Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik fotografii i multimediów
- Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
- Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 21:39
- Data zakończenia: 16 maja 2025 21:47
Egzamin zdany!
Wynik: 24/40 punktów (60,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji
A. twardej
B. miękkiej
C. specjalnej
D. normalnej
Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo dużym kontraście, kluczowe jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji twardej. Twarda gradacja pozwala na wyraźne oddanie różnic tonalnych w obrazie, co jest niezbędne w przypadku zdjęć wymagających intensywnego kontrastu. W praktyce oznacza to, że ciemniejsze obszary negatywu będą się bardziej utrwalać na papierze, co prowadzi do ostrzejszych i bardziej wyrazistych detali. Dobrą praktyką jest stosowanie papierów twardych w sytuacjach, gdy negatyw posiada duże różnice w jasności oraz w przypadku fotografii krajobrazowej, czarno-białej portretowej czy architektury. Warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiednich chemikaliów do wywoływania, które mogą jeszcze bardziej podkreślić właściwości papeterii, zapewniając ostateczny efekt wizualny. Dobre rezultaty można osiągnąć, korzystając z uznanych marek papieru fotograficznego, które oferują twardą gradację oraz posiadają wysoką jakość powierzchni, co dodatkowo wpływa na końcowy efekt pracy.
Pytanie 3
Jaki plik można zapisać na nośniku, gdzie pozostało 1 MB przestrzeni, bez użycia kompresji?
A. Plik o rozmiarze 10 MB
B. Plik o rozmiarze 10 KB
C. Plik o rozmiarze 10 TB
D. Plik o rozmiarze 10 GB
Wybór plików o większych rozmiarach, takich jak 10 GB, 10 TB czy 10 MB, jest błędny z perspektywy dostępnej przestrzeni dyskowej. Na nośniku, na którym pozostaje tylko 1 MB wolnego miejsca, nie można zapisać plików przekraczających tę limitację. Przykładowo, plik o wielkości 10 GB jest 10 000 razy większy niż dostępna przestrzeń, co sprawia, że jest całkowicie nieodpowiedni do zapisu. Podobnie, plik o wielkości 10 TB jest 10 000 000 razy większy i również nie może być zapisany w tej sytuacji. Z kolei plik o wielkości 10 MB również przekracza dostępne 1 MB, co czyni go niewłaściwym wyborem. Powszechnym błędem jest niedostateczne uwzględnienie jednostek miary przy obliczeniach związanych z przestrzenią dyskową. Użytkownicy często zakładają, że niewielka różnica w rozmiarze pliku nie ma znaczenia, nie zdając sobie sprawy, że każda jednostka ma swoje granice. Kluczowe jest zrozumienie, że 1 MB to nieprzekraczalna granica i przed zapisaniem plików konieczne jest obliczenie całkowitego rozmiaru plików oraz dostępnej przestrzeni. W praktyce, umiejętność precyzyjnego określenia wymagań dotyczących przestrzeni dyskowej jest zasadnicza dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz planowania rozwoju infrastruktury informatycznej.
Pytanie 4
Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest wykorzystywane do przywracania brakujących fragmentów podczas rekonstrukcji zniszczonych zdjęć?
A. Różdżka
B. Gąbka
C. Stempel
D. Lasso
Stempel to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest kluczowe w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów. Jego główną funkcją jest kopiowanie pikseli z jednego fragmentu obrazu i wklejanie ich w innym miejscu, co umożliwia precyzyjne uzupełnienie brakujących elementów. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, a także twardość i krycie, co zwiększa elastyczność narzędzia. Przykładowo, w przypadku zniszczonego zdjęcia, można użyć stempla, aby skopiować fragment zdrowego obszaru i nałożyć go na uszkodzony, co przywraca spójność wizualną. Zgodnie z dobrymi praktykami w retuszu zdjęć, istotne jest, aby stosować różne źródła do stemplowania, aby uniknąć powtarzających się wzorów, co mogłoby zdradzić zastosowanie narzędzia. Warto również zwrócić uwagę na technikę pracy na nowej warstwie, co pozwala na łatwe wprowadzenie poprawek, co jest standardem w profesjonalnym edytowaniu obrazów.
Pytanie 5
Aby uzyskać srebrzystą kopię pozytywową z czarno-białego negatywu w skali powiększenia 4:1, jakie urządzenie należy wykorzystać?
A. skaner płaski
B. powiększalnik
C. kopiarkę stykową
D. naświetlarkę
Powiększalnik jest kluczowym narzędziem w procesie uzyskiwania srebrowych kopii pozytywowych z negatywów czarno-białych. Dzięki możliwości regulacji powiększenia obrazu, powiększalnik pozwala uzyskać kopiowane obrazy w różnych skalach, w tym 4:1, co oznacza, że obraz wyjściowy jest czterokrotnie większy niż oryginalny negatyw. Praktycznie, podczas używania powiększalnika, negatyw jest umieszczany w odpowiedniej kasetce, a źródło światła oświetla go, przechodząc przez soczewki, które powiększają obraz i rzutują go na papier fotograficzny. W ten sposób można uzyskać wysoką jakość srebrowych kopii, które charakteryzują się doskonałym odwzorowaniem detali oraz kontrastu. W branży fotograficznej korzystanie z powiększalników jest standardem, a to narzędzie znajduje zastosowanie zarówno w profesjonalnych laboratoriach, jak i w amatorskich darkroomach. Dodatkowo, powiększalniki oferują możliwość precyzyjnej kontroli nad parametrami naświetlania, co pozwala na uzyskiwanie pożądanych efektów artystycznych.
Pytanie 6
Proces kalibracji monitora ma na celu
A. zmniejszenie zużycia energii
B. zwiększenie częstotliwości odświeżania
C. zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów
D. zwiększenie jasności wyświetlacza
Kalibracja monitora to proces, który ma na celu zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów. W praktyce oznacza to, że barwy wyświetlane na ekranie są zgodne z rzeczywistością, co jest szczególnie istotne w pracy z grafiką, fotografią czy w druku. Istnieją różne metody kalibracji, w tym korzystanie z profesjonalnych narzędzi, takich jak kolorimetry czy spektrofotometry, które umożliwiają precyzyjne dostosowanie ustawień monitora. Dzięki kalibracji można uzyskać zgodność z uznawanymi standardami branżowymi, takimi jak sRGB czy Adobe RGB. Regularne kalibrowanie monitora jest zalecane, ponieważ z upływem czasu parametry techniczne wyświetlacza mogą się zmieniać, co prowadzi do odchyleń w odwzorowaniu kolorów. Z własnego doświadczenia wiem, że kalibrowany monitor znacznie ułatwia pracę, gdyż eliminuje ryzyko nieprawidłowości w finalnych produktach, co może zaoszczędzić wiele czasu i kosztów związanych z poprawkami.
Pytanie 7
Podczas pracy na planie zdjęciowym z lampami błyskowymi w studiu należy mieć na uwadze, aby czas otwarcia migawki szczelinowej był nie mniejszy niż
A. 1/30 s
B. 1/60 s
C. 1/125 s
D. 1/1000 s
Wybór krótszych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/60 s, 1/30 s czy 1/1000 s, może prowadzić do różnych problemów związanych z jakością zdjęć. Czas otwarcia migawki krótszy niż 1/125 s nie jest wystarczający w kontekście pracy z lampami błyskowymi. Na przykład, użycie 1/60 s może skutkować efektem niedoświetlenia, ponieważ migawka nie jest w stanie zarejestrować całego błysku lampy. Z kolei czas 1/30 s jest jeszcze bardziej problematyczny, ponieważ w połączeniu z błyskiem lampy może prowadzić do nieostrych obrazów, jeśli błysk trwa zbyt krótko. Co więcej, wybór 1/1000 s może wydawać się atrakcyjny w kontekście zamrażania ruchu, jednak w fotografii studyjnej nie jest praktyczny, ponieważ migawka nie zdąży zarejestrować pełnego błysku, co prowadzi do utraty detali. Działania te mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego działania lamp błyskowych oraz czasu otwarcia migawki. Kluczowym błędem jest założenie, że krótszy czas otwarcia migawki zawsze przynosi lepsze rezultaty, co jest niezgodne z zasadami fotograficznymi, gdzie odpowiednie dopasowanie tych wartości ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Dlatego tak ważne jest stosowanie się do rekomendacji dotyczących czasów otwarcia migawki w pracy z lampami błyskowymi.
Pytanie 8
Gdy histogram wskazuje na dużą ilość pikseli zgromadzonych blisko prawej krawędzi, co to sugeruje o zdjęciu?
A. jest równomiernie naświetlone
B. nie jest w ogóle nienaświetlone
C. jest zbyt jasne
D. jest zbyt ciemne
Odpowiedź, że zdjęcie jest zbyt jasne, jest poprawna, ponieważ histogram, który pokazuje dużą liczbę pikseli blisko prawej krawędzi, wskazuje na nadmierne naświetlenie. W świetle technicznym oznacza to, że wiele wartości tonów w obrazie zbliża się do maksymalnej jasności (255 w systemie RGB), co skutkuje utratą szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. W praktyce fotograficznej, zbyt jasne zdjęcia mogą prowadzić do efektu prześwietlenia, gdzie detale w jasnych obszarach stają się niewidoczne, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć krajobrazów lub portretów z dużą ilością światła. Aby uzyskać zrównoważone naświetlenie, warto stosować techniki takie jak bracketing ekspozycji, które polegają na wykonaniu kilku zdjęć z różnymi ustawieniami naświetlenia. Pozwala to na późniejsze wybranie najlepszego ujęcia lub na stworzenie zdjęcia HDR (High Dynamic Range), które łączy różne naświetlenia w celu uzyskania lepszego zakresu tonalnego. Dobrą praktyką jest również kalibracja monitorów oraz używanie histogramów do oceny naświetlenia podczas procesu edycji zdjęć.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Zastosowanie szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości powoduje
A. rozmycie tła
B. zawężenie kąta widzenia
C. zwiększenie głębi ostrości
D. zniekształcenie proporcji obiektów
Wybór szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości rzeczywiście prowadzi do zniekształcenia proporcji obiektów. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiekt znajduje się blisko soczewki, co może powodować, że obiekty zbliżone do kamery wydają się znacznie większe niż te, które są dalej. Przykładem może być portret, gdzie twarz fotografowanej osoby wydaje się nieproporcjonalna, a nos może być nadmiernie wyeksponowany. Tego rodzaju efekty mogą być wykorzystywane w sztuce fotograficznej do tworzenia interesujących, niekonwencjonalnych ujęć. Szerokokątne obiektywy są często stosowane w fotografii architektonicznej, krajobrazowej czy fotografii wnętrz, gdzie ważne jest uchwycenie szerokiego pola widzenia. Warto jednak pamiętać, że zniekształcenia proporcji mogą być niepożądane w innych kontekstach, takich jak fotografia portretowa, gdzie naturalne przedstawienie obiektów jest kluczowe.
Pytanie 11
Użycie światła rozproszonego na sesji zdjęciowej powoduje uzyskanie
A. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
B. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
C. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
D. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny
Światło rozproszone na planie zdjęciowym to naprawdę istotna sprawa, jeśli chodzi o osiąganie fajnych efektów oświetleniowych. Widać, że odpowiedź, którą zaznaczyłeś, zwraca uwagę na to, jak szeroki jest obszar półcienia oraz jak ważne jest równomierne oświetlenie, co ma naprawdę spore znaczenie przy robieniu portretów czy zdjęć produktów. Dzięki rozproszonemu światłu, które można uzyskać na przykład z użyciem softboxów albo parasolek, cienie stają się delikatniejsze, a kontrasty znacznie łagodniejsze. W portretach, to światło sprawia, że skóra wygląda bardziej naturalnie, a detale są lepiej widoczne. Równomierne oświetlenie zmniejsza ryzyko pojawiania się niechcianych refleksów i lepiej podkreśla tekstury fotografowanych obiektów. Z mojego doświadczenia, stosowanie takiego oświetlenia jest kluczowe, gdy chcemy uchwycić subtelne detale oraz stworzyć harmonijną kompozycję obrazu.
Pytanie 12
Bracketing ekspozycji to technika polegająca na
A. wykorzystaniu kilku różnych obiektywów do tego samego ujęcia
B. wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi parametrami ekspozycji
C. stosowaniu filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej
D. naprzemiennym używaniu światła naturalnego i sztucznego
Bracketing ekspozycji to technika, która polega na wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi ustawieniami ekspozycji. Dzięki temu fotograf ma możliwość uchwycenia idealnego momentu, gdy światło jest odpowiednio zbalansowane, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografowanie krajobrazów, gdzie zmienne warunki atmosferyczne mogą wpłynąć na ekspozycję. Warto wiedzieć, że bracketing zdjęć można wykorzystać nie tylko do uzyskania lepszej ekspozycji, ale także do późniejszego łączenia zdjęć w postprodukcji, co jest podstawą techniki HDR (High Dynamic Range). W praktyce, fotograf ustawia aparat na statywie, wykonuje zdjęcia z różnymi czasami naświetlania (np. -1 EV, 0 EV, +1 EV), co pozwala na uchwycenie zarówno cieni, jak i jasnych partii obrazu. Ta metoda ma zastosowanie w wielu dziedzinach fotografii, w tym w fotografii produktowej oraz portretowej, gdzie precyzyjna kontrola nad światłem jest kluczowa.
Pytanie 13
W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?
A. BMP
B. WMA
C. PNG
D. JPEG
Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.
Pytanie 14
Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem
A. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny
B. IR i film ortochromatyczny
C. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe
D. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe
Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.
Pytanie 15
Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej widoczne przy fotografowaniu
A. kontrastowych scen z dużym otworem przysłony
B. nocnych krajobrazów z długimi czasami ekspozycji
C. portretów ze światłem punktowym z tyłu
D. jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony
Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej zauważalne podczas fotografowania jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony, ponieważ w takich warunkach światło jest równomiernie rozproszone, co sprawia, że wszelkie niedoskonałości stają się bardziej widoczne. Kiedy wykorzystujemy mały otwór przysłony, głębia ostrości się zwiększa, co oznacza, że więcej elementów na zdjęciu jest w ostrości. W rezultacie wszelkie plamy, pyłki czy zanieczyszczenia na matrycy, które normalnie mogłyby zostać zatuszowane przez różnorodność kadrów, stają się wyraźnie dostrzegalne. Przykładem mogą być zdjęcia nieba, białych ścian lub innych jednolitych powierzchni, gdzie każdy drobiazg przejawia się jako niepożądany punkt. Warto pamiętać, że regularne czyszczenie matrycy oraz dbanie o sprzęt to podstawowe standardy w fotografii, które pozwalają uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podczas sesji zdjęciowych.
Pytanie 16
W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest
A. światłem kluczowym (key light)
B. światłem tła (background light)
C. światłem wypełniającym (fill light)
D. światłem konturowym (rim light)
W fotografii studyjnej niezwykle istotne jest właściwe zrozumienie roli różnych źródeł światła. Światło wypełniające, które często bywa mylone ze światłem kluczowym, pełni inną funkcję. Jego zadaniem jest łagodzenie cieni, które powstają w wyniku działania światła kluczowego. Jeśli myślimy, że światło wypełniające może zastąpić główne źródło światła, to wprowadzamy się w błąd, ponieważ bez światła kluczowego obraz traci swoją wyrazistość i dynamikę. Również światło tła, które ma na celu oświetlenie tła zdjęcia, nie może być mylone z głównym światłem, ponieważ jego rola polega na tworzeniu separacji między obiektem a tłem, a nie na kształtowaniu obiektu. Z kolei światło konturowe, często używane do podkreślenia krawędzi obiektu, również nie jest światłem kluczowym. Przez zrozumienie tych różnic, można znacznie poprawić techniki oświetleniowe, co jest kluczowe, gdy dążymy do uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Nieprawidłowe użycie tych źródeł może prowadzić do braku kontrastu i dynamiki w fotografii, co jest oczywiste w przypadku nieudanych sesji zdjęciowych, gdzie obiekty wydają się płaskie i pozbawione życia.
Pytanie 17
Aby uzyskać równomierne i poprawiające wygląd oświetlenie twarzy modelki podczas sesji zdjęciowej w studio, co należy wykorzystać?
A. stożkowy tubus
B. soczewkę Fresnela
C. softbox i blendy
D. wrota
Softbox i blendy są niezwykle skutecznymi narzędziami do uzyskania równomiernego i przyjemnego oświetlenia w fotografii studyjnej. Softbox działa poprzez rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i tworzy delikatne, naturalnie wyglądające oświetlenie, które jest szczególnie korzystne dla portretów. Użycie blendy pomaga odbić światło i skierować je w odpowiednie miejsca, co pozwala na dodatkowe modelowanie światła oraz podkreślenie rysów twarzy modelki. Dobrze ustawione blendy mogą również zredukować kontrasty i dostosować temperaturę barwową światła, co jest kluczowe w kontekście zachowania naturalnych tonów skóry. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, warto umieścić softbox pod kątem 45 stopni w stosunku do modelki, a blendy używać na przeciwnym boku, co pomoże zbalansować światło i cienie. Taka konfiguracja jest zalecana w branży, aby zapewnić wysoką jakość zdjęć, która spełnia standardy profesjonalnej fotografii portretowej.
Pytanie 18
Jaki rodzaj planu zdjęciowego przedstawia postać ludzką od wysokości nieco powyżej kolan do tuż nad głową?
A. Amerykański
B. Ogromny.
C. Zbliżony.
D. Cały.
Odpowiedź 'Amerykański' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj planu zdjęciowego, znany również jako plan amerykański, obejmuje postać ludzką od wysokości nieco powyżej kolan do miejsca tuż nad głową. Jest to popularny format w filmie oraz telewizji, ponieważ umożliwia uchwycenie zarówno gestów oraz mimiki postaci, jak i ich otoczenia. W praktyce plan amerykański jest często stosowany w scenach dialogowych, gdzie ważne jest, aby widzowie mogli zobaczyć zarówno wyraz twarzy aktora, jak i reakcje innych postaci. Dobrą praktyką jest umieszczenie kamery na wysokości wzroku, co pozwala na naturalne przedstawienie interakcji między postaciami. Użycie tego planu jest zgodne z zasadami kompozycji i kadrowania w sztuce filmowej, co wspiera narrację wizualną. Pozwala również na uzyskanie dynamiki w scenach akcji, co jest istotne w kontekście produkcji filmowych i telewizyjnych.
Pytanie 19
Aby uwiecznić szczegół architektoniczny z znacznej odległości, powinno się użyć aparatu fotograficznego z obiektywem
A. krótkoogniskowym
B. długoogniskowym
C. rybie oko
D. standardowym
W fotografii detali architektonicznych z dużej odległości, wybór nieodpowiedniego obiektywu może znacząco wpłynąć na jakość uzyskiwanych zdjęć. Obiektywy standardowe, które mają ogniskową w okolicach 50 mm, są przeznaczone do ujęć bardziej uniwersalnych, ale przy fotografowaniu z daleka nie zapewnią one odpowiedniej kompresji obrazu ani wyraźnego uwydatnienia detali. Takie podejście często prowadzi do rozmycia kluczowych elementów architektonicznych i niewłaściwego oddania proporcji, co jest szczególnie istotne w kontekście architektury. Również obiektywy krótkoogniskowe, zazwyczaj mające ogniskową poniżej 35 mm, są przeznaczone do szerokokątnych ujęć i uchwycenia większej sceny, co w kontekście detali architektonicznych skutkuje zniekształceniem perspektywy i utratą ostrości w obiektach oddalonych. Ponadto, obiektywy typu rybie oko, które charakteryzują się ekstremalnym szerokim kątem widzenia, wprowadzają poważne zniekształcenia, które mogą całkowicie zniekształcić wygląd budowli, zamiast podkreślać ich detale. Wybierając odpowiedni obiektyw, ważne jest zrozumienie, jak różne ogniskowe wpływają na rezultat końcowy, a także zastosowanie technik kompozycji, które eksponują architekturę w jej najpiękniejszej formie.
Pytanie 20
Sensor typu Four Thirds w porównaniu do pełnej klatki (FF) charakteryzuje się
A. mniejszymi szumami przy długich czasach naświetlania
B. lepszym odwzorowaniem szczegółów przy wysokim ISO
C. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie megapikseli
D. większą głębią ostrości przy tej samej przysłonie
Koncepcje zawarte w pozostałych odpowiedziach są nieprawidłowe, ponieważ opierają się na mylnym zrozumieniu różnic między różnymi formatami sensorów. Stwierdzenie, że sensor Four Thirds ma lepsze odwzorowanie szczegółów przy wysokim ISO niż pełna klatka, jest błędne. W rzeczywistości, sensory pełnoklatkowe z reguły radzą sobie lepiej w trudnych warunkach oświetleniowych, oferując wyższą jakość obrazu i mniejsze szumy. Jest to spowodowane większą powierzchnią sensora, co pozwala na zbieranie większej ilości światła. Ponadto, mówi się o wyższej rozdzielczości sensora przy tej samej liczbie megapikseli. W praktyce, sensor pełnoklatkowy, mimo że ma tę samą liczba megapikseli, ma większe piksele, co prowadzi do lepszego odwzorowania detalów. Kolejny aspekt to szumy przy długich czasach naświetlania. Sensor Four Thirds, z uwagi na swoją konstrukcję, ma tendencję do generowania większych szumów w porównaniu do sensorów pełnoklatkowych. Wszystkie te aspekty wskazują, że przy wyborze sprzętu fotograficznego nie można kierować się tylko liczbami, ale również zrozumieniem, jak różne formaty sensora wpływają na zachowanie się obrazu w różnych warunkach. Dla fotografów kluczowe jest zrozumienie, że wybór sensora powinien być uzależniony od ich indywidualnych potrzeb i stylu pracy.
Pytanie 21
Jakie oświetlenie powinno być użyte przy rejestracji obrazu, aby podkreślić splot nitki wełnianego swetra?
A. Symetryczne, dwoma źródłami światła
B. Boczne rozproszone
C. Boczne skierowane
D. Bezcieniowe
Oświetlenie bezcieniowe, choć może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, nie jest odpowiednie do uwypuklenia tekstury swetra. Takie oświetlenie polega na równomiernym rozkładzie światła, co prowadzi do braku cieni i minimalizacji kontrastu. W efekcie, detale splotu nie będą widoczne, co ograniczy estetykę obrazu. W przypadku oświetlenia bocznego rozproszonego, choć istnieje szansa na stworzenie delikatnych cieni, brak jest precyzyjnego kierowania światła, co również nie podkreśli charakterystycznych cech materiału. Dlatego też, wynikiem takiego oświetlenia mogą być zdjęcia z małą wyrazistością detali. Z kolei symetryczne oświetlenie dwoma źródłami światła, mimo że może dawać przyjemny efekt wizualny, również działa na zasadzie zmiękczania cieni, co może prowadzić do zatarcia charakterystyki splotu swetra. W praktyce, błędem jest myślenie, że bardziej równomierne oświetlenie zawsze przynosi lepsze rezultaty. W kontekście fotografii odzieżowej, kluczowe jest zrozumienie, jak różne źródła światła wpływają na percepcję detali i tekstur, dlatego dla uwypuklenia splotu wełnianego swetra, zastosowanie skrajnie kierunkowego oświetlenia jest najbardziej efektywne.
Pytanie 22
Aby usunąć kurz i drobne włoski z matrycy, najlepiej wykorzystać
A. chusteczkę nawilżoną wodą micelarną
B. szmatkę
C. specjalne pióro czyszczące
D. wacik nasączony
Specjalne pióro czyszczące to narzędzie zaprojektowane specjalnie do usuwania kurzu i drobnych zanieczyszczeń z matryc aparatów fotograficznych, obiektywów i innych delikatnych powierzchni optycznych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókna syntetyczne czy specjalne powłoki, pióra te skutecznie eliminują zanieczyszczenia, nie pozostawiając przy tym rys ani smug. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, warto delikatnie przesuwać pióro po jej powierzchni, wykorzystując jego właściwości elektrostatyczne do przyciągania cząsteczek kurzu. Ponadto, korzystanie z takiego narzędzia zminimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów optycznych w porównaniu do innych metod. W branży fotograficznej zaleca się regularne czyszczenie matrycy przy użyciu pióra, aby zapewnić optymalną jakość zdjęć i uniknąć niepożądanych efektów takich jak smugi czy plamy, które mogą wpłynąć na końcowy rezultat pracy. Warto również pamiętać, że profesjonalne pióra czyszczące są często dostosowane do specyficznych typów aparatów, co czyni je jeszcze bardziej efektywnymi.
Pytanie 23
W trakcie robienia zdjęć w studio, wykorzystując światło żarowe, aby uzyskać właściwą reprodukcję kolorów na obrazie, jakie ustawienie balansu bieli jest wymagane dla temperatury barwowej wynoszącej
A. 2000 K
B. 10000 K
C. 5500 K
D. 3200 K
Odpowiedź 3200 K jest prawidłowa, ponieważ żarowe źródła światła emitują ciepłe, żółte światło, którego temperatura barwowa wynosi właśnie około 3200 K. Ustawiając balans bieli na tę wartość, zapewniamy, że kolory na zdjęciach będą odwzorowane w sposób naturalny i zgodny z rzeczywistością. W praktyce, większość lamp studyjnych, takich jak lampy halogenowe czy tradycyjne żarówki, operuje w zakresie temperatury barwowej zbliżonym do 3200 K. Dlatego, stosując tę wartość, minimalizujemy ryzyko pojawienia się niepożądanych odcieni barw, które mogą wynikać z niewłaściwego ustawienia balansu bieli. Warto również pamiętać, że w przypadku użycia innych źródeł światła, takich jak lampy LED o chłodniejszym świetle, temperatura barwowa wynosi zazwyczaj 5500 K i powinna być stosowana do fotografii dziennej. Ustawienie balansu bieli na odpowiednią wartość to kluczowy krok w procesie postprodukcji, ponieważ pozwala na uzyskanie zadowalających rezultatów bez konieczności korekty kolorów w edytorach graficznych.
Pytanie 24
Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody
A. koleżanek
B. dziecka
C. opiekuna prawnego dziecka
D. dyrektora przedszkola
Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.
Pytanie 25
Które z poniższych ustawień spowoduje największą redukcję głębi ostrości?
A. przysłona f/8, ogniskowa 35mm, średnia odległość od obiektu
B. przysłona f/22, ogniskowa 50mm, mała odległość od obiektu
C. przysłona f/1.4, ogniskowa 85mm, mała odległość od obiektu
D. przysłona f/16, ogniskowa 24mm, duża odległość od obiektu
Ustawienia przedstawione w pozostałych odpowiedziach nie generują tak dużej redukcji głębi ostrości jak przysłona f/1.4. W przypadku przysłony f/16, ogniskowej 24 mm oraz dużej odległości od obiektu, głębia ostrości jest znacznie większa. Przysłona f/16 to bardzo małe otwarcie, co sprawia, że większość sceny jest ostra. Mała ogniskowa 24 mm także przyczynia się do tego, że głębia ostrości jest głębsza, a przy dużej odległości od obiektu, ostrość obejmuje jeszcze większy obszar. Również w przypadku przysłony f/8 i ogniskowej 35 mm, przy średniej odległości, uzyskujemy bardziej zrównoważony obraz, ale też głębszą ostrość. Ponadto, przysłona f/22 przy ogniskowej 50 mm i małej odległości od obiektu również nie będzie efektywna dla redukcji głębi ostrości, ponieważ f/22 to bardzo małe otwarcie, co sprawia, że nawet przy małej odległości od obiektu, większość kadru będzie ostra. Typowe błędy, które prowadzą do takich wniosków, to niepełne zrozumienie wpływu przysłony na głębię ostrości oraz ograniczone doświadczenie z różnymi ogniskowymi i odległościami w praktyce fotograficznej. Warto zrozumieć, że w fotografii nie chodzi tylko o to, ile światła dostaje się do obiektywu, ale także jak te ustawienia wpływają na oddanie głębi i jakości obrazu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Aby uzyskać zdjęcie całej postaci koszykarza z trybuny podczas meczu, jaki obiektyw aparatu fotograficznego powinien być użyty, żeby skutecznie wypełnić kadr?
A. 24 mm
B. 35 mm
C. 18-55 mm
D. 70-200 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 70-200 mm jest trafny, gdyż tego typu obiektywy oferują wszechstronność, która jest niezbędna podczas fotografowania sportów drużynowych, takich jak koszykówka. Dzięki zmiennej ogniskowej możliwe jest uchwycenie detali oraz pełnej sylwetki zawodnika z różnych odległości. Ogniskowa 70 mm umożliwia zbliżenie na postać koszykarza, natomiast 200 mm pozwala na uchwycenie akcji z większej odległości, co jest przydatne, gdy nie można zbliżyć się do boiska. Dodatkowo, obiektywy tej klasy często charakteryzują się dużą jasnością, co z kolei pozwala na uzyskanie lepszych efektów w warunkach słabego oświetlenia, co jest częstym wyzwaniem w halach sportowych. W praktyce, fotografowie sportowi często sięgają po obiektywy z tej kategorii, ponieważ zapewniają one odpowiednią jakość obrazu oraz możliwość szybkiej reakcji na dynamiczne sytuacje, które mają miejsce w trakcie meczu.
Pytanie 28
Co określa liczba przewodnia lampy błyskowej?
A. minimalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji
B. maksymalną ilość błysków w ciągu 1s
C. maksymalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji
D. minimalną ilość błysków w ciągu 1s
Liczba przewodnia lampy błyskowej, często oznaczana jako GN (Guide Number), jest kluczowym parametrem określającym maksymalny zasięg oświetlenia, jakiego lampa jest w stanie dostarczyć w celu uzyskania prawidłowej ekspozycji fotografowanego obiektu. W praktyce oznacza to, że im wyższa wartość liczby przewodniej, tym dalej lampa może skutecznie oświetlić obiekt przy określonym ustawieniu przysłony i czułości ISO. Na przykład, lampa o liczbie przewodniej wynoszącej 60, przy ustawieniu ISO 100 i przysłony f/4, może oświetlić obiekt znajdujący się w odległości do 15 metrów (60 podzielone przez 4). Znajomość liczby przewodniej jest szczególnie istotna w sytuacjach, gdy fotografujemy w warunkach słabego oświetlenia lub gdy potrzebne jest zamrożenie ruchu. Umożliwia to precyzyjne dostosowanie parametrów aparatu do warunków oświetleniowych, co w praktyce przekłada się na lepsze wyniki fotograficzne oraz kreatywne możliwości twórcze.
Pytanie 29
Który z poniższych formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a także umożliwia jego otwieranie w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?
A. TIFF
B. BMP
C. JPG
D. PSD
Wybór formatu PSD może być mylący, gdyż jest on dedykowany głównie dla aplikacji Adobe Photoshop i nie jest obsługiwany przez wiele innych programów graficznych. Oznacza to, że użytkownicy muszą mieć dostęp do konkretnego oprogramowania, aby móc otworzyć lub edytować pliki w tym formacie. Pomimo że PSD obsługuje warstwy, co czyni go przydatnym do skomplikowanej edycji, nie jest to format, który zapewnia uniwersalność i dostępność na różnych platformach. Format JPG, choć niezwykle popularny ze względu na mały rozmiar pliku i dobrą jakość obrazu przy kompresji, nie obsługuje warstw ani nie zachowuje informacji o edycji. Obrazy zapisane w formacie JPG są kompresowane stratnie, co oznacza, że mogą tracić szczegóły i jakość po wielokrotnym zapisywaniu. BMP, z kolei, to format bitmapowy, który również nie obsługuje warstw. Choć BMP może być używany do przechowywania obrazów o wysokiej jakości, to z reguły generuje znacznie większe pliki, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach związanych z edytowaniem i archiwizacją. Istotne jest, aby przy wyborze formatu graficznego kierować się nie tylko jego możliwościami technicznymi, ale również kompatybilnością z innymi narzędziami i potrzebą zachowania jakości obrazu.
Pytanie 30
Podczas tworzenia kompozycji obrazu z wykorzystaniem zasady kontrastu barw, powinno się w projekcie wykorzystać zestawienie kolorów
A. granatowego i żółtego
B. czerwonego i grafitowego
C. czarnego i grafitowego
D. czarnego i granatowego
Zastosowanie zestawień kolorów, takich jak czarny z grafitowym, czarny z granatowym lub czerwony z grafitowym, jest niewłaściwe w kontekście zasady kontrastu kolorów. Kolory czarny i grafitowy są zbyt zbliżone w tonacji, co ogranicza ich zdolność do tworzenia wyrazistego kontrastu. W efekcie, kompozycja może wydawać się monotonny i pozbawiona energii, co jest przeciwieństwem zamierzeń twórczych. Z kolei zestawienie czarnego z granatowym również nie dostarcza dostatecznego kontrastu, ponieważ oba kolory są ciemne, co sprawia, że elementy wizualne mogą zlewać się w jedną formę, co utrudnia ich odbiór. Czerwony z grafitowym może wydawać się atrakcyjne wizualnie, jednak czerwień w połączeniu z ciemnym odcieniem grafitu może stwarzać problemy związane z czytelnością, zwłaszcza w kontekście tekstów. Często projektanci popełniają błąd, zakładając, że ciemne kolory same w sobie zapewnią odpowiednie zróżnicowanie. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że kontrast barw nie polega tylko na zestawieniu jasnych i ciemnych odcieni, ale również na doborze kolorów komplementarnych, które tworzą wyraźne różnice i przyciągają wzrok. Nieodpowiednie zestawienia mogą prowadzić do wizualnego chaosu i dezorientacji, co jest niepożądane w efektywnej komunikacji wizualnej.
Pytanie 31
Jakie urządzenie reguluje natężenie strumienia świetlnego wpadającego do wnętrza aparatu fotograficznego?
A. osłona na słońce
B. przysłona
C. lampa zewnętrzna
D. migawka
Osłona przeciwsłoneczna, migawka i lampa zewnętrzna są często mylone w kontekście regulacji strumienia świetlnego wpadającego do aparatu, jednak każda z tych opcji pełni inną funkcję. Osłona przeciwsłoneczna jest akcesorium, które ma na celu ograniczenie wpływu niepożądanego światła, co może powodować odblaski i zmniejszać kontrast zdjęcia. Jej zadaniem jest ochrona obiektywu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale nie ma wpływu na ilość światła, które dociera przez obiektyw do matrycy. Migawka to mechanizm, który kontroluje czas naświetlania, czyli jak długo światło może wpływać na matrycę. Chociaż migawka wpływa na jasność zdjęcia, nie reguluje samej wielkości strumienia światła, a jedynie czas jego działania. Lampa zewnętrzna, z kolei, jest źródłem dodatkowego światła, które może być używane w ciemnych warunkach, ale sama w sobie nie zmienia ilości światła wpadającego przez obiektyw. Te elementy są kluczowe w procesie fotografowania, ale nie spełniają roli przysłony, która jest jedynym komponentem pozwalającym na bezpośrednie ustawienie otworu w obiektywie. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania aparatu i osiągania zamierzonych efektów w fotografii.
Pytanie 32
Światło, które pada, jest mierzone za pomocą światłomierza z czujnikiem
A. z dyfuzorem, skierowanym w stronę obiektu fotografowanego
B. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła
C. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu
D. bez dyfuzora, zwróconym w stronę aparatu
Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących funkcji dyfuzora i kierunku pomiaru. Odpowiedzi, które sugerują pomiar bez dyfuzora, nieodpowiednio skoncentrowane na obiekcie lub źródle światła, prowadzą do nieadekwatnych wyników pomiarów. Pomiar światła bez dyfuzora, skierowany w stronę aparatu, nie uwzględnia rozproszenia światła, co może skutkować zafałszowaniem wartości ekspozycji, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych. Z kolei skierowanie światłomierza bez dyfuzora w stronę źródła światła może prowadzić do nadmiernego pomiaru intensywności światła, co w efekcie skutkuje niedocenieniem rzeczywistego oświetlenia obiektu. W kontekście pomiarów światła, kluczowe jest stosowanie dyfuzora, który neutralizuje lokalne różnice w intensywności światła oraz umożliwia uzyskanie średniej wartości oświetlenia, co jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii. Dobrze jest pamiętać, że błędne pomiary mogą prowadzić do niewłaściwych ustawień aparatu, co ma poważny wpływ na jakość zdjęć. Prawidłowe techniki pomiaru światła powinny być oparte na solidnych zasadach oraz standardach branżowych, które gwarantują, że fotografia oddaje rzeczywistość w sposób najbardziej autentyczny.
Pytanie 33
Aby naświetlić próbki materiału wrażliwego na światło i ocenić jego światłoczułość, należy zastosować
A. sensytometr
B. densytometr
C. termostat
D. pehametr
Sensytometr to ciekawe urządzenie, które mierzy, jak bardzo materiały, takie jak filmy fotograficzne, reagują na światło. Działa to w ten sposób, że naświetlamy próbki światłem o znanej intensywności i długości fali, a potem analizujemy, co się dzieje z materiałem. To ważne, bo dzięki temu możemy ocenić, jak dobrze materiał działa, co ma znaczenie w różnych zastosowaniach. Myślę, że w laboratoriach fotograficznych sensytometr byłby naprawdę przydatny. Umożliwia on dostosowanie czułości materiału do konkretnego usage. Dzięki niemu można uzyskać lepszą jakość zdjęć i oszczędzać materiały, bo precyzyjniej dobieramy ich właściwości. Na przykład, można lepiej dobrać czasy naświetlania w zależności od tego, jaki materiał jest używany, co pozwala na uzyskanie świetnych efektów wizualnych.
Pytanie 34
Fotografując w trybie Bulb należy pamiętać, że
A. migawka pozostaje otwarta tak długo, jak długo wciśnięty jest spust migawki
B. wszystkie zdjęcia wykonywane są w trybie bracketing ekspozycji
C. aparat automatycznie dobiera czułość ISO do czasu naświetlania
D. możliwe jest tylko fotografowanie z lampą błyskową
Pojęcia związane z trybem Bulb mogą być mylące, zwłaszcza jeśli chodzi o automatyzację ustawień aparatu. Z jednej strony nie ma automatycznego doboru czułości ISO, co oznacza, że fotograf musi samodzielnie ustalić tę wartość przed wykonaniem zdjęcia. W trybie Bulb fotograf ma pełną kontrolę nad czasem naświetlania, ale nie nad ustawieniami ISO, co często zapomina się podczas fotografowania. Kolejnym błędem jest przekonanie, że wszystkie zdjęcia wykonywane są w trybie bracketing ekspozycji. Bracketing to technika, która polega na wykonaniu kilku zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, co nie ma związku z samym trybem Bulb. W rzeczywistości, Bulb używa się głównie do długich naświetleń, gdzie nacisk kładzie się na stałe ustawienia. Z kolei sugestia, że możliwe jest jedynie fotografowanie z lampą błyskową, jest także błędna. Tryb Bulb może być używany zarówno w połączeniu z lampą błyskową, jak i bez niej, w zależności od efektu, jaki chce osiągnąć fotograf. Ważne jest, aby pamiętać, że przy długich naświetleniach lampy błyskowe mają swoje ograniczenia. Mimo to, wiele osób ma tendencję do myślenia, że w trybie Bulb można jedynie korzystać z lampy błyskowej. Wszystkie te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wyborów podczas realizacji sesji zdjęciowej.
Pytanie 35
Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych określa
A. temperaturę barwową światła lampy w Kelwinach
B. zasięg efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO
C. maksymalną liczbę błysków na jednym ładowaniu akumulatora
D. minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu
Liczby wskazane w odpowiedziach dotyczących błędnych koncepcji często są źle interpretowane i prowadzą do nieporozumień. Na przykład, maksymalna liczba błysków na jednym ładowaniu akumulatora nie ma związku z pojęciem LP, które opisuje zasięg efektywnego działania lampy. W rzeczywistości, liczba błysków zależy od pojemności akumulatora oraz mocy lampy, a nie od zasięgu. Podobnie, temperatura barwowa światła lampy w Kelwinach to zupełnie inna kwestia, dotycząca jakości światła, a nie jego zasięgu. W kontekście fotografii, temperatura barwowa wpływa na odcienie i nastroje zdjęć, ale nie na to, jak daleko lampa może skutecznie oświetlić obiekty. Pytanie o minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu również wprowadza zamieszanie, ponieważ odnosi się do mechanizmu działania lampy w kontekście synchronizacji z czasem otwarcia migawki, a nie do jej efektywnego zasięgu. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że LP nie odnosi się do tych zagadnień, lecz jest ściśle związane z odległością, na jaką lampa może skutecznie oświetlić dany obiekt, co przy odpowiednich ustawieniach ISO wpływa na jakość i jasność zdjęcia.
Pytanie 36
Podczas robienia zdjęć określono prawidłowe ustawienia ekspozycji: f/11 oraz 1/125 s. Jakie parametry ekspozycji powinny być użyte w danych warunkach oświetleniowych, aby osiągnąć maksymalną głębię ostrości i właściwe naświetlenie?
A. f/5,6 i 1/30 s
B. f/22 i 1/500 s
C. f/5,6 i 1/500 s
D. f/22 i 1/30 s
Wybór parametrów ekspozycji, takich jak f/5,6 oraz 1/500 s, f/5,6 oraz 1/30 s, czy f/22 oraz 1/500 s, nie sprzyja uzyskaniu dużej głębi ostrości w danych warunkach oświetleniowych. Przede wszystkim, zastosowanie f/5,6 skutkuje mniejszym otworem przysłony, co zmniejsza głębię ostrości. W przypadku fotografii, gdzie istotne jest uchwycenie detali w szerokim zakresie, takie ustawienie może prowadzić do nieostrości na krawędziach obrazu, co jest niepożądane, zwłaszcza w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, wybierając zbyt krótki czas naświetlania, jak 1/500 s przy f/5,6, można uzyskać efekt niedoświetlenia, ponieważ nie dostarczamy wystarczającej ilości światła do matrycy, co w rezultacie skutkuje utratą szczegółów w ciemniejszych partiach zdjęcia. Ze względu na zasady ekspozycji, jeśli zwiększamy wartość przysłony (f/22), powinniśmy także dostosować czas naświetlania, aby uzyskać właściwe naświetlenie. Zastosowanie 1/30 s w połączeniu z f/22 jest najbardziej odpowiednie w tym kontekście. Warto pamiętać, że w fotografii kluczowe jest zrozumienie zależności między przysłoną, czasem naświetlania a ISO, co pozwala na świadome manipulowanie tymi parametrami w celu uzyskania zamierzonych efektów wizualnych.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Jakie wymiary będzie miała fotografia 10 x 15 cm umieszczona na stronie internetowej w rozdzielczości 72 ppi?
A. 378 x 568 px
B. 283 x 425 px
C. 788 x 1183 px
D. 591 x 887 px
Podane odpowiedzi o wymiarach 378 x 568 px, 591 x 887 px i 788 x 1183 px są błędne, ponieważ wynikają z nieprawidłowych obliczeń dotyczących przeliczenia centymetrów na piksele przy danej rozdzielczości. Wiele osób popełnia błąd, nie przeliczając dokładnie jednostek, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, przyjmując, że 10 cm to 4 cale i mnożąc przez 72 ppi, otrzymujemy 288 px, co daje obraz o wielkości 288 x 425 px. Jednakże, prawidłowe przeliczenie 10 cm powinno dać około 3,94 cala, co po przemnożeniu przez 72 ppi prowadzi do 283 px dla szerokości. Wysokość, z kolei, powinna być prawidłowo policzona jako 5,91 cala, co daje 425 px. Typowym błędem, który można zauważyć przy obliczeniach, jest zaokrąglanie wartości bez uwzględnienia rzeczywistego przeliczenia na cale. Ponadto, niektórzy mogą mylić wartości ppi z dpi (punktów na cal), co również prowadzi do nieporozumień w kontekście przygotowania grafiki do publikacji w internecie. Ważne jest, aby podczas pracy z grafiką stosować standardowe metody przeliczania jednostek, aby zapewnić, że ostateczne wymiary są zarówno technologicznie poprawne, jak i dostosowane do oczekiwań dotyczących jakości obrazu w środowisku online.
Pytanie 39
Jak wpłynie podwojenie rozdzielczości skanowania na rozmiar pliku?
A. Zwiększy się czterokrotnie
B. Nie ulegnie zauważalnej zmianie
C. Zwiększy się dwukrotnie
D. Zwiększy się ośmiokrotnie
Odpowiedź, że wielkość pliku zwiększy się czterokrotnie, jest prawidłowa, ponieważ rozdzielczość skanowania jest zazwyczaj określana w punktach na cal (dpi). Kiedy zwiększamy rozdzielczość dwukrotnie, zmienia się liczba pikseli w obrazie. Na przykład, jeżeli początkowo mamy obraz o rozdzielczości 100 dpi, to po zwiększeniu do 200 dpi liczba pikseli w jednym wymiarze (szerokości lub wysokości) wzrasta o 100%. Zatem, jeżeli początkowy wymiar obrazka wynosił 1000x1000 pikseli, to jego nowy wymiar przy rozdzielczości 200 dpi wyniesie 2000x2000 pikseli. Całkowita liczba pikseli w takim przypadku wzrośnie do 4 000 000 pikseli, ponieważ 2000 * 2000 = 4 000 000, co stanowi czterokrotny wzrost w porównaniu do pierwotnych 1 000 000 pikseli. W praktyce, to oznacza, że plik o wyższej rozdzielczości zajmie odpowiednio więcej miejsca na dysku. Taki wzrost wielkości pliku jest istotny w kontekście skanowania dokumentów czy zdjęć, gdzie wyższa jakość jest często wymagana do analizy czy archiwizacji.
Pytanie 40
W portrecie oświetlenie sylwetkowe wykorzystywane jest do
A. jednolitego oświetlenia całego obszaru zdjęcia
B. osiągnięcia efektu wtopienia fotografowanej osoby w otaczający ją krajobraz
C. uzyskania efektu oddzielenia portretowanej osoby od tła i otoczenia
D. zmniejszenia różnicy w oświetleniu między postacią a tłem
Oświetlenie sylwetkowe w fotografii portretowej jest techniką, która polega na umieszczaniu źródła światła za portretowaną osobą, co skutkuje wyraźnym oddzieleniem jej od tła. Działanie to tworzy efekt halo, często wykorzystywany w celu podkreślenia konturów modela i nadania mu charakterystycznej głębi. Oświetlenie sylwetkowe przyczynia się do stworzenia dramatycznej atmosfery, a także do wydobycia detali, takich jak kształt włosów czy sylwetki. W praktyce, artysta może stosować tę technikę podczas sesji zdjęciowych, aby zastosować kontrast między jasnym tłem a ciemną postacią, co przyciąga uwagę widza do głównego motywu zdjęcia. Warto również zauważyć, że w przypadku oświetlenia sylwetkowego, kontrola nad kierunkiem i intensywnością świateł jest kluczowa, aby uzyskać pożądany efekt artystyczny. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, które podkreślają znaczenie kompozycji i odpowiedniego oświetlenia w pracy z modelami.