Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 16:50
Data zakończenia: 17 maja 2025 17:01

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza dziedziczenie uprawnień?

A. przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny

B. przeprowadzanie transferu uprawnień pomiędzy użytkownikami

C. przekazanie uprawnień z obiektu podrzędnego do obiektu nadrzędnego

D. przyznawanie uprawnień użytkownikowi przez admina

Dziedziczenie uprawnień jest kluczowym mechanizmem w zarządzaniu dostępem w systemach informatycznych, który polega na przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny. Przykładem może być sytuacja w systemie plików, w którym folder (obiekt nadrzędny) ma przypisane określone uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania. Jeżeli stworzony zostaje podfolder (obiekt podrzędny), to domyślnie dziedziczy on te same uprawnienia. Dzięki temu zarządzanie bezpieczeństwem i dostępem staje się bardziej efektywne, ponieważ administratorzy mogą zdefiniować uprawnienia dla grupy zasobów, zamiast ustalać je indywidualnie dla każdego elementu. Dobre praktyki zarządzania systemami informatycznymi, takie jak stosowanie modelu RBAC (Role-Based Access Control), opierają się na koncepcji dziedziczenia uprawnień, co pozwala na uproszczenie administracji oraz zwiększenie bezpieczeństwa. To podejście jest istotne w kontekście zapewnienia, że użytkownicy mają dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do wykonywania pracy, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 2

W jakim gnieździe należy umieścić procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. rys. A

B. rys. C

C. rys. D

D. rys. B

Procesor Intel Core i3-4350 wykorzystuje gniazdo LGA 1150 znane również jako Socket H3. Jest to standardowe gniazdo używane przez Intel dla mikroprocesorów z serii Haswell. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym wzorem pinów i mechanizmem zabezpieczającym który jest kluczowy dla prawidłowego umieszczenia i funkcjonowania procesora w płycie głównej. Wybór odpowiedniego gniazda jest kluczowy ponieważ tylko prawidłowe dopasowanie zapewnia bezpieczne połączenie elektryczne i optymalną wydajność. Standard LGA 1150 wspiera cechy takie jak zintegrowana grafika co jest ważne dla użytkowników chcących korzystać z wbudowanej karty graficznej procesora Intel HD Graphics 4600. Dodatkowo właściwe gniazdo zapewnia kompatybilność z systemami chłodzenia i innymi komponentami płyty głównej. Montaż w odpowiednim gnieździe minimalizuje ryzyko uszkodzeń fizycznych zarówno procesora jak i płyty co jest kluczowe dla zachowania stabilności systemu i długowieczności sprzętu.

Pytanie 3

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. path C:Windows

B. subst C:Windows

C. attrib C:Windows

D. icacls C:Windows

Polecenie icacls jest używane do zarządzania uprawnieniami do plików i folderów w systemie Windows. Umożliwia przeglądanie i modyfikowanie list kontroli dostępu (ACL) dla plików oraz katalogów, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem danych na komputerze. W przypadku folderu C:Windows polecenie icacls wyświetla listę uprawnień przypisanych do różnych użytkowników i grup, takich jak TrustedInstaller czy BUILTINAdministratorzy. Dzięki icacls można modyfikować uprawnienia, dodając nowe reguły lub zmieniając istniejące, co jest często praktykowanym działaniem w administracji systemami. Przykładowo, można przypisać pełne uprawnienia do folderu dla konkretnego użytkownika lub grupy, co może być konieczne dla instalacji oprogramowania lub w celu zapewnienia dostępu do niezbędnych zasobów systemowych. Narzędzie to wspiera także kopiowanie uprawnień między różnymi zasobami, co ułatwia zarządzanie dużą infrastrukturą IT. Ogólnie, stosowanie icacls zgodnie z najlepszymi praktykami i zasadami bezpieczeństwa pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 4

Czytnik w napędzie optycznym, który jest zanieczyszczony, należy wyczyścić

A. izopropanolem

B. rozpuszczalnikiem ftalowym

C. spirytusem

D. benzyną ekstrakcyjną

Izopropanol jest doskonałym środkiem czyszczącym do usuwania zanieczyszczeń z czytników w napędach optycznych, ponieważ ma doskonałe właściwości rozpuszczające i szybko odparowuje, co minimalizuje ryzyko pozostawienia resztek na powierzchni optycznej. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko uszkodzenia elementów optycznych, takich jak soczewki, które są wrażliwe na skrajne substancje chemiczne. Izopropanol jest również bezpieczniejszy w użyciu niż wiele innych rozpuszczalników, ponieważ nie jest toksyczny w takich stężeniach, które są stosowane do czyszczenia. Dobrą praktyką jest stosowanie izopropanolu o stężeniu co najmniej 70%, co zapewnia skuteczne usunięcie zanieczyszczeń, jak kurz czy odciski palców. Warto również pamiętać, aby nie stosować nadmiaru środka czyszczącego, co mogłoby prowadzić do zalania elementów elektronicznych. Użycie izopropanolu, jako zgodne z obowiązującymi standardami czyszczenia sprzętu elektronicznego, jest rekomendowane przez producentów sprzętu oraz specjalistów w tej dziedzinie, co czyni go najlepszym wyborem do czyszczenia czytników w napędach optycznych.

Pytanie 5

Jaką maskę powinno się zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.0

D. 255.255.225.192

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można napotkać różne problemy związane z nieprawidłowym zrozumieniem koncepcji maski podsieci oraz podziału sieci. Odpowiedź 255.255.255.0, jako standardowa maska dla klasy C, daje nam pełną sieć bez możliwości podziału na podsieci. W praktyce, wykorzystując tę maskę, nie jesteśmy w stanie efektywnie zarządzać adresami IP ani segmentować ruchu. Z drugiej strony, 255.255.255.128 jest maską odpowiednią dla podziału na dwie podsieci, ale w tym przypadku nie zaspokaja potrzeby podziału na cztery. Odpowiedź 255.255.225.192 jest również błędna, ponieważ wprowadza niepoprawne zrozumienie struktury maski. Maski podsieci powinny mieć standardowy format, a ten z wykorzystaniem 225 nie istnieje w kontekście IPv4. Ostatecznie, 255.255.255.224, chociaż bliskie prawidłowej odpowiedzi, oferuje jedynie 8 adresów w każdej podsieci, co nie odpowiada wymaganiom pytania. Prawidłowe podejście do podziału sieci wymaga zrozumienia, jak bity maski wpływają na ilość dostępnych podsieci oraz adresów, a także jak prawidłowo konfigurować sieci w zgodzie z obowiązującymi standardami i praktykami inżynieryjnymi. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi oraz optymalizacji użycia dostępnych zasobów adresowych.

Pytanie 6

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. BOX

B. VLSC

C. OEM

D. MOLP

MOLP, czyli Microsoft Open License Program, to typ licencji stworzony z myślą o organizacjach takich jak szkoły, uczelnie wyższe, instytucje rządowe oraz duże przedsiębiorstwa. Program ten oferuje elastyczność w zakresie zakupu oprogramowania, umożliwiając nabycie licencji na wiele komputerów w ramach jednej umowy. W praktyce oznacza to, że instytucje mogą korzystać z programów Microsoft, takich jak Windows i Office, w sposób dostosowany do ich specyficznych potrzeb oraz budżetu. Dodatkowo, MOLP zapewnia organizacjom dostęp do aktualizacji oprogramowania, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i wydajności systemów informatycznych. Tego typu licencjonowanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu IT, zapewniając jednocześnie wsparcie techniczne oraz opcje szkoleniowe, co jest istotne dla zwiększenia efektywności pracy użytkowników. Program MOLP promuje również odpowiedzialne korzystanie z oprogramowania, co jest zgodne z polityką Microsoft dotyczącą zrównoważonego rozwoju i etyki w biznesie.

Pytanie 7

Jakie urządzenie powinno być użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Switch

B. Hub

C. Ruter

D. Mostek

Wybór mostu, przełącznika lub koncentratora do podziału domeny rozgłoszeniowej nie jest odpowiedni, ponieważ każde z tych urządzeń działa na niższych warstwach modelu OSI i nie ma zdolności do zarządzania ruchem między różnymi domenami rozgłoszeniowymi. Most, który operuje na warstwie drugiej, jest zaprojektowany do łączenia dwóch segmentów sieci w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej, co oznacza, że stosuje filtrację na poziomie adresów MAC, ale nie jest w stanie segregować ruchu między różnymi sieciami. Podobnie przełącznik, który również działa na poziomie drugiej warstwy, umożliwia szybkie przesyłanie danych w obrębie lokalnej sieci, ale nie jest w stanie ograniczyć rozgłoszeń do określonego segmentu, co prowadzi do zwiększonego ruchu w sieci. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, z kolei, po prostu powiela sygnał na wszystkie porty, co jeszcze bardziej zaostrza problem z rozgłoszeniami, zamiast go rozwiązywać. Takie podejście prowadzi do typowych błędów myślowych, gdzie użytkownicy mogą sądzić, że każde urządzenie sieciowe ma zdolność do zarządzania ruchem, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przykłady zastosowania tych urządzeń w sieciach niskoskalowych, takich jak małe biura, mogą wprowadzać w błąd, ponieważ w mniejszych środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, rozróżnienie między tymi technologiami może być mniej widoczne, jednak w większych infrastrukturach niezbędne jest korzystanie z ruterów do efektywnego zarządzania ruchem między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 8

Wskaż standard protokołu wykorzystywanego do kablowego połączenia dwóch urządzeń

A. WiMAX

B. IEEE 802.15.1

C. IEEE 1394

D. IrDA

Słuchaj, IEEE 1394, znany bardziej jako FireWire, to taki standard, który pozwala na podłączenie dwóch urządzeń bez zbędnych komplikacji. Ma naprawdę szybki transfer danych, co sprawia, że świetnie się sprawdza, gdy trzeba przesyłać dużą ilość informacji, na przykład przy strumieniowym wideo czy w przypadku podpinania zewnętrznych dysków twardych. Fajna sprawa jest taka, że można podłączyć do niego kilka urządzeń na raz, więc można tworzyć całe łańcuchy bez dodatkowych koncentratorów. W filmie i muzyce, gdzie jakość ma znaczenie, FireWire to często wybór nr 1. Co więcej, obsługuje zarówno przesyłanie danych, jak i zasilanie, więc to naprawdę wszechstronny standard. Choć teraz USB jest bardziej popularne, to jednak FireWire nadal ma swoje miejsce, zwłaszcza tam, gdzie wydajność jest kluczowa. Dobrze jest znać ten standard, jeśli planujesz pracować w dziedzinach związanych z multimediami.

Pytanie 9

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

B. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

C. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

D. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

Procesor INTEL CORE i3-4350 jest niekompatybilny z płytą główną o przedstawionych parametrach, ponieważ używa gniazda LGA 1150, które nie pasuje do gniazda S-AM3+ wspieranego przez płytę główną. Gniazdo procesora to kluczowy element w kompatybilności między płytą główną a procesorem. W przypadku niezgodności nie ma fizycznej możliwości zamontowania procesora w płycie głównej. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność szczegółowego sprawdzenia kompatybilności przed zakupem części komputerowych, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów i opóźnień w montażu. Praktycznie, jeśli użytkownik nie sprawdzi kompatybilności komponentów, może to prowadzić do sytuacji, gdzie cała inwestycja w komputer staje się problematyczna, ponieważ wymiana płyty głównej lub procesora pociąga za sobą dodatkowe koszty. Dlatego zawsze zaleca się konsultację specyfikacji technicznych i ewentualnie kontakt z producentem lub ekspertem, aby upewnić się, że wszystkie części są zgodne. Warto również korzystać z narzędzi online, które pomagają w weryfikacji kompatybilności komponentów komputerowych.

Pytanie 10

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. router.

B. hub.

C. firewall.

D. switch.

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego podstawowym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednej sieci do drugiej, co jest niezbędne w przypadku połączenia hostów znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych. Routery wykorzystują tablice routingu, aby optymalizować trasę, jaką mają przebyć dane, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania routerów są połączenia internetowe, gdzie router łączy lokalną sieć domową lub biurową z Internetem, umożliwiając wymianę informacji z serwerami znajdującymi się w różnych częściach świata. Routery mogą również obsługiwać różne protokoły, takie jak TCP/IP, oraz wprowadzać dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), które pozwalają na oszczędność adresów IP i zwiększenie bezpieczeństwa. W branży IT routery są standardem w budowaniu sieci, a ich konfiguracja zgodnie z najlepszymi praktykami zapewnia niezawodność i wydajność komunikacji.

Pytanie 11

W którym katalogu w systemie Linux można znaleźć pliki zawierające dane o urządzeniach zainstalowanych w komputerze, na przykład pamięci RAM?

A. /sbin

B. /proc

C. /var

D. /dev

Katalog /var jest przeznaczony do przechowywania plików, które mogą się zmieniać w czasie działania systemu, takich jak logi systemowe oraz pliki tymczasowe. W kontekście informacji o urządzeniach zainstalowanych w systemie, jego zawartość nie odnosi się bezpośrednio do monitorowania stanu sprzętu, co czyni go niewłaściwym wyborem. Katalog /dev z kolei zawiera specjalne pliki urządzeń, które reprezentują urządzenia systemowe w postaci plików, ale nie dostarcza on informacji o stanie systemu czy parametrach sprzętowych w czasie rzeczywistym. Warto zauważyć, że pliki w /dev są statyczne i nie zawierają szczegółowych informacji o działających procesach czy zasobach systemowych. Katalog /sbin jest zarezerwowany dla plików binarnych i programów wykorzystywanych do administracji systemem, ale podobnie jak w przypadku /var, nie dostarcza informacji o zainstalowanych urządzeniach. Użytkownicy często mylą te katalogi z /proc, co prowadzi do nieporozumień dotyczących lokalizacji informacji o systemie i jego zasobach. Kluczowe jest zrozumienie, że /proc jest unikalnym katalogiem, który odzwierciedla stan systemu w czasie rzeczywistym, podczas gdy inne katalogi służą zupełnie innym celom, co może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania systemem.

Pytanie 12

Algorytm wykorzystywany do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów, to

A. LLC (Logical Link Control)

B. CRC (Cyclic Redundancy Check)

C. MAC (Media Access Control)

D. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)

Wybierając odpowiedzi LLC, MAC lub CSMA, można wpaść w pułapki myślenia, które nie rozróżniają funkcji protokołów i metod dostępu do medium od mechanizmów detekcji błędów. LLC (Logical Link Control) jest warstwą protokołu w modelu OSI, która odpowiada za zarządzanie komunikacją na poziomie ramki, ale nie zajmuje się bezpośrednim wykrywaniem błędów. Jego funkcje obejmują zapewnienie odpowiedniej komunikacji między warstwami, ale sama kontrola błędów to nie jego główny cel. MAC (Media Access Control) natomiast odpowiada za kontrolę dostępu do medium transmisyjnego oraz przesyłanie danych, jednak także nie realizuje wykrywania błędów na poziomie ramki. Z kolei CSMA (Carrier Sense Multiple Access) to mechanizm, który określa, jak stacje w sieci współdzielą medium, ale nie ma nic wspólnego z wykrywaniem błędów, co jest kluczowe w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów sieciowych oraz ich relacji w procesie przesyłania danych. W rzeczywistości, CRC jest jedynym algorytmem pośród wymienionych, który bezpośrednio zajmuje się wykrywaniem błędów w przesyłanych ramkach Ethernet, co czyni go istotnym elementem zapewniającym integralność danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 13

Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W nie jest przeznaczony do podłączenia

A. monitora

B. urządzeń sieciowych takich jak router

C. drukarki laserowej

D. modemu ADSL

Podłączenie urządzeń takich jak router, modem ADSL czy monitor do zasilacza UPS o mocy 480 W jest praktycznie akceptowalne i bezpieczne, ponieważ ich pobór mocy jest znacznie niższy niż możliwości tego urządzenia. Routery i modemy, jako urządzenia sieciowe, są zaprojektowane z myślą o niskim zużyciu energii, co sprawia, że mogą być bezpiecznie zasilane przez UPS na dłuższy czas, co w kryzysowych sytuacjach, takich jak przerwy w dostawie prądu, jest kluczowe dla utrzymania ciągłości pracy. Monitory, w zależności od technologii (LCD czy LED), również nie przekraczają zazwyczaj mocy, jaką może dostarczyć UPS o podanej mocy. Można jednak pomylić te urządzenia z bardziej wymagającymi pod względem energetycznym urządzeniami, co prowadzi do błędnego wniosku, że mogą być one niewłaściwie zasilane przez UPS. Kluczem do efektywnego korzystania z zasilaczy UPS jest zrozumienie wymaganej mocy poszczególnych urządzeń oraz ich charakterystyki poboru energii, co pozwala na właściwe dobieranie sprzętu i minimalizację ryzyka uszkodzeń. Typową pułapką myślową jest zakładanie, że wszystkie urządzenia biurowe pobierają podobną moc, co jest dalekie od prawdy. Właściwe podejście do zasilania urządzeń wymaga znajomości ich specyfikacji oraz zgodności z normami dotyczącymi zasilania awaryjnego, aby uniknąć awarii sprzętu.

Pytanie 14

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to?

A. jest poprzednikiem DES (ang. Data Encryption Standard)

B. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

C. nie można go zaimplementować sprzętowo

D. nie może być używany do szyfrowania plików

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że AES jest poprzednikiem DES (Data Encryption Standard). To stwierdzenie jest mylące, ponieważ AES nie jest bezpośrednim następcą DES, lecz zupełnie innym algorytmem, który powstał w odpowiedzi na ograniczenia DES, takie jak jego wrażliwość na ataki brute force z powodu krótkiego klucza (56 bitów). DES został uznany za przestarzały, a AES został wprowadzony jako standard szyfrowania, aby zapewnić wyższy poziom bezpieczeństwa. Kolejna odpowiedź twierdzi, że AES nie może być wykorzystywany przy szyfrowaniu plików, co jest całkowicie nieprawdziwe. W rzeczywistości AES jest bardzo często wykorzystywany do szyfrowania plików w różnych aplikacjach, takich jak oprogramowanie do szyfrowania dysków czy archiwizowania danych. Innym błędnym stwierdzeniem jest to, że AES nie może być zaimplementowany sprzętowo. AES jest szeroko stosowany w sprzętowych modułach bezpieczeństwa (HSM), a także w rozwiązaniach takich jak karty inteligentne. Warto zauważyć, że błędne przekonania mogą wynikać z niezrozumienia różnicy między algorytmem a jego zastosowaniem w różnych kontekstach, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących możliwości i ograniczeń AES.

Pytanie 15

Wskaż ilustrację ilustrującą symbol stosowany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. C

B. B

C. A

D. D

Odpowiedzi inne niż D nie są symbolem portu LPT. Ikona A to symbol USB, który jest teraz standardem do podłączania różnych urządzeń jak myszki czy klawiatury. USB jest proste w użyciu i dobrze współpracuje z różnymi systemami. Ikona B to złącze HDMI, które teraz jest standardem do przesyłania wysokiej jakości obrazu i dźwięku między sprzętem takim jak TV czy projektory. HDMI pozwala na lepszą jakość niż starsze analogowe metody. Odpowiedź C to symbol portu PS/2, który był kiedyś wykorzystywany do klawiatur i myszy w starszych PC. Teraz, przez USB, PS/2 nie jest już tak popularne, ale wciąż się zdarza a jego niezawodność i niskie opóźnienia mogą być na plus. Warto wiedzieć, jak wygląda różnica między tymi złączami, bo pomyłka może spowodować problemy z podłączeniem i konfiguracją urządzeń, co potem wpływa na pracę w IT. Ogólnie, znajomość tych symboli i ich zastosowań jest ważna, bo może ułatwić zarządzanie techniką i uniknięcie typowych błędów.

Pytanie 16

Parametr pamięci RAM określany czasem jako opóźnienie definiuje się jako

A. RAS Precharge

B. CAS Latency

C. Command Rate

D. RAS to CAS Delay

CAS Latency, czyli opóźnienie dostępu do pamięci, jest kluczowym parametrem pamięci RAM, który określa, jak długo procesor musi czekać na dane po wydaniu polecenia odczytu. Skrót CAS oznacza Column Address Strobe, a 'latency' odnosi się do liczby cykli zegara, jakie są potrzebne, aby uzyskać dostęp do określonej kolumny w pamięci. Przykładowo, jeśli pamięć ma CAS Latency równą 16, oznacza to, że procesor musi czekać 16 cykli zegara na dostęp do danych po wysłaniu polecenia. W praktyce, mniejsze wartości CAS Latency oznaczają szybsze czasy dostępu, co może przekładać się na lepszą wydajność systemu, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości danych, takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Standardy branżowe, takie jak JEDEC, określają różne klasy pamięci RAM i ich parametry, co pozwala na odpowiednie dobieranie komponentów w zależności od potrzeb użytkownika. Dlatego przy wyborze pamięci RAM warto zwracać uwagę na CAS Latency, aby zapewnić optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 17

Dokument mający na celu przedstawienie oferty cenowej dla inwestora dotyczącej przeprowadzenia robót instalacyjnych w sieci komputerowej, to

A. specyfikacja techniczna

B. kosztorys ślepy

C. kosztorys ofertowy

D. przedmiar robót

Kosztorys ofertowy to bardzo ważny dokument, który pokazuje inwestorowi szczegółową ofertę cenową na wykonanie konkretnych robót, jak na przykład instalacja sieci komputerowej. W takim kosztorysie są zawarte wszystkie prace, materiały i inne koszty związane z realizacją projektu. Moim zdaniem, to kluczowy element, kiedy przychodzi do przetargów, bo umożliwia porównanie ofert od różnych wykonawców. Oprócz samej ceny, warto, żeby taki dokument mówił też o terminach realizacji i warunkach płatności. W branży budowlanej dobrze jest, gdy kosztorys jest przygotowany zgodnie z aktualnymi regulacjami prawnymi i normami, bo wtedy można mu zaufać. Przykładowo, kiedy jest przetarg na sieć LAN w biurowcu, każdy wykonawca powinien dostarczyć swoją ofertę z kosztorysem, co ułatwia inwestorowi podjęcie świadomej decyzji.

Pytanie 18

Pamięć podręczna Intel Smart Cache, która znajduje się w procesorach wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo, to pamięć

A. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie

B. Cache L2 lub Cache L3, równo podzielona pomiędzy rdzenie

C. Cache L1 równo dzielona pomiędzy rdzenie

D. Cache L1 współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie

Błędy w niepoprawnych odpowiedziach często wynikają z nieporozumienia dotyczącego struktury pamięci podręcznej w architekturze procesorów. Pojęcie pamięci L1, L2 i L3 odnosi się do różnych poziomów pamięci podręcznej, których zadaniem jest zmniejszenie czasu dostępu do danych. Pamięć L1 jest najszybsza, ale również najmniejsza, zazwyczaj dedykowana dla pojedynczego rdzenia. W sytuacji, gdy pamięć L1 jest podzielona pomiędzy rdzenie, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie bierze się pod uwagę, że L1 działa jako pamięć lokalna, co oznacza, że każda jednostka przetwarzająca ma swoją własną, niezależną pamięć L1. Podobnie, błędne jest twierdzenie, że pamięć L2 czy L3 jest podzielona równo pomiędzy rdzenie. W rzeczywistości, pamięci L2 i L3 są często projektowane jako pamięci współdzielone, co zmniejsza opóźnienia związane z dostępem do danych, zapewniając lepsze wykorzystanie zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie lokalizacji pamięci i zrozumienia, że każda jednostka przetwarzająca wymaga swojego własnego zasobu pamięci podręcznej L1, podczas gdy L2 i L3 mogą być używane w sposób współdzielony. Takie zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów komputerowych oraz efektywnego wykorzystania architektur wielordzeniowych.

Pytanie 19

Jakie narzędzie w systemie Windows umożliwia kontrolę prób logowania do systemu?

A. programów

B. zabezpieczeń

C. instalacji

D. systemu

Dziennik zabezpieczeń w systemie Windows to kluczowe narzędzie odpowiedzialne za monitorowanie i rejestrowanie prób logowania oraz innych istotnych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. Odpowiedź "zabezpieczeń" (#3) jest prawidłowa, ponieważ dziennik ten zbiera informacje o wszystkich próbach logowania, zarówno udanych, jak i nieudanych, co jest niezbędne dla administratorów systemów w celu analizy potencjalnych incydentów bezpieczeństwa. Użycie dziennika zabezpieczeń pozwala na śledzenie aktywności użytkowników oraz identyfikację nieautoryzowanych prób dostępu. Przykładowo, administrator może wykorzystać informacje z dziennika zabezpieczeń do audytu działań użytkowników oraz do przeprowadzania analiz ryzyka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji (np. ISO 27001). Dziennik ten jest również użyteczny w kontekście spełniania wymogów regulacyjnych, takich jak RODO, gdzie monitorowanie dostępu do danych osobowych jest kluczowym elementem zgodności. Regularna analiza dziennika zabezpieczeń jest istotna dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 20

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. LAN

B. PWR

C. WAN

D. USB

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 21

Metoda transmisji żetonu (ang. token) znajduje zastosowanie w topologii

A. magistralowej

B. kratowej

C. gwiaździstej

D. pierścieniowej

Fajnie, że zrozumiałeś technikę przekazywania żetonu, bo to naprawdę ważny element w topologii pierścienia. W tej topologii dane przemieszczają się w pakietach, które krążą po pierścieniu, a każdy węzeł może przechwycić żeton, gdy jest gotowy do nadawania. Żeton to taki specjalny pakiet, dzięki któremu tylko jeden węzeł może przesyłać dane w danym momencie, co zapobiega kolizjom. Przykład z siecią Token Ring z lat 80. i 90. to dobry sposób, żeby to zobrazować. To podejście naprawdę pomaga w zarządzaniu dostępem do medium transmisyjnego, co jest mega ważne w sieciach, gdzie stabilność i przewidywalność to podstawa. Współczesne standardy, jak IEEE 802.5, wciąż opierają się na tej idei, co czyni ją użyteczną w różnych kontekstach, jak sieci lokalne czy systemy komunikacji rozproszonej.

Pytanie 22

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. CD (Campus Distribution)

B. MDF (Main Distribution Frame)

C. BD (BuildingDistributor)

D. FD (Floor Distribution)

Wybór BD (Building Distributor) może prowadzić do nieporozumień, ponieważ ten termin odnosi się do głównych punktów dystrybucyjnych, które łączą różne piętra w budynku, a nie do punktów rozdzielczych na poszczególnych poziomach. BD z reguły znajduje się na poziomie parteru lub w piwnicy i odpowiada za prowadzenie sygnałów do różnych punktów na piętrach. Każde piętro wymaga jednak osobnych punktów dystrybucyjnych, aby zapewnić optymalne połączenie i w każdej chwili umożliwić dostęp do sieci. CD (Campus Distribution) to termin dotyczący zewnętrznej dystrybucji między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest zupełnie inną koncepcją, nie mającą zastosowania w kontekście pojedynczego budynku. MDF (Main Distribution Frame) to natomiast główny punkt, w którym odbywa się dystrybucja sygnału w sieci telekomunikacyjnej, a nie dystrybucja na poziomie piętera. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania infrastruktury sieciowej. W praktyce, błędne przypisanie terminologii może prowadzić do komplikacji w instalacji i administrowaniu systemami, co z kolei może wpłynąć na wydajność pracy całej organizacji. Właściwe rozumienie i zastosowanie standardów, takich jak PN-EN 50173, jest istotne dla zapewnienia efektywności i organizacji sieci LAN.

Pytanie 23

Funkcja diff w systemie Linux pozwala na

A. archiwizację danych

B. wyszukiwanie danych w pliku

C. porównanie danych z dwóch plików

D. kompresję danych

Polecenie 'diff' w systemie Linux jest narzędziem służącym do porównywania zawartości dwóch plików tekstowych. Umożliwia to użytkownikom identyfikację różnic między plikami, co jest szczególnie przydatne w programowaniu i zarządzaniu wersjami kodu. Dzięki 'diff' można szybko zauważyć, jakie zmiany zostały wprowadzone, co pozwala na łatwe śledzenie postępów w projekcie oraz na współprace zespołową. Na przykład, programiści mogą używać 'diff' do porównania lokalnej wersji skryptu z wersją znajdującą się w repozytorium Git. Użycie polecenia 'diff' w standardowy sposób, jak 'diff plik1.txt plik2.txt', wyświetli linie, które różnią się między tymi dwoma plikami. W praktyce, zapisywanie tych różnic w formacie patch pozwala na łatwe zastosowanie ich w innych plikach, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania wersjami. Ponadto, stosowanie 'diff' w procesach przeglądu kodu zwiększa jakość oprogramowania i przyczynia się do lepszej organizacji pracy zespołowej.

Pytanie 24

Jaki program powinien zostać zainstalowany na serwerze internetowym opartym na Linuxie, aby umożliwić korzystanie z baz danych?

A. vsftpd

B. httpd

C. sshd

D. MySqld

MySql d to silnik bazy danych, który jest wykorzystywany do przechowywania, zarządzania i przetwarzania danych w aplikacjach webowych. Jako oprogramowanie typu open-source, MySql d jest szeroko stosowane w środowiskach serwerowych opartych na systemie Linux. Dzięki swojej elastyczności i wydajności, MySql d jest idealnym rozwiązaniem dla aplikacji, które wymagają szybkiego dostępu do danych. Działa w modelu klient-serwer, co pozwala na zdalny dostęp do baz danych. W praktyce, jeśli tworzysz stronę internetową, która korzysta z systemu zarządzania treścią (CMS) lub aplikacji webowych, takich jak WordPress czy Joomla, MySql d będzie absolutnie niezbędny do przechowywania informacji o użytkownikach, postach i innych danych. Standardy branżowe zalecają stosowanie MySql d w połączeniu z językiem PHP, co skutkuje popularnym stosowaniem LAMP (Linux, Apache, MySql d, PHP) w wielu projektach webowych. To połączenie zapewnia stabilność, bezpieczeństwo i wysoką wydajność, co jest kluczowe w nowoczesnym rozwoju aplikacji webowych.

Pytanie 25

W trakcie normalnego funkcjonowania systemu operacyjnego w laptopie zjawia się informacja o potrzebie sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Co to oznacza?

A. uszkodzona pamięć RAM

B. przegrzewanie się procesora

C. nośnik, który nie został zainicjowany lub przygotowany do użycia

D. usterki systemu operacyjnego wywołane złośliwym oprogramowaniem

Komunikat o konieczności formatowania wewnętrznego dysku twardego najczęściej wskazuje na to, że nośnik jest niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. Możliwe, że dysk twardy został usunięty z systemu lub zainstalowany nowy dysk, który nie został jeszcze sformatowany ani zainicjowany. W standardowej praktyce, każdy nowy dysk twardy wymaga sformatowania, aby można było na nim zapisać dane. Formatowanie jest procesem, który przygotowuje nośnik do przechowywania danych poprzez tworzenie systemu plików. Aby zainicjować dysk, można użyć wbudowanych narzędzi w systemie operacyjnym, takich jak 'Zarządzanie dyskami' w systemie Windows czy 'Disk Utility' w macOS. Ważne jest, aby przed formatowaniem upewnić się, że na dysku nie ma ważnych danych, ponieważ ten proces skutkuje ich utratą. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu dysków twardych, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych informacji oraz utrzymanie bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 26

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy D

B. Klasy B

C. Klasy C

D. Klasy A

Adresy IPv4, których najbardziej znaczące dwa bity mają wartość 10, należą do klasy B. Klasa B obejmuje adresy, które zaczynają się od bitów 10 w pierwszym bajcie, co odpowiada zakresowi adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy tej klasy są wykorzystywane przede wszystkim w średnich i dużych sieciach, gdzie konieczne jest przydzielenie większej liczby hostów. W praktyce, klasa B pozwala na zaadresowanie do 65,534 hostów w jednej sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla organizacji o większych potrzebach. W przypadku planowania sieci, administratorzy często korzystają z klasy B, aby zapewnić odpowiednią ilość adresów IP dla urządzeń w danej lokalizacji. Zrozumienie klas adresów IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i przydzielania zasobów sieciowych oraz dla unikania kolizji adresowych. Warto również zauważyć, że klasy adresów IPv4 są coraz mniej stosowane w erze IPv6, jednak ich znajomość jest nadal istotna dla historycznego kontekstu i niektórych systemów.

Pytanie 27

Który typ standardu zakończenia kabla w systemie okablowania strukturalnego ilustruje przedstawiony rysunek?

A. EIA/TIA 569

B. T568A

C. EIA/TIA 607

D. T568B

Standard T568A jest jednym z dwóch głównych standardów zakończenia przewodów w okablowaniu strukturalnym, obok T568B. Oba te standardy określają sekwencję kolorów przewodów, które należy podłączyć do złącza RJ-45, używanego przede wszystkim w sieciach Ethernet. W standardzie T568A, kolejność przewodów jest następująca: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy, brązowy. Ten standard jest powszechnie stosowany w instalacjach sieciowych w Ameryce Północnej i jest preferowany w nowych instalacjach, ponieważ lepiej wspiera funkcje sieciowe takie jak Power over Ethernet (PoE). Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z tym standardem zapewnia właściwe działanie urządzeń sieciowych, minimalizując zakłócenia i straty sygnału. Używanie ustanowionych standardów jest kluczowe dla zapewnienia interoperacyjności i niezawodności sieci, co jest istotne szczególnie w dużych instalacjach biurowych czy przemysłowych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o standardzie T568A obejmuje nie tylko prawidłowe wykonanie instalacji sieciowej, ale także rozwiązywanie problemów, gdy pojawia się potrzeba diagnozy i naprawy błędów w okablowaniu.

Pytanie 28

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki przy pomocy wtyku 8P8C?

A. zaciskarka do złączy typu F

B. spawarka światłowodowa

C. zaciskarka wtyków RJ-45

D. narzędzie uderzeniowe

Zaciskarka wtyków RJ-45 jest narzędziem dedykowanym do zakończenia skrętek sieciowych w standardzie Ethernet, które korzystają z wtyków 8P8C, często mylonych z RJ-45. Umożliwia ona precyzyjne połączenie przewodów skrętki z wtykiem poprzez ich odpowiednie zaciskanie. Tego typu zaciskarki są dostępne w wielu wariantach, od ręcznych po automatyczne, co ułatwia pracę w różnych warunkach. W praktyce, przy użyciu zaciskarki RJ-45, można zakończyć kable sieciowe w biurach, domach oraz w większych instalacjach teleinformatycznych. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568, ważne jest, aby przewody były ułożone zgodnie z ustaloną kolorystyką, co może wpłynąć na wydajność i stabilność połączenia. Dobrze wykonane zakończenie, w tym użycie odpowiedniego narzędzia, jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności sieci, co ma szczególne znaczenie w środowiskach o wysokim obciążeniu sieciowym, takich jak centra danych czy biura z wieloma stacjami roboczymi.

Pytanie 29

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, należy umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

A. Centronics

B. FireWire

C. USB

D. Ethernet

Wybór interfejsu USB, Ethernet czy FireWire w kontekście drukarki igłowej marki OKI jest błędny ze względu na specyfikę i standardy komunikacyjne tych technologii. Interfejs USB, pomimo swojej popularności w nowoczesnych urządzeniach, nie był standardem stosowanym w starszych drukarkach igłowych, które zazwyczaj korzystają z równoległych połączeń, jak Centronics. Zastosowanie USB wymagałoby użycia adapterów, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia i problemy z kompatybilnością. Interfejs Ethernet jest przeznaczony głównie dla drukarek sieciowych, co oznacza, że jego zastosowanie w kontekście drukarki igłowej, która może nie obsługiwać tego standardu, jest niewłaściwe. FireWire, choć szybszy od USB w określonych zastosowaniach, nie jest typowym interfejsem do komunikacji z drukarkami igłowymi i w praktyce nie znajduje zastosowania w takich urządzeniach. Typowym błędem jest mylenie różnych technologii komunikacyjnych oraz przywiązywanie ich do nieodpowiednich typów urządzeń, co często prowadzi do problemów z konfiguracją i użytkowaniem sprzętu. W praktyce, skuteczne podłączenie drukarki igłowej powinno polegać na stosowaniu standardów, które były pierwotnie zaprojektowane dla tych urządzeń, co zapewnia stabilność i niezawodność połączenia.

Pytanie 30

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny jedynie za archiwizację danych zgromadzonych na dysku serwera?

A. Użytkownicy pulpitu zdalnego

B. Operatorzy kopii zapasowych

C. Użytkownicy zaawansowani

D. Użytkownicy domeny

Operatorzy kopii zapasowych w Windows Server 2008 to naprawdę ważna grupa. Mają specjalne uprawnienia, które pozwalają im na tworzenie kopii zapasowych oraz przywracanie danych. Użytkownicy, którzy są w tej grupie, mogą korzystać z narzędzi, jak Windows Server Backup, żeby zabezpieczyć istotne dane na serwerze. Na przykład, mogą ustawić harmonogram regularnych kopii zapasowych, co jest super istotne dla ciągłości działania organizacji. Warto, żeby każda firma miała swoje procedury dotyczące tworzenia kopii zapasowych, w tym ustalanie, co powinno być archiwizowane i jak często to robić. Ciekawe jest podejście 3-2-1, gdzie przechowujesz trzy kopie danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią w innym miejscu. To wszystko pokazuje, że przypisanie użytkownika do grupy operatorów kopii zapasowych jest nie tylko zgodne z technicznymi wymaganiami, ale też z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi.

Pytanie 31

Najszybszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. użycie zasad grupy

B. mapowanie dysku

C. pobranie aktualizacji Windows

D. ponowna instalacja programu

Użycie zasad grupy to naprawdę najlepszy sposób, żeby wstawić skrót do programu na pulpicie wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki temu administratorzy mają wszystko pod kontrolą, mogą zarządzać ustawieniami i konfiguracjami systemu oraz aplikacji w całej sieci z jednego miejsca. Takie coś jak Group Policy Management Console (GPMC) pozwala na stworzenie polityk, które automatycznie dodają skróty na pulpicie przy logowaniu. To widać, że ułatwia życie, bo nie trzeba ręcznie tym wszystkim zarządzać. Na przykład, jak firma wprowadza nowy program, to administrator po prostu ustawia politykę w GPMC, definiuje ścieżkę do skrótu i wszyscy mają dostęp bez dodatkowej roboty. A jeśli coś się zmienia, to również łatwo jest to poprawić, co w dzisiejszym świecie IT jest mega ważne.

Pytanie 32

Jeżeli szybkość pobierania danych z sieci wynosi 8 Mb/s, to w ciągu 6 s możliwe jest pobranie pliku o maksymalnej wielkości równej

A. 4 MB

B. 2 MB

C. 6 MB

D. 8 MB

Prędkość pobierania danych wynosząca 8 Mb/s oznacza, że urządzenie jest w stanie pobrać 8 megabitów danych w ciągu jednej sekundy. Aby obliczyć, ile danych można pobrać w czasie 6 sekund, należy pomnożyć prędkość przez czas: 8 Mb/s * 6 s = 48 Mb. Ponieważ jednostki są w megabitach, przeliczenie megabitów na megabajty jest kluczowe, gdyż 1 bajt to 8 bitów. Zatem 48 Mb / 8 = 6 MB. To pokazuje, że w ciągu 6 sekund można pobrać plik o maksymalnej wielkości 6 MB. Warto zaznaczyć, że w praktyce rzeczywista prędkość pobierania może być mniejsza z powodu różnych czynników, takich jak przeciążenie sieci, ograniczenia serwera czy jakość połączenia. Dlatego znajomość tych podstawowych obliczeń i możliwości jest kluczowa, zwłaszcza przy planowaniu pobierania dużych plików z internetu, co jest często praktykowane w codziennym użytkowaniu lub podczas pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 33

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

A. sublimacyjnej

B. atramentowej

C. igłowej

D. laserowej

Drukarka sublimacyjna działa na zasadzie podgrzewania specjalnego tuszu do momentu, w którym przechodzi on ze stanu stałego w gaz, a następnie osadza się na nośniku. Proces ten jest często stosowany do drukowania zdjęć na specjalnym papierze lub tkaninach i charakteryzuje się płynnymi przejściami kolorów oraz trwałością. Jednak nie pasuje do przedstawionego schematu, który bardziej przypomina proces termiczny inkjet. Z kolei drukarki laserowe wykorzystują bęben światłoczuły i toner, który jest przyciągany do naładowanego statycznie bębna. Toner jest następnie wygrzewany na papierze, co kompletnie różni się od mechanizmu przedstawionego na ilustracji. Drukarki igłowe, znane ze swojej mechanicznej prostoty, używają zestawu igieł, które uderzają w taśmę barwiącą, transferując tusz na papier, co ma zastosowanie głównie przy drukowaniu dokumentów wielowarstwowych jak faktury. Błędne podejście sugeruje mylenie zjawisk termicznych i mechanicznych, które odgrywają kluczową rolę w tych technologiach. Każda z tych drukarek ma specyficzne zastosowania i mechanizmy działania, które różnią się od procesu pokazanego na obrazku, typowego dla drukarek atramentowych.

Pytanie 34

Który adres IP jest zaliczany do klasy B?

A. 134.192.16.1

B. 100.10.10.2

C. 96.15.2.4

D. 198.15.10.112

Adres IP 134.192.16.1 należy do klasy B, co jest wyznaczane przez pierwszą oktetową wartość tego adresu. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. W tym przypadku, pierwszy oktet wynosi 134, co mieści się w tym zakresie. Klasa B jest często wykorzystywana w dużych organizacjach, które potrzebują znacznej liczby adresów IP, ponieważ pozwala na przypisanie od 16,382 do 65,534 adresów hostów w danej sieci. Przykładowo, w przypadku dużych instytucji edukacyjnych lub korporacji, klasa B może być użyta do podziału różnych działów na mniejsze podsieci, co ułatwia zarządzanie i zwiększa bezpieczeństwo. Oprócz tego, standardy dotyczące adresacji IP, takie jak RFC 791, definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP w kontekście routingu i zarządzania sieciami, co jest kluczowe dla projektowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 35

Jak nazywa się magistrala, która w komputerze łączy procesor z kontrolerem pamięci i składa się z szyny adresowej, szyny danych oraz linii sterujących?

A. AGP – Accelerated Graphics Port

B. FSB – Front Side Bus

C. ISA – Industry Standard Architecture

D. PCI – Peripheral Component Interconnect

FSB, czyli Front Side Bus, jest kluczowym elementem architektury komputera, który pełni funkcję magistrali łączącej procesor z kontrolerem pamięci. W skład FSB wchodzą szyna adresowa, szyna danych oraz linie sterujące, co pozwala na efektywną wymianę informacji pomiędzy procesorem a pamięcią operacyjną. FSB jest istotne dla wydajności systemu, ponieważ zapewnia odpowiednią przepustowość dla danych przesyłanych pomiędzy kluczowymi komponentami. Na przykład, w systemach opartych na procesorach Intel, FSB pozwala na synchronizację pracy CPU z pamięcią RAM, co jest kluczowe dla realizacji zadań obliczeniowych. W praktyce, lepsze parametry FSB przekładają się na szybsze działanie aplikacji, co jest szczególnie zauważalne w wymagających zadaniach, takich jak edycja wideo czy gry komputerowe. Warto również zauważyć, że w miarę rozwoju technologii, FSB został zastąpiony przez inne standardy, takie jak QPI (QuickPath Interconnect) w nowszych architekturach, co wskazuje na ciągły postęp i innowacje w dziedzinie projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 36

Która funkcja przełącznika zarządzalnego pozwala na łączenie kilku przełączników fizycznych w jedną wirtualną linię, aby zwiększyć przepustowość łącza?

A. Port mirroring

B. Agregacja łączy

C. Zarządzanie pasmem

D. Port trunk

Agregacja łączy, znana również jako link aggregation, to technika, która pozwala na połączenie wielu portów sieciowych w jedną logiczną jednostkę, co zwiększa przepustowość i zapewnia redundancję. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą łączyć kilka połączeń fizycznych, co pozwala na osiągnięcie większej przepustowości, niż oferuje pojedyncze połączenie. Agregacja łączy jest szczególnie przydatna w środowiskach, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są wysokie, na przykład w centrach danych, gdzie wiele serwerów może wymagać jednoczesnego dostępu do dużych zbiorów danych. Standardy takie jak IEEE 802.3ad (Link Aggregation Control Protocol - LACP) definiują, jak te połączenia powinny być zestawione i zarządzane. Stosowanie agregacji łączy nie tylko zwiększa wydajność, ale także zapewnia większą niezawodność, ponieważ jeśli jedno z połączeń ulegnie awarii, pozostałe połączenia dalej utrzymują komunikację. Warto zauważyć, że odpowiednia konfiguracja switchy jest kluczowa dla efektywnego wykorzystania tej technologii.

Pytanie 37

Jaką rolę pełni komponent wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej?

A. Pozwala na podłączenie i używanie pamięci DDR 400 w trybie DUAL Channel w celu zapewnienia kompatybilności z DUAL Channel DDR2 800

B. Umożliwia wykorzystanie magistrali o szerokości 128 bitów do transferu danych między pamięcią RAM a kontrolerem pamięci

C. Umożliwia korzystanie z pamięci DDR3-800 oraz DDR2-800 w trybie DUAL Channel

D. Pozwala na wykorzystanie standardowych pamięci DDR SDRAM

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z różnych nieporozumień dotyczących specyfikacji i funkcji chipsetów płyty głównej. W pierwszej kolejności ważne jest zrozumienie roli dual channel w kontekście pamięci RAM. Technologia ta polega na jednoczesnym użyciu dwóch kanałów pamięci co pozwala na podwojenie szerokości magistrali z 64 do 128 bitów. Tym samym błędne jest przekonanie że pozwala ona na zgodność z innymi standardami jak DDR2 800 i DDR3 800 gdyż te standardy różnią się specyfikacją techniczną napięciem i architekturą. Kolejny błąd to przypuszczenie że chipset umożliwia korzystanie z pamięci DDR3 wraz z DDR2 co jest technicznie niemożliwe z powodu różnych wymagań tych pamięci w kontekście kontrolerów i gniazd na płycie głównej. Ostatecznie mylne jest twierdzenie że chipset pozwala na wykorzystanie typowych pamięci DDR SDRAM. Ten standard pamięci jest znacznie starszy i niekompatybilny z nowoczesnymi chipsetami które obsługują DDR2 i DDR3. Typowym błędem myślowym jest tu ogólne założenie że nowsze płyty główne są w stanie obsłużyć wszystkie starsze standardy co jest często fizycznie niemożliwe bez dedykowanych kontrolerów pamięci. Edukacja w zakresie specyfikacji technicznych i ich zgodności jest kluczowa dla zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 38

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zweryfikowanie adresu IP przypisanego do interfejsu sieciowego?

A. ipconfig

B. tcpconfig

C. ifconfig

D. msconfig

Tak naprawdę, polecenie 'ifconfig' to prawdziwa klasyka w systemach Unix i Linux. Umożliwia ono sprawdzenie i skonfigurowanie informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki niemu, możesz szybko zobaczyć swój adres IP, maski podsieci i status działania interfejsów, co jest naprawdę ważne dla zarządzania siecią. Na przykład, jak chcesz sprawdzić adres IP dla konkretnego interfejsu, wystarczy wpisać 'ifconfig eth0', gdzie 'eth0' to po prostu nazwa interfejsu. Warto zauważyć, że z biegiem czasu pojawiło się nowsze polecenie 'ip', które zyskuje na popularności, bo oferuje więcej możliwości. Fajnie jest używać 'ip a', żeby szybko zobaczyć wszystkie interfejsy. Znajomość tych narzędzi to podstawa dla każdego, kto chce ogarniać sieci i rozwiązywać problemy z łącznością.

Pytanie 39

Gdy użytkownik wykonuje w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl Sprawdź nazwę i ponów próbę". Z kolei, po wpisaniu w wierszu poleceń komendy ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tej sytuacji?

A. błędny adres IP serwera DNS

B. błędny adres IP hosta

C. błędnie skonfigurowana brama domyślna

D. błędnie ustawiona maska podsieci

Odpowiedź o niepoprawnym adresie IP serwera DNS jest prawidłowa, ponieważ to właśnie serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na odpowiednie adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje polecenie 'ping www.onet.pl', system operacyjny wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać adres IP przypisany do tej nazwy. Jeśli serwer DNS nie może odnaleźć odpowiedniej informacji, użytkownik otrzymuje komunikat o błędzie, mówiący o tym, że host nie może zostać znaleziony. W takiej sytuacji, nawet jeśli adres IP serwera (213.180.141.140) jest poprawny i odpowiada, to brak możliwości przetłumaczenia nazwy domeny skutkuje brakiem odpowiedzi na polecenie ping. Warto zainwestować czas w skonfigurowanie stabilnych i niezawodnych serwerów DNS, takich jak Google Public DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), co może znacznie poprawić dostępność usług sieciowych oraz zredukować czas odpowiedzi. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i aktualizowanie konfiguracji DNS, aby zapewnić ciągłość działania systemów sieciowych.

Pytanie 40

Czym jest mapowanie dysków?

A. określaniem użytkowników oraz grup użytkowników

B. ustawienie interfejsów sieciowych

C. przypisaniem etykiety dysku do określonego katalogu w sieci

D. przyznawaniem praw do folderu użytkownikom w sieci WAN

Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia literowego do określonego katalogu sieciowego, co umożliwia łatwiejszy dostęp do zasobów przechowywanych na innych komputerach w sieci. Dzięki mapowaniu dysków użytkownicy mogą korzystać z tych zasobów tak, jakby były one lokalne, co znacznie upraszcza pracę w środowisku sieciowym. Na przykład, w środowisku firmowym, administratorzy sieci mogą zmapować zdalny folder serwera plików do litery dysku, co pozwala pracownikom na bezproblemowe otwieranie i edytowanie dokumentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, mapowanie dysków powinno być realizowane przy użyciu odpowiednich protokołów, takich jak SMB (Server Message Block), co zapewnia bezpieczeństwo i integralność danych podczas przesyłania. Dodatkowo, administracja powinna regularnie monitorować dostęp do zmapowanych dysków, aby zabezpieczyć dostęp tylko dla uprawnionych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych w organizacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej