Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystent osoby niepełnosprawnej
Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 13:30
Data zakończenia: 7 maja 2025 13:57

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pacjentka cierpi na reumatoidalne zapalenie stawów, które objawia się zmianami w kończynach górnych. W jakich czynnościach możemy przewidywać największe trudności w samodzielnym wykonaniu przez pacjentkę?

A. Wstawanie z krzesła, przemieszczanie się, prasowanie ubrań

B. Czytanie, poruszanie się, branie prysznica

C. Siadanie, wydalanie, czesanie włosów

D. Jedzenie posiłków, ubieranie się, wykonywanie makijażu

Odpowiedź dotycząca ograniczeń w zakresie spożywania posiłków, ubierania się i malowania jest prawidłowa, ponieważ reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) wpływa na stawy, szczególnie w kończynach górnych. Osoby z RZS często doświadczają bólu, obrzęku i sztywności, co znacznie utrudnia wykonywanie precyzyjnych ruchów wymaganych przy codziennych czynnościach. Na przykład, podczas jedzenia, chwytanie sztućców czy podnoszenie naczyń staje się trudne z powodu bólu i ograniczonego zakresu ruchu w dłoniach. Podobnie, ubieranie się wymaga złożonych ruchów, takich jak zakładanie odzieży przez głowę czy zapięcie guzików, co może być niewykonalne dla osoby z ograniczoną sprawnością stawów. Malowanie, które wymaga precyzyjnych ruchów ręką, również staje się wyzwaniem. Dobre praktyki w opiece nad osobami z RZS obejmują dostosowanie otoczenia, aby ułatwić im wykonywanie tych czynności, na przykład stosując przyrządy do chwytania lub odzież zapinaną na rzepy.

Pytanie 2

Opiekun zajmuje się ciężko chorą, otyłą osobą, która często ma problemy z odparzeniami w fałdach skóry. Jakie działania powinien podjąć podczas codziennych zabiegów higienicznych?

A. używać ligniny do rozdzielania fałdów skóry

B. rozdzielać fałdy skóry przy pomocy miękkiego materiału

C. nakładać na fałdy skóry gencjanę

D. stosować maść z antybiotykiem na fałdy skóry

Odpowiedź polegająca na oddzielaniu fałdów skóry miękkim materiałem jest prawidłowa, ponieważ stanowi ona skuteczną metodę zapobiegania powstawaniu odparzeń skórnych. U pacjentów z otyłością, którzy mają zwiększone ryzyko wystąpienia podrażnień w wyniku tarcia czy nadmiernej potliwości, kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej wentylacji i ochrony delikatnych obszarów skóry. Użycie miękkiego materiału, takiego jak bawełniane pieluchy czy bielizna, pozwala na minimalizację kontaktu skóry ze sobą, co zmniejsza ryzyko powstawania otarć oraz podrażnień. Ponadto, stosowanie takich rozwiązań jest zgodne z wytycznymi w zakresie pielęgnacji pacjentów obłożnie chorych, które podkreślają znaczenie zapewnienia komfortu oraz ochrony przed powikłaniami skórnymi. W praktyce, regularne sprawdzanie stanu skóry w miejscach narażonych na otarcia oraz stosowanie odpowiednich technik pielęgnacyjnych może znacznie poprawić jakość życia pacjenta oraz ułatwić codzienną opiekę. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie monitorowania stanu skóry i wczesnego reagowania na ewentualne zmiany, które mogą wskazywać na początek problemów dermatologicznych.

Pytanie 3

Jeśli podczas spaceru osoba chora na cukrzycę zgłasza złe samopoczucie, drżenie rąk, pocenie się oraz nudności, a jej tętno wynosi 92 uderzenia na minutę, to jakie dolegliwości mogą być przedstawione przez te objawy?

A. hipoglikemia

B. hiperglikemia

C. wstrząs hipowolemiczny

D. wstrząs anafilaktyczny

Objawy, które opisujesz, są typowe dla hipoglikemii, czyli niskiego poziomu glukozy we krwi. Drżenie rąk, pocenie się, nudności oraz ogólne złe samopoczucie to klasyczne symptomy, które mogą wystąpić, gdy organizm nie ma wystarczającej ilości glukozy do prawidłowego funkcjonowania. Warto zaznaczyć, że tętno na poziomie 92 uderzeń na minutę może być interpretowane jako reakcja organizmu na stres spowodowany hipoglikemią. W takich sytuacjach, zwłaszcza u osób z cukrzycą, kluczowe jest szybkie działanie. Osoba z hipoglikemią powinna natychmiast spożyć coś słodkiego, na przykład glukozę w postaci tabletek, soku owocowego lub innego napoju zawierającego cukier. Dobrym praktykom w zarządzaniu cukrzycą jest posiadanie przy sobie szybkich źródeł glukozy oraz regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi. Edukacja pacjentów o rozpoznawaniu objawów hipoglikemii i odpowiednich reakcjach jest również istotna, by zminimalizować ryzyko poważnych komplikacji.

Pytanie 4

Które z wymienionych pojęć charakteryzuje się takimi objawami jak: nadmierna pewność siebie, ignorowanie niebezpieczeństw, szybkie tempo myślenia, brak odczuwania zmęczenia oraz nadmierna gadatliwość?

A. manii

B. stanów depresyjnych

C. katatonicznej schizofrenii

D. zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Odpowiedzi dotyczące nerwicy natręctw i zespołu depresyjnego nie mają związku z opisywanymi objawami. Nerwica natręctw, znana także jako zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, wiąże się głównie z obecnością natrętnych myśli (obsesji) oraz powtarzających się zachowań (kompulsyjnych), których celem jest redukcja niepokoju. Osoby z nerwicą natręctw często doświadczają lęku i niepokoju, co jest sprzeczne z objawami maniakalnymi, które charakteryzują się euforią i wysoką energią. Z kolei zespół depresyjny manifestuje się obniżonym nastrojem, brakiem energii, apatią i pesymizmem, co również jest diametralnie różne od symptomów manii. Ostatnia z odpowiedzi, schizofrenia katatoniczna, odnosi się do szczególnego podtypu schizofrenii, gdzie dominują objawy katatoniczne, takie jak sztywność mięśniowa czy poczucie obojętności. Schizofrenia nie jest związana z podwyższonym nastrojem ani nadmierną aktywnością, co wyraźnie różni ją od zespołu maniakalnego. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie objawów afektywnych z lękowymi lub psychotycznymi, co może wynikać z braku znajomości specyfiki poszczególnych zaburzeń oraz ich symptomatologii. Zrozumienie różnic między tymi zaburzeniami jest kluczowe dla ich skutecznej diagnozy oraz leczenia.

Pytanie 5

Jakie informacje należy przekazać osobie wymagającej rozbudowanej rehabilitacji narządu ruchu odnośnie korzystania z usług rehabilitacyjnych w publicznej placówce medycznej?

A. nie może jednocześnie bezpłatnie korzystać z usług rehabilitacyjnych w innej publicznej placówce medycznej

B. może korzystać z jednego zabiegu rehabilitacyjnego za darmo w innej publicznej placówce medycznej równocześnie

C. może jednocześnie bezpłatnie korzystać z rehabilitacji w wielu publicznych placówkach medycznych

D. nie może jednocześnie korzystać z płatnej rehabilitacji w niepublicznej placówce medycznej

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi świadczeń zdrowotnych w Polsce, pacjent nie może jednocześnie bezpłatnie korzystać z rehabilitacji w kilku publicznych placówkach. Zasada ta ma na celu zapewnienie efektywności i sprawiedliwości w dostępie do świadczeń zdrowotnych. Umożliwia to lepsze zarządzanie zasobami publicznymi oraz unikanie sytuacji, w której jeden pacjent mógłby zdominować dostępne świadczenia, co negatywnie wpłynęłoby na innych pacjentów. Przykładem może być sytuacja, w której pacjent korzysta z rehabilitacji w jednym szpitalu, a równocześnie stara się o świadczenia w innym. Tego rodzaju działanie mogłoby prowadzić do nadużyć oraz wydłużenia czasu oczekiwania na zabiegi dla innych pacjentów. W praktyce oznacza to, że pacjent, który jest zarejestrowany na rehabilitację w danej placówce, powinien ukończyć program w tej jednostce, zanim podejmie decyzję o rozpoczęciu rehabilitacji w innym miejscu. Przepisy te są zgodne z zasadami racjonalnego gospodarowania środkami publicznymi oraz służą ochronie interesów wszystkich pacjentów.

Pytanie 6

Jakie miejsce powinien wskazać asystent osobie z niepełnosprawnością, aby mogła uzyskać wsparcie finansowe na zakup sprzętu rehabilitacyjnego?

A. w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych

B. w Regionalnym Ośrodku Pomocy Społecznej

C. w Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

D. w Powiatowym Ośrodku Pomocy Społecznej

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) jest kluczowym organem w Polsce, który wspiera osoby z niepełnosprawnościami poprzez finansowanie różnorodnych form rehabilitacji oraz zakupu sprzętu rehabilitacyjnego. Fundusz ten oferuje dofinansowanie, które umożliwia pokrycie części kosztów, co jest nieocenionym wsparciem dla osób potrzebujących specjalistycznego sprzętu, takiego jak wózki inwalidzkie, protezy czy sprzęt ortopedyczny. W praktyce, asystent powinien dokładnie zapoznać podopiecznego z procedurą aplikacyjną, która zazwyczaj obejmuje złożenie odpowiednich dokumentów oraz spełnienie określonych kryteriów. PFRON jest także źródłem informacji o dostępnych programach wsparcia oraz lokalnych inicjatywach, co pozwala na lepsze dostosowanie pomocy do indywidualnych potrzeb. Znajomość takich instytucji jest niezbędna dla asystentów, aby efektywnie wspierać swoich podopiecznych i ułatwiać im dostęp do niezbędnych zasobów.

Pytanie 7

Opiekun zauważył, że 78-letnia pacjentka nagle zaczęła mieć problemy z trzymaniem łyżki podczas jedzenia. Dodatkowo stwierdził opadnięcie prawego kącika ust oraz niewyraźną mowę. Co mogą sugerować te objawy?

A. udaru mózgu

B. napadu migrenowego

C. ataku epilepsji

D. zawału mięśnia sercowego

Objawy, które zaobserwował asystent, wskazują na potencjalne wystąpienie udaru mózgu. Udar mózgu jest stanem nagłym, który występuje, gdy przepływ krwi do części mózgu jest zakłócony, co prowadzi do uszkodzenia tkanki mózgowej. Trudność w utrzymaniu łyżki, opadnięcie kącika ust oraz niewyraźna mowa są typowymi objawami udaru, szczególnie udaru niedokrwiennego, który jest najczęstszym rodzajem tego schorzenia. W takich przypadkach kluczowe jest szybkie działanie, ponieważ wczesne podanie leków trombolitycznych może znacząco poprawić rokowanie pacjenta. W praktyce, asystenci medyczni powinni być przeszkoleni w rozpoznawaniu objawów udaru, korzystając z akronimu FAST (Face droop, Arm weakness, Speech difficulties, Time to call emergency services). Zrozumienie tych znaków pozwala na szybszą interwencję i zmniejsza ryzyko poważnych powikłań. W kontekście standardów opieki zdrowotnej, każdy przypadek podejrzenia udaru powinien być traktowany jako stan nagły, co podkreśla znaczenie wczesnej diagnozy i interwencji medycznej.

Pytanie 8

Gdzie powinno się składać wniosek o wsparcie finansowe na turnus rehabilitacyjny?

A. w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych

B. w Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

C. w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie

D. w Poradni Rehabilitacyjnej

Wniosek o dofinansowanie turnusu rehabilitacyjnego należy złożyć w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR), ponieważ jest to instytucja odpowiedzialna za realizację zadań w zakresie pomocy społecznej, w tym wspierania osób z niepełnosprawnościami. PCPR zajmuje się m.in. przyjmowaniem wniosków o dofinansowanie różnorodnych form rehabilitacji, co jest zgodne z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, gdy osoba z niepełnosprawnością, chcąc skorzystać z turnusu rehabilitacyjnego, przygotowuje dokumenty i składa wniosek w lokalnym PCPR. Instytucja ta ocenia wniosek, a w przypadku pozytywnej decyzji, przyznaje dofinansowanie, co jest kluczowe dla poprawy jakości życia osób z niepełnosprawnościami. Działania PCPR są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie integracji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, a także z polityką równości szans.

Pytanie 9

Jakie jest najlepsze podejście do przyrządzenia posiłku mięsnego dla osoby z problemami trawiennymi, nad którą opiekuje się asystent?

A. przygotować pieczone mięso w piekarniku

B. przyrządzić duszone mięso

C. usmażyć mięso na oleju z oliwek

D. przygotować gotowane mięso

Ugotowanie mięsa to naprawdę dobry sposób na przygotowanie czegoś dla kogoś, kto ma problemy z trawieniem. Gdy gotujemy, ryzyko powstawania tłuszczów trans jest mniejsze, a samo mięso łatwiej się trawi. Woda, w której gotujemy, pomaga rozpuścić odżywcze składniki, przez co nasze ciało lepiej je przyswaja. Dodatkowo, gotując mięso w wodzie, możemy lepiej kontrolować temperaturę i czas, co jest mega ważne, żeby zachować wartości odżywcze. Na przykład, gotując kurczaka, ograniczamy ryzyko podrażnienia żołądka. Fajnie też zauważyć, że metody gotowania polecane przez dietetyków, jak gotowanie w wodzie, naprawdę wspierają zdrowie osób z problemami trawiennymi.

Pytanie 10

Czym jest Karta Praw Osób Niepełnosprawnych?

A. aktem prawnym Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej nakładającym na Rząd obowiązek działań na rzecz urzeczywistnienia praw osób niepełnosprawnych

B. rezolucją Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej nawołującą Rząd do realizacji praw osób niepełnosprawnych

C. oświadczeniem zachęcającym Rząd do podjęcia kroków w stronę urzeczywistnienia praw osób niepełnosprawnych

D. ogłoszeniem dotyczącym wdrożenia działań na rzecz urzeczywistnienia praw osób niepełnosprawnych

Karta Praw Osób Niepełnosprawnych jest uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, co oznacza, że stanowi formalny dokument przyjmowany przez organ legislacyjny w Polsce. Uchwała ta ma na celu wyrażenie woli Sejmu oraz wzywanie Rządu do podejmowania działań zmierzających do urzeczywistnienia praw osób niepełnosprawnych. Ta forma dokumentu jest istotna, ponieważ uchwały mają charakter polityczny i nie są ustawami, co oznacza, że nie mają mocy prawnej w takim sensie jak ustawy. Poprzez uchwałę, Sejm może wyrazić swoje stanowisko w sprawach społecznych, co w przypadku Karty Praw Osób Niepełnosprawnych jest kluczowe dla poprawy sytuacji tej grupy społecznej. Przykładem zastosowania tej uchwały jest zwiększenie świadomości społecznej oraz mobilizowanie działań instytucji rządowych i pozarządowych, które w praktyce wdrażają polityki równości i integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami. Uchwała stanowi także podstawę do dalszych prac legislacyjnych i inicjatyw w zakresie ochrony praw osób niepełnosprawnych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.

Pytanie 11

Asystent, podczas wymiany zdań z podopieczną, dowiedział się o jej trudnościach z wychowywaniem niepełnoletniego syna. Zasugerował, by skontaktowała się z pedagogiem szkolnym. Jakiego rodzaju pomoc zaproponował asystent podopiecznej?

A. Pomoc instrumentalna

B. Pomoc motywacyjna

C. Pomoc informacyjna

D. Pomoc rzeczowa

Asystent naprawdę zrobił kawał dobrej roboty, bo pomógł podopiecznej z problemami wychowawczymi z synem. Wskazanie kontaktu z pedagogiem szkolnym to super rzecz, bo daje konkretne rozwiązania i dostęp do informacji, które mogą być bardzo przydatne. Takie wsparcie jest mega ważne w trudnych sytuacjach, bo pozwala ludziom skorzystać z fachowej wiedzy i pomocy. Oprócz tego, dobrze jest też edukować rodziny na temat dostępnych programów wsparcia, żeby miały pełen obraz tego, co mogą zrobić. W pracy asystentów społecznych warto zawsze stawiać na informowanie, bo to naprawdę wspiera podopiecznych w ich poszukiwaniach rozwiązań w codziennym życiu.

Pytanie 12

Gdy osoba pod Twoją opieką po zimowym spacerze wykazuje oznaki odmrożenia nóg i rąk, jak powinieneś postąpić, udzielając jej pierwszej pomocy?

A. ugniatać dłonie

B. delikatnie zwiększać temperaturę ciała

C. natychmiast ogrzać

D. wcierać lód

Odpowiedzi, które sugerują masowanie rąk, gwałtowne ogrzewanie lub natryskiwanie śniegiem są nieodpowiednie z punktu widzenia medycznego. Masowanie odmrożonych obszarów może prowadzić do pogłębiania się uszkodzeń tkanek, gdyż wzrost ciśnienia krwi i dodatkowe urazy mechaniczne mogą powodować dalsze uszkodzenia. Gwałtowne ogrzewanie, takie jak zanurzenie w gorącej wodzie, może być niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do poparzeń, a nagła zmiana temperatury może spowodować szok dla tkanek, co z kolei może prowadzić do martwicy. Natryskiwanie śniegiem jest kolejnym przykładem niewłaściwego podejścia, które może tylko pogorszyć sytuację, ponieważ śnieg działa jako czynnik chłodzący, co może prowadzić do dalszego zamarzania tkanek. Tego typu błędne przekonania są często skutkiem braku wiedzy na temat fizjologii odmrożeń oraz wpływu temperatury na krążenie krwi. Zrozumienie podstawowych zasad pierwszej pomocy jest niezwykle ważne, aby skutecznie poradzić sobie z takimi sytuacjami, a stosowanie niewłaściwych technik może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 13

Jakie schorzenie objawia się drżeniem rąk, spowolnieniem ruchów oraz trudnościami w inicjowaniu ruchów celowych?

A. autyzm

B. stwardnienie rozsiane

C. choroba Parkinsona

D. schizofrenia

Objawy takie jak drżenie palców i dłoni, spowolnienie ruchowe oraz trudności z rozpoczęciem ruchu celowego są charakterystyczne dla choroby Parkinsona, która jest neurodegeneracyjnym schorzeniem układu ruchowego. Choroba ta jest rezultatem degeneracji neuronów dopaminergicznych w istocie czarnej mózgu, co prowadzi do zaburzeń w koordynacji ruchowej. Drżenie, które często występuje w spoczynku, jest jednym z typowych objawów tej choroby, a spowolnienie ruchowe, znane jako bradykinezja, znacznie wpływa na codzienne funkcjonowanie pacjentów. W praktyce, aby poprawić jakość życia osób chorych na Parkinsona, stosuje się metody rehabilitacyjne, takie jak terapia ruchowa i fizjoterapia, które pomagają w poprawie koordynacji i zwiększeniu zakresu ruchu. Jednakże, kluczowym elementem leczenia jest również farmakoterapia, polegająca na stosowaniu leków dostarczających dopaminę lub jej prekursory, co przynosi ulgę w objawach. Warto także wspomnieć o znaczeniu wsparcia psychologicznego, które jest niezbędne w procesie radzenia sobie z chorobą. W kontekście opieki zdrowotnej, zgodność z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi diagnostyki i leczenia choroby Parkinsona jest niezwykle istotna dla efektywnego zarządzania tym schorzeniem.

Pytanie 14

Co powinien doradzić asystent przy aranżowaniu przestrzeni dla osoby z astmą?

A. utrzymywanie wilgotności i temperatury w pomieszczeniach powyżej 25 stopni Celsjusza

B. unikać wykładzin i często wietrzyć pokoje

C. regularne zamiatanie podłóg i używanie perfumowanych odświeżaczy powietrza

D. codzienne usuwanie kurzu na sucho i zakup pościeli z wełny naturalnej

Rezygnacja z dywanów oraz częste wietrzenie pomieszczeń to kluczowe działania, które mogą znacząco wpłynąć na jakość życia osób cierpiących na astmę. Dywany mogą gromadzić kurz, alergeny oraz roztocza, co może prowadzić do zaostrzenia objawów astmy. Zastosowanie twardych powierzchni podłogowych, takich jak płytki czy podłogi drewniane, ułatwia utrzymanie czystości i zmniejsza ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych. Regularne wietrzenie pomieszczeń jest istotne, ponieważ pozwala na cyrkulację świeżego powietrza, co pomaga w redukcji stężenia alergenów i zanieczyszczeń wewnętrznych. Powinno się dążyć do utrzymywania wilgotności w pomieszczeniach na poziomie 30-50%, co znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju pleśni i roztoczy. To podejście jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami branżowymi dotyczącymi zdrowego środowiska mieszkalnego, które podkreślają znaczenie czystości i wentylacji w przestrzeni życiowej osób z problemami oddechowymi.

Pytanie 15

Jakie są najczęstsze objawy długotrwałego obniżenia nastroju, trudności z podjęciem działania i pojawiających się myśli o samobójstwie?

A. udaru mózgu

B. stwardnienia rozsianego

C. depresji

D. schizofrenii

Depresja jest poważnym zaburzeniem psychicznym, które charakteryzuje się długotrwałym obniżeniem nastroju, brakiem energii oraz trudnościami w mobilizacji do działania. Objawy te mogą obejmować także myśli samobójcze, które są jednym z najpoważniejszych aspektów tego schorzenia. W przeciwieństwie do schizofrenii, która jest zaburzeniem psychotycznym i objawia się m.in. halucynacjami oraz urojeniami, depresja koncentruje się na emocjonalnej i psychologicznej stronie funkcjonowania. Udar mózgu, z kolei, to nagły incydent medyczny, który prowadzi do uszkodzenia mózgu, manifestujący się m.in. paraliżem i zaburzeniami mowy, a stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba neurologiczna, która wpływa na układ nerwowy, ale nie wiąże się z obniżonym nastrojem w takim stopniu jak depresja. Dla diagnozy depresji istotne jest stosowanie standardów, takich jak DSM-5, które definiują kryteria diagnostyczne, pomagając specjalistom w ocenie i leczeniu pacjentów. Istotnym elementem terapii depresji jest psychoterapia i, w niektórych przypadkach, farmakoterapia, które wspierają pacjentów w powrocie do zdrowia i codziennego funkcjonowania.

Pytanie 16

Osoba zgłasza palący i intensywny ból w klatce piersiowej, który przenosi się do lewego ramienia. Jest zaniepokojony oraz ma trudności z oddychaniem. Co mogą oznaczać te objawy?

A. zawał serca

B. zapalenie płuc

C. udar niedokrwienny mózgu

D. zapalenie opłucnej

Objawy podopiecznego, takie jak piekący ból w klatce piersiowej promieniujący do lewego barku, mogą wskazywać na zawał mięśnia sercowego, który jest poważnym stanem wymagającym natychmiastowej interwencji medycznej. Zawał mięśnia sercowego występuje, gdy przepływ krwi do części serca zostaje zablokowany, co prowadzi do uszkodzenia mięśnia sercowego. Objawy takie jak ból w klatce piersiowej, duszność, a także niepokój są charakterystyczne i powinny być traktowane jako sygnały ostrzegawcze. W praktyce, w przypadku podejrzenia zawału, kluczowe jest szybkie działanie – wezwanie pogotowia oraz rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jeśli pacjent straci przytomność. Wprowadzenie do praktyki zasad tzw. złotej godziny, polegających na jak najszybszym dostarczeniu pacjenta do szpitala, może uratować życie. Warto też pamiętać o stosowaniu się do standardów postępowania w przypadku bólu w klatce piersiowej, które przewidują ocenę stanu pacjenta, wykonanie EKG oraz monitorowanie parametrów życiowych.

Pytanie 17

Asystent zauważył, że osoba pod jego opieką ma zaczerwienione policzki. Oprócz tego pacjent ma gorączkę, skarży się na osłabienie i bóle mięśni. Jakie schorzenie sugerują te objawy?

A. infekcję wirusową

B. nadmierne emocje

C. problemy z trawieniem

D. problemy z krążeniem

Objawy, które zauważył asystent, takie jak wypieki na twarzy, gorączka, ogólne osłabienie i bóle mięśniowe, są typowe dla infekcji wirusowej. Kiedy organizm stwierdzi obecność wirusa, aktywuje układ immunologiczny. Gorączka to naturalna reakcja, która pomaga poradzić sobie z infekcją. Wypieki mogą być wynikiem reakcji zapalnej, która często towarzyszy takim stanom. Przykłady wirusowych infekcji to grypa, przeziębienie czy nawet COVID-19. W medycynie ważne jest monitorowanie takich objawów jak gorączka czy bóle mięśniowe, bo mogą one pomóc w postawieniu dobrej diagnozy i wybraniu odpowiedniego leczenia. No i nie zapominajmy o przestrzeganiu zasad sanitarnych, gdy pojawią się objawy infekcji. To ważne, zwłaszcza teraz, w czasach pandemii.

Pytanie 18

Jakiego rodzaju problemy z układem pokarmowym mogą szczególnie dotyczyć osoby długotrwale leżącej w łóżku?

A. biegunki

B. braku apetytu

C. zatrucia pokarmowego

D. zaparć

Osoba unieruchomiona w łóżku jest szczególnie narażona na zaparcia z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, brak aktywności fizycznej powoduje spowolnienie perystaltyki jelit, co prowadzi do trudności w wydalaniu. U osób leżących często dochodzi również do zmian w diecie, takich jak niska podaż błonnika i płynów, co dodatkowo przyczynia się do występowania zaparć. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad pacjentem unieruchomionym, zaleca się regularne monitorowanie funkcji jelit oraz wprowadzanie odpowiednich działań zapobiegawczych, takich jak mobilizacja pacjenta w miarę możliwości, zapewnienie odpowiedniego nawodnienia oraz dostosowanie diety. Dobre praktyki obejmują także wykorzystanie środków wspomagających perystaltykę, takich jak suplementy błonnika, które mogą być zalecane przez dietetyków lub lekarzy. Regularne oceny stanu pacjenta są kluczowe dla zapobiegania powikłaniom związanym z zaparciami, takimi jak hemoroidy czy niedrożność jelit.

Pytanie 19

Podczas pierwszej wizyty u podopiecznego asystent zauważył, że w pokojach panuje nieporządek, a domowe sprzęty są niesprawne. Po tej obserwacji asystent zidentyfikował sytuację podopiecznego jako?

A. dotyczącą zdrowia

B. związaną z rodziną

C. związaną z mieszkaniem

D. materialną

Odpowiedź 'mieszkaniową' jest poprawna, ponieważ opis sytuacji podopiecznego wskazuje na problemy związane z warunkami życia w jego miejscu zamieszkania. Bałagan oraz niesprawne urządzenia domowe to czynniki, które bezpośrednio wpływają na jakość życia i komfort w przestrzeni mieszkalnej. W pracy asystentów społecznych, a także w kontekście oceny sytuacji życiowej podopiecznych, kluczowe jest zrozumienie, że mieszkanie powinno spełniać podstawowe standardy, takie jak bezpieczeństwo, funkcjonalność i higiena. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być organizowanie wsparcia dla osób, które nie są w stanie samodzielnie zadbać o porządek w swoim miejscu zamieszkania, co może wymagać interwencji służb społecznych, sprzątania, czy naprawy sprzętów. Dobry asystent powinien również znać lokalne przepisy dotyczące minimalnych standardów mieszkaniowych, aby móc skutecznie wspierać swoich podopiecznych w poprawie ich sytuacji. Zrozumienie kontekstu mieszkaniowego jest kluczowe dla efektywnego działania na rzecz poprawy warunków życia.

Pytanie 20

Co można zaproponować pacjentce z porażeniem kończyn dolnych, która ma problemy z zaparciami, aby poprawić regularność wypróżnień?

A. poranną gimnastykę w pozycji siedzącej na wózku

B. szklankę ciepłej wody rano, na czczo

C. długie spacery na zewnątrz

D. wypicie szklanki gazowanej wody mineralnej przed pójściem spać

Picie rano, przed posiłkiem szklanki ciepłej wody jest skuteczną metodą wspierania regulacji wypróżnień, szczególnie u pacjentów z porażeniem kończyn dolnych. Ciepła woda pobudza perystaltykę jelit, co ułatwia proces trawienia i wypróżniania. W praktyce, ciepła woda działa również rozluźniająco na mięśnie gładkie jelit, co dodatkowo sprzyja ich aktywności. Warto także zauważyć, że picie wody na czczo może pomóc w nawadnianiu organizmu, co jest kluczowe w prewencji zaparć. W zaleceniach dietetycznych i leczeniu zaparć, zwraca się uwagę na znaczenie regularnego nawadniania, a poranna rutyna z ciepłą wodą może stać się korzystnym nawykiem dla pacjentów. Dodatkowo, w połączeniu z odpowiednią dietą bogatą w błonnik oraz umiarkowaną aktywnością fizyczną, można uzyskać jeszcze lepsze wyniki w regulacji funkcji jelit.

Pytanie 21

Na bazie podanego opisu nie jest możliwe ocenienie

80-letnia podopieczna, po udarze mózgu, z niedowładem połowiczym, mieszka razem z 32-letnią wnuczką w dwupokojowym lokum, w budynku wielorodzinnym. Dzieli z wnuczką pokój o powierzchni 12 metrów kwadratowych. Ze względu na ograniczoną mobilność kobieta najczęściej przebywa w łóżku. Wnuczka pracuje zdalnie przez Internet i opiekuje się babcią.

A. zdolności opiekuńczej rodziny

B. sytuacji finansowej rodziny

C. stanu zdrowia podopiecznej

D. warunków lokalowych podopiecznej

Odpowiedź wskazująca na sytuację materialną rodziny jest prawidłowa, ponieważ w opisie podano, że 80-letnia podopieczna z niedowładem połowiczym mieszka z wnuczką, która wykonuje pracę zdalną. Ta informacja sugeruje, że sytuacja finansowa może być ograniczona, co wpływa na dostępność zasobów do opieki nad osobą starszą. Kluczowe w analizie sytuacji opiekuńczej jest zrozumienie, że środki finansowe determinują zarówno jakość opieki, jak i dostępność usług wsparcia, takich jak rehabilitacja czy pomoc medyczna. Przykładem zastosowania tej wiedzy mogą być działania podejmowane przez organizacje pozarządowe, które oferują pomoc finansową lub usługi doradcze dla rodzin w trudnej sytuacji materialnej. Należy również pamiętać, że w kontekście polityki społecznej, zrozumienie sytuacji materialnej rodzin opiekuńczych jest niezbędne do tworzenia programów wsparcia, które odpowiadają na ich potrzeby.

Pytanie 22

Osoba z dużymi problemami ze słuchem potrzebuje wsparcia asystenta podczas

A. wykonywania prac domowych

B. spotkań z bliskimi

C. korzystania z komputera

D. załatwiania formalności urzędowych

Kiedy mamy do czynienia z osobą z poważnym niedosłuchem, warto, żeby miała ona pomoc kogoś, kto pomoże jej w załatwieniu różnych spraw urzędowych. To ma sens, bo takie sytuacje często wymagają dobrego kontaktu i jasnej komunikacji. Język migowy czy wsparcie w interpretacji dokumentów i rozmowach z urzędnikami to naprawdę ważne rzeczy, które ułatwiają życie i pomagają ogarnąć sprawy. W urzędach powinno się stosować różne standardy dostępności, żeby dostosować się do potrzeb osób z problemami ze słuchem. Na przykład, fajnie by było, gdyby w urzędach byli tłumacze języka migowego, bo to jest zgodne z prawem, które mówi o dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami. Dzięki temu łatwiej można uzyskać informacje i aktywnie brać udział w życiu społecznym. Dobrze też, żeby urzędnicy byli przeszkoleni jak rozmawiać z osobami z różnymi niepełnosprawnościami, bo to naprawdę ma znaczenie.

Pytanie 23

28-letni mężczyzna o imieniu Zbigniew doznał urazu głowy, co spowodowało u niego niedowład połowiczy, afazję oraz stany depresyjne. W wyniku tego stracił pracę. Jakie programy rehabilitacji powinien objąć pan Zbigniew?

A. Fizykoterapia, rehabilitacja ruchowa, pedagogiczna oraz zawodowa

B. Rehabilitacja w zakresie społecznym, leczenie psychiatryczne, fizykoterapia oraz terapia logopedyczna

C. Rehabilitacja pedagogiczna i fizyczna, terapia logopedyczna oraz leczenie psychiatryczne

D. Rehabilitacja logopedyczna, fizyczna, psychologiczna oraz zawodowa

Wybór odpowiedzi dotyczącej usprawniania logopedycznego, fizycznego i psychologicznego oraz rehabilitacji zawodowej jest prawidłowy w kontekście rehabilitacji pana Zbigniewa, który doznał urazu głowy. Usprawnianie logopedyczne jest kluczowe w przypadku afazji, ponieważ zapewnia pacjentowi wsparcie w nauce komunikacji, co jest niezbędne do poprawy jakości życia. Usprawnianie fizyczne ma na celu przywrócenie sprawności ruchowej i siły, co jest szczególnie istotne w przypadku niedowładu połowiczego. Rehabilitacja psychologiczna jest niezbędna do radzenia sobie z depresją oraz wsparcia w adaptacji do nowych okoliczności życiowych. Rehabilitacja zawodowa pomaga w reintegracji pana Zbigniewa na rynku pracy, co jest istotnym elementem powrotu do normalności po urazie. Współczesne standardy rehabilitacji neurologicznej podkreślają holistyczne podejście, które uwzględnia wszystkie aspekty zdrowia pacjenta, w tym fizyczne, psychiczne i społeczne, co znajduje odzwierciedlenie w wybranej odpowiedzi.

Pytanie 24

Czy brak podjazdów oraz wind w miejscach publicznych stanowi przeszkody?

A. socjalne

B. ekonomiczne

C. budowlane

D. transportowe

Zaznaczenie odpowiedzi o barierach finansowych to nie najlepszy pomysł, bo te nie dotyczą fizycznych przeszkód, które blokują dostęp osobom z ograniczeniami ruchowymi. Oczywiście, bariery finansowe mogą wpływać na dostępność usług, jak np. brak pieniędzy na dostosowanie budynków, ale to nie w tym leży problem. Odniesienie do barier społecznych też nie ma sensu, bo skupia się na relacjach międzyludzkich, a nie na konkretnej architekturze. Nawet jak ludzie są świadomi problemów osób z niepełnosprawnościami, to bez wind i takich rzeczy, dalej będą mieli ograniczony dostęp do przestrzeni publicznych. Wybór barier komunikacyjnych też nie jest trafny, bo dotyczy bardziej sposobów przekazywania informacji niż fizycznej dostępności budynków. Kluczowe w tym wszystkim jest zrozumienie, że różne kategorie barier dotyczą innych aspektów, szczególnie w kontekście dostępności w przestrzeni publicznej.

Pytanie 25

Osoba z rozrusznikiem serca leży w łóżku w osłabionym stanie, z wysoką gorączką, nadmierną potliwością i odkrztuszającą się wydzieliną z dróg oddechowych. Czego asystent nie powinien uwzględnić w planie opieki?

A. dostarczania napojów

B. wymiany bielizny osobistej

C. przeprowadzenia higieny ciała

D. oklepywania powierzchni pleców

Oklepywanie pleców w przypadku podopiecznej z rozrusznikiem serca, która jest osłabiona, ma wysoką temperaturę ciała i odkrztusza wydzielinę z dróg oddechowych, nie jest zalecane. W sytuacji, gdy pacjentka wykazuje takie objawy, kluczowe jest unikanie działań, które mogą prowadzić do dodatkowego stresu dla serca lub układu oddechowego. Oklepywanie pleców, mimo że może być stosowane w celu wspomagania odkrztuszania, może wprowadzać niepożądane napięcie i dyskomfort, co w przypadku osób z chorobami serca jest szczególnie niebezpieczne. Zamiast tego, warto skupić się na działaniach, które wspomagają nawilżenie dróg oddechowych oraz ułatwiają wydalanie wydzieliny, takich jak podawanie płynów czy wykonywanie toalety ciała. W przypadkach z wysoką temperaturą ciała oraz trendami do nadmiernego pocenia się, należy również zwrócić uwagę na odpowiednie chłodzenie pacjentki, co może przyczynić się do poprawy jej samopoczucia.

Pytanie 26

Jakie symptomy mogą wskazywać na hipoglikemię u osoby z cukrzycą?

A. Wzdęcia, bóle w nadbrzuszu

B. Silne pocenie się, nagły głód, senność

C. Drżenie, ból głowy, pobudzenie

D. Zaczerwieniona skóra, intensywne pocenie

Obfite pocenie, napad głodu i senność to klasyczne objawy hipoglikemii, czyli stanu, w którym poziom glukozy we krwi spada poniżej normy. W przypadku pacjentów z cukrzycą, szczególnie tych przyjmujących insulinę lub leki doustne zwiększające produkcję insuliny, hipoglikemia może wystąpić w wyniku zbyt dużej dawki leku, pominięcia posiłku lub intensywnej aktywności fizycznej. Obfite pocenie jest reakcją organizmu na stres, który towarzyszy hipoglikemii, a napad głodu jest sygnałem wysyłanym przez mózg, który wykrywa niski poziom cukru we krwi i stara się skłonić osobę do jedzenia. Senność jest objawem neurologicznym, który może wynikać z niedoboru glukozy, kluczowego źródła energii dla mózgu. W praktyce, dla osób z cukrzycą ważne jest, aby były świadome tych objawów, aby mogły szybko podjąć działania, takie jak spożycie glukozy w postaci cukru, soków owocowych lub tabletek glukozowych, co jest zgodne z zaleceniami towarzystw diabetologicznych.

Pytanie 27

Jakie obszary ciała mogą być narażone na odleżyny u osoby, która długo leży na boku?

A. nasada kości strzałkowej, łokcie, odcinek lędźwiowy kręgosłupa

B. tył głowy, uszy, pięty

C. kość krzyżowa, kostki boczne, kolana

D. uszy, krętarze kości udowej, kostki boczne

Odpowiedź wskazująca na małżowiny uszne, krętarze kości udowych oraz kostki boczne jako miejsca narażone na odleżyny jest prawidłowa, ponieważ te obszary ciała są szczególnie wrażliwe na ucisk, gdy pacjent leży w pozycji bocznej przez dłuższy czas. Odleżyny, znane również jako owrzodzenia odleżynowe, powstają w wyniku przewlekłego ucisku na skórę oraz tkankę podskórną, co prowadzi do upośledzenia krążenia i tlenowania tkanek. Małżowiny uszne mogą być narażone na odleżyny, zwłaszcza u pacjentów leżących na boku, gdyż są one wystawione na bezpośredni kontakt z powierzchnią łóżka. Krętarze kości udowych oraz kostki boczne to również obszary, w których ucisk wywołany przez sztywne podłoże lub niewłaściwe pozycjonowanie ciała może prowadzić do lokalnych uszkodzeń. W praktyce, pielęgniarki i opiekunowie powinni regularnie zmieniać pozycję pacjentów, aby zminimalizować ryzyko powstawania odleżyn. Prawidłowe stosowanie technik profilaktycznych, takich jak zmiany pozycji co dwie godziny, oraz zastosowanie materacy przeciwodleżynowych, są kluczowe w opiece nad pacjentami leżącymi, co potwierdzają wytyczne WHO oraz standardy opieki zdrowotnej.

Pytanie 28

Gdzie asystent osoby niepełnosprawnej zapisuje informacje o swojej pracy z podopiecznym?

A. w karcie obserwacyjnej

B. w karcie opieki

C. w dzienniku pracy

D. w dokumentacji medycznej POZ

Dziennik pracy jest kluczowym dokumentem w pracy asystenta osoby niepełnosprawnej, ponieważ umożliwia systematyczne rejestrowanie działań i obserwacji w kontekście wsparcia dla podopiecznego. Zawiera on szczegółowe informacje dotyczące codziennych zadań, interakcji z osobą niepełnosprawną oraz postępów w osiąganiu celów rehabilitacyjnych. Dzięki temu dokumentowi asystent może nie tylko monitorować rozwój podopiecznego, ale także identyfikować obszary wymagające dodatkowego wsparcia. W praktyce, dziennik pracy może stanowić również podstawę do współpracy z innymi specjalistami w zakresie terapii i rehabilitacji, umożliwiając im zrozumienie kontekstu oraz historii wsparcia. Ponadto, prowadzenie dziennika zgodnie z obowiązującymi standardami pracy w opiece nad osobami niepełnosprawnymi sprzyja odpowiedzialności i transparentności w dokumentacji, co jest istotne z punktu widzenia etyki zawodowej oraz ochrony danych osobowych.

Pytanie 29

Kobieta w wieku 26 lat, która w wyniku wypadku utraciła obie nogi i ma blizny na twarzy, pracowała przed zdarzeniem jako handlowiec. Czeka na zabieg chirurgii plastycznej, przechodzi regularną rehabilitację i ma protezy. Otrzymuje silne wsparcie od rodziny. W tej sytuacji, co asystent powinien zrobić w pierwszej kolejności, aby pomóc w organizacji rehabilitacji?

A. medycznej

B. zawodowej

C. psychicznej

D. fizycznej

W tej sytuacji, kiedy 26-letnia kobieta straciła obie nogi, bardzo ważne jest, żeby ją wspierać w powrocie do pracy. Rehabilitacja zawodowa to klucz do tego, by osoby z niepełnosprawnościami mogły znów normalnie funkcjonować w społeczeństwie i na rynku pracy. Szczególnie, jeśli przed wypadkiem pracowała jako przedstawicielka handlowa. Dobrze zaplanowana rehabilitacja powinna obejmować różne szkolenia, które pomogą w dostosowaniu się do nowej sytuacji, doradztwo zawodowe czy wsparcie w szukaniu pracy, która będzie dopasowana do jej potrzeb. Fajnie, jakby te rehabilitacje były prowadzone równocześnie z rehabilitacją medyczną i fizyczną, bo wtedy działają skuteczniej. Można tu na przykład pomyśleć o programach, które łączą terapię psychologiczną z nauką nowych umiejętności, co pomaga lepiej odnaleźć się w nowym zawodowym życiu. Ważne jest też, żeby miała wsparcie od bliskich i otoczenia, bo to ma duży wpływ na motywację i akceptację nowej sytuacji.

Pytanie 30

U pacjenta z chorobą Parkinsona od jakiegoś czasu pojawiają się trudności z utrzymaniem równowagi. Co można zrobić, aby ułatwić mu poruszanie się?

A. zapewnić mu obuwie ortopedyczne

B. aplikować mu ortezy do chodzenia

C. zaopatrzyć go w wózek inwalidzki

D. zaopatrzyć go w chodzik

Zaopatrzenie podopiecznego z chorobą Parkinsona w balkonik jest kluczowe dla poprawy jego mobilności oraz bezpieczeństwa w codziennym funkcjonowaniu. Balkonik, jako urządzenie wspomagające, dostarcza pacjentowi stabilności oraz wsparcia potrzebnego przy poruszaniu się, co jest szczególnie istotne w przypadku zaburzeń równowagi charakterystycznych dla tej choroby. Dzięki szerokiej podstawie, balkonik umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru ciała oraz zmniejsza ryzyko upadków, które mogą prowadzić do poważnych kontuzji. Przykładem praktycznego zastosowania balkoników jest ich wyposażenie w dodatkowe uchwyty, które pozwalają chorym na łatwiejsze wstawanie z pozycji siedzącej, co jest istotne w codziennym funkcjonowaniu. Dodatkowo, wiele balkonów jest dostosowanych do użytkowania zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, co umożliwia pacjentowi swobodne przemieszczanie się w różnych warunkach. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się, aby balkonik był dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta, co powinno być skonsultowane z terapeutą zajęciowym lub fizjoterapeutą, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo jego użytkowania.

Pytanie 31

Podczas wizyty opiekun zaobserwował u pacjenta nagłe osłabienie siły mięśni po prawej stronie, opadnięcie kącika ust oraz niewyraźną mowę. Zauważono także trudności z połykaniem, a pacjent dusił się. Co mogą sugerować te objawy?

A. chorobę Parkinsona

B. zapalanie opon mózgowo-rdzeniowych

C. atak serca

D. udar mózgu

Udar mózgu, znany również jako udar niedokrwienny lub krwotoczny, to stan nagły, w którym dochodzi do uszkodzenia tkanki mózgowej na skutek zaburzeń krążenia krwi. Objawy zaobserwowane u podopiecznego, takie jak osłabienie siły kończyn po prawej stronie, opadanie kącika ust i bełkotliwa mowa, są klasycznymi symptomami udaru, wskazującymi na uszkodzenie lewej półkuli mózgu, odpowiedzialnej za funkcje motoryczne i językowe po prawej stronie ciała. Problemy z połykaniem i krztuszenie się sugerują zaangażowanie mechanizmów neurologicznych odpowiedzialnych za kontrolę mięśni, co jest również charakterystyczne dla udarów. W praktyce, kluczowe jest szybkie rozpoznanie udaru, aby umożliwić podanie leczenia trombolitycznego w ciągu pierwszych godzin od wystąpienia objawów, co może znacznie poprawić rokowanie pacjenta. Dobre praktyki w opiece nad osobami starszymi obejmują regularne monitorowanie ich stanu zdrowia oraz edukację w zakresie objawów udaru, co umożliwia szybką interwencję.

Pytanie 32

Jakie elementy miejskiej infrastruktury mogą stanowić wyzwanie dla osób na wózkach inwalidzkich?

A. chodniki o jednolitym wykończeniu powierzchni

B. wysokie krawężniki na przejściach dla pieszych

C. przejścia nieposiadające sygnalizacji dźwiękowej

D. przejścia z sygnalizacją świetlną

Wysokie krawężniki na przejściach stanowią istotne utrudnienie dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, ponieważ mogą uniemożliwiać płynne przejście z chodnika na jezdnię oraz odwrotnie. Zarówno standardy projektowania przestrzeni miejskiej, jak i przepisy dotyczące dostępności budynków i infrastruktury, takie jak norma PN-EN 16584, zalecają, aby krawężniki miały wysokość nieprzekraczającą 2-3 cm. Wysokie krawężniki mogą prowadzić do poważnych problemów z mobilnością, wymuszając na osobach na wózkach inwalidzkich konieczność korzystania z miejsc, gdzie dostępność jest ograniczona. Przykładem mogą być przejścia, które nie są przystosowane do osób z ograniczoną mobilnością, co stanowi naruszenie przepisów o dostępności. W sytuacji, gdy krawężnik jest zbyt wysoki, osoby poruszające się na wózkach mogą potrzebować pomocy innych osób do pokonania przeszkody, co nie tylko jest niewygodne, ale także stawia ich w niebezpieczeństwie. W związku z tym, projektowanie przestrzeni miejskich z uwzględnieniem niskich krawężników jest kluczowe dla zapewnienia równego dostępu do przestrzeni publicznych dla wszystkich obywateli.

Pytanie 33

Które z poniższych działań pomogą 25-letniemu podopiecznemu z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym lepiej zintegrować się ze społeczeństwem?

A. uczestnictwo w zajęciach domu samopomocy w środowisku

B. udział w szkolnych zajęciach z komputerów

C. uczestnictwo w zajęciach logopedycznych w świetlicy socjoterapeutycznej

D. uczestnictwo w szkolnych warsztatach teatralnych

Zajęcia w środowiskowym domu samopomocy są kluczowym elementem wspierającym integrację osób z niepełnosprawnością intelektualną w społeczeństwie. Tego typu placówki oferują szeroki wachlarz działań, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb uczestników. Praca w grupie, realizacja projektów społecznych oraz uczestnictwo w zajęciach rozwijających umiejętności życiowe sprzyjają nie tylko rozwojowi osobistemu, ale także budowaniu relacji z innymi uczestnikami i lokalną społecznością. W praktyce, środowiskowe domy samopomocy umożliwiają podopiecznym zdobywanie nowych kompetencji, które są niezbędne do samodzielnego funkcjonowania, co ma istotny wpływ na ich poczucie wartości i przynależności. Takie podejście jest zgodne z zasadami inkluzji społecznej, które zakładają, że każdy człowiek, niezależnie od stopnia niepełnosprawności, ma prawo do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym. Wspieranie takich inicjatyw przyczynia się do zmiany postrzegania osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie, co jest jednym z celów polityki równości szans oraz rozwoju integracyjnego.

Pytanie 34

Jaką rolę w procesie integracji osoby z niepełnosprawnością pełni społeczność, która

A. przejawia wobec niej zbytnią opiekuńczość

B. przyjmuje jej niepełnosprawność jako coś naturalnego

C. utwierdza ją w przekonaniu, że niepełnosprawność daje jej specjalne przywileje

D. skupia się na jej niepełnosprawności podczas interakcji

Akceptacja niepełnosprawności przez grupę społeczną jest kluczowym elementem procesu integracji osób z niepełnosprawnością. Gdy otoczenie społeczne akceptuje i wspiera osoby z ograniczeniami, tworzy się atmosfera zaufania oraz szacunku, co sprzyja ich pełnemu uczestnictwu w życiu społecznym. Przykładem zastosowania tej zasady może być tworzenie grup wsparcia, w których uczestnicy uczą się akceptować swoje ograniczenia oraz rozwijać umiejętności interpersonalne. Dobrą praktyką jest także wdrażanie polityk równości szans w miejscach pracy, które zachęcają do integracji i akceptacji różnorodności. Wspieranie inkluzyjnych działań w społeczności lokalnej, takich jak organizowanie wydarzeń kulturalnych czy sportowych, które promują aktywne uczestnictwo osób z niepełnosprawnościami, również przyczynia się do ich akceptacji. Tego rodzaju inicjatywy skutkują nie tylko poprawą jakości życia osób z niepełnosprawnościami, ale także wzbogacają całe społeczeństwo o różnorodność doświadczeń i perspektyw. Dążenie do akceptacji niepełnosprawności jako naturalnej części ludzkiego doświadczenia jest kluczowe w kontekście budowania społeczności zintegrowanych.

Pytanie 35

Do jakiego specjalisty medycznego pacjentka może się zgłosić bez konieczności posiadania skierowania od lekarza rodzinnego?

A. Do nefrologa

B. Do gastrologa

C. Do urologa

D. Do ginekologa

Ginekolog to jedyny specjalista na liście, do którego pacjentka może udać się bez skierowania od lekarza pierwszego kontaktu. W Polsce, zgodnie z przepisami, pacjentki mają prawo do bezpośredniego dostępu do ginekologa w celu uzyskania pomocy w zakresie zdrowia reprodukcyjnego, w tym badań profilaktycznych, takich jak cytologia czy mammografia. Taki dostęp jest zgodny z dobrymi praktykami mającymi na celu promowanie zdrowia kobiet oraz wczesne wykrywanie chorób. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której pacjentka zauważa niepokojące objawy, takie jak bóle brzucha czy nieregularne cykle menstruacyjne i decyduje się udać bezpośrednio do ginekologa, co pozwala na szybsze postawienie diagnozy i podjęcie odpowiednich działań. Warto zaznaczyć, że ginekolog jest w stanie wykryć nie tylko schorzenia ginekologiczne, ale także inne problemy zdrowotne, które mogą wpływać na ogólny stan zdrowia kobiet, co podkreśla istotność dostępu do tej specjalizacji bez pośrednictwa lekarza rodzinnego.

Pytanie 36

W trakcie rekreacyjnych zajęć na świeżym powietrzu, jeden z uczestników zaczął krwawić z nosa. Co przede wszystkim powinien zrobić asystent udzielający pierwszej pomocy?

A. posadzić uczestnika na ławce i pochylić jego głowę do przodu

B. usiąść uczestnika na ławce i odchylić jego głowę do tyłu

C. ułożyć uczestnika na ławce na wznak z głową pochyloną do przodu

D. ułożyć uczestnika na ławce na boku z głową odchyloną do tyłu

Podczas krwotoku z nosa kluczowe jest, aby posadzić poszkodowanego w wygodnej i stabilnej pozycji. Odpowiednia pozycja to siedzenie z lekko pochyloną głową do przodu. Taka pozycja pozwala na odpływ krwi z nosa w kierunku przodu, co minimalizuje ryzyko jej dostania się do gardła, a tym samym zmniejsza możliwość zadławienia się. Zastosowanie tej metody jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji zajmujących się pierwszą pomocą, w tym Europejskiej Rady Resuscytacji. W przypadku krwotoku z nosa, unikanie odchylenia głowy do tyłu jest niezwykle istotne, ponieważ może to prowadzić do komplikacji, takich jak krwawienie do dróg oddechowych. Warto również przypomnieć, że po udzieleniu pierwszej pomocy, poszkodowanemu zaleca się unikać intensywnych wysiłków fizycznych oraz dmuchania nosa, aby nie zaostrzać krwawienia. Na przykład, w sytuacjach rekreacyjnych, gdzie krwotok mógł być spowodowany urazem, zastosowanie tej techniki przyczyni się do szybkiego ustabilizowania stanu zdrowia podopiecznego i uniknięcia dalszych komplikacji.

Pytanie 37

Który rodzaj opieki uniemożliwia utratę kontaktu z rodziną i społeczne wykluczenie chorego?

A. Mieszkanie wspierane

B. Opieka prowadzona w domu

C. Pobyt w szpitalu psychiatrycznym

D. Placówka opiekuńcza

Mieszkanie chronione, mimo że jest formą wsparcia, nie do końca zapobiega zerwaniu więzi rodzinnych, ponieważ zazwyczaj wiąże się z przeprowadzką do nowego miejsca, co może być dla wielu osób stresujące. Osoby przebywające w takich mieszkaniach często są oddzielone od rodziny, co może prowadzić do poczucia osamotnienia. Dom pomocy społecznej to kolejna forma, która, choć zapewnia opiekę, również może ograniczać więzi rodzinne, ponieważ mieszkańcy są z reguły umieszczani w instytucjonalnym otoczeniu, co stawia ich w sytuacji oddzielenia od bliskich. Hospitalizacja psychiatryczna to rozwiązanie, które koncentruje się na intensywnej opiece nad pacjentami w kryzysie, jednak wiąże się z dużym ryzykiem izolacji od najbliższego otoczenia, co w konsekwencji może prowadzić do pogorszenia relacji z rodziną. Wybór tych form opieki może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich rzeczywistego wpływu na więzi rodzinne i aktywność społeczną pacjentów. Kluczowym błędem jest założenie, że każda instytucjonalna forma opieki jest odpowiednia dla osób z problemami zdrowotnymi. Ważne jest, aby priorytetowo traktować zachowanie więzi rodzinnych i społecznych, co potwierdzają najlepsze praktyki w zakresie opieki nad osobami dotkniętymi chorobami przewlekłymi lub psychicznymi.

Pytanie 38

Z jakich źródeł finansowane są działania na rzecz społecznej i zawodowej rehabilitacji osób z niepełnosprawnościami oraz ich zatrudnienie?

A. z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

B. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

C. z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

D. z Ośrodka Pomocy Społecznej

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) pełni inną funkcję niż PFRON i jest odpowiedzialny głównie za wypłatę świadczeń z ubezpieczeń społecznych, takich jak renty i zasiłki. Chociaż ZUS może wspierać osoby z niepełnosprawnościami poprzez przyznawanie rent, nie jest bezpośrednim źródłem środków na rehabilitację społeczną i zawodową. Pomoc finansowa dla osób z niepełnosprawnościami w kontekście rehabilitacji nie jest głównym celem ZUS, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie wsparcia dostępnego dla tej grupy społecznej. Ośrodek Pomocy Społecznej (OPS) koncentruje się na szerokim zakresie wsparcia społecznego i może oferować pomoc osobom z niepełnosprawnościami, jednak również nie dysponuje funduszami przeznaczonymi bezpośrednio na rehabilitację. Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS) dotyczy jedynie rolników i ich rodzin, w związku z czym jej rola w rehabilitacji osób z niepełnosprawnościami jest ograniczona. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych instytucji z ich funkcjami oraz pomijanie specyfiki każdego z systemów wsparcia. Osoby poszukujące informacji o możliwościach rehabilitacji powinny zwracać uwagę na odpowiednie źródła finansowania i programy, które są dedykowane dla osób z niepełnosprawnościami, co może znacząco wpłynąć na ich jakość życia i możliwości zawodowe.

Pytanie 39

Asystent planuje aktywności dla osoby z afazją po udarze. Jakie podejście jest najwłaściwsze?

A. Unikanie tematów związanych z mową

B. Ograniczenie interakcji z otoczeniem

C. Skupienie się wyłącznie na ćwiczeniach fizycznych

D. Zachęcanie do ćwiczeń logopedycznych i komunikacyjnych

Podejście polegające na zachęcaniu do ćwiczeń logopedycznych i komunikacyjnych jest kluczowe w pracy z osobą z afazją po udarze. Afazja to zaburzenie mowy, które może znacznie wpłynąć na jakość życia pacjenta, dlatego istotne jest, aby skoncentrować się na działaniach wspierających odbudowę umiejętności komunikacyjnych. Terapia logopedyczna może pomóc w poprawie zdolności werbalnych, a także wzmocnić umiejętności rozumienia i ekspresji językowej. Regularne ćwiczenia komunikacyjne mogą obejmować zarówno zadania werbalne, jak i niewerbalne, które pomagają w redukcji lęku związanego z mówieniem. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują dostosowanie ćwiczeń do indywidualnych potrzeb pacjenta, co może znacząco przyspieszyć proces rehabilitacji. Ponadto, włączenie nowoczesnych technologii, takich jak aplikacje wspierające mówienie, może stanowić dodatkowe wsparcie. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które regularnie uczestniczą w takich ćwiczeniach, często osiągają znaczną poprawę w zdolności komunikacyjnych i pewności siebie.

Pytanie 40

Jaką umiejętność musi opanować osoba na wózku inwalidzkim, aby pokonać przeszkody takie jak krawężniki i schody?

A. obracania się w miejscu

B. zatrzymywania się

C. oszczędnej jazdy

D. utrzymywania równowagi

Kiedy myślimy o pokonywaniu przeszkód przez osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, często pojawiają się różne koncepcje dotyczące umiejętności wymaganych do tego typu aktywności. Hamowanie, obroty w miejscu oraz jazda ekonomiczna to umiejętności, które są istotne w kontekście jazdy na wózku, ale nie mają one bezpośredniego wpływu na skuteczne pokonywanie trudnych przeszkód, takich jak krawężniki czy stopnie. Hamowanie, choć ważne w kontekście bezpieczeństwa, koncentruje się na zatrzymywaniu wózka, a nie na jego manewrowaniu przez przeszkody. Obrot w miejscu z kolei jest bardziej związany z nawigacją w ograniczonej przestrzeni, a nie z pokonywaniem przeszkód, gdzie kluczowe jest utrzymanie stabilności. Jazda ekonomiczna, choć korzystna dla oszczędności energii, nie odnosi się bezpośrednio do technik wymaganych do pokonywania przeszkód. Wynika z tego, że umiejętność balansu jest fundamentem, na którym opierają się wszystkie te aspekty, ponieważ umożliwia płynne przejście przez przeszkody, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo. Bez odpowiedniego balansu, hamowanie czy nawigacja mogą stać się niebezpieczne, prowadząc do ryzyka upadków lub innych kontuzji. Dlatego kluczowe jest, aby skupić się na rozwijaniu umiejętności balansu jako podstawowej kompetencji dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej