Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 09:29
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 09:34

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Plan portretowy, na którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywany jest planem

A. pełnym
B. ogólnym
C. średnim
D. bliskim
Jak wybierasz inne opcje, jak plan bliski czy średni, to możesz się trochę pogubić w tym, co oznaczają różne plany w fotografii. Plan bliski na przykład skupia się na detalach, jak twarz czy górna cześć ciała, więc nie widać całości sylwetki ani kontekstu. To jest praktyczne, gdy chcesz pokazać emocje czy detale ubioru, ale nie oddaje całego obrazu postaci. Plan średni z kolei obejmuje sylwetkę do pasa, co też nie jest tym, co nazywamy pełnym planem. Ogranicza to perspektywę i nie pozwala dostrzegać, jak osoba wchodzi w interakcję z otoczeniem. Plan ogólny, choć pokazuje szerszy widok, zazwyczaj ukazuje kilka osób czy elementów w scenie, co może wprowadzać w błąd, gdy chcesz uchwycić konkretną sylwetkę. Warto zrozumieć, że każdy z tych planów ma swoje miejsce i wpływa na to, jak postrzegamy obraz. Dlatego tak ważne jest, by rozróżniać te terminy, żeby dopasować techniki fotografowania do efektu, który chcesz osiągnąć.

Pytanie 2

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Skraplanie
B. Pociągnięcie pędzlem
C. Korekcja obiektywu
D. Skalowanie
Wybór niewłaściwego narzędzia do usuwania zniekształceń perspektywicznych w Adobe Photoshop jest częstym błędem, który może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji dostępnych w tym programie. Na przykład, Skalowanie jest techniką, która zmienia rozmiar obrazu, jednak nie wpływa na jego perspektywę ani na zniekształcenia spowodowane kątami widzenia. Użytkownicy mogą pomylić te dwie operacje, zakładając, że przeskalowanie obrazu naprawi błędy perspektywiczne, co jest fałszywe. Z kolei Pociągnięcie pędzlem jest narzędziem do edycji lokalnej, które umożliwia malowanie po obrazie, ale nie dokonuje globalnych korekcji, które dotyczą perspektywy. Zastosowanie pędzla w tym kontekście nie tylko nie poprawi sytuacji, ale może prowadzić do dalszego zniekształcenia obrazu. Skraplanie, będące techniką związana z efektem wody lub rozmycia, również nie ma zastosowania w kontekście korekcji perspektywy. Ta koncepcja może wynikać z mylenia różnych technik edytorskich, co jest typowe dla początkujących użytkowników. Kluczowym błędem jest przeświadczenie, że narzędzia edycyjne skupiają się na elementach estetycznych, podczas gdy korekcja obiektywu wymaga szczególnej dbałości o techniczne aspekty obrazu, takie jak kąt widzenia czy geometria obiektu. Właściwe zrozumienie funkcji każdej opcji w Photoshopie i ich zastosowania w kontekście perspektywy jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych efektów w fotografii architektonicznej.

Pytanie 3

Charakterystycznym elementem oświetlenia przy użyciu światła miękko rysującego jest osiągnięcie efektu

A. małego kontrastu i delikatnego cienia
B. wąskiego, intensywnego, wyraźnie zarysowanego cienia
C. wyraźnego kontrastu i ostrych konturów cienia
D. mocnych, głębokich cieni oraz jasnych świateł
Odpowiedź o małym kontraście i delikatnym cieniu jest naprawdę trafna. To światło, które jest miękkie, pochodzi z szerokiego i rozproszonego źródła, co sprawia, że cienie są mniej ostre. Taki typ oświetlenia świetnie sprawdza się w portretach, bo daje naturalny, przyjemny wygląd skóry. Przykładowo, używając softboxów lub parasoli w fotografii, możemy uzyskać miłe, subtelne cienie, które pozytywnie wpływają na estetykę zdjęć. Dobrze jest pamiętać, że równomierne oświetlenie pomaga ukryć niedoskonałości skóry i tworzy przyjemną atmosferę, co jest szczególnie ważne w fotografii mody. Wnętrza też można ładnie oświetlić lampami LED z dyfuzorami, co tworzy przytulny klimat, pasujący do zasad projektowania przestrzeni.

Pytanie 4

Jakie główne zalety ma technika fotografowania w formacie RAW?

A. szybszy zapis na karcie pamięci i automatyczna korekcja perspektywy
B. brak konieczności obróbki zdjęć i lepsze odwzorowanie kolorów
C. większa elastyczność w postprodukcji i lepsze zachowanie szczegółów
D. mniejszy rozmiar plików i automatyczna korekcja kolorów
Fotografowanie w formacie RAW jest jedną z najważniejszych technik w nowoczesnej fotografii, szczególnie dla profesjonalistów. Główna zaleta tego formatu to większa elastyczność w postprodukcji. Pliki RAW przechowują znacznie więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, takie jak JPEG. Dzięki temu, możemy w procesie edycji znacząco zmieniać parametry, takie jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast, bez utraty jakości zdjęcia. Na przykład, jeśli zdjęcie jest nieco niedoświetlone, można je znacznie rozjaśnić, a detale, które normalnie by się zgubiły, mogą być uratowane. Inną istotną zaletą jest lepsze zachowanie szczegółów w światłach i cieniach. Kiedy fotografujemy w RAW, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, mamy większą szansę na uzyskanie zdjęć, które zachowują detale zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, również lepiej odwzorowują kolorystykę w formacie RAW, co pozwala na tworzenie bardziej realistycznych i ekspresyjnych fotografii. Umożliwia to artystom pełniejsze wyrażanie swojej wizji i kreatywności w postprodukcji.

Pytanie 5

Technika wywoływania push processing w fotografii analogowej polega na

A. wydłużeniu czasu wywoływania w celu zwiększenia czułości filmu
B. obniżeniu temperatury wywoływacza w celu zwiększenia ostrości
C. zastosowaniu procesu odwracalnego do filmów negatywowych
D. skróceniu czasu wywoływania w celu zmniejszenia kontrastu
Technika push processing w fotografii analogowej polega na wydłużeniu czasu wywoływania filmu, co pozwala na uzyskanie efektu zwiększenia czułości emulsyjnej. Przykładowo, jeśli mamy film o nominalnej czułości 400 ISO, wydłużenie czasu wywoływania może pozwolić na uzyskanie wyników, które są porównywalne z filmem o czułości 800 ISO. W praktyce, taki proces często wymaga także dostosowania czasu wywoływania w zależności od konkretnej chemii wywołującej, ponieważ różne rodzaje filmów i wywoływaczy reagują na te zmiany w różny sposób. Push processing jest szczególnie przydatny w warunkach słabego oświetlenia, gdzie normalna czułość filmu może okazać się niewystarczająca. Warto jednak pamiętać, że wydłużenie czasu wywoływania może prowadzić do wzrostu kontrastu oraz ziarnistości obrazu, co należy uwzględnić przy planowaniu sesji zdjęciowej. Technika ta jest szeroko stosowana przez fotografów, którzy chcą uzyskać szczególną estetykę lub w sytuacjach, gdzie światło jest na wagę złota.

Pytanie 6

Drukując album fotograficzny najlepiej wybrać

A. papier offsetowy o gramaturze 120-170 g/m²
B. papier ryżowy o gramaturze 180-220 g/m²
C. papier bezkwasowy o gramaturze 250-300 g/m²
D. papier kredowy o gramaturze 80-100 g/m²
Wybór papieru bezkwasowego o gramaturze 250-300 g/m² do drukowania albumu fotograficznego jest zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem. Papier bezkwasowy charakteryzuje się tym, że nie zawiera kwasów, które mogą powodować żółknięcie oraz pogorszenie jakości zdjęć w dłuższej perspektywie. Gramatura 250-300 g/m² zapewnia odpowiednią sztywność i trwałość, co jest kluczowe, gdyż album będzie intensywnie użytkowany. Dodatkowo, ten rodzaj papieru doskonale współpracuje z techniką druku, co przekłada się na wyraźniejsze kolory i lepszy kontrast, a także wyrazistość detali. W praktyce, inwestując w taki papier, zwiększamy estetykę i żywotność naszego albumu. Przykładami zastosowania mogą być albumy rodzinne, które chcemy przechować przez wiele lat, zachowując ich pierwotny wygląd. Dobrą praktyką jest również korzystanie z papierów rekomendowanych przez profesjonalnych fotografów oraz drukarzy, co świadczy o ich skuteczności i jakości.

Pytanie 7

Najnowszym trendem w druku fotograficznym jest technologia

A. wydruku holograficznego na specjalnych papierach dwustronnych
B. druku termotransferowego z powłoką ochronną utwardzaną laserowo
C. wykorzystania nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych
D. druku UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem
Wydruk holograficzny na specjalnych papierach dwustronnych to technologia, która w rzeczywistości nie jest powszechnie stosowana w druku fotograficznym. Holografia, choć fascynująca, polega na rejestracji i reprodukcji obrazu w trzech wymiarach, co jest znacznie bardziej skomplikowane od tradycyjnego druku i wymaga zaawansowanego sprzętu oraz technik. Nie jest to technologia, która zyskałaby popularność w codziennym druku, ze względu na jej złożoność i wysokie koszty produkcji. Wydruki holograficzne są zazwyczaj stosowane w zastosowaniach zabezpieczających, takich jak hologramy na dokumentach tożsamości czy opakowaniach produktów, a nie w standardowym druku fotograficznym. Z kolei wykorzystanie nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych to podejście, które również nie jest podstawą nowoczesnego druku fotograficznego. Nanotechnologia w tej formie jest wciąż w fazie badań i nie znalazła szerokiego zastosowania w praktyce. Użycie srebra w druku może wiązać się z problemami kosztowymi oraz z ekologicznymi, które są kluczowe w obecnych standardach produkcji. Druk termotransferowy z powłoką ochronną utwardzaną laserowo to także nie ta droga. Choć druk termotransferowy jest popularny, jego zastosowanie w kontekście ochrony wydruków nie jest najefektywniejsze. Właściwie utwardzanie laserowe nie jest standardem w tej technologii, dokładając do tego problemy z jakością i trwałością wydruków. Właściwe zrozumienie tych technologii i ich zastosowanie jest kluczowe dla skutecznego i profesjonalnego druku fotograficznego.

Pytanie 8

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi

A. 50 mm
B. 35 mm
C. 80 mm
D. 24 mm
Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi 50 mm, co czyni go najczęściej używanym obiektywem w fotografii. Jest to wartość, która odpowiada długości ogniskowej, przy której kąt widzenia zbliżony jest do kątów widzenia ludzkiego oka. Dzięki temu zdjęcia wykonane przy użyciu obiektywu 50 mm mają naturalny i realistyczny wygląd. W praktyce obiektyw ten jest wszechstronny, idealny do portretów, zdjęć ulicznych oraz fotografii codziennych. Oferuje on płytką głębię ostrości, co pozwala na ładne rozmycie tła, a także świetnie sprawdza się w słabym oświetleniu, ze względu na dużą maksymalną przysłonę. Warto wspomnieć, że obiektywy 50 mm są często stosowane jako tzw. "obiektywy podstawowe" w zestawie fotograficznym, ponieważ są zarówno przystępne cenowo, jak i wysokiej jakości. Z perspektywy standardów branżowych, 50 mm jest uważany za klasę obiektywów, które zaczynają edukację w zakresie optyki fotograficznej.

Pytanie 9

Aby ustabilizować obraz pozytywowy w procesie czarno-białej obróbki, powinno się użyć wodnego roztworu substancji

A. nadmanganianu potasowego
B. chlorku rtęciowego i bromku potasowego
C. tiosiarczanu sodowego, wodorosiarczynu sodu oraz chlorku amonowego
D. metolu, siarczynu sodowego, hydrochinonu oraz węglanu sodowego
Tiosiarczan sodowy, wodorosiarczyn sodu oraz chlorek amonowy to substancje, które odgrywają kluczową rolę w procesie utrwalania obrazów pozytywowych w obróbce czarno-białej. Tiosiarczan sodowy działa jako środek utrwalający, eliminując niewywołane zasoby halogenków srebra, co zapobiega ich redukcji i blaknięciu obrazu. Wodorosiarczyn sodu pełni rolę reduktora, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszego kontrastu i lepszej jakości obrazu. Chlorek amonowy wspomaga proces wytwarzania stabilnych synergistycznych efektów, stabilizując pH roztworu, co jest istotne dla zachowania jakości obrazu. Przykładem zastosowania tych substancji może być proces wywoływania zdjęć w ciemni, gdzie precyzyjne stosowanie odpowiednich chemikaliów pozwala na uzyskanie obrazów o wysokiej jakości oraz długotrwałej trwałości. Zgodność z normami i praktykami branżowymi zapewnia, że proces jest nie tylko skuteczny, ale również bezpieczny dla użytkownika oraz środowiska.

Pytanie 10

Wartość ISO 800 oznacza

A. temperaturę barwową światła w Kelwinach
B. niską czułość matrycy lub filmu na światło
C. wysoką czułość matrycy lub filmu na światło
D. wartość przysłony obiektywu
Wartość ISO 800 oznacza wysoką czułość matrycy lub filmu na światło. W praktyce oznacza to, że przy tej wartości, aparat jest w stanie rejestrować obraz w warunkach słabego oświetlenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii nocnej lub w pomieszczeniach z ograniczonym dostępem światła. Wyższa wartość ISO pozwala na szybsze czasy naświetlania, co minimalizuje ryzyko poruszenia obrazu, zwłaszcza przy fotografowaniu ruchomych obiektów. Jednak warto pamiętać, że zwiększanie wartości ISO może wprowadzać szumy do obrazu, co wpływa na jego jakość. Dlatego istotne jest, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków fotograficznych oraz wymagań finalnego efektu. Profesjonalni fotografowie często używają wartości ISO 800 w sytuacjach, gdzie inne parametry, takie jak przysłona czy czas naświetlania, nie mogą być wystarczająco dostosowane, aby uzyskać właściwą ekspozycję.

Pytanie 11

Pomiar światła realizowany przez czujnik w aparacie fotograficznym, określany jako wielosegmentowy, to także pomiar

A. ważony centralnie
B. pomiar punktowy
C. matrycowy
D. całkowity
Centralnie ważony pomiar polega na tym, że aparat skupia się na centralnej części kadru, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen oświetlenia, zwłaszcza w scenach z dużym kontrastem. W przypadku integralnego pomiaru, który uwzględnia wszystkie źródła światła, także pozostaje ryzyko, że nie uwzględni on lokalnych różnic w oświetleniu, co skutkuje niedokładnością w ekspozycji. Pomiar punktowy, z kolei, który analizuje bardzo wąski obszar kadru, może być przydatny w niektórych specyficznych sytuacjach, ale jego ograniczenia sprawiają, że często nie oddaje pełnego obrazu sceny. Używanie tych metod bez zrozumienia kontekstu, w jakim się znajdujemy, może prowadzić do błędów w ekspozycji, co jest szczególnie problematyczne podczas pracy w zmiennych warunkach oświetleniowych. Typowe pomyłki myślowe obejmują założenie, że pomiar centralny zawsze zapewni najlepsze rezultaty, co jest nieprawidłowe w sytuacjach, gdy w kadrze występuje znaczne zróżnicowanie jasności. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru, jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów w fotografii.

Pytanie 12

Aktualnie stosowany standard PSD w najnowszej wersji oprogramowania Adobe Photoshop pozwala na

A. automatyczną konwersję kolorów pomiędzy modelami RGB i CMYK
B. zapisywanie trójwymiarowych modeli obiektów wraz z teksturami
C. bezpośrednie zapisywanie plików w formacie gotowym do druku 3D
D. zapisywanie plików o maksymalnym rozmiarze 2GB z nielimitowaną liczbą warstw
Wiele osób może błędnie interpretować możliwości formatu PSD w kontekście nowoczesnych technologii, takich jak druk 3D czy konwersja kolorów między modelami RGB i CMYK. Warto zaznaczyć, że choć Adobe Photoshop ma różne funkcje, to jednak format PSD nie jest przystosowany do bezpośredniego zapisywania plików w formacie gotowym do druku 3D. Drukowanie w 3D wymaga specyficznych formatów, jak STL czy OBJ, które definiują trójwymiarowe modele oraz ich właściwości. Dlatego próba używania PSD do takich celów prowadzi do nieporozumień. Ponadto, automatyczna konwersja kolorów między RGB a CMYK nie jest funkcją zapisu w formacie PSD. RGB jest używany głównie w wyświetlaczach, podczas gdy CMYK jest standardem w druku. Photoshop potrafi konwertować kolory, ale to nie oznacza, że robi to automatycznie podczas zapisywania plików. W kontekście modelowania 3D, zapisywanie trójwymiarowych modeli wraz z teksturami w formacie PSD również nie jest możliwe, ponieważ PSD koncentruje się na dwuwymiarowych obrazach. Podsumowując, istotne jest, aby rozumieć specyfikę formatu PSD oraz jego ograniczenia, co pozwoli na skuteczniejsze wykorzystanie narzędzi graficznych w pracy kreatywnej.

Pytanie 13

Która przestrzeń barw jest standardowo stosowana w druku offsetowym?

A. CMYK
B. Lab
C. RGB
D. HSB

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barw standardowo stosowana w druku offsetowym. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny), to model kolorów oparty na subtraktywnym mieszaniu barw. W druku offsetowym kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu na papier, co oznacza, że kolory są absorbowane przez materiał. W praktyce, użycie CMYK pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów, ale poprzez mieszanie, co jest kluczowe w procesie druku. Przykładowo, podczas druku kolorów, takich jak zieleń czy pomarańcz, nie są one drukowane jako takie, ale tworzone przez kombinację atramentów CMY. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, precyzują, jak należy zarządzać kolorem w druku, co sprawia, że zrozumienie i poprawne wykorzystanie przestrzeni CMYK jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. Dlatego znajomość tej przestrzeni barw jest niezwykle ważna dla każdego, kto pracuje w branży poligraficznej.

Pytanie 14

Aby optycznie przenieść powiększony obraz negatywowy na papier fotograficzny wrażliwy na światło, co należy zastosować?

A. powiększalnika
B. kopioramy
C. projektora
D. procesora graficznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to powiększalnik, bo to jest to urządzenie, które naprawdę świetnie przenosi powiększone obrazy z negatywów na papier fotograficzny. Działa to tak, że soczewki w środku pozwalają na precyzyjne i kontrolowane powiększenie obrazu negatywowego. Jak to wygląda? Negatyw wkłada się do komory powiększalnika, światło przechodzi przez niego i tworzy powiększony obraz na dole, gdzie leży papier fotograficzny. Dzięki temu można uzyskać naprawdę wysokiej jakości odbitki, które bardzo wiernie oddają detale i tonację oryginału. W praktyce powiększalniki są używane w tradycyjnej fotografii analogowej i w ciemniach, gdzie kontrolowanie naświetlania jest mega ważne dla osiągnięcia fajnych efektów artystycznych. Moim zdaniem, korzystanie z powiększalnika to także nauka podstaw ekspozycji i umiejętności obsługi sprzętu, co jest kluczowe, żeby osiągnąć naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 15

Jaki format pozwala na zapisanie wielobarwnego obrazu w trybie CMYK z wykorzystaniem kompresji bezstratnej?

A. CDR
B. TIFF
C. PNG
D. GIF

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym standardem dla przechowywania wielobarwnych obrazów w trybie CMYK, zwłaszcza w kontekście druku profesjonalnego. TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obraz może być skompresowany bez utraty jakości, co jest kluczowe dla zachowania detali i kolorów w druku. Używanie TIFF ma istotne znaczenie w branży graficznej, ponieważ pozwala na wysoką jakość, która jest wymagana w zastosowaniach takich jak druk broszur, plakatów czy czasopism. Warto również zauważyć, że TIFF wspiera różne głębokości kolorów oraz wiele warstw, co czyni go elastycznym narzędziem w rękach projektantów i grafików. Dodatkowo, ze względu na swoją wszechstronność i zgodność z wieloma programami graficznymi, TIFF stał się jednym z najczęściej używanych formatów w profesjonalnym workflow. Posiadanie obrazów w tym formacie pozwala na naukę i eksperymentowanie z różnymi technikami przeróbki bez obawy o degradację jakości obrazu.

Pytanie 16

Na fotografii zastosowano kompozycję obrazu

Ilustracja do pytania
A. wieloelementową, centralną.
B. centralną, prostą.
C. symetryczną, otwartą.
D. zamkniętą, dynamiczną.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to "symetryczna, otwarta". W kompozycji symetrycznej, elementy obrazu są zorganizowane w sposób, który przekłada się na równowagę wizualną. W tym przypadku drewniana balustrada jest rozłożona równomiernie po obu stronach osi pionowej, co tworzy harmonię i stabilność w odbiorze wizualnym. Tego typu kompozycja często wykorzystywana jest w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie zachowanie równowagi jest kluczowe dla estetyki obrazu. Kompozycja otwarta odnosi się do sytuacji, w której elementy w obrazie nie są zamknięte w ramach płaszczyzny, co pozwala widzowi na percepcję przestrzeni poza krawędziami. Horyzont i widok na morze w tym zdjęciu wskazują na otwartość, co sprzyja uczuciu swobody i możliwości eksploracji. Praktyka ta jest zgodna z zasadami projektowania przestrzennego, gdzie dąży się do maksymalnego wykorzystania przestrzeni i tworzenia wrażenia głębi. Warto również zauważyć, że symetria często przyciąga wzrok i staje się centralnym punktem zainteresowania, co potwierdzają badania nad percepcją wizualną.

Pytanie 17

Oświetlenie w stylu Rembrandta oznacza, że portretowany model na zdjęciu ma

A. obie strony twarzy są oświetlone w równym stopniu
B. na twarzy nie występują żadne cienie
C. na policzku pojawia się światło w postaci trójkąta
D. widać cienie pod oczami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oświetlenie rembrandtowskie jest techniką oświetleniową, która charakteryzuje się charakterystycznym trójkątnym kształtem światła na policzku modela, przeciwnym do źródła światła. Ta forma oświetlenia powstaje, gdy głowa modela jest lekko obrócona w stronę źródła światła, co prowadzi do powstania cienia na jednym z policzków. Odpowiednie użycie tej techniki może nadać portretom głębię oraz trójwymiarowość, co jest niezwykle ważne w fotografii portretowej. Przykładem zastosowania oświetlenia rembrandtowskiego jest fotografowanie w studio, gdzie używa się jednego głównego źródła światła, często softboksu lub reflektora, które są ustawione pod kątem 45 stopni w stosunku do modela. W praktyce, aby uzyskać idealne efekty, warto eksperymentować z różnymi kątami i odległością źródła światła, co pozwoli na osiągnięcie pożądanej atmosfery i nastroju na zdjęciu. Technika ta jest powszechnie stosowana nie tylko w fotografii, ale także w filmie, gdzie odpowiednie oświetlenie odgrywa kluczową rolę w budowaniu narracji i emocji.

Pytanie 18

Sensor typu Four Thirds w porównaniu do pełnej klatki (FF) charakteryzuje się

A. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie megapikseli
B. mniejszymi szumami przy długich czasach naświetlania
C. lepszym odwzorowaniem szczegółów przy wysokim ISO
D. większą głębią ostrości przy tej samej przysłonie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sensor typu Four Thirds charakteryzuje się mniejszym formatem niż pełna klatka (FF), co przekłada się na większą głębię ostrości przy tej samej przysłonie. W praktyce oznacza to, że przy użyciu obiektywu o tej samej ogniskowej i przysłonie, obraz uzyskany z aparatu z sensorem Four Thirds będzie miał więcej elementów w ostrości w porównaniu do aparatu z sensorem pełnoklatkowym. To zjawisko jest szczególnie przydatne w fotografii portretowej, gdzie artysta może z łatwością uzyskać efekt rozmytego tła (bokeh), nawet przy większych wartościach przysłony. Warto także zauważyć, że większa głębia ostrości jest korzystna w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne jest uchwycenie detali zarówno w pierwszym planie, jak i w dalszym tle. Dodatkowo, zmniejszony format sensora pozwala na lżejsze i bardziej kompaktowe obiektywy, co może być istotnym czynnikiem dla fotografów podróżujących, którzy potrzebują mobilnych rozwiązań. W kontekście standardów branżowych, takie właściwości sensora wpływają na wybór sprzętu przez profesjonalnych fotografów, którzy muszą dostosować się do różnych warunków oświetleniowych i kompozycyjnych.

Pytanie 19

Technika flat lay w fotografii produktowej polega na

A. fotografowaniu obiektów ułożonych płasko na powierzchni z góry
B. zastosowaniu światła o maksymalnie rozproszonym charakterze
C. wykonywaniu zdjęć przy użyciu obiektywu tilt-shift
D. fotografowaniu na jednolitym tle z zastosowaniem cienia rzucanego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika flat lay w fotografii produktowej to sposób ukazywania obiektów, który polega na fotografowaniu ich ułożonych płasko na powierzchni, z góry. Jest to jedna z najpopularniejszych metod stosowanych w marketingu, szczególnie w branżach związanych z modą, żywnością czy sztuką. Dzięki perspektywie z góry, widz ma możliwość zauważenia wszystkich detali produktu, co zwiększa jego atrakcyjność. Kluczem do sukcesu w tej technice jest staranne ułożenie obiektów oraz dbałość o kompozycję. Przykładem może być zdjęcie zestawu kosmetyków rozłożonych na eleganckim tle, które przyciąga wzrok i podkreśla ich walory. Warto także zwrócić uwagę na oświetlenie – dobrze dobrane światło może wydobyć kolory i faktury, co zwiększa efekt wizualny. Dobrą praktyką jest używanie neutralnych teł, które nie odwracają uwagi od produktów. Flat lay to również technika, która pozwala na kreatywne zabawy z aranżacją, co przyciąga uwagę klientów i zachęca do zakupu.

Pytanie 20

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. TIFF LZW
B. BMP
C. PNG-8
D. JPEG

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format PNG-8 to jeden z najczęściej używanych formatów graficznych, który obsługuje przezroczystość, co czyni go doskonałym wyborem w przypadku obrazów z elementami transparentnymi. PNG-8, będący uproszczoną wersją formatu PNG, umożliwia kompresję stratną, co oznacza, że możliwe jest zmniejszenie rozmiaru pliku przy zachowaniu akceptowalnej jakości obrazu. Dzięki zastosowaniu palety 256 kolorów, format ten idealnie sprawdza się w przypadku grafik internetowych, ikon czy małych ilustracji, gdzie przezroczystość jest często niezbędna. W praktyce, jeśli potrzebujesz umieścić logo na kolorowym tle, PNG-8 pozwala na uzyskanie efektu, gdzie tło jest przezroczyste, a jednocześnie plik jest optymalizowany pod kątem rozmiaru. Dodatkowo, PNG-8 jest szeroko wspierany przez przeglądarki internetowe i programy graficzne, co czyni go standardem w branży."

Pytanie 21

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Przeciąganie.
B. Pióro.
C. Ramka.
D. Kroplomierz.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pióro to narzędzie w programach graficznych, które pozwala na precyzyjne zaznaczenie obiektów na obrazie, co jest niezwykle istotne w pracy z grafiką rastrową i wektorową. Działa na zasadzie tworzenia ścieżek, które można dowolnie modyfikować, co czyni je idealnym do selekcji skomplikowanych kształtów. W praktyce, użycie narzędzia Pióro może obejmować wycinanie obiektów z tła, tworzenie maski, czy rysowanie własnych kształtów. Ważne jest, aby zrozumieć, że technika ta opiera się na ścisłej kontroli nad punktami węzłowymi i krzywymi Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i estetycznych krawędzi. W standardach branżowych, umiejętność pracy z narzędziem Pióro uważana jest za fundamentalną dla grafików, ponieważ znacząco wpływa na jakość i precyzję tworzonych projektów.

Pytanie 22

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. wywoływaniu w niższej temperaturze
B. wydłużonym czasie wywołania
C. nieustannym mieszaniu reagentów
D. skróconym czasie wywołania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wywoływanie forsowne to technika stosowana w procesach chemicznych, szczególnie w fotografii, polegająca na wydłużeniu czasu działania odczynników, co pozwala na osiągnięcie pożądanych efektów chemicznych. Przykładem może być proces wywoływania filmów fotograficznych, w którym odpowiednie przedłużenie czasu działania chemikaliów poprawia kontrast i szczegółowość obrazu. W praktyce, manipulując czasem wywoływania, można uzyskać różnorodne efekty, co jest szczególnie istotne w przypadku negatywów czarno-białych. W kontekście standardów branżowych, taka technika często wymaga precyzyjnego monitorowania warunków, aby uniknąć prześwietlenia lub niedoświetlenia, co jest kluczowe w uzyskiwaniu wysokiej jakości obrazów. Zrozumienie wywoływania forsownego pozwala na świadome kierowanie procesami chemicznymi w różnych dziedzinach, od fotografii po przemysł farmaceutyczny.

Pytanie 23

Który z obiektywów ma ogniskową, która w przybliżeniu odpowiada długości przekątnej filmu naświetlanej klatki?

A. Obiektyw standardowy
B. Obiektyw szerokokątny
C. Obiektyw długoogniskowy
D. Obiektyw makro

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektyw standardowy, którego ogniskowa jest w przybliżeniu równa przekątnej formatu naświetlanej klatki filmowej, jest często używany w różnych dziedzinach fotografii. W przypadku formatu 35 mm, ogniskowa standardowego obiektywu wynosi około 50 mm. Ten typ obiektywu jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do reprodukowania perspektywy bliskiej temu, co widzi ludzkie oko, co czyni go idealnym do fotografii portretowej, ulicznej czy dokumentalnej. Dzięki temu, zdjęcia wykonane obiektywem standardowym często wyglądają naturalnie i nie wymagają dodatkowej korekcji perspektywy. W praktyce obiektywy standardowe oferują także dobrą jakość optyczną, niewielką głębię ostrości oraz łatwość w użytkowaniu, co czyni je doskonałym wyborem dla początkujących fotografów, jak i dla profesjonalistów. Warto również zwrócić uwagę na ich wszechstronność - obiektywy te mogą być używane w różnych warunkach oświetleniowych i są dostępne w różnych wersjach, takich jak obiektywy z jasnymi przysłonami, co pozwala na pracę w trudniejszych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 24

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze centralnie ważonym
B. W pomiarze punktowym
C. W pomiarze wielopunktowym
D. W pomiarze matrycowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pomiar centralnie ważony jest techniką, która zbiera większość informacji świetlnych ze środkowej części kadru, skoncentrowując się na obszarze, gdzie najczęściej znajduje się główny obiekt fotografowany. Zwykle czujnik w tym trybie zbiera od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, co oznacza, że obszar ten ma największe znaczenie w obliczeniach ekspozycji. Dzięki temu pomiar ten jest szczególnie efektywny w fotografii portretowej lub przy zdjęciach, gdzie kluczowym elementem jest postać znajdująca się w centrum kadru. W praktyce, użycie tego trybu pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji, eliminując wpływ intensywnego światła lub ciemnych obszarów na brzegach kadru. W aparatach cyfrowych, tryb centralnie ważony jest preferowany w sytuacjach, gdzie obiekt jest wyraźnie zdefiniowany, a otoczenie ma mniejsze znaczenie. Warto znać tę technikę, gdyż jej zastosowanie może znacznie podnieść jakość zdjęć w wielu rodzajach fotografii, zwłaszcza w warunkach, gdzie kontrasty są wyraźne.

Pytanie 25

W programie Adobe Photoshop do modyfikacji koloru tęczówek na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i kontrast
B. zaznaczenie i balans koloru
C. zaznaczenie i rączka
D. maska i skraplanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór opcji "zaznaczenie i balans koloru" jako metody do zmiany koloru oczu w Adobe Photoshop jest poprawny, ponieważ ta technika pozwala na precyzyjne wybieranie fragmentów obrazu oraz dostosowywanie kolorystyki w wybranym zakresie. Zastosowanie narzędzia zaznaczenia, na przykład Lasso lub Zaznaczenie szybkiego, umożliwia izolowanie obszaru oczu, co jest kluczowe dla dokładnej pracy. Następnie, przy pomocy opcji balans koloru, możemy dostosować poziomy czerwonego, zielonego i niebieskiego, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu kolorystycznego. Przykładem zastosowania tej metody może być poprawa wyglądu zdjęcia portretowego, w którym naturalny kolor oczu może być wzbogacony lub zmieniony na bardziej intensywny poprzez dodanie większej ilości niebieskiego lub zielonego. Tego typu zabiegi są szeroko stosowane w fotografii portretowej i modowej, a także w produkcji filmowej, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. W branży kreatywnej ważne jest także przestrzeganie standardów dotyczących retuszu zdjęć, aby zachować naturalność i autentyczność przedstawianych postaci.

Pytanie 26

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową w skali 4 : 1 w stosunku do negatywu, jakiego urządzenia należy użyć?

A. powiększalnik
B. ploter
C. drukarka
D. kopiarka stykowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Powiększalnik to urządzenie specjalizujące się w reprodukcji obrazu z negatywu na papier fotograficzny. W przypadku uzyskania srebrowej kopii pozytywowej w skali odwzorowania 4:1, powiększalnik jest najlepszym wyborem, ponieważ umożliwia precyzyjne kontrolowanie procesu powiększania obrazu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich soczewek i powiększeń, powiększalnik pozwala na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji. W praktyce, artyści i fotografowie często korzystają z powiększalników, aby uzyskać szczegółowe odbitki z negatywów, które mogą być następnie używane do wystaw, publikacji lub kolekcji. Standardy branżowe wskazują, że prawidłowe ustawienie powiększalnika oraz oświetlenia jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu. Warto również dodać, że użycie powiększalnika pozwala na eksperymentowanie z różnymi typami papierów fotograficznych oraz chemikaliami, co daje artystom szeroką gamę możliwości twórczych.

Pytanie 27

Utrwalanie obrazu za pomocą ciepła jest typowe dla drukarki

A. atramentowej
B. laserowej
C. igłowej
D. głowicowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drukarki laserowe wykorzystują proces termicznego utrwalania obrazu, który jest kluczowym elementem ich funkcjonowania. W tym procesie toner, będący mieszanką pigmentów i żywic, jest najpierw nanoszony na papier przez wirującą bęben, a następnie utrwalany za pomocą wysokiej temperatury. To właśnie temperatura powoduje, że żywica w tonerze topnieje i przywiera do podłoża, co skutkuje trwałym i odpornym na zmywanie wydrukiem. Drukarki laserowe są powszechnie stosowane w biurach oraz w środowisku, gdzie wymagana jest wysoka jakość druku oraz szybkość jego produkcji. Typowe zastosowania obejmują druk dokumentów tekstowych oraz materiałów graficznych o wysokiej rozdzielczości. Ponadto, standardy ISO, takie jak ISO/IEC 24712, dotyczące wydajności drukarek, potwierdzają przewagę technologii laserowej w kontekście wydajności i kosztów eksploatacji. Dzięki tym cechom drukarki laserowe stały się standardem w wielu sektorach, gdzie liczy się jakość, efektywność kosztowa oraz niezawodność.

Pytanie 28

Urządzenie, które ma wbudowaną przystawkę pozwalającą na skanowanie materiałów przezroczystych w formatach od 35 mm do 4 × 5 cali, to skaner

A. 3D
B. do slajdów
C. do kodów kreskowych
D. bębnowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skaner do slajdów to urządzenie zaprojektowane specjalnie do cyfrowego przetwarzania materiałów transparentnych, takich jak slajdy filmowe czy diapozyty. Charakteryzuje się wbudowaną przystawką, która umożliwia skanowanie formatów od 35 mm do 4 × 5 cala. Dzięki temu użytkownicy mogą przekształcać analogowe slajdy w cyfrowe obrazy o wysokiej rozdzielczości, co jest szczególnie przydatne dla fotografów, archiwistów oraz entuzjastów historii fotografii. W praktyce, skanery te są wykorzystywane do archiwizacji starych slajdów, tworzenia kopii zapasowych oraz do digitalizacji materiałów, które mogą być następnie edytowane lub udostępniane online. Użytkowanie skanera do slajdów nie tylko ułatwia dostęp do przestarzałych materiałów, ale również przyczynia się do ich zachowania i ochrony przed degradacją. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość optyczna, mają kluczowe znaczenie w pracy ze skanerami do slajdów, wpływając na końcowy efekt wizualny przetwarzanych obrazów."

Pytanie 29

Różnica między obrazem widzianym w celowniku a obrazem uzyskanym na fotografii nazywana jest

A. akomodacja
B. błąd otworowy
C. parabola
D. błąd paralaksy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zwracając uwagę na błąd paralaksy, chodzi o to, jak inaczej widzimy położenie obiektów, gdy patrzymy na nie z różnych miejsc. To ma duże znaczenie, szczególnie przy celownikach optycznych i fotografii. Na przykład, kiedy fotografujemy coś przez celownik i nie ustawimy się w odpowiedniej odległości lub pod odpowiednim kątem, to co widzimy w celowniku może się różnić od tego, co zapiszemy na zdjęciu. Dobrze to widać, gdy mówimy o fotografii przyrodniczej, gdzie używa się teleobiektywów, które mogą wprowadzać właśnie ten błąd. Wiedza na temat tego zjawiska jest ważna nie tylko dla fotografów, ale i w takich dziedzinach jak inżynieria czy astronomia, gdzie precyzyjne pomiary są na wagę złota. Żeby tego uniknąć, warto korzystać z odpowiednich technik kalibracji i korzystać z sprzętu, który ma wbudowane mechanizmy poprawiające dokładność obrazu.

Pytanie 30

Jak dokonuje się pomiaru światła odbitego od obiektu fotografowanego w systemie TTL?

A. bezpośrednio światłomierzem zewnętrznym
B. przez obiektyw światłomierzem wbudowanym w aparat fotograficzny
C. przez pryzmat światłomierzem zewnętrznym
D. przez wizjer światłomierzem wbudowanym w aparat fotograficzny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pomiar światła odbitego od fotografowanego obiektu w systemie TTL (Through The Lens) jest kluczowym elementem w fotografii, który opiera się na pomiarze światła bezpośrednio przez obiektyw aparatu. Wbudowany światłomierz analizuje ilość światła, które przechodzi przez obiektyw i pada na matrycę, co pozwala na precyzyjne określenie ekspozycji. Dzięki temu, fotograf może uzyskać optymalne ustawienia przysłony, czasu naświetlania oraz czułości ISO. Przykładem praktycznego zastosowania tej technologii jest fotografowanie w zmiennych warunkach oświetleniowych, gdzie system TTL szybko dostosowuje parametry ekspozycji, co jest szczególnie przydatne w fotografii portretowej czy przyrodniczej. W branży fotograficznej, zastosowanie systemu TTL jest zgodne z najlepszymi praktykami, co prowadzi do stabilnych i przewidywalnych rezultatów. To podejście zapewnia również większą wygodę i efektywność pracy, ponieważ eliminuje potrzebę ręcznego ustawiania parametrów w trudnych warunkach oświetleniowych. Poznanie i zrozumienie działania systemu TTL jest zatem niezbędne dla każdego fotografa, który dąży do uzyskania doskonałych efektów w swojej pracy.

Pytanie 31

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. igłowa
B. termiczna
C. sublimacyjna
D. lateksowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drukarka lateksowa to nowoczesne urządzenie, które wykorzystuje farby na bazie wody, co sprawia, że wydruki są nietoksyczne, bezwonne i ekologiczne. Farby lateksowe są również odporne na działanie warunków atmosferycznych oraz promieni UV, co czyni je idealnym rozwiązaniem do druku materiałów, które będą eksploatowane na zewnątrz. Przykładem zastosowania mogą być banery, billboardy czy grafiki na pojazdach, które muszą wytrzymać zmienne warunki atmosferyczne. Standardy takie jak GREENGUARD lub EcoLogo certyfikują produkty przyjazne środowisku, co potwierdza, że drukarki lateksowe spełniają wymogi zrównoważonego rozwoju. Wydruki te cechują się również dobrą przyczepnością do różnych podłoży oraz elastycznością, co pozwala na ich zastosowanie w różnorodnych projektach, od dekoracji wnętrz po oznakowanie pojazdów. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych technologii, drukarki lateksowe są w stanie realizować wysokiej jakości wydruki, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne.

Pytanie 32

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Dagerotypia
B. Izohelia
C. Solaryzacja
D. Guma

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Solaryzacja to zjawisko, które zachodzi w srebrowych warstwach światłoczułych, polegające na ich nieodwracalnym ciemnieniu pod wpływem silnego, krótkotrwałego naświetlania. Proces ten jest związany z reakcją chemiczną, która prowadzi do zmiany struktury kryształów srebra w emulsji fotograficznej. W praktyce solaryzacja może być wykorzystywana w technikach artystycznych do uzyskiwania nietypowych efektów wizualnych, takich jak kontrastowe obrazy o wyrazistych detalach. Artystyczne zastosowanie solaryzacji może być zauważalne w fotografii eksperymentalnej, gdzie artyści celowo manipulują procesem naświetlania, aby uzyskać unikalne rezultaty. W kontekście standardów branżowych, solaryzacja jest często omawiana w materiałach dotyczących technik ciemniowych oraz w podręcznikach zajmujących się historią fotografii, co potwierdza jej istotność w rozwoju tego medium.

Pytanie 33

Metoda fotografowania zwana bracketing ostrości (focus bracketing) służy do

A. automatycznej korekcji aberracji chromatycznej na krawędziach obiektów
B. niwelowania efektu winietowania na brzegach kadru
C. redukcji szumów w obszarach niedoświetlonych
D. wykonania serii zdjęć z różnymi płaszczyznami ostrości w celu późniejszego focus stacking

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bracketing ostrości, czyli focus bracketing, to technika, która polega na wykonywaniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami ostrości. Zazwyczaj fotograf wykonuje kilka ujęć, zmieniając punkt, na którym aparat skupia ostrość. Dzięki temu można uchwycić różne płaszczyzny ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii makro lub w przypadku scen, gdzie głębia ostrości jest ograniczona. Następnie, w procesie zwanym focus stacking, te zdjęcia są łączone w programie graficznym, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu, który jest ostry w całym zakresie. Ta technika jest szeroko stosowana w profesjonalnej fotografii produktowej oraz w makrofotografii, gdzie detale są kluczowe. Dobrze wykonany stacking ostrości pozwala na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyraźnych obrazów, co znacznie zwiększa jakość finalnych zdjęć. Używanie bracketingu ostrości staje się standardem w przypadku fotografów, którzy pragną osiągnąć maksymalną jakość i detale na swoich zdjęciach.

Pytanie 34

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x < f
B. x = 2f
C. x = f
D. x > 2f

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź x = 2f jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości obraz obiektu, aparat musi być umieszczony w odległości równiej dwukrotności ogniskowej obiektywu. W przypadku obiektywów fotograficznych, gdy obiekt znajduje się w odległości x = 2f, promienie świetlne przechodzące przez soczewkę zbiegają się w punkcie ogniskowym po drugiej stronie soczewki, co prowadzi do powstania obrazu na matrycy aparatu. Przykładem praktycznym może być wykorzystanie obiektywu o ogniskowej 50 mm, gdzie minimalna odległość od obiektu wynosi 100 mm. Takie ustawienie umożliwia fotografowi uzyskanie optymalnej ostrości oraz detali, co jest kluczowe w wielu dziedzinach fotografii, takich jak portret, produktowa czy architektura. Warto również zauważyć, że techniki kompozycji i zasady trójpodziału są często stosowane w tym kontekście, aby uzyskać estetyczne ujęcia. Zgodnie z praktykami branżowymi, znajomość tych zasad jest niezbędna, aby efektywnie korzystać z potencjału aparatu i obiektywu.

Pytanie 35

Trójpodział kadru w fotografii to podział

A. zdjęcia na trzy części.
B. na plany ogólny, średni i zbliżony.
C. pozwalający na wyznaczenie mocnych elementów w obrazie.
D. na plany pierwszy, drugi oraz trzeci.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Trójpodział kadru fotograficznego to zasada kompozycji, która polega na podzieleniu obrazu na dziewięć równych części, tworząc siatkę z dwóch poziomych i dwóch pionowych linii. Te linie oraz ich przecięcia są nazywane mocnymi punktami, a ich wykorzystanie w kadrze pozwala na bardziej zrównoważoną i interesującą kompozycję. Użycie trójpodziału nie tylko przyciąga wzrok widza do kluczowych elementów fotografii, ale również nadaje całości harmonijnego wyglądu. W praktyce fotograficznej, można na przykład umieścić główny obiekt w jednym z mocnych punktów, co sprawi, że zdjęcie będzie bardziej dynamiczne. Ta zasada jest często stosowana w różnych dziedzinach sztuki wizualnej i filmowej, gdzie kompozycja odgrywa kluczową rolę w odbiorze wizualnym. Dobrze skonstruowana kompozycja według trójpodziału pozwala na stworzenie zdjęć, które są nie tylko estetyczne, ale również przekazują zamierzony przekaz artystyczny.

Pytanie 36

Zwiększenie mocy błysku lamp błyskowych w studio pozwala na

A. lepsze ustawienie ostrości
B. uzyskanie większej głębi ostrości
C. wydłużenie czasu ekspozycji
D. skrócenie czasu ekspozycji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jak to działa? Większa energia błysku lamp błyskowych daje fajną głębię ostrości, co jest mega ważne w fotografii. Wysoka moc pozwala na krótsze czasy otwarcia migawki, a to z kolei daje możliwość, żeby zwiększyć przysłonę. W praktyce to znaczy, że można uzyskać większą głębię ostrości i przy tym mieć wszystko dobrze naświetlone. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy chcemy, żeby model był wyraźny, a tło rozmyte, musimy odpowiednio ustawić przysłonę i moc lamp błyskowych. W studiu fajnie jest też używać filtrów ND, bo one pomagają lepiej kontrolować głębię ostrości, zwłaszcza przy trudnych warunkach oświetleniowych. Wykorzystanie silnego błysku pomaga też zminimalizować wpływ ruchu, co jest ważne, jeśli model się porusza. Dlatego umiejętność dostosowywania mocy lampy do efektu, jaki chcemy uzyskać, jest kluczowa dla każdego fotografa.

Pytanie 37

Powiększalnik pozwalający na uzyskiwanie kolorowych kopii w technice subtraktywnej dysponuje głowicą filtracyjną z filtrami korekcyjnymi w kolorach:

A. czerwona, żółta, niebieska
B. czerwona, zielona, niebieska
C. purpurowa, żółta, niebieskozielona
D. purpurowa, zielona, niebieska

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to purpurowa, żółta i niebieskozielona, co wynika z podstawowych zasad teorii kolorów w kontekście druku subtraktywnego. W systemie subtraktywnym, kolory są tworzone poprzez absorpcję (subtrakcję) pewnych długości fal światła. Filtry purpurowe, żółte i niebieskozielone efektywnie eliminują odpowiednie długości fal: filtr purpurowy absorbuje zielone światło, żółty filtr absorbuje niebieskie, a niebieskozielony filtr absorbuje czerwone. To połączenie zapewnia szeroki zakres reprodukcji kolorów, co jest kluczowe w procesie druku fotograficznego i graficznego. Przykładem zastosowania mogą być profesjonalne laby fotograficzne, które wykorzystują powiększalniki do tworzenia wysokiej jakości odbitek, w których dokładne odwzorowanie kolorów jest niezbędne. Standardy takie jak ISO 12647-2 definiują wymagania dotyczące reprodukcji kolorów w druku, co podkreśla znaczenie właściwych filtrów. W praktyce, zastosowanie odpowiednich filtrów ma bezpośredni wpływ na jakość końcowego produktu oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 38

Aby zidentyfikować zanieczyszczenia na matrycy aparatu przed przeprowadzeniem jej czyszczenia, należy wykonać fotografię

A. jednolitej jasnej powierzchni
B. przez filtr polaryzacyjny
C. testu rozdzielczości
D. czarnej kartki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonywanie zdjęcia jednolitej jasnej powierzchni jest najskuteczniejszą metodą lokalizacji zabrudzeń na matrycy aparatu fotograficznego. Jasny kolor powierzchni, na przykład biała kartka papieru lub jednolita niebieska ściana, umożliwia lepsze uwidocznienie wszelkich plam i zanieczyszczeń na matrycy. Dzięki wysokiemu kontrastowi między jasnym tłem a ewentualnymi zabrudzeniami, które mogą objawiać się jako ciemniejsze plamy lub smugi, łatwiej jest zidentyfikować problem. W praktyce, po zrobieniu zdjęcia w trybie manualnym, warto zastosować dużą wartość przysłony, co zwiększa głębię ostrości i pozwala na uzyskanie wyraźnego obrazu tła. Tego rodzaju zdjęcie stanowi punkt wyjścia do dalszych działań, takich jak czyszczenie matrycy. Zgodnie z zaleceniami producentów aparatów, regularne sprawdzanie stanu matrycy po każdym intensywnym użytkowaniu aparatu jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości zdjęć, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 39

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie koloru w obszarach zdjęć o niższym nasyceniu?

A. Jaskrawość
B. Odwróć
C. Przejrzystość
D. Ekspozycja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jaskrawość w Photoshopie to super funkcja, która pozwala nam bawić się intensywnością kolorów w zdjęciach. Głównie działa w miejscach, gdzie kolory są takie trochę przygaszone. Jak zwiększymy jaskrawość, to kolory naprawdę stają się bardziej żywe, a szczegóły lepiej widać. To przydaje się, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z zdjęciami, które wyglądają na zbyt stonowane. Na przykład, w krajobrazach, gdy niebo jest takie szare i nudne, użycie jaskrawości może na prawdę podnieść zdjęcie, pokazując piękne odcienie, które wcześniej były niewidoczne. Ale moim zdaniem, trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo wtedy kolory mogą wyglądać sztucznie. Fajnie jest też spojrzeć na histogram, bo to pomaga lepiej zrozumieć, jak są rozmieszczone tonacje w obrazie. A jeśli chcemy poprawić jaskrawość tylko w niektórych miejscach, to maskowanie warstw to świetna opcja, bo daje dużą kontrolę nad tym, co robią zmiany.

Pytanie 40

Największy kontrast kolorów osiąga się, fotografując czerwoną sukienkę na tle

A. zielonym
B. szarym
C. niebieskim
D. purpurowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czerwona sukienka na tle zielonym pozwala na uzyskanie największego kontrastu barw dzięki zjawisku dopełnienia kolorów. W teorii kolorów, czerwień i zieleń znajdują się w przeciwnych częściach koła kolorów, co sprawia, że intensyfikują się nawzajem, tworząc wrażenie większej intensywności kolorów. Praktyczne zastosowanie tego efektu można zaobserwować w fotografii modowej, gdzie umiejętność łączenia barw, które tworzą wysoki kontrast, podkreśla detale ubrań i ich teksturę. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie oświetlenia – odpowiednie światło naturalne lub sztuczne może dodatkowo wzmocnić efekt kontrastu, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Używając zielonego tła, możemy również zyskać na spójności wizualnej, co jest często stosowane w kampaniach reklamowych oraz sesjach zdjęciowych, gdzie kolor tła ma za zadanie komplementować prezentowane stroje, a nie odwracać od nich uwagę.