Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 13:31
Data zakończenia: 7 maja 2025 13:59

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, w którym miesiącu plan produkcji wykonano w 120%.

Wyszczególnienie	Styczeń	Luty	Marzec	Kwiecień
Plan produkcji	8 000 szt.	7 800 szt.	8 000 szt.	8 200 szt.
Produkcja wykonana	6 400 szt.	8 580 szt.	9 600 szt.	5 740 szt.

A. W styczniu.

B. W marcu.

C. W kwietniu.

D. W lutym.

Marzec to ten miesiąc, w którym produkcja wskoczyła na wyżyny, osiągając 120% planu. To naprawdę świetny wynik! Jak się spojrzy na dane z tabeli, widać, że w marcu przekroczyliśmy wszystkie cele. W zarządzaniu produkcją, kiedy osiągamy wyniki powyżej 100%, to znaczy, że zasoby były wykorzystane w pełni, a procesy działają jak należy. Takie wyniki są super ważne, bo pomagają nam zrozumieć, co działa i co można jeszcze poprawić. Z mojego doświadczenia, im lepsze wyniki, tym większe zyski dla firmy. Wiadomo, że monitorowanie planu produkcji to klucz do sukcesu, bo daje nam możliwość szybkiego reagowania na zmiany na rynku i ciągłego udoskonalania działań, więc dobrze, że to zauważyłeś!

Pytanie 2

Gdy w miejscu pracy występuje uciążliwy hałas generowany przez maszyny i urządzenia, to pracownik, aby chronić się przed jego negatywnym oddziaływaniem, powinien zostać wyposażony

A. w nauszniki

B. w okulary ochronne

C. w osłony siatkowe

D. w rękawice

Wybór nauszników jako środka ochrony przed hałasem w miejscu pracy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. Hałas w miejscu pracy może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzeń słuchu oraz stresu. Nauszniki, odpowiednio dobrane i używane, są skuteczną barierą, która zmniejsza intensywność dźwięków, chroniąc tym samym słuch pracowników. Zgodnie z normami takimi jak PN-N-01307:2013, które określają metody oceny ryzyka hałasowego w środowisku pracy, nauszniki powinny być stosowane w sytuacjach, gdy poziom hałasu przekracza 85 dB. Przykładem zastosowania nauszników mogą być stanowiska pracy w halach produkcyjnych, gdzie maszyny generują wysokie poziomy hałasu. Warto również dodać, że nauszniki można łączyć z innymi środkami ochrony osobistej, takimi jak zatyczki do uszu, co oferuje dodatkową ochronę w szczególnie głośnych warunkach.

Pytanie 3

Aby porównać rzeczywiste informacje o aktywach oraz źródłach ich finansowania z danymi pochodzącymi z ewidencji księgowej w firmie, wykonuje się

A. windykację

B. weryfikację

C. inwentaryzację

D. audyt

Inwentaryzacja to proces polegający na fizycznym zliczaniu i ocenie wszystkich składników majątku oraz źródeł ich finansowania w danym przedsiębiorstwie. Jest to kluczowy element zarządzania finansami, który pozwala na porównanie stanu faktycznego z danymi ewidencyjnymi, co jest niezbędne dla zapewnienia rzetelności informacji finansowych. W praktyce, inwentaryzacja może obejmować zarówno środki trwałe, jak i zapasy czy należności, a jej celem jest identyfikacja ewentualnych różnic oraz ich przyczyn. Przykładowo, jeśli w księgach rachunkowych widnieje pewna ilość towaru, inwentaryzacja może ujawnić, że faktycznie ta ilość jest niższa, co może wskazywać na kradzież, błędy w ewidencji czy zwykłe zużycie. Regularne przeprowadzanie inwentaryzacji zgodnie z zasadami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowych Standardów Rachunkowości (KSR) jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także najlepszą praktyką, która wspiera transparentność i poprawność sprawozdań finansowych.

Pytanie 4

Tabela zawiera dane dotyczące zobowiązań krótkoterminowych spółki ECHO. Jaki procent tych zobowiązań stanowią zobowiązania publiczno-prawne?

Zobowiązania krótkoterminowe spółki ECHO
Wyszczególnienie	Wartość w tys. zł
Zobowiązania wobec dostawców	600
Zobowiązania wobec pracowników	360
Zobowiązania publiczno-prawne	240
Razem	1 200

A. 40%

B. 30%

C. 20%

D. 50%

Odpowiedź 20% to strzał w dziesiątkę! Zobowiązania publiczno-prawne ECHO wynoszą 240 tys. zł, a całkowite zobowiązania krótkoterminowe to 1200 tys. zł. Jak to policzyłeś? 240 tys. zł to w sumie 20% z 1200 tys. zł. Ważne jest, żeby spojrzeć na strukturę zobowiązań, bo to pomaga ocenić, jak firma radzi sobie z finansami. Zobowiązania publiczno-prawne to różne składki i podatki, które spółka powinna regulować na bieżąco. Dobre zarządzanie tymi zobowiązaniami to klucz do stabilności finansowej. Fajnie by było, gdyby firmy regularnie sprawdzały, jak te zobowiązania kształtują się w odniesieniu do całości. Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR) to też coś, co warto znać, bo daje wskazówki odnośnie do analizy zobowiązań, dzięki czemu lepiej rozumiemy ich wpływ na sytuację finansową firmy.

Pytanie 5

Przedsiębiorstwo "Agwa" produkuje masowo wyroby gotowe na dwóch wydziałach produkcyjnych. Tabela przedstawia wielkość produkcji osiągniętą w maju i koszty wytworzenia na poszczególnych wydziałach tego przedsiębiorstwa. Na podstawia danych, ustal jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów produkowanych na wydziale II.

Wydziały	Wielkość produkcji (w tys. sztuk)	Koszty wytworzenia (w tys. zł)	Jednostkowy koszt wytworzenia (w zł/szt)
Wydział I	20	480
Wydział II	50	1100

A. Wynosi on 20 zł

B. Jest taki sam na obu wydziałach.

C. Jest wyższy niż na wydziale I.

D. Wynosi on 22 zł

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów na Wydziale II wynosi 22 zł za sztukę. To się liczy przez podzielenie całkowitych kosztów przez ilość wyprodukowanych sztuk na tym wydziale. Tego typu analiza kosztów to naprawdę ważna rzecz w zarządzaniu finansami firmy. Wiedząc, ile kosztuje produkcja jednostkowa, łatwiej jest zaplanować budżet, ocenić, czy produkcja jest efektywna, a także ustalić ceny. Na przykład, jeśli całkowite koszty wynoszą 110 000 zł, a wyprodukowano 5000 sztuk, to jednostkowy koszt wyniesie 110000 zł podzielone przez 5000, co daje 22 zł. Z mojego doświadczenia, takie podejście to całkiem dobra praktyka w rachunkowości, bo pomaga regularnie monitorować koszty i optymalizować procesy produkcyjne. Dodatkowo, znajomość tych kosztów może pomóc znaleźć miejsca, gdzie można zaoszczędzić albo poprawić wydajność.

Pytanie 6

Właściciel firmy planuje zlecić osobie spoza swojego zespołu stworzenie logo przedsiębiorstwa. Jaką umowę powinien zawrzeć z wykonawcą logo?

A. Umowę agencyjną

B. Umowę o pracę

C. Umowę o dzieło

D. Umowę-zlecenie

Umowa o dzieło jest odpowiednią formą umowy w przypadku zlecenia wykonania logo, ponieważ dotyczy ona konkretnego dzieła, które ma być stworzone przez wykonawcę. W ramach tej umowy wykonawca podejmuje się wykonania określonego zadania, a po zakończeniu prac dostarcza efekt końcowy, który może być objęty prawami autorskimi. Przykładem zastosowania umowy o dzieło może być zlecenie grafikom zaprojektowania logo, plakatu czy strony internetowej. Warto zaznaczyć, że umowa ta powinna być pisemna, aby uniknąć nieporozumień dotyczących zakresu prac, terminu realizacji oraz wynagrodzenia. Ponadto, umowa o dzieło daje możliwość przeniesienia praw autorskich do stworzonego dzieła na zamawiającego, co jest kluczowe w kontekście wykorzystania logo w działalności firmy. W praktyce, stosowanie umowy o dzieło jest zgodne z zasadami prawa cywilnego i zapewnia odpowiednią ochronę dla obu stron umowy.

Pytanie 7

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Urząd Statystyczny.

B. Kasa Skarbowa.

C. Powiatowy Urząd Pracy.

D. Gmina.

Numery identyfikacyjne, takie jak REGON, są kluczowymi elementami systemu rejestracji przedsiębiorstw w Polsce, a ich nadawanie nie leży w gestii Urzędów Gminy, Urzędów Skarbowych ani Urzędów Pracy. Często pojawia się mylne przekonanie o tym, że lokalne urzędy mają kompetencje do nadawania numerów REGON, co jest niezgodne z rzeczywistością. Urząd Gminy zajmuje się głównie sprawami rejestracji działalności gospodarczej na poziomie lokalnym, jednakże nie posiada uprawnień do generowania numerów statystycznych, które są zarezerwowane dla Urzędów Statystycznych. Z kolei Urząd Skarbowy koncentruje się na kwestiach związanych z opodatkowaniem i kontrolą podatników, nie mając w swoich kompetencjach nadawania numerów REGON. Pomoc Urzędu Pracy polega na wspieraniu osób poszukujących pracy oraz przedsiębiorców w zakresie zatrudniania, a nie na rejestracji podmiotów gospodarczych. Takie błędne rozumienie roli tych instytucji może prowadzić do nieporozumień oraz opóźnień w procesach rejestracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że REGON jest spójnym elementem krajowej statystyki, który jest nadawany w sposób centralny, co pozwala na skuteczne zarządzanie danymi na poziomie krajowym oraz regionalnym. Takie zrozumienie wpływa na poprawność realizacji procesów związanych z rejestracją i funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce.

Pytanie 8

W zakładzie produkcyjnym 39 osób w ciągu 8 godzin pracy zrealizowało 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Z tych informacji wynika, że

A. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 312 godzin

B. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika

C. czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego wyniósł około 5 minut

D. efektywność produkcji wyniosła 68 445 sztuk wyrobów gotowych na dzień

Dzienna wydajność pracy na poziomie 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika jest poprawnym wyliczeniem, które można uzyskać poprzez prostą kalkulację. W zakładzie pracowało 39 pracowników przez 8 godzin, co daje łącznie 312 roboczogodzin (39 pracowników x 8 godzin). W tym czasie wytworzono 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Aby obliczyć wydajność na jednego pracownika, należy podzielić łączną liczbę wyrobów przez liczbę pracowników: 1 755 sztuk / 39 pracowników = 45 sztuk. Dzienna wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu produkcją, gdyż pozwala ocenić efektywność pracy zespołu oraz optymalizować procesy produkcyjne. Znajomość tego wskaźnika umożliwia także porównywanie wydajności między różnymi zespołami lub zmianami, co jest istotne dla ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych. W praktyce, firmy dążą do zwiększenia wydajności, co może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 9

Aby obliczyć wskaźnik rotacji zapasów towarów, potrzebne są dane dotyczące

A. przeciętnego stanu zapasów towarów w magazynie oraz zysku netto

B. przeciętnego stanu zapasów towarów w magazynie oraz zysku ze sprzedaży towarów

C. przychodów z sprzedaży towarów, zysku netto oraz liczby dni w analizowanym okresie

D. przychodów ze sprzedaży towarów oraz przeciętnego stanu zapasów towarów w magazynie

Wskaźnik rotacji zapasów towarów jest kluczowym miernikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Poprawna odpowiedź wskazuje, że do jego obliczenia niezbędne są przychody ze sprzedaży towarów oraz przeciętny stan zapasów. Obliczając rotację zapasów, dzielimy przychody ze sprzedaży przez przeciętny stan zapasów, co pozwala na ocenę, jak często zapasy są sprzedawane i wymieniane w danym okresie. Na przykład, jeśli firma osiąga przychody w wysokości 1 miliona złotych, a przeciętny stan zapasów wynosi 200 tysięcy złotych, wskaźnik rotacji wyniesie 5. Oznacza to, że zapasy są sprzedawane średnio pięć razy w roku. Dobre praktyki zalecają regularne monitorowanie wskaźnika rotacji, aby zoptymalizować poziom zapasów, zmniejszyć koszty przechowywania i zwiększyć płynność finansową. Ponadto, analiza rotacji zapasów może również wspierać podejmowanie decyzji o zakupach i prognozowaniu popytu, co jest niezbędne w dynamicznie zmieniających się warunkach rynkowych.

Pytanie 10

Na podstawie danych z listy płac nr 5 oblicz kwotę do wypłaty dla pracownika.

Dane z listy płac nr 5
Nazwisko i imię pracownika: Nowak Tomasz
Wynagrodzenie brutto	3 400,00 zł
Kwota zmniejszająca podatek	300,00 zł
Razem składki ZUS	466,14 zł
Podstawa wymiaru składki zdrowotnej	2 933,86 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana (9%)	264,05 zł
Koszty uzyskania przychodów	250,00 zł
Podstawa opodatkowania	2 684,00 zł
Zaliczka na podatek dochodowy (12%)	22,08 zł
Zaliczka na podatek dochodowy do urzędu skarbowego	22,00 zł
Do wypłaty	?

A. 2 361,78 zł

B. 2 661,86 zł

C. 2 647,81 zł

D. 2 347,89 zł

No i super, poprawna odpowiedź to 2 647,81 zł. To wynik dokładnych obliczeń wynagrodzenia netto dla pracownika. Wszystko zaczyna się od wynagrodzenia brutto, które tu wynosi 3400,00 zł. Potem od tej kwoty odejmujemy składki ZUS, które w naszym przypadku to 466,14 zł. Robi się 2933,86 zł. Następnie odliczamy składkę na ubezpieczenie zdrowotne, to 264,05 zł, i zostaje nam 2669,81 zł. Na koniec nie zapomnijmy odjąć zaliczki na podatek dochodowy, która wynosi 22,00 zł. I tak po wszystkich odliczeniach, mamy 2647,81 zł do wypłaty. Warto pamiętać, że takie obliczenia są zgodne z przepisami prawa pracy oraz z dobrymi praktykami w księgowości, które mówią, by uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia i odpowiednie odliczenia. Takie podejście zapewnia, że lista płac jest przygotowana rzetelnie i dokładnie.

Pytanie 11

Firma nabyła skórę do wytwarzania obuwia. Całkowity koszt za metr skóry, uwzględniając podatek VAT, wynosi 246 zł. Ta cena określana jest jako cena jednostkowa

A. rynkowa

B. zakupu brutto

C. zakupu netto

D. nabycia

Zakup skóry do produkcji obuwia po cenie 246 zł za metr, obejmujący podatek VAT, jest klasyfikowany jako cena zakupu brutto. Cena brutto to całkowity koszt, jaki nabywca ponosi, w tym wszelkie obowiązkowe opłaty, takie jak VAT. Jest to kluczowe dla przedsiębiorstw, które muszą uwzględniać wszystkie koszty przy planowaniu budżetu oraz kalkulacji cen swoich produktów. W praktyce, dla przedsiębiorstw handlowych i produkcyjnych, rozumienie różnicy pomiędzy ceną brutto a ceną netto jest fundamentalne, ponieważ może wpływać na podejmowane decyzje finansowe i strategię cenową. Ustalając ceny sprzedaży, firmom zaleca się uwzględnianie ceny brutto, aby uniknąć nieporozumień z klientami i zapewnić zgodność z regulacjami podatkowymi. Dodatkowo, znajomość cen brutto i netto jest istotna w kontekście raportowania finansowego oraz obliczania marż zysku.

Pytanie 12

W poszczególnych okresach obrachunkowych stawki amortyzacji wyniosły odpowiednio 2 400 zł, 1 920 zł oraz 1 540 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w firmie?

A. Progresywną

B. Degresywną

C. Naturalną

D. Liniową

W przedsiębiorstwie zastosowano metodę amortyzacji degresywnej, co można zauważyć na podstawie przedstawionych stawek amortyzacji w poszczególnych okresach obrachunkowych. Metoda ta polega na tym, że w początkowych latach eksploatacji środka trwałego odpisy amortyzacyjne są wyższe, a w kolejnych latach stopniowo maleją. W analizowanym przypadku stawki amortyzacji wynoszące 2400 zł, 1920 zł i 1540 zł potwierdzają tę tendencję. W praktyce, amortyzacja degresywna jest często stosowana w przedsiębiorstwach, które inwestują w technologie nowszej generacji, ponieważ pozwala na szybkie odzwierciedlenie kosztów związanych z szybką utratą wartości takich aktywów. Dobrym przykładem zastosowania tej metody może być zakup sprzętu komputerowego, który w pierwszych latach użytkowania traci na wartości znacznie szybciej niż w latach późniejszych. Warto również zauważyć, że zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, wybór metody amortyzacji powinien być uzasadniony charakterem środka trwałego oraz jego przewidywaną użytecznością.

Pytanie 13

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Pracodawca poza listą płac

B. Pracownik z wynagrodzenia

C. Urząd Skarbowy

D. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Odpowiedzi, które mówią, że to pracodawca, Urząd Skarbowy czy ZUS pokrywają różnicę między składką pobraną a odliczoną, są po prostu błędne. Prawda jest taka, że pracodawca odprowadza składki zdrowotne, ale to nie on pokrywa tę różnicę. To pracownik jest odpowiedzialny za składki zdrowotne, co wynika z polskich przepisów. Urząd Skarbowy też nie ma z tym nic wspólnego, bo jego rola to ściąganie podatków, a ZUS tylko wypłaca świadczenia na podstawie tych składek. Często się pojawiają błędne przekonania na temat odpowiedzialności finansowej, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat przepisów. Ważne jest, żeby pracownicy zdawali sobie sprawę, że ich wynagrodzenie netto obejmuje nie tylko podatki, ale i składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wpływa na ich osobiste finanse. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa w planowaniu budżetu.

Pytanie 14

Alicja Podróżnik planuje w przyszłym roku wyjazd za granicę. Całkowity koszt tej podróży wynosi 4 400 zł. Postanowiła otworzyć roczną lokatę w Banku TURYSTA, który proponuje oprocentowanie na poziomie 10% w skali roku. Jaką kwotę musi wpłacić na lokatę, aby uzyskać zamierzoną sumę?

A. 3 600 zł

B. 4 200 zł

C. 3 800 zł

D. 4 000 zł

Aby obliczyć, ile pieniędzy Alicja Podróżnik powinna wpłacić na lokatę, należy zastosować wzór na obliczanie wartości przyszłej inwestycji z oprocentowaniem prostym. Kwotę docelową, czyli 4 400 zł, można uzyskać, dzieląc ją przez (1 + oprocentowanie), co w tym przypadku daje: 4 400 zł / (1 + 0,10) = 4 400 zł / 1,10 = 4 000 zł. Takie podejście jest zgodne z podstawowymi zasadami finansów osobistych oraz obliczeń związanych z lokatami. Warto zauważyć, że oprocentowanie roczne na poziomie 10% oznacza, iż bank wypłaci Alicji 10% od wpłaconej kwoty po roku. Przy wpłacie 4 000 zł, po roku Alicja otrzyma 400 zł odsetek, co w sumie da jej planowaną kwotę 4 400 zł. Przy odpowiednim planowaniu finansowym, takie obliczenia są niezwykle przydatne, aby oszacować, jaką kwotę należy zainwestować, aby osiągnąć zamierzony cel. Dobre praktyki w zarządzaniu budżetem osobistym zawsze powinny uwzględniać takie analizy, aby uniknąć niedoboru środków na realizację planów urlopowych.

Pytanie 15

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli można stwierdzić, że na koniec miesiąca w magazynie zakładu cukierniczego występuje

Wyszczególnienie	Zapas początkowy materiałów (stan na początku miesiąca)	Zakup materiałów w ciągu miesiąca	Zapas bieżący zapewniający ciągłość produkcji w okresie miesiąca
Mąka	550 kg	340 kg	700 kg
Cukier	350 kg	220 kg	600 kg

A. nadmiar mąki i niedobór cukru.

B. niedobór mąki i niedobór cukru.

C. niedobór mąki i nadmiar cukru.

D. nadmiar mąki i nadmiar cukru.

Na koniec miesiąca w magazynie zakładu cukierniczego występuje nadmiar mąki oraz niedobór cukru, co można stwierdzić na podstawie analizy stanów magazynowych. Stan końcowy mąki wynosi 190 kg, co jest znaczącą ilością przewyższającą wymagane 0 kg. To wskazuje na efektywne zarządzanie zapasami i prawidłowe prognozowanie potrzeb surowców, co jest kluczowe w branży cukierniczej. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której zakład planuje produkcję różnych wyrobów, takich jak ciasta czy wypieki, gdzie mąka jest podstawowym składnikiem. Warto również zauważyć, że nadmiar mąki może być wykorzystany w kolejnym miesiącu, co pozwoli zredukować koszty zakupu. Z drugiej strony, stan końcowy cukru wynoszący -30 kg wskazuje na jego niedobór, co oznacza, że zużycie przekroczyło zapasy. Taki stan rzeczy może prowadzić do opóźnień w produkcji i utraty zamówień, co jest niezgodne z dobrymi praktykami zarządzania magazynem, które zalecają utrzymanie minimalnych zapasów krytycznych. Właściwe prognozowanie oraz monitorowanie stanów magazynowych jest kluczowe, aby unikać takich sytuacji w przyszłości.

Pytanie 16

Cukiernia SŁODEK nabyła ser do przygotowywania serników wiedeńskich. Wartość netto tego sera, przyjętego do magazynu na podstawie dokumentu PZ, powinna być zaksięgowana na kontach

A. "Usługi obce" po stronie Dt i "Rozrachunki z dostawcami" po stronie Ct

B. "Towary" po stronie Ct i "Rozliczenie zakupu" po stronie Dt

C. "Materiały" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct

D. "Wyroby gotowe" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct

Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieprawidłowej klasyfikacji transakcji zakupu sera, co jest istotne w kontekście poprawnego prowadzenia księgowości. Klasyfikowanie zakupu sera jako 'Towary' jest błędne, ponieważ towary to produkty, które są sprzedawane w niezmienionej formie, a zakup sera ma na celu jego przetworzenie na wyroby gotowe, co wyklucza taką klasyfikację. Odpowiedź sugerująca 'Wyroby gotowe' jest niewłaściwa, ponieważ wyroby gotowe to produkty końcowe, które są rezultatem procesu produkcji. Księgowanie zakupu sera na koncie 'Usługi obce' jest całkowicie błędne, gdyż usługi obce dotyczą czynności nieprodukcyjnych, w tym zleceń na usługi, a nie zakupów materiałów. W kontekście rachunkowości ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi rodzajami aktywów. Użycie konta 'Rozrachunki z dostawcami' jako drugiej strony transakcji jest również mylące, ponieważ to konto powinno być wykorzystywane w przypadku zakupu usług lub towarów, które nie są związane z materiałami przeznaczonymi do przetwarzania. Kluczowym błędem w analizowanych odpowiedziach jest niezrozumienie znaczenia odpowiedniej klasyfikacji kont, co może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych oraz niewłaściwego zarządzania zapasami.

Pytanie 17

Pracodawca przerywa z pracownikiem stosunek pracy wynikający z umowy o pracę na czas nieokreślony i nie planuje nawiązać z nim nowego stosunku pracy. W takiej sytuacji pracodawca jest zobowiązany do wydania pracownikowi świadectwa pracy

A. po wcześniejszym rozliczeniu się pracownika z pracodawcą

B. po złożeniu przez pracownika pisemnego wniosku

C. w dowolnie ustalonym terminie z pracownikiem

D. niezwłocznie, w dniu zakończenia stosunku pracy

Odpowiedź, że pracodawca powinien wydać pracownikowi świadectwo pracy niezwłocznie, w dniu rozwiązania stosunku pracy, jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy. Pracodawca ma obowiązek przekazać świadectwo pracy w momencie ustania stosunku pracy, co jest kluczowe dla pracowników poszukujących nowego zatrudnienia. Świadectwo pracy zawiera istotne informacje na temat przebiegu zatrudnienia, takie jak okres zatrudnienia, rodzaj wykonywanej pracy oraz ewentualne informacje o rozwiązaniu umowy. W praktyce, pracodawcy powinni być świadomi, że opóźnienia w wydaniu świadectwa mogą wpływać na sytuację prawną pracownika oraz jego możliwości na rynku pracy. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik stara się o nową posadę, a brak świadectwa pracy opóźnia cały proces rekrutacji. Z tego względu, zgodność z przepisami oraz dobra praktyka wskazują na konieczność niezwłocznego wydania świadectwa w dniu rozwiązania umowy o pracę, co nie tylko zabezpiecza interesy pracownika, ale także świadczy o profesjonalizmie pracodawcy.

Pytanie 18

Makroekonomia dotyczy analizy i oceny wskaźników związanych z

A. Kondycją finansową przedsiębiorstwa

B. Organizacją oraz sposobami produkcji w firmach

C. Funkcjonowaniem instytucji publicznych

D. Działaniem całego systemu gospodarczego

Analiza makroekonomiczna koncentruje się na badaniu i ocenie zjawisk, wskaźników oraz trendów, które wpływają na całą gospodarkę, a nie tylko na poszczególne przedsiębiorstwa. Obejmuje takie aspekty jak produkt krajowy brutto (PKB), stopa wzrostu gospodarczego, inflacja, bezrobocie, oraz bilans handlowy. Przykłady zastosowania analizy makroekonomicznej obejmują opracowywanie polityki gospodarczej przez rządy, prognozowanie cykli koniunkturalnych przez analityków oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych przez przedsiębiorstwa. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie econometrics, gdzie modele makroekonomiczne pomagają w zrozumieniu, jak różne sektory gospodarki współdziałają. Dzięki analizie makroekonomicznej można także monitorować skutki polityki monetarnej, co jest kluczowe dla zarządzania inflacją oraz stóp procentowych, co na przykład wpływa na decyzje inwestycyjne banków oraz innych instytucji finansowych.

Pytanie 19

Zamieszczone w ramce zadania realizuje

pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu aktywizacji lokalnego rynku pracy,
rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy,
świadczenie usług w zakresie pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego,
świadczenie pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,
inicjowanie, organizowanie i finansowanie prac interwencyjnych i robót publicznych,
przyznawanie i wypłacanie zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia.

A. Powiatowa Rada Zatrudnienia.

B. Wojewódzki Urząd Pracy.

C. Powiatowy Urząd Pracy.

D. Wojewódzka Rada Zatrudnienia.

PUP, czyli Powiatowy Urząd Pracy, to naprawdę ważna instytucja w naszym kraju, jeśli chodzi o rynek pracy. Przede wszystkim rejestruje ludzi, którzy nie mają zatrudnienia, a to jest kluczowe, żeby mogli skorzystać z różnych usług i wsparcia finansowego. Kiedy mówimy o pośrednictwie pracy, to PUP łączy pracodawców z osobami, które szukają pracy, co jest mega pomocne. Są też różne programy, jak prace interwencyjne czy roboty publiczne, które mają na celu aktywizację zawodową bezrobotnych. Nie zapomnijmy o zasiłkach dla tych, którzy są bez pracy - to ważne wsparcie w trudnych chwilach. Wszystkie te działania są zgodne z Ustawą o promocji zatrudnienia, która reguluje, jak te urzędy powinny działać. Zresztą, widać to w praktyce - dobra praca PUP rzeczywiście może zmniejszyć bezrobocie w regionie i poprawić sytuację osób szukających zatrudnienia.

Pytanie 20

Przedsiębiorca zamierzający nawiązać współpracę z zagranicznym partnerem powinien w pierwszej kolejności zweryfikować

A. wysokość kapitału zakładowego spółki kontrahenta

B. infrastrukturę, którą dysponuje kontrahent oraz jego możliwości rozwoju

C. wpis kontrahenta do rejestru firm w jego kraju

D. liczbę współpracujących firm kontrahenta z innymi przedsiębiorstwami

Wpis kontrahenta do rejestru przedsiębiorców w jego kraju jest kluczowym elementem weryfikacji wiarygodności partnera biznesowego. Rejestr przedsiębiorców to publiczny dokument, który zawiera istotne informacje na temat danej firmy, takie jak jej status prawny, forma organizacyjna, a także dane dotyczące właścicieli i zarządu. Sprawdzając rejestr, przedsiębiorca może zweryfikować, czy kontrahent jest zarejestrowany zgodnie z lokalnymi przepisami, co może zapobiec przyszłym problemom prawnym, takim jak niewłaściwa działalność gospodarcza czy oszustwa. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której firma planuje nawiązać współpracę z zagranicznym dostawcą. Weryfikacja wpisu w rejestrze pozwoli uniknąć współpracy z firmą, która może być zarejestrowana w sposób niezgodny z prawem, co mogłoby prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie due diligence, każda firma powinna weryfikować swoich partnerów przed nawiązaniem współpracy, co pozwala na budowanie zaufania i zabezpieczenie interesów biznesowych.

Pytanie 21

Podstawą prawną, która reguluje zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych, jest ustawa

A. o rachunkowości

B. o doradztwie podatkowym

C. o swobodzie działalności gospodarczej

D. o finansach publicznych

Ustawa o rachunkowości, która weszła w życie w 1994 roku, jest kluczowym aktem prawnym regulującym zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych w Polsce. Przepisy tej ustawy nakładają obowiązki na jednostki gospodarcze dotyczące prowadzenia dokumentacji finansowej oraz sprawozdawczości. Ustawa określa m.in. zasady wyceny aktywów i pasywów, zasadność stosowania różnych metod księgowych, a także wymagania dotyczące sporządzania i publikacji sprawozdań finansowych. Przykładowo, jednostki zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z obowiązującymi zasadami, co ma na celu zapewnienie rzetelności i przejrzystości informacji finansowej. W praktyce, znajomość przepisów ustawy o rachunkowości jest kluczowa dla księgowych oraz menedżerów finansowych, aby móc skutecznie zarządzać finansami jednostki i unikać błędów, które mogłyby prowadzić do nieprawidłowości w sprawozdawczości.

Pytanie 22

W którym kwartale wystąpiło zjawisko nadpłynności finansowej ?

Składnik bilansu	I kwartał (w zł)	II kwartał (w zł)	III kwartał (w zł)	IV kwartał (w zł)
Aktywa obrotowe	20 000,00	25 000,00	30 000,00	35 000,00
Zobowiązania krótkoterminowe	22 000,00	15 000,00	17 000,00	10 000,00

A. W I kwartale.

B. W II kwartale.

C. W III kwartale.

D. W IV kwartale.

Wybór II, III lub I kwartału jako odpowiedzi na pytanie o zjawisko nadpłynności finansowej jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia wskaźników płynności oraz ich znaczenia w kontekście analizy finansowej. W każdym z tych kwartałów wskaźnik płynności finansowej nie osiągnął wartości 2,0, co jest krytycznym progiem dla oceny sytuacji finansowej firmy. W szczególności, wybór I kwartału może być związany z błędną interpretacją danych finansowych, gdzie mniejsze wskaźniki płynności mogą sugerować, że firma wciąż ma wystarczające środki na pokrycie bieżących zobowiązań. W rzeczywistości jednak wskaźniki te powinny być analizowane w kontekście długoterminowym. Przypisanie nadpłynności do III lub II kwartału również wskazuje na typowy błąd myślowy związany z niepełnym zrozumieniem cyklu operacyjnego firmy oraz zmienności wskaźników finansowych w czasie. Kluczowe jest, aby przy ocenie płynności brać pod uwagę nie tylko wskaźniki, ale także ich dynamikę oraz kontekst rynkowy. Ostatecznie, ignorowanie spadków wskaźników w wybranych kwartałach może prowadzić do błędnych wniosków i nieoptymalnych decyzji finansowych, co podkreśla znaczenie regularnej analizy finansowej oraz ciągłej edukacji w tym obszarze.

Pytanie 23

Jaką metodę planowania stosuje się do tworzenia różnych opisów zdarzeń, które mogą się zdarzyć w firmie oraz w jej otoczeniu w nadchodzących czasach?

A. Metoda statystyczna

B. Metoda analizy portfelowej

C. Metoda scenariuszowa

D. Metoda dedukcji

Metoda scenariuszowa jest techniką planowania strategicznego, która umożliwia przedsiębiorstwom przewidywanie i analizowanie różnych możliwych przyszłych zdarzeń oraz ich konsekwencji. W tej metodzie konstruuje się alternatywne scenariusze, które mogą zawierać różne czynniki, takie jak zmiany w gospodarce, regulacjach prawnych czy trendach społecznych. Przykładem zastosowania metody scenariuszowej może być analiza wpływu zmiany przepisów dotyczących ochrony środowiska na działalność firmy. Organizacje mogą stworzyć różne scenariusze, takie jak 'przyspieszona regulacja', 'brak zmian legislacyjnych', czy 'wprowadzenie ulg podatkowych dla ekologicznych technologii'. Dzięki temu, przedsiębiorstwa mogą przygotować elastyczne strategie, które będą odpowiadać na zmieniające się warunki rynkowe. Metoda scenariuszowa jest zgodna z najlepszymi praktykami w planowaniu strategicznym, podkreślając znaczenie elastyczności i adaptacji w dzisiejszym, dynamicznie zmieniającym się otoczeniu biznesowym.

Pytanie 24

Gdy roczna kwota podatku dochodowego od osób fizycznych, która została przedstawiona w deklaracji PIT-37 za rok 2017, wynosi 5 786,00 zł, a łączna suma zaliczek pobranych przez płatników w ciągu roku to 7 199,00 zł, to

A. podatnik powinien uiścić do urzędu skarbowego kwotę 1 413,00 zł

B. podatnikowi przysługuje zwrot podatku w wysokości 1 413,00 zł

C. podatnikowi przysługuje zwrot podatku w wysokości 7 199,00 zł

D. podatnik powinien uiścić do urzędu skarbowego kwotę 5 786,00 zł

Zwracając uwagę na podane dane, podatnik wykazał kwotę należnego rocznego podatku dochodowego w wysokości 5 786,00 zł, podczas gdy suma zaliczek, które zostały pobrane przez płatników w ciągu roku, wynosiła 7 199,00 zł. Aby obliczyć kwotę zwrotu podatku, należy od kwoty zaliczek (7 199,00 zł) odjąć kwotę należnego podatku (5 786,00 zł). Wynik tej kalkulacji to 1 413,00 zł, co oznacza, że podatnikowi przysługuje zwrot tej kwoty. Powinno to być zgodne z zasadami ogólnymi obowiązującymi w systemie podatkowym, w których nadpłacony podatek jest zwracany podatnikowi. W praktyce, zwrot podatku dochodowego często występuje w sytuacjach, gdy zaliczki na podatek przekraczają należny podatek obliczony w rocznej deklaracji. Warto również zauważyć, że uzyskanie zwrotu wymaga złożenia odpowiedniej deklaracji oraz spełnienia formalności związanych z rozliczeniem podatkowym.

Pytanie 25

Wydanie zaliczki na zakup materiałów dla pracownika to czynność

A. pasywna

B. aktywo-pasywna zwiększająca

C. aktywo-pasywna zmniejszająca

D. aktywna

Wybór odpowiedzi pasywna lub aktywno-pasywna zmniejszająca sugeruje nieprawidłowe zrozumienie pojęć związanych z bilansowymi zmianami aktywów i pasywów w kontekście transakcji finansowych. Kluczowe jest zrozumienie, że operacje pasywne dotyczą zmian w zobowiązaniach firmy, natomiast wypłata zaliczki na zakup materiałów nie generuje nowych zobowiązań, lecz zmienia strukturę aktywów. Aktywno-pasywna zmniejszająca oznaczałaby zmniejszenie aktywów oraz zmniejszenie pasywów równocześnie, co w tym przypadku nie ma miejsca. W momencie wypłaty zaliczki, firma nie tylko wydaje środki, ale również nabywa prawo do żądania rozliczenia wydatków od pracownika. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ nieprawidłowe klasyfikowanie operacji wpływa na prawidłowość raportowania finansowego, co z kolei może prowadzić do naruszenia przepisów rachunkowych lub podatkowych. Zrozumienie różnicy między operacjami aktywnymi a pasywnymi jest istotne, aby zachować zgodność z regulacjami prawnymi oraz standardami rachunkowości. Niezrozumienie tego zagadnienia może prowadzić do błędów w księgowaniach, co skutkować będzie nieprawidłowym obrazem sytuacji finansowej firmy oraz utrudnieniem w zarządzaniu jej płynnością finansową.

Pytanie 26

W tabeli przedstawiono wybrane zadania czterech instytucji. Która z nich jest bankiem?

Instytucja A.	Instytucja B.
decydowanie o emisji bonów skarbowych opracowywanie projektu budżetu państwa nadzorowanie funkcjonowania systemu podatkowego	gromadzenie środków pieniężnych pochodzących ze składek płaconych przez pracownika i pracodawcę wypłacanie świadczeń o charakterze socjalnym, społecznym dokonywanie okresowej kontroli przyznawanych rent
Instytucja C.	Instytucja D.
gromadzenie środków pieniężnych udzielanie kredytów przyjmowanie depozytów i wkładów terminowych wymiana i sprzedaż walut zagranicznych	realizowania obrotów towarami odnotowywanie kursów w specjalnym rejestrze

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Instytucja C jest bankiem, ponieważ jej działalność obejmuje kluczowe funkcje bankowe, takie jak gromadzenie środków pieniężnych oraz udzielanie kredytów. Banki pełnią fundamentalną rolę w gospodarce, umożliwiając klientom dostęp do usług finansowych. Na przykład, banki przyjmują depozyty od klientów, co pozwala im na finansowanie udzielanych kredytów. Ponadto, banki uczestniczą w wymianie walut, co jest niezbędne w globalnym handlu. Przykładem dobrych praktyk w bankowości jest stosowanie odpowiednich przepisów dotyczących ochrony środków klientów oraz zarządzania ryzykiem kredytowym. Instytucje bankowe, zgodnie z regulacjami prawnymi, są zobowiązane do przestrzegania standardów bezpieczeństwa finansowego, co zwiększa zaufanie klientów. Dodatkowo, banki oferują różnorodne produkty finansowe, takie jak konta oszczędnościowe, lokaty terminowe, oraz kredyty hipoteczne, co czyni je nieodłącznym elementem życia finansowego obywateli.

Pytanie 27

Wartość podnosząca jest stosowana w trakcie obliczania amortyzacji

A. naturalnej

B. progresywnej

C. jednorazowej

D. degresywnej

Wybór odpowiedzi dotyczącej amortyzacji naturalnej, progresywnej lub jednorazowej jest błędny z kilku powodów. Amortyzacja naturalna, choć nie jest standardowym terminem w rachunkowości, zazwyczaj odnosi się do ograniczonego cyklu życia aktywów, co nie jest związane z zastosowaniem współczynnika podwyższającego, który jest charakterystyczny dla amortyzacji degresywnej. W przypadku amortyzacji progresywnej, wartość odpisów zwiększa się w miarę upływu lat, co jest sprzeczne z ideą szybszego amortyzowania wartości aktywów na początku ich użytkowania; to podejście może prowadzić do zniekształcenia wyników finansowych w początkowych latach. Natomiast amortyzacja jednorazowa pozwala na odpisanie całego kosztu aktywu w roku zakupu, co również nie korzysta z mechanizmu współczynnika podwyższającego i nie odzwierciedla rzeczywistego zużycia aktywów. Praktyka ta może prowadzić do mylnych interpretacji w sprawozdaniach finansowych i niedoszacowania rzeczywistego wpływu użytkowania aktywów na wyniki firmy. Dlatego istotne jest zrozumienie, że różne metody amortyzacji mają swoje specyficzne zastosowania i niosą ze sobą różne konsekwencje finansowe, co wymaga przemyślanej analizy przy wyborze odpowiedniej metody amortyzacji.

Pytanie 28

W jakiej sekcji biznes planu zawarte są dane dotyczące szacowanej wielkości produkcji lub sprzedaży, wysokości funduszy wymaganych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej oraz etapy realizacji procesu produkcji?

A. W planie finansowym

B. W planie technicznym

C. W planie marketingowym

D. W planie organizacyjnym

Wybór odpowiedzi związanych z planem finansowym, organizacyjnym czy marketingowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury biznesplanu oraz roli poszczególnych jego komponentów. Plan finansowy koncentruje się głównie na prognozach finansowych, takich jak przychody, koszty, zyski oraz źródła finansowania. Nie dostarcza zatem szczegółowych informacji o procesach produkcyjnych czy sprzedażowych, które są kluczowe w planie technicznym. Natomiast plan organizacyjny skupia się na strukturze zarządzania, rolach zespołu i procedurach operacyjnych w firmie, a nie na aspektach technicznych produkcji. Plan marketingowy obejmuje strategie promocji, analizy rynku oraz metody dotarcia do klientów, koncentrując się na sprzedaży i komunikacji, a nie na technicznych aspektach wytwarzania produktów. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ umożliwia skuteczne tworzenie i prezentację biznesplanów. Niezrozumienie roli poszczególnych sekcji może prowadzić do błędnych wniosków o funkcji planu technicznego, co w efekcie obniża jakość całego dokumentu. Warto zatem zapoznać się z każdym z tych elementów, aby skutecznie zrealizować cele biznesowe.

Pytanie 29

W skład obligatoryjnych ubezpieczeń społecznych opłacanych przez pracodawcę wchodzą:

A. emerytalne – 9,76%, rentowe – 1,5% i zdrowotne

B. emerytalne – 9,76%, chorobowe – 2,45% i zdrowotne

C. emerytalne – 9,76%, rentowe – 8% i chorobowe

D. emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% i wypadkowe

Odpowiedź emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% i wypadkowe jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, które pracodawca jest zobowiązany opłacać za swoich pracowników. Składka emerytalna wynosząca 9,76% jest kluczowym elementem systemu zabezpieczenia społecznego, zapewniającym przyszłe emerytury pracowników. Składka rentowa w wysokości 6,5% chroni pracowników w przypadku niezdolności do pracy. Ubezpieczenie wypadkowe, którego wysokość uzależniona jest od stopnia ryzyka zawodowego, jest istotne dla zapewnienia ochrony w razie zdarzeń losowych w miejscu pracy. Warto zauważyć, że w Polsce obowiązkowe ubezpieczenia społeczne są regulowane przez przepisy prawa, a ich wysokość oraz zasady ustalania mogą być cyklicznie aktualizowane. Dzięki tym ubezpieczeniom pracownicy mają zapewnioną podstawową ochronę w razie problemów zdrowotnych czy utraty zdolności do pracy, co jest zgodne z dobrą praktyką socjalną i normami europejskimi.

Pytanie 30

Osoba zajmująca się księgowością korzysta z komputera z włączonym monitorem. Po każdej godzinie pracy powinna mieć możliwość zrobienia przerwy, która jest wliczana do czasu pracy i wynosi co najmniej

A. 20 minut

B. 15 minut

C. 5 minut

D. 10 minut

Niepoprawne opcje, takie jak 10 minut, 15 minut i 20 minut, mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, jednak nie odzwierciedlają one rzeczywistych przepisów prawa dotyczących organizacji pracy. Często myślenie, że dłuższe przerwy są lepsze, prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości, dłuższe przerwy mogą zakłócać ciągłość pracy, co w niektórych przypadkach prowadzi do spadku koncentracji i efektywności. Pracownicy mogą myśleć, że przerwy powinny być dłuższe dla lepszego wypoczynku, jednak regularne, krótkie przerwy są bardziej efektywne w kontekście zdrowia i produktywności. Przerwy trwające powyżej 5 minut mogą nie być zgodne z regulacjami, które nakładają na pracodawców obowiązek zapewnienia określonego czasu na odpoczynek, a ich niewłaściwe stosowanie może prowadzić do naruszenia prawa pracy. Warto również zauważyć, że przestrzeganie krótkich przerw jest korzystne dla zdrowia psychicznego pracowników, ponieważ zmniejsza stres i poprawia nastrój, a to przekłada się na lepszą atmosferę w pracy oraz wyższą jakość wykonywanych zadań. W związku z tym, zaleca się, aby pracodawcy stosowali się do wytycznych dotyczących czasu pracy i przerw, aby wspierać zdrowie i dobrostan swoich pracowników.

Pytanie 31

Przedsiębiorca rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego.

Dochód do opodatkowania	Zapłacona składka na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku	Kwota zmniejszająca podatek
4 670,00 zł	248,82 zł	556,02 zł

A. 840,60 zł

B. 36,00 zł

C. 841,00 zł

D. 285,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada kwocie 36,00 zł, często wynika z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 285,00 zł, 840,60 zł czy 841,00 zł nie uwzględniają kluczowych aspektów, które wpływają na ostateczną wysokość zaliczki. Typowym błędem jest pominięcie konieczności odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, co jest niezbędnym krokiem w procesie obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Ponadto, w przypadku gdy podatnik nie uwzględnia kwoty zmniejszającej podatek, może dojść do wyliczenia znacznie wyższej kwoty podatku niż jest to wymagane przez przepisy prawne. Inne błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zastosowania stawki podatkowej lub z błędnego zrozumienia, jak dochód do opodatkowania przekłada się na obliczenia podatkowe. Takie nieporozumienia są powszechne wśród osób, które nie mają dostatecznej wiedzy na temat przepisów podatkowych lub nieuwzględniają aktualnych zmian w prawie. Aby unikać takich błędów, warto systematycznie poszerzać wiedzę na temat obowiązujących przepisów dotyczących podatków dochodowych oraz regularnie konsultować się z doradcą podatkowym, co może znacznie ułatwić prawidłowe obliczenia i rozliczenia podatkowe.

Pytanie 32

Norma produkcyjna dotycząca ilości zakłada wytwarzanie 12 sztuk wyrobów gotowych w ciągu jednej godziny. Określ czas potrzebny na wyprodukowanie jednej sztuki wyrobu gotowego.

A. 4 minuty

B. 3 minuty

C. 5 minut

D. 6 minut

Poprawna odpowiedź wynika z przeliczenia ilości wytwarzanych sztuk wyrobów gotowych w jednostce czasu. Ilościowa norma produkcyjna zakłada wykonanie 12 sztuk w ciągu jednej godziny, co oznacza, że czas potrzebny na wyprodukowanie jednej sztuki można obliczyć, dzieląc 60 minut przez 12 sztuk. W ten sposób otrzymujemy, że jedna sztuka wymaga 5 minut na wykonanie. W praktyce, znajomość normy czasu produkcyjnego jest kluczowa dla zarządzania efektywnością produkcji. Na przykład, w przedsiębiorstwach stosujących lean manufacturing, optymalizacja czasu produkcji pozwala na zwiększenie wydajności i zmniejszenie marnotrawstwa. Ustalając normy czasu, można także lepiej planować harmonogramy produkcyjne oraz oceniać wydajność pracowników. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania produkcją i pozwala na ciągłe doskonalenie procesów.

Pytanie 33

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę.

Dane do obliczenia wynagrodzenia
liczba przepracowanych godzin	162 godz.
stawka godzinowa	27,70 zł/godz.
dodatek stażowy	5%
dodatek funkcyjny	300,00 zł

A. 5 026,77 zł

B. 5 011,77 zł

C. 4 487,40 zł

D. 4 711,77 zł

Poprawna odpowiedź to 5 011,77 zł. Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, należy zastosować wzór: wynagrodzenie = liczba przepracowanych godzin × stawka godzinowa + dodatek stażowy + dodatek funkcyjny. W praktyce, dodatek stażowy jest najczęściej obliczany jako procent od wynagrodzenia podstawowego, co podnosi całkowitą kwotę wynagrodzenia. Przykładowo, jeśli pracownik przepracował 160 godzin w danym miesiącu i ma stawkę godzinową wynoszącą 30 zł, jego wynagrodzenie podstawowe wyniesie 4 800 zł. Dodatek stażowy, wynoszący np. 5% wynagrodzenia, zwiększy tę kwotę o 240 zł. Dodatkowo, jeżeli pracownik otrzymuje dodatek funkcyjny w wysokości 500 zł, całkowite wynagrodzenie brutto wyniesie 5 011,77 zł. Takie obliczenia są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz standardami wynagradzania, co jest istotne dla prawidłowego ustalania wynagrodzeń w firmach.

Pytanie 34

Jakie przedstawienie rocznych kwot stawek amortyzacyjnych ilustruje zastosowanie liniowego sposobu obliczania wartości zużycia danego środka trwałego?

A. 120,120,120,120

B. 300,320,340,360

C. 240,120,60,30

D. 100,80,50,120

Odpowiedź "120,120,120,120" odzwierciedla zastosowanie liniowej metody amortyzacji, ponieważ oznacza stałą wartość rocznych stawek amortyzacji, która jest stosowana przez cały okres użytkowania środka trwałego. Liniowa metoda amortyzacji polega na równomiernym rozłożeniu kosztu nabycia środka trwałego na jego przewidywany okres użytkowania. Przy tej metodzie każda roczna stawka amortyzacji jest identyczna, co ułatwia planowanie finansowe i przewidywanie kosztów w budżecie firmy. Na przykład, jeśli masz maszynę wartą 4800 zł, która ma być użytkowana przez 4 lata, to roczna amortyzacja wyniesie 1200 zł (4800 zł / 4 lata). To podejście jest szczególnie popularne w branżach, gdzie środki trwałe mają stabilną wartość i użycie przez długi czas. Dobre praktyki zalecają stosowanie tej metody w przypadku aktywów, które nie zmieniają swojej wartości w sposób znaczny w czasie, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie i raportowanie finansowe.

Pytanie 35

Wskaż dokument, który uprawnia jego posiadacza do otrzymania dywidendy?

A. Akcja

B. Karta kredytowa

C. Bon skarbowy

D. Weksel

Karta kredytowa, weksel oraz bon skarbowy to instrumenty finansowe, które nie przyznają ich posiadaczom prawa do dywidendy. Karta kredytowa jest narzędziem płatniczym umożliwiającym dokonanie zakupów na kredyt, ale nie jest ona instrumentem inwestycyjnym, więc nie może generować zysku w postaci dywidendy. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty pieniędzy w przyszłości, które również nie wiąże się z prawem do udziału w zyskach emitenta. Bon skarbowy to instrument dłużny emitowany przez rząd w celu pozyskania kapitału, który również nie oferuje dywidend, lecz zwykle wypłaca odsetki na ustalonych warunkach. Typowym błędem jest mylenie instrumentów dłużnych z udziałami w spółkach, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich funkcjonalności. Ważne jest, aby zrozumieć, że dywidenda dotyczy tylko akcji, co wynika z zasady własności kapitałowej, gdzie akcjonariusze mają prawo do części zysków spółki, co nie dotyczy instrumentów dłużnych ani narzędzi płatniczych.

Pytanie 36

W zależności od częstości przeprowadzania analizy ekonomicznej, wyróżniamy analizę

A. doraźną, okresową i ciągłą

B. funkcjonalną, systemową i decyzyjną

C. ogólną, odcinkową i szczegółową

D. całościową, odcinkową i kompleksową

Analiza ekonomiczna, niezależnie od tego, czy robimy ją doraźnie, okresowo, czy ciągle, jest naprawdę ważna w każdej firmie. Jak się zdarza jakaś kryzysowa sytuacja, to musimy działać szybko. Na przykład, jeśli zauważymy spadek sprzedaży, to warto przeanalizować rentowność. Wiadomo, że analiza okresowa dotyczy systematycznego sprawdzania wyników finansowych w ustalonych terminach, a to pozwala nam zobaczyć pewne trendy i zaplanować, co robić dalej. Analiza ciągła to też ciekawa sprawa, bo dzięki danym w czasie rzeczywistym możemy na bieżąco monitorować, jak sprawnie działa nasza firma i szybciej podejmować decyzje. Jeżeli dobrze wykorzystujemy te metody, to łatwiej nam będzie dostosować strategię do zmieniającego się rynku i być bardziej konkurencyjnymi. W praktyce, przedsiębiorstwa korzystają z różnych narzędzi analitycznych, takich jak analizy SWOT czy różne raporty finansowe, co jest naprawdę zgodne z tym, co się teraz robi w branży.

Pytanie 37

W bilansie materiały są wyceniane na podstawie cen

A. zakupu brutto

B. ewidencyjnych

C. nabycia

D. sprzedaży brutto

Wycena materiałów według cen ewidencyjnych, sprzedaży brutto czy zakupu brutto jest podejściem, które nie oddaje rzeczywistego kosztu nabycia aktywów. Ceny ewidencyjne mogą obowiązywać wewnętrznie w firmach, ale nie zawsze odzwierciedlają one realne koszty poniesione na nabycie materiałów. W przypadku wyceny według sprzedaży brutto, wartość aktywów byłaby zawyżona o marżę zysku, co prowadziłoby do nieprawidłowej oceny sytuacji finansowej firmy. Ponadto, wycena według zakupu brutto nie uwzględnia ewentualnych rabatów czy odpisów, co również zaburza rzeczywisty obraz kosztów. Te podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w analizach finansowych, ponieważ nie oddają one rzeczywistych kosztów związanych z nabyciem materiałów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, obejmują mylenie pojęcia kosztów z przychodami oraz brak zrozumienia dla zasady, że wartość aktywów powinna być oparta na ich rzeczywistym koszcie nabycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie cen nabycia jako standardowej metody wyceny w księgowości, co zapewnia transparentność oraz rzetelność informacji finansowych.

Pytanie 38

Pracownik dostarcza swojemu pracodawcy deklarację w celu ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-2

B. PIT-36

C. PIT-12

D. PIT-11

Wybór formularzy PIT-36, PIT-11 i PIT-12 może wskazywać na lekkie nieporozumienia, bo każdy z nich ma swoje konkretne zastosowanie. PIT-36 to roczny formularz, który wypełniają osoby prowadzące swoją działalność czy uzyskujące dochody z różnych źródeł. Ale on nie służy do obliczania miesięcznych zaliczek. PIT-11, to z kolei dokument, który pracodawca daje na koniec roku podatkowego i w nim są informacje o dochodach i zaliczkach na podatek. Też nie idzie go użyć do miesięcznych obliczeń. A PIT-12 dotyczy tych, którzy chcą skorzystać z ulg na dzieci, ale to też sprawa rocznego rozliczenia. Takie niepoprawne wybory mogą wynikać z zawirowań w zrozumieniu, do czego służą te różne dokumenty. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik zrozumiał, jakie formularze są do kogo i do czego, by uniknąć problemów z podatkami i błędów w obliczeniach.

Pytanie 39

W końcowym bilansie wyroby gotowe są oceniane według

A. rzeczywistego kosztu wytworzenia

B. wartości godziwej

C. cen zakupu

D. cen nabycia

W bilansie końcowym wyroby gotowe są wyceniane według rzeczywistego kosztu wytworzenia, co oznacza, że ich wartość odzwierciedla wszystkie koszty związane z produkcją, takie jak koszty materiałów, robocizny oraz inne overheady. Przykładowo, jeśli firma produkuje meble, każdy element kosztów, od zakupu drewna po wynagrodzenia dla pracowników i koszty energii, jest uwzględniany w rzeczywistym koszcie wytworzenia. Ta metoda wyceny jest nie tylko zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), ale także zapewnia rzetelne i przejrzyste informacje finansowe. Pozwala to na dokładne oszacowanie rentowności produktów oraz podejmowanie decyzji na podstawie realnych kosztów produkcji, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy. Ponadto, stosowanie rzeczywistego kosztu wytworzenia pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków, co jest niezbędne dla każdej organizacji dążącej do optymalizacji swoich procesów produkcyjnych.

Pytanie 40

Zamieszczony w tabeli podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą jest charakterystyczny dla

Podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą
Podział zysku	Kwota w zł
1.Powiększenie funduszu przedsiębiorstwa	1 200 000
2.Utworzenie funduszu celowego	600 000
3.Nagrody i premie	400 000
4.Pokrycie straty ubiegłorocznej	250 000
5.Powiększenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych	150 000
Razem	2 600 000

A. przedsiębiorstwa państwowego.

B. spółdzielni produkcyjnej.

C. spółki akcyjnej.

D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zarządzanie zyskiem w przedsiębiorstwie ma różne modele w zależności od formy prawnej jednostki. W przypadku spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, podział zysku zazwyczaj koncentruje się na wypłacie dywidend dla akcjonariuszy lub wspólników, co może prowadzić do pominięcia inwestycji w rozwój firmy. W spółkach akcyjnych decyzje te są podejmowane na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, co często jest zdominowane przez interesy największych akcjonariuszy. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, podobnie jak w spółkach akcyjnych, zyski są dzielone pomiędzy wspólników w proporcji do ich wkładów. Z kolei w spółdzielniach produkcyjnych zyski są zazwyczaj dzielone w oparciu o wkład pracy członków, co różni się zasadniczo od sposobu, w jaki zysk jest zarządzany w przedsiębiorstwie państwowym. Te różnice prowadzą do typowych błędów myślowych, gdzie myli się cele społeczno-ekonomiczne spółek z odpowiedzialnością za zyski, co z kolei może wpływać na decyzje strategiczne i finansowe jednostek. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania zyskiem w różnych typach przedsiębiorstw oraz ich wpływu na rozwój lokalnych społeczności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej