Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 15:38
Data zakończenia: 23 maja 2025 16:06

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kontrola pasma (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

B. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na określonym porcie

C. umożliwiająca jednoczesne łączenie switchy przy użyciu wielu interfejsów

D. pozwalająca na równoczesne przesyłanie danych z danego portu do innego portu

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji przełączników sieciowych i zarządzania pasmem. Pierwsza odpowiedź sugeruje, że zarządzanie pasmem dotyczy zdalnego dostępu do urządzeń, co jest nieporozumieniem. Zdalny dostęp to tak naprawdę inne tematy, jak protokoły SSH czy Telnet, które służą do zarządzania sprzętem, a nie do kontroli przepustowości. W przypadku przełączników, to są zupełnie różne rzeczy. Inna niesłuszna odpowiedź mówi, że zarządzanie pasmem polega na łączeniu przełączników w kilka połączeń jednocześnie, co bardziej pasuje do LACP (Link Aggregation Control Protocol). Ale to też nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem pasma. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje, że zarządzanie pasmem to przesyłanie danych między portami, też nie jest w porządku. Przesyłanie danych to kwestia przełączania, nie zarządzania pasmem. Te pomyłki wynikają z nieprecyzyjnego zrozumienia terminologii sieciowej oraz funkcji przełączników w sieci. Jak chcesz skutecznie zarządzać przepustowością, kluczowe jest zrozumienie, że chodzi o kontrolowanie zasobów sieciowych na poziomie portu, a nie o zarządzanie połączeniami czy dostępem.

Pytanie 2

Jakie urządzenie należy zastosować do pomiaru mocy zużywanej przez komputer?

A. woltomierz

B. watomierz

C. tester zasilaczy

D. amperomierz

No więc, woltomierz, amperomierz i tester zasilaczy to różne przyrządy, ale niestety nie wystarczą do dokładnego pomiaru mocy, którą bierze komputer. Woltomierz pokazuje tylko napięcie, a to nie mówi nic o zużyciu energii samo w sobie. Amperomierz z kolei mierzy tylko natężenie prądu, a żeby uzyskać pełny obraz mocy, trzeba brać pod uwagę również napięcie i współczynnik mocy, który pokazuje, jak efektywnie energia jest wykorzystywana. Tester zasilaczy, mimo że potrafi sprawdzić stan zasilania, też nie da pełnego obrazu mocy. Dlatego wiele osób myśli, że pomiar jednego z tych parametrów jest wystarczający do oceny mocy, ale to nieprawda. Musisz mieć watomierz, który łączy te wszystkie dane, żeby dostać pełny obraz wydajności energetycznej. Zrozumienie tej różnicy jest naprawdę ważne, zwłaszcza dla osób zajmujących się elektroniką czy chcących mądrze gospodarować energią w komputerach.

Pytanie 3

W serwerach warto korzystać z dysków, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. pojemność dysku wzrasta dzięki automatycznej kompresji danych

B. można podłączyć i odłączyć dysk przy włączonym zasilaniu serwera

C. prędkość zapisu rośnie do 250 MB/s

D. czas odczytu zwiększa się trzykrotnie w porównaniu do trybu Cable select

Nieprawidłowe odpowiedzi, które sugerują inne powody stosowania dysków z funkcjonalnością Hot plugging, nie odzwierciedlają rzeczywistej istoty tej technologii. Twierdzenie, że zwiększa się pojemność dysku poprzez automatyczną kompresję danych, jest mylne, ponieważ kompresja nie jest funkcją, która jest związana z Hot plugging. Kompresja to proces, który odbywa się na poziomie oprogramowania i nie wpływa na fizyczne połączenie dysków w systemie. Kolejna fałszywa koncepcja dotyczy czasu odczytu, który rzekomo miałby wzrastać trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select. W rzeczywistości, Cable select jest techniką identyfikacji dysków w systemach SATA, a nie technologii, która miałaby wpływ na prędkość odczytu. Prędkości zapisu również nie są związane z Hot plugging; nie ma standardowej prędkości zapisu wynoszącej 250 MB/s, ponieważ wydajność dysków zależy od wielu czynników, takich jak ich typ, protokoły komunikacyjne czy konfiguracja RAID. Typowe błędy myślowe w takich odpowiedziach obejmują mylenie funkcji i specyfikacji dysków z technologią ich podłączenia oraz niepełne zrozumienie, jak działają systemy dyskowe w kontekście Hot plugging. Ważne jest, aby skupić się na rzeczywistych zastosowaniach i korzyściach wynikających z tej technologii, a nie na błędnych założeniach dotyczących jej funkcji.

Pytanie 4

Polecenie tar w systemie Linux służy do

A. archiwizacji danych

B. porównywania danych z dwóch plików

C. kompresji danych

D. wyszukiwania danych w pliku

Kompresja danych, porównanie danych z dwóch plików oraz wyszukiwanie danych w pliku to procesy, które nie są bezpośrednio związane z funkcją archiwizacji, jaką oferuje tar. Kompresja to proces redukcji rozmiaru plików, co można osiągnąć za pomocą innych narzędzi, jak gzip czy bzip2, które mogą być używane w połączeniu z tar, ale same w sobie nie są funkcją tar. Porównanie danych z dwóch plików dotyczy analizy różnic między nimi i jest realizowane przez narzędzia takie jak diff, które zestawiają zawartość plików linia po linii, a nie przez tar, który nie analizuje zawartości plików, lecz jedynie je zbiera w archiwum. W kontekście wyszukiwania danych, użytkownicy mogą korzystać z narzędzi takich jak grep, które pozwalają na przeszukiwanie zawartości plików w poszukiwaniu określonych wzorców tekstowych. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji archiwizacji z procesami kompresji oraz operacjami na danych, które mają inny cel i zastosowanie. Zrozumienie różnicy między archiwizacją a innymi procesami zarządzania danymi jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi dostępnych w systemie Linux, a także dla poprawnego planowania strategii zarządzania danymi, co jest istotnym elementem pracy w środowisku IT.

Pytanie 5

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przydzielenie

A. maksymalnie trzech terminów realizacji dla wskazanego programu

B. maksymalnie czterech terminów realizacji dla wskazanego programu

C. maksymalnie pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

D. więcej niż pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

Problemy z przypisaniem terminów wykonania w systemie Windows mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ograniczeń tego narzędzia. Niektóre odpowiedzi sugerują ograniczenie liczby terminów do trzech, czterech lub pięciu, co jest niezgodne z rzeczywistością oferowaną przez Harmonogram zadań. Takie podejście może prowadzić do mylnego przekonania, że zarządzanie zadaniami w systemie Windows jest bardziej ograniczone niż w rzeczywistości. W praktyce, użytkownicy powinni być świadomi, że mogą ustawiać wiele zadań z różnymi warunkami, co pozwala na bardziej elastyczne planowanie zadań, odpowiadające na złożone potrzeby administracyjne. Kolejnym błędem jest mylenie liczby terminów z ich funkcjonalnością; użytkownicy mogą zatem zakładać, że ograniczona liczba terminów oznacza lepszą kontrolę, podczas gdy w rzeczywistości większa liczba terminów umożliwia stworzenie bardziej złożonego harmonogramu, co jest korzystne w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie aktualizacjami, backupami czy innymi cyklicznymi zadaniami. Warto zatem zwrócić uwagę na pełną funkcjonalność narzędzia i nie ograniczać się do myślenia o prostych liczbowych ograniczeniach, co może prowadzić do niewłaściwego wykorzystywania możliwości systemu.

Pytanie 6

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zawarto informację, że urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. mikroprocesora

B. karty sieciowej

C. karty graficznej

D. dysku twardego

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standardowy interfejs programowania aplikacji (API) służący do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są kluczowymi komponentami komputerów, które wykorzystują OpenGL do przetwarzania i renderowania grafiki w grach, aplikacjach inżynieryjnych oraz wizualizacjach naukowych. Przykładowo, w grach komputerowych, OpenGL pozwala na tworzenie złożonych scen 3D oraz efekty wizualne, co wpływa na jakość i immersyjność rozgrywki. Karty graficzne współczesnych komputerów, takich jak te od firm NVIDIA czy AMD, oferują pełne wsparcie dla OpenGL, co jest standardem w branży gier i grafiki komputerowej. Dobre praktyki przy projektowaniu aplikacji z wykorzystaniem OpenGL obejmują optymalizację renderowania, zarządzanie pamięcią oraz efektywne korzystanie z zasobów GPU, co przekłada się na lepszą wydajność i jakość wizualną.

Pytanie 7

Twórca zamieszczonego programu pozwala na jego darmowe korzystanie tylko w przypadku

Ancient Domains of Mystery
Autor	Thomas Biskup
Platforma sprzętowa	DOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie	23 października 1994
Aktualna wersja stabilna	1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa	1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencja	postcardware
Rodzaj	roguelike

A. uiszczenia dobrowolnej wpłaty na cele charytatywne

B. zaakceptowania ograniczeń czasowych podczas instalacji

C. wysłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy

D. przesłania przelewu w wysokości $1 na konto twórcy

Ograniczenia czasowe podczas instalacji są charakterystyczne dla oprogramowania typu trial, które pozwala na użytkowanie produktu przez określony czas zanim będzie wymagana pełna opłata. Model ten nie pasuje do konceptu postcardware, który opiera się na interakcji społecznościowej, nie finansowej. Przesłanie przelewu z kwotą pieniędzy sugeruje, że mamy do czynienia z modelem opartym na mikrotransakcjach, co również nie jest zgodne z ideą postcardware. Ten model licencjonowania nie wiąże się z żadnymi kosztami finansowymi i nie wymaga przelewów pieniężnych, gdyż jego celem jest bardziej nawiązywanie kontaktu niż uzyskiwanie zysków. Uiszczenie dobrowolnej opłaty na cele charytatywne może być bliskie idei donationware, które pozwala użytkownikom wspierać twórcę lub wskazane cele, jednak różni się od postcardware, które skupia się na wymianie symbolicznej, jaką jest przesłanie kartki. Wszystkie te modele licencjonowania wychodzą z różnych założeń, a kluczowe jest zrozumienie, że postcardware nie wiąże się z finansowymi zobowiązaniami, lecz z symbolicznym gestem uznania. To podejście promuje bardziej humanistyczną relację między twórcą a użytkownikiem, co jest kluczowe dla zrozumienia jego specyfiki w kontekście historycznym i społecznym.

Pytanie 8

W bezprzewodowej sieci firmowej aktywowano usługę, która zajmuje się tłumaczeniem nazw mnemonicznych. Co to za usługa?

A. DHCP

B. RADIUS

C. DNS

D. RDS

Wybór odpowiedzi RADIUS, DHCP i RDS jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych protokołów i usług sieciowych. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół, który zajmuje się autoryzacją i uwierzytelnianiem użytkowników w sieciach, szczególnie w kontekście dostępu do usług zdalnych. Zastosowanie RADIUS obejmuje zarządzanie dostępem użytkowników do sieci, ale nie ma on funkcji tłumaczenia nazw mnemonicznych, co jest kluczowe w zadanym pytaniu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych klientom w sieci, ale również nie zajmuje się tłumaczeniem nazw. Jest to usługa, która operuje na poziomie konfiguracji, a nie na poziomie rozwiązywania nazw. RDS (Remote Desktop Services) to technologia umożliwiająca zdalny dostęp do pulpitu, i podobnie jak w poprzednich przypadkach, nie jest odpowiedzialna za tłumaczenie nazw. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest skupienie się na funkcjonalności sieciowej, która dotyczy autoryzacji lub przydzielania adresów, zamiast zrozumienia, że usługa tłumaczenia nazw jest specyficzną funkcją przypisaną do DNS. W efekcie, odpowiedzi te nie odpowiadają na pytanie o funkcję tłumaczenia nazw mnemonicznych w sieci, co jest kluczowe dla pełnego zrozumienia roli, jaką DNS odgrywa w komunikacji sieciowej.

Pytanie 9

Wskaż błędne twierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Active Directory to usługa katalogowa w systemach operacyjnych sieciowych firmy Microsoft

B. Domeny zorganizowane hierarchicznie mogą tworzyć strukturę drzewa

C. Active Directory to usługa służąca do monitorowania użycia limitów dyskowych aktywnych katalogów

D. W Active Directory dane są uporządkowane w sposób hierarchiczny

Active Directory to kompleksowa usługa katalogowa, która stanowi fundament dla zarządzania zasobami i użytkownikami w środowisku sieciowym Windows. W kontekście jej architektury, ważne jest, aby zrozumieć, że AD umożliwia organizację danych w hierarchicznej strukturze, co oznacza, że informacje są zgrupowane w jednostkach organizacyjnych (OU), domenach, a także w strukturach drzewiastych. Tworzenie tych hierarchii nie tylko ułatwia porządkowanie danych, ale także pozwala na zastosowanie polityk bezpieczeństwa na różnych poziomach organizacji. Oprócz tego, Active Directory nie monitoruje limitów dyskowych ani nie ma funkcji związanych z zarządzaniem przestrzenią dyskową. Funkcje te są realizowane przez inne narzędzia i mechanizmy, takie jak Systemy Plików (np. NTFS) i dodatkowe oprogramowanie do monitorowania zasobów systemowych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie funkcji AD z innymi technologiami, które mają na celu zarządzanie przestrzenią dyskową, co może prowadzić do mylnych założeń na temat jej roli w infrastrukturze IT. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze, że AD jest skomplikowanym narzędziem, które koncentruje się na zarządzaniu tożsamością i dostępem, a nie na monitorowaniu przestrzeni dyskowej, co jest zadaniem zupełnie innych mechanizmów.

Pytanie 10

Obecnie pamięci podręczne drugiego poziomu procesora (ang. "L-2 cache") są zbudowane z układów pamięci

A. ROM

B. EEPROM

C. DRAM

D. SRAM

Odpowiedzi ROM, DRAM i EEPROM nie są prawidłowe w kontekście pamięci podręcznych drugiego poziomu. ROM (Read-Only Memory) to pamięć, która jest przeznaczona głównie do przechowywania stałych danych, takich jak oprogramowanie układowe. Ze względu na swoją naturę, ROM nie jest odpowiedni do dynamicznego przechowywania danych, które często się zmieniają w trakcie pracy procesora. Z kolei DRAM (Dynamic Random-Access Memory) jest wykorzystywana głównie jako pamięć główna w systemach komputerowych, a nie w pamięciach cache. DRAM wymaga ciągłego odświeżania, co wprowadza dodatkowe opóźnienia, które są nieakceptowalne w kontekście pamięci podręcznej, gdzie kluczowe jest szybkie dostarczanie danych do procesora. Zastosowanie EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) również nie jest właściwe, ponieważ ta technologia jest przeznaczona do przechowywania danych, które muszą być programowane i kasowane elektrycznie, co czyni ją zbyt wolną dla pamięci cache. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnych odpowiedzi to mylenie różnych typów pamięci ze względu na ich przeznaczenie i charakterystykę działania. Stosowanie pamięci RAM w kontekście pamięci podręcznej powinno być oparte na zrozumieniu wymagań dotyczących szybkości, opóźnień i efektywności energetycznej, co podkreśla znaczenie wyboru SRAM w tej roli.

Pytanie 11

Który z protokołów pełni rolę protokołu połączeniowego?

A. ARP

B. IP

C. UDP

D. TCP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest uznawany za protokół połączeniowy, co oznacza, że przed przesłaniem danych nawiązuje trwałe połączenie między nadawcą a odbiorcą. W przeciwieństwie do protokołów bezpołączeniowych, takich jak UDP (User Datagram Protocol), TCP zapewnia niezawodność dostarczania danych dzięki mechanizmom kontroli błędów i retransmisji. Przykładem zastosowania TCP jest protokół HTTP, który jest fundamentem działania stron internetowych. Gdy przeglądarka nawiązuje połączenie z serwerem, TCP ustala parametry połączenia, a następnie gwarantuje, że dane (np. treść strony) są dostarczane w poprawnej kolejności i bez błędów. Dzięki temu użytkownicy mogą mieć pewność, że otrzymują pełne i poprawne informacje. W standardach branżowych TCP jest często używany w aplikacjach, które wymagają wysokiej niezawodności, takich jak transfer plików (FTP) czy poczta elektroniczna (SMTP).

Pytanie 12

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z atramentem

B. z tonerem

C. z taśmą

D. z fluidem

Odpowiedź "z taśmą" jest poprawna, ponieważ drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące do nanoszenia obrazu na papier. W przeciwieństwie do drukarek atramentowych, które stosują wkłady z atramentem, drukarki igłowe polegają na mechanizmie, w którym igły przebijają taśmę, przenosząc barwnik na papier. Wymiana taśmy jest kluczowym zadaniem eksploatacyjnym, które należy regularnie przeprowadzać, aby zapewnić ciągłość pracy urządzenia oraz wysoką jakość wydruków. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są stosunkowo tanie i łatwe do wymiany, co czyni je praktycznym wyborem w wielu środowiskach biurowych. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy i wymieniać ją, gdy zaczyna ona wykazywać oznaki zużycia, takie jak blaknięcie wydruków. Zapewnia to nie tylko lepszą jakość, ale również wydłuża żywotność samej drukarki, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami eksploatacji sprzętu biurowego.

Pytanie 13

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie w sieci posiada dokładnie dwa połączenia, jedno z każdym z sąsiadów, a dane są przesyłane z jednego komputera do drugiego w formie pętli?

A. Drzewa

B. Siatki

C. Gwiazdy

D. Pierścienia

Topologia pierścieniowa jest charakterystyczna dla sieci, w której każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, tworząc zamkniętą pętlę. W tej konfiguracji dane są przesyłane w określonym kierunku od jednego komputera do następnego, co pozwala na prostą i efektywną transmisję. Zaletą tej topologii jest możliwość łatwego dodawania nowych urządzeń do sieci bez zakłócania pracy pozostałych. W praktycznych zastosowaniach, topologia pierścieniowa może być używana w lokalnych sieciach komputerowych, takich jak sieci Token Ring, gdzie dane są przesyłane w formie tokenów, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładowo, w biurach lub instytucjach edukacyjnych, gdzie wymagana jest stabilna transmisja danych, stosowanie topologii pierścieniowej może zapewnić efektywność i niezawodność. Zgodnie ze standardami branżowymi, ta topologia jest również stosunkowo łatwa do diagnostyki, ponieważ awaria jednego z urządzeń wpływa na całą pętlę, co ułatwia lokalizację problemu.

Pytanie 14

Dobrze zaprojektowana sieć komputerowa powinna zapewniać możliwość rozbudowy, czyli charakteryzować się

A. wydajnością

B. redundancją

C. skalowalnością

D. nadmiarowością

Skalowalność to kluczowa cecha każdej nowoczesnej sieci komputerowej, która pozwala na jej rozbudowę w miarę potrzeb bez konieczności przeprowadzania kosztownych zmian w infrastrukturze. Oznacza to, że użytkownicy mogą dodawać nowe urządzenia, węzły lub usługi bez negatywnego wpływu na wydajność całego systemu. Przykładem zastosowania skalowalności jest architektura oparta na chmurze, która umożliwia elastyczne zwiększanie zasobów obliczeniowych w odpowiedzi na zmieniające się zapotrzebowanie. W praktyce, gdy firma rośnie, może łatwo dostosować swój system do nowych wymagań, dodając serwery lub korzystając z rozwiązań chmurowych, które automatycznie dostosowują się do obciążenia. Dobre praktyki w projektowaniu sieci, takie jak stosowanie protokołów routingu, jak OSPF czy BGP, czy zaprojektowanie sieci według architektury hierarchicznej, wspierają skalowalność. Dzięki tym podejściom, sieci mogą rosnąć w sposób zorganizowany, eliminując problemy związane z wydajnością oraz zarządzaniem ruchem.

Pytanie 15

Które medium transmisyjne charakteryzuje się najmniejszym ryzykiem narażenia na zakłócenia elektromagnetyczne przesyłanego sygnału?

A. Czteroparowy kabel FTP

B. Cienki kabel koncentryczny

C. Kabel światłowodowy

D. Gruby kabel koncentryczny

Kabel światłowodowy to medium transmisyjne, które wykorzystuje światło do przesyłania danych, co eliminuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą występować w tradycyjnych kablach miedzianych. Dzięki temu jest on idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne źródła zakłóceń, takich jak w biurach, centrach danych czy w pobliżu urządzeń elektrycznych. Światłowody mają również znacznie większą przepustowość niż kable miedziane, co pozwala na przesyłanie większej ilości danych na dłuższe odległości bez straty jakości sygnału. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801, światłowody są rekomendowane do zastosowania w nowoczesnych instalacjach telekomunikacyjnych. W praktyce, firmy na całym świecie coraz częściej wybierają kable światłowodowe do budowy sieci, co pozwala na rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej oraz zapewnienie wysokiej jakości usług internetowych. W obliczu rosnących wymagań dotyczących szybkości i niezawodności transmisji danych, inwestycja w technologię światłowodową staje się zatem coraz bardziej opłacalna.

Pytanie 16

Wartość koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada zapisie

A. #AA18FF

B. #81AAFF

C. #18FAAF

D. #FFAA81

Zapis koloru RGB(255, 170, 129) jest konwertowany na format heksadecymalny poprzez przekształcenie wartości RGB do postaci heksadecymalnej. Z wartości 255 otrzymujemy 'FF', z 170 - 'AA', a z 129 - '81'. Tak więc, łącząc te wartości, otrzymujemy kod #FFAA81. Użycie notacji heksadecymalnej jest standardem w projektowaniu stron internetowych oraz w grafice komputerowej, co pozwala na łatwe i przejrzyste definiowanie kolorów. W praktyce, znajomość takiej konwersji jest niezwykle przydatna dla programistów front-end oraz grafików, którzy często muszą dostosowywać kolory w swoich projektach. Na przykład, przy tworzeniu stylów CSS, kod heksadecymalny może być użyty w definicjach kolorów tła, tekstu, obramowania itp., co daje dużą swobodę w kreacji wizualnej.

Pytanie 17

Podczas realizacji procedury POST na wyświetlaczu ukazuje się komunikat "CMOS Battery State Low". Jakie kroki należy podjąć, aby uniknąć pojawiania się tego komunikatu w przyszłości?

A. Właściwie skonfigurować ustawienia zasilania w CMOS

B. Zamienić akumulatory w laptopie na nowe

C. Podłączyć zasilanie z sieci

D. Wymienić baterię znajdującą się na płycie głównej komputera

Wymiana baterii na płycie głównej komputera jest kluczowym działaniem w sytuacji, gdy pojawia się komunikat "CMOS Battery State Low". Bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS-u, w tym daty, godziny oraz konfiguracji sprzętowej. Kiedy bateria ta staje się słaba lub całkowicie się rozładowuje, komputer nie jest w stanie zachować tych informacji, co prowadzi do błędów w uruchamianiu oraz konieczności ponownego konfigurowania ustawień po każdym wyłączeniu zasilania. Wymiana baterii powinna być przeprowadzana zgodnie z dokumentacją producenta, a po instalacji nowej baterii istotne jest, aby upewnić się, że wszystkie ustawienia w BIOS-ie zostały poprawnie skonfigurowane. Na przykład, warto ustawić aktualną datę i godzinę, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu operacyjnego oraz aplikacji. Regularne sprawdzanie stanu baterii CMOS, zwłaszcza w starszych systemach, jest dobrym nawykiem, który może zapobiec nieprzyjemnym niespodziankom podczas uruchamiania komputera.

Pytanie 18

Na ilustracji zaprezentowano sieć komputerową w układzie

A. pierścienia

B. magistrali

C. mieszanej

D. gwiazdy

Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są połączone bezpośrednio z centralnym punktem, takim jak switch lub hub. Jest najczęściej stosowana we współczesnych sieciach LAN ze względu na łatwość zarządzania i rozpoznawania problemów. Wadą jest podatność na awarie centralnego urządzenia, co może skutkować całkowitym unieruchomieniem sieci. Z kolei topologia magistrali to sposób połączenia, w którym wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium komunikacyjnego, najczęściej kabla koncentrycznego. Taka konfiguracja była popularna w początkowych fazach rozwoju sieci lokalnych ze względu na prostotę instalacji i niski koszt, jednak jej ograniczenia w zakresie skalowalności i trudności diagnostyczne sprawiły, że została zastąpiona bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami. Topologia mieszana, zwana również hybrydową, łączy w sobie cechy różnych topologii, takich jak gwiazda, pierścień czy magistrala, umożliwiając elastyczne dostosowanie struktury sieci do specyficznych potrzeb i uwarunkowań środowiskowych. Dobre zrozumienie ograniczeń i zastosowań każdej z tych topologii jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych sieci komputerowych, które spełniają wymagania użytkowników.

Pytanie 19

Który z poniższych programów nie służy do diagnozowania sieci komputerowej w celu wykrywania problemów?

A. nslookup

B. traceroute

C. getfacl

D. ping

Odpowiedzi 'traceroute', 'nslookup' oraz 'ping' są narzędziami, które w rzeczywistości są powszechnie używane do testowania i diagnozowania sieci komputerowych. 'Traceroute' jest wykorzystywane do śledzenia trasy pakietów danych przez różne węzły w sieci, co pozwala na identyfikację miejsc, w których mogą występować opóźnienia lub utraty pakietów. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów z narastającym czasem życia (TTL), co umożliwia określenie długości trasy dotarcia do celu. 'Ping' służy do sprawdzania dostępności hostów w sieci oraz mierzenia czasu odpowiedzi, co pozwala na szybką diagnozę problemów z połączeniem. Z kolei 'nslookup' jest narzędziem do zapytań DNS, które pozwala na przekształcanie nazw domenowych na adresy IP oraz odwrotnie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi z zadaniami, które nie mają związku z sieciami, jak to ma miejsce w przypadku 'getfacl', które nie ma żadnej funkcjonalności związanej z diagnozowaniem połączeń sieciowych. Właściwe korzystanie z 'ping', 'traceroute' i 'nslookup' w sytuacjach, gdy występują problemy z łącznością, jest zgodne z najlepszymi praktykami, dlatego ważne jest zrozumienie ich zastosowania w kontekście testowania sieci.

Pytanie 20

Protokół, który umożliwia po połączeniu z serwerem pocztowym przesyłanie na komputer tylko nagłówków wiadomości, a wysyłanie treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu konkretnego e-maila, to

A. MIME

B. SMTP

C. IMAP

D. POP3

MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions) jest standardem, który pozwala na przesyłanie różnych typów danych w wiadomościach e-mail, takich jak obrazy, pliki audio czy dokumenty. Jednak MIME nie jest protokołem do zarządzania połączeniem z serwerem pocztowym. Nie ma funkcjonalności do pobierania danych, a jedynie rozszerza możliwości przesyłania wiadomości, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście opisanego pytania. Podobnie SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem wykorzystywanym do wysyłania wiadomości e-mail do serwerów pocztowych, ale nie zajmuje się ich odbieraniem ani zarządzaniem. Jego rolą jest przesyłanie wiadomości od nadawcy do odbiorcy, co nie ma nic wspólnego z pobieraniem nagłówków czy zarządzaniem treścią wiadomości. Z kolei POP3 (Post Office Protocol) działa na zupełnie innej zasadzie; pobiera wiadomości całkowicie na lokalne urządzenie, co oznacza, że użytkownik musi pobrać wszystkie wiadomości, nawet te, które nie są mu potrzebne. To podejście jest mniej efektywne w zarządzaniu pocztą, zwłaszcza w sytuacji, gdy użytkownik korzysta z wielu urządzeń. Typowym błędem jest mylenie tych protokołów i ich funkcji, co prowadzi do nieporozumień związanych z obsługą poczty elektronicznej.

Pytanie 21

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

B. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

C. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

D. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

Procesor INTEL CORE i3-4350 jest niekompatybilny z płytą główną o przedstawionych parametrach, ponieważ używa gniazda LGA 1150, które nie pasuje do gniazda S-AM3+ wspieranego przez płytę główną. Gniazdo procesora to kluczowy element w kompatybilności między płytą główną a procesorem. W przypadku niezgodności nie ma fizycznej możliwości zamontowania procesora w płycie głównej. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność szczegółowego sprawdzenia kompatybilności przed zakupem części komputerowych, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów i opóźnień w montażu. Praktycznie, jeśli użytkownik nie sprawdzi kompatybilności komponentów, może to prowadzić do sytuacji, gdzie cała inwestycja w komputer staje się problematyczna, ponieważ wymiana płyty głównej lub procesora pociąga za sobą dodatkowe koszty. Dlatego zawsze zaleca się konsultację specyfikacji technicznych i ewentualnie kontakt z producentem lub ekspertem, aby upewnić się, że wszystkie części są zgodne. Warto również korzystać z narzędzi online, które pomagają w weryfikacji kompatybilności komponentów komputerowych.

Pytanie 22

Zużyty sprzęt elektryczny lub elektroniczny, na którym znajduje się symbol zobrazowany na ilustracji, powinien być

A. przekazany do miejsca skupu złomu

B. wyrzucony do pojemników na odpady domowe

C. przekazany do punktu odbioru zużytej elektroniki

D. wrzucony do pojemników oznaczonych tym symbolem

Znak przekreślonego kosza wskazuje, że urządzenia elektryczne nie mogą być wyrzucane razem z odpadami komunalnymi. Jest to istotne, ponieważ wiele urządzeń elektronicznych zawiera niebezpieczne substancje, które mogą zanieczyszczać środowisko, jeśli nie zostaną przetworzone w odpowiedni sposób. Wyrzucenie ich do pojemników na śmieci bytowe nie tylko narusza przepisy dotyczące gospodarowania odpadami, ale także może prowadzić do skażenia ziemi i wody. Przekazanie do punktu skupu złomu również nie jest odpowiednią opcją, ponieważ tego typu punkty nie są przystosowane do bezpiecznego demontażu i przetwarzania urządzeń elektronicznych. Mogą one jedynie odzyskać surowce w sposób, który nie gwarantuje ochrony środowiska przed szkodliwymi substancjami. Z kolei pojemniki oznaczone znakiem przekreślonego kosza nie istnieją, ponieważ znak ten informuje jedynie o zakazie wyrzucania do śmieci komunalnych, a nie wskazuje konkretnego miejsca utylizacji. Właściwym rozwiązaniem jest przekazanie urządzenia do wyspecjalizowanego punktu odbioru zużytej elektroniki, co zapewnia jego odpowiednie przetworzenie i minimalizuje negatywny wpływ na środowisko zgodnie z dyrektywą WEEE.

Pytanie 23

Na schemacie blokowym funkcjonalny blok RAMDAC ilustruje

A. przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM

B. przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM

C. pamięć ROM karty graficznej

D. pamięć RAM karty graficznej

RAMDAC nie jest pamięcią RAM karty graficznej, ponieważ jego rola nie polega na przechowywaniu danych obrazu, lecz na ich przekształcaniu. Pamięć RAM w kartach graficznych, znana jako VRAM, służy do magazynowania danych potrzebnych do renderowania grafiki. Mylenie RAMDAC z VRAM wynika często z samego podobieństwa nazw oraz historycznego kontekstu, kiedy to RAMDAC i VRAM były fizycznie blisko siebie na płytce PCB kart graficznych. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM nie opisuje poprawnie funkcji RAMDAC, gdyż RAMDAC zajmuje się konwersją danych cyfrowych na sygnały analogowe, nie odwrotnie. Takie błędne założenie może wynikać z nieporozumienia, czym są konwersje AD i DA w kontekście systemów wideo. Pamięć ROM karty graficznej, używana do przechowywania firmware, nie ma żadnej bezpośredniej roli w przetwarzaniu sygnałów wyjściowych wideo. Nieporozumienia te często wynikają z braku precyzyjnego zrozumienia architektury kart graficznych i funkcji poszczególnych komponentów. Zrozumienie roli RAMDAC jest kluczowe dla osób projektujących sprzęt wideo oraz tych zajmujących się jego diagnostyką, gdyż umożliwia optymalizację jakości sygnału i zapewnienie kompatybilności z różnymi urządzeniami wyjściowymi.

Pytanie 24

Który z interfejsów umożliwia transfer danych zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym pomiędzy komputerem a wyświetlaczem?

A. HDMI

B. DISPLAY PORT

C. DFP

D. DVI-I

DVI-I (Digital Visual Interface Integrated) jest interfejsem, który umożliwia przesyłanie zarówno sygnałów cyfrowych, jak i analogowych między komputerem a monitorem. W odróżnieniu od innych standardów, DVI-I ma zdolność do konwersji sygnału cyfrowego do analogowego, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem dla różnych typów wyświetlaczy. Przykładowo, gdy podłączasz komputer do starszego monitora CRT, DVI-I może przesyłać sygnał w formacie analogowym, co jest niezbędne, ponieważ te monitory nie obsługują sygnałów cyfrowych. Możliwość użycia zarówno sygnału cyfrowego jak i analogowego sprawia, że DVI-I jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba elastyczności w wyborze sprzętu. Praktyczne zastosowanie DVI-I można również zauważyć w projektach, które wymagają połączenia nowoczesnych komputerów z starszymi systemami wyświetlania. DVI-I jest powszechnie stosowany w standardach branżowych, co zapewnia jego kompatybilność z wieloma urządzeniami.

Pytanie 25

W norma PN-EN 50174 brak jest wskazówek odnoszących się do

A. realizacji instalacji na zewnątrz obiektów

B. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

C. realizacji instalacji wewnątrz obiektów

D. zapewnienia jakości instalacji kablowych

Norma PN-EN 50174, która dotyczy instalacji systemów okablowania strukturalnego, nie wnosi wytycznych dotyczących zapewnienia jakości instalacji okablowania. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że jakość instalacji można ocenić na podstawie samej normy, jednak w rzeczywistości normy te nie obejmują kryteriów jakości, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów. Jakość instalacji powinna być zapewniona poprzez stosowanie odpowiednich procedur testowych oraz standardów jakości, takich jak ISO 9001, które koncentrują się na systemach zarządzania jakością. W odniesieniu do wykonania instalacji wewnątrz budynków, norma PN-EN 50174 oferuje wskazówki, lecz nie jest jedynym dokumentem, na którym można się opierać. Z kolei instalacje na zewnątrz budynków również wymagają szczegółowych wytycznych, które nie są zawarte wyłącznie w tej normie. Każda instalacja musi spełniać określone normy dotyczące odporności na warunki atmosferyczne oraz ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, co należy łączyć z innymi przepisami czy normami branżowymi. Stąd wynika, że ignorowanie aspektów jakości oraz specyfikacji dla instalacji zewnętrznych prowadzi do błędnych wniosków, przyczyniających się do nieprawidłowej eksploatacji systemów okablowania.

Pytanie 26

Który z poniższych interfejsów powinien być wybrany do podłączenia dysku SSD do płyty głównej komputera stacjonarnego, aby uzyskać najwyższą szybkość zapisu oraz odczytu danych?

A. ATA

B. PCI Express

C. mSATA

D. SATA Express

Wybór interfejsu PCI Express do podłączenia dysku SSD jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż oferuje on najwyższą prędkość transferu danych w porównaniu do innych interfejsów. Standard PCI Express (PCIe) pozwala na wielokanałowy transfer danych, co oznacza, że może obsługiwać wiele linii danych jednocześnie, co znacząco zwiększa przepustowość. W przypadku SSD, które potrafią osiągać prędkości rzędu kilku gigabajtów na sekundę, interfejs PCIe 3.0 czy 4.0 staje się kluczowy dla uzyskania optymalnej wydajności. Przykładowo, dyski NVMe (Non-Volatile Memory Express) korzystające z PCIe mogą z łatwością przewyższać prędkości SATA, które są ograniczone do około 600 MB/s. W praktyce, wybór PCIe dla SSD jest standardem w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach, co zapewnia użytkownikom nie tylko lepszą wydajność, ale także przyszłościowe możliwości rozbudowy i aktualizacji systemu. Firmy zajmujące się produkcją komputerów oraz komponentów zawsze rekomendują korzystanie z interfejsu PCIe dla uzyskania maksymalnej wydajności, co potwierdzają liczne testy i analizy rynkowe.

Pytanie 27

Jaki port na tylnym panelu płyty głównej jest w dokumentacji określany jako port zgodny z normą RS232C?

A. COM

B. PS/2

C. USB

D. LPT

Wybór portu LPT wskazuje na nieporozumienie dotyczące standardów komunikacyjnych. Port LPT, znany również jako port równoległy, był używany głównie do podłączania drukarek i nie ma związku z standardem RS232C. W przeciwieństwie do komunikacji szeregowej, porty równoległe przesyłają dane jednocześnie na wielu liniach, co umożliwia szybszą transmisję w porównaniu do portów szeregowych w niektórych zastosowaniach. Port PS/2, z kolei, jest używany do podłączania klawiatur i myszy, co również wyklucza go z kategorii portów szeregowych. USB to zmodernizowany standard, który zyskuje na popularności dzięki swojej wszechstronności i możliwości podłączania wielu typów urządzeń, ale nie jest bezpośrednio związany z RS232C. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi portami jest kluczowe dla skutecznego projektowania systemów komputerowych, ponieważ błędny wybór złącza może prowadzić do problemów z komunikacją i kompatybilnością urządzeń. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze portu, zrozumieć, jakie są jego właściwości i przeznaczenie oraz jak te aspekty wpływają na ogólną architekturę systemu.

Pytanie 28

CommView oraz WireShark to aplikacje wykorzystywane do

A. ochrony przesyłania danych w sieci

B. określania wartości tłumienia w kanale transmisyjnym

C. badania zasięgu sieci bezprzewodowej

D. analizowania pakietów przesyłanych w sieci

Choć wydaje się, że narzędzia takie jak CommView i WireShark mogą mieć zastosowanie w zabezpieczeniu transmisji danych, to jednak ich główną funkcją jest analiza pakietów sieciowych, a nie bezpośrednie zabezpieczanie danych. Zabezpieczanie transmisji polega na stosowaniu różnych protokołów bezpieczeństwa, takich jak SSL/TLS, które szyfrują dane podczas przesyłania. Zastosowanie CommView czy WireShark w tym kontekście mogłoby prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ te programy nie oferują mechanizmów szyfrowania ani uwierzytelniania, lecz jedynie umożliwiają analizę już przesyłanych danych. Kiedy myślimy o określaniu wielkości tłumienia w torze transmisyjnym, wkraczamy w dziedzinę pomiarów fizycznych sygnałów, co jest zupełnie inną specyfiką niż analiza pakietów. Tłumienie dotyczy głównie jakości sygnału w kablach lub falach radiowych, a nie monitorowania i analizy danych. Z kolei zasięg sieci bezprzewodowej określa się przy użyciu narzędzi do mapowania zasięgu, a nie aplikacji zajmujących się analizą ruchu sieciowego. Typowym błędem jest mylenie funkcji różnych narzędzi oraz przyjmowanie, że każde narzędzie do analizy pakietów służy również innym celom, co jest dalekie od rzeczywistości. Zrozumienie właściwych zastosowań technologii sieciowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 29

Jakie pasmo częstotliwości definiuje klasa okablowania D?

A. 10 MHz

B. 500 MHz

C. 250 MHz

D. 100 MHz

Klasa okablowania D, zgodnie z normą ANSI/TIA-568, definiuje pasmo częstotliwości do 100 MHz. Tego typu okablowanie, zazwyczaj w postaci skrętki kategorii 5e lub 6, jest szeroko stosowane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) oraz w połączeniach telefonicznych. Przykładem zastosowania okablowania klasy D są sieci Ethernet, które wykorzystują tę klasę do przesyłania danych. W praktyce, okablowanie to jest wystarczające do obsługi podstawowych aplikacji, takich jak transmisja danych, głosu i wideo w standardach, które wymagają do 100 MHz. Warto również zauważyć, że okablowanie klasy D stanowi fundament dla późniejszych klas, co czyni je kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej.

Pytanie 30

Atak informatyczny, który polega na wyłudzaniu wrażliwych danych osobowych poprzez udawanie zaufanej osoby lub instytucji, nazywamy

A. phishing

B. spoofing

C. spam

D. backscatter

Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane podmioty, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak loginy, hasła czy dane osobowe. Przykładem phishingu są fałszywe e-maile, które imituje komunikację znanej instytucji finansowej, zachęcające użytkowników do kliknięcia w link i wprowadzenia swoich danych na stronie, która wygląda jak oryginalna. W przemyśle IT uznaje się, że edukacja użytkowników na temat rozpoznawania phishingu jest kluczowym elementem zabezpieczeń. Standardy dotyczące zarządzania ryzykiem, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie świadomości dotyczącej zagrożeń związanych z phishingiem. Dlatego organizacje powinny regularnie organizować szkolenia dla pracowników i stosować rozwiązania technologiczne, takie jak filtry antyspamowe czy systemy wykrywania oszustw, aby zminimalizować ryzyko. Zrozumienie phishingu ma kluczowe znaczenie w kontekście ochrony danych i zapewnienia bezpieczeństwa informacji w każdej organizacji.

Pytanie 31

Jakie urządzenie zostało pokazane na ilustracji?

A. Ruter

B. Przełącznik

C. Modem

D. Punkt dostępu

Punkt dostępu, często określany jako Access Point, to urządzenie sieciowe, które rozszerza zasięg sieci bezprzewodowej. Jego główną funkcją jest umożliwienie bezprzewodowym urządzeniom łączność z siecią lokalną poprzez sygnał Wi-Fi. W praktyce punkty dostępu są używane w miejscach, gdzie konieczne jest zwiększenie zasięgu istniejącej sieci, takich jak biura, hotele czy szkoły. Urządzenia te są kluczowe w infrastrukturach, gdzie sieć musi być dostępna na dużych obszarach. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, punkty dostępu powinny być strategicznie rozmieszczone, aby zapewnić optymalny zasięg i minimalizować zakłócenia. Dodatkowo konfiguracja punktu dostępu obejmuje ustawienia zabezpieczeń, takie jak WPA2 lub WPA3, oraz zarządzanie pasmem i kanałami, aby zapewnić stabilną i bezpieczną komunikację. Warto również pamiętać, że punkty dostępu mogą być częścią większych systemów zarządzanych centralnie, co ułatwia ich konfigurację i monitorowanie w rozbudowanych sieciach korporacyjnych.

Pytanie 32

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. AGPL

B. OEM

C. BOX

D. TRIAL

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest specyficznym rodzajem licencji, która jest przypisana do konkretnego komputera lub jego podzespołów, co oznacza, że oprogramowanie może być używane tylko na tym urządzeniu. W praktyce, licencje OEM są często stosowane w przypadku preinstalowanego oprogramowania, takiego jak systemy operacyjne czy aplikacje biurowe, które są dostarczane przez producentów sprzętu. Warto zauważyć, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze niż licencje BOX, które można przenosić między urządzeniami. Licencje te mają również ograniczenia w zakresie wsparcia technicznego, które najczęściej zapewnia producent sprzętu, a nie twórca oprogramowania. W przypadku wymiany kluczowych podzespołów, takich jak płyta główna, może być konieczne nabycie nowej licencji. Standardy branżowe, takie jak Microsoft Software License Terms, szczegółowo określają zasady stosowania licencji OEM, co jest kluczowe dla zrozumienia ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 33

Który protokół zajmuje się konwersją adresów IP na adresy MAC (kontroli dostępu do nośnika)?

A. RARP

B. ARP

C. SMTP

D. SNMP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, ponieważ odpowiada za konwersję adresów IP na adresy MAC. Gdy urządzenie w sieci lokalnej chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ponieważ jest to adres używany na poziomie warstwy 2 modelu OSI. ARP wykonuje tę konwersję, wykorzystując zapytania i odpowiedzi. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane w sieci, aby dowiedzieć się, kto ma dany adres IP. Gdy komputer B odbiera to zapytanie, odpowiada swoim adresem MAC. Taki mechanizm jest fundamentalny dla działania protokołów sieciowych i stanowi część dobrych praktyk w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację między urządzeniami. Zrozumienie ARP jest niezbędne dla administratorów sieci oraz inżynierów, aby móc diagnozować problemy sieciowe i optymalizować ruch danych.

Pytanie 34

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

B. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

C. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

D. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

Niektóre z wymienionych funkcji nie są powiązane z możliwościami przedstawionej karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie służy do bezprzewodowego łączenia się z siecią LAN za pomocą interfejsu BNC ponieważ BNC jest typowo używany w starszych sieciach przewodowych a karta telewizyjna nie posiada funkcji sieciowych. Współczesne rozwiązania bezprzewodowe wykorzystują standardy takie jak Wi-Fi a nie BNC. Podłączenie dodatkowych urządzeń peryferyjnych takich jak skanery czy plotery wymaga interfejsów komunikacyjnych zewnętrznych lub wewnętrznych jak USB czy porty równoległe co nie jest funkcją karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie zwiększa przepustowości magistrali komunikacyjnej komputera. Funkcje związane ze zwiększaniem przepustowości dotyczą zazwyczaj komponentów takich jak procesor pamięć RAM czy karty sieciowe które mogą wspierać szybszą komunikację danych. Typowym błędem jest zakładanie że każdy złożony komponent komputera wpływa bezpośrednio na jego ogólną wydajność podczas gdy większość komponentów ma wyspecjalizowane zastosowania. Rozumienie specyfiki działania i zastosowania kart telewizyjnych ułatwia właściwe ich wykorzystanie w systemach komputerowych co jest istotne w pracy z multimediami.

Pytanie 35

Najskuteczniejszym sposobem na wykonanie codziennego archiwizowania pojedynczego pliku o wielkości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do Internetu jest

A. korzystanie z pamięci USB z systemem plików FAT32

B. zapisanie na płycie DVD-5 w formacie ISO

C. korzystanie z pamięci USB z systemem plików NTFS

D. skompresowanie i zapisanie w lokalizacji sieciowej

Wybór opcji polegającej na spakowaniu i przechowywaniu pliku w lokalizacji sieciowej jest nieodpowiedni z uwagi na brak dostępu do sieci w przedstawionym scenariuszu. Nawet gdyby lokalizacja sieciowa była dostępna, archiwizacja w ten sposób nie rozwiązuje problemu przechowywania dużych plików, a także wiąże się z potencjalnym ryzykiem utraty danych w przypadku awarii sieci lub serwera. Nagranie pliku na płytę DVD-5 w standardzie ISO, mimo że dla wielu użytkowników może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jest niewłaściwą opcją, ponieważ standard DVD-5 obsługuje maksymalny rozmiar pliku wynoszący 4,7 GB. W związku z tym plik 4,8 GB nie zmieści się na takiej płycie, co prowadziłoby do problemów z archiwizacją. Z kolei użycie pamięci USB z systemem plików FAT32 również jest niewłaściwe, ponieważ ten system plików ma ograniczenie dotyczące maksymalnego rozmiaru pojedynczego pliku wynoszącego 4 GB. W przypadku pliku o rozmiarze 4,8 GB użytkownik napotkałby trudności przy próbie zapisu, co może prowadzić do frustracji i strat czasowych. Wybór odpowiedniego systemu plików i nośnika jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi, a każdy z przedstawionych błędnych rozwiązań nie tylko nie rozwiązuje problemu archiwizacji, ale również naraża użytkownika na ryzyko utraty danych lub problemów technicznych.

Pytanie 36

Komenda dsadd pozwala na

A. dodawanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory

B. modyfikację właściwości obiektów w katalogu

C. usuwanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory

D. przenoszenie obiektów w ramach jednej domeny

Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w kontekście zarządzania usługą Active Directory, które umożliwia dodawanie różnych typów obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty i jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy IT często używają dsadd do szybkiego i efektywnego wprowadzania nowych użytkowników do systemu, co jest niezbędne w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie tożsamościami jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i organizacji. Przykładowo, przy dodawaniu nowego pracownika do systemu, administrator może skorzystać z polecenia dsadd w skrypcie, co pozwala na automatyzację procesu i zminimalizowanie błędów ludzkich. Warto również zaznaczyć, że stosowanie dsadd zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak tworzenie odpowiednich grup zabezpieczeń czy przypisywanie ról, wspiera politykę bezpieczeństwa organizacji. Dzięki temu możliwość centralnego zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory staje się bardziej zorganizowana i bezpieczna, co jest zgodne z normami branżowymi w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 37

Drukarka ma przypisany stały adres IP 172.16.0.101 oraz maskę 255.255.255.0. Jaki adres IP powinien być ustawiony dla komputera, aby nawiązać komunikację z drukarką w lokalnej sieci?

A. 172.16.0.100

B. 173.16.0.101

C. 255.255.255.1

D. 172.16.1.101

Przypisanie adresów IP spoza zakresu podsieci, w której znajduje się drukarka, prowadzi do niemożności komunikacji z tym urządzeniem. Adres 172.16.1.101 znajduje się w innej podsieci, ponieważ jego pierwszy trzy oktety różnią się od adresu drukarki. W przypadku takiej konfiguracji, urządzenia nie będą w stanie wymieniać danych, ponieważ będą działały w różnych segmentach sieci, co uniemożliwia ich bezpośrednią komunikację. Z kolei adres 173.16.0.101 jest całkowicie z innej klasy adresów, należy do klasy B, a zatem nie jest kompatybilny z adresem drukarki w klasie C. To prowadzi do tego, że nie będzie możliwe nawiązanie połączenia, ponieważ urządzenia z różnych klas adresowych nie mogą się ze sobą komunikować bez odpowiedniej konfiguracji routera. Adres 255.255.255.1 nie jest również poprawnym adresem IP dla urządzeń końcowych; jest to adres rozgłoszeniowy, który jest używany w kontekście wysyłania danych do wszystkich urządzeń w sieci, a nie do konkretnego urządzenia. Zrozumienie struktury adresacji IP oraz zasad komunikacji w sieciach lokalnych jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek oraz zapewnić, że wszystkie urządzenia mogą skutecznie się komunikować.

Pytanie 38

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

A. klucz zabezpieczeń

B. adres MAC

C. rodzaj zabezpieczeń

D. SSID sieci

Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 39

Jednym z rezultatów realizacji podanego polecenia jest

sudo passwd -n 1 -x 5 test

A. ustawienie możliwości zmiany hasła po upływie jednego dnia

B. zmiana hasła aktualnego użytkownika na test

C. wymuszenie konieczności tworzenia haseł o minimalnej długości pięciu znaków

D. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym błędnym wprowadzeniu hasła

Polecenie sudo passwd -n 1 -x 5 test ustawia parametry dotyczące wieku hasła dla użytkownika o nazwie test. Opcja -n 1 definiuje minimalny czas w dniach, jaki musi upłynąć, zanim użytkownik będzie mógł ponownie zmienić hasło, co oznacza, że użytkownik może zmienić hasło najwcześniej po jednym dniu. Jest to istotne w kontekście bezpieczeństwa IT, gdyż zabezpiecza przed zbyt częstymi zmianami hasła, które mogą prowadzić do tworzenia słabych haseł. Dodatkowo opcja -x 5 ustawia maksymalny czas ważności hasła na 5 dni, co wymusza regularną zmianę haseł i minimalizuje ryzyko ich kompromitacji. Takie ustawienia są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania tożsamościami i dostępem, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ograniczenie możliwości generowania zbyt częstych zmian, co zapobiega wykorzystaniu powtarzanych wzorców hasłowych. Wprowadzenie takich zasad w organizacji znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa systemów i danych.

Pytanie 40

Podane dane katalogowe odnoszą się do routera z wbudowaną pamięcią masową

CPU	AtherosAR7161 680MHz
Memory	32MB DDR SDRAM onboard memory
Boot loader	RouterBOOT
Data storage	64MB onboard NAND memory chip
Ethernet	One 10/100 Mbit/s Fast Ethernet port with Auto-MDI/X
miniPCI	One MiniPCI Type IIIA/IIIB slot One MiniPCIe slot for 3G modem only (onboard SIM connector)
Wireless	Built in AR2417 802. 11 b/g wireless, 1x MMCX connector
Expansion	One USB 2.0 ports (without powering, needs power adapter, available separately)
Serial port	One DB9 RS232C asynchronous serial port
LEDs	Power, NAND activity, 5 user LEDs
Power options	Power over Ethernet: 10..28V DC (except power over datalines). Power jack: 10..28V DC. Includes voltage monitor
Dimensions	105 mm x 105 mm, Weight: 82 g
Power consumption	Up to 5W with wireless at full activity
Operating System	MikroTik RouterOS v3, Level4 license

A. 680 MB

B. 64 MB

C. 32 MB

D. 3 MB

Patrząc na dostępne opcje pamięci dla routerów, warto zauważyć, że pojemności te mają spore znaczenie. Na przykład 680 MB to dość nietypowa wartość dla pamięci masowej w routerach, gdzie raczej spotyka się mniejsze pojemności NAND do przechowywania systemu i konfiguracji. Taka wielkość bardziej przypomina pamięć RAM w komputerach, niż coś, co przyda się w routerze. Natomiast 3 MB to stanowczo za mało na jakiekolwiek zaawansowane oprogramowanie czy konfiguracje, co może mocno ograniczyć funkcjonalność i wydajność całego urządzenia. Jeżeli chodzi o 32 MB, to jest to już coś, co można spotkać w starszych modelach, ale w nowoczesnych zastosowaniach to zdecydowanie za mało. Wiele osób myli pamięć RAM z pamięcią masową, co prowadzi do niedoszacowania wymagań pamięciowych, zwłaszcza w kontekście bardziej rozbudowanych systemów operacyjnych routerów oraz potrzeb aplikacji sieciowych. Dlatego wybór odpowiedniej pojemności pamięci ma kluczowe znaczenie dla stabilności i wydajności sieci, a także dla elastyczności konfiguracji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej