standardów i dobrych praktyk, aby uniknąć typowych błędów myślowych w dziedzinie techniki pracy na cztery ręce.

Pytanie 33

Po wykonaniu zabiegu lakowania zęba materiałem utwardzanym światłem, asystentka powinna poinformować pacjenta o potrzebie

A. wstrzymania się od jedzenia i picia przez co najmniej 45 minut

B. wizyty w gabinecie, jeśli kawałek laku się odkruszy

C. przestrzegania białej diety, aby uniknąć przebarwienia materiału

D. unikania twardych pokarmów, aby lak mógł się utwardzić

Zgłaszane odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd w kwestii postępowania po zabiegu lakowania zęba. Przestrzeganie białej diety, czyli unikanie pokarmów mogących przebarwić materiał, choć może wydawać się istotne, nie jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i funkcjonalności lakowania. W praktyce, materiały światłoutwardzalne są zaprojektowane tak, aby były odporne na przebarwienia, a ich właściwości mechaniczne nie zależą od koloru jedzenia. Wskazanie na powstrzymanie się od jedzenia i picia przez minimum 45 minut jest również mylące, ponieważ czas ten jest zazwyczaj krótszy. W większości przypadków, pacjenci mogą wznowić jedzenie i picie już po około 20-30 minutach. Zalecanie spożywania twardych pokarmów w celu utwardzenia laku jest całkowicie błędne, ponieważ proces utwardzania materiału lakującego jest chemiczny i nie zależy od rodzaju spożywanych pokarmów. Właściwe postępowanie po zabiegu wymaga więc zrozumienia, że uszkodzenia materiału należy zgłaszać lekarzowi, a nie podejmować działania na własną rękę, co może prowadzić do poważnych konsekwencji dla zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 34

Jakiego materiału używa się do wypełnienia ubytku bez etchingowania tkanek?

A. Herculite

B. Heliomolar

C. Dyract

D. Charisma

Dyract to materiał stosowany w stomatologii, który charakteryzuje się unikalną możliwością zakładania go do ubytków bez potrzeby wytrawiania tkanek zęba. To podejście ma na celu minimalizację inwazyjności procedur stomatologicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dentystyce zachowawczej, które promują oszczędzanie zdrowych tkanek zęba. Dyract jest materiałem kompozytowym, który wykazuje dobre właściwości adhezyjne, co pozwala na jego efektywne wiązanie z zębiną i szkliwem. Przykładem zastosowania Dyractu może być leczenie niewielkich ubytków lub przywracanie konturu zęba, gdzie zależy nam na zachowaniu jak największej ilości naturalnej tkanki. Stosując Dyract, stomatolog może również uzyskać estetyczny efekt, ponieważ materiał ten dostępny jest w różnych odcieniach, co pozwala na dopasowanie koloru do naturalnego wyglądu zębów pacjenta. Zgodnie z wytycznymi międzynarodowych organizacji stomatologicznych, stosowanie materiałów, które nie wymagają wytrawiania tkanek, jest zalecane, aby zmniejszyć ryzyko nadwrażliwości i innych powikłań związanych ze standardowymi procedurami wytrawiania.

Pytanie 35

Podczas wydawania wskazówek dotyczących higieny ruchomych uzupełnień protetycznych należy pouczyć pacjenta o konieczności przechowywania protez po ich oczyszczeniu

A. w zimnej wodzie

B. w szczelnie zamkniętym pojemniku z płynem dezynfekującym

C. owiniętych chusteczką dezynfekującą

D. w suchym, przewiewnym pojemniku

Przechowywanie ruchomych uzupełnień protetycznych w suchym i przewiewnym pojemniku to podstawa, żeby dobrze je pielęgnować. Taki pojemnik umożliwia cyrkulację powietrza, co zapobiega zbieraniu się wilgoci. A wiadomo, że wilgoć sprzyja rozwojowi bakterii i grzybów, co nie jest fajne. Dobrym pomysłem są pojemniki z plastiku, bo nie wpływają one na protezy. Po umyciu warto, żeby pacjent zawsze odkładał protezy do takiego pojemnika, aby się nie zarysowały ani nie uszkodziły. Trzymanie ich w suchym miejscu zmniejsza ryzyko przypadkowego uszkodzenia. Zresztą, w stomatologii protetycznej mówi się, że odpowiednie przechowywanie jest tak samo ważne jak codzienne czyszczenie, bo to zapewnia, że protezy będą długo służyć i będą wygodne w noszeniu.

Pytanie 36

Stomatolog wykonuje pierwsze badanie profilaktyczne u pacjenta. W tym czasie asystentka stomatologiczna powinna

A. obsługiwać końcówkę ssaka

B. kontrolować oświetlenie w jamie ustnej

C. wypełniać sekcję diagnostyczną karty

D. uzupełniać rejestrację pacjentów

Wypełnienie części diagnostycznej karty pacjenta podczas pierwszej wizyty to bardzo ważne zadanie dla asystentki stomatologicznej. Dzięki temu możemy dokładnie zapisać stan zdrowia jamy ustnej pacjenta, co ma spore znaczenie dla dalszego leczenia i oceny, jak skuteczne były wcześniejsze działania. Właściwie wypełniona karta powinna zawierać takie info jak historia chorób, wcześniej wykonane zabiegi stomatologiczne czy aktualne dolegliwości. Na przykład, warto wpisać alergie pacjenta, bo to jest istotne przy wyborze materiałów, które później użyjemy. Generalnie, dokumentacja medyczna to ważna baza wiedzy dla stomatologa przy planowaniu leczenia, więc asystentka powinna dbać, aby była przejrzysta i rzetelna. To naprawdę pomagają w praktyce, więc warto trzymać się tych standardów.

Pytanie 37

Podczas leczenia endodontycznego lekarz, prosząc o narzędzie K-File w rozmiarze 25, zgodnie z normami standaryzacji ISO, spodziewa się otrzymać narzędzie w kolorze

A. białym

B. zielonym

C. czerwonym

D. niebieskim

Jeśli wybrałeś coś innego niż 'czerwonym', to możliwe, że się po prostu pomyliłeś co do kolorów narzędzi. Zielony, biały i niebieski odnoszą się do innych rozmiarów i używanie ich w endodoncji może narobić bałaganu. Zielony odpowiada narzędziom o średnicy 0,20 mm, co jest zbyt wąskie, żeby dobrze opracować kanał. To może prowadzić do tego, że nie oczyścisz kanałów tak, jak trzeba, a to zwiększa ryzyko zakażeń. Biały kolor to z kolei 0,10 mm - to zdecydowanie za mało w większości przypadków, więc leczenie może być mniej skuteczne. Niebieski to narzędzie o średnicy 0,30 mm, co znów może być problematyczne, bo można uszkodzić ściany kanału. Dlatego warto wiedzieć, jakie kolory co oznaczają, bo to naprawdę ma znaczenie w endodoncji.

Pytanie 38

Lekarz poprosił asystentkę o sporządzenie skierowania do pracowni radiologicznej na wykonanie zdjęcia zęba przyśrodkowego siekacza w szczęce po prawej stronie. Jaki zapis zęba w systemie FDI jest prawidłowy?

A. 11

B. 41

C. 21

D. 31

Wybór odpowiedzi 21, 31 lub 41 wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie systemu oznaczania zębów w stomatologii. W przypadku odpowiedzi 21, pierwsza cyfra '2' odnosi się do lewej górnej ćwiartki szczęki, co jest sprzeczne z wymaganym wskazaniem, ponieważ dotyczy prawej górnej ćwiartki. Podobnie, odpowiedzi 31 i 41 dotyczą odpowiednio lewych dolnych zębów. W praktyce oznaczenie zębów jest kluczowe, ponieważ błędne oznaczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak wykonanie nieodpowiedniego badania lub leczenia. Ponadto, osoby zajmujące się stomatologią powinny być świadome, że każdy kwadrant w systemie FDI ma swoje specyficzne oznaczenie, które należy znać na pamięć. Często lekarze i asystenci popełniają błąd, nie zwracając uwagi na to, w której ćwiartce znajduje się dany ząb, co prowadzi do nieporozumień. Niezrozumienie tej zasady może skutkować również błędami w dokumentacji medycznej, co jest niezgodne z normami i dobrymi praktykami w opiece zdrowotnej.

Pytanie 39

Podczas zabiegu przeprowadzanego na cztery ręce asystentka powinna zajmować pozycję, w której jej linia wzroku

A. znajdowała się poniżej poziomu wzroku lekarza

B. znajdowała się 15-20 cm powyżej poziomu wzroku lekarza

C. pokrywała się z poziomem wzroku lekarza

D. była o 5-10 cm wyżej niż linia wzroku lekarza

Asystentka powinna siedzieć 15-20 cm powyżej linii wzroku lekarza, co pozwala na optymalne widzenie pola operacyjnego oraz lepszą koordynację działań. Taka pozycja umożliwia asystentce łatwe dostosowanie się do ruchów lekarza, co jest kluczowe w zabiegach chirurgicznych wymagających precyzji i synchronizacji. Utrzymywanie odpowiedniej linii wzroku pozwala również na zminimalizowanie zmęczenia oczu oraz utrzymanie wygodnej postawy ciała, co przekłada się na efektywność pracy. W praktyce, często stosuje się specjalne stołki lub fotele z regulacją wysokości, aby umożliwić asystentkom dostosowanie się do wymagań konkretnego zabiegu. Ponadto, odpowiednia pozycja jest zgodna z zaleceniami towarzystw medycznych, które podkreślają znaczenie ergonomii w środowisku pracy medycznej, aby zredukować ryzyko kontuzji i poprawić komfort pracy. W kontekście standardów, takich jak te wydawane przez Polskie Towarzystwo Chirurgiczne, zachowanie właściwej postawy jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności procedur operacyjnych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej