Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik technologii żywności
  • Kwalifikacja: SPC.07 - Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 12:13
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 12:25

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką temperaturę powinny mieć mrożonki w cukierni?

A. 4 °C
B. -10 °C
C. 0 °C
D. -22 °C
Przechowywanie mrożonek w temperaturach powyżej -22 °C, takich jak -10 °C, 0 °C czy 4 °C, może prowadzić do kilku istotnych problemów. W przypadku -10 °C, chociaż produkty mogą nadal być zamrożone, temperatura ta jest zbyt wysoka, co sprzyja powstawaniu większych kryształków lodu w mrożonkach. Kryształy te mogą uszkadzać komórki żywności, co skutkuje ich nieapetycznym wyglądem oraz zmianą tekstury. Przy 0 °C oraz 4 °C mrożonki mogą zacząć się rozmrażać, co prowadzi do nieodwracalnych zmian jakości i ryzyka rozwoju drobnoustrojów, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście bezpieczeństwa żywności. W zakładach cukierniczych, gdzie kontrola jakości jest kluczowa, takie błędy mogą prowadzić do poważnych strat finansowych oraz reputacyjnych. Typowe błędne myślenie w tym kontekście polega na przekonaniu, że niższe temperatury nie są konieczne, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami przechowywania żywności. Niezrozumienie wpływu temperatury na jakość mrożonek może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących ich przechowywania i dystrybucji.
Pytanie 2

Aby oddzielić powietrze od mąki w trakcie transportu pneumatycznego mąki luzem, należy użyć

A. przesiewacza
B. cyklonu
C. dmuchawy
D. wagi
Cyklon to urządzenie wykorzystywane w procesach transportu pneumatycznego, które skutecznie oddziela cząstki stałe od gazów, co jest kluczowe w przypadku transportu mąki luzem. Jego działanie opiera się na zasadzie siły odśrodkowej, która powoduje, że cząstki mąki, wprowadzane razem z powietrzem, są wyrzucane na zewnątrz wirującego strumienia gazu. To pozwala na efektywne zbieranie mąki, jednocześnie minimalizując straty materiałowe oraz zapobiegając zanieczyszczeniu powietrza. W przemyśle spożywczym cyklony są standardowym rozwiązaniem, które zapewnia nie tylko efektywność, ale także zgodność z normami bezpieczeństwa żywności, ponieważ mąka oddzielona w ten sposób jest mniej narażona na zanieczyszczenia. Przykładem zastosowania cyklonów mogą być linie produkcyjne w młynach, gdzie mąka jest transportowana w sposób ciągły, a cyklony zapewniają jej zbieranie oraz separację od zanieczyszczeń powietrznych.
Pytanie 3

Przy użyciu zgłębnika wydobywa się próbkę

A. mleka
B. owoców
C. ziarna
D. sera
Zgłębnik jest narzędziem powszechnie stosowanym w rolnictwie, szczególnie w dziedzinie analizy jakości ziarna. Jego główną funkcją jest pobieranie próbek z różnych partii ziarna, co pozwala na ocenę takich parametrów jak wilgotność, gęstość, a także obecność zanieczyszczeń. Właściwe pobieranie próbek jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów rolnych i spełnienia norm handlowych. W praktyce, pobieranie próbek za pomocą zgłębnika powinno odbywać się zgodnie z określonymi standardami, aby zminimalizować błędy pomiarowe i uzyskać reprezentatywne wyniki. Na przykład, w przypadku zbóż, zgłębnik pozwala na pobranie próbek z różnych warstw, co jest istotne ze względu na możliwe różnice w jakości w obrębie jednej partii. Dzięki temu, producenci są w stanie podejmować bardziej świadome decyzje dotyczące przechowywania i sprzedaży ziarna, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych i handlowych.
Pytanie 4

Odpady tłuszczowe z frytownic są produktem ubocznym, który powstaje w trakcie wytwarzania

A. majonezu
B. pączków
C. margaryny
D. pieczywa
Odpowiedź 'pączków' jest prawidłowa, ponieważ zużyty tłuszcz smażalniczy powstaje w procesie frytowania, który jest kluczowy w produkcji pączków. W trakcie smażenia pączków, olej ulega degradacji na skutek wysokich temperatur oraz obecności składników cukrowych i białkowych. W efekcie dochodzi do powstawania produktów ubocznych, takich jak aldehydy czy akrylamid, które są niepożądane. Z tego powodu ważne jest, aby regularnie monitorować jakość oleju i wymieniać go, gdy jego właściwości użytkowe ulegną pogorszeniu. W branży gastronomicznej stosuje się różne metody oceny stanu oleju, w tym testy na obecność zanieczyszczeń oraz pomiar parametrów fizykochemicznych. Przykładowo, w lokalach gastronomicznych zaleca się wymianę oleju frytarskiego co 6-8 godzin smażenia, aby zapewnić nie tylko jakość potraw, ale również bezpieczeństwo konsumentów. Właściwe zarządzanie zużytym tłuszczem smażalniczym jest również istotne z punktu widzenia ochrony środowiska, ponieważ nieodpowiednie usuwanie tego typu odpadów może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych oraz negatywnie wpływać na ekosystemy.
Pytanie 5

W procesie mielenia zbóż składnikiem pasażu przemiałowego są urządzenia:

A. młynek udarowy, waga automatyczna
B. mlewnik walcowy, odsiewacz płaski
C. mlewnik walcowy, sortownik pneumatyczny
D. wialnia, odsiewacz płaski
Mlewnik walcowy oraz odsiewacz płaski są kluczowymi urządzeniami w procesie przemiału zbóż, które odgrywają istotną rolę w zapewnieniu wysokiej jakości mąki. Mlewnik walcowy, działający na zasadzie tarcia i nacisku, umożliwia skuteczne rozdrabnianie ziarna, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej granulacji mąki. Jego konstrukcja, składająca się z pary walców, zapewnia równomierne rozdrobnienie, co wpływa na dalsze etapy procesu przemiału. Odsiewacz płaski natomiast służy do separacji mąki od pozostałości ziarna, takich jak łuski czy inne zanieczyszczenia. Proces ten jest kluczowy, aby uzyskać produkt o pożądanych właściwościach technologicznych i sensorycznych. W zakładach przemysłu młynarskiego stosowanie tych urządzeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia optymalizację produkcji i zachowanie standardów jakości. Przykładem zastosowania może być nowoczesny młyn, gdzie integracja mlewnika walcowego z odsiewaczem płaskim pozwala na wytwarzanie mąki o określonych parametrach, odpowiadających wymaganiom rynku.
Pytanie 6

Aby oddzielić składniki mieszaniny o różnych temperaturach wrzenia, należy wykorzystać

A. ekstraktor
B. rektyfikator
C. dezintegrator
D. homogenizator
Ekstraktor, dezintegrator i homogenizator to urządzenia, które spełniają zupełnie inne funkcje niż rektyfikator i nie są przeznaczone do rozdzielania składników mieszanin na podstawie temperatury wrzenia. Ekstraktor służy do wydobywania substancji z materiałów stałych lub cieczy poprzez rozpuszczanie ich w rozpuszczalniku, co jest przydatne w procesach ekstrakcji ziół lub olejów. Dezintegrator natomiast jest używany do rozdrabniania materiałów stałych, co jest istotne w procesach produkcyjnych, gdzie wymagane jest uzyskanie mniejszych cząstek. Homogenizator działa na zasadzie mieszania składników w celu uzyskania jednorodnej emulsji, co jest kluczowe w branży spożywczej przy produkcji napojów czy sosów. Typowym błędem jest mylenie tych urządzeń z rektyfikatorem i założenie, że mogą one pełnić rolę w procesie rozdzielania substancji na podstawie ich temperatur wrzenia. W rzeczywistości, każdy z tych aparatów ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie technologie w zależności od celu procesów chemicznych czy biotechnologicznych. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego planowania działań w laboratoriach i zakładach przemysłowych.
Pytanie 7

Ile zmian 8-godzinnych powinna zrealizować linia produkcyjna makaronu o wydajności 50 kg/h, jeśli złożono zamówienie na 1,6 tony makaronu?

A. 2 zmiany
B. 3 zmiany
C. 6 zmian
D. 4 zmiany
Odpowiedź 4 zmiany jest poprawna, ponieważ do obliczenia liczby zmian potrzebnych do wyprodukowania 1,6 tony makaronu o wydajności 50 kg/h należy najpierw przeliczyć 1,6 tony na kilogramy. 1,6 tony to 1600 kg. Następnie, aby uzyskać czas potrzebny do wyprodukowania tej ilości makaronu, dzielimy 1600 kg przez 50 kg/h, co daje 32 godziny. W przypadku 8-godzinnych zmian, musimy obliczyć, ile takich zmian będzie potrzebnych. Dzieląc 32 godziny przez 8 godzin na zmianę, otrzymujemy 4 zmiany. W praktyce, w produkcji, planowanie produkcji w odpowiednich cyklach zmianowych jest kluczowe dla efektywności i optymalizacji procesów. Dlatego znajomość wydajności maszyn oraz umiejętność przeliczenia czasu pracy na zmiany jest niezbędna w zarządzaniu produkcją, co może wpłynąć na terminowość realizacji zamówień oraz zadowolenie klientów.
Pytanie 8

Jakie aspekty obejmują badania sensoryczne żywności?

A. wyznaczenie liczby drobnoustrojów
B. ustalenie wartości odżywczej
C. ustalenie cech organoleptycznych
D. wyznaczenie suchej masy
Badania sensoryczne żywności są kluczowym elementem oceny jakości produktów spożywczych, koncentrując się głównie na cechach organoleptycznych, takich jak smak, zapach, tekstura i wygląd. Metody te pozwalają na subiektywną ocenę, która jest niezbędna dla konsumentów oraz producentów, aby zrozumieć, jak ich produkty są postrzegane. Przykładem zastosowania badań sensorycznych może być przeprowadzenie testu smakowego nowego produktu na grupie konsumentów, który pomoże w identyfikacji preferencji smakowych oraz ewentualnych niedociągnięć w recepturze. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują stosowanie zbalansowanych grup uczestników, odpowiednie przygotowanie próbek oraz kontrolowanie warunków testu, co pozwala uzyskać wiarygodne wyniki. Standardy ISO 8586 definiują wymagania dotyczące projektowania badań sensorycznych, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego rodzaju analiz w przemyśle spożywczym.
Pytanie 9

W schemacie technologicznym produkcji pulpy owocowej znakiem ? oznaczono czynności o nazwie

Przyjęcie surowca?Mycie, odszypułkowanie, ocieranie, odpestczanieNapełnianie opakowań i konserwowanieZnakowanie opakowań i magazynowanie

A. Czyszczenie i sortowanie.
B. Gotowanie i oziębianie.
C. Rozdrabnianie i tłoczenie.
D. Konfekcjonowanie i chłodzenie.
Czyszczenie i sortowanie owoców to kluczowe etapy w procesie produkcji pulpy owocowej, które mają na celu zapewnienie wysokiej jakości końcowego produktu. Po przyjęciu surowca, owoce muszą zostać dokładnie oczyszczone z wszelkich zanieczyszczeń, takich jak ziemia, pestycydy czy resztki roślinne. Proces ten powinien odbywać się zgodnie z normami HACCP, które wskazują na konieczność eliminacji wszelkich zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności. Następnie, po czyszczeniu, owoce przechodzą przez sortowanie, które ma na celu wyselekcjonowanie dojrzałych i zdrowych owoców, a także usunięcie tych uszkodzonych lub zepsutych. To ważne, ponieważ jakość surowca bezpośrednio wpływa na smak, aromat i barwę finalnej pulpy. Przykładowo, w przemyśle owocowym, zastosowanie automatycznych systemów sortujących zwiększa efektywność i dokładność tego procesu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 10

Oblicz, ile dm3 mleka powinno się przygotować do wyprodukowania 12000 kg sera dojrzewającego, jeżeli na 1 kg sera potrzeba 6 dm3 mleka?

A. 6 000 dm3
B. 500 dm3
C. 20 000 dm3
D. 72 000 dm3
Aby obliczyć, ile dm3 mleka jest potrzebnych do produkcji 12000 kg sera dojrzewającego, należy zastosować podstawową zasadę proporcji. Z danych wynika, że na 1 kg sera zużywa się 6 dm3 mleka. Zatem, aby obliczyć ilość mleka wymaganą do produkcji 12000 kg sera, mnożymy 12000 kg przez 6 dm3/kg. Obliczenia te wyglądają następująco: 12000 kg * 6 dm3/kg = 72000 dm3 mleka. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrą praktyką w przemyśle mleczarskim, gdzie precyzyjne proporcje składników są kluczowe dla jakości i efektywności produkcji. Dlatego przygotowując się do produkcji sera, zawsze należy uwzględnić odpowiednie ilości surowców, aby zapewnić optymalne warunki technologiczne. Warto również zauważyć, że różne rodzaje sera mogą wymagać zmiennych ilości mleka, co podkreśla znaczenie znajomości procesów technologicznych w branży. Zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji i minimalizacji strat surowca.
Pytanie 11

Aby uzyskać roztwór o stężeniu 20%, jakie składniki należy wykorzystać?

A. 20 g cukru oraz 100 g wody
B. 80 g cukru oraz 120 g wody
C. 20 g cukru i 80 g wody
D. 80 g cukru i 20 g wody
Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi zawierają błędne proporcje cukru do wody, co prowadzi do uzyskania roztworów o innych niż zamierzonych stężeniach. Na przykład, w przypadku 80 g cukru i 20 g wody, całkowita masa roztworu wynosi 100 g, a stężenie wynosi 80% (80 g / 100 g * 100%). To stężenie jest znacznie wyższe niż 20%, co jest niezgodne z wymaganym stężeniem roztworu. Z kolei odpowiedź z 20 g cukru i 100 g wody, prowadzi do uzyskania roztworu o stężeniu 16,67% (20 g / 120 g * 100%), co również nie spełnia kryteriów. Przy 80 g cukru i 120 g wody, całkowita masa tego roztworu wynosi 200 g, co skutkuje stężeniem 40% (80 g / 200 g * 100%), co jest błędne. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia pojęcia stężenia roztworu i znaczenia proporcji masy substancji aktywnej do masy całego roztworu. Często błędne wnioski są wynikiem błędnego założenia, że większa ilość substancji prowadzi do wyższego stężenia, co nie jest prawdą, gdyż istotna jest także masa rozpuszczalnika. W chemii precyzyjne obliczenia oraz dobór właściwych proporcji są kluczowe dla bezpieczeństwa i skuteczności wielu procesów chemicznych.
Pytanie 12

Jakie naczynie należy zastosować do spopielania próbki żywności w piecu muflowym?

A. płytkę
B. tygiel
C. szkiełko
D. kolbę
Tygiel jest kluczowym narzędziem stosowanym w procesie spopielania próbek żywności w piecu muflowym. Dzięki swojej konstrukcji, tygiel wykonany z materiałów odpornych na wysokie temperatury, takich jak ceramika czy metale, umożliwia efektywne przeprowadzenie procesu spalania, zapewniając jednocześnie ochronę przed zanieczyszczeniami z otoczenia. Podczas spopielania próbki, tygiel jest poddawany wysokim temperaturom, co pozwala na całkowite utlenienie substancji organicznych w próbce, pozostawiając jedynie popioły mineralne. W praktyce, tygiel jest również stosowany w analizach chemicznych, takich jak oznaczanie zawartości popiołu w żywności, co jest istotne dla oceny jakości surowców. W laboratoriach analitycznych stosowane są standardy, takie jak AOAC, które definiują metodykę przeprowadzania takich analiz, zapewniając powtarzalność i precyzję wyników.
Pytanie 13

Oblicz wydajność pracy linii do rozbioru trzody chlewnej, jeśli w ciągu 8 godzin zrealizowano rozbiór
2000 sztuk tusz wieprzowych.

A. 250 szt./godz.
B. 360 szt./godz.
C. 160 szt./godz.
D. 200 szt./godz.
Odpowiedź 250 szt./godz. jest poprawna, ponieważ wydajność linii rozbioru można obliczyć, dzieląc całkowitą liczbę rozbitych tusz przez czas ich rozbioru. W tym przypadku mamy 2000 tusz, które zostały poddane rozbiorowi w ciągu 8 godzin. Zatem obliczenia wyglądają następująco: 2000 tusz ÷ 8 godzin = 250 tusz/godz. Wydajność godzinowa to kluczowy wskaźnik efektywności w branży przetwórstwa mięsnego, ponieważ wskazuje, jak wiele produktów może być przetworzonych w danym czasie. Monitorowanie wydajności jest istotne dla optymalizacji procesów produkcyjnych, co przekłada się na zmniejszenie kosztów operacyjnych i zwiększenie rentowności. W praktyce, standardy branżowe zalecają regularne analizowanie wydajności w celu identyfikacji ewentualnych problemów, które mogą wpływać na efektywność operacyjną, takich jak wąskie gardła w procesie lub nieefektywne wykorzystanie zasobów. Wprowadzenie odpowiednich usprawnień może znacznie wpłynąć na ogólną produktywność linii rozbiorowej, co jest kluczowe w konkurencyjnym środowisku przetwórstwa mięsnego.
Pytanie 14

Do jakiego transportu wykorzystywany jest przenośnik pneumatyczny?

A. zboża
B. buraków
C. ziemniaków
D. cebuli
Transport cebuli, ziemniaków czy buraków za pomocą przenośników pneumatycznych, mimo że technicznie możliwy, nie jest najbardziej efektywnym ani zalecanym rozwiązaniem w praktyce. Rośliny bulwowe, takie jak ziemniaki czy buraki, charakteryzują się znacznie większą masą i objętością niż materiały sypkie, co sprawia, że ich transport pneumatyczny może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych, a także do utraty jakości produktów. Cebula, choć ma bardziej sypką konsystencję, także wymaga delikatniejszego traktowania, aby uniknąć pęknięć i uszkodzeń, które mogą wpływać na jej trwałość oraz walory wizualne. W praktyce, transport tych produktów najczęściej realizowany jest przy użyciu przenośników taśmowych, które umożliwiają bardziej kontrolowane i delikatne przemieszczanie, zapewniając jednocześnie mniejsze ryzyko uszkodzenia. Zastosowanie przenośników pneumatycznych do transportu takich produktów byłoby nie tylko nieefektywne, ale także kosztowne w utrzymaniu, ponieważ wymagałoby to bardziej skomplikowanej infrastruktury oraz intensywnej konserwacji. To właśnie zrozumienie różnic pomiędzy materiałami sypkimi a produktami wymagającymi szczególnej ostrożności podczas transportu stanowi klucz do efektywnego zarządzania procesami logistycznymi w branży rolniczej.
Pytanie 15

W procesie produkcji słodzonego mleka zagęszczonego nie występuje etap

A. normalizacji
B. sterylizacji
C. krystalizacji
D. zagęszczania
Wybór odpowiedzi innych niż 'sterylizacja' może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procesów zachodzących w produkcji mleka zagęszczonego słodzonego. Krystalizacja, normalizacja i zagęszczanie to kluczowe procesy, które są integralną częścią tej produkcji. Krystalizacja, na przykład, odnosi się do formowania kryształów cukru, co jest istotne w kontekście uzyskania gładkiej i jednorodnej tekstury produktu finalnego. Normalizacja z kolei to proces, w którym skład mleka jest dostosowywany do określonych standardów, co zapewnia jednolitą jakość i charakterystykę produktu. Zagęszczanie, będące kluczowym krokiem, ma na celu usunięcie wody z mleka, co prowadzi do zwiększenia jego gęstości i poprawy trwałości. Warto również zauważyć, że w procesie produkcji mleka zagęszczonego nie jest konieczne stosowanie sterylizacji, ponieważ produkt jest często przechowywany w warunkach, które nie wymagają eliminacji wszelkich form życia mikrobiologicznego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie procesy obróbcze w produkcji mleka muszą obejmować sterylizację, co jest nieprawdziwe. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki różnych procesów technologicznych oraz ich zastosowania w kontekście danej produkcji.
Pytanie 16

Zgodnie z wytycznymi HACCP, za bezpośrednie monitorowanie parametrów sterylizacji konserw mięsnych w autoklawie odpowiedzialny jest

A. szef laboratorium
B. pełnomocnik ds. jakości
C. inspektor ds. bhp
D. operator maszyn i urządzeń
Operator maszyn i urządzeń jest kluczową rolą w procesie sterylizacji konserw mięsnych w autoklawie, ponieważ odpowiedzialny jest za bezpośrednie monitorowanie i regulowanie parametrów pracy tego urządzenia. Zgodnie z procedurami HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności, odpowiednia kontrola temperatury i ciśnienia w autoklawie jest niezbędna do skutecznej eliminacji mikroorganizmów. W praktyce, operator musi być dobrze zaznajomiony z obsługą autoklawu, w tym z jego kalibracją, aby móc reagować na wszelkie odchylenia od norm. W standardach ISO 22000 oraz normach branżowych, takich jak FSSC 22000, podkreśla się znaczenie monitorowania krytycznych punktów kontrolnych, w tym właśnie działania operatorów maszyn, jako elementu systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności. Wiedza i doświadczenie operatora są niezbędne, aby zapewnić, że proces sterylizacji będzie nie tylko skuteczny, ale również zgodny z regulacjami prawnymi i wymaganiami jakościowymi.
Pytanie 17

Z analizy karty charakterystyki wynika, że azotan (V) srebra

Fragment karty charakterystyki azotanu (V) srebra
Azotan (V) srebra przechowywać w czystych, suchych i zaciemnionych pomieszczeniach, w temperaturze 5÷15°C i wilgotności 20÷60%, w naczyniach szklanych i kamionkowych zamkniętych szczelnymi korkami, oblanymi parafiną. Trzymać oddzielnie od środków redukujących i materiałów palnych. Pojemnik powinien pozostać zamknięty i szczelny do czasu użycia. Pojemniki, które zostały otwarte muszą być ponownie uszczelnione i przechowywane w położeniu pionowym, aby nie dopuścić do wycieku substancji. Nie przechowywać w nieoznakowanych pojemnikach. Używać odpowiednich pojemników zapobiegających skażeniu środowiska.

A. można przechowywać w temperaturze pokojowej.
B. należy przetrzymywać w butelce w pozycji poziomej.
C. wolno składować z każdym odczynnikiem chemicznym.
D. powinien znajdować się w opakowaniach szklanych.
Azotan (V) srebra musi być przechowywany w opakowaniach szklanych z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, szkło jest materiałem chemicznie odpornym, co oznacza, że nie reaguje z substancjami chemicznymi, co jest kluczowe dla zachowania stabilności azotanu (V) srebra. Karty charakterystyki dla wielu substancji chemicznych, w tym azotanu (V) srebra, zalecają przechowywanie ich w szklanych naczyniach, aby zapobiec zanieczyszczeniom oraz reakcjom chemicznym, które mogą wystąpić w innych rodzajach opakowań, takich jak plastik. Przechowywanie w szklanych opakowaniach także pozwala na łatwe monitorowanie stanu substancji oraz zabezpiecza przed niepożądanym wyparowaniem czy utlenianiem. Dobrą praktyką w laboratoriach jest stosowanie naczynia szklanego z zamknięciem hermetycznym, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i stabilność przechowywanych substancji. Ważne jest również, aby wszelkie substancje chemiczne były przechowywane w odpowiednich warunkach, co obejmuje nie tylko opakowanie, ale i miejsce ich magazynowania.
Pytanie 18

Korzystając z informacji zamieszczonych w tabeli, wskaż w którym zestawie do urządzenia prawidłowo dobrano jego zastosowanie?

ZestawNazwa urządzeniaZastosowanie
I.TryjerWydobycie oleju z nasion roślin oleistych
II.AutoklawSterylizacja konserw
III.EkstraktorZagęszczanie soku surowego
IV.WyparkaCzyszczenie ziarna

A. W zestawie IV.
B. W zestawie III.
C. W zestawie II.
D. W zestawie I.
Wybór innych zestawów, takich jak I, III lub IV, jest nieprawidłowy, ponieważ każde z tych urządzeń ma zupełnie inne zastosowanie i nie odpowiada funkcji autoklawu. Tryjer, na przykład, to maszyna stosowana głównie w rolnictwie do sortowania ziarna, co ma niewielkie znaczenie w kontekście sterylizacji. Kluczowym błędem w rozumieniu zastosowań tych urządzeń jest mylenie procesów sortowania i przetwarzania z procesem sterylizacji. Ekstraktor również nie ma związku ze sterylizacją; jego rola polega na wydobywaniu substancji z roślin, co jest całkowicie odmiennym procesem. Podobnie, wyparka jest używana do odparowywania cieczy, co nie ma nic wspólnego z eliminacją mikroorganizmów. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych decyzji w wyborze odpowiednich urządzeń w kontekście laboratoryjnym lub medycznym. Właściwe dobranie narzędzi do określonych zastosowań jest kluczowe dla efektywności pracy w laboratoriach oraz placówkach medycznych, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i operacyjnych. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla skutecznego zarządzania procesami sanitarnymi.
Pytanie 19

Cukier kryształowy, przechowywany w zgodzie z Polską Normą, może być składowany

A. 25 lat
B. 10 lat
C. bezterminowo
D. 12 miesięcy
Wiele osób ma błędne przekonania dotyczące okresu przechowywania cukru kryształ. Odpowiedzi sugerujące okresy 12 miesięcy, 10 lat czy 25 lat wynikają z nieporozumień dotyczących właściwości produktów spożywczych. Cukier kryształ, ze względu na swoją niską aktywność wodną, nie jest podatny na psucie się w tradycyjnym sensie, jak wiele innych produktów spożywczych, które mają określony czas przydatności. Sugerowanie, że cukier powinien być spożyty w ciągu jednego roku, może prowadzić do niepotrzebnych strat, zwłaszcza w gospodarstwach domowych, gdzie cukier często używany jest w różnych przepisach kulinarnych i nie jest zużywany w krótkim czasie. Co więcej, pomysł przechowywania cukru przez 10, 25 lat lub bezterminowo jest mylący bez uwzględnienia odpowiednich warunków przechowywania; nieodpowiednie warunki mogą wpływać na jego jakość, mimo że teoretycznie produkt ten może być podatny na długoterminowe przechowywanie. Kluczowe jest zrozumienie, że to nie tylko czas, ale przede wszystkim warunki przechowywania decydują o jakości cukru. Nieodpowiednia temperatura, wilgoć czy światło mogą spowodować, że cukier stanie się nieprzydatny, dlatego ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących magazynowania, które zapewniają jego długi okres przydatności do spożycia.
Pytanie 20

Ile wody trzeba połączyć z 2 g substancji chemicznej, aby uzyskać roztwór o stężeniu 2% masowych?

A. 98 g
B. 102 g
C. 100 g
D. 80 g
Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do uzyskania roztworu o stężeniu 2% wagowych, należy zastosować odpowiednią formułę. Stężenie wagowe wyraża się jako stosunek masy substancji do całkowitej masy roztworu, pomnożony przez 100%. W tym przypadku mamy 2 g odczynnika chemicznego. Oznaczając masę wody jako 'x', stężenie roztworu można przedstawić równaniem: (2 g / (2 g + x)) * 100% = 2%. Rozwiązując to równanie, uzyskujemy: 2 g / (2 g + x) = 0,02, co prowadzi do 2 g = 0,02(2 g + x). Po przekształceniach otrzymujemy 0,02x = 2 g - 0,04 g, co daje x = 98 g. Tak więc, aby uzyskać roztwór o stężeniu 2% wagowych, należy dodać 98 g wody do 2 g odczynnika. Takie obliczenia są fundamentalne w chemii analitycznej, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów odgrywa kluczową rolę w eksperymentach i analizach. Przykładem zastosowania może być przygotowywanie roztworów do titracji lub analizy spektroskopowej.
Pytanie 21

Który z podanych surowców powinien być przechowywany w temperaturze od 14 do 18 °C?

A. Rzodkiewka
B. Mąka pszenna
C. Śmietana
D. Szynka wędzona
Mąka pszenna jest surowcem zbożowym, który powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach, aby utrzymać jej jakość i właściwości. Temperatura przechowywania w zakresie 14-18 °C jest optymalna, ponieważ zapobiega rozwojowi pleśni i szkodników, które mogą zanieczyścić mąkę. Warto pamiętać, że mąka, podobnie jak inne produkty, może być podatna na działanie temperatury i wilgotności. Przechowywanie w za wysokiej temperaturze może prowadzić do rozkładu składników odżywczych oraz obniżenia jakości mąki. Przykładowo, mąka pszenna przechowywana w lodówce lub w zbyt ciepłym miejscu może stać się zbrylona lub stracić swoje właściwości do wypieku. Dobrymi praktykami w magazynowaniu mąki jest używanie szczelnych pojemników, co ogranicza kontakt z powietrzem i wilgocią, a także oznaczanie daty przydatności do spożycia, co pozwala na kontrolowanie świeżości produktu. W branży gastronomicznej oraz produkcji pieczywa standardem jest również regularne kontrolowanie jakości surowców, aby zapewnić ich maksymalną świeżość i bezpieczeństwo.
Pytanie 22

Jaką masę substancji zawiera 440 g roztworu o stężeniu 20%?

A. 42 g
B. 352 g
C. 88 g
D. 420 g
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia stężenia procentowego oraz zastosowania wzorów do obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś wybrałby 420 g, mógłby mylnie przyjąć, że niemal cała masa roztworu to substancja czynna, co jest niezgodne z definicją stężenia. W rzeczywistości, 20-procentowy roztwór oznacza, że tylko 20% całkowitej masy stanowi substancja rozpuszczona. Z kolei odpowiedź 42 g mogłaby wynikać z błędnego pomnożenia masy roztworu przez niższy współczynnik procentowy, co jest typowym błędem podczas korzystania z wzorów. Innym błędnym podejściem może być myślenie, że masa substancji w roztworze jest mniejsza niż masa wody w nim zawartej, co jest także nieprawidłowe. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe nie tylko w chemii, ale również w innych dziedzinach naukowych, w których precyzyjne pomiary i obliczenia mają kluczowe znaczenie dla wyników badań i jakości produktów.
Pytanie 23

Fuzle to produkt uboczny, który powstaje w procesie technologicznym podczas wytwarzania

A. kawy
B. drożdży
C. spirytusu
D. oleju
Fuzle to frakcja uboczna powstająca w procesie produkcji spirytusu, który jest wytwarzany z surowców takich jak zboża, owoce lub buraki cukrowe. W trakcie fermentacji oraz destylacji zachodzą różne reakcje chemiczne, które prowadzą do powstania alkoholu oraz towarzyszących mu związków. Fuzle, znane również jako fuzle alkohole, to związek chemiczny o wyższej masie cząsteczkowej w porównaniu do etanolu, który może wpływać na smak i aromat końcowego produktu. Praktyczne znaczenie fuzli polega na ich potencjalnym wykorzystaniu w przemyśle, gdzie mogą być stosowane jako dodatki do aromatyzacji alkoholu, czy też w produkcji innych chemikaliów. Dobre praktyki w produkcji spirytusu uwzględniają kontrolę jakości, aby zminimalizować obecność fuzli, co przyczynia się do uzyskania czystszego i bardziej pożądanego smaku spirytusu. Właściwe zarządzanie procesami fermentacji i destylacji jest kluczowe, aby zapewnić odpowiednią jakość końcowego produktu.
Pytanie 24

Jaką metodą należy zabezpieczyć przetwory z warzyw w zalewie octowej?

A. Osmoaktywną
B. Termiczną
C. Biotechnologiczną
D. Membranową
Utrwalanie przetworów z warzyw w zalewie octowej za pomocą metody termicznej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz długotrwałości produktu. Proces termiczny, nazywany również pasteryzacją, polega na podgrzewaniu żywności do określonej temperatury przez ustalony czas, co pozwala na zniszczenie drobnoustrojów oraz enzymów, które mogą wpłynąć na psucie się i jakość przetworów. Pasteryzacja w kontekście warzyw w zalewie octowej ma na celu nie tylko eliminację patogenów, ale także aktywację procesu zakwaszania, który jest kluczowy dla smaku i stabilności produktu. Przykładem zastosowania tej metody jest przygotowanie ogórków kiszonych w occie, gdzie warzywa są najpierw blanszowane, a następnie umieszczane w zalewie i poddawane pasteryzacji. W ten sposób uzyskujemy produkt, który nie tylko jest smaczny, ale także bezpieczny do spożycia, spełniający normy jakości żywności określone przez instytucje takie jak Codex Alimentarius. Ponadto, odpowiednia temperatura i czas obróbki termicznej są ważne dla zachowania wartości odżywczych oraz koloru warzyw, co czyni tę metodę nie tylko skuteczną, ale i korzystną dla konsumenta.
Pytanie 25

Proces nazywany uwodornieniem, znany też jako utwardzanie, znajduje zastosowanie w wytwarzaniu

A. kefiru naturalnego
B. tłuszczu cukierniczego
C. chleba pełnoziarnistego
D. piwa pszennego
Użycie procesu uwodornienia, znane również jako utwardzanie, polega na przekształcaniu płynnych olejów roślinnych w stałe tłuszcze, co jest kluczowe w produkcji tłuszczu cukierniczego. Proces ten polega na nawadnianiu olejów w obecności katalizatora, co prowadzi do zwiększenia ich stabilności i trwałości. Utwardzony tłuszcz cukierniczy jest powszechnie stosowany w produkcji ciast, ciasteczek, kremów oraz innych wyrobów cukierniczych, ponieważ poprawia ich teksturę oraz wydłuża okres trwałości. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami przemysłowymi, utwardzanie olejów pozwala na osiągnięcie pożądanych właściwości sensorycznych, takich jak smak i zapach, co jest istotne dla jakości gotowego produktu. Warto również wspomnieć, że proces ten jest regulowany przez normy bezpieczeństwa żywności, co gwarantuje, że produkty zawierające tłuszcz cukierniczy są odpowiednie do spożycia.
Pytanie 26

Polarymetr jest narzędziem do określania zawartości

A. cukrów
B. tłuszczów
C. białek
D. witamin
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z powszechnego, ale mylnego przekonania o zastosowaniach poszczególnych metod analitycznych. Przykładowo, białka, witaminy i tłuszcze są różnorodnymi grupami związków, które nie wykazują optycznej czynności w taki sam sposób jak cukry. Białka, choć mogą być analizowane za pomocą innych technik, takich jak spektroskopia UV czy chromatografia, nie skręcają płaszczyzny światła w sposób, który można by zmierzyć polarymetrem. Ponadto, witaminy, mimo że są istotne dla zdrowia, także nie są typowo oznaczane za pomocą polarymetrii. Z kolei tłuszcze, będące związkami nielotnymi, wymagają zupełnie innych metod analitycznych, takich jak chromatografia gazowa czy ekstrakcja rozpuszczalnikowa. Użycie polarymetrii do oznaczania tych substancji nie tylko jest nieefektywne, ale także może prowadzić do błędnych wyników analitycznych. Tego rodzaju błędy myślowe najczęściej wynikają z niepełnego zrozumienia specyfiki metody oraz jej ograniczeń. Aby uniknąć takich nieporozumień, kluczowe jest przyswojenie wiedzy na temat różnic między różnymi technikami analitycznymi i ich zastosowaniami w praktyce laboratoryjnej.
Pytanie 27

Konserwantem stosowanym w przetworach mięsnych, określanym potocznie mianem soli peklującej, jest

A. propionian sodu
B. azotan potasu
C. mleczan wapnia
D. chlorek wapnia
Azotan potasu, znany również jako sól peklująca, jest powszechnie stosowany jako środek konserwujący w przemyśle mięsnym. Jego podstawową funkcją jest zapobieganie rozwojowi bakterii, szczególnie Clostridium botulinum, odpowiedzialnej za zatrucie jadem kiełbasianym. Azotan potasu działa poprzez wpływ na procesy biochemiczne w mikroorganizmach, co hamuje ich wzrost i reprodukcję. W praktyce, stosowanie azotanu potasu w wyrobach mięsnych, takich jak szynki czy kiełbasy, nie tylko przedłuża trwałość produktów, ale również wpływa na ich barwę, nadając im charakterystyczny różowy odcień. Z tego powodu, azotan potasu jest uznawany za ważny składnik w technologii przetwórstwa mięsnego, zgodny z normami HACCP oraz innymi standardami jakości. Prawidłowe stosowanie tego konserwantu, w odpowiednich dawkach, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i jej walorów organoleptycznych.
Pytanie 28

Klasyczna marynata wykorzystywana do konserwacji grzybów w przemyśle zawiera następujące składniki:

A. wodę, kwas octowy, przyprawy
B. sól, kwas benzoesowy, czosnek
C. saletrę, kwas mlekowy, pieprz
D. cukier, kwas glutaminowy, goździki
Odpowiedź wodę, kwas octowy, przyprawy jest poprawna, ponieważ jest to klasyczny składnik tradycyjnych zalew do marynowania grzybów. Woda stanowi bazę, która umożliwia rozpuszczenie pozostałych składników. Kwas octowy, będący głównym składnikiem octu, zapewnia odpowiednią kwasowość, co jest kluczowe w procesie konserwacji, ponieważ hamuje rozwój bakterii i grzybów. Przyprawy z kolei dodają aromatu i smakują grzybom, co wpływa na jakość końcowego produktu. W przemyśle spożywczym stosuje się często ocet spirytusowy lub ocet winny w stężeniu od 4% do 8%, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. Przykładowo, zalewy przygotowywane w taki sposób są powszechnie stosowane w produkcji marynat na skalę przemysłową, co potwierdza ich skuteczność oraz akceptację wśród konsumentów. Dodatkowo, właściwe właściwości organoleptyczne, które można uzyskać dzięki zastosowaniu przypraw, są zgodne z aktualnymi trendami w gastronomii, gdzie dąży się do wprowadzania oryginalnych smaków.
Pytanie 29

Wydajność linii produkcyjnej dżemu truskawkowego wynosi 120 kg na godzinę. Ile ton dżemu truskawkowego wytworzy zakład w ciągu 5 dni, funkcjonując po dwie 8-godzinne zmiany na dobę?

A. 4,8 t
B. 9,6 t
C. 0,6 t
D. 0,4 t
Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń potrzebnych do oszacowania wydajności produkcji. Kluczowym elementem w tym przypadku jest zrozumienie, ile godzin zakład pracuje w danym okresie. Niepoprawne podejścia mogą prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia danych. Na przykład, jeśli ktoś obliczy tylko czas pracy jednej zmiany, to może uzyskać znacząco niższą wartość, co prowadzi do wyboru niewłaściwej odpowiedzi. W praktyce zakład produkcyjny, planując swoje operacje, musi brać pod uwagę całkowity czas, w którym maszyny są uruchomione. Innym typowym błędem jest pomijanie konieczności przeliczenia kilogramów na tony, co również może skutkować błędnymi wnioskami. Ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście przemysłowym, precyzyjne obliczenia wydajności są kluczowe dla efektywności operacyjnej. Te błędy mogą również ujawniać brak znajomości podstawowych zasad rachunkowości produkcji, które są niezbędne do podejmowania informowanych decyzji w zakresie zarządzania procesami produkcyjnymi. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zwrócić uwagę na każdy krok obliczeń oraz dokładnie analizować dane wejściowe i wyjściowe.
Pytanie 30

Jaką ilość kg ciastek kokosanek wytworzy zakład cukierniczy z 20 kg surowców, jeżeli efektywność produkcji wynosi 90%?

A. 45 kg
B. 20 kg
C. 38 kg
D. 18 kg
Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia wydajności produkcji, może prowadzić do mylnych obliczeń. Na przykład, jeśli zaznaczasz 20 kg przy wydajności 90%, to sugerujesz, że całkowita masa surowca zamienia się w identyczną masę gotowego produktu, co jest błędem. Tego typu myślenie wprowadza w błąd, bo każdy kilogram surowca nie zamienia się w kilogram gotowego produktu. W przemyśle, na przykład w cukiernictwie, mogą występować straty, które trzeba wziąć pod uwagę. Te inne odpowiedzi, jak 45 kg czy 38 kg, też pokazują niezrozumienie, czym jest wydajność. Wydajność to nie tylko liczba, ale też jakość, która wpływa na koszty produkcji. Błędy w obliczeniach mogą prowadzić do złego planowania, a to z kolei wpływa na koszty i straty w zakładzie.
Pytanie 31

Do zagrożeń biologicznych w produktach spożywczych zaliczane są

A. drobnoustroje oraz owady
B. antybiotyki oraz środki ochrony roślin
C. owady i środki ochrony roślin
D. barwniki oraz pasożyty
Odpowiedź 'drobnoustroje i owady' jest poprawna, ponieważ te dwa elementy stanowią istotne zagrożenia biologiczne w przetworach spożywczych. Drobnoustroje, takie jak bakterie, wirusy oraz grzyby, mogą prowadzić do zatrucia pokarmowego i innych chorób, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście bezpieczeństwa żywności. Przykładem może być bakteria Salmonella, która często występuje w surowych jajach i drobiu, oraz Listeria monocytogenes, która może zanieczyszczać nabiał. Owady, z kolei, mogą nie tylko powodować uszkodzenia w surowcach, ale także być nosicielami patogenów. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko związane z tymi zagrożeniami, przedsiębiorstwa zajmujące się przetwórstwem spożywczym powinny stosować zasady HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), które pomagają identyfikować i kontrolować zagrożenia biologiczne oraz wdrażać odpowiednie procedury higieniczne. Wprowadzenie regularnych inspekcji, monitorowanie temperatury przechowywania oraz prawidłowe pakowanie produktów to kluczowe działania, które pomagają zapewnić bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 32

Jakie urządzenia są niezbędne do uzyskania mączki ziemniaczanej (krochmalu)?

A. Tarka, wymywacz strumieniowy, odwadniacz próżniowy, sterylizator, suszarka
B. Płuczka bębnowa, tarka, wymywacz strumieniowy, odwadniacz próżniowy, suszarka
C. Płuczka bębnowa, tarka, wymywacz strumieniowy, odwadniacz próżniowy, pasteryzator
D. Płuczka bębnowa, tarka, wymywacz strumieniowy, suszarka, agregat wyparny
Wybór zestawu urządzeń, który nie zawiera odwadniacza próżniowego lub nieprawidłowo łączy inne maszyny, może prowadzić do nieefektywnej produkcji mączki ziemniaczanej. Na przykład, tarka i wymywacz strumieniowy są rzeczywiście istotnymi elementami, ale ich brak w połączeniu z odwadniaczem może skutkować niewłaściwym oddzieleniem skrobi od wody. W przypadku zestawu, który zawiera sterylizator, jest to urządzenie stosowane do eliminacji mikroorganizmów, co w kontekście produkcji mączki nie jest kluczowe, ponieważ proces sam w sobie nie wymaga sterylizacji, a raczej skutecznego oddzielania składników. Wymiana pasteryzatora na odwadniacz próżniowy również wskazuje na nieporozumienie; pasteryzacja odnosi się do podgrzewania substancji w celu zniszczenia drobnoustrojów, co nie jest celem w produkcji krochmalu. Standardy branżowe wymagają, aby każdy etap produkcji był zoptymalizowany pod kątem skuteczności i wydajności, a niewłaściwy dobór urządzeń prowadzi do strat materiałowych i finansowych. Często, wybierając niewłaściwe urządzenia, można popełnić błąd myślowy polegający na myśleniu, że każdy element procesu przetwórczego jest równoważny, co może prowadzić do nieefektywności oraz obniżenia jakości finalnego produktu.
Pytanie 33

Ocena sensoryczna, która polega na zestawieniu analizowanych próbek z wymaganiami norm jakościowych, to technika

A. porównawcza
B. kolejności
C. mikrobiologiczna
D. punktowa
Odpowiedzi mikrobiologiczna, kolejności oraz punktowa odnoszą się do innych metod oceny jakości produktów, które nie są zgodne z definicją analizy porównawczej. Analiza mikrobiologiczna koncentruje się na ocenie obecności i liczby mikroorganizmów w próbce. To podejście jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, a także dla oceny ich trwałości, jednak nie ocenia cech sensorycznych ani jakości organoleptycznej. Metoda kolejności polega na szeregowaniu próbek w oparciu o ich cechy sensoryczne, co również różni się od podejścia porównawczego, gdzie wszystkie próbki są oceniane jednocześnie względem określonych standardów. Natomiast analiza punktowa, stosująca system ocen punktowych dla różnych aspektów sensorycznych, jest bardziej subiektywna i nie zyskuje porównawczej perspektywy w kontekście zestawiania próbek z obowiązującymi normami. Często mylone podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między tymi metodami, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że metoda porównawcza stanowi fundament dla oceny jakości, umożliwiając precyzyjne określenie, jak produkt wypada w stosunku do uznanych standardów rynkowych.
Pytanie 34

Aby oddzielić chemiczne zanieczyszczenia (fuzle) obecne w spirytusie, jakie urządzenie należy zastosować?

A. kolumnę rektyfikacyjną
B. wyparkę próżniową
C. wirówkę sedymentacyjną
D. ekstraktor ślimakowy
Zastosowanie ekstraktora ślimakowego do oddzielania zanieczyszczeń chemicznych w spirytusie jest podejściem nieodpowiednim, ponieważ urządzenie to jest przeznaczone głównie do procesów ekstrakcji, które opierają się na różnicach w rozpuszczalności substancji. Ekstraktor ślimakowy mógłby zatem nieefektywnie oddzielać fuzle, które w większości przypadków mają podobne właściwości chemiczne do etanolu i wymagają bardziej precyzyjnych metod separacji. Z kolei wyparka próżniowa, chociaż skuteczna w obniżaniu temperatury wrzenia substancji, nie jest optymalnym narzędziem do separacji zanieczyszczeń z cieczy, gdyż nie zapewnia odpowiedniego poziomu czystości końcowego produktu. Metoda ta jest najczęściej stosowana w przypadku substancji, które wymagają delikatnego traktowania lub tam, gdzie istotne jest zminimalizowanie reakcji chemicznych podczas procesu. W odniesieniu do wirówki sedymentacyjnej, jej zastosowanie polega głównie na oddzielaniu cząstek stałych od cieczy na podstawie różnicy gęstości, co w kontekście zanieczyszczeń chemicznych w spirytusie może być niewystarczające, ponieważ fuzle są często rozpuszczone w cieczy i nie mogą być oddzielone w ten sposób. Różnorodność metod dostępnych do separacji zanieczyszczeń wymaga zatem świadomego wyboru narzędzi, które najlepiej odpowiadają specyfice produkcji alkoholi, a kolumna rektyfikacyjna jest wyraźnie uznawana za najlepszą praktykę w tym zakresie.
Pytanie 35

Co oznacza system całościowego zarządzania jakością w przedsiębiorstwie spożywczym?

A. ISO
B. TQM
C. GHP
D. HACCP
TQM, czyli Total Quality Management, jest podejściem do zarządzania jakością, które koncentruje się na ciągłym doskonaleniu wszystkich aspektów organizacji. W kontekście zakładów spożywczych, TQM obejmuje nie tylko produkty, ale także procesy i systemy zarządzania, co pozwala na zwiększenie efektywności operacyjnej i spełnienie wymagań klientów. Przykłady zastosowania TQM w przemyśle spożywczym obejmują wdrażanie zasad, takich jak zaangażowanie wszystkich pracowników w procesy jakościowe, co może prowadzić do poprawy jakości produktów oraz redukcji odpadów. Ważnym elementem TQM jest również orientacja na klienta, co oznacza, że zakłady spożywcze muszą dostosowywać swoje procesy, aby zaspokajać potrzeby i oczekiwania konsumentów. Zastosowanie TQM w przemyśle spożywczym pozwala nie tylko na usprawnienie procesów, ale także na budowanie kultury organizacyjnej, w której jakość jest traktowana jako priorytet. Dodatkowo, organizacje mogą korzystać z narzędzi takich jak analiza FMEA czy diagramy Ishikawy, co przyczynia się do lepszego zrozumienia i kontrolowania jakości w całym łańcuchu dostaw.
Pytanie 36

Na trudne warunki pracy w fermentowni oddziałuje

A. niska temperatura
B. wysoka zawartość dwutlenku węgla w powietrzu
C. niska wilgotność
D. wysokie natężenie oświetlenia
Wysoka zawartość dwutlenku węgla w powietrzu jest kluczowym czynnikiem, który znacząco wpływa na trudne warunki pracy w fermentowni. Fermentacja jest procesem biologicznym, w którym mikroorganizmy, takie jak drożdże czy bakterie, przetwarzają substancje organiczne, produkując różne metabolity, w tym alkohol oraz dwutlenek węgla. W trakcie tego procesu dwutlenek węgla gromadzi się w otoczeniu, co może prowadzić do niebezpiecznych warunków pracy. Wysoka koncentracja CO2 może powodować osłabienie, bóle głowy oraz inne objawy zatrucia, a w skrajnych przypadkach nawet utratę przytomności. Dlatego kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pomieszczeniach fermentacyjnych, co jest zgodne z normami BHP oraz standardami branżowymi, jak ISO 45001, które zalecają monitorowanie poziomów gazów szkodliwych. Pracownicy powinni być również przeszkoleni w zakresie rozpoznawania objawów narażenia na wysokie stężenia CO2 oraz w stosowaniu odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak maski z filtrami, by minimalizować ryzyko zdrowotne.
Pytanie 37

Korzystając z informacji zawartych w instrukcji laboratoryjnej, określ minimalną liczbę próbek, którą należy pobrać z partii produkcyjnej, liczącej 100 kg kiełbasy jałowcowej.

Instrukcja laboratoryjna (fragment)
Minimalna liczba próbek pierwotnych, którą należy pobrać z partii
Jeżeli masa partii jest mniejsza od 50 kg, to liczba próbek wynosi 3, przy masie od 50 kg do 500 kg - 5 próbek, przy masie powyżej 500 kg - 10 próbek
lub
jeżeli liczba puszek, kartonów lub innych pojemników w partii wynosi od 1 do 25, to liczba próbek wynosi 1, od 26 do 100 - 5 próbek, powyżej 100 - 10 próbek

A. 1 próbka.
B. 5 próbek.
C. 10 próbek.
D. 3 próbki.
Odpowiedź, która wskazuje na 5 próbek, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z wytycznymi zawartymi w instrukcji laboratoryjnej, dla partii o masie 100 kg, minimalna liczba próbek wynosi właśnie 5. W przemyśle spożywczym, standardy dotyczące pobierania próbek mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów. Przykładowo, stosując się do norm ISO 2859-1, które dotyczą planowania pobierania próbek, można zapewnić reprezentatywność wyników analizy. Przy większych partiach, jak w tym przypadku, odpowiednia liczba próbek jest niezbędna do wykrycia potencjalnych wad jakościowych czy kontaminacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na wdrażaniu procedur kontrolnych w procesie produkcji, co nie tylko minimalizuje ryzyko, ale także wspiera utrzymanie zgodności z regulacjami prawnymi i oczekiwaniami konsumentów.
Pytanie 38

Jakie są wymagania konieczne, aby pracownik mógł obsługiwać wózek widłowy jezdniowy?

A. ukończenie przynajmniej 21. roku życia
B. zapoznanie się z dokumentacją techniczną
C. posiadanie co najmniej wykształcenia zawodowego
D. uzyskanie uprawnień do obsługi wózka
Uzyskanie uprawnienia operatora wózka widłowego jest kluczowym warunkiem do legalnej i bezpiecznej obsługi tego sprzętu. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, operatorzy wózków widłowych muszą posiadać odpowiednie uprawnienia, które można zdobyć poprzez kursy organizowane przez akredytowane instytucje. Taki kurs obejmuje zarówno zajęcia teoretyczne, jak i praktyczne, w trakcie których uczestnicy zdobywają wiedzę na temat zasad obsługi wózków, bezpieczeństwa pracy oraz przepisów BHP. Po zakończeniu kursu, uczestnicy przystępują do egzaminu, który decyduje o przyznaniu im certyfikatu uprawniającego do obsługi wózków widłowych. Posiadanie takich uprawnień jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także standardem branżowym, który zapewnia bezpieczeństwo zarówno operatora, jak i innych pracowników w miejscu pracy. Przykładowo, operatorzy muszą znać zasady załadunku i rozładunku, a także umieć ocenić stan techniczny wózka przed rozpoczęciem pracy, co jest kluczowe dla uniknięcia wypadków. Właściwe przeszkolenie przyczynia się do efektywności pracy i minimalizacji ryzyka wypadków.
Pytanie 39

Podczas inspekcji partii kompotu truskawkowego stwierdzono obecność much w kilku słoikach. W takiej sytuacji co należy zrobić?

A. przecedzić kompoty aby usunąć owady i wprowadzić je do sprzedaży
B. wprowadzić do sprzedaży część partii produkcyjnej, która jest wolna od owadów
C. wykluczyć całą partię wyrobu z dystrybucji
D. usunąć owady oraz ponownie pasteryzować kompoty w opakowaniu
Wykluczenie całej partii produkcyjnej wyrobu z dystrybucji jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności. W przypadku stwierdzenia obecności insektów, takich jak muchy w kompotach, stosuje się zasady HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które wymagają natychmiastowego działania. Muchy mogą nie tylko zanieczyszczać produkt, ale również stanowić wektory chorób, co bezpośrednio zagraża zdrowiu konsumentów. W praktyce, decyzja o wycofaniu całej partii z rynku zabezpiecza przed potencjalnymi roszczeniami prawnymi oraz utratą reputacji marki. W przypadku, gdyby kompot został sprzedany, mogłoby to prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Zgodnie z przepisami prawa żywnościowego oraz wytycznymi producentów, każda partia produktowa powinna być dokładnie kontrolowana i w przypadku jakiejkolwiek wątpliwości co do jej jakości, najlepiej jest ją wycofać, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia publicznego. Dostarczanie produktów wolnych od zanieczyszczeń jest fundamentem zaufania konsumentów i trwałego sukcesu w branży spożywczej.
Pytanie 40

Podczas wytwarzania kefiru zachodzi proces fermentacji

A. propionowa oraz octowa
B. mlekowa oraz alkoholowa
C. mlekowa oraz masłowa
D. alkoholowa oraz cytrynowa
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia procesów fermentacyjnych zachodzących podczas produkcji kefiru. Fermentacja alkoholowa i cytrynowa nie są częścią procesu tworzenia kefiru. Fermentacja cytrynowa, związana z produkcją cydru czy win, nie ma zastosowania w kontekście mleka i jego przetworów. Ponadto, fermentacja propionowa i octowa także nie są związane z produkcją kefiru. Fermentacja propionowa występuje głównie w produkcji sera, gdzie bakterie propionowe są odpowiedzialne za tworzenie charakterystycznych dziur w serze, a fermentacja octowa jest związana z produkcją octu. Te procesy nie są kluczowe dla produkcji kefiru i nie przyczyniają się do jego unikalnych cech. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami fermentacji jest kluczowe, aby uniknąć błędnych interpretacji. Odpowiedzi takie mogą również sugerować zamieszanie w zakresie terminologii fermentacyjnej, co staje się istotnym czynnikiem w nauczaniu o procesach biotechnologicznych. Kluczowe jest, by klarownie odróżniać różne rodzaje fermentacji oraz ich znaczenie dla specyficznych produktów spożywczych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej