Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 08:56
  • Data zakończenia: 9 maja 2025 09:06

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie mają możliwości komunikacji. Która z poniższych okoliczności może być przyczyną tego problemu?

A. Identyczne nazwy użytkowników
B. Identyczne adresy IP stacji roboczych
C. Inne systemy operacyjne stacji roboczych
D. Różne bramy domyślne dla stacji roboczych
Odpowiedź dotycząca takich samych adresów IP stacji roboczych jest poprawna, ponieważ w sieciach komputerowych każdy węzeł musi mieć unikalny adres IP, aby umożliwić poprawną komunikację. Gdy dwa urządzenia mają ten sam adres IP, wówczas występuje konflikt adresów, co prowadzi do problemów z routingiem i przesyłaniem danych. Przykładem może być sytuacja, w której dwa komputery w tej samej podsieci – na przykład 192.168.1.10 – próbują jednocześnie wysłać dane do routera. Router nie będzie w stanie zidentyfikować, które urządzenie jest źródłem danych, co skutkuje niemożnością nawiązania komunikacji. Zgodnie z zasadami TCP/IP, każdy interfejs sieciowy musi mieć unikalny adres, co jest kluczowe dla funkcjonowania sieci lokalnych i internetu. W praktyce, aby uniknąć takich konfliktów, powinno się stosować protokoły DHCP, które automatycznie przydzielają unikalne adresy IP urządzeniom w sieci, minimalizując tym samym ryzyko błędów związanych z powielającymi się adresami.

Pytanie 2

Jakie zastosowanie ma przedstawione narzędzie?

Ilustracja do pytania
A. sprawdzenia długości badanego kabla sieciowego
B. podgrzania i zamontowania elementu elektronicznego
C. utrzymania drukarki w czystości
D. pomiar wartości napięcia w zasilaczu
Multimetr cęgowy to super narzędzie do pomiaru napięcia i prądu, a także wielu innych parametru elektrycznych w obwodach. Najlepsze jest to, że można nim mierzyć prąd bez dotykania przewodów, dzięki cęgoma, które obejmują kabel. Kiedy chcesz zmierzyć napięcie w zasilaczu, wystarczy przyłożyć końcówki do odpowiednich punktów w obwodzie i masz dokładny wynik. Multimetry cęgowe są mega popularne w elektryce i elektronice, bo są dokładne i łatwe w obsłudze. Mają też zgodność z międzynarodowymi standardami jak IEC 61010, więc można być pewnym, że są bezpieczne. Co więcej, nowoczesne multimetry mogą badać różne rzeczy, jak rezystancja czy pojemność. Dzięki temu są bardzo wszechstronnym narzędziem diagnostycznym. Możliwość zmiany zakresów pomiarowych to także duży plus, bo pozwala dostosować urządzenie do konkretnych potrzeb. Regularne kalibracje to podstawa, żeby wszystko działało jak należy, co jest istotne w środowisku pracy.

Pytanie 3

Co oznacza zapis 192.168.1/24 w kontekście maski podsieci?

A. 255.255.255.0
B. 255.255.255.024
C. 255.255.255.240
D. 255.255.240.0
Odpowiedź 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ odpowiada ona zapisie CIDR 192.168.1/24. W systemie CIDR /24 oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (255.255.255) ustawione są na wartość maksymalną, co oznacza, że są one częścią identyfikatora sieci. Czwarty oktet (0) wskazuje, że wszystkie adresy IP od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą być używane jako adresy hostów. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, co czyni ją idealną do zastosowań domowych oraz w małych biurach. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej maski podsieci, administratorzy sieci mogą skutecznie zarządzać adresacją IP, unikając konfliktów adresów oraz optymalizując wykorzystanie zasobów sieciowych. Przykład zastosowania to np. sieć domowa, w której router rozdziela adresy IP w podanej puli na różne urządzenia, zapewniając dostęp do Internetu oraz umożliwiając komunikację między nimi.

Pytanie 4

Na ilustracji ukazany jest komunikat systemowy. Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby naprawić błąd?

Ilustracja do pytania
A. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics
B. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń
C. Zainstalować sterownik do karty graficznej
D. Podłączyć monitor do złącza HDMI
Zainstalowanie sterownika do karty graficznej jest kluczowe, ponieważ urządzenia komputerowe, takie jak karty graficzne, wymagają odpowiednich sterowników do prawidłowego działania. Sterownik to oprogramowanie, które umożliwia komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem. Gdy system operacyjny nie posiada odpowiednich sterowników, nie jest w stanie w pełni wykorzystać możliwości sprzętu, co może prowadzić do problemów z wydajnością czy błędami w działaniu. Zainstalowanie najnowszego sterownika od producenta karty graficznej pozwoli na optymalizację jej działania, zapewniając poprawne wyświetlanie grafiki oraz wsparcie dla zaawansowanych funkcji, takich jak akceleracja sprzętowa. Dodatkowo, aktualizacja sterowników jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu IT i zwiększa bezpieczeństwo systemu, gdyż nowoczesne sterowniki często zawierają poprawki zabezpieczeń. Warto regularnie sprawdzać dostępność nowych wersji sterowników i instalować je, aby uniknąć potencjalnych konfliktów systemowych i poprawić stabilność komputera.

Pytanie 5

Postcardware to typ

A. usługi poczty elektronicznej
B. karty sieciowej
C. licencji oprogramowania
D. wirusa komputerowego
Postcardware to specyficzny rodzaj licencji oprogramowania, który wprowadza unikalny model dystrybucji. W przeciwieństwie do tradycyjnych licencji, które często wymagają zakupu, postcardware umożliwia użytkownikom korzystanie z oprogramowania za darmo, pod warunkiem, że w zamian wyślą autorowi pocztówkę lub inny rodzaj wiadomości. Taki model promuje interakcję między twórcami a użytkownikami, a także zwiększa świadomość na temat oprogramowania. Przykłady zastosowania postcardware można znaleźć w przypadku projektów open source, gdzie autorzy zachęcają do kontaktu z nimi w celu wyrażenia uznania za ich pracę. Dzięki temu, postcardware przyczynia się do budowania społeczności wokół oprogramowania oraz wzmacnia więź między twórcą a użytkownikiem. Jest to również forma marketingu, która podkreśla wartość osobistego kontaktu, co może prowadzić do większej lojalności użytkowników. Taki model dystrybucji jest zgodny z duchem współpracy i otwartości, które są fundamentem wielu inicjatyw technologicznych i wspiera rozwój innowacyjnych rozwiązań.

Pytanie 6

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. ustawienie zapory sieciowej
B. personalizację systemu
C. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych
D. obsługę kont użytkowników
Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.

Pytanie 7

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem testu w systemie komputerowym zainstalowane są

Ilustracja do pytania
A. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,22 GB
B. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,20 GB
C. pamięć fizyczna 0,70 GB i plik wymiany 1,22 GB
D. pamięć fizyczna 0,50 GB i plik wymiany 1,00 GB
Niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnic w interpretacji i odczycie wartości pamięci fizycznej oraz pliku wymiany. Napotykane błędy wynikają często z błędnego rozumienia jednostek miary oraz mechanizmów zarządzania pamięcią przez systemy operacyjne. Pamięć fizyczna odnosi się do zainstalowanego RAM, podczas gdy plik wymiany to logiczna przestrzeń na dysku twardym, której system operacyjny używa jako wirtualnego rozszerzenia pamięci RAM. Niepoprawne odczytanie tych wartości może wynikać z pomylenia jednostek miary takich jak MB i GB, co jest powszechnym problemem w interpretacji danych systemowych. Niezrozumienie tego, jak system wykorzystuje pamięć fizyczną i wirtualną, prowadzi do błędnych wniosków dotyczących wydajności komputera. Użytkownicy często nie uwzględniają różnic między pamięcią używaną a dostępną, co jest kluczowe, by odpowiednio zarządzać zasobami systemowymi. W kontekście zawodowym takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji związanych z zakupem czy konfiguracją sprzętu komputerowego. Dlatego tak ważne jest, aby regularnie poszerzać swoją wiedzę na temat zarządzania pamięcią w systemach komputerowych oraz umiejętnie interpretować dane związane z jej użyciem i alokacją w celu optymalizacji wydajności systemu.

Pytanie 8

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej ilustruje ten rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Siatki
B. Hierarchiczna
C. Gwiazdy
D. Pierścienia
Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych fizycznych topologii sieci komputerowych. W tej konfiguracji wszystkie urządzenia sieciowe są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest switch lub hub. Dzięki temu, jeżeli dojdzie do awarii jednego z kabli, tylko jedno urządzenie zostanie odcięte od sieci, co minimalizuje ryzyko paralizacji całej sieci. Centralny punkt pozwala także na łatwiejsze zarządzanie siecią i monitorowanie jej aktywności. W praktyce topologia gwiazdy jest szczególnie ceniona w sieciach LAN, takich jak lokalne sieci biurowe, ze względu na jej prostotę w implementacji i konserwacji oraz skalowalność. Dzięki używaniu przełączników sieciowych możliwe jest także zwiększenie efektywności poprzez segmentację ruchu sieciowego, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. Topologia gwiazdy wspiera również różne technologie komunikacyjne, w tym Ethernet, co czyni ją bardzo uniwersalnym rozwiązaniem w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 9

Administrator systemu Linux wyświetlił zawartość katalogu /home/szkoła w terminalu, uzyskując następujący rezultat -rwx –x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wydał polecenie ```chmod ug=rw szkola.txt | Is``` Jaki będzie rezultat tego działania, pokazany w oknie terminala?

A. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
B. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
C. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
D. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
Odpowiedź -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt jest poprawna, ponieważ wynika z zastosowania polecenia chmod ug=rw, które modyfikuje uprawnienia do pliku szkola.txt. Użycie 'ug=rw' oznacza, że zarówno właściciel pliku (user), jak i grupa (group) otrzymują uprawnienia do odczytu (r) i zapisu (w). Uprawnienia są reprezentowane w systemie Linux w formie trzech grup: właściciel, grupa i inni (others). Oryginalne uprawnienia pliku to -rwx –x r-x, co oznacza, że właściciel miał uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonywania, grupa miała uprawnienia do wykonywania, a inni mieli uprawnienia do odczytu i wykonywania. Po zastosowaniu chmod ug=rw, poprawione uprawnienia stają się -rw- rw- r-x. Widać, że właściciel i grupa uzyskali uprawnienia do odczytu i zapisu, natomiast uprawnienia dla innych pozostały bez zmian. Dobrą praktyką jest zrozumienie, w jaki sposób zmiany uprawnień wpływają na bezpieczeństwo i dostęp do plików, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami Linux. Umożliwia to nie tylko kontrolę dostępu do danych, ale także ochronę przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 10

Protokół, który zajmuje się identyfikowaniem i usuwaniem kolizji w sieciach Ethernet, to

A. CSMA/CD
B. WINS
C. IPX/SPX
D. NetBEUI
CSMA/CD, czyli Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection, to protokół stosowany w sieciach Ethernet, którego głównym celem jest zarządzanie dostępem do medium transmisyjnego oraz wykrywanie i eliminowanie kolizji. Protokół ten działa na zasadzie detekcji, co oznacza, że urządzenia nasłuchują medium, zanim rozpoczną transmisję danych. W przypadku stwierdzenia kolizji, urządzenia przerywają wysyłanie danych, a następnie implementują algorytm backoff, który losowo opóźnia ponowną próbę wysłania danych. Taki mechanizm pozwala na efektywniejsze wykorzystanie medium i minimalizację utraty danych. Przykładem zastosowania CSMA/CD są tradycyjne sieci Ethernet, w których kilka urządzeń współdzieli ten sam kanał komunikacyjny. Zgodność z tym protokołem jest jedną z fundamentalnych zasad standardów IEEE 802.3, co podkreśla jego znaczenie w branży. Pomimo że CSMA/CD zostało w dużej mierze zastąpione przez przełączniki Ethernet, które eliminują problem kolizji, znajomość tego protokołu jest istotna dla zrozumienia ewolucji technologii sieciowej i podstaw działania sieci lokalnych.

Pytanie 11

Jaki interfejs umożliwia transfer danych w formie cyfrowej i analogowej między komputerem a monitorem?

A. DISPLAY PORT
B. DVI-I
C. HDMI
D. DFP
DVI-I (Digital Visual Interface - Integrated) jest interfejsem, który umożliwia przesyłanie sygnałów wideo zarówno w formie cyfrowej, jak i analogowej. Dzięki temu, DVI-I jest niezwykle wszechstronny, gdyż pozwala na współpracę z różnymi typami monitorów, w tym starszymi modelami, które obsługują sygnał analogowy (VGA). W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z DVI-I do podłączenia nowoczesnych ekranów LCD oraz starszych monitorów CRT, co czyni go idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba elastyczności w doborze sprzętu. DVI-I jest zgodny z różnymi standardami, takimi jak VESA, co zapewnia wysoką jakość przesyłanego obrazu oraz możliwość obsługi rozdzielczości do 1920x1200. Interfejs ten cieszy się popularnością w zastosowaniach biurowych oraz wśród entuzjastów technologii, którzy chcą maksymalnie wykorzystać swoje urządzenia. Zrozumienie funkcji DVI-I oraz jego zastosowań w praktyce przynosi korzyści, takie jak optymalizacja wydajności wizualnej oraz minimalizacja potencjalnych problemów z kompatybilnością. Warto również zauważyć, że DVI-I może być używany w różnych kablach i adapterach, co zwiększa jego użyteczność w szerokim zakresie aplikacji technologicznych.

Pytanie 12

Jak wygląda układ przewodów w złączu RJ45 zgodnie z kolejnością połączeń T568A?

Ilustracja do pytania
A. Biało-brązowy Brązowy Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony
B. Biało-niebieski Niebieski Biało-brązowy Brązowy Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Pomarańczowy
C. Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony Biało-brązowy Brązowy
D. Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Niebieski Biało-niebieski Pomarańczowy Biało-brązowy Brązowy
Sekwencja T568A dla wtyków RJ45 to jeden z tych dwóch standardów, które mamy w sieciach. Dobrze się znać na kolejności przewodów, bo to naprawdę ważne. W T568A mamy: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy i brązowy. Ta sekwencja jest istotna, bo zapewnia, że wszystko działa jak należy. Słyszałem, że w domowych sieciach czy w firmach, gdzie się stosuje różne urządzenia jak routery i switche, ten standard jest dość popularny. Jak się przestrzega takich norm, to można uzyskać lepszą jakość przesyłu danych i uniknąć zakłóceń elektromagnetycznych, co jest super ważne w sieciach Ethernet. Poznanie i używanie takich standardów jak T568A na pewno poprawia wydajność systemów teleinformatycznych, więc warto się tym zainteresować.

Pytanie 13

Wartości 1001 i 100 w pliku /etc/passwd wskazują na

student:x:1001:100:Jan Kowalski:/home/student:/bin/bash

A. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła oraz liczbę dni do wygaszenia hasła
B. identyfikatory użytkownika oraz grupy w systemie
C. numer koloru tekstu i numer koloru tła w terminalu
D. liczbę udanych oraz nieudanych prób logowania
W pliku /etc/passwd każda linia reprezentuje konto użytkownika w systemie UNIX lub Linux. Jest ona podzielona na pola oddzielone dwukropkami. Kluczowym elementem są identyfikatory UID (User ID) i GID (Group ID) które są używane do przypisywania uprawnień oraz dostępu do plików i zasobów. UID 1001 identyfikuje konkretnego użytkownika systemowego a GID 100 wskazuje na jego domyślną grupę. Dzięki tym identyfikatorom system operacyjny może efektywnie zarządzać uprawnieniami i izolacją użytkowników co jest kluczowe w systemach wieloużytkownikowych. Praktyczne zastosowanie obejmuje zarządzanie dostępem do plików gdzie właścicielem pliku jest użytkownik z określonym UID a grupa z GID może mieć różne prawa do tego pliku. W środowiskach produkcyjnych dobrze jest stosować zasady nadawania uprawnień zgodnie z minimalnymi wymaganiami oraz używać mechanizmów takich jak umask czy ACL do dalszej kontroli dostępu co podnosi poziom bezpieczeństwa systemu

Pytanie 14

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Mostu
B. Regeneratora
C. Koncentratora
D. Rutera
Ruter jest urządzeniem, które umożliwia komunikację między różnymi domenami rozgłoszeniowymi, co czyni go idealnym wyborem w przypadku potrzeby podłączenia komputerów pracujących w różnych segmentach sieci. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że operuje na adresach IP, a nie na adresach MAC, jak ma to miejsce w przypadku koncentratorów czy mostów. Dzięki temu ruter może efektywnie kierować ruch sieciowy pomiędzy różnymi sieciami, a także może realizować funkcje filtrowania, NAT (Network Address Translation) oraz zapory sieciowej. Przykładem zastosowania rutera może być sytuacja w firmie, gdzie różne działy (np. dział sprzedaży i dział IT) korzystają z odrębnych podsieci, a ruter zapewnia komunikację pomiędzy nimi, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo i kontrolę nad przesyłanymi danymi. W codziennej praktyce ruter pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem oraz optymalizacji wydajności sieci, co jest zgodne z aktualnymi standardami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

Ilustracja do pytania
A. weryfikacji poprawności połączenia
B. ściągania izolacji z przewodu
C. zaciskania wtyków RJ45
D. instalacji przewodów w złączach LSA
Narzędzie przedstawione na rysunku to narzędzie do instalacji przewodów w złączach LSA znane również jako narzędzie Krone. Jest ono powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz instalacjach sieciowych do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdach. Narzędzie to umożliwia wciśnięcie przewodów w złącza IDC (Insulation Displacement Connector) bez konieczności zdejmowania izolacji co zapewnia szybkie i niezawodne połączenie. Wciśnięcie przewodu powoduje przemieszczenie izolacji co skutkuje bezpośrednim kontaktem przewodnika z metalowymi stykami. Dzięki temu technologia LSA zapewnia trwałe i stabilne połączenia bez ryzyka uszkodzenia przewodów. Narzędzie to posiada również funkcję odcinania nadmiaru przewodu co jest istotne dla utrzymania porządku w stosowanych instalacjach. Stosowanie narzędzi LSA jest standardem w branży co wynika z ich precyzji oraz wydajności. Wielu specjalistów uznaje je za niezbędny element wyposażenia podczas pracy z systemami telekomunikacyjnymi co potwierdza ich niezastąpioną rolę w procesie instalacji.

Pytanie 16

Aby uruchomić edytor rejestru w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. cmd
B. regedit
C. msconfig
D. ipconfig
Odpowiedź 'regedit' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do uruchamiania edytora rejestru w systemie Windows. Edytor rejestru to kluczowe narzędzie, które umożliwia użytkownikom i administratorom systemu modyfikowanie ustawień systemowych oraz konfiguracji aplikacji poprzez bezpośredni dostęp do baz danych rejestru. Rejestr systemowy przechowuje informacje o systemie operacyjnym, zainstalowanych programach, preferencjach użytkownika i wielu innych elementach niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania systemu. Użycie edytora rejestru powinno być jednak przeprowadzane z ostrożnością, ponieważ niewłaściwe zmiany mogą prowadzić do niestabilności systemu. Przykładowe zastosowanie to dodawanie lub modyfikowanie kluczy rejestru w celu dostosowania ustawień systemowych lub rozwiązywania problemów z oprogramowaniem. Warto również pamiętać o tworzeniu kopii zapasowych rejestru przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem.

Pytanie 17

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki
B. Zaawansowane w Właściwościach drukarki
C. Ustawienia w Preferencjach drukowania
D. Konfiguracja w Preferencjach drukowania
Odpowiedź 'Zaawansowane we Właściwościach drukarki' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tej zakładce można skonfigurować zaawansowane opcje dotyczące dostępności drukarki. Umożliwia to określenie harmonogramu, kiedy drukarka jest dostępna dla użytkowników, co jest kluczowe w środowiskach biurowych, gdzie wiele osób korzysta z tej samej drukarki. Na przykład, można ustawić dostępność drukarki tylko w godzinach pracy, co pozwala na oszczędność energii i zmniejsza zużycie materiałów eksploatacyjnych. Praktyka ta wspiera również zarządzanie zasobami w firmie, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania IT. Warto także zauważyć, że optymalizacja dostępności drukarki może wpłynąć na wydajność pracy zespołu, eliminując niepotrzebne przestoje spowodowane brakiem dostępu do urządzenia. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie tych ustawień, aby dostosować je do zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 18

Który z protokołów nie działa w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI?

A. FTP
B. IP
C. DNS
D. HTTP
Protokół IP (Internet Protocol) funkcjonuje w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI, a nie w warstwie aplikacji. Warstwa aplikacji jest odpowiedzialna za interakcję z aplikacjami użytkownika oraz za przesyłanie danych, co realizują protokoły takie jak FTP (File Transfer Protocol), DNS (Domain Name System) oraz HTTP (HyperText Transfer Protocol). IP natomiast zajmuje się routowaniem pakietów danych pomiędzy urządzeniami w sieci, co jest kluczowe dla efektywnej wymiany informacji. W praktyce, protokół IP jest fundamentem działania Internetu, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami oraz urządzeniami. Standardy takie jak IPv4 i IPv6 definiują sposób adresowania i przesyłania danych, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług sieciowych. Znajomość tych protokołów oraz ich umiejscowienia w modelu OSI pozwala na lepsze zrozumienie, jak różne technologie współdziałają w kreowaniu złożonych systemów sieciowych.

Pytanie 19

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie
B. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem
C. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz
D. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu
Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 20

Który symbol reprezentuje przełącznik?

Ilustracja do pytania
A. D
B. A
C. C
D. B
Symbol oznaczający przełącznik, widoczny na ilustracji jako D, jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych i elektronicznych. Przełącznik, w kontekście sieci komputerowych, to urządzenie służące do kierowania sygnałów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną rolą jest umożliwienie komunikacji pomiędzy komputerami, drukarkami i innymi urządzeniami sieciowymi poprzez przekazywanie danych w formie pakietów. Przełączniki operują głównie na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że używają adresów MAC do identyfikacji urządzeń. W efektywnym zarządzaniu ruchem sieciowym przełączniki odgrywają krytyczną rolę, ponieważ minimalizują kolizje danych i zwiększają wydajność sieci. W kontekście branżowych dobrych praktyk, rekomenduje się stosowanie przełączników zarządzalnych w większych sieciach, ponieważ pozwalają one na kontrolę ruchu sieciowego, tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) oraz monitorowanie stanu sieci. Przełączniki są niezbędnym elementem infrastruktury każdego nowoczesnego biura, umożliwiającym bezproblemową współpracę i przepływ informacji.

Pytanie 21

Jaką wartość ma największa liczba 16-bitowa?

A. 32767
B. 65536
C. 65535
D. -32767
Największa liczba 16-bitowa to 65535, co wynika z maksymalnej wartości, jaką można przechować w 16-bitowym systemie liczbowym bez znaku. W 16-bitowym systemie wszystkie bity są wykorzystywane do reprezentacji wartości liczbowych, co daje nam 2^16 możliwych kombinacji, czyli 65536. Jednakże, ponieważ liczby zaczynają się od zera, największa liczba wynosi 65535. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w programowaniu, gdzie liczby całkowite bez znaku są wykorzystywane do reprezentowania różnych wartości, jak na przykład w protokołach sieciowych, które wymagają precyzyjnych wartości liczbowych do reprezentacji danych. W kontekście dobrych praktyk, znajomość zakresów liczb całkowitych jest kluczowa przy projektowaniu systemów informatycznych, aby unikać przepełnienia oraz błędów w obliczeniach. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak IEEE 754, które definiują sposoby reprezentacji liczb w różnych systemach, w tym również liczby całkowite.

Pytanie 22

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.0
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.224
D. 255.255.255.192
Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.

Pytanie 23

Część płyty głównej, która odpowiada za transmisję danych pomiędzy mikroprocesorem a pamięcią operacyjną RAM oraz magistralą karty graficznej, jest oznaczona na rysunku numerem

Ilustracja do pytania
A. 5
B. 4
C. 3
D. 6
Układ oznaczony numerem 6 na schemacie to tzw. North Bridge (północny mostek) który jest kluczowym elementem płyty głównej odpowiedzialnym za komunikację między mikroprocesorem a pamięcią RAM oraz kartą graficzną. North Bridge pełni funkcję kontrolera magistrali systemowej (FSB) i pośredniczy w wymianie danych między procesorem a szybkimi komponentami systemu takimi jak pamięć operacyjna i magistrala AGP lub PCI Express używana przez kartę graficzną. North Bridge jest bezpośrednio połączony z procesorem i pamięcią RAM co umożliwia szybki dostęp do danych. W nowoczesnych systemach architektura ta została zintegrowana w procesorze w postaci kontrolera pamięci ale w tradycyjnych płytach głównych North Bridge odgrywał kluczową rolę. Dobre praktyki branżowe w projektowaniu płyt głównych uwzględniają optymalizację prędkości komunikacji między North Bridge a innymi komponentami co wpływa na ogólną wydajność systemu. Przykładowo w gamingowych komputerach wydajność North Bridge jest krytyczna dla płynnej grafiki i obsługi zaawansowanych gier.

Pytanie 24

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie został zobowiązany do podziału istniejącej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Pierwotna sieć miała adres IP 192.168.20.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.248
B. 255.255.255.224
C. 255.255.255.240
D. 255.255.255.192
Wybór maski 255.255.255.240 jest prawidłowy, ponieważ pozwala podzielić sieć 192.168.20.0 na 16 podsieci, zgodnie z wymaganiem administratora. Maska 255.255.255.240 (w notacji CIDR to /28) oznacza, że 4 bity są używane do identyfikacji podsieci, co umożliwia stworzenie 2^4 = 16 podsieci. Każda z tych podsieci ma 16 adresów, z czego 14 jest dostępnych dla hostów (dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla identyfikatora sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego). W praktyce, podział na podsieci poprawia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając zasięg potencjalnych ataków. W sieciach lokalnych istotne jest stosowanie takich technik jak VLANy oraz segmentacja, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii sieci. Taki podział umożliwia administratorom lepsze kontrolowanie dostępu do zasobów oraz monitorowanie ruchu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa IT.

Pytanie 25

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

[boot loader]
Time out=30
Default=Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS
[operating system]
Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition"/
fastdetect/NoExecute=OptOut

A. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora
B. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych
C. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach
D. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego
Plik przedstawiony w ramce to plik "boot.ini" używany w starszych wersjach systemu operacyjnego Windows takich jak Windows XP i Windows 2000. Ten plik jest tekstowy, co oznacza, że można go edytować za pomocą standardowego edytora tekstu jak Notatnik. Plik ten zawiera listę zainstalowanych systemów operacyjnych, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma zostać uruchomiony przy starcie komputera. Jest to kluczowy element w procesie startowym systemu, ponieważ definiuje ścieżki do plików systemowych potrzebnych do uruchomienia konkretnych wersji Windows. Dobrą praktyką jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w pliku "boot.ini", wykonać jego kopię zapasową, co pozwala na odzyskanie go w przypadku błędnej edycji. Zawartość takiego pliku może zawierać ważne informacje konfiguracyjne, jak timeout, czyli czas oczekiwania na wybór systemu, oraz domyślną ścieżkę do uruchamiania systemu. W kontekście bezpieczeństwa i stabilności systemu, prawidłowe zarządzanie plikami startowymi jest ważnym aspektem administracji IT i stanowi część profesjonalnych standardów zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 26

Dobrze zaprojektowana sieć komputerowa powinna zapewniać możliwość rozbudowy, czyli charakteryzować się

A. wydajnością
B. redundancją
C. skalowalnością
D. nadmiarowością
Skalowalność to kluczowa cecha każdej nowoczesnej sieci komputerowej, która pozwala na jej rozbudowę w miarę potrzeb bez konieczności przeprowadzania kosztownych zmian w infrastrukturze. Oznacza to, że użytkownicy mogą dodawać nowe urządzenia, węzły lub usługi bez negatywnego wpływu na wydajność całego systemu. Przykładem zastosowania skalowalności jest architektura oparta na chmurze, która umożliwia elastyczne zwiększanie zasobów obliczeniowych w odpowiedzi na zmieniające się zapotrzebowanie. W praktyce, gdy firma rośnie, może łatwo dostosować swój system do nowych wymagań, dodając serwery lub korzystając z rozwiązań chmurowych, które automatycznie dostosowują się do obciążenia. Dobre praktyki w projektowaniu sieci, takie jak stosowanie protokołów routingu, jak OSPF czy BGP, czy zaprojektowanie sieci według architektury hierarchicznej, wspierają skalowalność. Dzięki tym podejściom, sieci mogą rosnąć w sposób zorganizowany, eliminując problemy związane z wydajnością oraz zarządzaniem ruchem.

Pytanie 27

Jakie stwierdzenie o routerach jest poprawne?

A. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP
B. Działają w warstwie transportu
C. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC
D. Działają w warstwie łącza danych
Ruter to urządzenie sieciowe, które działa w warstwie trzeciej modelu OSI, czyli w warstwie sieci. Podejmuje decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP, co pozwala na efektywne kierowanie pakietów między różnymi sieciami. Dzięki analizie adresów IP, ruter może określić najlepszą trasę dla przesyłanych danych, co jest kluczowe w złożonych sieciach, takich jak Internet. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik wysyła e-mail do osoby w innej lokalizacji; ruter analizuje adres IP nadawcy i odbiorcy, a następnie decyduje, przez które węzły sieci przeprowadzić pakiety, aby dotarły do celu. Również w kontekście protokołów routingowych, takich jak RIP, OSPF czy BGP, ruter wykorzystuje informacje o adresach IP, aby zbudować tablicę routingu, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu sieci. Zrozumienie tej funkcji routera jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 28

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury
B. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s
C. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
D. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
Spawarka światłowodowa jest narzędziem dedykowanym do łączenia pigtaili z włóknami kabli światłowodowych. Proces spawania polega na łączeniu włókien optycznych za pomocą łuku elektrycznego, co zapewnia bardzo niską stratę sygnału oraz wysoką jakość połączenia. Jest to kluczowy element instalacji światłowodowych, ponieważ odpowiednie połączenie włókien ma zasadnicze znaczenie dla efektywności przesyłania danych. W praktyce spawarki światłowodowe są wykorzystywane zarówno w instalacjach telekomunikacyjnych, jak i w sieciach lokalnych (LAN). Dobre praktyki w branży wskazują, że spawanie powinno być przeprowadzane przez wyspecjalizowany personel, który jest przeszkolony w tym zakresie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat sygnału. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, połączenia światłowodowe powinny być regularnie testowane pod kątem jakości sygnału, co pozwala upewnić się, że instalacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Warto również wspomnieć, że spawarki światłowodowe są często wyposażone w funkcje automatycznej analizy włókien, co dodatkowo zwiększa ich dokładność i niezawodność.

Pytanie 29

Zamieszczone atrybuty opisują rodzaj pamięci

Maksymalne taktowanie1600 MHz
PrzepustowośćPC12800 1600MHz
OpóźnienieCycle Latency CL 9,0
KorekcjaNie
Dual/QuadDual Channel
RadiatorTak

A. SWAP
B. SD
C. RAM
D. flash
Pamięć RAM jest kluczowym elementem komputera, odpowiadającym za tymczasowe przechowywanie danych, które są aktualnie używane przez procesor. Parametry takie jak maksymalne taktowanie 1600 MHz, przepustowość PC12800, opóźnienie CL 9,0 oraz obsługa trybu Dual Channel odnoszą się do typowych cech nowoczesnych modułów RAM. Taktowanie 1600 MHz oznacza częstotliwość pracy pamięci, co wpływa na szybkość przetwarzania danych. Przepustowość PC12800 pokazuje maksymalną ilość danych, jakie mogą być przesyłane w jednostce czasu, co jest istotne w przypadku zadań wymagających dużej ilości operacji na danych. Opóźnienie CL 9,0 określa czas potrzebny do rozpoczęcia dostępu do danych, co wpływa na ogólną wydajność systemu. Obsługa Dual Channel oznacza możliwość używania dwóch modułów pamięci jednocześnie, co podwaja efektywną przepustowość. Pamięć RAM nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, co odróżnia ją od pamięci masowej. Radiator zapewnia efektywne odprowadzanie ciepła, co jest istotne dla stabilnej pracy przy wyższych częstotliwościach. Wybór odpowiedniej pamięci RAM zgodnie z tymi parametrami może znacząco poprawić wydajność i responsywność systemu komputerowego

Pytanie 30

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr
B. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu
C. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt
D. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu
Wiesz, polecenie attrib +h +s +r w Windowsie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie plikami. Jak używasz go na pliku przykład.txt, to oznacza, że plik dostaje atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) i tylko do odczytu (r). Atrybut ukryty sprawia, że plik nie jest widoczny podczas przeglądania, co jest przydatne, gdy mamy do czynienia z plikami systemowymi czy danymi, które nie powinny być bez powodu zmieniane przez zwykłych użytkowników. Z kolei atrybut systemowy wskazuje, że plik jest potrzebny do działania systemu operacyjnego. A atrybut tylko do odczytu chroni plik przed przypadkowymi zmianami. Myślę, że sprawdza się to w przypadku plików konfiguracyjnych lub aplikacji, które lepiej zostawić w spokoju. Dobrze jest używać tych atrybutów dla ważnych plików, bo to serio zwiększa bezpieczeństwo i stabilność systemu. Pamiętaj jednak, że nadawanie atrybutów to nie to samo co zabezpieczanie plików przed dostępem, a jedynie ich lepsza organizacja w systemie plików.

Pytanie 31

Jakie pasmo częstotliwości definiuje klasa okablowania D?

A. 500 MHz
B. 10 MHz
C. 100 MHz
D. 250 MHz
Wybór innych pasm częstotliwości, takich jak 500 MHz, 10 MHz czy 250 MHz, jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiadają one wymaganiom standardu klasa D. Pasmo 500 MHz jest charakterystyczne dla wyższej klasy okablowania, takiej jak klasa F, używanej w aplikacjach, które wymagają dużej przepustowości, co wykracza poza możliwości okablowania klasy D. Z kolei 250 MHz i 10 MHz również nie są adekwatne, ponieważ 250 MHz odnosi się do klasy E, która obsługuje bardziej zaawansowane technologie, a 10 MHz jest zbyt niską częstotliwością, która nie spełnia standardów dla współczesnych sieci. Często mylenie klas okablowania i ich odpowiadających częstotliwości wynika z braku zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami oraz ich zastosowaniem w praktyce. Aby poprawnie dobierać okablowanie do specyfiki projektu, ważne jest, aby mieć na uwadze wymagania dotyczące przepustowości, odległości oraz rodzaju przesyłanych danych. Właściwy dobór klas okablowania pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury oraz zapewnia stabilność i wydajność sieci.

Pytanie 32

Przy zgrywaniu filmu kamera cyfrowa przesyła na dysk 220 MB na minutę. Wybierz z diagramu interfejs o najniższej prędkości transferu, który umożliwia taką transmisję

Ilustracja do pytania
A. 1394b
B. USB 1
C. 1394a
D. USB 2
Interfejs 1394a, znany również jako FireWire 400, oferuje prędkość transferu do 400 megabitów na sekundę (Mbps), co przekłada się na około 50 megabajtów na sekundę (MB/s). Zgrywanie filmu, które wymaga 220 MB na minutę, oznacza zapotrzebowanie na prędkość około 3,67 MB/s. Interfejs 1394a z prędkością 50 MB/s zdecydowanie spełnia te wymagania, zapewniając stabilne przesyłanie danych. W praktyce FireWire 400 był popularnym wyborem w branży wideo i audio, oferując niezawodność i wysoką jakość transferu danych, co jest kluczowe podczas edycji materiałów multimedialnych. W porównaniu do alternatyw, takich jak USB 1, które oferuje zaledwie 1,5 Mbps, 1394a jest bardziej efektywnym rozwiązaniem. Wybór odpowiedniego interfejsu w oparciu o jego przepustowość jest krytyczny w zapewnieniu płynnej pracy urządzeń cyfrowych, co jest dobrą praktyką zawodową, szczególnie w produkcji wideo.

Pytanie 33

Jaki będzie rezultat odejmowania dwóch liczb zapisanych w systemie heksadecymalnym 60Ah - 3BFh?

A. 39Ah
B. 349h
C. 2AEh
D. 24Bh
Wybór odpowiedzi 349h, 2AEh lub 39Ah może wynikać z typowych błędów, które pojawiają się podczas wykonywania operacji arytmetycznych w systemie heksadecymalnym. Jednym z najczęstszych błędów jest niepoprawne przeliczenie liczb heksadecymalnych na system dziesiętny lub omyłkowe przypisanie wartości binarnych. Na przykład, przy obliczaniu 60Ah - 3BFh można błędnie założyć, że odejmowanie heksadecymalnych cyfr przebiega identycznie jak w systemie dziesiętnym, co może prowadzić do pomyłek w zapisie wyników. Gdyby na przykład ktoś skupił się na końcowych cyfrach, mógłby błędnie zinterpretować wynik, traktując heksadecymalne 'h' jako nieistotny dodatek, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Dodatkowo, niektórzy mogą nie zauważyć, że w systemie heksadecymalnym wartość 'A' odpowiada dziesiętnemu 10, a 'B' odpowiada 11, co może wprowadzać w błąd przy dodawaniu lub odejmowaniu. Przykładem błędnego podejścia jest niepoprawne „przeniesienie” wartości między kolumnami, co często występuje, gdy potrzebne są obliczenia z większymi liczbami heksadecymalnymi. Dlatego kluczowe jest, aby dokładnie przeliczać wartości i stosować się do zasad matematyki heksadecymalnej. W ciągu pracy z różnymi systemami liczbowymi zawsze warto zachować ostrożność i potwierdzić wyniki metodami alternatywnymi, na przykład poprzez konwersję z powrotem na liczby dziesiętne.

Pytanie 34

Jak można przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej, gdy nie ma możliwości uruchomienia BIOS Setup?

A. przełożyć zworkę na płycie głównej
B. doładować baterię na płycie głównej
C. zaktualizować BIOS Setup
D. ponownie uruchomić system
Przełożenie zworki na płycie głównej to sprytny sposób, żeby przywrócić ustawienia fabryczne BIOS-u, zwłaszcza gdy nie możemy wejść do menu. Zworki to takie maleńkie złącza, które umożliwiają zmianę ustawień sprzętu, no i właśnie resetowanie BIOS-u. Żeby to zrobić, najpierw musisz znaleźć zworkę CMOS, zazwyczaj jest blisko baterii na płycie głównej. Cała procedura polega na przestawieniu zworki z pozycji normalnej na reset, a potem wrócisz do normalnej pozycji po kilku sekundach. Dzięki temu skasujesz wszelkie zmiany, które mogły być wcześniej wprowadzone, co jest przydatne, jak masz problemy z uruchomieniem komputera. Rekomenduję też zajrzeć do dokumentacji płyty głównej, żeby dobrze zlokalizować zworkę i wiedzieć, co do czego, bo to naprawdę może uprościć diagnostykę i naprawę.

Pytanie 35

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.128
B. 255.255.255.224
C. 255.255.255.192
D. 225.225.225.240
Odpowiedź 255.255.255.192 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie IP 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, konieczne jest zwiększenie liczby bitów w masce podsieci. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 8 bitów na identyfikację hostów. Podzielając tę sieć na cztery podsieci, potrzebujemy dodatkowych 2 bitów, aby uzyskać 4 (2^2 = 4) możliwe podsieci. Zmiana maski na /26 (255.255.255.192) daje nam 64 adresy w każdej podsieci, z czego 62 mogą być używane przez hosty (jeden adres zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a jeden dla rozgłoszenia). Taki podział pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, szczególnie w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji ruchu w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której firma dzieli swoją sieć na różne działy, co pozwala na niezależne zarządzanie i ograniczanie dostępu.

Pytanie 36

Jaką normę odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. TIA/EIA-568-B
B. IEC 60364
C. IEEE 1394
D. ISO 9001
TIA/EIA-568-B to jeden z kluczowych standardów dotyczących okablowania strukturalnego, który definiuje wymagania dla systemów telekomunikacyjnych w budynkach. Standard ten określa specyfikacje dotyczące okablowania miedzianego oraz światłowodowego, co jest niezwykle istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań informatycznych. TIA/EIA-568-B wprowadza zasady dotyczące projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co ma na celu zapewnienie wysokiej jakości transmisji danych i kompatybilności systemów różnorodnych producentów. Przykładowo, w praktyce standard ten jest używany przy tworzeniu lokalnych sieci komputerowych (LAN), gdzie istotne jest, aby wszystkie komponenty, takie jak przełączniki, routery oraz urządzenia końcowe, były ze sobą kompatybilne i spełniały określone wymagania. Zastosowanie standardu TIA/EIA-568-B przyczynia się również do łatwiejszego zarządzania i rozbudowy sieci, co jest niezwykle ważne w dynamicznie zmieniającym się środowisku technologicznym. Ponadto, przestrzeganie tego standardu może znacząco zwiększyć żywotność infrastruktury okablowania oraz zminimalizować ryzyko zakłóceń w transmisji danych.

Pytanie 37

"Gorące podłączenie" ("Hot plug") oznacza, że urządzenie, które jest podłączane, ma

A. zgodność z komputerem.
B. gotowość do działania zaraz po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania ani restartowania systemu.
C. kontrolę temperatury.
D. ważność po zainstalowaniu odpowiednich sterowników.
Termin "gorące podłączenie" (ang. "hot plug") odnosi się do możliwości podłączania urządzeń do systemu komputerowego bez konieczności jego wyłączania lub restartowania. Ta funkcjonalność jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, gdzie minimalizacja przestojów jest kluczowa. Na przykład, podczas pracy z serwerami w centrum danych, administratorzy mogą dodawać lub wymieniać dyski SSD i inne komponenty, takie jak karty graficzne, bez wpływu na działanie systemu operacyjnego. Wspierają to standardy takie jak PCI Express, które zostały zaprojektowane z myślą o gorącym podłączaniu. W przypadku urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy skanery, ich podłączenie po włączeniu komputera automatycznie rozpozna urządzenie, co ułatwia i przyspiesza proces konfigurowania sprzętu. Dzięki gorącemu podłączaniu, użytkownicy zyskują większą elastyczność, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zasobami oraz polepsza efektywność operacyjną.

Pytanie 38

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do przedstawionej konfiguracji serwisu DHCP w systemie Linux?

A. Komputery działające w sieci będą miały adres IP z zakresu 176.16.20.50 ÷ 176.16.20.250
B. Karcie sieciowej urządzenia main przypisany zostanie adres IP 39:12:86:07:55:00
C. Komputery uzyskają adres IP z zakresu 176.16.20.251 ÷ 255.255.255.0
D. System przekształci adres IP 192.168.221.102 na nazwę main
Odpowiedź wskazująca, że komputery pracujące w sieci otrzymają adres IP z zakresu 176.16.20.50 do 176.16.20.250 jest poprawna, ponieważ konfiguracja DHCP przedstawiona w pytaniu definiuje zakres przydzielania adresów IP dla klientów. W sekcji 'range' widać dokładnie zdefiniowany zakres adresów, z którego serwer DHCP będzie przydzielał adresy IP. W praktyce oznacza to, że gdy klient żąda adresu IP, serwer DHCP wybierze jeden z adresów w tym zakresie, co jest standardową praktyką w zarządzaniu adresacją IP w sieciach lokalnych. Dobre praktyki sugerują, aby unikać przydzielania adresów z tego zakresu dla urządzeń statycznych, stąd zdefiniowanie adresu 176.16.20.100 dla hosta 'main' jest także przykładam na właściwe konfigurowanie usług DHCP, by uniknąć konfliktów adresowych. Ensuring that the DHCP service is correctly configured and that static IP addresses are outside of the DHCP range is crucial for maintaining stable network operations.

Pytanie 39

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 224.0.0.1 - 239.255.255.0
B. 1.0.0.1 - 126.255.255.254
C. 192.0.0.0 - 223.255.255.255
D. 128.0.0.1 - 191.255.255.254
Adresy klasy C obejmują zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co oznacza, że są one przeznaczone głównie dla małych i średnich sieci. Ta klasa addressów IP charakteryzuje się tym, że pierwsze trzy oktety (192-223) są wykorzystywane do identyfikacji sieci, a ostatni oktet służy do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu, możliwe jest zdefiniowanie do 2^21 (około 2 miliony) unikalnych adresów sieciowych, co jest wystarczające dla wielu organizacji. Klasa C jest szeroko stosowana w praktyce, szczególnie w środowiskach lokalnych (LAN), gdzie niezbędne są ograniczone zasoby adresowe dla komputerów i urządzeń sieciowych. Warto również zauważyć, że w klasycznej hierarchii adresacji IP, klasa C wspiera protokoły takie jak TCP/IP oraz standardy routingu, co czyni ją kluczowym elementem w budowie sieci komputerowych.

Pytanie 40

W sieciach bezprzewodowych typu Ad-Hoc IBSS (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest topologia fizyczna

A. siatki
B. gwiazdy
C. pierścienia
D. magistrali
Odpowiedź "siatki" jest poprawna, ponieważ w sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc IBSS (Independent Basic Service Set) urządzenia łączą się w sposób, który tworzy elastyczną i zdecentralizowaną strukturę. W tej topologii każdy węzeł (urządzenie) może komunikować się z innymi bez potrzeby centralnego punktu dostępowego. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownicy znajdują się w jednym pomieszczeniu i chcą wymieniać dane bezpośrednio między sobą. Dzięki takiej strukturze, sieć może łatwo się rozszerzać, gdyż nowe urządzenia mogą po prostu dołączyć do istniejącej sieci bez skomplikowanej konfiguracji. W standardzie IEEE 802.11, który definiuje zasady funkcjonowania sieci bezprzewodowych, takie podejście pozwala na zwiększenie efektywności i elastyczności komunikacji, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie mobilność i szybkość reakcji mają znaczenie. W praktyce, sieci te znajdują zastosowanie w sytuacjach kryzysowych lub podczas wydarzeń na świeżym powietrzu, gdzie szybkość uruchomienia i zdolność do adaptacji są priorytetami.