Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 18:09
Data zakończenia: 2 maja 2025 18:21

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego działania nie wykonują serwery plików?

A. Udostępniania plików w Internecie

B. Zarządzania bazami danych

C. Odczytu oraz zapisu informacji na dyskach twardych

D. Wymiany informacji pomiędzy użytkownikami sieci

Serwery plików są kluczowym komponentem infrastruktury IT, które umożliwiają przechowywanie i udostępnianie danych w sieciach lokalnych i rozległych. Odczyt i zapis danych na dyskach twardych to podstawowa funkcjonalność serwera plików, zapewniająca użytkownikom dostęp do plików z dowolnego miejsca w sieci. Ponadto, wymiana danych pomiędzy użytkownikami sieci jest jednym z głównych zadań serwera plików, który umożliwia współpracę i wymianę informacji. Usługa ta opiera się na protokołach takich jak SMB (Server Message Block) lub NFS (Network File System), które ułatwiają komunikację pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi. Również udostępnianie plików w Internecie, czyli transfer danych do zdalnych lokalizacji, jest kluczowe dla współczesnych aplikacji webowych i zdalnych zespołów. Mylne jest więc twierdzenie, że serwery plików nie pełnią roli w zarządzaniu danymi, co często prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości, serwery plików i bazy danych różnią się w podejściu do przechowywania i przetwarzania informacji; serwery plików koncentrują się na plikach jako jednostkach danych, podczas gdy bazy danych zajmują się bardziej złożonymi strukturami danych, relacjami oraz integralnością danych. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów informatycznych oraz eliminacji typowych błędów w planowaniu architektury IT.

Pytanie 2

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie LINUX są zapisane w pliku

A. /etc/shells

B. /etc/passwd

C. /etc/group

D. /etc/shadow

Wybór plików /etc/shells, /etc/group oraz /etc/shadow jako lokalizacji przechowywania informacji o kontach użytkowników w systemie Linux jest błędny z kilku powodów. Plik /etc/shells zawiera listę powłok, które są dozwolone dla użytkowników, co ma na celu zabezpieczenie systemu poprzez ograniczenie dostępu do znanych, bezpiecznych powłok. Jego zawartość nie odnosi się bezpośrednio do zarządzania kontami, a jedynie do opcji, jakie użytkownicy mogą mieć. Z kolei plik /etc/group przechowuje informacje o grupach użytkowników, co oznacza, że jest używany do zarządzania uprawnieniami grupowymi, a nie do przechowywania szczegółowych danych o kontach użytkowników. Zrozumienie tego pliku jest kluczowe, ale nie zastępuje konieczności korzystania z /etc/passwd. Plik /etc/shadow jest z kolei odpowiedzialny za przechowywanie zaszyfrowanych haseł użytkowników oraz dodatkowych informacji zabezpieczających ich konta, co oznacza, że nie zawiera informacji o podstawowych danych konta, takich jak UID, GID czy powłoka. Wybór tych plików może wynikać z nieporozumienia co do ich funkcji w systemie. Aby skutecznie zarządzać kontami użytkowników i ich uprawnieniami, niezbędne jest zrozumienie, jakie dane są przechowywane w każdym z tych plików oraz ich prawidłowe wykorzystanie w praktyce administracyjnej.

Pytanie 3

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. dcgpofix

B. regsvr32

C. dcpromo

D. winnt32

Polecenie 'dcpromo' jest standardowym narzędziem używanym w systemach Windows Server do promocji serwera do roli kontrolera domeny. Umożliwia ono utworzenie nowej domeny lub dołączenie do istniejącej, co jest kluczowe dla zarządzania użytkownikami i zasobami w sieci. W praktyce, uruchamiając 'dcpromo', administratorzy mogą skonfigurować wiele istotnych parametrów, takich jak ustawienia replikacji, wybór typu kontrolera domeny (np. podstawowy lub dodatkowy) oraz integrację z Active Directory. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, promocja serwera do roli kontrolera domeny powinna być przeprowadzana w planowany sposób, z uwzględnieniem odpowiednich kopii zapasowych i audytu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić bezpieczeństwo infrastruktury. Dcpromo przeprowadza również weryfikację, czy sprzęt i oprogramowanie spełniają minimalne wymagania do pracy z Active Directory, co jest istotnym krokiem w procesie wdrożeniowym.

Pytanie 4

Jakie jest usytuowanie przewodów w złączu RJ45 według schematu T568A?

A. B

B. C

C. A

D. D

Sekwencja połączeń T568A dla wtyku RJ45 jest normowana przez standardy telekomunikacyjne, a dokładnie przez normę TIA/EIA-568. Poprawna kolejność przewodów we wtyku RJ45 zgodnie z tym standardem to: 1) Biało-zielony 2) Zielony 3) Biało-pomarańczowy 4) Niebieski 5) Biało-niebieski 6) Pomarańczowy 7) Biało-brązowy 8) Brązowy. Taka kolejność ma na celu zapewnienie kompatybilności i efektywności połączeń sieciowych, przede wszystkim w systemach Ethernet. W praktyce zastosowanie tej sekwencji jest kluczowe w instalacjach sieciowych, gdzie wymagane jest zachowanie standardów, aby urządzenia różnych producentów mogły ze sobą współpracować bez problemów. Dostosowanie się do normy T568A jest powszechnie stosowane w instalacjach w budynkach mieszkalnych i biurowych. Poprawne okablowanie wg tego standardu minimalizuje zakłócenia sygnału i zwiększa niezawodność transmisji danych, co jest szczególnie istotne w środowiskach biurowych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i stabilność połączeń.

Pytanie 5

Który z wymienionych adresów IP nie zalicza się do prywatnych?

A. 10.0.105.12

B. 172.16.45.123

C. 192.168.199.223

D. 127.231.5.67

Wybór adresów IP 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 jako niepubliczne jest typowym błędem wynikającym z niepełnej znajomości klasyfikacji adresów IP. Adresy 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 należą do zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, co oznacza, że są przeznaczone do użytku w sieciach lokalnych i nie mogą być używane do komunikacji w Internecie. Adres 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z zakresów prywatnych według standardów RFC 1918, a adres 10.0.0.0 do 10.255.255.255 to kolejny. Warto zauważyć, że adresy prywatne nie są routowane w Internecie, co nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także pozwala na oszczędność dostępnych adresów publicznych. Powszechnym błędem przy interpretacji adresów IP jest mylenie ich z adresami zewnętrznymi, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu sieciami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie adresy mogą być używane w sieciach lokalnych, a które są przeznaczone do routingu w Internecie, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania infrastruktury sieciowej oraz zapewnienia bezpieczeństwa danych.

Pytanie 6

Na zaprezentowanym schemacie logicznym sieci przedstawiono

A. 4 kondygnacyjne punkty sieciowe

B. 9 gniazd telekomunikacyjnych

C. 7 budynkowych punktów dystrybucji

D. 2 kampusowe punkty dystrybucji

Odpowiedź jest prawidłowa ponieważ na schemacie logicznym sieci przedstawiono dokładnie 9 gniazd telekomunikacyjnych oznaczonych jako TO czyli Telecommunications Outlet. Gniazda te stanowią końcowy punkt dostępu do sieci dla użytkowników i urządzeń. W praktyce są to fizyczne połączenia takie jak złącza RJ-45 które umożliwiają podłączenie urządzeń sieciowych do sieci LAN. Umiejętne rozmieszczenie gniazd telekomunikacyjnych jest kluczowe w projektowaniu sieci zapewniając optymalny dostęp i minimalizując ryzyko przeciążenia sieci. Standardy takie jak ISO/IEC 11801 wskazują na właściwe rozmieszczenie i ilość gniazd w zależności od przeznaczenia pomieszczeń i ich wielkości co wpływa na efektywność i skalowalność infrastruktury sieciowej. Znajomość liczby i rozmieszczenia gniazd jest istotna dla techników odpowiedzialnych za utrzymanie i rozwój sieci ponieważ umożliwia to prawidłowe planowanie okablowania i rozmieszczenia urządzeń sieciowych.

Pytanie 7

Który z adresów protokołu IP w wersji 4 jest poprawny pod względem struktury?

A. 192.0.FF.FF

B. 192.309.1.255

C. 192.10.255.3A

D. 192.21.140.16

Adres IP w wersji 4 (IPv4) składa się z czterech oktetów oddzielonych kropkami, a każdy oktet jest liczbą całkowitą w zakresie od 0 do 255. Odpowiedź 192.21.140.16 spełnia te kryteria, gdyż wszystkie cztery oktety są w odpowiednich granicach. Przykład ten jest typowym adresem przypisanym do urządzeń w sieci i jest używany w wielu lokalnych oraz globalnych konfiguracjach sieciowych. W praktyce adresy IPv4 są wykorzystywane do routingu pakietów danych w Internecie oraz w sieciach lokalnych. Zgodnie z protokołem Internetowym (RFC 791), ważne jest, aby adresy IP były poprawnie skonstruowane, aby zapewnić ich poprawne przesyłanie i odbieranie w sieci. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania siecią, administrowanie adresami IP wymaga ich prawidłowej struktury, co pozwala na skuteczne zarządzanie ruchem sieciowym oraz unikanie konfliktów adresowych.

Pytanie 8

Wskaż urządzenie, które powinno być użyte do połączenia dwóch komputerów z siecią Internet poprzez lokalną sieć Ethernet, gdy dysponujemy jedynie jednym adresem IP

A. Router LAN

B. Splitter ADSL

C. Switch LAN

D. Modem ISDN

Wybór przełącznika LAN, modemu ISDN czy splitera ADSL jako środków do podłączenia dwóch komputerów do Internetu poprzez jeden adres IP jest nieodpowiedni z kilku powodów. Przełącznik LAN jest urządzeniem, które umożliwia komunikację pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci lokalnej, ale nie ma funkcji routingu ani NAT, co oznacza, że nie potrafi zarządzać ruchem między lokalną siecią a Internetem. Taka konfiguracja prowadzi do sytuacji, w której urządzenia nie byłyby w stanie współdzielić jednego adresu IP, co jest kluczowe w tym przypadku. Z kolei modem ISDN jest przestarzałym standardem, który w dzisiejszych czasach rzadko znajduje zastosowanie, a jego wykorzystanie nie jest praktyczne w kontekście dostępu do szerokopasmowego Internetu. Spliter ADSL z kolei jest używany do rozdzielania sygnału telefonicznego i danych, ale nie dostarcza funkcji routingu i również nie umożliwia podłączenia wielu urządzeń korzystających z jednego adresu IP. Użytkownicy często mylą te urządzenia, nie zdając sobie sprawy, że każde z nich ma inną funkcję i zastosowanie. Kluczowym błędem jest zrozumienie roli każdego z tych urządzeń w architekturze sieciowej. W kontekście modernizacji sieci, wybór odpowiedniego urządzenia jest kluczowy dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa komunikacji. Właściwa konfiguracja i znajomość funkcji routera LAN są niezbędne do utrzymania sprawnego działania sieci domowej czy biurowej.

Pytanie 9

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

B. uruchomienie programu, który wyświetla zawartość pamięci operacyjnej

C. pokazanie nazwy terminala

D. zmianę aktualnego katalogu na katalog domowy użytkownika

Wybór innych odpowiedzi na to pytanie prowadzi do nieporozumień dotyczących podstawowych funkcji i działania systemu Linux. Twierdzenie, że polecenie 'tty' wysyła sygnał zakończenia procesu, jest mylące, ponieważ sygnały zakończenia procesów są obsługiwane przez różne inne polecenia, takie jak 'kill', które są używane do zatrzymywania działających aplikacji. Ponadto, zmiana bieżącego katalogu na katalog domowy użytkownika nie ma związku z poleceniem 'tty' i tym samym jest nieprawidłowa, gdyż do tego celu używa się polecenia 'cd' bez dodatkowych argumentów lub z użyciem argumentu '~'. Kolejnym błędnym stwierdzeniem jest to, że 'tty' uruchamia program listujący zawartość pamięci operacyjnej. Takie operacje mogą być przeprowadzane za pomocą poleceń takich jak 'ps' czy 'top', które dostarczają informacji o aktywnych procesach oraz ich zasobach, jednak 'tty' nie pełni tej funkcji. Te pomyłki wskazują na niedostateczne zrozumienie podstawowych poleceń systemowych oraz ich zastosowań w codziennej pracy w środowisku Linux. Warto zatem zagłębić się w dokumentację systemu i praktyczne zastosowania tych poleceń, aby zyskać pełniejszy obraz ich możliwości oraz znaczenia w administracji systemowej.

Pytanie 10

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, należy unikać użycia złącza

A. D-SUB

B. SATA

C. HDMI

D. USB

No, wybór złączy D-SUB, HDMI czy USB do podłączenia projektora to dość powszechny błąd, który często wynika z nieporozumień. D-SUB, czyli VGA, to analogowe złącze, które dobrze przesyła sygnał wideo, więc można je używać z projektorami bez problemu. HDMI to nowoczesny standard, który przesyła zarówno wideo, jak i audio w formacie cyfrowym, więc daje lepszą jakość. USB, mimo że może być wykorzystywane do niektórych urządzeń wideo, nie jest standardowym złączem dla projektorów. Wiele osób myli te interfejsy, myśląc, że każde złącze ma te same funkcje, przez co można podłączyć sprzęt niewłaściwie. Ważne jest, żeby wiedzieć, że nie każde złącze nadaje się do przesyłania sygnału wideo i audio. Złącze SATA, które wspomniałeś w teście, służy tylko do przesyłania danych między dyskiem a płytą główną, więc w przypadku projektorów to nie ma większego sensu. Wiedza o tym, jakie standardy są prawidłowe w podłączaniu sprzętu multimedialnego, może uratować cię przed problemami z jakością obrazu i dźwięku podczas prezentacji.

Pytanie 11

Na ilustracji ukazano złącze zasilające

A. dysków SATA wewnętrznych

B. Molex do HDD

C. ATX12V do zasilania CPU

D. stacji dysków 3.5"

Złącze ATX12V jest kluczowym elementem w zasilaniu nowoczesnych komputerów osobistych. Przeznaczone jest do dostarczania dodatkowej mocy bezpośrednio do procesora. Złącze to zazwyczaj składa się z czterech pinów, choć istnieją również wersje ośmiopinowe, które zapewniają jeszcze większą moc. Zastosowanie tego typu złącza stało się standardem w płytach głównych ATX, aby sprostać rosnącym wymaganiom energetycznym nowoczesnych procesorów. ATX12V dostarcza napięcie 12V, które jest kluczowe dla stabilnej pracy CPU, zwłaszcza podczas intensywnych zadań, takich jak obróbka wideo czy gry komputerowe. Dzięki temu złączu możliwe jest stabilne dostarczenie dużej ilości mocy, co minimalizuje ryzyko niestabilności systemu. Podczas instalacji istotne jest, aby upewnić się, że konektor jest prawidłowo osadzony, co gwarantuje poprawne działanie całego systemu. Warto również zaznaczyć, że zasilacze komputerowe są projektowane zgodnie z normami ATX, co zapewnia kompatybilność i bezpieczeństwo użytkowania urządzeń komputerowych.

Pytanie 12

Liczba 10101110110(2) w systemie szesnastkowym przedstawia się jako

A. 576

B. 536

C. A76

D. AE6

Liczba 10101110110(2) to liczba zapisana w systemie binarnym, która po konwersji do systemu dziesiętnego wynosi 1426. Aby ją przekształcić na system szesnastkowy, dzielimy ją na grupy po cztery bity, zaczynając od prawej strony. Przekształcając 10101110110(2) do postaci 0001 0101 1110 110(2), otrzymujemy 1 5 E 6, co w systemie szesnastkowym zapisuje się jako 576. W praktyce umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w programowaniu, inżynierii komputerowej oraz w elektronice, gdzie często wykorzystuje się systemy binarne i szesnastkowe. Zrozumienie tej konwersji jest również istotne w kontekście formatowania danych w programach, takich jak CSS czy HTML, gdzie kolory często są określane w formacie szesnastkowym. Ponadto, w wielu standardach komunikacyjnych i protokołach, takich jak TCP/IP, właściwe przedstawienie danych w różnych systemach liczbowych jest niezbędne do zapewnienia efektywnej komunikacji.

Pytanie 13

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. hub

B. bridge

C. router

D. repeater

Router to urządzenie sieciowe działające na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, znanej jako warstwa sieci. Jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, operując na adresach IP. Routery są kluczowe w realizacji komunikacji w Internecie, ponieważ umożliwiają wymianę informacji pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w różnych podsieciach. W praktyce, routery potrafią analizować adresy IP pakietów danych, co pozwala na podejmowanie decyzji o ich dalszej trasie. Dzięki zastosowaniu protokołów, takich jak RIP, OSPF czy BGP, routery mogą dynamicznie aktualizować swoje tablice rutingu, co zwiększa efektywność komunikacji. W kontekście bezpieczeństwa, routery często pełnią funkcję zapory sieciowej, filtrując nieautoryzowany ruch. Przykładem zastosowania routerów są domowe sieci Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia z Internetem, kierując ruch danych w sposób efektywny i bezpieczny. Dobre praktyki obejmują regularne aktualizowanie oprogramowania routerów oraz konfigurowanie zabezpieczeń, takich jak WPA3, aby chronić przesyłane dane.

Pytanie 14

Jakie zakresy częstotliwości określa klasa EA?

A. 500 MHz

B. 300 MHz

C. 250 MHz

D. 600 MHz

Odpowiedzi 600 MHz, 250 MHz i 300 MHz są błędne, bo pewnie źle zrozumiałeś, jakie częstotliwości przypisane są do klasy EA. 600 MHz to nie to, bo zwykle jest powiązane z telewizją cyfrową i niektórymi usługami mobilnymi, co może wprowadzać w błąd. Jeśli chodzi o 250 MHz, to jest częścią pasm używanych w różnych systemach, ale nie ma to nic wspólnego z EA. Czasem można spotkać te częstotliwości w systemach satelitarnych czy radiowych, więc łatwo się pomylić. Z kolei 300 MHz też jest niepoprawne, bo dotyczy pasm z lokalnych systemów, jak w niektórych aplikacjach IoT, ale też nie ma związku z definicją klasy EA. Z mojego doświadczenia wynika, że błędy przy wyborze odpowiedzi zwykle biorą się z nie do końca zrozumianych terminów dotyczących częstotliwości i ich zastosowania w różnych technologiach. Ważne jest, aby pojąć, że specyfikacje pasm częstotliwości są ściśle regulowane i przypisane do konkretnych zastosowań, co jest kluczowe w telekomunikacji.

Pytanie 15

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. rejestrowania rozruchu

B. awaryjnym

C. debugowania

D. przywracania usług katalogowych

Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 16

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika.

A. whoami

B. who

C. id

D. users

Wybierając odpowiedzi takie jak 'whoami', 'users' czy 'who', można wpaść w pułapkę mylnej interpretacji funkcji tych poleceń. Polecenie 'whoami' zwraca nazwę bieżącego użytkownika, co może sugerować identyfikację, ale nie dostarcza numeru UID. Użytkownicy często mylą te dwa pojęcia, zapominając, że identyfikator użytkownika to unikalny numer, a nie nazwa. Z kolei 'users' wyświetla listę zalogowanych użytkowników w systemie, co nie ma nic wspólnego z identyfikacją konkretnego użytkownika, a jedynie z informowaniem o tym, kto jest aktywny w danym momencie. Warto zaznaczyć, że nie dostarcza to informacji o UID ani o grupach, do których należy dany użytkownik. Polecenie 'who' także zwraca informacje o zalogowanych użytkownikach, w tym ich nazwy i czas logowania, lecz ponownie pomija istotną informację, jaką jest UID. Użytkownicy mogą mieć tendencję do stosowania tych poleceń w nadziei na uzyskanie pełnych informacji o sobie lub innych, jednak w rzeczywistości są one ograniczone i nie spełniają wymagań dotyczących uzyskiwania numeru identyfikacyjnego użytkownika. Kluczowym błędem w tym myśleniu jest nieznajomość różnic między funkcjami tych poleceń. Aby zrozumieć pełen kontekst działania systemu Linux, zaleca się zaznajomienie z dokumentacją oraz praktyczne ćwiczenia, aby unikać takich nieporozumień.

Pytanie 17

W systemie Linux komenda chmod pozwala na

A. zmianę właściciela pliku

B. ustawienie praw dostępu do pliku

C. naprawę systemu plików

D. wyświetlenie informacji o ostatniej aktualizacji pliku

Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do zarządzania uprawnieniami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, kto może czytać, pisać lub wykonywać dany plik. W systemach Unix/Linux uprawnienia są przypisywane w trzech kategoriach: właściciel pliku, grupa oraz pozostali użytkownicy. Przykładowo, użycie polecenia 'chmod 755 plik.txt' ustawia prawa dostępu na: pełne uprawnienia dla właściciela, prawo do odczytu i wykonywania dla grupy oraz prawo do odczytu i wykonywania dla wszystkich innych użytkowników. Zrozumienie działania chmod jest nie tylko istotne dla ochrony danych, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Stosowanie najniższych wymaganych uprawnień jest dobrą praktyką, co pomaga zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych informacji. W kontekście administracji systemami, umiejętność efektywnego zarządzania uprawnieniami jest kluczowa do zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych."

Pytanie 18

Jakie narzędzie w systemie Windows umożliwia kontrolę prób logowania do systemu?

A. systemu

B. programów

C. zabezpieczeń

D. instalacji

Dziennik zabezpieczeń w systemie Windows to kluczowe narzędzie odpowiedzialne za monitorowanie i rejestrowanie prób logowania oraz innych istotnych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. Odpowiedź "zabezpieczeń" (#3) jest prawidłowa, ponieważ dziennik ten zbiera informacje o wszystkich próbach logowania, zarówno udanych, jak i nieudanych, co jest niezbędne dla administratorów systemów w celu analizy potencjalnych incydentów bezpieczeństwa. Użycie dziennika zabezpieczeń pozwala na śledzenie aktywności użytkowników oraz identyfikację nieautoryzowanych prób dostępu. Przykładowo, administrator może wykorzystać informacje z dziennika zabezpieczeń do audytu działań użytkowników oraz do przeprowadzania analiz ryzyka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji (np. ISO 27001). Dziennik ten jest również użyteczny w kontekście spełniania wymogów regulacyjnych, takich jak RODO, gdzie monitorowanie dostępu do danych osobowych jest kluczowym elementem zgodności. Regularna analiza dziennika zabezpieczeń jest istotna dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 19

Jakie wbudowane narzędzie w systemie Windows służy do identyfikowania problemów związanych z animacjami w grach oraz odtwarzaniem filmów?

A. fsmgmt

B. userpasswords2

C. cacls

D. dxdiag

dxdiag, czyli Diagnostyka DirectX, to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia użytkownikom diagnozowanie problemów związanych z multimediami, takimi jak animacje w grach czy odtwarzanie filmów. Narzędzie to zbiera informacje o zainstalowanych komponentach systemowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz inne urządzenia, które mogą wpływać na wydajność multimediów. Dzięki dxdiag użytkownik może sprawdzić, czy odpowiednie sterowniki są zainstalowane i aktualne, co jest kluczowe dla płynnego działania aplikacji graficznych. Przykładowo, jeśli gra nie uruchamia się lub działa z opóźnieniem, użycie dxdiag pozwala na szybkie sprawdzenie zgodności sprzętu oraz ewentualnych problemów z DirectX. Narzędzie to jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, ponieważ umożliwia użytkownikom samodzielne diagnozowanie i rozwiązywanie problemów, co jest istotne w kontekście wsparcia technicznego. Zrozumienie wyników analizy dxdiag może również pomóc w planowaniu przyszłych aktualizacji sprzętu lub oprogramowania, co jest kluczowe w zachowaniu optymalnej wydajności systemu.

Pytanie 20

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem dla procesora AM2. Płytę z uszkodzeniami można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora oraz pamięci

A. AM1

B. AM2+

C. FM2+

D. FM2

Odpowiedź AM2+ jest prawidłowa, ponieważ gniazdo AM2+ jest kompatybilne z procesorami AM2, co oznacza, że użytkownik nie musi wymieniać swojego procesora ani pamięci. Gniazdo AM2+ obsługuje te same procesory, co AM2, a dodatkowo wprowadza wsparcie dla szybszych pamięci RAM DDR2 oraz DDR3, co może zwiększyć wydajność systemu. W praktyce, jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę płyty głównej na model AM2+, uzyska możliwość przyszłej modernizacji, wykorzystując nowsze procesory, które mogą być stosowane w tym gnieździe. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie planowanie przyszłych ulepszeń jest kluczowe dla maksymalizacji wartości inwestycji w sprzęt komputerowy. Dobrą praktyką jest również dokładne sprawdzenie specyfikacji płyty głównej przed zakupem, aby upewnić się, że będzie ona wspierać pożądane komponenty.

Pytanie 21

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do sieci jest dostępny na zasadach licencji GNU?

A. Linux

B. OS X Server

C. Windows Server 2012

D. Unix

Unix jest komercyjnym systemem operacyjnym, który nie jest dostępny na licencji GNU. Jego historia sięga lat 70-tych i choć jest podstawą dla wielu systemów operacyjnych, w tym Linuxa, to licencja, na której jest oferowany, ogranicza możliwość modyfikacji i dystrybucji jego kodu. OS X Server jest z kolei oparty na systemie macOS i również nie jest udostępniany na licencji GNU, a jego kod źródłowy jest zamknięty, co oznacza, że użytkownicy nie mają możliwości jego modyfikacji. Windows Server 2012 to komercyjny produkt firmy Microsoft, który podobnie jak OS X Server, nie pozwala na modyfikację kodu źródłowego i jest objęty licencją zamkniętą. Typowym błędem myślowym jest mylenie systemów operacyjnych o otwartym źródle z tymi, które są zamknięte. Ważne jest zrozumienie różnicy między licencjami otwartymi a zamkniętymi, ponieważ ma to istotny wpływ na możliwość współpracy w społeczności programistów oraz na innowacyjność. W praktyce, systemy na licencjach zamkniętych nie oferują tego samego poziomu elastyczności i dostosowania, co systemy typu open-source, jak Linux, co czyni je mniej atrakcyjnymi dla wielu użytkowników i organizacji, które preferują otwartość i wolność w korzystaniu z technologii.

Pytanie 22

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 255.255.255.255

B. 255.252.252.255

C. 0.0.0.0

D. 255.255.0.128

Odpowiedź 255.255.255.255 to maska podsieci, która jest używana do wskazania adresu broadcast w danej sieci. Jest to maksymalna wartość dla maski podsieci, co oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, a więc wszystkie adresy IP w danej podsieci są dostępne dla komunikacji. W praktyce oznacza to, że każda maszyna w sieci może komunikować się z innymi maszynami, a także wysyłać dane do wszystkich urządzeń jednocześnie. Maska 255.255.255.255 jest często używana w konfiguracjach sieciowych, aby zdefiniować adresy rozgłoszeniowe, co jest kluczowe w protokołach takich jak ARP (Address Resolution Protocol) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), gdzie urządzenia muszą wysyłać pakiety do wszystkich innych urządzeń w sieci lokalnej. W przypadku sieci IPv4, stosowanie takich masek jest zgodne z zaleceniami organizacji IETF, która standardyzuje wiele aspektów działania sieci. W związku z tym, zrozumienie użycia maski 255.255.255.255 jest podstawowym elementem wiedzy o sieciach komputerowych.

Pytanie 23

Pierwszą usługą, która jest instalowana na serwerze, to usługa domenowa w Active Directory. W trakcie instalacji kreator automatycznie poprosi o zainstalowanie usługi serwera.

A. WEB

B. DNS

C. FTP

D. DHCP

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem służącym do przesyłania plików w sieci, a jego zastosowanie dotyczy głównie transferu danych pomiędzy serwerami a klientami. FTP nie pełni roli usługi domenowej, dlatego nie jest wymagany podczas instalacji Active Directory. Podobnie, usługa WEB, odnosząca się do hostowania stron internetowych, jest niezwiązana z zarządzaniem domenami w Active Directory, a jej funkcjonalność nie obejmuje rozwiązywania nazw ani adresów w sieci. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest usługą odpowiedzialną za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie jest tożsama z funkcją DNS. Często błędnym myśleniem jest mylenie tych usług, gdyż wszystkie mają swoje specyficzne zastosowania w infrastrukturze sieciowej, ale każda z nich pełni inną rolę. W praktyce, nieprawidłowe przypisanie tych usług do procesu instalacji Active Directory może prowadzić do wielu problemów, takich jak błędne przypisanie adresów IP, trudności w komunikacji między urządzeniami oraz problemy z dostępem do zasobów sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie różnic między tymi usługami oraz ich odpowiednim zastosowaniem w kontekście Active Directory jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT.

Pytanie 24

Który z poniższych protokołów służy do zarządzania urządzeniami w sieciach?

A. DNS

B. SMTP

C. SNMP

D. SFTP

SMTP, SFTP i DNS to protokoły, które nie są przeznaczone do zarządzania urządzeniami sieciowymi, co może prowadzić do mylnych interpretacji ich funkcji. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania e-maili. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji e-mailowej między serwerami, a nie zarządzanie urządzeniami. W przypadku SFTP, co oznacza Secure File Transfer Protocol, protokół ten jest używany do bezpiecznego przesyłania plików przez sieć, a jego zastosowanie koncentruje się na transferze danych, a nie na monitorowaniu czy zarządzaniu. Z kolei DNS, czyli Domain Name System, odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest kluczowe dla działania internetu, ale również nie jest związane z zarządzaniem urządzeniami sieciowymi. Typowym błędem jest mylenie roli protokołów – zrozumienie, że każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, jest kluczowe w administrowaniu i projektowaniu infrastruktury sieciowej. W praktyce, nieodpowiednie przypisanie funkcji protokołów do ich rzeczywistych zadań może prowadzić do problemów w zarządzaniu siecią, co podkreśla znaczenie dokładnej wiedzy na temat każdego z tych standardów.

Pytanie 25

Który z podanych programów pozwoli na stworzenie technicznego rysunku ilustrującego plan instalacji logicznej sieci lokalnej w budynku?

A. CommView

B. WireShark

C. AutoCad

D. Packet Tracer

WireShark to narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia monitorowanie i diagnostykę sieci, jednak nie jest to program przeznaczony do tworzenia rysunków technicznych. Jego głównym celem jest analiza pakietów danych w czasie rzeczywistym, co nie ma związku z projektowaniem schematów instalacji. CommView natomiast także służy do monitorowania ruchu w sieci i nie posiada funkcji pozwalających na wizualizację planów instalacji logicznej. Z kolei Packet Tracer to symulator sieci opracowany przez Cisco, który pozwala na modelowanie i symulację działania sieci, ale nie jest narzędziem do tworzenia rysunków technicznych. Użytkownicy mogą pomylić te programy z AutoCad ze względu na ich zastosowanie w kontekście sieci, jednak kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że każde z wymienionych narzędzi posiada specyficzne funkcjonalności, które nie są kompatybilne z wymaganiami do tworzenia rysunków technicznych. Oprogramowanie CAD, takie jak AutoCad, jest dedykowane do precyzyjnego projektowania, co jest podstawowym wymogiem w inżynierii, podczas gdy inne narzędzia są skoncentrowane na analizie lub symulacji działania sieci. W związku z tym, wybór odpowiedniego oprogramowania jest kluczowy w procesie projektowania, a stosowanie niewłaściwych narzędzi prowadzi do pomyłek i nieefektywności w pracy. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi programami może prowadzić do nieprawidłowych projektów, co z kolei może wpłynąć na jakość i bezpieczeństwo instalacji.

Pytanie 26

Który symbol reprezentuje przełącznik?

A. D

B. B

C. A

D. C

Symbol oznaczający przełącznik, widoczny na ilustracji jako D, jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych i elektronicznych. Przełącznik, w kontekście sieci komputerowych, to urządzenie służące do kierowania sygnałów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną rolą jest umożliwienie komunikacji pomiędzy komputerami, drukarkami i innymi urządzeniami sieciowymi poprzez przekazywanie danych w formie pakietów. Przełączniki operują głównie na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że używają adresów MAC do identyfikacji urządzeń. W efektywnym zarządzaniu ruchem sieciowym przełączniki odgrywają krytyczną rolę, ponieważ minimalizują kolizje danych i zwiększają wydajność sieci. W kontekście branżowych dobrych praktyk, rekomenduje się stosowanie przełączników zarządzalnych w większych sieciach, ponieważ pozwalają one na kontrolę ruchu sieciowego, tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) oraz monitorowanie stanu sieci. Przełączniki są niezbędnym elementem infrastruktury każdego nowoczesnego biura, umożliwiającym bezproblemową współpracę i przepływ informacji.

Pytanie 27

Jakie oprogramowanie dostarcza najwięcej informacji diagnostycznych na temat procesora CPU?

A. Memtest86+

B. GPU-Z

C. HD Tune

D. HWiNFO

Wybór innych programów diagnostycznych zamiast HWiNFO wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich funkcji i możliwości. GPU-Z, na przykład, jest narzędziem skoncentrowanym na monitorowaniu parametrów karty graficznej, a nie procesora. Choć dostarcza cennych informacji o GPU, takich jak prędkość zegara, temperatura i użycie pamięci, nie jest odpowiednie do analizy wydajności CPU. HD Tune to narzędzie głównie do zarządzania dyskami twardymi, które pozwala na monitorowanie ich zdrowia oraz testowanie wydajności, co jest całkowicie niezwiązane z diagnostyką procesora. Memtest86+ to program do testowania pamięci RAM, który nie oferuje żadnych informacji o CPU, co czyni go nietrafnym wyborem w kontekście tego pytania. Wybór niewłaściwego narzędzia do analizy sprzętu może prowadzić do błędnych wniosków i potencjalnych problemów w diagnostyce. Często użytkownicy myślą, że każdy program diagnostyczny ma uniwersalne zastosowanie, co jest mylnym założeniem. Właściwe zrozumienie funkcji i przeznaczenia narzędzi diagnostycznych jest kluczowe dla efektywnej analizy i rozwiązywania problemów z komputerem. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją i możliwościami poszczególnych programów przed ich użyciem w praktyce.

Pytanie 28

W przypadku wpisania adresu HTTP w przeglądarkę internetową pojawia się błąd "403 Forbidden", co oznacza, że

A. wielkość przesyłanych danych przez klienta została ograniczona

B. karta sieciowa ma niepoprawnie przydzielony adres IP

C. użytkownik nie ma uprawnień do dostępu do żądanego zasobu

D. nie istnieje plik docelowy na serwerze

W przypadku kodu błędu 403 Forbidden, mylenie go z innymi kodami odpowiedzi HTTP prowadzi do nieporozumień. Pierwszym błędnym założeniem jest to, że brak pliku docelowego na serwerze powoduje ten błąd, podczas gdy w rzeczywistości, jeśli plik nie istnieje, serwer zwróci kod 404 Not Found. Zatem, gdy użytkownik napotyka błąd 403, oznacza to, że żądany plik jest dostępny, ale dostęp do niego jest zablokowany. Kwestia nieprawidłowego adresu IP karty sieciowej również nie jest związana z kodem 403; ten błąd dotyczy uprawnień, a nie problemów z łącznością. Inna niepoprawna koncepcja dotyczy ograniczeń na wielkość wysyłanych danych przez klienta, które są związane z innymi kodami błędów, takimi jak 413 Payload Too Large, a nie 403. W rzeczywistości, przed podjęciem działań naprawczych, ważne jest zrozumienie, że kod 403 jest wynikiem polityki bezpieczeństwa lub konfiguracji serwera, a nie problemu technicznego z infrastrukturą sieciową. Ostatecznie, kluczowe jest, aby użytkownicy rozumieli, że błąd 403 wynika z braku autoryzacji, a nie z problemów z plikami czy łącznością sieciową.

Pytanie 29

Jakie urządzenie umożliwia testowanie strukturalnego okablowania światłowodowego?

A. reflektometr optyczny

B. sonda logiczna

C. stacja lutownicza

D. odsysacz próżniowy

Sonda logiczna, stacja lutownicza oraz odsysacz próżniowy to narzędzia, które nie są przeznaczone do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego. Sonda logiczna służy do analizy sygnałów elektrycznych i nie ma zastosowania w kontekście światłowodów, które przesyłają dane w postaci impulsów świetlnych, a nie elektrycznych. Użycie takiego narzędzia w testowaniu okablowania światłowodowego prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie dostarcza informacji o integralności włókien optycznych. Stacja lutownicza jest używana do lutowania elementów elektronicznych, a nie do oceny jakości połączeń światłowodowych. Choć jest to istotne narzędzie w ogólnych pracach elektronicznych, nie ma zastosowania w kontekście testowania światłowodów, które wymagają precyzyjnej analizy optycznej. Odsysacz próżniowy, który służy do usuwania zanieczyszczeń lub materiałów, również nie ma związku z testowaniem jakości sygnału w instalacjach światłowodowych. Błędne przekonanie o możliwości użycia tych narzędzi do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego wynika z braku zrozumienia specyfiki technologii optycznych oraz ich wymagań w zakresie diagnostyki. Aby efektywnie testować systemy światłowodowe, niezbędne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak reflektometry optyczne, które są w stanie dokładnie ocenić parametry optyczne włókien.

Pytanie 30

Możliwość odzyskania listy kontaktów z telefonu komórkowego działającego na systemie Android występuje, gdy użytkownik wcześniej przeprowadził synchronizację danych urządzenia z Google Drive przy użyciu

A. konta Google

B. konta Microsoft

C. konta Yahoo

D. dowolnego konta pocztowego z portalu Onet

Odpowiedź "konta Google" to strzał w dziesiątkę. Synchronizacja danych na Androidzie rzeczywiście najlepiej działa przez konto Google. Dzięki temu możesz bez problemu przesyłać swoje kontakty, kalendarze czy zdjęcia do chmury, co sprawia, że wszystko jest bezpieczne i dostępne nawet na innych urządzeniach. Na przykład, kiedy zmienisz telefon, logując się na swoje konto Google, wszystkie kontakty wracają na miejsce jak za dotknięciem magicznej różdżki. Dobrze też wiedzieć, że korzystanie z konta Google to nie tylko wygoda, ale i duże bezpieczeństwo, bo Google ma naprawdę niezłe zabezpieczenia. Dodatkowo, synchronizacja z kontem Google ułatwia korzystanie z różnych aplikacji, jak na przykład Google Contacts, co sprawia, że zarządzanie kontaktami staje się o wiele prostsze. Tak więc, żeby skutecznie odzyskać wszystkie kontakty, koniecznie trzeba mieć konto Google i wcześniej to ustawić na swoim urządzeniu.

Pytanie 31

Jaką funkcję wykonuje zaprezentowany układ?

A. Odpowiedź B

B. Odpowiedź D

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź A

Rozważając odpowiedzi które nie są poprawne warto przyjrzeć się logice stojącej za każdą z opcji. Opcja A sugeruje że funkcja realizuje operację (a + b)(a + ¬b) co oznaczałoby że układ musiałby mieć dodatkowe bramki AND i OR aby osiągnąć taką logikę. Jest to błędne zrozumienie ponieważ w przedstawionym układzie nie ma wystarczającej liczby bramek do realizacji takiej funkcji złożonej sumy i iloczynu. Opcja B przedstawia funkcję (a + b)(¬b) co również nie jest możliwe przy danym układzie ponieważ wymagałoby to dodatkowej negacji sygnału b i jego kombinacji z a w inny sposób niż to co jest przedstawione. Takie podejście często jest wynikiem błędnego rozumienia roli bramek logicznych w danym układzie. Opcja D zakłada że układ realizuje funkcję a(a + b) co implikowałoby że sygnał a jest używany zarówno do sumy jak i iloczynu co jest niezgodne z przedstawionym schematem ponieważ sygnał a jest negowany przed użyciem w dalszej części układu. Uczenie się jak prawidłowo identyfikować i analizować układy logiczne jest kluczowe dla poprawnego projektowania i analizowania systemów cyfrowych co pozwala unikać typowych błędów myślowych i zapewnia skuteczne projektowanie rozwiązań cyfrowych.

Pytanie 32

W którym systemie liczbowym zapisano zakresy We/Wy przedstawione na ilustracji?

A. W systemie szesnastkowym

B. W systemie ósemkowym

C. W systemie dziesiętnym

D. W systemie binarnym

System binarny choć fundamentalny dla działania komputerów nie jest bezpośrednio używany do reprezentacji adresów We/Wy w interfejsach systemowych Jego użycie ogranicza się do operacji niskopoziomowych i logicznych wewnątrz procesorów i innych komponentów cyfrowych gdzie dane są przetwarzane w postaci bitów Jednak ze względu na swoją złożoność w bezpośredniej interpretacji przez ludzi nie jest zazwyczaj wykorzystywany w adresacji zasobów systemu System ósemkowy rzadko jest stosowany w nowoczesnych systemach komputerowych do reprezentacji danych hardwareowych W przeszłości miał swoje zastosowanie w pewnych systemach operacyjnych i architekturach komputerowych ale obecnie jego użycie jest ograniczone i nie jest standardem w kontekście interfejsów sprzętowych czy adresacji pamięci System dziesiętny jest najbardziej naturalny dla użytkowników ale w informatyce ma ograniczone zastosowanie w kontekście niskopoziomowym Adresacja sprzętowa i inne zasoby systemowe są częściej wyrażane w systemie szesnastkowym ze względu na jego zdolność do efektywnego mapowania danych binarnych W systemie dziesiętnym konwersja dużych adresów binarnych byłaby niepraktyczna i trudna do zarządzania dlatego nie jest on preferowany w tego typu zadaniach Współczesne standardy branżowe preferują szesnastkowy format właśnie ze względu na jego zwięzłość i wygodę w pracy z systemami komputerowymi

Pytanie 33

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. wyłączenie rozgłaszania SSID

B. zmiana częstotliwości nadawania sygnału

C. dezaktywacja szyfrowania

D. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP

Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest skutecznym sposobem na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej. SSID to nazwa, która identyfikuje sieć Wi-Fi, a jej rozgłaszanie pozwala urządzeniom w okolicy na łatwe wykrycie i połączenie się z nią. Kiedy rozgłaszanie jest wyłączone, SSID nie jest widoczny dla użytkowników, co sprawia, że dostęp do sieci staje się trudniejszy dla niepowołanych osób. Użytkownicy muszą znać dokładną nazwę sieci, aby się z nią połączyć, co może zniechęcić potencjalnych intruzów. Warto jednak podkreślić, że ta metoda nie jest wystarczająca jako jedyne zabezpieczenie. Przykładowo, użycie silnego szyfrowania WPA2 lub WPA3 i silnych haseł jest nadal kluczowe. W praktyce, wyłączenie rozgłaszania SSID powinno być częścią większej strategii bezpieczeństwa, która obejmuje regularną aktualizację oprogramowania sprzętowego routera oraz monitorowanie połączeń sieciowych. Tego rodzaju podejścia są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 34

Aktywacja opcji Udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows powoduje automatyczne przydzielanie adresów IP dla komputerów (hostów) z niej korzystających. W tym celu używana jest usługa

A. DHCP

B. NFS

C. WINS

D. DNS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem zarządzania siecią komputerową, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. W momencie, gdy włączasz udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows, DHCP uruchamia serwer, który dostarcza dynamiczne adresy IP hostom w sieci lokalnej. Dzięki temu urządzenia nie muszą być konfigurowane ręcznie, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią, zwłaszcza w przypadku większych środowisk, takich jak biura czy instytucje. DHCP pozwala również na centralne zarządzanie ustawieniami sieciowymi, takimi jak maska podsieci, brama domyślna, czy serwery DNS, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Przykładem zastosowania DHCP może być sytuacja, w której w biurze pracuje wielu pracowników, a każdy z nich korzysta z różnych urządzeń (laptopów, tabletów, smartfonów). Usługa DHCP sprawia, że każdy z tych urządzeń otrzymuje unikalny adres IP automatycznie, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP i zapewnia płynność działania sieci.

Pytanie 35

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 1 i 3

B. Do portów 2 i 3

C. Do portów 3 i 4

D. Do portów 1 i 2

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 36

Jakie urządzenie stosuje technikę detekcji zmian w pojemności elektrycznej do sterowania kursorem na monitorze?

A. Touchpad

B. Myszka

C. Trackpoint

D. Joystick

Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykrywa ruchy palca użytkownika na jego powierzchni, wykorzystując metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej. Ta technologia polega na pomiarze zmian w pojemności elektrycznej, które zachodzą, gdy palec zbliża się do powierzchni touchpada. Dzięki temu system jest w stanie precyzyjnie określić położenie palca oraz jego ruchy, co umożliwia kontrolowanie kursora na ekranie. Touchpady są powszechnie stosowane w laptopach oraz jako zewnętrzne urządzenia wejściowe. Dzięki swojej funkcjonalności umożliwiają realizację gestów, takich jak przewijanie, powiększanie czy obracanie, co znacząco zwiększa ergonomię i komfort użytkowania. W kontekście praktycznym, w wielu nowoczesnych aplikacjach i systemach operacyjnych, takich jak Windows czy macOS, touchpady wspierają różnorodne gesty, co pozwala na łatwiejszą i bardziej intuicyjną nawigację. Standardy dotyczące urządzeń wskazujących, takie jak USB HID (Human Interface Devices), również uwzględniają touchpady jako integralną część ekosystemu interakcji z komputerem.

Pytanie 37

Dane dotyczące błędów w funkcjonowaniu systemu operacyjnego Linux można uzyskać przy użyciu narzędzia

A. netstat

B. syslog

C. grub

D. watch

Odpowiedź 'syslog' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy mechanizm logowania w systemach operacyjnych Linux, który gromadzi i przechowuje informacje o zdarzeniach systemowych, błędach oraz innych ważnych informacjach. Syslog jest niezwykle przydatny dla administratorów systemów do monitorowania stanu serwera, analizy problemów oraz audytów. Może on rejestrować komunikaty od różnych usług i aplikacji, co pozwala na centralne zarządzanie logami w systemie. Na przykład, aby przeglądać logi, można użyć komendy `tail -f /var/log/syslog`, co umożliwi śledzenie logów w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w administrowaniu systemem sugerują regularne przeglądanie logów, aby szybko identyfikować i reagować na potencjalne problemy. Dodatkowo, wiele dystrybucji Linuxa domyślnie konfiguruje syslog do zbierania informacji o użytkownikach, aplikacjach oraz błędach systemowych, co czyni go niezastąpionym narzędziem w diagnozowaniu i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 38

Jakie narzędzie jest używane do diagnozowania łączności między hostami w systemie Windows?

A. route

B. ipconfig

C. ping

D. traceroute

Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie diagnostyczne stosowane w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na sprawdzenie połączenia z innym hostem w sieci. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do docelowego hosta, a jego celem jest uzyskanie odpowiedzi w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jeśli host odpowiada, oznacza to, że jest dostępny w sieci, a także daje informacje o czasie, jaki potrzebny był na przesłanie pakietu. Narzędzie to jest niezwykle pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi, pozwalając na weryfikację, czy dany adres IP jest osiągalny oraz na pomiar opóźnień w komunikacji. W praktyce, administratorzy sieci często używają polecenia 'ping', aby szybko zdiagnozować problemy z dostępnością serwerów lub innych urządzeń w sieci. Dobrą praktyką jest także używanie dodatkowych opcji, takich jak '-t', co umożliwia ciągłe pingowanie, co może pomóc w monitorowaniu stabilności połączenia przez dłuższy czas.

Pytanie 39

Który z przyrządów służy do usuwania izolacji?

A. B

B. A

C. D

D. C

Narzędzie oznaczone jako C jest profesjonalnym przyrządem do ściągania izolacji z przewodów. Jest to narzędzie precyzyjne, często nazywane ściągaczem izolacji lub stripperem. Umożliwia ono bezpieczne i efektywne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkadzania samego przewodu. Takie narzędzia są powszechnie stosowane w branży elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej do przygotowywania przewodów do łączenia, lutowania lub montażu złącz. Standardy branżowe, takie jak IEC 60364, wskazują na konieczność właściwego przygotowania przewodów elektrycznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności połączeń. Ściągacze izolacji wyposażone są w regulowane ostrza, co pozwala na dostosowanie ich do różnej grubości izolacji, co z kolei minimalizuje ryzyko uszkodzenia przewodnika. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje prace instalacyjne, serwisowe oraz produkcyjne, gdzie szybkość i precyzja są kluczowe. Używanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest podstawą profesjonalizmu w pracy z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 40

Na podstawie danych z "Właściwości systemu" można stwierdzić, że na komputerze zainstalowano fizycznie pamięć RAM o pojemności

Komputer:
Intel(R) Pentium
(R)4 CPU 1.8GHz
AT/XT Compatible
523 760 kB RAM

A. 523 MB

B. 256 MB

C. 128 MB

D. 512 MB

Odpowiedź 512 MB jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie 523 760 kB RAM z systemu właściwości komputerowych odnosi się do wartości około 512 MB. Przeliczając: 523 760 kilobajtów dzielimy przez 1024, co daje nam 511,25 MB. Zwykle producenci zaokrąglają tę wartość do najbliższej pełnej liczby, co w tym przypadku wynosi 512 MB. Pamięć RAM, znana również jako pamięć operacyjna, jest kluczowym komponentem wpływającym na szybkość i wydajność systemu komputerowego. Właściwe zarządzanie pamięcią RAM pozwala na uruchamianie wielu aplikacji jednocześnie i zapewnia płynne działanie systemu operacyjnego. W kontekście praktycznym zrozumienie pojemności pamięci RAM jest istotne przy planowaniu aktualizacji sprzętowych oraz poprawie wydajności komputera. Standardowa praktyka w branży IT to używanie pamięci RAM o pojemności, która pozwala na efektywne działanie wszystkich używanych aplikacji, co jest szczególnie ważne w środowiskach biznesowych i profesjonalnych, gdzie wydajność i niezawodność są kluczowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej