Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 26 kwietnia 2025 23:27
Data zakończenia: 26 kwietnia 2025 23:37

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Według zasad systemu HACCP, w celu oczyszczania ścieków w lokalu gastronomicznym, należy zastosować

A. młynki do odpadów organicznych

B. urządzenia do separacji skrobi

C. środki odtłuszczające

D. separatorów do zanieczyszczeń mechanicznych

Młynki do odpadów organicznych są kluczowym elementem systemu zarządzania jakością w zakładach gastronomicznych, szczególnie w kontekście systemu HACCP, który ma na celu identyfikację i kontrolę zagrożeń w procesie produkcji żywności. Młynki te umożliwiają skuteczne rozdrabnianie odpadów organicznych, co prowadzi do ich efektywniejszego oczyszczania i minimalizacji ryzyka związanego z ich przechowywaniem. Odpady organiczne, jeśli nie są odpowiednio zarządzane, mogą stać się źródłem niebezpieczeństw mikrobiologicznych oraz innych zanieczyszczeń. Przykładami zastosowania młynków w praktyce są restauracje, które generują duże ilości resztek jedzenia, a ich przetwarzanie w młynkach pozwala na zmniejszenie objętości odpadów i ułatwienie ich dalszego przetwarzania lub kompostowania. Zgodnie z zasadami HACCP, stosowanie młynków przyczynia się do poprawy higieny w zakładzie oraz zapewnienia zgodności z lokalnymi przepisami dotyczącymi gospodarki odpadami, jak również wspiera zrównoważony rozwój oraz ogranicza negatywny wpływ na środowisko.

Pytanie 2

W sytuacji krwotoku miąższowego dłoni należy

A. ustawić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji

B. założyć poszkodowanemu opaskę uciskową

C. opuścić dłoń poszkodowanego wzdłuż ciała

D. założyć poszkodowanemu sterylny opatrunek

Ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej jest ważnym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy, ale nie jest wystarczające w przypadku krwotoku miąższowego dłoni. Kluczowym działaniem w tej sytuacji jest zastosowanie opatrunku, który zapobiega dalszemu wydostawaniu się krwi. Opuścić dłoń poszkodowanego wzdłuż ciała, choć może wydawać się intuicyjne, nie pomaga w minimalizowaniu krwawienia, a wręcz może nasilać krwotok, szczególnie jeśli dłoń znajduje się poniżej poziomu serca. Z kolei założenie opaski uciskowej na dłoń może być zasadne w przypadku silnego krwotoku, ale powinno być stosowane tylko w ostateczności, gdy inne metody, takie jak opatrunek, nie przynoszą efektu. Użycie opaski uciskowej może prowadzić do uszkodzenia tkanki, jeśli jest stosowane niewłaściwie. Ważne jest, aby pamiętać, że pierwsza pomoc powinna być dobrze przemyślana i stosowana zgodnie z aktualnymi standardami. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że proste działania, takie jak zmiana pozycji ciała, będą wystarczające do rozwiązania poważnego problemu zdrowotnego. W przypadkach urazów, zawsze należy skupić się na bezpośrednich działaniach mających na celu opanowanie sytuacji, takich jak stosowanie opatrunków, zanim podejmiemy inne kroki.

Pytanie 3

Zasady systemu HACCP sprowadzają się do

A. organizowania miejsca pracy według standardów ergonomii

B. zapewnienia wymagań zdrowotnych dla pracowników branży gastronomicznej

C. akceptacji stworzonych przepisów kulinarnych

D. nadzoru nad wyznaczonymi punktami krytycznymi w danym procesie technologicznym

Odpowiedź, którą wybrałeś, to kluczowy element systemu HACCP. To właśnie ten system pomaga nam zidentyfikować, ocenić i kontrolować punkty krytyczne w produkcji żywności. Dzięki temu możemy zapewnić bezpieczeństwo jedzenia, co jest naprawdę ważne. Np. mamy różne standardy, jak ISO 22000, które pomagają w tym procesie. Kontrola punktów krytycznych polega m.in. na tym, żeby monitorować temperatury, czas obróbki żywności czy zagrożenia mikrobiologiczne. W produkcji mięsa na przykład, temperatura przechowywania jest kluczowa, bo zbyt wysoka może sprzyjać rozwojowi szkodliwych bakterii. Wdrożenie HACCP to także ciągłe szkolenie pracowników i audyty, żeby wszystko było zgodne z zasadami. Krótko mówiąc, dobre zarządzanie punktami krytycznymi pomaga zminimalizować ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności, co jest super ważne dla zdrowia klientów i reputacji firmy.

Pytanie 4

Jaki jest średni udział energii pochodzącej z białek, tłuszczów i węglowodanów w zdrowej diecie?

A. 10%, 60%, 30%

B. 60%, 10%, 30%

C. 10%, 30%, 60%

D. 30%, 60%, 10%

Wybór odpowiedzi, w której dominują białka lub tłuszcze, jest niezgodny z aktualnymi zaleceniami dietetycznymi. Wysoki udział białek, na przykład w odpowiedziach, które sugerują 60% z białek, może prowadzić do nadmiernego obciążenia nerek oraz nieefektywnego wykorzystania energii w organizmie. Takie podejście do dietetyki nie uwzględnia, że białka, choć kluczowe dla budowy mięśni i regeneracji tkanek, powinny stanowić tylko część zrównoważonego planu żywieniowego. Ponadto, zawyżenie udziału tłuszczów, szczególnie tych nasyconych, może prowadzić do zwiększonego ryzyka chorób serca. Odpowiedzi, które sugerują wysokie procenty dla tłuszczów, mogą wynikać z mylnego przekonania, że tłuszcze są szkodliwe. W rzeczywistości, to źródła nienasycone są korzystne, ale ich nadmiar w diecie może prowadzić do nadwagi. Z kolei pominięcie odpowiedniego poziomu węglowodanów w diecie, jak sugerują błędne odpowiedzi, prowadzi do niedoboru energii, co negatywnie wpływa na wydolność fizyczną i psychiczną. W praktyce, zbalansowane makroskładniki są kluczowe dla zdrowia, a ich proporcje powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb energetycznych oraz aktywności fizycznej osoby.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

W trakcie opieki nad pacjentem w domu nie powinno się

A. sugerować pacjentowi stosowania odpowiedniej diety

B. przegrzewać pacjenta

C. zmieniać pacjentowi bielizny osobistej oraz pościeli

D. zapewniać pacjentowi odpowiednią ilość płynów

Przegrzewanie chorego jest działaniem, które należy unikać podczas pielęgnacji, ponieważ może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. W sytuacjach, gdy chory ma podwyższoną temperaturę ciała, nadmierne ogrzewanie może przyczynić się do zwiększenia dyskomfortu, odwodnienia oraz osłabienia organizmu. W praktyce pielęgniarskiej, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad chorymi, istotne jest zapewnienie pacjentowi optymalnego komfortu termicznego. Oznacza to, że należy dbać o to, aby pomieszczenie, w którym przebywa chory, było odpowiednio wentylowane, a odpowiednia odzież nie powodowała nadmiernego przegrzewania. Przykładowo, zamiast stosować grube koce, lepiej jest użyć lekkich narzut lub regulować temperaturę w pomieszczeniu. Warto również monitorować temperaturę ciała pacjenta, aby odpowiednio reagować na wszelkie zmiany, co jest standardem w opiece nad chorymi.

Pytanie 7

Jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności przy przygotowywaniu surówki z marchwi i jabłka?

A. Przyprawianie, mycie składników, usuwanie elementów niejadalnych

B. Usuwanie elementów niejadalnych, rozdrabnianie, mycie składników

C. Rozdrabnianie, usuwanie elementów niejadalnych, płukanie składników

D. Mycie składników, usuwanie elementów niejadalnych, płukanie, rozdrabnianie

Mycie surowców, usuwanie części niejadalnych, płukanie oraz rozdrabnianie to standardowa kolejność czynności przy przygotowywaniu surówki z marchwi i jabłka. Proces ten zaczyna się od dokładnego umycia warzyw i owoców, co jest kluczowe w celu usunięcia zanieczyszczeń, pestycydów i bakterii, które mogą być obecne na ich powierzchni. Następnie, po umyciu, należy usunąć części niejadalne, takie jak skórki, gniazda nasienne czy wszelkie niepożądane fragmenty, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość potrawy. Płukanie surowców po ich oczyszczeniu może być zbędne, ale zaleca się ponowne przepłukanie, aby upewnić się, że wszystkie resztki zostały usunięte. Na koniec, surowce należy rozdrabniać, co ułatwia ich późniejsze połączenie oraz podnosi walory smakowe i estetyczne potrawy. Przestrzeganie tej kolejności jest zgodne z najlepszymi praktykami sanitarnymi oraz kulinarnymi, które mają na celu maksymalizację smaku i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Do przygotowania ciasta na leniwe pierogi potrzebne są jajka, mąka pszenna oraz

A. kasza manna

B. surowe ziemniaki

C. ser podpuszczkowy

D. ser twarogowy

Ciasto na pierogi leniwe wymaga użycia sera twarogowego, ponieważ właśnie ten składnik nadaje mu odpowiednią konsystencję i smak. Ser twarogowy, bogaty w białko i wapń, jest idealny do ciasta, gdyż po ugotowaniu tworzy delikatną i aksamitną teksturę, co przekłada się na smak oraz przyjemność jedzenia. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest użycie twarogu o odpowiedniej wilgotności; zbyt mokry ser może spowodować, że ciasto stanie się kleiste i trudne do obróbki, natomiast zbyt suchy nie dostarczy odpowiedniej elastyczności. Warto również pamiętać o tym, aby ser był dobrze rozdrobniony przed dodaniem go do mąki i jajek, co pozwoli uzyskać jednolitą masę. Standardy kulinarne podkreślają znaczenie świeżości składników, dlatego zaleca się korzystanie z lokalnych, świeżych produktów. Użycie sera twarogowego w pierogach leniwych jest zgodne z tradycyjnymi recepturami, co również podkreśla ich autentyczność oraz wartość kulturową. W ten sposób można nie tylko cieszyć się pysznym smakiem, ale także pielęgnować lokalne tradycje kulinarne.

Pytanie 10

Najlepsze obuwie, które zabezpiecza nogi przed chorobami podczas pracy w zmywalni, to

A. sandały skórzane

B. tenisówki tekstylne

C. buty nieprzemakalne

D. klapki plastikowe

Wybór odpowiedniego obuwia do pracy w zmywalni jest niezwykle ważny dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Skórzane sandały, choć mogą być wygodne, nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed działaniem wody oraz chemikaliów. Skóra, mimo swoich właściwości oddychających, nie jest materiałem, który skutecznie chroni stopy przed wilgocią, co może prowadzić do ich przemoczenia i rozwoju chorób. Z kolei tekstylne tenisówki również nie są zalecane w tym środowisku ze względu na ich niską odporność na działanie substancji chemicznych oraz brak właściwej izolacji przed wilgocią. Plastikowe klapki są wygodne, ale w zmywalni są niebezpieczne z powodu braku wsparcia dla stopy oraz ryzyka poślizgnięcia się na mokrej powierzchni. Tego typu obuwie może być niewystarczające, aby spełnić standardy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w warunkach, gdzie występuje ryzyko związane z poślizgnięciami, urazami, a także dermatologicznymi problemami zdrowotnymi. Dobór obuwia powinien opierać się na analizie ryzyk zawodowych oraz przepisach BHP, które wskazują na konieczność stosowania obuwia o odpowiednich parametrach ochronnych.

Pytanie 11

Osoba jedząca krem zrobiony z surowych, nieodkażonych żółtek jaj jest narażona na zatrucie

A. pałeczkami okrężnicy

B. pałeczkami Shigella

C. pałeczkami Salmonelli

D. laseczką zgorzeli gazowej

Wybór pałeczek Salmonelli jako głównego zagrożenia dla tych, którzy jedzą surowe żółtka jaj, ma sens, bo to nie jest żadna nowość w kwestii bezpieczeństwa żywności. Salmonella to bakteria, która może być w surowych jajach, a jej zjedzenie prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zatrucia. Takie jajka należy traktować jako potencjalne źródło bakterii. W gastronomii często mówi się, że surowe jaja powinny być omijane, a lepiej korzystać z jajek, które przeszły obróbkę termiczną lub są pasteryzowane. To naprawdę zmniejsza ryzyko infekcji. Wiedza o tym jest mega ważna, żeby dbać o swoje zdrowie, ale też respektować standardy higieny w gastronomii, bo każdy ma prawo do zdrowego jedzenia.

Pytanie 12

Jakie metody obróbki cieplnej mogą prowadzić do spadku jakości przygotowanych dań mięsnych?

A. Smażenie mięsa na zimnym tłuszczu

B. Obsmażanie mięsa przed właściwym pieczeniem

C. Pieczenie mięsa w odpowiednio nagrzanym piekarniku

D. Smażenie mięsa na rozgrzanym oleju

Pieczenie mięsa w dobrze wygrzanym piekarniku, smażenie na rozgrzanym tłuszczu oraz obsmażanie przed właściwym pieczeniem to techniki, które w rzeczywistości poprawiają jakość potrawy, a nie ją obniżają. Pieczenie w odpowiedniej temperaturze pozwala na równomierne ugotowanie mięsa, zachowując jego naturalny smak, podczas gdy zbyt niska temperatura może prowadzić do utraty soczystości. Smażenie na odpowiednio nagrzanym tłuszczu umożliwia efektywne zrumienienie powierzchni, co przyczynia się do uzyskania pożądanej tekstury i aromatu dzięki reakcji Maillarda. Obsmażanie mięsa przed pieczeniem jest kolejną techniką, która ma na celu uzyskanie smaku i poprawienie estetyki potrawy, ponieważ pozwala na zamknięcie porów mięsa, co minimalizuje utratę soków podczas dalszej obróbki cieplnej. Błędem jest zakładanie, że te metody prowadzą do obniżenia jakości; w rzeczywistości są one fundamentalnymi elementami profesjonalnego gotowania, a ich stosowanie można znaleźć w wielu renomowanych przepisach i technikach kulinarnych. Zrozumienie, jak fundamentalne są te metody w kontekście jakości przygotowywanych potraw, jest kluczowe dla każdego kucharza, zarówno amatora, jak i profesjonalisty.

Pytanie 13

Jaki deser wymaga użycia żelatyny do stężenia?

A. Sorbet truskawkowy

B. Kisiel karmelowy

C. Mus porzeczkowy

D. Suflet jabłkowy

Kisiel karmelowy to deser, który charakteryzuje się gęstą, galaretowatą konsystencją, ale jego przygotowanie opiera się na użyciu skrobi, a nie żelatyny. Stosując skrobię, taką jak mąka ziemniaczana, uzyskujemy odpowiednią strukturę, która jest typowa dla kisieli. W związku z tym, mylenie kisielu z musami owocowymi może prowadzić do nieporozumień co do ich technik przygotowania. Suflet jabłkowy to delikatny deser, który nie wymaga żelatyny, ponieważ jego lekkość i puszystość są uzyskiwane dzięki ubitym białkom jaj. Tutaj zastosowanie żelatyny może zniweczyć efekt puszystości, co jest kluczowe dla tego typu deseru. Sorbet truskawkowy natomiast to deser lodowy, który w ogóle nie wymaga dodatku żelatyny, ponieważ jego struktura opiera się na mrożeniu puree owocowego z dodatkiem cukru i wody. Zastosowanie żelatyny w sorbecie mogłoby prowadzić do niepożądanej, gumowatej tekstury. Zrozumienie różnic między tymi deserami jest kluczowe dla osiągnięcia odpowiednich rezultatów kulinarnych, a pomylenie ich składników lub technik może wpłynąć na końcowy efekt, co pokazuje jak istotne jest posiadanie wiedzy na temat metod przygotowania różnych typów deserów.

Pytanie 14

Jeżeli koszt surowców (pomijając przyprawy) do przygotowania 100 zestawów obiadowych wynosi 500 zł, a ryczałt na przyprawy to 3%, to koszt jednego zestawu obiadowego z przyprawami wynosi

A. 5,00 zł

B. 15,00 zł

C. 5,15 zł

D. 15,15 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektórzy mogą pomylić całkowity koszt surowców z kosztem jednego zestawu. Warto pamiętać, że koszt surowców na 100 zestawów wynosi 500 zł, co przekłada się na 5 zł na zestaw. Jednakże, bez dodania kosztu przypraw, uzyskuje się błędny wynik. Istotnym jest, aby zrozumieć, że przyprawy, choć mogą wydawać się nieznaczącym elementem, w rzeczywistości mają wpływ na ostateczną cenę produktu. Możliwe pomyłki mogą też wynikać z nieprawidłowego obliczania procentu. Na przykład, przyjęcie, że koszt przypraw to 15% całkowitego kosztu surowców zamiast 3% prowadzi do zawyżenia kosztu jednego zestawu, co skutkuje odpowiedzią 15,00 zł. Tego typu błędy myślowe są typowe w sytuacjach, gdy osoba wykonująca obliczenia nie zwraca uwagi na jednostki i proporcje. Zrozumienie, jak obliczać procenty i jak przekładają się one na rzeczywiste koszty, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w branży gastronomicznej. Każdy, kto planuje menu lub zarządza budżetem restauracji, powinien być w stanie precyzyjnie ustalić wszystkie składniki kosztów, co pozwala na uniknięcie niepotrzebnych strat finansowych.

Pytanie 15

Potrawą, której nie powinno się serwować podczas polskiej postnej kolacji wigilijnej, jest

A. timbal drobiowy

B. kulebiak

C. moskalik marynowany

D. kutia

Wybór potraw serwowanych podczas kolacji wigilijnej opiera się na długoletnich tradycjach, które mają swoje korzenie w religijnych i kulturowych zasadach postu. Kulebiak, moskalik marynowany oraz kutia to przykłady potraw, które są akceptowalne podczas Wigilii, ponieważ nie zawierają mięsa. Kulebiak to rodzaj ciasta z nadzieniem, które często zawiera rybę, kapustę lub grzyby, co czyni je odpowiednim wyborem na wigilijny stół. Moskalik marynowany, czyli ryba przygotowana w zalewie, jest również daniem, które idealnie wpisuje się w zasady postu. Kutia to tradycyjny słodki deser, przygotowywany z pszenicy, maku, miodu i bakalii, który nie tylko ma wartość kaloryczną, ale także symbolizuje dostatek i radość. Przyjęcie do menu potraw, które zawierają mięso, jak tymbalik drobiowy, jest niezgodne z ogólną koncepcją postu, co prowadzi do naruszenia tradycji. Często błędem jest myślenie, że kolacja wigilijna może być dowolna w kontekście serwowanych dań, co jest niezgodne z rzetelnym podejściem do polskiej kultury kulinarnej oraz wymogów religijnych związanych z tym szczególnym dniem. Dlatego ważne jest, aby przy planowaniu wigilijnego menu kierować się zasadami postu oraz tradycjami, które wzbogacają duchowe przeżywanie tego wieczoru.

Pytanie 16

Solanka peklująca jest używana między innymi do

A. fermentacji ogórków

B. oczyszczania oleju

C. konserwacji mięsa

D. produkcji wina

Solanka peklująca jest roztworem soli, który ma kluczowe znaczenie w procesie konserwowania mięsa. Dzięki wysokiemu stężeniu soli, solanka pomaga w redukcji aktywności wody w mięsie, co z kolei hamuje rozwój mikroorganizmów. Proces peklowania nie tylko wydłuża trwałość produktów mięsnych, ale również poprawia ich walory smakowe oraz teksturę. Przykładowo, w przypadku peklowania boczku, mięso zanurza się w solance na kilka dni, co pozwala na wniknięcie soli i przypraw głęboko w strukturę mięsa. W przemyśle spożywczym, standardy dotyczące peklowania są ściśle określone, a stosowanie solanki peklującej zgodnie z tymi wytycznymi zapewnia bezpieczeństwo i wysoką jakość gotowych produktów. Dobre praktyki obejmują kontrolę temperatury oraz czas peklowania, co wpływa na efektywność procesu oraz ostateczny smak wyrobu.

Pytanie 17

W przypadku diety łatwostrawnej zaleca się

A. gotowanie w wodzie oraz odsmażanie

B. gotowanie na parze i pieczenie w folii

C. pieczenie w pergaminie oraz duszenie z dodatkiem tłuszczu

D. smażenie kontaktowe i duszenie bez dodatku tłuszczu

Gotowanie na parze i pieczenie w folii to super sposoby na przygotowanie jedzenia, zwłaszcza gdy chodzi o dietę łatwo strawna. Gotowanie na parze to nic innego jak robienie jedzenia przy użyciu pary wodnej. Dzięki temu zachowujemy większość witamin i minerałów, a przy tym nie musimy dodawać zbyt dużo tłuszczu. Dla osób, które mają problemy z trawieniem, to naprawdę świetna opcja, bo potrawy są lekkie i łatwe do przyswojenia. Z kolei pieczenie w folii to też dobry pomysł! Ograniczamy wtedy użycie tłuszczu, a dania są bardziej strawne. Folia sprawia, że ciepło się równomiernie rozprowadza i aromaty zostają w środku, co sprawia, że jedzenie smakuje wybornie, a przy tym jest zdrowe. Warto dodać te metody do swojego codziennego gotowania, np. przyrządzając ryby, warzywa albo mięso. To świetny sposób na wspieranie zdrowego stylu życia oraz dbanie o nasz układ pokarmowy. Takie techniki są polecane przez dietetyków i są naprawdę najlepszym wyborem, gdy mówimy o łatwo strawnej diecie.

Pytanie 18

Sekcja wysyłkowa zakładu gastronomicznego stanowi połączenie jego elementów

A. produkcyjnej z usługowo-handlową

B. magazynowej z usługowo-handlową

C. socjalnej z produkcyjną

D. produkcyjnej z magazynową

Dział ekspedycyjny zakładu gastronomicznego odgrywa kluczową rolę w integracji procesów produkcyjnych z usługowo-handlowymi. Odpowiedź, która wskazuje na to połączenie, jest poprawna, ponieważ dział ekspedycji zajmuje się nie tylko przygotowaniem potraw, ale także ich efektywnym dostarczaniem do klientów oraz zarządzaniem sprzedażą. W praktyce, aspekt produkcyjny obejmuje przygotowanie i pakowanie produktów, podczas gdy komponent usługowo-handlowy koncentruje się na obsłudze klienta, zarządzaniu zamówieniami oraz realizacji dostaw. Taki model działania ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej i satysfakcji klienta. W branży gastronomicznej stosuje się różnorodne standardy jakości, takie jak HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności zarówno w procesie produkcji, jak i podczas jej transportu. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania logistyką w gastronomii podkreślają znaczenie sprawnego przepływu produktów, co jest osiągane dzięki ścisłej współpracy między działem produkcyjnym a sprzedażowym.

Pytanie 19

Jak należy serwować zupę krem z dyni?

A. w kokilkach

B. w bulionówkach na podstawce

C. w salaterkach

D. w głębokich talerzach

Podawanie zupy krem z dyni w bulionówkach na podstawce jest zgodne z zasadami sztuki kulinarnej oraz estetyki serwowania potraw. Bulionówki są odpowiednie do podawania zup, ponieważ ich kształt i głębokość pozwalają na komfortowe spożycie płynnych dań. Dodatkowo, podkładka pod bulionówki nie tylko podnosi estetykę podania, ale także chroni stół przed ewentualnymi plamami. Warto zwrócić uwagę, że zupy krem, ze względu na swoją konsystencję, powinny być podawane w naczyniach, które umożliwiają swobodne mieszanie oraz spożycie bez ryzyka rozlania. Dzięki wyborowi bulionówek, możemy również lepiej kontrolować temperaturę serwowanej zupy, co jest istotne z perspektywy kulinarnej. W praktyce, bulionówki są często wykorzystywane w restauracjach i na eleganckich przyjęciach, co potwierdza ich rolę w profesjonalnej gastronomii oraz ich funkcjonalność w domowym serwowaniu. Dodatkowo, serwując zupę w bulionówkach, można z łatwością uzupełnić ją dodatkowymi składnikami, takimi jak świeże zioła czy grzanki, co wzbogaca jej smak i walory wizualne.

Pytanie 20

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, zakąski zimne można serwować od momentu ich wytworzenia do chwili spożycia

A. w ciągu 12 godzin, jeżeli są składowane w temperaturze od 2 do 6 stopni C

B. w ciągu 12 godzin, gdy są przechowywane w temperaturze od 12 do 16 stopni C

C. w ciągu 24 godzin, jeżeli trzymane są w temperaturze od 2 do 6 stopni C

D. w ciągu 24 godzin, pod warunkiem, że są przechowywane w temperaturze od 12 do 16 stopni C

Odpowiedź wskazująca, że zakąski zimne można wydawać w ciągu 12 godzin, jeżeli są przechowywane w temperaturze od 2 do 6 stopni C, jest poprawna z punktu widzenia przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności. Przechowywanie produktów w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju drobnoustrojów, które mogą prowadzić do zatrucia pokarmowego. W kontekście praktycznym, restauracje i cateringi powinny stosować termometry do monitorowania temperatury przechowywanych produktów, aby zapewnić, że ich zakąski nie przekraczają maksymalnych wartości temperaturowych. Oprócz tego, istotne jest przestrzeganie zasad rotacji produktów, aby te najstarsze były używane w pierwszej kolejności, co pozwala na zminimalizowanie marnotrawstwa żywności. Szeroko uznawane standardy, takie jak Hazard Analysis and Critical Control Points (HACCP), wprowadzają szczegółowe wytyczne dotyczące przechowywania i obróbki żywności, a ich przestrzeganie jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa konsumentów oraz jakości serwowanych potraw.

Pytanie 21

Czym jest podlaski sękacz?

A. serem regionalnym

B. rodzajem wyrobu cukierniczego

C. wędliną suszoną

D. alkoholowym napojem

Podlaski sękacz to tradycyjny wyrób cukierniczy, który pochodzi z Podlasia. Jest to ciasto pieczone w specyficzny sposób, polegający na nawijaniu cienkich warstw ciasta na obracający się ruszt, co nadaje mu charakterystyczną formę oraz strukturę. Wyrób ten jest często przygotowywany na różne uroczystości, a jego wyjątkowy smak oraz wygląd czynią go popularnym wyborem na wesela i inne ważne wydarzenia. Warto dodać, że sękacz zawiera składniki takie jak mąka, jajka, cukier oraz masło, co czyni go dosyć kalorycznym, ale jednocześnie smacznym deserem. Jego przygotowanie wymaga umiejętności oraz doświadczenia, a także odpowiednich narzędzi, takich jak ruszt do pieczenia. W branży cukierniczej sękacz jest często doceniany za swoje unikalne walory smakowe oraz estetyczne, a także za to, że jest on doskonałym przykładem dziedzictwa kulinarnego regionu. Warto również zwrócić uwagę na to, że sękacz może być podawany z różnymi dodatkami, takimi jak bita śmietana, owoce, a nawet lody, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w oczach konsumentów.

Pytanie 22

Zjawisko wiązania wody za pomocą pektyn to

A. macerowanie

B. żelowanie

C. klarowanie

D. zagęszczanie

Zagęszczanie to proces, który odnosi się do zwiększenia gęstości płynnych substancji, jednak nie jest to tożsame z żelowaniem. W przypadku zagęszczania często używa się innych substancji, takich jak skrobia lub gumy, które nie mają właściwości żelujących jak pektyny. Macerowanie jest procesem polegającym na namaczaniu owoców w płynach, co prowadzi do ich zmiękczenia, ale nie do tworzenia żeli. Chociaż oba procesy mogą współistnieć w produkcji przetworów owocowych, to nie są one bezpośrednio związane z wiązaniem wody przez pektyny. Klarowanie z kolei odnosi się do usuwania zanieczyszczeń i osadów z cieczy, co jest procesem stosowanym w produkcji soków czy win, ale nie dotyczy wiązania wody w kontekście pektyn. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat właściwości składników i ich zastosowania w przemyśle spożywczym. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dlaświadczenia o ich zastosowaniach i wpływie na jakość finalnych produktów.

Pytanie 23

Seler, aby zachować białą barwę oraz nie stracić wartości odżywczych, powinien zostać

A. skropiony wrzącą wodą i mlekiem

B. skropiony sokiem z cytryny i oliwą

C. zalany zimną, osoloną wodą

D. zalany zimną, osłodzoną wodą

Podczas przygotowywania surowego selera, odpowiednie metody obróbki mają kluczowe znaczenie dla zachowania jego wartości odżywczych oraz walorów estetycznych. W przypadku skropienia selera wrzącą wodą i mlekiem, możemy napotkać problemy związane z utratą składników odżywczych, ponieważ wysoka temperatura powoduje denaturację białek oraz obniżenie zawartości witamin w warzywach. Z kolei zalewanie selera zimną, osłodzoną wodą nie wpływa na jego ochronę przed utlenianiem, a jedynie zmienia smak, co może być niepożądane dla osób starających się unikać dodatkowego cukru. Podobnie, zbyt duża ilość soli stosowanej w zimnej, osolonej wodzie może prowadzić do nadmiernego osmozy, co skutkuje utratą wartościowych minerałów i witamin. Posiłki powinny być przygotowywane zgodnie z zasadami zdrowego żywienia, a metody obróbki warzyw powinny zapewniać optymalne warunki do zachowania ich właściwości odżywczych. Użycie soku z cytryny i oliwy z oliwek jest znacznie lepszym rozwiązaniem, ponieważ te składniki nie tylko zabezpieczają seler przed utlenianiem, ale także poprawiają jego smak i wartości odżywcze. Dobrze jest pamiętać o tych zasadach, aby uniknąć typowych błędów w obróbce warzyw, które mogą prowadzić do ich niewłaściwego przechowywania oraz obniżenia jakości potraw.

Pytanie 24

Wskaż właściwą metodę konserwacji dla danego środka spożywczego?

A. Fasolka w zalewie – pasteryzacja

B. Mleko UHT – kondensacja

C. Ogórki konserwowe – fermentacja

D. Susz warzywny – tyndalizacja

Kiszenie ogórków konserwowych polega na fermentacji mlekowej, a nie na być może mylnie rozumianej pasteryzacji. Proces fermentacji zachodzi w obecności bakterii kwasu mlekowego, które przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy, co przyczynia się do konserwacji produktu i nadaje mu charakterystyczny smak. W przypadku suszu warzywnego, proces tyndalizacji, będący wielokrotnym podgrzewaniem i chłodzeniem, nie jest powszechnie stosowany do utrwalania warzyw. Zamiast tego, suszenie, które polega na usunięciu wody, jest najczęściej wykorzystywaną metodą. W odniesieniu do mleka UHT, metoda ta nie jest kondensacją, lecz ultra wysokotemperaturowym przetwarzaniem, które polega na podgrzewaniu mleka do temperatury 135-150°C na krótki czas, co skutkuje jego długoterminową trwałością bez potrzeby chłodzenia. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie terminów i procesów oraz brak zrozumienia podstawowych zasad mikrobiologii żywności i technologii utrwalania. Każda z tych metod ma swoje specyficzne zastosowanie i zależy od celu, jaki chcemy osiągnąć w kontekście jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 25

Która z technik jest używana do szybkiej obróbki cieplnej owoców?

A. Mikserowanie.

B. Dekorowanie.

C. Usuwanie pestek.

D. Blanszowanie.

Blanszowanie to technika kulinarna, która polega na krótkiej obróbce cieplnej, najczęściej poprzez zanurzenie produktów w wrzącej wodzie na krótki czas, a następnie ich schłodzeniu w zimnej wodzie. Ta metoda jest szczególnie stosowana w przypadku owoców i warzyw, ponieważ pozwala na zachowanie ich koloru, tekstury oraz wartości odżywczych. Przykładem zastosowania blanszowania może być przygotowanie fasolki szparagowej, która po takim zabiegu zachowuje chrupkość i intensywny zielony kolor. Blanszowanie zapobiega także utracie witamin i minerałów podczas dalszej obróbki cieplnej. W przemyśle spożywczym blanszowanie owoców, takich jak brzoskwinie czy pomidory, ułatwia również ich obieranie, co jest kluczowe w procesie produkcji konserw, przetworów i innych produktów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w gastronomii, blanszowanie jest uznawane za niezbędny krok w przygotowaniu wielu potraw, co czyni tę metodę kluczową dla uzyskania wysokiej jakości dań.

Pytanie 26

Jaką potrawę może przygotować kucharz, korzystając z następujących składników: polędwica wołowa, smalec, cebula, koncentrat pomidorowy, śmietana, mąka pszenna, woda, przyprawy?

A. Rolada nadziewana

B. Polędwica po angielsku

C. Boeuf Strogonow

D. Sztufada wołowa

Jak spojrzymy na inne opcje, to łatwo zobaczyć, czemu niektóre z nich nie są poprawne. Sztufada wołowa to długie duszenie mięsa w sosie, a to w ogóle nie pasuje do sposobu robienia Boeuf Strogonow, które stawia na szybkie smażenie na dużym ogniu i krótkie duszenie. Polędwica po angielsku to inna bajka - tu chodzi o zachowanie soków i smaku przez pieczenie, co też nie pasuje do Boeuf Strogonow, gdzie mięso kroi się na paski i smaży. A rolada nadziewana, chociaż może używać polędwicy, to nie ma nic wspólnego z tymi składnikami, które są typowe dla Boeuf Strogonow. Ta potrawa wymaga innej technologii przyrządzania, co jest bardziej skomplikowane, bo chodzi o nadziewanie i formowanie mięsa, a to jest sprzeczne z prostotą Boeuf Strogonow. Ważne, żeby przy wyborze potrawy myśleć nie tylko o składnikach, ale też o sposobie ich przygotowania i tradycjach kulinarnych, to pozwala uniknąć typowych błędów w kuchni.

Pytanie 27

W przypadku montażu elementów zespołu roboczego w podajniku ślimakowym wilka, jaka jest właściwa kolejność ich instalacji?

A. pierścień dystansowy, nóż, sitko

B. nóż, pierścień dystansowy, sitko

C. sitko, nóż, pierścień dystansowy

D. nóż, sitko, pierścień dystansowy

Wybór złej kolejności montażu elementów w podajniku ślimakowym może prowadzić do różnych problemów, które naprawdę wpływają na efektywność działania urządzenia. Często zdarza się, że ludzie myślą, że montowanie sitka lub pierścienia dystansowego przed nożem jest w porządku, ale to nie jest dobry pomysł. Jeśli sitko będzie pierwsze, to może zablokować dostęp materiału do noża, co skończy się jego zablokowaniem, a nawet uszkodzeniem. Oczywiście, jeśli pierścień dystansowy będzie przed nożem, to prawidłowe cięcie będzie niemożliwe – to z kolei prowadzi do słabej jakości przetwarzanych surowców. Często ludzie sądzą, że kolejność montażu nie ma znaczenia, ale w rzeczywistości każdy element ma swoją rolę i musi być umieszczony we właściwej kolejności, żeby wszystko działało. Wiedza o tym jest naprawdę przydatna w kontekście inżynieryjnym i produkcyjnym. Stosując dobre praktyki montażowe, możemy nie tylko zwiększyć wydajność, ale także wydłużyć żywotność urządzenia oraz zmniejszyć ryzyko awarii.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Który z wymienionych produktów ma wysoką zawartość kolagenu?

A. Marchewka

B. Nóżki wieprzowe

C. Ryba

D. Masło roślinne

Nóżki wieprzowe są bogatym źródłem kolagenu, który jest białkiem niezwykle istotnym dla zdrowia stawów, skóry oraz innych tkanek łącznych w organizmie. Kolagen odgrywa kluczową rolę w zachowaniu elastyczności i sprężystości skóry, a jego utrata może prowadzić do widocznych oznak starzenia, takich jak zmarszczki i wiotczenie. W przypadku wieprzowych nóżek, kolagen występuje głównie w tkankach łącznych, co czyni je popularnym składnikiem w bulionach i zupach, które nie tylko dodają smaku, ale również wartości odżywczej. Przykładowo, bulion z nóżek wieprzowych jest często stosowany w kuchni zdrowotnej oraz w dietach wspierających regenerację stawów. Zastosowanie kolagenu w suplementach diety również staje się coraz bardziej powszechne, co odzwierciedla rosnące zainteresowanie zdrowiem i urodą w społeczeństwie. Warto zauważyć, że pozyskiwanie kolagenu z naturalnych źródeł, takich jak nóżki wieprzowe, jest zgodne z trendami prozdrowotnymi i zrównoważonym rozwojem, co zwiększa jego atrakcyjność wśród świadomych konsumentów.

Pytanie 30

Kiedy używa się kutra?

A. do podgrzewania talerzy

B. do rozdrabniania ziemniaków

C. do wyciskania soków

D. do rozdrabniania mięsa

Kuter to naprawdę ważne urządzenie w każdej profesjonalnej kuchni. W branży mięsnej wręcz bez niego ani rusz! Głównie służy do rozdrabniania mięsa, co daje nam jednolite masy mięsne, które idealnie sprawdzają się do robienia kiełbas, pasztetów albo różnych farszów. Dzięki nowoczesnym technologiom i ostrzom, kuter tnie mięso na bardzo drobne kawałki, co nie tylko poprawia ich strukturę, ale także potrafi znacząco podnieść smak. Jego wysoka prędkość i możliwość regulacji stopnia rozdrobnienia sprawiają, że jest naprawdę wszechstronny. Moim zdaniem, posiadanie kutra w każdej kuchni to podstawa, zwłaszcza że musi spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności. No i korzystanie z kutra pozwala zaoszczędzić czas i zwiększyć wydajność, co jest mega ważne w dużych restauracjach czy firmach cateringowych.

Pytanie 31

Ile sztuk zastawy stołowej należy przygotować na przyjęcie dla 150 osób, uwzględniając zapas w wysokości 30%?

A. 30 szt.

B. 75 szt.

C. 45 szt.

D. 50 szt.

W przypadku odpowiedzi, które nie są poprawne, często można zauważyć typowe błędy w rozumowaniu. Na przykład, podchodząc do pytania o potrzebną ilość zastawy stołowej, można błędnie założyć, że zapas na poziomie 30% odnosi się tylko do podstawowej liczby sztuk zastawy, ignorując konieczność uwzględnienia dodatkowych sztuk na ewentualne uszkodzenia. Odpowiedzi, które wskazują na zbyt niską wartość, takie jak 30 sztuk czy 50 sztuk, wynikają z niewłaściwego przeliczenia zapasu lub z pominięcia kluczowego aspektu, jakim jest dodatkowa rezerwa. Przy organizacji wydarzeń, szczególnie tych na większą skalę, ważne jest, aby dostarczyć odpowiednią ilość zastawy z uwzględnieniem możliwych nieprzewidzianych okoliczności. Oprócz tego, błędne założenie, że liczba sztuk zastawy powinna być równa liczbie gości, prowadzi do niewłaściwych wniosków. Praktyka w branży cateringowej i eventowej wskazuje, że odpowiedni zapas powinien być nie tylko zgodny z ilością gości, ale także brać pod uwagę różne scenariusze, takie jak dodatkowe miejsca, zmiany w planie czy potrzeby związane z różnorodnością serwowanych potraw. Z tego powodu, znajomość standardów dotyczących przygotowań do przyjęć i umiejętność ich praktycznego zastosowania jest kluczowa dla zapewnienia sukcesu wydarzenia.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Metoda biologicznego konserwowania ogórków opiera się na wykorzystaniu fermentacji?

A. kwasu octowego

B. kwasu mlekowego

C. kwasu sorbowego

D. kwasu fosforowego

Wybór kwasu fosforowego, sorbowego albo octowego do utrwalania ogórków nie jest dobry i to z kilku powodów. Kwas fosforowy, który znajdziesz w niektórych napojach gazowanych, w ogóle nie jest używany w fermentacji mlekowej, a jego stosowanie w żywności nie jest zbyt popularne, bo może podrażniać oraz nie ma wartości odżywczych. Kwas sorbowy jest konserwantem, który zapobiega pleśni, ale nie prowadzi do fermentacji, więc nie wspiera naturalnych procesów w warzywach. Kwas octowy z kolei, znany z octu, można używać do konserwacji, ale działa jako kwaszenie, a nie fermentacja. Zmienia smak i teksturę ogórków oraz może zabijać te dobre bakterie, które są ważne w fermentacji. Jak się wybiera złe metody konserwacji, można łatwo stracić wartości odżywcze, zmienić smak czy teksturę, a nawet wpłynąć na zdrowie przez syntetyczne dodatki. Niestety, takie wnioski biorą się z braku zrozumienia fermentacji i dobrych praktyk w utrwalaniu żywności.

Pytanie 34

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 1,50 l

B. 0,105 l

C. 1,05 l

D. 0,150 l

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, zużyto 350 ml koniaku, co daje nam 350 ml / 7 = 50 ml koniaku na jedną porcję. Zatem, do przygotowania 21 porcji, potrzebujemy 21 porcji * 50 ml/porcja = 1050 ml koniaku. Przeliczając jednostki, 1050 ml to 1,05 l. Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na podpaleniu alkoholu (w tym przypadku koniaku) w celu wzbogacenia smaku potrawy. Przy zastosowaniu tej metody ważne jest, aby używać odpowiedniej ilości alkoholu, aby uzyskać pożądany efekt wizualny oraz smakowy. Ważne jest także, aby pamiętać, że użycie zbyt dużej ilości koniaku może prowadzić do nadmiernego płomienia, co może być niebezpieczne i wpłynąć na końcowy smak potrawy. W praktyce kulinarnej, precyzyjne wyważenie składników jest kluczowe do uzyskania doskonałych rezultatów, co jest zgodne z ogólnymi zasadami gastronomii.

Pytanie 35

Nadzienie składające się z rozgniecionych ziemniaków, białego sera i cebuli wykorzystuje się do wytwarzania

A. knedli

B. kołdunów

C. pierogów ruskich

D. pierogów leniwych

Nadzienie z ziemniaków, sera twarogowego i cebuli to klasyka, jeśli chodzi o pierogi ruskie. To naprawdę jedna z najbardziej znanych potraw w Polsce. Takie połączenie daje nam super kremowy smak, który fajnie komponuje się z miękkim ciastem. Warto dodać, że pierogi ruskie często jedzą z zasobem śmietany, co jeszcze bardziej podbija ich smak. Kluczowe jest też, żeby dobrze przygotować ciasto, powinno być elastyczne i cienkie, żeby nie przygłuszyć smaku nadzienia. Z mojego doświadczenia, najlepsze ciasto robi się z mąki pszennej, wody i jajka. Dzięki temu ma odpowiednią konsystencję. A co najlepsze, pierogi można jeść zarówno ciepłe, jak i zimne, więc sprawdzają się na różne okazje!

Pytanie 36

Osoba, która jest nosicielem bakterii Salmonella,

A. nie zagraża otoczeniu

B. nie stanowi zagrożenia dla innych pracowników

C. może być zatrudniona w restauracji, jeśli przestrzega zasad sanitarno-epidemiologicznych

D. nie może być zatrudniona w restauracji

Odpowiedź, że pracownik noszący pałeczki Salmonella nie może pracować w zakładzie gastronomicznym, jest poprawna ze względu na wysokie ryzyko zakażeń pokarmowych, które mogą zagrażać zdrowiu konsumentów. Salmonella jest patogenem odpowiedzialnym za poważne choroby układu pokarmowego, a jej nosicielstwo oznacza, że dana osoba może przenosić bakterie, nawet jeśli nie wykazuje objawów. Zgodnie z wytycznymi Sanepidu oraz regulacjami zawartymi w przepisach prawa żywnościowego, osoby z potwierdzonym nosicielstwem Salmonelli są objęte zakazem pracy w branży gastronomicznej, aby zminimalizować ryzyko wybuchów epidemii. W praktyce oznacza to, że takie osoby powinny przejść odpowiednie leczenie i być ponownie przebadane, zanim będą mogły powrócić do pracy. Przykładowo, w przypadku pracowników restauracji, ich zdrowie i bezpieczeństwo muszą być priorytetem, aby zapewnić, że dostarczane jedzenie jest wolne od patogenów, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 37

Brązowy osad, który pojawia się podczas gotowania rosołu, jest rezultatem

A. denaturacją białek prostych

B. pęcznienia żelatyny

C. wytapiania lipidów

D. karmelizacji monosacharydów

Karmelizacja cukrów prostych, wytapianie tłuszczów i pęcznienie kolagenu to procesy, które nie mają bezpośredniego związku z powstawaniem brązowej piany podczas gotowania rosołu. Karmelizacja dotyczy jedynie procesów, w których cukry są podgrzewane do wysokiej temperatury, co prowadzi do ich rozkładu i powstawania nowych związków smakowych, co jest bardziej charakterystyczne dla słodkich potraw, a nie dla rosołu. Wytapianie tłuszczów również nie jest właściwym wytłumaczeniem, ponieważ tłuszcze w rosole zazwyczaj unoszą się na powierzchni w postaci tłustej warstwy, a nie tworzą piany. Pęcznienie kolagenu jest ważnym procesem, który zachodzi w mięsie, ale nie jest on odpowiedzialny za powstawanie piany. Kolagen, który jest białkiem obecnym w tkance łącznej, przekształca się w żelatynę podczas gotowania, co wpływa na konsystencję rosołu, ale nie na kolor czy pojawianie się piany. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów i niezrozumienie, że piana to efekt denaturacji białek, a nie innych reakcji chemicznych czy fizycznych.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Resztki z filetowania ryb, takie jak głowy i kręgosłupy, powinny być

A. wyrzucane do odpadów

B. zmielone i dodane do masy rybnej mielonej

C. przechodzące proces duszenia

D. wykorzystane do przygotowania galarety

Mielone pozostałości rybne, mimo że mogą wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w rzeczywistości nie wykorzystują pełnego potencjału składników. Zmielenie głów i kręgosłupów rybnych oraz dodanie ich do rybnej masy mielonej prowadzi do zubożenia struktury i smaku potrawy. Takie podejście często skutkuje powstawaniem homogenicznej masy, która może być mniej apetyczna i nieatrakcyjna wizualnie. Ponadto, proces ten może skutkować utratą istotnych wartości odżywczych, które mogłyby być cennym składnikiem galarety. Duszenie pozostałości rybnych może wydawać się alternatywnym podejściem, jednak nie jest to najlepsza metoda ich wykorzystania. Duszenie, choć może wydobyć pewne smaki, nie zawsze pozwala na uzyskanie klarownego wywaru, który jest podstawą galarety. Ponadto, wyrzucanie pozostałości rybnych do odpadów jest rażącym marnotrawstwem. Wiele osób myśli, że odpady rybne są bezużyteczne, nie zdając sobie sprawy z ich potencjału kulinarnego. Działania te ilustrują typowe błędy myślowe dotyczące wykorzystania odpadów, gdzie ludzie nie dostrzegają możliwości przekształcenia ich w wartościowe dania. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest traktowanie pozostałości rybnych jako składników, które można przetworzyć na zdrowe i smaczne potrawy, takie jak galareta rybna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej