Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 13:05
  • Data zakończenia: 4 maja 2025 14:05

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W zakładzie pracy 100 pracowników wykonujących jedną ośmiogodzinną zmianę wytworzyło 40 000 czekolad. Jaką wydajność pracy obliczamy na jedną roboczogodzinę?

A. 600 szt.
B. 50 szt.
C. 300 szt.
D. 5 000 szt.
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi występują różne błędne założenia w obliczeniach wydajności pracy. Jeżeli na przykład ktoś wybrałby 300 sztuk, mógłby nie uwzględnić całkowitej liczby roboczogodzin, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Ustalając wydajność, istotne jest sprowadzenie liczby wyprodukowanych jednostek do konkretnej jednostki czasu pracy, co powinno być kluczowym krokiem w procesie obliczeniowym. Podobnie, wybór 600 sztuk mógłby sugerować, że ktoś nie zrozumiał, że wydajność nie jest wartością absolutną, lecz wymaga odniesienia do roboczogodziny. W kontekście obliczeń ekonomicznych, każdy błąd w założeniach, na przykład przyjęcie niewłaściwej liczby roboczogodzin, prowadzi do znaczących odstępstw w wynikach. Przy obliczaniu wydajności ważne jest również zrozumienie, że czynniki takie jak przerwy w pracy, zmienność wydajności pracowników, czy różnice w jakości produkcji mogą wpływać na końcowy wynik. Właściwe zrozumienie tych dynamik jest kluczowe dla skutecznego zarządzania wydajnością pracy, co w konsekwencji przyczynia się do poprawy efektywności całego procesu produkcyjnego oraz osiągania lepszych wyników finansowych.

Pytanie 2

Osoba pracująca w systemie akordowym w grudniu zrealizowała wymagane normy czasu pracy oraz wykonała 360 sztuk produktów. Ustalona norma czasu wynosi 0,5 godz./szt., a wynagrodzenie godzinowe to 24,00 zł/godz. Jakie było wynagrodzenie pracownika za grudzień, biorąc pod uwagę, że tylko 340 sztuk produktów wykonanych przez niego spełniało normy jakościowe?

A. 8 160,00 zł
B. 4 032,00 zł
C. 4 320,00 zł
D. 4 080,00 zł
Odpowiedzi, które nie uznają wynagrodzenia w wysokości 4 080,00 zł, mogą opierać się na błędnych założeniach dotyczących obliczeń czasu pracy lub ilości elementów spełniających normę jakościową. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą bazować na całkowitej liczbie wykonanych elementów (360), a nie na tych, które przeszły kontrolę jakości (340). Jest to kluczowy błąd, ponieważ wynagrodzenie w systemie akordowym powinno uwzględniać jedynie te elementy, które są zgodne z ustalonymi normami jakościowymi. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z niewłaściwego pomnożenia stawki godzinowej przez nieprawidłową liczbę przepracowanych godzin. Uczestnicy testu mogą również mylić koncepcję norm czasu pracy z wynagrodzeniem za ilość pracy, co prowadzi do pomyłek w obliczeniach. Kluczowym aspektem w systemach wynagradzania akordowego jest zrozumienie, że efektywność i jakość są ze sobą ściśle powiązane, a wynagrodzenie powinno odzwierciedlać tylko te elementy, które spełniają wysokie standardy produkcji. Dlatego ważne jest, aby dokładnie śledzić zarówno czas pracy, jak i jakość wykonania, co jest zgodne z praktykami zarządzania jakością w produkcji.

Pytanie 3

W tabeli przedstawiono koszty poniesione na wyprodukowanie 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 600 sztuk produktów niezakończonych przerobionych w 50%. Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych wynosi

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (w zł)
Materiały bezpośrednie28 000,00
Płace bezpośrednie15 000,00
Koszty wydziałowe4 000,00
Koszty zarządu2 000,00

A. 49,00 zł
B. 32,00 zł
C. 43,00 zł
D. 47,00 zł
Odpowiedzi 43,00 zł, 32,00 zł oraz 47,00 zł nie są prawidłowe, ponieważ wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń kosztów jednostkowych. W przypadku odpowiedzi 43,00 zł, można zauważyć, że może ona wynikać z nieprawidłowego podziału całkowitych kosztów na jednostki, co prowadzi do niedoszacowania kosztów produkcji. Osoby, które wybierają tę odpowiedź, często pomijają niektóre koszty produkcji lub źle interpretują liczbę jednostek produkcji, co jest powszechnym błędem w analizie kosztów. Z kolei odpowiedź 32,00 zł może sugerować, że koszt jednostkowy został obliczony na podstawie niewłaściwej metody, takiej jak przyjęcie zbyt niskich kosztów całkowitych lub nieprawidłowego ekwiwalentu jednostek. Takie podejście często wynika z braku zrozumienia procesu produkcyjnego oraz trudności w uwzględnieniu produktów niezakończonych. Odpowiedź 47,00 zł również ilustruje problem z niewłaściwym obliczeniem jednostkowego kosztu, co może wynikać z błędnych założeń na temat kosztów produkcji lub niepełnych danych. Te typowe błędy myślowe prowadzą do nieprawidłowych wniosków i mogą wpływać na decyzje zarządcze w firmie. Dlatego wyjątkowo istotne jest, aby przy obliczeniach jednostkowych kosztów sprzedaży opierać się na precyzyjnych danych oraz stosować metodyki analizy kosztów zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Czynnikiem wpływającym na tempo rotacji zapasów towarowych jest

A. strategia antymonopolowa rządu
B. wysokość wskaźników branżowych na giełdzie
C. kompozycja asortymentu sprzedaży
D. kompozycja zatrudnienia w przedsiębiorstwie
Struktura asortymentu sprzedaży jest kluczowym czynnikiem decydującym o szybkości rotacji zapasów towarowych. Oznacza to, że różnorodność produktów oferowanych przez firmę oraz ich dopasowanie do potrzeb rynku wpływają na to, jak szybko klienci dokonują zakupów. W praktyce, jeśli firma posiada szeroki asortyment produktów, które są odpowiednio skategoryzowane i łatwo dostępne, może to zwiększyć zainteresowanie klientów i przyspieszyć sprzedaż. Przykładem może być supermarket, który oferuje szeroki wybór świeżych owoców i warzyw, co przyciąga konsumentów i zwiększa obrót w danym dziale. Dobrze zdefiniowana struktura asortymentu, oparta na analizie preferencji klientów oraz trendów rynkowych, jest zgodna z zasadami zarządzania zapasami, które sugerują, że odpowiedni dobór produktów jest kluczowy dla efektywnej sprzedaży. Wysoka rotacja zapasów prowadzi do obniżenia kosztów przechowywania i minimalizacji ryzyka przestarzałych produktów, co jest standardem w najlepszych praktykach zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 5

Przyjmując za podstawę porównań rok poprzedni ustal, w którym roku dynamika wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę była największa?

Wysokość minimalnego wynagrodzenia (w zł)
2011 r.2012 r.2013 r.2014 r.2015 r.
1 386,001 500,001 600,001 680,001 750,00

A. W 2012 roku.
B. W 2013 roku.
C. W 2014 roku.
D. W 2015 roku.
Analizując wszystkie pozostałe odpowiedzi, można dostrzec kilka istotnych błędów w rozumowaniu, które mogą prowadzić do mylnej interpretacji dynamiki wzrostu minimalnego wynagrodzenia. Odpowiedzi takie jak 2013, 2014 czy 2015 przedstawiają lata, w których wzrost wynagrodzenia był znacznie niższy, co może wprowadzać w błąd, jeśli nie uwzględni się dostępnych danych statystycznych. Zazwyczaj, podczas analizy takich trendów, kluczowym błędem jest nieporównywanie wskaźników z różnych lat na podstawie procentów. Wskaźnik wzrostu w 2013 roku wynosił około 4,3%, a w 2014 roku jeszcze mniej, co jednoznacznie wskazuje na niższą dynamikę w porównaniu z 2012 rokiem. Warto również zwrócić uwagę na kontekst ekonomiczny każdego roku, który może wpływać na wysokość minimalnego wynagrodzenia. Niezrozumienie tego kontekstu oraz opieranie się na intuicyjnych wnioskach bez analizy danych ilościowych prowadzi do fałszywych odpowiedzi. Aby poprawnie interpretować zmiany w wynagrodzeniach, należy korzystać z rzetelnych źródeł danych oraz zrozumieć mechanizmy wpływające na politykę płacową w kraju, a także analizować długoletnie trendy, które są zazwyczaj bardziej miarodajne niż pojedyncze przypadki z krótszego okresu.

Pytanie 6

W grudniu hurtownia zakupiła i przyjęła do magazynu ręczniki bawełniane zgodnie z zestawieniem przedstawionym w tabeli. Oblicz metodą średniej ważonej przeciętną cenę zakupu jednego ręcznika bawełnianego.

Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
1.06.12.2019 r.Pz 1/12/2019300 szt.12,00 zł/szt.3 600,00 zł
2.11.12.2019 r.Pz 2/12/2019100 szt.10,00 zł/szt.1 000,00 zł
3.18.12.2019 r.Pz 3/12/2019200 szt.11,50 zł/szt.2 300,00 zł

A. 12,00 zł/szt.
B. 11,17 zł/szt.
C. 10,00 zł/szt.
D. 11,50 zł/szt.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zastosowania metody średniej ważonej. Na przykład, obliczając przeciętną cenę zakupu ręczników, istotne jest zrozumienie, że każdy zakup powinien być proporcjonalnie uwzględniony na podstawie jego ilości. Niekiedy, przy obliczeniach, można skupić się jedynie na średniej arytmetycznej, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładowo, przyjąć, że wszystkie ręczniki miały tę samą cenę, co zniekształca rzeczywisty obraz kosztów. Ponadto, brak uwzględnienia różnorodności zamówień, takich jak różne ilości i ceny jednostkowe, może skutkować błędnym obliczeniem wartości. Często występuje również mylne przekonanie, że wystarczy po prostu znaleźć średnią cenę jednostkową bez uwzględnienia ilości, co jest kluczowe w metodzie średniej ważonej. W takiej sytuacji, można łatwo przegapić, że wyższa cena zakupu większej ilości jednostek ma istotny wpływ na końcowy wynik. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń skupić się na wartości każdego zamówienia oraz na jego wpływie na całościowy koszt. Odpowiedzi 10,00 zł, 11,17 zł i 12,00 zł nie uwzględniają tych elementów i mogą wprowadzać w błąd, co prowadzi do nieprawidłowych analiz finansowych w kontekście zarządzania zapasami.

Pytanie 7

Jakie działanie pracodawcy może być uznane za nepotyzm?

A. Wtrącanie się w prywatne życie i sprawy rodzinne pracownika
B. Zatrudnianie osób bez odpowiednich kwalifikacji
C. Faworyzowanie w rekrutacji pracowników spokrewnionych z pracodawcą
D. Przeznaczanie dużych sum pieniędzy na nagrody dla pracowników
Faworyzowanie przy obsadzaniu stanowisk pracowników spokrewnionych z pracodawcą jest klasycznym przykładem nepotyzmu. Nepotyzm odnosi się do praktyki preferencyjnego traktowania członków rodziny lub bliskich znajomych przy zatrudnianiu, awansach lub przyznawaniu innych korzyści w miejscu pracy. Tego typu działania mogą prowadzić do obniżenia morale pozostałych pracowników, a także do osłabienia zaufania do kultury organizacyjnej. W praktyce, aby unikać nepotyzmu, pracodawcy powinni wdrażać przejrzyste procedury rekrutacyjne, które opierają się na obiektywnych kryteriach, takich jak kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie niezależnych komisji rekrutacyjnych oraz regularne szkolenia dla kadry zarządzającej w zakresie równości szans i etyki w zatrudnieniu. Przestrzeganie tych zasad nie tylko wzmacnia reputację firmy, ale także przyczynia się do tworzenia efektywnego i sprawiedliwego środowiska pracy, co w dłuższej perspektywie przynosi korzyści organizacji jako całości.

Pytanie 8

Wspólnicy spółki mają obowiązek dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej

A. komandytowej
B. jawnej
C. cywilnej
D. partnerskiej
Wspólnicy spółki partnerskiej, jawnej czy komandytowej również prowadzą działalność gospodarczą, jednak każda z tych form ma inne regulacje dotyczące obowiązku rejestracji. Spółka partnerska, zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, ma charakter osobowy, co oznacza, że partnerzy odpowiadają za zobowiązania firmy do wysokości wniesionych wkładów oraz ograniczeń wynikających z przepisów. W przypadku spółki jawnej, odpowiedzialność wspólników jest solidarna, co oznacza, że wszyscy odpowiadają za długi spółki całym swoim majątkiem. Komandytowa z kolei, w której wyróżnia się komplementariuszy (odpowiadających bez ograniczeń) oraz komandytariuszy (odpowiadających do wysokości wniesionych wkładów), również wymaga rejestracji w KRS i nie podlega ewidencji jak spółka cywilna. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do przekonania, że obowiązek rejestracji jest taki sam dla wszystkich typów spółek, co jest nieprawidłowe. Każda forma prawna działalności gospodarczej ma swoje specyficzne wymagania i odpowiedzialności, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic między nimi, aby prowadzenie działalności odbywało się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 9

W przedsiębiorstwie produkcyjnym ustalono normę wydajności na poziomie 5 sztuk na godzinę. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, który z pracowników wykonał ustaloną normę wydajności.

PracownikJan MakowskiAnna FigawskaEwa OrzechowskaTomasz Migdałowski
Produkcja w sztukach600900510900
Czas pracy w godzinach150200170180

A. Anna Figawska.
B. Tomasz Migdałowski.
C. Ewa Orzechowska.
D. Jan Makowski.
Tomasz Migdałowski wykonał normę wydajności, osiągając wynik 5 sztuk na godzinę, co jest zgodne z ustaloną normą w przedsiębiorstwie. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej, a zrozumienie norm wydajności pozwala na lepsze zarządzanie zasobami ludzkimi. Ustalenie normy na poziomie 5 sztuk na godzinę oznacza, że każdy pracownik powinien dążyć do osiągnięcia tego poziomu, co nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również motywuje pracowników do poprawy swoich wyników. W praktyce, monitorowanie wydajności pracowników z wykorzystaniem takich norm pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz wdrażanie odpowiednich działań, takich jak szkolenia czy zmiany w organizacji pracy. Dlatego znajomość i przestrzeganie norm wydajności są istotnym elementem efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem. Przykłady zastosowania norm wydajności można znaleźć w wielu branżach, w tym w produkcji, gdzie ciągłe doskonalenie procesów i optymalizacja wydajności są kluczowe dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 10

W hurtowni sprzedającej artykuły papiernicze przeprowadzono inwentaryzację i stwierdzono różnice między stanem rzeczywistym a stanem ewidencyjnym. W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji, na podstawie których stwierdzono

TowarJ.m.Cena w złIlość według spisu z naturyIlość według zapisów w księgach
Zeszyt A-5szt.5,00120135
Piórnikiszt.6,005048
Długopisyszt.3,00300320

A. niedobór zeszytów.
B. niedobór piórników.
C. nadwyżkę długopisów.
D. nadwyżkę zeszytów.
Odpowiedzi "niedobór piórników", "nadwyżka zeszytów" oraz "nadwyżka długopisów" są niepoprawne i wynikają z błędnej analizy danych inwentaryzacyjnych. Dla piórników, różnica między stanem rzeczywistym a ewidencyjnym wynosi +2 sztuki, co oznacza, że w rzeczywistości mamy więcej piórników niż zapisano w ewidencji. Ignorowanie takich informacji w procesie inwentaryzacji może prowadzić do nadmiernych zamówień i związanych z tym kosztów. Stwierdzenie nadwyżki zeszytów jest całkowicie sprzeczne z wynikami inwentaryzacji, które wskazują na niedobór. Zrozumienie, jak odczytywać wyniki inwentaryzacji, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami. Nieprawidłowe odczyty mogą prowadzić do błędnych decyzji, takich jak zbytnie zwiększenie zamówień czy niewłaściwe alokowanie zasobów. W przypadku długopisów, brak ścisłej kontroli stanu zapasów może skutkować szczupłym stanem, co z kolei wpływa na zdolność zaspokojenia potrzeb klientów. W praktyce, błędne wnioski mogą prowadzić do niedoborów w jednym asortymencie i nadwyżek w innym, co jest sprzeczne z zasadami optymalizacji stanów magazynowych. Warto wdrożyć procedury kontrolne, aby systematycznie monitorować stany magazynowe oraz wprowadzać korekty. Zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak skanery kodów kreskowych i systemy ERP, może pomóc w zwiększeniu dokładności danych ewidencyjnych i minimalizacji ryzyka wystąpienia różnic.

Pytanie 11

W maju 2014 roku przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą z trzema zatrudnionymi pracownikami powinien uregulować składki ZUS za siebie oraz pracowników do kiedy?

A. do 5 czerwca 2014 roku
B. do 8 czerwca 2014 roku
C. do 20 czerwca 2014 roku
D. do 15 czerwca 2014 roku
Termin płatności składek ZUS dla przedsiębiorców jest ściśle określony przez przepisy prawa. W przypadku indywidualnych przedsiębiorców, którzy zatrudniają pracowników, składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne muszą być regulowane w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po okresie, za który składki są należne. W związku z tym, składki za maj 2014 roku powinny zostać opłacone do 15 czerwca 2014 roku. Jest to standardowa praktyka, która ma na celu zapewnienie terminowego wypełniania obowiązków wobec ZUS, co jest kluczowe dla uniknięcia kar i odsetek za zwłokę. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest ustalanie budżetu przedsiębiorstwa, który powinien uwzględniać nie tylko wynagrodzenia dla pracowników, ale także obowiązkowe składki ZUS. Dzięki temu przedsiębiorca może lepiej planować swoje wydatki oraz unikać problemów finansowych związanych z nieterminowymi płatnościami. Warto również podkreślić, że przestrzeganie terminów płatności składek ZUS ma wpływ na historię kredytową przedsiębiorcy oraz na relacje z instytucjami finansowymi.

Pytanie 12

Pracownik, który pracował w systemie akordowym w grudniu, zrealizował wymagane normy czasowe i wytworzył 350 sztuk produktów. Określona norma czasu wynosi 0,5 godz./szt., a stawka godzinowa to 20,00 zł/godz. Jakie było wynagrodzenie pracownika za grudzień, jeżeli jedynie 320 sztuk produktów wykonanych przez niego spełniało normę jakościową?

A. 3 500,00 zł
B. 7 000,00 zł
C. 3 200,00 zł
D. 6 400,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w systemie akordowym, należy uwzględnić zarówno normy jakościowe, jak i ilościowe. Pracownik wykonał 350 sztuk elementów, jednak tylko 320 z nich spełniało normę jakościową. Oznacza to, że wynagrodzenie powinno być obliczone na podstawie wykonania jakościowego. Stawka godzinowa wynosi 20,00 zł, a norma czasu wynosi 0,5 godz. na sztukę. Dlatego czas pracy na 320 sztuk wynosi 320 szt. * 0,5 godz./szt. = 160 godz. Następnie wynagrodzenie obliczamy jako 160 godz. * 20,00 zł/godz. = 3 200,00 zł. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami wynagradzania w systemach akordowych, gdzie jakość wykonania ma kluczowe znaczenie dla ustalenia ostatecznego wynagrodzenia. Dobre praktyki w branży podkreślają konieczność monitorowania zarówno wydajności, jak i jakości pracy, co pozwala na właściwe ustalenie kosztów oraz oszacowanie rentowności produkcji.

Pytanie 13

Podczas wykonywania zadań biurowych pracownik zasłabł. Którą z wymienionych czynności należy wykonać jako pierwszą w celu udzielenia pomocy?

A. Ułożyć ciało w pozycji leżącej z nogami uniesionymi do góry
B. Zastosować masaż serca
C. Wezwać pogotowie
D. Wykonać sztuczne oddychanie
Ułożenie ciała w pozycji poziomej z nogami uniesionymi do góry jest kluczowe w przypadku omdlenia. Taka pozycja pomaga zwiększyć przepływ krwi do mózgu, co może przyspieszyć odzyskiwanie przytomności. Zmniejsza to ryzyko dalszych urazów, takich jak kontuzje głowy, które mogłyby wystąpić, gdyby osoba upadła na twardą powierzchnię. W sytuacjach nagłych, gdy ktoś traci przytomność, ważne jest, aby najpierw ocenić stan poszkodowanego, a następnie zastosować odpowiednie działania pierwszej pomocy. Ułożenie w tej pozycji nie tylko wspiera krążenie, ale także ułatwia oddychanie. Ważnym aspektem jest obserwacja poszkodowanego pod kątem powrotu przytomności oraz monitorowanie jego oddechu i tętna. W razie potrzeby, jeśli osoba nie odzyskuje przytomności, można przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jednak najpierw zawsze należy zapewnić podstawowe wsparcie krążeniowe. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest sytuacja w biurze, gdzie nagłe omdlenia mogą być wynikiem stresu, odwodnienia lub długotrwałego siedzenia. W takich przypadkach kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi, jak prawidłowo reagować, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym."

Pytanie 14

Nabywca ma prawo wystawić notę korygującą do faktury zakupowej w sytuacji

A. ujawnionej pomyłki w cenie
B. przeprowadzonego zwrotu towarów
C. błędnie podanego numeru NIP odbiorcy
D. udzielenia rabatu przez sprzedawcę
Notę korygującą do faktury zakupu nabywca może wystawić w przypadku błędnie wpisanego numeru NIP odbiorcy, ponieważ NIP jest kluczowym elementem identyfikującym podatnika w obrocie gospodarczym. Poprawność numeru NIP jest istotna nie tylko dla właściwego ewidencjonowania transakcji, ale również dla celów podatkowych, takich jak odliczenie podatku VAT. Błędny numer NIP może prowadzić do problemów z rozliczeniem podatku, co z kolei może skutkować sankcjami. W praktyce, gdy nabywca zauważy, że numer NIP odbiorcy na fakturze jest nieprawidłowy, powinien natychmiast wystawić notę korygującą, aby skorygować te dane. Warto pamiętać, że nota korygująca musi być odpowiednio udokumentowana i powinna odnosić się bezpośrednio do pierwotnej faktury, co pozwoli na zachowanie przejrzystości w dokumentacji księgowej oraz w relacjach z organami skarbowymi. Właściwe zarządzanie dokumentacją oraz stosowanie not korygujących jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w obszarze księgowości i podatków, co z kolei sprzyja minimalizacji ryzyka błędów i nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 15

Która z podanych spółek posiada osobowość prawną?

A. Akcyjna
B. Komandytowa
C. Jawna
D. Partnerska
Spółka akcyjna to forma organizacyjna przedsiębiorstwa, która posiada osobowość prawną, co oznacza, że jest traktowana jako odrębny podmiot prawny. Dzięki temu spółka akcyjna może posiadać własny majątek, zaciągać zobowiązania oraz pozywać i być pozywana. Osobowość prawna spółki akcyjnej daje jej również możliwość emisji akcji, co umożliwia pozyskiwanie kapitału od inwestorów. Przykładem zastosowania tej formy spółki jest wiele dużych korporacji, które wykorzystują spółki akcyjne do pozyskiwania funduszy na rozwój działalności. W praktyce, osobowość prawna spółki akcyjnej chroni także akcjonariuszy przed osobistą odpowiedzialnością za długi spółki, co jest istotnym czynnikiem podejmowania decyzji inwestycyjnych. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, spółka akcyjna musi także prowadzić pełną księgowość oraz regularnie publikować swoje sprawozdania finansowe, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo dla inwestorów.

Pytanie 16

Podmiot gospodarczy, który wystawia faktury VAT przy użyciu aplikacji komputerowej, ma obowiązek zachowywać kopie tych faktur

A. na dysku twardym
B. na dyskietce
C. na płycie CD
D. w formie wydruku
Odpowiedź 'w formie wydruku' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami o wystawianiu i przechowywaniu faktur VAT, przedsiębiorcy są zobowiązani do przechowywania kopii tych dokumentów przez co najmniej 5 lat. Wydrukowane faktury VAT są uznawane za autentyczną formę archiwizacji, która umożliwia ich łatwe przeglądanie i udostępnianie w razie kontroli skarbowej. Przechowywanie wydruków jest również zgodne z zasadami dotyczących prowadzenia dokumentacji w formie papierowej, co jest często preferowane przez organy podatkowe, gdyż eliminuje ryzyko utraty danych w przypadku awarii nośników elektronicznych. W praktyce, przedsiębiorcy powinni stosować się do zasad archiwizacji, takich jak odpowiednie oznaczenie dokumentów, przechowywanie ich w zabezpieczonych miejscach oraz regularne przeglądanie i aktualizowanie archiwum. Wydruki powinny być wykonane na papierze dobrej jakości, aby zapewnić ich trwałość. Ponadto, warto odesłać się do przepisów Krajowego Systemu e-Faktur oraz Ustawy o VAT, które nakładają na przedsiębiorców obowiązki związane z dokumentowaniem transakcji.

Pytanie 17

Podczas sporządzania umowy o pracę, które z poniższych informacji są kluczowe?

A. Wynagrodzenie pracownika
B. Numer telefonu pracownika
C. Kolor ścian w biurze
D. Adres email firmy
Podczas sporządzania umowy o pracę, niektóre elementy mogą wydawać się istotne, ale nie są kluczowe w kontekście formalnym. Na przykład numer telefonu pracownika, choć przydatny do komunikacji, nie jest elementem niezbędnym w umowie. Można go ująć w danych kontaktowych pracownika, ale nie wpływa na warunki zatrudnienia. Z kolei adres email firmy może być używany do komunikacji wewnętrznej, ale nie jest kluczowy z punktu widzenia umowy o pracę, która koncentruje się na relacji pracodawca-pracownik, a nie na danych kontaktowych samej firmy. Kolor ścian w biurze jest przykładem całkowicie nieistotnej informacji w kontekście umowy o pracę. Może mieć pewien wpływ na atmosferę pracy, ale nie dotyczy bezpośrednio warunków zatrudnienia ani obowiązków stron umowy. Podstawowym błędem jest skupianie się na aspektach, które nie wpływają na istotę stosunku pracy, zamiast na elementach takich jak wynagrodzenie, czas pracy, czy zakres obowiązków, które rzeczywiście definiują relację pracowniczą.

Pytanie 18

Na dzień 27.12.2019 r. saldo rachunku walutowego wynosiło 1 600,00 euro. W dniu 30.12.2019 r. spłacono zobowiązanie wobec zagranicznego kontrahenta, które po przeliczeniu według kursu 4,3110 PLN/1 EUR wyniosło 2 802,15 zł. Ile euro pozostało na rachunku walutowym po zrealizowanej transakcji?

A. 371,14 euro
B. 650,00 euro
C. 278,86 euro
D. 950,00 euro
Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowych założeń dotyczących przeliczeń walutowych i zrozumienia struktury operacji finansowych. Na przykład, niektórzy mogą zakładać, że wystarczy odjąć kwotę zobowiązania od salda rachunku walutowego bez wcześniejszego przeliczenia tej kwoty na odpowiednią walutę. Taki błąd prowadzi do niepoprawnych obliczeń. W przypadku odpowiedzi, w której podano 371,14 euro, kluczowym błędem było zignorowanie przeliczenia kwoty zobowiązania na euro, co jest niezbędne do dokładnego obliczenia stanu rachunku po transakcji. Z kolei odpowiedzi, które sugerują pozostałe kwoty euro, takie jak 278,86 euro, nie uwzględniają poprawnego podejścia matematycznego w kontekście kursów walutowych. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że kursy walutowe mogą ulegać zmianom, co ma wpływ na ostateczne obliczenia. Błędne podejścia mogą wynikać z nieuważności przy przeliczaniu oraz braku znajomości zasad dotyczących transakcji walutowych, co jest kluczowe dla osób zajmujących się finansami w międzynarodowym środowisku biznesowym. W praktyce, każdy błąd w przeliczeniach walutowych może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych, dlatego umiejętność dokładnego przeliczania walut oraz zrozumienie zasad rynków walutowych jest niezbędna w codziennym zarządzaniu finansami.

Pytanie 19

W związku z poziomem szczegółowości badań analitycznych można wyróżnić analizę ekonomiczną

A. odcinkową i funkcjonalną
B. okresową i odcinkową
C. ogólną i szczegółową
D. szczegółową i okresową
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia różnych kategorii analizy ekonomicznej. Odpowiedź dotycząca analizy okresowej i odcinkowej sugeruje, że koncentruje się jedynie na czasie jako kluczowym elemencie, co jednak nie oddaje pełni wymagań analizy ekonomicznej. Analiza okresowa jest ważna, ale odnosi się głównie do przeglądu wyników w określonych przedziałach czasowych, co nie uwzględnia szerszego kontekstu makroekonomicznego. Odpowiedź o analizie szczegółowej i okresowej również nie jest właściwa, gdyż łączy dwa różne podejścia bez uwzględnienia ich głównych funkcji. Analiza szczegółowa skupia się na elementach składowych działalności gospodarczej, a analiza funkcjonalna, chociaż istotna, nie jest powszechnie uznawana za odrębny typ analizy wedle wymogów standardów branżowych. W praktyce, nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do ograniczonej perspektywy i niepełnego zrozumienia dynamiki rynku. Kluczowym błędem, który należy unikać, jest rozdzielanie różnych kategorii analizy w sposób, który nie odzwierciedla ich wzajemnych powiązań oraz znaczenia w kontekście decyzji strategicznych. Zrozumienie, że zarówno analiza ogólna, jak i szczegółowa są niezbędnymi narzędziami w podejmowaniu decyzji, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ekonomicznego.

Pytanie 20

Koszt jednostkowy produkcji gotowego wyrobu wyniósł 60 złotych. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% postępu. Jaki jest koszt jednostkowy wyrobu, który nie został ukończony?

A. 12 złotych
B. 15 złotych
C. 60 złotych
D. 20 złotych
Koszt jednostkowy wyrobu niezakończonego wynosi 12 złotych, co można obliczyć, bazując na jednostkowym koszcie wytworzenia oraz stopniu zaawansowania produkcji. W tym przypadku, jeżeli jednostkowy koszt wytworzenia gotowego wyrobu wynosi 60 zł, a produkcja wyrobu niezakończonego osiągnęła 20% zaawansowania, to koszt jednostkowy wyrobu niezakończonego można obliczyć jako 60 zł * 20% = 12 zł. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej, gdzie koszt produkcji rozlicza się w odniesieniu do stopnia zaawansowania danego wyrobu. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu kosztami i planowaniu produkcji, umożliwiając precyzyjne określenie wartości zapasów oraz kosztów sprzedaży. Warto również zauważyć, że przy podejmowaniu decyzji dotyczących produkcji, przedsiębiorstwa często uwzględniają takie wskaźniki, aby ocenić efektywność operacyjną oraz rentowność projektów produkcyjnych.

Pytanie 21

Szkoły językowe oferują kursy języków obcych. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w której szkole udział przychodów ze sprzedaży kursów języka angielskiego był największy.

Przychody ze sprzedaży kursów językowych w zł
SzkołaA.B.C.D.
Język angielski24 00040 00025 00026 000
Język niemiecki30 00026 00011 00018 000
Język hiszpański6 00014 0004 0006 000
Razem60 00080 00040 00050 000

A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Czasami zdarza się, że wybierając złą odpowiedź, nie do końca rozumiemy, jak działa obliczanie udziałów procentowych. Ważne jest, żeby pamiętać, że tylko znajomość przychodów z jednego kursu to za mało. Musimy je porównać z całością przychodów danej szkoły. Często można się nabrać wrażeniem, że wysoka kwota z jednego kursu automatycznie czyni go najłatwiejszym do zysków. Ale jeśli inne kursy też przynoszą dobre wyniki, udział procentowy angielskiego może wypaść znacznie gorzej. Niektórzy uczniowie mogą wziąć pod uwagę tylko ogólne trendy w edukacji, zapominając o specyfice danej szkoły. Z mojego doświadczenia wynika, że zarządzanie szkołą językową to sztuka zrozumienia, które języki są popularne w okolicy, co może pomóc w planowaniu przyszłych kursów. Ignorując te szczegóły, można łatwo trafić na fałszywe wnioski, które mogą zaszkodzić strategii marketingowej szkoły.

Pytanie 22

W tabeli przedstawiono charakterystykę planu

CechaPlan
zakrespodstawowy aspekt rozwoju
cel planowaniamisja organizacji
charakter czynności
planistycznych
twórczy
horyzont czasowy planowaniadługookresowy

A. strategicznego.
B. operacyjnego.
C. taktycznego.
D. finansowego.
Odpowiedź "strategicznego" jest prawidłowa, ponieważ plan strategiczny odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu organizacją. Jego charakterystyka obejmuje długookresowe cele, które są zgodne z misją i wizją firmy. Planowanie strategiczne jest procesem kompleksowym, który wymaga analizy otoczenia, identyfikacji możliwości i zagrożeń, a także określenia zasobów potrzebnych do osiągnięcia zamierzonych celów. Przykłady zastosowania planu strategicznego obejmują rozwój nowych produktów, ekspansję na rynki zagraniczne czy zwiększenie efektywności operacyjnej. W praktyce podejście to opiera się na standardach takich jak Balanced Scorecard czy analiza SWOT, które pomagają w zdefiniowaniu kluczowych wskaźników efektywności oraz w monitorowaniu postępów. Zrozumienie i właściwe zastosowanie planowania strategicznego jest niezbędne dla sukcesu każdej organizacji, gdyż pozwala na długofalowe zwiększenie konkurencyjności oraz dostosowanie się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 23

W lipcu 2015 roku hurtownia nabyła na podstawie faktury 100 sztuk męskich spodni w cenie zakupu netto 50,00 zł za sztukę, a następnie zbyła 50 sztuk tego towaru po cenie sprzedaży netto 80 zł za sztukę. Jaką kwotę zysku osiągnięto ze sprzedaży 50 sztuk męskich spodni?

A. 4 000,00 zł
B. 2 500,00 zł
C. 5 000,00 zł
D. 1 500,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi kluczowym zagadnieniem jest nieprawidłowe zrozumienie istoty obliczania zysku. Często mylone jest pojęcie przychodu z zyskiem, co prowadzi do błędnych obliczeń. W zyskach operacyjnych nie powinno się brać pod uwagę całkowitych wydatków związanych z nabyciem towaru, lecz jedynie koszt zakupu sprzedanej ilości. Niedocenienie tego aspektu prowadzi do wyliczeń opartych na niepoprawnych założeniach. Istnieje także tendencja do uznawania zysku za różnicę pomiędzy całkowitym przychodem a całkowitym kosztem nabycia wszystkich produktów, co jest błędne, gdyż zyskuje się tylko na sprzedanym towarze. Na przykład, jeżeli ktoś przyjąłby koszt całkowity 5 000,00 zł jako odniesienie dla całej transakcji, a sprzedane 50 sztuk uznano za przychód w wysokości 4 000,00 zł, to wynikający z tego wniosek o zysku w wysokości 1 000,00 zł byłby niezgodny z rzeczywistością. Takie myślenie nie uwzględnia realiów handlu oraz konieczności precyzyjnych obliczeń dotyczących tylko sprzedanych pozycji. W praktyce, zrozumienie różnicy między całkowitym kosztem a przychodami oraz efektywne zarządzanie tymi parametrami są kluczowe dla sukcesu każdej działalności gospodarczej.

Pytanie 24

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. wyższy o 2 zł
B. niższy o 3 zł
C. wyższy o 3 zł
D. niższy o 2 zł
Aby zrozumieć, dlaczego koszt jednostkowy w roku bieżącym jest wyższy o 2 zł w porównaniu do roku ubiegłego, musimy najpierw obliczyć koszt jednostkowy w obu latach. Koszt jednostkowy to całkowity koszt produkcji podzielony przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W roku ubiegłym koszt wyniósł 5200 zł, a wyprodukowano 260 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 20 zł (5200 zł / 260 sztuk). W roku bieżącym koszt wyniósł 8800 zł przy produkcji 400 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 22 zł (8800 zł / 400 sztuk). Różnica między kosztami jednostkowymi wynosi 2 zł (22 zł - 20 zł). Takie obliczenia są kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw i pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących cen, rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, znajomość kosztu jednostkowego pozwala firmom na lepsze ustalanie strategii cenowych oraz na ocenę potrzebnych zmian w procesie produkcyjnym w celu optymalizacji kosztów.

Pytanie 25

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

RokZysk netto (zł)Przychody ze sprzedaży (zł)
201012 000160 000
201118 000200 000
201212 000150 000
201315 000200 000

A. W 2012 roku.
B. W 2013 roku.
C. W 2011 roku.
D. W 2010 roku.
Wybór 2011 roku jako roku z najwyższym zyskiem netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży jest właściwy, ponieważ opiera się na kluczowej analizie efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Obliczając stosunek zysku netto do przychodów, uzyskujemy wskaźnik rentowności, który pozwala ocenić, jak skutecznie firma przekształca swoje przychody w zysk. W przypadku 2011 roku, osiągnięcie wartości 0,09 zł na każdą złotówkę przychodu wskazuje na wyższą efektywność operacyjną w porównaniu do pozostałych lat. Takie analizy są istotne w kontekście podejmowania decyzji strategicznych, a także planowania finansowego. Praktycznie, wskaźnik ten można wykorzystać do porównań z innymi firmami w branży, co pozwala na identyfikację najlepszych praktyk oraz obszarów do poprawy. Warto również zauważyć, że dążenie do zwiększenia rentowności powinno być elementem każdego planu rozwoju przedsiębiorstwa, co jest zgodne z podejściem oparte na danych, które obecnie dominuje w zarządzaniu finansami.

Pytanie 26

Zobowiązanie do regularnego szkolenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp w godzinach pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z obowiązywania przepisów

A. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
B. Kodeksu cywilnego
C. Kodeksu pracy
D. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
Obowiązek okresowego szkolenia pracowników, w tym techników ekonomistów, w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) wynika z przepisów Kodeksu pracy, który reguluje kwestie ochrony zdrowia i życia pracowników w miejscu pracy. Zgodnie z art. 237^3 Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do organizowania szkoleń w zakresie BHP, co obejmuje zarówno szkolenia wstępne, jak i okresowe. Przykładowo, w sektorze finansowym, pracownicy mogą być narażeni na różne ryzyka, takie jak stres czy ergonomiczne problemy związane z pracą przy komputerze, co wymaga odpowiednich szkoleń. Realizacja tego obowiązku na koszt pracodawcy jest kluczowa dla zapewnienia, że wszyscy pracownicy mają dostęp do niezbędnej wiedzy, co przyczynia się do poprawy ogólnego bezpieczeństwa w miejscu pracy. Pracodawcy powinni także pamiętać o dokumentacji szkoleń oraz ich aktualizacji, aby spełniać normy prawne i dobre praktyki dotyczące ochrony zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 27

W czwartym kwartale 2017 roku firma otrzymała 8 dostaw materiałów, a przerwy pomiędzy kolejnymi dostawami wynosiły kolejno: 15 dni, 13 dni, 14 dni, 15 dni, 11 dni, 12 dni, 18 dni, 14 dni. Średni cykl dostaw obliczony z zastosowaniem średniej arytmetycznej wynosi

A. 12 dni
B. 14 dni
C. 15 dni
D. 11 dni
Średni cykl dostaw obliczony metodą średniej arytmetycznej wynosi 14 dni, co jest zgodne z poprawną odpowiedzią. Aby obliczyć średnią, zsumowaliśmy wszystkie okresy między dostawami: 15 + 13 + 14 + 15 + 11 + 12 + 18 + 14, co daje 108 dni. Następnie dzielimy przez liczbę dostaw, czyli 8. Wynik to 108 dni / 8 = 13,5 dni, co zaokrąglamy do 14 dni. Taka analiza jest kluczowa w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na lepsze planowanie i optymalizację procesów logistycznych. W praktyce, znajomość średniego czasu dostaw pozwala na ustalenie odpowiednich zapasów oraz przewidywanie ewentualnych opóźnień. Dobrą praktyką w branży jest regularne monitorowanie cyklu dostaw oraz dostosowywanie strategii zakupowych w zależności od zmieniających się warunków rynkowych. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstw.

Pytanie 28

Amortyzację można wyznaczyć przy użyciu metody

A. chronologicznej
B. statystycznej
C. łańcuchowej
D. progresywnej
Amortyzacja, jako proces rozkładu kosztów nabycia środka trwałego na poszczególne okresy, może być realizowana na różne sposoby, jednak odpowiedzi łańcuchowa, chronologiczna oraz statystyczna nie są uznawane za metody amortyzacji. Odpowiedź łańcuchowa może sugerować pewien rodzaj sekwencyjnego podejścia do amortyzacji, jednak w praktyce nie istnieje formalna metoda amortyzacji, która by ją definiowała. Z kolei odpowiedź chronologiczna odnosi się bardziej do sposobu klasyfikacji czasu, a nie do samego procesu amortyzacji. To podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych zasad księgowych związanych z rozliczaniem kosztów środków trwałych. Odpowiedź statystyczna również nie ma podstaw w standardach amortyzacji, gdyż skupia się na analizie danych liczbowych, a nie na konkretnych technikach amortyzacyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często związane są z myleniem pojmowania metod amortyzacji z ogólnymi klasyfikacjami danych lub innymi procesami analitycznymi. Amortyzacja powinna być zrozumiana jako konkretna technika, która opiera się na przyjętych standardach księgowych oraz praktykach branżowych, takich jak MSSF czy Krajowe Standardy Rachunkowości, które jasno określają zasady dotyczące amortyzacji oraz jej różnych metod, w tym progresywnej.

Pytanie 29

Koszt wytworzenia produkcji 200 szt. wyrobów gotowych przedstawiono w tabeli. Koszt zużycia materiałów bezpośrednich na jednostkę wyrobu gotowego wynosi

Pozycja kosztówWartość (w zł)
Zużycie materiałów bezpośrednich25 000,00
Wynagrodzenie bezpośrednie14 000,00
Koszty wydziałowe5 000,00

A. 25,00 zł
B. 70,00 zł
C. 220,00 zł
D. 125,00 zł
Koszt zużycia materiałów bezpośrednich na jednostkę wyrobu gotowego wynosi 125,00 zł, co można obliczyć przez podzielenie całkowitego kosztu materiałów przez liczbę wyprodukowanych sztuk. Przykładowo, jeśli całkowity koszt materiałów wynosi 25 000 zł i wyprodukowano 200 sztuk, to koszt materiałów na jednostkę wynosi 25 000 zł / 200 = 125 zł. Tego rodzaju obliczenia są standardem w kosztorysowaniu i pomagają w ocenie efektywności produkcji. W praktyce, znajomość kosztów jednostkowych jest kluczowa dla podejmowania decyzji dotyczących cen sprzedaży, analizowania rentowności oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. W wielu branżach, takich jak produkcja, usługi czy handel, umiejętność precyzyjnego określenia kosztów jest niezbędna dla skutecznego zarządzania finansami i planowania budżetu. Przykładowo, w przemyśle meblarskim, gdzie materiały mogą stanowić znaczną część kosztów, znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze zarządzanie zamówieniami i minimalizację strat związanych z nadmiarem materiałów.

Pytanie 30

Jaka będzie wysokość podatku VAT, jeżeli sprzedaż jest obciążona podstawową stawką, a wartość sprzedaży brutto towaru wynosi 4 920,00 zł?

A. 920,00 zł
B. 4 000,00 zł
C. 365,00 zł
D. 464,00 zł
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że obliczenia nie uwzględniają kluczowych zasad związanych z naliczaniem podatku VAT. Odpowiedź 464,00 zł jest błędna, ponieważ sugeruje, że kwota VAT została obliczona na podstawie kwoty netto lub wykorzystano niewłaściwą stawkę VAT, co jest mylące. Warto pamiętać, że VAT jest podatkiem naliczanym od wartości netto, a nie od kwoty brutto. Z kolei odpowiedź 4 000,00 zł przedstawia jedynie wartość netto, a nie kwotę podatku VAT, co może prowadzić do pomyłki w kontekście obliczeń. Ostatnia odpowiedź, wynikająca w kontekście 365,00 zł, również jest niepoprawna, gdyż nie ma zastosowania do wartości związanej z procentową stawką VAT i nie odzwierciedla prawidłowej metody obliczeń. Główne błędy myślowe w tych przypadkach polegają na braku zrozumienia różnicy pomiędzy ceną brutto a netto oraz niewłaściwej interpretacji stawki VAT przy obliczeniach. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu finansami i księgowością, kluczowe jest, aby przedsiębiorcy dobrze rozumieli mechanizm działania VAT oraz umieli poprawnie przeprowadzać kalkulacje, co pozwala na uniknięcie błędów i ewentualnych sankcji podatkowych.

Pytanie 31

Debetowe saldo końcowe na koncie Wynik finansowy znajdzie się w bilansie zamknięcia w kategorii

A. zobowiązania
B. kapitały własne
C. aktywa obrotowe
D. aktywa trwałe
Zarówno aktywa trwałe, jak i aktywa obrotowe, są to kategorie bilansowe, które odnoszą się do zasobów posiadanych przez przedsiębiorstwo, a nie do wyników finansowych. Aktywa trwałe obejmują długoterminowe zasoby, takie jak nieruchomości, maszyny czy sprzęt, które generują przychody w dłuższej perspektywie czasowej. Nie mają one bezpośredniego związku z wynikiem finansowym, który jest zamieszczany w kapitale własnym. Aktywa obrotowe natomiast to zasoby, które firma planuje wykorzystać lub sprzedać w ciągu roku, takie jak zapasy czy należności. W przypadku debetowego salda konta Wynik finansowy, mylne byłoby przypisanie go do któregokolwiek z tych aktywów, gdyż saldo to nie jest zasobem, a wręcz przeciwnie – odzwierciedla rezultat działalności firmy w danym okresie. Zobowiązania z kolei dotyczą długów przedsiębiorstwa i mają wpływ na bilans, ale również nie są miejscem na umieszczanie wyniku finansowego. Typowym błędem myślowym jest postrzeganie wyniku finansowego jako elementu bilansu, zamiast jako części kapitałów własnych, które odzwierciedlają wszystkie nasze osiągnięcia w danym okresie rozliczeniowym. Warto pamiętać, że zrozumienie struktury bilansu oraz odpowiednie klasyfikowanie wszystkich elementów, w tym wyniku finansowego, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz dla transparentności jego sytuacji finansowej.

Pytanie 32

Osoba pracująca w firmie, dzwoniąc do kontrahenta, powinna po uprzednim przywitaniu przedstawić

A. imię i nazwisko swojego przełożonego oraz zagadnienie, w sprawie którego dzwoni.
B. swoje imię i nazwisko, tytuł zawodowy oraz nazwę firmy.
C. swoje imię i nazwisko oraz kwestię, której dotyczy rozmowa.
D. nazwę firmy, w której pracuje, oraz cel rozmowy telefonicznej.
Podczas rozmowy telefonicznej z kontrahentem, jeśli ktoś niepoprawnie się przedstawia, może to prowadzić do nieporozumień i psuć wrażenie o firmie. Mówienie o swoim szefie i problemie, z którym dzwoni pracownik, nie jest najlepszym pomysłem. Taka praktyka może wprowadzać zamieszanie, bo kontrahent raczej nie zna dzwoniącego szefa i nie rozumie, dlaczego ta informacja jest ważna. Z drugiej strony, wspomnienie tylko nazwy firmy i powodu rozmowy może być za mało konkretne i nie dawać wystarczających informacji, żeby zbudować zaufanie i skutecznie prowadzić rozmowę. Ograniczając się tylko do imienia i nazwiska oraz tematu rozmowy, nie dajemy słuchaczowi pełnego obrazu naszej roli, a to jest ważne w kontekście rozmowy biznesowej. W komunikacji telefonicznej ważne jest, żeby szybko zbudować kontekst i zaufanie przez pełne przedstawienie się - to standard w wielu branżach. Jak się tego nie przestrzega, to można sprawiać wrażenie nieprofesjonalnego, a rozmowa może być mniej efektywna.

Pytanie 33

Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do

A. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
B. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)
C. 15 listopada 2018 r. (czwartek)
D. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
Odpowiedź "10 grudnia 2018 r." jest okej, bo zgodnie z prawem, jak jesteś przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność i nie masz pracowników, to musisz opłacać składki na ubezpieczenia społeczne do 10. dnia miesiąca po tym, którego te składki dotyczą. Więc składki za listopad 2018 r. powinieneś opłacić do 10 grudnia. Fajnie jest pamiętać, żeby płacić w terminie, bo unikniesz odsetek i różnych problemów z ZUS-em. Dodatkowo, regularne płacenie składek jest ważne, żeby mieć ciągłość w ubezpieczeniu, a to może potem wpłynąć na twoje prawa do świadczeń. Zawsze warto znać terminy płatności, bo to podstawowy obowiązek każdego przedsiębiorcy, co pokazuje, że bierze odpowiedzialność za finanse.

Pytanie 34

Wyróżnia się analizę ze względu na częstotliwość przeprowadzania analizy ekonomicznej

A. ogólną, szczegółową, kompleksową
B. okresową, ogólną, funkcjonalną
C. doraźną, okresową, ciągłą
D. funkcjonalną, kompleksową, decyzyjną
Wprowadzenie do analizy ekonomicznej wymaga zrozumienia kluczowych różnic pomiędzy różnymi typami analiz. Odpowiedzi, które wskazują na analizy okresową, ogólną i funkcjonalną, nie oddają właściwego podziału zgodnego z częstotliwością przeprowadzania analiz. Analiza okresowa ma swoje miejsce w systematycznym monitorowaniu, jednak nie jest to jedyny aspekt analizy w kontekście częstotliwości. Odpowiedzi zawierające analizy ogólną i funkcjonalną omijają istotne koncepcje doraźności i ciągłości, które stanowią klucz do zrozumienia, jak organizacje dostosowują się do zmieniającego się otoczenia ekonomicznego. Niekiedy można mylić analizę ogólną z analizą doraźną, jednak analiza ogólna zazwyczaj dotyczy szerokiego zakresu aspektów działalności bez odniesienia do konkretnego czasu, co nie jest tożsame z doraźnością. Dodatkowo, analiza funkcjonalna dotyczy konkretnych funkcji organizacji, co nie odpowiada na temat związany z częstotliwością przeprowadzania analiz. Błędne podejścia często wynikają z braku zrozumienia, że analizy doraźne, okresowe i ciągłe są narzędziami, które wspomagają proces decyzyjny w różnych kontekstach czasowych. Bez właściwego zrozumienia tych terminów, można niepotrzebnie komplikować proces analizy ekonomicznej oraz jej zastosowania w praktyce, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu strategicznym.

Pytanie 35

W firmie handlowej wskaźnik natychmiastowej (wysokiej) płynności finansowej w roku 2010 wyniósł 1, co wskazuje, że

A. łączna wartość aktywów obrotowych była równa zobowiązaniom bieżącym
B. aktywa obrotowe płynne w pełni pokrywały zobowiązania bieżące
C. udział gotówki w finansowaniu zobowiązań wyniósł 100%
D. każda złotówka zainwestowanego majątku przyniosła 1 grosz zysku
Zrozumienie wskaźnika szybkiej płynności finansowej jest kluczowe dla analizy stabilności finansowej przedsiębiorstwa, ale niektóre błędne koncepcje mogą prowadzić do niewłaściwych interpretacji. Stwierdzenie, że suma aktywów obrotowych jest równa zobowiązaniom bieżącym, jest nieprawidłowe, gdyż wskaźnik szybkiej płynności odnosi się wyłącznie do płynnych aktywów obrotowych, a nie wszystkich aktywów obrotowych, które obejmują również zapasy, które nie są tak łatwe do zamienienia na gotówkę. Ponadto, udział środków pieniężnych w finansowaniu zobowiązań to zupełnie inny wskaźnik, który nie odnosi się bezpośrednio do wskaźnika płynności, a jego analiza wymaga odrębnego kontekstu. Każda złotówka zaangażowanego majątku przynosząca 1 grosz zysku to zupełnie inny aspekt analizy finansowej, dotyczący rentowności, a nie płynności. W praktyce, niektóre osoby mogą mylić te wskaźniki, co prowadzi do błędnych decyzji finansowych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wskaźnik płynności finansowej koncentruje się na zdolności do regulowania zobowiązań w krótkim terminie, a nie na ogólnej wartości aktywów czy rentowności. Rozróżnienie tych wartości jest niezbędne dla skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 36

Czym zajmuje się analiza finansowa?

A. organizacja produkcji
B. efektywność pracy
C. opłacalność aktywów
D. kompozycja zatrudnienia
Rentowność majątku jest kluczowym wskaźnikiem w analizie finansowej, który pozwala ocenić, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Wskaźnik ten, często określany jako ROA (Return on Assets), jest obliczany poprzez podzielenie zysku netto przez całkowite aktywa. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą identyfikować obszary do poprawy i podejmować świadome decyzje inwestycyjne. Na przykład, przedsiębiorstwo o niskiej rentowności majątku może zainwestować w bardziej efektywne technologie produkcyjne lub zoptymalizować swoje procesy operacyjne, aby zwiększyć zwrot z posiadanych aktywów. W kontekście zarządzania finansami, śledzenie rentowności majątku jest niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Ponadto, wskaźnik ten jest często śledzony przez inwestorów i analityków, jako miara efektywności działalności przedsiębiorstwa. Dobrym przykładem zastosowania jest branża technologiczna, gdzie innowacyjne rozwiązania mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania aktywów, prowadząc do wyższej rentowności.

Pytanie 37

Zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, pracownik otrzymuje co miesiąc:
– wynagrodzenie podstawowe – 4 200,00 zł,
– dodatek funkcyjny – 500,00 zł,
– dodatek za znajomość języka obcego – 5% wynagrodzenia podstawowego.
Oblicz całkowite wynagrodzenie brutto pracownika.

A. 4 910,00 zł
B. 4 700,00 zł
C. 4 935,00 zł
D. 4 410,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika, należy uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 4 200,00 zł, dodatek funkcyjny to 500,00 zł, a dodatek za znajomość języka obcego wynosi 5% wynagrodzenia zasadniczego. Obliczamy go w następujący sposób: 5% z 4 200,00 zł to 0,05 * 4 200,00 zł = 210,00 zł. Następnie sumujemy wszystkie składniki: 4 200,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 500,00 zł (dodatek funkcyjny) + 210,00 zł (dodatek za język) = 4 910,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z ogólnymi zasadami wynagradzania w przedsiębiorstwach, które często określają różne składniki wynagrodzenia, co pozwala na transparentne i sprawiedliwe ustalanie wynagrodzenia. Zrozumienie tych zasad pozwala na właściwe planowanie budżetu oraz prawidłowe sporządzanie dokumentacji płacowej, co jest niezbędne w pracy działu kadr.

Pytanie 38

W hurtowni artykułów kosmetycznych URODA przeprowadzono spis z natury. Wyniki inwentaryzacji przedstawia tabela. Ile wynosi ogólna wartość nadwyżek?

Nazwa towaruCena jednostkowa w zł/szt.J.mStan według
spisu z naturyewidencji księgowej
Lakier do włosów Mig12szt.1515
Mydło Malwa5szt.2018
Szampon Kasia15szt.1920
Krem do rąk Niwa7szt.3333
Tonik Malwa20szt.2522

A. 70,00 zł
B. 25,00 zł
C. 29,00 zł
D. 75,00 zł
Ogólna wartość nadwyżek wynosząca 70,00 zł została uzyskana poprzez dokładne obliczenie wartości nadwyżek dla poszczególnych towarów. Zgodnie z przyjętymi standardami inwentaryzacyjnymi, każdy towar musi być oceniony na podstawie liczby jego nadwyżek oraz ceny jednostkowej. W przypadku Mydła Malwa, mamy nadwyżkę równą 1 sztuce, co przy jednostkowej cenie 10 zł daje 10 zł. Dla Toniku Malwa, który wykazuje nadwyżkę 60 zł, wartość ta jest wynikiem pomnożenia 1 sztuki przez cenę 60 zł. Suma tych wartości, czyli 10 zł + 60 zł, prowadzi nas do 70 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze zarządzania zapasami, które sugerują systematyczne śledzenie stanów magazynowych oraz regularne przeprowadzanie inwentaryzacji w celu identyfikacji nadwyżek i braków. Umożliwia to nie tylko optymalizację procesu zakupowego, ale również lepsze zarządzanie finansami firmy, co jest kluczowe w branży kosmetycznej, gdzie marże mogą być niewielkie. Systematyczne podejście do inwentaryzacji i analiz wartości nadwyżek przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej i minimalizacji strat.

Pytanie 39

Zamieszczona interpretacja dotyczy wskaźnika

n n n n
n „Wskaźnik ten informuje, ile razy w danym okresie jednostka gospodarcza otrzymuje środki pieniężne za sprzedane wyroby, towary, usługi albo ile dni trwa średni okres inkasowania środków za sprzedane wyroby, towary, usługi"n

A. zadłużenia.
B. płynności.
C. rentowności sprzedaży.
D. rotacji należności.
Zamieszczona interpretacja dotyczy wskaźnika rotacji należności, który jest kluczowym parametrem oceny efektywności zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wskaźnik ten informuje o liczbie cykli, w których firma otrzymuje płatności za sprzedane towary lub usługi w określonym okresie. W praktyce, im wyższy wskaźnik rotacji należności, tym lepiej przedsiębiorstwo radzi sobie z ściąganiem należności, co przyczynia się do poprawy płynności finansowej. Przykładowo, jeżeli firma ma wskaźnik rotacji należności na poziomie 8, oznacza to, że średnio otrzymuje płatności co 45 dni. Taki wynik może świadczyć o skutecznej polityce kredytowej oraz efektywnym zarządzaniu relacjami z klientami. Standardy branżowe, takie jak raporty finansowe czy analizy porównawcze, często podkreślają znaczenie rotacji należności w kontekście zrównoważonego rozwoju i stabilności finansowej firmy. Monitorowanie tego wskaźnika pozwala na wczesne identyfikowanie problemów związanych z niewypłacalnością klientów oraz dostosowywanie strategii sprzedażowej.

Pytanie 40

Producent zamierza wytworzyć w miesiącu 1 200 par obuwia. Ustalona norma techniczna zużycia skóry na 1 000 par obuwia wynosi 400 m2. Początkowy zapas skóry wynosi 160 m2, a planowany zapas zamknięcia to 50 m2. Ile m2 skóry trzeba nabyć, aby zrealizować plan produkcji na dany miesiąc?

A. 320 m2
B. 480 m2
C. 370 m2
D. 290 m2
Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć kilka typowych błędów, które mogą prowadzić do mylnych wniosków o potrzebnej ilości skóry. Na przykład, w przypadku gdy ktoś oblicza ilość skóry na podstawie wartości samej normy zużycia, bez uwzględnienia zapasu początkowego i końcowego, może dojść do nieporozumienia. Obliczając 400 m² na 1000 par, a następnie mnożąc przez 1,2, można uzyskać 480 m² jako całkowitą potrzebną ilość skóry, ale to nie uwzględnia dynamicznego zarządzania zapasami. Innym błędem jest pominięcie planowanego zapasu końcowego, co może prowadzić do niewłaściwej oceny zapotrzebowania materiałowego. Na przykład, jeżeli ktoś obliczyłby, że potrzebuje 320 m², nie biorąc pod uwagę, że musi również zapewnić 50 m² na koniec miesiąca, może to doprowadzić do niedoboru materiałów, co z kolei wpływa na płynność produkcji. Ważne jest, aby przy planowaniu wziąć pod uwagę zarówno zapasy początkowe, jak i końcowe, co jest kluczowym elementem dobrych praktyk w zarządzaniu produkcją. Zrozumienie korelacji między zapotrzebowaniem a dostępnością surowców jest niezbędne do efektywnego zarządzania i eliminacji przestojów w produkcji.