Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 10:03
- Data zakończenia: 8 maja 2025 10:24
Egzamin zdany!
Wynik: 24/40 punktów (60,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Przed posadzeniem róż z gołymi korzeniami należy przyciąć ich system korzeniowy do około
A. 10-15 cm
B. 20-25 cm
C. 40-50 cm
D. 5-10 cm
Skracanie systemu korzeniowego róż do długości 20-25 cm przed ich posadzeniem jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie sadzenia roślin. Takie przycięcie pozwala na stymulację wzrostu nowych korzeni, a także ułatwia roślinie adaptację do nowego środowiska. Długość 20-25 cm jest optymalna, gdyż nie jest ani zbyt krótka, ani zbyt długa, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia korzeni w trakcie sadzenia oraz zapewnia lepsze ukorzenienie. Dodatkowo, prawidłowe cięcie korzeni pozwala na usunięcie martwych lub uszkodzonych części, co sprzyja zdrowemu wzrostowi. W praktyce, dobrze jest również zainstalować różę w glebie o dobrej przepuszczalności, co wspomaga proces ukorzenienia oraz zapobiega gniciu korzeni. Pamiętaj, aby po posadzeniu dostarczyć odpowiednią ilość wody, co również wpłynie na szybkie zaadoptowanie się rośliny. Te zasady są zgodne z wytycznymi przedstawionymi przez Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych i inne instytucje zajmujące się ogrodnictwem.
Pytanie 3
Ile metrów sześciennych ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o wymiarach 10 m x 15 m, zakładając, że norma zużycia ziemi na 100 m2 przy grubości warstwy 15 cm wynosi 10,3 m3?
A. 1,545 m3
B. 154,45 m3
C. 1545,0 m3
D. 15,45 m3
W przypadku analizy błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów. Odpowiedzi takie jak 1,545 m3 oraz 154,45 m3 mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia obliczeń związanych z normą zużycia ziemi. Na przykład, 1,545 m3 mogło być obliczone przez pomyłkowe zastosowanie niewłaściwej jednostki miary lub pomnożenie przez niewłaściwą powierzchnię, co prowadzi do znacznego zaniżenia wymaganej ilości ziemi. Natomiast w przypadku 154,45 m3, można zauważyć, że odpowiedź ta mogła powstać z błędnego wyliczenia całkowitej objętości dla większej powierzchni, a nie uwzględnienia normy dla 100 m2. Dodatkowo, odpowiedź 1545,0 m3 całkowicie mija się z celem, co może być wynikiem błędnego założenia dotyczącego grubości warstwy ziemi lub niepoprawnego przeliczenia jednostek. Wszystkie te błędy wskazują na potrzebę dokładnego zrozumienia zasad obliczeń oraz ich zastosowania w praktyce, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić właściwe przygotowanie terenu przed sadzeniem roślin. W praktyce ogrodniczej kluczowe jest stosowanie precyzyjnych obliczeń w oparciu o przyjęte normy, co pozwala uniknąć zbędnych kosztów oraz problemów z jakością gleby.
Pytanie 4
Wykorzystanie jakiego narzędzia do spulchniania ziemi pozwala na pozostawienie jej w trakcie zimy w stanie tzw. "ostrej skiby"?
A. Brony talerzowej
B. Glebogryzarki ogrodowej
C. Pługa lemieszowego
D. Kultywatora ręcznego
Wybór narzędzi do spulchniania gleby to mega ważna sprawa w rolnictwie. Jak się wybierze niewłaściwe narzędzia, to można nie tylko nie uzyskać dobrych efektów, ale wręcz zaszkodzić glebie. Na przykład, kultywator ręczny przyda się w małych ogrodach, ale nie poradzi sobie z głębokim oraniem, co jest istotne, by uzyskać tę ostrą skibę. Takie narzędzia tylko przerywają górną warstwę i mogą prowadzić do zbicia gleby zamiast jej spulchnienia. Użycie brony talerzowej też nie jest najlepszym pomysłem, bo ta metoda tylko rozprowadza glebę, nie obracając jej głęboko, a to nie sprzyja tworzeniu ostrej skiby. Glebo-gryzarka może być pomocna w przygotowywaniu gleby, ale nie zostawi jej w stanie, który można nazwać ostrą skibą. Kluczowe jest to, żeby zrozumieć, że różne narzędzia mają swoje specyficzne zastosowania, a wybór powinien być dostosowany do celów upraw i typu gleby. Ignorowanie tego może prowadzić do problemów z efektywnością upraw i kondycją gleby.
Pytanie 5
Określ optymalny czas na sadzenie roślin liściastych sprzedawanych z odkrytym systemem korzeniowym?
A. Wiosna, w szczycie wzrostu
B. Jesień, po zakończeniu wzrostu
C. Jesień, przed zakończeniem wzrostu
D. Wiosna, po rozpoczęciu wzrostu
Sadzenie roślin liściastych wiosną, po rozpoczęciu wegetacji, raczej nie jest najlepszym pomysłem. W tym czasie rośliny są zajęte wzrostem, więc przesadzenie ich może być dla nich dużym stresem. Jak dla mnie, można tu napotkać naprawdę wiele problemów. Wiosenne sadzenie wiąże się z ryzykiem, bo rośliny nie zdążą do końca odbudować korzeni przed letnim upałem i dużym zapotrzebowaniem na wodę. To może prowadzić do ich wysychania i nawet obumierania. Ponadto, sadzenie w jesieni, przed zakończeniem wegetacji, też niesie ze sobą ryzyko, bo rośliny mogą nie mieć wystarczająco dużo czasu na aklimatyzację przed zimą, co grozi uszkodzeniami od mrozu. W ogrodnictwie zawsze warto zrozumieć, że każdy rodzaj rośliny wymaga czegoś innego w kwestii sadzenia i warunków glebowych. Jak się tego nie przestrzega, mogą być niepowodzenia w uprawie i straty finansowe, więc lepiej trzymać się sprawdzonych zasad.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?
A. Gleba lekka o kwaśnym pH
B. Intensywne nasłonecznienie
C. Obfite nawilżenie
D. Gleba urodzajna o zasadowym pH
Wybór gleby żyznej o zasadowym odczynie dla roślin wrzosowatych jest błędny, ponieważ te rośliny preferują kwaśne warunki glebowe. Ziemia o zasadowym odczynie, mająca pH powyżej 7, ogranicza dostępność niektórych mikroskładników, szczególnie żelaza, co może prowadzić do chloroz, czyli żółknięcia liści. W przypadku mocnego nasłonecznienia, chociaż wiele roślin ceni sobie światło, wrzosowate mogą cierpieć z powodu nadmiernej ekspozycji na słońce, co prowadzi do wysychania gleby oraz uszkodzenia liści. Obfite nawilżanie również nie jest korzystne, gdyż wrzosowate preferują umiarkowaną wilgotność, a nadmiar wody może prowadzić do gnicia korzeni. W myśleniu o siedliskach roślinnych, powszechnym błędem jest ogólne traktowanie warunków glebowych, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji w zakresie uprawy. Kiedy zarządzamy siedliskami roślin, kluczowe jest zrozumienie ich specyficznych potrzeb, co pozwala na efektywne i ekologiczne praktyki ogrodnicze oraz ochronę bioróżnorodności. Właściwe dobranie warunków siedliskowych jest więc fundamentem zdrowego wzrostu i rozwoju roślin.
Pytanie 8
Materiał szkółkarski przeznaczony do wysyłki w pięciolitrowym pojemniku oznacza się symbolem
A. Pf5
B. P5
C. CE
D. C5
Odpowiedź C5 jest jak najbardziej trafna. Oznaczenie C5 mówi nam, że mamy do czynienia z materiałem szkółkarskim, który jest gotowy do transportu w pojemniku o pojemności pięciu litrów. To jest ważne, bo takie oznaczenia pomagają zrozumieć, jaki rodzaj rośliny mamy do czynienia i ile miejsca potrzebuje. Dzięki temu, kiedy kupujemy rośliny, mamy pewność, że są one w dobrym stanie i odpowiednio przygotowane do przesadzenia w nowe miejsce. To, że roślina jest dojrzała i ma dobrze rozwinięty system korzeniowy, to naprawdę zwiększa szansę, że dobrze się zaaklimatyzuje. W branży ogrodniczej takie oznaczenia są powszechne i ułatwiają życie wszystkim – zarówno producentom, jak i klientom. Znajomość tych standardów to podstawa dla każdego, kto myśli o pracy w ogrodnictwie czy projektowaniu zieleni miejskiej.
Pytanie 9
Krzewy, których pąki utworzyły się w ubiegłym sezonie wegetacyjnym, powinno się przycinać
A. po zakończeniu kwitnienia
B. na koniec okresu spoczynku
C. na początku wiosny
D. w czasie stanu spoczynku
Cięcie krzewów kwitnących z pąków uformowanych w poprzednim okresie wegetacyjnym przed zakończeniem kwitnienia, jak sugerują niektóre inne odpowiedzi, prowadzi do poważnych problemów w cyklu rozwoju roślin. Na przykład, cięcie pod koniec okresu spoczynku czy wczesną wiosną oznacza, że roślina nie zdąży wytworzyć nowych pąków kwiatowych przed sezonem wegetacyjnym, co skutkuje brakiem kwitnienia w danym roku. Takie podejście jest błędne, ponieważ krzewy te już posiadają pąki, które powinny mieć możliwość rozkwitnięcia. Ponadto, cięcie w okresie spoczynku może prowadzić do osłabienia rośliny, ponieważ w tym czasie krzewy są w fazie regeneracji i nie powinny być poddawane stresowi. Często mylnie zakłada się, że cięcie wczesnowiosenne poprawi kondycję rośliny, podczas gdy w rzeczywistości może to narazić ją na uszkodzenia lub nawet choroby. Podsumowując, kluczowe jest, aby cięcie odbywało się po zakończeniu kwitnienia, co jest zgodne z ogólnymi zasadami pielęgnacji krzewów kwitnących i zapewnia optymalne warunki do ich rozwoju.
Pytanie 10
Jak często powinno się kosić trawniki ozdobne?
A. Raz na miesiąc
B. Raz na tydzień
C. Dwa razy w roku
D. Trzykrotnie w roku
Kosić trawniki dywanowe raz w tygodniu to zalecenie, które opiera się na potrzebach zdrowego wzrostu trawy oraz estetyce ogrodu. Regularne koszenie sprzyja gęstemu i równomiernemu rozwojowi trawnika, co zapobiega jego przerastaniu i utrzymuje odpowiednią wysokość trawy, co jest istotne dla jej zdrowia. Dobrą praktyką jest nie skracanie trawy o więcej niż jedną trzecią jej wysokości podczas jednorazowego koszenia. Dzięki temu trawa ma możliwość lepszego regenerowania się po zabiegu. Częstość koszenia może się różnić w zależności od pory roku, warunków atmosferycznych oraz rodzaju trawy, ale zasada koszenia raz w tygodniu jest ogólnie uznawana za optymalną. Dodatkowo, systematyczne koszenie pozwala na usunięcie chwastów oraz stymuluje rozwój korzeni, co w efekcie poprawia odporność trawnika na choroby. Warto również zwrócić uwagę na technikę koszenia oraz stan ostrzy kosiarki, ponieważ tępe ostrza mogą uszkodzić trawę zamiast ją przyciąć.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Do czego służy wertykulator?
A. do nawożenia trawnika
B. do podlewania trawnika
C. do koszenia trawnika
D. do odfilcowania trawnika
Wertykulator to narzędzie używane w pielęgnacji trawnika, które ma na celu odfilcowanie trawnika z nadmiaru martwej trawy, mchu oraz innych resztek organicznych. Proces ten, zwany wertykulacją, polega na nacinaniu gleby i usuwaniu filcu, co umożliwia lepszą cyrkulację powietrza, wodę oraz składniki odżywcze do korzeni roślin. Odfilcowanie trawnika jest kluczowe dla jego zdrowia i kondycji, ponieważ nadmiar filcu może prowadzić do problemów takich jak gromadzenie się wilgoci, co sprzyja chorobom grzybowym. Dobre praktyki wskazują, że wertykulację najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią, kiedy trawa jest w fazie intensywnego wzrostu. Dzięki temu zabiegowi trawnik staje się bardziej gęsty i zielony. Ponadto, wertykulacja może być zintegrowana z nawożeniem, co zwiększa efektywność dostarczanych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim ustawieniu głębokości nacięcia, aby nie uszkodzić korzeni trawnika.
Pytanie 14
Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym
A. roślin wodnych
B. roślin iglastych
C. krzewów owocowych
D. róż rabatowych
Sadzenie roślin iglastych bez korzeni to raczej kiepski pomysł. Te roślinki mają swoje wymagania jeśli chodzi o glebę i wilgotność, a bez korzeni może być im ciężko. Na przykład sosny czy świerki potrzebują stabilnych warunków, a przy nagich sadzonkach to może być trudne do osiągnięcia. Mają one głębokie korzenie, więc jak sadzimy je bez systemu korzeniowego, to mogą mieć problem z aklimatyzacją i często po prostu umierają. Warto w takich przypadkach korzystać z sadzonek w pojemnikach albo takich z korzeniami, bo to im pomaga lepiej się zaadoptować i rosnąć. Przykładem może być sadzenie w pojemnikach, co ułatwia przenoszenie roślin i mniej je uszkadza podczas przesadzania. Zmniejsza to stres i daje większą szansę na przetrwanie.
Pytanie 15
Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?
A. 12 sztuk
B. 4 sztuki
C. 8 sztuk
D. 16 sztuk
Żeby policzyć, ile sztuk aksamitki wąskolistnej potrzebujesz na rabatę o wymiarach 0,5 × 2,0 m przy rozstawie 0,25 × 0,25 m, na początku trzeba obliczyć powierzchnię rabaty. To proste: 0,5 m razy 2,0 m daje 1,0 m². Następnie, przy tym rozstawie, zajmujemy się powierzchnią, jaką zajmuje jedna roślina. Przy rozstawie 0,25 m na 0,25 m wychodzi, że jedna roślina ma 0,0625 m². Teraz dzielimy powierzchnię rabaty przez tę zajmowaną przez jedną roślinę: 1,0 m² dzielimy przez 0,0625 m² i dostajemy 16. Więc ogólnie do gęstej obsady warto posadzić 16 sztuk aksamitki wąskolistnej. Taki rozstaw sprawia, że rośliny mają wystarczająco miejsca na wzrost i są w dobrej kondycji, co zresztą jest zgodne z tym, co się zawsze mówi o sadzeniu roślin ozdobnych.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Rośliny dekoracyjne na sezonowych kwietnikach, umiejscowione w reprezentacyjnych lokalizacjach, przede wszystkim spełniają rolę
A. użytkową
B. maskującą
C. dydaktyczną
D. estetyczną
Rośliny ozdobne na kwietnikach sezonowych pełnią przede wszystkim funkcję estetyczną, co jest ich kluczowym zastosowaniem w architekturze krajobrazu. Estetyka odgrywa fundamentalną rolę w projektowaniu przestrzeni publicznych, ponieważ odpowiednio dobrane rośliny mogą znacząco poprawić wrażenia wizualne danego miejsca, tworząc harmonijną i przyjemną dla oka kompozycję. Przykładowo, w miejscach reprezentacyjnych, takich jak parki, skwery czy centra miast, wykorzystanie roślinności sezonowej pozwala na dynamiczną zmianę krajobrazu, co przyciąga uwagę mieszkańców i turystów. Warto również zauważyć, że zgodnie z zasadami projektowania zieleni, odpowiednia kolorystyka i tekstura roślin mogą być wykorzystane do podkreślenia charakteru danego miejsca, a także wpływać na samopoczucie ludzi przebywających w danym otoczeniu. Dobre praktyki w zakresie doboru roślin wskazują na wybór gatunków, które poza walorami estetycznymi, są odporne na warunki atmosferyczne oraz mają długi okres kwitnienia, co pozwala na utrzymanie atrakcyjności kwietników przez cały sezon. W związku z tym, prawidłowy wybór roślin oraz ich właściwa pielęgnacja są kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego efektu estetycznego w przestrzeni publicznej.
Pytanie 18
Jaką roślinę pnącą można spotkać na pionowych konstrukcjach architektonicznych?
A. Berberis thunbergii
B. Buxus sempervirens
C. Parthenocissus tricuspidata
D. Tilia americana
Berberis thunbergii, zwana berberysami, to krzew ozdobny, który nie jest rośliną pnącą, lecz zwarty w swoim wzroście. Jego głównym zastosowaniem jest tworzenie żywopłotów oraz kompozycji rabatowych. Berberys nie ma zdolności do porastania ścian, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście pytania o rośliny pnące. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wszystkie rośliny ozdobne mogą pełnić rolę pnączy, jednak kluczowe jest zrozumienie ich specyficznych cech morfologicznych i ekologicznych. Buxus sempervirens, czyli bukszpan, jest również krzewem o zwartej strukturze, stosowanym głównie do formowania żywopłotów i topiarnych kompozycji, ale nie ma żadnych właściwości wspierających jego wzrost w pionie na budynkach. Z kolei Tilia americana, znana jako lipa amerykańska, to drzewo, które osiąga znaczne rozmiary, lecz nie jest w stanie wspinać się po pionowych elementach. To typowe błędy myślowe polegają na utożsamianiu różnych grup roślinnych bez zrozumienia ich podstawowych różnic w budowie i funkcji. Oprócz tego, rozumienie, że jedynie rośliny pnące mają odpowiednie struktury, takie jak tendrile, przyssawki czy zdolności do owijania się wokół podpór, jest kluczowe dla prawidłowego doboru roślin w projektach ogrodniczych i krajobrazowych.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Liście stają się żółte, usychają lub zauważane są ich deformacje. Na łodydze, spodniej stronie liścia oraz szypułce kwiatostanu można dostrzec skupiska czarnych, bezskrzydłych pluskwiaków, którymi są
A. wciornastki
B. mszyce
C. węgorki
D. przędziorki
Mszyce to grupa owadów z rzędu pluskwiaków, które charakteryzują się miękkim ciałem i zazwyczaj zielonym, czarnym lub brązowym kolorem. Te owady potrafią tworzyć kolonie na roślinach, gdzie żywią się sokiem roślinnym, co prowadzi do żółknięcia i zasychania liści, a także zniekształcenia ich kształtu. Obecność mszyc można zauważyć nie tylko na liściach, ale również na łodygach i szypułkach kwiatostanów, gdzie kolonizują te części rośliny. Aby skutecznie zarządzać problemem mszyc, można stosować różne metody, w tym naturalne drapieżniki, takie jak biedronki, które są znane z tego, że żywią się mszycami. Wprowadzenie takich naturalnych wrogów do ogrodu wspiera bioróżnorodność oraz ogranicza potrzebę stosowania pestycydów. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, warto regularnie monitorować rośliny na obecność mszyc i podejmować szybkie działania w przypadku ich wykrycia, aby zminimalizować szkody dla roślin.
Pytanie 21
Rośliny w klombach zaprojektowanych według zasad z XIX wieku powinny być sadzone
A. niższymi na obrzeżach, a wyższymi w centrum
B. o tej samej wysokości
C. o różnorodnej wysokości, w sposób nieregularny
D. niższymi w centrum, a wyższymi na obrzeżach
Projektowanie klombów zgodnie z zasadami XIX wieku opiera się na harmonijnym zestawieniu roślin, gdzie wysokość ma kluczowe znaczenie. Wybór roślin o jednakowej wysokości prowadzi do monotonnego, płaskiego efektu, który nie jest zgodny z estetyką tej epoki. Takie podejście nie uwzględnia naturalnych cech roślin, które różnią się wysokością, co może skutkować utratą walorów dekoracyjnych. Przykładami są klomby w stylu parku angielskiego, które charakteryzują się wprowadzeniem różnorodnych form i tekstur. Zastosowanie roślin o zróżnicowanej wysokości, nieregularnie, może wydawać się atrakcyjne, jednak w kontekście XIX-wiecznego projektowania może prowadzić do chaosu wizualnego, naruszając zasady harmonii i porządku. Z kolei obsadzanie klombów niższymi w środku, a wyższymi na zewnątrz, tworzy efekt odwrotny do zamierzonego, zmniejszając widoczność niższych roślin i może skutkować dominacją wyższych form, co nie jest pożądane. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych zasad projektowania, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i praktyczność, aby uzyskać zamierzony efekt wizualny.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Krzewy, które wytwarzają intensywne odrosty korzeniowe, są szczególnie użyteczne w planowaniu
A. osłon tłumiących hałas
B. nasadzeń przydrożnych
C. osłon przeciwpożarowych
D. nasadzeń umacniających skarpy
Krzewy dające silne odrosty korzeniowe, takie jak wierzba czy topola, są szczególnie przydatne w projektowaniu nasadzeń umacniających skarpy. Ich zdolność do intensywnego rozwoju systemu korzeniowego umożliwia stabilizację gleby, co jest kluczowe w przypadku terenów narażonych na erozję. Korzenie tych roślin penetrują glebę głęboko, tworząc naturalny system wsparcia, który przeciwdziała osuwiskom i umacnia strome zbocza. W praktyce, takie nasadzenia mogą być stosowane wzdłuż dróg, rzek, a także w obszarach górskich. Dobre praktyki wskazują na potrzebę wyboru roślin lokalnych, które będą najlepiej przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, co zwiększa ich skuteczność. Warto również podkreślić, że takie nasadzenia przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych oraz zwiększają bioróżnorodność w ekosystemie. Przy projektowaniu umacnień należy uwzględnić odpowiednie zagęszczenie roślin oraz ich rozmieszczenie w zależności od kształtu skarpy i warunków lokalnych, aby osiągnąć maksymalną efektywność.
Pytanie 25
Jakie skutki mają trawniki w obszarach zieleni?
A. zwiększenie zawartości jonów dodatnich w powietrzu
B. silne emanowanie ciepła w nocy
C. redukcja temperatury otoczenia w upalne dni
D. obniżenie wilgotności powietrza latem
Trawniki w terenach zieleni mają kluczowe znaczenie w obniżaniu temperatury otoczenia, szczególnie w gorące dni. Dzięki procesowi transpiracji, w którym rośliny odparowują wodę z liści, trawnik działa jak naturalny system klimatyzacji. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w miastach, gdzie powierzchnie asfaltowe i betonowe akumulują ciepło, powodując tzw. efekt wyspy ciepła. Wprowadzenie trawników w przestrzenie miejskie pozwala na złagodzenie tego efektu, co jest zgodne z dobrymi praktykami z zakresu urbanistyki i architektury krajobrazu. Warto dodać, że trawniki nie tylko obniżają temperaturę, ale również poprawiają jakość powietrza poprzez absorpcję zanieczyszczeń. W kontekście zrównoważonego rozwoju, kreowanie terenów zielonych, w tym trawników, staje się niezbędne dla poprawy komfortu życia mieszkańców oraz ochrony lokalnego ekosystemu. Przykłady zastosowania to parki, skwery oraz tereny rekreacyjne, gdzie trawniki sprzyjają wypoczynkowi, a także pomagają w zarządzaniu wodą opadową, co jest istotne w kontekście zmian klimatycznych.
Pytanie 26
Ile podpór jest potrzebnych do ustabilizowania pnia rośliny drzewiastej sadzonej z tzw. odsłoniętym korzeniem?
A. 3
B. 2
C. 4
D. 1
Chociaż zastosowanie dwóch albo czterech palików do stabilizacji pnia drzew wydaje się sensowne, w rzeczywistości nie do końca się sprawdza. Dwa paliki mogą nie wystarczyć, bo drzewo może być zbyt niestabilne i przy mocnym wietrze może się przewrócić. Co do czterech palików, to może być za dużo wsparcia, przez co roślina traci naturalny ruch, który pomaga jej w rozwoju. Zbyt duża stabilizacja sprawia, że korzenie nie mają szans dobrze się uformować, a to w przyszłości może prowadzić do problemów. Często ludzie myślą, że wystarczy wsadzić paliki blisko pnia, ale to nie działa. Kluczowe jest, aby paliki były w odpowiedniej odległości od pnia, bo tylko wtedy będą efektywne. W praktyce warto też wybrać paliki o dobrej grubości i długości, które dobrze wkopane w ziemię zapewnią stabilność, nawet jak pogoda się pogorszy. Dlatego ważne, żeby zawsze sprawdzać sprawdzone normy i praktyki, żeby uniknąć kłopotów w przyszłości.
Pytanie 27
Jaką roślinę warto wybrać do bukietu z żółtych tulipanów, aby uzyskać kompozycję o kontrastowych barwach?
A. Gerbery w kolorze pomarańczowym
B. Irysy w kolorze fioletowym
C. Anturium w odcieniach zieleni
D. Goździki w kolorze różowym
Fioletowe irysy to doskonały wybór do bukietu z żółtymi tulipanami, ponieważ tworzą one kompozycję o wysokim kontraście kolorystycznym. Żółty i fioletowy to kolory komplementarne, co oznacza, że leżą naprzeciwko siebie na kole kolorów. Takie połączenie przyciąga wzrok i nadaje kompozycji głębię oraz dynamikę. W praktyce, zastosowanie fioletowych irysów w bukiecie z tulipanami może być wykorzystywane w różnych okolicznościach, takich jak wesela, urodziny czy inne uroczystości, gdzie istotny jest efekt wizualny. Dodatkowo, fioletowe irysy symbolizują mądrość i szlachetność, co dodaje wartości emocjonalnej do kompozycji. Profesjonalni florystycy często zalecają wykorzystanie kolorów komplementarnych, aby uzyskać atrakcyjne i harmonijne aranżacje kwiatowe, co opiera się na zasadach teorii kolorów. Takie praktyki są powszechnie stosowane w sztuce florystycznej, aby przyciągnąć uwagę i wzbudzić pozytywne emocje.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-21 oblicz nakłady robocizny związane z przygotowaniem 50 m2 terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV, z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi kompostowej grubości 15 cm.
| Nakłady na 100 m² terenu pod obsadzenia | Tablica 0412 | |||||||
| Lp. | Wyszczególnienie | Jednostki miary, oznaczenia | Przygotowanie terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi o grubości | |||||
| symbole eto | rodzaje zawodów, materiałów i maszyn | cyfrowe | literowe | 10 cm | 15 cm | 20 cm | 25 cm | |
| a | b | c | d | e | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 01 | 761 | Ogrodniczy gr. I | 149 | r-g | 57,59 | 71,15 | 86,81 | 92,35 |
| Razem | 149 | r-g | 57,59 | 71,15 | 86,81 | 92,35 | ||
| 20 | 3990400 | Ziemia urodzajna (humus) | 060 | m³ | 10,30 | 15,40 | 20,60 | 25,70 |
| 21 | 3990401 | Ziemia żyzna lub kompostowa | 060 | m³ | 10,30 | 15,40 | 20,60 | 25,70 |
A. 35,575 r-g
B. 71,15 r-g
C. 28,795 r-g
D. 57,59 r-g
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych obliczeń lub złej interpretacji danych zawartych w tabeli KNR 2-21. W przypadku pierwszej z nieprawidłowych opcji, 57,59 r-g, możliwe, że osoba udzielająca odpowiedzi nie uwzględniła właściwego przeliczenia dla 50 m², a zatem oszacowała koszt na podstawie wartości dla większej powierzchni bez odpowiedniej proporcji. Odpowiedź 28,795 r-g może sugerować, że obliczenia oparte były na założeniu mniejszej grubości ziemi kompostowej, co jest niezgodne z wymaganiami pytania. Z kolei odpowiedź 71,15 r-g, choć zgodna z wartością dla 100 m², nie uwzględnia redukcji powierzchni, co jest krytycznym błędem w wycenie robocizny. Często podczas takich obliczeń popełnia się błąd w założeniu, że stawki jednostkowe można stosować bez zmian dla różnych powierzchni, co jest nieprawidłowe, ponieważ nakłady robocizny powinny być proporcjonalne do rzeczywistej powierzchni wykonywanej pracy. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przygotowania gleby dla przyszłych nasadzeń, co wymaga rzetelnej oceny pracy oraz materiałów, które będą użyte. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z normami i wytycznymi w zakresie robót ziemnych oraz ich wpływu na długoterminową jakość upraw.
Pytanie 30
Do grupy nawozów mineralnych nie zaliczają się
A. nawozy azotowe
B. nawozy wieloskładnikowe
C. nawozy potasowe
D. nawozy organiczne
Wybór nawozów potasowych, azotowych i wieloskładnikowych w odpowiedzi na to pytanie mógł być mylący, bo jest różnica między nawozami mineralnymi a organicznymi. Nawozy potasowe są super ważne dla roślin, bo potas pomaga w różnych procesach, jak osmoza czy fotosynteza. Azotowe nawozy są niezbędne, jak chcesz, żeby rośliny miały dużo zielonej masy, bo azot jest kluczowy dla białek. Nawozy wieloskładnikowe, które mają azot, fosfor i potas, mogą wspierać rośliny w różnych etapach ich wzrostu. Wszelkie nawozy mineralne stosuje się w rolnictwie precyzyjnym, które chce zwiększyć plony, a zarazem zadbać o środowisko. Jeśli nie rozumiesz różnicy między nawozami organicznymi a mineralnymi, to może ci to zepsuć efektywność nawożenia, co wpływa na jakość plonów. Kluczowy błąd to myślenie, że wszystkie nawozy są takie same, co nie jest prawdą. Dobre zarządzanie nawożeniem powinno brać pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę roślin, które się uprawia.
Pytanie 31
Ile roślin jest potrzebnych do zasadzania rabaty o wymiarach 2,0 x 2,5 m, jeśli ich rozstaw wynosi 25 x 25 cm?
A. 80
B. 40
C. 100
D. 60
Jak chcesz obliczyć, ile roślin potrzebujesz, żeby obsadzić rabatę 2,0 na 2,5 metra przy rozstawie 25 na 25 cm, to najpierw musisz policzyć powierzchnię rabaty oraz to, jaką przestrzeń zajmuje jedna roślina. Więc: 2,0 m razy 2,5 m daje 5,0 m². A rozstaw rośliny 25 cm na 25 cm oznacza, że jedna roślina bierze 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m². Potem dzielisz powierzchnię rabaty przez powierzchnię jednej rośliny: 5,0 m² podzielone przez 0,0625 m² to 80. Czyli, potrzebujesz 80 roślin. Z mojego doświadczenia wiem, że takie obliczenia są ważne dla każdego ogrodnika czy architekta krajobrazu, ponieważ dobrze zaplanowany rozstaw roślin nie tylko wygląda lepiej, ale też zapewnia lepsze warunki do wzrostu, co dla roślin jest kluczowe.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Nawożenie roślin doniczkowych nie jest wskazane
A. w okresie dynamicznego wzrostu
B. na początku wiosny i lata
C. w czasie kwitnienia
D. kiedy są w dobrej kondycji
W okresie kwitnienia rośliny doniczkowe wykazują szczególne zapotrzebowanie na składniki odżywcze, co jest związane z intensywnym procesem produkcji kwiatów oraz owoców. Nawożenie w tym czasie ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia zdrowego wzrostu roślin oraz poprawy jakości kwitnienia. Nawozy stosowane w tym okresie powinny być wzbogacone o makroelementy, takie jak potas i fosfor, które wspierają rozwój kwiatów. Przykładowo, nawozy o zwiększonej zawartości potasu sprzyjają lepszemu formowaniu kwiatów, podczas gdy fosfor wspomaga rozwój korzeni. Standardy ogrodnicze zalecają dostosowanie programu nawożenia do faz wzrostu roślin, aby zapewnić im optymalne warunki do rozwoju. Należy również pamiętać o odpowiednich dawkach nawozu, aby uniknąć przenawożenia, które może prowadzić do uszkodzenia roślin.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Obwód pnia drzewa można określić
A. węgielnicą
B. teodolitem
C. taśmą mierniczą
D. niwelatorem
Pomiar pierśnicy pnia drzewa, czyli jego średnicy na wysokości 130 cm (wzrost standardowy) od podstawy, jest najczęściej wykonywany przy użyciu taśmy mierniczej. Ta metoda jest prosta, szybka i dostosowana do warunków terenowych. Używając taśmy mierniczej, można dokładnie zmierzyć obwód pnia i na jego podstawie obliczyć średnicę, co jest istotne w leśnictwie oraz ekologii. Pomiar ten jest kluczowy dla oceny zdrowia drzew, ich wzrostu oraz zrozumienia dynamiki ekosystemów leśnych. W praktyce, taśma powinna być umieszczona na poziomie pierśnicy, a pomiar należy przeprowadzać na prostym odcinku pnia, z dala od gałęzi i zgrubień. Warto również pamiętać, że dla celów badawczych oraz statystycznych użycie taśmy mierniczej jest zgodne z metodologią pomiarów przyjętą w normach międzynarodowych, takich jak ISO 11464, które określają metody oceny drzewostanów. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie pomiarów w stałych porach roku, co pozwala na uzyskanie porównywalnych danych dotyczących wzrostu drzew.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się
A. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)
B. szafran wiosenny (Crocus vernus)
C. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
D. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)
Mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus) to roślina, która kwitnie latem, a nie wczesną wiosną. Jest to cebulowa roślina ozdobna, która wymaga wyższych temperatur do wzrostu i rozwoju, co sprawia, że jest niewłaściwym wyborem w kontekście pytania o rośliny kwitnące na początku wiosny. W przypadku szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis), jest to roślina cebulowa, która kwitnie wiosną, jednak jej okres kwitnienia zaczyna się zazwyczaj później niż u szafranu, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście wczesnowiosennych kwiatów ogrodowych. Również pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata) to roślina, która kwitnie wczesną wiosną, ale jest to roślina wieloletnia, a pytanie dotyczyło roślin cebulowych. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest mylenie roślin cebulowych z innymi rodzajami roślin, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej. Kluczowe jest, aby przy wyborze roślin do ogrodu kierować się nie tylko ich porą kwitnienia, ale również ich biologicznymi potrzebami oraz sposobem rozmnażania. To pozwala uniknąć frustracji związanej z nieodpowiednim dobra roślin w ogrodzie.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Jakie krzewy rekomenduje się do zakupu w celu utworzenia żywopłotów ochronnych?
A. Irgi, derenie, leszczyny
B. Berberysy, głogi, ogniki
C. Ligustry, tawuły, wierzby
D. Jaśminowce, pęcherznice, lilaki
Wybór roślin do tworzenia żywopłotów obronnych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i prywatności. Irgi, derenie i leszczyny, które pojawiły się w jednej z odpowiedzi, nie są idealnymi opcjami do takich zastosowań. Irga (Cotoneaster) to krzew o stosunkowo łagodnych cechach, często wykorzystywana w nasadzeniach ozdobnych, ale nie dysponuje naturalnymi mechanizmami obronnymi, takimi jak kolce. Derena (Cornus) to z kolei roślina, która nadaje się do formowania żywopłotów, ale jej struktura nie zapewnia wystarczającego bezpieczeństwa. Leszczyna (Corylus) jest ceniona za jadalne orzechy, ale nie spełnia funkcji obronnej, ponieważ nie tworzy gęstego, kolczastego żywopłotu. Jaśminowce, pęcherznice i lilaki, choć piękne i aromatyczne, również nie są odpowiednie, ze względu na ich łagodny charakter i brak cech obronnych. Ligustry, tawuły i wierzby, natomiast, są roślinami, które mogą tworzyć gęste żywopłoty, ale nie mają one również cech obronnych, takich jak kolce. Wybierając rośliny do żywopłotów obronnych, kluczowe jest uwzględnienie ich cech morfologicznych oraz zdolności do odstraszania intruzów, co nie jest zapewnione przez ww. krzewy. Podczas planowania przestrzeni zielonej, warto kierować się zasadami ekologii oraz bezpieczeństwa, aby uzyskać optymalne efekty w zakresie ochrony posesji.
Pytanie 40
Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?
A. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej
B. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej
C. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej
D. grążela żółtego i osoki aloesowatej
Zbiorowiska przywodne, często występujące w pobliżu zbiorników wodnych, są charakterystyczne dla ekosystemów o dużej wilgotności i dużym zróżnicowaniu florystycznym. Trzcina pospolita (Phragmites australis) i pałka wąskolistna (Schoenoplectus triqueter) to dwa kluczowe gatunki roślin, które dominują w takich zbiorowiskach. Trzcina pospolita jest rośliną o silnych, elastycznych łodygach, która pełni istotną rolę w stabilizacji brzegów zbiorników oraz w filtracji wody. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, tworząc siedliska dla wielu organizmów, w tym ptaków, owadów oraz ryb. Pałka wąskolistna, z kolei, jest rośliną, która przyczynia się do zwiększenia retencji wody oraz wspomaga procesy biologiczne zachodzące w strefach przybrzeżnych. Oba te gatunki są także wykorzystywane w rekultywacji terenów zdegradowanych oraz w programach ochrony przyrody, co podkreśla ich znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony ekosystemów wodnych.