Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik mechatronik
  • Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 08:51
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 09:15

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Której z podanych metod nie wykorzystuje się do trwałego łączenia elementów wykonanych z plastiku?

A. Spawania
B. Zgrzewania
C. Klejenia
D. Zaginania
Zaginanie to proces, który polega na deformacji materiału pod wpływem siły mechanicznej, co prowadzi do zmiany jego kształtu. W przypadku tworzyw sztucznych, zaginanie nie jest techniką umożliwiającą trwałe połączenie elementów, ponieważ nie łączy dwóch odrębnych części w jeden element. Zamiast tego, zginanie zmienia kształt jednego elementu, co może być użyteczne w projektowaniu, ale nie umożliwia wykonania trwałego połączenia. Techniki, które rzeczywiście służą do trwałego łączenia, to spawanie, klejenie i zgrzewanie. Spawanie wykorzystuje wysoką temperaturę do stopienia materiałów, co pozwala na ich złączenie, natomiast klejenie polega na zastosowaniu odpowiednich substancji, które wiążą ze sobą różne elementy. Zgrzewanie, podobnie jak spawanie, wykorzystuje ciepło do fuzji materiałów. Przykładem aplikacji zaginania mogą być procesy formowania elementów do zastosowań estetycznych lub funkcjonalnych w przemyśle, gdzie zmiana kształtu jest istotna, ale nie prowadzi do trwałego połączenia z innym elementem.
Pytanie 2

Aby zmierzyć naprężenia normalne (ściśnięcia, rozciągnięcia), należy użyć

A. tachometru
B. tensometru
C. pirometru
D. termometru
Tensometr jest urządzeniem służącym do pomiaru naprężeń normalnych, takich jak ściskanie i rozciąganie. Działa na zasadzie pomiaru odkształceń, które następnie przelicza na wartości naprężeń zgodnie z zasadą Hooke'a. Dzięki temu, tensometry są niezwykle ważne w inżynierii mechanicznej i materiałowej, gdzie precyzyjne pomiary naprężeń są kluczowe dla oceny wytrzymałości materiałów oraz konstrukcji. Przykłady zastosowania tensometrów obejmują badania wytrzymałościowe elementów konstrukcyjnych, takich jak belki, stropy czy mosty. W standardach takich jak ISO 9513 określono metody kalibracji tensometrów, co pozwala na uzyskanie wiarygodnych wyników. Dobre praktyki w stosowaniu tensometrów obejmują również ich odpowiedni dobór do rodzaju materiału oraz warunków pomiarowych, co zapewnia rzetelność i dokładność uzyskanych wyników. Dodatkowo, stosowane są różne typy tensometrów, w tym tensometry foliowe, które umożliwiają pomiary na różnorodnych powierzchniach, co zwiększa ich wszechstronność w zastosowaniach inżynieryjnych.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Prąd jałowy transformatora wynosi około 10% prądu znamionowego. Aby precyzyjnie zmierzyć prąd jałowy transformatora o parametrach SN = 2300 VA, U1N = 230 V, U2N = 10 V, należy zastosować amperomierz prądu przemiennego o zakresie pomiarowym

A. 1,2 A
B. 3,6 A
C. 15,0 A
D. 0,6 A
Wybór amperomierza o zakresie 15,0 A, 0,6 A lub 3,6 A nie jest odpowiedni do pomiaru prądu jałowego transformatora. Prąd jałowy wynoszący około 1 A z całą pewnością nie zostanie należycie odzwierciedlony w przypadku użycia amperomierza o zbyt dużym zakresie, jak 15 A. Taki amperomierz może nie mieć wystarczającej precyzji i w niektórych przypadkach może nie być w stanie wykryć tak małych wartości prądu, co prowadzi do błędnych odczytów oraz możliwości nieodpowiedniej analizy stanu technicznego transformatora. Z drugiej strony, wybór amperomierza o zakresie 0,6 A lub 3,6 A również jest nieodpowiedni, ponieważ nie zapewniają one wystarczającego marginesu dla, co może prowadzić do uszkodzenia urządzenia pomiarowego. Często popełnianym błędem jest założenie, że amperomierz z najwyższym zakresem pomiarowym jest najlepszym rozwiązaniem, co jest nieprawdziwe. W praktyce, stosowanie urządzeń pomiarowych z zakresami, które są zbyt oddalone od rzeczywistych wartości prądów może prowadzić do nieefektywnych pomiarów oraz wprowadzać w błąd, co do stanu technicznego systemu. Dlatego tak ważne jest uwzględnienie dokładnych parametrów transformatora i wymagań pomiarowych przy wyborze odpowiedniego sprzętu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynierskimi.
Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jaką metodę łączenia metali należy wybrać, gdy maksymalna temperatura w trakcie łączenia nie może przekroczyć 450OC?

A. Spawanie gazowe
B. Lutowanie twarde
C. Spawanie elektryczne
D. Lutowanie miękkie
Lutowanie twarde, spawanie gazowe oraz spawanie elektryczne to techniki, które ze względu na procesy, jakie wykorzystują, nie są odpowiednie w sytuacji, gdy temperatura nie może przekraczać 450°C. Lutowanie twarde polega na łączeniu materiałów przy użyciu stopów lutowniczych, których temperatura topnienia jest znacznie wyższa niż w przypadku lutowania miękkiego, zwykle przekraczająca 450°C. To sprawia, że materiały mogą ulegać nieodwracalnym zmianom, co jest niedopuszczalne w wielu aplikacjach. Spawanie gazowe oraz spawanie elektryczne to procesy, które polegają na wytwarzaniu wysokotemperaturowego łuku elektrycznego lub ognia, co prowadzi do miejscowego topnienia materiału i zmiany jego właściwości fizycznych. Przy tych metodach temperatura w miejscu łączenia często znacznie przekracza 450°C, co może prowadzić do odkształceń, utraty wytrzymałości oraz innych negatywnych skutków dla komponentów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda z tych technik jest odpowiednia w każdej sytuacji. Niezrozumienie różnicy w temperaturach procesów lutowniczych i spawalniczych może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiałów, a także do niezgodności z wymaganiami jakościowymi i standardami branżowymi, które regulują procesy łączenia w różnych gałęziach przemysłu.
Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Z wymienionych materiałów wybierz ten, który jest najczęściej używany w produkcji łożysk ślizgowych?

A. Żeliwo białe
B. Polistyren
C. Teflon
D. Epoksyt
Epoksyt, teflon, polistyren oraz żeliwo białe reprezentują różne materiały, które mogą być używane w różnych kontekstach inżynieryjnych, lecz nie wszystkie z nich są optymalne w produkcji łożysk ślizgowych. Epoksyt to materiał kompozytowy, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością mechaniczną oraz odpornością na chemikalia, ale nie ma właściwości samosmarujących, co jest kluczowe dla łożysk, które wymagają minimalizacji tarcia i zwiększonej trwałości. Polistyren, z drugiej strony, jest materiałem o niskiej wytrzymałości mechanicznej i wysokiej podatności na działanie wysokich temperatur, co czyni go nieodpowiednim w zastosowaniach wymagających dużej odporności. Żeliwo białe, chociaż jest materiałem o dobrej trwałości, nie nadaje się na łożyska ślizgowe, ze względu na swoją sztywność i dużą masę, które mogą prowadzić do zwiększenia oporów tarcia. Często błędem jest utożsamianie materiałów z wysoką wytrzymałością z ich zastosowaniem w łożyskach; w rzeczywistości kluczowe znaczenie mają także ich właściwości tribologiczne, które w przypadku niektórych z wymienionych materiałów są niewystarczające. Zrozumienie różnic w zastosowaniach tych materiałów i ich właściwości jest kluczowe w procesie projektowania komponentów mechanicznych.
Pytanie 15

Jaki instrument pomiarowy powinno się użyć do określenia amplitudy, częstotliwości oraz kształtu sygnałów w instalowanych urządzeniach mechatronicznych?

A. Oscyloskop
B. Częstościomierz
C. Multimetr
D. Mostek RLC
Mostek RLC, multimetr i częstościomierz to urządzenia pomiarowe, jednak nie odpowiadają one w pełni na potrzeby analizy sygnałów w kontekście pomiaru amplitudy, częstotliwości i kształtu sygnałów. Mostek RLC jest narzędziem stosowanym przede wszystkim do pomiaru impedancji elementów pasywnych w obwodach elektronicznych. Choć może dostarczać informacji o częstotliwości rezonansowej, nie umożliwia wizualizacji sygnału, co jest kluczowe w analizie sygnałów. Multimetr to wszechstronne urządzenie pomiarowe, które pozwala na pomiar napięcia, prądu i oporu, ale jego możliwości analizy sygnałów czasowych są ograniczone. Multimetry, szczególnie te analogowe, nie oferują wizualizacji kształtu sygnału, co ogranicza ich użyteczność w bardziej skomplikowanych układach. Częstościomierz z kolei jest narzędziem skupionym wyłącznie na pomiarze częstotliwości sygnału, a nie na jego kształcie czy amplitudzie. Pomiar częstotliwości jest ważny, ale nie wystarczy do pełnej analizy sygnałów w montowanych urządzeniach mechatronicznych. Użytkownicy mogą więc błędnie zakładać, że te urządzenia są wystarczające do analizy sygnałów, co prowadzi do niedoszacowania potrzeby oscyloskopu w kontekście diagnozowania problemów i testowania systemów. Znajomość różnic między tymi narzędziami jest kluczowa dla prawidłowego wyboru sprzętu pomiarowego w praktyce inżynieryjnej.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Tachogenerator przy obrotach 1000 obr./min. wytwarza napięcie 30 V. Jaką wartość napięcia wygeneruje ten tachogenerator przy prędkości obrotowej 200 obr./min?

A. 3 V
B. 5 V
C. 6 V
D. 15 V
Prądnica tachometryczna działa na zasadzie generowania napięcia proporcjonalnego do prędkości obrotowej. W tym przypadku, przy prędkości obrotowej 1000 obr./min, prądnica generuje napięcie wynoszące 30 V. Możemy obliczyć napięcie przy niższej prędkości obrotowej, stosując proporcję. Zauważmy, że 200 obr./min to 20% 1000 obr./min. Jeśli napięcie jest proporcjonalne do prędkości, to przy 200 obr./min prądnica wygeneruje 20% z 30 V, co daje 6 V. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w inżynierii, szczególnie w systemach automatyki, gdzie precyzyjne pomiary napięcia są kluczowe dla prawidłowego działania urządzeń. Przykładowo, w systemach pomiarowych oraz w kontrolach zadań w automatyce przemysłowej, znajomość zależności między prędkością a generowanym napięciem pozwala na optymalizację procesów oraz zwiększenie efektywności energetycznej.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Zwiększenie wartości częstotliwości wyjściowej falownika zasilającego silnik indukcyjny, przy niezmiennym obciążeniu silnika, prowadzi do

A. zwiększenia prędkości obrotowej
B. zmniejszenia prędkości obrotowej
C. spadku rezystancji uzwojeń
D. wzrostu rezystancji uzwojeń
Wzrost wartości częstotliwości wyjściowej falownika zasilającego silnik indukcyjny prowadzi do zwiększenia prędkości obrotowej silnika. Wynika to z faktu, że prędkość obrotowa silnika indukcyjnego jest bezpośrednio proporcjonalna do częstotliwości zasilania, co jest opisane równaniem: n = (120 * f) / p, gdzie n to prędkość obrotowa w obrotach na minutę (RPM), f to częstotliwość w hercach (Hz), a p to liczba par biegunów silnika. W praktyce oznacza to, że zmiana częstotliwości zasilania pozwala na precyzyjne sterowanie prędkością obrotową silnika, co jest kluczowe w wielu aplikacjach przemysłowych, takich jak napędy wentylatorów, pomp czy przenośników taśmowych. Wzrost prędkości obrotowej może również skutkować zwiększeniem wydajności procesu produkcyjnego oraz optymalizacją zużycia energii, ponieważ falowniki pozwalają na dostosowanie parametrów pracy silnika w zależności od aktualnych potrzeb. Współczesne standardy w automatyce przemysłowej promują wykorzystanie falowników jako najbardziej efektywnego sposobu zarządzania napędami elektrycznymi, co przekłada się na większą elastyczność i oszczędności energetyczne.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jakiego typu przewód jest zalecany do komunikacji w magistrali CAN?

A. Skrętki dwuprzewodowej
B. Przewodu dziewięciożyłowego
C. Przewodu koncentrycznego
D. Skrętki czteroparowej, ekranowanej
Wybór nieodpowiedniego przewodu do komunikacji w magistrali CAN może prowadzić do licznych problemów, takich jak zakłócenia sygnału, błędy w transmisji oraz obniżona wydajność całego systemu. Skrętka czteroparowa, mimo że jest popularna w sieciach Ethernet i innych systemach komunikacyjnych, nie jest zoptymalizowana pod kątem wymagań magistrali CAN. System ten wymaga przewodu o specyficznych właściwościach, takich jak niska impedancja i efektywna ochrona przed zakłóceniami, co skrętka czteroparowa nie zapewnia. Przewód koncentryczny stosowany jest w telekomunikacji i nie nadaje się do zastosowania w magistrali CAN, ponieważ jego konstrukcja nie wspiera metod różnicowych, które są kluczowe dla stabilnej komunikacji w tym standardzie. Ponadto, przewód dziewięciożyłowy jest zbyt skomplikowany i nieefektywny do implementacji w systemach CAN, które wykorzystują jedynie dwa przewody do komunikacji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często opierają się na mylnej interpretacji zastosowania różnych typów przewodów bez uwzględnienia specyfikacji technicznych i wymagań dotyczących sygnałów CAN. Rekomendacje branżowe jasno wskazują, że dla magistrali CAN najlepszym wyborem jest skrętka dwuprzewodowa, co zapewnia efektywność i niezawodność całego systemu.
Pytanie 27

Silnik bezszczotkowy (ang. BLDC Brushless Direct Current motor) jest zasilany napięciem

A. dwufazowym
B. jednofazowym
C. trójfazowym
D. stałym
Silnik bezszczotkowy (BLDC) zasilany jest napięciem stałym, co jest fundamentalną cechą jego konstrukcji. Ten typ silnika charakteryzuje się brakiem szczotek, co prowadzi do mniejszych strat energii i większej efektywności w porównaniu do tradycyjnych silników komutatorowych. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak robotyka, drony czy napędy elektryczne w pojazdach, silniki BLDC zyskują na popularności dzięki swojej niezawodności i długowieczności. Przykładem zastosowania silników bezszczotkowych zasilanych napięciem stałym są napędy w elektrycznych hulajnogach, gdzie wymagane są wysoka wydajność oraz kontrola prędkości. W silnikach BLDC zastosowanie napięcia stałego pozwala na prostotę układów sterujących, które mogą być oparte na zaawansowanych systemach PWM (modulacja szerokości impulsu), co umożliwia precyzyjne dostosowanie momentu obrotowego i prędkości silnika. W praktyce, standardy takie jak IEC 60034 dotyczące maszyn elektrycznych podkreślają znaczenie efektywności energetycznej i niezawodności, które są kluczowe w projektowaniu systemów opartych na silnikach BLDC.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jaką czynność zrealizuje polecenie COMPILE w kontekście programowania systemów mechatronicznych?

A. Przetłumaczenie programu na kod binarny
B. Przesłanie programu do kontrolera
C. Pobranie programu z kontrolera
D. Konwersja kodu binarnego na format dziesiętny
Wywołanie polecenia COMPILE w kontekście programowania urządzeń mechatronicznych może być mylone z innymi czynnościami związanymi z zarządzaniem programem. Nie należy utożsamiać kompilacji z przesyłaniem programu do sterownika, gdyż te operacje są od siebie odrębne. Przesłanie programu do sterownika odbywa się po etapie kompilacji, a jego celem jest zainstalowanie odpowiednio przetłumaczonego kodu binarnego w pamięci urządzenia. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć błędów w programowaniu. Kolejnym typowym nieporozumieniem jest mylenie kompilacji z tłumaczeniem kodu binarnego na format zrozumiały dla człowieka, jak kod decymalny. Tego rodzaju operacje, nazywane dekompilacją, są rzadko praktykowane w kontekście programowania urządzeń mechatronicznych, ponieważ zazwyczaj pracujemy w odwrotnym kierunku, przetwarzając kod źródłowy na binarny. Ostatnią pomyłką jest pomylenie kompilacji z pobieraniem programu ze sterownika, co jest kolejnym krokiem w cyklu życia oprogramowania, ale nie jest bezpośrednio związane z procesem kompilacji. Kluczowym elementem skutecznego programowania jest zrozumienie tych różnic oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce.
Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Poziom przezroczystej, nieprzewodzącej cieczy w zbiorniku można zmierzyć za pomocą czujnika

A. ultradźwiękowego
B. piezoelektrycznego
C. refleksyjnego
D. indukcyjnego
Czujniki ultradźwiękowe to naprawdę fajne narzędzia do mierzenia poziomu cieczy, zwłaszcza w sytuacjach, gdy mamy do czynienia z przezroczystymi i nieprzewodzącymi rzeczami. Działają na takiej zasadzie, że wysyłają fale ultradźwiękowe, które zbijają się od powierzchni cieczy i wracają do czujnika. Dzięki temu, że możemy zmierzyć czas, jaki potrzebuje sygnał na powrót, możemy dokładnie określić, jak wysoki jest poziom cieczy. Na przykład, wykorzystuje się je w zbiornikach z wodą pitną czy różnymi cieczyami w przemyśle. Warto też zauważyć, że standardy jak ISO 9001 mówią o precyzyjnych pomiarach w produkcji, a te czujniki właśnie to potrafią. Mają też kilka zalet w porównaniu do innych technologii, jak brak kontaktu z cieczą, co zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia czy korozji, a ponadto mogą działać w trudnych warunkach, co jest na pewno plusem.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Ciecze hydrauliczne o podwyższonej odporności na ogień, wykorzystywane w miejscach narażonych na wybuch, to ciecze oznaczone symbolami

A. HPG, HTG, HT
B. HFA, HFC, HFD
C. HV, HLP, HLPD
D. HLP, HFA, HTG
Wybór innych odpowiedzi wiąże się z błędnym zrozumieniem klasyfikacji cieczy hydraulicznych oraz ich właściwości. Odpowiedzi HLP oraz HTG odnoszą się do cieczy, które nie mają właściwości trudnopalnych. HLP to oleje hydrauliczne, które mogą być palne i nie są przeznaczone do stosowania w środowiskach o podwyższonym ryzyku pożarowym. Również HTG to oleje typu 'thermo-glycol', które są wykorzystywane do systemów grzewczych, a nie jako cieczy hydraulicznych w warunkach zagrożenia eksplozją. Odpowiedzi takie jak HPG i HT mogą być mylone z cieczami trudnopalnymi, jednak nie odpowiadają standardom wymaganym dla aplikacji, gdzie bezpieczeństwo jest priorytetem. Często błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie oleje mogą być stosowane w każdym warunku, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji w miejscach, gdzie występuje potencjalne ryzyko zapłonu. W celu zapewnienia bezpieczeństwa, kluczowe jest, aby użytkownicy posiadali wiedzę na temat odpowiednich standardów oraz certyfikacji cieczy hydraulicznych, takich jak ISO 12922, które definiują wymagania dotyczące ich palności oraz zastosowania w specyficznych warunkach operacyjnych.
Pytanie 36

Jakie narzędzia powinno się zastosować do montażu przewlekanego komponentów elektronicznych na płytce PCB?

A. Lutownica na gorące powietrze z dyszą w kształcie 7x7
B. Rozlutownica
C. Stacja lutownicza
D. Lutownica z końcówką 'minifala'
Stacja lutownicza to narzędzie, które zapewnia precyzyjne i stabilne warunki pracy, co jest kluczowe podczas lutowania przewlekanego elementów elektronicznych na płytkach drukowanych. Dzięki regulowanej temperaturze i możliwości dostosowania przepływu powietrza, stacja lutownicza umożliwia skuteczne lutowanie, minimalizując ryzyko przegrzewania komponentów. Na przykład, w przypadku lutowania małych elementów, takich jak kondensatory czy oporniki, stacja lutownicza pozwala na dokładne ustawienie temperatury, co jest niezbędne do uzyskania mocnych połączeń bez uszkodzenia wrażliwych elementów. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie stacji z technologią podgrzewania, co umożliwia równomierne rozgrzanie obszaru lutowanego, co jest szczególnie przydatne w przypadku złożonych układów. Stacje lutownicze są także wyposażone w różnorodne końcówki, co zwiększa ich wszechstronność i umożliwia pracę z różnymi rodzajami elementów elektronicznych. W kontekście standardów IPC (Institute of Printed Circuits), stosowanie stacji lutowniczych w procesie montażu jest zalecane, ponieważ pozwala na osiągnięcie wyższej jakości połączeń lutowanych oraz dłuższej żywotności urządzeń elektronicznych.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Podczas inspekcji systemu podnośnika hydraulicznego zauważono, że olej się spienia i jest wydobywany przez odpowietrznik zbiornika. Co może być przyczyną tej usterki?

A. Wytarte pierścienie uszczelniające rozdzielaczy
B. Nieszczelność zaworu bezpieczeństwa
C. Nieszczelność w przewodzie ssawnym pompy
D. Wytarte pierścienie uszczelniające tłokowe
Wybór odpowiedzi dotyczącej zużytych pierścieni uszczelniających rozdzielaczy, tłokowych pierścieni uszczelniających czy nieszczelnego zaworu bezpieczeństwa nietrafnie wskazuje na przyczynę spieniania oleju w układzie hydraulicznym. Pierścienie uszczelniające rozdzielaczy odpowiadają za kontrolowanie przepływu oleju, ale ich zużycie objawia się najczęściej przeciekiem oleju, a nie wytwarzaniem bąbelków powietrza. Podobnie, zużycie tłokowych pierścieni uszczelniających może prowadzić do utraty ciśnienia, co również nie jest bezpośrednio związane z problemem spieniania. Z kolei nieszczelny zawór bezpieczeństwa, choć może wpłynąć na ciśnienie w układzie, nie jest bezpośrednią przyczyną dostawania się powietrza do oleju. Niesprawność ta powoduje raczej niebezpieczne wzrosty ciśnienia niż spienienie oleju. Wysokiej jakości diagnostyka układów hydraulicznych powinna koncentrować się na wszystkich elementach, aby uniknąć błędnych wniosków. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie objawów i przyczyn, co często prowadzi do niewłaściwego rozwiązywania problemów i nieefektywnej konserwacji. Zamiast tego, kluczowe jest zrozumienie mechanizmu działania układu hydraulicznego oraz rzetelna analiza źródeł problemów, co pozwala na skuteczne ich usuwanie.
Pytanie 40

W jakim urządzeniu dochodzi do przemiany energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną?

A. Fotorezystorze
B. Fotoogniwie
C. Fotodiodzie
D. Fototranzystorze
Fotodioda, fototranzystor i fotorezystor to urządzenia, które również reagują na światło, ale ich głównym celem nie jest przekształcanie energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną w taki sposób, jak ma to miejsce w fotoogniwie. Fotodioda działa na zasadzie generacji prądu w odpowiedzi na naświetlenie, jednak jej zastosowanie jest głównie w detekcji światła i w systemach komunikacji optycznej, a nie w produkcji energii elektrycznej. W przypadku fototranzystora, który jest bardziej zaawansowaną formą fotodiody, także możemy mówić o detekcji światła, ale jego działanie polega na wzmocnieniu sygnału, co czyni go mniej odpowiednim do konwersji energii słonecznej na prąd. Fotorezystor, z drugiej strony, jest elementem, którego oporność zmienia się w zależności od natężenia światła, a jego zastosowanie koncentruje się na detekcji zmian oświetlenia, takich jak w automatycznych systemach oświetleniowych. Warto zauważyć, że mylenie tych technologii z fotoogniwem może wynikać z niepełnego zrozumienia podstawowych różnic w ich funkcjonalności i zastosowaniu. Każde z wymienionych urządzeń ma swoje unikalne zastosowania, ale w kontekście przekształcania energii promieniowania słonecznego w energię elektryczną, to tylko fotoogniwa spełniają tę funkcję.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej