Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 11:15
Data zakończenia: 7 maja 2025 11:29

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się protokół oparty na architekturze klient-serwer oraz modelu żądanie-odpowiedź, wykorzystywany do przesyłania plików?

A. SSL

B. SSH

C. FTP

D. ARP

Protokół FTP (File Transfer Protocol) to standardowy protokół sieciowy stosowany do przesyłania plików między komputerami w sieci TCP/IP. Działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie komputer-klient wysyła żądania do serwera, który następnie odpowiada na te żądania, przesyłając odpowiednie pliki. FTP jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, w tym w zarządzaniu stronami internetowymi, gdzie webmasterzy używają go do przesyłania plików HTML, obrazów oraz innych zasobów na serwery. Protokół FTP obsługuje zarówno tryb aktywny, jak i pasywny, co umożliwia elastyczne dostosowanie do różnorodnych konfiguracji sieciowych. Dobre praktyki związane z używaniem FTP obejmują zastosowanie silnych haseł oraz dostępu do kont użytkowników, a także korzystanie z HTTPS dla zwiększenia bezpieczeństwa transferów plików. Dzięki swojej prostocie i szerokiemu wsparciu z różnych platform, FTP pozostaje jednym z kluczowych protokołów do udostępniania plików, solidnie wspierając zarówno użytkowników indywidualnych, jak i organizacje.

Pytanie 2

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora

B. podniesienie częstotliwości pracy zegara

C. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia

D. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

Technologia Hyper-Threading, opracowana przez firmę Intel, umożliwia procesorom wykonywanie dwóch wątków jednocześnie na jednym rdzeniu. Oznacza to, że jeden rdzeń procesora, zamiast obsługiwać tylko jedno zadanie w danym czasie, jest w stanie efektywnie dzielić swoje zasoby, co prowadzi do lepszego wykorzystania mocy obliczeniowej. Przykładowo, w sytuacji, gdy aplikacja wykorzystuje wiele wątków, jak programy do renderowania wideo lub obróbki grafiki, Hyper-Threading pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co przyspiesza cały proces. Technologia ta jest szeroko stosowana w serwerach i stacjach roboczych, gdzie wydajność wielowątkowa ma kluczowe znaczenie. Warto zaznaczyć, że chociaż Hyper-Threading nie podwaja całkowitej wydajności procesora, jego zastosowanie może znacznie zwiększyć efektywność w bardziej złożonych zadaniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze inżynierii komputerowej, gdzie optymalizacja zasobów jest kluczowym celem.

Pytanie 3

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

B. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

C. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

D. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 4

Administrator systemu Linux wydał komendę mount /dev/sda2 /mnt/flash. Co to spowoduje?

A. podłączenie dysku SATA do katalogu flash

B. podłączenie pamięci typu flash do lokalizacji /dev/sda2

C. odłączenie dysku SATA z katalogu flash

D. odłączenie pamięci typu flash z lokalizacji /dev/sda2

Odpowiedzi, które wskazują na odłączenie urządzeń lub zmiany w katalogach, wynikają z nieporozumienia dotyczącego działania polecenia 'mount'. Polecenie to nie służy do odłączania urządzeń, lecz do ich podłączania do określonego punktu w systemie plików. Kiedy mówimy o odłączeniu, właściwym poleceniem byłoby 'umount', które jest odpowiedzialne za usunięcie montowania urządzenia, a nie 'mount'. Ponadto, pomylenie partycji (jak '/dev/sda2') i lokalizacji montowania (jak '/mnt/flash') prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Gdy użytkownik wybiera katalog montowania, powinien być świadomy, że to właśnie w tym katalogu będą dostępne pliki z zamontowanej partycji. Oznaczenie katalogu '/mnt/flash' sugeruje, że użytkownik zamierza zamontować tam pamięć flash, lecz w rzeczywistości odnosi się to do partycji dysku. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, że montowanie nie polega na podłączaniu pamięci flash do partycji, lecz na odwrotnym procesie - podłączaniu partycji do systemu plików pod określonym punktem dostępu. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieporozumień, które mogą wpłynąć na prawidłowe zarządzanie danymi w systemie.

Pytanie 5

Na wyświetlaczu drukarki widnieje komunikat "PAPER JAM". Aby zlikwidować problem, należy w pierwszej kolejności

A. wymienić kartusz z materiałem drukującym

B. zidentyfikować miejsce zacięcia papieru w drukarce

C. włożyć papier do podajnika

D. zamontować podajnik papieru w drukarce

Aby skutecznie usunąć usterkę oznaczoną komunikatem 'PAPER JAM', kluczowym krokiem jest zlokalizowanie miejsca zacięcia papieru w drukarce. Zrozumienie, gdzie dokładnie doszło do zacięcia, pozwala na precyzyjne usunięcie przeszkody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji sprzętu biurowego. W pierwszej kolejności warto sprawdzić obszary, takie jak podajnik papieru, strefa wyjścia oraz wnętrze drukarki, aby zidentyfikować zacięty papier. W przypadku braku wiedzy na temat lokalizacji elementów drukarki, można sięgnąć do instrukcji obsługi, która dostarcza niezbędnych informacji. Przykładem dobrego postępowania jest również systematyczne czyszczenie mechanizmów podających papier, co minimalizuje ryzyko zacięć. Pamiętaj także, aby podczas usuwania zacięcia delikatnie wyciągać zacięty papier, aby nie uszkodzić wnętrza urządzenia. Tego typu działania nie tylko zwiększają sprawność drukarki, ale również wydłużają jej żywotność.

Pytanie 6

Parametry katalogowe przedstawione w ramce dotyczą dysku twardego

ST31000528AS

Seagate Barracuda 7200.12 ,32 MB,

Serial ATA/300, Heads 4, Capacity 1TB

A. z pamięcią podręczną 12 MB

B. o maksymalnym transferze zewnętrznym 300 MB/s

C. o pojemności 32 MB

D. posiadającego cztery talerze

Maksymalny transfer zewnętrzny 300 MB/s odnosi się do przepustowości interfejsu Serial ATA (SATA). W tym przypadku używamy standardu SATA II, który zapewnia przepustowość do 300 MB/s. Jest to kluczowa cecha dla dysków twardych, ponieważ określa maksymalną szybkość, z jaką dane mogą być przesyłane między dyskiem a komputerem. W praktyce wyższa przepustowość oznacza krótszy czas przesyłania dużych plików oraz bardziej efektywne przetwarzanie danych przez system operacyjny. Zastosowanie interfejsu SATA II jest powszechne w wielu komputerach osobistych i serwerach z początku XXI wieku, co zapewnia stabilną wydajność przy przystępnych kosztach. Wiedza o maksymalnym transferze jest istotna dla inżynierów i techników IT, którzy muszą dobierać odpowiednie komponenty do określonych zastosowań, takich jak szybkie przetwarzanie danych, gaming czy obróbka wideo. Znajomość tej specyfikacji pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów sprzętowych i wydajnościowych dysku twardego, co jest istotne przy budowie wydajnych systemów komputerowych.

Pytanie 7

Zaprezentowany komputer jest niepełny. Który z komponentów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla poprawnego funkcjonowania zestawu i powinien być dodany?

Lp.	Nazwa podzespołu
1.	Cooler Master obudowa komputerowa CM Force 500W czarna
2.	Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.	Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, TRAY/OEM
4.	Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.	Seagate BarraCuda, 3,5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.	LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.	Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.	Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.	Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Wentylator procesora

B. Karta graficzna

C. Pamięć RAM

D. Zasilacz

Wentylator procesora jest kluczowym elementem w każdej konfiguracji komputerowej, zwłaszcza przy użyciu procesorów typu TRAY, które nie są wyposażone w fabryczne chłodzenie. Jego główną funkcją jest odprowadzanie ciepła generowanego przez procesor podczas pracy, co zapobiega przegrzaniu i uszkodzeniu komponentów. Brak odpowiedniego chłodzenia może prowadzić do ograniczenia wydajności procesora poprzez mechanizmy throttlingu, które automatycznie zmniejszają jego taktowanie w celu obniżenia temperatury. Wentylatory procesorowe są częścią systemu chłodzenia aktywnego i są niezbędne do utrzymania optymalnej wydajności i długowieczności procesora. Zastosowanie wysokiej jakości wentylatora może również wpłynąć na poziom hałasu emitowanego przez system oraz efektywność pracy całego zestawu komputerowego. Wybierając wentylator, warto zwrócić uwagę na jego kompatybilność z gniazdem procesora, wydajność przepływu powietrza, poziom emitowanego hałasu oraz technologie wspomagające, takie jak PWM, które pozwalają na dynamiczne dostosowywanie prędkości obrotowej wentylatora w zależności od obciążenia.

Pytanie 8

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. AGPL

B. TRIAL

C. BOX

D. OEM

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest specyficznym rodzajem licencji, która jest przypisana do konkretnego komputera lub jego podzespołów, co oznacza, że oprogramowanie może być używane tylko na tym urządzeniu. W praktyce, licencje OEM są często stosowane w przypadku preinstalowanego oprogramowania, takiego jak systemy operacyjne czy aplikacje biurowe, które są dostarczane przez producentów sprzętu. Warto zauważyć, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze niż licencje BOX, które można przenosić między urządzeniami. Licencje te mają również ograniczenia w zakresie wsparcia technicznego, które najczęściej zapewnia producent sprzętu, a nie twórca oprogramowania. W przypadku wymiany kluczowych podzespołów, takich jak płyta główna, może być konieczne nabycie nowej licencji. Standardy branżowe, takie jak Microsoft Software License Terms, szczegółowo określają zasady stosowania licencji OEM, co jest kluczowe dla zrozumienia ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 9

Schemat ilustruje zasadę funkcjonowania sieci VPN o nazwie

A. Client – to – Site

B. Gateway

C. L2TP

D. Site – to – Site

Site-to-Site VPN to technologia umożliwiająca połączenie dwóch lub więcej oddzielnych sieci lokalnych (LAN) za pośrednictwem sieci publicznej jak internet. Kluczową cechą jest to że połączenie jest realizowane między urządzeniami VPN umieszczonymi w każdej z tych sieci. Dzięki temu każda z sieci może komunikować się jakby była częścią jednej wielkiej sieci lokalnej co jest nieocenione dla firm z rozproszonymi lokalizacjami. Umożliwia to bezpieczne przesyłanie danych między oddziałami firmy i centralą co jest znacznie bardziej efektywne niż tradycyjne formy komunikacji. Standardy takie jak IPsec są często używane do zapewnienia bezpieczeństwa połączenia. Site-to-Site VPN eliminuje potrzebę bezpośredniego dostępu do internetu dla każdego urządzenia w sieci lokalnej zmniejszając ryzyko związane z bezpieczeństwem. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest także centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Warto zaznaczyć że takie połączenia są skalowalne i łatwe w utrzymaniu co czyni je idealnym wyborem dla dużych organizacji.

Pytanie 10

W którym katalogu w systemie Linux można znaleźć pliki zawierające dane o urządzeniach zainstalowanych w komputerze, na przykład pamięci RAM?

A. /proc

B. /sbin

C. /var

D. /dev

Katalog /proc w systemie Linux jest wirtualnym systemem plików, który dostarcza informacji o bieżących procesach działających w systemie, a także o parametrach jądra i systemu. Znajdują się tam pliki, które reprezentują różnorodne informacje o zainstalowanych urządzeniach, takich jak pamięć operacyjna, procesory, czy urządzenia wejścia/wyjścia. Na przykład, plik /proc/meminfo zawiera szczegółowe informacje o pamięci operacyjnej, takie jak całkowita pamięć, używana pamięć, dostępna pamięć i pamięć buforów. Dzięki tym informacjom administratorzy mogą monitorować stan zasobów systemowych i optymalizować ich wykorzystanie. W praktyce, narzędzia systemowe, takie jak top, htop czy free, korzystają z danych dostępnych w katalogu /proc do prezentowania użytkownikowi aktualnych informacji o zasobach systemowych. Wartością dodaną korzystania z /proc jest również to, że zmiany w parametrach systemowych można wprowadzać dynamicznie, co jest kluczowe dla administrowania systemami w czasie rzeczywistym.

Pytanie 11

W systemie Linux, co oznacza znak "~" w ścieżce dostępu do plików?

A. Katalog domowy użytkownika

B. Katalog root

C. Katalog główny

D. Katalog tymczasowy

Znak "~" w systemie Linux jest powszechnie używany jako skrót do katalogu domowego bieżącego użytkownika. Jego zastosowanie jest nie tylko wygodne, ale również zgodne z dobrymi praktykami administracji systemem, gdyż pozwala na szybki dostęp do plików i konfiguracji specyficznych dla danego użytkownika. Na przykład, jeśli użytkownik wpisze w terminalu komendę "cd ~", zostanie przeniesiony bezpośrednio do swojego katalogu domowego, co eliminuje konieczność wpisywania pełnej ścieżki, na przykład "/home/nazwa_użytkownika". Ułatwienie to jest szczególnie przydatne w przypadku użytkowników posiadających długie nazwy katalogów domowych lub w sytuacjach, gdy pracują na wielu kontach jednocześnie. Praktyczne zastosowanie tego skrótu można zauważyć podczas pracy z plikami konfiguracyjnymi, które często znajdują się w katalogu domowym, jak np. ".bashrc" czy ".profile". Rozumienie tego mechanizmu to podstawa efektywnej nawigacji w systemie Linux i zarządzania plikami użytkownika. Można też używać tego znaku w skryptach, co sprawia, że są one dynamicznie dostosowywane do środowiska pracy różnych użytkowników, co jest zgodne z zasadami przenośności i elastyczności w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 12

Gdzie w dokumencie tekstowym Word umieszczony jest nagłówek oraz stopka?

A. Nagłówek jest umieszczony na dolnym marginesie, a stopka na górnym marginesie

B. Nagłówek znajduje się na górnym marginesie, a stopka na dolnym marginesie

C. Nagłówek występuje na początku dokumentu, a stopka na końcu dokumentu

D. Na stronach parzystych dokumentu

Nagłówek i stopka w dokumencie tekstowym Word odgrywają kluczową rolę w organizacji treści oraz w estetyce dokumentów. Nagłówek, umieszczany na górnym marginesie, pozwala na umieszczenie istotnych informacji, takich jak tytuł dokumentu, nazwa autora czy numer strony. Dzięki temu czytelnik ma łatwy dostęp do kontekstu całego dokumentu, co jest szczególnie przydatne w dłuższych publikacjach, takich jak raporty czy prace naukowe. Z kolei stopka, umieszczana na dolnym marginesie, często zawiera dane kontaktowe, numery stron lub jakiekolwiek dodatkowe notatki, które mogą być istotne dla odbiorcy. Ważne jest, aby dobrze zorganizować te elementy zgodnie z zasadami typografii i dostosować je do stylu dokumentu, co zwiększa jego profesjonalny wygląd oraz czytelność. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich formatów i rozmiarów czcionek, a także unikanie nadmiaru informacji, co może prowadzić do chaosu wizualnego.

Pytanie 13

W systemie Windows Server narzędzie, które pozwala na zarządzanie zasadami grupowymi, to

A. Panel kontrolny

B. Menedżer procesów

C. Konsola GPMC

D. Serwer DNS

Panel sterowania, Menedżer zadań oraz Serwer DNS to narzędzia, które nie są przeznaczone do zarządzania zasadami grupy w systemie Windows Server, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania politykami w środowisku IT. Panel sterowania to interfejs użytkownika, który umożliwia m.in. konfigurację ustawień systemowych, ale nie posiada funkcji związanych z zarządzaniem GPO. Menedżer zadań służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz wydajnością, natomiast Serwer DNS odpowiada za rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest całkiem inną funkcjonalnością. Wiele osób może mylnie zakładać, że te narzędzia mogą spełniać funkcje związane z politykami grupy, jednak nie mają one zintegrowanej funkcjonalności do tworzenia, edytowania ani zarządzania zasadami grupy, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Takie błędy myślowe mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania bezpieczeństwem i konfiguracjami w organizacji, co może z kolei skutkować lukami w zabezpieczeniach oraz trudnościami w utrzymaniu zgodności z regulacjami branżowymi. Z tego powodu, dla administratorów kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi narzędziami a GPMC, aby właściwie wykorzystywać zasoby systemowe.

Pytanie 14

Wskaż rysunek ilustrujący kondensator stały?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. A

Kondensator stały to podstawowy element elektroniczny charakteryzujący się zdolnością gromadzenia ładunku elektrycznego. Rysunek D przedstawia kondensator stały, który zazwyczaj ma budowę cylindryczną lub prostokątną z dwoma wyprowadzeniami. Kondensatory stałe są szeroko stosowane w układach elektronicznych, w tym w filtrach, zasilaczach i układach sprzężenia sygnałowego. Ich zaletą jest stabilna pojemność i wysoka niezawodność, co czyni je idealnymi do zastosowań, gdzie istotna jest dokładność parametrów. W praktyce są wykorzystywane w stabilizacji napięcia, odfiltrowywaniu zakłóceń i w układach rezonansowych. Standardy branżowe określają różne typy kondensatorów stałych, takie jak ceramiczne, tantalowe czy elektrolityczne, które różnią się właściwościami i zastosowaniem. Znajomość ich specyfiki jest kluczowa dla prawidłowego projektowania układów elektronicznych i wyboru odpowiednich komponentów w zależności od wymagań aplikacji.

Pytanie 15

Podczas tworzenia sieci kablowej o maksymalnej prędkości przesyłu danych wynoszącej 1 Gb/s, w której maksymalna odległość między punktami sieci nie przekracza 100 m, należy zastosować jako medium transmisyjne

A. kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala

B. fale radiowe o częstotliwości 5 GHz

C. fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz

D. kabel UTP kategorii 5e

Kabel UTP kategorii 5e to naprawdę dobry wybór, jeśli chodzi o sieci przewodowe. Jego maksymalna prędkość to 1 Gb/s na odległości do 100 metrów, co jest całkiem spoko. Ten kabel działa według standardu 1000BASE-T, który jest częścią tych wszystkich norm IEEE 802.3. Co ciekawe, jak użyjesz go w sieci, to zapewni ci stabilność, a przesył danych będzie bardzo wysokiej jakości. W biurach i różnych instytucjach, gdzie potrzebna jest szybka komunikacja, ten kabel sprawdza się świetnie. W praktyce często widzę, że w biurach instalują go zgodnie z normami TIA/EIA-568. Dzięki temu można łatwo zaktualizować sieć do wyższych kategorii kabli, jak kategoria 6, co jest na pewno fajne na przyszłość.

Pytanie 16

Karta dźwiękowa, która pozwala na odtwarzanie plików w formacie MP3, powinna być zaopatrzona w układ

A. ALU

B. GPU

C. RTC

D. DAC

Nie wybrałeś odpowiedzi, która pasuje do roli karty dźwiękowej w systemie audio, co może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, do czego służą poszczególne elementy komputera. Na przykład, RTC, czyli zegar czasu rzeczywistego, zajmuje się tylko zarządzaniem czasem, więc nie ma z dźwiękiem nic wspólnego. GPU to jednostka do obliczeń graficznych, a nie dźwiękowych. ALU z kolei robi obliczenia, ale też nie przetwarza dźwięku. Często mylimy funkcje różnych układów, co skutkuje błędnymi wnioskami. Ważne jest, aby wiedzieć, że karta dźwiękowa musi mieć odpowiednie części do pracy z sygnałami audio, a wtedy DAC umożliwia nam słuchanie dźwięku. Kiedy myślimy o technologii audio, musimy używać układów zaprojektowanych specjalnie do tego celu, co wyklucza inne komponenty. Zrozumienie, które elementy są za co odpowiedzialne, ma kluczowe znaczenie, żeby zapewnić dobrą jakość dźwięku w systemie.

Pytanie 17

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 512MB

B. 1GB

C. 256MB

D. 2GB

Aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i korzystać z trybu graficznego, minimalne wymagania dotyczące pamięci RAM wynoszą 1GB. Takie wymagania są zgodne z dokumentacją Microsoftu, która wskazuje, że system Windows 7 potrzebuje co najmniej 1GB pamięci RAM dla wersji 32-bitowej, aby efektywnie działać. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe, gdyż przy zbyt małej ilości pamięci RAM system może działać niestabilnie, spowalniając ogólne działanie komputera. W przypadku aplikacji graficznych lub programów wymagających intensywnego przetwarzania danych, zaleca się posiadanie co najmniej 2GB pamięci RAM, co pozwala na płynne działanie wielu zadań jednocześnie. Zastosowanie systemu operacyjnego w środowisku biurowym, edukacyjnym czy graficznym wymaga dostosowania specyfikacji sprzętowej do wymagań oprogramowania, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 18

W systemie Windows do przeprowadzania aktualizacji oraz przywracania sterowników sprzętowych należy wykorzystać narzędzie

A. fsmgmt.msc

B. certmgr.msc

C. wmimgmt.msc

D. devmgmt.msc

Devmgmt.msc to narzędzie, które otwiera Menedżera urządzeń w systemie Windows. Jest to kluczowa przystawka do zarządzania sprzętem zainstalowanym w komputerze, umożliwiająca użytkownikom instalację, aktualizację, a także przywracanie sterowników urządzeń. W praktyce, Menedżer urządzeń pozwala na identyfikację problemów ze sprzętem, takich jak nieprawidłowo działające urządzenia czy brakujące sterowniki. Na przykład, jeśli zainstalujesz nową drukarkę, ale nie działa ona poprawnie, możesz użyć devmgmt.msc do zaktualizowania sterownika lub przywrócenia go do wcześniejszej wersji. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu urządzeń oraz aktualizowanie sterowników, aby zapewnić optymalną wydajność sprzętu. W kontekście standardów branżowych, zarządzanie sterownikami z wykorzystaniem Menedżera urządzeń jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi utrzymania systemu operacyjnego, co wpływa na stabilność i bezpieczeństwo całego środowiska komputerowego.

Pytanie 19

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. verifier

B. replace

C. sfc

D. debug

Odpowiedź 'sfc' (System File Checker) jest jak najbardziej trafna. To narzędzie działa tak, że potrafi naprawić uszkodzone lub zniknięte pliki systemowe w Windows. Kiedy system robi się kapryśny i pokazuje różne błędy, to lepiej odpalić 'sfc /scannow' w wierszu polecenia. Dzięki temu narzędziu można przeprowadzić skanowanie, które automatycznie naprawia wykryte problemy. W moim doświadczeniu, to naprawdę dobry pierwszy krok, kiedy coś z aplikacjami nie gra. Dobrze jest też pamiętać, że regularne sprawdzanie systemu, korzystając z sfc, to dobra praktyka, bo można uniknąć większych kłopotów. W IT często radzą, żeby regularnie skanować system, żeby zminimalizować ryzyko większych awarii.

Pytanie 20

Wtyczka (modularne złącze męskie) przedstawiona na rysunku stanowi zakończenie przewodu

A. U/UTP

B. koncentrycznego

C. światłowodowego

D. F/UTP

Wtyk przedstawiony na zdjęciu to złącze RJ-45, które jest standardowo używane do zakończeń kabli typu F/UTP. F/UTP, czyli Foiled Unshielded Twisted Pair, to kabel składający się z czterech par nieskręconych przewodów, które są otoczone folią ekranową. Dzięki tej konstrukcji kabel F/UTP zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi w porównaniu do zwykłego U/UTP. Złącza RJ-45 są powszechnie używane w sieciach komputerowych Ethernet do łączenia urządzeń takich jak komputery, routery i przełączniki sieciowe. Instalacja tych kabli wymaga przestrzegania standardów takich jak TIA/EIA-568, które określają konfigurację pinów dla poprawnego przesyłu danych. Stosowanie F/UTP jest zalecane w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń elektromagnetycznych, co można spotkać w szpitalach czy zakładach przemysłowych. Znajomość poprawnego montażu złączy RJ-45 i struktury kabli F/UTP jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, aby zapewnić ich niezawodność i wydajność.

Pytanie 21

Jednym z zaleceń w zakresie ochrony przed wirusami jest przeprowadzanie skanowania całego systemu. W związku z tym należy skanować komputer

A. wyłącznie w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie infekcji wirusem

B. regularnie, na przykład co siedem dni

C. jedynie w sytuacji, gdy w systemie nie działa monitor antywirusowy

D. tylko po zaktualizowaniu baz danych oprogramowania antywirusowego

Skanowanie całego komputera systematycznie, na przykład raz w tygodniu, jest kluczowym zaleceniem w zakresie ochrony antywirusowej i zabezpieczania systemu przed zagrożeniami. Regularne skanowanie pozwala na wczesne wykrywanie i eliminowanie potencjalnych wirusów oraz innych szkodliwych programów, zanim zdążą one wyrządzić poważne szkody. Przykładowo, wiele złośliwych oprogramowań potrafi się ukrywać w systemie przez dłuższy czas, a ich działanie może być wykryte dopiero po pewnym czasie. Dlatego skanowanie w regularnych odstępach czasu, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak zalecenia NIST (National Institute of Standards and Technology) dotyczące zarządzania ryzykiem, zapewnia, że system jest stale monitorowany i zabezpieczony. Dodatkowo warto zaznaczyć, że niektóre programy antywirusowe oferują funkcje automatycznego skanowania, które można skonfigurować do działania w wybranych porach, co ułatwia przestrzeganie tego zalecenia.

Pytanie 22

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. DNS

B. FTP

C. DHCP

D. HTTP

Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, jest super ważny do zarządzania adresami IP w sieciach komputerowych. Jego główna rola to to, że przypisuje adresy IP do urządzeń na podstawie ich adresów MAC. Dzięki temu nie musimy każdorazowo ręcznie ustawiać wszystkiego, co jest naprawdę wygodne. Z automatycznym przypisywaniem przychodzi też kilka innych informacji jak maska podsieci czy serwery DNS. To, moim zdaniem, znacząco ułatwia pracę administratorów sieci, bo w większych biurach, gdzie jest dużo urządzeń, takie coś jak DHCP przyspiesza cały proces. Serio, wyobraź sobie, że masz w biurze setki laptopów i smartfonów – DHCP po prostu robi swoje, a ty nie musisz się martwić o każde urządzenie oddzielnie. Całość działa na wymianie wiadomości między klientami a serwerem, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami. Jakbyś chciał wiedzieć, to DHCP trzyma się też norm z RFC 2131 i RFC 2132, które dokładnie mówią, jak to działa, co czyni ten protokół naprawdę popularnym w dzisiejszych sieciach IP.

Pytanie 23

Jaki adres IP należy do grupy A?

A. 129.10.0.17

B. 217.12.45.1

C. 125.11.0.7

D. 239.0.255.15

Adres IP 125.11.0.7 należy do klasy A, co oznacza, że jego pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A jest przeznaczona dla dużych organizacji i oferuje największą liczbę dostępnych adresów IP, co czyni ją idealną dla instytucji, które potrzebują dużych pul adresowych. W przypadku tej klasy, maska podsieci to zwykle 255.0.0.0, co pozwala na wiele możliwości segmentacji sieci. Przykładem zastosowania adresów klasy A mogą być duże firmy międzynarodowe, które posiadają rozbudowaną infrastrukturę sieciową i potrzebują wielu adresów IP do zarządzania różnymi oddziałami. Warto również zaznaczyć, że adresy IP z klasy A są często używane w systemach, które wymagają rozległych sieci lokalnych (LAN) z wieloma urządzeniami, takimi jak serwery, komputery oraz urządzenia mobilne. Dzięki temu, rozumienie klas adresacji IP oraz ich zastosowania jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 24

Jakie narzędzie powinno być użyte do zbadania wyników testu POST dla modułów na płycie głównej?

A. Rys. D

B. Rys. C

C. Rys. A

D. Rys. B

Prawidłowa odpowiedź to Rys. B. Jest to specjalne narzędzie diagnostyczne znane jako karta POST, używane do testowania i diagnozowania problemów z płytą główną komputera. Kiedy komputer jest uruchamiany, przechodzi przez test POST (Power-On Self-Test), który sprawdza podstawowe komponenty sprzętowe. Karta POST wyświetla kody wyników testu, co umożliwia technikom zidentyfikowanie problemów, które mogą uniemożliwiać prawidłowy rozruch systemu. Karty POST są niezwykle przydatne w środowiskach serwisowych, gdzie szybka diagnostyka jest kluczowa. Dają one bezpośredni wgląd w proces rozruchu płyty głównej i wskazują na potencjalne awarie sprzętowe, takie jak uszkodzone moduły pamięci RAM, problemy z procesorem czy kartą graficzną. W praktyce, kody wyświetlane przez kartę POST mogą być porównywane z tabelami kodów POST producenta płyty głównej, co pozwala na szybkie i precyzyjne określenie przyczyny awarii i przystąpienie do jej usunięcia. Warto zaznaczyć, że użycie karty POST jest standardem w diagnostyce komputerowej i stanowi dobrą praktykę w pracy serwisanta.

Pytanie 25

Interfejs, którego magistrala kończy się elementem przedstawionym na ilustracji, jest typowy dla

A. SCSI

B. ATAPI

C. SATA

D. UDMA

Odpowiedź SCSI jest poprawna ponieważ ten interfejs tradycyjnie korzysta z zewnętrznych i wewnętrznych kabli zakończonych charakterystycznymi 50-pinowymi złączami Centronics albo 68-pinowymi złączami na potrzeby SCSI-2 i nowszych standardów Element przedstawiony na obrazku najprawdopodobniej jest złączem Centronics które jest typowe dla starszych implementacji SCSI zwłaszcza w systemach drukarek skanerów i urządzeń peryferyjnych SCSI w odróżnieniu od innych technologii pozwala na podłączanie wielu urządzeń do jednej magistrali co czyni go szczególnie przydatnym w środowiskach serwerowych i profesjonalnych SCSI oferuje również wysokie prędkości transferu danych oraz obsługę komend kolejkujących co zapewnia lepszą wydajność przy jednoczesnym działaniu wielu urządzeń Dodatkowo SCSI obsługuje szeroki wachlarz urządzeń takich jak dyski twarde napędy taśmowe oraz skanery co zwiększa jego wszechstronność i zastosowanie w różnych konfiguracjach Wybierając SCSI użytkownik zyskuje na elastyczności i wydajności co jest kluczowe w profesjonalnych rozwiązaniach z dużym obciążeniem operacyjnym

Pytanie 26

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. ipconfig

B. ifconfig

C. eth0

D. route add

Polecenie 'ifconfig' jest standardowym narzędziem w systemach UNIX i Linux, używanym do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono zarówno wyświetlanie informacji o interfejsach (takich jak adres IP, maska podsieci, stan interfejsu), jak i ich konfigurację, co czyni je niezbędnym narzędziem w administracji sieci. Przykładowo, aby przypisać adres IP do interfejsu, należy użyć polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', co aktywuje interfejs oraz przydziela mu określony adres IP. Choć 'ifconfig' jest decyzją popularną, warto zauważyć, że w nowoczesnych dystrybucjach Linuxa zaleca się używanie narzędzia 'ip', które jest bardziej wszechstronne i oferuje dodatkowe funkcje. Dobrym standardem jest regularne sprawdzanie konfiguracji sieciowej za pomocą 'ifconfig' lub 'ip a' oraz monitorowanie aktywności interfejsów, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci.

Pytanie 27

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Przesyłanie e-maili

B. Kontrola transmisji w sieci

C. Szyfrowanie zdalnych połączeń

D. Automatyczna konfiguracja adresów hostów

Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem pakietu protokołów internetowych (TCP/IP), który odpowiada za przesyłanie komunikatów kontrolnych oraz informacji o błędach w sieci. Jego główne zadanie to monitorowanie i diagnozowanie stanu transmisji w sieci, co jest niezbędne do utrzymania niezawodności połączeń. Przykłady zastosowania ICMP obejmują narzędzia takie jak ping i traceroute, które wykorzystują komunikaty echo request oraz echo reply do testowania dostępności hostów oraz śledzenia ścieżki, jaką pakiety przebywają w sieci. W praktyce, ICMP umożliwia administratorom sieci identyfikowanie problemów z połączeniem, takich jak utraty pakietów czy opóźnienia, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami, zrozumienie działania ICMP jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, ponieważ jego funkcje diagnostyczne są fundamentalne dla utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 28

Program df pracujący w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. nazwa aktualnego katalogu

B. tekstu odpowiadającego wzorcowi

C. zawartości ukrytego folderu

D. informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej

Polecenie df, które jest powszechnie używane w systemach operacyjnych z rodziny Linux, jest narzędziem służącym do wyświetlania informacji o dostępnej i używanej przestrzeni dyskowej na zamontowanych systemach plików. Dzięki temu administratorzy mogą szybko ocenić, ile miejsca jest zajęte, a ile dostępne na poszczególnych partycjach. Na przykład, użycie polecenia 'df -h' pozwala na prezentację tych danych w formacie czytelnym dla człowieka, co oznacza, że wartości będą przedstawione w jednostkach KB, MB lub GB. To jest szczególnie użyteczne w kontekście monitorowania zasobów systemowych w serwerach i stacjach roboczych, gdzie zarządzanie przestrzenią dyskową jest kluczowe dla zapewnienia płynności działania systemu. Dodatkowo, narzędzie to wspiera zarządzanie przestrzenią dyskową zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, umożliwiając wczesne wykrywanie problemów związanych z niewystarczającą ilością miejsca, co może prowadzić do awarii aplikacji lub całego systemu.

Pytanie 29

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. określenia wytycznych dla wykonawcy

B. przygotowywania pomiarów powykonawczych

C. kosztorysowania prac

D. tworzenia schematów sieci

Katalog Nakładów Rzeczowych jest kluczowym narzędziem w procesie kosztorysowania robót budowlanych, w tym projektowania sieci. Umożliwia on oszacowanie kosztów związanych z materiałami, pracą oraz innymi zasobami potrzebnymi do realizacji projektu. W praktyce, katalog ten dostarcza szczegółowych opisów poszczególnych elementów, ich jednostek miary oraz średnich cen, co pozwala na precyzyjne określenie budżetu przedsięwzięcia. Kosztorysowanie oparte na wiarygodnych danych z katalogu wspiera w podejmowaniu decyzji o alokacji środków oraz kontroli finansowej projektu. Na przykład, przy projektowaniu sieci wodociągowej, inżynierowie mogą skorzystać z katalogu, aby oszacować ilość rur, armatury oraz koszt robocizny, co jest niezbędne do przygotowania rzetelnego kosztorysu. Użycie katalogu nakładów rzecznych jest zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością i efektywności w planowaniu projektów.

Pytanie 30

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie otrzymywać adres IP?

A. DNS

B. WINS

C. PROXY

D. DHCP

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych niezbędnych informacji konfiguracyjnych stacjom roboczym w sieci. Dzięki DHCP, urządzenia mogą uzyskiwać adresy IP bez konieczności ręcznego konfigurowania każdego z nich, co znacząco upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. Proces ten odbywa się poprzez cztery podstawowe kroki: Discover, Offer, Request i Acknowledge. W praktyce, gdy stacja robocza łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP Discover, a serwer DHCP odpowiada ofertą, która zawiera dostępny adres IP. Po akceptacji oferty przez stację roboczą, serwer przypisuje adres IP na określony czas. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro z wieloma komputerami, gdzie administratorzy mogą łatwo zarządzać przydzielaniem adresów IP, co zminimalizuje ryzyko konfliktów adresów i uprości konfigurację.

Pytanie 31

Aby chronić urządzenia w sieci LAN przed przepięciami oraz różnicami potencjałów, które mogą się pojawić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. sprzętową zaporę sieciową

B. przełącznik

C. ruter

D. urządzenie typu NetProtector

Urządzenia typu NetProtector są specjalistycznymi elementami ochrony sieci, które zabezpieczają przed przepięciami oraz różnicami potencjałów, jakie mogą wystąpić w wyniku wyładowań atmosferycznych, takich jak burze. W sytuacjach, gdy sieć LAN jest narażona na działanie takich czynników, zastosowanie NetProtectora może zminimalizować ryzyko uszkodzenia sprzętu sieciowego, jak routery, przełączniki, czy komputery. Działają one na zasadzie odprowadzania nadmiaru energii do ziemi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń sieci. Warto pamiętać, że ochrona przed przepięciami jest nie tylko zalecana, ale i często wymagana przez standardy branżowe, takie jak IEEE 1100, które definiują zasady stosowania systemów ochrony przed przepięciami (Surge Protective Devices - SPD). Przykładem ich zastosowania mogą być serwerownie, które ze względu na wysoką wartość sprzętu oraz ich kluczowe znaczenie dla działalności firm, powinny być szczególnie chronione. Dlatego NetProtector stanowi niezbędny element każdej dobrze zabezpieczonej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 32

Poniżej zaprezentowano fragment pliku konfiguracyjnego serwera w systemie Linux. Jaką usługi dotyczy ten fragment?

A. SSH2

B. DHCP

C. TFTP

D. DDNS

Konfiguracja przedstawiona na obrazku odnosi się do usługi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest kluczowym komponentem w sieciach komputerowych, odpowiadającym za automatyczne przydzielanie adresów IP do urządzeń w sieci. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest uproszczony, a ryzyko konfliktów adresów IP zminimalizowane. W pliku konfiguracyjnym zauważamy takie elementy jak 'subnet', 'range', 'default-lease-time' oraz 'max-lease-time'. Subnet i maska podsieci definiują zakres adresów IP dostępnych w danej podsieci, natomiast 'range' określa dokładny zakres adresów, które mogą być przydzielane klientom. Czas dzierżawy (lease) określa, jak długo urządzenie może korzystać z przydzielonego adresu IP, zanim zostanie on odnowiony lub zwrócony do puli. W praktyce DHCP jest wykorzystywane w większości nowoczesnych sieci, zarówno w małych biurach, jak i dużych korporacjach, ze względu na swoją niezawodność i efektywność zarządzania adresami. Standardy dotyczące DHCP są zdefiniowane w dokumencie RFC 2131, zapewniającym interoperacyjność pomiędzy różnymi implementacjami. Konfiguracja serwera DHCP musi być precyzyjna, aby zapobiec potencjalnym zakłóceniom w działaniu sieci. Dlatego zrozumienie kluczowych elementów konfiguracji, takich jak te przedstawione w pytaniu, jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 33

W wyniku polecenia net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows, wartość 11 będzie przypisana do

A. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników

B. maksymalnej liczby dni ważności konta

C. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników

D. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany

Wszystkie podane odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows, ale tylko jedna z nich jest właściwa dla polecenia net accounts /MINPWLEN:11, które odnosi się do długości haseł. Odpowiedzi wskazujące na minimalną liczbę minut, przez które użytkownik może być zalogowany, maksymalną liczbę dni ważności konta oraz maksymalną liczbę dni między zmianami haseł użytkowników są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą innych parametrów polityki bezpieczeństwa. Żadna z tych opcji nie ma związku z ustawieniem minimalnej długości haseł, co kluczowo wpłynęło na wybór odpowiedzi. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują polecenie, koncentrując się na aspektach dotyczących zarządzania sesjami i czasem, co może prowadzić do błędnych wniosków. W rzeczywistości, minimalna długość hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa, co jest podstawowym założeniem w strategiach ochrony danych. Zrozumienie różnicy między politykami zarządzania dostępem, takimi jak długość haseł, a politykami związanymi z zarządzaniem sesjami, jest kluczowe dla efektywnego zabezpieczania systemów informatycznych. Administratorzy powinni dokładnie przestudiować dokumentację Microsoft, aby zrozumieć, jak poszczególne opcje wpływają na bezpieczeństwo oraz jakie standardy są rekomendowane w branży.

Pytanie 34

Która z konfiguracji RAID opiera się na replikacji danych pomiędzy dwoma lub większą liczbą dysków fizycznych?

A. RAID 3

B. RAID 5

C. RAID 0

D. RAID 1

RAID 1 to popularny poziom macierzy RAID, który opiera się na replikacji danych na dwóch lub więcej dyskach fizycznych. W tej konfiguracji każdy zapisany na jednym dysku blok danych jest natychmiastowo kopiowany na drugi dysk, co zapewnia wysoką dostępność danych oraz ich ochronę przed awarią jednego z dysków. Przykładem zastosowania RAID 1 może być serwer plików, w którym dane są krytyczne — w przypadku awarii jednego z dysków, system może natychmiast przełączyć się na zapasowy dysk bez utraty danych. W praktyce, macierz RAID 1 oferuje zalety w zakresie redundancji i niezawodności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze przechowywania danych. Wysoka dostępność danych jest kluczowym atutem dla firm, które nie mogą sobie pozwolić na przestoje związane z utratą danych. Należy jednak pamiętać, że RAID 1 nie zwiększa wydajności, a także wymaga pojemności dysków równającej się pojemności największego dysku w macierzy, co może być ograniczeniem dla niektórych zastosowań.

Pytanie 35

Jakie jest IPv4 urządzenia znajdującego się w sieci 10.100.0.0/18?

A. 10.100.192.254

B. 10.100.32.254

C. 10.100.128.254

D. 10.100.64.254

Adresy 10.100.64.254, 10.100.128.254 oraz 10.100.192.254 są nieprawidłowe w kontekście podsieci 10.100.0.0/18, ponieważ nie mieszczą się w zdefiniowanym zakresie adresów tej podsieci. Zakres adresów IP dla podsieci 10.100.0.0/18 wynosi od 10.100.0.1 do 10.100.63.254, co oznacza, że adresy, które są większe niż 10.100.63.254, są poza przypisanym zakresem i nie powinny być używane w tej konkretnej sieci. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych odpowiedzi, to brak zrozumienia koncepcji maski podsieci, a także mylenie adresów IP z różnymi klasami adresacji. Warto zwrócić uwagę na to, że adresacja IP w modelu TCP/IP jest ściśle związana z maskowaniem i wydzielaniem podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie siecią i optymalizację ruchu. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w obszarze sieci komputerowych. Niewłaściwe przypisanie adresów może prowadzić do problemów z komunikacją, takich jak kolizje adresów czy nieprawidłowe trasowanie pakietów. Dlatego ważne jest, aby przy udzielaniu odpowiedzi na pytania dotyczące adresacji IP, mieć świadomość granic podsieci oraz potrafić je poprawnie określić.

Pytanie 36

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

A. SD-RAM DDR3

B. FLASH

C. SO-DIMM DDR2

D. SIMM

SD-RAM DDR3 jest typem pamięci używanym w nowoczesnych komputerach osobistych i serwerach. Charakterystyczną cechą pamięci DDR3 jest szybsza prędkość przesyłania danych w porównaniu do jej poprzednich wersji, jak DDR2. DDR3 oferuje większe przepustowości i mniejsze zużycie energii, co czyni ją bardziej efektywną energetycznie. Pamięci DDR3 zazwyczaj pracują przy napięciu 1,5V, co jest niższe od DDR2, które pracuje przy 1,8V, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i mniejsze wydzielanie ciepła. Dzięki temu, DDR3 jest idealnym wyborem do systemów, które wymagają wysokiej wydajności oraz stabilności. W praktyce, DDR3 jest stosowane w komputerach przeznaczonych do zadań takich jak przetwarzanie grafiki, gry komputerowe, czy też przy obróbce multimediów. Standardy takie jak JEDEC określają parametry techniczne i zgodność modułów DDR3, zapewniając, że każdy moduł spełnia określone wymagania jakości i wydajności. Wybór DDR3 dla miejsca wskazanego strzałką na płycie głównej jest właściwy, ponieważ sloty te są zaprojektowane specjalnie dla tego typu pamięci, zapewniając ich prawidłowe działanie i optymalną wydajność.

Pytanie 37

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 777

B. 711

C. 621

D. 543

Odpowiedź 711 jest poprawna, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane przez trzy grupy trzech znaków: rwx, --x oraz --x. Każda z grup oznacza prawa dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Wartości numeryczne przypisane do tych praw są następujące: 'r' (read - odczyt) ma wartość 4, 'w' (write - zapis) ma wartość 2, a 'x' (execute - wykonanie) ma wartość 1. Zatem, dla właściciela, który ma pełne prawa (rwx), obliczamy 4+2+1, co daje 7. Dla grupy oraz innych użytkowników, którzy mają tylko prawo do wykonania (x), obliczamy 0+0+1, co daje 1. Łącząc te wartości, mamy 711. Ustalanie praw dostępu jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux i jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Przykładowo, jeśli folder zawiera skrypty, umożliwiając wykonanie ich tylko przez właściciela, zminimalizujemy ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 38

Standard WIFI 802.11 b/g używa pasma

A. 250 MHz

B. 5 GHz

C. 1200 MHz

D. 2,4 GHz

Pasmo 5 GHz, będące odpowiedzią na jedno z dostępnych pytań, jest wykorzystywane przez nowsze standardy Wi-Fi, takie jak 802.11 a/n/ac, które oferują wyższe prędkości transferu danych oraz mniejsze zakłócenia. Jednakże, nie jest to pasmo stosowane w standardzie 802.11 b/g. Głównym powodem tego błędu może być mylne przekonanie, że wszystkie nowoczesne standardy Wi-Fi działają w tym samym paśmie, co prowadzi do pominięcia informacji o specyfice i ograniczeniach starszych standardów. Z kolei odpowiedź mówiąca o 1200 MHz oraz 250 MHz wskazuje na nieporozumienie w zakresie częstotliwości wykorzystywanych w technologii Wi-Fi; obydwa te zakresy nie są stosowane w standardach Wi-Fi. Pasmo 1200 MHz jest znane z zastosowania w innych technologiach radiowych, ale nie w Wi-Fi, podczas gdy 250 MHz jest zbyt niskie, aby mogło być efektywnie wykorzystywane do komunikacji bezprzewodowej w kontekście standardów Wi-Fi. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy te są ściśle zdefiniowane przez organizacje zajmujące się normami, takie jak IEEE, co podkreśla znaczenie specyfikacji w zakresie częstotliwości, zasięgu i wydajności. Błędy w interpretacji tych standardów mogą prowadzić do nieodpowiedniego doboru sprzętu oraz problemów z jakością połączenia.

Pytanie 39

Autor oprogramowania zamieszczonego powyżej udziela zgody na jego nieodpłatne wykorzystywanie wyłącznie w przypadku

A. przekazania przelewu w wysokości 1$ na konto autora

B. uiszczenia dobrowolnej darowizny na cele charytatywne

C. zaakceptowania limitu czasowego podczas instalacji

D. przesłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy

Wybór opcji, żeby wysłać pieniądze na cele charytatywne, to pomyłka. W przypadku postcardware chodzi o wysyłanie kartek pocztowych, nie pieniędzy. Takie coś może prowadzić do zamieszania w tym, co autorzy naprawdę chcą. Wpłacanie kasy często oznacza kupienie licencji, a to kłóci się z ideą tej formy wsparcia. Czasami w open source chodzi po prostu o uznanie, a nie o hajs, żeby nie zepsuć idei projektów. Jakakolwiek opcja związana z ograniczeniem czasowym na instalację jest też błędna, bo nie ma związku między czasem a uznaniem dla twórcy. Co do wysłania przelewu za 1$, to też nie tak, bo to sugeruje, że trzeba płacić, a przecież chodzi o bardziej osobisty sposób wsparcia, a nie o kasę. Takie błędy mogą osłabić wartości społeczności open source, gdzie najważniejsze jest wsparcie i współpraca.

Pytanie 40

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

A. skanera płaskiego

B. plotera grawerującego

C. drukarki 3D

D. drukarki laserowej

W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej