Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 21:58
Data zakończenia: 19 maja 2025 22:10

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 4 formy.

B. 8 form.

C. 6 form.

D. 10 form.

Wybór niepoprawnej liczby form naświetlanych do realizacji zlecenia na 20 000 dwustronnych zaproszeń z lakierowaniem wybiórczym często wynika z błędnego zrozumienia procesu druku offsetowego oraz specyfiki używanych form. Przy wytwarzaniu zaproszeń w technologii CMYK, każdy kolor wymaga osobnej formy. Warto zaznaczyć, że nieprawidłowe oszacowanie liczby potrzebnych form może prowadzić do problemów z jakością wydruku i ostatecznym efektem wizualnym. W przypadku dwustronnego druku z lakierowaniem wybiórczym, oprócz standardowych form CMYK, konieczne jest także przygotowanie form dla lakieru, co znacznie podnosi całkowitą liczbę. Udzielając odpowiedzi, niektórzy mogą pomyśleć, że 4 formy wystarczą, co jest błędnym założeniem, ponieważ ignoruje to fakt, iż każda strona zaproszenia wymaga osobnej formy dla każdego z kolorów, a także dla lakieru. Z kolei możliwość przyjęcia 6, 8 lub 10 form może wynikać z niedoszacowania liczby potrzebnych form dla poszczególnych warstw, co może prowadzić do zafałszowania końcowego produktu. Użytkownicy muszą pamiętać, że w branży poligraficznej kluczowe jest odpowiednie przygotowanie form, aby zapewnić wysoką jakość druku. Niezrozumienie tego procesu może skutkować błędami w produkcji, co w efekcie prowadzi do dodatkowych kosztów i opóźnień w realizacji zamówień.

Pytanie 2

Formaty zapisu książek w formie publikacji elektronicznych, które są przeznaczone do wyświetlania w internecie, to

A. CSV, PSD, EPUB

B. AI, EPUB, FLA

C. CDR, EPUB, HTML

D. PDF, EPUB, HTML

Formaty PDF, EPUB i HTML to najczęściej wykorzystywane standardy do publikacji książek elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest szeroko stosowanym formatem, który zachowuje układ i wygląd dokumentu niezależnie od urządzenia, co sprawia, że jest idealny do publikacji, które wymagają dokładności wizualnej, takich jak e-booki z bogatą grafiką. EPUB (Electronic Publication) to format stworzony z myślą o e-bookach, który pozwala na elastyczne wyświetlanie treści na różnych urządzeniach. Dzięki możliwości zmiany rozmiaru tekstu i dostosowywania układu, EPUB jest preferowany w przypadku dłuższych publikacji. HTML (HyperText Markup Language) to język znaczników, który wykorzystywany jest głównie do tworzenia stron internetowych. Jego zaletą jest możliwość interaktywności oraz wykorzystania multimediów. Zastosowanie tych formatów w praktyce podkreśla ich znaczenie w branży, gdyż pozwala to wydawcom na dostosowanie treści do różnych platform i urządzeń, jak tablet, smartfon czy komputer. Użycie standardowych formatów sprzyja również lepszej dostępności treści oraz ich łatwiejszej dystrybucji.

Pytanie 3

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Spady

B. Gradienty

C. Warstwy

D. Filtry

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 4

Jak nazywa się typ rastra, w którym wszystkie punkty mają tę samą wielkość, natomiast różni się odległość między nimi?

A. Autotypijny

B. Amplitudowy

C. Hybrydowy

D. Stochastyczny

Wybór odpowiedzi, które są nieprawidłowe, wynika z pewnych nieporozumień dotyczących definicji rastrów i ich właściwości. Rastr stochastyczny, który jest poprawną odpowiedzią, różni się od rastra amplitudowego, który wiąże się z analizą sygnałów w kontekście ich amplitudy oraz częstotliwości, a nie z rozmieszczeniem punktów. Z kolei rastr autotypijny dotyczy głównie sposobu reprodukcji, a nie samego rozmieszczenia punktów. Jego celem jest uzyskanie jak najwierniejszej reprodukcji wzoru oryginalnego, co nie jest związane z losowym umiejscowieniem. Zastosowanie rastra hybrydowego wskazuje na integrację różnych typów rastrów, co w tym kontekście nie odnosi się do zróżnicowanej odległości między punktami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych właściwości rastrów ze względu na ich użycie w różnych dziedzinach. Na przykład, stochastyczność nie dotyczy jedynie losowości, ale także rozkładu punktów, co jest kluczowe w analizie obrazów, podczas gdy inne odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które nie mają bezpośredniego związku z omawianym zagadnieniem. Zrozumienie różnic między tymi typami rastrów oraz ich właściwych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji i stosowania technologii związanych z obrazowaniem, co wskazuje na potrzebę głębszej znajomości tematu.

Pytanie 5

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. CDR, DOC, INDD

B. JPEG, TIFF, PSD

C. CDR, Al, DOCX

D. PDF, AI, PCX

Odpowiedź JPEG, TIFF, PSD jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są powszechnie używane w grafice bitmapowej. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format, który został zaprojektowany do kompresji obrazów fotograficznych z minimalną utratą jakości, co czyni go idealnym do publikacji w internecie i przechowywania zdjęć. TIFF (Tagged Image File Format) natomiast jest formatem bezstratnym, znanym z wysokiej jakości obrazu, często wykorzystywanym w druku i archiwizacji. PSD (Photoshop Document) to natywny format plików programu Adobe Photoshop, który umożliwia zachowanie wielu warstw, co jest niezwykle przydatne w edycji grafiki. Używanie tych formatów jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewniają one elastyczność i jakość, które są niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych.

Pytanie 6

Jak określa się niepożądany skutek w postaci regularnych kropek lub wzorów, który powstaje podczas reprodukcji na skutek nakładania się rastrów?

A. Rozeta

B. Mora

C. Blik

D. Spad

Mora to zjawisko, które występuje, gdy dwa lub więcej rastrów o różnych przejrzystościach lub wzorach nakłada się na siebie, co prowadzi do powstawania niepożądanych efektów wizualnych. W praktyce, mora może być szczególnie problematyczna w procesach druku i reprodukcji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i wzorów jest kluczowe. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie materiałów reklamowych, gdzie niewłaściwe nałożenie rastrów może prowadzić do nieczytelnych grafik czy zniekształceń kolorystycznych. Aby uniknąć efektu mora, projektanci często stosują techniki takie jak optymalizacja rastrów, stosowanie większych punktów rastrowych lub zmiana kątów rastrów. W branży graficznej i drukarskiej standardy takie jak ISO 12647 określają wytyczne dotyczące jakości druku, co może pomóc w eliminacji problemów związanych z morą. Zrozumienie tego zjawiska jest niezbędne dla zachowania wysokiej jakości wydruków oraz estetyki projektów graficznych.

Pytanie 7

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

A. Tworzenie przejść.

B. Cięcie na plasterki.

C. Rozpylanie symboli.

D. Generator kształtów.

Wybierając inne techniki, które nie są związane z tworzeniem przejść, można łatwo zagubić się w zrozumieniu ich możliwości i zastosowań. Cięcie na plasterki, mimo że to technika wykorzystywana w edycji grafiki, koncentruje się na dzieleniu obrazów na mniejsze segmenty. Jest to podejście bardziej statyczne, które nie pozwala na uzyskanie efektów płynnych przejść między kształtami czy kolorami. Takie podejście często prowadzi do zamiany wrażeń wizualnych na coś bardziej sztywnego, co nie odpowiada nowoczesnym trendom w projektowaniu. Rozpylanie symboli natomiast to technika stosowana do masowego tworzenia obiektów graficznych, ale nie generuje ona bezpośrednich efektów przejściowych, które są kluczowe w przedstawionym przykładzie. Generator kształtów, mimo że jest przydatny w kreowaniu złożonych form, również nie dostarcza możliwości uzyskania płynnych przejść. Warto jest zrozumieć, że wybór odpowiedniej techniki graficznej powinien być oparty na potrzebach projektu i zamierzonych efektach wizualnych. Nieprawidłowy wybór może prowadzić do stworzenia rozwiązań, które nie spełniają oczekiwań wizualnych oraz nie są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co może negatywnie wpłynąć na odbiór całości projektu.

Pytanie 8

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. sygnatura

B. pagina

C. paser

D. punktura

Termin 'pagina' odnosi się do jednostki, która definiuje jedną stronę w publikacji, zarówno w kontekście książek, jak i materiałów drukowanych. W literaturze i edytorstwie, numeracja stron jest kluczowym elementem organizacji tekstu, umożliwiającym czytelnikom łatwe odnalezienie informacji. Przykładem praktycznego zastosowania jest system ISBN, który wymaga precyzyjnej numeracji stron, aby zapewnić integralność publikacji. W kontekście projektowania publikacji, odpowiednia numeracja jest istotna dla zachowania przejrzystości i dostępu do treści. Norma ISO 9706 dotycząca długowieczności dokumentów papierowych również podkreśla znaczenie paginacji w kontekście archiwizacji, co świadczy o jej fundamentalnym znaczeniu w różnych dziedzinach. Użycie terminu 'pagina' jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz dobrą praktyką w edytorstwie, co czyni go właściwym wyborem w omawianym pytaniu.

Pytanie 9

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do tworzenia animacji

B. Do projektowania i składu publikacji

C. Do edycji zdjęć

D. Do renderowania 3D

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 1200 dpi

B. 300 dpi

C. 600 dpi

D. 2400 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, rozdzielczość skanowania fotografii musi być dostosowana do planowanej wielkości powiększenia. W przypadku, gdy wymiary fotografii mają zwiększyć się czterokrotnie, rozdzielczość skanowania powinna być czterokrotnie wyższa niż standardowa rozdzielczość zalecana do druku. Standardowo, dla jakości wydruku wynoszącej 300 dpi, co jest powszechnie uznawane za odpowiednią wartość dla druku fotograficznego, zwiększenie wymiarów o cztery razy wymaga skanowania z rozdzielczością 1200 dpi. Przykładowo, jeśli oryginalna fotografia ma rozdzielczość 300 dpi i jest drukowana w formacie 10x15 cm, zwiększenie rozmiaru na 40x60 cm wymaga skanowania w 1200 dpi, aby zachować jakość i szczegółowość obrazu. Taka praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które sugerują, aby przed reprodukcją zdjęć ocenić zarówno ich rozdzielczość, jak i docelowe wymiary, aby uniknąć utraty jakości.

Pytanie 11

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 4-kolorowej maszyny cyfrowej

B. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej

C. 8-kolorowej maszyny offsetowej

D. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej

Wybór 4-kolorowej maszyny cyfrowej do wykonania 500 plakatów formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny cyfrowe doskonale sprawdzają się w produkcji małych i średnich nakładów, oferując dużą elastyczność i szybkość realizacji. W przypadku druku 4 + 0, co oznacza pełen kolor z przodu i brak koloru z tyłu, maszyna cyfrowa pozwala na stosunkowo tanią produkcję bez przebiegów przygotowawczych, takich jak matrice czy formy, co znacząco obniża koszty dla mniejszych nakładów. Dodatkowo, technologia druku cyfrowego umożliwia łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w przypadku ostatnich poprawek graficznych. Przykładowo, przy zamówieniu 500 plakatów, możemy wydrukować kilka wersji kolorystycznych lub różne projekty w tym samym nakładzie, co znacząco zwiększa wartość dodaną dla klienta. Warto również podkreślić, że nowoczesne maszyny cyfrowe oferują wysoką jakość druku, z możliwością uzyskania wyraźnych detali oraz intensywnych kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych.

Pytanie 12

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.

B. 10 elementów.

C. 12 elementów.

D. 8 elementów.

Aby obliczyć, ile użytków o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym formatu B1, należy najpierw zrozumieć wymiary formatu B1, które wynoszą 707 × 1000 mm. Przekształcając wymiary użytków do wymiarów arkusza, możemy spróbować zmieścić je w różnych orientacjach. W orientacji pionowej zmieszczą się 3 użytki w poziomie (3 × 190 mm = 570 mm) oraz 5 użytków w pionie (5 × 330 mm = 1650 mm), co razem daje 15 użytków. Jednak w rzeczywistości, biorąc pod uwagę marginesy i przestrzeń pomiędzy użytkami, zmieści się 10 użytków. W branży poligraficznej stosowanie formatu B1 oraz dokładne obliczenia dotyczące produkcji są kluczowe dla optymalizacji materiałów i minimalizacji odpadów. Umiejętność efektywnego projektowania układów arkuszy ma istotne znaczenie dla zarządzania kosztami i maksymalizacji wykorzystania materiałów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być proces przygotowania do druku, gdzie precyzyjne obliczenie liczby użytków na arkuszu pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami produkcji oraz zwiększenie efektywności.

Pytanie 13

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 10 składek

B. 32 składek

C. 20 składek

D. 16 składek

Książka składająca się z 320 stron formatu A5, która jest drukowana na arkuszach formatu B1, wymaga odpowiedniego zrozumienia obliczeń związanych z wydawaniem i składaniem papieru. Arkusz formatu B1 ma wymiary 707 mm x 1000 mm, co pozwala na uzyskanie czterech arkuszy formatu A5 z jednego arkusza B1. W związku z tym, aby otrzymać 320 stron formatu A5, potrzebujemy 80 arkuszy A5 (320 stron podzielone przez 4 strony na arkuszu A5). Następnie, łącząc 80 arkuszy A5 w składki, uzyskujemy 10 składek, ponieważ każda składka składa się z 8 stron (2 karty, z każdej karty 4 strony). Stąd, poprawna odpowiedź to 10 składek. W praktyce, zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla planowania i realizacji projektów graficznych oraz wydawniczych, co jest szczególnie istotne w kontekście produkcji wysokiej jakości publikacji. W branży wydawniczej stosuje się różne formaty papieru i techniki druku, a poprawne obliczenia mają wpływ na koszty oraz czas realizacji zamówienia.

Pytanie 14

Strona publikacji, która nie jest zadrukowana, nazywana jest

A. wakatem

B. kolumną

C. składką

D. łamem

Łam, składka i kolumna to terminy, które odnoszą się do różnych aspektów publikacji, ale nie definiują niezadrukowanej strony. Łam to termin związany z układem graficznym, który określa sposób rozmieszczenia tekstu i obrazów na stronie, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności materiału. Składka odnosi się natomiast do grupy złożonych stron, które są zszywane lub łączone, tworząc całość publikacji. W kontekście składu, niezadrukowana strona nie jest w rzeczywistości składką, lecz przestrzenią, która może być wykorzystana w sposób bardziej kreatywny. Kolumna to jednostka tekstu w układzie strony, zazwyczaj w ramach łamu – oznacza to, że w kontekście układu graficznego odnosi się do podziału tekstu, a nie samej przestrzeni niewykorzystanej. Błędy myślowe, które prowadzą do wybrania tych terminów, wynikają z niepełnego zrozumienia struktury publikacji i ich funkcji. Ważne jest, aby rozróżniać te terminy, aby uniknąć zamieszania w kontekście pracy z dokumentami wydawniczymi i dostosowywania ich do standardów branżowych.

Pytanie 15

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 x 2

B. 2 x 1

C. 2 + 2

D. 2 + 1

Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 16

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Pasery

B. Punktury

C. Wycinki

D. Spady

Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 17

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania

B. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania

C. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia

D. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania

Właściwe zrozumienie parametrów, które definiują plik PDF o standardzie drukarskim, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku. Wybór odpowiednich wartości dla wielkości spadów, skali densytometrycznej oraz znaków cięcia i pasowania wpływa na finalny efekt pracy graficznej. Wielkość spadów jest istotna, ponieważ zapewnia, że tło lub elementy graficzne sięgają krawędzi papieru po przycięciu, eliminując ryzyko białych krawędzi. Skala densytometryczna odnosi się do stopnia nasycenia kolorów, co jest kluczowe w druku, aby kolory były zgodne z zamierzonymi. Znaki cięcia i pasowania są istotne podczas przygotowania do druku, ponieważ wskazują, gdzie należy przyciąć materiały oraz jak precyzyjnie zgrać różne elementy projektu. Uwzględnienie tych parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalny i estetyczny efekt końcowy. Przykładowo, w druku broszur, odpowiednie spady i znaki cięcia są niezbędne, aby zapewnić, że projekt wygląda dobrze bez względu na to, jak będzie przycięty.

Pytanie 18

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. równoległym do wysokości etykiety

B. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

C. prostopadłym do wysokości etykiety

D. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 19

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 1 070

B. 2 700

C. 2 000

D. 2 140

Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 20

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do produkcji 6 000 broszur zszywanych przy użyciu trzech zszywek o długości 20 mm?

A. 600 m

B. 120 m

C. 360 m

D. 240 m

Żeby policzyć, ile drutu introligatorskiego potrzebujemy na 6000 broszur zszywanych trzema zszywkami po 20 mm, najpierw musimy wiedzieć, ile drutu idzie na jedną broszurę. Każda wymaga 3 zszywek, więc mamy 60 mm drutu na jedną broszurę. Jak to pomnożymy przez 6000, dostajemy 360000 mm, co daje 360 metrów. W praktyce musimy pamiętać, żeby ogólnie mieć trochę zapasu drutu. Czasami w produkcji zdarzają się różne nieprzewidziane sytuacje, jak błędy w cięciu czy jakieś problemy z zszywkami. Wiedza o tym, jak to wszystko policzyć, naprawdę może pomóc w poprawie jakości broszur oraz w obniżeniu kosztów. Takie coś jest ważne, bo przy dużych zamówieniach każdy metr ma znaczenie.

Pytanie 21

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. tampondrukowa

B. typooffsetowa

C. fleksograficzna

D. rotograwiurowa

Fleksografia, mimo że jest metodą druku wykorzystywaną w wielu branżach, nie jest odpowiednia dla zadrukowywania powierzchni kulistych. Ta technika opiera się na zastosowaniu elastycznych form drukarskich, które są w stanie przenosić farbę na powierzchnie, jednak głównie sprawdza się w przypadku płaskich lub lekkich kształtów, jak na przykład opakowania oraz materiały papierowe czy kartonowe. Fleksografia wykorzystuje automatyczne systemy drukarskie, co czyni ją bardziej odpowiednią do produkcji masowej, gdzie dominują standardowe kształty. Typografia i offset są kolejnymi technikami, które nie są przystosowane do druku na powierzchniach kulistych. Typografia, opierająca się na stałych formach drukarskich, również nie radzi sobie z krzywiznami, ponieważ wymaga niezmiennej powierzchni do dokładnego przeniesienia farby. Offset, z kolei, to technika transferu, która najlepiej sprawdza się na płaskich powierzchniach i jest bardziej wymagająca pod względem przygotowania formy oraz nakładów produkcyjnych. Rotograwiura, choć skuteczna w druku na większych powierzchniach, wymaga skomplikowanych form, które są przystosowane do równych i dużych obszarów, a nie do kształtów kulistych. Kluczowym błędem w rozumieniu tych metod jest przypisywanie im uniwersalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu w kontekście druku na nierównych powierzchniach.

Pytanie 22

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Liczba stron publikacji

B. Metoda drukowania

C. Ilość złamów w składce

D. Liczba form drukarskich

Wszystkie inne czynniki wymienione w pytaniu mają bezpośredni wpływ na koszt procesu drukowania nakładu publikacji. Ilość form drukowych jest kluczowa, ponieważ każdy nowy projekt wymaga stworzenia lub przystosowania formy drukowej, co generuje koszty związane z przygotowaniem i produkcją materiałów. Technika drukowania również odgrywa istotną rolę; na przykład, druk offsetowy może być bardziej opłacalny przy dużych nakładach, podczas gdy druk cyfrowy lepiej sprawdza się w mniejszych seriach, ale wiąże się z różnymi kosztami jednostkowymi. Ilość stron publikacji wpływa na zużycie papieru oraz czas potrzebny na drukowanie, co przekłada się na ogólny koszt produkcji. Każdy z tych czynników jest ze sobą powiązany i ma wpływ na ekonomię całego procesu drukarskiego. Niezrozumienie roli każdego z tych elementów prowadzi do błędnych wniosków, na przykład, przypisując zbyt małe znaczenie aspektom, które mogą w praktyce znacząco wpłynąć na ostateczny koszt. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie powiązań pomiędzy różnymi etapami produkcji, co pozwala na skuteczne planowanie i zarządzanie budżetem. Warto również przyjrzeć się standardom jakości, które określają najlepsze praktyki w zakresie zarządzania procesem drukowania, w tym efektywności kosztowej i optymalizacji produkcji.

Pytanie 23

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,378 mm

B. 0,374 mm

C. 0,376 mm

D. 0,372 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 24

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 4 + 4

B. 5 + 0

C. 4 + 1

D. 5 + 4

Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.

Pytanie 25

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. JPG

B. PXR

C. PPM

D. RAW

Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 26

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 000 sztuk

B. 1 050 sztuk

C. 1 100 sztuk

D. 1 150 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 27

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Zastosować format TIFF bez kompresji

B. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB

C. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu

D. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym

Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 28

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy

B. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką

C. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy

D. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki

Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu oraz klejenie wkładu z okładką to operacje, które nie odnoszą się bezpośrednio do wykończeniowych wymaganych procesów technologicznych dla wkładów oprawy zeszytowej. Bigowanie jest operacją stosowaną do tworzenia linii zgięcia, co może być istotne w innych kontekstach, takich jak produkcja folderów, ale nie ma zastosowania w kontekście wkładów zeszytowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne złamanie arkuszy. Prasowanie arkuszy, chociaż może mieć swoje miejsce w przygotowywaniu papieru, nie jest standardową operacją wykończeniową dla zeszytów. Frezowanie grzbietu wkładu to technika stosowana w introligatorstwie, ale w przypadku zeszytów, gdzie stosuje się inny typ oprawy, jest to zabieg zbędny. Klejenie wkładu z okładką jest istotne w produkcji większych formatów książek, jednak w przypadku zeszytów z zszywanymi kartkami, nie jest to kluczowy proces. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki produkcji zeszytów oraz z nieprecyzyjnego rozróżnienia pomiędzy różnymi technikami introligatorskimi, co prowadzi do błędnych wniosków na temat procesów technologicznych. Standardy i dobre praktyki w branży podkreślają, że dla wkładów zeszytowych najważniejsze są operacje związane z ich praktycznym użytkowaniem.

Pytanie 29

Czas realizacji składu publikacji wyniesie 3 dni robocze (po 8 godzin dziennie). Oblicz koszt wykonania składu, jeśli stawka godzinowa pracy operatora wynosi 40 zł?

A. 800 zł

B. 640 zł

C. 960 zł

D. 1280 zł

Aby obliczyć koszt wykonania składu publikacji, należy najpierw zrozumieć, ile godzin pracy operatora będzie wymagane. W tym przypadku mamy 3 dni robocze, a każdy dzień to 8 godzin pracy, co daje łącznie 24 godziny (3 dni x 8 godzin). Koszt jednej godziny pracy operatora wynosi 40 zł. Zatem, całkowity koszt wykonania składu można obliczyć mnożąc liczbę godzin przez stawkę godzinową: 24 godziny x 40 zł/godzinę = 960 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży wydawniczej i graficznej, gdzie kosztorysowanie projektów opiera się na stawkach godzinowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektów oraz zapewnienia transparentności w rozliczeniach z klientami. Przykładowo, w przypadku większych projektów, takich jak publikacje książkowe czy czasopisma, precyzyjne oszacowanie czasu pracy może znacząco wpłynąć na rentowność całego przedsięwzięcia.

Pytanie 30

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gumka

B. Pędzel

C. Gradient

D. Lasso

Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 31

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 160 zł

B. 300 zł

C. 240 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 32

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 500 lpi

B. 1200 lpi

C. 200 lpi

D. 60 lpi

Wybierając inne opcje, takie jak 60 lpi, 1200 lpi czy 500 lpi, można popełnić kilka kluczowych błędów w zrozumieniu wymagań druku wielobarwnego. Liniatura 60 lpi, choć może być wystarczająca dla prostych materiałów drukowanych, nie zapewnia odpowiedniej jakości dla profesjonalnych czasopism. Taki niski poziom liniatury skutkuje dużymi punktami rastra, które przy dużym powiększeniu stają się widoczne, co obniża estetykę druku. Z kolei 1200 lpi, mimo że wydaje się, że oferuje wyższą jakość, przekracza praktyczne możliwości większości standardowych maszyn drukarskich i materiałów, co może prowadzić do problemów z rejestracją kolorów oraz wytrzymałością druku. W przypadku 500 lpi sytuacja jest podobna; chociaż może to brzmi atrakcyjnie, w praktyce jest to zbyt dużo dla większości zastosowań i nie przekłada się na lepszą jakość wizualną, a jedynie na większe obciążenie techniczne dla maszyn i procesów druku. Aby wspierać jakość w branży graficznej, normy takie jak ISO 12647-2 wyraźnie wskazują zakresy liniatury, które są wystarczające do uzyskania najlepszych efektów wizualnych, a 200 lpi jest złotym standardem w tym zakresie.

Pytanie 33

Który format grafiki rastrowej nie obsługuje przezroczystości tła?

A. TIFF

B. JPG

C. PNG

D. PSD

PNG, PSD i TIFF to formaty, które wspierają przezroczystość, co czyni je bardziej odpowiednimi w projektach graficznych. PNG jest często używany w internecie, bo pozwala na różne poziomy przezroczystości dzięki kanałowi alfa. Z drugiej strony, PSD to format stworzony przez Adobe Photoshop, co daje fajne możliwości edycji warstw i zachowanie przezroczystości, co się przydaje w profesjonalnym retuszu czy złożonych projektach. TIFF też jest dobry do druku, bo ma wysoką jakość. Wybór odpowiedniego formatu powinien być przemyślany, żeby nie pogubić jakości graficznej. Często ludzie mylą JPG z innymi formatami, co może prowadzić do problemów z jakością obrazów albo ich wstawianiem w różne publikacje. Rozróżnienie tych formatów jest mega ważne, żeby dobrze z nich korzystać.

Pytanie 34

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. dodatkową interlinię

B. rozspacjowanie

C. eliminację spacjowania

D. usunięcie kursywy

Wybór odpowiedzi, które wskazują na usunięcie spacjowania, usunięcie kursywy lub dodatkową interlinię, może wynikać z mylnego rozumienia terminów używanych w edytorstwie tekstów. Usunięcie spacjowania odnosi się do sytuacji, gdzie niepożądane spacje są eliminowane, co może jednak nie obejmować kwestii nadmiarowych spacji w kontekście estetyki tekstu, a bardziej mechaniczne poprawki typograficzne. Podobnie, usunięcie kursywy dotyczy zmiany stylu pisma, a nie jego formatowania, co nie ma bezpośredniego związku z oznaczeniem korektorskim, które odnosi się do korekcji przestrzeni między wyrazami. Dodatkowa interlinia to zwiększenie odstępu między wierszami tekstu, co jest z kolei związane z wyrażaniem struktury tekstu, a nie z jego spójnością w kontekście spacji. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia pojęć związanych z formatowaniem tekstów. W branży edytorskiej, gdzie precyzja jest kluczowa, ważne jest, aby odpowiednio interpretować znaki korektorskie, aby uniknąć nieporozumień w procesie redakcji. Znajomość standardów typograficznych oraz zasad poprawnej edycji tekstów to umiejętności, które powinny być rozwijane przez profesjonalnych edytorów, aby zapewnić wysoką jakość publikacji.

Pytanie 35

Kiedy stosuje się proces offsetowy w poligrafii?

A. Do druku na materiałach tekstylnych

B. Do dużych nakładów druku

C. Do druku na żądanie

D. Do druku w małym formacie

Proces drukowania offsetowego jest powszechnie stosowany w poligrafii, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi nakładami druku. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że offset oferuje doskonałą jakość druku przy stosunkowo niskim koszcie jednostkowym, co jest kluczowe przy produkcji dużych ilości kopii. Druk offsetowy działa na zasadzie pośredniego przenoszenia farby z formy drukarskiej na papier poprzez cylinder pośredni, co pozwala na uzyskanie bardzo precyzyjnego odwzorowania szczegółów. Dzięki temu, możemy osiągnąć żywe kolory i ostre detale, co jest niezbędne w profesjonalnych publikacjach. Ponadto, offset sprawdza się doskonale przy drukowaniu na różnych typach papieru, co daje dużą elastyczność przy wyborze materiałów. Proces ten jest również bardzo wydajny, ponieważ maszyny offsetowe są w stanie pracować z dużą prędkością, co znacznie skraca czas realizacji zamówień. W praktyce drukarnie często korzystają z tej techniki przy produkcji gazet, magazynów, książek oraz wszelkiego rodzaju materiałów promocyjnych, gdzie liczy się zarówno jakość, jak i koszt jednostkowy.

Pytanie 36

Jakie są wymiary netto pocztówki, gdy zastosowano spady 3 mm, a wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 148 mm

B. 108 x 151 mm

C. 117 x 160 mm

D. 114 x 157 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary netto pocztówki obliczamy, odejmując od wymiarów brutto wartość spadów. W przypadku ustalonego wymiaru brutto na 111 x 154 mm oraz zastosowania spadów 3 mm z każdej strony, musimy odjąć 6 mm od każdego wymiaru (3 mm z lewej, 3 mm z prawej). W konsekwencji otrzymujemy wymiary netto: 111 mm - 6 mm = 105 mm oraz 154 mm - 6 mm = 148 mm. Przykład zastosowania tej wiedzy jest widoczny w procesie przygotowywania materiałów drukowanych, gdzie spady są niezbędne dla poprawnego cięcia i zapewnienia, że kolory lub obrazy sięgają do krawędzi finalnego dokumentu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w druku komercyjnym. Prawidłowe obliczenie wymiarów netto jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas produkcji, takich jak niepożądane białe krawędzie na końcowym produkcie.

Pytanie 37

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 2 + 0

B. 1 + 1

C. 1 + 2

D. 2 + 1

Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.

Pytanie 38

Wykonanie kolorowej odbitki próbnej (proof kontraktowy) ma na celu między innymi

A. prowadzenie adjustacji publikacji

B. analizę rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim

C. ocenę liniatury rastra

D. opracowanie wzoru kolorystycznego dla drukarza

Barwna odbitka próbna, znana również jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem procesu druku, służącym do przygotowania wzoru barwnego dla drukarza. W praktyce oznacza to, że drukarnia może ocenić, jak finalny produkt będzie wyglądał, zanim przystąpi do właściwego druku. Przygotowanie próbnego druku pozwala na dostosowanie kolorów, tonalności oraz innych parametrów, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie precyzja kolorów ma kluczowe znaczenie, jak w druku reklamowym czy edytorialnym. Dobre praktyki w branży zalecają wykonanie takiej odbitki w formacie zbliżonym do finalnego, co pozwala na dokładne odwzorowanie efektu końcowego. Umożliwia to także szybką identyfikację ewentualnych błędów kolorystycznych lub problemów z odwzorowaniem detali, co może zaoszczędzić czas i koszty w późniejszych etapach produkcji.

Pytanie 39

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 440 zł

B. 1 080 zł

C. 1 800 zł

D. 2 100 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 40

Najlepszym programem do przygotowania 1000-stronicowego leksykonu do druku jest

A. Microsoft Publisher

B. Adobe InDesign

C. Corel Draw

D. Adobe Acrobat

Adobe InDesign jest uznawanym standardem w branży graficznej do przygotowywania publikacji drukowanych, w tym leksykonów, książek i czasopism. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do układania tekstu oraz grafiki, co pozwala na uzyskanie profesjonalnej jakości wydania. Dzięki możliwościom pracy z wieloma stronami, stylami tekstu oraz precyzyjnym zarządzaniem typografią, InDesign umożliwia efektywne przygotowanie dużych dokumentów, takich jak 1000-stronicowy leksykon. W praktyce, projektowanie w InDesign pozwala na zastosowanie szablonów, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Ponadto, program współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, co ułatwia integrację z grafikami stworzonymi w Photoshopie czy Illustratorze. Dobre praktyki w zakresie projektowania publikacji obejmują również tworzenie spisów treści czy indeksów, co jest kluczowe w przypadku leksykonów. Dzięki InDesign, użytkownicy mają pełną kontrolę nad formatowaniem, co jest niezbędne dla uzyskania spójnego i estetycznego efektu końcowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej