Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 14:11
  • Data zakończenia: 7 maja 2025 14:24

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Podczas konstruowania murowanego murka oporowego o wysokości 1,00 m trzeba pamiętać, aby kąt nachylenia ściany frontowej w stronę skarpy wynosił

A. od 4% do 8%
B. od 10% do 15%
C. od 1% do 3%
D. od 30% do 35%
Wybór nachylenia ściany licowej ku skarpie poniżej 10% jest niewłaściwy z punktu widzenia inżynierii lądowej. Odpowiedzi wskazujące nachylenie od 4% do 8% oraz od 1% do 3% zaniżają wymogi stabilności konstrukcji. Taki kąt nachylenia prowadzi do zwiększonego ryzyka osunięcia się mas ziemnych, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami murków. Z kolei nachylenie od 30% do 35% jest zbyt strome, co może prowadzić do destabilizacji konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej, siły działające na murek oporowy powinny być rozpatrywane w kontekście ich wpływu na stabilność. Niedostateczne nachylenie powoduje, że murek nie jest w stanie skutecznie odprowadzać wody gruntowej, co prowadzi do zwiększonego ciśnienia hydrostatycznego na jego dolnej części. Z kolei zbyt strome nachylenie może być niepraktyczne z uwagi na trudności w wykonaniu oraz na estetykę. Niewłaściwe podejście do nachylenia murka oporowego może prowadzić do poważnych problemów, w tym do kosztownych napraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych błędnych kątów nie spełnia wymogów projektowych, co w konsekwencji może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w użytkowaniu obiektu.
Pytanie 2

Wskaź, która forma ochrony przyrody stanowi wspólną inicjatywę państw Unii Europejskiej?

A. Park krajobrazowy
B. Obszar Natura 2000
C. Park narodowy
D. Obszar chronionego krajobrazu
Obszar Natura 2000 jest wspólną inicjatywą krajów Unii Europejskiej, której celem jest ochrona najbardziej cennych i zagrożonych ekosystemów oraz gatunków. System Natura 2000 został zainicjowany na podstawie dyrektyw unijnych: Dyrektywy Siedliskowej (92/43/EWG) oraz Dyrektywy Ptasiej (2009/147/WE). Obejmuje on zarówno obszary lądowe, jak i morskie, tworząc sieć ochrony przyrody w skali całej Europy. Dzięki tej inicjatywie państwa członkowskie współpracują w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla bioróżnorodności. Przykładem tego może być utworzenie stref ochronnych dla gatunków ptaków wodnych na terenach podmokłych, które są kluczowe dla ich przetrwania. W praktyce oznacza to, że na obszarach Natura 2000 są wprowadzane regulacje dotyczące działalności gospodarczej, które mogą wpływać na środowisko, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.
Pytanie 3

Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć

A. kamienie, kosze z metalowej siatki
B. grodnice winylowe, żwir
C. nasiona traw, perforowane płyty betonowe
D. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów
Wybór nasion traw i ażurowych płyt betonowych jako metod umocnienia brzegów oczka wodnego jest nieadekwatny z kilku powodów. Choć nasiona traw mogą być korzystne w kontekście stabilizacji gruntów, ich efektywność zależy od wielu czynników, takich jak gatunek trawy, warunki glebowe oraz dostępność wody. Nasiona te nie zaspokoją jednak potrzeby natychmiastowego zabezpieczenia brzegów, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy występują silne prądy wodne lub erozja. Ażurowe płyty betonowe są ciężkimi i sztywnymi elementami, które mogą wprowadzać dodatkowe zagrożenia dla lokalnego ekosystemu, w tym dla ryb i ptaków. Mogą także prowadzić do destabilizacji naturalnej struktury brzegów, powodując ich dalszą erozję. Kamienie oraz kosze z metalowej siatki, mimo że mogą być użyte do umocnienia brzegów, nie są tak elastyczne jak naturalne metody, co może ograniczać ich skuteczność w zmieniających się warunkach wodnych. Grodnice winylowe oraz żwir, chociaż stosowane w niektórych projektach inżynieryjnych, nie są rozwiązaniem dostosowanym do naturalnego środowiska wodnego, a ich użycie może w dłuższej perspektywie przyczynić się do degradacji lokalnej fauny i flory. W kontekście umacniania brzegów zbiorników wodnych kluczowe jest stosowanie rozwiązań, które harmonizują z naturą i wspierają lokalny ekosystem.
Pytanie 4

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Tablica z regulaminem
B. Altanka
C. Karmnik dla ptaków
D. Zadaszenie
Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.
Pytanie 5

Jaką czynność trzeba wykonać, aby zabezpieczyć zbiornik wodny o powierzchni 15 m2 i głębokości 1,5 m na czas zimowy, mając na uwadze, że zamieszkują go ryby?

A. Zapewnieniu dostępu tlenu do zbiornika.
B. Usunięciu koszy z roślinnością ze zbiornika.
C. Obniżeniu poziomu wody do 0,5 m.
D. Przykryciu powierzchni zbiornika folią.
Zapewnienie dostępu tlenu do zbiornika wodnego jest kluczowe dla zdrowia ryb, szczególnie w okresie zimowym. Woda w zbiorniku o głębokości 1,5 m może zamarznąć, co ogranicza wymianę gazów i wprowadza ryzyko hipoksji. Ryby, aby przetrwać w takich warunkach, potrzebują odpowiedniej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie. W praktyce oznacza to, że zaleca się instalację napowietrzaczy lub utrzymanie otworów w lodzie, które pozwalają na wymianę gazów. Zgodnie z zaleceniami specjalistów zajmujących się akwakulturą, regularne monitorowanie poziomu tlenu w zbiorniku oraz jego jakość powinno być częścią rutyny każdej osoby zajmującej się hodowlą ryb. Odpowiednie warunki atmosferyczne, takie jak mroźne noce, mogą szybko obniżyć poziom tlenu, dlatego aktywne działania w zakresie wentylacji są niezbędne, aby unikać strat w populacji ryb. Dobre praktyki w zarządzaniu zbiornikami wodnymi uwzględniają także przemyślane rozmieszczenie roślin wodnych, które mogą wspierać ten proces, ale nie zastąpią aktywnego napowietrzania. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie zbiornikiem wodnym powinno opierać się na badaniach i monitorowaniu jego ekosystemu.
Pytanie 6

Jakie z podanych działań można uznać za metodę ochrony dziedzictwa kulturowego?

A. Ocena stanu zachowania obiektu
B. Inwentaryzacja elementów zabytkowych
C. Wpis do rejestru zabytków
D. Opracowanie projektu ochrony obiektu
Wpis do rejestru zabytków stanowi kluczowy element systemu ochrony dziedzictwa kulturowego. Rejestracja obiektów zabytkowych ma na celu formalne uznanie ich wartości historycznej, architektonicznej lub artystycznej. Dzięki wpisowi, obiekty te zyskują szczególną ochronę prawną, co oznacza, że wszelkie działania, które mogłyby wpłynąć na ich stan, muszą być wcześniej konsultowane i zatwierdzane przez odpowiednie organy konserwatorskie. Przykładem może być zabytkowa kamienica, której właściciel planuje przeprowadzenie prac remontowych. Przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań, musi on uzyskać zgodę konserwatora zabytków, na co wpływ mają przepisy prawa dotyczące ochrony zabytków. Zarejestrowane obiekty mogą także korzystać z różnych form wsparcia finansowego, co sprzyja ich utrzymaniu oraz rehabilitacji. Wpis do rejestru jest zatem fundamentem dla skutecznej ochrony i zarządzania dziedzictwem kulturowym.
Pytanie 7

Brama księżycowa jest charakterystycznym elementem wystroju ogrodu?

A. angielskiego
B. włoskiego
C. chińskiego
D. francuskiego
Brama księżycowa to charakterystyczny element architektury ogrodowej w stylu chińskim, który odzwierciedla głębokie powiązania tego stylu z filozofią feng shui oraz estetyką natury. Tego typu bramy, często dekorowane ornamentami przedstawiającymi smoki czy inne symbole szczęścia, nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także praktyczną, wyznaczając granice przestrzeni i tworząc harmonijne połączenie między ogrodem a otoczeniem. W ogrodach chińskich brama księżycowa może być umiejscowiona w strategicznych punktach, aby kierować wzrokiem i energią w określone miejsca, co jest zgodne z zasadami feng shui. Użytkownicy mogą spotkać się z tym elementem w różnych formach, od prostych łuków po bogato zdobione struktury, które mogą być używane do tworzenia intymnych zakątków w ogrodzie. Warto również dodać, że brama księżycowa może być inspiracją dla współczesnych projektów ogrodowych, w których dąży się do integracji architektury z naturą, co jest istotnym kierunkiem w nowoczesnym projektowaniu przestrzeni zewnętrznych.
Pytanie 8

Jakiego rodzaju zabezpieczenie brzegu zaleca się do budowy zbiornika wodnego w parku naturalnym?

A. Narzut z kamieni.
B. Kiszki faszynowe.
C. Siatkowe walce.
D. Płyty z betonu.
Walce siatkowe, narzut kamienny i płyty betonowe to takie metody, co mogą się sprawdzać w różnych projektach, ale nie bardzo nadają się do zabezpieczenia brzegów zbiorników wodnych w parkach. Walce siatkowe mogą dawać jakiś poziom ochrony, ale nie są wystarczająco skuteczne, a ich użycie może prowadzić do erozji gleby. Narzut kamienny może wyglądać solidnie, ale w parkach naturalistycznych może być postrzegany jako coś, co psuje krajobraz i utrudnia migrację zwierzaków. Płyty betonowe są z kolei dość twarde i nieprzepuszczalne, co może powodować problemy z wodami gruntowymi i ograniczać różnorodność biologiczną. Chociaż są trwałe i odporne na różne warunki, ich negatywny wpływ na środowisko sprawia, że nie są dobrym wyborem w takich miejscach. Wydaje mi się, że błędem jest myślenie, że twarde materiały zawsze będą lepsze do zabezpieczania brzegów, podczas gdy naturalne rozwiązania, jak kiszki faszynowe, naprawdę dają lepsze efekty w ochronie środowiska.
Pytanie 9

Zbiór działań mających na celu przywrócenie zabytkowemu ogrodowi jego artystycznych oraz historycznych cech to

A. unowocześnienie
B. rewaloryzacja
C. adaptacja
D. rekultywacja
Rewaloryzacja to taki proces, który ma na celu przywrócenie ogrodom ich pierwotnych piękności i historycznego znaczenia. W skrócie, chodzi o to, żeby dokładnie zbadać stan zabytków i wszystko dobrze udokumentować, a potem je odpowiednio odtworzyć lub odświeżyć. Ważne jest, żeby podczas rewaloryzacji szanować oryginalne materiały i techniki. To się zgadza z międzynarodowymi standardami konserwacji, jak na przykład wytyczne UNESCO. W przypadku historycznych ogrodów rewaloryzacja może obejmować przywracanie oryginalnych roślin, odbudowę architektonicznych detalów oraz dbanie o przestrzeń, która była charakterystyczna dla danego miejsca za najlepszych czasów. Takie działania nie tylko przywracają estetykę, ale też pozwalają przyszłym pokoleniom czerpać z lokalnego dziedzictwa kulturowego, co moim zdaniem jest bardzo ważne dla tożsamości społeczności lokalnych.
Pytanie 10

Kto musi wyrazić zgodę na realizację prac budowlanych związanych z rewaloryzacją historycznego ogrodu?

A. Konserwatora przyrody
B. Architekta krajobrazu
C. Inwestora budowy
D. Konserwatora zabytków
Wybór odpowiedzi, że zgoda konserwatora zabytków jest potrzebna przy pracach w ogrodzie historycznym, jest całkowicie trafny. Dlaczego? Po pierwsze, ogrody takie często są uznawane za zabytki, co oznacza, że wszelkie zmiany w ich wyglądzie muszą być zgodne z prawem ochrony zabytków. Konserwator zabytków dba o to, żeby wszelkie prace były wykonywane z szacunkiem do ich oryginalnych cech i kontekstu kulturowego. Na przykład, jeśli rewitalizujemy ogród przy pałacu, to musimy zachować oryginalne rośliny i układ przestrzenny, bo to jest kluczowe dla jego wartości historycznej. Musisz pamiętać, że takie działania wymagają współpracy ze specjalistami, żeby wszystko było zgodne z przepisami i etyką zawodową, a to naprawdę ma znaczenie.
Pytanie 11

Aby przeprowadzić inwentaryzację spadku poprzecznego drogi, należy zastosować

A. pionu
B. libelli
C. pochylnika
D. poziomicy
Inwentaryzacja spadku poprzecznego drogi to dość złożony temat, który wymaga odpowiednich narzędzi. Libella, poziomica czy pion – to nie najlepszy wybór do tego zadania. Libella, choć przydatna, nie nadaje się do pomiarów kątów nachylenia, bardziej do sprawdzania poziomu. Jej użycie w inwentaryzacji prowadzi do błędów, bo nie pokazuje zmiany wysokości na większym odcinku. Poziomica z kolei jest do mierzenia horyzontalności, co w kontekście spadków nie jest kluczowe. A pion? No cóż, jego zastosowanie do spadków to już całkiem klawa pomyłka, bo używamy go do pomiarów pionowych, co nic nie mówi o nachyleniu nawierzchni. Wydaje mi się, że osoby wybierające te narzędzia nie do końca rozumieją, na czym polega ich specyfika i zastosowanie. Żeby dobrze przeprowadzić inwentaryzację, trzeba znać narzędzia oraz ich funkcje – to istotne dla jakości i bezpieczeństwa dróg.
Pytanie 12

W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości

A. 60 cm
B. 80 cm
C. 100 cm
D. 120 cm
Odpowiedzi 80 cm, 120 cm oraz 100 cm nawiązują do błędnych założeń dotyczących przestrzeni potrzebnej dla pieszych w projektowaniu urbanistycznym. Wybierając większe wartości, można utworzyć niepotrzebne ograniczenia w dostępności i funkcjonalności przestrzeni. Przykładowo, szerokość 80 cm, choć może wydawać się bezpieczniejsza, w rzeczywistości wprowadza nadmiar miejsca, co może prowadzić do marnotrawstwa przestrzeni, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach miejskich. Z kolei propozycje 100 cm i 120 cm mogą sugerować, że zakłada się większe odległości między pieszymi, co nie jest konieczne w typowych warunkach miejskich i może wręcz ograniczać efektywność komunikacji. Dobrze zaprojektowana infrastruktura powinna sprzyjać intensywnemu użytkowaniu przestrzeni, co jest możliwe przy optymalizacji szerokości ciągów pieszych. Przeładowanie przestrzeni szerokimi chodnikami również może prowadzić do sytuacji, w której piesi czują się mniej komfortowo, co może wpłynąć na ich zachowania w przestrzeni publicznej. Ważne jest, aby projektanci kierowali się zasadą proporcjonalności i dostosowywali wymiary przestrzeni do rzeczywistych potrzeb użytkowników, co potwierdzają liczne badania nad ergonomią w przestrzeni publicznej.
Pytanie 13

Betonową palisadę używaną do budowy schodów terenowych należy osadzić na głębokości

A. 1/3 wysokości elementu
B. 2/3 wysokości elementu
C. 1/2 wysokości elementu
D. 1/4 wysokości elementu
Wybór niewłaściwej głębokości zakopania palisady betonowej, jak sugerują inne odpowiedzi, może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych. Zakopanie palisady na głębokość 1/3 wysokości elementu jest niewystarczające i może skutkować niestabilnością, ponieważ większość elementu pozostaje na powierzchni, co czyni konstrukcję podatną na przesunięcia pod wpływem obciążeń. Wykopanie palisady na głębokość 1/2 wysokości również nie zapewni odpowiedniej stabilności, zwłaszcza w warunkach niekorzystnych, takich jak grunt mokry czy skłonny do osuwisk. Z kolei wybór 1/4 wysokości elementu to podejście skrajnie nieodpowiedzialne, które w praktyce nie ma uzasadnienia w standardach budowlanych i prowadzi do szybkiego zużycia oraz uszkodzeń konstrukcji. Zdarza się, że osoby podejmujące takie decyzje kierują się intuicją lub brakiem wiedzy w zakresie inżynierii budowlanej, co w konsekwencji skutkuje nieprawidłowym oszacowaniem wymagań dotyczących stabilności. Warto również zauważyć, że różnorodność warunków gruntowych może wpłynąć na decyzje dotyczące głębokości zakopania. Z tego względu, w przypadku projektowania schodów terenowych, zawsze należy kierować się zasadami inżynieryjnymi oraz standardami budowlanymi, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji.
Pytanie 14

Którego rodzaju murka dotyczy wykaz planowanych prac?

Wykaz planowanych prac
Lp.Rodzaj robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe.
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem.
3.Wykonanie wykopu.
4.Wylanie fundamentu.
5.Dobór odpowiedniej wielkości kamienia.
6.Budowa murka przy użyciu zaprawy.
7.Ułożenie płyt zwieńczających.

A. Oporowego betonowego licowanego kamieniami.
B. Oporowego murowanego z elementów kamiennych prefabrykowanych.
C. Wolnostojącego kamiennego suchego.
D. Wolnostojącego murowanego z kamieni.
Wybór odpowiedzi dotyczącej wolnostojącego murowanego z kamieni jest właściwy, ponieważ na podstawie wykazu planowanych prac wskazano zastosowanie zaprawy oraz dobór odpowiedniej wielkości kamienia. W praktyce, mury murowane z kamieni są często stosowane w ogrodzeniach, ścianach ozdobnych oraz jako elementy architektury krajobrazu. Ich budowa wymaga przestrzegania określonych standardów budowlanych, takich jak normy dotyczące wytrzymałości materiałów oraz technik murowania. DBR (Dobra Praktyka Budowlana) zaleca stosowanie zaprawy do murowania, co zapewnia trwałość i stabilność konstrukcji. Ponadto, mury murowane często cechują się lepszą izolacyjnością termiczną i akustyczną w porównaniu do murów suchych, co czyni je bardziej funkcjonalnymi w zastosowaniach budowlanych. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami murów jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów budowlanych.
Pytanie 15

Jaką kwotę stanowi kosztorys dla 850 m2 kostki brukowej, jeśli jej cena rynkowa to 83,50 zł/ m2?

A. 70 970,00 zł
B. 7 970,00 zł
C. 70 975,00 zł
D. 7 097,50 zł
Obliczanie kosztów materiałów budowlanych może wydawać się prostym zadaniem, jednak często zachodzi ryzyko popełnienia błędów, które wynikają z niewłaściwych obliczeń lub źle zrozumianych pojęć. Na przykład, odpowiedzi, które wykazały znacząco niższe kosztorysy, często bazują na błędnym założeniu co do jednostkowej ceny materiału lub powierzchni, na którą te ceny mają zastosowanie. Warto pamiętać, że przy obliczeniach musimy zawsze kierować się precyzyjnymi wartościami, które odpowiadają rzeczywistym wymiarom oraz cenom rynkowym. Istnieje również możliwość pomnożenia niewłaściwej wartości, co prowadzi do znacznych różnic w wyniku końcowym. W praktyce, takie błędy mogą wpływać na decyzje inwestycyjne, prowadząc do poważnych konsekwencji finansowych. Dlatego zawsze warto korzystać z aktualnych oraz wiarygodnych źródeł danych przy ustalaniu kosztów materiałów. Standardy branżowe zalecają dokładne weryfikowanie wszystkich wartości oraz regularne aktualizowanie bazy danych cen materiałów budowlanych, co pozwala na minimalizację ryzyka błędów i nieporozumień w trakcie realizacji projektów budowlanych.
Pytanie 16

Jaką nawierzchnię warto wykorzystać w lesie parkowym?

A. Tłuczniową
B. Betonową
C. Gruntową
D. Bitumiczną
Odpowiedź gruntowa jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnie gruntowe są najbardziej odpowiednie dla parków leśnych ze względu na ich naturalny charakter. Tego rodzaju nawierzchnia pozwala na lepsze wchłanianie wody, co przyczynia się do zachowania lokalnego mikroklimatu oraz sprzyja życiu roślin i zwierząt. Dodatkowo, nawierzchnie gruntowe są mniej inwazyjne dla ekosystemu, co minimalizuje ryzyko degradacji środowiska. Przykładowo, w wielu parkach narodowych stosuje się ścieżki gruntowe, które umożliwiają spacerowiczom poruszanie się w bliskim kontakcie z naturą, a także zmniejszają ryzyko erozji gleby. Dobrze zaprojektowane i utrzymane nawierzchnie gruntowe mogą być dostosowane do zmieniających się warunków atmosferycznych oraz obciążeń ruchu. Istotne jest, aby przed wyborem nawierzchni gruntowej przeprowadzić odpowiednie badania gleby i hydrologii, co pozwoli na optymalne dopasowanie techniczne do lokalnych warunków.
Pytanie 17

Jaką czynność powinno się wykonać na samym początku podczas odnawiania skorodowanego ogrodzenia panelowego?

A. Nałożenie farby
B. Nałożenie podkładu antykorozyjnego
C. Oczyszczenie papierem drobnoziarnistym
D. Oczyszczenie papierem gruboziarnistym
Nałożenie podkładu antykorozyjnego lub farby bez wcześniejszego oczyszczenia powierzchni ogrodzenia jest podejściem, które nie przyniesie oczekiwanych efektów. Przygotowanie powierzchni jest kluczowe w każdym procesie malarskim, a pominięcie tego kroku prowadzi do poważnych problemów, takich jak łuszczenie się farby czy ponowne tworzenie korozji. Nałożenie podkładu antykorozyjnego jest istotnym etapem, jednak jego skuteczność zależy od stanu powierzchni, na którą jest aplikowany. Jeśli nie zostaną usunięte zanieczyszczenia, farba nie będzie mogła właściwie przylegać, co skutkuje osłabieniem warstwy ochronnej. Użycie papieru drobnoziarnistego na początku może wydawać się kuszącą opcją, ale w rzeczywistości jest to niewłaściwe podejście. Drobnoziarnisty papier ma za zadanie wygładzenie powierzchni, a nie usunięcie rdzy czy innego rodzaju zabrudzeń, co może prowadzić do niepełnego oczyszczenia. Często można spotkać się z błędnym założeniem, że wystarczy jedynie pokryć skorodowane miejsca nową powłoką, co w dłuższym okresie czasu prowadzi do degradacji struktury metalu. Bez odpowiedniego przygotowania, zarówno podkład, jak i farba nie tylko stracą swoją funkcję ochronną, ale również mogą przyczynić się do dalszego rozwoju korozji. Dlatego tak istotne jest, aby najpierw zająć się dokładnym oczyszczeniem skorodowanej powierzchni, co z pewnością przełoży się na jakość i trwałość wykonanych prac malarskich.
Pytanie 18

Która z technik rysunkowych nie będzie użyteczna w celu przygotowania wizualizacji różnorodności kolorystycznej ogrodu w trakcie roku?

A. Technika pasteli
B. Technika ołówka
C. Technika kredek akwarelowych
D. Technika kredek świecowych
Technika ołówka jest odpowiednia, gdyż jej możliwości ograniczają się w głównej mierze do precyzyjnego rysowania konturów oraz detali. Nie dostarcza ona jednak bogatej palety kolorów ani nie pozwala na efektywne oddanie subtelnych zmian tonacji barw, co jest kluczowe w wizualizacji kolorystycznej ogrodu w ciągu roku. W przypadku przedstawiania zmienności kolorystycznej, istotne jest uchwycenie różnorodności barw, co można osiągnąć dzięki technikom takim jak kredki świecowe, pasteli czy kredki akwarelowe, które oferują większe możliwości w zakresie mieszania kolorów oraz ich intensywności. Na przykład, technika pasteli umożliwia tworzenie miękkich przejść kolorystycznych, co może doskonale oddać zmieniające się odcienie roślinności w różnych porach roku. Używając tych technik, artyści mogą generować wizualizacje, które są bardziej realistyczne i estetycznie atrakcyjne. W związku z tym, technika ołówka nie jest odpowiednia do tego celu, gdyż nie spełnia wymagań dotyczących wyrazistości kolorystycznej.
Pytanie 19

Wczesne etapy rozwoju dziedziny zwanej planowaniem przestrzennym przypadają na przełom stuleci

A. XVI i XVII
B. XVIII i XIX
C. XIX i XX
D. XV i XVI
Prawidłowa odpowiedź to XIX i XX wiek, ponieważ to właśnie w tym okresie nastąpił znaczący rozwój planowania przestrzennego jako dyscypliny. W XIX wieku zaczęto dostrzegać potrzebę zorganizowanego podejścia do kształtowania przestrzeni miejskiej, co było odpowiedzią na szybki rozwój miast, urbanizację oraz problemy społeczne związane z przeludnieniem i zanieczyszczeniem. Przykładem może być rozwój teorii urbanistyki i planowania, które były promowane przez wybitnych myślicieli takich jak Ebenezer Howard, który wprowadził koncepcję ogrodów miejskich. W XX wieku te idee rozwijały się jeszcze bardziej, a planowanie przestrzenne stało się kluczowym narzędziem w zarządzaniu rozwojem terenów, zarówno miejskich, jak i wiejskich. Standardy takie jak zasady zrównoważonego rozwoju oraz podejście oparte na udziale społecznym w planowaniu stały się fundamentem praktyk związanych z planowaniem przestrzennym, co pozwala na bardziej harmonijne współistnienie różnych funkcji w przestrzeni. Zatem zrozumienie ewolucji tej dziedziny jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji polityk przestrzennych.
Pytanie 20

Do stworzenia przydomowego wjazdu dla samochodu powinno się wykorzystać

A. cegłę ceramiczną
B. płytę kamienną
C. kostkę betonową
D. miał marmurowy
Kostka betonowa jest najczęściej wybieranym materiałem na podjazdy samochodowe ze względu na swoją wytrzymałość, odporność na obciążenia oraz estetykę. W porównaniu do innych materiałów, kostka betonowa wyróżnia się długotrwałością, a odpowiednio ułożona potrafi wytrzymać duże obciążenia, co jest kluczowe w kontekście ruchu samochodowego. W praktyce, kostki betonowe są dostępne w różnych kolorach i kształtach, co pozwala na stworzenie estetycznego i funkcjonalnego podjazdu. Dodatkowo, dzięki odpowiedniej strukturze, kostka betonowa umożliwia swobodny drenaż wody, co jest istotne dla zapobiegania zalewaniu terenu wokół budynku. Warto również zauważyć, że instalacja kostki betonowej jest zgodna z normami budowlanymi, co zapewnia bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji. Użytkownicy mogą również łatwo naprawiać uszkodzenia, wymieniając pojedyncze elementy bez konieczności rozbiórki całej nawierzchni, co podnosi jej atrakcyjność w dłuższym okresie eksploatacji.
Pytanie 21

Jakie wartości skali są rekomendowane do realizacji projektu detalu ilustrującego połączenie słupa drewnianego z elementem kotwiącym?

A. 1:5, 1:10
B. 1:250, 1:500
C. 1:100, 1:150
D. 1:50, 1:100
Wybór skali 1:5 i 1:10 jest odpowiedni do wykonania szczegółowego projektu detalu, który pokazuje łączenie słupa drewnianego z elementem kotwiącym. Takie skale umożliwiają przedstawienie detali konstrukcyjnych z dużą precyzją, co jest kluczowe w projektowaniu i budowie. Detale takie jak połączenia, wymiary oraz zastosowane materiały muszą być jasno przedstawione, aby wykonawcy mogli dokładnie zrealizować zamierzenia projektowe. W praktyce, przy skali 1:5 można zobaczyć szczegóły np. otworów na śruby, zastosowanych wkładek czy też kształtów elementów, co jest niezbędne do prawidłowego wykonania konstrukcji. W przypadku większych skali, takich jak 1:50 lub 1:100, detale te mogą być zbyt małe, co prowadzi do nieporozumień i błędów w realizacji. Zgodnie z normami projektowymi, szczegółowe rysunki wykonawcze powinny być przygotowane w dużych skalach, aby zapewnić właściwą interpretację i wykonanie. Dobre praktyki w projektowaniu zalecają również uwzględnienie odpowiednich tolerancji, co również można lepiej oddać w mniejszych skalach.
Pytanie 22

Obszar, który stracił swoją wartość ekologiczną w wyniku niekorzystnych zmian spowodowanych przez działalność człowieka, określany jest jako obszar

A. pierwotny
B. kulturowy harmonijny
C. naturalny
D. kulturowy dysharmonijny
Krajobraz kulturowy harmonijny sugeruje istnienie równowagi między działalnością ludzką a naturalnymi ekosystemami. W tym kontekście, taki krajobraz miałby zachować swoje wartości biologiczne, co jest sprzeczne z definicją krajobrazu, który stracił te wartości. Przykłady krajobrazów kulturowych harmonijnych można odnaleźć w obszarach, w których tradycyjne praktyki rolnicze współistnieją z lokalnymi ekosystemami, co sprzyja bioróżnorodności. Natomiast krajobraz pierwotny odnosi się do terenów, które nie zostały oszpecone przez działalność człowieka i wciąż zachowują swoje naturalne cechy. Przykładem mogą być zachowane lasy tropikalne czy obszary górskie. Wreszcie, krajobraz naturalny to termin związany z terenami, które nie są zmienione przez ludzką działalność, również nie pasuje do kontekstu pytania. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z rozumienia relacji między człowiekiem a przyrodą, gdzie zbyt optymistyczne podejście do wpływu działalności człowieka prowadzi do błędnych wniosków o harmonii i zachowaniu biologicznych wartości. Wiele osób myli różne typy krajobrazów, co może prowadzić do nieprawidłowych interpretacji w kontekście ochrony środowiska i planowania przestrzennego.
Pytanie 23

Którego działania nie wymaga pielęgnacja nawierzchni żwirowej?

A. Betonowania
B. Odchwaszczania
C. Wyrównywania
D. Wałowania
Betonowanie nie jest zabiegiem wymaganym przy konserwacji nawierzchni żwirowej, ponieważ żwir stanowi naturalny materiał, który nie potrzebuje dodatkowej sztywności czy trwałości, jaką oferuje beton. Nawierzchnie żwirowe są często wykorzystywane w zastosowaniach, gdzie istotne są aspekty związane z odprowadzaniem wody oraz zmniejszeniem erozji. Wałowanie, wyrównywanie i odchwaszczanie są kluczowymi czynnościami, które pomagają utrzymać odpowiednią strukturę oraz estetykę nawierzchni żwirowej. Wałowanie pomaga w zagęszczeniu materiału, co zapobiega powstawaniu nierówności. Wyrównywanie jest istotne dla zapewnienia odpowiedniego odprowadzania wody, natomiast odchwaszczanie pozwala na utrzymanie czystości powierzchni, co jest ważne dla estetyki oraz funkcjonalności materiału. W praktyce, odpowiednia konserwacja nawierzchni żwirowej przekłada się na dłuższą żywotność oraz minimalizację kosztów napraw. Odrzucając betonowanie, możemy wykorzystać zalety żwiru w sposób optymalny.
Pytanie 24

Wokół urządzeń na placach zabaw dla dzieci zalecane jest stosowanie nawierzchni

A. betonowej
B. tłuczniowej
C. drewnianej
D. piaskowej
Kiedy wybierasz nawierzchnię piaskową na plac zabaw, to naprawdę dobry pomysł. Piasek świetnie amortyzuje upadki, co w praktyce oznacza, że dzieci będą miały mniejsze szanse na kontuzje, jeśli przypadkiem spadną z huśtawki czy zjeżdżalni. Co więcej, piaskownice i piaskowe strefy to idealne miejsce dla dzieci do zabawy i tworzenia, bo mogą budować zamki czy różne konstrukcje. Warto też pamiętać, że są normy, jak PN-EN 1176, które mówią o tym, jakie materiały powinny być używane na placach zabaw. Piasek powinien być regularnie sprawdzany i w razie potrzeby wymieniany, żeby zawsze miał odpowiednią głębokość i jakość. Dobrze jest też pomyśleć o drenażu pod nim, żeby woda się nie gromadziła. Piaskowe nawierzchnie są naturalne i łatwe w utrzymaniu, co czyni je bardzo praktycznymi.
Pytanie 25

Aby osiągnąć określony efekt w ogrodzie, należy tak zaaranżować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. był mniejszy niż 30%
B. wynosił od 31% do 45%
C. był większy niż 60%
D. wynosił od 50% do 60%
Odpowiedź "był mniejszy niż 30%" jest prawidłowa, ponieważ odpowiednie zaprojektowanie przestrzeni ogrodowej wymaga zminimalizowania powierzchni otwarć ścian. Zgodnie z zasadami projektowania architektonicznego, zbyt duży procent otwarć może prowadzić do problemów związanych z prywatnością, hałasem oraz ekspozycją na niekorzystne warunki atmosferyczne. Przykładowo, w przypadku przestrzeni ogrodowych, ograniczenie otwarć do mniej niż 30% pozwala na lepsze zintegrowanie budynku z krajobrazem, a także zapewnia intymność użytkowników. Tego rodzaju podejście opiera się na standardach projektowania przestrzeni, które podkreślają znaczenie równowagi między przestrzenią otwartą a zamkniętą, co wpływa na komfort i estetykę. Dodatkowo, odpowiednia ilość przeszklenia może optymalizować dostęp światła naturalnego przy jednoczesnym zminimalizowaniu efektów cieplarnianych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego budownictwa.
Pytanie 26

Jakie działania powinny być podjęte w pierwszej kolejności podczas realizacji projektu rewaloryzacji zabytkowego założenia pałacowo-ogrodowego?

A. Analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej
B. Przygotowanie wytycznych konserwatorskich
C. Wytyczenie geodezyjne elementów projektu w terenie
D. Badania archeologiczne
Wytyczenie geodezyjne elementów projektu w terenie jest kluczowym krokiem na początku każdego projektu rewaloryzacji, ponieważ pozwala dokładnie określić lokalizację i wymiary wszystkich istotnych elementów w kontekście historycznego założenia. Geodezyjne wytyczenie zapewnia, że wszystkie przyszłe prace budowlane i konserwatorskie będą realizowane zgodnie z założeniami projektowymi oraz w zgodzie z istniejącą substancją zabytkową. Dobrze wykonane wytyczenie geodezyjne umożliwia prawidłowe zaplanowanie dalszych etapów, takich jak prace archeologiczne czy opracowywanie wytycznych konserwatorskich. W praktyce, geodeci używają nowoczesnych technologii, takich jak GPS, oraz tradycyjnych metod pomiarowych, aby uzyskać precyzyjne wyniki. Przykładem zastosowania może być praca nad zabytkowymi ogrodami, gdzie każdy element, od alejek po małe architektury, musi być zlokalizowany z dokładnością, aby zachować historyczny charakter miejsca. Przestrzeganie standardów geodezyjnych, takich jak normy PN-EN ISO, gwarantuje wysoką jakość usług i ochronę zabytków.
Pytanie 27

Który element w ogrodzie ma jedynie funkcję dekoracyjną?

A. Pergola
B. Ławka
C. Murek
D. Rzeźba
Rzeźba ogrodowa to element, który pełni wyłącznie funkcję estetyczną, mając na celu wzbogacenie wizualne przestrzeni. Rzeźby mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak kamień, metal czy ceramika, co pozwala na ich dostosowanie do stylu ogrodu oraz indywidualnych upodobań właściciela. W ogrodach o tematyce klasycznej rzeźby przedstawiają często postacie mitologiczne lub zwierzęta, podczas gdy w ogrodach nowoczesnych można spotkać abstrakcyjne formy. Warto zauważyć, że dobrze dobrana rzeźba nie tylko przyciąga wzrok, ale również może pełnić rolę punktu centralnego w aranżacji ogrodu. Podczas projektowania przestrzeni ogrodowej, stosuje się zasady kompozycji, takie jak równowaga, proporcja i rytm, co sprawia, że rzeźby mogą harmonijnie współgrać z innymi elementami, takimi jak roślinność czy meble ogrodowe. Wybór rzeźby powinien być przemyślany, ponieważ jej obecność może znacząco wpłynąć na charakter całego ogrodu, nadając mu unikalny styl.
Pytanie 28

Jaki materiał powinien być wybrany na okładzinę ogrodowego murka, aby uzyskać powierzchnię z regularnie rozmieszczonymi punktowymi wgłębieniami i wypukłościami?

A. Kamień o fakturze groszkowanej
B. Cegła klinkierowa
C. Kamień o powierzchni ciosanej
D. Płytki ceramiczne
Wybór materiału na okładzinę murka ogrodowego jest kluczowy dla uzyskania pożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kamień o fakturze ciosanej może sprawiać wrażenie solidnego i eleganckiego, jednak jego gładka powierzchnia nie będzie w stanie zapewnić efektu regularnych wklęśnięć i wypukłości, co ogranicza jego użyteczność w kontekście projektów, w których pożądana jest bogatsza faktura. Z kolei cegła klinkierowa, chociaż często stosowana w budownictwie, posiada jednorodną powierzchnię, co może prowadzić do monotonii wizualnej oraz braku dynamiki w projekcie. Płytki ceramiczne, mimo że są łatwe w montażu i dostępne w szerokiej gamie kolorów, również nie oferują wymaganej faktury, a ich gładkość sprawia, że mogą być śliskie i nieprzyjazne w użytkowaniu na zewnątrz. Wybierając materiał, warto kierować się nie tylko estetyką, ale również jego funkcjonalnością, co często bywa pomijane przy podejmowaniu decyzji. Zrozumienie różnic między fakturą a właściwościami użytkowymi materiałów budowlanych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w projekcie ogrodowym.
Pytanie 29

Zanim przystąpi się do renowacji historycznych schodów w ogrodzie, należy najpierw uzyskać zezwolenie na przeprowadzenie prac remontowych, które powinno być wydane przez

A. konserwatora sztuki
B. konstruktora
C. konserwatora zabytków
D. architekta
Odpowiedź "konserwatora zabytków" jest prawidłowa, ponieważ przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac remontowych dotyczących zabytkowych schodów ogrodowych, konieczne jest uzyskanie zgody od konserwatora zabytków. Osoba ta jest odpowiedzialna za ochronę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, a także za zapewnienie, że wszelkie prace są przeprowadzane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami ochrony zabytków. Przykładem może być remont schodów w ogrodzie pałacowym, gdzie wszelkie zmiany powinny być zatwierdzone przez konserwatora, który oceni m.in. zastosowane materiały oraz metody pracy, aby nie naruszyć wartości historycznych obiektu. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie stanu przed remontem, aby mieć odniesienie do historycznego kontekstu danego obiektu. Warto też zaznaczyć, że konserwator zabytków współpracuje z innymi specjalistami, takimi jak architekci czy projektanci, aby zapewnić kompleksowe podejście do konserwacji i remontu zabytków.
Pytanie 30

Przy użyciu niwelatora oraz jednej łaty niwelacyjnej można w terenie przeprowadzić pomiar

A. azymutu.
B. różnicy wysokości.
C. wysokości.
D. kąta pionowego.
Wybór odpowiedzi dotyczącej pomiaru wysokości, kąta pionowego lub azymutu wydaje się na pierwszy rzut oka logiczny, jednak w rzeczywistości te pomiary wymagają innych narzędzi lub metod. Pomiar wysokości w tym kontekście oznaczałby konieczność określenia konkretnej wysokości punktu względem umownej powierzchni odniesienia, co jest bardziej złożonym procesem, wymagającym dodatkowych instrumentów, takich jak teodolit czy tachimetr. W przypadku kąta pionowego i azymutu, obie te wartości są związane z kierunkiem i położeniem w przestrzeni, a ich pomiar wymaga specjalistycznych instrumentów, takich jak teodolit czy GPS z funkcjami kątowymi. Takie podejścia są nieodpowiednie przy użyciu wyłącznie niwelatora i łaty, które są zaprojektowane głównie do pomiarów różnic wysokości. Typowym błędem w myśleniu jest zatem mylenie pomiaru różnicy wysokości z tymi bardziej złożonymi pomiarami, które wymagają innego podejścia i sprzętu. W geodezji kluczowe jest zrozumienie funkcji poszczególnych narzędzi i ich zastosowania, co pozwala na właściwe wykorzystanie technologii pomiarowych, zgodnie z normami i zasadami sztuki inżynierskiej.
Pytanie 31

Jakiego typu spoiwa powinno się użyć do utwardzenia nawierzchni gruntowej z dużą ilością cząstek ilastych?

A. Wapno
B. Cement
C. Gips
D. Glinę
Wapno jest idealnym spoiwem do utwardzania nawierzchni gruntowych zawierających dużą ilość części ilastych z kilku powodów. Przede wszystkim wapno, w postaci wapna hydratyzowanego lub wapna palonego, ma zdolność do reagowania z wodą oraz związkami chemicznymi obecnymi w glebie, co prowadzi do poprawy struktury gruntu. Proces ten, znany jako stabilizacja, polega na wymianie jonów w strukturze gleby, co powoduje, że cząstki ilaste stają się bardziej spójne i odporne na deformacje. W praktyce, zastosowanie wapna w budownictwie drogowym prowadzi do zwiększenia nośności nawierzchni oraz obniżenia ich podatności na osiadanie. W wielu projektach budowlanych zrealizowanych zgodnie z normami PN-EN, wapno było stosowane jako standardowy materiał do stabilizacji gruntów, wykazując się dużą skutecznością w poprawie parametrów mechanicznych nawierzchni. Dodatkowo, w porównaniu do innych spoiw, wapno ma mniejszy wpływ na środowisko oraz jest bardziej dostępne.
Pytanie 32

Która z poniższych maszyn nie służy do poziomego odspajania terenu?

A. Spycharka
B. Koparka
C. Zgarniarka
D. Równiarka
Zgarniarka, równiarka i spycharka to maszyny budowlane, które mają swoje konkretne zastosowanie, a ich głównym zadaniem jest płaskie odspajanie gruntu. Na przykład zgarniarka usuwa materiał z powierzchni drogi, co pozwala ładnie wyrównać teren. Równiarka jest super do formowania nawierzchni, co jest mega istotne w budownictwie drogowym. Spycharka, z dużą mocą, idealnie sprawdza się przy przesuwaniu gruntów, budowaniu nasypów czy wyrównywaniu terenu. Wybór tych maszyn do płaskiego odspajania jest zgodny z tym, co się robi w budownictwie, gdzie liczy się skuteczność i bezpieczeństwo. Czasem ludzie mylą przeznaczenie koparki, która chociaż może przesuwać grunt, to nie jest dostosowana do płaskiego odspajania. Niektórzy mogą myśleć, że każda maszyna budowlana potrafi robić wszystko, ale to nieprawda i może prowadzić do uszkodzeń sprzętu. Zrozumienie, co potrafią poszczególne maszyny budowlane, jest kluczowe, żeby projekty budowlane były udane.
Pytanie 33

Jaką ilość mieszanki betonu żwirowego należy przygotować do budowy sześciennego cokołu o wymiarach 50 x 50 x 100 cm?

A. 2,500 m3
B. 0,025 m3
C. 0,250 m3
D. 0,500 m3
Aby obliczyć potrzebną ilość mieszanki betonu żwirowego do wykonania sześciennego cokołu o wymiarach 50 x 50 x 100 cm, należy najpierw przeliczyć wymiary na metry: 50 cm = 0,5 m, 100 cm = 1 m. Następnie obliczamy objętość cokołu, korzystając ze wzoru na objętość prostopadłościanu, który jest równy długość x szerokość x wysokość. W naszym przypadku objętość wynosi: 0,5 m x 0,5 m x 1 m = 0,25 m³. W praktyce jest to istotna umiejętność przy planowaniu budowy elementów betonowych, gdzie dokładność obliczeń ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania marnotrawstwu materiału oraz dla zapewnienia stabilności konstrukcji. W budownictwie powszechnie stosuje się normy, które wskazują, jak należy przygotować mieszankę betonową, w tym proporcje składników oraz metody mieszania, co ma fundamentalne znaczenie dla jakości końcowego produktu.
Pytanie 34

Jaką głównie rolę pełni park etnograficzny?

A. estetyczną
B. naukową
C. ochronną
D. dydaktyczną
Park etnograficzny pełni przede wszystkim funkcję dydaktyczną, co oznacza, że jest to miejsce, w którym można zdobywać wiedzę o tradycjach, kulturze i historii danego regionu. W takich parkach organizowane są różnorodne zajęcia edukacyjne, warsztaty oraz prezentacje, które pozwalają na praktyczne poznawanie lokalnych zwyczajów i rzemiosła. Na przykład, w parkach etnograficznych często odbywają się pokazy rzemiosła ludowego, takie jak tkactwo czy garncarstwo, gdzie zwiedzający mogą nie tylko obserwować, ale również sami spróbować swoich sił. Dydaktyczna funkcja parku etnograficznego jest zgodna z ogólnymi standardami ochrony dziedzictwa kulturowego, które podkreślają znaczenie edukacji w procesie zachowania tradycji i kultury. Wspieranie lokalnych społeczności oraz promocja ich tradycji w kontekście nowoczesnego społeczeństwa to kluczowe aspekty, które przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju kultury regionalnej.
Pytanie 35

Który z produktów nie jest wykorzystywany w procesie odnawiania metalowych elementów w architekturze krajobrazu?

A. Grunt reaktywny
B. Farba epoksydowa
C. Bejca rustykalna
D. Farba ftalowa
Wybór gruntów i farb do odnawiania metalowych elementów wymaga gruntownej wiedzy na temat specyfiki materiałów, jakie są używane w architekturze krajobrazu. Grunt reaktywny jest preparatem, który ma na celu przygotowanie podłoża do dalszego malowania i wzmocnienie adhezji farby do metalu. Takie preparaty pomagają w zabezpieczeniu powierzchni przed korozją poprzez tworzenie bariery ochronnej, co jest kluczowe w środowisku narażonym na działanie wilgoci i innych niekorzystnych warunków atmosferycznych. Farby ftalowe, z kolei, są znane z doskonałej trwałości i odporności na czynniki atmosferyczne, co czyni je odpowiednim wyborem do malowania metalowych powierzchni. Ich formuła zapewnia wytrzymałość i estetykę, co jest niezwykle ważne w kontekście architektury krajobrazu, gdzie wizualne walory są na równi z funkcjonalnością. Farby epoksydowe wykazują wyjątkowe właściwości chemiczne, umożliwiające im tworzenie trwałej powłoki, która jest odporna na działanie wielu związków chemicznych, olejów oraz rozpuszczalników. Typowe błędy w myśleniu mogą prowadzić do mylnego postrzegania bejcy rustykalnej jako odpowiedniego środka do odnawiania metalu. Bejce, choć estetycznie atrakcyjne dla drewna, nie zapewniają żadnej ochrony przed korozją ani nie poprawiają przyczepności farby do metalowych powierzchni. Stąd też, wybór bejcy zamiast specjalistycznych farb i gruntów do metalu jest nie tylko nietrafiony, ale może prowadzić do szybszego niszczenia powierzchni metalowych, co jest sprzeczne z celami konserwacji i utrzymania obiektów architektury krajobrazu.
Pytanie 36

Rozdzielenie długiego ogrodowego wnętrza ścieżkami biegnącymi równolegle do jego dłuższych boków sprawia, że przestrzeń ta wydaje się być

A. wysoka
B. wąska
C. niska
D. szeroka
Odpowiedź 'węższe' jest poprawna, ponieważ podział podłużnego wnętrza ogrodowego drogami przebiegającymi równolegle do dłuższych boków optycznie zmienia percepcję przestrzeni. Stworzenie takich podziałów może skutkować efektem wizualnym, w którym przestrzeń wydaje się bardziej zwarta i mniej szeroka. Z perspektywy projektowania ogrodów, takie podejście jest często stosowane, aby nadać ogrodowi większą intensywność i wyrazistość. Przykładowo, w ogrodach formalnych, gdzie drogi są ułożone w prostokąty lub rzędy, wrażenie węższej przestrzeni może być wykorzystane do skoncentrowania uwagi na centralnym punkcie aranżacji, takim jak fontanna czy rzeźba. Dobre praktyki w projektowaniu ogrodów wskazują na znaczenie takich podziałów dla stworzenia harmonijnej i estetycznej kompozycji, która zachęca do odkrywania różnych sekcji ogrodu. Dodatkowo, zastosowanie roślinności i elementów krajobrazu wzdłuż tych dróg może dodatkowo podkreślić wrażenie węższej przestrzeni, co wpływa na subiektywne postrzeganie szerokości ogrodu.
Pytanie 37

Które z poniższych narzędzi jest najbardziej odpowiednie do przycinania żywopłotu?

A. Kosiarka
B. Siekiera
C. Piła łańcuchowa
D. Nożyce do żywopłotu
Kosiarka, choć jest niezastąpionym narzędziem w pielęgnacji trawnika, nie nadaje się do przycinania żywopłotów. Została zaprojektowana do koszenia trawy, a jej konstrukcja nie pozwala na precyzyjne cięcie gałęzi. Wykorzystywanie kosiarki do żywopłotów mogłoby prowadzić do uszkodzenia zarówno roślin, jak i samego urządzenia. Piła łańcuchowa, z kolei, jest narzędziem przeznaczonym do cięcia grubych gałęzi i drzew. Jej użycie przy żywopłotach mogłoby być niebezpieczne i nieefektywne, jako że piła ta jest zbyt silna i nieprecyzyjna dla delikatniejszych prac przy żywopłotach. Siekiera, choć przydatna przy obróbce drewna, jest całkowicie nieodpowiednia do przycinania żywopłotów. Siekiera wymaga siły i precyzji, co w przypadku żywopłotów może prowadzić do niekontrolowanego cięcia i uszkodzenia roślin. Wiele osób może błędnie sądzić, że każde narzędzie tnące nada się do każdej pracy, ale w rzeczywistości dobór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla zdrowia roślin i bezpieczeństwa pracy. Dlatego ważne jest, aby stosować nożyce do żywopłotu, które zostały zaprojektowane specjalnie do tego celu.
Pytanie 38

Ogród wewnętrzny, w którym posadzka ma formę kwadratowego dziedzińca z fontanną w centralnym punkcie, a mury zbudowane są z cegieł tworzących solidny mur, można określić jako przestrzeń

A. konkretne centralne
B. konkretne złożone
C. subiektywne centralne
D. subiektywne złożone
Wnętrze ogrodowe, które charakteryzuje się kwadratowym placem z fontanną oraz ścianami z cegieł, jest przykładem wnętrza konkretnego centralnego. Termin 'konkretne' odnosi się do obiektów fizycznych, które można zidentyfikować i opisać, a 'centralne' wskazuje na umiejscowienie elementów w przestrzeni. W tym przypadku, kwadratowy plac pełni funkcję centralną, a fontanna stanowi akcentujący element, który przyciąga uwagę. Takie wnętrza są często projektowane z myślą o estetyce, funkcjonalności i harmonii ze środowiskiem. Przykładem zastosowania takiego wnętrza może być przestrzeń publiczna, jak park czy ogród botaniczny, gdzie centralne elementy, takie jak fontanny lub rzeźby, pełnią rolę zarówno wizualną, jak i społeczną, sprzyjając integracji społecznej i relaksowi. W projektowaniu przestrzeni zewnętrznych kluczowe jest uwzględnienie zarówno funkcjonalności, jak i estetyki, co potwierdzają standardy architektury krajobrazu, takie jak te opracowane przez American Society of Landscape Architects (ASLA).
Pytanie 39

Jakie materiały oraz narzędzia są wymagane do odnowienia i ochrony przed korozją biologiczną kamiennego pokrycia murka oporowego?

A. Bejca, szczotka z tworzywa sztucznego
B. Impregnat na bazie żywicy, myjka ciśnieniowa
C. Farba antykorozyjna, szczotka druciana
D. Lakierobejca, gąbka ścierna
Impregnat na bazie żywicy jest kluczowym materiałem do ochrony kamiennej okładziny murka oporowego przed korozją biologiczną. Jego główną zaletą jest głęboka penetracja w strukturę kamienia, co zapewnia skuteczną barierę przed wilgocią oraz mikroorganizmami, które mogą prowadzić do degradacji materiału. Myjka ciśnieniowa z kolei jest niezwykle przydatna podczas wstępnego czyszczenia powierzchni, co pozwala na usunięcie brudu, osadów oraz wszelkich organicznych zanieczyszczeń. Usunięcie tych zanieczyszczeń jest niezbędne, aby impregnacja była skuteczna i długotrwała. Zastosowanie impregnatu na bazie żywicy należy do dobrych praktyk w konserwacji obiektów budowlanych, zgodnie z normami ochrony zabytków oraz wytycznymi dotyczącymi konserwacji murów. Przykładem mogą być renowacje murów w zabytkowych obiektach, gdzie nie tylko estetyka, ale i trwałość materiałów ma kluczowe znaczenie. Właściwe użycie tych materiałów i sprzętu przyczynia się do przedłużenia żywotności struktury oraz jej estetycznego wyglądu.
Pytanie 40

Jakiego rodzaju kamień powinno się wybrać do projektowania schodów zewnętrznych, które będą użytkowane w obszarze o dużym natężeniu ruchu pieszych?

A. Wapień
B. Granit
C. Marmur
D. Piaskowiec
Granit to naprawdę świetny materiał na schody terenowe, zwłaszcza w miejscach, gdzie przechodzi dużo ludzi. Jego twardość i odporność na zniszczenia są tu kluczowe. W porównaniu do innych kamieni, granit ma niską porowatość, więc nie chłonie wody ani chemikaliów, jak sole czy środki odladzające. Dzięki temu schody z granitu są bardzo trwałe i spokojnie przetrwają intensywne użytkowanie przez wiele lat bez większych śladów zużycia. Normy budowlane, takie jak PN-EN 1339, wskazują, że granit to optymalny wybór na zewnętrzne schody, gdzie muszą stawić czoła różnym warunkom atmosferycznym i mechanicznym. W praktyce często można go spotkać w parkach czy na miejskich placach, co pokazuje, że jest popularnym i funkcjonalnym rozwiązaniem.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej