Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 12:23
  • Data zakończenia: 7 maja 2025 12:44

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane od początku roku, który następuje po roku obrotowym, do którego dokumenty się odnoszą, przez

A. 5 lat
B. 50 lat
C. 10 lat
D. 1 rok
Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać przez okres 5 lat od początku roku następnego po roku obrotowym, którego dokumenty te dotyczą. To podejście jest zgodne z zasadami przechowywania dokumentacji księgowej, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej archiwizacji informacji oraz ich dostępności w razie kontroli skarbowych lub audytów. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo zakończyło rok obrotowy 2022, to dokumenty inwentaryzacyjne z tego okresu powinny być dostępne do końca 2027 roku. Taka praktyka umożliwia przedsiębiorcom nie tylko zachowanie zgodności z regulacjami prawnymi, ale także efektywne zarządzanie informacjami finansowymi, co jest kluczowe w kontekście analizy działalności firmy i podejmowania decyzji strategicznych. Ponadto, zgodność z tymi zasadami jest istotna w kontekście audytów wewnętrznych i zewnętrznych, które mogą wymagać dostępu do tych dokumentów w celu weryfikacji poprawności danych finansowych oraz przestrzegania prawa.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Rejestrowanie operacji gospodarczych zgodnie z zasadą podwójnego zapisu odbywa się na kontach

A. pozabilansowych
B. szczegółowych
C. księgi głównej
D. ksiąg pomocniczych
Księgi główne stanowią fundament systemu ewidencji operacji gospodarczych, szczególnie w kontekście zasady podwójnego zapisu. Ta zasada polega na tym, że każda operacja gospodarcza wpływa na co najmniej dwa konta – jedno konto zostaje obciążone, a drugie uznane. Księgi główne, jako centralne miejsce rejestracji transakcji, umożliwiają kontrolowanie i monitorowanie sald poszczególnych kont. Dzięki nim przedsiębiorstwo jest w stanie przedstawić pełny obraz swojej sytuacji finansowej. Na przykład, jeśli firma kupuje towar na kredyt, księgowanie tej transakcji obejmuje zwiększenie stanu towarów (debet) oraz wzrost zobowiązań (kredyt). Zastosowanie zasady podwójnego zapisu w księgach głównych pozwala również na generowanie rzetelnych sprawozdań finansowych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Zachowanie tej zasady w codziennej praktyce księgowej to klucz do zapewnienia przejrzystości i poprawności danych finansowych, co wpływa na podejmowanie świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

W firmie wyprodukowano 5 000 sztuk wyrobów gotowych oraz 1 000 sztuk produktów w trakcie produkcji o stopniu wykończenia 60%. Jaka jest łączna ilość jednostek umownych produkcji?

A. 6 600
B. 3 600
C. 6 000
D. 5 600
Aby obliczyć ilość jednostek umownych produkcji, należy uwzględnić zarówno wyroby gotowe, jak i produkty niezakończone, przekształcone na jednostki gotowe. W tym przypadku wyprodukowano 5000 sztuk wyrobów gotowych. Produkty niezakończone mają stopień wykończenia wynoszący 60%, co oznacza, że tylko część z nich jest gotowa do sprzedaży lub dalszej obróbki. Przeliczając 1000 sztuk produktów niezakończonych na jednostki gotowe, otrzymujemy 1000 * 60% = 600 sztuk. Suma jednostek umownych to 5000 + 600, co daje 5600 sztuk. To podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w zarządzaniu produkcją, w tym z metodą ABC (Activity-Based Costing), która pozwala na lepsze zrozumienie kosztów wytwarzania i efektywności procesów produkcyjnych. Warto zauważyć, że dokładne obliczenia jednostek umownych są kluczowe w planowaniu produkcji oraz ocenie wydajności zakładu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

21 marca 2016 roku firma nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 7 200,00 zł oraz przewidywanym czasie użytkowania 10 lat. Jaką kwotę amortyzacji środka trwałego naliczono za rok 2016, jeśli stosowano metodę liniową, zaczynając od miesiąca następującego po jego włączeniu do eksploatacji?

A. 720,00 zł
B. 600,00 zł
C. 540,00 zł
D. 480,00 zł
Jak nie zaznaczyłeś 540,00 zł, to może być kilka powodów. Najczęściej błąd polega na źle obliczonym okresie amortyzacji albo na myśleniu, że amortyzacja jest za cały rok. Pamiętaj, że amortyzacja liniowa to rozkład kosztów na czas użyteczności środka trwałego. Kluczowe jest też to, że przyjęcie środka trwałego do użytkowania nie znaczy, że amortyzacja zaczyna się od razu. Zaczyna się od miesiąca po przyjęciu, co w naszym przypadku znaczy, że w 2016 roku trzeba liczyć od kwietnia do grudnia, a to są 9 miesięcy. Wiele osób popełnia błąd, licząc amortyzację za pełny rok bez uwzględnienia daty przyjęcia, co potem może dawać za duże kwoty. 720,00 zł rocznie to prawidłowa kwota, ale pamiętaj, żeby obliczać proporcjonalnie za te miesiące, kiedy środek był używany. Także dobrze jest stosować zasady z rachunkowości i zwracać uwagę na szczegóły, żeby uniknąć pomyłek.

Pytanie 9

Jaką operację księgową należy przeprowadzić dla rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych związanych z PK - rekompensata niedoboru towaru Y nadwyżką towaru X?

A. Wn Rozliczenie niedoborów i Ma Rozliczenie nadwyżek
B. Wn Rozliczenie nadwyżek i Ma Pozostałe przychody operacyjne
C. Wn Rozliczenie nadwyżek i Ma Rozliczenie niedoborów
D. Wn Pozostałe koszty operacyjne i Ma Rozliczenie niedoborów
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad księgowania różnic inwentaryzacyjnych. W przypadku Wn Rozliczenie nadwyżek i Ma Pozostałe przychody operacyjne, nie uwzględnia się rzeczywistej natury transakcji dotyczącej kompensacji, ponieważ nie jest to przychód, lecz rozliczenie aktywów i pasywów, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Z kolei Wn Rozliczenie niedoborów i Ma Rozliczenie nadwyżek to nieodpowiednie podejście, ponieważ takie księgowanie na pewno nie pokazuje właściwego związku pomiędzy niedoborami a nadwyżkami. Ponadto, Wn Pozostałe koszty operacyjne i Ma Rozliczenie niedoborów myli klasyfikację kosztów z księgowaniem różnic inwentaryzacyjnych, co jest błędne, gdyż nie można traktować kompensacji jako kosztu. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu przychodów i kosztów z rozliczeniami towarów. Należy pamiętać, że przy poprawnym podejściu do księgowości istotne jest, aby każda operacja była zgodna z zasadami rachunkowości, a także z obowiązującymi standardami. Właściwe księgowanie różnic inwentaryzacyjnych ma istotne znaczenie, aby zachować rzetelność finansową i zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Według przedstawionego rozdzielnika kosztów, rzeczywisty koszt zużycia materiałów podstawowych wynosi

Lp.Pozycje kosztówKoszty razemKoszty działalności podstawowejKoszty wydziałoweKoszty ogólnego zarząduKoszty działalności pomocniczej
1.Zużycie materiałów50 00025 00010 0003 00012 000
2.Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów przypadające na materiały zużyte (Dt)500

A. 25 250,00 zł.
B. 35 350,00 zł.
C. 25 000,00 zł.
D. 35 000,00 zł.
Poprawna odpowiedź to 25 250,00 zł, co wynika z analizy przedstawionego rozdzielnika kosztów. Rzeczywisty koszt zużycia materiałów podstawowych uwzględnia wszystkie niezbędne wydatki związane z pozyskaniem materiałów, ich przetwarzaniem oraz dystrybucją. Warto zwrócić uwagę, że kwota 25 000,00 zł wskazuje na koszty działalności podstawowej, ale nie obejmuje dodatkowych wydatków, które mogą wynikać z obliczeń na poziomie rzeczywistych kosztów zużycia. Koszt 25 250,00 zł uwzględnia dodatkowe składniki, co czyni go bardziej adekwatnym do rzeczywistych wydatków. W praktyce, analiza kosztów powinna uwzględniać różne kategorie kosztów, aby dokładnie określić wpływ na rentowność przedsiębiorstwa. Standardy rachunkowości oraz raportowanie finansowe wymagają dokładności w prezentacji kosztów, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych. Zrozumienie struktury kosztów oraz umiejętność ich analizy jest istotne dla efektywnego zarządzania finansami w każdej organizacji.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Zgodnie z zasadą równości przychodów i odpowiadających im kosztów, prenumerata Poradnika księgowego opłacona w grudniu 2018 r. za rok 2019 stanowi

A. koszty bieżącego okresu
B. rezerwy na wydatki przyszłych okresów
C. bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów
D. czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów
Wybór odpowiedzi związanych z rezerwami na wydatki przyszłych okresów czy kosztów bieżącego okresu jest nieprawidłowy z kilku powodów. Rezerwy są stosowane w sytuacjach, gdy istnieje obowiązek lub prawdopodobieństwo przyszłego wydatku, a ich wartość można wiarygodnie oszacować. Prenumerata, będąca wydatkiem za usługi, które będą świadczone w przyszłości, nie spełnia tych kryteriów. Klasyfikowanie jej jako kosztów bieżącego okresu również jest błędne, ponieważ wtedy koszty byłyby ujmowane w momencie zapłaty, niezależnie od okresu, w którym będą dotyczyły. Powoduje to zniekształcenie wyników finansowych, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistego okresu, w którym usługa będzie wykonywana. Ponadto, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów odnoszą się do sytuacji, w których koszty zostały już poniesione, ale nie zostały jeszcze ujęte w księgach, co nie ma miejsca w przypadku prenumeraty, która została opłacona z góry. Takie błędne podejścia mogą prowadzić do mylnych interpretacji sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami rachunkowości oraz obowiązującymi standardami.

Pytanie 14

Co powinno się zrobić w przypadku ataku epilepsji?

A. zabezpieczyć głowę pacjenta przed urazem
B. zastosować lek oraz podać wodę do popicia
C. silnie trzymać drgające nogi i ręce
D. wsadzić do ust jakiś przedmiot, na przykład łyżeczkę, aby zapobiec przygryzieniu języka
Odpowiedź 'chronić głowę chorego przed urazem' jest prawidłowa, ponieważ podczas ataku padaczki osoba może upaść, co zwiększa ryzyko urazów głowy. W takich sytuacjach kluczowe jest, aby zapewnić bezpieczne otoczenie. Należy zdjąć wszelkie ostre przedmioty w pobliżu, a także umieścić coś miękkiego pod głową, na przykład kurtkę lub poduszkę. Warto również unikać trzymania pacjenta w sposób, który mógłby doprowadzić do dodatkowych obrażeń. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz innymi standardami opieki, najważniejszym priorytetem w przypadku ataku padaczki jest ochrona osoby przed urazami, a nie ingerowanie w jej ruchy. W sytuacjach kryzysowych, takich jak napad padaczkowy, odpowiednia reakcja może znacznie zminimalizować ryzyko powikłań oraz przyspieszyć powrót pacjenta do stanu stabilności. W kontekście pierwszej pomocy warto również znać objawy napadu oraz czas jego trwania, aby w razie potrzeby móc wezwać pomoc medyczną.

Pytanie 15

Jaką kwotę stanowi podatek VAT od ceny detalicznej netto wynoszącej 24,00 zł za opakowanie czekoladek mlecznych, zakładając, że obowiązuje podstawowa stawka podatku?

A. 5,52 zł
B. 6,49 zł
C. 6,78 zł
D. 5,28 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 5,52 zł, co stanowi kwotę podatku VAT przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT w Polsce, która wynosi 23%. Aby obliczyć kwotę VAT, można skorzystać ze wzoru: VAT = cena netto × stawka VAT. W tym przypadku cena netto opakowania czekoladek mlecznych wynosi 24,00 zł. Zatem: VAT = 24,00 zł × 0,23 = 5,52 zł. Zrozumienie obliczania VAT jest kluczowe w działalności gospodarczej, ponieważ pozwala przedsiębiorcom prawidłowo ustalać ceny detaliczne oraz zarządzać zobowiązaniami podatkowymi. W praktyce, znajomość stawki VAT oraz umiejętność jej stosowania ma znaczenie w tworzeniu ofert handlowych, faktur oraz w analizie rentowności produktów. Wartością dodaną jest także umiejętność śledzenia zmian w stawkach VAT, co jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia ewidencji i rozliczeń podatkowych.

Pytanie 16

Korygowanie błędu księgowego przy użyciu storna czerwonego wpłynie na konta, które są korygowane

A. obniżenie obrotów
B. zawieŜenie obrotów
C. zachowanie czystości zapisów
D. obniżenie sald końcowych
Odpowiedź 'zachowanie czystości zapisów' jest prawidłowa, ponieważ storno czerwone w księgowości służy do korekty wcześniejszych błędnych zapisów. Dzięki zastosowaniu storna, pierwotny zapis zostaje anulowany, a na jego miejsce wprowadzany jest nowy, poprawny zapis. To podejście zapewnia przejrzystość i jasność w dokumentacji księgowej, co jest zgodne z zasadami rzetelności i prawidłowości w rachunkowości. Przykładem może być sytuacja, w której wystawiono fakturę z błędną kwotą. W celu skorygowania błędu, wystawia się fakturę korygującą, która w praktyce działa jak storno. Takie postępowanie utrzymuje czystość zapisów w księgach rachunkowych, co jest kluczowe dla późniejszej analizy finansowej oraz w przypadku ewentualnych audytów. Warto pamiętać, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, dokumentacja musi być nie tylko poprawna, ale także przejrzysta i zrozumiała, co osiąga się poprzez odpowiednie stosowanie storna.

Pytanie 17

W Zespole 4 Koszty według klasyfikacji zakładowego planu kont wchodzą konta:

A. Podatki i opłaty, Koszty wydziałowe
B. Wynagrodzenia, Zużycie materiałów i energii
C. Amortyzacja, Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
D. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, Koszty zakupu
Odpowiedź 'Wynagrodzenia, Zużycie materiałów i energii' jest jak najbardziej trafna. Wynagrodzenia to w zasadzie jeden z największych kosztów w każdej firmie. To coś, co wpływa na prawie wszystkie aspekty działalności. Jak dobrze wiesz, dokładne podliczenie tych wydatków jest mega ważne, gdy planujesz budżet i analizujesz finanse. Zużycie materiałów i energii też jest istotne, bo to bezpośrednio wpływa na produkcję i, finalnie, na zyski zakładu. W kontekście rachunkowości, klasyfikujemy te koszty jako operacyjne, co pomaga nam lepiej nimi zarządzać. Dzięki spójnej klasyfikacji, zgodnej z przepisami, mamy większą przejrzystość w raportach finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji w firmie.

Pytanie 18

Konto, które nie jest kontem pozabilansowym to

A. środki trwałe dzierżawione
B. środki trwałe w likwidacji
C. zapasy obce
D. wyroby gotowe
Odpowiedź "Wyroby gotowe" jest prawidłowa, ponieważ te środki nie są klasyfikowane jako konta pozabilansowe. Konta pozabilansowe to konta, które nie wpływają bezpośrednio na bilans przedsiębiorstwa, ale służą do rejestrowania informacji, które mogą być istotne w przyszłości. Wyroby gotowe, jako produkty gotowe do sprzedaży, są ujmowane w bilansie jako składniki aktywów obrotowych, a ich wartość jest istotna dla oceny sytuacji finansowej firmy. W praktyce, przedsiębiorstwa wykorzystują konta pozabilansowe do monitorowania zobowiązań i aktywów, które nie są na stałe związane z bilansem, jak np. dzierżawy czy inne zobowiązania. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie kont pozabilansowych w celu analizy ryzyka oraz oceny efektywności zarządzania aktywami. Dodatkowo, zasady rachunkowości, takie jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej), wskazują na konieczność stosowania takich kont w odpowiednich sytuacjach, co przyczynia się do zwiększenia transparentności finansowej.

Pytanie 19

Aby poprawić błąd w fakturze, dotyczący nieprawidłowego numeru NIP, konieczne jest wystawienie

A. noty księgowej
B. noty korygującej
C. nowej faktury
D. faktury korygującej
Noty korygujące są dokumentami stosowanymi do wprowadzania poprawek do już wystawionych faktur, szczególnie w przypadkach, gdy zachodzi konieczność skorygowania danych, takich jak błędnie wpisany numer NIP. Zgodnie z przepisami prawa, nota korygująca może być stosowana do eliminacji formalnych błędów, które nie wpływają na wartość transakcji, czyli na jej kwotę. W praktyce, taka nota jest wystawiana w celu potwierdzenia wprowadzenia poprawek oraz jako dokument potwierdzający uzgodnienia między stronami. Przykładowo, jeżeli faktura była wystawiona z błędnym numerem NIP, zamiast wystawiać nową fakturę, co mogłoby prowadzić do zamieszania w dokumentacji księgowej, przedsiębiorca powinien wystawić notę korygującą, co jest zgodne z zasadami uproszczonej dokumentacji oraz dobrymi praktykami w księgowości. Warto również pamiętać, że nota korygująca powinna być przechowywana w aktach razem z pierwotną fakturą, aby zapewnić pełną dokumentację transakcji.

Pytanie 20

Spółka z o.o. nabyła ciężarówkę o początkowej wartości 120 000 zł i wpisała ją do ewidencji środków trwałych w grudniu 2015 roku. Zgodnie z zestawieniem rocznych stawek amortyzacyjnych, obowiązująca stawka dla ciężarówek wynosi 20%. Spółka przyjęła metodę amortyzacji degresywnej, korzystając ze współczynnika podwyższającego 2 oraz stosując przepisy podatkowe. Jaka będzie wartość bilansowa ciężarówki na 31.12.2016 r.?

A. 72 000,00 zł
B. 48 000,00 zł
C. 96 000,00 zł
D. 24 000,00 zł
Odpowiedź 72 000,00 zł jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia zasady amortyzacji degresywnej, które spółka zastosowała do samochodu ciężarowego. Wartość początkowa środka trwałego wynosi 120 000 zł. Stawka amortyzacji dla samochodów ciężarowych wynosi 20%, a zastosowany współczynnik podwyższający to 2, co oznacza, że efektywna stawka amortyzacji to 40%. W pierwszym roku (2016) amortyzacja wyniesie 120 000 zł x 40% = 48 000 zł. Po odliczeniu tej kwoty od wartości początkowej, bilansowa wartość samochodu na koniec 2016 roku wynosi 120 000 zł - 48 000 zł = 72 000 zł. Stosowanie metody degresywnej jest zgodne z przepisami podatkowymi, co sprawia, że jest to korzystne podejście dla wielu przedsiębiorstw, które chcą maksymalizować koszty uzyskania przychodów w pierwszych latach użytkowania środka trwałego.

Pytanie 21

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt wytworzenia zlecenia nr 1, jeżeli koszty wydziałowe są rozliczane proporcjonalnie do płac bezpośrednich.

Tabela kalkulacyjna
Pozycje kalkulacyjne kosztówKoszty
ogółem
w zł
Koszty przypadające na:
Zlecenie nr 1
w zł
Zlecenie nr 2
w zł
Materiały bezpośrednie30 000,0020 000,0010 000,00
Płace bezpośrednie20 000,0015 000,005 000,00
Koszty wydziałowe5 000,00
Koszt wytworzenia produkcji55 000,00

A. 38 750,00 zł
B. 16 250,00 zł
C. 15 000,00 zł
D. 35 000,00 zł
Poprawna odpowiedź to 38 750,00 zł, co wynika z dokładnych obliczeń kosztów wytworzenia zlecenia nr 1. W pierwszej kolejności należy zsumować koszty bezpośrednie, które w tym przypadku wynoszą 35 000,00 zł. Następnie, do kosztów bezpośrednich należy dodać koszty wydziałowe, które są rozliczane proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Całkowite koszty wydziałowe wynoszą 5 000,00 zł, a proporcjonalny udział zlecenia nr 1, który obliczamy na podstawie jego udziału w płacach, wynosi 3 750,00 zł. Suma tych dwóch wartości daje całkowity koszt wytworzenia zlecenia nr 1, czyli 38 750,00 zł. W praktyce, umiejętność precyzyjnego obliczania kosztów wytworzenia jest kluczowa w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw, a także w podejmowaniu decyzji dotyczących wyceny produktów i usług. Standardy branżowe, takie jak IFRS, wymagają dokładnego ujmowania kosztów, co jest niezbędne do zapewnienia rzetelności informacji finansowych.

Pytanie 22

Oświetlenie na różnych stanowiskach powinno być dopasowane do rodzaju realizowanych zadań oraz musi spełniać wymagania ustalone

A. w Kodeksie pracy
B. w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy
C. w przepisach Polskich Norm dotyczących oświetlenia
D. w Regulaminie pracy
Wybór Kodeksu pracy jako odpowiedzi jest niewłaściwy, ponieważ choć dokument ten reguluje ogólne zasady bezpieczeństwa pracy, nie zawiera szczegółowych wytycznych dotyczących parametrów oświetlenia. Kodeks skupia się na szerokich zasadach ochrony zdrowia i życia pracowników, natomiast kwestie techniczne, takie jak specyfikacja oświetlenia, zostały szczegółowo opisane w Polskich Normach. W odniesieniu do ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, również nie dostarczają one precyzyjnych informacji o wymaganym poziomie oświetlenia, a raczej odnoszą się do ogólnych zasad organizacji pracy. W kontekście regulaminu pracy, ten dokument zawiera zasady funkcjonowania przedsiębiorstwa, ale nie odnosi się do szczegółowych norm technicznych związanych z oświetleniem. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie ogólnych zasad z konkretnymi normami technicznymi oraz niedostateczne zrozumienie, jak ważne jest dostosowanie oświetlenia do specyfiki wykonywanej pracy. Bardzo istotne jest, aby w obszarze bezpieczeństwa i higieny pracy opierać się na konkretnych standardach, które zapewniają odpowiednie warunki pracy dla pracowników. Brak takiego podejścia może prowadzić do naruszenia przepisów i obniżenia jakości pracy, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i bezpieczeństwo w miejscu pracy.

Pytanie 23

Firma dokonała sprzedaży towarów 25 maja 2012 roku oraz wystawiła fakturę VAT, której termin płatności przypadał na 8 czerwca 2012 roku. Choć nie otrzymano środków pieniężnych od klienta, przychody ze sprzedaży towarów zostały ujęte w maju, opierając się na zasadzie

A. memoriału
B. współmierności
C. istotności
D. ciągłości
Odpowiedź "memoriału" jest prawidłowa, ponieważ zasada memoriału wskazuje, że przychody i koszty powinny być ujmowane w okresie, w którym rzeczywiście miały miejsce, niezależnie od momentu dokonania płatności. W opisanym przypadku przedsiębiorstwo sprzedało towary 25 maja 2012 roku i mimo braku wpływów od odbiorcy, przychody zostały zaksięgowane w maju. Zgodnie z zasadą memoriału, przychód ze sprzedaży towarów powinien zostać zarejestrowany w tym samym okresie, w którym dokonano transakcji, co w tym przypadku miało miejsce. Przykładem zastosowania zasady memoriału może być sytuacja, w której firma wystawia fakturę za usługi świadczone w danym miesiącu, ale płatność zostaje uregulowana dopiero w miesiącu następnym. W takim wypadku przychód powinien być ujęty w miesiącu, w którym usługi zostały wykonane. Zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, co podkreśla jej znaczenie w rzetelnym przedstawianiu sytuacji finansowej przedsiębiorstw.

Pytanie 24

Konto, które nie ma salda początkowego i na którym zwiększenia księgowane są po stronie Wn, a zmniejszenia po stronie Ma oraz saldo tego konta przenosi się na koniec roku obrotowego na wynik finansowy, to konto

A. pasywów
B. kosztów
C. przychodów
D. aktywów
Odpowiedź, że konto kosztów jest prawidłowa, ponieważ konta kosztów w księgowości nie posiadają salda początkowego. Wn (debet) konta kosztów odzwierciedla zwiększenia, co oznacza, że każda poniesiona kwota kosztu wpływa na wzrost wartości tego konta. Natomiast Ma (credit) konta kosztów wskazuje na zmniejszenia, co może mieć miejsce w przypadku, gdy koszty są rozliczane lub przenoszone na inne konta. Na koniec roku obrotowego saldo konta kosztów jest przenoszone na wynik finansowy, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i pozwala na właściwą prezentację wyników finansowych firmy. W praktyce, konta kosztów pomagają firmom śledzić i zarządzać wydatkami, co jest kluczowe dla analizy rentowności. Na przykład, przedsiębiorstwa mogą segregować koszty według ich rodzaju, co ułatwia monitorowanie i optymalizację wydatków. Dobre praktyki w zakresie księgowości zalecają regularną kontrolę i analizę kosztów, aby podejmować świadome decyzje zarządcze.

Pytanie 25

W grudniu 2020 roku firma nabyła oraz wprowadziła do ewidencji środków trwałych urządzenie produkcyjne o wartości początkowej 40 000,00 zł, które jest amortyzowane metodą degresywną z zastosowaniem przepisów podatkowych. Roczna stopa amortyzacji według wykazu stawek wynosi 10%, a współczynnik zwiększający stawkę to 2,0. Oblicz wysokość rocznego odpisu amortyzacyjnego tego urządzenia na rok 2022?

A. 8 000,00 zł
B. 4 000,00 zł
C. 3 600,00 zł
D. 6 400,00 zł
Aby obliczyć roczny odpis amortyzacyjny dla urządzenia produkcyjnego, należy zastosować metodę degresywną, która w tym przypadku wykorzystuje stawkę amortyzacyjną 10% oraz współczynnik podwyższający wynoszący 2,0. Zatem, roczna stopa amortyzacji wynosi 10% x 2,0 = 20%. Wartość początkowa urządzenia wynosi 40 000,00 zł, więc roczny odpis amortyzacyjny w roku 2022 wynosi: 40 000,00 zł x 20% = 8 000,00 zł. Jednakże, ponieważ w pierwszym roku (2020) zastosowano pełną stawkę, w 2021 r. odpis wyniesie 8 000,00 zł, co daje wartość bilansową 32 000,00 zł. Dla roku 2022, odpis będzie obliczony na podstawie tej nowej wartości bilansowej: 32 000,00 zł x 20% = 6 400,00 zł. Warto pamiętać, że amortyzacja jest kluczowym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa, pozwalającym na rozłożenie kosztów nabycia aktywów na wiele lat, a tym samym na bardziej precyzyjne odzwierciedlenie rzeczywistych kosztów działalności w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 26

Obowiązek informowania pracownika o zagrożeniach zawodowych związanych z realizowaną pracą oraz zasadach ochrony przed tymi zagrożeniami leży na

A. Ministrze Zdrowia
B. Inspektorze Państwowej Inspekcji Pracy
C. pracodawcy
D. lekarzu zakładowym
Obowiązek poinformowania pracownika o ryzyku zawodowym oraz zasadach ochrony przed zagrożeniami spoczywa na pracodawcy, co jest zgodne z przepisami Kodeksu pracy oraz ustawą o bezpieczeństwie i higienie pracy. Pracodawca ma za zadanie zabezpieczenie zdrowia i bezpieczeństwa swoich pracowników, co oznacza, że powinien przeprowadzać systematyczne oceny ryzyka zawodowego oraz informować pracowników o wszelkich zagrożeniach związanych z wykonywaną pracą. Przykładowo, w przypadku pracy w środowisku, gdzie istnieje ryzyko wdychania szkodliwych substancji chemicznych, pracodawca powinien zorganizować odpowiednie szkolenia, dostarczyć środki ochrony osobistej oraz stworzyć procedury postępowania w sytuacjach awaryjnych. Dobre praktyki branżowe wymagają, aby pracodawcy regularnie aktualizowali informacje na temat ryzyk zawodowych oraz zapewniali odpowiednie źródła informacji, takie jak instrukcje obsługi maszyn czy materiały dotyczące ochrony zdrowia.

Pytanie 27

Kwotę brutto z faktury dotyczącej nabycia środka trwałego, płatną w późniejszym terminie, należy zakwalifikować jako zobowiązania

A. wekslowych
B. z tytułu dostaw i usług
C. pozostałych
D. publicznoprawnych
Odpowiedź "pozostałych" jest trafna, bo zobowiązania, które wynikają z faktur za środki trwałe z odroczonym terminem płatności, nie są zaliczane do zobowiązań publicznoprawnych ani wekslowych. Zobowiązania pozostałe to takie różnorodne długi, które nie są związane z dostawami i usługami. W rachunkowości klasyfikacja zobowiązań jest naprawdę ważna przy tworzeniu bilansu i rachunku zysków i strat. Na przykład, jeśli firma kupuje sprzęt za 100 000 zł z odroczoną płatnością, musi to zaksięgować jako zobowiązanie pozostałe, co z kolei ma wpływ na jej sytuację finansową i płynność. To podejście ładnie wpisuje się w Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które mówią o tym, jak ważna jest przejrzystość i wiarygodność raportów finansowych.

Pytanie 28

Ewidencja zdarzeń gospodarczych PK - księgowanie nadwyżki towarów, której przyczyny nie zostały ustalone, odbywa się na kontach

A. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary
B. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu
C. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne
D. Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek
Przyjęcie innych opcji do ewidencji nadwyżek towarów może prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Na przykład, zapis "Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek" sugeruje, że nadwyżka towarów jest traktowana jako koszt, co jest błędne, ponieważ nadwyżka powinna być zarejestrowana jako przychód, a nie jako koszt, co zafałszuje wyniki finansowe. Z kolei ewidencjonowanie nadwyżek jako "Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary" sugeruje, że towar został już sprzedany lub usunięty z ewidencji, co nie jest zgodne z rzeczywistością, gdyż nadwyżki nie mogą być traktowane jako wydatek. Natomiast wybór "Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu" wprowadza jeszcze większe zamieszanie, gdyż implikuje, że nadwyżka została sprzedana, co w kontekście pytania jest nieuzasadnione. W praktyce, każda nadwyżka towarów powinna być przetwarzana w sposób zgodny z zasadami rachunkowości, które wskazują na konieczność odpowiedniego klasyfikowania przychodów operacyjnych. Błędy w ewidencji mogą prowadzić do fałszywego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co nie tylko wpływa na decyzje zarządzające, ale również może mieć poważne konsekwencje prawne w przypadku kontroli podatkowej. Warto zatem przestrzegać standardów i dobrych praktyk w księgowości, aby zapewnić prawidłowe i przejrzyste raportowanie finansowe.

Pytanie 29

Zgodnie z regulacjami Kodeksu spółek handlowych, spółka akcyjna jest zobowiązana przeznaczyć minimum 8% zysku netto za dany rok obrotowy na kapitał zapasowy, aż do osiągnięcia poziomu co najmniej 1/3 kapitału zakładowego?

A. według uznania
B. obowiązkowo
C. opcjonalnie
D. nieobligatoryjnie
Zgadza się, że zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, spółka akcyjna ma obowiązek przeznaczenia co najmniej 8% swojego zysku netto z danego roku obrotowego na kapitał zapasowy, aż do osiągnięcia poziomu wynoszącego co najmniej 1/3 kapitału zakładowego. To wymogi mają na celu zapewnienie stabilności finansowej spółek akcyjnych oraz ochronę wierzycieli. Kapitał zapasowy jest istotnym elementem struktury kapitałowej, który może być wykorzystywany do pokrywania strat czy finansowania przyszłych inwestycji. Przykładem zastosowania tej regulacji może być spółka, która uzyskuje zyski w danym roku, a następnie, aby zabezpieczyć swoją pozycję finansową, przekazuje część zysku do kapitału zapasowego. W praktyce oznacza to, że spółki muszą starannie planować swoje wydatki i inwestycje, aby móc spełnić te obowiązki, co jest kluczowe w kontekście odpowiedzialnego zarządzania finansami. Warto również zaznaczyć, że niewypełnienie tego obowiązku może skutkować sankcjami prawnymi oraz negatywnymi konsekwencjami dla zarządu spółki.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Wskaźniki służą do oceny efektywności wykorzystania zaangażowanych zasobów majątkowych w działalności

A. płynności finansowej
B. zadłużenia
C. rentowności
D. sprawności działania
Pojęcia płynności finansowej, rentowności i zadłużenia często mylone są z oceną efektywności wykorzystania zasobów majątkowych, ale w rzeczywistości dotyczą one różnych aspektów finansowych przedsiębiorstwa. Płynność finansowa koncentruje się na zdolności firmy do regulowania bieżących zobowiązań w terminie, co nie ma bezpośredniego związku z efektywnością wykorzystania aktywów. Wysoka płynność oznacza, że przedsiębiorstwo ma wystarczające środki na pokrycie swoich bieżących zobowiązań, ale nie wskazuje na to, jak dobrze zarządza swoimi zasobami majątkowymi. Rentowność odnosi się do zdolności firmy do generowania zysku w stosunku do przychodów, co również nie jest bezpośrednim wskaźnikiem efektywności wykorzystania aktywów, lecz raczej ogólną miarą sukcesu finansowego. Wreszcie, wskaźniki zadłużenia pomagają w ocenie struktury kapitałowej przedsiębiorstwa, koncentrując się na stosunku zobowiązań do aktywów, co nie dostarcza informacji na temat tego, jak efektywnie są wykorzystywane zasoby majątkowe. Podstawowym błędem w takich analizach jest mylenie różnych typów wskaźników oraz brak zrozumienia ich specyficznych zastosowań. Kluczowe jest zrozumienie, że wskaźniki efektywności działania koncentrują się na operacyjnej wydajności i bezpośrednim wykorzystaniu zasobów, a inne wskaźniki mogą dostarczyć jedynie ogólnych informacji o kondycji finansowej firmy.

Pytanie 32

W hurtowni dokonano inwentaryzacji fasoli JAŚ:
− stan według spisu z natury wynosi 140 kg,
− stan księgowy na dzień inwentaryzacji wynosi 200 kg.
Norma ubytków naturalnych to 10% różnicy w stanie, a cena zakupu fasoli JAŚ to 10,00 zł/kg.
Oblicz wartość niedoboru, która pozostaje do rozliczenia po uwzględnieniu normy ubytków naturalnych.

A. 600,00 zł
B. 540,00 zł
C. 60,00 zł
D. 140,00 zł
Wartość niedoboru pozostała do rozliczenia po uwzględnieniu normy ubytków naturalnych wynosi 540,00 zł. Aby to obliczyć, najpierw musimy ustalić wartość niedoboru. Stan według spisu z natury wynosi 140 kg, podczas gdy stan księgowy to 200 kg, co oznacza niedobór równy 60 kg. Zgodnie z normą ubytków naturalnych, która wynosi 10% wartości niedoboru, musimy obliczyć, ile wynosi ta norma. 10% z 60 kg to 6 kg, co oznacza, że rzeczywisty niedobór do rozliczenia wynosi 60 kg - 6 kg = 54 kg. Następnie przeliczamy tę wartość na pieniądze, uwzględniając cenę zakupu fasoli, która wynosi 10,00 zł/kg. Zatem wartość 54 kg niedoboru to 54 kg * 10,00 zł/kg = 540,00 zł. W praktyce, właściwe zarządzanie inwentaryzacją oraz kontrola stanów magazynowych są kluczowe dla utrzymania płynności finansowej i minimalizacji strat. Te obliczenia mogą być wykorzystane do poprawy procesów zarządzania zapasami i oceny efektywności zakupów w firmie. Warto zaznaczyć, że zgodność z normami ubytków naturalnych jest istotna w kontekście audytów i raportowania finansowego, co przyczynia się do przejrzystości działań przedsiębiorstwa.

Pytanie 33

Niedobory niezawinionych powinny być skompensowane z nadwyżkami ujawnionymi w trakcie tego samego spisu z natury i należy je odpowiednio zaksięgować

A. Dt konta Rozliczenie niedoborów i szkód, Ct konta Pozostałe koszty rodzajowe
B. Ct konta Rozliczenie niedoborów i szkód, Dt konta Rozliczenie nadwyżek
C. Dt konta Rozliczenie niedoborów i szkód, Ct konta Rozliczenie nadwyżek
D. Ct konta Rozliczenie niedoborów i szkód, Dt konta Pozostałe koszty rodzajowe
W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowym zagadnieniem jest zrozumienie, jak prawidłowo księgować operacje związane z niedoborami i nadwyżkami. Wiele z propozycji opiera się na niepoprawnym założeniu, że obciążenie konta 'Rozliczenie niedoborów i szkód' powinno następować w kontekście kosztów, co jest mylące. Rachunkowość opiera się na systemie podwójnego zapisu, gdzie każda operacja musi być równocześnie debetowana i kredytowana, a niewłaściwe zestawienie tych zapisów prowadzi do zniekształcenia rzeczywistego obrazu finansowego. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że niedobory powinny być traktowane jako koszty, co może prowadzić do niewłaściwego przypisywania wydatków do okresów rozliczeniowych. Należy pamiętać, że niedobory niezawinionych to nie tylko kwestia strat, ale także dotyczą one sposobu, w jaki zarządza się aktywami. W praktyce błędne podejście do księgowania nadwyżek i niedoborów może skutkować brakiem przejrzystości w raportach finansowych oraz problemami z przestrzeganiem przepisów podatkowych. Kluczowym elementem jest także zrozumienie różnicy między kosztami a stratami, co wymaga dokładnej analizy każdego przypadku oraz umiejętności stosowania przepisów prawa oraz standardów rachunkowości.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Bilansowa wartość wartości niematerialnych i prawnych to wartość początkowa,

A. zmniejszona o różnice od cen ewidencyjnych.
B. zwiększona o różnice od cen ewidencyjnych.
C. zmniejszona o dotychczasowe umorzenie.
D. zwiększona o dotychczasowe umorzenie.
Wartość bilansowa wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) to kluczowy element sprawozdania finansowego, który odzwierciedla wartość aktywów firmy. Poprawna odpowiedź "pomniejszona o dotychczasowe umorzenie" wskazuje na to, że wartość bilansowa tych aktywów uwzględnia ich zużycie oraz amortyzację. W praktyce oznacza to, że początkowa wartość WNiP ulega stopniowemu obniżeniu w wyniku ich użytkowania lub starzejących się technologii. Na przykład, jeśli firma nabyła oprogramowanie za 100 000 zł, a okres użytkowania wynosi 5 lat, to co roku następuje umorzenie w wysokości 20 000 zł, co prowadzi do wartości bilansowej wynoszącej 80 000 zł po trzech latach. Znajomość procesu umorzenia jest istotna, gdyż pozwala na rzetelne ocenianie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do generowania przychodów. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), umorzenie powinno być zgodne z rzeczywistym użytkowaniem aktywów, co zapewnia pełniejszy obraz ich wartości w bilansie.

Pytanie 36

Badania kontrolne są realizowane w sytuacji

A. pogorszenia się stanu zdrowia pracownika - na prośbę lekarza odpowiedzialnego za opiekę profilaktyczną
B. dla pracowników zatrudnionych w warunkach szkodliwych i uciążliwych
C. niezdolności pracownika do wykonywania pracy przekraczającej 30 dni
D. pogorszenia się zdrowia pracownika - na jego prośbę
Badania kontrolne mają na celu ocenę zdolności pracownika do wykonywania swoich obowiązków zawodowych po dłuższej nieobecności spowodowanej chorobą. Odpowiedzi wskazujące na inne podstawy przeprowadzania badań kontrolnych są opóźnieniem w zrozumieniu, jakie są rzeczywiste kryteria i potrzeby tego procesu. Pogorszenie stanu zdrowia pracownika – zarówno na jego wniosek, jak i na wniosek lekarza – nie stanowi samodzielnej podstawy do przeprowadzenia badań kontrolnych. W takich przypadkach, pracodawca powinien przede wszystkim ocenić, czy występują okoliczności uzasadniające dalsze leczenie lub rehabilitację, a niekoniecznie wdrażać procedurę badań kontrolnych. Pracownicy na stanowiskach szkodliwych i uciążliwych mają swoją specyfikę, jednak ich badania profilaktyczne są zwykle realizowane w inny sposób, zgodnie z regulacjami dotyczącymi ochrony zdrowia w pracy. Warto zrozumieć, że niewłaściwe podejście do badań kontrolnych może prowadzić do nieprawidłowej oceny zdolności do pracy, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo i zdrowie pracowników oraz efektywność organizacji. Nie można więc mylić symptomów pogorszenia zdrowia z formalnym wymogiem przeprowadzenia badań kontrolnych; każde z tych zagadnień wymaga odrębnego podejścia oraz ścisłej współpracy z lekarzami medycyny pracy.

Pytanie 37

Na koncie "Koszty działalności podstawowej" ujęte są następujące składniki kosztów:

Materiały bezpośrednie 3 000 zł
Płace bezpośrednie z narzutami 4 000 zł
Koszty wydziałowe 1 000 zł
Łącznie koszty wytworzenia 8 000 zł

W analizowanym okresie wyprodukowano 80 sztuk jednorodnych wyrobów gotowych oraz 40 sztuk produktów w toku, które zostały przerobione w 50% w porównaniu do wyrobów gotowych. Koszt jednostkowy wytworzenia wyrobu gotowego oraz wartość produkcji niezakończonej wynoszą odpowiednio

A. 80 zł/szt., 1 600 zł
B. 100 zł/szt, 50 zł/szt.
C. 100 zł/szt., 2 000 zł
D. 80 zł/szt., 40 zł/szt.
Podczas analizy kosztów wytworzenia wyrobów gotowych ważne jest, aby wziąć pod uwagę zarówno całkowite koszty, jak i liczbę sztuk wyprodukowanych. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, zauważamy często błędne podejścia do obliczeń jednostkowych. Na przykład, jeśli ktoś oblicza jednostkowy koszt na podstawie wyłącznie gotowych produktów, bez uwzględnienia produktów niezakończonych, prowadzi to do błędnych wniosków. Koszty wytworzenia powinny być rozpatrywane jako zespół, gdzie każda część produkcji (zarówno gotowe wyroby, jak i te w trakcie produkcji) ma wpływ na ogólny koszt wytworzenia. Wartość produkcji niezakończonej także wymaga odpowiedniego przeliczenia. Niektóre odpowiedzi mylnie sugerują, że wartość produkcji niezakończonej powinna być obliczana wyłącznie na podstawie jednostkowego kosztu wytworzenia, co jest błędne. Produkty niezakończone, nawet jeśli są już przerobione w określonym procencie, powinny być przeliczone na ekwiwalent gotowych wyrobów. W efekcie typowe błędy myślowe obejmują pomijanie produktów w toku, co prowadzi do niepełnego obrazu kosztów produkcji. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować sprawdzone metody kalkulacji kosztów, takie jak metoda pełnych kosztów lub metoda kosztów zmiennych, które pomagają w prawidłowym oszacowaniu kosztów produkcji i wartości zapasów.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Przedstawiony fragment dokumentu to

L.p.Nazwa kontaSalda
początkowe
ObrotySalda końcowe
DtCtDtCtDtCt
1.Środki trwałe30 000,0030 000,0030 000,00
2.Kasa600,00600,00600,00
3.Rachunek bieżący15 000,0015 000,00250,0014 750,00
4.Kredyty bankowe10 600,0010 600,0010 600,00

A. zestawienie obrotów i sald kont ksiąg pomocniczych.
B. zestawienie obrotów i sald kont syntetycznych.
C. rachunek przepływów pieniężnych.
D. rachunek zysków i strat.
Zestawienie obrotów i sald kont syntetycznych to kluczowy dokument w rachunkowości, który pozwala na monitorowanie stanu finansowego firmy. Przede wszystkim skupia się na podsumowaniu operacji finansowych w danym okresie, prezentując zarówno salda początkowe, obroty debetowe i kredytowe, jak i salda końcowe dla różnych kont. Tego rodzaju analiza jest niezbędna do prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa, umożliwiając identyfikację ewentualnych nieprawidłowości oraz szans na optymalizację wydatków. W praktyce, zestawienie to jest często używane w procesach audytowych oraz podczas przygotowywania sprawozdań finansowych. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo zauważa znaczące różnice między obrotami a saldami, może to sugerować błędy w ewidencji lub oszustwa. Według krajowych standardów rachunkowości, zestawienie obrotów i sald stanowi istotny element monitorowania i analizy działalności operacyjnej firmy.

Pytanie 40

O zdolności osoby do terminowego regulowania bieżących zobowiązań informuje wskaźnik

A. rentowności
B. płynności finansowej
C. sprawności działania
D. zadłużenia
Wskaźnik płynności finansowej to naprawdę ważne narzędzie, które pokazuje, czy firma potrafi na czas płacić swoje zobowiązania. Generalnie mówiąc, płynność finansowa to nic innego jak zdolność firmy do regulowania krótkoterminowych długów. To kluczowe, bo jak firma ma wysoką płynność, to znaczy, że bez problemu zapłaci dostawcom, co jest ważne, żeby budować dobre relacje bisnisowe i zaufanie w branży. Wskaźniki płynności, na przykład wskaźnik bieżący, to standardowe narzędzia w analizie finansowej. Firmy, które często patrzą na ten wskaźnik, mogą szybko zareagować, kiedy coś się zmienia na rynku i unikną problemów finansowych. Dbając o płynność finansową, firma ma również większe szanse na inwestowanie w swój rozwój, co jest kluczowe, jeśli myśli o sukcesie na dłuższą metę.