Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 10:07
  • Data zakończenia: 8 maja 2025 10:24

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przy projektowaniu nasadzeń drzew w alejach, kluczowe znaczenie ma

A. kontrast
B. asymetria
C. rytm
D. paralela
W projektowaniu drzew alejowych rytm to naprawdę ważna sprawa. To właśnie on sprawia, że cała kompozycja wygląda dynamicznie i harmonijnie. Można go osiągnąć przez powtarzanie elementów, jak drzewa czy inne rośliny. Na przykład, przy alejce warto zaplanować grupy drzew, które mają podobną wysokość i kształt – to od razu daje fajny efekt wizualny. Dobrze przemyślany rytm pozwala też na łagodne przejścia w kompozycji, co z kolei poprawia sposób, w jaki ludzie odbierają przestrzeń. Moim zdaniem, gdy tworzymy aleję, dobrze jest trzymać się zasad proporcji, żeby znaleźć równowagę między powtarzalnością a różnorodnością. To naprawdę pasuje do dobrych praktyk w architekturze krajobrazu. Pamiętaj, że odpowiedni rytm nie tylko przyciąga wzrok, ale też zwiększa komfort użytkowania, co jest super ważne w przestrzeniach publicznych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiałów szkółkarskich, opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie przeznaczone do sprzedaży powinny posiadać

A. rozwiniętą, uformowaną rozetę liściową
B. wykształcone 2 lub 3 pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi
C. wykształcone liścienie oraz pierwsze pędy
D. 2 lub 3 wykształcone pędy, bez pąków kwiatowych
Różne odpowiedzi sugerują odmienne podejścia do oceny jakości roślin, ale ich analiza pokazuje, że nie uwzględniają kluczowych wymagań dla różaneczników i azalii w kontekście ich zdolności do rozwoju. Odpowiedź dotycząca wykształconych liścieni i pierwszych pędów wskazuje na etap wczesnego rozwoju roślin, jednak nie przyczynia się do określenia gotowości roślin do sprzedaży. W przypadku szkółkarskiego materiału roślinnego oczekuje się, że rośliny będą miały odpowiednią ilość pędów oraz pąków kwiatowych, co jest istotnym wskaźnikiem ich potencjału wzrostu. Z kolei rozetę liściową można uznać za element estetyczny, ale nie jest to decydujące w kontekście jakości materiału do sprzedaży. Co więcej, odpowiedzi sugerujące brak pąków kwiatowych w przypadku wykształconych pędów są niepoprawne, ponieważ pędy z pąkami kwiatowymi oznaczają, że roślina jest zdrowa i ma potencjał do kwitnienia, co z kolei przyciąga nabywców. Typowym błędem w myśleniu jest skupienie się na aspektach wizualnych roślin, zamiast na ich rzeczywistej gotowości do dalszego rozwoju i sprzedaży. Aby skutecznie uprawiać oraz sprzedawać różaneczniki i azalie, należy przestrzegać ustalonych standardów, które uwzględniają zarówno ilość pędów, jak i ich jakość oraz obecność pąków kwiatowych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Jaką czynność należy wykonać jako pierwszą w celu przygotowania podłoża do sadzenia roślin?

A. Wyrównanie powierzchni terenu
B. Zasilenie gleby w składniki odżywcze
C. Spulchnienie górnej warstwy gleby
D. Porządkowanie terenu
Uporządkowanie terenu to kluczowy pierwszy krok w procesie przygotowywania podłoża do nasadzeń roślinnych. Ten etap polega na usunięciu wszelkich przeszkód, takich jak kamienie, korzenie, śmieci czy inne zanieczyszczenia, które mogą utrudniać dalsze prace oraz wzrost roślin. Przygotowanie terenu poprawia dostęp do gleby, co jest niezbędne do jej dalszej obróbki, takiej jak spulchnienie czy wzbogacenie w składniki pokarmowe. Przykładowo, w przypadku zakupu działki pod ogród, uporządkowanie terenu pozwala na lepsze zaplanowanie przestrzeni, co ułatwia rozmieszczenie roślin oraz nawodnienie. Dobre praktyki wskazują, że prawidłowe uporządkowanie terenu jest fundamentem, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów gleby. Ponadto, stanowi podstawę do dalszych działań, jak np. wyrównywanie i pielęgnacja roślin, co jest istotne dla ich zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 6

Wapnowania nie powinno się przeprowadzać tuż po zastosowaniu nawozu?

A. obornikiem
B. torfem
C. biohumusem
D. kompostem
Wapnowanie gleby jest kluczowym procesem, który ma na celu poprawę jej jakości poprzez dostarczenie wapnia i magnezu oraz regulację pH. Jednak przeprowadzanie wapnowania po nawożeniu innymi substancjami organicznymi, jak kompost, torf czy biohumus, często prowadzi do niekorzystnych efektów. Na przykład, biohumus to produkt degradacji materii organicznej, który jest bogaty w składniki odżywcze, ale wprowadzenie wapna po jego aplikacji może zmieniać dostępność tych składników, prowadząc do ich utraty w glebie. Podobnie, torf, który charakteryzuje się kwaśnym pH, w połączeniu z wapnem może znacząco zniekształcać właściwości gleby. Zastosowanie obornika przed wapnowaniem jest zgodne z koncepcją zrównoważonego rozwoju i dbałości o ekosystem glebowy. Zrozumienie interakcji między różnymi nawozami organicznymi a wapnem jest kluczowe dla uzyskania optymalnych warunków wzrostu roślin. Praktycznym błędem jest przyjęcie, że każda kombinacja nawozów przyniesie korzyści, co może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i strat w plonach. Dlatego ważne jest, aby rolnicy i ogrodnicy stosowali się do standardów agronomicznych, które zalecają analizę gleby przed podjęciem decyzji o wapnowaniu i nawożeniu, co pozwoli na lepsze zarządzanie zasobami i osiąganie wyższych plonów.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Aby stworzyć kopczyki chroniące krzewy róż rabatowych przed przemarznięciem, najkorzystniej jest zastosować

A. trociny
B. liście
C. torf
D. glebę
Używanie liści, torfu lub trocin jako materiałów do kopczykowania krzewów róż rabatowych przed przemarzaniem nie jest zalecane z kilku powodów. Liście, choć mogą wydawać się naturalną opcją, mają tendencję do szybkiego rozkładu i mogą nie zapewnić odpowiedniej izolacji termicznej na dłuższą metę. Zamiast tego, rozkładające się liście mogą stać się źródłem chorób grzybowych lub szkodników, co z kolei może zaszkodzić roślinom. Torf, z powodu swojego pochodzenia i właściwości, również nie jest najlepszym materiałem do tego celu; jego wydobycie ma negatywny wpływ na środowisko, a jako materiał o niskiej gęstości i chłonności, może nie zapewniać wystarczającej ochrony przed mrozem. Ponadto, torf ma tendencję do wysychania, co ogranicza jego efektywność jako naturalnego izolatora. Z kolei trociny, mimo że mogą być używane jako materiał ściółkujący, też nie są odpowiednie do tworzenia kopczyków. Działają one jako materiał, który może z czasem ulegać kompostowaniu i osiadać, co prowadzi do zmniejszenia efektywności ochrony. Użycie tych materiałów może prowadzić do błędnego przekonania, że chronią one rośliny, podczas gdy w rzeczywistości mogą one zwiększać ryzyko przemarznięcia i osłabiać kondycję krzewów. Właściwe stosowanie gleby jako materiału do kopczykowania, zgodne z zasadami ogrodnictwa, przyczynia się do zdrowia i witalności roślin, dlatego tak ważne jest, aby wybierać odpowiednie materiały do ochrony roślin.

Pytanie 10

Kiedy powinno się użyć przekompostowanego obornika pod róże?

A. Rok przed zasadzeniem
B. Latem przed zasadzeniem
C. Wiosną przed sadzeniem
D. Jesienią przed sadzeniem
Wybór pory roku do zastosowania przekompostowanego obornika ma kluczowe znaczenie dla efektywności nawożenia. Wiosenne stosowanie obornika przed sadzeniem, mimo że może wydawać się logiczne, nie jest optymalne dla roślin, takich jak róże. Wiosna to czas intensywnego wzrostu roślin, a aplikacja świeżego obornika może prowadzić do nadmiaru azotu, co skutkuje nadmiernym wzrostem liści kosztem kwitnienia. Dodatkowo, stosowanie obornika latem jest nie tylko niepraktyczne, ale może również prowadzić do stresu wodnego roślin, gdyż świeży obornik ma tendencję do szybkiego wysychania, co negatywnie wpływa na system korzeniowy. Jesienne nawożenie daje roślinom czas na przyswojenie składników odżywczych, a także umożliwia ułatwienie rozkładu materii organicznej przez mikroorganizmy glebowe. Zastosowanie obornika rok przed sadzeniem, chociaż może być korzystne z punktu widzenia poprawy jakości gleby, nie jest konieczne dla róży, które mogą korzystać z dobrze przekompostowanego materiału zastosowanego jesienią. Kluczowe jest, aby unikać stosowania świeżego obornika bezpośrednio przed sadzeniem, co wiąże się z ryzykiem fitozaporów oraz nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. Zrozumienie cyklu życiowego roślin oraz ich potrzeb pokarmowych pozwala na lepsze dostosowanie praktyk agrotechnicznych do konkretnej uprawy.

Pytanie 11

Kopczykowanie oraz osłanianie róż na okres zimowy powinno być przeprowadzone

A. po zakończeniu kwitnienia
B. po pierwszych przymrozkach
C. na koniec lata
D. po wystąpieniu silnych mrozów
Wybór momentu na kopczykowanie i okrywanie róż jest kluczowy, a podejścia, które sugerują wykonanie tych zabiegów w innych terminach, mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych roślin. Zakończenie kwitnienia, choć wydaje się logiczne, nie uwzględnia zmieniających się warunków atmosferycznych, które mogą nastąpić wczesną jesienią. Przeprowadzenie kopczykowania zbyt późno, po nadejściu silnych mrozów, może skutkować tym, że róże nie będą miały wystarczającej ochrony, co naraża je na przemarznięcie. Okrywanie róż pod koniec lata również nie jest właściwe, ponieważ nie uwzględnia naturalnych cykli wegetacyjnych roślin. Róże do prawidłowego rozwoju potrzebują czasu, aby przygotować się do zimy, a ich okrycie na początku września może zaszkodzić ich naturalnemu procesowi spoczynku. W tym kontekście ważne jest, aby pamiętać, że nieprzemyślane przyspieszanie tych procesów może prowadzić do błędnych wyników, takich jak osłabienie roślin oraz zwiększone ryzyko chorób. Kluczowym błędem jest więc ignorowanie naturalnych sygnałów, jakie dają rośliny, które powinny być podstawą decyzji o odpowiednim czasie na okrywanie. Znalezienie balansu między ochroną a naturalnym cyklem wzrostu jest niezbędne dla sukcesu w uprawie róż i ich długowieczności.

Pytanie 12

Jakie owady powodują intensywne deformacje wierzchołkowych liści roślin?

A. Poczwarki
B. Mszyce
C. Biedronki
D. Acarina
Mszyce to te małe owady, które podgryzają rośliny, ssąc ich soki. Skutkiem tego są różne uszkodzenia, a liście mogą się pofałdować i wyglądać na chore. Ich ślina zawiera enzymy, które uszkadzają komórki roślin, co prowadzi do takich deformacji. W praktyce to ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w ogrodach i uprawach, bo jak szybko zauważysz atak mszyc i coś z tym zrobisz, możesz uratować swoje plony. Przyda się regularne oglądanie roślin, a także wrzucanie biedronek, które mszycami się zajmą. No i ważne jest, żeby stosować środki ochrony roślin z głową, korzystając z zasad IPM, bo to naprawdę pomaga w walce z tymi szkodnikami.

Pytanie 13

Jakie narzędzia powinny być wykorzystane do ustalenia kąta prostego przy zakładaniu nowego ogrodu?

A. Węgielnica oraz tyczki
B. Tyczki oraz poziomnica
C. Łata i niwelator
D. Niwelator i poziomnica
Tyczki i poziomnica, łat i niwelator, jak również niwelator i poziomnica, to zestawy narzędzi, które mają swoje zastosowanie w pracach budowlanych i ogrodniczych, jednak nie są one optymalne do wyznaczania kąta prostego. Tyczki z poziomnicą mogą pomóc w ustaleniu poziomu terenu, ale nie zapewniają precyzyjnego wyznaczenia kątów prostych. Łata i niwelator są doskonałe do pomiarów poziomych i różnic wysokości, co jest niezbędne przy kształtowaniu terenu, jednak nie ułatwiają wyznaczania kątów prostych. Niwelator i poziomnica, mimo że są przydatne w kontekście tworzenia równych powierzchni, nie są skierowane na wyznaczanie precyzyjnych kątów, co jest kluczowe w początkowej fazie projektowania ogrodu. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że wszystkie narzędzia do pomiaru poziomu i wysokości są również wystarczające do wyznaczania kątów, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Zastosowanie węgielnicy w połączeniu z tyczkami jest praktycznie niezbędne w procesie projektowania ogrodu, gdzie precyzyjne pomiary wpływają na organizację przestrzeni oraz estetykę ostatecznego efektu. Właściwe narzędzia i techniki są fundamentem skutecznych działań w zakresie zakupu i zakupu ogrodów, dlatego znajomość tych narzędzi jest kluczowa dla każdego ogrodnika.

Pytanie 14

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. węgielnicę oraz pochylnik
B. niwelator oraz łaty niwelacyjne
C. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne
D. poziomnicę i linijkę
Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.

Pytanie 15

Jaką ilość m3 ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m3 na 100 m2?

A. 18,48 m3
B. 184,80 m3
C. 12,83 m3
D. 128,33 m3
Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m3 na 100 m2. Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m2 mieści się w 1 200 m2, co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m3 = 184,80 m3. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m3 ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, przy klasyfikacji drzew piennych w szkółce, obwody pni sortowanych drzew powinno się mierzyć na wysokości

A. 80 cm
B. 10 cm
C. 100 cm
D. 50 cm
Odpowiedź 100 cm jest poprawna, ponieważ zgodnie z zaleceniami Związku Szkółkarzy Polskich, obwody pni drzew piennych powinny być mierzone na wysokości 100 cm. Taki standard pomiarowy jest szeroko akceptowany w branży szkółkarskiej i pozwala na uzyskanie spójnych i porównywalnych wyników przy ocenie jakości oraz klasyfikacji drzew. Pomiar na wysokości 100 cm jest związany z praktyką hodowlaną, w której istotne jest uwzględnienie naturalnych cech wzrostu drzew oraz ich potencjalnego zastosowania w praktyce ogrodniczej. Ustalając wysokość pomiaru na 100 cm, uzyskujemy miarodajną informację o średnicy pnia, co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji dotyczących sprzedaży, transportu oraz sadzenia drzew. Popularnym przykładem zastosowania tego standardu jest klasyfikacja drzew na podstawie ich wartości handlowej, co ułatwia zarówno producentom, jak i klientom podejmowanie świadomych decyzji.

Pytanie 18

Plan budowy zakłada stworzenie sezonowego kwietnika na gruncie, który będzie obsadzony roślinami rabatowymi. Jakie narzędzia są niezbędne do jego założenia?

A. Szpadel, grabie, sznurek z kołkami, łopatka
B. Widły amerykańskie, pielnik, sznurek z kołkami, grabie
C. Szpadel, pielnik, znacznik, grabie
D. Widły amerykańskie, sekator, siewnik punktowy, łopatka
Odpowiedź dotycząca zestawu narzędzi, który obejmuje szpadel, grabie, sznurek z kołkami oraz łopatkę, jest prawidłowa i odzwierciedla standardowe praktyki w zakresie zakładania kwietników sezonowych. Szpadel jest niezbędny do wykopania i przygotowania ziemi, co jest kluczowe przed zasadzeniem roślin. Grabie pomagają w wyrównywaniu terenu oraz usuwaniu większych kamieni czy korzeni, co również jest istotne dla zdrowia roślin. Sznurek z kołkami umożliwia precyzyjne wyznaczenie kształtu kwietnika oraz rozplanowanie przestrzeni, co jest ważne dla zachowania estetyki i równowagi w aranżacji. Łopatka, z kolei, jest niezwykle przydatna przy sadzeniu roślin, zwłaszcza tych o mniejszych korzeniach, oraz w przypadku konieczności precyzyjnego podcinania roślin. Stosowanie tych narzędzi zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi zapewnia trwałość i estetykę zakładanych rabat, co wpływa na ich długofalową atrakcyjność. Efektywna organizacja pracy oraz właściwe wykorzystanie narzędzi przyczyniają się do sukcesu całego projektu budowlanego.

Pytanie 19

Wieloletnim chwastem, którego eliminacja wymaga szczególnej uwagi przy przygotowywaniu gleby do sadzenia roślin, jest

A. żółtlica drobnokwiatowa
B. gwiazdnica pospolita
C. skrzyp polny
D. mak polny
Gwiazdnica pospolita (Stellaria media) jest rośliną jednoroczną, która nie wymaga tak intensywnego przygotowania podłoża jak skrzyp polny. Zwalczanie gwiazdnicy można przeprowadzić poprzez stosowanie różnych metod, takich jak mulczowanie czy mechaniczne usuwanie, co czyni ją mniej problematyczną w porównaniu z roślinami wieloletnimi. Mak polny (Papaver rhoeas) także nie jest chwastem wieloletnim, a jego obecność jest często postrzegana jako oznaka żyzności gleby. W przypadku maku, jego zwalczanie opiera się głównie na odpowiednim zarządzaniu uprawami, a nie na intensywnym przygotowaniu podłoża. Żółtlica drobnokwiatowa (Hypochaeris glabra) może być trudna do usunięcia, ale nie ma takich samych właściwości jak skrzyp polny, ponieważ jej korzenie nie są tak głęboko w glebie. Typowym błędem jest mylenie chwastów jednorocznych z wieloletnimi, co prowadzi do niewłaściwego planowania działań kontrolnych. Kluczowe jest zrozumienie różnic w biologi roślin, aby skutecznie podejść do problemu chwastów w ogrodnictwie i rolnictwie, co wymaga odpowiedniej wiedzy na temat cykli życiowych tych roślin oraz ich sposobów rozmnażania.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

W ramach inwentaryzacji dendrologicznej rekomendowane jest, by obwód pnia był wyrażany w

A. cm
B. mm
C. m
D. dm
W inwentaryzacji dendrologicznej podawanie obwodu pnia w centymetrach (cm) jest standardem, ponieważ ta jednostka miary jest odpowiednia do oceny wielkości drzew i innych roślin. Centymetry są wystarczająco precyzyjne, aby dokładnie odzwierciedlić różnice w obwodzie pnia, a jednocześnie są proste do zrozumienia i stosowania w praktyce. W kontekście inwentaryzacji, zastosowanie centymetrów umożliwia łatwe porównania i analizy danych między różnymi lokalizacjami i czasami. Na przykład, w badaniach ekosystemów leśnych, obwód pnia mierzony w centymetrach pozwala na precyzyjne określenie wzrostu drzew w danym okresie. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie tych pomiarów w formacie cm, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami pomiarowymi w dendrologii oraz umożliwia lepszą współpracę w ramach badań naukowych i zarządzania zasobami leśnymi. W przypadku analizy danych statystycznych, centymetry są jednostką, która pozwala na bardziej precyzyjne obliczenia i wnioski dotyczące zdrowia i struktury lasów.

Pytanie 22

Jakie rośliny wymagają sezonowego przycinania na wiosnę?

A. Sosny dwuigielne
B. Berberysy zimozielone
C. Jałowce płożące
D. Róże rabatowe
Jałowce płożące, sosny dwuigielne oraz berberysy zimozielone nie wymagają corocznego cięcia wiosennego, co często może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich pielęgnacji. Jałowce płożące są roślinami, które zazwyczaj nie potrzebują intensywnego cięcia. Ich naturalny pokrój oraz sposób wzrostu sprawiają, że wystarczające jest jedynie usuwanie martwych lub chorych gałęzi, co należy robić wtedy, gdy zachodzi taka potrzeba. Z kolei sosny dwuigielne, jako drzewa iglaste, nie wymagają cięcia wiosennego, a ich pielęgnacja polega głównie na minimalnym przycinaniu w celu uzyskania zdrowego kształtu. W przypadku berberysów zimozielonych, cięcie należy przeprowadzać raz na kilka lat, aby kontrolować ich wielkość. Błędem jest mylenie tych roślin z różami rabatowymi, które rzeczywiście wymagają regularnego przycinania. Zrozumienie różnicy w wymaganiach pielęgnacyjnych tych roślin jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do osłabienia roślin, ich niezdrowego wzrostu, a nawet do upadku. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do cięcia jakichkolwiek roślin, dokładnie poznać ich specyfikę oraz potrzeby, aby stosować odpowiednie metody pielęgnacji.

Pytanie 23

W krajobrazie najwyżej cenione są walory przyrodnicze

A. kulturowym dysharmonijnym
B. pierwotnym
C. kulturowym harmonijnym
D. naturalnym
Odpowiedź pierwotnym jest właściwa, ponieważ walory przyrodnicze w kontekście krajobrazu są najczęściej związane z ekosystemami, które nie były znacząco zmieniane przez działalność ludzką. Krajobraz pierwotny charakteryzuje się naturalnym zróżnicowaniem biologicznym oraz geologicznym, co przyczynia się do jego wartości przyrodniczych. Przykładami mogą być obszary leśne, góry czy strefy mokradeł, które stanowią siedliska dla wielu gatunków roślin i zwierząt. W takim krajobrazie zachowane są naturalne procesy ekologiczne, które odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu równowagi w środowisku. Poznanie walorów przyrodniczych krajobrazów pierwotnych jest istotne dla ochrony bioróżnorodności oraz zrównoważonego rozwoju. Przy projektowaniu ochrony środowiska, standardy takie jak konwencja o różnorodności biologicznej, wskazują na konieczność zachowania tych naturalnych ekosystemów dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 24

Jakie rośliny są wykorzystywane w ogrodach przydomowych z uwagi na ich jadalne owoce?

A. Bluszcz pospolity (Hedera helix) i wawrzynek wilcze łyko (Daphne mezereum)
B. Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera)
C. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) i lilak pospolity (Syringa vulgaris)
D. Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) i irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)
Niektóre z wymienionych roślin, takie jak jaśminowiec wonny i lilak pospolity, są popularne w ogrodach, ale nie produkują jadalnych owoców. Jaśminowiec jest ceniony głównie za swoje dekoracyjne kwiaty i przyjemny zapach, podczas gdy lilak jest znany z intensywnego aromatu i pięknych kwiatostanów, które przyciągają owady, ale nie oferują żadnych owoców jadalnych. W przypadku ognika szkarłatnego i irgi poziomej również nie mamy do czynienia z jadalnymi owocami, gdyż te rośliny są wykorzystywane głównie w celach ozdobnych i jako rośliny okrywowe. Ognik szkarłatny jest ceniony za swoje intensywne czerwone owoce, które są jednak niejadalne, a irga pozioma często stosowana jest jako roślina do tworzenia żywopłotów, ale także nie produkuje owoców, które byłyby zdatne do spożycia. W przypadku bluszczu pospolitego i wawrzyńca wilczego łyka, obie te rośliny są trujące, co całkowicie wyklucza ich wykorzystanie w ogrodach przydomowych z myślą o jadalnych owocach. Bluszcz pospolity jest powszechnie stosowany jako roślina okrywowa, natomiast wawrzynek wilcze łyko jest rośliną ozdobną, ale obie te rośliny nie mają zastosowania w kontekście uprawy jadalnych owoców. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze roślin do ogrodów kierować się ich potencjałem jadalnym oraz bezpieczeństwem ich uprawy.

Pytanie 25

Kiedy powinno się przeprowadzić nawożenie pogłówne rabaty bylinowej?

A. przed zasadzeniem roślin na rabacie
B. po zlikwidowaniu rabaty
C. w drugim roku po zasadzeniu roślin na rabacie
D. bezpośrednio po zasadzeniu roślin na rabacie
Wybór nawożenia rabaty bylinowej bezpośrednio po posadzeniu roślin jest nieodpowiedni, ponieważ rośliny potrzebują czasu na ukorzenienie się. W pierwszym roku ich energia kierowana jest na rozwój systemu korzeniowego, a dodatkowe składniki odżywcze mogłyby prowadzić do nadprodukcji masy zielonej, co obniża ich odporność oraz kondycję. Nawożenie przed posadzeniem roślin również jest niewłaściwe, ponieważ nie ma jeszcze roślin, które mogłyby skorzystać z wprowadzonego nawozu. Z kolei nawożenie po likwidacji rabaty jest niepraktyczne, ponieważ nie ma już roślin, które mogłyby pobierać składniki odżywcze. Podejścia te wynikają z mylnego przekonania, że nawożenie w każdym momencie jest korzystne. W rzeczywistości, skuteczna agrotechnika wymaga zrozumienia cyklu życia roślin oraz ich potrzeb odżywczych w poszczególnych fazach wzrostu. Niekiedy błędne założenia dotyczące nawożenia mogą prowadzić do zasolenia gleby, co powoduje stres dla roślin i może prowadzić do ich obumierania. Dobrą praktyką jest dostosowanie nawożenia do specyficznych potrzeb roślin, biorąc pod uwagę ich wiek i kondycję.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jakie narzędzie należy użyć do zmierzenia obwodu pnia drzewa?

A. węgielnicę
B. sznurek konopny
C. pochylnik
D. taśmę mierniczą
Taśma miernicza jest najwłaściwszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ zapewnia dokładność i precyzję, które są niezbędne w leśnictwie oraz w arborystyce. Pierśnica, czyli obwód pnia drzewa na wysokości 130 cm, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Użycie taśmy mierniczej, która jest zaprojektowana specjalnie do pomiarów obwodów, pozwala na uzyskanie wartości, które można łatwo porównać z danymi z badań dendrologicznych oraz z normami branżowymi. Przykładem zastosowania może być ocena potencjału drewna do pozyskania lub monitorowanie wzrostu drzew w ramach projektów badawczych. Ponadto, taśma miernicza jest poręczna i łatwa w użyciu, co czyni ją idealnym narzędziem dla leśników i ekologów, którzy często pracują w terenie.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Jakie jednostki miary wykorzystuje się w inwentaryzacji dendrologicznej do zapisywania zmierzonych wartości obwodu pnia oraz średnicy korony drzewa?

A. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [m]
B. Obwód pnia – [m]; średnica korony – [m]
C. Obwód pnia – [mm]; średnica korony – [cm]
D. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [cm]
Obwód pnia drzewa mierzony jest w centymetrach, co stanowi standardową praktykę w inwentaryzacji dendrologicznej. Pomiar ten pozwala na określenie wielkości drzewa oraz oceny jego zdrowotności i potencjału wzrostu. Z kolei średnica korony, mierzona w metrach, jest używana do oceny rozległości korony drzewa, co ma kluczowe znaczenie przy planowaniu przestrzeni zielonych oraz przy ocenie wpływu drzewa na ekosystem. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie terenów publicznych, gdzie odpowiednie zaplanowanie rozmieszczenia drzew z uwzględnieniem ich korony jest niezbędne do zapewnienia optymalnych warunków wzrostu i zachowania bioróżnorodności. Ponadto, obwód i średnica korony są istotnymi danymi przy wycenie wartości drzew, co ma znaczenie w kontekście gospodarowania zasobami leśnymi. Warto mieć na uwadze, że stosowanie właściwych jednostek miary jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się ochroną środowiska i zarządzaniem zasobami naturalnymi.

Pytanie 31

Gdy w obiekcie na terenie miejsca pracy doszło do pożaru, osoby znajdujące się w strefie zagrożenia powinny

A. opuścić obiekt najkrótszą trasą
B. pozostać w obiekcie aż do przybycia straży pożarnej
C. pozostać w obiekcie do momentu ugaszenia pożaru
D. opuścić obiekt korzystając z dróg ewakuacyjnych
Odpowiedź "opuścić budynek drogami ewakuacyjnymi" jest poprawna, ponieważ procedury ewakuacyjne są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, w którym wybuchł pożar. Drogami ewakuacyjnymi, które są oznaczone i przygotowane do szybkiego opuszczenia obiektu, można w sposób bezpieczny i zminimalizowany do niezbędnego czasu przemieszczenia się uniknąć zagrożeń, takich jak dym, ogień czy panika. W sytuacji pożaru wszyscy powinni kierować się do wyjść ewakuacyjnych, które są zaprojektowane z uwzględnieniem norm bezpieczeństwa, takich jak PN-EN 1838, które określają wymagania dotyczące oświetlenia ewakuacyjnego i oznakowania dróg ewakuacyjnych. Przykładowo, w dużych obiektach, jak biurowce czy centra handlowe, istnieją wyraźnie oznaczone ścieżki ewakuacyjne, które prowadzą do bezpiecznych punktów zbiórki. W takich sytuacjach ważne jest również, aby przed ewakuacją na spokojnie ocenić sytuację oraz kierować się wskazówkami personelu odpowiedzialnego za bezpieczeństwo. Wiedza o tym, jak należy postępować w sytuacjach kryzysowych, może uratować życie.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Wysokość stopnia w przypadku schodów ogrodowych płaskich mieści się w przedziale

A. 14-15 cm
B. 15-20 cm
C. 20-25 cm
D. 8-12 cm
Wysokości stopni w schodach ogrodowych, które przekraczają 12 cm, mogą wydawać się wygodne w pewnych kontekstach, jednak w praktyce prowadzą do szeregu problemów związanych z ergonomią i bezpieczeństwem. W przypadku odpowiedzi wskazujących na wysokości 14-15 cm, 15-20 cm oraz 20-25 cm, istnieje ryzyko, że wyższe stopnie mogą być problematyczne dla użytkowników, szczególnie dla dzieci, osób starszych oraz osób z ograniczeniami ruchowymi. Normy budowlane jasno określają, że wysokość stopni powinna być dostosowana do naturalnych ruchów ludzkiego ciała. Odpowiednie parametry pozwalają na łatwe, płynne i bezpieczne poruszanie się po schodach, a ich nadmierna wysokość może prowadzić do zmęczenia i zwiększonego ryzyka upadków. W praktyce projektanci i architekci powinni dążyć do tworzenia przestrzeni, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne, co oznacza, że każda wysokość stopnia powinna być starannie przemyślana i dostosowana do potrzeb użytkowników. Stosowanie się do standardów projektowych, takich jak te zalecane przez Polskie Normy, jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa oraz komfortu na schodach. Warto również rozważyć inne aspekty, takie jak materiał użyty do budowy schodów, co również wpływa na ich funkcjonalność i bezpieczeństwo.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

W jakiej skali realizowany jest plan zagospodarowania przestrzennego?

A. 1:100
B. 1:50
C. 1:1500
D. 1:1000
Wybór niewłaściwej skali w kontekście planowania przestrzennego jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieprecyzyjnych analiz i decyzji. Odpowiedzi w skali 1:1500, 1:100, czy 1:50 nie są odpowiednie do opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego, ponieważ oferują zbyt dużą lub zbyt małą szczegółowość. Skala 1:1500, chociaż może wydawać się użyteczna dla ogólnych analiz regionów, nie zapewnia wystarczającej precyzji dla elementów urbanistycznych, które muszą być dokładnie odwzorowane, takich jak linie graniczne działek, istniejąca infrastruktura czy tereny zielone. Z kolei skala 1:100 jest często stosowana w projektach budowlanych i może być odpowiednia dla szczegółowych planów budynków, jednak w kontekście planowania przestrzennego, może nie uwzględniać szerszych relacji przestrzennych. Skala 1:50, z kolei, jest zazwyczaj używana do detali architektonicznych, co sprawia, że nie jest przydatna w kontekście ogólnego planowania obszarów miejskich. Właściwe zrozumienie i zastosowanie skali jest kluczowe w procesach planistycznych, a pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do błędnych interpretacji i nieefektywnego wykorzystania przestrzeni. W efekcie, wybór odpowiedniej skali, takiej jak 1:1000, jest istotny dla prawidłowego odwzorowania i analizy obszarów, co ma bezpośredni wpływ na jakość planowania urbanistycznego i zrównoważony rozwój przestrzeni miejskiej.

Pytanie 37

Liście jakiego drzewa zmieniają kolor na intensywny żółty w okresie jesieni?

A. Dębu błotnego (Quercus palustris)
B. Ambrowca balsamicznego (Liquidambar styraciflua)
C. Wiśni piłkowanej (Prunus serrulata)
D. Miłorzębu dwuklapowego (Ginkgo biloba)
Wiśnia piłkowana to drzewo z pięknymi kwiatami, zwłaszcza wiosną, ale jak już mówiliśmy, nie zmienia liści na intensywne kolory jesienią. Zazwyczaj liście zmieniają się na czerwono czy pomarańczowo, ale nie widziałem ich w takim jasnym żółtym jak u miłorzębu. Bywa, że ludzie mylą wiśnię z innymi drzewami, więc trzeba uważać. Ambrowiec balsamiczny też zmienia kolor na czerwony czy purpurowy, a nie na intensywny żółty. W sumie, można się pomylić, bo oba drzewa wyglądają podobnie. Z kolei dąb błotny zmienia kolory na różne, ale częściej na brązowy niż żółty. Takie pomyłki mogą wynikać z tego, że często ludzie nie dostrzegają różnic w kolorze liści u różnych gatunków. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły przy identyfikacji drzew, żeby dobrze dobierać je w projektach zieleni.

Pytanie 38

W szkółce roślin dekoracyjnych o ograniczonym budżecie, bez wpływu na jakość upraw, można zrezygnować z

A. przycinania młodych krzewów
B. nawożenia nawozem o całosezonowym działaniu
C. systematycznego odchwaszczania
D. systematycznego podlewania
Nawożenie nawozem o całosezonowym działaniu jest kluczowym elementem w produkcji roślin ozdobnych, jednak w sytuacji ograniczonych możliwości finansowych można je czasowo odsunąć na bok, nie wpływając na jakość końcowego produktu. Nawozy całosezonowe, takie jak granulaty o kontrolowanym uwalnianiu, zapewniają roślinom stały dostęp do składników odżywczych przez dłuższy czas. Ich zawartość azotu, fosforu i potasu jest dostosowana do potrzeb roślin w różnych fazach ich wzrostu. Przy odpowiednim planowaniu, rośliny mogą przetrwać okres bez nawożenia, zwłaszcza jeśli ziemia, w której są sadzone, ma już odpowiednie parametry odżywcze. W praktyce, przeprowadzenie analizy gleby przed sezonem wegetacyjnym pozwala na zidentyfikowanie zasobów składników odżywczych, co z kolei umożliwia optymalizację kosztów w zakresie nawożenia. Dobrą praktyką w szkółkach jest również stosowanie kompostu lub innych organicznych materiałów, które mogą wzbogacić glebę o niezbędne składniki bez znacznych nakładów finansowych.

Pytanie 39

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. W grupach po kilka
B. Pojedynczo w różnych lokalizacjach
C. W jednym rzędzie wzdłuż drogi
D. W rzędzie po obu stronach drogi
Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 40

Do zakupu krzewów liściastych powinno się wybierać lokalizacje

A. w słońcu i osłonięte od wiatru
B. w cieniu i osłonięte od wiatru
C. w słońcu i dobrze wentylowane
D. w cieniu i dobrze wentylowane
Wybór miejsca dla zadołowania krzewów liściastych jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Zacienione i osłonięte od wiatru lokalizacje sprzyjają zachowaniu odpowiedniej wilgotności gleby oraz ochronie przed szkodliwymi skutkami silnych podmuchów wiatru. W takich warunkach rośliny mają większe szanse na aklimatyzację do nowego środowiska, co jest szczególnie istotne po ich przesadzeniu. Przykładowo, krzewy takie jak hortensje czy azalie preferują miejsca, gdzie będą otrzymywały rozproszone światło słoneczne, co zapobiega poparzeniom liści i przyczynia się do ich bujnego wzrostu. Ponadto, osłonięcie od wiatru minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych oraz utraty wody z gleby, co jest kluczowe w pierwszym etapie ich rozwoju. Zastosowanie tych praktyk jest zgodne z ogólnymi standardami sadzenia krzewów liściastych, które zalecają staranne dobieranie lokalizacji w celu maksymalizacji ich zdrowia i estetyki.