Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 08:10
Data zakończenia: 22 maja 2025 08:42

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile palet o rozmiarach 1200 x 800 x 100 mm (dł. x szer. x wys.) oraz masie 20 kg będzie potrzebnych do jednorazowego transportu 450 sztuk opakowań zbiorczych o wymiarach 400 x 400 x 400 mm i masie 20 kg, przy założeniu: maksymalnej wysokości paletowej jednostki ładunkowej (pjł) do 2400 mm oraz maksymalnej masy pjł do 800 kg?

A. 16 palet

B. 13 palet

C. 12 palet

D. 15 palet

Odpowiedź 15 palet jest poprawna, ponieważ należy uwzględnić zarówno ograniczenia wymiarowe, jak i wagowe. Jedna paleta o wymiarach 1200 mm x 800 mm x 100 mm może pomieścić na sobie opakowania zbiorcze o wymiarach 400 mm x 400 mm x 400 mm. Przy ułożeniu opakowań w układzie 2 x 2 na palecie, możemy umieścić 4 opakowania na jednej warstwie. Wysokość jednego opakowania wynosi 400 mm, co oznacza, że możemy ułożyć jedynie jedną warstwę na palecie, ponieważ wysokość palety wynosi 100 mm. Zatem na jednej palecie zmieści się 4 opakowania, a potrzebujemy przewieźć 450 opakowań, co oznacza, że potrzebujemy 450 / 4 = 112.5, co zaokrąglamy do 113 palet. Mając na uwadze ograniczenie masy na paletę, obliczmy masę transportową: 4 opakowania x 20 kg = 80 kg + 20 kg masa własna palety = 100 kg. Ponieważ masa ładunku (450 opakowań) wynosi 450 x 20 kg = 9000 kg, a maksymalna masa pjł to 800 kg, obliczamy, ile palet potrzebujemy: 9000 kg / 800 kg = 11.25, zaokrąglając do 12 palet. Jednocześnie jednak warunki wymiarowe i wagowe wskazują na konieczność przeliczenia obydwu elementów, co ostatecznie prowadzi do potrzeby wykorzystania 15 palet, aby zrealizować transport w ramach podanych ograniczeń. W praktyce uwzględnienie zarówno wymagań dotyczących wymiarów, jak i masy jest kluczowe w logistyce, zwłaszcza w transporcie towarów, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia ładunku i nieprzestrzegania norm bezpieczeństwa.

Pytanie 2

Nadawca przesyłki określił osiem kryteriów, które powinny być spełnione podczas transportu ładunku: terminowość, bezpieczeństwo, koszt, szybkość transportu, jakość świadczonej usługi, elastyczność dostaw, czas dostawy, możliwość monitorowania przewozu. Firma transportowa, która przyjęła zamówienie, nie zrealizowała dwóch z tych warunków. W jakim procencie spełnione zostały wymagania nadawcy?

A. 25%

B. 90%

C. 75%

D. 60%

Odpowiedź 75% jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo transportowe spełniło 6 z 8 wymagań określonych przez nadawcę towaru. Aby obliczyć procent spełnionych wymagań, stosujemy prostą formułę: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) * 100%. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: (6 / 8) * 100% = 75%. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny dążyć do jak najwyższego poziomu spełnienia wymagań klientów, aby utrzymać konkurencyjność na rynku. Ważne jest, aby stosować standardy jakości usług transportowych, takie jak ISO 9001, które pomagają w monitorowaniu i poprawie procesów operacyjnych. Spełnianie wymagań klientów wpływa na ich satysfakcję oraz lojalność, co w dłuższej perspektywie przynosi korzyści finansowe dla przedsiębiorstwa.

Pytanie 3

Konwencja AETR to zbiór norm regulujących

A. czas pracy kierowców

B. reguły dotyczące sporządzania dokumentacji przewozowej i handlowej za realizowane usługi transportowe

C. przeprowadzanie przeładunku w transporcie kombinowanym

D. transport ładunków drogą morską

Konwencja AETR, czyli Europejska Konwencja w Sprawie Pracy Kierowców, jest kluczowym aktem prawnym regulującym czas pracy kierowców zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym. Wprowadza konkretne normy dotyczące maksymalnych godzin jazdy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia kierowców. Zgodnie z AETR, kierowcy muszą przestrzegać określonych limitów czasu pracy, takich jak maksymalnie 9 godzin jazdy dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin w przypadku nie więcej niż dwóch dni w tygodniu. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowcy muszą starannie planować swoje trasy, aby dostosować się do tych regulacji oraz zapewnić sobie odpowiednie przerwy. AETR jest zbieżna z unijnymi przepisami, co podkreśla jej znaczenie w kontekście wspólnego rynku transportowego. Wdrożenie jej zasad w codziennej praktyce transportowej jest kluczowe dla zapewnienia sprawności i bezpieczeństwa transportu drogowego na przestrzeni całej Europy.

Pytanie 4

Podczas transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą stosuje się regulacje

A. IATA-DGR

B. IMDGC

C. ADR

D. RID

Odpowiedź "IATA-DGR" jest poprawna, ponieważ Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego (IATA) opracowało zestaw przepisów dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie lotniczym, znanych jako IATA Dangerous Goods Regulations (IATA-DGR). Te regulacje są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu materiałów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. IATA-DGR szczegółowo opisuje klasyfikację towarów niebezpiecznych, wymagania dotyczące pakowania, oznakowania oraz dokumentacji, a także procedury postępowania w przypadku awarii. W praktyce, każda firma zajmująca się transportem lotniczym musi przestrzegać tych przepisów, aby uzyskać odpowiednie certyfikaty i zezwolenia. Ponadto, przeszkolenie pracowników w zakresie IATA-DGR jest niezbędne, aby zminimalizować ryzyko związane z transportem tych towarów i zapewnić zgodność z wymogami prawnymi oraz standardami branżowymi.

Pytanie 5

Ile minimalnie palet przemysłowych o wymiarach 1 200 x 1 000 mm (dł. x szer.) powinno się przygotować, aby zrealizować transport 120 opakowań zbiorczych o wymiarach 400 x 500 x 400 mm (dł. x szer. x wys.), ułożonych w dwóch warstwach na palecie?

A. 30 palet

B. 12 palet

C. 15 palet

D. 10 palet

Aby obliczyć, ile palet przemysłowych o wymiarach 1 200 x 1 000 mm potrzeba do przewozu 120 opakowań zbiorczych o wymiarach 400 x 500 x 400 mm w dwóch warstwach, należy najpierw ustalić, ile opakowań zmieści się na jednej palecie. Na palecie o wymiarach 1 200 mm x 1 000 mm można ustawić opakowania w układzie optymalnym. Umieszczając je w orientacji poziomej (400 mm x 500 mm), można zmieścić 3 opakowania wzdłuż długości (1 200 mm / 400 mm) oraz 2 opakowania wzdłuż szerokości (1 000 mm / 500 mm). To daje łącznie 6 opakowań na jednej warstwie. Ponieważ opakowania są układane w dwóch warstwach, na jednej palecie można zmieścić 12 opakowań (6 opakowań na warstwę x 2 warstwy). W związku z tym, aby przewieźć 120 opakowań, potrzebujemy 10 palet (120 opakowań / 12 opakowań na paletę). Taka praktyka jest zgodna z normami transportowymi, które zalecają optymalizację przestrzeni ładunkowej, co pozwala zredukować koszty transportu oraz czas załadunku i rozładunku.

Pytanie 6

W pojeździe o objętości 92 m3 i maksymalnej ładowności 24 ton załadowano 26 skrzyń o wymiarach (dł. x szer. x wys.) 1200 x 1000 x 2100 mm oraz łącznej wadze 12 ton. Jaki jest objętościowy współczynnik wypełnienia tego środka transportu?

A. 0,71

B. 0,90

C. 0,50

D. 0,13

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie zasad obliczania objętościowego współczynnika wypełnienia. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że współczynnik ten jest miarą efektywności wykorzystania objętości przestrzeni ładunkowej. Wartości, takie jak 0,50 czy 0,90, mogą sugerować, że zbyt mała lub zbyt duża objętość ładunku została załadowana w stosunku do pojemności środka transportu. Na przykład, przy współczynniku 0,50 zakłada się, że tylko połowa dostępnej objętości była wykorzystana, co może wskazywać na nieefektywne zarządzanie przestrzenią—co w praktyce prowadzi do wyższych kosztów transportu na jednostkę towaru. Z kolei wartość 0,90 sugerowałaby prawie pełne wykorzystanie objętości, co nie jest zgodne z danymi przedstawionymi w pytaniu. Dlatego ważne jest, aby w obliczeniach uwzględniać zarówno objętość ładunku, jak i pojemność środka transportu, aby uzyskać wiarygodne wyniki. W praktyce, zrozumienie i stosowanie właściwych wzorów do obliczeń jest kluczowe dla optymalizacji procesów logistycznych oraz efektywności transportu. Ponadto, analiza przypadków oraz współpraca z doświadczonymi specjalistami w tej dziedzinie mogą znacząco ułatwić prawidłowe podejmowanie decyzji dotyczących załadunku i transportu.

Pytanie 7

Progresywna taryfa przewozowa (zł/km) wskazuje, że cena jednostkowa

A. rośnie w miarę wydłużania się odległości

B. różni się w zależności od poszczególnych stref odległości

C. maleje w miarę wydłużania się odległości

D. pozostaje taka sama na całej trasie przewozu

Progresywna taryfa przewozowa oznacza, że cena jednostkowa wzrasta w miarę zwiększania się odległości, co jest związane z rosnącymi kosztami operacyjnymi oraz eksploatacyjnymi przewoźników. W praktyce, im dłuższy kurs, tym większe wydatki na paliwo, czas pracy kierowcy oraz utrzymanie pojazdu. Progresywne taryfikowanie ma na celu efektywne odzwierciedlenie tych kosztów, co jest korzystne zarówno dla przewoźników, jak i klientów. Przykładowo, małe firmy transportowe mogą ustalać wyższe stawki za przewozy na dłuższe dystanse, aby zabezpieczyć swoje interesy finansowe. Ponadto, metoda ta może być zgodna z regulacjami branżowymi, które zalecają przejrzystość w ustalaniu cen. Warto zauważyć, że w przypadku niektórych przewoźników mogą występować dodatkowe zniżki dla klientów zwiększających objętość zamówień, co również wpisuje się w ramy progresywnej taryfy przewozowej. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla analizy kosztów transportu oraz podejmowania strategicznych decyzji biznesowych.

Pytanie 8

Klient zlecił wykonanie pieca o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką paletę należy wybrać, aby stworzyć paletową jednostkę ładunkową z piecem, tak aby ładunek nie wystawał poza granice palety?

A. Paletę o wymiarach 1 200 x 800 x 144 mm

B. Paletę o wymiarach 1 200 x 1 000 x 144 mm

C. Paletę przemysłową o wymiarach 1140 x 1 140 x 138 mm

D. Paletę powiększoną o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm

Wybór palety powiększonej o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm jest poprawny, ponieważ idealnie odpowiada wymiarom pieca zamówionego przez klienta. Paleta ta zapewnia wystarczającą powierzchnię, aby ładunek nie wystawał poza obrys palety, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz magazynowania. Zgodnie z normami branżowymi, ładunek powinien być stabilny i dobrze podparty, a niewłaściwy dobór palety może prowadzić do uszkodzeń, a nawet wypadków. Przykładem zastosowania tej palety może być transport dużych maszyn przemysłowych, gdzie zachowanie integralności ładunku jest niezbędne. Odpowiedni wybór palety nie tylko ogranicza ryzyko uszkodzeń, ale także optymalizuje przestrzeń ładunkową w pojazdach transportowych, co wpływa na efektywność logistyczną. Zastosowanie standardowych wymiarów palet, takich jak 1 200 x 1 200 mm, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co ułatwia zarządzanie ładunkiem w magazynach oraz podczas transportu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakim skrótem określa się konwencję celną z dnia 14 listopada 1975 r. dotyczącą międzynarodowego przewozu towarów, która ma na celu uproszczenie procedur na granicach oraz w urzędach celnych, aby zwiększyć efektywność transportów drogowych?

A. TIR

B. INTERBUS

C. IMDG

D. ADN

Skrót TIR odnosi się do Międzynarodowej Konwencji dotyczącej transportu drogowego towarów w systemie TIR, podpisanej 14 listopada 1975 roku. Konwencja ta ma na celu uproszczenie procedur celnych oraz przyspieszenie transportu towarów przez granice. W praktyce oznacza to, że pojazdy korzystające z procedury TIR mogą przewozić towary przez wiele krajów, korzystając z jednego dokumentu transportowego, co znacznie ułatwia formalności celne. Dzięki temu zmniejsza się czas oczekiwania na granicach, co jest szczególnie korzystne w przypadku transportu międzynarodowego. Przykładem zastosowania TIR mogą być transporty towarów między krajami Unii Europejskiej a krajami spoza niej, gdzie procedura TIR pozwala na szybsze i bardziej efektywne przejście odprawy celnej. Ponadto, Konwencja TIR promuje stosowanie specjalnych pojazdów i kontenerów, które zapewniają bezpieczeństwo i integralność przewożonych towarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej.

Pytanie 11

Jak przebiega proces wykonania usługi transportowej w kontekście dokumentacji?

A. Zapytanie ofertowe, propozycja, zlecenie transportowe, umowa przewozu, list przewozowy, protokół szkodowy

B. Propozycja, zapytanie ofertowe, zlecenie transportowe, umowa przewozu, protokół szkodowy, list przewozowy

C. Propozycja, zapytanie ofertowe, umowa przewozu, zlecenie transportowe, list przewozowy, protokół szkodowy

D. Zapytanie ofertowe, propozycja, zlecenie transportowe, umowa przewozu, protokół szkodowy, list przewozowy

Właściwa kolejność postępowania w aspekcie dokumentacyjnym podczas realizacji usługi transportowej rozpoczyna się od zapytania ofertowego. Klient wysyła zapytanie do przewoźnika, który następnie przedstawia ofertę. To pierwszy krok, który umożliwia poznanie warunków i cen transportu. Po zaakceptowaniu oferty przez klienta, następuje etap zlecenia transportowego, które formalizuje zamiar zlecenia transportu. Następnie zawierana jest umowa przewozu, która precyzuje wszystkie warunki realizacji usługi. Po dokonaniu transportu wystawiany jest list przewozowy, będący dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru do transportu oraz jego wydanie. Na koniec, w przypadku wystąpienia jakichkolwiek uszkodzeń towaru, sporządzany jest protokół szkodowy, który dokumentuje stan przesyłki. Taka struktura dokumentacji zapewnia przejrzystość i zgodność z obowiązującymi standardami w branży, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesem transportowym oraz minimalizacji ryzyka sporów prawnych. Praktyczne zastosowanie tej kolejności pozwala również na lepsze zarządzanie czasem oraz kosztami związanymi z transportem.

Pytanie 12

Osobą odpowiedzialną za zarządzanie przebiegiem procesu transportowo-spedycyjnego oraz za wykonanie zlecenia dla klienta, a także za zatrudnionych przez siebie podwykonawców, jest spedytor

A. zleceniodawca

B. pośredniczący

C. graniczny

D. główny

Odpowiedź "główny" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do roli spedytora, który zarządza całym procesem transportowo-spedycyjnym. Spedytor główny ponosi odpowiedzialność za przebieg transportu, co oznacza, że jest odpowiedzialny za wszystkie aspekty związane z organizacją i koordynacją transportu towarów. Współpracuje on z różnymi podwykonawcami, wybierając ich na podstawie kryteriów takich jak jakość usług, cena oraz zgodność z wymaganiami klienta. Taka rola wymaga znajomości przepisów prawa transportowego, umiejętności negocjacyjnych oraz analizy ryzyk związanych z transportem. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której spedytor główny organizuje transport międzynarodowy, gdzie musi zadbać o dokumentację celną, wybór odpowiednich środków transportu oraz monitoring przesyłki. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, spedytor główny powinien również prowadzić regularne analizy efektywności i jakości świadczonych usług, aby zapewnić najwyższy standard obsługi klienta oraz optymalizować koszty transportu.

Pytanie 13

Jedną z form rozliczeń bez użycia gotówki między partnerami biznesowymi jest

A. polecenie przelewu

B. rachunek gotówkowy

C. faktura płatna gotówką

D. czek gotówkowy

Polecenie przelewu jest jedną z kluczowych form bezgotówkowych rozliczeń pomiędzy kontrahentami, umożliwiając efektywne i bezpieczne przesyłanie środków finansowych. Dzięki poleceniu przelewu, zleceniodawca może zlecić bankowi wykonanie transferu określonej kwoty na konto odbiorcy. Tego typu transakcje są szeroko stosowane w praktyce, zarówno w obrocie gospodarczym, jak i w relacjach osobistych. W przypadku transakcji między firmami, polecenie przelewu pozwala na łatwe zarządzanie płatnościami, co znacząco przyspiesza procesy księgowe. Ponadto, standardy bankowe zapewniają bezpieczeństwo takich operacji, a zarejestrowane przelewy stanowią dowód dokonania płatności. Warto zauważyć, że polecenie przelewu jest zgodne z regulacjami prawnymi i normami fintechowymi, co czyni je rozwiązaniem rekomendowanym w nowoczesnym świecie biznesu. Dodatkowo, w obliczu rosnącej digitalizacji, korzystanie z takich form płatności staje się coraz bardziej powszechne.

Pytanie 14

W tabeli przedstawiono popyt na usługę spedycyjną. Określ, korzystając ze średniej arytmetycznej, prognozę popytu na tę usługę w 9. tygodniu.

Tygodnie	1.	2.	3.	4.	5.	6.	7.	8.	9.
Liczba zleceń spedycyjnych [szt.]	15	14	10	8	11	15	14	9	?

A. 16 zleceń spedycyjnych.

B. 11 zleceń spedycyjnych.

C. 14 zleceń spedycyjnych.

D. 12 zleceń spedycyjnych.

Prognoza popytu na usługę spedycyjną w 9. tygodniu wynosi 12 zleceń spedycyjnych, co zostało obliczone jako średnia arytmetyczna z danych z ostatnich 8 tygodni. Obliczając średnią arytmetyczną, sumujemy liczbę zleceń z każdego tygodnia, a następnie dzielimy przez ich liczbę. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie prognozowania popytu, które polegają na analizie historycznych danych w celu przewidywania przyszłych trendów. W przypadku usług spedycyjnych, znajomość średniego popytu pozwala na optymalizację procesów operacyjnych, co prowadzi do efektywniejszego zarządzania zasobami oraz lepszego zaspokojenia potrzeb klientów. Warto także zauważyć, że prognozowanie popytu jest kluczowe dla planowania logistycznego, umożliwiając podejmowanie świadomych decyzji dotyczących alokacji zasobów, zatrudniania personelu czy zakupu materiałów, co w efekcie zwiększa konkurencyjność firmy na rynku.

Pytanie 15

Jaki dokument przewozowy jest używany do transportu towarów z Warszawy do Paryża koleją?

A. AWB

B. CMR

C. CIM

D. HAWB

CIM, czyli Międzynarodowa Konwencja O Przewozie Towarów Koleją, to dokument transportowy stosowany w przypadkach przewozu ładunków koleją. Jego zastosowanie jest zgodne z przepisami międzynarodowymi i umożliwia przewoźnikom oraz nadawcom na potwierdzenie umowy przewozu, co jest kluczowe w logistyce. Przykładowo, gdy towar jest przewożony z Warszawy do Paryża, CIM zapewnia odpowiednią ochronę prawną, określając odpowiedzialność przewoźnika oraz prawa nadawcy. Dzięki standaryzacji dokumentu, procesy związane z odprawą towarów oraz rozliczeniami są uproszczone, co zmniejsza ryzyko błędów. W praktyce, stosowanie CIM przyczynia się do lepszej organizacji transportu oraz efektywności operacyjnej, co jest kluczowe w międzynarodowym handlu. Warto zwrócić uwagę, że dokument ten jest uznawany w wielu krajach, co ułatwia przepływ towarów na różnych trasach transportowych.

Pytanie 16

Głównym dokumentem celnym wykorzystywanym w spedycji targowej jest

A. karnet ATA

B. karnet TIR

C. dokument T1

D. dokument EUR

Karnet TIR (Transport International Routier) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym, który umożliwia przewóz towarów przez wiele krajów bez konieczności ponownej odprawy celnej na granicach. Chociaż jest to ważny dokument w kontekście transportu międzynarodowego, nie znajduje zastosowania w spedycji targowej, gdzie kluczowe jest ulokowanie towarów na czas określony, a ich późniejszy powrót do kraju nadawcy. Dokument T1 jest używany do transakcji dotyczących towarów w tranzycie po Unii Europejskiej, jednak nie odpowiada na specyfikę spedycji targowej, gdzie istotne jest umożliwienie wprowadzenia towarów na rynek w celach promocji. Z kolei dokument EUR, który zazwyczaj odnosi się do standardów i certyfikatów zgodności produktów, również nie odnosi się bezpośrednio do procedur celnych związanych z targami. Użytkownicy często mylą funkcje tych dokumentów, co prowadzi do błędnych wniosków. Karnet ATA, w przeciwieństwie do wymienionych dokumentów, jest dedykowany szczególnie dla towarów wprowadzanych tymczasowo, co sprawia, że jest kluczowym narzędziem w procesie organizacji targów. Użycie niewłaściwych dokumentów może skutkować dodatkowymi kosztami związanymi z odprawą celną oraz potencjalnymi problemami prawnymi, co wskazuje na konieczność dokładnego zrozumienia specyfiki każdego z dokumentów w kontekście ich praktycznego zastosowania.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2020, koszty związane z oznakowaniem oraz przygotowaniem towaru do transportu ponosi firma

A. przewozowa.

B. spedycyjna.

C. kupująca towar.

D. sprzedająca towar.

Odpowiedzi, które wskazują na przewoźnika, kupującego towar lub spedycję, są nieprawidłowe, ponieważ w kontekście INCOTERMS 2020, to sprzedający jest odpowiedzialny za przygotowanie towaru do transportu. Przewoźnik odpowiada głównie za transport towaru zgodnie z umową, ale nie ponosi kosztów związanych z jego przygotowaniem. Wiele osób mylnie zakłada, że przewoźnik powinien zajmować się również oznakowaniem towaru, co jest niezgodne z praktyką i przepisami. Kupujący natomiast, jako strona odpowiedzialna za odbiór towaru, nie powinien ponosić kosztów związanych z jego przygotowaniem; jego rola zaczyna się w momencie, gdy towar jest gotowy do dostarczenia. Uznanie sprzedającego za odpowiedzialnego za te koszty jest zgodne z międzynarodowymi standardami i praktykami, co jest kluczowe dla płynności procesów logistycznych. Wybór odpowiednich INCOTERMS wymaga zrozumienia ról i odpowiedzialności wszystkich stron, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do kosztownych błędów w transporcie i dostawie.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

W przypadku strat lub uszkodzenia towaru, zgodnie z kodeksem cywilnym, roszczenia wynikające z umowy spedycji przedawniają się po upływie

A. dwóch lat od dnia, w którym towar miał być dostarczony zgodnie z umową

B. jednego roku od daty j ego dostarczenia

C. jednego roku od dnia, w którym towar miał być dostarczony według umowy

D. dwóch lat od daty jego dostarczenia

Odpowiedź 'jednego roku od dnia jego dostarczenia' jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, roszczenia z tytułu umowy spedycji, w tym wszelkie roszczenia dotyczące uszkodzeń lub ubytków towaru, przedawniają się po upływie roku od daty dostarczenia towaru. Przykładowo, jeśli towar zostaje dostarczony 1 stycznia 2023 roku, to roszczenie związane z jego uszkodzeniem musi być zgłoszone do 1 stycznia 2024 roku. Ta zasada ma na celu zapewnienie szybkości w dochodzeniu roszczeń oraz ochronę spedycji i przewoźników przed długotrwałymi zobowiązaniami. W praktyce, przedsiębiorstwa spedycyjne powinny dokumentować daty dostarczenia oraz wszelkie stany towaru, aby w przypadku ewentualnych roszczeń móc szybko zidentyfikować termin przedawnienia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się również zawieranie umów, które jasno określają te terminy oraz procedury zgłaszania roszczeń, co przyspiesza proces rozwiązywania sporów oraz zwiększa przejrzystość relacji między stronami.

Pytanie 21

Której formuły handlowej Incoterms 2020 dotyczy opis w tabeli?

Obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku. Od tego miejsca ryzyko i koszty ponosi kupujący. Kupujący ma obowiązek zawrzeć umowę przewozu i poinformować sprzedającego o nazwie statku, miejscu załadunku oraz terminie dostawy do portu.

A. FAS

B. CIF

C. FOB

D. CFR

Wybór formuł handlowych w systemie Incoterms 2020 wymaga zrozumienia nie tylko terminów, ale także praktycznych konsekwencji związanych z transportem towarów. Odpowiedzi takie jak "FAS", "CIF" i "CFR" są związane z różnymi obowiązkami sprzedającego i kupującego, ale nie odzwierciedlają sytuacji opisanej w tabeli. W przypadku FAS (Free Alongside Ship), sprzedający dostarcza towar na nabrzeże obok statku, co oznacza, że odpowiedzialność za załadunek na statek spoczywa na kupującym. To różne podejście do odpowiedzialności, które nie odpowiada sytuacji FOB. Podobnie, CIF (Cost, Insurance and Freight) wprowadza dodatkowe obowiązki sprzedającego, który musi zapewnić ubezpieczenie oraz pokryć koszty frachtu; w tym przypadku ryzyko przechodzi na kupującego dopiero w momencie załadunku. CFR (Cost and Freight) również różni się, ponieważ sprzedający pokrywa koszty transportu, ale nie ma obowiązku ubezpieczenia towaru. Często zdarza się, że mylone są te warunki, co prowadzi do błędnych decyzji w umowach handlowych. Kluczowe jest zrozumienie, jak każdy z tych warunków wpływa na odpowiedzialność oraz ryzyko dla obu stron, co jest istotne dla uniknięcia potencjalnych sporów oraz strat finansowych.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tabeli metodą średniej ważonej dokonaj wyboru dostawcy usługi transportowej, która najlepiej spełnia podane kryteria

Dostawca	Cena 0,2	Jakość 0,4	Terminowość 0,3	Elastyczność 0,1
A.	7	8	4	3
B.	4	10	6	5
C.	9	9	6	5
D.	8	6	5	8

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Dostawca C został wybrany jako najlepszy, ponieważ jego wartość średniej ważonej wynosi 7.7, co świadczy o jego wysokiej ocenie w kluczowych kryteriach takich jak cena, jakość, terminowość oraz elastyczność. Metoda średniej ważonej jest powszechnie stosowana w analizach porównawczych, szczególnie w kontekście podejmowania decyzji w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Przykładowo, podczas wyboru dostawcy transportowego kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych czynników ma różną wagę zależnie od specyfiki projektu. W praktyce, odpowiednia ocena kryteriów pozwala na wybór dostawcy, który nie tylko spełnia wymagania, ale także może przyczynić się do optymalizacji kosztów i czasu dostawy. W branży transportowej, skuteczne zarządzanie relacjami z dostawcami oraz regularna analiza ich efektywności jest zgodna z najlepszymi praktykami, co pozwala na długofalowy rozwój organizacji.

Pytanie 23

Zasady eksploatacji technicznej ciągnika siodłowego wymagają, aby olej silnikowy był wymieniany co 40 000 km przebiegu. Ostatnią wymianę oleju w ciągniku przeprowadzono przy stanie licznika 238 460 km. Ile maksymalnie kilometrów może przejechać ciągnik przed następną wymianą oleju, jeśli obecny stan licznika wynosi 276 110 km?

A. 40 000 km

B. 37 650 km

C. 3 890 km

D. 2 350 km

Odpowiedź 2350 km jest prawidłowa, ponieważ przy ostatniej wymianie oleju, która miała miejsce przy stanie licznika 238 460 km, ciągnik powinien przejechać maksymalnie 40 000 km przed kolejną wymianą. To oznacza, że nowy limit przebiegu wynosi 278 460 km (238 460 km + 40 000 km). Aktualny stan licznika wynosi 276 110 km, co oznacza, że odstęp do osiągnięcia limitu to 2 350 km. Regularna wymiana oleju jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania silnika i zapobiegania jego uszkodzeniom. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, olej powinien być wymieniany zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną ochronę silnika przed zużyciem i korozją. Przykładowo, wiele firm transportowych wprowadza systemy monitorowania stanu technicznego pojazdów, aby kontrolować przebiegi i przypominać kierowcom o konieczności wymiany oleju, co znacząco wpływa na trwałość floty i redukcję kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 24

Spedytor, który zawrze kontrakt spedycyjny z klientem, odpowiada za potencjalne szkody zgodnie z regulacjami

A. kodeksu cywilnego

B. umowy CMR

C. kodeksu karnego

D. umowy AETR

Odpowiedzi, które wskazują na umowę CMR, umowę AETR czy kodeks karny, są raczej błędne z kilku powodów. Umowa CMR dotyczy międzynarodowego transportu towarów, ale mówi głównie o odpowiedzialności przewoźnika, więc nie można tego mylić ze spedytorem. Umowa AETR, z kolei, skupia się na czasie pracy kierowców, a nie na odpowiedzialności spedytora. Kodeks karny to zupełnie inna bajka, bo dotyczy przestępstw, a nie odpowiedzialności cywilnej związanej z umową spedycyjną. Często ludzie mylą odpowiedzialność cywilną z karną, co prowadzi do zamieszania w temacie odpowiedzialności spedytorów. W praktyce, zrozumienie tych różnic jest mega ważne, jeśli chodzi o zarządzanie ryzykiem i odpowiedzialnością w logistyce, a także o poprawne rozumienie przepisów, co ma potem wpływ na finanse i prawne aspekty działalności spedytorskiej.

Pytanie 25

Zapotrzebowanie na usługę przewozową, za którą klient jest gotów zapłacić ustaloną kwotę w określonym czasie, określa się jako

A. podaż

B. popyt

C. oferta handlowa

D. zapytanie ofertowe

Popyt to kluczowe pojęcie w ekonomii, które odnosi się do ilości towarów lub usług, które nabywcy są gotowi kupić po określonej cenie w danym czasie. W kontekście usług transportowych, popyt oznacza zainteresowanie klientów korzystaniem z tych usług, co jest niezbędne dla funkcjonowania rynku. Przykładem może być sytuacja, gdy firma transportowa dostrzega wzrost zapotrzebowania na przewóz towarów w określonym regionie, co może prowadzić do zwiększenia liczby kursów i floty transportowej. Zrozumienie popytu pozwala przedsiębiorcom podejmować decyzje o inwestycjach i dostosowywaniu oferty do potrzeb rynku. Również w praktyce, analiza popytu jest kluczowa dla planowania strategii marketingowych oraz doboru odpowiednich kanałów dystrybucji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ponadto, znajomość kształtowania się popytu umożliwia firmom efektywne zarządzanie kosztami oraz optymalizację procesów, co przekłada się na zwiększenie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju ubezpieczenie wykorzystuje się w transporcie krajowym, aby chronić interesy osoby związanej z towarem w kontekście szkód materialnych, z którego można skorzystać po zgłoszeniu szkody w ładunku, niezależnie od odpowiedzialności przewoźnika?

A. "C" terms

B. OC spedytora

C. OC przewoźnika

D. CARGO

Ubezpieczenie CARGO jest kluczowym narzędziem w transporcie krajowym, które zabezpiecza interesy właścicieli towarów przed szkodami materialnymi. Jest to rodzaj polisy, która obejmuje ryzyko utraty lub uszkodzenia ładunku w trakcie transportu, niezależnie od winy przewoźnika. Przykładem zastosowania ubezpieczenia CARGO może być sytuacja, w której transportowane są drogocenne materiały budowlane. W przypadku ich uszkodzenia w wyniku wypadku drogowego, właściciel towaru może zgłosić szkodę i uzyskać odszkodowanie od firmy ubezpieczeniowej. Warto zaznaczyć, że CARGO jest ubezpieczeniem, które można dostosować do specyficznych potrzeb klienta, obejmując różne rodzaje ryzyk, takie jak kradzież, zniszczenie czy uszkodzenia mechaniczne. Przemysł transportowy opiera się na standardach takich jak Incoterms, które określają odpowiedzialność stron w transporcie międzynarodowym, jednak w przypadku krajowego przewozu towarów, CARGO pozostaje jednym z najważniejszych zabezpieczeń, które warto rozważyć przy organizacji transportu.

Pytanie 27

Czas, w którym dwa środki transportowe kursujące tą samą trasą mijają się w wyznaczonym punkcie, umożliwia określenie

A. potoku ładunków

B. interwału ruchu na trasie

C. współczynnika wykorzystania czasu pracy na trasie

D. współczynnika gotowości technicznej pojazdu

Odpowiedź 'interwał ruchu na trasie' jest prawidłowa, ponieważ odstęp czasu pomiędzy przejazdami dwóch środków transportu przez ten sam punkt trasy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. Interwał ruchu definiuje czas, w którym pojazdy kursują na danej trasie, co pozwala na planowanie i optymalizację rozkładów jazdy. Przykładowo, w transporcie publicznym, dobrze zdefiniowany interwał pozwala na minimalizację czasu oczekiwania pasażerów na przystankach, co z kolei zwiększa komfort użytkowników i może przyczynić się do wzrostu liczby pasażerów. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania transportem, analiza interwałów ruchu jest niezbędna do efektywnego zarządzania flotą oraz do podejmowania decyzji dotyczących harmonogramów i alokacji zasobów. Utrzymywanie odpowiednich interwałów jest również kluczowe dla zapewnienia regularności i niezawodności usług transportowych.

Pytanie 28

Czy hydrauliczna platforma załadunkowa o udźwigu 1t zamontowana na ciężarówce podlega obowiązkowej rejestracji w

A. Inspekcji Transportu Drogowego

B. Komendzie Miejskiej Policji

C. Urzędzie Wojewódzkim

D. Urzędzie Dozoru Technicznego

Słuchaj, Inspekcja Transportu Drogowego, Komenda Miejska Policji i Urząd Wojewódzki nie zajmują się rejestracją hydraulicznych platform załadunkowych. ITD głównie sprawdza stan techniczny pojazdów i przestrzeganie przepisów drogowych, a nie nadzoruje urządzeń technicznych takich jak platformy. Z kolei policja to bardziej bezpieczeństwo publiczne i egzekwowanie prawa, więc ich to też nie dotyczy. Urząd Wojewódzki ma swoje administracyjne zadania, ale rejestracja urządzeń technicznych to nie ich rola. Tak naprawdę, to te instytucje mogą mieć swoje specyficzne funkcje, ale nie zajmują się kontrolowaniem hydraulicznych platform załadunkowych, które muszą mieć specjalny nadzór. Ważne jest, by zrozumieć, że przepisy dotyczące rejestracji są związane z bezpieczeństwem użytkowników i operatorów – i tym zajmuje się tylko Urząd Dozoru Technicznego. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do groźnych skutków, na przykład wypadków, więc warto znać odpowiednie instytucje do nadzoru.

Pytanie 29

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 8 jednostek ładunkowych w paletach z odlewami hutniczymi, każda o masie brutto 1 t. Najlepszym pojazdem do realizacji tego przewozu, biorąc pod uwagę ładowność, będzie samochód

A. dostawczy

B. niskotonażowy

C. wysokotonażowy

D. średniotonażowy

Wybór niskotonażowego lub wysokotonażowego pojazdu w kontekście przewozu 8 palet o łącznej masie 8 ton jest problematyczny z kilku powodów. Niskotonażowe pojazdy, często klasyfikowane jako dostawcze z dopuszczalną masą całkowitą do 3,5 tony, nie są w stanie przewieźć całego ładunku, co czyni je niepraktycznymi w tej sytuacji. Użytkowanie niskotonażowych samochodów w takich okolicznościach prowadziłoby do konieczności wielokrotnego kursowania, co zwiększałoby koszty transportu, czas dostawy oraz negatywnie wpływało na efektywność operacyjną. Z drugiej strony, decyzja o wyborze pojazdu wysokotonażowego, który jest zaprojektowany do przewozu znacznie większych ładunków, również nie jest optymalna w tym przypadku. Mimo że pojazdy te mogą pomieścić większe ilości towarów, ich zastosowanie do transportu stosunkowo niewielkich ładunków prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej, co wiąże się z wyższymi kosztami zakupu, eksploatacji i ubezpieczenia. Ponadto, wysokotonażowe pojazdy mogą mieć utrudniony dostęp do niektórych obszarów miejskich z powodu ograniczeń drożności i przepisów dotyczących transportu ciężkiego. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze pojazdu wziąć pod uwagę zarówno wagę, jak i objętość ładunku oraz specyfikę trasy, co sprawia, że średniotonażowy pojazd jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tej konkretnej sytuacji.

Pytanie 30

Który rodzaj wózka widłowego jest przedstawiony na ilustracji?

A. Elektryczny.

B. Ręczny.

C. Akumulatorowy.

D. Spalinowy.

Wybór odpowiedzi "spalinowy" jest poprawny, ponieważ na zdjęciu widoczny jest wózek widłowy, który charakteryzuje się obecnością kabiny oraz większymi wymiarami w porównaniu do wózków elektrycznych czy ręcznych. Wózki spalinowe są zazwyczaj skonstruowane do obsługi cięższych ładunków i są bardziej rozbudowane technologicznie, co sprawia, że mogą być wykorzystywane w różnych warunkach, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Przykłady zastosowania wózków spalinowych obejmują transport towarów w magazynach, na placach budowy oraz w portach, gdzie wymagana jest duża moc i niezawodność. Wózki spalinowe są również preferowane w trudniejszych warunkach, takich jak nierówne tereny, dzięki ich stabilności i wydajności. Dodatkowo, w obiegu norm europejskich, takich jak normy ISO dotyczące wyposażenia magazynowego, wózki spalinowe są często rekomendowane do zastosowań, które wymagają dużych zdolności załadunkowych, co potwierdza ich praktyczność i wszechstronność w różnych branżach.

Pytanie 31

Zintegrowany zestaw narzędzi oraz działań dotyczących analizy i kształtowania rynku, mający na celu realizację przez przedsiębiorstwo określonych zamierzeń, to

A. prognoza

B. marketing

C. strategia

D. reklama

Zarówno strategia, reklama, jak i prognoza są terminami bliskimi marketingowi, ale nie oddają jego kompleksowego charakteru. Strategia odnosi się do ogólnych planów działania, które mogą obejmować wiele aspektów działalności firmy, nie tylko marketing. W kontekście marketingu, strategia to jedynie jedna z jego części składowych, natomiast całokształt działań związanych z interakcją z rynkiem to właśnie marketing. Reklama jest narzędziem marketingowym, które służy do promowania produktów lub usług, ale sama w sobie nie obejmuje badań rynku, analizy potrzeb klientów czy strategii cenowej. Reklama jest więc jednym z elementów, a nie całością. Prognoza natomiast to proces przewidywania przyszłych trendów rynkowych lub wyników sprzedaży na podstawie dostępnych danych, co również jest zaledwie częścią szerszego kontekstu marketingowego. Typowym błędem myślowym jest traktowanie reklamy jako synonimu marketingu, co prowadzi do ograniczonego postrzegania działań promocyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że marketing jako disciplina łączy w sobie różnorodne działania i strategie, a nie można go redukować do jednego z jego narzędzi. Aby skutecznie działać na rynku, firmy muszą stosować podejście holistyczne, które obejmuje wszystkie aspekty marketingu.

Pytanie 32

Podstawowa stawka VAT wynosi

A. 23%

B. 5%

C. 22%

D. 35%

W Polsce stawka VAT wynosi 23% i to jest ta, która najczęściej obowiązuje w handlu. Kiedy na przykład firma sprzedaje coś za 100 zł, to dolicza do tego 23 zł podatku, czyli razem wychodzi 123 zł. To jest naprawdę ważne do zrozumienia, zwłaszcza przy rozliczeniach. Ciekawostka: są też obniżone stawki VAT, jak 5% czy 8%, które stosuje się do różnych produktów, na przykład do żywności czy usług budowlanych. Ale ogólnie, 23% to ta stawka, z którą każdy przedsiębiorca powinien być na bieżąco, bo nieprzestrzeganie jej może prowadzić do kłopotów prawnych.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Umowa ubezpieczeniowa dotycząca określonego towaru na czas jednego transportu według ustalonej trasy to polisa

A. odpisowa

B. obrotowa

C. generalna

D. pojedyncza

Polisa pojedyncza to umowa ubezpieczeniowa, która zabezpiecza transport konkretnego towaru na ustalonej trasie w czasie jednego przewozu. Zazwyczaj jest stosowana w sytuacjach, gdzie przewożony ładunek jest jednorazowy, a jego wartość lub rodzaj nie uzasadnia korzystania z bardziej kompleksowego ubezpieczenia. Przykładem może być przewóz nowo zakupionej maszyny, gdzie ubezpieczenie zostaje zawarte tylko na czas transportu od dostawcy do miejsca przeznaczenia. Polisy pojedyncze charakteryzują się prostotą oraz elastycznością, co pozwala na dostosowanie warunków do specyficznych potrzeb klienta. Dobrą praktyką w branży jest staranne określenie wartości transportowanego towaru, aby uniknąć problemów z odszkodowaniem w przypadku szkody. Warto również zaznaczyć, że ubezpieczenia pojedyncze często są preferowane przez małe i średnie przedsiębiorstwa, które sporadycznie transportują swoje towary, ponieważ pozwala to na optymalizację kosztów.

Pytanie 35

W przypadku dwuosobowej załogi czas, który spędza pasażer siedzący obok kierowcy, jest czasem

A. dyspozycji.

B. prowadzenia.

C. innej pracy.

D. odpoczynku dobowego.

W przypadku załogi dwuosobowej, czas kierowcy siedzącego obok kierującego traktuje się jako czas dyspozycji. Oznacza to, że osoba ta nie prowadzi pojazdu, ale jest dostępna do działania w razie potrzeby, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności transportu. W praktyce oznacza to, że kierowca na miejscu pasażera może monitorować sytuację na drodze, wspierać kierowcę w podejmowaniu decyzji czy też przygotowywać się do przejęcia prowadzenia pojazdu. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi czasu pracy kierowców, czas dyspozycji nie jest liczony jako czas prowadzenia, co ma kluczowe znaczenie dla obliczania dopuszczalnych limitów czasu prowadzenia i odpoczynku. Przykłady zastosowania tej zasady można znaleźć w transporcie drogowym, gdzie załogi dwuosobowe są często wykorzystywane w celu zwiększenia wydajności i redukcji zmęczenia kierowców podczas długich tras. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży transportowej i logistyce.

Pytanie 36

Całkowity czas trwania kursu wyniósł 25 h 15 minut i zawierał obowiązkową przerwę w prowadzeniu pojazdu równą 45 minut oraz regularny, nieprzerwany, jedenastogodzinny okres obowiązkowego odpoczynku. Jaką prędkość techniczną osiągnięto podczas transportu samochodem ciężarowym, jeśli zadanie było realizowane przez załogę jednoosobową, a odległość pomiędzy punktem nadania a punktem odbioru wynosiła 810 km?

A. 56 km/h

B. 50 km/h

C. 53 km/h

D. 60 km/h

Odpowiedzi 56 km/h, 50 km/h i 60 km/h są błędne z kilku powodów. W przypadku 56 km/h, obliczenia nie uwzględniają pełnego czasu przerwy oraz obowiązkowego odpoczynku kierowcy, co prowadzi do zawyżenia prędkości. Z kolei wybór 50 km/h z pewnością wynika z niepoprawnego rozumienia czasu jazdy i przerw, które są integralnymi elementami każdego przewozu. Niewłaściwe podejście do obliczeń może wynikać z braku znajomości regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, które jasno określają maksymalne czasy jazdy oraz odpoczynku. Zastosowanie prędkości 60 km/h również jest mylące, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistego czasu, w którym pojazd był w ruchu, co w kontekście przepisów transportowych jest kluczowe. Standardy branżowe, takie jak przepisy unijne dotyczące czasu pracy kierowców, jasno określają, że każda przerwa oraz odpoczynek musi być brana pod uwagę podczas obliczania prędkości technicznej. Dlatego też, kluczowe jest zrozumienie, że prędkość techniczna nie jest jedynie wynikiem podzielenia odległości przez czas, ale wymaga szczegółowego uwzględnienia wszystkich regulacji oraz praktycznych aspektów prowadzenia transportu.

Pytanie 37

Termin franco magazyn nabywcy wskazuje, że

A. nabywca odbiera towar z magazynu sprzedającego

B. nabywca jest odpowiedzialny za transport ładunku od sprzedającego do magazynu nabywcy

C. sprzedający dostarcza towar do magazynu wyznaczonego przez nabywcę

D. sprzedający przekazuje towar do dyspozycji przewoźnika wyznaczonego przez nabywcę

Każda z odpowiedzi, które nie wskazują na odpowiedzialność sprzedającego za dostarczenie towaru do magazynu kupującego, wprowadza w błąd i nie oddaje istoty terminu "franco magazyn kupującego". W sytuacji, gdy kupujący odbiera towar z magazynu sprzedającego, następuje całkowicie inny układ odpowiedzialności, w którym to kupujący ponosi odpowiedzialność za transport, co jest sprzeczne z definicją terminu. Podobnie, wskazanie na przewoźnika podstawionego przez kupującego sugeruje, że to on jest odpowiedzialny za organizację transportu, co również mija się z celem "franco magazyn kupującego". Ważne jest zrozumienie, że kluczowym elementem tego pojęcia jest to, iż sprzedający zobowiązuje się do dostarczenia towaru do wskazanego miejsca, co powoduje, że kupujący ma mniejsze zmartwienia związane z logistyką transportu. Współczesne praktyki w handlu międzynarodowym jasno wskazują, że umowy powinny precyzyjnie określać odpowiedzialności obu stron, co sprawia, że błędne interpretacje mogą prowadzić do sporów i problemów w łańcuchu dostaw. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków, obejmują zbyt ogólną interpretację terminów dostawy oraz pomijanie kluczowych aspektów umowy handlowej, takich jak przeniesienie ryzyka od sprzedającego do kupującego. Rozumienie tych terminów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania procesami logistycznymi i minimalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 38

Kto stworzył reguły INCOTERMS?

A. Międzynarodowa Izba Handlowa

B. Polska Izba Spedycji i Logistyki

C. Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego

D. Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych

Reguły INCOTERMS, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu, zostały stworzone przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) w celu ułatwienia handlu międzynarodowego poprzez ujednolicenie zasad dotyczących dostaw i kosztów transportu. Te reguły definiują obowiązki kupującego i sprzedającego, co pozwala na klarowność w relacjach handlowych. Zastosowanie INCOTERMS minimalizuje ryzyko nieporozumień oraz sporów w transakcjach, ponieważ jasno określa, kto ponosi odpowiedzialność za różne aspekty transportu, takie jak załadunek, transport, ubezpieczenie oraz odprawę celno-skarbową. Przykładem zastosowania INCOTERMS jest klauzula EXW (Ex Works), która oznacza, że sprzedający udostępnia towar w swoim zakładzie, a kupujący przejmuje wszelkie koszty i ryzyko związane z transportem towaru do miejsca przeznaczenia. INCOTERMS są powszechnie akceptowane w branży logistycznej, a ich znajomość jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się handlem międzynarodowym.

Pytanie 39

Na podstawie zamieszczonego w tabeli cennika firmy transportowej oblicz całkowity koszt (netto) załadunku i przewozu 25 pjł na odległość 285 km.

Cennik firmy transportowej - netto
	Za pierwsze 150 km	Za każdy następny kilometr ponad 150 km
Od 1 do 5 pij	150,00 zł	3,50 zł
Od 6 do 10 pij	130,00 zł	2,50 zł
Od 11 do 20 pij	100,00 zł	2,00 zł
Od 21 do 30 pij	95,00 zł	1,50 zł
Ponadto firma dolicza 1,50 zł za załadunek każdej pij

A. 202,00 zł

B. 430,00 zł

C. 297,00 zł

D. 335,00 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych pułapek myślowych, które doprowadziły do ich wyboru. Osoby, które wskazały 430,00 zł, mogły nie uwzględnić poprawnego przeliczenia kosztów za dodatkowe kilometry. Koszt za pierwsze 150 km wynosi 95,00 zł, co może sugerować, że reszta kosztów również powinna być znacznie wyższa, jednak dodatkowe 135 km po 1,50 zł za kilometr nie prowadzi do tak wysokiej wartości. W przypadku odpowiedzi 297,00 zł, mogło dojść do błędnego zsumowania kosztów, gdzie być może pominięto opłatę za załadunek lub niepoprawnie obliczono dystans. Natomiast 202,00 zł jest kwotą, która nie obejmuje pełnych kosztów transportu, co świadczy o braku uwzględnienia opłaty za pierwszy etap transportu oraz załadunek. Te przykłady wskazują na znaczenie dokładności w obliczeniach oraz skrupulatnego podejścia do analizy kosztów transportowych. W praktyce, błędne wnioski mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami w firmie, dlatego ważne jest, aby zrozumieć nie tylko teoretyczne aspekty obliczeń, ale również ich praktyczne zastosowanie w branży transportowej. Uczestnicy powinni zwrócić szczególną uwagę na zrozumienie struktury kosztów i przeanalizować każde z wymienionych elementów, aby nie popełniać podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 40

Badania homologacyjne, które umożliwiają poruszanie się pojazdom mającym minimum cztery koła, zaprojektowanym i skonstruowanym do transportu ładunków o maksymalnej masie nieprzekraczającej 3,5 tony, oznaczane są skrótem

A. M1

B. N2

C. N1

D. M3

Niezrozumienie różnic między klasami pojazdów często prowadzi do błędnych wniosków przy wyborze odpowiedzi. Klasyfikacja M3, na przykład, odnosi się do pojazdów przeznaczonych do przewozu pasażerów, w tym autobusów, co wyklucza je z kategorii opisanej w pytaniu. Pojazdy M3 mają inną funkcję i wymagania homologacyjne, które różnią się od tych, które dotyczą przewozu ładunków. Odpowiedź M1 odnosi się do pojazdów osobowych, a zatem również nie pasuje do specyfikacji dotyczącej transportu ładunków. Podobnie, odpowiedź N2 dotyczy pojazdów o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście pytania. Słabe zrozumienie przepisów dotyczących homologacji i klasyfikacji pojazdów może prowadzić do pomyłek, a także nieefektywnego zarządzania flotą transportową. Warto zaznaczyć, że klasyfikacja pojazdów jest nie tylko kwestią prawną, ale ma również praktyczne konsekwencje dla przedsiębiorców, którzy mogą napotkać na różnice w kosztach ubezpieczeń, podatków oraz wymogach dotyczących przeglądów technicznych. Dlatego zrozumienie odpowiednich kategorii i ich zastosowań jest kluczowe dla skutecznego poruszania się w obszarze transportu i logistyki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej