Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 16:21
Data zakończenia: 26 maja 2025 16:38

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W firmie produkującej obuwie damskie toner używany w dziale księgowości powinien być klasyfikowany jako

A. towar

B. materiał

C. półfabrykat

D. wyrób gotowy

Toner do drukarki wykorzystywany w dziale księgowości można klasyfikować jako materiał, ponieważ jest to substancja, która jest używana do produkcji dokumentów i materiałów biurowych, a nie jako towar czy wyrób gotowy. W kontekście przedsiębiorstwa produkcyjnego, materiały są surowcami i substancjami, które są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej. Dlatego toner, który pozwala na drukowanie dokumentów finansowych, odpisów czy innych materiałów, jest kluczowym elementem wspierającym funkcjonowanie działu księgowości. W praktyce, odpowiednie zarządzanie materiałami biurowymi, w tym tonerem, jest istotne dla efektywności operacyjnej firmy. Wiele przedsiębiorstw wdraża systemy zarządzania zapasami, które pomagają monitorować zużycie materiałów, co przyczynia się do optymalizacji kosztów i zapewnienia ciągłości pracy. Warto także zaznaczyć, że materiały biurowe, takie jak toner, mogą być objęte planami zakupowymi i budżetowymi w organizacji, co further podkreśla ich znaczenie jako kluczowych zasobów.

Pytanie 2

Hurtownia nabyła damskie spodnie po cenie netto wynoszącej 100 zł/szt. Na moment przygotowania sprawozdania finansowego rynkowa wartość tych spodni to 80 zł/szt. Spodnie będą uwzględnione w bilansie w pozycji Towary w wysokości 80 zł/szt., zgodnie z zasadą

A. kontynuacji działalności.

B. ostrożnej wyceny.

C. równowagi w bilansie.

D. ciągłości bilansu.

Odpowiedź "ostrożnej wyceny" jest prawidłowa, ponieważ przy sporządzaniu sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa powinny stosować zasadę ostrożności, która wymaga, aby aktywa były wyceniane na poziomie, który nie wprowadza w błąd co do ich wartości. W przypadku zakupu spodni damskich za 100 zł/szt, gdy cena rynkowa na dzień sprawozdania wynosi 80 zł/szt, przedsiębiorstwo powinno ująć te spodnie w bilansie po niższej cenie, czyli 80 zł/szt. Jest to zgodne z regulacjami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które kładą nacisk na ostrożną wycenę aktywów. W praktyce oznacza to, że jeśli wartość rynkowa aktywów spada, przedsiębiorstwo powinno uwzględnić tę wartość w swoich bilansach, aby nie wykazywać zbyt wysokich aktywów, co mogłoby wprowadzać w błąd inwestorów i inne zainteresowane strony. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy firma posiada zapasy, których wartość rynkowa spadła z powodu zmiany trendów rynkowych, a nie podejmując działań w celu aktualizacji wartości tych zapasów, mogłoby to prowadzić do zafałszowania sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 3

Kto otrzymuje wypłatę dywidendy?

A. pracownikom firmy publicznej

B. akcjonariuszom spółki akcyjnej

C. członkom spółdzielni

D. wspólnikom w spółce jawnej

Odpowiedzi sugerujące, że dywidendy są wypłacane pracownikom przedsiębiorstw państwowych, wspólnikom w spółkach jawnych lub członkom spółdzielni, bazują na nieporozumieniu związanym z różnymi typami struktur organizacyjnych. Pracownicy przedsiębiorstw państwowych nie są zazwyczaj akcjonariuszami, a ich wynagrodzenia opierają się na ustalonym systemie płacowym, a nie na udziałach kapitałowych. W przypadku spółek jawnych, wspólnicy zazwyczaj czerpią korzyści z zysków w formie wypłaty zysków lub wynagrodzenia, a nie w formie dywidend, co jest charakterystyczne dla spółek akcyjnych. Z kolei członkowie spółdzielni mogą otrzymywać zyski w formie dywidendy, ale jest to bardziej związane z dystrybucją zysków na podstawie wkładów członków, a nie z typowym systemem wypłaty dywidend stosowanym w spółkach akcyjnych. Typowym błędem jest mylenie różnych form wypłat i źródeł dochodu. Warto pamiętać, że struktura dywidend jest ściśle związana z charakterystyką spółki, jej zyskami oraz zasadami regulującymi wypłaty w danej formie organizacyjnej.

Pytanie 4

Każda firma, która ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, przygotowuje roczne sprawozdanie finansowe, które składa się

A. z bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych

B. z bilansu, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej

C. z bilansu, rachunku przepływów pieniężnych i zestawienia zmian w kapitale własnym

D. z bilansu, rachunku zysków i strat, zestawienia zmian w kapitale własnym

Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczą struktury rocznego sprawozdania finansowego, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie rachunkowości. Pierwsza niepoprawna odpowiedź sugeruje, że sprawozdanie obejmuje bilans, rachunek zysków i strat oraz zestawienie zmian w kapitale własnym. Choć zestawienie zmian w kapitale własnym jest ważnym dokumentem, to w kontekście rocznego sprawozdania finansowego nie jest obligatoryjne jako jego część zasadnicza. Inna z niepoprawnych opcji wskazuje na bilans, rachunek przepływów pieniężnych oraz zestawienie zmian w kapitale własnym. Rachunek przepływów pieniężnych, mimo że dostarcza cennych informacji o przepływach gotówkowych, również nie jest elementem obligatoryjnym rocznego sprawozdania dla wszystkich jednostek, szczególnie tych, które nie są zobowiązane do jego sporządzania w kontekście przepisów. Ostatnia błędna odpowiedź wymienia bilans, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych, co także nie oddaje pełnej struktury wymaganej przez standardy sprawozdawczości finansowej. Kluczowym błędem w zrozumieniu jest nieodróżnienie obligatoryjnych elementów sprawozdania finansowego od dodatkowych, co może prowadzić do nieprawidłowego sporządzania dokumentacji i w efekcie do błędnych analiz finansowych. Prawidłowe zrozumienie wymaganych elementów sprawozdania jest niezbędne dla wszystkich, którzy pracują w obszarze księgowości, finansów czy zarządzania. Niezrozumienie tych zasad może skutkować trudnościami w interpretacji wyników oraz w podejmowaniu decyzji finansowych.

Pytanie 5

W zamieszczonej niżej tabeli przedstawiono czynniki kształtujące koszty w przedsiębiorstwach w latach 2003 i 2004. Oceń, który z czynników kształtujących koszty wpłynął na ich obniżenie

Numer czynnika	Nazwa czynnika	2003 r.	2004 r.
1	Produkcja sprzedana w sztukach	4000	5000
2	Pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach	4	3
3	Średnia stawka za 1 godzinę w zł	2,00	2,40

A. Czynnik 2 i 3

B. Czynnik 2

C. Czynnik 1 i 3

D. Czynnik 1

Czynnik 2, czyli pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach, rzeczywiście jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji. Redukcja pracochłonności z 4 do 3 godzin na jednostkę wskazuje na poprawę wydajności procesów produkcyjnych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo może wyprodukować więcej jednostek w tym samym czasie, co przekłada się na niższe koszty operacyjne. Zmniejszenie czasu pracy nad jednostką produktu jest zgodne z zasadami lean manufacturing, które kładą nacisk na eliminację marnotrawstwa i optymalizację procesów. Warto zauważyć, że zmniejszenie kosztów produkcji jest kluczowym celem w każdym przedsiębiorstwie, a efektywność pracy jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na rentowność. W praktyce, firmy, które stosują techniki redukcji czasu pracy, mogą zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku, co jest istotnym elementem strategii rozwoju. Poprawa efektywności produkcji poprzez zmniejszenie pracochłonności przyczynia się również do lepszego zarządzania zasobami ludzkimi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Na koniec miesiąca pracownikom przedsiębiorstwa jest naliczana premia proporcjonalnie do przepracowanego przez nich czasu pracy. Oblicz wynagrodzenie brutto każdego z pracowników, jeżeli na premię pracodawca przeznaczył 600,00 zł.

Imię i nazwisko	Czas pracy w godzinach	Stawka godzinowa
Jan Konarski	168	15 zł/godz.
Marek Walczak	84	14 zł/godz.

A. Jan Konarski 2 920.00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł

B. Jan Konarski 2 520.00 zł, Marek Walczak 1 176,00 zł

C. Jan Konarski 2 720,00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł

D. Jan Konarski 2 920,00 zł, Marek Walczak 1 576,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnych założeń dotyczących proporcjonalności premii oraz obliczeń wynagrodzenia podstawowego. Wiele osób myli kwoty premii z wynagrodzeniem brutto, co prowadzi do dużych rozbieżności w obliczeniach. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że premia nie jest stałą kwotą, lecz zależy od przepracowanego czasu przez każdego pracownika. Użytkownicy mogą również nie uwzględniać całkowitego czasu pracy wszystkich pracowników przy ustalaniu premii, co jest istotnym krokiem w procesie obliczeniowym. Inny typowy błąd to pomylenie obliczeń proporcjonalnych z wartościami absolutnymi, co prowadzi do niepoprawnych wyników w kwotach. Ustalając wynagrodzenie brutto, należy pamiętać, że kwoty te powinny być sumą wynagrodzenia podstawowego oraz premii, co nie jest zawsze jasne w analizach. Zrozumienie mechanizmu naliczania premii oraz jego praktycznych zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami, co wpływa nie tylko na satysfakcję pracowników, ale także na efektywność całego zespołu.

Pytanie 7

Która sekcja biznesplanu zawiera szczegóły dotyczące analizy rynku, rozpoznawania klientów, dystrybucji, działań promocyjnych oraz strategii cenowej?

A. Plan marketingowy

B. Opis firmy

C. Podsumowanie

D. Plan finansowy

Wybór opcji, która nie odnosi się do planu marketingowego, wskazuje na niepełne zrozumienie struktury biznesplanu oraz jego funkcji. Charakterystyka firmy koncentruje się na podstawowych informacjach o przedsiębiorstwie, takich jak jego misja, wizja, struktura organizacyjna oraz główne osiągnięcia. Nie dostarcza ona jednak szczegółowych informacji o rynku, strategiach marketingowych czy zachowaniach konsumenckich, które są kluczowe dla skutecznego wprowadzenia produktu lub usługi na rynek. Streszczenie jest ogólnym podsumowaniem głównych punktów biznesplanu, jednak nie zawiera zagłębiania się w konkretne aspekty marketingowe, takie jak analiza demograficzna czy geograficzna rynku. Plan finansowy natomiast dotyczy prognoz finansowych, kosztów, zysków oraz analizy wytrzymałości finansowej, co jest niezbędne dla inwestorów, ale nie obejmuje aspektów marketingowych. Ważnym błędem myślowym jest założenie, że każda część biznesplanu ma podobny zakres tematyczny; w rzeczywistości każda z nich pełni odmienną rolę i wymaga specyficznych danych oraz analiz. Dlatego zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi sekcjami biznesplanu jest kluczowe dla efektywnego planowania i strategii rynkowej.

Pytanie 8

Komandytariusz ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy względem jej wierzycieli do kwoty

A. kwoty zobowiązania

B. swojego majątku

C. sumy komandytowej

D. posiadanych akcji

Wybór odpowiedzi, że komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki do wysokości posiadanych akcji jest błędny, ponieważ spółka komandytowa nie działa na zasadzie akcji, jak w przypadku spółek akcyjnych. W spółce komandytowej inwestorzy, czyli komandytariusze, angażują się finansowo poprzez wniesienie sumy komandytowej, a nie poprzez nabycie akcji. Dlatego odpowiedzi mówiące o akcjach w ogóle nie odnoszą się do struktury prawnej spółki komandytowej. Ponadto, stwierdzenie, że komandytariusz odpowiada za zobowiązania do wysokości swojego majątku, jest również mylne, gdyż prowadziłoby to do sytuacji, w której komandytariusz mógłby być pociągnięty do odpowiedzialności osobistej za długi spółki poza wniesioną sumą komandytową. To z kolei kłóci się z ideą ograniczonej odpowiedzialności, która jest fundamentem tego rodzaju spółek. Ostatnia odpowiedź, sugerująca, że komandytariusz odpowiada do wysokości kwoty zobowiązania, jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia faktu, że odpowiedzialność komandytariusza jest z góry określona przez umowę spółki i nie może przekroczyć wniesionej sumy komandytowej. Błędy w rozumieniu tych zasad mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i prawnych, dlatego tak ważne jest, aby osoby związane z spółkami komandytowymi miały świadomość zasad ich funkcjonowania oraz związanych z tym ograniczeń odpowiedzialności.

Pytanie 9

Organizacja nabyła środek trwały o wartości netto 12 000 zł. Koszt jego montażu wyniósł 1 000 zł. Kwota zakupu powiększona o wydatki na montaż stanowi cenę

A. sprzedaży

B. nabycia

C. szacunkową

D. rynkową

Odpowiedź "nabycia" jest poprawna, ponieważ cena nabycia środków trwałych obejmuje nie tylko ich wartość netto, ale także wszelkie koszty związane z ich pozyskaniem, takie jak koszty montażu. W tym przykładzie wartość netto wynosi 12 000 zł, a dodatkowe koszty montażu to 1 000 zł, co razem daje całkowity koszt nabycia w wysokości 13 000 zł. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), w szczególności MSR 16, cena nabycia obejmuje wszystkie wydatki, które są bezpośrednio związane z dostarczeniem środka trwałego do jego lokalizacji i stanu, w którym jest gotowy do użycia. Przykładowo, w praktyce przedsiębiorstw, koszt nabycia powinien być dokładnie określony, aby właściwie odzwierciedlić wartości w bilansie oraz przy obliczaniu amortyzacji. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami, gdyż pozwala na precyzyjne zarządzanie aktywami oraz ich wyceną w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 10

W tabeli podano wybrane pozycje bilansowe przedsiębiorstwa "Żabka". W wyniku analizy zawartych w niej danych stwierdzono, że wskaźnik płynności finansowej przedsiębiorstwa

Wyszczególnienie	Rok 2003	Rok 2004
Aktywa obrotowe	120 tys. zł	150 tys. zł
Zobowiązania bieżące	100 tys. zł	100 tys. zł
Wskaźnik płynności finansowej	1,2	1,5

A. obniżył się o 0,5.

B. wzrósł o 0,3.

C. obniżył się o 0,3.

D. wzrósł o 0,5.

Wskaźnik płynności finansowej jest kluczowym narzędziem do oceny zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych. W przypadku 'Żabki' zauważono, że wskaźnik ten wzrósł o 0,3 w roku 2004 w porównaniu do roku 2003. Wzrost ten sugeruje, że przedsiębiorstwo poprawiło swoją sytuację finansową, co może być wynikiem lepszego zarządzania aktywami obrotowymi, takimi jak zapasy czy należności. W praktyce, wyższy wskaźnik płynności może oznaczać większą stabilność finansową, co jest istotne dla inwestorów oraz kredytodawców, którzy oceniają ryzyko związane z udzielaniem finansowania. Dobrą praktyką jest monitorowanie wskaźników płynności w czasie, aby dostrzegać trendy i podejmować odpowiednie kroki zaradcze w przypadku spadków. Wzrost wskaźnika o 0,3 może również wskazywać na efektywniejsze wykorzystanie środków finansowych, co jest zgodne z zasadami efektywności operacyjnej, które są kluczowe w branży detalicznej.

Pytanie 11

Korzystając z zamieszczonej tabeli zawierającej wybrane dane z raportów ZUS RCA i ZUS RZA, oblicz kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, jaką należy wykazać w deklaracji ZUS DRA i przelać na rachunek ZUS.

Rodzaj imiennego raportu	ZUS RCA	ZUS RZA
Imię i nazwisko	Anna Herman	Piotr Dalecki
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne	3 451,60 zł	2 000,00 zł
Kwota należnej składki finansowana przez ubezpieczonego	310,64 zł	180,00 zł

A. 490,64 zł

B. 621,28 zł

C. 310,64 zł

D. 180,00 zł

Wybór jednej z pozostałych kwot może wynikać z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia zasad dotyczących obliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Często zdarza się, że osoby zajmujące się księgowością lub zarządzaniem finansami popełniają błąd polegający na uwzględnieniu tylko jednej części składki, zamiast zsumować odpowiednie kwoty z obu raportów ZUS RCA i ZUS RZA. Oprócz tego, niektóre z wymienionych wartości mogą być łatwo mylone z innymi składkami, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładem może być mylenie składki na ubezpieczenie zdrowotne z składkami na inne ubezpieczenia, takie jak ubezpieczenia emerytalne czy rentowe, co może skutkować poważnymi nieprawidłowościami w dokumentacji. Odpowiednie zrozumienie struktury raportów ZUS oraz zasad obliczeń jest kluczowe dla dokładnego przedstawienia danych w deklaracjach. Dlatego zaleca się, aby osoby odpowiedzialne za te obliczenia regularnie uczestniczyły w szkoleniach oraz aktualizowały swoją wiedzę o zmiany w przepisach dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne.

Pytanie 12

Spółka akcyjna jest rodzajem spółki, który powstaje na podstawie przepisów prawa

A. cywilnego

B. handlowego

C. podatkowego

D. bilansowego

Spółka akcyjna jest formą organizacyjną przedsiębiorstwa, która powstaje zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych. Prawo handlowe reguluje zasady dotyczące tworzenia, funkcjonowania oraz likwidacji spółek akcyjnych. Jako spółka kapitałowa, jej podstawową cechą jest możliwość pozyskiwania kapitału poprzez emisję akcji, co przyczynia się do łatwiejszego inwestowania w przedsięwzięcia oraz zwiększa elastyczność finansową. Przykładem zastosowania tego typu spółki są duże korporacje, które potrzebują znaczących inwestycji, aby rozwijać działalność na globalnym rynku. Spółki akcyjne muszą przestrzegać ściśle określonych norm dotyczących przejrzystości finansowej, co jest niezbędne dla zapewnienia zaufania inwestorów. Ponadto, ich struktura organizacyjna przewiduje podział kompetencji między zarząd a radę nadzorczą, co zwiększa kontrolę nad działalnością firmy oraz zabezpiecza interesy akcjonariuszy.

Pytanie 13

Który z wykonawców otrzyma najwyższe wynagrodzenie netto z tytułu umowy o dzieło?

Wyszczególnienie	Anna Zając	Beata Malicka	Adam Matysiak	Damian Leszczyk
1 Wynagrodzenie brutto wynikające z umowy	2 000,00 zł	2 500,00 zł	2 200,00 zł	2 400,00 zł
2 Koszty uzyskania przychodu	1 000,00 zł	500,00 zł	1 100,00 zł	480,00 zł
3 Podstawa opodatkowania (1-2)	1 000,00 zł	2 000,00 zł	1 100,00 zł	1 920,00 zł
4 Podatek dochodowy 18%	180,00 zł	360,00 zł	198,00 zł	346,00 zł
5 Wynagrodzenie netto do wypłaty (1-4)	-----	-----	-----	-----

A. Anna Zając

B. Beata Malicka

C. Damian Leszczyk

D. Adam Matysiak

Wybór innej osoby jako wykonawcy, który miałby być najwyżej opłacany, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak oblicza się wynagrodzenie netto z umowy o dzieło. Każdy wykonawca, nawet Damian Leszczyk, Anna Zając czy Adam Matysiak, ma różne stawki brutto, ale to, co tak naprawdę wpływa na to, ile dostają na rękę, to odliczenie kosztów uzyskania przychodu i stosowanie odpowiedniego podatku. Często mylimy wynagrodzenie brutto z netto, co prowadzi do błędnych wniosków. Koszty uzyskania przychodu mogą znacząco wpłynąć na to, ile ktoś dostanie. No i pamiętaj, wynagrodzenia mogą się różnić w zależności od branży i doświadczenia. Dlatego przy ocenie, kto dostanie największe wynagrodzenie, ważne jest, żeby spojrzeć na wszystkie koszty i podatki. Typowy błąd to zwracanie uwagi tylko na kwoty brutto, co może zniekształcić rzeczywistą sytuację finansową i prowadzić do złych wniosków. Zrozumienie tych zasad to podstawa, żeby dobrze zarządzać finansami i wybierać odpowiednich wykonawców.

Pytanie 14

Osoba ucząca się w technikum (w wieku 18 lat) zatrudniona na podstawie umowy zlecenia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 000,00 zł. Jaką kwotę zostanie potrąconą z jego wynagrodzenia jako zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych?

A. 340,00 zł

B. 272,00 zł

C. 0,00 zł

D. 298,00 zł

Wynagrodzenie ucznia technikum zatrudnionego na umowę zlecenia w wysokości 2 000,00 zł nie podlega potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) z uwagi na to, że student ma prawo do tzw. ulgi dla młodych. W Polsce osoby do 26. roku życia, które nie przekraczają określonego limitu dochodów, mogą korzystać z zwolnienia z podatku dochodowego. W 2023 roku limit ten wynosi 85 528 zł rocznie. W praktyce, w przypadku umowy zlecenia, wynagrodzenie nie przekraczające tej kwoty jest zwolnione od zaliczki na PIT, co oznacza, że w tym przypadku 2 000,00 zł nie będzie obciążone podatkiem. Ulgi te mają na celu wsparcie młodych ludzi na rynku pracy oraz ich aktywizację zawodową, a także ułatwienie zdobywania doświadczeń zawodowych bez obciążenia podatkowego.

Pytanie 15

W miesiącu maju pracownik wykonał:
- 168 godzin w zgodzie z ustalonym wymiarem czasu pracy przy stawce 15,00 zł/godz.,
- 5 godzin pracy nadliczbowej w niedzielę z dodatkiem wynoszącym 100% wynagrodzenia.

Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc maj?

A. 2 520,00 zł

B. 2 670,00 zł

C. 2 770,00 zł

D. 2 595,00 zł

Obliczenia dotyczące wynagrodzenia brutto pracownika mogą być mylące, szczególnie przy uwzględnieniu godzin nadliczbowych. Wiele osób może popełnić błąd, skupiając się tylko na wynagrodzeniu za standardowe godziny pracy, nie uwzględniając dodatkowego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Na przykład, przy obliczeniach wynagrodzenia za standardowe godziny (168 godzin x 15,00 zł) można uzyskać 2 520,00 zł, co jest poprawnym wynikiem dla godzin regulaminowych. Jednakże, zignorowanie dodatkowych 5 godzin nadliczbowych, które powinny być wynagradzane z 100% dodatkiem, prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie, że godziny nadliczbowe wymagają innego podejścia oraz że dodatek za pracę w niedzielę znacząco podnosi całkowite wynagrodzenie, jest kluczowe. Nieprawidłowe podejście do obliczeń może wynikać z braku wiedzy na temat obowiązujących przepisów prawnych oraz praktyk w zakresie wynagradzania. Pracodawcy są zobowiązani do przestrzegania przepisów Kodeksu pracy, który jasno określa zasady wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do narażenia firmy na konsekwencje prawne, a pracowników na niesprawiedliwe wynagrodzenie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak prawidłowo obliczać wynagrodzenia, uwzględniając wszystkie aspekty pracy, a nie tylko te podstawowe.

Pytanie 16

Które dokumenty mogą być zniszczone po zakończeniu roku obrotowego, w którym zostały wystawione, a także po dokonaniu rozliczenia osób odpowiedzialnych finansowo?

A. Listy płac

B. Paragony z kas fiskalnych

C. Sprawozdania finansowe

D. Faktury VAT za sprzedaż

Paragony z kas fiskalnych są dokumentami, które można zniszczyć po zakończeniu roku obrotowego oraz po rozliczeniu osób materialnie odpowiedzialnych, ponieważ prawo polskie nie wymaga ich archiwizacji na dłuższy okres. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, okres przechowywania paragonów wynosi 5 lat od końca roku, w którym dokonano sprzedaży. Umożliwia to firmom uproszczenie procesów zarządzania dokumentacją oraz zmniejszenie obciążeń związanych z jej archiwizowaniem. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy mogą skutecznie zarządzać swoją dokumentacją, eliminując niepotrzebne dokumenty, co pozwala na lepszą organizację i oszczędność miejsca. Dobre praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją podkreślają znaczenie regularnej eliminacji zbędnych dokumentów w celu utrzymania klarowności w procesach biznesowych oraz poprawy efektywności operacyjnej.

Pytanie 17

Jakie rodzaje spółek kwalifikują się jako spółki kapitałowe?

A. Z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytowo - akcyjna

B. Z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjna

C. Akcyjna oraz komandytowe - akcyjna

D. Jawna oraz akcyjna

W kontekście struktury prawnej przedsiębiorstw, istnieje wiele typów spółek, które różnią się zarówno odpowiedzialnością wspólników, jak i sposobem zarządzania. Przykłady spółek jawnych oraz komandytowych, które były wymienione w niepoprawnych odpowiedziach, nie są klasyfikowane jako spółki kapitałowe, co jest kluczowym błędem w zrozumieniu tematu. Spółka jawna to forma współpracy, w której wszyscy wspólnicy odpowiadają za zobowiązania firmy całym swoim majątkiem, co w przeciwieństwie do spółek kapitałowych, nie zapewnia ograniczonej odpowiedzialności. Podobnie, w spółce komandytowej mamy do czynienia z wspólnikami, którzy odpowiadają za długi firmy w różnym stopniu, ale ta struktura również nie kwalifikuje się jako spółka kapitałowa. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest mylenie różnych form prawnych i nieodróżnianie odpowiedzialności osobistej wspólników od ograniczonej odpowiedzialności, którą oferują spółki kapitałowe. W rezultacie, odpowiedzi, które wskazują na spółki jawne lub komandytowe jako spółki kapitałowe, są błędne i mogą wprowadzać w błąd osoby zainteresowane zakładaniem różnorodnych form działalności gospodarczej. Dobrze zaplanowana struktura prawna przedsiębiorstwa, zgodna z aktualnymi standardami i regulacjami, jest kluczowa dla sukcesu oraz bezpieczeństwa majątkowego wspólników.

Pytanie 18

Do zadań Ministra Finansów należy

A. identyfikowanie i zwalczanie przestępstw podatkowych

B. opracowywanie, realizowanie oraz monitorowanie wykonania budżetu państwowego

C. analiza raportów finansowych przedsiębiorstw

D. ocena prawidłowości wykorzystania dotacji dla firm

Minister Finansów odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu finansami publicznymi, a jego podstawowym zadaniem jest opracowywanie, wykonywanie oraz kontrolowanie realizacji budżetu państwa. Budżet stanowi plan finansowy, w którym określane są zarówno dochody, jak i wydatki państwa na dany rok. Odpowiednie przygotowanie budżetu wymaga analizy prognoz ekonomicznych, wpływów z podatków oraz potrzeb wydatkowych różnych sektorów. Minister Finansów musi również zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz normami. Przykładem może być przygotowanie projektu budżetu, który następnie trafia do parlamentu w celu zatwierdzenia. Dodatkowo, kontrolowanie realizacji budżetu obejmuje monitoring wydatków publicznych, aby zapewnić efektywność i przejrzystość w dysponowaniu środkami publicznymi. Warto wiedzieć, że odpowiednie praktyki w zakresie zarządzania budżetem są kluczowe dla stabilności finansów publicznych oraz realizacji polityki gospodarczej państwa.

Pytanie 19

W spółce komandytowej komandytariusz ma prawo do

A. udziału w zysku zgodnie z postanowieniami w statucie spółki

B. udziału w zysku proporcjonalnie do faktycznie wniesionego do spółki wkładu

C. rocznych odsetek w wysokości 15 % wniesionego do spółki kapitału

D. udziału w zysku proporcjonalnie do rzeczywiście świadczonej pracy na rzecz spółki

Współpraca w ramach spółki komandytowej jest złożonym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia ról i praw poszczególnych uczestników. Odpowiedzi, które sugerują prawo do corocznych odsetek w wysokości 15% wniesionego kapitału, są mylne, ponieważ w spółce komandytowej zyski nie są rozdzielane jako odsetki, lecz jako proporcjonalny udział w zysku. Działanie na zasadzie wypłaty odsetek sugeruje, że komandytariusz jest traktowany jak wierzyciel, co jest sprzeczne z zasadami funkcjonowania spółek osobowych. Kolejne nieporozumienie wynika z twierdzenia, że komandytariusz ma prawo do udziału w zysku zgodnie z zapisami w statucie spółki. Choć statuty mogą regulować wiele aspektów działania spółki, to prawo do zysku w spółce komandytowej opiera się na wkładach kapitałowych, a nie na umowach statutowych. Z kolei udział w zysku proporcjonalnie do faktycznie świadczonej pracy jest typowym błędem myślowym, bowiem komandytariusze nie są odpowiedzialni za codzienne zarządzanie spółką i nie mają obowiązku wykonywania pracy. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego inwestowania w spółki komandytowe oraz minimalizacji ryzyka związanego z błędnymi oczekiwaniami finansowymi.

Pytanie 20

Lider, który ustala zadania i kieruje pracą zespołu, wykorzystując głównie przymus oraz ścisły podział na przewodzących i podporządkowanych, wykazuje cechy typowe dla dyrektora

A. liberała.

B. demokraty.

C. biernego.

D. autokraty.

Odpowiedź 'autokrata' jest poprawna, ponieważ przywódcy autokratyczni wyznaczają cele i kierują aktywnościami grupy, korzystając z przymusu i kontrolując wszystkie aspekty pracy zespołu. W takim modelu zarządzania dominujący jest podział na kierujących i kierowanych, co skutkuje małą autonomią pracowników i ograniczeniem ich udziału w podejmowaniu decyzji. Przykładem może być sytuacja, w której manager w firmie stawia konkretne cele, które zespół musi osiągnąć, nie pozwalając na dyskusję czy sugestie ze strony członków zespołu. Takie podejście często prowadzi do szybkich wyników w krótkim czasie, ale może również przyczynić się do niskiej motywacji i zaangażowania pracowników na dłuższą metę. W kontekście dobrych praktyk, podejście autokratyczne może być uzasadnione w sytuacjach kryzysowych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i jednoznaczne kierowanie zespołem, jednak w dłuższej perspektywie zaleca się wprowadzenie bardziej demokratycznych form zarządzania, które sprzyjają kreatywności i innowacyjności.

Pytanie 21

Na podstawie wielkości wskaźników rotacji zobowiązań w kolejnych latach można stwierdzić, że

Rok	2011	2012	2013	2014
Liczba dni	20	22	24	21

A. w porównaniu z rokiem 2013, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.

B. rok 2011 charakteryzował się dłuższą spłatą zobowiązań niż rok 2013.

C. rok 2013 charakteryzował się szybszą spłatą zobowiązań niż rok 2014.

D. w porównaniu z rokiem 2011, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć kluczowe nieporozumienia w interpretacji danych dotyczących rotacji zobowiązań. Na przykład, stwierdzenie, że w 2013 roku jednostka spłacała zobowiązania szybciej niż w 2014 roku, może wynikać z mylnego wniosku, zakładającego, że wzrost dni spłaty oznacza spowolnienie spłaty. W rzeczywistości, aby poprawnie ocenić efektywność spłaty zobowiązań, należy porównać konkretne wskaźniki rotacji, co nie zostało zrobione w tym przypadku. Z kolei w porównaniu lat 2011 i 2013, gdzie również zaobserwowano wzrost dni spłaty, może pojawić się błędne przekonanie o poprawie sytuacji finansowej jednostki. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że dłuższy czas spłaty może wskazywać na problemy z płynnością finansową, a nie na poprawę efektywności. Ostatnia odpowiedź, sugerująca, że 2011 rok charakteryzował się dłuższym czasem spłaty niż 2013, jest również mylna, gdyż bazując na wskaźnikach, 2013 nie tylko nie jest krótszy, ale może wskazywać na dalsze problemy. Użycie wskaźników rotacji zobowiązań wymaga zatem staranności i analizy kontekstowej, aby unikać pochopnych wniosków.

Pytanie 22

Przychody ze sprzedaży produktów gotowych firmy MARTA w roku 2012 były następujące: Miksery 50 000 zł, Opiekacze 40 000 zł, Tostery 35 000 zł, Czajniki elektryczne 75 000 zł. Jaki procent rocznego przychodu stanowił dochód ze sprzedaży mikserów?

A. 20%

B. 45%

C. 25%

D. 40%

Aby obliczyć procentowy udział przychodu ze sprzedaży mikserów w rocznym obrocie przedsiębiorstwa MARTA, najpierw należy ustalić całkowite przychody ze sprzedaży wszystkich wyrobów. Sumując podane wartości, otrzymujemy: 50 000 zł (miksery) + 40 000 zł (opiekacze) + 35 000 zł (tostery) + 75 000 zł (czajniki elektryczne) = 200 000 zł. Następnie przychód ze sprzedaży mikserów (50 000 zł) należy podzielić przez całkowity przychód (200 000 zł) i pomnożyć przez 100, aby uzyskać procent: (50 000 / 200 000) * 100 = 25%. Taki sposób obliczeń jest standardowym podejściem w analizie finansowej, które pozwala na zrozumienie struktury przychodów oraz na podejmowanie decyzji strategicznych. Znajomość udziału poszczególnych produktów w całości przychodów jest niezwykle ważna, gdyż umożliwia identyfikację kluczowych produktów oraz efektywne alokowanie zasobów marketingowych. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce może prowadzić do poprawy rentowności oraz optymalizacji oferty produktowej.

Pytanie 23

W bieżącym miesiącu pracownik spędził na pracy 168 godzin. Jego stawka godzinowa, wynikająca z indywidualnego zaszeregowania, wynosi 10 zł/h, dodatek za staż pracy to 320 zł, a motywacyjny dodatek stanowi 10% podstawowego wynagrodzenia. Jakie będzie miesięczne wynagrodzenie pracownika w tym miesiącu?

A. 1 848 zł

B. 2 120 zł

C. 2 000 zł

D. 2 168 zł

Wynik nieprawidłowy można wyjaśnić poprzez analizę błędów w obliczeniach związanych z wynagrodzeniem. Niektóre odpowiedzi mogą wynikać z pominięcia istotnych składników wynagrodzenia, takich jak dodatek motywacyjny czy dodatek za staż pracy. Na przykład, w przypadku odpowiedzi wskazujących kwoty 2000 zł lub 1848 zł, mogły one powstać w wyniku błędnego obliczenia podstawowego wynagrodzenia bez uwzględnienia dodatkowych elementów. Pracownicy często koncentrują się tylko na stawce godzinowej i przepracowanych godzinach, co prowadzi do ignorowania dodatków, które mogą znacząco wpływać na finalną kwotę wynagrodzenia. Również, nieobliczenie dodatku motywacyjnego, który wynosi 10% płacy zasadniczej, jest typowym błędem, ponieważ wiele osób nie jest świadomych, że ten dodatek jest częścią całkowitego wynagrodzenia. Ważne jest, aby pamiętać, że obliczanie wynagrodzenia powinno uwzględniać wszystkie dodatkowe składniki, aby uniknąć nieporozumień i błędów obliczeniowych, które mogą wpływać na wynagrodzenie pracownika i jego zadowolenie z pracy.

Pytanie 24

Na jakich kontach stosuje się zasadę podwójnego zapisu?

A. specjalnych

B. analitycznych

C. syntetycznych

D. pozabilansowych

Konta pozabilansowe, chociaż są istotne w obiegu dokumentacyjnym, nie stosują zasady podwójnego zapisu w tradycyjnym rozumieniu. Zasada ta odnosi się przede wszystkim do rejestrowania operacji, które mają bezpośredni wpływ na bilans przedsiębiorstwa, co oznacza, że zapis na kontach pozabilansowych nie zmienia wartości aktywów ani pasywów. Konta specjalne, takie jak konta rezerwowe, również nie są odpowiednie, ponieważ ich funkcja polega na tworzeniu rezerw na przyszłe zobowiązania, a nie na rejestracji bieżących transakcji. Z kolei konta analityczne, mimo że są istotnym elementem systemu księgowego, nie są same w sobie miejscem, gdzie stosuje się zasadę podwójnego zapisu. To raczej konta syntetyczne służą jako nośniki dla danych analitycznych. Nieprawidłowe podejście do tych koncepcji często wynika z niepełnego zrozumienia struktury systemu księgowego oraz błędnego utożsamiania funkcji różnych typów kont. Ważne jest zrozumienie, że zasada podwójnego zapisu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia rzetelności i przejrzystości w sprawozdaniach finansowych, a jej niestosowanie prowadzi do zafałszowania rzeczywistego obrazu finansowego jednostki.

Pytanie 25

Która etapa w cyklu życia produktu jest związana z wysokimi kosztami kampanii, mającej na celu poinformowanie konsumentów o produkcie, jego właściwościach, zastosowaniach oraz korzyściach dla użytkownika?

A. Faza wprowadzenia

B. Faza spadku

C. Faza wzrostu

D. Faza dojrzałości

Wybór odpowiedzi 'Wprowadzenia' to całkiem trafny strzał. W tej fazie firmy naprawdę sporo inwestują w marketing, bo chcą, żeby klienci poznali nowy produkt. To znaczy, że są kampanie reklamowe, różne promocje i działania PR, które mają na celu pokazanie, co takiego ten produkt oferuje. Na przykład, gdy na rynek wchodzi nowy smartfon, to marka organizuje różne wydarzenia, spotyka się z dziennikarzami i prowadzi kampanie w social media, by jak najlepiej zaprezentować nowe urządzenie. No i nie można zapomnieć o badaniach rynku, które w tym etapie są super ważne, bo pomagają lepiej zrozumieć, czego naprawdę chcą klienci i jak do nich dotrzeć. Dobre zarządzanie tym etapem może naprawdę pomóc w przyszłym sukcesie produktu, dlatego warto to wszystko dobrze zaplanować i przemyśleć.

Pytanie 26

Do zadań banków komercyjnych wchodzi między innymi

A. prowadzenie rachunków bieżących jednostek budżetowych państwowych

B. emitowanie środków płatniczych w kraju

C. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i prawnym

D. ewidencjonowanie oraz zarządzanie długiem publicznym

Prowadzenie bieżących rachunków państwowych jednostek budżetowych oraz ewidencjonowanie i obsługa długu publicznego są zadaniami, które leżą w gestii banków centralnych, a nie komercyjnych. Banki komercyjne nie są odpowiedzialne za zarządzanie budżetem państwa ani za obsługę długu publicznego, ponieważ te funkcje służą przede wszystkim stabilności gospodarki i polityki monetarnej, które są celami banków centralnych. Udzielanie kredytów osobom fizycznym i prawnym jest natomiast jedną z podstawowych funkcji banków komercyjnych, co oznacza, że odpowiedzi dotyczące innych zadań są mylące. Emitowanie znaków pieniężnych również jest domeną banków centralnych, które mają wyłączne prawo do drukowania pieniędzy i regulowania podaży pieniądza w gospodarce. Wiele osób myli rolę banków komercyjnych z bankami centralnymi, co prowadzi do błędnych przekonań na temat funkcji, jakie pełnią poszczególne instytucje finansowe. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi dwoma typami banków oraz ich rolą w systemie finansowym, co jest fundamentem zrozumienia mechanizmów rynkowych oraz polityki monetarnej. Bez znajomości tych podstawowych różnic, można łatwo popełnić błędy w interpretacji funkcji banków, co może prowadzić do niewłaściwych wniosków dotyczących ich roli w gospodarce.

Pytanie 27

W jakiej sekcji biznesplanu można umieścić analizę SWOT – przedstawienie mocnych i słabych punktów firmy, a także szans i zagrożeń?

A. W strukturze organizacyjnej

B. W planie organizacyjnym

C. W analizie strategicznej

D. W planie finansowym

Umiejscowienie analizy SWOT w strukturze organizacyjnej, planie finansowym lub planie organizacyjnym jest nieprawidłowe z perspektywy skuteczności planowania strategicznego. Struktura organizacyjna odnosi się głównie do układu hierarchicznego w firmie, definicji ról oraz odpowiedzialności, co nie sprzyja analizie w kontekście mocnych i słabych stron. Z kolei plan finansowy koncentruje się na aspektach budżetowych, prognozach i analizie kosztów, co również nie jest związane z identyfikowaniem strategicznych atutów i zagrożeń. W planie organizacyjnym najczęściej skupiamy się na operacyjnych aspektach działania przedsiębiorstwa, takich jak procesy produkcyjne czy zarządzanie zasobami ludzkimi. Te podejścia nie uwzględniają szerszego kontekstu strategicznego, który powinien być analizowany w ramach analizy SWOT. Typowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie analizy SWOT z elementami operacyjnymi, co prowadzi do pominięcia jej roli jako narzędzia do strategii rozwoju. W praktyce, analiza SWOT powinna być wykorzystywana jako fundament do formułowania strategii, co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów oraz przygotowanie się na zmiany w otoczeniu rynkowym.

Pytanie 28

Unikanie ustępstw, wywieranie presji, stawianie drugiej stronie określonych oczekiwań oraz postrzeganie partnera jako wroga to cechy typowe dla negocjacji

A. merytorycznych

B. współpracy

C. twardych

D. delikatnych

Negocjacje twarde charakteryzują się bezkompromisowym podejściem, w którym jedna strona stawia na realizację swoich interesów kosztem drugiej. W takim modelu dominują cechy, takie jak wywieranie presji, stawianie konkretnych wymagań i postrzeganie partnera jako przeciwnika. Te cechy są zgodne z zasadami negocjacji twardych, gdzie kluczowym celem jest osiągnięcie maksymalnej korzyści dla siebie, często bez względu na relacje z drugą stroną. Przykładem zastosowania tego podejścia może być negocjacja kontraktów w obszarze dostaw, gdzie jedna strona może dążyć do wynegocjowania jak najniższej ceny, ignorując potrzeby i ograniczenia dostawcy. Twarde negocjacje są często stosowane w sytuacjach, gdzie stawka jest wysoka, a czas ograniczony, co może skutkować bardziej agresywnymi technikami perswazji. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest jednak, by nawet w twardych negocjacjach zachować pewien poziom etyki i profesjonalizmu, co w dłuższej perspektywie może korzystnie wpływać na przyszłe relacje z partnerami biznesowymi.

Pytanie 29

Zamieszczona tabela zawiera informacje dotyczące zatrudnienia pracowników w instytucji ubezpieczeniowej w grudniu 2016 r. wg rodzaju umowy. Osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych stanowiły w tej instytucji

Rodzaj umowy	Liczba zatrudnionych
Umowa o pracę na czas nieokreślony	32
Umowa o pracę na czas określony	8
Umowa agencyjna	4
Umowa zlecenia	6
Razem	50

A. 80% ogółu zatrudnionych.

B. 36% ogółu zatrudnionych,

C. 12% ogółu zatrudnionych.

D. 20% ogółu zatrudnionych.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z różnych błędów w rozumieniu danych i obliczeń procentowych. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 36%, to może myślał, że umowy cywilnoprawne są bardziej powszechne w zatrudnieniu, ale w rzeczywistości może to być inaczej. Zrozumienie kontekstu tych danych jest mega ważne; często myli się skutki różnych typów umów na ogólną liczbę zatrudnionych. Wybranie 12% może wynikać z pomyłek w przeliczaniu czy zaokrąglaniu, co jest dość częste. W takich sytuacjach warto zwrócić uwagę na metodę obliczeń i źródła danych. Każdy, kto zajmuje się analizą zatrudnienia, powinien mieć pojęcie o standardach raportowania; nieznajomość tych zasad może prowadzić do złych wniosków i decyzji. Dlatego przed podejmowaniem decyzji o strukturze zatrudnienia warto dokładnie wszystko przeanalizować.

Pytanie 30

Zakład Krawiecki Jan Kowalski, zatrudniający pracowników, miał obowiązek przygotować oraz złożyć do ZUS deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2017 r. wraz z imiennymi raportami miesięcznymi najpóźniej do

A. 15 maja 2017 r.

B. 10 maja 2017 r.

C. 25 maja 2017 r.

D. 20 maja 2017 r.

Niektóre z pozostałych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak prowadzą do błędnych wniosków związanych z obowiązującymi terminami składania deklaracji do ZUS. Udzielenie odpowiedzi 10 maja 2017 r. jest błędne, ponieważ nie jest to termin na składanie deklaracji, lecz w rzeczywistości zbyt wczesna data. Pracodawcy mają obowiązek dostarczyć raporty po zakończeniu okresu rozliczeniowego, co oznacza, że dane za miesiąc kwiecień muszą być zbierane i zestawiane dopiero po jego zakończeniu, co wyklucza możliwość złożenia dokumentów tak szybko. Odpowiedź 20 maja 2017 r. przekracza ostateczny termin, co wiąże się z ryzykiem nałożenia kar za nieterminowe złożenie deklaracji. Podobnie, 25 maja 2017 r. jest również po terminie, a takie opóźnienia mogą skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także problemami z prawidłowym rozliczeniem składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie terminów składania deklaracji jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowości w obiegu dokumentów oraz negatywnie wpływać na relacje z instytucjami państwowymi. Dbałość o terminowość i rzetelność składanych dokumentów to kluczowe elementy odpowiedzialnego zarządzania kadrami w każdym zakładzie pracy.

Pytanie 31

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu

B. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji

C. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań

D. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu

W analizie niepoprawnych odpowiedzi dostrzega się kilka kluczowych błędów w zrozumieniu struktury procesu planowania. W pierwszej z błędnych koncepcji, wdrożenie planu następuje przed kontrolą realizacji, co jest niezgodne z logicznym podejściem do zarządzania projektami, gdyż kontrola powinna następować po wdrożeniu, aby móc ocenić postępy i wprowadzić ewentualne zmiany. W drugiej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań zostało wprowadzone przed dokonaniem wyboru, co uniemożliwia prawidłowe skoncentrowanie wysiłków na realizacji wybranego planu. Zgodnie z dobrymi praktykami, wybór najlepszego rozwiązania powinien być dokonany po pełnym zrozumieniu problemu i rozważeniu wszystkich dostępnych opcji. Trzecia koncepcja pomija kluczowy etap, jakim jest identyfikacja problemu, co prowadzi do sytuacji, w której planowanie odbywa się bez jasnego zrozumienia aktualnej sytuacji, co jest fundamentalnym błędem w każdym procesie planowania. Takie pominięcie prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niekompletnych informacji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami w realizacji projektu. W procesie planowania kluczowe jest podejście systemowe, które wskazuje, że każdy etap jest ze sobą powiązany i wymaga przemyślanej kolejności, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 32

Producent zamierza wyprodukować w ciągu miesiąca 10 000 sztuk drewnianych palet. Ustalone normy techniczne zużycia drewna na jedną paletę wynoszą 0,035 m³. Posiada zapas początkowy drewna równy 70 m³, a planowany zapas końcowy to 100 m³. Ile metrów sześciennych drewna powinno być zakupione?

A. 380 m3

B. 250 m3

C. 280 m3

D. 180 m3

Żeby policzyć, ile drewna musimy kupić, na początku warto zorientować się, ile tego surowca nam potrzeba do wytworzenia palet. Mamy w planach zrobienie 10 000 palet i na jedną paletę potrzeba 0,035 m³ drewna. Więc całkowita ilość drewna to 10 000 razy 0,035 m³, co daje nam 350 m³. Potem musimy dodać zapas, który mamy na początku i na końcu. Startujemy z 70 m³, a w planie mamy mieć 100 m³ na koniec. Jak to się policzy? Bierzemy wzór: potrzebne drewno równa się (zużycie drewna plus zapas końcowy) minus zapas początkowy. Podstawiając nasze liczby, mamy (350 m³ plus 100 m³) minus 70 m³, co daje 380 m³. To się zgadza z tym, co mówi się o planowaniu produkcji – trzeba wiedzieć, ile surowców potrzebujemy, zanim zaczniemy pracować. Takie dokładne obliczenia są mega ważne, bo pomagają zaoszczędzić na kosztach i lepiej zarządzać zapasami w firmach produkcyjnych.

Pytanie 33

Zgodnie z teorią Douglasa McGregora najefektywniejszym stylem kierowania jest styl

Wg teorii X opracowanej przez Douglasa McGregora:
–	ludzie nie lubią pracy i starają się jej w miarę możliwości unikać;
–	menedżerowie, jeśli chcą skłonić pracownika do wykonywania obowiązków, muszą ich stale kontrolować, kierować nimi i grozić im karami w razie nieposłuszeństwa lub opieszałości;
–	ludzie zazwyczaj nie chcą sami podejmować odpowiedzialności i wolą, by nimi kierowano.

A. patronalny.

B. autokratyczny.

C. nieingerujący.

D. demokratyczny.

Demokratyczny styl kierowania, który zakłada aktywne angażowanie zespołu w proces podejmowania decyzji, może być mylnie postrzegany jako najefektywniejszy, szczególnie w środowiskach, gdzie zespół jest dojrzały i posiada odpowiednie umiejętności. W rzeczywistości, chociaż demokratyczne podejście sprzyja kreatywności i innowacyjności, jego zastosowanie w sytuacjach wymagających szybkich decyzji może prowadzić do opóźnień i nieefektywności. Chociaż angażowanie zespołu w decyzje może zwiększać ich motywację i zaangażowanie, to w kryzysowych okolicznościach, gdzie czas jest kluczowy, taki styl może być niewłaściwy. Z kolei styl nieingerujący, zakładający minimalny nadzór ze strony lidera, również może być nieodpowiedni w sytuacjach wymagających silnego przywództwa. Taki styl może prowadzić do niejasności w zadaniach i odpowiedzialności, a w rezultacie do chaosu i dezorganizacji pracy. Patronalny styl, koncentrujący się na kontroli i zarządzaniu relacjami w sposób paternalistyczny, może ograniczać samodzielność pracowników, co jest sprzeczne z nowoczesnymi standardami zarządzania. W rzeczywistości, skuteczne przywództwo opiera się na elastyczności i umiejętności dostosowania stylu w zależności od sytuacji, co czyni styl autokratyczny bardziej pożądanym w niektórych kontekstach, jak zostało to ujęte w teorii McGregora.

Pytanie 34

Podstawą wyliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne jest

A. wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne

B. płaca zasadnicza pomniejszona o zasiłek chorobowy

C. składka na Fundusz Pracy pomniejszona o zaliczkę na podatek dochodowy

D. ubezpieczenie społeczne pomniejszone o koszty uzyskania przychodów

Podstawą obliczenia składki ubezpieczenia zdrowotnego jest wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne. Wynagrodzenie brutto to całkowita kwota, którą pracodawca przeznacza na wynagrodzenie pracownika przed potrąceniami. Składki na ubezpieczenia społeczne, które obejmują ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe, są odprowadzane od tego wynagrodzenia i mają na celu zapewnienie pracownikom ochrony w różnych sytuacjach życiowych. Przykładowo, jeśli pracownik zarabia 5000 zł brutto, a składki na ubezpieczenia społeczne wynoszą 1000 zł, to do obliczenia składki zdrowotnej przyjmuje się 4000 zł. W praktyce oznacza to, że wysokość składki zdrowotnej jest bezpośrednio związana ze wysokością wynagrodzenia oraz odprowadzanymi składkami na ubezpieczenia społeczne. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami osobistymi jest regularne monitorowanie wysokości wynagrodzenia oraz składek, aby uniknąć nieporozumień związanych z odprowadzanymi kwotami, co może mieć wpływ na przyszłe świadczenia zdrowotne i emerytalne.

Pytanie 35

Kwota netto wynikająca z umowy o dzieło, wraz z przekazaniem praw autorskich, to 3 000,00 zł. Zleceniodawca nie pełni roli pracodawcy wobec wykonawcy, a także praca nie jest świadczona na rzecz pracodawcy. Jaka będzie wysokość podatku dochodowego do zapłacenia w urzędzie skarbowym, jeśli koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 270,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 1 230,00 zł

D. 540,00 zł

W przypadku podawania niewłaściwych odpowiedzi, często można zauważyć błędne zrozumienie sposobu obliczania podatku dochodowego oraz kosztów uzyskania przychodu. Na przykład, przyjęcie, że podatek wynosi 1 230,00 zł, wskazuje na brak właściwego uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z przepisami, wykonawcy mogą odliczać 50% przychodu jako koszty, co znacznie obniża podstawę opodatkowania. Z kolei odpowiedź sugerująca 540,00 zł jako kwotę podatku, również opiera się na błędnym założeniu, że cała kwota brutto jest podstawą opodatkowania, co jest niezgodne z prawem. Dodatkowo, wybór 1 500,00 zł jako podatku sugeruje pomyłkę w kalkulacjach, ponieważ nie uwzględnia stawki podatkowej, która wynosi 18%. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują ignorowanie przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu oraz niewłaściwe stosowanie stawek podatkowych. Właściwe zrozumienie mechanizmu obliczania podatku dochodowego jest kluczowe, aby uniknąć nieprawidłowości, które mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi, w tym do dodatkowych płatności lub kar finansowych.

Pytanie 36

Po odliczeniu podatku dochodowego od zysku spółka akcyjna przeznacza

A. przynajmniej 5% na fundusz udziałowy

B. minimum 8% na kapitał zapasowy

C. 15% zysku do budżetu

D. wspólnikom odsetki na poziomie 5% od ich udziału

Wybór odpowiedzi dotyczących przeznaczenia zysku po odliczeniu podatku dochodowego wymaga zrozumienia podstawowych zasad zarządzania finansami spółek akcyjnych. Odpowiedzi sugerujące przeznaczenie zysku na odsetki dla wspólników, wydatki do budżetu państwa lub fundusze udziałowe nie są zgodne z obowiązującymi przepisami. Wspólnicy nie otrzymują odsetek od swojego udziału w zysku, lecz dywidendy, które są jedynie częścią zysku po spełnieniu wymogów dotyczących rezerw. Przekazanie 15% zysku do budżetu nie jest standardową praktyką, ponieważ decyzje dotyczące podziału zysku podejmuje walne zgromadzenie akcjonariuszy na podstawie zaproponowanej uchwały dotyczącej podziału zysku. Ponadto, przeznaczanie 5% na fundusz udziałowy jest również błędne, ponieważ fundusz udziałowy nie jest obowiązkowy i nie jest bezpośrednio związany z podziałem zysku w kontekście obowiązkowego tworzenia rezerw. Warto zauważyć, że nieświadomość tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat zarządzania finansami spółki. Kluczowe jest zrozumienie, że kapitał zapasowy pełni funkcję stabilizującą, a jego wysokość jest regulowana przepisami, co ma na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu zabezpieczenia dla wszystkich interesariuszy spółki.

Pytanie 37

W placówce edukacyjnej pracuje 80 pedagogów, w tym 16 to mężczyźni. Jaki procent wszystkich zatrudnionych nauczycieli stanowią kobiety?

A. 50 %

B. 80 %

C. 20 %

D. 25 %

Aby obliczyć procentowy udział kobiet w grupie nauczycieli, należy najpierw ustalić liczbę kobiet zatrudnionych w szkole. Mamy 80 nauczycieli, w tym 16 mężczyzn, co oznacza, że liczba kobiet wynosi 80 - 16 = 64. Procentowy udział kobiet można obliczyć według wzoru: (liczba kobiet / ogół zatrudnionych) * 100. W tym przypadku będzie to (64 / 80) * 100 = 80%. Takie obliczenia są kluczowe w kontekście analizy demograficznej w miejscu pracy, a także mogą wpływać na politykę zatrudnienia oraz kwestie równości płci. Warto zauważyć, że tak niski udział mężczyzn w tej grupie zawodowej jest typowy dla niektórych krajów oraz dla pewnych przedmiotów, co podkreśla potrzebę promowania różnorodności w zatrudnieniu. Wiedza na temat struktury zatrudnienia może również pomóc w projektowaniu programów rozwoju zawodowego i szkoleniowego z uwzględnieniem specyficznych potrzeb różnych grup pracowników.

Pytanie 38

Firma Omega SA uzyskała wynik finansowy netto na rok 2011 w wysokości 500 000 zł. Sprawozdanie finansowe tej firmy zostało poddane weryfikacji przez biegłego rewidenta, który wydał pozytywną opinię. Walne zgromadzenie akcjonariuszy podjęło decyzję o podziale zysku w sposób następujący:
- odpis ustawowy na kapitał zapasowy (8% zysku) -..............,
- odpis na kapitał rezerwowy zgodnie ze statutem spółki - 30 000 zł,
- odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych - 10 000 zł,
- wypłata dywidendy - 400 000 zł,
- odpis na fundusz nagród -.............

Jaka będzie wysokość odpisu na fundusz nagród?

A. 40 000 zł

B. 30 000 zł

C. 20 000 zł

D. 10 000 zł

Zysk netto spółki Omega SA wynosi 500 000 zł. Aby obliczyć odpis na fundusz nagród, musimy najpierw zidentyfikować inne odpisy dokonane z zysku. Odpis ustawowy na kapitał zapasowy wynosi 8% zysku, co daje 40 000 zł. Następnie mamy odpis na kapitał rezerwowy w wysokości 30 000 zł oraz odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych równy 10 000 zł. Wypłata dywidendy wynosi 400 000 zł, co oznacza, że pozostała kwota po dokonaniu wszystkich odpisów musi być przydzielona na fundusz nagród. Sumując wszystkie odpisy: 40 000 zł (kapitał zapasowy) + 30 000 zł (kapitał rezerwowy) + 10 000 zł (fundusz świadczeń) + 400 000 zł (dywidenda), otrzymujemy 480 000 zł. Pozostały zysk do podziału to 500 000 zł - 480 000 zł = 20 000 zł, co jest odpisem na fundusz nagród. Praktycznym zastosowaniem tego typu obliczeń jest zarządzanie zyskiem w firmach, aby zapewnić odpowiednie fundusze na nagrody dla pracowników, co z kolei wpływa na ich motywację i zaangażowanie.

Pytanie 39

Zestawienie przychodów i wydatków rządu w danym roku kalendarzowym to

A. dług krajowy państwa.

B. budżet rządu.

C. bilans płatniczy rządu.

D. bilans handlowy rządu.

Bilans płatniczy państwa nie jest tym samym, co budżet. Jest to zestawienie wszystkich transakcji finansowych, które miały miejsce pomiędzy danym krajem a resztą świata w określonym okresie. Obejmuje on zarówno wymianę towarów i usług, jak i przepływy kapitałowe, co czyni go bardziej kompleksowym sprawozdaniem w kontekście międzynarodowym. Bilans handlowy odnosi się jedynie do różnicy pomiędzy eksportem a importem towarów, co ogranicza jego użyteczność w ocenie ogólnej sytuacji finansowej państwa. Dług krajowy skarbu państwa to suma wszystkich zobowiązań państwa wobec wierzycieli, która może być wynikiem niewłaściwego zarządzania budżetem, ale nie odzwierciedla bezpośrednio dochodów i wydatków w danym roku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych konkluzji to mylenie różnych kategorii finansowych oraz brak zrozumienia, jak różne dokumenty finansowe interagują ze sobą. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowej analizy sytuacji ekonomicznej kraju oraz efektywnego planowania jego polityki finansowej.

Pytanie 40

Firma Odzieżowa sp. z o.o. tworząc plan biznesowy, przeprowadziła analizę SWOT. Jako swoją mocną stronę wskazała

A. brak przewagi nad rywalami.

B. ubóstwo społeczeństwa.

C. niskie zasoby finansowe.

D. silną pozycję na rynku.

Znacząca pozycja firmy na rynku jest istotnym atutem, który może przyczynić się do długoterminowego sukcesu przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT, identyfikacja mocnych stron, takich jak silna pozycja rynkowa, pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów i opracowanie strategii rozwoju. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy firma odzieżowa posiada rozpoznawalną markę, co umożliwia jej łatwiejsze wprowadzenie nowych produktów na rynek. Silna pozycja może również przyciągać inwestorów oraz partnerów biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku. W branży odzieżowej, przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji często korzystają z przewag skali, co pozwala na obniżenie kosztów produkcji oraz zdobycie większej bazy klientów. Dodatkowo, mocna pozycja na rynku sprzyja budowaniu lojalności klientów oraz zaufania do marki, co w dłuższej perspektywie przekłada się na stabilność finansową i wzrost rentowności. W związku z tym, identyfikacja mocnych stron, takich jak znacząca pozycja rynkowa, jest kluczowym elementem skutecznego planowania strategicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej