Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 13:06
Data zakończenia: 3 maja 2025 13:21

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. Mini-Molex

B. Berg

C. 20-pinowe ATX

D. Molex

Wybór niewłaściwego złącza do podłączenia zasilania do CD-ROM może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych typów złączy dostępnych na rynku komputerowym. Złącze Berg, powszechnie używane do zasilania dysków twardych w starszych komputerach, jest złączem 4-pinowym, ale jego zastosowanie jest ograniczone do urządzeń o niskim poborze mocy. W kontekście CD-ROM-a, które wymagają wyższego poziomu zasilania, złącze Berg nie dostarcza wystarczającej mocy. Mini-Molex, mimo że jest mniejsze niż standardowy Molex, również nie jest standardem w zasilaniu CD-ROM-ów, a jego zastosowanie jest bardziej typowe dla przenośnych urządzeń. Złącze 20-pinowe ATX, z drugiej strony, jest głównie używane do zasilania płyty głównej i nie ma zastosowania w bezpośrednim zasilaniu napędów optycznych. To złącze dostarcza zasilanie do komponentów takich jak procesory i pamięć RAM, ale nie ma odpowiednich napięć do zasilania CD-ROM-a. Wybór złącza do zasilania CD-ROM-a powinien być oparty na jego specyfikacji oraz wymaganiach zasilających, dlatego ważne jest zrozumienie różnic między tymi złączami oraz ich przeznaczeniem, aby uniknąć niezgodności i problemów z funkcjonowaniem sprzętu.

Pytanie 2

Który z wymienionych adresów należy do klasy C?

A. 125.9.3.234

B. 154.0.12.50

C. 196.74.6.29

D. 176.18.5.26

Adres IP 196.74.6.29 należy do klasy C, co można stwierdzić na podstawie pierwszego oktetu, który mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasyfikacja adresów IP opiera się na ich pierwszym oktetcie, co decyduje o przyporządkowaniu do odpowiedniej klasy. Adresy klasy C są głównie używane w sieciach lokalnych i umożliwiają obsługę małych i średnich przedsiębiorstw. Typowy zakres adresów IP w klasie C umożliwia stworzenie do 254 unikalnych adresów w danej podsieci, co czyni je praktycznym wyborem dla organizacji, które nie potrzebują dużej liczby adresów IP. W kontekście praktycznym, adresy klasy C są często używane w konfiguracji routerów oraz w sieciach komputerowych, gdzie ważne jest utrzymanie porządku i efektywności w zarządzaniu adresami. Warto zwrócić uwagę na standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które pozwalają na bardziej elastyczne zarządzanie adresami IP, ale podstawowa klasyfikacja wciąż ma swoje zastosowania.

Pytanie 3

Jaką maksymalną prędkość przesyłania danych osiągają urządzenia zgodne ze standardem 802.11g?

A. 108 Mb/s

B. 54 Mb/s

C. 11 Mb/s

D. 150 Mb/s

Zrozumienie prędkości przesyłania danych w standardzie 802.11g jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wykorzystania sieci bezprzewodowych. W sytuacji, gdy ktoś wskazuje na 11 Mb/s, może to oznaczać mylenie standardów, ponieważ taka prędkość dotyczy standardu 802.11b, który działa na niższej częstotliwości i nie obsługuje wyższych przepustowości. Warto zwrócić uwagę, że standard 802.11g jest zgodny w dół z 802.11b, ale oferuje zdecydowanie lepsze parametry. Odpowiedź wskazująca na 108 Mb/s lub 150 Mb/s wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki standardy Wi-Fi zwiększają prędkości. Prędkości te mogą być mylone z technologiami agregacji kanałów lub standardem 802.11n, który rzeczywiście umożliwia osiągnięcie wyższych wartości prędkości przez zastosowanie technologii MIMO i szerszych kanałów. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących technologii sieciowych, bazować na rzetelnych informacjach i zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi standardami, co może znacząco wpłynąć na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 4

Ustawienia wszystkich kont użytkowników na komputerze znajdują się w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKLM

B. HKCC

C. HKU

D. HKCR

Wybór HKCC, HKLM czy HKCR, mimo że związane z rejestrem Windows, nie dotyczą profili użytkowników. HKCC, to "HKEY_CURRENT_CONFIG" i tam są informacje o bieżącej konfiguracji sprzętowej, więc to nie ma wpływu na indywidualne ustawienia. Rozumienie tej gałęzi jest ważne przy monitorowaniu sprzętu, ale nie znajdziesz tam profili użytkowników. HKLM, czyli "HKEY_LOCAL_MACHINE", to dane o konfiguracji systemu oraz sprzętu, które są wspólne dla wszystkich, więc również nie dotyczy konkretnego konta. Rola HKLM w zarządzaniu systemem jest istotna, ale nie dla personalizacji. Z kolei HKCR, czyli "HKEY_CLASSES_ROOT", przechowuje informacje o typach plików i ich skojarzeniach, co też nie dotyczy użytkowników. Dlaczego tak się dzieje? Myślę, że można tu pomylić kontekst informacji w rejestrze i nie do końca zrozumieć, jak to działa. Dobra znajomość tych gałęzi rejestru jest kluczowa, żeby skutecznie zarządzać systemem Windows.

Pytanie 5

Które z poniższych kont nie jest wbudowane w system Windows XP?

A. Asystent

B. Administrator

C. Admin

D. Użytkownik

Odpowiedź 'Admin' jest poprawna, ponieważ to konto nie jest wbudowane w system Windows XP. W systemie operacyjnym Windows XP istnieją konta takie jak 'Gość', 'Administrator' oraz 'Pomocnik', które mają określone funkcje i uprawnienia. Konto 'Administrator' jest domyślnym kontem z pełnymi uprawnieniami, umożliwiającym zarządzanie systemem i innymi kontami. Konto 'Gość' jest ograniczone i pozwala na korzystanie z systemu z minimalnymi uprawnieniami, co jest przydatne w sytuacjach, gdy osoby trzecie muszą uzyskać dostęp do komputera bez pełnej kontroli. Konto 'Pomocnik' jest również kontem wbudowanym, stworzonym w celu wsparcia użytkowników w rozwiązywaniu problemów. W przeciwieństwie do nich, 'Admin' jest terminem ogólnym, który nie odnosi się do konkretnego konta w systemie Windows XP, co czyni tę odpowiedź poprawną. W praktyce, zarządzanie kontami użytkowników i ich uprawnieniami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu, a także dla efektywnego wykorzystania zasobów komputerowych. Warto zaznaczyć, że przestrzeganie dobrych praktyk w zarządzaniu kontami użytkowników jest istotne w kontekście bezpieczeństwa i ochrony danych w systemie operacyjnym.

Pytanie 6

Aby uzyskać więcej wolnego miejsca na dysku bez tracenia danych, co należy zrobić?

A. kopię zapasową dysku

B. weryfikację dysku

C. oczyszczanie dysku

D. defragmentację dysku

Oczyszczanie dysku to proces, który pozwala na zwolnienie miejsca na nośniku danych, eliminując zbędne pliki, takie jak tymczasowe pliki systemowe, pliki dziennika, a także inne elementy, które nie są już potrzebne. Używając narzędzi takich jak 'Oczyszczanie dysku' w systemie Windows, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować pliki, które można usunąć, co skutkuje poprawą wydajności systemu oraz większą ilością dostępnego miejsca. Przykładem zastosowania oczyszczania dysku może być sytuacja, gdy system operacyjny zaczyna zgłaszać niedobór miejsca na dysku, co może powodować spowolnienie działania aplikacji. Regularne oczyszczanie dysku jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, które zalecają utrzymywanie porządku na dysku i usuwanie zbędnych danych, co nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na długowieczność sprzętu. Dodatkowo, oczyszczanie dysku przyczynia się do lepszej organizacji danych, co jest niezbędne w kontekście złożonych operacji IT.

Pytanie 7

Standardowe napięcie zasilające dla modułów pamięci RAM DDR4 wynosi

A. 1,2 V

B. 1,65 V

C. 1,5 V

D. 1,35 V

Wybór napięcia zasilania 1,5 V, 1,65 V lub 1,35 V dla modułów pamięci RAM DDR4 jest błędny, ponieważ napięcia te odpowiadają starym standardom lub innym technologiom pamięci. Napięcie 1,5 V jest charakterystyczne dla pamięci RAM DDR3, która była powszechnie stosowana przed wprowadzeniem DDR4. Przy pracy na wyższym napięciu, DDR3 generuje więcej ciepła, co prowadzi do obniżenia efektywności energetycznej systemu. Z kolei napięcie 1,65 V często jest związane z pamięcią RAM działającą na wyższych częstotliwościach, ale nie jest zgodne z DDR4. Używanie modułów z takimi specyfikacjami zasilania w systemach zaprojektowanych pod kątem DDR4 może prowadzić do uszkodzenia pamięci lub niestabilności systemu. Napięcie 1,35 V, choć jest stosowane w niektórych wariantach DDR4 (np. Low Voltage DDR4), nie jest standardowym napięciem dla ogólnych zastosowań DDR4. W praktyce, wybór niewłaściwego napięcia może prowadzić do problemów z kompatybilnością, co jest powszechnym błędem wśród użytkowników, którzy nie są świadomi różnic między wersjami pamięci. Kluczowe jest, aby przy projektowaniu i budowie systemów komputerowych przestrzegać specyfikacji JEDEC oraz stosować komponenty zgodne z tymi standardami, co zapewnia nie tylko stabilność, ale i wydajność sprzętu.

Pytanie 8

Jaką pojemność ma dwuwarstwowa płyta Blu-ray?

A. 25GB

B. 25MB

C. 50GB

D. 100GB

Prawidłowa odpowiedź wynosi 50GB, co odnosi się do pojemności dwuwarstwowej płyty Blu-ray. Płyty Blu-ray zostały zaprojektowane w celu przechowywania dużych ilości danych, co czyni je idealnymi do użycia w aplikacjach takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy gry komputerowe. Standard Blu-ray wykorzystuje technologię laserową o długości fali 405 nm, co pozwala na umieszczanie danych w mniejszych przestrzeniach w porównaniu do tradycyjnych płyt DVD. W praktyce, dwuwarstwowe płyty Blu-ray mogą przechowywać do 50GB danych, co jest prawie dwukrotnie więcej niż jednowarstwowe płyty o pojemności 25GB. W branży filmowej standard Blu-ray stał się de facto normą dla dystrybucji filmów w jakości HD, a także jest szeroko stosowany w grach konsolowych, gdzie pojemność nośnika jest kluczowa. Warto również zauważyć, że rozwój technologii Blu-ray prowadzi do powstawania jeszcze bardziej pojemnych formatów, takich jak Ultra HD Blu-ray, które mogą przechowywać do 100GB danych, co jest istotne w kontekście rosnących wymagań dotyczących jakości obrazu i dźwięku.

Pytanie 9

W systemie Linux narzędzie iptables jest wykorzystywane do

A. ustawiania zapory sieciowej

B. konfigurowania zdalnego dostępu do serwera

C. zarządzania serwerem pocztowym

D. konfigurowania karty sieciowej

Konfiguracja serwera pocztowego, zdalnego dostępu do serwera oraz karty sieciowej to obszary, które nie są związane z rolą iptables w systemie Linux. Serwery pocztowe są odpowiedzialne za wysyłanie, odbieranie i przechowywanie wiadomości e-mail, a ich konfiguracja zazwyczaj wymaga znajomości protokołów takich jak SMTP, POP3 czy IMAP, które nie mają nic wspólnego z zarządzaniem ruchem sieciowym. Zdalny dostęp do serwera, z kolei, odnosi się do metod umożliwiających użytkownikom łączenie się z systemem za pośrednictwem protokołów takich jak SSH czy RDP, które również nie dotyczą filtracji ruchu. Co więcej, konfiguracja karty sieciowej skupia się na ustawieniach sprzętowych oraz parametrach komunikacyjnych, takich jak adres IP czy maska podsieci. Błędne przypisanie iptables do tych zadań wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzia. Iptables jest narzędziem firewallowym, a nie systemem konfiguracyjnym dla serwerów czy sprzętu sieciowego. W praktyce, wiele osób myli różne aspekty zarządzania siecią, co prowadzi do niejasności w zakresie zastosowań poszczególnych narzędzi i technologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każde z tych zadań wymaga innego zestawu narzędzi i umiejętności, a ignorowanie tej różnicy może prowadzić do nieefektywnej administracji siecią.

Pytanie 10

Według KNR (katalogu nakładów rzeczowych) montaż 4-parowego modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego to 0,07 r-g, natomiast montaż gniazd abonenckich natynkowych wynosi 0,30 r-g. Jak wysoki będzie koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 74,00 zł

B. 14,00 zł

C. 60,00 zł

D. 120,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, często pojawia się nieporozumienie związane z obliczeniami czasowymi i kosztami robocizny. Na przykład, jeśli ktoś obliczy koszt montażu gniazd bez uwzględnienia modułów RJ45, może dojść do wniosku, że koszt robocizny wynosi 60,00 zł, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia pełnego zakresu prac. Również rozważając montaż tylko modułów RJ45, można obliczyć koszt na 14,00 zł, co jest również niepoprawne w kontekście całego zadania. Kluczowym błędem w tych podejściach jest nieuwzględnianie wszystkich komponentów potrzebnych do wykonania instalacji. Dobrą praktyką jest szczegółowe rozplanowanie poszczególnych kroków montażowych oraz ich czasochłonności, co pozwala na dokładniejsze oszacowanie całkowitych kosztów. Często również występuje pomylenie jednostek roboczogodzin z jednostkami pieniężnymi, co prowadzi do błędnych wniosków co do kosztów. Obliczanie kosztów robocizny powinno zawsze obejmować pełny obraz prac, co w tym przypadku oznacza zarówno montaż gniazd, jak i modułów RJ45. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w branży instalacyjnej oraz dla skutecznego zarządzania projektami.

Pytanie 11

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. CHKDSK

B. NSLOOKUP

C. DHCP

D. CMD

NSLOOKUP to narzędzie wiersza polecenia, które jest kluczowe w administrowaniu i diagnozowaniu serwerów DNS. Umożliwia ono użytkownikom bezpośrednie zapytanie o rekordy DNS, co jest niezbędne do weryfikacji i analizy rozwiązywania nazw w Internecie. Przykładowo, podczas rozwiązywania problemów z dostępem do strony internetowej, administratorzy mogą użyć polecenia NSLOOKUP, aby sprawdzić, czy odpowiednie rekordy DNS są poprawnie skonfigurowane. Dodatkowo, NSLOOKUP pozwala na interakcję z różnymi serwerami DNS, co jest przydatne w przypadku lokalnych i zdalnych problemów z nazwami. Narzędzie to wspiera również różne typy zapytań, takie jak A, AAAA czy MX, co czyni je wszechstronnym narzędziem w diagnostyce sieciowej. Użycie NSLOOKUP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązywanie problemów związanych z DNS, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno być użyte w sieci Ethernet, aby zredukować liczbę kolizji pakietów?

A. Koncentrator

B. Przełącznik

C. Regenerator

D. Bramkę VoIP

Przełącznik to taki fajny sprzęt, który działa na drugiej warstwie modelu OSI. Jego głównym zadaniem jest unikanie kolizji w sieciach Ethernet. Wiesz, w przeciwieństwie do koncentratora, który po prostu wysyła dane do wszystkich podłączonych urządzeń, przełącznik robi to mądrze. Kieruje pakiety do odpowiednich portów, co znacznie zmniejsza ryzyko kolizji. Działa to tak, że tworzony jest swoisty kanał komunikacyjny między urządzeniami. Na przykład, jak dwa komputery chcą sobie coś wysłać, to przełącznik przekazuje te dane tylko do odpowiedniego portu. Dzięki temu nie ma chaosu i kolizji. To wszystko jest zgodne z normami IEEE 802.3, które są super ważne dla Ethernetu i pomagają w efektywności sieci. W praktyce, w dużych biurach przełączniki są naprawdę niezbędne, bo zapewniają płynność komunikacji i obsługują wiele urządzeń. Dlatego są kluczowym elementem nowoczesnych sieci.

Pytanie 13

Jakie oprogramowanie dostarcza najwięcej informacji diagnostycznych na temat procesora CPU?

A. HD Tune

B. GPU-Z

C. Memtest86+

D. HWiNFO

Wybór innych programów diagnostycznych zamiast HWiNFO wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich funkcji i możliwości. GPU-Z, na przykład, jest narzędziem skoncentrowanym na monitorowaniu parametrów karty graficznej, a nie procesora. Choć dostarcza cennych informacji o GPU, takich jak prędkość zegara, temperatura i użycie pamięci, nie jest odpowiednie do analizy wydajności CPU. HD Tune to narzędzie głównie do zarządzania dyskami twardymi, które pozwala na monitorowanie ich zdrowia oraz testowanie wydajności, co jest całkowicie niezwiązane z diagnostyką procesora. Memtest86+ to program do testowania pamięci RAM, który nie oferuje żadnych informacji o CPU, co czyni go nietrafnym wyborem w kontekście tego pytania. Wybór niewłaściwego narzędzia do analizy sprzętu może prowadzić do błędnych wniosków i potencjalnych problemów w diagnostyce. Często użytkownicy myślą, że każdy program diagnostyczny ma uniwersalne zastosowanie, co jest mylnym założeniem. Właściwe zrozumienie funkcji i przeznaczenia narzędzi diagnostycznych jest kluczowe dla efektywnej analizy i rozwiązywania problemów z komputerem. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją i możliwościami poszczególnych programów przed ich użyciem w praktyce.

Pytanie 14

Aby zwiększyć efektywność komputera, można w nim zainstalować procesor wspierający technologię Hyper-Threading, co umożliwia

A. podniesienie częstotliwości pracy zegara

B. przesyłanie danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z prędkością działania procesora

C. realizowanie przez pojedynczy rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

D. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od ich obciążenia

Technologia Hyper-Threading, opracowana przez firmę Intel, pozwala na zwiększenie efektywności procesora poprzez umożliwienie jednemu rdzeniowi przetwarzania dwóch wątków jednocześnie. Dzięki temu, gdy jeden wątek czeka na dane z pamięci lub wykonuje operacje, drugi wątek może zająć rdzeń, co skutkuje lepszym wykorzystaniem zasobów CPU. Przykładem zastosowania może być uruchamianie wielozadaniowych aplikacji, takich jak edytory wideo czy środowiska programistyczne, które wymagają równoległego przetwarzania danych. Z perspektywy standardów branżowych, Hyper-Threading jest szczególnie ceniony w serwerach oraz stacjach roboczych, gdzie wielowątkowość jest kluczowa dla wydajności. Użytkownicy mogą zauważyć znaczną poprawę w czasie odpowiedzi systemu operacyjnego oraz w szybkości przetwarzania obliczeń w aplikacjach, które potrafią wykorzystywać wiele wątków jednocześnie. Warto zaznaczyć, że Hyper-Threading nie zwiększa rzeczywistej liczby rdzeni, ale optymalizuje ich wykorzystanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii komputerowej.

Pytanie 15

Dane z twardego dysku HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. przy użyciu programu do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk

B. dzięki wymianie płytki z elektroniką dysku na inną z tego samego modelu

C. poprzez wymianę silnika SM

D. za pomocą polecenia fixmbr

Odzyskiwanie danych z dysku twardego HDD z uszkodzonym sterownikiem silnika SM wymaga zastosowania metod, które uwzględniają specyfikę uszkodzeń. Wymiana silnika SM, mimo że wydaje się logiczna, w praktyce jest bardzo trudna i często niemożliwa bez specjalistycznego sprzętu. Silnik SM jest zsynchronizowany z firmwarem dysku i wymiana go na inny, nawet tego samego modelu, może prowadzić do dalszych uszkodzeń lub całkowitej utraty danych. Podobnie, użycie polecenia fixmbr jest nieodpowiednie w tym kontekście, gdyż to narzędzie jest przeznaczone do naprawy struktur partycji w systemie Windows, a nie do odzyskiwania danych na poziomie fizycznym dysku. Posiadając uszkodzenie na poziomie elektroniki, nawet przy użyciu tego polecenia użytkownik nie jest w stanie odczytać danych, które są niedostępne z powodu problemów sprzętowych. Z kolei zewnętrzne programy do odzyskiwania danych, takie jak TestDisk, są skuteczne jedynie wtedy, gdy struktura plików lub partycji jest uszkodzona, a nie w przypadku uszkodzeń hardware'owych. Często prowadzi to do mylnego przekonania, że oprogramowanie może zdziałać cuda w przypadkach, gdzie wymagana jest interwencja serwisowa. Właściwe zrozumienie, kiedy należy stosować konkretne metody odzyskiwania danych, jest kluczowe w pracy z uszkodzonymi dyskami twardymi.

Pytanie 16

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są umieszczane w nieprzylegających do siebie klastrach, nosi nazwę

A. defragmentacji danych

B. kodowania danych

C. fragmentacji danych

D. konsolidacji danych

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wynika z częstych nieporozumień dotyczących terminologii związanej z zarządzaniem danymi na dyskach. Defragmentacja danych, będąca przeciwieństwem fragmentacji, odnosi się do procesu, w którym fragmenty plików są reorganizowane w celu ich skonsolidowania w sąsiednich klastrach. To poprawia wydajność odczytu, ale nie jest związane z problemem fragmentacji, którego dotyczy pytanie. Kodowanie danych to technika stosowana do przekształcania informacji w formę zrozumiałą dla systemów komputerowych, co ma na celu ochronę danych, a nie ich organizację na dysku. Konsolidacja danych natomiast może odnosić się do procesu zbierania danych z różnych źródeł i ich integracji, co również nie ma bezpośredniego związku z fragmentacją na poziomie fizycznym na dysku twardym. Fragmentacja to problem, który pojawia się w miarę użytkowania dysku, gdy pliki są dodawane, usuwane i modyfikowane; ignorowanie tej kwestii prowadzi do obniżenia efektywności systemu. Kluczowe jest zrozumienie, że fragmentacja jest naturalnym efektem używania dysków twardych w dynamicznych środowiskach, dlatego administratorzy powinni regularnie monitorować stan dysków i stosować techniki defragmentacji, aby utrzymać ich optymalną wydajność.

Pytanie 17

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. FileCleaner

B. Acronis True Image

C. Norton Ghost

D. Clonezilla

FileCleaner to narzędzie, które służy głównie do czyszczenia dysków z niepotrzebnych plików, usuwania historii przeglądania, plików tymczasowych oraz innych danych, które mogą zajmować miejsce na dysku. Nie jest to program przeznaczony do odzyskiwania danych. W przypadku utraty danych ważne jest posiadanie kopii zapasowej, a narzędzia takie jak Acronis True Image, Clonezilla czy Norton Ghost są dedykowane do tworzenia i przywracania kopii zapasowych. Acronis True Image, na przykład, umożliwia tworzenie pełnych obrazów systemu lub pojedynczych plików, co pozwala na łatwe przywrócenie danych w razie ich utraty. Clonezilla jest narzędziem open-source, które również oferuje funkcje klonowania dysków i przywracania danych, a Norton Ghost to klasyczny program do tworzenia kopii zapasowych, który był popularny w przeszłości. Dlatego FileCleaner nie jest odpowiednim rozwiązaniem w kontekście odzyskiwania danych z kopii zapasowej, podczas gdy inne wymienione programy są specjalnie do tego zaprojektowane.

Pytanie 18

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready. Co może być tego przyczyną?

A. uszkodzony kontroler DMA

B. skasowany BIOS komputera

C. dyskietka włożona do napędu

D. brak pliku NTLDR

Patrząc na inne odpowiedzi, można zauważyć, że uszkodzony kontroler DMA tak naprawdę nie ma związku z komunikatami, które dostajesz z brakiem systemu. Kontroler DMA to coś, co połącza pamięć z urządzeniami, ale nie zajmuje się uruchamianiem systemu. Owszem, może sprawiać inne kłopoty, ale nie te konkretne komunikaty. Z kolei brak pliku NTLDR, mimo że może dawać podobne błędy, ma więcej wspólnego z twardym dyskiem, na którym jest system. NTLDR to ważny plik, ale jeśli komunikat dotyczy dyskietki, to sprawa jest inna. A co do skasowanego BIOS-u, to też nie jest przyczyną tego błędu. Skasowany BIOS mógłby całkowicie uniemożliwić uruchomienie komputera, ale nie spowodowałby błędu z „Non-system disk”. Zrozumienie tego typu rzeczy jest naprawdę ważne w diagnozowaniu problemów z uruchamianiem komputerów. Każda z innych odpowiedzi może być związana z innymi kwestiami, ale nie dotyczy tej sytuacji opisanej w pytaniu.

Pytanie 19

Na ilustracji, strzałka wskazuje na złącze interfejsu

A. LPT

B. FDD

C. IDE

D. COM

IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to interfejs do podłączania dysków twardych do komputerów. To jest interfejs szeregowy, co znaczy, że przesyła dane jeden bit na raz, a nie tak jak LPT, który przesyła równolegle. Głównie używa się go do dysków twardych i napędów optycznych, a nie do zewnętrznych urządzeń jak drukarki. Porty IDE są zazwyczaj w środku komputera i mają inną budowę, przez co łatwo je odróżnić od LPT. Z kolei porty COM, znane jako porty szeregowe, służą do komunikacji i podłączania np. modemów czy myszek. Wysyłają dane bit po bicie, co sprawia, że są wolniejsze od portów równoległych, ale mają tę zaletę, że można je podłączyć na dłuższym kablu. Złącza COM są mniejsze od LPT i mają zazwyczaj 9 lub 25 pinów. Mniejsza też jest ich rola, bo FDD, czyli napędy dyskietek, w ogóle nie są powiązane z LPT. Te napędy tylko przechowują dane, nie służą do komunikacji. Ważne jest, żeby rozumieć różnice między tymi interfejsami, bo mylenie ich może prowadzić do błędów w identyfikacji czy użyciu. Warto też zwrócić uwagę na specyfikacje techniczne, żeby dobrze je wykorzystać i wiedzieć, co robić w razie problemów sprzętowych.

Pytanie 20

Zgodnie z normą PN-EN 50174, okablowanie poziome w systemie okablowania strukturalnego to segment okablowania pomiędzy

A. punktem rozdzielczym a gniazdem użytkownika

B. punktami rozdzielczymi w głównych pionach budynku

C. gniazdkiem użytkownika a terminalem końcowym

D. serwerem a szkieletem sieci

Zgodnie z normą PN-EN 50174, okablowanie poziome w systemie okablowania strukturalnego odnosi się do połączeń pomiędzy punktem rozdzielczym a gniazdem użytkownika. Jest to kluczowa część infrastruktury sieciowej, ponieważ to właśnie przez tę część okablowania sygnał trafia do końcowych urządzeń użytkowników, takich jak komputery, telefony czy inne urządzenia sieciowe. W praktyce oznacza to, że projektując system okablowania, inżynierowie muszą dokładnie zaplanować trasę kabli oraz ich rodzaj, aby zapewnić optymalne parametry transmisji danych, minimalizując jednocześnie zakłócenia. Okablowanie poziome powinno spełniać określone normy dotyczące długości kabli, ich jakości oraz ochrony przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. Warto również pamiętać o standardach instalacji, takich jak ISO/IEC 11801, które korespondują z PN-EN 50174, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości i niezawodności systemów sieciowych.

Pytanie 21

W interfejsie graficznym systemów Ubuntu lub SuSE Linux, aby zainstalować aktualizacje programów systemowych, można zastosować aplikacje

A. Pocket lub Dolphin

B. Shutter lub J-Pilot

C. Chromium lub XyGrib

D. Synaptic lub YaST

Wybór odpowiedzi związanych z Shutter, J-Pilot, Pocket, Dolphin, Chromium czy XyGrib świadczy o nieporozumieniu w zakresie funkcji poszczególnych aplikacji w kontekście zarządzania oprogramowaniem w systemie Linux. Shutter to aplikacja do zrzutów ekranu, która umożliwia tworzenie, edytowanie i udostępnianie zrzutów ekranowych, jednak nie ma nic wspólnego z aktualizacjami systemu. J-Pilot to narzędzie do synchronizacji danych z urządzeniami Palm, co ma niewielkie znaczenie dla aktualizacji oprogramowania systemowego. Pocket to aplikacja do zarządzania artykułami w trybie offline, a Dolphin to menedżer plików używany w środowisku KDE, który również nie zajmuje się aktualizowaniem systemu. Z kolei Chromium to przeglądarka internetowa, a XyGrib to oprogramowanie do analizy danych meteorologicznych, co w żadnym wypadku nie odnosi się do zarządzania pakietami w systemie Linux. Mylenie tych aplikacji z narzędziami do zarządzania oprogramowaniem może wynikać z braku zrozumienia ich podstawowych funkcji oraz przeznaczenia. W kontekście Linuxa, kluczowe jest, aby użytkownicy korzystali z odpowiednich narzędzi, jak Synaptic czy YaST, które są zaprojektowane specjalnie do instalacji i aktualizacji oprogramowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i zarządzania systemem.

Pytanie 22

Jaki adres IP został przypisany do hosta na interfejsie sieciowym eth0?

A. 128.171.104.26

B. 128.171.104.255

C. 00:A0:c9:89:02:F8

D. 255.255.255.0

Adres IP 128.171.104.26 jest właściwie skonfigurowany na karcie sieciowej eth0, co można zweryfikować poprzez polecenie ifconfig w systemie Linux. Adresy IP są podstawowymi elementami identyfikującymi urządzenia w sieci i każde urządzenie musi mieć unikalny adres IP w danej podsieci. W tym przypadku, adres 128.171.104.26 jest adresem klasy B, co oznacza, że jego zakres to od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B mają maskę podsieci domyślną 255.255.0.0, ale tutaj widzimy niestandardową maskę 255.255.255.0, co oznacza, że używana jest podsieć o mniejszych rozmiarach. W praktyce, takie adresowanie może być użyte do organizacji sieci firmowych, gdzie większe sieci są dzielone na mniejsze segmenty w celu lepszego zarządzania ruchem. Zasady dobrych praktyk zalecają, aby zawsze używać poprawnych adresów IP i masek podsieci, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić prawidłowe przekazywanie danych w sieci. Zrozumienie tych podstawowych koncepcji jest kluczowe dla każdego administratora sieci.

Pytanie 23

Gdzie w systemie Linux umieszczane są pliki specjalne urządzeń, które są tworzone podczas instalacji sterowników?

A. /var

B. /sbin

C. /dev

D. /proc

Katalog /var służy do przechowywania różnych zmiennych danych, jak logi systemowe, bazy danych czy pliki tymczasowe. Ludzie często mylą go z katalogiem /dev i nie zawsze wiedzą, że tamte pliki specjalne nie znajdują się w /var. Jak ktoś pomyli te dwie lokalizacje, to łatwo o nieporozumienia w pracy z systemem. Katalog /sbin to miejsce na programy, które raczej używają administratorzy, a nie ma tam żadnych plików urządzeń. Często też się myli z /dev. Katalog /proc to z kolei pliki systemowe i info o procesach, które są generowane przez jądro na bieżąco. To nie są pliki specjalne, które się odnoszą do urządzeń. Jak ktoś pomiesza te katalogi, to może mieć później problemy z diagnozowaniem urządzeń i ogólnie z konfiguracją systemu, a to wprowadza chaos w zarządzaniu Linuxem.

Pytanie 24

Na ilustracji zaprezentowano końcówkę kabla

A. rodzaju skrętka

B. koncentrycznego

C. światłowodowego

D. telefonicznego

Zakończenie kabla przedstawionego na rysunku to typowe złącze światłowodowe SC czyli Subscriber Connector. Złącza te są standardem w instalacjach światłowodowych z uwagi na ich prostotę użycia i niezawodność. Kluczowym aspektem światłowodów jest ich zdolność do przesyłania danych na dużą odległość z minimalnymi stratami co jest nieosiągalne dla kabli miedzianych. Światłowody wykorzystują światło do przesyłania informacji co pozwala na uzyskanie znacznie większej przepustowości niż w przypadku tradycyjnych kabli. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem wciskowym co ułatwia ich instalację i zapewnia stabilne połączenie. Są one powszechnie stosowane w telekomunikacji przesyłaniu danych i sieciach internetowych. Zastosowanie światłowodów w praktyce obejmuje zarówno sieci LAN jak i WAN oraz połączenia międzykontynentalne co czyni je kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej. Dobór odpowiednich komponentów w tym złączy jest kluczowy dla zapewnienia jakości i niezawodności połączeń światłowodowych co jest istotne w kontekście dynamicznie rosnącego zapotrzebowania na szybki transfer danych.

Pytanie 25

Czym wyróżniają się procesory CISC?

A. niewielką ilością trybów adresowania

B. wysoką liczbą instrukcji

C. ograniczoną wymianą danych pomiędzy pamięcią a procesorem

D. prostą i szybką jednostką kontrolną

Wybór odpowiedzi, które sugerują, że procesory CISC mają prostą i szybką jednostkę sterującą, jest mylący. W rzeczywistości, procesory CISC są zaprojektowane z myślą o złożoności zestawu instrukcji, co często prowadzi do bardziej skomplikowanej jednostki sterującej. Złożoność ta wynika z konieczności dekodowania wielu różnych instrukcji, co może wprowadzać opóźnienia w wykonaniu. W kontekście architektury CISC, jednostka sterująca jest znacznie bardziej złożona niż w architekturze RISC (Reduced Instruction Set Computing), gdzie skupia się na prostocie i szybkości. Ponadto, stwierdzenie o niewielkiej liczbie trybów adresowania nie odnosi się do rzeczywistości, gdyż procesory CISC często oferują wiele trybów adresowania, co zwiększa ich elastyczność w operacjach na danych. Ograniczona komunikacja pomiędzy pamięcią a procesorem jest również niepoprawnym założeniem, ponieważ w architekturze CISC, ilość danych przesyłanych pomiędzy pamięcią a procesorem może być znacząca, biorąc pod uwagę złożoność instrukcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania zalet i wad różnych architektur procesorów oraz ich zastosowań w praktyce, co jest istotne w kontekście projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 26

Który adres IP jest zaliczany do klasy B?

A. 198.15.10.112

B. 100.10.10.2

C. 134.192.16.1

D. 96.15.2.4

Adres IP 134.192.16.1 należy do klasy B, co jest wyznaczane przez pierwszą oktetową wartość tego adresu. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. W tym przypadku, pierwszy oktet wynosi 134, co mieści się w tym zakresie. Klasa B jest często wykorzystywana w dużych organizacjach, które potrzebują znacznej liczby adresów IP, ponieważ pozwala na przypisanie od 16,382 do 65,534 adresów hostów w danej sieci. Przykładowo, w przypadku dużych instytucji edukacyjnych lub korporacji, klasa B może być użyta do podziału różnych działów na mniejsze podsieci, co ułatwia zarządzanie i zwiększa bezpieczeństwo. Oprócz tego, standardy dotyczące adresacji IP, takie jak RFC 791, definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP w kontekście routingu i zarządzania sieciami, co jest kluczowe dla projektowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 27

Aplikacja komputerowa, która umożliwia zarządzanie plikami oraz folderami, to:

A. system plików

B. edytor tekstu

C. menedżer plików

D. menedżer sprzętu

Menedżer plików to aplikacja, która umożliwia użytkownikom zarządzanie plikami i katalogami na komputerze lub innym urządzeniu. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie przeglądania, organizowania, kopiowania, przenoszenia oraz usuwania plików. Przykładem menedżera plików są narzędzia takie jak Windows Explorer czy Finder w systemie macOS. Użytkownicy mogą wizualizować strukturę folderów, co ułatwia nawigację i zarządzanie danymi. Dobre praktyki w korzystaniu z menedżera plików obejmują organizowanie plików w logiczne katalogi, co zwiększa efektywność pracy i ułatwia lokalizację potrzebnych danych. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne menedżery plików często oferują dodatkowe funkcje, takie jak tagowanie plików, co pozwala na ich łatwiejsze wyszukiwanie. Używanie menedżerów plików to standardowa praktyka w codziennej pracy z komputerem, co podkreśla ich znaczenie w zarządzaniu danymi.

Pytanie 28

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub przełącznik?

A. magistrali

B. pierścienia

C. siatki

D. gwiazdy

Wybór topologii siatki, magistrali lub pierścienia zamiast gwiazdy może prowadzić do nieporozumień w zakresie projektowania i administracji sieci. Topologia siatki, chociaż zapewnia wysoką odporność na awarie, ponieważ każde urządzenie jest połączone z wieloma innymi, staje się złożona w zarządzaniu i kosztowna w implementacji. W przypadku topologii magistrali, wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego kabla, co stwarza ryzyko, że awaria kabla spowoduje przerwanie komunikacji w całej sieci. Ponadto, trudności w diagnostyce i konserwacji są znacznie większe niż w topologii gwiazdy, gdzie każde urządzenie można zidentyfikować i rozwiązać problemy lokalnie. Topologia pierścienia łączy urządzenia w zamkniętą pętlę, co może prowadzić do problemów z wydajnością oraz awarii całej sieci w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania sieci. W praktyce, topologia gwiazdy jest często preferowana w wielu zastosowaniach, takich jak biura czy szkoły, gdzie elastyczność i łatwość rozbudowy są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 29

Aby przesłać projekt wydruku bezpośrednio z komputera do drukarki 3D, której parametry są pokazane w tabeli, można zastosować złącze

Technologia pracy	FDM (Fused Deposition Modeling)
Głowica drukująca	Podwójny ekstruder z unikalnym systemem unoszenia dyszy i wymiennymi modułami drukującymi (PrintCore)
Średnica filamentu	2,85 mm
Platforma drukowania	Szklana, podgrzewana
Temperatura platformy	20°C – 100°C
Temperatura dyszy	180°C – 280°C
Łączność	WiFi, Ethernet, USB
Rozpoznawanie materiału	Skaner NFC

A. RJ45

B. mini DIN

C. Centronics

D. Micro Ribbon

Złącze RJ45 jest powszechnie używane w technologii Ethernet, która jest jednym z najczęściej stosowanych standardów komunikacji sieciowej. Ethernet pozwala na szybki przesył danych, co jest kluczowe przy przesyłaniu projektów 3D do drukarki, zwłaszcza w środowiskach produkcyjnych, gdzie czas i efektywność mają duże znaczenie. Użycie RJ45 oznacza, że drukarka może być częścią lokalnej sieci komputerowej, co pozwala na łatwe przesyłanie projektów z dowolnego komputera w sieci. Dodatkowo, wiele nowoczesnych drukarek 3D jest zaprojektowanych z myślą o integracji sieciowej, co umożliwia zdalne zarządzanie i monitorowanie procesu druku. Standard Ethernet wspiera różne protokoły sieciowe, co poszerza zakres jego zastosowań w przemyśle cyfrowym. Przykładami mogą być środowiska biurowe i przemysłowe, gdzie integracja poprzez RJ45 pozwala na centralizowane zarządzanie urządzeniami oraz łatwe aktualizacje oprogramowania bez potrzeby fizycznego podłączania nośników pamięci. Złącze RJ45 jest uniwersalnym rozwiązaniem, które zapewnia niezawodność i szybkość przesyłu danych, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach druku 3D.

Pytanie 30

Jakie polecenie powinno być użyte do obserwacji lokalnych połączeń?

A. route add

B. host

C. netstat

D. dir

Odpowiedź 'netstat' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do monitorowania i analizy połączeń sieciowych na lokalnym komputerze. Umożliwia ono wyświetlenie aktywnych połączeń TCP i UDP, a także pozwala na identyfikację portów, stanów połączeń oraz adresów IP. Dzięki temu administratorzy systemów i sieci mogą śledzić bieżące aktywności sieciowe, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem oraz wydajnością systemu. Przykładowo, użycie polecenia 'netstat -a' pozwala na zobaczenie wszystkich aktywnych połączeń oraz portów nasłuchujących. Warto również zaznaczyć, że 'netstat' jest zgodny z wieloma standardami branżowymi i jest powszechnie stosowane w administracji systemowej jako narzędzie do diagnozowania problemów z siecią. Dodatkowo, w czasach wzrastającej liczby ataków sieciowych, znajomość tego narzędzia staje się niezbędna do skutecznego monitorowania i reagowania na potencjalne zagrożenia.

Pytanie 31

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menedżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. LILO

B. AFFS

C. BCDEDIT

D. GRUB

GRUB (Grand Unified Bootloader) jest popularnym bootloaderem stosowanym głównie w systemach Linux, a nie w systemach Windows. Jego zastosowanie w kontekście Windows jest błędne, ponieważ Windows posiada własny system zarządzania rozruchem, który nie korzysta z GRUB. AFFS (Apple File System) to system plików stosowany w systemach Apple, a nie narzędzie do zarządzania rozruchem, więc również nie ma związku z tematem. LILO (Linux Loader) to starszy bootloader dla systemów Linux, który został zastąpiony przez GRUB. Ważne jest zrozumienie, że zarówno GRUB, jak i LILO są narzędziami przeznaczonymi dla systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux i nie mają zastosowania w przypadku Windows. Użytkownicy często mylą te narzędzia z BCDEDIT z powodu ich funkcji związanych z uruchamianiem systemów operacyjnych, jednak różnią się one znacznie pod względem architektury i przeznaczenia. Podstawowym błędem jest przypisywanie funkcji zarządzania rozruchem narzędziom, które nie są przeznaczone do obsługi systemów Windows, co może prowadzić do nieporozumień i problemów z uruchamianiem systemu.

Pytanie 32

Wartość koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada zapisie

A. #AA18FF

B. #81AAFF

C. #18FAAF

D. #FFAA81

Zapis koloru RGB(255, 170, 129) jest konwertowany na format heksadecymalny poprzez przekształcenie wartości RGB do postaci heksadecymalnej. Z wartości 255 otrzymujemy 'FF', z 170 - 'AA', a z 129 - '81'. Tak więc, łącząc te wartości, otrzymujemy kod #FFAA81. Użycie notacji heksadecymalnej jest standardem w projektowaniu stron internetowych oraz w grafice komputerowej, co pozwala na łatwe i przejrzyste definiowanie kolorów. W praktyce, znajomość takiej konwersji jest niezwykle przydatna dla programistów front-end oraz grafików, którzy często muszą dostosowywać kolory w swoich projektach. Na przykład, przy tworzeniu stylów CSS, kod heksadecymalny może być użyty w definicjach kolorów tła, tekstu, obramowania itp., co daje dużą swobodę w kreacji wizualnej.

Pytanie 33

Układ cyfrowy wykonujący operację logiczną koniunkcji opiera się na bramce logicznej

A. EX-OR

B. NOT

C. OR

D. AND

Wybór bramki OR pewnie wynikał z mylnej koncepcji, że też działa logicznie, ale tak naprawdę to jest coś zupełnie innego niż AND. Bramkę OR charakteryzuje to, że wyjście jest wysokie, jeśli przynajmniej jeden sygnał wejściowy jest wysoki. No i w kontekście koniunkcji to nie pasuje. Z kolei bramka NOT, która neguje sygnał, również nie ma tu zastosowania w kontekście AND. A jeśli chodzi o bramkę EX-OR, to też nie jest dobry wybór, bo ona działa na zasadzie wykrywania różnicy między dwoma sygnałami, generując sygnał wysoki tylko wtedy, gdy tylko jeden z sygnałów jest wysoki. Przeważnie takie błędne decyzje wynikają z niepełnego zrozumienia jak te bramki działają w praktyce. Fajnie jest pamiętać, że każda bramka ma swoje własne zastosowanie, co jest podstawą do projektowania bardziej złożonych układów cyfrowych. Zrozumienie różnic między tymi bramkami jest naprawdę ważne w inżynierii i w codziennym życiu z elektroniką.

Pytanie 34

W którym systemie operacyjnym może pojawić się komunikat podczas instalacji sterowników dla nowego urządzenia?

System.......nie może zweryfikować wydawcy tego sterownika. Ten sterownik nie ma podpisu cyfrowego albo podpis nie został zweryfikowany przez urząd certyfikacji. Nie należy instalować tego sterownika, jeżeli nie pochodzi z oryginalnego dysku producenta lub od administratora systemu.

A. Linux

B. Windows 98

C. Windows XP

D. Unix

Windows XP to system operacyjny, który wprowadził istotne zmiany w zarządzaniu bezpieczeństwem sterowników urządzeń. Jednym z kluczowych elementów było wprowadzenie wymagania podpisów cyfrowych dla sterowników jako środka zapewnienia ich autentyczności i integralności. Gdy instalowany sterownik nie posiadał poprawnego podpisu, system wyświetlał ostrzeżenie, co miało na celu ochronę użytkownika przed potencjalnie szkodliwym oprogramowaniem. Dzięki temu użytkownicy byli zachęcani do korzystania z certyfikowanych sterowników, co minimalizowało ryzyko problemów z kompatybilnością i stabilnością systemu. System Windows XP korzystał z infrastruktury klucza publicznego (PKI) do weryfikacji podpisów cyfrowych, co było zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT. Instalacja niepodpisanych sterowników była możliwa, lecz wymagała świadomego działania użytkownika, który musiał zaakceptować ryzyko. W praktyce, oznaczało to, że administratorzy systemów byli bardziej świadomi źródeł pochodzenia sterowników i ich potencjalnych zagrożeń. Takie podejście do zarządzania sterownikami pozwoliło na zwiększenie bezpieczeństwa systemu i jego użytkowników, co było istotnym krokiem w kierunku implementacji bardziej rygorystycznych standardów bezpieczeństwa w przyszłych wersjach Windows.

Pytanie 35

Włączenie systemu Windows w trybie diagnostycznym umożliwia

A. zapobieganie automatycznemu ponownemu uruchomieniu systemu w razie wystąpienia błędu

B. generowanie pliku dziennika LogWin.txt podczas uruchamiania systemu

C. uruchomienie systemu z ostatnią poprawną konfiguracją

D. usuwanie błędów w funkcjonowaniu systemu

Uruchomienie systemu Windows w trybie debugowania nie służy do uruchamiania systemu z ostatnią poprawną konfiguracją, co jest mylnym przekonaniem związanym z działaniem opcji 'Ostatnia znana dobra konfiguracja'. Ta funkcjonalność jest odrębną metodą przywracania systemu do stanu, w którym działał poprawnie, a nie narzędziem do analizy błędów. Również nie jest prawdą, że tryb debugowania automatycznie tworzy plik dziennika LogWin.txt podczas startu systemu. Takie pliki mogą być generowane w kontekście specyficznych aplikacji lub narzędzi diagnostycznych, ale nie stanowią one standardowego działania trybu debugowania. Ponadto, zapobieganie ponownemu automatycznemu uruchamianiu systemu w przypadku błędu to aspekt związany z mechanizmem odzyskiwania po awarii, a nie bezpośrednio z debugowaniem. Stosowanie trybu debugowania wymaga zrozumienia różnicy pomiędzy diagnostyką a standardowymi procedurami uruchamiania systemu. Często mylone są cele tych trybów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków oraz niewłaściwego stosowania narzędzi diagnostycznych w procesie rozwiązywania problemów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 36

Na rysunku widoczny jest symbol graficzny

A. przełącznika

B. mostu

C. punktu dostępowego

D. rutera

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku jest typowym oznaczeniem dla przełącznika sieciowego znanego również jako switch. Przełączniki są kluczowymi elementami infrastruktury sieciowej umożliwiającymi efektywne przesyłanie danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci lokalnej LAN. Działają na warstwie 2 modelu OSI co oznacza że zarządzają przesyłaniem ramek danych na podstawie adresów MAC. W przeciwieństwie do koncentratorów które przesyłają ruch do wszystkich portów przełączniki kierują dane tylko do docelowego portu co znacznie zwiększa wydajność i bezpieczeństwo sieci. Nowoczesne przełączniki oferują funkcje takie jak VLAN-y Quality of Service czy agregacja łączy co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i dostosowanie infrastruktury do potrzeb użytkowników. W praktyce przełączniki pozwalają na budowę skalowalnych i elastycznych sieci gdzie przepustowość i niezawodność są kluczowe. Ich zastosowanie jest powszechne nie tylko w środowiskach biurowych ale również w centrach danych gdzie są podstawą dla zaawansowanych architektur sieciowych.

Pytanie 37

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 3,3 V

B. 1,2 V

C. 1,5 V

D. 2,5 V

Prawidłową wartością zasilania dla pamięci typu SDRAM DDR3 jest 1,5 V. Ta specyfikacja jest wynikiem postępu technologicznego w dziedzinie pamięci komputerowych, w której dąży się do zmniejszenia zużycia energii, przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności. DDR3, w porównaniu do swojego poprzednika DDR2, oferuje znacznie wyższe prędkości transferu danych, a także zmniejszoną wartość napięcia, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i niższe wydzielanie ciepła. W praktyce, niższe napięcie zasilania pozwala na bardziej efektywne działanie systemów komputerowych, co jest istotne nie tylko w przypadku komputerów stacjonarnych, ale także urządzeń mobilnych, gdzie oszczędność energii jest kluczowa. Ponadto, stosowanie pamięci DDR3 w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak JEDEC, która ustanawia standardy dla pamięci DRAM. Warto również zauważyć, że pamięci DDR3 są często wykorzystywane w kontekście gier komputerowych i aplikacji wymagających dużej wydajności, gdzie stabilność i szybkość transferu danych mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 38

Które z połączeń zaznaczonych strzałkami na diagramie monitora stanowi wejście cyfrowe?

A. Żadne z połączeń

B. Połączenie 1

C. Połączenie 2

D. Połączenia 1 i 2

Rozumienie, które złącze to wejście cyfrowe, wymaga wiedzy o różnicach między sygnałami cyfrowymi a analogowymi. Na przykład, złącze DSUB, często zwane VGA, przesyła sygnały wideo w sposób analogowy. To oznacza, że sygnał jest wysyłany jako ciągła fala, co może prowadzić do gorszej jakości przez zakłócenia elektromagnetyczne oraz konieczności konwersji do formy cyfrowej w monitorze. Przy DVI, które jest cyfrowe, dane są przesyłane binarnie, co minimalizuje te straty. Często myślimy, że wszystkie złącza widoczne na schemacie są tego samego rodzaju, ale to może być mylne. Złącza cyfrowe jak DVI stosują protokół TMDS, co zapewnia szybki i efektywny przesył danych bez konwersji. Myleniem jest także myślenie, że brak znajomości specyfikacji technologicznych złącz nie ma znaczenia - to może prowadzić do złych decyzji, jak wybieranie niewłaściwych kabli czy urządzeń. Rozumienie tych różnic technologicznych i funkcjonalnych jest naprawdę kluczowe, żeby zapewnić dobrą jakość obrazu i działanie systemów wizualnych. Dlatego warto znać standardy złączy i wiedzieć, jak je zastosować w pracy, zwłaszcza w dziedzinach, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i szczegółów jest ważne, na przykład w kreatywnych branżach czy medycynie.

Pytanie 39

Który z parametrów w poleceniu ipconfig w systemie Windows służy do odnawiania konfiguracji adresów IP?

A. /release

B. /displaydns

C. /renew

D. /flushdns

Podczas analizy dostępnych odpowiedzi na pytanie dotyczące polecenia ipconfig i jego parametrów, można zauważyć, że inne opcje, takie jak /release, /flushdns oraz /displaydns, nie są właściwe w kontekście odnawiania adresów IP. Parametr /release jest używany do zwolnienia aktualnego adresu IP przydzielonego przez serwer DHCP, co oznacza, że komputer przestaje być widoczny w sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że zwolnienie adresu IP jest równoznaczne z jego odnowieniem, jednakże w rzeczywistości jest to krok w przeciwnym kierunku, bowiem konieczne jest późniejsze uzyskanie nowego adresu za pomocą polecenia /renew. Z kolei /flushdns służy do czyszczenia lokalnej pamięci podręcznej DNS, co może być przydatne w przypadku problemów z rozpoznawaniem nazw domen, ale nie ma żadnego wpływu na konfigurację adresów IP. Na koniec, /displaydns pozwala na wyświetlenie zawartości pamięci podręcznej DNS, co również nie ma związku z odnawianiem adresów IP. Użytkownicy często mylą te funkcje, ponieważ wszystkie dotyczą one konfiguracji sieci, ale każda z nich ma inny cel i zastosowanie. Dobrą praktyką jest zrozumienie różnic między tymi parametrami, co pozwoli na lepsze zarządzanie siecią i skuteczniejsze rozwiązywanie problemów związanych z łącznością.

Pytanie 40

W dokumentacji płyty głównej znajduje się informacja "Wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału audio

B. analogowe złącze sygnału wyjścia wideo

C. cyfrowe złącze sygnału wideo

D. analogowe złącze sygnału wejścia wideo

Wybór opcji dotyczących analogowych złączy sygnałów video jest niepoprawny, ponieważ S/PDIF odnosi się wyłącznie do cyfrowego sygnału audio, a nie video. Zrozumienie różnicy między sygnałem analogowym a cyfrowym jest kluczowe w kontekście nowoczesnych systemów audio-wideo. Sygnały analogowe, w tym analogowe złącza sygnału wyjścia video, są podatne na różne zakłócenia, co może prowadzić do degradacji jakości obrazu i dźwięku. Z kolei cyfrowe złącza, takie jak S/PDIF, zapewniają lepszą jakość sygnału, ponieważ przesyłają dane w formie cyfrowej, co eliminuje błędy wynikające z zakłóceń elektromagnetycznych. Odpowiedzi dotyczące analogowych sygnałów wyjścia video mogą wynikać z mylenia terminów związanych z audio i video; jest to powszechny błąd wśród osób, które nie są dobrze zaznajomione z technologią audio-wideo. Aby poprawnie podłączyć źródło dźwięku do odpowiednich urządzeń, istotne jest, aby znać różne typy złączy i ich zastosowanie. W praktyce, wybór odpowiedniego złącza powinien opierać się na specyfikacji urządzeń oraz wymaganiach dotyczących jakości dźwięku i obrazu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej