Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 09:05
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 09:20

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wskaż zestaw nawozów, które są wykorzystywane do odkwaszania gleby?

A. Polifoska i kainit magnezowy
B. Wapno tlenkowe i saletra amonowa
C. Saletrzak i wapno węglanowe
D. Wapno wodorotlenkowe i tlenkowe
Wybór nawozów, które nie służą odkwaszaniu gleby, może prowadzić do poważnych błędów agronomicznych. Polifoska i kainit magnezowy to nawozy kompleksowe, które zawierają różne składniki pokarmowe, ale ich głównym celem nie jest neutralizacja kwasowości gleby. Polifoska dostarcza fosfor, potas i mikroelementy, a kainit magnezowy jest źródłem magnezu oraz potasu. Ich zastosowanie może przynieść korzyści w zakresie nawożenia, ale nie wpłyną na poprawę pH gleby, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. Użycie saletry amonowej jako nawozu azotowego również nie przyczyni się do odkwaszenia, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do dalszego zakwaszenia gleby poprzez procesy nitrifikacji. Z kolei saletrzak i wapno węglanowe to mieszanka, która nie jest dedykowana odkwaszaniu, a wapno węglanowe, mimo że ma właściwości alkalizujące, nie jest tak efektywne jak wapno tlenkowe. Typowym błędem w takich rozważaniach jest mylenie nawozów mineralnych z ich efektem na pH gleby, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk agronomicznych i pogorszenia stanu gleby, a w konsekwencji do spadku plonów.
Pytanie 2

Śmiałek darniowy zaliczany jest do chwastów

A. roślin okopowych
B. trwałych użytków zielonych
C. ogrodowych
D. zbożowych
Śmiałek darniowy (Elymus repens) to chwast, który najczęściej występuje na trwałych użytkach zielonych, takich jak łąki i pastwiska. Jego zdolność do rozprzestrzeniania się wynika z silnego systemu korzeniowego oraz zdolności do regeneracji z fragmentów kłącza. W kontekście trwałych użytków zielonych, obecność tego chwastu może prowadzić do obniżenia jakości paszy, co przekłada się na niższe wyniki hodowlane zwierząt. Praktyczne działania w zwalczaniu śmiałka darniowego obejmują stosowanie odpowiednich herbicydów, które powinny być dobierane z uwzględnieniem fazy wzrostu rośliny oraz warunków pogodowych. Istotne jest również monitorowanie upraw i stosowanie praktyk agrotechnicznych, które ograniczą jego rozwój, takich jak intensywne koszenie czy płodozmian. Warto również zauważyć, że niekontrolowany rozwój tego chwastu może prowadzić do degradacji łąk i pastwisk, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.
Pytanie 3

Kiedy należy przeprowadzić odrobaczanie ciężarnej lochy?

A. najpóźniej 5 dni przed przeniesieniem do sektora porodowego
B. w dniu porodu
C. tuż po kryciu/ inseminacji
D. w dniu przeniesienia do sektora porodowego
Wykonywanie odrobaczania ciężarnej lochy w dniu porodu, bezpośrednio po kryciu/inseminacji lub w dniu przeniesienia do sektora porodowego to podejścia, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych zarówno dla matki, jak i nowonarodzonych prosiąt. Przeprowadzenie odrobaczania w dniu porodu może spowodować stres i niepotrzebne obciążenie organizmu lochy, co w efekcie negatywnie wpłynie na proces porodu oraz zdrowie młodych. Ponadto, podanie preparatów przeciwpasożytniczych w momencie, gdy locha jest w zaawansowanej ciąży, może być niebezpieczne, ponieważ niektóre leki mogą mieć działanie teratogenne, co prowadzi do wad rozwojowych u prosiąt. Zaś odrobaczanie tuż po inseminacji nie uwzględnia okresu inkubacji pasożytów, co może skutkować ich obecnością w organizmie lochy podczas krycia. Ostatecznie, takie podejście może prowadzić do sytuacji, w której nowonarodzone prosięta będą narażone na pasożyty, co negatywnie wpływa na ich rozwój i ogólną kondycję. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie rekomendacji dotyczących terminów odrobaczania, które wskazują na wykonanie tego zabiegu przed przeniesieniem lochy do sektora porodowego, co pozwala na minimalizację ryzyka związanego z obecnością pasożytów oraz zapewnia lepsze zdrowie i dobrostan zwierząt.
Pytanie 4

Który wskaźnik rentowności umożliwia stwierdzenie, że piekarnia efektywnie produkuje i sprzedaje swoje artykuły?

A. Sprzedaży
B. Produkcji
C. Kapitału własnego
D. Aktywów
Wskaźnik rentowności sprzedaży, znany również jako marża zysku operacyjnego, jest kluczowym narzędziem do oceny efektywności finansowej piekarni. Pozwala on na określenie, jaka część przychodów ze sprzedaży pozostaje jako zysk po pokryciu kosztów operacyjnych. W przypadku piekarni, która musi zarządzać różnorodnymi kosztami, od surowców po wynagrodzenia pracowników, wskaźnik ten dostarcza istotnych informacji o zdolności do generowania zysku z działalności. Na przykład, jeżeli piekarnia osiąga marżę zysku sprzedaży na poziomie 15%, oznacza to, że na każde 100 zł przychodu, 15 zł stanowi zysk. Taki wskaźnik pozwala nie tylko na monitorowanie bieżącej rentowności, ale również na porównania z innymi piekarniami oraz branżami. W praktyce, zwiększenie efektywności produkcji, optymalizacja kosztów surowców czy strategia cenowa wpływają na poprawę tego wskaźnika, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami w branży spożywczej.
Pytanie 5

Jak obliczamy wynik finansowy netto?

A. dodając lub odejmując od wyniku z działalności operacyjnej rezultaty działalności finansowej
B. dodając lub odejmując od wyniku ze sprzedaży rezultaty pozostałej działalności operacyjnej
C. dodając lub odejmując od wyniku z działalności gospodarczej rezultaty operacji nadzwyczajnej
D. od wyniku brutto odejmując obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego
Wynik finansowy netto obliczamy, odejmując od wyniku brutto obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego, takie jak podatki dochodowe czy inne zobowiązania. Wynik brutto to zysk przed opodatkowaniem, a jego obliczenie uwzględnia wszystkie przychody i koszty związane z działalnością operacyjną oraz finansową. Odejmując obowiązkowe obciążenia, otrzymujemy wynik finansowy netto, który jest kluczowym wskaźnikiem efektywności działalności przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli firma osiągnęła wynik brutto w wysokości 1 000 000 PLN, a jej obciążenia finansowe wynoszą 200 000 PLN, to wynik netto będzie równy 800 000 PLN. W praktyce, znajomość wyniku finansowego netto jest istotna dla inwestorów i analityków, ponieważ pomaga ocenić zdolność przedsiębiorstwa do generowania zysków po uwzględnieniu wszystkich zobowiązań. Warto również zaznaczyć, że właściwe zarządzanie kosztami i obciążeniami jest kluczowe dla poprawy wyniku netto, stąd znaczenie precyzyjnego planowania finansowego i budżetowania w organizacji.
Pytanie 6

Lizawki solne są podawane bydłu w celu

A. zmniejszenia spożycia wody
B. poprawy strawności włókna
C. ulepszenia krążenia krwi
D. uzupełnienia związków mineralnych
Niektórzy mogą myśleć, że lizawki solne jakoś zmniejszają spożycie wody przez bydło. W rzeczywistości, sól może wpłynąć na pragnienie, ale nie o to głównie chodzi. Ograniczenie wody przy działaniu lizawki solnej może skutkować odwodnieniem, a to już nie jest fajne dla zdrowia zwierząt. Co do strawności włókna, to lepiej patrzeć na paszę, z jakiej się składa dieta, niż tylko przypisywać to soli. Lizawki mogą wspierać trawienie, to prawda, ale liczy się, co jedzą. A poprawa krążenia krwi? Ehh, sama sól nie robi tu cudów. Sód jest ważny, ale nie można liczyć tylko na lizawki. Trzeba całościowo zająć się dietą i zdrowiem bydła, a nie tylko skupiać się na pojedynczych dodatkach.
Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

W kojcach dla prosiąt montuje się promienniki podczerwieni w celu

A. zapobiegania krzywicy u prosiąt
B. zapewnienia właściwej temperatury
C. zapewnienia odpowiedniego oświetlenia
D. dezynfekcji przestrzeni
Wydaje mi się, że wybór błędnych odpowiedzi wynika z paru niedomówień odnośnie roli promienników podczerwieni w hodowli prosiąt. Promienniki nie zapobiegają krzywicy, która jest związana z niedoborem witamin i minerałów. To bardziej kwestia diety i suplementacji, a nie tylko ciepła. Oświetlenie też jest ważne, ale promienniki nie mają na celu dawania światła, tylko ciepła. Zbyt mocne światło dzienne może stresować prosięta, a to wpływa na ich zdrowie. Co do dezynfekcji, to wymaga użycia różnych środków, a nie tylko promienników. Rzeczywiście, temperatura może wpływać na higienę, ale to nie jest to ich główne zadanie. Ważne, żeby hodowcy byli dobrze poinformowani i rozumieli, jak działa to wszystko w praktyce, bo błędne informacje mogą prowadzić do złego zarządzania i różnych problemów zdrowotnych u prosiąt.
Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Na podstawie danych zamieszczonych na etykiecie-instrukcji użycia zaprawy nasiennej oblicz, ile preparatu oraz wody należy zastosować do zaprawienia 4 ton ziarna jęczmienia jarego?

INSTRUKCJA STOSOWANIA FUNGICYDU DO ZAPRAWIANIA ZIARNA ZBÓŻ
Środek grzybobójczy w formie płynnego koncentratu przeznaczony do zaprawiania ziarna siewnego pszenicy ozimej i jarej, jęczmienia ozimego i jarego, pszenżyta jarego i owsa

Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 100 ml/100 kg ziarna z dodatkiem 500-900 ml wody

A. 3 l preparatu i 5 - 9 l wody
B. 4 l preparatu i 20 - 36 l wody
C. 5 l preparatu i 50 - 90 l wody
D. 2 l preparatu i 2 - 3,6 l wody
Wybór niepoprawnej ilości preparatu i wody może wynikać z kilku powszechnych błędów w obliczeniach bądź w interpretacji instrukcji stosowania. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą zakładać niewłaściwą dawkę preparatu lub wody, co prowadzi do nieodpowiedniego zaprawienia ziarna, a w konsekwencji do osłabienia jego odporności na choroby grzybowe. Często spotykanym błędem jest pomijanie przeliczeń jednostek miary. Użytkownicy mogą nie zauważyć, że 100 ml preparatu na 100 kg ziarna trzeba przemnożyć przez całkowitą wagę ziarna, co w przypadku 4 ton (4000 kg) daje zupełnie inną liczbę niż wskazane w błędnych odpowiedziach. Kolejnym problemem jest brak uwzględnienia odpowiednich proporcji wody, co może prowadzić do nadmiernego lub niewystarczającego rozcieńczenia preparatu. Przyjęcie niewłaściwych dawek wody również wpływa na skuteczność zaprawienia, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin. Dlatego tak ważne jest, aby skrupulatnie stosować się do zaleceń zawartych w instrukcji, aby maksymalizować efektywność fungicydów i minimalizować ryzyko dla plonów oraz środowiska.
Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli wybierz mieszankę pełnoporcjową dla kurcząt brojlerów na I okres tuczu.

Nazwa mieszankiPrzeznaczenie mieszanki
Pre-DJDla kur niosek od 16-18 tygodnia do 2% nieśności
DKM-1Dla kurcząt hodowlanych od 0 do 6 tygodnia życia
DKA-StarterDla kurcząt rzeźnych od 0 do 10 dnia tuczu
DKA-GrowerDla kurcząt brojlerów od 11 dnia tuczu do 7 dni przed ubojem

A. DKA-Starter
B. DKA-Grower
C. Pre-DJ
D. DKM-1
Wybór mieszanki DKA-Grower, DKM-1 lub Pre-DJ na I okres tuczu kurcząt brojlerów może prowadzić do wielu problemów związanych z ich zdrowiem i rozwojem. Mieszanka DKA-Grower jest przeznaczona dla ptaków w późniejszym etapie tuczu, co oznacza, że jej skład nie jest dostosowany do potrzeb żywieniowych bardzo młodych kurcząt. Wprowadzenie tej mieszanki zbyt wcześnie może skutkować niedoborami składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na wzrost oraz kondycję ptaków. Z kolei DKM-1 to mieszanka, która może być stosowana w szczególnych przypadkach, ale nie jest dedykowana dla kurcząt od pierwszego dnia życia. Ponadto, mieszanka Pre-DJ to produkt, który ma inne zastosowanie, często w kontekście dalszego tuczu lub dla innych gatunków ptaków. Wybór niewłaściwej mieszanki na początku tuczu jest typowym błędem, który wynika z braku wiedzy na temat specyfiki diety ptaków na różnych etapach ich rozwoju. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że młode kurczęta wymagają pełnoporcjowej paszy, która dostarczy im wszystkich niezbędnych składników odżywczych, co zapewnia tylko DKA-Starter. Ignorowanie tych zależności może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz obniżenia wydajności produkcyjnej.
Pytanie 13

Na glebach kompleksu żytniego słabego dopuszczalne jest uprawianie

A. rzepaku, owsa, lucerny
B. pszenicy, jęczmienia, łubinu
C. łubinu, owsa, seradeli
D. pszenicy, buraków cukrowych, seradeli
Odpowiedź 'łubin, owies, seradelę' jest poprawna, ponieważ te rośliny dobrze odpowiadają na warunki glebowe kompleksu żytniego słabego, który charakteryzuje się ograniczoną zasobnością w składniki pokarmowe oraz tendencją do wysychania. Łubin jest rośliną strączkową, która nie tylko wzbogaca glebę w azot dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi, ale również poprawia strukturę gleby. Owies jest rośliną, która dobrze przystosowuje się do różnych warunków glebowych i jest odporna na suszę, co czyni go doskonałym wyborem na słabsze gleby. Seradela natomiast, jako roślina motylkowa, również przyczynia się do poprawy żyzności gleby. Uprawa tych roślin wspiera zrównoważony rozwój systemów produkcji rolniczej oraz przyczynia się do poprawy bioróżnorodności w ekosystemie. Zgodnie z dobrymi praktykami agrotechnicznymi, stosowanie roślin strączkowych w płodozmianie jest kluczowe dla utrzymania żyzności gleb, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniającego się klimatu oraz rosnących wymagań dotyczących zrównoważonego rolnictwa.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Oblicz ilość suchej masy w dawce pokarmowej dla krowy o masie ciała 600 kg, której dzienna wydajność wynosi 25 kg mleka.

Sucha masa (kg) = (0,025 × mc) + (0,1 × y)
mc = masa ciała (kg)
y = dzienna produkcja mleka (kg)

A. 25,00 kg
B. 2,50 kg
C. 15,00 kg
D. 17,50 kg
Wybór złej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących pojęcia suchej masy oraz jej roli w diecie krowy. Odpowiedzi takie jak 2,50 kg, 15,00 kg i 25,00 kg wskazują na brak zrozumienia, jak oblicza się ilość suchej masy w zależności od masy ciała zwierzęcia oraz jego wydajności mlecznej. Przyjmuje się, że dla optymalnego żywienia krowy mlecznej, ilość suchej masy powinna być dostosowana do poziomu jej produkcji mleka, co często kształtuje się na poziomie około 0,7-1,0 kg suchej masy na każdy kilogram wydanego mleka, w zależności od jakości paszy. Wybierając wartość 25,00 kg, można także dojść do wniosku, że nie uwzględniono aspektu wydajności w kontekście obliczeń. W praktyce, zbyt wysoka wartość może prowadzić do nadmiaru paszy, co z kolei skutkuje nieefektywnym wykorzystaniem żywności i zwiększonymi kosztami. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do błędów w zarządzaniu dietą, co w dłuższej perspektywie może osłabić wydajność mleczną oraz zdrowie bydła. Kluczowe jest zatem, aby hodowcy zwracali uwagę na wymagania żywieniowe swoich zwierząt oraz stosowali metody obliczeniowe zgodne z powszechnie uznawanymi standardami w branży. Zrozumienie tych zależności jest fundamentem efektywnego żywienia bydła mlecznego.
Pytanie 16

Jaką ilość ton kiszonki z kukurydzy można przechować w silosie o wymiarach 2 m x 10 m x 36 m, jeżeli 1 m3 kiszonki z kukurydzy ma masę 0,6 tony?

A. 432 t
B. 720 t
C. 600 t
D. 1200 t
Wielu może pomylić się w obliczeniach objętości silosu lub w interpretacji wagi kiszonki z kukurydzy, co może prowadzić do nieprawidłowych oszacowań. Często pojawiają się błędy wynikające z nieprawidłowego przeliczenia jednostek miar lub z nieświadomości, że objętość silosu jest kluczowa przy obliczaniu jego ładowności. Niektórzy mogą sądzić, że pomnożenie objętości przez wagę powinna dać większą wartość niż rzeczywista objętość, co jest błędne. W przypadku odpowiedzi 720 t, można zauważyć, że osoba ta nie uwzględniła wagi objętości, co prowadzi do przecenienia pojemności silosu. Inni mogą błędnie obliczyć objętość, stosując niewłaściwe wymiary, co również skutkuje błędnymi wynikami. Zrozumienie zasad obliczeń objętości oraz przeliczania wagi materiałów jest kluczowe w produkcji rolniczej, a pomyłki w tych obliczeniach mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz problemów z zarządzaniem przestrzenią magazynową. Dlatego tak ważne jest stosowanie się do standardów branżowych oraz zasad dobrej praktyki w obliczeniach i zarządzaniu produkcją.
Pytanie 17

Gdy bobik dojrzewa nierównomiernie lub z opóźnieniem przed zbiorami kombajnem, należy użyć

A. deflorantów
B. repelentów
C. desykantów
D. defoliantów
Defloranty są stosowane głównie do eliminacji zawiązków kwiatów, co nie ma zastosowania w kontekście bobiku, który jest uprawą strączkową, a nie rośliną kwitnącą w tradycyjnym sensie. Przy użyciu deflorantów nie tylko nie osiągniemy odpowiedniego efektu przyspieszenia dojrzewania bobiku, ale mogą one również wpłynąć negatywnie na plon, co jest sprzeczne z celami efektywnej produkcji rolniczej. Z kolei defolianty, które służą do usuwania liści, mogą być stosowane w innych sytuacjach, jednak w przypadku bobiku, ich zastosowanie prowadziłoby do osłabienia rośliny, co z kolei ograniczałoby proces fotosyntezy i obniżało potencjalny plon. Repelenty, które mają na celu odstraszanie szkodników, również nie są odpowiednim rozwiązaniem w kontekście przygotowań do zbioru. Choć mogą być przydatne w ochronie roślin przed szkodnikami w trakcie wegetacji, ich działanie nie ma związku z poprawą dojrzałości bobiku przed zbiorami. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych substancji oraz ich zastosowania w różnych fazach uprawy roślin. Zrozumienie właściwych metod i związków chemicznych stosowanych do desykacji roślin jest fundamentem dla osiągania optymalnych wyników w uprawach.
Pytanie 18

Maksymalne dozwolone wartości wilgotności względnej w pomieszczeniach dla tuczników nie powinny być wyższe niż

A. 90%
B. 70%
C. 60%
D. 80%
Przekroczenie poziomu 70% wilgotności względnej w pomieszczeniach dla tuczników może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, a także obniżenia wydajności produkcyjnej. Wysoka wilgotność sprzyja rozwojowi patogenów, takich jak bakterie i grzyby, co może skutkować chorobami oddechowymi oraz innymi schorzeniami. Odpowiedzi sugerujące 80%, 90% lub 60% jako maksymalne wartości są nieodpowiednie, gdyż nie uwzględniają ryzyka, jakie niesie ze sobą wysoka wilgotność. W przypadku 80% lub 90%, istnieje znaczne ryzyko wystąpienia kondensacji wody, co prowadzi do powstawania pleśni oraz innych mikroorganizmów. W odpowiedzi 60% można z kolei dostrzec zbyt konserwatywne podejście; chociaż jest to wartość poniżej 70%, nie bierze pod uwagę optymalnych warunków dla rozwoju zwierząt. Wartości te powinny być ustalane na podstawie badań naukowych oraz praktyk branżowych, które jednoznacznie wskazują na to, że 70% to granica, która zapewnia zarówno komfort zwierząt, jak i bezpieczeństwo ich zdrowia. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, w tym kontrola wilgotności, jest niezbędne dla efektywności produkcji oraz dobrostanu zwierząt.
Pytanie 19

Wybierz optymalną metodę walki z mątwikiem ziemniaczanym w uprawie ziemniaków skrobiowych?

A. Wielokrotne obredlanie przed wschodami
B. Chemiczne zwalczanie szkodników ssących
C. Chemiczne eliminowanie szkodników gryzących
D. Odpowiedni płodozmian oraz hodowla odmian odpornych
Chemiczne zwalczanie szkodników, zarówno gryzących, jak i ssących, może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem w walce z mątwikiem ziemniaczanym, jednak jest to podejście, które niesie ze sobą wiele ograniczeń i zagrożeń. Stosowanie pestycydów często prowadzi do powstawania odporności u szkodników, co skutkuje koniecznością używania coraz silniejszych chemikaliów, a to z kolei może wywoływać negatywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzkiego. Ponadto, mątwik ziemniaczany, będąc organizmem glebowym, nie jest bezpośrednio dostępny dla chemikaliów aplikowanych na rośliny, co czyni taką metodę mało efektywną. Wielokrotne obredlanie przed wschodami, mimo że może pomóc w usunięciu niektórych szkodników, nie eliminuje problemu mątwika, który ma zdolność przetrwania w glebie przez długi czas. Często rolnicy nie są świadomi, że nieodpowiednie praktyki, takie jak nadmierne stosowanie chemii, mogą prowadzić do degradacji bioróżnorodności gleby i zmniejszenia jej żyzności. Dlatego kluczowe jest, aby stosować zintegrowane podejście do ochrony roślin, które uwzględnia zarówno metody biologiczne, jak i agrotechniczne, a nie polegało wyłącznie na chemicznych środkach ochrony roślin.
Pytanie 20

Oblicz nadwyżkę bezpośrednią (w zł/ha) w uprawie pszenicy ozimej, korzystając z poniższych założeń:
- koszty materiału siewnego - 312 zł/ha,
- koszty nawozów mineralnych - 1064 zł/ha,
- środki ochrony roślin - 382 zł/ha,
- koszty maszyn/usług - 991 zł/ha,
- wartość ziarna pszenicy - 2835 zł/ha,
- dopłata bezpośrednia - 608 zł/ha?

A. 1006 zł/ha
B. 608 zł/ha
C. 694 zł/ha
D. 1771 zł/ha
Obliczenia nieprawidłowych odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych błędów w rozumowaniu. W przypadku pierwszej z odpowiedzi, 1006 zł/ha, można zauważyć, że do tego wyniku doszło przez błędne zsumowanie kosztów lub niewłaściwe uwzględnienie przychodu. Lepiej jest dokładnie przeanalizować wszystkie koszty oraz przychody, aby uniknąć takich rozbieżności. W drugiej odpowiedzi, 608 zł/ha, ignoruje się całkowite koszty produkcji, a zamiast tego podawana jest jedynie wartość dopłaty bezpośredniej, co prowadzi do błędnej interpretacji, jako że nadwyżka bezpośrednia musi uwzględniać również zyski ze sprzedaży. W trzeciej błędnej odpowiedzi, 1771 zł/ha, widoczny jest znaczący błąd w obliczeniach, który może wynikać z dodania niektórych wartości w sposób niezgodny z zasadami rachunkowości rolniczej. Każde z tych podejść pokazuje, jak ważne jest zrozumienie, jakie elementy należy zsumować, a jakie odjąć. W praktyce analitycznej, kluczowe jest stosowanie ścisłych metodologii przy obliczaniu rentowności, aby nie mylić zysków z kosztami, co może prowadzić do wydania nieprzemyślanych decyzji finansowych w gospodarstwie rolnym.
Pytanie 21

Koszty bezpośrednie produkcji rzepaku ozimego na 1 ha uprawy, na podstawie zamieszczonych danych, wynoszą

WyszczególnienieWartość w zł/ha
materiał siewny300
nawożenie1335
ochrona roślin442
praca ciągnika550

A. 300 zł
B. 1335 zł
C. 2627 zł
D. 850 zł
Poprawna odpowiedź to 2627 zł, co wynika z dokładnego zsumowania wszystkich kosztów bezpośrednich związanych z produkcją rzepaku ozimego na 1 ha uprawy. W praktyce, tego typu obliczenia są niezbędne dla rolników, aby właściwie planować budżet i ocenić opłacalność produkcji. Koszty te mogą obejmować wydatki na nasiona, nawozy, ochronę roślin, a także koszty pracy. Analizując te koszty, rolnicy mogą również porównywać je z cenami rynkowymi, co pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji dotyczących ewentualnej zmiany upraw. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie dokładnego monitorowania wszystkich wydatków, ponieważ błędy w kalkulacjach mogą prowadzić do niekorzystnych decyzji finansowych. Standardy branżowe rekomendują regularne audyty kosztów, co umożliwia identyfikację obszarów, w których można wprowadzić oszczędności oraz optymalizować procesy produkcyjne.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Polska norma określa 4 kategorie jaj spożywczych. Jaja o symbolu L należą do kategorii

Nazwa kategoriiSymbolMasa jaja w (g)
bardzo dużeXL75 i więcej
dużeL63÷73
średnieM53÷63
małeS48÷53

A. bardzo duże.
B. duże.
C. średnie.
D. małe.
Jaja o symbolu L rzeczywiście należą do kategorii "duże". Zgodnie z polską normą, kategoria ta obejmuje jaja, których masa wynosi od 63 do 73 gramów. W praktyce oznacza to, że jaja tej kategorii są często wybierane do gotowania oraz wypieków, gdzie ich waga i jakość odgrywają kluczową rolę. W kuchni profesjonalnej oraz w gastronomii, zrozumienie kategorii jaj jest niezbędne, ponieważ wpływa na konsystencję potraw oraz ich ostateczny smak. Przykładem może być zastosowanie dużych jaj w przepisach na ciasta, gdzie większa masa jaj może poprawić strukturę wypieków. Dodatkowo, znajomość kategorii jaj jest istotna dla zapewnienia wysokiej jakości produktów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie selekcji i użycia surowców. Ponadto, regulacje dotyczące jakości jaj są często weryfikowane przez odpowiednie inspekcje, co podkreśla znaczenie znajomości norm w pracy zawodowej oraz w codziennym gotowaniu.
Pytanie 24

Nadmiar nawożenia upraw rolniczych saletrą amonową na glebach o lekkiej strukturze może prowadzić do

A. zatrucia pożytecznych owadów oraz ryb
B. szkodliwego wzrostu stężenia azotu w wodach gruntowych
C. istotnego obniżenia pH gleby, nawet do wartości około 4,0
D. konieczności stosowania nawożenia dolistnego w tych uprawach
Stwierdzenia dotyczące zatrucia pożytecznych owadów i ryb oraz konieczności stosowania nawożenia dolistnego są oparte na nieprawidłowym zrozumieniu skutków przenawożenia i ekologii systemów rolniczych. Zatrucie owadów i ryb nie jest bezpośrednio związane z użyciem saletry amonowej. Chociaż nadmiar azotanów w wodach może wpływać na jakość życia wodnego, to kluczowym czynnikiem jest nie tylko obecność nawozów, ale także ich przetwarzanie przez mikroorganizmy w glebie i wodzie. Podobnie, nawożenie dolistne nie jest odpowiedzią na problem przenawożenia, lecz metodą, która może być stosowana w określonych warunkach. W praktyce, stosowanie nawożenia dolistnego nie eliminuje ryzyka przenawożenia, a jedynie zmienia sposób aplikacji składników pokarmowych. Co więcej, obniżenie pH gleby do wartości około 4,0 z reguły nie jest efektem przenawożenia saletrą amonową, gdyż bardziej skrajne zmiany pH są związane ze stosowaniem nawozów kwaśnych. Zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rolnictwa, gdzie nie tylko chodzi o dostarczanie składników pokarmowych, ale także o ochronę ekosystemów oraz zachowanie równowagi w środowisku naturalnym.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Obecność białych, przypominających watę skupisk grzybni na roślinach pszenicy, głównie na blaszce liściowej oraz częściowo w pochewkach liściowych, sugeruje występowanie

A. rdzy brunatnej pszenicy
B. głowni źdźbłowej
C. septoriozy paskowanej liści pszenicy
D. mączniaka prawdziwego zbóż i traw
Odpowiedzi związane z rdzą brunatną pszenicy oraz septoriozą paskowaną liści pszenicy są nieprawidłowe z kilku powodów. Rdza brunatna, wywoływana przez grzyb Puccinia triticina, objawia się głównie brązowymi plamami i pomarańczowymi skupiskami zarodników na liściach, co jest zupełnie inne od białych, włóknistych skupień grzybni charakterystycznych dla mączniaka prawdziwego. Ponadto, septorioza paskowana liści pszenicy, wywoływana przez grzyb Mycosphaerella graminicola, objawia się brązowymi plamami z jasnym otoczeniem, co różni się od opisanego mączniaka. Głownia źdźbłowa, z kolei, jest patologią spowodowaną przez grzyby z rodziny Ustilaginaceae, które prowadzą do formowania się czarnych, spuchniętych głowni w miejscach wzrostu kłosów. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych chorób, co może wynikać z ogólnej nieznajomości objawów i cyklu życiowego patogenów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda choroba ma swoje charakterystyczne objawy oraz wymagania środowiskowe. Dlatego wiedza o mączniaku prawdziwym, w tym jego biologii i kontrolach, jest niezbędna do skutecznej ochrony pszenicy. Błędne zrozumienie objawów chorób prowadzi do niewłaściwych strategii zarządzania uprawami, co może skutkować dużymi stratami w plonach.
Pytanie 27

Pan Nowak prowadzi szkółkę drzew owocowych. W ciągu roku sprzedał drzewka o wartości 80 000 zł oraz poniósł następujące wydatki:
- zużycie materiałów 20 000 zł
- robocizna 18 000 zł
- usługi obce 4 500 zł
- amortyzacja maszyn 1 000 zł
- podatki i opłaty 500 zł

Jaką uzyskał kwotę zysku ze sprzedaży drzewek?

A. 38 500 zł
B. 38 000 zł
C. 36 000 zł
D. 44 000 zł
Żeby zrozumieć, czemu inne odpowiedzi są błędne, trzeba spojrzeć na pomyłki, które mogą pochodzić z błędnego liczenia kosztów albo niejasnego pojęcia o tym, czym jest zysk. Zysk ze sprzedaży to różnica między przychodami a całkowitymi kosztami. Niektóre odpowiedzi mogły się pojawić, bo nie uwzględniono wszystkich kosztów, jak choćby amortyzacja maszyn czy pełna kwota podatków. Czasami można też pomylić się w dodawaniu wydatków lub przychodów. Z mojego doświadczenia, to częsty błąd - mylić przychody z zyskiem. Warto pamiętać, że zysk to nie tylko różnica między tym, co zarobimy, a tym, co wydajemy, ale też ważny sposób na ocenę, czy nasza działalność jest opłacalna. Kolejnym typowym błędem jest ignorowanie amortyzacji, która w sumie ma duże znaczenie w kosztach operacyjnych i wpływa na wynik finansowy. Tak na dobrą sprawę przedsiębiorcy muszą być świadomi wszystkich kosztów, żeby poprawnie ocenić rentowność swojej działalności, co jest kluczowe dla długofalowego sukcesu finansowego firmy.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Ruch wody w glebie, który zachodzi pod wpływem ciężaru wody w kierunku pionowym w dół podczas procesu nawadniania roślin, to

A. zraszanie
B. podsiąkanie
C. przesiąkanie
D. melioracja
Melioracja to proces, który skupia się na poprawie warunków wodnych w glebie, ale to nie to samo, co przesiąkanie. Melioracja obejmuje takie rzeczy jak osuszanie mokradeł czy poprawę struktury gleby. To ważne, ale nie odpowiada na to, co pytasz. Podsiąkanie, które też się pojawiło, to bardziej kwestia wznoszenia się wody gruntowej, a nie tego, jak woda spływa podczas podlewania. Zraszanie natomiast to sposób nawadniania polegający na rozpylaniu wody na górę gleby, co też nie jest przesiąkaniem. Często mylimy te pojęcia i to może wynikać z niezbyt jasnego rozumienia tego, co się dzieje w hydrologii gleby. Ważne jest, żeby to rozróżniać, bo ma to ogromne znaczenie przy zarządzaniu wodą w rolnictwie i dbaniu o środowisko. W praktyce dobrze jest wiedzieć, jak działają różne metody nawadniania, żeby osiągnąć efektywne i zrównoważone systemy w rolnictwie.
Pytanie 30

W uprawie buraków cukrowych, gdy termin użycia obornika pokrywa się z zabiegiem wapnowania, należy

A. po nawożeniu obornikiem zastosować nawozy wapniowe
B. przeprowadzić wapnowanie, a po minimum 2 tygodniach zastosować obornik
C. wykonać oba zabiegi w tym samym czasie
D. połączyć nawozy wapniowe z fosforowymi i po 4 tygodniach przeprowadzić nawożenie obornikiem
Wykonanie wapnowania przed zastosowaniem obornika jest kluczowym zabiegiem w uprawie buraków cukrowych, ponieważ wapń zawarty w nawozie wapniowym neutralizuje kwasowość gleby, co sprzyja lepszemu wchłanianiu składników pokarmowych przez rośliny. Po zabiegu wapnowania zaleca się odczekać co najmniej 2 tygodnie przed zastosowaniem obornika, aby umożliwić reakcję wapna z glebą. W tym czasie wapń może się wbudować w strukturę gleby, co poprawi jej właściwości fizyczne i chemiczne. Na przykład, jeśli zastosujemy obornik zbyt szybko po wapnowaniu, może to prowadzić do niekorzystnych reakcji chemicznych, które zmniejszą jego efektywność. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie analizy gleby przed zabiegami, aby dostosować dawki nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin. W ten sposób nie tylko zwiększamy plon buraków cukrowych, ale również dbamy o długoterminową jakość gleby.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

W ochronie roślin, aby zredukować występowanie chorób, zastosowanie zdrowego oraz czystego materiału siewnego jest uznawane za metodę

A. agrotechniczną.
B. hodowlaną.
C. biologiczną.
D. mechaniczną.
Zastosowanie zdrowego i czystego materiału siewnego w ochronie roślin jest kluczowym elementem metod agrotechnicznych. Działania te mają na celu minimalizowanie ryzyka infekcji roślin chorobami, co jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin (IPM). Praktyka ta opiera się na wyborze materiału siewnego, który nie tylko jest zdrowy, ale także pochodzi z wiarygodnych źródeł, co pozwala na ograniczenie wprowadzenia patogenów do upraw. Na przykład, stosowanie nasion odmian odpornych na choroby lub pochodzących z certyfikowanych źródeł, może znacząco zmniejszyć ryzyko infekcji. Dodatkowo, w ramach programów ochrony roślin, ważne jest przeprowadzanie odpowiednich badań fitosanitarnych, które potwierdzą jakość i zdrowotność materiału siewnego. W praktyce agrotechnicznej, zarządzanie materiałem siewnym jest częścią strategii, która uwzględnia również rotację upraw i odpowiednie przygotowanie gleby, co w efekcie prowadzi do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości zbiorów.
Pytanie 33

Oblicz, ile poideł miskowych należy zamontować w oborze wolnostanowiskowej dla 120 krów o średniej masie ciała 600 kg.

Masa zwierzęcia (kg) od:300400500600700
Liczba zwierząt na 1 podło miskowe88666
Liczba zwierząt na 1 metr podła komorowego1312111010

A. 6 szt.
B. 60 szt.
C. 20 szt.
D. 120 szt.
Wybór 6, 60 czy 120 poidełek nie jest zgodny z zasadami potrzeb bydła. Jak wybierzesz 6, to tak naprawdę tylko 36 krów by miało wodę, a to zdecydowanie za mało dla 120 krów. Takie podejście nie bierze pod uwagę ich dobrostanu ani wydajności. A 60 poidełek? To niby nieźle, ale w praktyce to już za dużo - po co wydawać pieniądze na coś, co nie jest potrzebne? Liczba 120 to całkowity absurd, bo to oznacza, że każda krowa miałaby swoje poidełko, co mija się z celem i jest niepraktyczne. Zbyt wiele poidełek tylko wprowadza chaos i może prowadzić do zanieczyszczeń. Takie błędne wybory wynikają często z braku zrozumienia, co naprawdę potrzebują te zwierzęta. Warto mieć na uwadze, żeby decyzje były oparte na rzetelnych danych i zaleceniach specjalistów.
Pytanie 34

Oblicz, jaką ilość saletry amonowej powinno się zakupić do nawożenia 10 ha pszenicy ozimej, jeśli wymagany poziom nawożenia wynosi 136 kg N na hektar.

A. 5 000 kg
B. 3 000 kg
C. 2 000 kg
D. 4 000 kg
W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi często można zauważyć błędy w zrozumieniu zasad nawożenia i wyliczeń związanych z ilościami nawozów. Na przykład, wybór 5000 kg saletry amonowej sugeruje de facto nieprawidłowe obliczenia, które mogą wynikać z pomyłki w przeliczeniu ilości azotu lub z niepoprawnego zrozumienia zawartości składników w nawozie. Saletra amonowa zawiera około 34% azotu, co oznacza, że z 5000 kg uzyskalibyśmy tylko 1700 kg N, co nie spełnia wymagań nawożenia wynoszących 1360 kg N. Z kolei odpowiedzi takie jak 3000 kg lub 2000 kg również nie dostarczają wystarczających ilości azotu, co prowadziłoby do niedoboru składnika, a w efekcie do obniżenia plonów. Praktyka nawożenia powinna opierać się na precyzyjnych obliczeniach oraz znajomości składu nawozów, aby uniknąć błędów, które mogą wpływać na efektywność produkcji rolnej i zrównoważony rozwój gospodarstw. Ważne jest również, aby przed nawożeniem przeprowadzić analizę gleby, co pozwoli na lepsze dopasowanie dawek nawozowych do rzeczywistych potrzeb roślin oraz zmniejszy ryzyko nadmiernego nawożenia, co może prowadzić do zanieczyszczenia środowiska.
Pytanie 35

Najlepszym okresem na nawożenie obornikiem użytków zielonych jest

A. wczesna wiosna
B. początek lata
C. późna jesień
D. wczesna jesień
Wybór terminu zastosowania obornika w innych porach roku, takich jak wczesna wiosna, początek lata czy wczesna jesień, wiąże się z poważnymi konsekwencjami, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość użytków zielonych oraz na środowisko. Wczesna wiosna to czas intensywnego wzrostu roślin, kiedy ich zapotrzebowanie na składniki pokarmowe jest najwyższe, a użycie obornika może prowadzić do wypłukiwania azotu w wyniku opadów deszczu, co z kolei może skutkować zanieczyszczeniem wód gruntowych. Początek lata to również niewłaściwy moment, ponieważ rośliny mogą nie zdążyć skorzystać z pełnej wartości odżywczej obornika przed zbiorem, co ogranicza jego efektywność. Wczesna jesień również nie jest optymalnym terminem, gdyż obornik wprowadzony o tej porze może nie zostać w pełni przetworzony przez mikroorganizmy glebowe przed nadejściem zimy, co prowadzi do marnotrawienia cennych składników odżywczych. Wybierając niewłaściwy termin stosowania obornika, można nie tylko zredukować jego potencjalne korzyści, ale także zwiększyć ryzyko strat ekologicznych, dlatego kluczowe jest zrozumienie cyklu wzrostu roślin oraz właściwości gleby, aby zwiększyć efektywność nawożenia i dbać o zrównoważony rozwój rolnictwa.
Pytanie 36

Na podstawie przedstawionego schematu organizacji żywienia koni, oblicz ile kilogramów siana należy podać sześciu koniom na ostatni odpas, jeśli dzienna dawka siana wynosi 30 kg/szt.

Organizacja żywienia koni
GodzinaCzynność
4.00 - 6.00Pojenie, zadanie z całodziennej dawki ¼ obroku, 1/5 siana lub zielonki
8.00 - 8.30Zadanie 1/4 obroku, 1/5 siana lub zielonki
12.00 - 13.30Pojenie, zadanie 1/4 obroku, 1/5 siana lub zielonki
16.30 - 17.00Zadanie 1/5 siana lub zielonki
19.00Pojenie, zadanie 1/2 obroku, 1/5 siana lub zielonki oraz ściółka ze słomy

A. 30 kg
B. 5 kg
C. 36 kg
D. 6 kg
Wybór jakiejkolwiek z pozostałych odpowiedzi jest błędny, ponieważ ignoruje kluczowe zasady dotyczące żywienia koni. Odpowiedzi takie jak 6 kg, 30 kg i 5 kg nie uwzględniają prawidłowej ilości siana potrzebnego dla grupy koni. Przykładowo, 6 kg siana dla sześciu koni zakłada, że każdy koń otrzymuje jedynie 1 kg, co jest rażąco niewystarczające, biorąc pod uwagę, że każdy koń powinien otrzymywać co najmniej 30 kg dziennie. Z kolei 30 kg sugeruje, że wystarczy jedna dzienna dawka dla jednego konia, co również jest błędne, ponieważ mamy do czynienia z sześcioma końmi. Odpowiedź 5 kg jest znacznie poniżej wymaganej dawki. Te błędy pokazują, jak ważne jest zrozumienie proporcji i roli, jaką odgrywa odpowiednie karmienie w żywieniu koni. Wiedza na temat ilości paszy, jaką należy zapewnić, jest kluczowa dla utrzymania zdrowia tych zwierząt, a błędne kalkulacje mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe obliczenia oparte na dziennej dawce to fundament skutecznego żywienia koni.
Pytanie 37

W rolnictwie dyrektywa dotycząca azotanów jest stosowana w celu

A. ulepszenia jakości produktów pochodzenia zwierzęcego
B. ochrony wód gruntowych
C. zapewnienia dobrostanu zwierząt hodowlanych
D. redukcji emisji szkodliwych gazów w obiektach inwentarskich
Odpowiedzi dotyczące zmniejszenia emisji szkodliwych gazów w budynkach inwentarskich oraz poprawy jakości produktów zwierzęcych są oparte na nieporozumieniach dotyczących zakresu dyrektywy azotanowej. Dyrektywa ta koncentruje się na ochronie wód przed zanieczyszczeniem azotem, a nie bezpośrednio na jakości produktów zwierzęcych czy emisji gazów. Redukcja emisji gazów w budynkach inwentarskich jest bardziej związana z regulacjami dotyczącymi dobrostanu zwierząt oraz ogólnymi normami ochrony środowiska, które obejmują zarządzanie odpadami organicznymi i systemami wentylacyjnymi. Z kolei poprawa jakości produktów zwierzęcych nie jest bezpośrednio związana z dyrektywą azotanową, lecz z innymi regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, które obejmują dobrostan zwierząt oraz stosowanie hormonów i antybiotyków. Zachowanie dobrostanu zwierząt gospodarskich również nie jest w pełni związane z tą dyrektywą, ponieważ odnosi się do zapewnienia odpowiednich warunków życia dla zwierząt, a nie do kwestii związanych z nawożeniem. Problemy te mogą wprowadzać w błąd, gdyż sugerują, że dyrektywa azotanowa ma szerszy zakres niż w rzeczywistości. Warto zauważyć, że najważniejsze jest zrozumienie, że dyrektywa azotanowa jest kluczowym instrumentem w walce z zanieczyszczeniem wód, a nie regulacją dotyczącą innych aspektów produkcji rolniczej.
Pytanie 38

Zbiór pierwszego pokosu lucerny użytkowanej w systemie 3-kośnym, przeznaczonej na zielonkę, powinien być przeprowadzony

A. w czasie zawiązywania strąków
B. w fazie pąkowania
C. w pełnym rozkwicie
D. po zakończeniu kwitnienia
Zbiór lucerny po kwitnieniu jest opóźnieniem, które znacząco wpływa na jakość paszy. W tym okresie roślina zwiększa zawartość włókna, co prowadzi do obniżenia wartości odżywczej zielonki. Działania te opierają się na błędnym założeniu, że bardziej rozwinięte rośliny dostarczą więcej biomasy, co nie zawsze idzie w parze z jakością. Zbieranie w pełnym kwiecie również jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie roślina koncentruje energię na reprodukcji, co skutkuje spadkiem zawartości białka. Z kolei zbiór w okresie zawiązywania strąków prowadzi do sytuacji, gdzie rośliny poświęcają energię na rozwój nasion, co również negatywnie wpływa na wartość odżywczą. W praktyce, takie błędne decyzje mogą prowadzić do obniżenia wydajności zwierząt, co w dłuższej perspektywie wpływa na rentowność gospodarstw. Właściwe terminy zbiorów opierają się na znajomości cyklu rozwoju roślin i ich potrzeb w danym momencie, aby optymalizować parametry pokarmowe i jakość paszy.
Pytanie 39

Wskaż prawidłowe zmianowanie dla gospodarstwa znajdującego się na glebach lekkich?

A. Żyto, owies, łubin żółty, ziemniaki
B. Ziemniaki, owies, łubin żółty, żyto
C. Owies, żyto, łubin żółty, ziemniaki
D. Ziemniaki, łubin żółty, owies, żyto
Wybór błędnych kombinacji zmianowania często wynika z niepełnego zrozumienia relacji między poszczególnymi roślinami a rodzajem gleby. Przykładowo, obecność żyta na początku cyklu uprawnego, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest niewłaściwa, ponieważ żyto, chociaż jest rośliną odporną, nie jest najlepszym wyborem na gleby lekkie, które preferują bardziej zasobne w składniki odżywcze rośliny. Żyto może także prowadzić do nadmiernego zakwaszenia gleby, co jest niepożądane w dłuższej perspektywie. Kolejny problem to umieszczanie łubinu żółtego w nieodpowiednich momentach cyklu, co może ograniczać jego zdolność do wzbogacania gleby w azot, a przez to zmniejszać plony kolejnych roślin. Dodatkowo, niezrozumienie zasady rotacji roślin i ich wpływu na zdrowie gleby prowadzi do wyboru roślin, które mogą ze sobą konkurować o te same zasoby, co negatywnie wpływa na jej żyzność. Wszystkie te błędy mogą prowadzić do obniżenia jakości upraw, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrymi praktykami w rolnictwie.
Pytanie 40

Polifoska to nawóz

A. polifosforanowy.
B. dwuskładnikowy.
C. fosforowy.
D. wieloskładnikowy.
Odpowiedzi wskazujące na to, że polifoska jest nawozem dwuskładnikowym, fosforowym lub polifosforanowym są mylące z kilku powodów. Nawozy dwuskładnikowe to takie, które dostarczają jedynie dwóch podstawowych składników odżywczych, co w przypadku polifoski nie ma zastosowania, ponieważ jest ona złożona z trzech lub więcej elementów, co czyni ją nawozem wieloskładnikowym. Kolejna pomyłka dotyczy określenia polifoski jako nawozu fosforowego. Choć polifoska rzeczywiście zawiera fosfor, nie jest to jej jedyny składnik, a jego obecność czyni ją niewystarczającą do zaklasyfikowania jako wyłącznie nawozu fosforowego. Warto również zauważyć, że polifoska nie jest synonimem polifosforanów, które są specyficzną grupą związków chemicznych. Polifosforany są pochodnymi kwasu fosforowego jednostkowego i mogą być stosowane jako nawozy, ale w inny sposób niż polifoska, która zawiera także azot i potas. Te błędne koncepcje wynikają często z niepełnego zrozumienia roli nawozów w uprawach oraz ich składników. Świadomość, jak różne składniki wpływają na rozwój roślin i jakie są ich funkcje, jest kluczowa w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących nawożenia i poprawy jakości plonów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej