Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 07:27
Data zakończenia: 19 marca 2025 08:07

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 4

B. 8

C. 6

D. 2

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4+4, konieczne jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Formy te są niezbędne, ponieważ każda z form odpowiada za oddzielny kolor w procesie CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), a zatem do zadrukowania arkusza dwustronnie w pełnym kolorze musimy przygotować dwie formy z każdej strony, co łącznie daje nam cztery formy. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla zachowania identyfikacji wizualnej marki. Standardowe praktyki w branży drukarskiej podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania form, aby uniknąć błędów kolorystycznych i zwiększyć efektywność produkcji. Zrozumienie tego procesu pozwala na lepsze planowanie oraz zarządzanie kosztami produkcji, co jest niezbędne w konkurencyjnym środowisku rynku druku.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

W grafice komputerowej proces wektoryzacji polega na

A. identyfikacji krawędzi w bitmapie i przekształceniu ich w obrysy wektorowe

B. konwersji obiektów wektorowych z wymiarów dwuwymiarowych na trójwymiarowe

C. zamianie obiektu wektorowego na bitmapę o danej rozdzielczości

D. modyfikacji rozmiarów oraz kształtów obiektu wektorowego

Obie odpowiedzi odzwierciedlają powszechne nieporozumienia dotyczące procesu wektoryzacji. Konwersja obiektu wektorowego w bitmapę o określonej rozdzielczości jest w rzeczywistości odwrotnym procesem, nazywanym rasteryzacją. Rasteryzacja polega na przekształceniu obiektów wektorowych w obrazy bitmapowe, co prowadzi do utraty jakości przy skalowaniu, ponieważ bitmapy są złożone z niezmiennej siatki pikseli. Zmiana rozmiarów i kształtów obiektu wektorowego nie definiuje wektoryzacji, ale jest to typowa operacja na obiektach wektorowych, możliwa dzięki ich matematycznej naturze. Przekształcenie obiektów wektorowych dwuwymiarowych w trójwymiarowe jest zaawansowanym procesem modelowania, który nie jest bezpośrednio związany z wektoryzacją, lecz raczej z technikami grafiki 3D. Typowymi błędami myślowymi są utożsamianie różnych procesów związanych z grafiką komputerową, co prowadzi do nieprecyzyjnego zrozumienia ich znaczenia. W kontekście wektoryzacji kluczowe jest zrozumienie, że proces ten polega na wykrywaniu i konwersji, co umożliwia pracę z grafiką w sposób bardziej elastyczny i jakościowy.

Pytanie 4

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. zwierciadlany.

B. trójwymiarowy.

C. bębnowy.

D. ręczny.

Skaner bębnowy jest specjalistycznym urządzeniem zaprojektowanym do skanowania materiałów transparentnych, takich jak slajdy czy filmy. Funkcjonuje na zasadzie umieszczania skanowanego materiału na bębnie, który obraca się, co umożliwia dokładne skanowanie każdej sekcji materiału. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości optyki oraz zaawansowanej technologii, skanery bębnowe oferują znakomitą rozdzielczość oraz wierne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja zdjęć czy prace w laboratoriach fotograficznych. Użycie skanera bębnowego jest standardem w branży, gdyż pozwala na uzyskanie skanów o wysokiej jakości, co jest niezbędne w pracach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowań obejmują skanowanie archiwalnych zdjęć, materiałów do publikacji czy też dokumentacji naukowej, gdzie wysoka jakość obrazu jest niezbędna. Warto również zauważyć, że skanery bębnowe często są wykorzystywane w procesach digitalizacji, co przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 5

Jaką maszynę drukującą należy zastosować do przygotowania 3 000 ulotek formatu A5 w kolorystyce 4 + 4?

A. rotograwiurowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

B. offsetowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

C. offsetowa, 4-kolorowa maszyna arkuszowa

D. offsetowa, 2-kolorowa maszyna arkuszowa

Wybór 4-kolorowej, zwojowej maszyny offsetowej jest niewłaściwy dla produkcji ulotek w formacie A5. Maszyny zwojowe w druku offsetowym są bardziej odpowiednie dla dużych nakładów materiałów, takich jak czasopisma czy gazety, gdzie wydajność i szybkość druku mają kluczowe znaczenie. W przypadku produkcji ulotek, które mają mieć konkretne wymiary i wymagają precyzyjnego wykończenia, bardziej optymalnym rozwiązaniem jest maszyna arkuszowa, która zapewnia lepszą kontrolę nad każdym arkuszem. Wybór 2-kolorowej, arkuszowej maszyny offsetowej również nie jest odpowiedni, ponieważ nie spełnia wymagań dotyczących kolorystyki 4 + 4. Użycie jedynie dwóch kolorów ogranicza możliwości graficzne projektu, co może prowadzić do mniej atrakcyjnego wizualnie efektu końcowego. Z kolei 4-kolorowa, zwojowa maszyna rotograwiurowa jest przeznaczona głównie do druku na dużych formatach oraz materiałów wymagających dużej trwałości i nasycenia kolorów, co nie jest konieczne w przypadku ulotek A5. Użytkownicy często mylą rodzaje maszyn, nie zwracając uwagi na specyfikę projektu oraz wymagania dotyczące formatu i nakładu, co prowadzi do podejmowania decyzji, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Liczba wskazująca na następną stronę w publikacji to

A. ligatura

B. pagina

C. interlinia

D. sygnatura

Ligatura odnosi się do łączenia dwóch lub więcej liter w jedną formę typograficzną, co ma na celu poprawienie estetyki tekstu oraz ułatwienie jego odczytu. Chociaż istotna w typografii, nie ma związku z numeracją stron. Interlinia to przestrzeń między wierszami tekstu, która wpływa na czytelność, ale również nie odnosi się do oznaczania stron. Sygnatura jest terminem używanym do opisania oznaczenia, które wskazuje, na jakiej stronie znajduje się dany arkusz w kontekście układu publikacji, ale nie jest synonimem numeru strony. Wiele osób może mylnie utożsamiać sygnaturę z numeracją stron, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że podczas pracy nad dokumentami czy publikacjami, użycie odpowiednich terminów jest niezbędne dla zachowania klarowności i poprawności. Warto również zauważyć, że w profesjonalnym wydawnictwie kładzie się duży nacisk na precyzyjne rozumienie terminologii, co pozwala uniknąć błędów i nieścisłości w procesie publikacji.

Pytanie 8

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 7 kg

B. 5 kg

C. 3 kg

D. 2 kg

Obliczenia dotyczące zużycia farby mogą być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. W przypadku podawania innych ilości, jak 2 kg, 5 kg czy 7 kg, można dostrzec szereg nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami obliczeń. Na przykład, wybierając 2 kg, można sądzić, że może to wystarczyć na mniejszą powierzchnię, co jest nieprawidłowe, gdyż nie bierzemy pod uwagę minimalnej powierzchni, jaka jest pokrywana przez farbę. Z kolei odpowiedź 5 kg lub 7 kg może wynikać z nadmiernego założenia, że zużycie farby będzie większe z powodu nieznajomości standardów. W drukarniach stosuje się różne normy dotyczące zużycia farby na m², które mogą się różnić w zależności od podłoża, techniki druku oraz rodzaju farby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie ustalać powierzchnię oraz stosować właściwe zużycie farby, a także uwzględniać ewentualne straty. Te nieporozumienia prowadzą do błędnych wniosków i planowania, co w efekcie może zwiększać koszty produkcji.

Pytanie 9

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 16 punktów typograficznych

B. 5 punktów typograficznych

C. 12 punktów typograficznych

D. 10 punktów typograficznych

Wybór innych rozmiarów punktów, jak 5, 12 czy 16 punktów, niestety, nie jest dobrym pomysłem. Choć te rozmiary mogą się sprawdzać w różnych sytuacjach, to nie są one odpowiednie dla Garmond, który ma 10 punktów. Rozmiar 5 punktów byłby zbyt mały, co mogłoby powodować, że tekst nie będzie czytelny, zwłaszcza w dłuższych materiałach. Z kolei 12 punktów to standardowa wielkość dla druku, ale nie dla Garmond. Użycie 16 punktów może działać dla nagłówków, ale nie dla ciągłego tekstu pisanego Garmond. Pamiętaj, że dobry wybór wielkości czcionki jest kluczowy w typografii, a niewłaściwe podejście do tego może psuć estetykę i funkcjonalność całego projektu. Testowanie rozmiarów czcionek w praktyce może być też pomocne, żeby znaleźć to, co działa najlepiej dla odbiorców.

Pytanie 10

Barwną próbkę wydruku (proof) tworzy się, między innymi, w celu

A. zaprezentowania projektu klientowi do zatwierdzenia

B. oceny poprawności liniatury rastra

C. przeprowadzenia łamania materiałów drukarskich

D. zrealizowania impozycji

Barwna odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym narzędziem w procesie produkcji materiałów graficznych. Jej głównym celem jest przedstawienie projektu klientowi do akceptacji, co pozwala na wizualizację finalnego efektu przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Odbitki próbne umożliwiają sprawdzenie, jak kolory będą wyglądały po wydrukowaniu, co jest istotne w kontekście różnych technik druku, takich jak offset czy cyfrowy. Dzięki nim można również zweryfikować, czy projekt odpowiada specyfikacjom kolorystycznym, jakie są ustalone w standardach branżowych, jak np. Pantone. Przykłady zastosowania proofów obejmują sytuacje, w których klient chce zatwierdzić ostateczną wersję ulotki, katalogu czy opakowania przed ich masowym wydrukowaniem. Wykonanie próbnej odbitki może również pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów związanych z odwzorowaniem kolorów oraz innych aspektów wizualnych, co w rezultacie przyczynia się do zwiększenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 11

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. ACDSee Photo Manager

B. IrfanView

C. PuzzleFlow Organizer

D. FastStone Image Viewer

PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 12

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Inkscape, Lightroom

B. CorelDraw, Premiere

C. Inkscape, CorelDraw

D. Illustrator, AfterEffects

Wybór odpowiedzi, który zawiera programy takie jak Lightroom, Premiere czy AfterEffects, jest błędny z kilku powodów. Lightroom to aplikacja głównie przeznaczona do edycji zdjęć i zarządzania obrazami rastrowymi, a nie do tworzenia grafiki wektorowej. Jego funkcje są skierowane na poprawę jakości zdjęć, organizację bibliotek zdjęciowych oraz ich kalibrację kolorystyczną, co nie ma zastosowania w kontekście projektowania logo. Premiere to oprogramowanie do montażu wideo, służące do edycji filmów, a nie do tworzenia grafik. Z tego powodu, jego funkcjonalności są całkowicie niezwiązane z potrzebami projektantów logo. Z kolei AfterEffects, znany z animacji i efektów wizualnych w filmach oraz projektach multimedialnych, również nie jest narzędziem do projektowania wektorowego. Użycie tych aplikacji w kontekście identyfikacji wizualnej firmy prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwych narzędzi graficznych. Kluczowym błędem jest mylenie różnych typów oprogramowania i ich zastosowań. Właściwe wybory powinny koncentrować się na programach, które umożliwiają pracę z grafiką wektorową, co jest niezbędne do tworzenia profesjonalnych i skalowalnych projektów logo.

Pytanie 13

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. tracking

B. kerning

C. justowanie

D. interlinia

Kerning to taka technika w typografii, która służy do dostosowywania odległości pomiędzy literami. Chodzi o to, żeby tekst był łatwiejszy do przeczytania i ładniej wyglądał. Czasem między literami jest za mało miejsca, a czasem za dużo, co może psuć całą estetykę. Przykład? No chociażby przy projektowaniu logo, gdzie bliskość liter naprawdę robi różnicę w odbiorze wizualnym marki. Warto jednak pamiętać, żeby z kerningiem nie przesadzać, bo zbyt ciasno albo zbyt luźno ułożony tekst może odciągać uwagę czytelnika. Dużo programów graficznych ma automatyczne ustawienia do kerningu, ale jak samodzielnie trochę podrasujesz te wartości, to możesz osiągnąć lepszy efekt. W sumie dobrze wykonany kerning to klucz do profesjonalnie wyglądających dokumentów i materiałów. Trzeba tylko umieć to robić z głową.

Pytanie 14

Aby wydrukować 10 000 plakatów o wymiarach 500 × 700 mm w kolorystyce 4 + 0, najlepszym rozwiązaniem będzie użycie

A. solwentowego plotera o szerokości druku 1,8 m

B. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej

C. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej

D. cyfrowej drukarki o formacie SRA3

Prawidłowym wyborem do wykonania 10 000 plakatów formatu 500 × 700 mm w kolorystyce 4 + 0 jest półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa. Druk offsetowy jest jedną z najpopularniejszych technologii druku dla dużych nakładów, ze względu na swoją efektywność kosztową oraz wysoką jakość wydruku. Maszyny półformatowe są w stanie zadrukować arkusze o wymiarach zbliżonych do potrzebnych, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiału. Dzięki czterem kolorom (CMYK) można uzyskać pełną paletę barw, co jest kluczowe w przypadku plakatów, które muszą być atrakcyjne wizualnie. Ponadto, druk offsetowy zapewnia dużą stabilność kolorów oraz powtarzalność jakości w długich seriach, co jest istotne w produkcji reklamowej. Przykładem zastosowania może być produkcja materiałów promocyjnych dla eventów, kampanii marketingowych czy wystaw, gdzie wysoka jakość druku ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 15

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. ActionScript

B. GhostScript

C. JavaScript

D. PostScript

PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. INDD

B. TIFF

C. EPS

D. PDF

PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 18

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny

B. Skaner bębnowy

C. Naświetlarkę CtP

D. Naświetlarkę CtF

Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.

Pytanie 19

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 160,00 zł

B. 80,00 zł

C. 300,00 zł

D. 640,00 zł

Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 20

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 400 m2

B. 140 m2

C. 280 m2

D. 200 m2

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych pomyłek w obliczeniach dotyczących powierzchni folii. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 200 m², 400 m² lub 280 m², można zauważyć, że najprawdopodobniej uwzględniono nieprawidłowe założenia o potrzeby materiałowe. Na przykład, wybierając 200 m², można błędnie zakładać, że każdy arkusz wymaga dwóch folii lub mylić jednostronne zalaminowanie z dwustronnym, co byłoby uzasadnione jedynie w przypadku podwójnego pokrycia. Z kolei odpowiedź 400 m² mogłaby sugerować, że autor obliczeń pomnożył 0,7 m² przez 400, co jest oczywistym błędem, ponieważ nie ma potrzeby podwajania liczby arkuszy. Wreszcie, wybór 280 m² mógłby sugerować pomylenie jednostek użytku lub wzięcie pod uwagę nieodpowiednich norm. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znać zasady dotyczące zalaminowania materiałów. Kluczową praktyką w branży jest także uzyskiwanie próbnych arkuszy oraz kalkulacji wstępnych przed przystąpieniem do masowej produkcji, co pozwala na optymalizację kosztów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 21

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Renderowanie

B. Wektoryzacja

C. Digitalizacja

D. Naświetlanie

Naświetlanie to kluczowy proces w technologii offsetowej, który polega na przeniesieniu cyfrowego projektu graficznego na specjalną płytę offsetową. Proces ten jest jednym z najważniejszych etapów przygotowania do druku. W praktyce, naświetlanie polega na naświetleniu płyty światłem UV w sposób, który odwzorowuje cyfrowe informacje zawarte w pliku graficznym. Dzięki temu można uzyskać wysoką jakość odwzorowania kolorów i detali. Naświetlanie jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ zapewnia powtarzalność i precyzję, co jest kluczowe w produkcji masowej. Warto zaznaczyć, że wiele współczesnych technologii druku offsetowego korzysta z automatyzacji tego procesu, co zwiększa wydajność produkcji oraz zmniejsza ryzyko błędów ludzkich. Dodatkowo, standardy ISO 12647 definiują wymagania dotyczące procesu naświetlania, co pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości druku oraz spójności kolorystycznej. W kontekście rozwoju technologii poligraficznych, naświetlanie pozostaje fundamentem dla efektywnego i precyzyjnego druku offsetowego.

Pytanie 22

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. redakcyjną

B. przedtytułową

C. przytytułową

D. tytułową

Wybór odpowiedzi tytułowej, przytytułowej czy przedtytułowej wskazuje na brak zrozumienia struktury książki oraz zasad umieszczania informacji o prawach autorskich. Strona tytułowa to miejsce, gdzie znajduje się tytuł książki, nazwisko autora oraz ewentualnie wydawcy, ale nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących praw autorskich ani redakcji. Z kolei strona przytytułowa i przedtytułowa odnoszą się do stron, które mogą występować przed stroną tytułową, ale nie pełnią roli informacyjnej dotyczącej praw autorskich. Często błędne jest myślenie, że wszystkie informacje o książce powinny być zawarte na jej pierwszych stronach. Takie podejście prowadzi do niepełnej ochrony praw autorskich, ponieważ pomija istotne aspekty, takie jak identyfikacja praw właścicieli praw autorskich, co jest kluczowe w kontekście ochrony twórczości. W praktyce, umieszczanie informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej jest nie tylko standardem, ale również dobrym zwyczajem, który pozwala uniknąć problemów prawnych związanych z naruszeniem praw autorskich. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do nieporozumień i sporów prawnych, co podkreśla znaczenie prawidłowego umiejscowienia takich informacji w publikacjach.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Perspektywę.

B. Swobodne.

C. Marionetkowe.

D. Skalę.

Odpowiedź "Marionetkowe" jest poprawna, ponieważ przekształcenie marionetkowe (Puppet Warp) to technika graficzna, która umożliwia precyzyjne modyfikowanie kształtu obiektów na obrazach poprzez manipulację punktami siatki w sposób, który przypomina ruchy marionetki. Użytkownik może łatwo przesuwać, obracać i deformować wybrane fragmenty obrazu, co daje pełną kontrolę nad jego formą. Takie podejście jest szczególnie przydatne w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, gdzie można zastosować tę technikę do tworzenia zaawansowanych efektów wizualnych lub przy retuszu zdjęć. Dzięki zastosowaniu przekształcenia marionetkowego, można osiągnąć złożone efekty, które byłyby trudne do zrealizowania przy użyciu innych metod, takich jak przekształcenia perspektywiczne czy skalowanie. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami w branży, które uwzględniają elastyczność w manipulacji obrazami oraz dążenie do wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 25

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym

B. na oddzielnych warstwach

C. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych

D. połączone w jedną warstwę

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest najlepszą praktyką w projektowaniu graficznym opakowań. Takie podejście umożliwia większą elastyczność podczas edycji pliku, ponieważ każdy element może być łatwo modyfikowany bez wpływu na pozostałe. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor grafiki, możemy to zrobić bez konieczności przesuwania siatki wykrojnika czy znaczników. Ponadto, korzystanie z osobnych warstw ułatwia przygotowanie pliku do druku, gdyż drukarnie często wymagają, aby różne elementy były wyraźnie zdefiniowane. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, zalecają, aby różne warstwy były używane w celu zminimalizowania błędów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że dobrze zorganizowany plik graficzny z osobnymi warstwami ułatwia współpracę między projektantami a klientami oraz innymi interesariuszami, co jest kluczowe w procesie tworzenia opakowań. Dodatkowo, w sytuacji, gdy projekt wymaga dalszych modyfikacji, archiwizacja projektu z wyraźnie zdefiniowanymi warstwami staje się znacznie bardziej efektywna.

Pytanie 26

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liniatura rastra oraz liczba złamów

B. liczba łamów oraz cena form drukarskich

C. nakład i kolorystyka produktu

D. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 27

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Copyleft

B. Public domain

C. Copyright

D. Creative commons

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 28

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 180 sztuk

B. 240 sztuk

C. 320 sztuk

D. 360 sztuk

Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 29

Wykonuje się barwną odbitkę próbną (proof kontraktowy) między innymi po to, aby

A. przeprowadzać adjustację publikacji

B. stworzyć wzór kolorystyczny dla drukarza

C. ocenić układ stron na arkuszu drukarskim

D. ocenić liniaturę rastra

Barwna odbitka próbną, znana również jako proof kontraktowy, odgrywa kluczową rolę w procesie przygotowania materiałów do druku, w szczególności w kontekście zapewnienia zgodności kolorów. Przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza polega na stworzeniu dokładnej reprodukcji kolorów, które będą użyte w finalnym wydruku. Taki proof jest niezbędny do oceny, czy kolory z projektu graficznego są odwzorowane zgodnie z oczekiwaniami. Dobrą praktyką jest stosowanie systemów kolorystycznych, takich jak CMYK lub Pantone, aby zminimalizować różnice między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymamy na papierze. Przykładowo, jeśli projektant dostarcza pliki do druku, proof pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów z kolorami, co może prowadzić do oszczędności czasowych i kosztowych w późniejszych etapach produkcji. Również, proof dostarcza wydawcom i drukarzom możliwości dokonania poprawek jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co jest kluczowe w przypadku dużych nakładów, gdzie błędy mogą generować znaczne straty finansowe.

Pytanie 30

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wersja B jest poprawna, ponieważ przestrzega zasad składu tekstu, które są istotne w profesjonalnej komunikacji. Kluczowym aspektem jest zapis daty, który został oddzielony kropkami bez użycia spacji. Taki sposób zapisu jest zgodny z polskimi standardami typografi i przynosi czytelność oraz estetykę tekstu. Na przykład w dokumentach formalnych, takich jak umowy czy raporty, zachowanie przejrzystości w zapisie dat jest kluczowe. Ponadto, w wersji B brak jest niepotrzebnych spacji wokół myślnika, co również jest zgodne z zasadami typografii, gdzie myślnik powinien ściśle łączyć ze sobą elementy zdania, bez zbędnych odstępów. Zastosowanie tych zasad w praktyce pozwala na tworzenie tekstów, które są nie tylko poprawne gramatycznie, ale także estetyczne i profesjonalne, co jest niezwykle ważne w kontekście publikacji naukowych, biznesowych oraz w codziennej komunikacji.

Pytanie 31

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 120

B. 140

C. 80

D. 100

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 32

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Impozycja

B. Rastrowanie

C. Digitalizacja

D. Wektoryzacja

Zrozumienie pojęć związanych z konwersją obrazów może być trudne, zwłaszcza jak się nie ma kontekstu. Impozycja to w sumie układanie stron do druku, a nie chodzi o konwersję tonalną. Digitalizacja dotyczy przekształcania analogowych danych w cyfrowe, co oczywiście jest ważne, ale nie ma to bezpośredniego związku z tym, w jaki sposób zamienia się tonacje obrazów na kropki. A wektoryzacja? To jest robienie z rastrowych obrazów formatów wektorowych, co też nie odpowiada na twoje pytanie o zamianę skali tonalnej na kropki. Często myli się te procesy, bo nie wszyscy wiedzą, jakie są różnice między grafiką rastrową a wektorową i gdzie się je stosuje. W mojej opinii, zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla każdego, kto zaczyna swoją przygodę z grafiką komputerową, bo każda metoda ma swoje własne właściwości i zastosowania. Żeby lepiej ogarnąć, jak i kiedy te techniki stosować, warto spojrzeć na praktyki w branży oraz na konkretne przykłady zastosowań w projektach graficznych.

Pytanie 33

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Sierota

B. Bękart

C. Szewc

D. Wdowa

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 34

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 297 x 420 mm

C. 600 x 847 mm

D. 423 x 597 mm

Odpowiedzi, które nie uwzględniają wartości spadów przy obliczaniu wymiarów brutto plakatu, mogą prowadzić do licznych problemów w procesie druku. Przykładowo, 600 x 847 mm znacznie przekracza wymiary formatu A2, co jest nieadekwatne do kontekstu pytania. Odpowiedź 423 x 597 mm jest również błędna, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich spadów, a przy tym wymiary netto formatu A2 są inne. W przypadku 297 x 420 mm, mamy do czynienia z wymiarem formatu A3, który również nie odpowiada założonemu formatowi A2. Z kolei 426 x 600 mm, chociaż wydaje się bliskie, nie uwzględnia poprawnie obliczeń spadów, co prowadzi do nieprawidłowego wymiarowania. Typowym błędem jest ignorowanie konieczności dodania spadów do wymiarów netto, co w praktyce może prowadzić do problemów z przycinaniem i wykończeniem gotowego produktu. Osoby zajmujące się projektowaniem graficznym muszą znać zasady obliczania wymiarów brutto, aby uniknąć sytuacji, w których gotowy produkt nie spełnia wymagań jakościowych, co może skutkować dodatkowymi kosztami i czasem na korekty w produkcji.

Pytanie 35

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m²?

A. 240 kg

B. 60 kg

C. 120 kg

D. 12 kg

Masa 1 000 arkuszy papieru o formacie A0 i gramaturze 120 g/m² wynosi 120 kg, co można obliczyć w prosty sposób. Format A0 ma powierzchnię 1 m², a gramatura 120 g/m² oznacza, że każdy arkusz waży 120 gramów. Zatem, dla 1 000 arkuszy, masa wynosi: 1 000 arkuszy × 120 g = 120 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 120 kg. W praktyce, znajomość masy papieru jest kluczowa w wielu branżach, w tym poligrafii i drukarstwie, gdzie precyzyjne obliczenia pomagają w planowaniu produkcji oraz zarządzaniu zapasami. Utrzymanie standardów jakościowych w produkcji papieru, zgodnie z normami ISO, zapewnia, że papiery o danej gramaturze będą miały powtarzalne właściwości, co jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów końcowych w procesie drukowania.

Pytanie 36

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. fotograficzne

B. koncepcyjne

C. stykowe

D. impozycyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 37

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

B. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

C. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 38

Gdzie w publikacji znajduje się informacja o materiałach ikonograficznych?

A. Na stronie wakatowej

B. Na stronie redakcyjnej

C. W przypisach bibliograficznych

D. W bibliografii załącznikowej

No, wybór odpowiedzi wskazującej na inne miejsca z informacjami o materiałach wizualnych jest chyba trochę błędny. Bibliografia to miejsce, gdzie autorzy dają wszystkie źródła, na które się powołują, ale tam nie znajdziesz dokładnych danych o materiałach wizualnych. Strona wakatowa, mimo że może mieć ogłoszenia o pracy, zupełnie nie odnosi się do treści publikacji i nie jest miejscem do pokazywania informacji o ikonografii. Przypisy bibliograficzne mogą mieć odniesienia do ikonografii, ale nie są głównym miejscem prezentacji tych danych; zazwyczaj to tylko noty na marginesach. W edytorstwie ważne jest, by informacje o materiałach wizualnych były w odpowiednim miejscu, bo inaczej można zmylić czytelnika i utrudnić mu zrozumienie całej treści. Dlatego warto pamiętać, że strona redakcyjna to kluczowe miejsce na takie informacje, bo zapewnia przejrzystość i spójność publikacji.

Pytanie 39

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Adobe InDesign

B. Audacity

C. Puzzle Flow

D. Painter

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 40

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 3 zł

B. 9 zł

C. 6 zł

D. 10 zł

Odpowiedzi, które sugerują wyższe ceny jednostkowe, wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Na przykład, odpowiedzi wskazujące ceny 6 zł lub 9 zł wskazują na nieprawidłowe podzielenie, które może wynikać z błędnego założenia dotyczącego całkowitych kosztów lub liczby jednostek. Osoby, które wybrały 10 zł, mogły błędnie założyć, że całkowity koszt jest znacznie wyższy, co jest niezgodne z podanymi danymi. W praktyce, takie błędy mogą mieć poważne konsekwencje finansowe, gdyż mogą prowadzić do zawyżania cen produktów, co w efekcie może wpłynąć na konkurencyjność i sprzedaż. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie analizy kosztów jednostkowych w kontekście strategii cenowej. Ustalenie ceny, która przewyższa rzeczywiste koszty jednostkowe, może prowadzić do utraty klientów, dlatego tak istotne jest dokładne zrozumienie struktury kosztów. Uczestnicy testu powinni zwrócić uwagę na to, jak obliczenia wpływają na decyzje biznesowe oraz na praktyczne aspekty kalkulacji kosztów, które są nieodłącznym elementem strategii każdej firmy produkcyjnej. Właściwe podejście do analizy kosztów i cen jednostkowych pozwala na lepsze zarządzanie finansami oraz osiąganie zysków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej