Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 23:00
Data zakończenia: 20 maja 2025 23:15

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. B1

B. B2

C. A1

D. A2

Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.

Pytanie 2

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 20 gr

B. 24 gr

C. 14 gr

D. 30 gr

Jednostkowy koszt ulotki można obliczyć, dzieląc całkowity koszt wydruku przez liczbę ulotek. W tym przypadku, całkowity koszt wydruku 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł. Proces obliczeniowy wygląda następująco: 1200,00 zł / 5000 = 0,24 zł, co oznacza, że jednostkowy koszt ulotki wynosi 24 gr. Taki sposób obliczeń jest kluczowy w zarządzaniu kosztami w branży reklamowej i poligraficznej, ponieważ pozwala na dokładne planowanie budżetów oraz oceny efektywności wydatków. Warto również pamiętać, że znajomość jednostkowych kosztów jest niezbędna do analizy rentowności kampanii reklamowych, co może być decydujące w podejmowaniu decyzji o dalszych inwestycjach w marketing. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z tego rodzaju analiz w celu optymalizacji kosztów produkcji oraz maksymalizacji zysków, co jest zgodne z ogólnymi standardami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 3

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Rastrowanie

B. Wektoryzacja

C. Impozycja

D. Digitalizacja

Rastrowanie to ciekawy proces. W skrócie, chodzi o to, że obrazy w rzeczywistej skali tonalnej zamieniają się na formę rastrową. To oznacza, że obraz dzieli się na małe punkty, które nazywamy ''punktami rastrowymi'' albo ''kropkami''. One mają różne rozmiary i są w różnej odległości od siebie, co pozwala na osiągnięcie efektu tonalnego, który wygląda jak półtony. Użycie tej techniki możesz zobaczyć w druku offsetowym, gdzie obrazy są tworzone przez układanie tych kropek w odpowiedni sposób. Dzięki temu można uzyskać różne efekty graficzne, jak np. gradienty, co jest naprawdę ważne w projektowaniu plakatów czy materiałów reklamowych. W branży graficznej, zazwyczaj dostosowuje się rozdzielczość rastrową w zależności od tego, co chcemy drukować, bo to ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Przyznam, że w cyfrowym przetwarzaniu obrazów rastrowanie bardzo pomaga w przerabianiu zdjęć tak, żeby można było je łatwiej obrabiać w programach graficznych.

Pytanie 4

Ile form wydruków trzeba przygotować do zrealizowania ulotki w formacie A4, w kolorze 2 + 2 na półformatowej maszynie arkuszowej przy użyciu technologii odwracania przez margines?

A. 3 formy

B. 8 form

C. 4 formy

D. 2 formy

Wybór niepoprawnej liczby form drukowych, jak np. 3, 4 lub 8, wynika z błędnego zrozumienia zastosowania technologii druku oraz właściwości maszyn arkuszowych. Przy założeniu druku ulotki formatu A4 w kolorystyce 2 + 2, z zastosowaniem technologii odwracania przez margines, istnieje potrzeba zrozumienia, że każda forma drukowa może obsługiwać cały arkusz, co w połączeniu z odwracaniem pozwala na wykorzystanie tego samego zestawu form do druku obu stron ulotki. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że każda strona wymaga oddzielnej formy, podczas gdy w rzeczywistości technologia druku pozwala na optymalizację produkcji, co przekłada się na niższe koszty i szybszą realizację. Inne odpowiedzi, które sugerują większą liczbę form, mogą wskazywać na niedostateczne zrozumienie procesu druku oraz zastosowanie nieefektywnych praktyk. W przemyśle drukarskim kluczowe jest, aby osoby zajmujące się przygotowaniem produkcji posiadały umiejętności analizy i optymalizacji, co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów oraz poprawę jakości finalnych produktów.

Pytanie 5

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Adobe Illustrator

B. Adobe InDesign

C. Corel Photo-Paint

D. Microsoft Office Excel

Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 6

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. wiszących spójników

B. znaku wielokropka

C. znaku przeniesienia

D. przeniesień sylab

Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 7

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 100 arkuszy

B. 50 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 120 arkuszy

Wybór błędnych odpowiedzi często opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wymagań powierzchniowych oraz naddatku technologicznego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50, 120 czy 100 arkuszy nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na papier, które jest oparte na precyzyjnych obliczeniach powierzchni. Przy 100 kalendarzach formatu A4, całkowita powierzchnia to 6,237 m², a po dodaniu 20% naddatku technologicznego otrzymujemy 7,4844 m². Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego obliczenia naddatku lub niewłaściwego zrozumienia wymiarów arkuszy SRA3. Na przykład, jeśli ktoś zignoruje naddatek technologiczny i obliczy jedynie powierzchnię potrzebną do produkcji bez uwzględnienia strat materiałowych, może dojść do wniosku, że 50 arkuszy wystarczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Również rozważanie 120 lub 100 arkuszy, które mogą wydawać się nadmiarowe, wskazuje na brak zrozumienia, jak efektywnie wykorzystać papier w procesie druku. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze zaokrąglanie do pełnych arkuszy, dlatego obliczenia powinny uwzględniać zarówno wymagania produkcyjne, jak i optymalizację kosztów. Niewłaściwe podejście do obliczeń powierzchni oraz naddatku technologicznego prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie oszczędność surowców zwiększa rentowność produkcji.

Pytanie 8

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Offsetowa

B. Ink-jet

C. Tampondrukowa

D. Fleksograficzna

Fleksograficzna technika druku jest optymalna dla etykiet termokurczliwych ze względu na swoją wydajność oraz zdolność do pracy z różnorodnymi podłożami, w tym z materiałami termokurczliwymi. Proces fleksograficzny wykorzystuje elastyczne formy drukarskie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku w dużych nakładach. Dzięki szybkości, z jaką można produkować etykiety, technika ta jest idealna do zastosowań przemysłowych, gdzie czas i efektywność kosztowa mają kluczowe znaczenie. Na przykład, w branży spożywczej czy kosmetycznej, etykiety muszą być drukowane szybko, aby sprostać rosnącemu popytowi. Dodatkowo, fleksografia pozwala na stosowanie atramentów wodnych, co jest korzystne z perspektywy ochrony środowiska. Standardy ISO 12647 oraz G7 są często stosowane w procesach fleksograficznych, co zapewnia spójność i jakość druku, co jest niezbędne w kontekście etykietowania produktów.

Pytanie 9

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek

B. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów

C. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów

D. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych

Wybór niewłaściwych parametrów technologicznych papieru na opakowania może prowadzić do istotnych problemów w produkcji oraz użytkowaniu gotowych wyrobów. Na przykład, gramatura, technika drukowania, anizotropia i wielkość zalewek to pojęcia, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane w kontekście określania kluczowych cech papieru. Gramatura, choć jest istotnym parametrem, nie powinna być analizowana w oderwaniu od innych aspektów, takich jak rodzaj podłoża czy format. Technika drukowania, mimo że wpływa na jakość finalnego produktu, nie powinno być uznawane za podstawowy parametr przy wyborze papieru, ponieważ to właśnie podłoże i jego właściwości wpływają na kompatybilność z różnymi technikami druku. Dodatkowo, anizotropia, choć jest ważnym czynnikiem w kontekście zachowania papieru po drukowaniu, nie jest bezpośrednio związana z jego parametrami technologicznymi, co może prowadzić do błędnych wniosków. Ostatecznie, wielkość zalewek, będąca bardziej specyfiką procesu drukarskiego, nie ma kluczowego znaczenia dla wyboru papieru na opakowanie. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z wymienionych parametrów powinno być uwzględniane w kontekście całościowego procesu projektowania opakowania i nie można ich analizować w izolacji od siebie.

Pytanie 10

Który akronim nie jest związany z farbami procesowymi?

A. CMYKOG

B. RGBA

C. CMYK

D. CMY

RGBA to akronim, który oznacza Red, Green, Blue oraz Alpha, gdzie Alpha definiuje przezroczystość koloru. Ten model kolorów jest często używany w kontekście grafiki komputerowej oraz projektowania stron internetowych, ponieważ pozwala na tworzenie bardziej złożonych efektów wizualnych, takich jak cienie, przejrzystości czy mieszanie kolorów. Modele kolorów procesowych natomiast, takie jak CMY, CMYK czy CMYKOG, są używane głównie w druku, gdzie fizyczne farby łączą się ze sobą, aby uzyskać różne odcienie. Wiedza na temat różnych modeli kolorów jest kluczowa dla projektantów, którzy muszą dostosować swoje prace zarówno do ekranów cyfrowych, jak i do druku. W praktyce, rozumienie różnic między tymi modelami kolorów pozwala na lepsze zarządzanie kolorami, co jest szczególnie ważne w branży kreatywnej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 11

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 ulotek w formacie A5, w kolorach 1 + 0, jeśli koszt jednostronnego druku na pełnoformatowej maszynie wynosi 8 groszy?

A. 110 zł

B. 100 zł

C. 90 zł

D. 80 zł

Wypełniając pytanie, wiele osób może popełnić typowe błędy w obliczeniach, które prowadzą do błędnych odpowiedzi. Przykładowo, niektórzy mogą pomylić jednostki lub nie uwzględnić, że każda ulotka formatu A5 to połowa formatu A4. Koncentracja na kosztach jednostkowych i nieprawidłowe przeliczanie całkowitych kosztów na złote jest częstym problemem. Koszt jednostronnego wydruku na arkuszu A4 wynosi 8 groszy, co może sprawić, że osoby obliczające koszt 20 000 ulotek A5 pomyślą, że wystarczy pomnożyć 8 groszy przez 20 000, co daje 1600 zł. To jednak nie uwzględnia faktu, że na każdym arkuszu A4 można umieścić dwie ulotki A5, co drastycznie zmienia obliczenia. Jeśli ktoś nie zna praktycznych aspektów wydruków, może przeoczyć ten kluczowy element, co prowadzi do błędnych odpowiedzi, takich jak 90 czy 110 zł. Ponadto, niektórzy mogą zapominać przeliczać grosze na złote, co również wpływa na końcowy wynik. W branży drukarskiej kluczowe jest rozumienie, jak liczby przekładają się na konkretne formy druku oraz umiejętność właściwego przeliczenia kosztów, co jest niezbędne dla prawidłowego oszacowania budżetu na projekty drukarskie.

Pytanie 12

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Audacity

B. Impozycjoner

C. Artioscad

D. Blender

Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 13

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 1

B. 4

C. 8

D. 5

W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 14

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Jedną formę

B. Dwie formy

C. Cztery formy

D. Osiem form

W przypadku druku w kolorystyce 4 + 4, co oznacza, że mamy do czynienia z dwoma stronami kolorowymi (każda strona z czterema kolorami: cyan, magenta, yellow i black), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z kolorów na danej stronie. Metoda odwracania arkusza przez margines boczny polega na tym, że arkusz jest najpierw drukowany na jednej stronie, a następnie odwracany w celu zadrukowania drugiej strony. Takie podejście pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron bez konieczności zmiany formy. W praktyce oznacza to, że przygotowując cztery formy, można zredukować czas i koszty produkcji, ponieważ wszystkie kolory mogą być nałożone w jednym cyklu produkcyjnym na każdą ze stron. Warto także zaznaczyć, że stosowanie offsetowych form CtP (Computer to Plate) zapewnia wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnym druku komercyjnym.

Pytanie 15

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A1

B. A2

C. A3

D. A4

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 16

Nieprawidłowe ustawienie kątów rastra prowadzi do występowania na wydrukach zjawiska

A. rozmazania

B. mory

C. smożenia

D. zamazania

Mory są zjawiskiem optycznym, które polega na pojawianiu się zakłóceń w druku, co jest bezpośrednio związane z niewłaściwym ustawieniem kątów rastrowania. Kiedy dwa lub więcej rastrów o różnych kątach jest nakładanych na siebie, może dojść do interferencji, która prowadzi do powstawania regularnych wzorów, które są często niepożądane w druku. W przypadku druku offsetowego, standardowe kąty rastrowania wynoszą 0, 15, 45 i 75 stopni, co pozwala na minimalizację ryzyka powstawania mory. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim skonfigurowaniu ustawień w oprogramowaniu do prepress, aby zapewnić, że zastosowane kąty nie będą prowadzić do interferencji. Dbanie o właściwe ustawienia kątów rastrowania jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków, eliminując problemy z estetyką i czytelnością materiałów drukowanych. W branży graficznej stosuje się również techniki takie jak podział rastra, aby jeszcze bardziej zredukować ryzyko pojawienia się mory.

Pytanie 17

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

B. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

C. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

D. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 18

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 180,00 zł

B. 90,00 zł

C. 150,00 zł

D. 120,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 19

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 700 zł

B. 560 zł

C. 980 zł

D. 840 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, często pojawiają się nieporozumienia związane z liczbą form oraz ich zastosowaniem w procesie druku. Wybierając odpowiedzi takie jak 840 zł, 560 zł czy 980 zł, można zauważyć typowe błędy myślowe wynikające z nieodpowiedniego zrozumienia kosztów produkcji oraz liczby form potrzebnych do druku. Odpowiedź 840 zł może wynikać z błędnego założenia, że każda strona wymaga osobnej formy, co nie jest praktykowane w większości druku offsetowego. Liczba form jest zazwyczaj znacznie mniejsza, a ich koszt można efektywnie zredukować poprzez zastosowanie technologii umożliwiającej drukowanie wielu stron na jednym arkuszu. Z kolei odpowiedź 560 zł mogła powstać wskutek niewłaściwego obliczenia kosztów przy zbyt małej liczbie form, co jest niedostosowane do rzeczywistych wymagań produkcyjnych. Z kolei 980 zł, również nie uwzględnia standardowego podziału na formy, a ich koszt obliczony na wyżej wymienione zasady. Kluczem do poprawnych obliczeń jest zrozumienie, jak funkcjonują nowoczesne technologie druku, jakie są limity produkcyjne oraz jak można zoptymalizować koszty, stosując efektywne strategie prepressu. Warto zwrócić uwagę na konieczność analizy specyfikacji technicznych projektu oraz dobrych praktyk w zakresie przygotowania do druku, co prowadzi do uzyskania bardziej precyzyjnych wyników w kalkulacjach kosztów.

Pytanie 20

Jaką metodę druku należałoby wybrać, aby wyprodukować 1 000 000 egzemplarzy gazety codziennej?

A. Offset

B. Typooffset

C. Fleksografię

D. Druk cyfrowy

Druk offsetowy jest najczęściej stosowaną techniką do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak gazety codzienne. Proces ten polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na papier za pośrednictwem cylindrów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów oraz detali. Dzięki swojej efektywności, offset może z łatwością obsłużyć nakłady rzędu 1 000 000 egzemplarzy, co czyni go idealnym wyborem dla wydawców gazet. W praktyce, druk offsetowy charakteryzuje się niskim kosztem jednostkowym przy dużych ilościach, co jest kluczowe w przypadku gazet, gdzie rentowność jest często uzależniona od objętości sprzedaży. Dodatkowo, technologia ta umożliwia szybkie i łatwe dostosowanie kolorów oraz grafik, co jest niezbędne do utrzymania świeżości treści w gazecie. Warto również zaznaczyć, że druk offsetowy spełnia standardy jakości ISO 12647, które zapewniają spójność kolorystyczną i wysoką jakość druku.

Pytanie 21

Czym jest akapit?

A. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.

B. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.

C. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.

D. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym

Zrozumienie definicji akapitu jest kluczowe dla poprawnej analizy i pisania tekstów. Odpowiedzi sugerujące, że akapit to krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, a także opisujące go jako pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, są mylne i mogą prowadzić do nieporozumień w związku z budowaniem struktury tekstu. Akapit nie jest związany z końcówkami wyrazów ani nie powinien być utożsamiany z jakimkolwiek graficznym przedstawieniem tekstu. Wspomniane koncepcje nie tylko zniekształcają definicję akapitu, ale również wskazują na brak zrozumienia jego funkcji i roli w kompozycji. Odpowiedź wskazująca na odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu również mylnie interpretuje akapit. Choć wcięcia są często stosowane jako wizualny sygnał nowego akapitu, nie definiują one samej jego konstrukcji. Prawidłowe pojmowanie akapitu jako segmentu tekstu ze względu na treść i myśli, które reprezentuje, jest fundamentem efektywnej komunikacji pisemnej. Ignorując te aspekty, ryzykujemy tworzenie tekstów chaotycznych i trudnych do odczytania, co może mieć negatywne konsekwencje w środowisku akademickim oraz zawodowym.

Pytanie 22

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Swobodne.

B. Skalę.

C. Perspektywę.

D. Marionetkowe.

Odpowiedź "Marionetkowe" jest poprawna, ponieważ przekształcenie marionetkowe (Puppet Warp) to technika graficzna, która umożliwia precyzyjne modyfikowanie kształtu obiektów na obrazach poprzez manipulację punktami siatki w sposób, który przypomina ruchy marionetki. Użytkownik może łatwo przesuwać, obracać i deformować wybrane fragmenty obrazu, co daje pełną kontrolę nad jego formą. Takie podejście jest szczególnie przydatne w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, gdzie można zastosować tę technikę do tworzenia zaawansowanych efektów wizualnych lub przy retuszu zdjęć. Dzięki zastosowaniu przekształcenia marionetkowego, można osiągnąć złożone efekty, które byłyby trudne do zrealizowania przy użyciu innych metod, takich jak przekształcenia perspektywiczne czy skalowanie. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami w branży, które uwzględniają elastyczność w manipulacji obrazami oraz dążenie do wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 23

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. Adobe InDesign

B. Gimp

C. IrfanView

D. Adobe Bridge

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, które jest szczególnie cenione w branży wydawniczej za swoje zaawansowane funkcje. Program ten umożliwia tworzenie wielostronicowych dokumentów, takich jak katalogi ofertowe, magazyny czy broszury, które mogą zawierać zarówno tekst, jak i grafikę. Dzięki wsparciu dla standardów PDF, Adobe InDesign pozwala na generowanie plików PDF o wysokiej jakości, które są zgodne z wymaganiami drukarskimi. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie katalogu produktów, gdzie można z łatwością zorganizować układ stron, wykorzystać style tekstu oraz wprowadzać elementy graficzne, takie jak zdjęcia i ilustracje. Program oferuje także możliwości współpracy z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na jeszcze większą elastyczność w pracy nad projektami. Dzięki narzędziom takim jak 'Master Pages' czy 'Styles', użytkownicy mogą utrzymać spójność wizualną w całym dokumencie, co jest kluczowe w profesjonalnych publikacjach. Warto dodać, że Adobe InDesign jest powszechnie stosowany w agencjach reklamowych i wydawnictwach, co potwierdza jego znaczenie w branży kreatywnej.

Pytanie 24

Aby wyprodukować 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, jakie urządzenie należy zastosować?

A. półformatową 1-kolorową zwojową maszynę offsetową

B. pełnoformatową 4-kolorową arkuszową maszynę offsetową

C. ćwierćformatową arkuszową maszynę offsetową

D. pełnoformatową 4-kolorową zwojową maszynę offsetową

Wybór maszyny offsetowej do produkcji plakatów wymaga zrozumienia różnic między formatami oraz rodzajami maszyn. Ćwierćformatowa maszyna offsetowa nie jest w stanie efektywnie zrealizować dużych nakładów, jak 1000 plakatów B1, ponieważ jej powierzchnia robocza jest mniejsza, co prowadzi do zwiększenia liczby cykli druku, a tym samym wydłużenia czasu realizacji. Z kolei półformatowa 1-kolorowa zwojowa maszyna nie jest wystarczająca do druku w kolorystyce 4 + 0, ponieważ brak w niej możliwości wykorzystania czterech podstawowych kolorów, co skutkuje ograniczeniem w zakresie uzyskiwanych efektów wizualnych. Pełnoformatowa 4-kolorowa zwojowa maszyna, mimo że teoretycznie może obsługiwać większe nakłady, jest mniej odpowiednia do druku plakatów, gdyż zwojowe maszyny są bardziej przystosowane do produkcji długich serii materiałów, takich jak czasopisma czy ulotki, co nie jest optymalne w przypadku plakatów, gdzie jakość obrazu i koloru są kluczowe. Często błędnie zakłada się, że większy format maszyny automatycznie przekłada się na lepszą jakość, co nie jest prawdą. Ostatecznie, wybór odpowiedniego sprzętu powinien być uzależniony nie tylko od wielkości nakładu, ale również od specyfikacji projektu oraz pożądanej jakości druku.

Pytanie 25

Dokument tekstowy zawierający 120 000 znaków typograficznych oraz 6 000 cm2 powierzchni obrazów odpowiada

A. 6 arkuszom wydawniczym

B. 3 arkuszom wydawniczym

C. 5 arkuszom wydawniczym

D. 4 arkuszom wydawniczym

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji arkusza wydawniczego oraz sposobu obliczania wymagań dotyczących druku. Często zdarza się, że osoby nieznające się na standardach typograficznych i wydawniczych pomijają istotne aspekty związane z powierzchnią tekstu i ilustracji. Na przykład, biorąc pod uwagę tylko znaki typograficzne, można błędnie założyć, że 120000 znaków odpowiada mniejszej liczbie arkuszy, co jest mylące. Należy pamiętać, że przy obliczeniach nie można pominąć powierzchni ilustracji, która w tym przypadku wynosi 6000 cm2 i przekłada się na dodatkowe zapotrzebowanie na papier. Kolejnym typowym błędem jest nieumiejętność zaokrąglania wartości w kontekście produkcji, co wprowadza dodatkowe nieporozumienia. Proces wydawniczy wymaga precyzyjnych obliczeń, a nie uwzględnienie ilustracji w obliczeniach może prowadzić do zaniżenia szacunków. Właściwe podejście do obliczeń, w tym stosowanie odpowiednich norm i praktyk, jest kluczowe, aby unikać błędów i nieefektywności, które mogą wpłynąć na całkowity koszt produkcji i termin realizacji.

Pytanie 26

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,378 mm

B. 0,372 mm

C. 0,376 mm

D. 0,374 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 27

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Corel Draw

B. Adobe Acrobat

C. Impozycjoner

D. Adobe InDesign

Wybór niewłaściwego programu do oceny plików PDF w kontekście przygotowania do druku może prowadzić do poważnych problemów i nieporozumień. Corel Draw to oprogramowanie głównie wykorzystywane do tworzenia grafiki wektorowej i projektowania, a nie do weryfikacji plików PDF pod kątem norm drukarskich. Umożliwia wprawdzie eksport do formatu PDF, jednak nie oferuje zaawansowanych narzędzi do inspekcji dokumentów pod kątem zgodności z wymaganiami branżowymi. Podobnie, InDesign, chociaż jest potężnym narzędziem do składu i DTP, nie jest dedykowane do weryfikacji plików PDF jako takich. Program ten koncentruje się na tworzeniu projektów, a nie na ich późniejszej ocenie w kontekście druku. Impozycjoner może być używany do przygotowania plików do druku, ale jego głównym zadaniem jest układanie stron w odpowiedniej kolejności, a nie ich ocena. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdy użytkownicy zakładają, że oprogramowanie do składu i projektowania również może spełniać funkcje weryfikacyjne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że narzędzia te mają różne cele i funkcje, więc stosowanie odpowiedniego programu do oceny plików PDF o standardzie drukarskim, jak Adobe Acrobat, jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 28

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Gradienty

B. Spady

C. Warstwy

D. Filtry

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 29

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liczba łamów oraz cena form drukarskich

B. liniatura rastra oraz liczba złamów

C. nakład i kolorystyka produktu

D. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 30

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 288 stron

B. 352 strony

C. 336 stron

D. 320 stron

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z niewłaściwym rozumieniem obliczeń dotyczących ilości stron w książce. Często zdarza się, że osoby zadające pytania o objętość publikacji ignorują zasadnicze aspekty podziału powierzchni arkusza. Wiele odpowiedzi opartych na błędnych kalkulacjach bierze pod uwagę tylko pojedyncze warstwy wydruku lub zakładają, że wszystkie arkusze są wykorzystywane jednostronnie, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W przypadku druku obustronnego, każdy arkusz A1 musi być wykorzystany w optymalny sposób, co w pełni uwzględnia technikę podziału na mniejsze formaty. Niezrozumienie zasady, że z jednego arkusza A1 można uzyskać 16 stron A5, prowadzi do błędnych konkluzji, jak przykładowo 288 stron, które są wynikiem nieprawidłowego podziału lub nie uwzględniają podwójnego druku. Ponadto, pominięcie roli standardów papierowych, takich jak formaty ISO 216, które regulują wymiary arkuszy, może skutkować nieprecyzyjnymi oszacowaniami. Warto podkreślić, że każdy proces produkcji wymaga znajomości zasad technicznych oraz dobrej praktyki, aby uniknąć błędów w kalkulacjach i oszacowaniach, co jest kluczowe w osiąganiu efektywności w branży poligraficznej.

Pytanie 31

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

B. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

C. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

D. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 32

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 0,5 fireta

B. 2,0 firety

C. 3,0 firety

D. 1,0 firet

Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 33

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 4 separacje

B. 3 separacje

C. 1 separację

D. 8 separacji

Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 34

Która z operacji technologicznych chroni częściowo produkt poligraficzny przed negatywnym wpływem warunków zewnętrznych (np. nawilżeniem)?

A. Kalandrowanie.

B. Perforowanie.

C. Laminowanie.

D. Łamanie.

Laminowanie to proces technologiczny, który polega na pokrywaniu powierzchni materiału specjalną folią, co znacząco zwiększa jego odporność na działanie niekorzystnych warunków zewnętrznych, takich jak wilgoć, zabrudzenia czy uszkodzenia mechaniczne. Folia może mieć różne właściwości, w tym matowe lub błyszczące wykończenie, co pozwala na dostosowanie efektu wizualnego do wymagań klienta. Laminowanie jest powszechnie stosowane w branży poligraficznej, szczególnie w produkcji ulotek, plakatów, czy opakowań. Dzięki tej operacji, wydruki stają się bardziej trwałe, co jest istotne w kontekście ich późniejszej eksploatacji. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, laminowanie jest rekomendowane dla materiałów, które będą narażone na kontakt z wodą lub wilgotnymi warunkami, co zabezpiecza je przed zniszczeniem. Ponadto, proces ten podnosi również estetykę wyrobów poligraficznych, nadając im profesjonalny wygląd.

Pytanie 35

Koszt arkusza kartonu dekoracyjnego w formacie A1+ wynosi 5,00 zł. Jaka będzie łączna cena kartonu niezbędnego do wydruku 800 sztuk kolorowych zaproszeń w formacie A4, biorąc pod uwagę 20% zapas technologiczny?

A. 800 zł

B. 650 zł

C. 600 zł

D. 750 zł

Obliczając koszt materiałów do wydrukowania zaproszeń, kluczowe jest, aby dokładnie zrozumieć, jak obliczyć całkowitą powierzchnię potrzebną do realizacji zamówienia. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się błąd w obliczeniach powierzchni lub w oszacowaniu naddatku technologicznego. Wiele osób może zignorować fakt, że naddatek technologiczny jest niezbędnym elementem, który uwzględnia straty związane z cięciem, błędami w druku czy innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do niedoszacowania materiałów potrzebnych do realizacji zamówienia. Dodatkowo, błędne obliczenie kosztów jednostkowych arkuszy kartonu, może prowadzić do znacznych różnic w końcowej kwocie. Warto także zwrócić uwagę na standardy branżowe dotyczące kalkulacji kosztów produkcji, które zalecają dodawanie naddatków na poziomie co najmniej 15-30% w zależności od specyfiki projektu. Niektóre osoby mogą również popełniać błąd, myląc różne formaty kartonu oraz ich ceny, co prowadzi do jeszcze większych nieporozumień. Efektem końcowym jest nieprawidłowe oszacowanie całkowitych kosztów, co może wpłynąć na rentowność projektu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji poligraficznej.

Pytanie 36

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m²?

A. 12 kg

B. 120 kg

C. 60 kg

D. 240 kg

Rozważając inne możliwości odpowiedzi, można zauważyć, że podane wartości 12 kg, 60 kg oraz 240 kg są wynikiem błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących gramatury papieru. Na przykład, przyjęcie, że masa wynosi 12 kg, sugeruje, że każdy arkusz waży jedynie 12 g, co jest znacznie poniżej standardowej gramatury dla papieru A0 o gramaturze 120 g/m². Przy 60 kg, ktoś mógłby błędnie przyjąć, że masa 500 arkuszy wynosi 60 kg, co również jest błędne w kontekście podanych parametrów. Odpowiedź 240 kg może wynikać z pomylenia jednostek lub z błędnego zrozumienia, jakie są standardowe wymiary i gramatury papieru. Często w praktyce zdarza się, że nieznajomość lub pominięcie podstawowych zasad obliczania masy materiałów prowadzi do istotnych błędów w wycenach i kosztorysach w branży. Dlatego tak ważne jest, aby osoby pracujące z materiałami drukarskimi miały dobrze opanowane podstawowe umiejętności związane z obliczeniami masy i gramatury papieru, co jest niezbędne dla zachowania efektywności operacyjnej oraz zgodności z obowiązującymi standardami.

Pytanie 37

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. A1

B. B1

C. B2

D. A2

Odpowiedź B2 jest poprawna, ponieważ arkusz papieru o wymiarach 500 × 700 mm jest klasyfikowany według systemu formatów papieru ISO 216, który jest powszechnie stosowany w Europie i innych krajach. System ten definiuje różne formaty papieru, w tym popularne A, B i C, gdzie każdy z tych typów ma określone wymiary. Format B2 ma wymiary 500 × 707 mm, co jest zarówno bliskie podanym wymiarom, jak i zgodne z normą. Przykłady zastosowania formatu B2 obejmują druki reklamowe, plakaty oraz inne materiały, które wymagają większej przestrzeni do przedstawienia informacji. Wiedza o formatach papieru jest istotna dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ umożliwia efektywne planowanie produkcji oraz optymalne wykorzystanie materiałów. Użycie odpowiednich formatów zapewnia również lepszą jakość druku oraz estetykę finalnych produktów.

Pytanie 38

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Trapping

B. Leading

C. Tracking

D. Kerning

Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.

Pytanie 39

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. redakcyjną

B. tytułową

C. przedtytułową

D. przytytułową

Odpowiedź "redakcyjna" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do strony, na której znajdują się informacje dotyczące praw autorskich, wydawcy i edytora. Strona redakcyjna książki zazwyczaj zawiera dane o prawach autorskich, nazwiska redaktorów, informacje o wydaniu oraz inne szczegóły dotyczące publikacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność umieszczania informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej, aby chronić twórczość przed nieautoryzowanym wykorzystaniem. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works, każdy autor ma prawo do ochrony swoich dzieł, a umieszczanie stosownej informacji na stronie redakcyjnej jest jedną z praktyk, które wspierają to prawo. Warto zaznaczyć, że strona redakcyjna jest integralną częścią książki, gdyż nie tylko informuje czytelników o prawach, ale również łatwo identyfikuje źródło publikacji, co ma istotne znaczenie w kontekście badań i cytowania.

Pytanie 40

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

B. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

C. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

D. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

Poprawna odpowiedź to kolejność: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna. Taka struktura jest zgodna z ogólnie przyjętymi normami w zakresie formatowania publikacji naukowych i technicznych. Strona przedtytułowa zawiera informacje wstępne, takie jak tytuł pracy, autor oraz nazwa instytucji; jest to pierwsza strona, na której czytelnik zapoznaje się z podstawowymi danymi. Następnie znajduje się strona przytytułowa, która często zawiera dodatkowe informacje kontekstowe, takie jak podtytuł, cel pracy lub datę. Na stronie tytułowej znajduje się główny tytuł pracy, co czyni ją kluczowym elementem w identyfikacji publikacji. Ostatnia w kolejności jest strona redakcyjna, która zawiera informacje takie jak numer ISBN, prawa autorskie oraz informacje o wydawcy. Taka kolejność pozwala na logiczne i przejrzyste zaprezentowanie informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji akademickich i literackich, gdzie klarowność i organizacja informacji mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia treści.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej